Με την είσοδο του 1943, οι Έλληνες, εκτός από την πείνα και την καταπίεση, αντιμετώπιζαν και τον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης, παρά τις διαψεύσεις από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Το μέτρο δεν αφορούσε τους έλληνες εβραίους, οι οποίοι σταδιακά άρχισαν να στέλνονται στην Πολωνία «για να εργασθούν».

Τα ιστορικά γεγονότα καταγράφουν οι νικητές και οι ισχυροί, αλλά η αλήθεια πολλές φορές μένει αδιευκρίνιστη και καταδικάζει ως προδότες κάποιους αμείλικτα

Συνεχίζοντας την ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση, που αφορά την κοπή της πήτας της Ε.Ο.Ν του 1941, την 31η Δεκεμβρίου του 1940, επαναλάμβάνω την τελευταία πρόταση του Μεταξά που ήταν:

Μελετώντας το Ημερολόγιο του Ιωάννη Μεταξά, βλέπουμε πως η ανησυχία για την πολεμική προπαρασκευή της Ιταλίας ενάντια στην Ελλάδα υφέρπει.

Αγαπητέ μου, Αυτή την στιγμή έλαβα το γράμμα σου και σου απαντώ αμέσως.

Πολλά έχουμε πει και έχουμε γράψει για τον «Ντούτσε», αλλά παραλείπουμε κάτι σημαντικό: ήταν πράκτορας των Άγγλων

Πριν φτάσουμε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, προηγήθηκαν 28 δραματικές μέρες και νύχτες με έντονο πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό παρασκήνιο.

Η Ελλάδα την περίοδο 1926-1932 είχε ελαχιστοποιήσει τις στρατιωτικές δαπάνες λόγω της δημοσιονομικής αδυναμίας από τα χρέη της πολεμικής δεκαετούς

«Η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιος της» (Νικηφ. Βρεττάκος).

Σε μια καθημαγμένη χώρα, που εποικίζεται με ραγδαίους ρυθμούς, περιφρονούνται οι μόνοι που στάθηκαν δίπλα στον λαό