Ο προκαθήμενος της σερβικής Εκκλησίας θεωρεί παράλογο το γεγονός να ξοδεύονται εκατομμύρια για την ασφάλεια «μιας χούφτας πολιτών» που θέλουν να παρελάσουν.

Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία (SPC) εξέφρασε, και φέτος, την αντίθεσή της στην πραγματοποίηση της παρέλασης των ομοφυλόφιλων (Belgrade Pride Parade) χαρακτηρίζοντάς την «επαίσχυντη πράξη». Η παρέλαση των ομοφυλόφιλων προγραμματίστηκε για τις 28 Σεπτεμβρίου.

«Έχετε το δικαίωμα να παρελαύνετε αλλά με δικά σας έξοδα και εις βάρος αυτών που σας υποκινούν και όχι να επιβαρύνεται η Σερβία που βομβαρδίστηκε, καταστράφηκε, ηθικά και οικονομικά σακατεύτηκε, εξαθλιώθηκε, πλημμύρισε, διαπομπεύτηκε» αναφέρεται στο ανακοινωθέν της SPC που υπογράφει ο Πατριάρχης των Σέρβων, κ. Ειρηναίος.

Ο προκαθήμενος της σερβικής Εκκλησίας θεωρεί παράλογο το γεγονός να ξοδεύονται εκατομμύρια για την ασφάλεια «μιας χούφτας πολιτών» που θέλουν να παρελάσουν και διερωτάται «γιατί η προστασία κάποιων προσωπικών δικαιωμάτων θα πρέπει να επιτυγχάνεται με την ταπείνωση και την καταπάτηση ηθικών αξιών που διακατέχουν τη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας».

Ο κ. Ειρηναίος διερωτάται επίσης αν η επιμονή για τη διοργάνωση μιας τέτοιας παρέλασης αποτελεί προσπάθεια να επιβληθεί ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής στους υπόλοιπους ανθρώπους κυρίως στα »αθώα παιδιά και τους άπειρους νέους» και εκτιμά ως δικαιολογημένη την ανησυχία των γονέων και των παιδαγωγών.

«Ο Πατριάρχης των Σέρβων ζητεί από τους διοργανωτές και τους Ευρωπαίους μέντορες», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να διδαχτούν από το παρελθόν. «Οι παρελάσεις των προηγούμενων ετών προκάλεσαν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, ταραχές και βίαια επεισόδια αφυπνίζοντας συναισθήματα επιθετικότητας σε κάποιες κοινωνικές ομάδες, κυρίως στους νέους» επισημαίνει ο προκαθήμενος της σερβικής ορθόδοξης Εκκλησίας.

Πηγή: Κατάνυξις

Ὁ Κύριος ἡμῶν ηὐλόγησε, διά τοῦ πρώτου θαύματος Αὐτοῦ ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, τό ἱερόν μυστήριον τοῦ γάμου, εἰς τό ὁποῖον συνέρχονται δύο ἄνθρωποι δύο διαφορετικῶν φύλων, μέ σκοπόν τήν ἕνωσιν εἰς ἕν σῶμα: «καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. Τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν» (Ἐφεσ. ε΄, 31-33).

Διά τῆς ἑνώσεως ταύτης τῶν δύο προσώπων ἐν Χριστῷ, ἡ οἰκογένεια γίνεται κατοικητήριον τοῦ Χριστοῦ, «ἐξ Οὗ πᾶσα πατριά ἐν οὐρανοῖς καί ἐπί γῆς ὀνομάζεται» (Ἐφεσ. γ΄, 15-16), πᾶσα πατριά, δηλαδή κάθε γενεαλογική προέλευσις καί παρουσία ἐπί τῆς γῆς, τῆς ὁποίας κύτταρον ἀπό Ἀδάμ καί Εὔας εἶναι ἡ οἰκογένεια, διά τῆς ὁποίας συνεχίζεται ἡ ζωή καί «κατακληρονομεῖται ἡ γῆ» καί ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὑπό τοῦ κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωσιν πλασθέντος ἀνθρώπου.

Ἡ ἀνθρωπίνη ζωή εἶναι ὄντως σοβαρά ὑπόθεσις, εἷς πνευματικός ἀγών καί πορεία πρός ἕν τέρμα, τόν οὐρανόν. Τῆς πορείας αὐτῆς κρισιμώτερον σημεῖον καί σπουδαιότατον μέσον εἶναι ὁ γάμος, ἡ ἐν Χριστῷ καί κατά Χριστόν συζυγία, ὁ τίμιος γάμος (Ἑβρ. ιγ΄,4), τό μέγα μυστήριον (Ἐφ. ε΄, 32). Εἶναι δέ ἀποδεδειγμένον, ὅτι ἡ ἐπιτυχία ἤ ἡ ἀποτυχία, ἡ πρόοδος ἤ ὁ καταποντισμός ἐν τῇ πνευματικῇ ζωῇ ἀρχίζει ἀπό τοῦ γάμου.

Διαπιστοῦμεν οἱ πάντες ὅτι κατά τήν ἐποχήν τήν ὁποίαν διανύομεν, ὁ θεοευλόγητος θεσμός τῆς οἰκογενείας ὑφίσταται σοβαρά πλήγματα ἐκ τῆς περιρρεούσης ἀτμοσφαίρας τοῦ συγχρόνου εὐδαιμονισμοῦ, ἡ ὁποία δέν εὐνοεῖ τήν ὁλοκληρωτικήν προσφοράν τοῦ ἑνός συζύγου εἰς τόν ἕτερον καί τῶν δύο εἰς τά τέκνα, ἀλλά καλλιεργεῖ τάς ἐφημέρους προσωπικάς σχέσεις μέ σκοπόν τήν ἀποδέσμευσιν ἀπό τῶν ὑποχρεώσεων τῆς κοινωνίας τοῦ γάμου καί τήν ἐγωϊστικήν αὐτοϊκανοποίησιν τοῦ ἀνθρώπου, καί καθιστᾷ αὐτόν ἐν τῇ οὐσίᾳ κενόν, δυστυχῆ καί ἀπομονωμένον, ἐστερημένον τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ.

Ὁ γάμος, ἡ ὀρθόδοξος χριστιανική οἰκογένεια, εἶναι πρῶτον, πορεία ἀγάπης, δεύτερον πορεία συμ-πνοίας καί συν-ἀθλήσεως, τρίτον, πορεία δημιουργίας, συν-δημιουργίας καί συνεχίσεως τῆς ζωῆς, καί, τέταρτον, συμ-πορεία πρός τόν οὐρανόν, πρός τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Εἶναι κλῆσις τοῦ Θεοῦ, εἶναι συνένωσις τῆς διαφορετικότητος, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τήν τελειότητα, καί διά τοῦτο καί οἱ σύζυγοι εἶναι «συγκληρονόμοι χάριτος ζωῆς» (Α΄Πέτρ. γ΄,7).

Δεδομένου ὄντος, κατά τήν Πατερικήν ρῆσιν, ὅτι «οὐδέν [...] οὕτως ἡμῶν συγκροτεῖ τόν βίον ὡς ἔρως ἀνδρός καί γυναικός» (Ἰ. Χρυσοστόμου, Εἰς Ἐφεσίους, P.G. 62, 135-136), δέν εἶναι ἀποδεκτή ἐν τοῖς κόλποις τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, τῆς κατεχούσης ἀνόθευτον τό πλήρωμα τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας, ἡ συμβίωσις ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου, ὡς ἀσυμβίβαστος πρός τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καί ἀντίθετος πρός τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου.

Ὡς διάκονοι τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ σωστικοῦ ἔργου αὐτῆς ὀφείλομεν νά ἔχωμεν πάντοτε καθαράν καί σαφῆ τήν στάσιν ἡμῶν ἐπί τοῦ εὐκαίρως ἀκαίρως ἐπανερχομένου θέματος τούτου, διότι μόνον «ἔνθα ἀνήρ καί γυνή καί παιδία καί ὁμόνοια καί φιλία καί τῆς ἀρετῆς συνδεδεμένοι δεσμοῖς, ἐκεῖ μέσος ὁ Χριστός», ἀποφαίνεται ὁ αὐτός Ἱερός Πατήρ (Ἰ. Χρυσοστόμου, Εἰς τήν Γένεσιν, Ὁμιλία ΣΤ’, P.G. 54, 616)

Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ὡς φιλόστοργος πρός πάντα τά τέκνα αὐτῆς, ἀποδέχεται καί καλεῖ εἰς σωτηρίαν πάντας, ἐναρέτους καί ἁμαρτωλούς, ὑγιεῖς καί ἀσθενεῖς, ἰσχυρούς καί ἀδυνάτους. Ὄχι μόνον ἀποδέχεται, ἀλλά καί παρέχει εἰς αὐτούς τήν δυνατότητα τῆς ἐν μιᾷ ροπῇ τοῦ χρόνου μετανοίας καί σωτηρίας. Ἡ Ἐκκλησία, ὅσοι αἰῶνες καί ἐάν παρέλθουν, καταδικάζει καί κατακρίνει τήν ἁμαρτίαν καί δέν μεταβάλλει στάσιν ἔναντι αὐτῆς, ὥς τινος δῆθεν φυσιολογικοῦ καί ἁπλῶς διαφορετικοῦ πράγματος.  

«Μυστήριον», λοιπόν, «τῆς Ἐκκλησίας καί τύπος τῆς τοῦ Χριστοῦ παρουσίας ἐστίν ὁ γάμος», κατά τό ὁποῖον συνέρχονται ἀνήρ καί γυνή «καί ποιοῦσιν ἕνα. Ἄν οἱ δύο μή γένωνται ἕν, οὐκ ἐργάζονται πολλούς [...] γέφυρά ἐστιν τό παιδίον» (Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, Ὑπόμνημα εἰς τήν πρός Κολοσσαεῖς, Ὁμιλία ΙΒ’, PG 62, 386-387).

Εἶναι ἀπαραίτητος, πάσῃ θυσίᾳ, ὁ ἀγών διά τήν διαφύλαξιν τοῦ πατροπαραδότου Ὀρθοδόξου θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας μέ τήν καλλιέργειαν τῆς συζυγικῆς πίστεως, τῆς ἀντιμετωπίσεως τοῦ ἑνός συζύγου ὑπό τοῦ ἑτέρου ὡς προσώπου κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωσιν Θεοῦ, τῆς συμπνοίας καί τῆς ὁμοψυχίας, τῆς συμπορεύσεως διά τῆς ὑπακοῆς εἰς κοινόν κατά προτίμησιν πνευματικόν πατέρα, καί κυρίως τῆς συνεχοῦς αὐταπαρνήσεως καί θυσίας, ἄνευ τῶν ὁποίων εἶναι ἀδύνατος ὁ ἁγιασμός καί ἡ πνευματική προκοπή τῆς οἰκογενείας.

Γνωρίζομεν, ἀδελφοί καί τέκνα, ὅτι ζεῖτε ἐντός μιᾶς συνεχῶς μακρυνομένης τῶν Ὀρθοδόξων ἠθῶν καί ἐθίμων καί μή εὐνοούσης τήν παραδοσιακήν ζωήν ὑλόφρονος κοινωνίας, εἰς τήν ὁποίαν συχνάκις ἡ πίστις καί ἡ προσήλωσις εἰς τάς ἀρχάς τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν παραδόσεως φαίνεται ἤ καί ἐκλαμβάνεται ὑπό τινων ὡς κάτι ὀπισθοδρομικόν καί ξένον πρός τάς ἀπαιτήσεις τῆς συγχρόνου κοινωνικῆς ζωῆς.

(Απόσπασμα από το μήνυμα τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου πρός τήν Κληρικολαϊκήν Συνέλευσιν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, 24/6/2014)

Πηγή: Η Άλλη Όψη

Μια χριστιανή εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό προστέθηκε στην αυξανόμενη λίστα των εργαζομένων που ανακαλύπτουν ότι η πίστη τους δεν είναι πλέον ανεκτή σε αυτήν την ‘πολιτισμένη’ και ‘προοδευτική’ μας κοινωνία.

Η Sarah Mbuyi, η οποία δούλευε στον παιδικό σταθμό Newpark στο Λονδίνο, από τον περασμένο Απρίλιο, εκδιώχθηκε μετά από μια πειθαρχική συνεδρίαση, την οποία προκάλεσε ένα παράπονο από μια ομοφυλόφιλη συνάδελφό της.

Οι εργοδότες της αποφάσισαν ότι «παρενόχλησε» συνάδελφο της, η οποία συμπεριφορά, κατέληξαν, ανέρχονταν σε «σοβαρό παράπτωμα». Κατά τη διάρκεια της πειθαρχικής συνάντησης ρωτήθηκε η γνώμη της για το αν μπορεί να διαβάζει βιβλία στα παιδιά που μιλάνε για «ομοφυλόφιλους γονείς». Δήλωσε ότι δεν θα είναι σε θέση να το πράξει.

Φαίνεται ότι η Mbuyi (φώτο) όχι μόνο δεν έκρυψε την πίστη της, αλλά έκανε και κάποιες συζητήσεις με την ομοφυλόφιλη συνάδελφό της, και ακόμη κατά την επίσκεψή της στο νοσοκομείο μετά από ένα ατύχημα της έδωσε μια Βίβλο. Η Mbuyi ισχυρίζεται ότι δήλωσε τη γνώμη της σχετικά με τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής για την ομοφυλοφιλία μόνο αφού ρωτήθηκε από την συνάδελφό της.

«Αν σου πω ότι ο Θεός δεν έχει πρόβλημα, θα σου πω ψέματα», δήλωσε - αφού κλήθηκε να εκφράσει την άποψή της στην συνάδελφό της, ερώτηση που τώρα αναγνωρίζει ότι ήταν «στημένη» για να την παγιδεύσει.

Η Mbuyi πρόσθεσε ότι της είπε «ο Θεός σε αγαπά και λέει ότι πρέπει να έρθεις σ’ Αυτόν, όπως είσαι». Σε εκείνο το σημείο, ισχυρίζεται, η συνάδελφος «αγρίεψε και πήγε να με αναφέρει στον προϊστάμενό μου».

Περιέγραψε την πειθαρχική ακρόαση της ως «απελπιστικά μονόπλευρη επειδή θεώρησαν τις κατηγορίες εναντίον μου από την συνάδελφό μου ως γεγονός. Μου φάνηκε ότι είχαν ήδη πάρει στο μυαλό την απόφαση για την απόλυσή μου, πριν ακούσουν την δική μου πλευρά για την ιστορία».

Η Mguyi προσέφυγε στα δικαστήρια κατά της απόφασης απόλυσης, υποστηρίζοντας ότι είναι παράνομη καθώς απολύθηκε για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της.

Και όλα αυτά την ώρα που ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δέχτηκε επιθέσεις γιατί δήλωσε ότι η Βρετανία είναι «μια χριστιανική χώρα». Μία δήλωση που έγινε ξεκάθαρα για ψηφοθηρικούς λόγους, καθώς είναι ο ίδιος που προώθησε μετά μανίας τον «γάμο» των ομοφυλόφιλων.

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός

Σαφείς θέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τον γάμο και την οικογένεια διατυπώθηκαν στο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και την εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου στην 42η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής, της οποίας κύριο θέμα μελέτης υπήρξε «Η Ορθόδοξη Οικογένεια: κατοικητήριο του Χριστού και μαρτυρία του Ευαγγελίου».

Συμμετέχοντας στην έντονη σύγχρονη συζήτηση για το σύμφωνο συμβίωσης συζύγων του ιδίου φύλου και τα προβαλλόμενα δικαιώματα υιοθεσίας παιδιών, στο μήνυμα του ο κ. Βαρθολομαίος ρητώς απορρίπτει μία παρόμοια επιλογή, η οποία κρίνεται «ὡς ἀσυμβίβαστος πρός τάς ἐντολάς τοῦ Θεοῦ καί ἀντίθετος πρός τό πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Ὡς διάκονοι τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ σωστικοῦ ἔργου αὐτῆς (διά τοῦτο) ὀφείλομεν νά ἔχωμεν πάντοτε καθαράν καί σαφῆ τήν στάσιν ἡμῶν ἐπί τοῦ εὐκαίρως ἀκαίρως ἐπανερχομένου θέματος τούτου, διότι μόνον «ἔνθα ἀνήρ καί γυνή καί παιδία καί ὁμόνοια καί φιλία καί τῆς ἀρετῆς συνδεδεμένοι δεσμοῖς, ἐκεῖ μέσος ὁ Χριστός», ἀποφαίνεται ὁ αὐτός Ἱερός Πατήρ (Ἰ. Χρυσοστόμου, Εἰς τήν Γένεσιν, Ὁμιλία ΣΤ’, P.G. 54, 616).

Ωστόσο η ομοφυλοφιλία, που αποτελεί αιτία συγκρούσεων και διασπάσεων στους κόλπους των χριστιανικών εκκλησιών, ειδικότερα για το θέμα του γάμου και της χειροτονίας των ομοφυλοφίλων, εντάσσεται στις ανθρώπινες ασθένειες και αδυναμίες που η στοργή της Μητέρας Εκκλησίας θεραπεύει, εφόσον υπάρχει μετάνοια, όπως σημειώνει ο Πατριάρχης: «Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ὡς φιλόστοργος πρός πάντα τά τέκνα αὐτῆς, ἀποδέχεται καί καλεῖ εἰς σωτηρίαν πάντας, ἐναρέτους καί ἁμαρτωλούς, ὑγιεῖς καί ἀσθενεῖς, ἰσχυρούς καί ἀδυνάτους. Ὄχι μόνον ἀποδέχεται, ἀλλά καί παρέχει εἰς αὐτούς τήν δυνατότητα τῆς ἐν μιᾷ ροπῇ τοῦ χρόνου μετανοίας καί σωτηρίας. Ἡ Ἐκκλησία, ὅσοι αἰῶνες καί ἐάν παρέλθουν, καταδικάζει καί κατακρίνει τήν ἁμαρτίαν καί δέν μεταβάλλει στάσιν ἔναντι αὐτῆς, ὥς τινος δῆθεν φυσιολογικοῦ καί ἁπλῶς διαφορετικοῦ πράγματος». Είναι αξιοσημείωτο ότι εν κατακλείδι η ομοφυλοφιλία ορίζεται ως συγγνωστή αμαρτία και όχι ως μία διαφορετική έκφραση του φυσιολογικού.

Εξάλλου στη συνέχεια σχετικής λακωνικής αναφοράς του μηνύματος των Ορθοδόξων Προκαθημένων τον παρελθόντα Μάρτιο στο Φανάρι για την ιερότητα του γάμου μεταξύ ανδρός και γυναικός που απεικονίζει την ένωση του Χριστού και της Εκκλησίας και των σαφών δηλώσεων του Οικουμενικού Πατριάρχου, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος, στη διεξοδική εισήγησή του ανέπτυξε το κύριο θέμα της Κληρικολαϊκής Συνέλευσης, ως εξής:

Αντιδιαστέλλοντας την εικόνα της παραδοσιακής πατριαρχικής οικογενείας, όπου συνυπήρχαν επί το πλείστον τρεις γενεές μελών με συζύγους ενωμένους «σ’ ένα ισόβιο δεσμό αφοσιώσεως, παιδιά που ανήκαν στους γονείς και γονείς των γονέων να ζουν ανάμεσά τους και όχι σε γηροκομεία, σήμερα οικογένεια θεωρείται, όταν δύο άνθρωποι ζουν κάτω από την ίδια στέγη».

Με αυτήν την έννοια «ἐάν ὁ οἱοσδήποτε καί ὁ,τιδήποτε ἀποτελοῦν οἰκογένεια, τότε κανείς δέν εἶναι οἰκογένεια ὑπό ὁποιαδήποτε ἔννοια». Εξάλλου, όπως ο ίδιος συνεχίζει, «οι οικονομικές απαιτήσεις επιβάλλουν την απουσία των γονέων από την οικογένεια,… ενώ η υπογενητικότητα στερούν τα παιδιά από συνομηλίκους μέσα στην οικογένεια ή στη γειτονιά Τό ἀποτέλεσμα εἶναι τά ὀργανωμένα ἀθλήματα καί οἱ δραστηριότητες μακρυά ἀπό τό σπίτι νά γίνονται γενικός κανόνας, ενώ τά πρωϊνά τῆς Κυριακῆς κυριαρχοῦνται ἀπό ἄλλες δραστηριότητες ἐκτός τῆς συμμετοχῆς στήν Θεία Λειτουργία καί τό Κατηχητικό Σχολεῖο!»

Με αυτόν τον τρόπο «Τό κύριο ἔργο τῶν γονέων, δηλαδή ἡ διαμόρφωση τοῦ χαρακτῆρος καί τῶν δεξιοτήτων στά παιδιά παραδίδεται στούς προπονητές καί τούς δασκάλους και σε αυτά προστίθεται «η κυριαρχία ὅλων τῶν εἰδῶν ὀθόνης στή σύγχρονη ζωή τῶν ἀνθρώπων: ὀθόνη τηλεοράσεως, ὑπολογιστῶν, iPads καί iPods, ταμπλετῶν καί ἔξυπνων τηλεφώνων – smartphones…Οἱ ἄνθρωποι δέν κοιτάζουν πλέον τά πρόσωπα ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου. Κοιτάζουν τίς διάφορες ὀθόνες, ἀπορροφημένοι καί ὑπνωτισμένοι και ο διάλογος καί η ἐπικοινωνία πρόσωπο μέ πρόσωπο έχουν αντικατασταθεί από τα γραπτά μηνύματα (texting)».

Γι αυτόν τον λόγο κατανοεί κανείς, όπως ο ίδιος συνεχίζει, «σήμερα στήν Ἀμερική, ἀλλά καί σέ πολλές ἄλλες χῶρες, τό ὑψηλό καί τρομακτικό ποσοστό διαζυγίων, σχεδόν 50%, τόν γάμο μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου καί τό φαινόμενο τῆς μονογονεϊκῆς οἰκογενείας – πλέον τῶν 20 ἑκατομμυρίων παιδιῶν στήν Ἀμερική ζοῦν σέ οἰκογένειες ἑνός γονέως. Συνεπῶς, δέν εἶναι παράλογο ὅτι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος διερωτᾶται ὄχι μόνον Τί εἶναι ἡ οἰκογένεια, ἀλλά καί Γιατί ὑπάρχει ἡ οἰκογένεια;»

Οι απαντήσεις στο ερώτημα θεμελιώνονται στην Αγία Γραφή και στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων:

-«Ἡ οἰκογένεια εἶναι θεϊκός θεσμός, ἀποτελεῖ εἰδική δημιουργία τοῦ Θεοῦ, εἶναι θεσμός ὁ ὁποῖος φέρει τό ἅγιο Ὄνομά Του καί τήν αὐθεντικότητά Του. (Ἐφεσ. 3:14-19)».

- «Ἡ οἰκογένεια ἀποτελεῖ δυναμική μικροκοσμική ἔκφραση τῆς πατρικῆς φροντίδος τοῦ Θεοῦ γιά ὁλόκληρη τήν ὑφήλιο και ως εκ τούτου είναι ιερή».

-«Ἡ ἀρχή τῆς οἰκογενείας ἐπί τῆς Γῆς περιγράφεται στήν Γένεση, τό πρῶτο βιβλίον τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἐν ἀγάπῃ καί ἁρμονίᾳ, ἡ πρώτη οἰκογένεια βρῆκε τήν χαρά, μεταξύ τῶν μελῶν της».

-«Η Ἁγία Γραφή ἐπίσης δείχνει ὅτι ἡ οἰκογένεια μπορεῖ νά καταστῇ πεδίο φοβερῶν τραγωδιῶν καί ἐγκλημάτων (Γέν. 4:1-16, Γέν. 37:1-36), γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει ὅτι ἡ οἰκογένεια εἶναι θεϊκός θεσμός… Διότι αὐτό τό ὁποῖο ἔχει τήν μεγαλύτερη δυνατότητα γιά τό καλό, ἔχει ἐπίσης λόγω κακῆς χρήσεως καί τήν μεγαλύτερη δυνατότητα γιά το κακό».

-Στήν Καινή Διαθήκη κατ’εξοχήν εξαίρεται ο θεσμός τῆς οἰκογενείας, «όπου τονίζεται ὅτι ὁ δεσμός τοῦ συζύγου μετά τῆς συζύγου του εἶναι ἀνάλογος τοῦ δεσμοῦ τοῦ Χριστοῦ μετά τῆς Ἐκκλησίας, καί ὅτι ἡ ἀμοιβαία ἀγάπη μεταξύ τοῦ συζύγου καί τῆς συζύγου του θά πρέπει νά εἶναι ὁμοία τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ γιά τήν Ἐκκλησία Του γιά τήν ὁποία προσέφερε τόν Ἑαυτό Του ἀκόμη καί εἰς θάνατον (Ἐφεσ. 5:21-33)».

-«Τό ὑπέροχο παράδειγμα γιά τήν πραγματικότητα τῆς οἰκογενείας ὡς ἱερώτατου καί μοναδικοῦ θεσμοῦ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός». Γεννήθηκε μέσα σε οικογένεια η οποία τον προστάτεψε από τα δολοφονικά σχέδια του Ηρώδη, έζησε τα 30 από τα 33 χρόνια της επιγείου του ζωής μέσα σε οικογένεια στή Ναζαρέτ καί ὄχι στήν ἔρημο. Ἔκανε τό πρῶτο Του θαῦμα, στον γάμο τῆς Γαλιλαίας, «μεταβάλλοντας τό νερό σέ κρασί γιά νά στηρίξῃ καί νά ἐνισχύσῃ τόν ἑορτασμό ἑνός νέου γάμου, τῆς δημιουργίας μίας νέας οἰκογενείας και καρφωμένος πάνω στον Σταυρό τίς τελευταῖες στιγμές Του πρίν ἐκπνεύσει, οι λιγοστές λέξεις του δημιούργησαν μιάν νέα οἰκογένεια δίδοντας τόν μαθητή Του Ἰωάννην ὡς υἱόν στήν Ἁγία Μητέρα Του καί δίδοντας τήν Θεοτόκο ὡς μητέρα στόν Ἰωάννη…: Ἴδε ἡ Μήτηρ σου. Ἴδε ὁ υἱός σου! (Ἰωάν. 19:26-27)».

Και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος, επιφανής βιβλικός θεολόγος στην ακαδημαϊκή του πορεία, καταλήγει:

«Ἡ θεϊκή προέλευση τῆς οἰκογενείας ὡς θεσμοῦ καί ἡ ἀπόλυτη καί ἀνέκκλητη καθαγίασή της ὑπό τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὄχι μόνον διά τῶν λόγων Του ἀλλά ἐπίσης καί διά τῶν ἔργων Του καί τοῦ προσωπικοῦ παραδείγματός Του, ἀποτελοῦν τήν τέλεια ἀντίληψή μας γιά τό τί πράγματι εἶναι ἡ οἰκογένεια.

Ὀφείλουμε, λοιπόν, νά ἔχουμε πλήρη συνείδηση τῆς ὑπέρτατης ἀξίας καί ἀναντικατάστατης φύσεως τῆς οἰκογενείας. Ὀφείλουμε νά εἴμεθα πλήρως ἐνήμεροι γιά τό ὅτι ἡ οἰκογένεια ἀνήκει στά μοναδικά στοιχεῖα τοῦ σύμπαντος, διότι δημιουργήθηκε κατ’ εὐθείαν ἀπό τόν Ἴδιο τόν Θεό καί διότι προσωπικῶς μετέσχε σ’ αὐτήν ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ σαρκωθείς Θεός κατά τήν ἐπί γῆς παρουσία Του. Ἡ ἐνημέρωση καί συνειδητοποίηση ἐκ μέρους μας τῆς ἱερότητος τῆς οἰκογενείας ἀποτελεῖ ἀντίδοτο ἐναντίον τῆς συνεχοῦς δηλητηριάσεως τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας στίς ἡμέρες μας ἀπό παντός εἴδους θεωρίες καί συμπεριφορές.

Ἐντός αὐτοῦ τοῦ πλαισίου, θεωροῦμε τήν Χριστιανική Ὀρθόδοξη Οἰκογένεια κατοικητήριο τοῦ Χριστοῦ καί μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου Του.

Ἡ οἰκογένεια εἶναι Κατοικητήριο τοῦ Χριστοῦ διότι καλλιεργεῖ καί συνεχῶς αὐξάνει τήν ἀγάπη ἀνάμεσα στά μέλη της, ἀγάπη ἡ ὁποία ἐκπηγάζει ἀπό τήν πηγή τῆς ἀγάπης, τόν Ἴδιο τόν Ἰησοῦ.

Ἡ Ὀρθόδοξη οἰκογένεια, προσφέροντας διά τῶν μελῶν της τό Εὐαγγέλιο, λόγοις καί ἔργοις, καθίσταται ἀποστολική οἰκογένεια ἡ ὁποία συνεχίζει στόν 21ον αἰώνα τό ἔργον τοῦ εὐαγγελισμοῦ τό ὁποῖον ἄρχισαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι εἰκοσιένα αἰῶνες πρίν».

Τέλος ο ίδιος κάλεσε τα μέλη της Κληρικολαϊκής Συνέλευσης στα πλαίσια των εργασιών της να συζητήσουν τρόπους για την διάσωση και την ενίσχυση της Ορθόδοξης Οικοογένειας στην Αμερική, με «τήν ὑποβολή εὐφυῶν προτάσεων, δημιουργικῶν ἰδεῶν καί ρεαλιστικῶν προγραμμάτων».

Πηγή: http://www.dogma.gr/default.php?pname=Article&art_id=6384&catid=17

Μὴ ἀνεχόμεθα περαιτέρω τοὺς ἀντιχριστιανικοὺς καὶ σοδομιτικοὺς νόμους. Ἄς ἀγωνισθοῦμε ὅλοι γιὰ ἀναστύλωσι τῶν ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν, ποὺ ἔχουν κατακρημνισθῆ. Τό «προλαμβάνειν» εἶναι ἡ μόνη σωτηρία, ἀντιθέτως δὲ τό «θεραπεύειν» εἶναι ἄκρως ἐπίπονο καὶ ἀναποτελεσματικό …

 ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ

ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ
τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978

e-mail: fot_gram@otenet.gr
ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

QUO VADIS?

( ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ; ; ; )

ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ;

ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ-

 ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ

ΠΡΟΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

(Ἐδημοσιεύθη εἰς τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 59, σελ. 76-81)

19.6.2014

1. Μὴ ἀνεχόμεθα περαιτέρω τοὺς ἀντιχριστιανικοὺς καὶ σοδομιτικοὺς νόμους. Ἄς ἀγωνισθοῦμε ὅλοι γιὰ ἀναστύλωσι τῶν ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν, ποὺ ἔχουν κατακρημνισθῆ.

2. Τό «προλαμβάνειν» εἶναι ἡ μόνη σωτηρία, ἀντιθέτως δὲ τό «θεραπεύειν» εἶναι ἄκρως ἐπίπονο καὶ ἀναποτελεσματικό …

3. Συγχαίρουμε ὅλες τὶς δυνάμεις ἀντιστάσεως, οἱ ὁποῖες ὑπὸ λίαν ἀντίξοοες συνθῆκες ἀγωνίζονται ἐναντίον τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ ἀμέσως καὶ ἐμμέσως νυχθημερὸν ἐργάζονται γιὰ τὴν ἰσοπέδωσι τῶν πάντων.

4. Ὅπως καὶ ἄλλοτε ἔχουμε ἀναφέρει, ὑπάρχουν οἱ τάσεις τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ καὶ ἀναλόγως τὸ περιβάλλον, στὸ ὁποῖο ζοῦμε, καὶ τὴν ἀγωγή, ποὺ μᾶς δίνουν, τὸ ἕνα δυναμώνει καὶ τὸ ἄλλο παραμένει ἀτροφικό. Ἔτσι δημιουργεῖται ἕνα κενὸ καὶ φυσικὸς νόμος εἶναι τὸ κενὸ νὰ πληροῦται.

Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει τὴν τάσι νὰ ἀσχολῆται μὲ κάτι. Οἱ ἔχοντες τὴν συγκυρία νὰ ἔχουν γονεῖς πλούσιους καὶ προπαντὸς ἐμφορουμένους ἀπὸ ὑψηλὲς καὶ πνευματικὲς ἀρχές, οἱ ὁποῖοι ἀνατρέφουν καὶ ἐπιμορφώνουν τὰ τέκνα τους μὲ σοφία, ἀκέραιο ἦθος καὶ χαρακτῆρα, μὲ εὐσυνειδησία, μὲ ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο, ἀλτρουϊσμό, εὐπρέπεια, εὐποιΐα, καὶ ὅλες τὶς παρόμοιες ἀρετές, εἶναι εὐτυχεῖς καὶ ἔχουν κοινωνικὴ καταξίωσι.

Σωστοὶ εἶναι οἱ γονεῖς καὶ οἱ διδάσκαλοι, ποὺ διδάσκουν διὰ τοῦ παραδείγματος ὅλες αὐτὲς τὶς ἀρετὲς καὶ δὲν εἶναι «θεωρία ἐπισκόπου καὶ καρδία μυλωνᾶ». Διαφορετικὰ βγαίνουν μὲν ἄριστοι ἐπιστήμονες, στερούμενοι ὅμως τῶν ἀρετῶν, ὁπότε ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄφθαστοι πανεπιστήμονες ἐνεργοῦν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ὡς πανοῦργοι.

5. Ἀντιθέτως παιδιά, τῶν ὁποίων οἱ γονεῖς δὲν εἶναι πλούσιοι, καὶ οἱ γονεῖς τους δὲν ἐμφοροῦνται ἀπὸ ἀρετή, ρέπουν πρὸς τὴν τάσι νὰ ἀπαιτοῦν ἄρτο καὶ θεάματα.

6. Οἱ ἰθύνοντες ἀνὰ τοὺς αἰῶνες καὶ τὶς χιλιετίες, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἐν λόγῳ τάσι, προσφέρουν ἀφθονώτατα αἰσχρὰ θεάματα καὶ ἀρκετὸ ἄρτο, γιὰ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ αὐτὰ οἱ ἄνθρωποι καὶ ὄχι μὲ τὸ γκρέμισμα τῶν ἑκάστοτε ἰθυνόντων …

7. Τοιουτοτρόπως ὁδηγοῦνται αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι στὴν ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία, γιὰ νὰ μὴ ἔχουν δυνάμεις ἀντιστάσεως καὶ γίνονται ὑποχείρια τῶν ἑκάστοτε τρισάθλιων ἰθυνόντων.

8. Ὅταν δὲ ὡριμάσουν οἱ ἄνθρωποι εἰς τὴν ἀπάθεια καὶ εἰς τὴν ἔλλειψι ἐνδιαφέροντος γιὰ τὶς ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες, οἱ ἰθύνοντες τοὺς ἀφήνουν ἕρμαια τῆς τύχης τους νὰ τοὺς ἐκμεταλλεύωνται ἄγρια καὶ οἱ νόμιμοι λήσταρχοι τραπεζίτες καὶ οἱ ἄπληστοι ντόπιοι καὶ διεθνεῖς τοκογλύφοι τόσο πολύ, οὕτως ὥστε νὰ ὁδηγοῦνται στὶς αὐτοκτονίες.

9. Ἡ πνευματικὴ ἡγεσία ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, δυστυχῶς, ἀγωνίζεται νὰ ἀναρριχηθῇ στὰ ὕψιστα ἀξιώματα ὄχι διὰ τῆς ἀξιοκρατίας, ἀλλὰ διὰ τῆς φαυλοκρατίας καὶ ἀναξιοκρατίας. Ὀμνὺουν δὲ καὶ προσφέρουν στοὺς ἰθύνοντες γῆ καὶ ὕδωρ γιὰ νὰ διατηρηθοῦν «κολλημένοι» στὴν καρέκλα καὶ νὰ διαιωνισθοῦν στὶς θέσεις τους. Μία τοιαύτη πνευματικὴ ἡγεσία ἔχουσα ὑπογράψει γραμμάτια πρὸς ὅλους αὐτοὺς τοὺς αἴσχιστους ἰθύνοντες δὲν ἔχει θάρρος καὶ παρρησία νὰ ἀντιταχθῇ, ἀλλὰ ἀντιθέτως γίνονται «βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως καὶ παπικώτεροι τοῦ πάπα».

10. Γιὰ τὴν θρησκευτικὴ ἡγεσία πλὴν ἐνίων ἐπαναλαμβάνεται ὁ Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ : «τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιπραμένων ἡμεῖς ἄδομεν».

11. Τοιουτοτρόπως ὁ δύσμοιρος λαὸς εἶναι καταδικασμένος νὰ παραμένῃ στὴν ἀπόγνωσι, ποὺ τὸν ὁδήγησαν οἱ ἐγκληματίες ἰθύνοντες.

12. Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχουν ἥρωες ἀγωνιστὲς νὰ «ἀνακρούσουν πρύμνην», νὰ κηρύξουν «νινευιτικὴ μετάνοια» νὰ ἐπανέλθωμε στὶς ρίζες μας καὶ νὰ ρυσθῶμε ἀπὸ τὸ χεῖλος τῆς ἀβύσσου, ποὺ μᾶς κατήντησαν οἱ διεφθαρμένοι ἰθύνοντες…

13. Καὶ τὰ Μ.Μ.Ε. ἔχουν διανεμειθῆ ἀπὸ τὶς διάφορες πολιτικὲς παρατάξεις στοὺς ἑκάστοτε ἡμετέρους «ἀετονύχηδες» καὶ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς, γιὰ νὰ ὑπάρχῃ ἰσορροπία. Στὰ ἰδιωτικὰ Μ.Μ.Ε. δὲν χορηγοῦν τὶς ὁριστικὲς ἄδειες, γιὰ νὰ τοὺς ἔχουν ὡς ὁμήρους καὶ νὰ ἐξυμνοῦν τὶς αἰσχρές, ἀντιχριστιανικές, ἀντιλαϊκὲς καὶ ἀντεθνικὲς πράξεις τους.

14. Διάφορες φωνὲς ἀντιστάσεως ἀπὸ εὐσυνείδητους Χριστιανούς, λαμπροὺς ἐπιστήμονες ἐμφορούμενους ἀπὸ ἀρετὲς καὶ πνευματικοὺς καὶ θρησκευτικοὺς ἐν δυνάμει ἡγέτες ὄχι μόνο δὲν προβάλλονται, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας συστηματικὰ καὶ ὁμοθυμαδὸν κατακεραυνώνονται καὶ καταπνίγονται ἐν τῇ γενέσει τους. Διότι τὸ κακὸ εἶναι ἄριστα ὠργανωμένο καὶ προβάλλεται παντοιοτρόπως καὶ ὅλοι οἱ σιωνιστές, οἱ μασῶνοι, οἱ ἀντίχριστοι, οἱ φαῦλοι, οἱ ἀνθέλληνες, οἱ κίναιδοι κ.λπ. ἔχουν τρομερὰ ἀλληλεγγύη μεταξύ τους καὶ ὅλοι μαζὶ ἐπιτίθενται ἐναντίον τῶν ἁγνῶν καὶ ἀνιδιοτελῶν ἐργατῶν τῆς κοινωνίας καὶ δυστυχῶς βασιλεύει τὸ σατανικὸ δόγμα : «διαίρει καὶ βασίλευε».

15. Δὲν θέλουμε νὰ ἐννοήσουμε ὅτι ἐὰν καοῦν τὰ ἄσημα σπιτάκια καὶ οἱ καλύβες τῶν γειτόνων μας, κινδυνεύουν ὄχι μόνο καὶ τὰ παλάτια μας, ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι …

16. Γιὰ τοῦτο πρέπει νὰ ἀφυπνισθοῦμε καὶ νὰ ἔχουμε ἀλληλεγγύη μεταξύ μας. Ὅταν διώκεται ὁ α΄ ἢ ὁ β΄ συνάνθρωπός μας ἢ τὸ α΄ ἢ β΄ Μ.Μ.Ε. εἴτε ἔντυπο εἶναι αὐτό, εἴτε ἠλεκτρονικὸ μέσο ἀφυπνίσεως, ἐπιβάλλεται ὅλοι ἐμεῖς νὰ σπεύδουμε νὰ προστατεύουμε τὶς ἄλλες φωνές, διότι διὰ τῆς ἀβελτηρίας μας καὶ τῆς ἐγκληματικῆς μας ἀδιαφορίας, θὰ φιμώσουν καὶ τὸ δικό μας στόμα.

17. Ἐπὶ παραδείγματι ἡ σοβαρὴ καὶ ἔγκυρος ἱστοσελὶς «ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ» (http://katanixis.blogspot.gr ) ὕψωσε φωνὴ διαμαρτυρίας ἐναντίον τῶν σοδομιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι τόσο ἀναίσχυντοι, ποὺ καυχόνται γιὰ τὰ ἀνήθικα «χουζούρια» τους καὶ διακατέχονται ἀπὸ τὴν ἄκρα ἀναισχυντία νὰ διεκδικοῦν τὴν νομικὴ κατοχύρωσι τῆς διαστροφῆς τους καὶ βάσει τῶν ἐγκληματικῶν καὶ ἀντιχριστιανικῶν νόμων, ποὺ ἐψήφισαν οἱ δοτοὶ καὶ ἐξωμότες ἀντίχριστοι ἐθνοπατέρες, κινδυνεύουμε νὰ πᾶμε ὅλοι φυλακή…

18. Προφανῶς προκάλεσαν καὶ τὶς προβοκάτσιες Παναγιώτη Μπρατάκου μὲ τὴν Χρυσὴ Αὐγὴ καὶ τὴν βόμβα στὴν ὁδὸ Ἀμερικῆς, γιὰ νὰ διευκολυνθοῦν καὶ δυνηθοῦν νὰ περάσουν καὶ τοὺς ὑπόλοιπους ἀντικοινωνικοὺς καὶ ἀντεθνικοὺς νόμους, ὅπως π.χ. τὸν κατ᾿ εὐφημισμὸ ἀντιρατσιστικὸ νόμο, ποὺ δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ τρομοκρατικὸς νόμος = φίμωτρο γιὰ τοὺς ὑγιῶς ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ σκεπτόμενους Ἕλληνες…

19. Περὶ αὐτοῦ ἔχουμε γράψει ἀναλυτικώτερα στὴν ἱστοσελίδα μας τὴν 21.5.2013 τὸ ἄρθρο μας :

«ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΕΛΕΚΥ ΑΦΑΙΡΕΣΕΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝΤΑ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ»

(http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=758:21513-------------&catid=29:2009-07-31-01-42-16)

καὶ ἐκεῖ ἔχουμε ἀναφέρει πολλὰ παραδείγματα ἀναισχυντίας.

Πρέπει νὰ κάνουμε τὸ πᾶν γιὰ νὰ μὴ μετατραπῇ ἡ κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία σὲ οὐσιαστικὰ κοινοβουλευτικὴ δικτατορία τῶν «ἀετονύχηδων» καὶ τῶν «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς καὶ ὅλων τῶν δοτῶν ἐξωμοτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν λίαν εὔκαμπτη τὴν σπονδυλικὴ στήλη τῆς ἠθικῆς καὶ ἑλλίσσονται ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ «χορεύοντας» ἀναλόγως τὴν μουσική, ποὺ τοὺς παίζουν οἱ πάτρωνές τους.

Ὅλη ἡ χώρα βαδίζει τὴν ὁδὸ τῆς Πομπηΐας. . .

Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο μας ἀναφέραμε πληθώρα παραδειγμάτων καὶ γράφαμε ἐπιγραμματικά :

«Ἀλλὰἰδοὺ ΄΄χεῖρον Πομπηΐας΄΄ σήμερον… Ἤδη ὁ τ. Εἰσαγγελεὺς καὶ νῦν Ἀναπληρωτὴς Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν κ. Χαράλαμπος Ἀθανασίου καὶὡς εἰδήμων κρούει τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου λέγοντας ὅτι ΄΄ἐπαρκέστατες διατάξεις ὑπάρχουν γιὰ τὸν ρατσισμὸ καὶ τὴν ξενοφοβία. Περαιτέρω προσθῆκες διατάξεων ἀπειλοῦν τὶς ἐλευθερίες τῶν Ἑλλήνων΄΄.

Δὲν ἔχομε χρεία ἄλλων μαρτύρων...»

20. Τώρα ὅμως μετὰ τὶς προβοκάτσιες καὶ ὁ κ. Ἀθανασίου εἶναι ὑπὲρ τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ τρομονόμου …

21. Καὶ παλαιότερα εἴχαμε ἀναφερθῆ γιὰ τὴν Πομπηΐα, ὡς π.χ. μὲ τὴν ἀνάρτησι τοῦ ἄρθρου μας τὴν 18.10.2012 :

«ΑΛΛΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

ΑΛΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΣΥΔΟΣΙΑ

καὶ μὲ τὸ CorpusChristyτῶν ἀναίσχυντων σοδομιτῶν.»

(http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=664:181012-----------&catid=16:2009-07-28-17-22-19&Itemid=64)

Ἐκεῖ ἀναφέραμε πολλὰ παραδείγματα καὶ παραλληλισμοὺς ὡς π.χ. :

«Στὴ Πομπηία δὲν ἀνακαλοῦντο ἀπὸ τὰὄργανα τῆς τάξεως οἱἀσχημονοῦντες καὶ οἱἀναισχύντως δημοσίως ὀργιάζοντες, ἀλλά, ὅταν τινὲς τῶν ἀνθρώπων ἐτολμοῦσαν νὰἀνακαλοῦν στὴν τάξιν τοὺς ἀναισχύντως ὀργιάζοντες, ἐφωρμοῦσε ἡἈστυνομία καὶ «ἔσπαγε στὸ ξύλο» τοὺς διαμαρτυρομένους ἠθικοὺς καὶἐνάρετους ἀνθρώπους, διότι ὠχλοῦσαν τοὺς εὐφραινομένους σοδομῖτες...

Μήπως λοιπὸν καταντήσαμε καὶἐμεῖς στὴν ἐποχὴ τῆς διεστραμμένης Πομπηίας, ἡὁποία κατεστράφη ἀπὸ τὶς ἐκρήξεις τοῦ Βεζούβιου ; ; ; »

22. Μάλιστα δὲ σήμερα ἡ ἀναισχυντία ὑπερβαίνει ἀκόμη καὶ αὐτὴ τῆς Πομπηΐας…

23. Ὁ χρόνος καὶ ὁ χῶρος δὲν μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ ἀναφέρουμε ἄπειρα παραδείγματα ἀναισχυντίας καὶ ἀλαζονείας, ὅπως π.χ τὶ ἔγραψαν τὰ δυστυχισμένα πλάσματα στὴν πορεία τῶν ὁμοφυλοφίλων τὸ προηγούμενο Σάββατο 14.6.2014 στὸ ἄγαλμα τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ. Τέτοιες αἴσχιστες ἐκφράσεις, προδίδουν τὴν πρόστυχη ἀνατροφή καὶ τὸν διεφθαρμένο χαρακτήρα αὐτῶν τῶν δυστυχισμένων πλασμάτων, ποὺ τὰ γράφουν.

Ἀλλὰ ντροπὴ δὲν εἶναι τόσον γιὰ τοὺς ἀνώμαλους, ἀλλὰ κυρίως γιὰ τοὺς νεοεκλεγέντες Δημάρχους τῆς πρωτευούσης καὶ συμπρωτευούσης, ποὺ πρωτοστατοῦν καὶ ἡγοῦνται τῶν σοδομιτῶν καὶ τῶν ἀνωμάλων δυστυχισμένων συνανθρώπων μας. Ὁποῖο αἴσχιστο κατάντημα !

O Tempora o mores !

Ὤ καιροί, ὤ ἤθη !

Ὅλοι οἱ ψηφίσαντες τοὺς ἐν λόγῳ Δημάρχους πρέπει νὰ ἔχουν τύψεις συνειδήσεως καὶ νὰ αἰσχύνωνται, διότι ἐδώσαν δύναμι σὲ Δημάρχους νὰ συμπεριφέρωνται τόσο ἀναισχύντως.

24. Πρὸ καιροῦ ὁ ἀνιστόρητος ἱστορικὸς Πέτρος Τατσόπουλος διέπραξε τὸ μέγιστο ἀνοσιούργημα νὰ χαρακτηρίζῃ μέσῳ τῆς ἐκπομπῆς τοῦ ΣΚΑΪ τὸν θρυλικὸ Γέρο τοῦ Μοριᾶ ἀείμνηστο Κολοκοτρώνη ὡς κίναιδο, ἐξ ἰδίων κρίνων τὰ ἁλλότρια. Καὶ γιὰ νὰ καταρρίψῃ αὐτὴ τὴν μομφή, ποὺ τοῦ ἔκαναν οἱ νουνεχεῖς, ἐκαυχᾶτο ὅτι αὐτὸς «ἐπέρασε» τὶς μισὲς γυναῖκες τοῦ Λεκανοπεδίου. Δυστυχῶς, ὅμως, ὄχι μόνο οἱ φεμινιστικὲς ὀργανώσεις, ἀλλὰ ἀλλοίμονο οὔτε καὶ οἱ χριστιανικὲς γυναικεῖες ὀργανώσεις δὲν εἶχαν θάρρος καὶ παρρησία νὰ «βουλώσουν» τὸ στόμα αὐτοῦ τοῦ τρισάθλιου ἀνιστόρητου καὶ νὰ ποῦν σὲ αὐτὸν τὸν διατεινόμενο «κόκορα» : «ἐὰν εἶσαι bisexual (ἁμφοτερίζων), τότε θὰ ἔχῃς «περάσῃ» μόνο δυστυχισμένα πλάσματα κακόφημων οἴκων ἢ πεζοδρομίων Λ. Συγγροῦ κ.λπ. καὶ ὄχι ἔντιμες, ἠθικὲς καὶ ἐνάρετες γυναῖκες, ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἔλθουν εἰς γάμου κοινωνία καὶ νὰ δημιουργήσουν χριστιανικὲς οἰκογένειες καὶ νὰ εἶναι πιστὲς σύζυγοι καὶ πρότυπα μητέρων».

Πρέπει ἐπὶ τέλους νὰ ἀντιπαραταχθοῦμε μὲ τοὺς αἰσχροὺς διαβολεῖς καὶ συκοφάντες, γιὰ νὰ μὴ χειροτερεύουν καὶ ὄχι νὰ ἐκλέγουμε καὶ τοιούτους ἀναίσχυντους ὡς Δημάρχους ἤ Βουλευτές.

25. Ὅλους τοὺς ἁμαρτωλούς, ἐὰν μετανοήσουμε πραγματικὰ καὶ ποιήσουμε καρποὺς μετανοίας καὶ ἐπικαλεσθοῦμε τὸ θεῖο ἔλεος, ὁ Θεὸς θὰ μᾶς σώσῃ. Ὅμως τοὺς ἀναισχύντους καὶ ἀλαζόνες δὲν πρόκειται νὰ τοὺς σώσῃ τὸ θεῖο ἔλεος.

26. Ἔφθασαν μέχρι τοῦ σημείου οἱ ἀναίσχυντοι πρὸ ἡμερῶν νὰ διαγράψουν τὴν ἐντονοτάτη ἀνακοίνωσι τῆς διαμαρτυρίας κατὰ τῆς πορείας τῶν ὁμοφυλοφίλων στὴ Θεσσαλονίκη, ποὺ εἶχε ἀναρτηθῆ στὴν σοβαρὴ καὶ ἔγκυρη ἱστοσελίδα «ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ».

Εἰς τὸ ἐν λόγῳ ἱστολόγιον ἀναφέρεται ὅτι οἱ διαχειριστὲς τοῦ ἱστολογίου ὑφίστανται πιέσεις νὰ μὴ λέγουν τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά των.
Ἐκ παραδρομῆς ἀνεγράφη, δυστυχῶς, στὴν ἐν λόγῳ ἀνάρτησί μας τὸ ὄνομα τοῦ π. Νικολάου Μανώλη, τὸ ὁποῖον διορθώνουμε ἀμέσως, ζητοῦντες συγνώμην, διότι ἐν τῆ σπουδῆ ἀναφέραμε τὸν π. Νικόλαον Μανώλη ὡς διαχειριστή.

Ἔτσι ἐφαρμόζονται τὰ Γραφικά :

«…ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν. Ματθ. 23, 14).

«…ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις·» (Β΄Κορ. 11, 26).

27. Ὅλοι ἐμεῖς, ποὺ διατεινόμεθα ὅτι ἐμφορούμεθα ἀπὸ ἀκραιφνεῖς ὀρθόδοξες καὶ ἐθνικὲς ἰδέες καὶ ἀρχές, ὀφείλουμε νὰ τὸ ἀποδείξουμε ἐμπράκτως καυτηριάζοντας τὶς ἀντιχριστιανικὲς συμπεριφορὲς τῶν «προβατόσχημων λύκων» καὶ νὰ συμπαριστάμεθα στοὺς σύγχρονους μάρτυρες συνειδήσεως, γιὰ νὰ μὴ ἀκούσουμε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τὸ φοβερό :

«εἰς ἀπερίγραπτα μαρτύρια καὶ φρικτότατους κινδύνους παρευρισκόμην καὶ ἀδιαφορήσατε».

Ἑνώνουν καὶ οἱ φορεῖς μας :

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ (www.fotgrammi.gr)

facebook: https://www.facebook.com/pages/Oι-Φίλοι-του-Τάματος-του-Έθνους

τὴν φωνή τους μὲ τὶς δίκαιες διαμαρτυρίες κατὰ τῶν ὁμοφιλοφύλων καὶ μὲ ὅλη τὴν δύναμι τῆς ψυχῆς μας καταδικάζουμε τὸ ὄνειδος τῶν ἀναισχύντων, ἀδιαντρόπων καὶ καυχησιολόγων δυστυχισμένων πλασμάτων σοδομητῶν.

ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=848:19614-quo-vadis--------&catid=29:2009-07-31-01-42-16

Πηγή: http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=848:19614-quo-vadis--------&catid=29:2009-07-31-01-42-16