«ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον». [1]

Ρωτήσανε τόν Γέροντα Παΐσιο, γιατί κάποιοι πού συναντοῦν δυσκολίες αὐτοκτονοῦν. Καί ὁ Γέροντας ἀπάντησε, ὅτι αἰτία       εἶναι ὁ ἐγωισμός, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στήνἀπελπισία [2]. Ὁ διάβολος ψιθυρίζει στό αὐτί τοῦ ἀνθρώπου «ἐν καιρῷ θλίψεως» ὅτι ὅλα τελείωσαν κι ὅτι δέν μπορεῖ νά κάνει τίποτε πιά γιά τό πρόβλημά του. Αὐτό ὅμωςεἶναι ἕνα μεγάλο ψέμμα τοῦ διαβόλου, πού μᾶς πολεμᾶ μέ τό ἰσχυρότερο ὅπλο του, τήν ἀπελπισία! Κι ἄν ὁ ἄνθρωπος δέ μπορεῖ νά κάνει τίποτε, μπορεῖ ὅμως ὁ Παντοδύναμος Θεός, πού μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» [3]. Ἀρκεῖ, νά στραφοῦμε σ’ Αὐτόν καί θά μᾶς δώσει ὅ,τι ἀκριβῶς μᾶς χρειάζεται. Μᾶς καλεῖ: «δεῦτε πρόςμε πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» [4]! Αὐτή εἶναι μία ἁπλή, εὔκολη καί συγχρόνως σωτήρια κίνηση πού μᾶς σώζει καί σ’ αὐτήν καί στήν ἄλληζωή. Μ’ Αὐτόν μποροῦμε τά πάντα ὅπως διακήρυσσε ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμούντι με Χριστῷ» [5]!

Ἡ ἐπίγεια κοσμική κοινωνία τῆς λατρείας τοῦ Μαμωνᾶ στήν ὁποία ζοῦμε, ἐπιχειρεῖ συνεχῶς νά ἀπομακρύνει μέ κάθε τρόπο καί μέσο τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν ἘπουράνιοΘεό καί νά τόν στρέφει πρός τόν ἐπίγειο ἄρχοντά της τόν διάβολο. Τόν χειραγωγεῖ,  ὥστε νά γίνει αὐτάρκης-αὐτείδωλο, ὅπως ἔγινε ὁ Ἑωσφόρος ἀπό ἔπαρση, ἀποστατώνταςἀπό τόν Δημιουργό του, θεωρώντας τόν ἑαυτό του Θεό καί χάνοντας τόν Παράδεισο. Τόν στρέφει σέ πρόσκαιρα καί ὑλικά-φθαρτά πράγματα ἀπό τά ὁποῖα νομίζει ὅτι θάἀντλήσει δύναμη καί δόξα-ἀπόλαυση-χαρά. Κατά τόν ἴδιο τρόπο ὁ διάβολος παρέσυρε τούς Πρωτόπλαστους γιά τήν ἐπιθυμία μιᾶς θέωσης χωρίς Θεό, νά χάσουν τήν Ἐδέμ,τήν ἀθανασία καί τήν μακαρία κοινωνία τους μέ τόν Θεό. Ὁ διάβολος καί ἡ δαιμονοκρατούμενη σύγχρονη κοινωνία θέλει τόν ἄνθρωπο ἀνεξάρτητο (ἀπό ὅ,τι σωτήριο καίπνευματικό), ἀλλά οὐσιαστικά ἐξαρτώμενο ἀπό μύρια δεσμά (ἀνάγκες, ἐπιθυμίες, μέριμνες, φοβίες, πάθη κλπ).

Ἡ ζωή εἶναι δῶρο θεόσδοτο καί πολύτιμο. Ὅσες δυσκολίες καί ἄν συνεπάγεται, ἐμπεριέχει ἀνεκτίμητο χρόνο μετανοίας ὁ ὁποῖος ὅταν ἀξιοποιηθεῖ σωστά ὁδηγεῖ στήναἰώνια σωτηρία καί μακαριότητα! «Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;» [6];

Κι ἄν ὅλα σοῦ πηγαίνουν ἀντίθετα, τί πτοεῖσαι; Τήν ψυχή σου προφύλαξε! Αὐτήν δέν τήν χάνεις ποτέ κι ἀπό κανέναν, παρά μόνο ἄν τήν παραδώσεις μόνος σου στήνἀπώλεια!

Ὅλα ἔχουν ἡμερομηνία λήξης καί τά δυσάρεστα καί τά εὐχάριστα. Ἡ ψυχή μονάχα εἶναι αἰώνια!

Ζοῦμε στήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή. Διά πολλῶν θλίψεων θά περάσουμε στήν αἰώνιο ζωή. Ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε ὅτι: «στενή ἡ πύλη καίτεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν» [7]. Κι αὐτό, ὄχι γιατί ὁ Θεός εἶναι τιμωρός, ἀλλά ἀντίθετα, γιατί εἶναι Μέγας Εὐεργέτης. «Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτιγελάσετε» [8] μᾶς ἀποκάλυψε. Ἡ δική μας ἁμαρτωλότητα καί χοϊκότητα εἶναι οἱ αἰτίες τῶν δυσκολιῶν μας. Τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουμε ἀποτελοῦν ὑψίστηςἀγάπης παραχώρηση Θεοῦ, ὥστε: α) νά καθαρισθεῖ κάθε ρύπος τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας καί β) νά ἀποκατασταθεῖ ὁ χιτών μας καί πάλι στήν ἀρχική ἁγνή λευκότητά του, νά γίνει κατάλληλο ἔνδυμα τοῦ γάμου μας μέ τόν Χριστό, ὥστε νά ἔχουμε πρόσωπο νά εἰσέλθουμε εἰς τόν Νυμφῶνα Του καί νά εἴμαστε γιά πάντα μαζί Του!

Ὁ χρυσός περνᾶ ἀπό καυτερό καμίνι γιά νά ἀποδειχθεῖ ἡ γνησιότητά του καί ἡ ἀξία του. Κι ὅταν βγεῖ ἀπό αὐτό, ἔχει καθαρισθεῖ κι ἀστράφτει περισσότερο ἀπό πρίν.

Τό ἴδιο καί ὁ κάθε ἄνθρωπος. Ἡ πίστη μας καί ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Πλάστη μας, θά δοκιμασθοῦν στό καμίνι τῶν θλίψεων γιά νά ἀποδείξουν τήν γνησιότητά τους.

Μέ προσευχή, μετάνοια, ἐξομολόγηση καί τακτικό ἐκκλησιασμό, τό ἀρχικῶς δύσκολο πέρασμα ἀπό τό καμίνι τῶν θλίψεων, μετατρέπεται ἀπό «ἀδύνατον παρ’ἀνθρώποις», σέ εὐάρεστη θυσία αἰνέσεως πρός τόν Θεό, ἀφοῦ «τά ἀδύνατα παρ' ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷἐστί» [9].

Ὁ Κύριος θά στεφανώσει αὐτόν πού δέν γογγύζει ὄντας μέσα στά προβλήματά του ἀλλά ἀντίθετα Τόν εὐχαριστεῖ καί Τόν δοξολογεῖ. Αὐτόν θά τόν θεωρήσει ὡςμάρτυρα τῷ πνεύματι. Ἡ πρόσκαιρη δυσκολία πού ζοῦμε τώρα, δέν εἶναι παρά μία ἀμελητέα σταγόνα σέ ἕναν ἄπειρο ὠκεανό μακαριότητος πού μᾶς ἑτοίμασε ὁ Πανάγαθος Θεός μας γιά πάντα! «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ἡμῶν καθ' ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν» [10].

Ἄς θυμόμαστε τόν δίκαιο Ἰώβ καί τήν ἁγία ὑπομονή του πού μακαρίζεται καί θά μακαρίζεται ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, σέ ὅλες τις ἐποχές. Ἄς θυμόμαστε κάθε δεινό πού ὑπέμεινε καί πῶς τελικά ἀνταμείφθηκε ἀπό τόν Θεό ἀκόμη κι ἀπό αὐτήν τή ζωή, μέ πλήρη ἀποκατάσταση ὅλων ὅσων ὑπέστη καί εἶχε χάσει!

Ὁ Ἰούδας πρόδωσε τόν Κύριο, μετεμελήθη ἀλλά δέ μετενόησε. Ἔκρινε μόνος του ἐγωιστικά τόν ἑαυτό του ὡς Θεός κι αὐτοκτόνησε χάνοντας τά πάντα! Ἕνα ταπεινό,ἐκ καρδίας «συγνώμη» πρός τόν Κύριο, θά ἀρκοῦσε νά σβήσει τήν ἀπελπισία του καί τήν ὑπερηφάνεια του, θά ἀρκοῦσε νά τοῦ δώσει κουράγιο καί νά τόν πληρώσει μέ ΘεῖοἜλεος καί τελικῶς νά σωθεῖ κι αὐτός παραμένοντας μαζί μέ τούς ἄλλους μαθητές τοῦ Χριστοῦ.

Ἄς μή γίνουμε Ἰοῦδες κι ἐμεῖς! Πορευόμενοι ἀνάμεσα στά δίκαια καί ἄδικα πού μᾶς συμβαίνουν, στά εὔκολα καί δύσκολα, στά εὐχάριστα καί δυσάρεστα πού ὅλα ὅμωςεἶναι μέσα στό σωτήριο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά ἐμᾶς καί φροντισμένα ἀπό τά ἴδια Του τά χέρια, ἄς κράζουμε πρός Αὐτόν:

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ κι ἐλέησόν με!

Σέ εὐχαριστῶ Θεέ μου!

Δόξα Σοι ὁ Θεός πάντων ἕνεκεν! Ἀμήν!

[1] Ιωάν. 16, 33

[2]  http://www.agioritikovima.gr/%CE%94%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%87%CE%AD%CF%82/%CE%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%A0%CE%B1%CF%8A%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%85/4895-o-geronta-paio-gia-tin-autoktonia

[3] Ἰωάννης ιε΄ 5

[4] Ματθ. ιθ' 14

[5] Φιλιπ. δ´, 12

[6] Μαρκ. 8, 36

[7] Ματθ. 7, 14

[8] Λουκ. 6, 21

[9] Λουκ. 18,27

[10] Κορινθ. β, 17
  

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Νέα βαρυσήμαντη παρέμβαση, με βολές προς τους ευρωπαίους εταίρους και τους δανειστές μας αλλά και προς όλους όσοι επιδιώκουν ν’ αποκόψουν την Εκκλησία από την Κοινωνία έκανε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος από την Φλώρινα όπου βρίσκεται για να προεξάρχει των εορτασμών για τον πολιούχο της πόλης. «Ναι μας χρειάζονται οι ξένοι. Και οι Ευρωπαίοι μας χρειάζονται και όλοι μας χρειάζονται. Αλλά είμαστε η Ελλάδα, είμαστε ο Παρθενώνας, είμαστε η Φλώρινα, δεν είμαστε η αποικία», διαμήνυσε ο Αρχιεπίσκοπος και ξεκαθάρισε πως «αυτά που πήραμε να τα δώσουμε, είμαστε έντιμοι, αλλά δεν θα μας πνίξετε». Προειδοποίησε δε πως «οι εκκλησιές μας γεμίζουνε και περιμένουν μια σπίθα», για να προσθέσει ότι «ο τόπος μας υποφέρει και υπάρχει κίνδυνος αυτή η σπίθα κάποια στιγμή να ξεσπάσει». Φωτογραφίζοντας την βουλευτή της ΔΗΜΑΡ κ.Ρεπούση , την οποία δημοσιεύματα εμφάνιζαν να υποστηρίζει την κατάργηση του εκκλησιασμού και της προσευχής στα σχολεία, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήταν ασυνήθιστα καυστικός. «Κυρά μου…ποιό είναι το δικαίωμα σου, που εσύ θα αποφασίζεις ότι δεν θα εκκλησιάζονται τα παιδιά; Τους ρώτησες τους γονείς;».

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του Αρχιεπισκόπου από τον επίσημο δικτυακό τόπο της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, σε ομιλία του από την Φλώρινα, ζήτησε να οχυρώσουμε την πατρίδα μας για το μέλλον μέσα στην παράδοση και την θρησκεία. Ξεκινώντας από το κίνημα του διαφωτισμού που έβαλε ως κέντρο του κόσμου τον άνθρωπο, διαγράφοντας κάθε μεταφυσικό, είπε πως δεν μπορεί οι σπουδαγμένοι να έρχονται και να τα διαγράφουν όλα.

Χαρακτηριστικά ανέφερε :

«Σήμερα υποφέρουμε από αυτό το πράγμα. Δεν είμαστε αντίθετοι στις σπουδές, πρέπει να σπουδάσουμε. Σε όλα τα κράτη να πάμε. Να πάρουμε γνώσεις, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την παράδοση μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα θεμέλια και τις ρίζες μας. Γιατί προοδεύουν τόπο πολύ αυτοί οι Έλληνες που πάνε έξω και οι επιστήμονες - από αυτούς - έχουν καταλάβει τις μεγαλύτερες θέσεις, ενώ εδώ δεν είναι αρεστοί και αν έρθουν τους διώχνουνε; Είναι ερωτηματικά αυτά. Σ΄εναν υπουργό, με τον οποίο συζητούσα μπροστά από λίγο καιρό, του είπα, η πατρίδα μας έχει ανάγκη από μορφωμένους ανθρώπους, αλλά που να έχουνε μέσα τους την πατρίδα, την παράδοση. Έναν που πάει και βγάζει το ΜΙΤ, το Χάρβαρντ κλπ τον θέλουμε, αλλά επειδή έμαθε πέντε γλώσσες, έμαθε πολλά πράγματα, δεν σημαίνει ότι θα του δώσουμε μια καρέκλα και ένα μολύβι για να υπογράφει κατά την δική του άποψη και να βγάζει και εγκύκλιο που να λέει απαγορεύεται η προσευχή στα σχολεία.

Κυρά μου τα παιδιά είναι δικά μου, τα παιδιά είναι δικά μας. Ποια είσαι εσύ που θα βγάλεις εγκύκλιο, χωρίς να ρωτήσεις αυτούς που πάλεψαν και παλεύουν σ΄ αυτό τον τόπο γι΄ αυτό το χώρο. Ποιό είναι το δικαίωμα σου, που εσύ θα αποφασίζεις ότι δεν θα εκκλησιάζονται τα παιδιά. Τους ρώτησες τους γονείς;»

Και συνέχισε:

«Δεν είμαστε εναντίον των ανθρώπων που σπούδασαν και φέρνουν πολιτισμό εδώ. Όχι τους χρειαζόμαστε διότι η Ελλάδα από αυτό έζησε. Αλλά για προσέξτε πιο είναι το μυστικό της Ελλάδος. Δεν διώχνει το ξένο, το παίρνει αλλά το αφομοιώνει και το κάνει δικό της. Είναι κάτι που πρέπει να το προσέξουμε αυτό ιδιαίτερα.Θα ήθελα να το πω στους αρχιερείς μας, αλλά και στα πολιτικά πρόσωπα, ότι αυτή η ηττοπάθεια, αυτό το να μην πούμε την λέξη Εκκλησία…γιατί ξέρετε, έχει πολιτικό κόστος, να μην πούμε ότι τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα βρίσκονται σ αυτήν την κατάσταση, αλλά να βρούμε μια λέξη που θα λέει ότι τα νομικά πρόσωπα που ανήκουν στην υπ’ αριθμό τάδε, τάδε. Λες και δεν θα ψάξουν να τα βρουν αυτοί που μας λένε ότι στην ιστορία στην Μικρά Ασία συνωστίζονταν οι Έλληνες σαν στο λεωφορείο για να μπούνε για να φύγουνε. Λοιπόν θα πρέπει να το καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο, σε μια γραμμή δύσκολη και επομένως όλα αυτά τα ερωτηματικά που είπαμε στην Έκκλησία και εδώ ελέχθησαν, δεν γίνονται με τέτοιες σκέψεις.

Πρέπει να δούμε τι θέλουμε. Την θέλουμε την πατρίδα μας; την θέλουμε την θρησκεία μας; τις θέλουμε τις παραδόσεις μας; Να έχουμε το θάρρος και να το πούμε και να το στηρίξουμε και να προχωρήσουμε. Οι Έλληνες είναι λίγο φοβισμένοι, είναι λίγο μαζεμένοι, το λέω γιατί το ζω. Οι εκκλησιές μας γεμίζουνε και περιμένουν μια σπίθα. Ο τόπος μας υποφέρει και υπάρχει κίνδυνος αυτή η σπίθα κάποια στιγμή να ξεσπάσει».

Και κατέληξε:

«Ναι μας χρειάζονται οι ξένοι και οι Ευρωπαίοι μας χρειάζονται και όλοι μας χρειάζονται. Αλλά είμαστε η Ελλάδα, είμαστε ο Παρθενώνας, είμαστε η Φλώρινα, δεν είμαστε η αποικία. Αυτό πρέπει να το πιστέψουμε μέσα μας και δεν είναι δύσκολο να το πιστέψουμε. Εμείς πρέπει να το καλλιεργήσουμε… η φλόγα που πρέπει να δώσουμε οι Δεσποτάδες, οι Περιφερειάρχες οι Βουλευτές. Και να μην φοβούνται αυτούς τους λίγους για τους οποίους λέει το γραφικό «ουκ ευρέθει ο τόπος αυτών». Δεν θα βρεθεί ο τόπος τους, θα φύγουν και θα χαθούν και δεν θα υπάρχουν. Θα υπάρξει ο Γερμανός Καραβαγγέλης, θα υπάρξουν όλοι αυτοί που υπάρχουν εδώ πέρα. Αν εμείς δεν το βάλουμε αυτό μέσα μας στην καρδιά μας, αλλά σκεφτόμαστε σαν κακομοίρηδες δεν θα πάμε μπροστά. Αν όμως πούμε αυτό είμαστε και θα μείνουμε και θα αγωνιστούμε, θα μας σεβαστούν ακόμα περισσότερο αλλιώς η Μεσόγειος θα γίνει Περσικός κόλπος. Θα πρέπει να τα δούνε οι μεγαλύτεροι, να σκεφτούν, να συμβουλέψουν. Ναι, αυτά που πήραμε να τα δώσουμε, είμαστε έντιμοι, αλλά δεν θα μας πνίξετε. Όταν με επισκέφθηκε ο Γερμανός Υπουργός στο γραφείο μου τα είπαμε αυτά. Αυτοί που θεμελίωσαν την Ε.Ε. ντρέπονται σήμερα για εκεί που φτάσαμε. Η Ελλάδα είναι η ευκαιρία να δώσει το παράδειγμα και το έναυσμα. Να ξεκινήσει από εκεί. Εμείς έχουμε πατρίδα, έχουμε παράδοση, έχουμε θρησκεία και εκείνοι οι οποίοι δεν τα θέλουν και θέλουν να κάνουν εγκυκλίους, ας πάνε όπου θέλουνε. Είναι ελεύθεροι, δεν τους μισούμε, δεν τους διώχνουμε, αλλά δεν μπορούν οι λίγοι να χαλάσουν το σύμπαν. Εδώ είναι οι φίλοι μας, κύριε Περιφερειάρχα και κύριε Αντιπεριφερειάρχα, κύριε βουλευτά, που θα έχετε και δυσκολίες αν το πείτε αυτά στην Βουλή γιατί θα πούνε είσαι καθυστερημένος, αλλά χρειάζεται να το πούμε εδώ, όπως λέτε και εσείς οι Βουλευτές, από εκεί το παίρνουμε, κόκκινες γραμμές Εμείς βάζουμε κόκκινη γραμμή εκεί, πίσω από αυτή δεν πηγαίνουμε… Είναι και άλλοι που δεν συμφωνούν. Εγώ συμφωνώ με αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί μου, γιατί ο αγώνας μας γι’ αυτό γίνεται ν’ ακoύμε και αυτούς που δεν συμφωνούν μαζί μας.”».

ΠΗΓΗ:http://www.amen.gr

"Να'χετε σταυρό στο μέτωπο να σας γνωρίζουν" έλεγε ο Πατροκοσμάς όταν γυρνούσε όλη την Ελλάδα για να κρατήσει ζωντανή την Πίστη και την Εθνική συνείδηση στους υπόδουλους Ελληνες. Βλέπετε ο Άγιος γνώριζε ότι με τη λογική οι άνθρωπο δεν αντέχουν τα βάσανα. Η λογική δεν σου ψιθυρίζει "κάνε υπομονή", αντίθετα σου λέει "παραδώσου και όλα θα πάνε καλά, αρκεί να γίνεις σαν και αυτούς". Για να υπερβείς ανυπέρβλητα εμπόδια μόνο με την Πίστη μπορείς να τα καταφέρεις, γιατί η πίστη είναι "παράλογη", πίστη είχε και ο Λεωνίδας όταν έπεσε "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι" στις Θερμοπύλες.

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ξέρει ότι πριν επικρατήσει πρέπει να εξολοθρεύσει την Πίστη ολοσχερώς. Είτε στο Θεό, είτε στο Έθνος, είτε στο Ιδεατό. Έχει ξεκινήσει ανοιχτό πόλεμο πρώτα από όλα ενάντια στον Χριστιανισμό, τις άλλες θρησκείες τις θεωρεί εύκολη λεία για μετά. Έτσι προσφάτως στη Βρετανία απολύθηκαν δύο γυναίκες γιατί φόρου σαν σταυρό ! Στο Θεό που πιστεύετε ! Πλήρης κατάργηση της ελευθερίας συνειδήσεως, και η χώρα αυτή ισχυρίζεται ότι έχει δημοκρατία.

Προς υπεράσπιση των δύο γυναικών σπεύδει η Ρωσία για να υπερασπισθεί τα χριστιανικά ιδεώδη και για να προλάβει τυχόν περίεργους "νεωτερισμούς" και στην δική της επικράτεια, οι ΜΚΟ έχουν πολλά ποδάρια.

Η ρωσική ορθόδοξη εκκλησία θα καταθέσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της απαγόρευσης να φορούν οι εργαζόμενοι σταυρουδάκια, που αποφασίστηκε πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ρώσοι ιερείς και νομικοί θα καταθέσουν υπέρ των δύο Βρετανίδων που απολύθηκαν πρόσφατα από την εργασία τους διότι φορούσαν σταυρουδάκια και αρνήθηκαν να τα αφαιρέσουν, παρά τις συστάσεις που τους έγιναν!

Οι Έιντα και Τσάπλιν προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου (ΕΔΑΔ), θεωρώντας πως στην περίπτωσή τους παραβιάστηκε η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Προηγουμένως οι δύο γυναίκες επιχείρησαν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους στα βρετανικά δικαστήρια. Οι βρετανικές αρχές όμως ενέκριναν σχέδιο νόμου που επιτρέπει στους εργοδότες να απολύουν εργαζόμενους που δεν κρύβουν πως είναι Χριστιανοί. Και αυτό το ονομάζουνε δημοκρατικό καθεστώς ;

«Μερικές φορές μοιάζει λες και οι ουδετερόθρησκες αρχές της Ευρώπης προσπαθούν να εξαλείψουν εντελώς τον Χριστιανισμό από την Ευρώπη. Η ρωσική ορθόδοξη εκκλησία δεν μπορεί απλά να παρατηρεί κάτι τέτοιο αδιαμαρτύρητα». Η απόφαση του ΕΔΑΔ θα ισχύει για όλα τα κράτη-μέλη του COE, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Μολδαβίας, κρατών δηλαδή όπου η ορθοδοξία είναι η επικρατούσα θρησκεία», συνέχισε ο εκπρόσωπος. Καταλαβαίνετε το διακύβευμα ; Και όλα πραγματοποιούνται αθόρυβα χωρίς να "ανοίγει μύτη".

«Πλην όμως οι ορθόδοξοι Χριστιανοί παραδοσιακά φοράνε σταυρουδάκια. Αν η απόφαση του ΕΔΑΔ δεν δικαιώσει αυτές τις δύο γυναίκες, θα δημιουργηθεί κατά την γνώμη μου ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο. Μπορεί να έχουμε εδώ την απαρχή ενός πανευρωπαϊκού διωγμού κατά της Χριστιανοσύνης, κάτι πρωτάκουστου στην ευρωπαϊκή ιστορία!».

Η ερώτησή μας είναι προς το ελληνικό κράτος, η Ρωσία παρεμβαίνει και ορθώς πράττει, εμείς εδώ τι κάνουμε ; Θα υποστηρίξουμε τις δύο Καθολικές Βρετανίδες ; Ή θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα μας απαγορεύουν να κάνουμε το σταυρό μας όπως στα πρώην (μήπως είναι νυν τελικά;) κομμουνιστικά καθεστώτα ; Ο καθείς έχει δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει, θα το έχει όμως στο μέλλον αυτό το δικαίωμα με αυτού του είδους τις πολιτικές ;

Ἐν Σπάρτῃ τῇ 17ῃ Ἰουλίου 2012

Ἀξιότιμον

Κύριον Γεώργιον Καλαντζῆν

Γενικόν Γραμματέα Θρησκευμάτων

Εἰς Ἀθήνας

Ἀγαπητέ μου κ. Γενικέ,

Πρόσεξα ἀπό τό διαδίκτυο ὅσα εἴπατε στά «ΝΕΑ» γιά τήν πρόταση τοῦ ΚΕΠΕ πού ἀφορᾶ στήν περικοπή τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, τήν ὁποία χαρακτηρίσατε ὡς ἀσύμφορη.

Θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά καταγράψω ἐδῶ κάποιες προσωπικές μου παρατηρήσεις γιά τό ἴδιο θέμα, ἀλλά ἀπό ἄλλη ὀπτική γωνία.

α) Τό φιλανθρωπικό καί κοινωνικό ἔργο πού ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία μέ τρόπο ἀξιοθαύμαστο δέν πρέπει νά τό συσχετίζουμε μέ τή μισθοδοσία τοῦ κλήρου. Εἶναι δυνατό οἱ κληρικοί μας, οἱ γενναῖοι αὐτοί συμπαραστάτες στόν πόνο καί στή δοκιμασία τοῦ λαοῦ μας, νά σκεφτοῦν ἐκδικητικά καί νά ἀποφασίσουν νά ἀναστείλουν τήν ὅποια προσφορά τους, ἐπειδή ἡ Πολιτεία μέ ἐνδεχόμενη – ἀχαρακτήριστη – ἀπόφασή της θά κόψει τόν μισθό τους; Εἶναι δυνατό νά φανταστοῦμε ἕναν πατέρα νά στερεῖ ἀπό τό παιδί του κάθε ὑλική καί ἠθική βοήθεια, ἐπειδή τό παιδί του συμπεριφέρθηκε μέ σκληρότητα ἀπέναντί του; Ἄν αὐτό δέ γίνεται μέ ὁποιονδήποτε πατέρα καί ὁποιοδήποτε παιδί, ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, πῶς εἶναι δυνατό νά τό...

διανοηθεῖ καί νά τό κάνει ἡ πνευματική τροφός τοῦ λαοῦ μας καί στοργική Μητέρα του, ἡ Ἐκκλησία; Τό ἀκόμη χειρότερο εἶναι νά στερήσει ἀπό τά παιδιά της τή συμπαράστασή της χωρίς αὐτά νά φταῖνε σέ τίποτε, γιατί ἡ Πολιτεία ἔδειξε τό σκληρό πρόσωπό της πρός τούς ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας

β) Ἡ σκέψη σας, ὅτι τό φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας ἐκτιμᾶται γιά τό ἔτος 2011 σέ 100 ἑκατομμύρια ἔχει ἐπίσης μία ἀδύνατη πλευρά.  Τό κόστος τῆς ὑλικῆς προσφορᾶς της ξεπερνᾶ τά 100 ἑκατομμύρια, διότι πρέπει νά ὑπολογιστεῖ καί ἡ σέ εἶδος προσφορά της, ἡ ὁποία φθάνει τά 50 ἑκατομμύρια.

Ὅμως δέν πρέπει νά περιορίζουμε τή συμπαράστασή της στά ὑλικά ἀγαθά, δοθέντος ὅτι ἡ ἠθική της ἀρωγή εἶναι ἀξιοθαύμαστη καί ἀξεπέραστη.

Οἱ κληρικοί μας αὐτά τά ποσά πού διαθέτουν σήμερα γιά τόν λαό μας οὔτε ἐπιθυμοῦν οὔτε μποροῦν νά τά κρατήσουν γιά τόν ἑαυτό τους, ἔστω καί ἄν γίνουν φτωχοί ὅσο καί οἱ πιό φτωχοί τοῦ λαοῦ μας. Κανένας δέ θά τούς δικαιολογήσει, ἄν ἀπό αὐτά πού συγκεντρώνουν γιά τούς ἄλλους κάποια τά χρησιμοποιήσουν γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά οὔτε καί οἱ δυνάμενοι θά τά προσφέρουν ὑπέρ τῶν κληρικῶν μας, γιατί κάποιοι τά κατάφεραν νά δημιουργήσουν ἕνα ἀντικληρικό πνεῦμα στήν ἐποχή μας.

γ) Εἶναι ἀλήθεια -καί χαίρω, διότι τό ὑπογραμμίζετε- ὅτι τό κοινωνικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας γίνεται σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας καί τῶν Ἁγίων Πατέρων καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά συνεχισθεῖ γιά ὅσο καιρό διαρκέσει ἡ δοκιμασία καί μετά τό τέλος  αὐτῆς, γιατί ὁ Κύριος τό εἶπε μέ τά ἀλάνθαστα λόγια του «τούς πτωχούς πάντοτε θά ἔχετε μαζί σας».

Ὅμως, καλέ μου κ. Γενικέ, πρέπει νά εἰποῦμε στόν λαό μας τήν ἀλήθεια. Πολλές φορές λέμε ἐμεῖς οἱ κληρικοί, ὅτι τό Κράτος πῆρε τό 96% τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, ἀλλά ἡ Πολιτεία ποτέ δέν εἶπε ὅτι πῆρε ἀπό τήν Ἐκκλησία αὐτή τήν περιουσία. Γιατί δέν τό λέτε καί Σεῖς ὡς ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο;  Βγεῖτε στά κανάλια καί πέστε στόν λαό μας ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας σέ δύσκολες στιγμές ἔδωσε χάρη τοῦ ἐμπερίστατου λαοῦ τό 96% τῆς περιουσίας της. Σᾶς ….ἐπιτρέπουμε νά ἀποκρύψετε τό γεγονός ὅτι καί ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς περιουσίας τό ἅρπαξε  βιαίως  ἡ Πολιτεία. Πεῖτε, ὅμως, στόν κόσμο ὅτι ἡ περιουσία τῆς Ἐκκλησίας ἐδόθη κατά 96%. 

Μᾶς πονάει, ὅταν δέν τό λέτε εὐθέως. Μᾶς πληγώνει ἡ σιωπή σας. Γι’ αὐτό καί ὁ λαός μας συνεχίζει νά ὁμιλεῖ περί ἀμύθητης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. Δέν τό πείσαμε ἐμεῖς, γιατί δέ βοηθήσατε ἐσεῖς. Δέν ἐντρέπονται καί ἀρχηγοί κομμάτων ἤ κομματικά στελέχη νά ὁμιλοῦν γι’ αὐτή τήν περιουσία καί νά προσθέτουν τήν κακόβουλη εἴδηση, ὅτι καί γι’αὐτή τήν περιουσία πού ἔχει, δηλαδή τό 4%, δέν πληρώνει φόρο. Πόσες φορές τό ἔχουμε πεῖ, τό ἔχουμε δημοσιεύσει, ὅτι πληρώνει ἡ Ἐκκλησία ὅλους τούς φόρους πού πληρώνουν καί ὅλα τά ἄλλα Νομικά Πρόσωπα. Φόρους δέν πληρώνουν οἱ Αἱρετικοί  τῆς Ἑλλάδος καί οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Χώρας μας, γιά τούς ὁποίους ὅμως δέ λέγεται τίποτε. Γιατί δέν τά λέτε αὐτά;

δ) Καί κάτι τελευταῖο. Πιέζεσθε ἀσφαλῶς ἀπό πολλούς καί ποικίλους νά κόψετε τόν μισθό τῶν ἱερέων. Αὐτῶν οἱ ὁποῖοι εἶναι ἥρωες καί μάρτυρες, γιατί ὑπηρετοῦν τόν λαό μας, καί, ἐνῶ οἱ ἄλλοι παράγοντες ἔχουν ἐγκαταλείψει τόν λαό, μένουν κοντά στόν πόνο του καί στά προβλήματά του, γεγονός πού φαίνεται ἰδιαίτερα στά χωριά καί στήν ἐπαρχία. Αὐτῶν πού εἶναι ἥρωες καί μάρτυρες, διότι ἔχουν πολύτεκνες οἰκογένειες οἱ περισσότεροι καί πασχίζουν νά ἀντιμετωπίσουν τίς δυσκολίες μέ ἕναν πενιχρό μισθό, χωρίς νά μποροῦν νά ἐργασθοῦν  καί σέ ἄλλη ἐργασία, ἀφοῦ τό ράσο τους τούς ἐμποδίζει.  Αὐτῶν πού εἶναι στοργικοί πατέρες μέ ὑποχρεώσεις πολλές, ἀφοῦ πρέπει νά φροντίζουν ὄχι μόνο γιά τό ψωμί τῶν παιδιῶν τους, ἀλλά καί γιά τή διατροφή τῶν φτωχῶν, τῶν ἀστέγων καί τῶν παντελῶς ἀναργύρων ἐνοριτῶν τους, στούς ὁποίους ἔχουν χρέος  νά ἀνοίξουν – καί τό κάνουν – ὄχι μόνο τό πορτοφόλι τους, ἀλλά καί τό σπίτι τους.

Γιατί δέ λέτε ὅτι «δέν μποροῦμε νά τό κάνουμε, ἀφοῦ  δέν μποροῦμε νά ἀθετήσουμε τήν ὑπογραφεῖσα συμφωνία Ἐκκλησίας – Πολιτείας  μέ τήν ὁποία ἡ δεύτερη πῆρε τό 96% τῆς περιουσίας τῆς πρώτης. Ἡ Πολιτεία ἔναντι αὐτῆς τῆς προσφορᾶς τῆς Ἐκκλησίας ἔχει ἀναλάβει τή μισθοδοσία τοῦ ἱεροῦ Κλήρου καί τή λειτουργία τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολῶν. Κάτω ἀπό αὐτό τό κείμενο ἔβαλαν τίς ὑπογραφές τους ἡ τότε Κυβέρνηση  καί ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος. Ἄν το κάνουμε, θά εἴμαστε ἕνας ὀργανισμός ἀσυνεπής καί ἀφερέγγυος»;

Ἔτσι, ἐάν μιλήσετε, θά ἀπαλλαγεῖτε ἀπό τίς ὀχλήσεις ὅλων ἐκείνων  πού εὑρίσκουν εὐκαιρία νά χύνουν τό δηλητήριο τῆς ψυχῆς τους στ’ αὐτιά εὐτυχῶς πρός τό παρόν καί ὄχι στίς καρδιές τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.

Ἄς εὐχηθοῦμε νά μή συντελεστοῦν ἀνοσιουργήματα γιά τά ὁποῖα θά κλάψουμε, ὅταν θά εἶναι ἀργά.

Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

ΠΗΓΗ: pentapostagma.gr

  Η Κύπρος, το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου, στο σταυροδρόμι Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής, έχει μια ιστορία  9000 χρόνων και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά.  Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η UNESCO στον επίσημο κατάλογο 2012, για την Παγκόσμια Κληρονομιά Πολιτιστικών και Φυσικών Θησαυρών, έχει περιλάβει τις αρχαιότητες της Πάφου, τη Χοιροκοιτία και δέκα βυζαντινές εκκλησίες του Τροόδους στον επίσημο κατάλογό της.

     Στην  κατεχόμενη Κύπρο, θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία του Κυπριακού πολιτισμού, και όχι μόνο, έχουν λεηλατηθεί συστηματικά από την εισβολή του 1974.

     Με αφορμή, την συμπλήρωση 40 ετών, από την ανέλκυσή  του "πλοίου της Κερύνειας", το 1972  που έφερε την Κύπρο στο επίκεντρο του διεθνούς επιστημονικού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, θα αναφερθούμε  αποκλειστικά σε αυτό.

Το πλοίο-ναυάγιο της Κερύνειας

    Το 1965, ένας δύτης,  από την Κερύνεια της Κύπρου, ενώ έψαχνε για σφουγγάρια σε βάθος 30 μέτρων και σε απόσταση περίπου μισού μιλίου από την ακτή, στα βορειοανατολικά του λιμανιού της πόλης, εντόπισε πολλούς αμφορείς.

    Όταν, δύο χρόνια αργότερα, μία ομάδα αμερικανών αρχαιολόγων από το πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας  βρέθηκε στην Κύπρο με σκοπό τον εντοπισμό ναυαγίων, ο Ανδρέας Καριόλου που είχε εντοπίσει τους αμφορείς, επικοινώνησε μαζί τους, και τους οδήγησε στο συγκεκριμένο σημείο. Έτσι εντοπίστηκε το ναυάγιο και ξεκίνησαν έρευνες για να προσδιοριστεί το μέγεθος του ναυαγίου και το είδος του φορτίου του.

    Η Κυπριακή κυβέρνηση έδωσε άδεια για να ερευνηθεί πιο συστηματικά η περιοχή και η ομάδα των αμερικανών αρχαιολόγων με επικεφαλής τον καθηγητή MichaelKatzev, με την οικονομική ενίσχυση αμερικανικών ιδρυμάτων,επέστρεψε στην Κυρήνεια με 40 αρχαιολόγους, μηχανικούς, αυτοδύτες, φωτογράφους κ.α  από 12 χώρες για να ξεκινήσει το έργο της ανασκαφής, μεταφοράς στην επιφάνεια, συντήρησης και έκθεσης των ευρημάτων. Για τη συναρμολόγηση του πλοίου κλήθηκαν  ειδικοί σε θέματα ναυπηγικής, με επικεφαλής τον  J. Richard Steffy, επίσημο απεσταλμένο της UNESCO, που για περίπου τέσσερα χρόνια προσπαθούσαν, να ταυτίσουν τα κομμάτια και να τα τοποθετήσουν στην σωστή θέση.

      Από το 1967 μέχρι και το 1972 οι εργασίες για την ανέλκυση, συντήρηση και συναρμολόγηση του αρχαίου καραβιού έφεραν την Κύπρο στο επίκεντρο του διεθνούς επιστημονικού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

      Έτσι το "πλοίο της Κερύνειας" ανελκύσθηκε, συντηρήθηκε και τοποθετήθηκε σε ειδική αίθουσα στο μεσαιωνικόκάστρο της Κερύνειας, λίγο πριν από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.

      Από την εισβολή, τον Ιούλιο του 1974,  μέχρι σήμερα,  το Κάστρο - Μουσείο της Κερύνειας και το αρχαίο ναυάγιο είναι «σκλαβωμένα».  

      Το 1975, η Κυπριακή κυβέρνηση διέθεσε στον "Αττίλα", μέσω της UNESCO, 8.000 κυπριακές λίρες για την τοποθέτηση κλιματισμού στην αίθουσα, ώστε το παμπάλαιο ξύλο του πλοίου να μην ταλαιπωρείται και να μην καταστρέφεται από τις αλλαγές της θερμοκρασίας. Δυστυχώς και από  το μουσείο αυτό, σύμφωνα με το τουρκοκυπριακό περιοδικό  ‘’ORTAM’’  (18.07.1985), έχουν κλαπεί αντικείμενα.

     Τοσπουδαίο αρχαίοναυάγιο μήκους 14,75 μ. πλάτους 4,30 μ. και βάρους 14 τόνων,  τοποθετείται  χρονολογικάστην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου,στο τελευταίο τρίτο του 4ου αι. π.Χ. Το πλήρωμα του πλοίου εκτιμάται ότι το αποτελούσαν τέσσερα άτομα.Ο αμμώδης βυθός της θάλασσας της Κερύνειας είχε διατήρησε για 2.300 χρόνια το φορτίο του πλοίου, 403 αμφορείς - το κυρίως φορτίο του πλοίου - από έντεκα διαφορετικούς τύπους αμφορέων που πιθανότατα ήταν γεμάτοι κρασί, 29 μυλόπετρες από τη Νίσυρο, 10.000 αμύγδαλα, είδη οικιακής χρήσης του πληρώματος, λίγα νομίσματα, υπολείμματα τροφών και πολλά άλλα ενδιαφέροντα.

Το πλοίο «Κερύνεια ΙΙ»

     Το 1981, ιδρύθηκε στον Πειραιά το Ελληνικό Ινστιτούτο Προστασίας Ναυτικής Παράδοσης (ΕΙΠΝΠ)  από το Χάρη Τζάλα και μια ομάδα ιστορικών, αρχαιολόγων, αξιωματικών του Π.Ν, του Λ.Σ του Εμπορικού Ναυτικού, ναυπηγών, ναυτικών εμπειρογνωμόνων, ιστιοπλόων και άλλων, τους οποίους ένωνε το μεράκι για την διατήρηση της ναυτικής μας παράδοσης

     Ένας από τους πρώτους στόχους του Ινστιτούτου ήταν και  η κατασκευή ενός πιστού, υπό κλίμακα, αντιγράφου (σε φυσικό μέγεθος) του αρχαίου πλοίου της Κερύνειας. Το 1982, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Χάρης Τζάλας, πρότεινε στον Καθηγητή MichaelKatzevτην κατασκευή ενός αντιγράφου του πλοίου σε φυσικό μέγεθος. Ο MichaelKatzevδέχτηκε με χαρά και έτσι ξεκίνησε το σημαντικότερο μέχρι σήμερα πρόγραμμα πειραματικής Ναυτικής Αρχαιολογίας. Το αμερικανικό Ινστιτούτο Ναυτικής Αρχαιολογίας και ο ναυπηγός RichardSteffyπου είχε συναρμολογήσει το αρχαίο σκαρί, προσέφεραν τα πρωτότυπα σχέδια του πλοίου και επιστημονική εποπτεία και το 1982 ξεκίνησε στο ναυπηγείο του Μανώλη Ψαρού στο Πέραμα η ναυπήγηση του «Κερύνεια ΙΙ». Το σκαρί του κατασκευάστηκε με την αρχαία μέθοδο ναυπήγησης, την «κελυφική», και με παρόμοια εργαλεία και υλικά.

     Χρειάστηκαν τρία χρόνια κοπιαστικής επιστημονικής και χειρονακτικής δουλειάς και γύρω στα 12 εκατομμύρια δραχμές  για να κατασκευαστεί το 15μετρο «Κερύνεια II» με την αρχαία μέθοδο, όπου συναρμολογούνταν πρώτα τα μαδέρια του πετσώματος και ακολουθούσε η τοποθέτηση των νομέων. Οι συνδέσεις έγιναν με καβίλιες (συνηθίζονται στα έπιπλα). Τα 5.000 καρφιά ήταν όλα χειροποίητα, ορειχάλκινα και μήκους 25 έως 40 εκατοστά. Το ξύλο από το ίδιο είδος πεύκου με εκείνο που κατασκευάστηκε το αρχαίο πλοίο. Το κατάρτι από μονοκόμματο κορμό ερυθρελάτης ύψους 11 μέτρων. Τα σχοινιά έγιναν από φυτικές ίνες. Το πανί από λινό,  που βρέθηκε μετά από πολλές προσπάθειες σε ένα ξεχασμένο στοκ λινού πανιού στη Σκοτία.

      Τον Ιούνιο του 1985, με την ευκαιρία της ανακήρυξης της Αθήνας σε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, το πλοίο καθελκύστηκε με κάθε επισημότητα  στο Πέραμα. Ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα πειραματικής αρχαιολογίας που έμελλε να αφήσει το στίγμα του στα ναυτικά χρονικά της σύγχρονης Ελλάδας είχε υλοποιηθεί.Το «Κερύνεια ΙΙ» ήταν έτοιμο να φέρει σε πέρας και το δεύτερο μέρος του πειράματος για το οποίο κατασκευάστηκε, να ταξιδέψει από την Ελλάδα στην Κύπρο επαναλαμβάνοντας ίσως μία διαδρομή την οποία το αρχικό πλοίο της Κερύνειας είχε εκτελέσει αρκετές φορές πριν ναυαγήσει.

     Έτσι, στις 6 Σεπτεμβρίου  1986, το «Κερύνεια ΙΙ» απέπλευσε από το Μικρολίμανο με καπετάνιο τον Αντώνη Βασιλειάδη κι άλλα τέσσερα άτομα πλήρωμα. Το ταξίδι ακολούθησε την εξής πορεία: Σούνιο- Κύθνος- Σύρος- Νάξος- Κως- Νίσυρος- Μανδράκι Ρόδου – Καστελλόριζο και στις 2 Οκτωβρίου, μετά από ένα ταξίδι 25 ημερών, κατέπλευσε στον Κόλπο Κοραλλίων της Πάφου. Τη διαδρομή αυτή την κάλυψε σε 25 μέρες.

      Στην επιστροφή του, τον Απρίλιο του 1987, με καπετάνιο τον Γλαύκο Καριόλου, κι άλλα τέσσερα άτομα πλήρωμα ακολούθησε την εξής πορεία:.  Λεμεσός- Πάφος- Ρόδος- Νίσυρος- Δονούσα (νησί κοντά στη Νάξο)- Σύρος- Κύθνος- Κέα- Σούνιο- Φλέβες- Φάληρο. Η συνολική απόσταση ήταν 520 ναυτικά μίλια. Στο ταξίδι  αυτό υπήρξαν αντίξοες καιρικές συνθήκες, το πλοίο υπέστη ζημιές και χρειάστηκαν επισκευές. Αν και το ταξίδι προβλεπόταν να διαρκέσει 15 ημέρες, τελικά διήρκεσε  20 ημέρες.

      Στη διάρκεια όλων τη των ταξιδιών, Έλληνες και ξένοι επιστήμονες κατέγραφαν  με κάθε λεπτομέρεια τη συμπεριφορά του πλοίου.

      Η ναυπήγηση και τα ταξίδια του «Κερύνεια II», τα οποία  ξεπέρασαν τα 2000 ναυτικά μίλια, ήταν η πρώτη προσπάθεια πειραματικής αρχαιολογίας στον κόσμο, με πρότυπο ένα αυθεντικό πλοίο ηλικίας 2.300 χρόνων .και είχε τεράστια επιστημονική σημασία και παγκόσμια απήχηση.

      Το «Κερύνεια ΙΙ» εκτέθηκε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και στη Νέα Υόρκη, τη Νάρα της Ιαπωνίας, τη Σεβίλλη και το Αμβούργο. Σήμερα, εκτίθεται στο Μουσείο Θάλασσας στην Αγία Νάπα στην Κύπρο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να το θαυμάσει ανάμεσα σε άλλα σημαντικά εκθέματα που έχουν σχέση με την θάλασσα και τη ναυτιλία.

                                                               Αλεξανδρούπολη      Αύγουστος  2012

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ  ΝΙΚΟΛΑΟΣ Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)

Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ λοιπόν ἔδειξε στούς Ἀποστόλους, πού ἤδη τό γνώριζαν, τό σύμβολο τῆς ἀναχωρήσεώς της, τό φοίνικα, τούς μετέδωσε ἐπίσης εὐλογία καί ἀνάλογη παρηγοριά καί ἀφοῦ τούς μίλησε γιά τήν ἔξοδό της καί τούς προθυμοποίησε γιά τό κήρυγμα, τούς εἶπε μέ λίγα λόγια ὁλόκληρη τήν οἰκονομία τῆς ἀποστολῆς τους. Ἔπειτα ἀσπάσθηκε τόν Πέτρο καί τούς ἄλλους Ἀποστόλους, “χαίρετε”, λέγοντας, “τέκνα καί φίλοι καί μαθηταί τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ μου καί νά αἰσθάνεστε εὐτυχεῖς, πού ἀξιωθήκατε τέτοιο δάσκαλο καί Δεσπότη καί νά ὑπηρετεῖτε τέτοια μυστήρια καί νά μετέχετε τῶν διωγμῶν καί τῶν παθημάτων του, γιά νά γίνετε κοινωνοί τῆς δόξας καί τῆς Βασιλείας Του”.

Ἀφοῦ τούς μίλησε γιά τά τελευταία γεγονότα, τούς ζήτησε νά ψάλλουν τούς ἐπιτάφιους ὕμνους, ἐνῶ Ἐκείνη ἄρχισε τίς πρός τόν Θεό εὐχαριστίες της.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«Σέ εὐλογῶ”, ἔλεγε, “Δέσποτα καί Θεέ καί Υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ προανάρχου σου Πατρός καί δικέ μου υἱέ, τῆς δούλης σου, γιά τήν φιλανθρωπία σου. Σέ εὐλογῶ, πού μᾶς λύτρωσες ἀπό τήν κατάρα καί μᾶς ἔδωσες τήν εὐλογία. Σέ εὐλογῶ τόν αἴτιο ὅλων τῶν ἀγαθῶν μας, τῆς ζωῆς, τοῦ φωτός, τῆς εἰρήνης, τῆς δυνατότητας νά γνωρίσουμε τόν Πατέρα σου καί τό συνάναρχό σου καί ζωοποιό Πνεῦμα. Σέ εὐλογῶ Λόγε, πού εὐλόγησες τήν κοιλιά μου κατοικώντας σ’ αὐτὴ μέ ἀνέκφραστο τρόπο. Σέ εὐλογῶ, πού μέ τέτοιο τρόπο μᾶς ἀγάπησες ὥστε καί γιά μᾶς νά σταυρωθεῖς καί νά πεθάνεις. Σέ εὐλογῶ, πού κατέστησες μακαρία τήν κοιλιά μου καί πιστεύω ὅτι θά ἐκπληρωθοῦν καί ὅλα τά ἄλλα, γιά τά ὁποῖα μοῦ ἔχεις μιλήσει».

Η ΠΑΡΑΔΟΞΗ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μετά ἀπό αὐτά τά λόγια ἀκολούθησε ἀμέσως ἡ παράδοξη κάθοδος τοῦ Υἱοῦ της πού συνοδευόταν ἀπό τούς Προφῆτες, τούς Πατριάρχες καί ὅλους τοὺς Δικαίους. Μπροστά πήγαιναν οἱ Ἄγγελοι καί Ἀρχάγγελοι καί ὅλες οἱ ὑπόλοιπες Ἀγγελικές δυνάμεις. Τότε ὁ ἀέρας καί ὁλόκληρο τό σπίτι γέμισε. Ὅλα ἐκεῖνα πού ἡ Παρθένος προγνώριζε, τότε τά ἔβλεπε μπροστά της, ἐνῶ οἱ ἄλλοι ἔβλεπαν μέρος ἀπό αὐτά τά θαυμάσια, ὁ καθένας ἀνάλογα μέ τήν ἁγιότητά του. Ἔτσι ἡ δεύτερη κατάβαση ἔγινε ἐνδοξότερη καί φρικωδέστερη τῆς πρώτης, καί προφανεστέρα γιά ὅσους εἶχαν ὅραση πνευματική. Δέν ἦσαν μόνον παρόντα τά κατώτερα ἀγγελικά τάγματα καί δυνάμεις, ἀλλά καί αὐτά ἀκόμη τά Σεραφείμ καί τά Χερουβείμ καί οἱ Θρόνοι παρευρίσκονταν μέ φόβο, ἱεραρχικά σύμφωνα μέ τήν τάξη τους. Ἔβλεπαν μέ φόβο ὄχι μικρότερο (ἴσως μεγαλύτερο θά ἔλεγα, ἄν ἐπιτρεπόταν), γεμάτοι ἔκπληξη γιά τήν δεύτερη κένωση καί συγκατάβασή του. Ὅ,τι ἔγινε ἄλλοτε γιά χάρη ὁλόκληρου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τώρα γιά μιὰ μόνο ψυχή, γιά μιὰ μόνον γυναίκα γινόταν ἕνα τέτοιο θαῦμα.

Ἡ συνοδεία ἦταν λαμπρή καί πολυάριθμη, ὅπως ἅρμοζε γιά τήν ἄφιξη τοῦ Δεσπότη καί τήν ἀναχώρηση τῆς Δέσποινας, ἀλλά ἡ θέαση αὐτῶν πού γίνονταν, ὅπως ἤδη εἶπα, γινόταν μόνον ἀπό τούς καθαρούς, ἄν καί ἡ παρουσία τοῦ Δεσπότη ἦταν ἀκατανόητη καί σ’ αὐτούς τούς Μαθητές καί Ἀποστόλους πού ἦσαν γεμάτοι ἀπό τή δύναμη τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού κατοικοῦσε μέσα τους. Παρευρισκόταν ἐκεῖ ὁ Χριστός μέ σῶμα καί μορφή πλήρως θεωμένη, λαμπρότερη τῆς ἀστραπῆς καί τῆς λάμψεώς της, ἀπό ὅ,τι στό Θαβώρ, ἀλλά μικρότερη τῆς φυσικῆς της λαμπρότητας ἐνῶ οἱ Ἀπόστολοι ἦσαν σάν νεκροί. Ὁ Κύριος ἀμέσως τούς λέγει, “εἰρήνη ὑμῖν”, ὅπως ἄλλοτε ὅταν «εἰσῆλθε τῶν θυρῶν κεκλεισμένων», στό ἴδιο σπίτι πού μαζεύτηκαν καί τότε καί τώρα, τό σπίτι τοῦ Ἰωάννη. Τότε συγκεντρώθηκαν γιά τόν φόβο τῶν Ἰουδαίων. Σήμερα τούς συγκέντρωσε αὐτή πού γέννησε τόν Κύριο, ἡ ὁποία καί κατοικοῦσε σ’ αὐτό μέ τόν ἀγαπημένο καί παρθένο μαθητή του, τό δεύτερο καί θετό υἱό της.

Ἀκούοντας οἱ Μαθητές αὐτήν τή γλυκειά, τήν ἤρεμη καί γνώριμη φωνή, πῆραν θάρρος στό σῶμα καί στή ψυχή καί, ὅσο τούς ἦταν δυνατό, ὕψωσαν τά μάτια τους πρός τόν ἥλιο, τήν ὥρα πού Ἐκεῖνος χαμήλωνε λίγο τή λαμπρότητα τῆς ἀνατολῆς του καί τούς περιέλαμπε μέ μικρότερο φωτισμό.

Ἀλλά ἄς σταθοῦμε λίγο στά ἐπιθανάτια τῆς Παρθένου. Ἡ ψυχή της βρίσκεται σέ μία μεγάλη συγκίνηση καί σχεδόν σκιρτᾶ καί προφθάνει ἀσυγκράτητη καί τρέχει νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τό σῶμα ὥστε τό γρηγορότερο νά βρεθεῖ μέ τόν Υἱό της καί νά προσπέσει στά χέρια του καί νά ἀναχώρησει μαζί του. Πῶς ἦταν δυνατό νά ὑπομείνει αὐτή τή χαρά, ὅπως τή λύπη τόν καιρό τοῦ Πάθους, καί πῶς ἐμεῖς νά μήν ἐπιθυμοῦμε νά ποῦμε πώς αὐτή δέν πέθανε, ἄν καί δέν τό λέμε αὐτό, γιά νά μήν ποῦμε πρωτάκουστα διδάγματα.

Δάκρυσε, καί πάλι ἔγινε ἀνώτερη τῶν δακρύων ἀπό τή μεγάλη εὐτυχία καί τό παράδοξο θέαμα, ὅταν εἶδε μέ σῶμα ἐκεῖνον, πού λίγο παλιότερα τόν εἶδε νά σύρεται, νά καθυβρίζεται καί νά κτυπιέται, ἐνῶ περιβαλλόταν ἀπό τόσες μυριάδες Ἀγγέλων, ἀπό τόση λαμπρότητα καί τόση δόξα. Ἔβλεπε τό πρόσωπο καί τή μορφή ἐκείνου, πού ἄλλοτε τόν κορόιδευαν καί τόν ἔφτυναν, πού ἦταν ντυμένος τήν κόκκινη χλαίνα τῆς ντροπῆς, νά περιβάλλεται τώρα μέ τόση ἀξία καί λαμπρότητα. Αὐτόν πού δέν εἶχε οὔτε εἶδος οὔτε ὀμορφιά, τώρα νά ἀστράφτει ἀπό τήν ὀμορφιά τῆς θεότητάς του. Ἔβλεπε τόν ἄλλοτε νεκρό πού καταδικάστηκε σάν ἀντίθεος, Θεό καί Βασιλέα καί Κριτή τῶν πάντων, ἀθάνατο καί ἀνίκητο. Ὤ, πῶς ζοῦσε καί πάλι μέσα στίς ἀντιθέσεις, ὅπως τόν καιρό τῆς Σταυρώσεως. Τό ὅραμα τή γέμιζε εὐφροσύνη, χαιρόταν ὑπερβολικά ἡ ψυχή της, ἀλλά συστελλόταν ἐπειδή ἀναχωροῦσε πρός ἐκείνη τή δόξα καί λαμπρότητα.

Τώρα πλέον δοξολογοῦσε περισσότερο ἀπό πρίν ἐκεῖνον πού τήν δόξασε. Προσευχόταν γιά τούς Ἀποστόλους καί γιά ὅλους τοὺς παρόντες, ἱκέτευε γιά τούς πιστούς ὅλης τῆς γῆς ἤ μᾶλλον γιά ὅλο τόν κόσμο καί αὐτῶν ἀκόμη τῶν ἐχθρῶν καί τῶν σταυρωτῶν. Ζητοῦσε νά λάβει ἀπό τό Δεσπότη κάποιο λόγο ἤ κάποιο σημεῖο ὡς ἐγγύηση τῆς σωτηρίας τους, ἁπλώνοντας ἱκετευτικά τά χέρια ἐκεῖνα μέ τά ὁποῖα τόν ἀγκαλίαζε, κινώντας τή γλώσσα καί τά χείλη μέ τά ὁποῖα τόν ἀσπαζόταν, θυμίζοντας τόν θηλασμό του, καί κλαίοντας ἀπό εὐτυχία, ἔκαμε τό πᾶν, λέγοντας ἀποχαιρετιστήριους λόγους καί προσευχές. Τότε ἀρχίζουν τήν ὑμνωδία οἱ Ἄγγελοι καί ὅλοι μένουν ἀκίνητοι καί ἐκστατικοί, ὄχι ἀπό φόβο ἀλλά ἀπό χαρά. Οἱ Ἀπόστολοι ἀντιφωνοῦν μέ τή δική τους ψαλμωδία, καί ἔτσι, περνώντας ἀπό τό πανάγιο στόμα ἡ ὑπεραγία ψυχή της, σάν σέ ὕπνο, παραδίδεται στόν Υἱόν της, ξεφεύγοντας τούς πόνους τοῦ θανάτου, ὅπως τούς διέφυγε καί κατά τήν γέννηση ἤ μᾶλλον μέ τήν ἴδια καί μεγαλύτερη χαρά καί ὅπως τότε, ὅταν ἀνέκφραστα γεννιόταν ἀπ’ αὐτή ὁ Υἱός καί Θεός της, καί τώρα πού αὐτή πήγαινε πρός τόν Θεό, ὁ ὁποῖος βρισκόταν μπροστά της ὄχι μόνο νοερά ἀλλά καί αἰσθητά.

Ἀμέσως ὅλοι οἱ Ἄγγελοι ἄρχισαν νά ψάλλουν, καί μετά τοῦ πνεύματος μέν ἔβγαινε κάποια ἄφθονη καί ἀνεξήγητη εὐωδία, ἐνῶ τό σῶμα περιβαλλόταν ἀπό πλούσιο καί ἀπλησίαστο φῶς, ὥστε καί ὁ ἀέρας γέμισε ἀπό ἤχους καί ἄσματα, περισσότερο ὅμως ἀπό τήν εὐχάριστη εὐωδία, τό δέ σῶμα ἀκτινοβολοῦσε ἀπό παντοῦ, ὥστε νά γίνεται κάπως ἀθέατο. Ἔτσι λοιπόν διαμοιράζονται τήν Παρθένο, οἱ μαθητές καί ὁ Διδάσκαλος, τά ἐπίγεια καί τά οὐράνια, ὅπως καί μετά ἀπό λίγο ὁ οὐρανός καί ὁ παράδεισος. Ὁ Κύριος καί τά γύρω ἀπό αὐτόν λειτουργικά πνεύματα πῆραν τή ψυχή, ἐνῶ οἱ μαθητές τό σῶμα.

------------------------------------------

πηγή: απόσπασμα από το βιβλίο «Ο βίος της Παναγίας», έκδοσις Ι.Μ. Χρυσοποδαριτίσσης Πατρών

πηγή ηλεκτρονικού κειμένου: Αγία ζώνη

Πηγή: http://paterikakeimena.blogspot.gr/2011/08/blog-post_3660.html

ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ

1. Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν ἐν τῇ γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.

2. Ἀπορεῖ καὶ φύσις, καὶ πληθὺς νοερά, τὸ ἐν σοί, παρθενομῆτορ, μυστήριον, τῆς ἐνδόξου καὶ ἀρρήτου σου ταφῇς.

3. Βασιλὶς καὶ πόλου, καὶ τῆς γῆς ἀληθῶς, εἰ καὶ τάφῳ σμικροτάτω συγκέκλεισαι, ἐγνωρίσθης πάσῃ κτίσει Μαριάμ.

4. Γέφυρα ὑψούται, ἡ μετάγουσα πρίν, ἐκ θανάτου πρὸς ζωὴν τὴν ἀκήρατον, τοὺς θανόντας παραβάσει τὸν Ἀδάμ.

5. Δάκρυσι καὶ θρήνοις, γοεροῖς ἐπὶ σοί, πᾶσαι αἱ σαὶ φίλαι ἐκόπτοντο, τὴν μετάστασιν μὴ φέρουσαι τὴν σήν.

6. Ἔχαιρον χορείαι, Οὐρανίων Νοῶν, ἀπὸ γῆς σὲ φερομένην δεχόμεναι, εἰς οὐράνια σκηνώματα Ἁγνή.

7. Ζῶσα ἐν ὑψίστοις, ἀληθῶς Μαριάμ, ὑπὲρ πάντων πρεσβευτὴς ἡμῶν γέγονας, ἀξιώσαι ἐφροσύνης ἀληθῶς.

8. Ἡ λαμπὰς ἡ θεία, τοῦ ἀρρήτου φωτός, φρικτωρούσα οὐρανόθεν τοὺς δούλους σου, μὴ ἐλλείπης ἀγαθὴ τοὺς ἐπὶ γῆς.

9. Θρόνος τοῦ ὑψίστου γενομένη ἁγνή, ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανὸν μεταβέβηκας, μεταστᾶσα εἰς αἰώνιον ζωήν.

10. Ἱερέων πέλεις, καύχημα εὐλαβῶν, Ἐκκλησίας τὸ ἀκράδαντον στήριγμα, καὶ Ὁσίων Ἀσκητῶν ἡ ἀρωγός.

11. Κλῖμαξ ἡ ἁγία, ἢν προεῖδε σαφῶς, Ἰακὼβ δι’ ἧς κατέβη ὁ Ὕψιστος, ἀνυψούται ἀπὸ γῆς πρὸς οὐρανόν.

12. Λόγος τοῦ Ὑψίστου, ὁ ἀρρήτως τεχθεὶς ὑπὸ σοῦ, Θεοκυήτωρ, μετέστησεν ἐκ τῆς γῆς πρὸς τὴν ἀθάνατον ζωήν.

13. Μαριὰμ πῶς θνῄσκεις, πῶς τῷ τάφῳ οἰκεῖς, τῆς ζωῆς τὸν χορηγὸν ἡ γεννήσσασα, τοὺς νεκροὺς ἐξαναστήσαντα φθοράς;

14. Νύμφην τοῦ Ὑψίστου, καὶ Μητέρα σαφῶς, Ἰησοῦ τοῦ Θείου Λόγου γινώσκομεν, κἄν ἐν τάφῳ σὲ ὁρῶμεν ὡς φθαρτήν.

15. Ξένον τόκον εἶδον, ἀληθῶς οἱ πιστοί, καὶ τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν νῦν μετέθεσαν, ξενωθέντες τῆς ζωῆς τῆς κοσμικῆς.

16. Οὐρανὸς ὡς ἄλλος, ἀνεδείχθη Ἁγνή, δεξαμένη τὸ σὸν σκῆνος τὸ ἄχραντον, ἡ ἁγία καὶ σεπτὴ Γεθσημανῆ.

17. Πύλη σωτηρίας, ἐγεννήθης ἡμῖν, ἀρχηγὸς τῆς νοητῆς ἀναπλάσεως, κὰν ὑπείκεις τῇ τῆς φύσεως φθορά.

18. Ράβδος , ἡ τὸ ἄνθος, τὸ εὐῶδες Χριστόν, ἐξανθήσασα τῷ τάφῳ νῦν τέθαπται, ἵνα φύσῃ σωτηρίας τὸν καρπόν.

19. Σῦ γὰρ μόνη πέλεις. ἐν θνητοῖς ἀληθῶς, ἀναστάσεως τὸν τύπον ἐκλάμπουσα, σύ καὶ μόνη τῶν πταιόντων ἱλασμός.

20. Τάφος μὲν καλύπτει, τὸ σὸν σκῆνος , Ἁγνή, τὴν δὲ θείαν σου ψυχὴν χειριζόμενος, ὁ Υἱός σου ἀγκαλίζεται λαμπρῶς.

21. Ὕμνοις οὐρανίοις, ἐμελώδουν σεμνή, τὴν τριήμερον ταφήν σου οἱ ἄγγελοι, καὶ τὴν δόξαν ἐμεγάλυνον τὴν σήν.

22. Φέγγος οὐρανόθεν, δεξαμένη Ἁγνή, ἐχαρίτωσας ἡμᾶς τοὺς τιμῶντας σε, καὶ γεραίροντας τὴν κοίμησην τὴν σήν.

23. Χώραν ἀχωρήτου, τοῦ Θεοῦ Μαριάμ, χρηματίσασαν καὶ ἅγιον τέμενος, νῦν καλύπτει σὲ ἀγρὸς Γεθσημανῆς.

24. Ψάλλοντες τὸν τόκον, σοῦ τὸν θεῖον Ἁγνή, ἀνυμνοῦμεν οἱ πιστοὶ καὶ γεραίρομεν, σὲ τὸν ἔμψυχον ναὸν τόν τοῦ Θεοῦ.

25. Ὢ θαυμάτων ξένων, ὢ πραγμάτων καινῶν, ἡ πνοή μου τὸν δοτῆρα κυήσασα, ἄπνους κεῖται καὶ κηδεύεται νεκρά.

Δόξα

26. Ἀνυμνοῦμεν λόγε, σὲ τὸν πάντων Θεόν, σὺν Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ σοῦ Πνεύματι, καὶ δοξάζομεν οἱ πάντες εὐσεβῶς.

Καὶ νῦν

27. Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε Ἁγνή, καὶ τιμῶμεν τὴν ἁγίαν σου Κοίμησιν, καὶ τὴν ὕψωσιν ἐκ γῆς, πρὸς οὐρανόν.

28. Ἡ Ἁγνὴ ἐν τάφῳ, κατετέθης βαβαί, ἡ Θεὸν ἐν τῇ γαστρί σου χωρήσασα καὶ κυήσασα ἀφράστως ἐπὶ γῆς.

Μικρὰ συνάπτῃ. «Ὅτι ηὐλόγηταί Σου τὸ ὄνομα καί δεδόξασταί Σου ἡ βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ …»

ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ

1. Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σὲ τὴν Θεοδόχον, τὴν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καὶ χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ.

2. Βάτον ἐν Σινᾶ, ἀκατάφλεκτον εἶδε σε πάλαι, Μωυσῆς γαστρί σου τὸ θεῖον πῦρ, ὡς χωρήσασα ἀφλέκτως Μαριάμ.

3. Γόνιμος ὡς γῆ, ἀεὶ δείκνυται Παρθενομῆτορ, πᾶσι τοῖς θερίζειν ἐθέλουσι, σωτηρίαν ἡ σεμνὴ Γεθσημανῆ.

4. Δῆλον οὖν ἡμῖν, ὢ Παρθένε μὴ ἰσχύειν δίχα, σοῦ τῆς μεσιτρίας ὀρθοβατεῖν, τοῖς πανσέπτοις ἴχνεσι τοῦ Χριστοῦ.

5. Ἔνθα οἱ χοροί, Ἀποστόλων τε καὶ τῶν Ἀγγέλων, ἵσταντο κυκλοῦντες ἐν ᾄσμασι, παριστάμεθα Παρθένε καὶ ἡμεῖς.

6. Ζώωσον Ἁγνή, τοὺς εἰς σὲ πιστῶς καταφυγόντας, διὰ τῆς ὑπὲρ αὐτῶν μεσιτίας σου, πρὸς τὸν ἄναρχον Υἱὸν καὶ Παντουργόν.

7. Ἤρω Μαριάμ, κατὰ φύσεως βροτείας νίκην, τὸν Χριστὸν ἀσπόρως κυήσασα, ἀλλὰ θνῄσκεις νόμῳ φύσεως βροτῶν.

8. Θαῦμα ἀληθῶς, πῶς ἡ ἄναδρος θηλάζει βρέφος, πῶς καὶ νεκροφόρος καθίστασαι, ἡ Μητρόθεος ἐκτὸς διαφθορᾶς.

9. Ἴθυνον ἡμᾶς, πρὸς λιμένας σωτηρίους, Κόρη, τοὺς χειμαζομένους ἐν κλύδωνι, ψυχοφθόρων παραπτώσεων δεινῷ.

10. Κλῖμαξ πρὸς Θεόν, ὁ σὸς τάφος Παναγία, πέλει ἄγουσα τοὺς πίστει ὑμνούντας σε, καὶ τιμῶντας σου τὴν Κοίμησιν σεπτῶς.

11. Λόγος τοῦ Πατρός, ἐπεσκήνωσεν ἐν σοὶ Παρθένε, καὶ πρὸς οὐρανὸν σὺ μετήγαγες, τοὺς τὴν κύησιν δοξάζοντας τὴν σήν.

12. Μέτοχοι ζωῆς, τῆς ἀφθάρτου τε καὶ ἀϊδίου, τῷ σῷ τόκῳ πάντες γεγόναμεν, δι’ ὃ ᾄδομεν τὸ χαῖρε σοι σεμνή.

13. Νόμοι ἐπὶ σοί, οἱ τῆς φύσεως Ἁγνὴ Παρθένε, σφόδρα παραδόξως καινίζονται, ὡς κυήσασα Θεὸν Ἐμμανουήλ.

14. Ξένον ἀληθῶς, τὸ μυστήριον τῆς σῆς κυοφορίας, Ἄχραντε ἀσπόρως γεννήσασα, καὶ θηλάσασα τὸν Κτίστην τοῦ παντός.

15. Ὅλον τὸν Ἀδάμ, προσλαμβάνει ἐκ γαστρός σου, θέλων ἐκτεμεὶν ῥιζόθεν παρακοήν, ὁ Υἱός σου τὴν φυείσαν ἐν ἡμῖν.

16. Πύλη νοητή, τῆς ἐν γῇ φανερωθείσης Κόρῃ, ἐκ τοῦ ὕψους θείας ἀνατολῆς, ἀνεδείχθης Θεονύμφευτε πιστοῖς.

17. Ῥήτορες δεινοί, οὐδὲ Ἄγγελοι Παρθενομῆτορ, σθένουσιν ἀξίως ὑμνήσαι σε, τὴν ὑπέρτιμον Μητέρα τοῦ Θεοῦ.

18. Σῶμα καὶ ψυχήν, ὑπερένδοξε Ἁγνὴ Παρθένε, ἄσπιλα Θεῶ διετήρησας, δι’ ὃ κάλλους ἠράσθη ὁ Χριστός.

19. Τόμος σὺ καινός, ἐν ὢ γέγραπτε ὁ θεῖος λόγος, βίβλῳ τῆς ζωῆς ὑμνούντας σε, ἐγγραφῆναι καθικέτευε Ἁγνή.

20. Ὕμνους καὶ ᾠδάς, ἐξοδίους ὥσπερ μύρα Κόρη, ἐπικήδεια σοι προσφέροντες, ἐξαιτούμεθα πταισμάτων ἱλασμόν.

21. Φόβῳ καὶ χαρά, καὶ ἡμεῖς ὥσπερ ἐκεῖνοι τότε, πάρεσμεν τῷ τάφῳ σου Ἄχραντε, ἐκπληττόμενοι τὴν κοίμησιν τὴν σήν.

22. Χαῖρε Μαριάμ, δι’ ἧς ἔλαμψε χαρὰ τῷ κόσμῳ, καὶ ἀρᾷ ἡ καθ’ ἡμῶν ἐξωστράκισται, τὸν Σωτῆρα κυησάσης ἐπὶ γῆς.

23. Ψάλλοντες τὸν σὸν, τόκον ἄσπιλε Παρθενομῆτορ, ἀνυμνολογοῦμεν γεραίροντες, σὲ τὸν ἔμψυχον ναὸν τόν τοῦ Θεοῦ.

24. Ὥσπερ οἱ νεκροὶ διὰ σοῦ ζωοποιούνται Κόρη, οὕτω καὶ ἡμᾶς ζωοποίησον, νεκρωθέντας πλημμελήμασι πολλοῖς.

Δόξα

25. Δόξα τῷ Πατρί, σὺν Υἱῷ τε καὶ τῷ Παναγίῳ Πνεύματι προσάγομεν εὐσεβῶς, τῇ Τριάδι τῇ Ἁγίᾳ καὶ σεπτή.

Καὶ νῦν

26. Ἄσμασι πιστοί, ὀρθοδόξοις τε καὶ εὐπροσδέκτοις, πάντες ἀνυμνήσωμεν σήμερον, τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ δουλοπρεπῶς.

27. Ἄξιόν ἐστι, μεγαλύνειν σε τὴν Θεοδόχον, τὴν τῶν ἀρετῶν ταμεῖον ὑπάρξασα, καὶ χαρίτων ἁπασῶν τῶν τοῦ Θεοῦ.

Μικρὰ συνάπτῃ. «Ὅτι ἅγιος εἰ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐπὶ Θρόνου δόξῃς τῶν Χερουβεὶμ ἐπαναπαυόμενος καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, …»

Εὐλογητή εἰ Ἄχραντε, σῶζε πάντας ἡμᾶς ἀναμαρτήτους.

ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ

1. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ ταφῇ σου, προσάγουσι Παρθένε.

2. Βλέψας οὐρανόθεν, Θεὸς τῶν ὅλων Κτίστης, ἐν τῇ γάστρί σου ᾔκει.

3. Γνῶσιν ἐξαιτοῦμεν. τῆς σῆς κυοφορίας, προξένου σωτηρίας.

4. Δυσώπει τὸν Υἱόν σου, οἰκτείραι ἡμᾶς πάντας, ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει.

5. Ἐν οὐρανῷ ἐστάναι, νομίζομεν Παρθένε, ἑστῶτες τῷ Ναῷ σου.

6. Ζῶσι καὶ τεθνεῶσι, τοῖς ἐπὶ σὲ θαρροῦσιν, ἀντίληψιν σὺ δίδως.

7. Ἡ γῆ πανηγυρίζει, ὁ οὐρανὸς χορεύει, σοῦ ἄνω αἰρομένης.

8. Θανοῦσα ἀθανάτους, μετέβης πρὸς σκηνώσεις, ἐχθρὸς ἡ θανατούσα.

9. Ἵνα τὸ κάλλος βλέπεις, τοῦ σοῦ Υἱοῦ Παρθένε, πρὸς οὐρανοὺς μετέστης.

10. Καὶ ὄντως, ὢ Παρθένε, αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζουσί σε.

11. Λύτρωσιν παράσχου, Παρθένε Θεοτόκε, τοῖς σὲ ὑμνολογούσι.

12. Μόνη σύ προστάτις, πενήτων ὀρφανῶν τε, καὶ τῶν χήρων ὑπάρχεις.

13. Νέκρωσιν ὑπέστης, κυήσασα Παρθένε, τὸν νεκρωτὴν τοῦ Ἅδου.

14. Ξένον τόκον εἶδον, οἱ σὲ ὑμνολογοῦντες, ὡς μόνην Θεοτόκον.

15. Ὁ τάφος σου κηρύττει, Παρθένε τὴν ταφήν σου, καὶ τὴν μετάστασίν σου.

16. Πάντες οἱ λαοὶ σε, Δέσποιναν Παρθένε, καλοῦσι προσκυνοῦντες.

17. Ῥητόρων πολυφθόγγων, σοφίαν ἐτροπώσω, τῇ σῇ κυοφορία.

18. Σκιρτώσιν αἱ καρδίαι, τῶν εὐσεβούντων πάντων, ἐπὶ τῇ σῇ κηδεύσει.

19. Τὶς ἐξειπεῖν ἰσχύει, Παρθενομῆτορ μόνη, τάς θείας ἀρετάς σου.

20. Ὕψωσον Παρθένε, τῇ σῇ κυοφορία, τὸ κέρας Ὀρθοδόξων.

21. Φυλαὶ λοιπαὶ καὶ γλῶσσαι, τὸν τάφον σου κυκλοῦσι, σὲ ἀνυμνολογοῦντες.

22. Χριστιανῶν σε σκέπην, μάλιστα καὶ Μητέρα, κηρύττομεν οἱ πάντες.

23. Ψαύοντες σὴν κλίνην, σὲ ἀνυμνολογοῦμεν, Παρθενομῆτορ Κόρη.

24. Ὢ Μῆτερ καὶ Παρθένε, ἀπάλλαξον γεένης, τοὺς σὲ ὑμνολογούντας.

25. Ἔρραναν τὸν τάφον, μύροις τὸ σὸν σκῆνος, κηδεύσαντες Παρθένε.

26. Ἔρραναν τὸν τάφον, οἱ κηδεύσαντές σε, ἄνθεσι καὶ μύροις.

27. Ἔρραναν τὸν τάφον, μύροις Θεοτόκε, οἱ κηδεύσαντές σε.

Δόξα

28. Ὢ Τριὰς Ἁγία, Πατὴρ Υἱὸς καὶ Πνεῦμα, τοὺς λατρευτάς σου σῶσον.

Καὶ νῦν

29. Παναγία Μῆτερ, σκέπε καὶ φρούρει πάντας, τοὺς ἐπὶ σὲ θαρροῦντες.

30. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ ταφῇ σου, προσάγουσι Παρθένε.

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ

Εὐλογητή εἰ Δέσποινα, σκέπε, φρούρει τούς εἰς σέ ὑμνολογούντας

1. Τῶν Ἀγγέλων ὁ δῆμος, κατεπλάγη ὁρῶν σε, ἐν νεκροῖς λογισθεῖσαν, τῆν Σωτῆρα τῶν βροτῶν, Μαριάμ τετοκυῖαν, τόν σύν ἑαυτῷ τόν Ἀδάμ ἐγείραντα, καί ἐξ’ Ἄδου πάντας ἐλευθερώσαντα.

Εὐλογητή Πάναγνε, τήρει πάντας ἡμᾶς ἀκατακρίτους.

2. Τί θρηνεῖτε συμπαθῶς, ὠ γύναια, ἐπ’ ἐμοί θνήσκειν μελλούσῃ, ἡ Παρθένος τερπομένη ἔλεγε, πρός τάς γείτονας θρηνολογούσαις. παύσασθε ὑμεῖς τοῦ θρήνου καί ἤσθητε, καί θανοῦσα γάρ ὑμῶν οὐκ ἀφίσταμαι.

3. Λίαν ταχύ, πρός σέ Κόρη ἔδραμον, οἱ Ἁπόστολοι θρηνολογοῦντες. μεταστῆναι πρός τά ἄνω μέλλουσαν καί είπον, θρήνου νῦν καιρός, τό πάθος πῶς οἴσομεν, ὀρφανίας τῆς σῆς, ὤ Παναμώμητε;

Εὐλογητή εἰ Πάνσεμνε, δίδου πᾶσιν ἡμῖν τήν σωτηρίαν.

4. Μυροφόρων Παρθένε, τάξιν ἀναλαβόντες, πρός τό μνὴμα σου ὕμνους εξοδίους προσκομίζομεν, ἀνυμνοῦντες σε Κόρη, τήν μετά νεκρῶν λογισθεῖσαν ὡς ἄνθρωπον, ὡς Θεοῦ δέ μεταστᾶσαν γεννήτριαν.

Δόξα

5. Προσκυνοῦμεν Πατέρα καί τόν τούτου Υἱόν τε, καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, τήν Ἁγίαν Τριάδα, ἐν μιᾷ τῇ οὐσίᾳ, σύν τοῖς Σεραφείμ, κράζοντες τό Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἰ Κύριε.

Καί νῦν.

6. Ζωοδότην τεκοῦσα, ἁμαρτίας Παρθένε, τόν Ἀδάμ ἐλυτρώσω, χαρμονήν δέ τῇ Εὔᾳ, ἀντί λύπης παρέσχες, ρεύσαντα ζωῆς ἴθυνε πρός ταύτην δέ, ὁ ἐκ σοῦ σαρκωθείς Θεός καί ἄνθρωπος.

7. Ἀλληλούια, Ἀλληλούια, Ἀλληλούια Δόξα σοι ὁ Θεός. (τρίς)

Πηγή: http://istologio.org/?p=470&utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+istologio+%28Alive+blog%29

 Στο Λονδίνο και κατά την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων συνέβησαν αθλιότητες σε βάρος της Ελλάδος, που παραδόξως (;) δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Οι περισσότερες περιγραφές και τα διάφορα σχόλια έμειναν... 

...στην κακουγουστιά της «παράστασης», ή στην εκ μέρους των διοργανωτών προπαγανδιστική επιχείρηση εξιδανίκευσης της αποικιοκρατικής χώρας τους. Ορισμένοι στην Ελλάδα επιχείρησαν να εκμεταλλευθούν πολιτικά μόνο μία από τις πολλές αθλιότητες που συνέβησαν.

Αυτή ήταν όταν ο Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής κ. Ζακ Ρογκ ξέχασε τους ύμνους για την Ελλάδα στην Αθήνα, κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, και προχθές με θράσος ανακοίνωσε ότι «οι Αγώνες γύρισαν στο σπίτι τους...». Δηλαδή ότι το «σπίτι» των Ολυμπιακών Αγώνων δεν είναι η Αρχαία Ολυμπία, η Αθήνα και η Ελλάδα, αλλά ...το Λονδίνο!!!

Πέραν όμως από την αθλιότητα αυτή υπήρξαν κι άλλες πιο σοβαρές:

Πρώτον οι διοργανωτές, που είχαν την ευθύνη της τηλεοπτικής κάλυψης, υποχρεωτικά έδειξαν την ελληνική ομάδα να εισέρχεται πρώτη στο Ολυμπιακό Στάδιο, αλλά την έδειξαν λιγότερο από όλες τις άλλες ομάδες και δεν παρουσίασαν καθόλου τους Έλληνες στις θέσεις των επισήμων που την χειροκροτούσαν. Την έδειξαν για χρόνο λιγότερο ακόμη και από τα μικροσκοπικά κράτη, όπως λ.χ. τα Βανουάτου και Σαιν Κιτς! Επίσης έδειξαν, παράλληλα με την παρέλαση της κάθε ομάδας, τις επίσημες εκπροσωπήσεις όλων των 203 συμμετεχουσών χωρών, πλην της ελληνικής!

Δεύτερον δεν έγινε η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας μαζί με αυτές της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και της διοργανώτριας χώρας. Η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας τυπικά γίνεται πάντοτε προς τιμήν της χώρας, που είναι η πηγή του Ολυμπισμού. Στο Λονδίνο όμως δεν έγινε έπαρση της Ελληνικής σημαίας και ως εκ τούτου δεν ακούστηκε ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος, αλλά μόνο εκείνος της Μεγ. Βρετανίας.

Τρίτον δεν εψάλη ο Ολυμπιακός Ύμνος του Σπύρου Σαμάρα, σε στίχους του Κωστή Παλαμά, που ακούστηκε στους Πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών, το 1896. Το 1958 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε να είναι ο επίσημος Ολυμπιακός Ύμνος και να ψάλλεται κατά την έναρξη και τη λήξη των Ολυμιακών Αγώνων. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που εψάλη ήταν αυτοί της Ρώμης, το 1960, και έκτοτε εψάλλετο ανελλιπώς σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μάλιστα στο Σίδνεϊ, το 2000, εψάλη στα ελληνικά από ελληνική χορωδία και στο Πεκίνο, το 2008, επίσης στα ελληνικά, και μάλιστα από παιδική κινεζική χορωδία! Σε όλες τις άλλες χώρες, όπου έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο ύμνος εψάλη στη γλώσσα τους. Ντροπιαστική εξαίρεση αποτελούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μονάχου, το 1972, και τώρα του Λονδίνου, όπου ο Ολυμπιακός Ύμνος αποδόθηκε μόνο από ορχήστρα, που μάλιστα στο Λονδίνο ήταν και αθέατη... Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία υποτίμησαν τον Ολυμπιακό Ύμνο, που είναι ένα σημαντικό πολιτισμικό στοιχείο της σύγχρονης Ελλάδας. Τυχαίο;...

Τέταρτη αθλιότητα. Πριν από τη δήλωση για τη «μεταφορά του σπιτιού των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο» ο κ. Ζακ Ρογκ προέβη σε μία ακόμη αθλιότητα σε βάρος της Ελλάδας. Όταν ερωτήθηκε κατά πόσο το Λονδίνο είναι έτοιμο να διοργανώσει με επιτυχία τους Ολυμπιακούς Αγώνες έκανε αναφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, παρέλειψε την Αθήνα και μίλησε για το Πεκίνο! Είπε συγκεκεριμένα: « Θα ήθελα να πιστεύω ότι από την άποψη της ετοιμότητας οι αγώνες αυτοί είναι στην ίδια θέση με αυτή του Σίδνεϊ και του Πεκίνου σίγουρα, για να μιλήσω για τους πιο πρόσφατους Ολυμπιακούς...». Πάλι ο κ. Ρογκ ξέχασε τους επαίνους και τους ύμνους προς την Ελλάδα για την επιτυχία της προετοιμασίας και το άριστα που της έδωσε στον δημόσιο λόγο του κατά την τελετή έναρξης των Αγώνων στην Αθήνα. Και η εξασθενημένη μνήμη του έχει τη σημασία της, δεδομένου ότι η Ελλάδα για να επιτύχει στην διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων σπατάλησε εκατομμύρια Ευρώ, που την έσπρωξαν ταχύτερα και βαθύτερα στη σημερινή κρίση.

Πέμπτη αθλιότητα. Όταν εισερχόταν η Ολυμπιακή Φλόγα στο Ολυμπιακό Στάδιο ο εκφωνητής σημείωσε ότι έφτασε εκεί αφού διέτρεξε μια διαδρομή 22.000 χλιομέτρων... Δεν είπε ούτε λέξη από πού ξεκίνησε για να φτάσει στο Λονδίνο. Δεν είπε λέξη για την Ολυμπία, το λίκνο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο εκφωνητής και όσοι είναι πίσω από αυτόν εφάρμοσαν τη λογική της Νέας Τάξης Πραγμάτων, σύμφωνα με την οποία προβάλλονται μόνο οι ιδέες της νέας εποχής και παραλείπονται οι ρίζες και οι πολιτισμικές παραδόσεις, καθώς και οι αξίες που τις ξεπερνούν ή/και είναι αντίθετες τους.

Από τον Βάκωνα και τον Νίτσε έως τον Σαίξπηρ και τον Γκαίτε Άγγλοι, Γερμανοί και γενικά η Δύση δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι ένας ολιγάριθμος λαός, όπως ο Ελληνικός, με τόσα ελαττώματα και τόσες αδυναμίες που του προσάπτουν, είναι ο απ' ευθείας απόγονος και πνευματικός θεματοφύλακας ενός μοναδικού θησαυρού, του Ελληνικού πολιτισμού, που δεν μπορούν να πλησιάσουν, ούτε μπορούν να οικειοποιηθούν, όσο κι αν προσπαθούν. Του πολιτισμού που είναι η βάση και του δικού τους πολιτισμού, όπως τον ερμήνευσαν μέσα από τη δική τους λογική. Η ευκαιρία φέτος για όλους αυτούς ήταν μοναδική. Απαξιωμένη από την οικονομική και κοινωνική κρίση η Ελλάδα, δέχεται με βάναυσο τρόπο την περιφρόνηση τους, περιφρόνηση που παρουσιάστηκε με όλο το φρικιαστικό της πρόσωπο στο Λονδίνο, κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν πειράζει. Πρώτον οι Έλληνες πρέπει να πεισματώσουμε και να ξαναβρούμε τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση και τη χαμένη μας αξιοπρέπεια. Δεύτερον να τους δικαιολογήσουμε τους Άγγλους για τα συμπλέγματα τους. Είναι πραγματικά αξιολύπητοι. Και τρίτο να μην ενοχλούμαστε από τη συμπεριφορά τους, γιατί γνωρίζουμε ότι όσο και να προσπαθήσουν η αλήθεια λάμπει και το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια.

Πηγή: prionokordela.gr   Τετάρτη, 1 Αυγούστου 2012

Τετάρτη, 1 Αυγούστου 2012

ΜΕ ΜΑΣΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΠΑΝΤΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΙ "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ" ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ!

Ξεκάθαρο μήνυμα των εβραιοσιωνιστών σε ολόκληρο τον πλανήτη: "ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ", αναγράφεται με τεράστια γράμματα, ενώ οι μασωνικού σχεδίου προβολείς δεσπόζουν!!!

Δείτε εδώ και την θεόρατη, αποκρουστική φιγούρα ενός "ήρωα" του Χάρυ Πότερ που παρήλασε στο στάδιο: Πρόκειται για τον Λόρδο Βόλντερμορτ, ο οποίος στο βιβλίο περιγράφεται ως δαιμονικός και με σατανικές δυνάμεις! Να επελέγη άραγε τυχαία;

Σημειώστε επίσης, πως η Τελετή άρχισε με το χτύπημα μιας γιγαντιαίας καμπάνας και ένα παιδί να τραγουδά ευθύς αμέσως τους εξής στίχους: "Και ήταν χτισμένη η Ιερουσαλήμ εδώ, πίσω από αυτούς τους σατανικούς λόφους;"!!!

Τι θέλει να μας πει ο...ποιητής άραγε; Τι σχέση έχουν τα Ιεροσόλυμα με το Λονδίνο;;; 



Για την "ποιότητα" και την αισθητική (;) της...φιέστας δεν θα πούμε κάτι περισσότερο από αυτά που γράψαμε χθες: Βαρβαροπίθηκοι ήταν και παραμένουν...!

ΠΗΓΗ
apocalypsejohn.com

Επιπλέον... Προς τμήν τίνος θεού γίνονται σήμερα οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες; 

(παλιά γινόντουσαν προς τιμήν του Δία)

Κι αν ακόμα ψιλιαζόμασταν πως κάτι ύποπτο συνέβαινε κάθε τετραετία που διεξάγονταν (ειδικά τις τελευταίες), τώρα, στους Ολυμπιακούς του 2012 στο Λονδίνο, μπορούμε να αντιληφθούμε πάρα πολλά και να συμπληρώσουμε τα διάφορα κενά του παζλ (αν είχαμε)....

Δυστυχώς, οι πραγματικοί Αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Αρχαίο Πνεύμα Αθάνατο, έχουν απαγορευθεί από τον Θεοδόσιο και η απαγόρευσή τους ισχύει ακόμη και στις μέρες μας.

Οι σύγχρονοι νεοταξίτικοι Ολυμπιακοί Αγώνες των επικυρίαρχων, μόνο κατ' ευφημισμό ονομάζονται έτσι.

Θα έπρεπε να λέγονται, ίσως, Μασονικοί Αγώνες ή Αθλητικοί Αγώνες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, καθώς τα αγωνίσματα δεν γίνονται πια προς τιμή του του Ολύμπιου Δία, αλλά προς τιμή κάποιου άλλου θεού ή προς τιμή κάποιων που πιστεύουν ότι είναι θεοί και πράττουν αναλόγως...

Δείτε το video και θα καταλάβετε:

http://www.youtube.com/watch?v=V8xkadrJUyk&feature=player_embedded

Πηγές: http://sarotiko.blogspot.gr/2012/08/diadrastiko-httpdiadrastikoblogspotcom2.html

 http://diadrastiko.blogspot.gr/

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας μας. Όλοι οι πιστοί καταφεύγουμε με τις θαυμάσιες «Παρακλήσεις» στη Χάρη της και νοιώθουμε, ανάλογα με την πίστη μας, τη βοήθειά της και την παρουσία της στη ζωή μας.

Η φράση του Απολυτικίου της εορτής της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» «ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε» επαληθεύεται διαρκώς στη ζωή της Εκκλησίας και επιβεβαιώνεται καθημερινά από την προσωπική εμπειρία μας. Δεν μας εγκατέλειψε αναχωρώντας με τον θάνατο από τον κόσμο. Είναι μαζί μας, με τα θαύματα που επιτελεί με τη μεσολάβησή της στον Υιό και Θεό της χάριν εκείνων οι οποίοι ζητούν ταπεινά και με πίστη τις πανίσχυρες πρεσβείες της.

Ως έκφραση θερμής ευγνωμοσύνης για την πολυποίκιλη βοήθειά της στον καθένα μας προσωπικά, και γενικότερα στον φιλόχριστο και θεοτοκόφιλο λαό μας, παραθέτουμε λίγα πνευματικά άνθη από θαυμάσιες ομιλίες στην εορτή της κοιμήσεως ορισμένων αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.

«Ὤ πῶς ἡ πηγή τῆς ζωῆς πρός τήν ζωήν διά μέσου θανάτου μετάγεται», αναφωνεί ο ιερός Δαμασκηνός…

«Τί τοίνυν τό περί σέ τοῦτο μυστήριον ὀνομάσωμεν· θάνατον; ἀλλά καί φυσικῶς ἡ πανίερος καί μακαρία σου ψυχή τοῦ πανολβίου καί ἀκηράτου σου χωρίζεται σώματος, ὅμως οὐκ ἐναπομένει τῷ θανάτῳ οὐδ’ ὑπό τῆς φθορᾶς διαλύεται. Ἧς γάρ τικτούσης ἀλώβητος ἡ παρθενία μεμένηκε, ταύτης μεθισταμένης ἀδιάλυτον τό σῶμα πεφύλακται καί πρός κρείττονα καί θειοτέραν σκηνήν μετατίθεται».

Ω πώς εκείνη που γέννησε την Πηγή της ζωής μεταφέρεται διά μέσου του θανάτου προς την ζωή! Να ονομάσουμε θάνατο αυτό το μυστήριο που συμβαίνει με σε; Αλλ’ εάν και εχωρίσθη η παναγία και μακαρία ψυχή σου από το πανευτυχές και αμόλυντο σώμα σου, όπως συμβαίνει με τον θάνατο κάθε ανθρώπου, όμως το σώμα σου δεν παραμένει μόνιμα στον θάνατο, ούτε διαλύεται από την φθορά. Διότι αυτής της οποίας η παρθενία έμεινε άθικτη, όταν γεννούσε τον θεάνθρωπο, αυτής και το σώμα, όταν ήλθε η ώρα να αναχωρήσει από τον παρόντα κόσμο, φυλάχθηκε αδιάλυτο και μετετέθη προς καλυτέρα και θειοτέρα ζωή (PG 96, 713-716).

«Σέ τάφος ἔχειν οὐ δύναται», προσθέτει ο άγιος Ανδρέας Κρήτης …

«Ἅδης κρατεῖν οὐκ ἰσχύει σου… Ἄπιθι τοίνυν, ἄπιθι σύν εἰρήνῃ. Μεταναστεύου τῶν ἐν τῇ κτίσει μονῶν· ἐξιλάσκου τόν Κύριον ὑπέρ τοῦ κοινοῦ πλάσματος».

Δεν μπορεί να σε κρατήσει ο τάφος. Δεν έχει δύναμη να σε έχει φυλακισμένη ο Άδης… Φύγε λοιπόν, φύγε ειρηνική. Αναχώρησε από τις γήινες διαμονές και ικέτευε και εξιλέωνε τον Κύριο για όλους εμάς τους συνανθρώπους σου. (PG 97, 1100).

«Ὅν τρόπον καί ὁ σός Υἱός καί πάντων Θεός», συμπληρώνει ο άγιος Γερμανός, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, «… τοῦ ὁμοίου σαρκικῶς ἀπεγεύσατο θανάτου· παραδοξάσας δηλαδή, κατά τόν ἴδιον αὐτοῦ καί ζωοποιόν τάφον καί τό σόν τῆς κοιμήσεως ζωοπαράδεκτον μνῆμα· ὥστε ἀμφοτέρων σώματα μέν ἀφαντάστως ὑποδεξαμένων, διαφθοράν δέ μηδαμῶς ἐνεργησάντων. Οὐδέ γάρ ἐνεδέχετό σε θεοχώρητον οὖσαν ἀγγεῖον, τῆς ἀναλύσεως νεκροφθόρῳ διαρρυῆναι χοΐ: Ἐπειδή γάρ ὁ κενωθείς ἐν σοί, Θεός ἦν ἀπ’ ἀρχῆς, καί ζωή προαιώνιος, καί τήν Μητέρα τῆς Ζωῆς σύνοικον ἔδει τῆς Ζωῆς γεγονέναι…».

Όπως δηλαδή ο Υιός σου και Θεός των όλων εγεύθη κατά την σάρκα του τον ίδιο θάνατο και όπως δόξασε τον δικό του ζωοποιό τάφο, έτσι δόξασε και το δικό σου μνήμα, που εδέχθη κατά την κοίμησή σου Σε την Μητέρα της ζωής. Και οι δύο τάφοι δέχθηκαν μεν, χωρίς να φαντάζονται, κάτι ξεχωριστό, τα σώματα και των δύο, αλλά δεν ενήργησαν καμιά διαφθορά σ’ αυτά. Διότι δεν ήταν δυνατόν συ που ήσουν δοχείο που εχώρησε τον Θεό να διαλυθείς στο χώμα της νεκρώσεως. Επειδή Αυτός που εταπεινώθη και εκυοφορήθη μέσα σου ήταν εξ αρχής Θεός και ζωή προαιώνιος, έπρεπε και συ, η Μητέρα της Ζωής, να γίνεις σύνοικος με την Ζωή, με τον Υιό σου, στα ουράνια (PG 98, 345-8).

Το σώμα της υπεραγίας Θεοτόκου, σημειώνει και ο άγιος Νικόλαος Καβάσιλας, «μικρόν παραμεῖναν τῇ γῇ καί αὐτό συναπῆλθε… Καί τοίνυν ἐδέξατο μέν ὁ τάφος ἐπί μικρόν, ἐξεδέχετο δέ καί ὁ οὐρανός τήν καινήν γῆν ἐκείνην, τό πνευματικόν σῶμα… τό ἁγιώτερον ἀρχαγγέλων».

Το ιερό σώμα της, αφού παρέμεινε για λίγο στη γη, έφυγε κατόπιν κι αυτό στους ουρανούς με την ψυχή της. Δέχθηκε λοιπόν το σώμα της ο τάφος για μικρό χρονικό διάστημα, δέχθηκε δε τελικώς και ο ουρανός το σώμα της, την καινή εκείνη γη, που ανεκαινίσθη από τον Υιό και Θεό της που κατοίκησε μέσα της, το πνευματικό και άγιο εκείνο σώμα… που είναι αγιότερο από τους αρχαγγέλους («Η Θεομήτωρ», έκδοση Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, Αθήναι 1968, σελ. 214-216).

«Μόνη αὕτη νῦν μετά τοῦ θεοδοξάστου σώματος σύν τῷ Υἱῷ τόν οὐράνιον ἔχει χῶρον», τονίζει και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς· «οὐ γάρ εἶχε κατέχειν εἰς τέλος γῆ καί τάφος καί θάνατος ζωαρχικόν σῶμα καί θεοδόχον».

Μόνη η Θεοτόκος τώρα, προ της Δευτέρας δηλαδή Παρουσίας, βρίσκεται με το θεοδόξαστο σώμα της μαζί με τον Υιό της στον ουράνιο Παράδεισο. Διότι δεν μπορούσαν να κρατούν παντοτινά η γη, ο τάφος και ο θάνατος το σώμα εκείνο, που έγινε δοχείο του Θεού και πηγή της Ζωής (PG 151, 465).

Ας την ικετεύουμε να ενθυμείται και εμάς εκεί στη δόξα της την ανέκφραστη και να πρεσβεύει και υπέρ ημών στον παντοκράτορα Υιό της.

ΠΗΓΗ:Η Δράσις μας, 440, http://www.xfd.gr/ 

ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ, ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ:

«Αν δε μας βοηθήσετε θα μας σκοτώσουν» - 

Για δέστε και καμαρώστε τηλεοπτικά κανάλια και καναλάρχες στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Για δέστε και καμαρώστε μεγάλοι ειδησιογράφοι και δημοσιογράφοι μας. Ναι, εσείς, εσάς που σας βλέπουμε κάθε βράδυ να κάθεστε στα πλατό και στα παραθυράκια να αναμασάτε τυποποιημένες ειδήσεις που παίρνετε χωρίς κανένα δικό σας κόπο από το EURONEWS και το CΝN, και μας τις πλασάρετε σαν ξαναζεσταμένο φαγητό από το φούρνο μικροκυμάτων.

 Καμαρώστε όλοι εσείς που μας διαλαλείτε τα μεγάλα λόγια από τα κανάλια σας για την δήθεν «υπεύθυνη και έγκυρη ενημέρωση των πολιτών». Καμαρώστε όπως καμαρώνει αυτός ο μουσουλμάνος μουτζαχεντίν που φοράει το πετραχήλι του ιερέα και που κρατάει σαν σκήπτρο το Σταυρό των εξαπτέρυγων που μόλις πήρε σαν λάφυρο από την Ελληνορθόδοξη εκκλησία που λεηλάτησε και ανατίναξε στον αέρα μαζί με τους άλλους μουσουλμάνους αντάρτες όμοιούς του που κούρσεψαν την χριστιανική συνοικία της πόλης Χομς (Έμεσα) στη Συρία πριν δυο μέρες. 

Μάλιστα την κούρσεψαν και σφαγίασαν όσους χριστιανούς απέμειναν στη πόλη, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, όπως τους διέταξαν δίνοντάς τους λίγες ώρες προθεσμία από τα μεγάφωνα. Και αφού σφαγίασαν τους χριστιανούς και λεηλάτησαν τα σπίτια τους, άρχισαν μια ανελέητη λεηλασία και καταστροφή των εκκλησιών τους. Και αφού έκλεψαν ότι πολύτιμο υπήρχε, τις ανατίναξαν.

 Ναι, μόλις πριν δυο μέρες σφαγίασαν τους εναπομείναντες χριστιανούς στη πόλη Χομς, τους σκότωσαν, τους λεηλάτησαν τα σπίτια και τις εκκλησίες τους και μετά τις ανατίναξαν. Πού είσασταν αγαπητά μου κανάλια; Πού είσασταν αγαπητοί μου καναλάρχες, ειδησιογράφοι και δημοσιογράφοι στην Κύπρο και στην Ελλάδα; Γιατί δεν αναφέρατε τίποτα γι' αυτή τη γενοκτονία των Ρωμιών και των άλλων χριστιανών που μόλις συνέβη πριν δύο μέρες στη πόλη Χομς; Γιατί έχετε κρύψει από τον κόσμο αυτό το σύγχρονο γιουρούσι και μακελειό που έγινε εναντίων των ομοθρήσκων μας Ρωμιών στην πόλη Χομς πριν δυο μέρες; Γιατί αποσιωπάτε αυτή τη μεγάλη εθνοκάθαρση που γίνεται ενάντια στους Ρωμιούς των ημερών μας, αλλά πριν λίγο καιρό όλοι σας θυμηθήκατε να μας «ενημερώσετε» για τα εβδομήκοντα γενέθλια του ημερολογίου της Άννας Φρανκ; Γιατί δεν αναφέρετε ποτέ τίποτα για τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων, αλλά φροντίζετε πάντοτε να μας «ενημερώνετε» με εκτενή ρεπορτάζ για το ολοκαύτωμα των Εβραίων; Μήπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι παιδιά του Θεού; Μήπως θέλετε να κρύψετε κάτι;

Μήπως η ενημέρωση των πολιτών για την γενοκτονία των χριστιανών Ρωμιών που λαμβάνει χώρα κάθε μέρα στη Συρία φέρει στην επιφάνεια το γεγονός ότι οι αντάρτες μουσουλμάνοι μουτζαχεντίν που εκτελούν αυτά σύγχρονα εγκλήματα εναντίων της ανθρωπότητας υποστηρίζονται από το Ισραήλ, το ΝΑΤΟ και τις δυτικές δυνάμεις; Μήπως η αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία υποστηρίζεται από τις ανωτέρω δυνάμεις λόγω του ότι το καθεστώς Άσαντ είναι φιλοϊρανικό και αποτελεί απειλή για τους φίλους μας τους ισραηλινούς; Μήπως να θέλετε να κρύψετε από τον κόσμο αυτή τη γενοκτονία που τελείται καθημερινά εις βάρος τον χριστιανών στην Συρία για να μην θιγούν τα συμφέροντα του Ισραήλ και χάσουμε το φυσικό αέριο που επεξεργαζόμαστε μαζί τους στο οικόπεδο 12; Μήπως η ενημέρωση του κόσμου στην Κύπρο και στην Ελλάδα γι' αυτή τη γενοκτονία θα εξοργίσει το λαό και θα αναγκαστούν κάποιοι να ενεργήσουν που τώρα στρουθοκαμηλίζουν;

Αυτές οι συγκλονιστικές εικόνες των λεηλατημένων εκκλησιών των Ρωμιών πάρθηκαν μόλις χθες στη πόλη Χομς αμέσως μετά τις σφαγές και το ξεκλήρισμα μιας ολόκληρης χριστιανικής κοινότητας που πριν ένα χρόνο αριθμούσε 40.000 μέσα σ' ένα πληθυσμό 800.000 μουσουλμάνων. Μετά το ξεκλήρισμα που προηγήθηκε και το ολοκαύτωμα πριν δυο μέρες, οι παρατηρητές των Ηνωμένων Εθνών στη Συρία, μέτρησαν μόνο 90 ζωντανούς χριστιανούς στη Χομς.

«Αν δε μας βοηθήσετε θα μας σκοτώσουν», γράφει στο πιο πάνω πλακάτ που κρατάει ένας μικρός Ρωμιός χριστιανός περιτριγυρισμένος από μουσουλμάνους στην πόλη Χομς. Και ο μικρός αυτός απευθύνεται σ' εμάς, απευθύνεται σ' εσάς αγαπητά μου κανάλια και αγαπητοί μου ειδησιογράφοι και δημοσιογράφοι στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Απευθύνεται σ΄όλο το έξω κόσμο σαν μια ύστατη προσπάθεια, σαν μια μεγάλη κραυγή απόγνωσης , απευθύνεται στις συνειδήσεις μας, στις συνειδήσεις σας. Απευθύνεται σ' όλους τους ανθρώπους αυτής της γης για να σταματήσουν τη γενοκτονία των χριστιανών στη Συρία. Η δική σας σιωπή και απόκρυψη αυτού του εγκλήματος αγαπητά μου κανάλια και αγαπητοί μου ειδησιογράφοι και δημοσιογράφοι σας καθιστούν συνένοχους και σας τοποθετούν στο πλευρό των μουσουλμάνων μουτζαχεντίν.

Συρία: Υπέρ Τουρκίας και ισλαμιστών η κυβέρνηση - Απίστευτες θέσεις Αβραμόπουλου

Σαφή θέση υπέρ της Τουρκίας και κατά της Ρωσίας, αλλά βασικά υπέρ των ισλαμιστών και των πάσης φύσεως μισθοφόρων σφαγέων της Συρίας, έλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά στο θέμα της Συρίας, με τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλου σε σχετική ερώτηση στη Βουλή του πρώην υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου.  

"Το καθεστώς του Ασαντ έχει κλείσει το βίο του και πρέπει να αποχωρήσει" (!) αναφέρεται στην απάντηση και μάλιστα υποστηρίζει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών ότι "Θα προστατευτούν οι Ελληνες και γενικότερα ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής”, αλλά δεν διευκρινίζει με ποιο τρόπο.  

Θα στείλουμε στόλο; Ή θα παρακαλέσουμε τους μακελάρηδες να μην δολοφονούν τους ελληνορθόδοξους και τους λοιπούς χριστιανούς; Και αφού μπορούμε να τους προστατέψουμε, γιατί δεν το κάνουμε τώρα; 

Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η τοποθέτηση και το εύρος της εξάρτησης της κυβέρνησης από τις ΗΠΑ (γιατί προφανώς στις ΗΠΑ δίνει εξετάσεις ο Δ.Αβραμόπουλος) ακόμα και σε ζητήματα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας.

Μήπως θα μπορούσαν, δε, να γίνουν πιο αναλυτικοί όταν αναφέρουν πως η επικρατήση ισλαμιστικών δυνάμεων στην Συρία, αποτελεί ”εκδημοκρατισμό”; Τι εννοούν με την λέξη "εκδημοκρατισμό";Αυτό που έγινε στο Ιράκ; Ή αυτό που έγινε στην Λιβύη; 

Έχουν συνειδητοποιήσει ότι τάσσονται υπέρ της Τουρκίας και των τουρκικών συμφερόντων και υπέρ της δορυφοροποίησης της Συρίας από την Τουρκία;

 Αντιλαμβανόμαστε, την συμπάθεια στον αμερικανικό παράγοντα, αλλα αλήθεια, έχουν συνειδητοποιήσει, πως η όποια αποσταθεροποίηση στην Συρία, θα ανάψει το φυτίλι γενικότερης ανάφλεξης στην περιοχή;

Έχουν συνειδητοποιήσει, πως μία χρεοκοπημένη Ελλάδα, σε μία περίπτωση γενικότερης ανάφλεξης, είναι ”εύκολος’ στόχος; Και με ποια λογική τάσσονται αναφανδόν υπέρ των "δημοκρατών" ισλαμιστώνκαι δεν προσπαθούν να καρτήσουν μια στοιχειώδη ισορροπία; 

Τέλος, σε ότι αφορά την χριστιανική μειονότητα στην Συρία, αποκρύπτουν την παρούσα πραγματικότητα. δηλαδή ότι το καθεστώς Άσαντ (πατέρα και γιου), όπως προβλέπουν οι αρχές του Μπααθ, είναι ένα κοσμικό καθεστώς, το οποίο επέδειξε σεβασμό στην χριστιανική ελληνορθόδοξη μειονότητα. Για τους ισλαμιστές-αντάρτες, ήδη τους καταλογίζονται εκατοντάδες δολοφονίες χριστιανών και ερήμωση ολόκληρων περιοχών από τους χριστιανούς κατοίκους τους

Το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά υποτίθεται ότι θα ακολουθούσε διάφορη πολιτική σε σχέση με την κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά αυτοί είναι χειρότεροι!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr