Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Στις 30 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε το συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ στην Τουρκία. Κύριο σύνθημα ήταν «Μεγάλο έθνος, μεγάλη δύναμη, στόχος το 2023». Η αναφορά σ’ αυτή τη χρονολογία προφανώς σχετίζεται με τα 100 χρόνια από τη Συνθήκη της Λωζάννης και από την εκδίωξη των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αλλά ωραιοποιήθηκε και με οικονομικούς στόχους που πρέπει να επιτευχθούν μέχρι εκείνο το έτος. Μιλώντας στο συνέδριο ο Πρωθυπουργός Ερντογάν αναφέρθηκε και σε άλλες συμβολικές ημερομηνίες. Μίλησε για το 1453 και τον Μωάμεθ τον Πορθητή καθώς και για τη μάχη του Ματζικέρτ του 1071, όταν για πρώτη φορά οι Βυζαντινοί ηττήθηκαν από τους Τούρκους του Αρπασλάν. Αναφέρθηκε επίσης στον Σουλτάνο Σελίμ Α΄(1465-1520) και σε άλλα ονόματα Οθωμανών σουλτάνων. Γενικότερα επιβεβαίωσε ότι το κόμμα του οραματίζεται στις εξωτερικές σχέσεις τον νεο-οθωμανισμό και στο εσωτερικό τον τουρκο-ισλαμισμό.

Η δική μας αντίδραση στα νεο-οθωμανικά σχέδια των Ερντογάν και Νταβούτογλου πρέπει να βασίζεται σε τέσσερις κυρίως άξονες: α) Στην αμυντική μας θωράκιση. Με λελογισμένη χρήση κονδυλίων και κυρίως αποφεύγοντας ενέργειες που τραυματίζουν το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων. β) Με ενίσχυση των πάσης φύσεως συμμαχιών και με σαφή δήλωση ότι δεν πρόκειται πλέον να στηρίζουμε την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. γ) Με σωστή διδασκαλία της Ιστορίας μας χωρίς ακραίους φανατισμούς, αλλά και χωρίς ψαλίδισμα των ηρώων, των μαρτύρων και των γενοκτονιών που έχουμε υποστή. δ) Με αντίδραση κατά του εισαγομένου νεο-οθωμανισμού των τηλεοπτικών σειρών. Επιτέλους γιατί τέτοια τουρκολαγνεία των καναλιών μας; Επιτρέπεται να θαυμάζουμε τον Σουλεϊμάν που κατέκτησε ελληνικά εδάφη, έσφαξε και αιχμαλώτισε χιλιάδες προγόνους μας;

Η εφημερίδα «δημοκρατία» όπου έχω την τιμή να αρθρογραφώ ορθώς ανακοίνωσε ότι δεν θα διαφημίζεται στον τηλεοπτικό σταθμό που προβάλλει τον Σουλεϊμάν. Ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς και το περιοδικό ΑΡΔΗΝ άρχισαν συλλογή υπογραφών μέσω διαδικτύου για να αποσυρθεί αυτή η τουρκοισλαμική προπαγάνδα. Ο πρώην Πρύτανις του Πανεπιστημίου Γεώργιος Μπαμπινιώτης διαμαρτυρήθηκε με άρθρο του για τον υπερβολικό αριθμό τουρκικών σειρών. Ας ξεσηκωθούμε όλοι όσοι έχουμε εθνική αξιοπρέπεια!

Στον Λίβανο το κόμμα των Ελληνορθοδόξων (Ρουμ Ορτοντόξ) που αποτελούν το 7% του πληθυσμού αντέδρασε και επέτυχε να σταματήσει η προβολή της τουρκικής ταινίας 1453! Μακάρι να τους μιμηθούμε.

Κ.Χ. 10.9.2012

ΜΕΡΟΣ Β΄ : Ἡ ἀποκαλυπτική συνέντευξη γιά τίς ἐκπληκτικές καί ἄγνωστες πνευματικές πτυχές τῆς ἀεροδιαστημικῆς στή Ρωσσία,  τοῦ π. Ἰώβ (Τάλατς), ἡγουμένου  καί ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ν. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στήν Ἀστερούπολη, τό χωριό τῶν Ρώσων ἀστροναυτῶν, στόν οποίο και εξομολογούνται.

Ναταλία Νικολάου: Ἱερά Μονή καί τό Διάστημα. Φιλία μεταξύ ἑνός μοναχοῦ καί τῶν ἀστροναυτῶν. Πῶς ἔγινε αὐτό;

Ν.Ν. :  Ἦταν πιστός χριστιανός ὁ Γκαγκάριν;

π. Ἰώβ : Μεγάλωσε σέ οἰκογένεια πιστῶν ἀνθρώπων. Ξέρω τήν ἀνηψιά τοῦ Γκαγκάριν, τήν κυρία Ταμάρα, πάντα γιορτάζει καί τό Πάσχα καί τά Χριστούγεννα. Ὁ Γιούρι ἦταν νονός της. Τήν κρατοῦσε ἀγκαλιά μικρή καί κατά τή βάπτισή της, πού ἔγινε μέσα στό Ναό, ἔκανε «τόν γύρο» στήν κολυμβήθρα. Στήν ἴδια ἐκκλησία ὁ ἴδιος ὁ Γκαγκάριν καί ἡ γυναίκα του Βαλεντίνα Ἰβάνοβνα βαπτίσανε τή μικρή κόρη τους Ἑλένη. Φανταστεῖτε ὅτι τήν ἴδια περίοδο τά χαρτιά τοῦ Γκαγκάριν περνοῦσαν ἀπό τόν ἔλεγχο μιᾶς εἰδικῆς κρατικῆς ἐπιτροπῆς, ἡ ὁποία θά ἐπέλεγε τά ἄτομα γιά τήν πρώτη ὁμάδα ἀστροναυτῶν. Ὁ Γκαγκάριν κινδύνεψε πολύ, διότι μόνο γι’ αὐτό, τή βάπτιση τοῦ παιδιοῦ, μποροῦσαν νά τόν ἀπορρίψουν καί νά μήν γίνει ἀστροναύτης. Δηλαδή, ἡ βάπτιση τοῦ παιδιοῦ του ἦταν γι’ αὐτόν κάτι πολύ μεγαλύτερο καί ἀπό τήν παγκόσμια δόξα.

Σέ μερικούς δέν ἀρέσει, ὅταν τά λέω αὐτά. Ἀλλά τί νά πεῖς˙ ἡ ἀλήθεια εἶναι ἀλήθεια. Μποροῦμε σήμερα νά ἐπισκεφθοῦμε τό πατρικό σπίτι ὅπου ἔμεινε μικρός. Τώρα τό σπίτι αὐτό εἶναι μουσεῖο. Ἐκεῖ λοιπόν, σέ κάθε γωνιά βλέπεις εἰκόνες. Τίς πραγματικές παλιές εἰκόνες τίς ἔχουν κλέψει. Στό Μουσεῖο βάλανε τώρα καινούργιες.

Σήμερα οἱ ἀστροναῦτες μας μιλοῦν ἀνοιχτά γιά τήν πίστη στό Θεό, παίρνουν κατά τήν πτήση στό Διάστημα λείψανα τῶν ἁγίων, τεμάχια ἀπό τό Τίμιο Ξύλο. Στόν ἑλληνικῆς καταγωγῆς ἀστροναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν ἔδωσα στήν πτήση του τά λείψανα τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος. Ἕξι μῆνες τά λείψανα αὐτά ταξίδευαν στό Διάστημα˙ τώρα μοῦ τά ἐπέστρεψε! Ὁ Θεόδωρος Γιουρτσίχιν εἶναι κατά τό ἥμισυ Ἕλληνας. Ὁ πατέρας του εἶναι Ρῶσος, ἡ μητέρα του εἶναι Ἑλληνίδα. Γι’ αὐτό ἔχουν εἰδικό ἐνδιαφέρον οἱ Ἕλληνες γι’ αὐτόν. Ξέρουμε ὅτι ἔπαιρνε μαζί του στό Διάστημα τήν Ἑλληνική σημαία*.

Ν.Ν. : Εἶναι πιστός χριστιανός αὐτός;

π. Ἰώβ : Ξέρετε, δέν δίνω τά λείψανα τῶν ἁγίων σέ ὅλους. Μόνο σ’ αὐτούς πού ἐξομολογοῦνται καί κοινωνοῦν. Τόν συνόδευσα στή δεύτερη καί στήν τρίτη πτήση του (οἱ ἀστροναῦτες ποτέ δέν λένε «τελευταία»). Συχνά μέ ἔπαιρνε τηλέφωνο ἀπό τό Διάστημα. Τώρα, δόξα τῷ Θεῷ, ἀπό τό Διάστημα μπορεῖς νά πάρεις τό κινητό στή Γῆ! Ἐγώ δέν μπορῶ νά τηλεφωνήσω στό Διάστημα, ἀλλά ἀπό κεῖ εἶναι εὔκολο!

Ν.Ν. : Τί λέτε! Πῶς ἀναπτύσσονται οἱ τεχνολογίες! Ἐδῶ ὅμως στή Γῆ ἐπικοινωνεῖτε συχνά μέ τόν Θεόδωρο;

π. Ἰώβ : Ναί, συχνά! Ξέρετε, ὁ Θεόδωρος ἔπαιξε σημαντικό ρόλο στό νά γυριστεῖ πρόσφατα στή Ρωσία ἕνα ντοκιμαντέρ, «Τό Διάστημα ὡς διακονία», στό ὁποῖο οἱ ἀστροναῦτες καί οἱ κατασκευαστές τῶν διαστημοπλοίων μιλοῦν γιά τήν πίστη στό Θεό.

Μερικά χρόνια πρίν, μοῦ ἦρθε μιά ἰδέα˙ νά γυρίσουμε μιά ταινία, ἡ ὁποία θά ἀποκαταστήσει τήν ἀλήθεια, ὅσον ἀφορᾶ τή σχέση τῆς ἀστροναυτικῆς μέ τή χριστιανική πίστη. Ὁ Χροῦτσεφ καί ἡ κλίκα του κάνανε τό πᾶν προκειμένου νά νομίζει ὁ κόσμος ὅτι ἡ ἀστροναυτική εἶναι ἀθεϊστική ὑπόθεση. Ἤθελα νά ἀποκατασταθεῖ ἡ ἀλήθεια. Καί ὁ δεύτερος σκοπός μου ἦταν νά βοηθήσουμε τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι θά δουλεύουν στό γύρισμα τῆς ταινίας, καθώς καί αὐτούς γιά τούς ὁποίους θά μιλᾶμε στό ντοκιμαντέρ αὐτό. Δηλαδή, ἐάν πιστός ἄνθρωπος μάθει ἀπό τήν ταινία αὐτή ὅτι ὁ γενικός κατασκευαστής τῶν πυραύλων, ὁ Σεργκέϊ Κορολιόφ, καί οἱ ἀστροναῦτες ἀπό τήν πρώτη φουρνιά ἤτανε Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, θά ἀρχίσει νά προσεύχεται γι’ αὐτούς. Ποιός ξέρει ποῦ βρίσκονται οἱ ψυχές τους στόν Κύριο ἤ κάπου ἀλλοῦ. Γιατί ὅλοι ἁμαρτωλοί εἴμαστε. Ἔτσι, κάθε προσευχή γι’ αὐτούς δέν βλάπτει.

Καί κάτι ἀκόμα. Τό γύρισμα μιᾶς τέτοιας ταινίας εἶναι πράξη, ἡ ὁποία θά συνοδεύει τόν ἄνθρωπο αὐτόν στήν αἰωνιότητα. Ὅλες οἱ πράξεις μας, κακές καί καλές, ὅλες μαζί μας θά εἶναι.

Τέτοια, λοιπόν ἰδέα εἶχα. Ἀλλά ἡ ὑλοποίηση τῆς ἐπιθυμίας αὐτῆς φαινόταν ἀπίστευτη. Ποῦ θά βροῦμε χρήματα; Ποιός θά γράψει τό σενάριο; Καί... γίνεται ἕνα θαῦμα! Παίρνουν ξαφνικά ἐμένα τηλέφωνο ἀπό τήν «Ρόσκοσμος», μιά κρατική ἑταιρεία πού ἀσχολεῖται μέ τά θέματα τῆς Διαστημικῆς. Κάποια ἄγνωστη φωνή μοῦ λέει: «Ὀνομάζομαι Ἐλπίδα Σουσλόβα, σεναριογράφος. Θέλουμε νά γυρίσουμε μιά ταινία γιά τούς ἀστροναῦτες–χριστιανούς. Βοηθεῖστε μας». Τήν ρωτάω: «Ποιός σᾶς ἔδωσε τό τηλέφωνό μου;» Μοῦ ἀπάντησε: Ὁ Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, ὁ ὁποῖος μοῦ εἶπε χαρακτηριστικά: «Τηλεφωνεῖστε στόν πνευματικό μου».

Δέν τούς ἀπάντησα τίποτα, ἤθελα πρῶτα νά δῶ τόν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος θά γράψει τό σενάριο. Συναντηθήκαμε, λοιπόν, μέ αὐτή τήν κυρία. Καί κατάλαβα ὅτι θά γράψει ἀλήθεια καί θά βγάλουν τή σωστή ταινία. Ἦταν ὅμως δύσκολη ὑπόθεση. Τό γύρισμα προχωροῦσε δύσκολα. Εἶχα βάλει τούς ὅρους μου: Ὁ σεναριογράφος πρέπει νά διαβάσει μερικά ἀπαραίτητα βιβλία, μαζί μ’ αὐτά καί τά βιβλία: «Ὁ Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης», «Ὀψόμεθα τόν Θεόν καθώς ἐστί», «Γιά τήν προσευχή». Ἡ κυρία Ἐλπίδα τά διάβασε ὅλα, ἄν καί αὐτά εἶναι δύσκολα, ἀκόμα καί γιά τούς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας, καί ἐνθουσιάστηκε. Ὁ ἅγιος Σιλουανός ἔγινε πιά δικός της ἄνθρωπος.

Τό σενάριο γράφτηκε σιγά-σιγά. Τό θέμα ἦταν πολύ προσωπικό καί δέν ἦταν βέβαιο ἄν κάποιος ἀστροναύτης ἤ κατασκευαστής τῶν πυραύλων θά συμφωνήσει νά μιλήσει στήν κάμερα γιά τήν πνευματική του ζωή. Ἐγώ τούς παρακάλεσα πολύ.

Ὑποσχέθηκα πώς δέ θά γράψει στό σενάριο τίποτα πού θά βλάψει. Τελικά, συμφώνησαν ὅλοι. Προσπαθήσαμε στό ντοκιμαντέρ αὐτό νά συνδυάσουμε τά ἀστρονομικά, κοσμολογικά καί θεολογικά θέματα ἔτσι, ὥστε ὁ θεατής νά κατανοεῖ τά συμπεράσματα εὔκολα. Μέ τήν κυρία Ἐλπίδα πέντε (5) ὁλόκληρες ὧρες συζητούσαμε τά κείμενα καί τά λόγια πού θά γραφοῦν στό σενάριο. Ἐάν οἱ φίλοι μου δέν πλήρωναν τίς τηλεφωνικές μου συνδιαλέξεις, θά ἦταν γιά μένα δύσκολα... Ἡ ταινία ὅμως ἦταν πραγματικά ὄμορφη. Ἡ λέξη τό διάστημα (στά ρωσικά, ὁ κόσμος) μεταφράζεται ἀκόμα καί σάν «κάλλος».

Ν.Ν. : Ξέρω, ὅτι ἡ ταινία σας πῆρε κάποιο βραβεῖο. Εἶναι σωστό αὐτό;

π. Ἰώβ : Δέν πῆρε μόνο ἕνα. Τά Διεθνή Ὀρθόδοξα κινηματογραφικά Φεστιβάλ βάζουν τό Ντοκιμαντέρ μας στά προγράμματά τους. Ἔχουμε τώρα μιά σκέψη νά γυρίσουμε καί ἄλλη ταινία. Στή δική μας ταινία ἕνα ἀπό τά θέματα ἤτανε ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱ.Ν. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στήν Ἀστερούπολη. Παράλληλα ἦταν καί τό θέμα ἀνοικοδόμησης τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου στήν πορεία της πρός τόν Θεό. Στήν ἀρχή τῆς ταινίας μας ὁ Ναός αὐτός δέν εἶχε οὔτε τροῦλο οὔτε στέγη. Στό τέλος τῆς ταινίας βλέπουμε τήν πρώτη θεία Λειτουργία στό Ναό αὐτό.

Στή νέα μας ταινία θέλουμε νά θυμηθοῦμε ὅλη τήν ἱστορία τοῦ Ναοῦ στήν Ἀστερούπολη (νά ἀρχίσουμε ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή γιά τό ὄρος Θαβώρ καί τή Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος μπροστά στούς μαθητές του. Αὐτό νά ἔχουμε σάν βάση καί θά μιλοῦμε γιά τά θέματα, τά ὁποῖα ἀπό διάφορους πειρασμούς δέν μπορούσαμε νά θίξουμε στήν ταινία «Τό διάστημα ὡς διακονία»). Π.χ. νά μποροῦμε νά μιλήσουμε γιά τόν μαθηματικό καί θεολόγο Μπόρις Ράουσενμπαχ καί γιά τίς ἀνακαλύψεις του, τίς ὁποῖες μόνο οἱ ὀρθόδοξοι στάρετς γνώριζαν μέ ἀποκάλυψη ἀπό τόν Θεό. Πιστέψτε με, ἡ πρώτη ταινία δέν μποροῦσε νά χωρέσει καταπληκτικές πληροφορίες. Δύσκολο ὅμως εἶναι ἐάν θά καταφέρουμε νά γυρίσουμε 2η ταινία. Τό θέμα εἶναι οἰκονομικό. Ἀλλά, ἄν θέλει ὁ Θεός, ὅλα θά γίνουν ἔτσι ὅπως ἔγινε καί μέ τήν Ὀρθόδοξη ταινία «Τό Διάστημα ὡς διακονία». Πιστεύω ὅτι φέτος στήν Ἑλλάδα οἱ Ἕλληνες ἀδελφοί μας θά μπορέσουν νά δοῦν τήν ταινία μας.

Ν.Ν. : Νομίζω ὅτι καί γιά τήν Ἑλλάδα εἶναι ἐπίκαιρη ἡ ταινία σας. Ὑπάρχει τό πρόβλημα τῶν νεοειδωλολατρῶν, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται σάν συνεχιστές τῆς ἑλληνικῆς παράδοσης. Ἀλλά καί οἱ ἄθεοι παρουσιάζουν τίς ἀπόψεις ἄπιστων ἐπιστημόνων π.χ. τοῦ Στῆβεν Χώκινγκ. Διαδίδουν παντοῦ τό βιβλίο του, κύριος σκοπός τοῦ ὁποίου εἶναι νά ἀποδείξει πώς ὁ Θεός δέν ὑπάρχει...

π. Ἰώβ : Ἐπιστήμονας δέν εἶναι αὐτός πού λέει ὅτι εἶναι ἐπιστήμονας. Δέν εἶναι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐπιστήμης ἐλεύθεροι ἀπό πολιτικές ψευδοθρησκευτικές καί ἄλλες πιέσεις. Κατανοητό εἶναι ὅτι σέ τέτοιες περιπτώσεις τά συμπεράσματα βασίζονται ὄχι σέ γεγονότα, ὄχι σέ πραγματικότητα, ἀλλά σ’ αὐτά πού θέλουμε νά δοῦνε. Θυμηθεῖτε π.χ. τά χρόνια πού ἀπέρριψαν τήν κυβερνητική, τή γενετική, ἀλλά ἀκόμα καί τήν ἀστροναυτική. Ὅλα αὐτά φαινόντουσαν σάν μιά γελοία φαντασία τῶν τρελῶν!...

Ν.Ν. : Ἀλλά, ὁ Χώκινγκ εἶναι πράγματι ἕνας ἐπιστήμονας παγκόσμιας φήμης. Δέν μποροῦμε νά τόν ἀποκαλέσουμε ἀγράμματο.

π. Ἰώβ : Ὁ ἀστρονόμος Κλαύδιος Πτολεμαῖος ἤτανε καί αὐτός ἐπιστήμονας μέ μεγάλη φήμη στήν ἐποχή του. Τό δεύτερο αἰώνα μετά Χριστόν ἔγραψε ἕνα ἔργο. Στήν ἱστορία αὐτό ἔμεινε μέ τό ὄνομα «Ἀλμαγκέστ». Σ’ αὐτό, λοιπόν, τό ἔργο συστηματικά παρουσιάζει τίς ἀπόψεις τῶν ἐπιστημόνων γιά τή λειτουργία τοῦ Σύμπαντος. Φυσικά αὐτές τίς ἀπόψεις ὁ Πτολεμαῖος χρησιμοποίησε σάν ἐπιχειρήματα γιά τή δική του θεωρία. Σύμφωνα μέ τόν Πτολεμαῖο στό κέντρο τοῦ Σύμπαντος ἦταν ἡ Γῆ. Ὁ Ἥλιος καί οἱ πλανῆτες Ἑρμῆς, Ἀφροδίτη, Ἄρης καί Κρόνος γύριζαν γύρω ἀπό τή Γῆ. Αὐτή ἡ θεωρία λοιπόν ἦταν κλασική ἐπί 1.300 χρόνια. Μέχρι νά κυκλοφορήσει τόν 16ο αἰώνα τό βιβλίο τοῦ γνωστοῦ Πολωνοῦ ἀστρονόμου Κοπέρνικου «Περί τῆς κινήσεως τῶν οὐρανίων σφαιρῶν». Ὁ Πτολεμαῖος δέν εἶχε δίκαιο, ἔγραφε ὁ Κοπέρνικος. Στό κέντρο τοῦ Σύμπαντος δέν εἶναι ἡ Γῆ, ἀλλά ὁ Ἥλιος. Καί σέ κυκλικές τροχιές γύρω-γύρω κινοῦνται οἱ πλανῆτες. Καί συμπλήρωσε: Ἔξω ἀπό τήν τροχιά τοῦ πιό μακρινοῦ πλανήτη βρίσκεται ἀκίνητος θόλος μέ τά ἄστρα. 50 περίπου χρόνια ἀργότερα, ἄλλοι δύο μεγάλοι ἐπιστήμονες, ὁ Γαλιλαῖος Γκαλιλέϊ καί ὁ Ἰ. Κέπλερ εἶπαν: «Οἱ τροχιές δέν εἶναι στρογγυλές, ἔχουν τήν μορφή ἔλλειψης καί δέν ὑπάρχει κανένας ἀκίνητος θόλος, ἀλλά ὑπάρχουν ἄλλοι ἥλιοι, ἄλλοι κόσμοι. Καί σέ 200 χρόνια ὁ μεγάλος Ἀμερικανός ἐπιστήμονας Χάμπλ εἶπε: «Ὄχι ἄλλοι ἥλιοι, ἀλλά νῆσοι ἀστέρων γαλαξιῶν».

Δύσκολα νά ὑπολογίσεις ποιά ἄλλη θεωρία μᾶς περιμένει. Μᾶλλον εἴμαστε τόσο μακριά ἀπό τήν ἀλήθεια, ὅπως καί 1.300 χρόνια πρίν.

Πρίν 4 χρόνια ἐπέστρεφα ἀπό τό Μπαϊκονούρ στή Μόσχα. Δίπλα μου καθόταν ἕνας πολύ γνωστός ἐπιστήμονας τῆς ἀστροναυτικῆς. Συζητούσαμε στό ταξίδι μας. Μοῦ λέει, λοιπόν, κάποια στιγμή: «Ὅσο περισσότερο γνωρίζω τόν κόσμο, τόσο λιγότερο βρίσκω σ’ αὐτόν θέση γιά τόν Θεό».

Τόν ρώτησα πῶς βγάζει τέτοια συμπεράσματα. «Κάνατε κάποια εἰδική ἔρευνα;» τοῦ λέω. Δέν μοῦ ἀπάντησε. Τόν ξαναρώτησα: «Μήπως ξέρετε ποιά θερμοκρασία ἔχουμε ἑκατό μέτρα ἀριστερά ἀπό τό ἀεροπλάνο μας; Δέν ξέρετε; Μήπως μπορεῖτε νά μοῦ πεῖτε, τί ἀτμοσφαιρική πίεση ἔχει τώρα στόν Ἄρη; στό Βόρειο Πόλο αὐτοῦ τοῦ πλανήτη; Ἤ  μήπως μπορεῖτε νά μοῦ πεῖτε πόσα ἀστέρια ἀποτελοῦν τόν Γαλαξία Μ-81;».

Ἴσως ἤμουν λίγο ἐπιθετικός, ἀλλά ἤθελα αὐτός ὁ ἄνθρωπος νά μήν εἶναι τόσο σίγουρος στήν ἀπιστία του. Συνέχιζα, λοιπόν, τίς ἐρωτήσεις μου: «Σέ ἀπόσταση ἑνός δισεκατομμυρίου χρόνων φωτός βρίσκεται ὁ Γαλαξίας ICIIOI.  Ἡ διάμετρός του εἶναι 6 ἐκατομμύρια ἔτη φωτός. Γιά τέτοιο γίγαντα σίγουρα ξέρετε, δέν μπορεῖ. Λοιπόν τί μέγεθος ἔχει ἡ μαύρη τρύπα στό κέντρο αὐτοῦ τοῦ Γαλαξία; Ἤ πεῖτε μου, σᾶς παρακαλῶ, πόσα νετρίνο περνᾶνε κάθε δευτερόλεπτο στό Σύμπαν; Μπορεῖτε νά ἐξηγήσετε τί σημαίνει σκοτεινή ἐνέργεια καί τί χαρακτηριστικά ἔχει;».

Ὁ ἐπιστήμων, λοιπόν, δέν μπροῦσε νά ἀπαντήσει σέ καμιά ἀπό τίς ἐρωτήσεις μου. 

Τότε τοῦ εἶπα: «Ἴσως ξέρετε τί κάνει τώρα αὐτή τή στιγμή ἡ γυναίκα σας; «Ὄχι»! ἀπάντησε αὐτός. Λοιπόν, τοῦ λέω: «Βλέπετε, κύριε, τίποτε δέν ξέρετε. Ἀλλά καί νά ξέρατε ὅλα αὐτά καί νά εἴχατε ἕνα ἑκατοστό στό Σύμπαν πού δέν τό ἔχετε καταλάβει ἀκόμα, ἀκόμα καί τότε δέν εἴχατε δικαίωμα νά κάνετε δηλώσεις ὅπως κάνατε τώρα. Γιατί ἀκριβῶς αὐτό τό ἐλάχιστο κομματάκι τό ἀνεξερεύνητο, μπορεῖ νά γίνει ἕνας διάδρομος σ’ ἕναν ἄλλο κόσμο».

«Συμφωνῶ», ἀπάντησε ὁ συνταξιδιώτης μου. «Ἀλλά καί πάλι δέν πιστεύω». «Αὐτό ὅμως», τοῦ λέω, «εἶναι μιά προσωπική σας γνώμη, πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τήν ἐπιστήμη».

Γι’ αὐτό ἀμφιβάλλω ἐάν ὁ Χώκινγκ μέ τίς ἐξωτικές του ἰδέες μπορεῖ νά ἔχει τό μονοπώλιο τῆς Ἀλήθειας. Στή ἁγία Γραφή διαβάζουμε: «Ἔσται γάρ καιρός ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλά κατά τάς ἐπιθυμίας τάς ἰδίας ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τήν ἀκοήν καί ἀπό μέν τῆς ἀληθείας τήν  ἀκοήν ἀποστρέψουσιν, ἐπί δέ τούς μύθους ἐκτραπήσονται (Β΄ Τιμ. δ´ 3-4).

Ν.Ν. : Δηλαδή, δέν μποροῦμε νά πιστεύουμε στούς ἐπιστήμονες ἀπόλυτα; Ξέρουμε ὅτι ἕνας ἀπό τούς σκοπούς τοῦ Μεγάλου Ἀδρονίκου Κολλάϊντερ (LHC= Large Hadrons Collider, Μεγάλος Ἐπιταχυντής Ἀδρονίων) εἶναι ἀκριβῶς νά δοκιμάζονται τέτοιες ἐξωτικές θεωρίες. Ἔχουμε τώρα εὐκαιρίες νά μάθουμε τήν Ἀλήθεια γιά τή δημιουργία τοῦ Σύμπαντος.

π. Ἰώβ : Νά σᾶς πῶ ἕνα πράγμα... Οὐσιαστικά γιά τήν κοσμοθεωρία μας δέν ἔχει καί τόσο μεγάλη σημασία τί εἶναι στό κέντρο τοῦ Σύμπαντος, ὁ Ἥλιος ἤ ἡ Γῆ. Φυσικά μιλάω τώρα ὄχι γιά τόν πραγματικό χάρτη τοῦ Σύμπαντος ἀλλά γιά τή σημασία.

Τό θέμα εἶναι ὅτι τό Σύμπαν δημιουργήθηκε γύρω ἀπό τή Γῆ καί γιά τή Γῆ. Εἴτε μᾶς ἀρέσει αὐτό εἴτε ὄχι. Πέρασε ὁ κομήτης ἤ ὄχι, ὑπάρχει ταλαντική πίεση ἤ δέν ὑπάρχει, δέν ἔχει σημασία. Ἔχει τήν καμπύλη τό διάστημα ἤ δέν τήν ἔχει. Ὅλα αὐτά δέν ἀλλάζουν τή σχέση μας μέ τόν Θεό. Αὐτός εἶναι σέ ὅλα ἡ Ἀρχή. Κάποιος θέλει νά μᾶς πείσει ὅτι τό Σύμπαν ἐμφανίστηκε σάν ἀποτέλεσμα τοῦ χάους. Δηλαδή ὅτι τό Χάος δημιούργησε τήν τάξη;

Ν.Ν : Ναί, ἡ ἀρχαία ἑλληνική μυθολογία ἔτσι μᾶς λέει: «Στήν Ἀρχή τοῦ παντός ἦταν τό Χάος».

π. Ἰώβ : Νά, πῶς διαφέρει ἡ εἰδωλολατρική μυθολογία ἀπό τή χριστιανική Ἀλήθεια. Πρόσφατα μίλησα μέ ἕναν γνωστό μαθηματικό γιά τή θεωρία τῆς ἐξέλιξης. Μοῦ λέει: «Ξέρεις, παππούλη, καί οἱ μαθηματικοί καί οἱ θεολόγοι πάνω σ’ αὐτό συμφωνοῦν ἀπόλυτα: εἶναι μιά βλακεία αὐτή ἡ θεωρία».

Ἡ πιθανότητα δημιουργίας τοῦ κόσμου ἀπό τυχαῖο γεγονός εἶναι μικρότερη ἀπό τήν πιθανότητα σκόρπιες πέτρες νά πέσουν στή Γῆ καί νά δημιουργήσουν τό κτίριο τῆς βιβλιοθήκης τῆς Ἀλεξάνδρειας. Θέλω νά ἐξηγήσω τή θεωρία πῶς ἀπό τό χάος μπορεῖ νά βγεῖ τάξη. Λένε οἱ ἐπιστήμονες: «Ὁ κόσμος μας ἔχει ἡλικία 20 δισεκατομμύρια χρόνια». Πεῖτε τους «πῶς τό μάθατε αὐτό;». Τήν ἱστορία τῆς Γῆς μας τήν διαιρέσανε μόνοι τους σέ κάτι περιόδους καί νομίζουν ὅτι ἔτσι εἶναι  καί ἔτσι ἤτανε. Ποιός μπορεῖ νά πεῖ ὅτι σίγουρα ἔτσι ἤτανε τά πράγματα;

Θυμᾶστε τό γνωστό κυνηγητό τῆς Σελήνης; Ἡ τότε Σοβ. Ἕνωση καί οἱ Η.Π.Α. βιάζονταν ποιός θά πάει πρῶτος ἐκεῖ. Ὁ Σεργκεΐ Κορολιόφ ἔκανε ἕνα μηχάνημα καί ὁ Βέρνερ φον Μπράουν ἔκανε τό δικό του.

Ἡ ἐρώτηση ἦταν πῶς νά εἶναι τό κάτω μέρος τοῦ μηχανήματος γιά νά μή βουλιάξει σ’ αὐτό πού ὀνομάζουμε χῶμα τῆς Σελήνης. Ἡ ἐρώτηση αὐτή βασιζότανε στήν ὑπόθεση ὅτι, ἐάν ὁ κόσμος ἔχει ἡλικία 20 δισεκατομμύρια χρόνων, ὁ Ἥλιος καί ἡ Γῆ 5-8 δισεκατομμύρια, τότε στήν ἐπιφάνεια τῆς Σελήνης πρέπει νά εἶναι ἕνα στρῶμα λεγομένης σκόνης τοῦ διαστήματος ὕψους 20 μέτρων, σάν ἕνα σπίτι 7-8 ὀρόφων. Ἔτσι μέτρησαν οἱ μαθηματικοί. Ἀλλά ὁ Κορολιόφ σκεπτότανε πολύ καί τελικά κατέληξε: «Ὄχι, πρέπει νά ὑπολογίσουμε ὅτι ἡ Σελήνη ἔχει σκληρή ἐπιφάνεια». Αὐτός ὁ τρόπος σκέψης ὀνομάζεται «ἀποκάλυψη». Τελικά, ὅταν οἱ Ἀμερικάνοι πῆγαν στή Σελήνη, φάνηκε ὅτι πράγματι ἡ ἐπιφάνειά της εἶναι σκληρή, ἔχει ἕνα στρῶμα σκόνης 5-7 ἑκατοστά καί  ὄχι 20 μέτρα!

Ποιός ἐδῶ στή Γῆ ἔδωσε τά ὀνόματα σέ ὅλα τά ζῶντα; Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα. Ἦταν ἡ πρώτη ἐντολή τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Τί σημαίνει νά δώσεις τό ὄνομα; Σημαίνει νά μπεῖς στό βάθος ἑνός δημιουργήματος, νά καταλάβεις τό περιεχόμενό του, νά προβλέψεις τό μέλλον. Καί ὁ σημερινός ἄνθρωπος κάθεται στή Γῆ. Δέν μπορεῖ νά πετάξει οὔτε ἔξω ἀπό τό ἡλιακό μας σύστημα (πού εἶναι ἕνα μικροσκοπικό πετραδάκι στό Σύμπαν) καί ὅμως μέ ἕνα «ἔξυπνο» ὕφος λέει ὅτι Θεός δέν ὑπάρχει! Ὁ ἐπιστήμονας δέν γνωρίζει γιατί ἄρχισε ὁ σεισμός στήν Ἰαπωνία, τί εἶναι Οὐράνιο καί Πλουτόνιο καί γιατί ξαφνικά σ’ ἕνα συγγενή του, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑπάλληλος τῆς Κυβερνήσεως καί κάθε χρόνο περνάει ἀπό αὐστηρότατο ἰατρικό ἔλεγχο στό Νοσοκομεῖο τοῦ Κρεμλίνου, βρέθηκε καρκίνος στό τελευταῖο στάδιο. Εἶναι ἀλαζονεία νά φαντάζεται ὁ ἄνθρωπος τόν ἑαυτό του ὅτι ξέρει τήν οὐσία τῶν πραγμάτων.

Πάρτε τή θεωρία τοῦ Δαρβίνου πού εἶναι μιά ἀκόμα δοκιμή νά βροῦν ἕναν κρίκο πού συνδέει τόν πίθηκο μέ τόν ἄνθρωπο. Πόσες ψευδοανακαλύψεις, πόσες ὁμολογίες σέ ψευδοέρευνες ὑπῆρχαν!

Γνωστοί ἐπιστήμονες στήν κλίνη τοῦ θανάτου ὁμολογοῦσαν ὅτι βγάλανε ψεύτικα ἀποτελέσματα! Γιατί τό κάνανε; Γιά νά ὑποστηρίξουν ὅτι ἡ ζωή στή Γῆ ἐμφανίστηκε μέ τή διαδικασία τῆς ἐξέλιξης. Καί τί ἔγινε; Μέ τί τρόπο ἡ ἐξέλιξη καταργεῖ τή βούληση τοῦ Θεοῦ; Ὁ Μεγάλος Ρῶσος ἐπιστήμονας, πραγματικό μας ἀστέρι, ὁ Μιχαήλ Λομονόσωφ, ἔλεγε ὅτι ὁ Θεός ἔδωσε στό ἀνθρώπινο γένος δύο βιβλία. Τό πρῶτο εἶναι ὁ ὁρατός αὐτός κόσμος, γιά νά γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τή σοφία τῶν νόμων, μέ τούς ὁποίους εἶναι φτιαγμένος καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος νά ὑψώνει τήν καρδιά του καί τό νοῦ του πρός τόν Θεόν. Τό δεύτερο βιβλίο εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, ἀπό τήν ὁποία πρέπει νά μαθαίνουμε τή θέληση τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς καί τήν ἀγάπη Του γιά μᾶς.

Πῶς ὁ Θεός ἔφτιαξε τόν κόσμο ἔχει ἐνδιαφέρον. Ἀλλά τό πιό σπουδαῖο δημιούργημά Του εἶναι ὁ ἄνθρωπος! Νά θαυμάζουμε καί νά προστατεύουμε περισσότερο ἀπ’ ὅλα ἀκριβῶς αὐτό τό δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἕνα πρόσωπο, μιά προσωπικότητα καί τίποτα παρόμοιο δέν ὑπάρχει σ’ ὅλο τό Σύμπαν. Εἶπε ὁ Κύριος ὅτι ὅλοι οἱ θησαυροί τοῦ Σύμπαντος δέν ἀξίζουν ὅσο ἡ ψυχή ἑνός ἀνθρώπου. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ καθένας μας ἀξίζει περισσότερο ἀπό ὅλο τό Σύμπαν! Τό πιό ἐπικίνδυνο γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ἐάν δέν γίνει ἡ συνάντησή του μέ τόν Χριστό ἐδῶ στή Γῆ, ὁπότε καί στήν αἰωνιότητα αὐτή ἡ συνάντηση δέν μπορεῖ νά γίνει...

Οἱ ἀστροναῦτες μοῦ λέγανε ὅτι τίποτα ἀπολύτως δέν κατευθύνει τή σκέψη σου πρός τόν Θεό, ὅπως ἡ θέα ἀπίστευτης ὀμορφιᾶς τοῦ ἀνοιχτοῦ διαστήματος.

Ὁ Γεννάδιος Μονάκωφ, ἕνας ἀπό τούς ἀστροναῦτες μας, κάποτε σέ μιά συζήτηση πού εἴχαμε μοῦ ὁμολόγησε ὅτι στήν πτήση του στό Διάστημα πῆγε ἄθεος. Ἀλλά, ὅταν, σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα τῆς πτήσεως, βγῆκε στό ἀνοιχτό διάστημα ἀπό τό διαστημόπλοιο, τοῦ φάνηκε ξαφνικά ὅτι βρέθηκε μέσα σ’ ἕνα σοφά ὀργανωμένο μηχάνημα. «Καί ξέρετε», μοῦ εἶπε χαρακτηριστικά, «τότε ἕνα φῶς τῆς ἀποκαλύψεως ἄναψε μέσα μου. Δέν μπορεῖ, εἶπα, νά εἶναι ὅλο αὐτό πού βλέπω γύρω μου μιά τυχαία ὑπόθεση! Καί ἐκεῖ στό Διάστημα μέσα πίστεψα στό Θεό καί ἀπό τήν πτήση αὐτή γύρισα πιστός».

Κι ἕνα ἄλλο παράδειγμα μέ ἕναν ἀπό τούς πιό ταλαντούχους ἀστροναῦτες μας, τόν Βλαδίμηρο Τζανιμπέκωφ. Πῆγε 5 φορές στό Διάστημα. Ἔχει περάσει πολύ δύσκολες καταστάσεις. Μοῦ εἶπε καί αὐτός ὡραῖα λόγια: «Ὅταν μέ ρωτοῦν ἐάν πιστεύω  στό Θεό, πάντα ἀπαντῶ ἕνα πράγμα˙ δέν θεωρῶ τόν ἑαυτό μου πιό ἔξυπνο ἀπό τόν Ἰσαάκ Νεύτωνα, ὁ ὁποῖος ἔλεγε ὅτι παντοῦ βλέπει τό χέρι τοῦ Θεοῦ».

Ὁ Ἀμερικάνος Βέρνερ φον Μπράουν, ἕνας ἐξαιρετικός κατασκευαστής διαστημόπλοιων, ἔλεγε: «Ἐμεῖς δέν ἔχουμε πρόβλημα μέ τήν πτήση μας στή Σελήνη. Τό Σύμπαν εἶναι δημιουργημένο μέ τόσο σοφούς νόμους, πού μπορεῖ κανείς μέ ἀκρίβεια δευτερολέπτου νά μετρήσει ὅλα τά στάδια τῆς πτήσης καί τῆς ἀφίξεως στή Σελήνη. Πρέπει μόνο νά κατανοήσουμε αὐτούς τούς νόμους».

Μπορεῖ νά εἶναι οἱ νόμοι αὐτοί ἔργα τοῦ Χάους; Δέν μπορῶ νά καταλάβω γιατί οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν στούς ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι, ὅπως γνωρίζουμε, εἶχαν μιά ἀνάξια ζωή, κάνανε ἀπάτες, συκοφαντοῦσαν καί ἔκαναν λάθη στό στόχο τῆς ἔρευνάς τους.

Καί γιατί δέν πιστεύουμε στούς ἄξιους ἀνθρώπους ἀπό τόν ἄλλο τομέα; Στόν ἅγιο Σέργιο τοῦ Ραντονέζ, Ἅγιο Ἀντώνιο τόν Μέγα, στόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ;... Αὐτοί οἱ ἄξιοι ἐξαιρετικοί ἄνθρωποι μᾶς λέγαν ὅτι ὁ Θεός ὑπάρχει, ὅτι Αὐτός δημιούργησε τό Σύμπαν. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι βεβαίωσαν τήν ἀλήθεια μέ ὅλη τους τή ζωή! Αὐτοί δέν ἀπατοῦσαν, δέν λέγανε ψέματα, τηροῦσαν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Διαβάστε, π.χ. τόν ἅγιο Σιλουανό, ἄλλους Γέροντες τοῦ ἁγίου Ὄρους.

Ν.Ν. : Πάτερ Ἰώβ, ἐσεῖς ἔχετε πάει στό ἅγιο Ὄρος, στήν Ἑλλάδα;

π. Ἰώβ : Ναί! Ἔχω πάει στή Θεσσαλονίκη, στήν Ἀθήνα, προσκύνησα τά λείψανα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου στήν Αἴγινα, πῆγα στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσο στήν Εὔβοια.

Ν.Ν : Συγνώμη, πού σᾶς διακόπτω. Ἐπικοινωνούσατε μέ τούς Ἕλληνες; Καί σέ ποιά γλώσσα;

π. Ἰώβ : Δυστυχῶς, τά ἑλληνικά δέν τά γνωρίζω. Μόνο ξέρω νά ψέλνω μερικές προσευχές στά ἑλληνικά. Θυμᾶμαι, κάποια στιγμή στήν Ἑλλάδα προσπαθοῦσα κάτι νά ρωτήσω μιά ἑλληνίδα κυρία (ρωσικά αὐτή δέν ἤξερε). Κάποια στιγμή φώναξε: «Ἄχ, καταραμένος ὁ Πύργος τῆς Βαβέλ»! Ἀλλά τελικά καταλάβαμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο! Ἔχω προσέξει ὅτι ἀληθινά ὀρθόδοξοι ἄνθρωποι ἔχουν τό ἴδιο πνεῦμα - εἴτε εἶναι στή Ρωσία εἴτε στήν Ἑλλάδα!

Κάποτε μοῦ ἔλεγε μιά γνωστή μου: «Παντρεύτηκα ἕναν πλούσιο Ἀμερικάνο καί ζοῦσα πολλά χρόνια στήν Ἀμερική. Ὅταν ἦρθε στιγμή καί κατάλαβα πώς δέν μπορῶ πιά νά ζῶ μ’ αὐτόν τόν ἄνθρωπο καί εἶπα πώς χωρίζουμε, αὐτός μέ ἔβαλε σ’ ἕνα ψυχιατρεῖο. Ἐκεῖ μέ τίς ἐνέσεις πού κάνανε κατάλαβα ὅτι θά τρελαθῶ κανονικά. Δέν ἤξερα τί νά κάνω. Κάποια στιγμή ἐκεῖ μέσα στό νοσοκομεῖο εἶδα ἕνα γιατρό πού φοροῦσε κομποσχοίνι. Τόν πλησίασα καί τοῦ εἶπα: «Εἶμαι ὀρθόδοξη, εἶμαι Ρωσίδα. Βλέπω ἔχετε στό χέρι ὀρθόδοξο κομποσχοίνι». Ἀπάντησε αὐτός: «Εἶμαι Ἕλληνας καί ἐγώ ὀρθόδοξος εἶμαι». Τοῦ εἶπε ἡ γυναίκα τό πρόβλημά της καί τόν ρώτησε τί νά κάνει. Αὐτός ὁ Ἕλληνας γιατρός τήν συμβουλεύει: «Αὔριο πεῖτε ὅτι δέν θέλετε πιά τό γιατρό σας. Πεῖτε ὅτι ἔχετε ἐμπιστοσύνη μόνο σέ μένα». Καί σέ μιά ἑβδομάδα τήν ἔβγαλε ἀπό τό ψυχιατρεῖο, τήν ἔσωσε αὐτή τή γυναίκα. Δηλαδή, ἕνας ὀρθόδοξος βοήθησε ἕναν ἄλλο ὀρθόδοξο ἄνθρωπο».

Ὅταν ὅμως ἡ Ὀρθοδοξία γίνεται μόνο ἐξωτερικός τύπος χωρίς τό περιεχόμενο, τότε ὅλοι ἐμεῖς, ἕνας γιά τόν ἄλλο, γινόμαστε ξένοι. Τότε ἔχουμε μιά καχυποψία γιά τούς ἀνθρώπους ἄλλης ἐθνικότητας. Πάντα μοῦ ἄρεσαν τά λόγια τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτη  ὅτι στόν κόσμο τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχουν ἐθνικότητες, ἐκεῖ προσεύχονται γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.

Ἐκεῖ πού ὑπάρχει ἐθνικότητα, δέν ὑπάρχει Χριστός. Καταλαβαίνω γιατί ἀγαπᾶμε νά πηγαίνουμε στό ἅγιο Ὄρος. Ἐκεῖ, ὅταν πᾶς στούς Γέροντες καί τούς μιλᾶς, δέν ἔχει γιά σένα καμία σημασία ἄν εἶσαι Ἕλληνας, Ρῶσος, Ρουμάνος. Ἀπό αὐτούς τούς Γέροντες βγαίνει μιά εὐλογία. Αὐτοί σέ κάθε ἄνθρωπο βλέπουν τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Καί στά δικά τους πρόσωπα βλέπουμε τή λάμψη τῆς αἰώνιας ζωῆς!

Ν.Ν. : Στό ἅγιο Ὄρος πηγαίνετε συχνά;

π. Ἰώβ : Πιό σπάνια ἀπ’ ὅσο ἤθελα. Πῆγα στό ἅγιο Ὄρος κάπου 12 φορές. Ἔκανα «διανυχτερεύσεις» στίς κορφές του. Ἔμεινα καί στά Μοναστήρια. Στό Βατοπαίδι. Εἴχαμε καί συναντήσεις μέ τόν παπα-Γιάννη, μέ τόν Γέροντα Χαράλαμπο Διονυσιάτη. Λέγαμε γιά τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ. Τά λόγια τῶν Γερόντων πού ζοῦν μέ προσευχή στή μοναξιά, εἶναι χρήσιμα σέ κάθε ἄνθρωπο, ἀκόμα περισσότερο σ’ ἕνα μοναχό, ὁ ὁποῖος ἔχει τή διακονία νά φέρνει τό Φῶς τοῦ Εὐαγγελίου στόν μάταιο αὐτό κόσμο, ὅπου οἱ ἄνθρωποι δέν ἔχουν χρόνο οὔτε νά σκέπτονται τόν Θεό.

Ν.Ν. : Αὐτή ἡ διακονία πού ἔχετε ἐσεῖς σᾶς ἀποσπᾶ ἀπό τήν ἡσυχία ἑνός μοναχοῦ; Πολλές ὧρες καί μέρες ταξιδεύετε στήν Ἀστερούπολη, στά ἀεροδρόμια, στό μέρος ὅπου φεύγουν γιά τό Διάστημα οἱ πύραυλοι, ἐπικοινωνεῖτε μέ διάφορους ἀνθρώπους, ἔχετε μήπως πειρασμούς;

π. Ἰώβ : Ξέρετε, δέν διάλεξα ἐγώ τή διακονία αὐτή. Μοῦ τή δώσανε σάν εὐλογία. Ὁ Γέροντάς μου, ὁ π. Κύριλλος, μοῦ εἶπε: «Ἀπό τό σταυρό δέν βγαίνουν μόνοι τους οἱ ἄνθρωποι, ἀπό τό σταυρό βγάζουν»...

Γι’ αὐτό δέν ἔχω δικαίωμα νά λέω αὐτό χρειάζεται γιά μένα ἤ δέν χρειάζεται. Ἐάν μοῦ ἔδωσαν τέτοια εὐλογία, σημαίνει ὅτι ἔτσι πρέπει. Εἶναι θέλημα Θεοῦ. Χωρίς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ δέν μποροῦσε νά γίνει ἕνας ὀρθόδοξος ναός στήν Ἀστερούπολη,  ἦταν ἀδύνατο νά γίνει κάτι τέτοιο.

Σ’ ἕνα ἀπό τά ταξίδια μου στό ἅγιο Ὄρος μίλησα μέ τόν Γέροντα Διονύσιο τόν Ρουμάνο. Τοῦ ἔλεγα γιά τίς δυσκολίες μου καί ἀπορίες γιά τή διακονία μου στόν κόσμο. Ρωτούσαμε: «τί νά κάνουμε, ἀφοῦ ἐμεῖς εἴμαστε μοναχοί;». Ἀπάντησε: «Ναί, μοναχοί εἴσαστε καί πρέπει νά τηρεῖτε ὅλους τούς μοναχικούς κανόνες. Ἀλλά στή Ρωσία τώρα εἶναι μιά κατάσταση ὅπως στά πρῶτα χριστιανικά χρόνια. Πολλές ψυχές ἔχουν χάσει τήν πίστη στό Θεό. Καί πρέπει ξανά νά γίνει κήρυγμα γιά τόν Χριστό, τόν Ἀναστημένο. Πρέπει νά συνδυάζετε τό μοναχικό καθῆκον μέ τό ἱεραποστολικό. Ἐμεῖς ἐδῶ στό ἅγιο Ὄρος, στή μοναξιά, προσευχόμαστε γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἐσεῖς ὅμως, ἐκτός τῆς προσευχῆς, νά ὁμολογεῖτε, νά μαρτυρεῖτε γιά τόν Χριστό, ὅταν ἀκόμα βρίσκεστε σέ πιό ἀκατάλληλες πνευματικές συνθῆκες. Καί δέν γνωρίζω ποιά ὑπηρεσία θά εἶναι πιό ὑψηλή, ἡ δική μας ἤ ἡ δική σας».

Κάποτε μέ ρώτησαν ἕνα γελοῖο πράγμα: «Πῶς γίνεται, ὥστε ἐσᾶς τόν μοναχό οἱ ἀστροναῦτες νά ἀποκαλοῦν πατέρα;» Ἀπαντῶ: «Οἱ μοναχοί καί οἱ ἀστροναῦτες ἔχουν πολλά κοινά. Ὁ σκοπός μας εἶναι ἡ πτήση. Ὁ Θεός δημιούργησε τρεῖς οὐρανούς. Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ ἀτμόσφαιρα τῆς Γῆς˙ ὁ δεύτερος εἶναι τό διάστημα μέ τά ἄστρα˙ καί ὁ τρίτος εἶναι ὁ πάνω κόσμος, ὁ οὐρανός τῶν ἀγγέλων. Πόσοι ἀκόμα οὐρανοί εἶναι στόν τρίτο οὐρανό δέν γνωρίζουμε. Οἱ ἀστροναῦτες ἀπό τόν πρῶτο οὐρανό, πηγαίνουν στό δεύτερο. Ὁ Μοναχός ἔχει σκοπό, χωρίς τό δεύτερο, νά βρεθεῖ στόν τρίτο οὐρανό. Ὁ ἀστροναύτης ὅπως καί ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος πρέπει νά θέλει νά βρεθεῖ ἐκεῖ, ὅπου δέν πᾶνε τά διαστημόπλοια, ἀλλά ἐκεῖ πού πηγαίνουν μόνο οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ. Ἀλλά ἐδῶ στή Γῆ ὁ Θεός πρός τό παρόν τούς δίνει τή διακονία νά πηγαίνουν στό δεύτερο οὐρανό.

Ν.Ν : Καί σεῖς προσωπικά θά θέλατε νά πᾶτε στόν δεύτερο οὐρανό;

π. Ἰώβ : Σάν ἀστροναύτης, ὄχι! Σάν μοναχός, Ναί! Θά ἤθελα νά κάνω ἐκεῖ πέρα μιά παράκληση. Νά δοξάσω τόν Θεό - Δημιουργό, τήν ἁγία Τριάδα, γι᾽ αὐτό πού μᾶς ἀγαπάει τόσο πολύ, πού ἔστειλε στή Γῆ τόν Υἱό Του, ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιά μᾶς τούς ἁμαρτωλούς, ἀνέστη καί μᾶς ἔδωσε τήν ἐλπίδα γιά τήν αἰώνια ζωή. Καί γιά μία ἀνθρώπινη περιέργεια, γιά τήν ἐπιθυμία νά μάθεις πῶς, μέ τί φυσικούς Νόμους λειτουργεῖ τό Σύμπαν, αὐτό κάποτε θά τό μάθουμε. Ἀλλά θά φανεῖ ὅτι ἀκριβῶς αὐτό τό πράγμα δέν ἔχει γιά μᾶς καί τόσο μεγάλη σημασία.

Ν.Ν. : Εὐχαριστοῦμε, πάτερ Ἰώβ, πολύ γιά τήν συνέντευξή σας.

                        Ναταλία Νικολάου

ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ», ΤΕΥΧΟΣ 496.

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωνε την ανθρώπινη ψυχή.  Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία.

Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων. Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση -πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη -κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.

Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή -που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών.         Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.

Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη. Χώριζε τους φοιτητές σε ζεύγη και -μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου».

Ο έκπληκτος «μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων. Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»

Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος.

(Και περνάμε σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.)

«Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό», λέει ο πειραματιστής και ο «δάσκαλος» αισθάνεται ήδη καλά που δεν του έτυχε στην κλήρωση ο άλλος ρόλος.

Το πείραμα ξεκινάει. Ο «δάσκαλος» λέει τις λέξεις από το μικρόφωνο.

 Ο «μαθητευόμενος», ήδη τρομαγμένος, απαντάει σωστά, αλλά όχι για πολύ.

Μόλις κάνει το πρώτο λάθος ο «δάσκαλος» γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος του λέει να προχωρήσει στο πρώτο ηλεκτροσόκ. Ο «δάσκαλος» υπακούει. 15 βολτ δεν είναι πολλά, αλλά ο «μαθητευόμενος» έχει αλλάξει ήδη γνώμη. Παρ' όλα αυτά απαντάει σωστά σε άλλη μια ερώτηση, αλλά στο επόμενο λάθος δέχεται 30 βολτ. «Αφήστε να φύγω», λέει ο «μαθητευόμενος» που δεν μπορεί να λυθεί.

«Δε θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το πείραμα.»

Ο «δάσκαλος» κοιτάει τον πειραματιστή. Εκείνος του κάνει νόημα να συνεχίσει. Τα βολτ αυξάνονται και τώρα πια ο πόνος είναι εμφανής στο πρόσωπο του «μαθητευόμενου», που εκλιπαρεί να τον αφήσουν ελεύθερο.

Στα 200 βολτ ταρακουνιέται ολόκληρος. Ο «δάσκαλος» πριν κάθε ηλεκτροσόκ γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος, με σταθερή φωνή, του λέει ότι το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί. Ο «δάσκαλος» συνεχίζει να βασανίζει έναν άγνωστο, έναν απλό φοιτητή που κλαίει, ζητάει τη βοήθεια του Θεού και παρακαλεί να τον λυπηθούν. Δεν μπορεί πια να απαντήσει στις ερωτήσεις, αλλά ο πειραματιστής λέει στο «δάσκαλο»:  «Τη σιωπή την εκλαμβάνουμε ως αποτυχημένη απάντηση και συνεχίζουμε με την τιμωρία.»

Στα 345 βολτ ο «μαθητευόμενος» τραντάζεται ολόκληρος, ουρλιάζει και χάνει τις αισθήσεις του.

Ο «δάσκαλος», ιδρωμένος και με τα χέρια του να τρέμουν, κοιτάει τον πειραματιστή. «Μην ανησυχείτε»,

 λέει εκείνος, «το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο... Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

«Μα είναι λιπόθυμος», λέει ο «δάσκαλος».

«Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;

Πριν ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας 'τους τι ποσοστό των εθελοντών θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό.

Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές τάσεις, καθαρά παθολογικές.         Δυστυχώς έκαναν λάθος.

Μόλις το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ' αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν -συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή. Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ.

Και το 65%... Έφτασε μέχρι τον τελευταίο μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!

Που έγκειται η φάρσα;

Ο «μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο».  Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο ηθοποιός υποκρινόταν.

Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος».

Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και θα βασανίσει -ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί -αφού εκείνος «απλά ακολουθούσε τις διαταγές». Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν μάθουν για αυτό το πείραμα:       «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό.»

Όμως δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάθε μέρα.

Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που δέχεται να κόψει το ρεύμα από έναν άνεργο ή άπορο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ανήκει στο 65% του τελευταίου μοχλού. Και δεν είναι καθόλου κρυπτοσαδιστής.

Απλά ακολουθάει τις εντολές που του έδωσαν.

Ο υπάλληλος του σούπερ-μάρκετ που σου δίνει το χαλασμένο ψάρι και σε διαβεβαιώνει ότι είναι φρέσκο (μιλώ εξ' ιδίας πείρας, ως αγοραστής) δε σε μισεί, παρότι γνωρίζει ότι μπορεί να πάθεις και δηλητηρίαση.

Απλώς ακολουθάει εντολές.

Ο αστυνομικός ο οποίος ραντίζει με χημικά τους διαδηλωτές δεν είναι κρυπτοσαδιστής -αν και πολλοί θα διαφωνήσουν στο συγκεκριμένο παράδειγμα.   Απλώς κάνει τη δουλειά του.

Ο υπάλληλος της εφορίας ή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα.   Γιατί υπακούει.

Ο πολιτικός που υπογράφει το μνημόνιο το οποίο οδηγεί ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση του νεοφιλελευθερισμού θα έφτανε μέχρι τον τελευταίο μοχλό.

 Και αυτός υπακούει, σε εντολές πολύ πιο ισχυρές από εκείνες του πειραματιστή με την άσπρη φόρμα.

Αν όμως δούμε το πείραμα του Μίλγκραμ από την ανθρωπιστική-ηθική του πλευρά (από την πλευρά του 5% που αρνήθηκε να υπακούσει) θα καταλάβουμε ότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αν σε διατάζουν να κάνεις κάτι που προκαλεί κακό στον άλλον, στο συμπολίτη σου, σε έναν μετανάστη, σε έναν άνθρωπο (ή σε ένα ζώο, αλλά αυτό περιπλέκει πολύ τα πράγματα, εφόσον συνεχίζουμε να τρώμε κρέας), πρέπει να αρνηθείς να υπακούσεις.

Ακόμα κι αν χάσεις το μπόνους παραγωγικότητας, την προαγωγή, την επανεκλογή, τη δουλειά σου.

Μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας -με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε, μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι υπάλληλοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που μας θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους.

Και μια τελευταία παρατήρηση:

Τα υποκείμενα του πειράματος του Μίλγκραμ, οι εθελοντές φοιτητές, μάθαιναν από εκείνον ποιος ήταν ο στόχος του πειράματος. Μάθαιναν ότι ο «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός και ότι δεν είχε ποτέ υποστεί ηλεκτροσόκ.

Ο Μίλγκραμ το έκανε αυτό για να τους ανακουφίσει, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο.

Αυτοί οι άνθρωποι, ειδικά το 65% που είχε φτάσει ως τον τελευταίο μοχλό, πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους κυνηγημένοι από τις Ερινύες της πράξης τους. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο αθώοι και τόσο «καλοί» όσο ήθελαν να πιστεύουν για τον εαυτό τους.

Πηγή: http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2012/07/blog-post_825.html

Το 12 λεπτο video με την εκπληκτική έκθεση που διοργανώθηκε στη Ρωσία, με θέμα την Ορθοδοξία (κειμήλια, διωγμοί στους καιρούς του Κουμουνισμού, άγια λείψανα, εικόνες και πολλά άλλα). Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να περιηγηθούν στο παρελθόν με χρήση ειδικού λογισμικού και τεράστιων βιντεοθονών touch screens.  Αξίζει να το δείτε !

Η Ορθοδοξία στην Αλάσκα : 

ρωσσική παραγωγή με αγγλικούς υποτίτλους (εφ΄όσον τους επιλέξετε από το μενού του YOUTUBE) 

Διαβάζοντας το νέο τεύχος της Εξωτερικής Ιεραποστολής, αντιλαμβανόμαστε – σε όλα σχεδόν τα άρθρα- τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ορθόδοξες Ιεραποστολές σε όλο το κόσμο από την οικονομική κρίση που έχει πλήξει την Ελλάδα ( και κατ’ επέκταση τα μέλη των Ορθοδόξων Μητροπόλεων της Ελλάδας ).Υπάρχει τεράστιος κίνδυνος αναστολής της λειτουργίας Ορθόδοξων ιεραποστολών, φιλανθρωπικών, εκπαιδευτικών και ιατρικών κέντρων των Ορθοδόξων Ιεραποστολών και μείωσης όλων των φιλανθρωπικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων, της κατήχησης και της προετοιμασίας ντόπιων στελεχών, υπάρχει κίνδυνος για την κάλυψη των αναγκών των ιερέων και των συνεργατών των Ιεραποστολών σε κάθε επίπεδο και της αντιμετώπισης μεγάλων αναγκών των Ορθοδόξων αδελφών μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κρούουμε το κώδωνα του κινδύνου σε καθένα που πονά και νοιάζεται για την Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή. Τι μπορεί να γίνει ; Αφού διαβάσετε αναλυτικά όλα τα άρθρα του περιοδικού Εξωτερική Ιεραποστολή, καταθέτουμε κάποιες προτάσεις.

http://ierapostoles.gr/?p=3700

Περιοδικό Εξωτερική Ιεραποστολή ( γ’ τρίμηνο 2012 )

http://ierapostoles.gr/?p=3700

Το κείμενο αυτό γράφεται με πολύ πόνο γιατί αυτή τη στιγμή  υπάρχουν στην Ελλάδα 2 εκατομμύρια άνεργοι και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες με τεράστιες ανάγκες για τα δικά τους παιδιά, λόγω οικονομικής κρίσης, άθλιων φόρων και χαρατσιών ( πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες αδυνατούν να πληρώσουν τους φόρους, να καλύψουν βασικές ανάγκες των παιδιών τους κλπ ). Πολλά ελληνικά φιλανθρωπικά ιδρύματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των ενοριών της δεν μπορούν να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες για σίτιση και κάλυψη άμεσων ιατρικών δαπανών Ελλήνων πολιτών. Πολλοί Έλληνες δεν μπορούν να βρουν τα αναγκαία φάρμακα και τη περίθαλψη που τους αρμόζει, λόγω των οριζόντιων περικοπών και της άθλιας φορομπηχτικής – καταστροφικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων.

Βρισκόμαστε, ως μπλογκ, σε ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ. Πολλοί, ίσως, μας κατηγορήσουν ότι ενδιαφερόμαστε για τους ανθρώπους που βρίσκονται μακριά, την ώρα που στην Ελλάδαυπάρχουν μεγάλες ανάγκες για το  1/3 τουλάχιστον των Ελλήνων. Υπάρχει, πράγματι, τεράστιο ηθικό δίλημμα :  ποιους να πρωτοβοηθήσεις ;  Τους “εγγύς” ή τους “μακράν” ; Και πως να ζητήσουμε ΒΟΗΘΕΙΑ για τις Ιεραποστολές, όταν ξέρουμε ότι μεγάλο μέρος των μελών της Εκκλησίας υποφέρουν από τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν το τόπο ; Απάντηση δεν μπορούμε να δώσουμε, ούτε να επιβάλλουμε κάτι στους αδελφούς. Ας κάνει ο καθένας ότι προστάζει η συνείδησή του.

Η σκέψη η δική μας είναι η εξής :

1. Αντί να περιμένουμε από τα 200- 300 άτομα  να δώσουν από 50 ή  100 ευρώ, να κάνουμε μια καμπάνια να μαζέψουμε από 5000 έως 10.000 άτομα  ένα μικρό ποσό 5 ή 10 ευρώ έκαστος ( χωρίς να αποκλείσουμε όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα  να προσφέρουν κάτι παραπάνω τις επόμενες δύο εβδομάδες, πριν αρχίσει ο χειμώνας ) υπέρ των αναγκών των Ορθοδόξων Ιεραποστολών  .

Πρέπει να λειτουργήσουμε συντονισμένα, με πολλή προσευχή, ταπείνωση και διάκριση και σε επίπεδο ενορίας, Μητρόπολης, μοναστηριού,  χριστιανικής αδελφότητας ή χριστιανικών ομάδων, ενοριακών συντροφιών, κύκλων μελέτης Αγίας Γραφής, παρέας :  ας αναλάβει ένα άτομο ( ιερέας ή λαϊκός ) να συγκεντρώσει ένα ποσό από συγγενείς και φίλους μέσα στην εβδομάδα που μας έρχεται και να το καταθέσει στο Γραφείο Εξωτερικής Ιεραποστολής της Αποστολικής Διακονίας ή σε κάποιο Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Σύλλογο.

2. Να ζητήσουν, όσοι ιερείς το επιθυμούν ( κυρίως σε μεγάλες ενορίες ), να διοργανώσουν-  με την έγκριση των Μητροπόλεων-  έκτακτο έρανο στις ενορίες τους  για τις ανάγκες της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και να προσφέρουν το ποσό αυτό μέσα στο Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Το ίδιο θα μπορούσαν να κάνουν και μεγάλα Μοναστήρια ή Αδελφότητες.

3. Να ζητηθεί από όλες τις Ορθόδοξες Ιεραποστολές η αναστολή έναρξης νέων κατασκευαστικών έργων ( ναών , σχολείων, ιδρυμάτων κλπ ) ώστε το σύνολο των χρημάτων να διατεθεί για τα ήδη υπάρχοντα κατηχητικά, εκπαιδευτικά, φιλανθρωπικά προγράμματα και τις τρέχουσες ανάγκες των Ιεραποστολών, καθώς και την ολοκλήρωση όσων ακόμα βρίσκονται σε στάδιο κατασκευής και εξοπλισμού με τα απαραίτητα είδη.

4. Πρέπει άμεσα να κινητοποιηθούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί  των Μητροπόλεων του εξωτερικού ( ειδικά της Αγγλίας, Γερμανίας, Αυστραλίας, Αμερικής, Καναδά , Νοτίου Αφρικής και γενικά ΟΛΟΙ οι ομογενείς και οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και όσοι έχουν επιχειρηματικές δραστηριότητες στο εξωτερικό, οι Έλληνες Ορθόδοξοι της Κύπρου, οι πλούσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Σερβίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Ουκρανίας, της Ρωσίας , της Γεωργίας και κάθε άλλης χώρας, ώστε να συνδράμουν με γενναίες προσφορές- δωρεές το έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής.

Για να πετύχει αυτή η εκστρατεία Αγάπης προς τις Ορθόδοξες Ιεραποστολές και να βρεθούν αυτοί οι 10.000 άνθρωποι, που θα προσφέρουν μέσα στις επόμενες εβδομάδες, ένα μικρό ποσό 5 ή 10  ευρώ για την Ορθόδοξη Ιεραποστολή ( εξοικονομώντας χρήματα από περιττά έξοδα σε διασκεδάσεις και ρούχα και υποδήματα ), απαραίτητη είναι η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ( αναδημοσίευση αυτού του άρθρου ) όλων των ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ, ΜΠΛΟΓΚΣ, η κοινοποίηση του άρθρου μέσω FACEBOOK , Τwitter, forum, ώστε να πετύχουμε την άμεση ενίσχυση των Ορθόδοξων Ιεραποστολών, χωρίς – ταυτόχρονα- να “αρπάζουμε” δωρεές και βοήθεια για τους ανθρώπους που επιβιώνουν δύσκολα στην Ελλάδα, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Ουσιαστικά ζητάμε ΛΙΓΑ από ΠΟΛΛΟΥΣ.

Γιατί οι τακτοί δωρητές της Ορθόδοξης Ιεραποστολής ( που προσφέρουν κάθε μήνα ή κάθε τρίμηνο ένα ποσό ) είναι λίγοι και έχουν – πλέον – περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες.

Ουσιαστικά ζητάμε από τον ΚΑΘΕΝΑΝ σας, όσο και όπως μπορεί, να γίνει ένας μικρός συνεργάτης της Ιεραποστολής, μαζεύοντας από το οικογενειακό και φιλικό σας περιβάλλον ( 5, 10, 20 άτομα ) ένα μικρό ποσό από το καθέναν, που θα κατατεθεί σε κάποιο Ιεραποστολικό Σύλλογο για τις άμεσες ανάγκες της Ορθόδοξης Ιεραποστολής.

Ευελπιστούμε στην αγάπη σας προς τον αληθινό Τριαδικό Θεό και προς τον “πλησίον”. Παρακάτω θα δείτε τους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων των επίσημων συλλόγων και φορέων της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στους οποίους μπορείτε να καταθέσετε το όποιο ποσό συγκεντρώσετε ( ακόμα και τα 10 ή 20 ευρώ είναι πολύτιμα για τη συνέχιση του ανθρωπιστικού, φιλανθρωπικού, εκπαιδευτικού και κατηχητικού έργου των Ορθοδόξων Ιεραποστολών ). Μπείτε στη παρακάτω  σελίδα :

http://ierapostoli.wordpress.com/enisxisi/

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΝΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΚΑΙ ΜΠΛΟΓΚΣ. ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ, ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΚΙΝΗΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ.

ΜΠΟΡΕΙΤΕ, ΕΠΙΣΗΣ, ΝΑ ΤΟ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΜΕΣΩ ΕΜΑΙΛ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΑΣ.

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΕΠΙΣΗΣ, ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΘΕΡΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ. ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΚΕΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ.

http://ierapostoli.wordpress.com/2012/09/13/orfana_india2012/

http://ierapostoli.wordpress.com/2012/09/10/cholera_sieraleone/

http://ierapostoli.wordpress.com/2012/09/09/anagkes_madagascar2012/

http://ierapostoles.gr/?p=3686

http://ierapostoles.gr/?p=3616

http://ierapostoles.gr/?p=3605

http://ierapostoles.gr/?p=3606

http://ierapostoles.gr/?p=3675

http://ierapostoles.gr/?p=3667

Θερμή παράκληση : Αν μπορεί κάποιος αδελφός να μεταφράσει το κείμενο αυτό σε κάποια ξένη γλώσσα ( αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, σερβικά, βουλγαρικά, ρουμανικά κλπ ) και να μας το στείλει ώστε να ενημερωθούν όλοι οι αδελφοί μας Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να προσφέρουν.

Στην τελευταία μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση  της 26ης Σεπτεμβρίου τις εντυπώσεις είχε «κλέψει» η κίνηση ορισμένων γυναικών να κατέλθουν στην κινητοποίηση με άδεια παιδικά καρότσια. Θέλησαν να καταδείξουν ότι, στην Ελλάδα των μνημονίων, της ανεργίας και της ανέχειας, έχει καταστεί απαγορευτική η τεκνοποίηση. Η δημογραφική «βόμβα», που εκρήγνυται, πέραν του γεγονότος πως μετατρέπει ολοένα και περισσότερο την Ελλάδα σε μία γερασμένη χώρα, διευρύνει και την πληθυσμιακή ανισορροπία στην περιοχή μας. Τα νέα ζευγάρια φοβούμενα ότι, δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα της έλευσης ενός μωρού,  δεν προχωρούν στην απόφαση να αποκτήσουν ένα παιδί ή  το χειρότερο απ’ όλα διακόπτουν μία κύηση.

Τα στοιχεία είναι δραματικά. Οι γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες μόλις που έφτασαν τις 75.000 το 2011 παρουσιάζοντας μείωση 25% σε σχέση με τα έτη προ μνημονίου. Από το 2007 μέχρι το 2009 οι γεννήσεις ανέρχονταν μεταξύ  των 100.000 και 110.000. Το 2010 κατρακύλησαν στις 90 µε 95.000 χιλιάδες, ενώ ανάλογη μείωση κατά περίπου 20% έχουν υποστεί οι ετήσιοι κύκλοι της εξωσωµατικής γονιµοποίησης.

Προ  ημερών στον «Ελεύθερο Τύπο» είχε δημοσιευθεί η συγκλονιστική μαρτυρία του µαιευτήρα-χειρουργού-γυναικολόγου Βασίλη Βεργέτη την οποία παραθέτουμε αυτούσια: «Ζευγάρια µε προβλήµατα γονιµότητας που ήρθαν στο ιατρείο µου για εξωσωµατική γονιµοποίηση και µε πολύ κόπο το πέτυχαν (αφού χρειάστηκαν δύο ή τρεις κύκλοι), έρχονται µετά από λίγες εβδοµάδες µε δάκρυα στα µάτια και µου ζητάνε να διακόψω την κύηση, γιατί στο µεταξύ ο ένας από τους δύο έχασε τη δουλειά του. Φανταστείτε ότι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αν η  κύηση διακοπεί το όνειρο της απόκτησης ενός παιδιού χάνεται οριστικά. Και το χειρότερο είναι πως όλοι οι γυναικολόγοι έχουν πλέον να διηγηθούν τέτοιες τραγικές ιστορίες».

Η μείωση των γεννήσεων είναι μία από τις δραματικότερες και ίσως η πλέον μακροπρόθεσμη συνέπεια των ολέθριων πολιτικών, που επιβάλλει το μνημόνιο, και δεν έχει δει αρκούντως το φως της δημοσιότητας.

Επίσης δεν έχει ευαισθητοποιήσει τους κρατούντες, που αδιαφορούν προκλητικά για το μέλλον της χώρας αλλά και την επιθυμία πολλών νέων ανθρώπων να γίνουν γονείς.

'Ερχονται μέρες δύσκολες και ο Ελληνισμός στενάζει ...Τούτες τις ώρες η Παναγιά ξεκίνησε από  το Περιβόλι της το Άγιο Όρος  για να έρθει στη Πόλη της Σαλονίκης ....

Βουβός ο λαός ,σκεπτικός ο Αρχηγός ,σφιγμένα τα χείλη, δάκρυα στα μάτια και η κραυγή βουβή ...Βοήθα Παναγιά μας το Στρατό και το Έθνος !

 Γέμισε λαό η φτωχομάνα του Βορρά ...Το μάθανε οι πρόσφυγες και ξεκίνησαν πεζή απο  την Σταυρούπολη, ξεκίνησαν οι μάνες της Σαλονίκης  να παρακαλέσουν την Μάνα για τα παιδιά τους!

Όλοι ήταν εκεί, ήρθαν να προσκυνήσουν,να ζητήσουν την Χάρη της ...Εκεί στο σύμβολο της πόλης τον Πύργο τον Λευκό ...Απέναντι από τη λέσχη Αξιωματικών έδεσε ο '''Αρματωλός  !

Κατέβηκε η Δέσποινα να σταθεί , να ακούσει τον πονεμένο λαό   των Ελλήνων ...η Μάνα μας  φωνάζουν γονατίζοντας  οι Πόντιοι   της Σαλονίκης και ακολουθούν βουβοί κλαίγοντας σιωπηλά , την λιτάνευση της Εικόνας ..

Κλαίει η Σαλονίκη μας, κλαίει και η Παναγιά μας ...

ΠΗΓΗ : http://trikalagr.blogspot.gr/2012/10/blog-post_6766.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ :

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗι ΥΠΟΔΟΧΗι

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΟΣ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ» ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΡΟΣ ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΕΠΙ ΤΗι ΙΕΡΑι ΜΝΗΜΗι

ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ

(1912-2012)

*************************

          Ἡ Ἐκκλησία τῆς Θεσσαλονίκης, λαμπρῶς πανηγυρίζουσα, καλεῖ εἰς πάνδημον ἑορτασμὸν τὸν εὐσεβῆ λαόν της,

ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ ἁγίου, ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ τοῦ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ, καὶ

ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 100 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς ἁγιοτόκου πόλεως ἡμῶν.

Τὸ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἔχει ὡς ἀκολούθως :

ΣΑΒΒΑΤΟΝ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟY

4.30 μ.μ.: Ἡ Ὑποδοχὴ τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος «ΑΞΙΟΝΕΣΤΙΝ» εἰς τὸν πρὸ τοῦ Λευκοῦ Πύργου χῶρον, ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος κ.Ἱερωνύμου, τοῦ ΠαναγιωτάτουΜητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.Ἀνθίμου, ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ ἁγίου Ὄρους τοῦ ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Ἀρχῶν καὶ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ. Ἡ Δέησις καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ μεταφορὰ τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος εἰς τὸν ἱερὸν Ναὸν τοῦ πολιούχου ἁγίου Δημητρίου, μὲ λιτανευτικὴν πομπὴν διὰ τῶν ὁδῶν : Ἐθνικῆς Ἀμύνης, Πανεπιστημίου & ἁγίου Δημητρίου.

6.00 μ.μ.:    Ἡ ἐπίσημος Δοξολογία ἐν τῷ ἱερῷ Ναῷ τοῦ πολιούχου ἁγίου Δημητρί-ου. Προσφωνήσεις-Ἀντιφωνήσεις.

6.30 μ.μ.:  Μέγας Πανηγυρικὸς Ἀρχιερατικὸς Ἐσπερινὸς χοροστατοῦντοςτοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερω-νύμου.

ΚΥΡΙΑΚΗ 14  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.00 - 11.00 π.μ.: Ὁ Ὄρθρος, τὸ Πανηγυρικὸν Ἀρχιερατικὸν Συλλείτουργον καὶ ἡ Δοξολογία ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς ἐνάρξεως τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶ-νος προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου.

11.30 π.μ. : Ἡ ἔναρξις τῶν ἐργασιῶν τοῦ ὑπὸ τοῦ Ἱδρύματος Ἐθνικοῦ καὶ Θρη-σκευτικοῦ Προβληματισμοῦ καὶ τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀ-καδημίας Θεσσαλονίκης διοργανουμένου Συνεδρίου μὲ θέμα: «ΕΚ-ΚΛΗΣΙΑ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ: τρεῖς ταυτόσημοι αἰώνιαι ἀξίαι καὶ ὀντότητες» εἰς τὴν αἴθουσαν τελετῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Βογατσικοῦ 7.

6.30 μ.μ. : Ὁ Ἑσπερινὸς καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΤΡΙΤΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ὁ Ἑσπερινὸς καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ὁ Ἑσπερινὸς καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ.: Πανηγυρικὴ Ἱερὰ Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τοῦ ἁγίου, ἐνδόξου Ἀποστό-λου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ κατὰ τὸ ἁγιορειτικὸν τυπικόν, ἡ ὁποία θὰ παραταθῇ ἕως τῶν πρωϊνῶν ὡρῶν.

ΠΕΜΠΤΗ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ἀκολουθία Μ. Ἑβδομάδος ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥκαὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΣΑΒΒΑΤΟΝ  20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Μέγας Ἑσπερινός.

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.00 - 10.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἀνθίμου.

6.30 μ.μ. : Ἀκολουθία Μ. Ἑβδομάδος ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥκαὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΔΕΥΤΕΡΑ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ἀκολουθία Μ. Ἑβδομάδος ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥκαὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΤΡΙΤΗ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ἀκολουθία ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ τοῦ ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, χοροστατοῦντος τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἀνθίμου, ὅστις θὰ κηρύξῃ τὸν Θεῖον Λόγον.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Προεόρτιος Ἑσπερινὸς καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

ΠΕΜΠΤΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.00 - 10.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.

11.00 π.μ. :  Λιτάνευσις τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος ΠΑΝΑΓΙΑΣ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ», μετὰ τῶν χαριτοβρύτων Λειψάνων καὶ τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

6.30 μ.μ. : Μέγας πανηγυρικὸς πολυαρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

6.30 - 10.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Πανηγυρικὸν Ἀρχιερατικὸν Συλλείτουργον, προ-εξάρχοντος τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἀνθίμου.

11.00 π.μ. : Δοξολογία ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ ἀπελευθερώσεως τῆς πόλεως.

6.30 μ.μ. : Πανηγυρικὸς Ἑσπερινός, ἐπὶ τῇ συνάξει τῶν ἁγίων ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΝΕΣΤΟΡΟΣ καὶ ΛΟΥΠΟΥ. καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΣΑΒΒΑΤΟΝ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.00 - 10.00 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Μέγας Ἑσπερινός τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγ. Σκέπης τῆς Θεοτόκου καὶ ἐν συν-εχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

7.00 μ.μ. : Παρουσίασις τοῦ πρώτου τόμου τοῦ ἱστορικοῦ Ἀρχείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης εἰς τὴν αἴθουσαν διαλέξεων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Κτιρίου (Βογατσικοῦ 7).

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.00 - 10.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ἑσπερινός καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ἑσπερινός καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

8.00 μ.μ. : Μουσικὴ Ἐκδήλωσις-Παρουσίασις τοῦ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ» τοῦ Μίκη Θεοδωράκη, (ποίηση τοῦ Ὁδυσσέα Ἐλύτη) εἰς τὸ Μέγαρον Μουσικῆς Θεσσαλονίκης.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΤΡΙΤΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ἑσπερινός καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανών.

9.30 μ.μ. : Ἱερὰ Ἀγρυπνία μὲ τὴν συμμετοχὴν τοῦ βυζαντινοῦ χοροῦ ἀποφοίτων τῆς Ἀθωνιάδος Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας.

ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

7.30 - 9.30 π.μ. :  Ὄρθρος, Θεία Λειτουργία, Ἱερὸς Παρακλητικὸς Κανὼν καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ ἀναχώρησις τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος.

ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

7.00 - 10.30 π.μ. : Ὄρθρος καὶ πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία.

6.30 μ.μ. : Ὁ παρακλητικὸς Κανὼν τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ἡ Τελετὴ καθαγιασμοῦ τοῦ Μύρου τοῦ ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ καὶ ἐν συνεχείᾳ Ἱερὰ Ἀγρυπνία.

ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

7.00 μ.μ. : Συναυλία Ἐκκλησιαστικῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τοῦ Συλλόγου Ἱερο-ψαλτῶν Θεσσαλονίκης «ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός».

Ἐν Θεσσαλονίκῃ τῇ 1^ῃ  Ὀκτωβρίου 2012.-

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Γίνεται λόγος και για την καλλιέργεια που οφείλομε να κάνομε πριν από αυτή τη σπορά

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εξέλεξε τους μαθητές του όχι από τους σοφούς, όχι από τους ευγενείς, όχι από τους πλούσιους ή ένδοξους, αλλά από αλιείς και σκηνορράφους, φτωχούς και αγράμματους, με σκοπό να δείξει σε όλους, ότι ούτε η φτώχεια, ούτε η απαιδευσία, ούτε η ευτέλεια, ούτε κάποιο άλλο από τα παρόμοια είναι εμπόδιο για την απόκτηση της αρετής και την επίγνωση των θείων λογίων και των μυστηρίων τού Πνεύματος, αλλά και ο φτωχότερος και ο ευτελέστερος και ο πιο αμόρφωτος, αν δείξει προθυμία και την πρέπουσα επιστροφή προς το καλό, μπορεί όχι μόνο να γνωρίσει τη θεία διδασκαλία, αλλά και ο ίδιος να καταστεί διδάσκαλος με τη χάρη του Θεού. Αυτά βέβαια που εμποδίζουν προς τη σύνεση και την κατανόηση των πνευματικών διδαγμάτων είναι η ραθυμία μας και η με όλη τη δύναμη προσκόλληση στα πρόσκαιρα και στα βιοτικά, και εξαιτίας αυτών δεν μας δίνεται χώρος και ευκαιρία για την ακρόαση και μελέτη και ανάμνηση αυτών που ακούσθηκαν, ούτε φροντίζομε για τα μελλοντικά και τα αιώνια.
Και αυτό γίνεται φανερό περισσότερο από όλα και από την περικοπή τού ευαγγελίου που διαβάζεται σήμερα.

Αφού ο Κύριος μίλησε στο λαό παραβολικά, πλησιάζοντάς τον οι μαθητές του ιδιαιτέρως ζητούσαν να μάθουν τον σκοπό και τη σημασία τής παραβολής που λέχθηκε τότε και ερωτούσαν για ποιο λόγο μιλάει στο λαό με παραβολές, που δεν οδηγούν αβίαστα στην κατανόηση. Και ο Κύριος τότε λέγει προς αυτούς· «σε σας έχει δοθεί να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας τού Θεού, ενώ σ’ εκείνους προσφέρονται με παραβολές, ώστε βλέποντας να μη βλέπουν και ακούοντας να μη αντιλαμβάνονται».

Θα μπορούσε όμως κανείς να βρει το θάρρος και να πει· και τί σημαίνει αυτό, Κύριε; Εσύ που είσαι ο μόνος μεσίτης όλων, ο μόνος Δεσπότης και προνοητής των πάντων, ο μόνος κοινός Πατέρας, ο μόνος κοινός Σωτήρας, το φως αυτών που βρίσκονται στο σκότος της άγνοιας, το φως «που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο», τώρα φωτίζεις μόνο τους επίλεκτους μαθητές σου, ενώ στους άλλους μιλάς με ασάφεια, για να μη αναληφθούν τα λεγόμενα και φωτισθούν; Ναι, λέγει. Το μοναδικό ζώο σ’ αυτόν τον κόσμο που θέλησα να πλάσω με δική του προαίρεση είναι ο άνθρωπος· ήρθα βέβαια στον κόσμο όχι να εξαλείψω το πλάσμα των χεριών μου επειδή παραφθάρθηκε, αλλά να το διασώσω. Γι’ αυτό δεν σύρω με τη βία κανένα απολύτως· μόνους άξιους να φωτισθούν θεωρώ δίκαια αυτούς που θέλουν από μόνοι τους και ποθούν και ζητούν να κάνουν πράξη τη σωτήρια γνώση· γιατί «καθένας που αιτεί λαμβάνει και καθένας που ζητεί βρίσκει, και σε όποιον κρούει, θα ανοιχθεί»· από υπερβολική όμως φιλανθρωπία ομιλώ και σε εκείνους που δεν είναι τέτοιοι, αν και όχι με σαφήνεια, για να τους παρακινήσω και να τους προτρέψω να προτιμήσουν και να μάθουν να ζητούν, ώστε να δεχθούν τη σωτήρια γνώση. Γιατί έτσι θα δοθεί και σ’ αυτούς να γνωρίσουν τα μυστήρια της βασιλείας τού Θεού. Σε σας λοιπόν, λέγει, έχει δοθεί να τα γνωρίσετε, που το επιζητείτε με ιδιαίτερη φιλοπονία, ώστε να μετατρέψετε σε έργο τη γνώση. Γιατί καλό είναι όχι απλώς η γνώση, αλλ’ η έμπρακτη γνώση, όπως και η σύμφωνα με το λόγο πράξη· γιατί λέγει· «δεν θα δικαιωθούν οι ακροατές, αλλά οι εκτελεστές τού νόμου».

Αλλά βλέπετε ότι από τη δική μας απραξία και ραθυμία, αδελφοί, προέρχεται το να μη αντιλαμβανόμαστε και να μη κατανοούμε εύκολα την ιερή διδασκαλία; Αυτό λέγω και εγώ τώρα προς την αγάπη σας, που με εντολή, που ο Κύριος γνωρίζει, ορί­σθηκα διδάσκαλός σας. Αν κάποιος δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί τελείως το νόημα των διδασκομένων από εμένα στην εκκλησία, ας προσέρχεται σ’ εμένα κατ’ ιδίαν και να με ερωτά, και θ’ ακούσει με πολλή σαφήνεια και θα μετατρέψει σε έργο αυτό που άκουσε, με τη βοήθεια σ’ αυτό του Θεού, που μου δίνει λόγο, «όταν ανοίγω το στόμα μου», λόγω της επίμονης αυτής επιζήτησης αυτού.

Τώρα όμως ας δούμε από την αρχή την παραβολή. «Βγήκε ο σπορέας να σπείρει τον σπόρο του». Καλώς η χάρη τού Πνεύ­ματος νομοθέτησε να διαβάζεται τώρα η παραβολή αυτή στην εκκλησία ενώπιον όλων· γιατί τώρα είναι η εποχή τής σποράς και οι περισσότεροι φροντίζουν να παραχώνουν στη γη τούς από τη γη σπόρους. Αυτός όμως που σπέρνει στη γη τους ετήσιους καρπούς, επειδή σπέρνει φθαρτά, που αν δεν φθαρούν δεν φυτρώνουν, οπωσδήποτε θα θερίσει και θα καρπωθεί φθαρτά, πρόσκαιρη συντήρηση της σάρκας που έπειτα από λίγο θα διαλυθεί. Θα διδαχθούμε όμως με την παραβολή αυτή ποιά είναι τα πνευματικά και άφθαρτα σπέρματα και ποιος ο καιρός τής σποράς αυτής, ποιος επίσης ο σπορέαςαυτών και ποια η κατάλληλη γι’ αυτά γη, για να μη κοπιάζομε με την ελπίδα τού θερισμού που θα μας θρέ­ψει πρόσκαιρα, αλλά και να κάνομε τα πάνταμε την ελπίδα τού θέρους που θα μας προσφέρει αιώνια ζωή. Γιατί λέγει, «βγήκε ο σπορέας να σπείρει τον σπόρο του». Ποιός είναι αυτός; Είναι ο ίδιος ο Κύριος, αυτός που μέσω του Ψαλμωδού προείπε για τον εαυτό του, «θ’ ανοίξω το στόμα μου με παραβολές». Αλλά από πού βγήκε αυτός που είναι παντού παρών; Και πού ήρθε αυτός που δεν είναι από πουθενά απών; Αυτός λέγει πάλι για τον εαυτό του, «βγήκα από τον Πατέρα μου και ήρθα στον κόσμο». Βγήκε από τον Πατέρα του χωρίς να αποχωρισθεί από τους πατρικούς κόλπους, και ήρθε στον κόσμο αυτός που βρίσκεται μέσα στον κόσμο και μέσω του οποίου έγινε ο κόσμος, και κατέβηκε από τον ουρανό στη γη αυτός που γεμίζει τον ουρανό και τη γη. Ώστε το να εξέλθει ο μονογενής τού Θεού και το να έχει κατεβεί από τους ουρανούς δεν δηλώνει τίποτε άλλο, παρά την με σάρκα παρουσία του στον κόσμο και την κένωσή του από το απόρρητο ύψος της θεότητας στη μηδαμινότητα της ανθρώπινης φύσης.

Βγήκε λοιπόν αυτός έτσι «για να σπείρει τον σπόρο του». Ποιός είναι αυτός ο σπόρος; Ο λόγος τής διδασκαλίας, τα λόγια τής αιώνιας ζωής, οι εντολές τής αθανασίας, η επαγγελία τής νέας ζωής, το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών. Αυτού είναι αυτά· γιατί και αυτός λέγει για τον εαυτό του, «τα λόγια που εγώ λαλώ, είναι πνεύμα και ζωή», και ο Πέτρος έλεγε προς αυτόν, «έχεις λόγια ζωής αιώνιας». Μόνον αυτού λοιπόν είναι ο τέτοιος σπόρος και μόνον αυτός είναι που τον σπέρνει ασταμάτητα, με το οποίο γίνεται φανερό ότι αυτός είναι ο Θεός των πάντων. Βέβαια κάθε διδάσκαλος και ευαγγελιστής και κήρυκας της ευσέβειας και του ευσεβούς τρόπου ζωής σπέρνει ασφαλώς και αυτός τα λόγια τής ζωής, τον λόγο τής ευαγγελικής και ουράνιας διδασκαλίας, αλλά, αφού υπηρετήσει στη γενεά του τη βουλή τού Θεού, παρέρχεται, ενώ δεν υπήρχε ούτε προηγουμένως· και ο λόγος βέβαια της σωτηρίας που διδάσκοντας σπέρνει δεν είναι δικός του, αλλά του Θεού, που και συνεργεί με αυτόν και «του δίνει λόγο όταν ανοίγει το στόμα του».

Ο Κύριος όμως Ιησούς Χριστός, όντας Θεός αληθινός, έχει δικό του τον σπόρο αυτό τής αιώνιας ζωής και αυτός σπέρνει παντοτινά και μέσω του φυσικού νόμου μέσα στη κτίση, και μέσω του νόμου που έχει δοθεί γραπτώς στους Ισραηλίτες, και μέσω του προφητικού λόγου, και μέσω του ευαγγελίου τής χάριτος ύστερα. Καιρός βέβαια του σπόρου αυτού του είδους είναι όλος ο βίος κάθε ανθρώπου, και μάλιστα όλος ο χρόνος μετά την παρουσία τού Κυρίου μέχρι τη συντέλεια, ενώ καιρός τού θερισμού τού σπόρου αυτού είναι ο κατά την προσδοκώμενη δεύτερη έλευση και παρουσία τού Κυρίου· γι’ αυτό και ο απόστολος λέγει, «ο γεωργός οφείλει να οργώνει με ελπίδα», και «αυτός που σπέρνει στο πνεύμα, θα θερίσει αιώνια ζωή»· και ο Ψαλμωδός προφήτης· «αυτοί που σπέρνουν τώρα με δάκρυα, θα θερίσουν τότε με αγαλλίαση»

Βγήκε ο Κύριος να σπείρει τον σπόρο του. Πού; Στις καρδιές των ανθρώπων γιατί αυτές είναι τα χωράφια που δέχονται τα πνευματικά σπέρματα. Από αυτές άλλες μοιάζουν με δρόμο, καταπατημένες κατά κάποιο τρόπο και καταπιεσμένες από τους πονηρούς λογισμούς και τα πάθη και από τους επόπτες αυτών, τους πονηρότατους δαίμονες, άλλες μοιάζουν μεπετρώδη γη, όσες από μικροψυχία και πώρωση δεν μπορούν να συγκρατήσουν μέχρι το τέλος τα σπέρματα της διδασκαλίας και να καρποφορήσουν με αυτά καρπούς προς αιώνια ζωή, και άλλες μοιάζουν με γεμάτο από αγκάθια έδαφος, επειδή το ενδιαφέρον τους συγκεντρώνεται στα κτήματα και τον πλούτο και τις πρόσκαιρες απολαύσεις και στα προερχόμενα από αυτές.

Καθώς λοιπόν παρατηρούνται πολλές διαφορές στις καρδιές τών ανθρώπων, «βγήκε» λέγει, «ο σπορέας να σπείρει τον σπόρο του· και καθώς έσπερνε, άλλος έπεσε στο δρόμο και καταπατήθηκε και το κατέφαγαν τα πετούμενα του ουρανού». Ένα μέρος λοιπόν, λέγει, ότι έπεσε στο δρόμο, δηλαδή σε καρδιές που ή ήταν έξω από την κύρια και ευθεία οδό, γι’ αυτό και καταπατήθηκε από τους πονηρούς δαίμονες που περπατούν στον κακότοπο, ή ήταν στην πονηρή οδό αυτών, γι’ αυτό και τα πετεινά τού ουρανού, δηλαδή τα εναέρια πονηρά πνεύματα, τον κατέφαγαν και τον αφάνισαν, και έτσι οι άνθρωποι εκείνοι είναι σαν να μη άκουσαν καθόλου τον λόγο τού Θεού· γιατί λέγει, «εκείνοι που έπεσαν δίπλα στο δρόμο είναι οι άνθρωποι που άκουσαν, έπειτα έρχεται ο διάβολος και αφαιρεί από τις καρδιές τους τον λόγο, για να μη σωθούν πιστεύοντας». «Και άλλο μέρος», λέγει, «έπεσε στην πέτρα», ενώ ο Ματθαίος λέγει, «στα πετρώδη μέρη», δηλαδή σεπωρωμένη και σκληρή καρδιά, μέσα στην οποία δεν μπορεί να εισχωρήσει ο λόγος, ώστε να την κυριεύσει με δύναμη και να ριζωθεί κατά κάποιο τρόπο μέσα σ’ αυτήν. Γι’ αυτό και λέγει, «αφού φύτρωσε, ξηράθηκε, γιατί δεν είχε ικμάδα»· δηλαδή, αφού έμεινε λίγο και φάνηκε να προοδεύει κάπως, έπειτα εξαφανίσθη­κε, καθώς προέκυψαν κάποιοι πειρασμοί, χωρίς να μπορέσει να φέρει τέλειο καρπό εξ’ αιτίας τής αδυναμίας της προαίρεσης· γιατί λέγει, «εκείνοι που έπεσαν πάνω στην πέτρα είναι εκείνοι που όταν ακούσουν τον λόγο τον δέχονται με χαρά, δεν έχουν όμως ρίζα, αλλά πιστεύουν προσωρινά, και σε καιρό πειρασμού απομακρύνονται». «Και άλλο μέρος έπεσε ανάμεσα στα αγκάθια», δηλαδή σε καρδιές που είναι τελείως προσκολλημένες στα σωματικά και πρόσκαιρα και βιωτικά και βυθισμένες στις φροντίδες γι’ αυτά και στις ηδονές από αυτά. Γι’ αυτό και αφούβλάστησαν τα τέτοια αγκάθια μαζί με τον σπόρο, τον κατέπνιξαν και τοναφάνισαν. Γιατί λέγει, «αυτό που έπεσε στα αγκάθια είναι εκείνοι που άκουσαν τον λόγο, αλλά πορευόμενοι μέσω των φροντίδων και του πλούτου και των ηδονών τού βίου πνίγονται μαζί μ’ αυτά και δεν φέρουν καρπό».

Αφού ο Κύριος απομάκρυνε έτσι και αποδοκίμασε και εκείνους που δεν πρόσεξαν στη διδασκαλία τού θείου Πνεύματος, και που αυτοί είναι όσοι έπεσαν δίπλα στο δρόμο, και εκείνους που πρόσεξαν βέβαια, αλλά για λίγο, και που είναι αυτοί που μοιάζουν με πετρώδη γη, και εκείνους που τη δέχθηκαν οπωσδήποτε και την κρατούν με γνώση, αλλ’ έχουν διαφθαρεί από τον πλούτο και τη δόξα και την απόλαυση (γιατί αυτοί είναι οι ακανθώδεις), έπειτα με την παραβολή εισάγει και παρουσιάζει ποιοι είναι οι ευδόκιμοι, λέγοντας, «το άλλο μέρος έπεσε στο εύφορο το έδαφος», δηλαδή σε ψυχή που έχει καλή και αγαθή προαίρεση, η οποία και δέχεται με προθυμία και κρατεί μέσα της τον λόγο τής διδασκαλίας, μη επιτρέποντας στους εχθρούς τής σωτηρίας της να δημιουργήσουν μέσα από αυτήν είσοδο, και τον φυλάσσει υπομονετικά, μένοντας με σταθερότητα στα όσα άκουσε, με το να υποφέρει, με γενναιότητα τους πειρασμούς και τελεσφορεί, απορρίπτοντας τον χρηματιστικό και απολαυστικό και ρευστό βίο, και φέρει καρπό, όπως λέγει ο θείος Μάρκος, «που ανεβαίνει και αυξάνει σε τριάντα και εξήντα και εκατό φορές περισσότερο».

Θα μπορούσε όμως κάποιος να ονομάσει αυτά δουλεία, μισθοφορία, υιότητα. Πραγματικά αυτός που πλησιάζει τον Θεό αληθινά, πρώτα βέβαια ως υπεύθυνος είναι δούλος εξ αιτίας τής πρώτης ανυποταξίας και ανυπακοής, έπειτα, αφού δουλεύσει, επιθυμεί και μισθό, και αφού προκόψει στην αγάπη, είναι σαν υιός πλέον, που έχει φθάσει στην κατοχή τής αρετής και υπακούει κατά τρόπο φυσικό και αβίαστο στον ουράνιο Πατέρα. Ας προσπαθήσομε, αδελφοί, ή τη θεία υιοθεσία να κερδίσομε με την αγάπη προς τον Θεό, την απομάκρυνση από όλα τα γήινα, και τη διαρκή προσευχή και ψαλμωδία και απερίσπαστη προσήλωση σ’ αυτά, ή να συνταχθούμε με τους μισθωτούς, κατορθώνοντας την σε όλα εγκράτεια κατά τον αγώνα, ή να συναριθμηθούμε με τους δούλους πενθώντας τις προηγούμενες αμαρτίες μας· όποιος είναι έξω και από τα τρία αυτά, είναι έξω από τον χορό των σωζομένων.

Αλλά, λέγει, «λέγοντας αυτά ο Κύριος φώναζε, όποιος έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει». Όχι ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι αυτιά, αλλ’ ότι δεν τα έχουν όλοι για να ακούνε τον λόγο τής σωτηρίας. Επειδή όμως, σύμφωνα μ’ αυτό που λέγεται, «νους βλέπει και νους ακούει», αυτοί που ακούουν με νου και σύνεση, αυτοί έχουν αυτιά ν’ ακούουν. Αν επί πλέον «είναι και αγαθή η σύνεση εκείνων που την πραγματοποιούν» και ο λόγος διαβάζεται με τις πράξεις, εκείνος έχει αυτιά για ν’ ακούει, όχι εκείνος που απλώς ακούει, αλλ’ αυτός που υπακούει και κάνει πράξη αυτό που άκουσε.

Ας ακούσομε λοιπόν, αδελφοί, και εμείς με σύνεση, παρακαλώ, προ πάντων το ότι δεν είπε ο Κύριος, ότι βγήκε να οργώσει τα λογικά χωράφια, ούτε να κατακόψει δυο και τρεις φορές και να ξερριζώσει τις ρίζες τών άγριων βοτανών και να καταθρυμματίσει τους βώλους, δηλαδή να προκαλλιεργήσει τις καρδιές και τις διά­νοιές μας, αλλά βγήκε απευθείας να σπείρει. Γιατί; Επειδή η πριν από τη σπορά καλλιέργεια αυτή της ψυχής πρέπει να γίνεται από μας. Γι’ αυτό και ο πρόδρομος του ευαγγελίου τής χάριτος από πριν προέτρεπε με μεγάλη φωνή, λέγοντας, «ετοιμάσατε την οδό τού Κυρίου, κάμετε ευθείς τους δρόμους του», και «μετανοείτε, γιατί πλησίασε η βασιλεία τών ουρανών». Ετοιμασία βέβαια και αρχή μετάνοιας είναι η αυτομεμψία, η εξομολόγηση, η αποχή από τα κακά. Αλλά και επί πλέον απειλεί εκείνους που δεν είναι έτσι προετοιμασμένοι, ώστε να φέρουν καρπούς άξιους της μετάνοιας· γιατί λέγει· «κάθε δένδρο που δεν κάμνει καλό καρπό κόβεται και ρίχνεται στη φωτιά». Εκκοπή ασφαλώς είναι η απόφαση του Θεού εναντίον εκείνων που αμαρτάνουν αμετανόητα, σύμφωνα με την οποία, αφού αποσπασθούν και από την παρούσα και από τη μέλλουσα ζωή, παραπέμπονται, αλλοίμονο, στην άσβεστη γέεννα του πυρός.

Ας μετανοήσομε λοιπόν, αδελφοί, και ας δείξομε καρπούς άξι­ους της μετάνοιας· ας απομακρυνθούμε καθένας από τις κακίες του· ας μάθομε να λέμε και να πράττομε καλά· ας καταστήσομε τους εαυτούς μας πρόθυμους για την υποδοχή τού ουράνιου σπέρματος, του λόγου τής ζωής· ας σταματήσομε τη γλώσσα μας από τα κακά (ποιά είναι αυτά; η ματαιολογία, η κατηγορία, η καταλα­λιά), και τα χείλη μας, ώστε να μη εκστομίζουν όρκους και ψεύδη και φλυαρίες. Προφανώς αυτά είναι τα από την παραβολή λεγόμενα πονηρά πετεινά τού ουρανού, τα οποία κατατρώγουν και αφανίζουν το καλό σπέρμα. Γιατί κάθε λόγος είναι κατά κάποιο τρόπο εναέριο πτηνό· γι’ αυτό και κάποιοι ονόμασαν τους λόγους πτερόεντες. Ο πονηρός όμως λόγος, βγαίνοντας από τον πονηρό θησαυρό τής καρδιάς, σαν από φωλιά, μέσω του στόματος, αφαιρεί τον αγιασμό τής ψυχής· γι’ αυτό και ο Κύριος λέγει αλλού, ότι «αυτά που βγαίνουν από το στόμα είναι εκείνα που μολύνουν τον άνθρωπο». Να μη βγαίνει λοιπόν λόγος σάπιος από το στόμα σας αλλ’ εκείνος που είναι ικανός να προσφέρει εποικοδόμηση σ’ όσους τον ακούνε.

Κανένας λοιπόν από σας να μη είναι τόσο προσηλωμένος στα βιωτικά, ώστε ν’ απολιθωθεί κατά κάποιο τρόπο από αυτά, και να μη μπορεί ν’ ανοίγει τα αυτιά και την καρδιά στη δροσιά τών λόγων τής διδασκαλίας τού Πνεύματος. Γιατί δηλαδή το χώμα τής γης, όταν δέχεται τη βροχή, φουσκώνει και μαλακώνει και λιπαίνεται, ενώ το κεραμίδι μένει σκληρό και ξηρό και αδιάλυτο; όχι γιατί η γη θερμαίνεται με τις ακτινοβολίες τού ηλίου, αλλά δεν  κατακαίεται, γι’ αυτό και έχει ανοιχτούς τους πόρους προς υποδοχή τής βροχής, ενώ το κεραμίδι κατακαιόμενο από τη βίαια επαφή με τη φωτιά έχει τους πόρους στο βάθος δυνατά σφραγισμένους και κλειστούς, ώστε να μη μπορούν να δέχονται τη βροχή, έστω και αν είναι πάρα πολύ λεπτή; Έτσι και αυτός που κατέχεται από τα σωματικά και τα γήινα και τα βιωτικά σκληρύνεται υπερβολικά και για πάντα στην καρδιά και έχοντας νεκρωμένη τη διάνοια πριν επιστρέψει στη γη δεν συναισθάνεται την από τον Θεό διδασκαλία· αυτός όμως που χρησιμοποιεί τον κόσμο αυτό και σύμφωνα με την παραίνεση του αποστόλου δεν κάνει κατάχρηση αυτού, θα είναι έτοιμος να ζητεί και ν’ ακούει με σύνεση και να ενεργεί με ζήλο και προθυμία και τα ουράνια· και όχι μόνο ν’ ακούει έτσι, αλλά και να κρατά μέσα του τη διδασκαλία και να την μετατρέπει σε έργο, για να μακαρισθεί από τον Κύριο εξομοιούμενος με τον πιστό και φρόνιμο δούλο· γιατί λέγει· «αυτός που ακούει τους λόγους μου και τους εφαρμόζει, αυτόν θα τον θεωρήσω όμοιο με φρόνιμο άνδρα».

Αυτός που παραδίδεται αποχαυνωμένος στη γαστριμαργία και το υπερβολικό ποτό και τις απολαύσεις και τη μέθη να μη το κάνει αυτό στο εξής, αλλιώς μάταια θα δεχθεί το ουράνιο σπέρμα, τον λόγο τής διδασκαλίας. Γιατί δεν θα μπορέσει να φανεί καρποφόρα γη για τον Θεό. Όλοι εσείς γνωρίζετε ότι, όταν το υγρό υπερχειλίζει στα σπαρμένα χωράφια, αυτά δεν μπορούν να φέρουν καρπό· πώς λοιπόν θα μπορέσει να παρουσιάσει ουράνιο καρπό μια καρδιά που είναι καταμουσκεμένη με απολαύσεις και κρασοπότια; Αυτός που περιέπεσε σε κάποια ακαθαρσία πορνείας ας επιστρέψει και ας απομακρυνθεί απ’ αυτήν και ας καθαρίσει τον εαυτό του με τη μετάνοια. «Μήπως δηλαδή αυτός που πέφτει δεν σηκώνεται, ή αυτός που απομακρύνεται δεν επιστρέφει;». Γιατί αν κυλιέται σ' αυτόν τον βόρβορο, πώς δεχόμενος το θείο μύρο θα το κρατήσει μέσα του αβλαβές, το πολύτιμο μαργαριτάρι, εννοώ τον σωτήριο λόγο; Το μαργαριτάρι δεν φοριέται σε χοίρο, και το μύρο από τους συνετούς δεν ανακατεύεται με τον βόρβορο· γιατί είτε κάποιος χύσει αυτό και το αναμίξει με την κοπριά, είτε το βάλει σε ακάθαρτο σκεύος, όμοια αχρειώνει και καταστρέφει το μύρο, αν και βέβαια το θείο μύρο είναι απαθές· αλλ’ αυτό που θα πάθαινε, αν ήταν παθητό, αχρειωνόμενο, αυτό οπωσδήποτε θα πάθει αυτός που το τοποθέτησε σε τέτοιο σκεύος και δεν απομακρύνεται από την αμαρτία. Ο πλεονέκτης να σταματήσει στο εξής την πλεονεξία του, αλλά και να δίνει από όσα έχει σε εκείνους που δεν έχουν. Γιατί, αν δεν το κάνει αυτό, δεν θα διαφύγει τη θεία οργή, και αν δεν διαφύγει τη θεία οργή, πώς θα υποδεχθεί το θείο σπέρμα; Γιατί προς εκείνους που ερώτησαν, πώς θα αποφύγομε τη θεία οργή, ο Ιωάννης, ο Πρόδρομος του Κυρίου, έλεγε· «όποιος έχει δύο χιτώνες να προσφέρει τον ένα σε εκείνον που δεν έχει, και όποιος έχει τρόφιμα να κάνει το ίδιο».

Και γενικά ο καθένας σας τ’ αγκάθια και τα τριβόλια της αμαρτίας που έθρεψε μέσα του με την εμπαθή και φιλήδονη ζωή να τα ξερριζώσει με τη μετάνοια. Γιατί έτσι θα καλλιεργήσει τον εαυτό του και θα ετοιμασθεί για την υποδοχή τού σωτήριου σπέρματος και, αφού το λάβει, θα τελεσφορήσει και θα καρποφορήσει την αιώνια ζωή, για την οποία ζωή όχι μόνο τις ορέξεις τού σώματος αλλά, αν χρειασθεί, και την ίδια τη ζωή μας να προσφέρομε, γιατί έτσι θ’ ακολουθήσομε τα δεσποτικά ίχνη και θα γίνομε μέτοχοι τής με τη χάρη του Χριστού δόξας και βασιλείας, ζώντας μαζί μ’ αυτόν και δοξαζόμενοι μαζί του αιώνια.

Και μάρτυράς μας αδιάψευστος είναι ο κορυφαίος των μαρτύρων, ο θαυματουργός και μυροβλύτης Δημήτριος, στου οποίου την εικόνα γονατίζουν και παρίστανται χαρούμενοι βασιλείς και ιερείς, επειδή ακολούθησε τα δεσποτικά ίχνη με τον βίο και τον λόγο και τα πάθη, τού οποίου ευπρόσδεκτος πανηγυριστής και κοινωνός τής προκηρυσσόμενης ήδη τελετής θα είναι όχι γενικά οποιοσδήποτε, αλλ’ όποιος έχει προετοιμασθεί με τη μετάνοια. Γιατί, αυτός που απομακρύνθηκε από κάθε υλική προσπάθεια και, σύμφωνα με τον Παύλο, απέδειξε τον εαυτό του ολόκληρον ευωδία σε τέτοιο βαθμό, ώστε μετά την άθληση ν’ αναδείξει και τη σορό του πηγή ευωδέστατων μύρων, πώς θα δεχθεί να χορεύει γύρω του και να αναπέμπει ύμνους αυτόν που αναδίδει εμπαθή ύλη και εκπέμπει σαπίλα από αθεράπευτους μώλωπες αμαρτημάτων; Γιατί, σύμφωνα μ’ αυτό που έχει γραφεί, «δεν είναι ωραίος ο ύμνος των μαρτύρων σε στόματα αμαρτωλών». Ώστε λοιπόν, προεορτάζοντας, ας προκαθαρίσομε επίσης τους εαυτούς μας για την επερχόμενη κύρια ημέρα τής πανηγύρεως του μεγαλομάρτυ­ρα, ώστε, αφού ευφρανθούμε πνευματικά με την ανάμνηση των άθλων του για τον Χριστό και τον πριν από τους άθλους κατά Χριστόν βίο του και ευφρανθούμε μαζί μ’ αυτόν, να λάβομε αυτό αρραβώνα τής ελπιζόμενης από μας συμβίωσης μαζί με τους αιώνια ευφραινόμενους στους ουρανούς.

Αυτή τη συμβίωση είθε να επιτύχομε όλοι μας με τις πρεσβείες τού πολιούχου τής πόλης μας και Χριστομάρτυρα προς δόξα τού Πατέρα και τού Υιού και τού αγίου Πνεύματος, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Γένοιτο.

ΠΗΓΗ :  http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2453

Παρακάτω εκτίθενται ενδεικτικά κείμενα πο αναφέρονται στα κέρδη δημοσίων εταιριών που τελούν υπό ιδιωτικοποίηση σε συνθήκες αδιαφάνειας από τo ΤΑΙΠΕΔ με στόχο την περιστασιακή -  μέσα σε συνθήκες  σύγχυσης και αδιαφάνειας – εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.  Η ενότητα αυτή φιλοδοξεί να εμπλουτιστεί με πρόσθετα στοιχεία, χάριν της κατά το δυνατό αντικειμενικής ενημέρωσης και ανάδειξης τυχόν ευθυνών:

ΟΠΑΠ: Μείωση εσόδων και κερδών το 2011

Αιτία η πτωτική πορεία του ΚΙΝΟ και του «Πάμε Στοίχημα»

Μείωση εσόδων και κερδών κατέγραψε ο ΟΠΑΠ το 9μηνο του 2011, καθώς τα δύο βασικά του παιχνίδια, το ΚΙΝΟ και το Πάμε Στοίχημα που αντιπροσωπεύουν το 87% των συνολικών του εσόδων συνέχισαν την πτωτική τους πορεία.

Στα θετικά για τον Οργανισμό είναι η ικανοποιητική πορεία των νέων παιχνιδιών (monitor games και Go Lucky) που αντισταθμίζουν τις απώλειες από τα άλλα παιχνίδια αλλά και η σημαντική μείωση των λειτουργικών εξόδων, κυρίως λόγω της περικοπής κατά 31% των εξόδων διάθεσης το τρίτο τρίμηνο του 2011. Τα λειτουργικά κέρδη επηρεάστηκαν θετικά και από τη μείωση του ποσοστού διανομής κερδών του παιχνιδιού Πάμε Στοίχημα.

Ειδικότερα, οι πωλήσεις του Οργανισμού κατήλθαν στο 9μηνο στα 3.196,2 εκ. ευρώ, έναντι 3.878,7 εκ. ευρώ, της αντίστοιχης περιόδου του 2010 (μείωση 17,6%), βελτιώνοντας την τάση του α’ εξαμήνου. Τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) υποχώρησαν στα 549,3 εκ. ευρώ, έναντι 695,9 εκ. ευρώ, την αντίστοιχη περίοδο του 2010 (μείωση 21,1%). Τα καθαρά κέρδη υποχώρησαν στα 409,1 εκ. ευρώ έναντι 413,1 εκ. ευρώ της αντίστοιχης περιόδου του 2010 (μείωση 1%), η κατά 19,3% σε σχέση με τα προσαρμοσμένα καθαρά κέρδη του εννεαμήνου 2010 (506,9 εκ. ευρώ), λόγω έκτακτης εισφοράς 93,8 εκ. ευρώ στο β’ τρίμηνο του 2010.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΟΠΑΠ ΑΕ κ. Ιωάννης Σπανουδάκης, αναφέρει: «Σε ένα γενικώς δυσμενές οικονομικό περιβάλλον κατορθώσαμε μέσω της στρατηγικής μας να διατηρήσουμε υγιή περιθώρια κερδοφορίας μειώνοντας το λειτουργικό κόστος, αυξάνοντας το μερίδιο αγοράς, βελτιώνοντας την παραγωγικότητά μας. Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους μετόχους της εταιρείας για τη μεγάλη συμμετοχή στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση της 3ης Νοεμβρίου και ιδιαίτερα για την καθολική έγκριση των προτάσεων της διοίκησης. Θεωρούμε ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν διασφαλίζουν τους μετόχους της ΟΠΑΠ Α.Ε. βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Παραμένουμε προσηλωμένοι στην αξιοποίηση των επιχειρηματικών ευκαιριών που πλέον μας παρουσιάζονται και στην ενίσχυση της ηγετικής μας θέσης».

Οι πωλήσεις του Πάμε Στοίχημα υποχώρησαν κατά 26,9% στα 1,13 δισ. ευρώ, του ΚΙΝΟ κατά 14,9% στα 1,64 δισ. ευρώ, ενώ οι πωλήσεις των καινούργιων παιχνιδιών ανήλθαν στα 119 εκατ. ευρώ (δεν υπάρχουν συγκρίσιμα στοιχεία για το 2010).

Τα συνολικά έξοδα διάθεσης διαμορφώθηκαν στο εννεάμηνο του 2011 σε 76,6 εκ. ευρώ, από 89,5 εκ. ευρώ την αντίστοιχη περσινή περίοδο, παρουσιάζοντας μείωση κατά 14,4%. Στο γ’ τρίμηνο 2011 τα έξοδα διάθεσης μειώθηκαν κατά 31 % σε 21,9 εκ. ευρώ από 31,8 εκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2010, κυρίως λόγω της μείωσης των χορηγιών και των διαφημιστικών δαπανών κατά 54,2% και 25,3% αντίστοιχα. Το γεγονός αυτό αντανακλά το στόχο της διοίκησης για τον περαιτέρω εξορθολογισμό των λειτουργικών εξόδων μέσα στο 2011. Οι δαπάνες διοικητικής λειτουργίας μειώθηκαν στο εννεάμηνο 2011 σε 21,2 εκ. ευρώ από 23,0 εκ. ευρώ το εννεάμηνο του 2010. Στο γ’ τρίμηνο 2011 υπήρξε μείωση κατά 7,7% σε 6,4 εκ. ευρώ, έναντι 6,9 εκ. ευρώ στο αντίστοιχο του 2010, κυρίως λόγω μείωσης κόστους μισθοδοσίας.

Πρόσφατα, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού ενέκρινε: α) Τη συμφωνία με το Ελληνικό Δημόσιο για δεκαετή επέκταση (2020-2030) της από 15.12.2000 σύμβασης παραχώρησης του αποκλειστικού δικαιώματος της ΟΠΑΠ οργάνωσης και διεξαγωγής των τυχερών παιχνιδιών της β) την πρόταση του Ελληνικού Δημοσίου για τη χορήγηση στην ΟΠΑΠ Α.Ε. άδειας εγκατάστασης και εκμετάλλευσης 35000 παιγνιομηχανημάτων γ) την έγκριση λήψης δανείου μέχρι του ποσού των 600 εκ. ευρώ και παροχή εξουσιοδότησης στο Δ. Σ. για τον καθορισμό των ειδικότερων όρων του.

Εν τω μεταξύ, η διοίκηση του ΟΠΑΠ αναφέρει ότι ο Οργανισμός θα συμμετάσχει στο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση των κρατικών λαχείων.

ΤΟ ΒΗΜΑ, 21.11.2011

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=431301

————————

Αύξηση 69% παρουσίασαν τα μετά φόρων κέρδη της εισηγμένης ΕΥΑΘ Α.Ε. το 9μηνο του 2011, ανερχόμενα στο ποσό των 15 εκατ. € έναντι 8,9 εκατ. € του αντίστοιχου περσινού 9μήνου. Ο τζίρος του ομίλου ανήλθε στο ποσό των 55,1 εκατ. € έναντι 52,8 εκατ. € την αντίστοιχη περσινή περίοδο, σημειώνοντας αύξηση 4,49%. Τα προ φόρων κέρδη ανήλθαν στο ποσό των 18,8 εκατ. € έναντι 15,8 εκατ. € την αντίστοιχη περσινή περίοδο, σημειώνοντας αύξηση κατά 3 εκατ. € ή 19,35%.
Η διοίκηση της εταιρείας εμμένει στην πολιτική του εξορθολογισμού των δαπανών, της μείωσης του λειτουργικού κόστους και της εξυγίανσης μέσα από προβλέψεις επισφαλών απαιτήσεων κι επίδικων διαφορών. Παράλληλα, σχεδιάζει το επιχειρηματικό της σχέδιο για την επόμενη 5ετία 2012-2016, με στρατηγικούς στόχους τον εκσυγχρονισμό των υποδομών της, την τεχνολογική της αναβάθμιση και την επέκταση των δραστηριοτήτων της στη Βόρεια Ελλάδα και τη Βαλκανική.

http://www.eyath.gr/swift.jsp;jsessionid=AE3064B32903D284D2552CEB9438FBCD?extLang=&CMRCode=16FVB56PS

———————-

… Οι 5 κορυφαίες, βάσει κερδοφορίας εταιρείες, κατά το 2011, ήταν οι εξής:

- ΟΠΑΠ ΟΡΓΑΝ. Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου ΑΕ (κέρδη 702,06 εκατ. Ευρώ, έναντι 893,2 εκατ. ευρώ πέρυσι).

- Cosmote Κινητές Τηλεπικοινωνίες ΑΕ (κέρδη 388,8 εκατ. ευρώ έναντι 406,1 εκατ. ευρώ πέρυσι).

- ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ (ΕΛΛΑΣ) Διυλιστήρια Κορίνθου ΑΕ (κέρδη 177,08 εκατ. ευρώ έναντι 126,6 εκατ. ευρώ πέρυσι).

- Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ (κέρδη 156,8 εκατ. ευρώ έναντι 247,8 εκατ. ευρώ πέρυσι).

- ΜΕΤΚΑ Μεταλλικαί Κατασκευαί Ελλάδος ΑΕ (κέρδη 138,9 εκατ. ευρώ έναντι 98,2 εκατ. ευρώ πέρυσι).

Οι παραπάνω εταιρείες είχαν από κοινού συνολικά κέρδη προ φόρου, ύψους 1,69 δισ. ευρώ, το 2011 …

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06.10.2012

«Πιόνια πολιτικών συμφερόντων», έχει καταστεί η τρόικα, σύμφωνα με το περιοδικό "Der Spiegel", στο οποίο μάλιστα προτείνεται η διάλυσή της. Παρά την αρχική ειλικρίνειά του το περιοδικό παρεμβαίνει στις σχέσεις Εκκλησίας -Κράτους στην Ελλάδα αυθαίρετα και αντιστόρητα, προφανώς έχοντας κατά νου πώς φέρθηκαν οι Ρωμαιοκαθολικοί σε ανάλογες περιπτώσεις : 

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, καθένα από τα μέλη της τρόικας ακολουθεί τα δικά του συμφέροντα, ενώ οι αποφάσεις για την τύχη της Ελλάδας, λαμβάνονται τελικά από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και κυρίως από το Βερολίνο. «Ακριβώς επειδή πρέπει να ληφθούν αντιδημοφιλείς αποφάσεις, είναι βολικό να φορτώνονται όλα σε ανεξάρτητες επιτροπές, χωρίς την κρίση των οποίων, δεν αποφασίζεται, υποτίθεται, τίποτα», αναφέρει ο αρθρογράφος και τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ενώ το ΔΝΤ πιέζει για μια κατά το δυνατόν πιο αντικειμενική έκθεση.

«Αν η τρόικα παρουσιάσει μια αρνητική για την Ελλάδα έκθεση, το ΔΝΤ θα μπορούσε να σταματήσει τη συμμετοχή του στην διάσωση της Ελλάδας. Ακόμη όμως και χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ, τα κράτη της Ευρωζώνης δεν θα αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει», υποστηρίζει το περιοδικό.

 Τελειώνετε με την εκκλησία

Άφησε πολιτικούς και φοροφυγάδες κι έπιασε τον... κλήρο το Spiegel. Το γερμανικό περιοδικό «ψάχνει» τη σχέση Εκκλησίας-κράτους σε οικονομικό επίπεδο και εκτιμά ότι η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να μην αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει.

Το άρθρο του γερμανικού περιοδικού έχει τον τίτλο «ιερός δεσμός» και ο συντάκτης αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα «επιμένει στα προνόμιά της οξύνοντας έτσι την κρίση στην Ελλάδα».

Το δημοσίευμα αναφέρει την περίπτωση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου και παρατηρεί: «ο Μητροπολίτης, ένας από τους πιο συντηρητικούς ιερωμένους της χώρας, διαβόητος για τις λεκτικές του επιθέσεις εναντίον μουσουλμάνων, αριστερών και ομοφυλοφίλων, αισθάνεται ότι απειλείται. Από δανειστές που απομυζούν τη χώρα του. Από παράνομους μετανάστες τους οποίους, όπως λέει, κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πλέον. Και από όσους τα βάζουν με την εκκλησία του. Από διανοούμενους που απαιτούν να συνεισφέρει και ο κλήρος το μερίδιό του στην κρίση».

Όπως σημειώνει το Spiegel, «εδώ και χρόνια πολλοί Έλληνες αγανακτούν με το γεγονός ότι η ισχυρή εκκλησία δεν απέδιδε καθόλου φόρους έως το 2010, λάμβανε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις μεγάλου ύψους και επιπλέονστήριξη από το κράτος. Αυτή περιλαμβάνει τη μισθοδοσία, ιερέων και επισκόπων, που κόστιζε στους φορολογούμενους περίπου 230 εκ. ευρώ ετησίως.

Μόλις τους τελευταίους μήνες προσπαθεί η κυβέρνηση να μειώσει αυτές τις δαπάνες» επισημαίνει το δημοσίευμα συμπληρώνοντας ότι τα φορολογικά προνόμια της ορθόδοξης εκκλησίας δεν καταργήθηκαν πλήρως.

Το Spiegel φιλοξενεί δηλώσεις του βουλευτή της ΔΗ.ΜΑΡ. Γρηγόρη Ψαριανού, ο οποίος χαρακτηρίζει πρόβλημα το μη χωρισμό κράτους και εκκλησίας, που οδηγεί στην ανάμειξη της εκκλησίας στην πολιτική. «Η κρίση της Ελλάδας είναι γι’ αυτό το λόγο και κρίση της Εκκλησίας. Και αυτή δεν είναι λιγότερο διεφθαρμένη από την υπόλοιπη κοινωνία», λέει ο κ. Ψαριανός.

Πηγή: newsit.gr [14:42,01/10]