Λίγο πριν το Β’ Μνημόνιο

Οκτώ χρόνια συμπληρώνονται στην χώρα μας καθώς αυτή οδεύει σε ένα σκοτεινό τούνελ από τότε που η πρώτη μνημονιακή κυβέρνηση, χωρίς προβληματισμό, χωρίς να αναζητήσει εναλλακτικές, χωρίς να ενημερώσει τον λαό και να καταφύγει σε δημοψήφισμα –σαν να μισούσε και ήθελε να εκδικηθεί τον Ελληνισμό- υπέγραψε το Α’ Μνημόνιο με την επακόλουθη 1^η Δανειακή Σύμβαση των 110 δις ευρώ.

Όπως είδαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας [1], πρωταρχικός στόχος των κεφαλαίων διάσωσης (bail out funds) των 110 δις ευρώ ήταν η διάσωση των Γαλλό-Γερμανικών τραπεζών και η αποφυγή διάχυσης της κρίσης από την Ελλάδα. Άλλωστε σύμφωνα με την Συνθήκη του Μάαστριχτ, που υπέγραψαν οι Έλληνες βουλευτές το 1992, τις ζημιές των τραπεζών επωμίζονται τα κράτη στα οποία έχουν έδρα οι τράπεζες που έχουν υποστεί χρεοκοπία [2].

Το Α’ Μνημόνιο λοιπόν με την 1^η Σ.Δ.Δ. (Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης) απέτυχε, η σωτηρία που ευαγγελίστηκαν οι πολιτικοί μας ναυάγησε και ενώ λάβαμε 110 δις ευρώ δάνεια (υποτίθεται για διάσωση και ανάπτυξη) αντί το δημόσιο εξωτερικό χρέος να μειωθεί δραστικά… επαυξήθηκε δραματικά. Εν μέσω αυστηρής λιτότητας, σχεδόν μηδενισμού των δημοσίων επενδύσεων, ασύλληπτης φορολόγησης κλπ το δημόσιο εξωτερικό χρέος από 262,3 δις ευρώ το 2008 και 298,8 δις ευρώ το 2009 εκτοξεύθηκε στα 368 δις [3] ευρώ το 2011 (χρέος Γενικής Κυβέρνησης 356 δις ευρώ) [4].

Οι δανειστές σε.. κρίση ειλικρινείας επιβεβαιώνουν τα διατρέξαντα

Κι ενώ ο ελληνικός λαός υπόκειται σε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα από τα συστημικά μ.μ.ε. και οι κυβερνώντες κρύβουν την αλήθεια σχετικά με τα μνημόνια και τις συνημμένες δανειακές συμβάσεις κάποιοι εκ των ευρωπαίων δανειστών μας λένε κάποιες αλήθειες οι οποίες βέβαια εξαφανίζονται από την δημοσιότητα.

Ο ευρωπαίος επίτροπος Olli Rehn [5] σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χουντή να εξηγήσει γιατί δεν έγινε κούρεμα του χρέους το 2010 ώστε να αποφύγει η Ελλάδα το μνημόνιο και στο: ‘’αν επιμένει στην εφαρμογή αυτή της συνταγής’’ και αν: ‘’πιστεύει ότι μπορούν αυτά τα μέτρα να βγάλουν την Ελλάδα από την οικονομική κρίση’’ απάντησε κυνικά:

‘’Το 2010 δεν έγινε αναδιάρθρωση (κούρεμα) του ελληνικού χρέους, για να μη μεταδοθεί η οικονομική κρίση στα άλλα κράτη μέλη και στις ευρωπαϊκές τράπεζες…’’ 

Και συνέχισε:

‘’Στο ξεκίνημα της κρίσης, την άνοιξη του 2010, και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχαμε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης, τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα, ήταν λογικό να αγοράσουμε χρόνο και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο…’’ [6]

Αλλά και ο πρώην πρόεδρος του EuroGroup ολλανδός Γερούν Ντάϊσελμπλουμ απαντώντας [7] σε ερωτήσεις Ελλήνων ευρωβουλευτών σημείωσε:

‘’Τα πρώτα χρόνια έγιναν λάθη και στα πρώτα προγράμματα αυτοσχεδιάσαμε. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσαμε τις τράπεζες ήταν δαπανηρός και μη αποτελεσματικός. Είναι αλήθεια ότι στόχος ήταν να σωθούν οι επενδυτές εκτός Ελλάδας και γι’ αυτό είμαι υπέρ των κανόνων για το bail-in, έτσι ώστε να μην διασωθούν επενδυτές με χρήματα φορολογουμένων’’.

Σε αντίστοιχη περίπτωση πάλι, ο πρώην Επικεφαλής του EuroGroup Γερούν Ντάϊσελμπλουμ και σε ερώτηση πάλι Έλληνα ευρωβουλευτή ερωτώμενος για την αντιμετώπιση της τραπεζικής και δημοσιονομικής κρίσης απάντησε [8]:

‘’Είχαμε τραπεζική κρίση, δημοσιονομική κρίση και χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου, με λάθος τρόπο κατά την γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες και ο κόσμος που επέκρινε τα πρώτα χρόνια λέγοντας πως όλα έγιναν για τις τράπεζες, έχει κάποιο δίκαιο’’.

Πρόκειται για τον ίδιο ο οποίος… ξέχασε να ενημερώσει τους ευρωπαϊκούς λαούς ότι το EuroGroup που καθορίζει την οικονομική πολιτική εντός της Ευρωζώνης είναι άτυπος θεσμός και δεν τηρούνται ούτε καν πρακτικά. Είναι ο ίδιος ο οποίος κυνικά δήλωσε πως μετά την επεισοδιακή σύνοδο του EuroGroup στην Ρήγα της Λετονίας (2015) ζήτησε την απομάκρυνση του τότε Υπ. Οικονομικών παραβιάζοντας κάθε δημοκρατική αρχή νόμιμα εκλεγμένου αντιπροσώπου [9]. Είναι ο ίδιος ο οποίος είχε το θράσος να υποστηρίξει πως: ‘’οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου ξοδεύουν τα χρήματά τους σε ούζο και γυναίκες’’ [10].

****

Η ιστορία βοά από το παρελθόν…

Το Β’ Μνημόνιο, το P.S.I. και η 2^η Δανειακή Σύμβαση

Από τον Φεβρουάριο του 2011 η Τρόικα άρχισε να ζητά πρόσθετα μέτρα λιτότητας και περικοπές δαπανών. Με άλλα λόγια αποδέχτηκε την αναποτελεσματικότητα του Α’ Μνημονίου το οποίο απλά διέσωσε τις Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες. Στις 26 Οκτωβρίου 2011, στη Σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών οι… αλληλέγγυοι εταίροι μας αποφάσισαν να επιβληθεί νέο πρόγραμμα στην Ελλάδα το οποίο περιλάμβανε πρόσθετα δάνεια ύψους 130 δις ευρώ. Προτάθηκε η εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών κατόχων ομολόγων του ιδιωτικού τομέα σε ‘’κούρεμα’’ της ονομαστικής τους αξίας σε ποσοστό άνω του 68%. Εξού και η ονομασία ‘’Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα’’ ή P.S.I. (Private Sector Involvement)  (σημ.: δηλαδή οι ιδιώτες ομολογιούχοι θα δέχονταν να πάρουν νέα ομόλογα πολύ μικρότερης αξίας σε σχέση με αυτά που είχαν, θα το έκαναν αυτό υπό την προοπτική αυτά που είχαν να μην αποπληρωθούν αλλά και κάποιων επιπλέον κινήτρων). Τελικά τα νέα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου είχαν ονομαστική αξία ίση με το 31,5% της ονομαστικής αξίας των ανταλλασσόμενων παλαιών ομολόγων [11].

Στις 9 Μαρτίου 2012 η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ολοκληρώθηκε. Το συνολικό ποσό του χρέους μειώθηκε κατά 106 δις ευρώ τον Φεβρουάριο του 2012 σε σχέση με το ύψος πριν την ανταλλαγή. Η εν λόγω μείωση δεν επηρέασε το δημόσιο εξωτερικό χρέος καθώς συμφωνήθηκε η χορήγηση νέου δανείου ύψους 130 δις ευρώ το οποίο συμπεριλάμβανε και ένα αρχικό κονδύλι ύψους 48 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών [12].

Επομένως και η συμφωνία αυτή σχεδιάστηκε για την προστασία του χρηματοπιστωτικού τομέα και την ελαχιστοποίηση των δικών του απωλειών. Άλλωστε στις διαπραγματεύσεις του χειμώνα του 2012 πρωταγωνίστησαν στελέχη του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου και ο τότε διευθύνων σύμβουλος του, τέως τραπεζίτης Τσάρλς Νταλάρα.

►Στον ανωτέρω πίνακα: το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος σε δισεκατομμύρια ευρώ-σε αγοραία αξία- κατά την λήξη της περιόδου αναφοράς. Παρατηρείστε την αλλαγή του προφίλ του χρέους από ομόλογα το 2010 σε δάνεια το 2014 με εφαρμοστέο δίκαιο το Αγγλικό που αποτελεί ταφόπλακα στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Πηγή: Ε.ΕΠ.ΑΛ.Δ.Χ. σελ.37, Τράπεζα της Ελλάδος

Τι σήμαινε στην πράξη το P.S.I.;

-Με την ψήφιση δυο νόμων από την Βουλή τα αποθεματικά εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών υπέστησαν απώλειες συνολικού ύψους 16,2 δις ευρώ. Οι μεγαλύτερες απώλειες επιβλήθηκαν στα συνταξιοδοτικά ταμεία συνολικού ύψους 14,5 δις ευρώ (από τα 21 δις των συνολικών αποθεματικών τους). Αυτές οι απώλειες δεν μείωσαν το δημόσιο χρέος αφού το κράτος θα έπρεπε να δανειστεί εκ νέου για να καλύψει τις υποχρεώσεις του.

-Περισσότερες από 15.000 οικογένειες μικροομολογιούχων έχασαν όλες τις οικονομίες τους, οικονομίες μιας ζωής αφού εμπιστεύτηκαν το ελληνικό κράτος και αγόρασαν κρατικά ομόλογα δεδομένου ότι εδώ και δεκαετίες προωθούνταν σαν μορφή αποταμίευσης μηδενικού κινδύνου. Δεκάδες αυτοκτονίες καταγράφηκαν εξαιτίας των ανωτέρω γεγονότων [13].

Η αδικία είναι προφανής αφού το P.S.I. που υπέγραψε η δεύτερη μνημονιακή κυβέρνηση αρνήθηκε να αποζημιώσει τους μικρο-ομολογιούχους, ενώ ταυτόχρονα πρόσφερε πλήρη αποζημίωση στις ελληνικές τράπεζες και δελεαστικές ρήτρες (sweeteners) στις ξένες.

-Σειρά τιμωρητικών όρων -που επέβαλλαν οι δανειστές και υπέγραψαν ως εντολοδότες οι πολιτικοί- με σοβαρότατες κοινωνικές επιπτώσεις άρχισαν να εφαρμόζονται βαθαίνοντας την οικονομική ύφεση και καταστρέφοντας την ελληνική οικονομία. Περικοπές μισθών, ιδιωτικοποιήσεις έναντι αστείων τιμημάτων, κατάργηση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, διαθεσιμότητες δημοσίων υπαλλήλων, απολύσεις χωρίς την προβλεπόμενη προστασία από το νόμο και τόσα άλλα εφαρμόστηκαν επιμελώς από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

-Τα νέα ομόλογα που εκδόθηκαν διέπονταν από το Αγγλικό δίκαιο το οποίο καθιστά πολύ δυσκολότερη την αναδιάρθρωσή τους με μονομερή απόφαση της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια το Αγγλικό δίκαιο είναι το δίκαιο του δανειστή και οι υποθέσεις εκδικάζονται σε δικαστήρια του εξωτερικού. Αυτό αποτέλεσε και αποτελεί ευθεία υπονόμευση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.

Στον παρακάτω πίνακα: τα έσοδα του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και οι προβλέψεις. Προφανώς μέχρι να συμπληρωθούν τα 50 δις αποκρατικοποιήσεων (B’ και Γ’ Μνημόνια) συν 25 δις με το πολυνομοσχέδιο [14] που αποδέχτηκε η νυν μνημονιακή συγκυβέρνηση θα πρέπει να ξεπουληθούν τα πάντα στην πατρίδα μας Πηγή: ΤΑΙΠΕΔ [15], https://leonidasvatikiotis.wordpress.com/

P.S.I. ή αλλιώς η μπλόφα της… 2^ης σωτηρίας της Ελλάδας

Η 2^η Δανειακή Σύμβαση της τρόϊκα των 130 δις ευρώ αποτέλεσε το Β’ Μνημόνιο πιο επαχθές από το Α’ της 10^ης Μαΐου 2010.

- Οι όροι του Β’ Μνημονίου και οι συνθήκες ανταλλαγής των ομολόγων οδήγησαν σε υποθήκευση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας στους διεθνείς δανειστές έως το 2042 [16]. Με το Γ’ Μνημόνιο και τα νέα δάνεια η υποθήκευση επεκτάθηκε έως το 2060.

- Το δημόσιο εξωτερικό χρέος αντί να μειωθεί αυξήθηκε. Προσωρινά μειώθηκε κατά 107 δις (haircut) και εν συνεχεία αυξήθηκε με τα νέα ομόλογα της ανταλλαγής (bond swap) ύψους 62 δις ευρώ συν το δάνειο των 130 δις ευρώ της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. άρα 192 δις ευρώ. Λίγες ημέρες μετά οι Financial Times (Μάρτιος 2012) έγραφαν ότι το Δ.Ν.Τ. προφητεύει μια αποτυχία του εν λόγω προγράμματος και ότι θα χρειαστεί νέο πρόγραμμα (ήτοι από 130 δις ευρώ απαιτούνταν 174 δις ευρώ) [17]. 

- Οι νέες ομολογίες που έλαβαν οι ιδιώτες επενδυτές διέπονται από το Αγγλικό δίκαιο και έχουν κλιμακωτή αύξηση του επιτοκίου: 2% μέχρι το 2015, 3% μέχρι το 2020, 3,65% μόνο για το 2021 και έκτοτε 4,3% μέχρι το 2042. Σκεφτείτε το ποσό των τόκων που θα πρέπει να καταβάλλει το ελληνικό κράτος μετά το 2021 δεδομένου ότι το επιτόκιο διπλασιάζεται.  

-Παράλληλα οι εκτιμήσεις του Δ.Ν.Τ. απέτυχαν να προβλέψουν την βαθιά ύφεση στην ελληνική οικονομία έχοντας επιλέξει την νεοφιλελεύθερη πολιτική της βίαιας ‘’εσωτερικής υποτίμησης’’. Ενώ το ΔΝΤ προέβλεπε μείωση του ΑΕΠ στο -3,3% το 2011, το ΑΕΠ μειώθηκε στο -7%. Επίπεδο ρεκόρ στην ιστορία της χώρας μας, πλην της κατοχής του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Εξαθλίωση, ανεργία, φτώχεια είναι τα αποτελέσματα.

- Η τρόικα ανέμενε μετά την υπογραφή του Β’ Μνημονίου αποκρατικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας και εισπράξεις 50 δις ευρώ. Δεν… αντιλαμβάνονταν ότι οι εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών είχαν χάσει το 90% της αξίας τους και ιδιώτης μεγάλο-επενδυτής  θα μπορούσε να τις αγοράσει όλες με 20 δις ευρώ. Τα επόμενα χρόνια (έως και σήμερα 2018) θα ακολουθήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας –μέσο ΤΑΙΠΕΔ- με αστεία τιμήματα και ελάχιστες εισπράξεις οι οποίες πήγαιναν για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους.

- Ενώ το κούρεμα του χρέους προωθήθηκε προπαγανδιστικά από την τότε μνημονιακή κυβέρνηση ως μεγάλη επιτυχία δεν έχει καμία σχέση με το ‘’haircut’’ άλλων χωρών όπως π.χ. της Αργεντινής. Η Αργεντινή ως κυρίαρχο κράτοςδιέγραψε μονομερώς το χρέος της κατά 70%,αποδέσμευσε το εθνικό της νόμισμα (το peso) από το δολάριο, ακολούθησε η υποτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του peso άρα τονώθηκαν οι εξαγωγές της και διέκοψε κάθε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ [18].Η αύξηση του ΑΕΠ  της ήταν αρχικά 8% ετησίως και συσωρευτικά άνω του 60%.Το ΑΕΠ της Ελλάδας από το 2010 όχι μόνον αυξήθηκε αλλά μειώθηκε δραματικά κατά 27% συσωρευτικά (2017).

- Οι κυβερνώντες ποτέ δεν ενημέρωσαν τον ελληνικό λαό για το τι ακριβώς ήταν το P.S.I. και το ίδιο έπραξαν τα προπαγανδιστικά μέσα ενημέρωσης της ολιγαρχίας ή αλλιώς ‘’τρόικας εσωτερικού’’. Επρόκειτο για την μεγαλύτερη στα χρηματοπιστωτικά χρονικά αναδιάρθρωση δημοσίου χρέους μιας ήδη χρεοκοπημένης χώρας. Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. και οι κυβερνώντες δια της περιπλοκότητας των μηχανισμών του 2^ου πακέτου ‘’διάσωσης’’ έκρυψαν από την κοινή θέα των πολιτών την μετατροπή της χώρας σε χρεο-δουλοπαροικία εσαεί.

Η ταφόπλακα του P.S.I. στην ελληνική οικονομία

Αν ο τότε υπουργός οικονομικών φρόντιζε να μην υπογραφεί το P.S.I. και η νέα δανειακή σύμβαση η Ελλάδα θα είχε ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα [19] και θα μπορούσε να δράσει μονομερώς:

- θα μπορούσε να προβεί σε αναβολή πληρωμών

- να μετατρέψει ολόκληρο το χρέος της σε δραχμές και στη συνέχεια να το πληρώσει στο δικό της νόμισμα

- επομένως η υποτίμηση που θα επέρχετο δεν θα επιβάρυνε μόνον το ελληνικό κράτος αλλά και τους δανειστές ενώ παράλληλα το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος θα μειωνόταν πληθωριστικά.

Ο πρώτος μοιραίος πρωθυπουργός –μετά και τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού και πριν υπογραφεί η θανατική καταδίκη του Β’ μνημονίου και του P.S.I.- θέλησε να καταφύγει σε δημοψήφισμα (Οκτώβριος 2011). Όμως ο τότε αντιπρόεδρος και υπουργός οικονομικών της μνημονιακής κυβέρνησης τάσσεται κατά του δημοψηφίσματος [20] και στη νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί υπό την καθοδήγηση τεχνοκράτη πρωθυπουργού θα διατηρήσει την θέση του. Ο εν λόγω:

- υπέγραψε την υπαγωγή των ομολόγων της χώρας στο αγγλικό δίκαιο με αποτέλεσμα την απαγόρευση μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα ενώ υποθηκεύτηκε η δημόσια περιουσία της πατρίδος μας.

****

Σβήνοντας την ελπίδα – καταργώντας την δημοκρατία

Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 2011. Ήδη η αποτυχία του Α’ μνημονίου είναι εμφανής και μπαίνει στα σκαριά το Β’ μνημόνιο. Οι Έλληνες πολίτες -μετά το μούδιασμα και τον αιφνιδιασμό από την υπογραφή του Ά μνημονίου και τις απίστευτες ύβρεις της κυβέρνησης: ‘’κυβερνώ έναν διεφθαρμένο λαό’’ (δήλωνε ο τότε μοιραίος πρωθυπουργός), ‘’μαζί τα φάγαμε’’, ‘’τεμπέληδες του νότου’’, ‘’φοροφυγάδες’’ κλπ. (κάποιες από τις δηλώσεις αξιωματούχων της τότε κυβέρνησης) κλπ. προς τον ελληνικό λαό με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού να δίνουν το ίδιο ρεσιτάλ,- ανασκουμπώνονται.

Έλληνες πολίτες επιλέγουν εναλλακτική μορφή πληροφόρησης από sites και blogs, αντιλαμβάνονται ποια τι σημαίνει: Μνημόνιο, γίνονται κοινωνοί επιστημονικών μελετών, άρθρων κλπ που αποκαλύπτουν το μέγεθος της προδοσίας από τους κυβερνώντες και βγαίνουν στους δρόμους.

Με την ύφεση να έχει κτυπήσει την ελληνική κοινωνία, την ανεργία να κορυφώνεται, την κατάργηση δικαιωμάτων εργασιακών και λοιπών να παίρνει μορφή χιονοστιβάδας ο λαός βγαίνει στις πλατείες και ξεκινά αυθόρμητα η καθημερινή κατάληψη της πλατείας Συντάγματος.

Οι μια-δυο χιλιάδες πολίτες που συγκεντρώνονταν κάθε βράδυ σύντομα πολλαπλασιάστηκαν. Βασικό χαρακτηριστικό των πολιτών ο οργανωμένος πλουραλιστικός διάλογος. Τα κομματικά τείχη μπαίνουν κατά μέρος ενώ οργανώνονται σε διάφορα σημεία ομιλίες. Κάθε ομιλητής δεν επιτρέπεται να μιλήσει περισσότερο από 3 λεπτά ενώ τα θέματα συζήτησης ποικίλουν. Η Πλατεία Συντάγματος θυμίζει την Αρχαία Αγορά ενώ πολλοί ειδικοί οικονομολόγοι, νομικοί κλπ δίνουν το επιστημονικό τους στίγμα. Λίγα μέτρα απέναντι, εντός της Βουλής, οι ασύνετοι και άφρονες πολιτικοί ψηφίζουν το ένα ‘’τοξικό’’ νομοσχέδιο μετά το άλλο επικυρώνοντας την εθνική μας ταπείνωση και την δημιουργία και εγκαθίδρυσης μόνιμης χρεοδουλοπαροικίας [21].

Τα συστημικά μέσα προπαγάνδας υπό την καθοδήγηση της ολιγαρχίας και της μνημονιακής κυβέρνησης κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να ‘’καπελώσουν’’ τις διαδηλώσεις των οργισμένων πολιτών. Στα κανάλια εμφανίζονται δήθεν εκπρόσωποι των πολιτών –ποιος τους όρισε άραγε;– που είτε έχουν συγκεκριμένη κομματική ταυτότητα, είτε –άλλοι- καταλήγουν ότι εκπροσωπούν ΜΚΟ είτε –άλλοι- μιλούν για κίνημα υπέρ των λαών με παγκόσμια προοπτική κλπ εκτός πραγματικότητας.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, η τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού, το ‘’σύστημα’’ –με μια λέξη- τρέμει την αντίδραση και την δίκαιη αγανάκτηση του απλού Έλληνα πολίτη που προδίδεται, υβρίζεται και καταπατείται κάθε δικαίωμά του βάσει του Ελληνικού Συντάγματος.

Η διαδήλωση αυτή, η αντίσταση του λαού κράτησε περισσότερους από τρείς μήνες. Ένα βράδυ, τέλη Ιουνίου 2011, πέντε χιλιάδες αστυνομικοί των δυνάμεων καταστολήςχρησιμοποιώντας αδίστακτα δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, τις μηχανοκίνητες ‘’αύρες’’ με τα κανόνια νερού και ανεξήγητη εμπαθή βία μετατρέπουν την πλατεία Συντάγματος σε καθημαγμένο τοπίο [22].

Ανταποκριτές ξένων δικτύων (π.χ. Russia Today [23]) μένουν άφωνοι με την κρατική βία , ενώ το κέντρο των Αθηνών επί ημέρες μύριζε χημικά. Η δημοκρατία καταργήθηκε και στην πράξη.Κανείς δεν λογοδότησε και κανένας από τους αστυνομικούς των δυνάμεων καταστολής που εμφανέστατα τελούσαν βαρύτατα αδικήματα (απρόκλητη βία, κλωτσιές και μπουνιές σε συνταξιούχους & γυναίκες, ψέκασμα διαδηλωτών με χημικά κατά πρόσωπο  κλπ) τα οποία κατεγράφησαν σε βίντεο και σε κάμερες δεν διώχθηκε. Τα συστημικά μέσα προπαγάνδας ποτέ δεν μας ενημέρωσαν για την δίωξη έστω και ενός υπεύθυνου αστυνομικού των δυνάμεων καταστολής όλα αυτά τα 8 μνημονιακά χρόνια. 

Την ίδια βία θα αντιμετωπίσουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες, που θα διαδηλώσουν εκείνο το βράδυ της αλησμόνητης 13^ης Φεβρουαρίου 2012 όταν υπερψηφίστηκε από την Βουλή η υπέρογκη δανειακή σύμβαση των 130 δις ευρώ του Β’ Μνημονίου και το P.S.I. Το αισθητήριο του Έλληνα για το τι προδοτικό ψήφιζαν εντός Βουλής οι πολιτικοί δεν λάθεψε. Τα επόμενα χρόνια θα ζήσουμε τις τραγικές συνέπειες σε όλο το φάσμα ενώ οι αντιπρόσωποι του λαού τις μεταβίβασαν και στις επόμενες γενιές, αν αυτές υπάρξουν.  

Ωστόσο, το Πάνθεον της αντίστασης του Έλληνα στην προδοσία των κυβερνώντων είχε ήδη ξεκινήσει. Έλληνες πολίτες θα αντιδράσουν: στην επιβολή μνημονιακών μέτρων, δήθεν επενδύσεων σε πολυεθνικές (Eldorado gold κλπ), στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΗ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ κλπ), στο ξεπούλημα υποδομών σε ολιγάρχες (συλλογή σκουπιδιών, διόδια κλπ) τέλος και πάνω απ’ όλα στην παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας όπως αυτή υπογράφτηκε στα μνημόνια και στην απεμπόληση των εθνικών μας δικαίων.

Στο Πάνθεον αυτό οι πολίτες του Οβρεόκαστρου στην Κερατέα, των Σκουριών στη Χαλκιδική, των συνταξιούχων και μισθωτών στο Σύνταγμα και λοιπές πλατείες της επικράτειας, των αντιδρώντων στα διόδια κλπ. και εσχάτως στο Πισοδέρι του Δήμου Πρεσπών της Φλώρινας -όπου Έλληνες πολίτες από όλη την Ελλάδα αντιστάθηκαν στην προδοτική συμφωνία με τα Σκόπια και διατράνωσαν το παγκοσμίως γνωστό και αιώνια υποστατικό ότι: Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελλάδα-  έχουν την δική τους θέση διεκδικώντας μια Ελλάδα ελεύθερη, δημιουργική και υπερήφανη.                         

***

Αριστοτέλης (384 π.Χ.- 322 π.Χ.)

Η ιστορία βοά από το παρελθόν αλλά επιμένουμε να μην ακούμε…

Η κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος –όπως και τα περισσότερα κράτη- τρέμει τους οίκους αξιολόγησης οι οποίοι με μια μόνον ανακοίνωση μπορούν να εκτινάξουν τα επιτόκια στον ‘’ουρανό’’ αλλά και τις αγορές οι οποίες τους δανείζουν το χρήμα (αμφότεροι αλληλοσυνδέονται) δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα, ούτε μπορεί να εκδώσει κάποια ποσότητα χρήματος. Η νομισματική πολιτική της χώρας μας ελέγχεται πλήρως από την Ε.Κ.Τ.

Ποιος άφρων κάλαμος πολιτικού τόλμησε και υπέγραψε αυτή την εσαεί δουλεία χρέους μέσω συμφωνιών με την Ε.Ε. και λοιπούς θεσμούς;

Ο μέγας Σταγειρίτης φιλόσοφος Αριστοτέλης προειδοποιούσε:  ‘’Πάντων δεινών τόκος εστίν’’ (όλων των κακών αιτία είναι ο τόκος) ενώ σημείωνε πως η χρηματιστική αποτελείται από την καπηλεία [24] και την τοκογλυφία. Ο δια των χρημάτων μεταβολής αποκτηθείς πλούτος διαφέρει από τον φυσικό πλούτο της οικίας, διότι αυτός έχει όρια ενώ η χρηματιστική δεν έχει όρια στην επιδίωξη του σκοπού της που είναι η μεγιστοποίηση του πλούτου.

Κατά την Αριστοτελική σκέψη η επιδίωξη του απεριόριστου πλουτισμού αντίκειται προς την φύση διότι ο φυσικός προορισμός, λόγου χάρη του στρατηγού ή του ιατρού δεν είναι η επίτευξη του κέρδους αλλά η νίκη και η υγεία αντιστοίχως. Ο τόκος –από την άλλη- πολλαπλασιάζεται, είναι γέννημα χρημάτων από χρήματα και συνεπώς ο πιο αφύσικος τρόπος απόκτησης πλούτου [25].

Να λοιπόν που οι πολιτικοί μας –για λόγους που εκείνοι ξέρουν- παρέδωσαν έναν ολόκληρο λαό στο έλεος αδίστακτων και κυνικών δανειστών κι ενώ ο λαός αντιδράει εκείνοι επιμένουν στον αδιέξοδο δρόμο να μας βγάλουν από την κρίση υπογράφοντας νέα πιο επαχθή δάνεια για να αποπληρώσουμε τα παλαιότερα. Κατάφεραν και ύψωσαν ένα τεράστιο χρέος του οποίου μόνον οι τόκοι ετησίως να καταβάλλονται αποστερούν από την ελληνική οικονομία μέχρι και την τελευταία ρανίδα χρήματος για: επενδύσεις, δημόσιες δαπάνες, κοινωνική πολιτική κλπ.

Οι αλληλέγγυοι εταίροι μας, οι αγορές και οι μεγαλοτραπεζίτες χρεώνουν επιτόκια διπλάσια και τριπλάσια από ότι σε άλλες χώρες με αποτέλεσμα το εξωτερικό χρέος να αυξάνεται με αύξοντα ρυθμό σε σχέση με το ΑΕΠ  –που ούτε καν αυξάνεται- αλλά μειώνεται. Με λίγα λόγια χρεώνουν επιτόκια και τεράστιες δόσεις δανείων ήτοι αέρα κοπανιστό (δεδομένου ότι η ΕΚΤ ‘’τυπώνει’’ χρήμα ηλεκτρονικά κι εμείς ως Ελλάδα δεν έχουμε ούτε Κεντρική Τράπεζα που να εκδίδει νόμισμα, πολύ περισσότερο το δικό μας νόμισμα [26]) και λαμβάνουν πίσω το αίμα της Ελλάδας υποστατικά ήτοι: φορολογικά έσοδα (ένφια, άμεσοι και έμμεσοι φόροι κλπ), ακίνητα, δημόσιες επιχειρήσεις, ορυκτό πλούτο, νησίδες, αιγιαλούς, πολιτιστικά και αρχαία μνημεία όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου. Έχει ήδη πραγματωθεί η υποθήκευση των υπολοίπων παγίων για μελλοντική εκμετάλλευση ενώ πραγματώθηκε και ο διωγμός της νέας γενιάς (πάνω από 700.000 νέοι και μεσήλικες) που εξαναγκάζεται σε μετανάστευση ώστε να μην υπάρξει… άλλη γενιά [27] Ελλήνων στην Ελλάδα! 

Ξενοφών (430 π.Χ.- 355 π.Χ.)

Και ο Ξενοφώντας [28] μαθητής του Σωκράτη έρχεται να μας αποκαλύψει κι αυτός τις παραμέτρους του εγκλήματος:

‘’Οι τεμπέληδες δεν μπορούν, όπως στις άλλες εργασίες, να προφασιστούν ότι δεν γνωρίζουν να κάνουν τη δουλειά, διότι αφενός είναι η πιο εύκολη και αφετέρου μπορείς να επιβλέπεις εάν κάποιος εργάζεται ή κάθεται. Η τεμπελιά στην γεωργία αποκαλύπτει μια ψυχή κακή’’. Πως μπορεί να ζει κανείς χωρίς τα απαραίτητα, διερωτάται ο Ξενοφών, ανταπαντώντας ότι κανείς δεν μπορεί να πείσει γι’ αυτό ούτε τον εαυτό του. Και σχολιάζει ο οικονομολόγος κ. Σπύρος Λαβδιώτης: πλην των Ελλήνων πολιτικών που πίστεψαν ότι στον δρόμο προς τον Άδη θα τα καταφέρουν να σταματήσουν προ των πυλών για να τους απαντήσει από το παρελθόν ο Ξενοφών ότι:

‘’Αυτός που δεν κατέχει άλλη επικερδή τέχνη και δεν θέλει να καλλιεργήσει τη γη, προτίθεται προφανώς να ζήσει κλέβοντας, αρπάζοντας, ζητιανεύοντας ή είναι τελείως τρελός [29]’’.

[1] Βλέπε: Μνημόνια, η μετατροπή της Ελλάδας σε χρεοδουλοπαροικία Α’ εδώ https://enromiosini.gr/

[2] ‘’Μάαστριχτ και τα παρεπόμενα’’, Σπύρος Λαβδιώτης, άρθρο, 8.2.2018 – από την παρουσίαση του βιβλίου: ‘’Η Συνθήκη του Μάαστριχτ’’ του Μ.Βολουδάκη

[3] Διαφορά 12 δις επιπλέον από τα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ. Το χρέος 368 δις το 2011 δίνει σε αυτή την διάσταση ο Σπύρος Λαβδιώτης στο άρθρο του ‘’Το χρονικό της Ελληνικής Χρεοκοπίας’’ (12.11.2017, Αθήνα) υιοθετώντας στοιχεία των Προϋπολογισμών του Κράτους για τα δημοσιονομικά έτη 2011, 2012 και 2013 από το Υπ.Οικονομικών.

[4] ΟΔΔΗΧ, Υπ.Οικονομικών, Eurostat βλέπε: http://www.pdma.gr/el/2012-02-24-17-16-31

[5] O Olli Rehn διετέλεσε Επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές υποθέσεις και το Ευρώ την περίοδο 9.2.2010 έως 1.7.2014.

[6] Οι απαντήσεις του πρώην Ευρωπαίου Επιτρόπου προς τον ευρωβουλευτή Νίκο Χουντή είναι δημοσιευμένες στον ηλεκτρονικό τύπο την 14.1.2014. 

[7] Οι απαντήσεις του Γερούν Ντάισελμπλουμ δόθηκαν προς τους ευρωβουλευτές Δ.Παπαδημούλη και Νότη Μαριά από το βήμα της Ευρωβουλής. Οι δηλώσεις στον ηλεκτρονικό τύπο δημοσιεύτηκαν την 7.12.2017 ενώ εύστοχα ενημερωτικό site σχολιάζει: ‘’Ακόμα μία επιβεβαίωση της φαιδρότητας που χαρακτηρίζει τον ίδιο, αλλά και συνολικά το πνεύμα της μνημονιακής διάσωσης της ελληνικής οικονομίας κατέθεσε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ μιλώντας από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου…’’, για περισσότερα https://www.thepressproject.gr/article/120850/Ntaiselmploum-Omologia-enoxis-gia-ti-sotiria-ton-ksenon-ependuton-stis-ellinikes-plates

[8] Οι απαντήσεις του Γερούν Ντάϊσελμπλουμ δόθηκαν προς τον Ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας Νίκο Χουντή από το βήμα της Ευρωβουλής την 9.11.2017. Οι δηλώσεις δημοσιεύτηκαν στον ηλεκτρονικό τύπο. Ενδεικτικά βλέπε: https://www.thepressproject.gr/article/119466/Ntaiselmploum-Xrisimopoiisame-polla-xrimata-me-lathos-tropo-gia-na-sothoun-oi-trapezes

[9] Η δήλωση του Γερούν Ντάισελμπλουμ σε ομιλία του και συνέντευξη σε κοινό στο London School of Economics την 11.1.2018: ‘’Μετά από την Σύνοδο τηλεφώνησα στον Αλέξη Τσίπρα και του εξήγησα πώς είχε η κατάσταση μεταξύ των υπουργών και του υπουργού του, ότι δεν έβλεπα πώς μπορούσα να περάσω μια συμφωνία και να πετύχω έναν συμβιβασμό. Και του ζήτησα αν μπορούσε να κοιτάξει αυτό το θέμα, και το κοίταξε…’’. Βλέπε ενδεικτικά τις σχετικές δημοσιεύσεις στον ηλεκτρονικό τύπο: https://www.protothema.gr/economy/article/750104/daiselbloum-eho-ena-boukali-ouzo-otan-teleiosei-to-elliniko-programma-tha-to-adeiaso/

[10] Πρόκειται για ασύλληπτο θράσος από κάποιον που ξέρει πολύ καλά πως οι Έλληνες φορολογούμενοι επιβαρύνθηκαν με εκατοντάδες δις ευρώ δανείων προκειμένου να διασωθούν οι Γαλλικές, Γερμανικές, Ολλανδικές και λοιπές τράπεζες με το Α’ και Β’ μνημόνιο. Οι σχετικές δηλώσεις δημοσιεύτηκαν στον τύπο την 21.3.2017 ενώ το επίμαχο απόσπασμα της απάντησης του Γερούν Ντάισελμπλούμ που δέχτηκε σφοδρότατες διαμαρτυρίες εντός ευρω-κοινοβουλίου για την τοποθέτησή του έχει ως εξής: ‘’Κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, οι χώρες του Βορρά έδειξαν αλληλεγγύη στις χώρες που επηρεάστηκαν από την κρίση. Ως σοσιαλδημοκράτης, αποδίδω εξαιρετική σημασία στην αλληλεγγύη. Αλλά και αυτοί έχουν υποχρεώσεις. Δεν μπορούν να ξοδεύουν όλα τα χρήματα σε ποτά και γυναίκες και μετά να ζητούν βοήθεια’’. Βλέπε ενδεικτικά σχετικές δημοσιεύσεις: https://www.protothema.gr/world/article/664530/orgi-gia-ti-dilosi-daiselbloum-oi-hores-tou-notou-xodeuan-hrimata-se-alkool-kai-gunaikes/

[11] ‘’P.S.I.: Η μεγάλη ‘’μπλόφα’’ της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεοκοπία’’, Σπύρος Λαβδιώτης, (άρθρο) Αθήνα, 22.3.2012, https://spiros26.wordpress.com/

[12] Έκθεση Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, Ιούνιος 2015. Στο εξής: (Ε.ΕΠ.ΑΛ.Δ.Χ.)

[13] ‘’Μικρο-ομολογιούχοι: οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκαν το ελληνικό δημόσιο και καταστράφηκαν’’, Μπελεγρίνης Γ. (2014), Huffingtonpost gr, Ε.ΕΠ.ΑΛ.Δ.Χ

[14] ‘’Πολυνομοσχέδιο διαιώνισης της μνημονιακής φτώχειας και υποτέλειας’’, Λεωνίδας Βατικιώτης, 10.6.2018 https://leonidasvatikiotis.wordpress.com/

[15] Βλέπε και τις ενδιάμεσες εκθέσεις και απολογισμούς του ΤΑΙΠΕΔ: https://www.hradf.com/storage/files/uploads/2017-q1-gr.pdf και https://www.hradf.com/storage/files/uploads/financial-statements-30-06-17.pdf

[16] ‘’P.S.I.: Η μεγάλη ‘’μπλόφα’’ της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεοκοπία’’, Σπύρος Λαβδιώτης, (άρθρο) Αθήνα, 22.3.2012 & ‘’Ο ένοχος της χρεοκοπίας’’, Βασίλης Βιλιάρδος (άρθρο) Αθήνα, 26.11.2016 https://analyst.gr/2016/11/26/o-enoxos-tis-xreokopias/

[17] ‘’P.S.I.: Η μεγάλη ‘’μπλόφα’’ της σωτηρίας της Ελλάδας από την χρεοκοπία’’, Σπύρος Λαβδιώτης, (άρθρο) Αθήνα, 22.3.2012 & Financial Times, ‘’Is the IMF already assuming Greek Failure?’’. Στην τριμηνιαία έκθεση του Μαρτίου 2012 (IMF Country Report No 12/57) το IMF αναθεωρεί το νέο πακέτο διάσωσης των 130 δις ευρώ στα 174 δις ευρώ.

[18] Βλέπε υποσημείωση 11.

[19] ‘’Ο ένοχος της χρεοκοπίας’’, Βασίλης Βιλιάρδος, 26.11.2016, https://analyst.gr/2016/11/26/o-enoxos-tis-xreokopias/

[20] http://www.periodista.gr/politiki/article/11368/etsi-samaras-kai-benizelos-erixan-ton-giorgo-papandreou και https://el.wikipedia.org/

[21] Βλέπε σχετικές αναφορές και στο: ‘’Ανίκητοι Ηττημένοι’’, Γιάνης Βαρουφάκης, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα, 2017

[22] Οι περιγραφές των συγκλονιστικών γεγονότων κατεγράφησαν στον ηλεκτρονικό τύπο στις: 28-29 Ιουνίου 2011. Ενδεικτικά μπορείτε να δείτε κάποια βίντεο εδώ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=102&v=8ntbKJlDgxk και εδώ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=128&v=wj1jX0mFtLc και να μελετήσετε, πάλι ενδεικτικά : https://m.naftemporiki.gr/story/331201/pnigike-sta-ximika-to-suntagma και https://left.gr/news/28-29-ioynioy-2011-oi-imeres-poy-dakryse-i-dimokratia-vinteo

[23] Βλέπε βίντεο του Russia Today https://www.youtube.com/watch?v=CoWj-6NR4O0

[24] Το καπηλικό συνιστά το μικρεμπόριο ή λιανικό εμπόριο χρειωδών ειδών, τρόφιμα και ποτά, όπου ο μεσάζων καρπούται αθέμιτο κέρδος (αισχροκέρδεια). Πολιτικά (Αριστοτέλη), τόμος Πρώτος (η υποσημείωση από το πόνημα του Σπύρου Λαβδιώτη σελ.272, βλέπε υποσημείωση 25)

[25] ‘’Η εποχή του Ανατοκισμού’’, Μια φιλοσοφική προσέγγιση του χρήματος και της οικονομίας, Σπύρος Λαβδιώτης, Εκδόσεις Έσοπτρον, Αθήνα 2012

[26] Σύμφωνα με την Συνθήκη του Μάαστριχτ που κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή την 29^η Ιουλίου 1992 θεσμοθετήθηκε η ανεξαρτησία των Κεντρικών Τραπεζών, που αργότερα υπήχθησαν στην Ε.Κ.Τ. και απαγορεύτηκε η νομισματοποίηση του δημοσίου χρέους από τις εθνικές κυβερνήσεις. Δηλαδή, και με τις Συνθήκες που ακολούθησαν όπως Άμστερνταμ (1997) και Λισσαβόνας (2007) παραχωρήθηκε αρχικά η Νομισματική πολιτική, ουσιαστικά το ‘’αίμα’’ της οικονομίας από τις εθνικές κυβερνήσεις σε κέντρα άσχετα και ανεξάρτητα από αυτές. Εν μέσο θέρους οι βουλευτές ψήφισαν (την 29.7.1992) την Συνθήκη του Μάαστριχτ χωρίς να τους παραδοθεί το κείμενο της Συνθήκης και χωρίς να γνωρίζουν τι ψηφίζουν. Βλέπε αναλυτικά: ‘’Μάαστριχτ και τα παρεπόμενα’’, Σπύρος Λαβδιώτης, άρθρο, 8.2.2018

[27] Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η Ελλάδα το 2070 θα έχει 7 εκατ. κατοίκους όσους και το 1947 περιλαμβανομένων μεταναστών, προσφύγων κλπ.

[28] Βλέπε υποσημείωση 25, ειδικότερα την ενότητα: Αρχαία Σκέψη

[29] Ας σκεφτούμε πόσοι από τους κυβερνώντες μας έχουν καταξιωθεί επαγγελματικά ή είναι πολιτικοί… καριέρας. Επίσης ας σκεφτούμε τα επαγγέλματα και τα χρόνια εργασίας που έχουν (αν έχουν) οι τελευταίοι (από το 1993 και μετά) πρωθυπουργοί της Ελλάδας καθώς και οι επίδοξοι.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Ο Οκτώβριος έχει διεθνώς καθιερωθεί ως ο μήνας Ευαισθητοποίησης για το Σύνδρομο Down. Κατά τη διάρκεια του Οκτωβρίου γιορτάζουν οι συνάνθρωποί μας με σύνδρομο Down και ενημερωνόμαστε όλοι για τις ικανότητες και τα επιτεύγματά τους. Δεν πρόκειται για τον εορτασμό των αναπηριών, αλλά για τον εορτασμό των ικανοτήτων τους. Έχουν το δικαίωμα να μιλήσουν για το πώς είναι να έχει κάποιος σύνδρομο Down και να μάθουμε την πραγματική ιστορία των ανθρώπων αυτών.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας συντάχθηκε από συνεργάτη μας ιατρό το παρακάτω άρθρο.

«Αφήστε με να ζήσω!»

Μιά από τις παθήσεις για τις οποίες γίνεται συχνότερα έκτρωση στις μέρες μας είναι το σύνδρομο Down ή τρισωμία 21.

Τα παιδιά με σύνδρομο Down απορρίπτονται ως ανεπιθύμητα σε όλες τις εγκαταστάσεις της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (εξωσωματικής), οδηγούνται δε συχνά σε έκτρωση όταν διαπιστωθεί η κατάσταση αυτή κατά τη διάρκεια της κύησης.

Ας δούμε όμως από επιστημονικής πλευράς το τί ακριβώς σημαίνει σύνδρομο Down ή τρισωμία 21.

Το σύνδρομο Down παρουσιάζεται όταν ένα μωρό έχει ένα ολόκληρο ή μέρος επιπλέον του χρωμοσώματος 21. Αυτό το πρόσθετο γενετικό υλικό αλλάζει την πορεία της ανάπτυξής του και προκαλεί τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το σύνδρομο Down.

Υπάρχουν τρεις τύποι συνδρόμου Down: 1) η τρισωμία 21 (nondisjunction), που αντιπροσωπεύει το 95% των περιπτώσεων, 2) η μετατόπιση, που αντιπροσωπεύει περίπου το 4%, και 3) ο μωσαϊκισμός, ο οποίος είναι περίπου το 1% των περιπτώσεων.

Το σύνδρομο Down είναι η συχνότερα εμφανιζόμενη χρωμοσωμική διαταραχή. Περίπου 1 στα 700 μωρά στις Ηνωμένες Πολιτείες γεννιέται με σύνδρομο Down - περίπου 6.000 κάθε χρόνο.

Εμφανίζεται σε άτομα όλων των φυλών και οικονομικών επιπέδων

Η συχνότητα εμφάνισης των παιδιών με σύνδρομο Down αυξάνεται με την ηλικία της μητέρας. Ωστόσο, λόγω του υψηλότερου ποσοστού γονιμότητας στις νεότερες γυναίκες, το 80% των παιδιών με σύνδρομο Down γεννιούνται σε γυναίκες κάτω των 35 ετών

Τα άτομα με σύνδρομο Down έχουν αυξημένο κίνδυνο για ορισμένες παθολογικές καταστάσεις, όπως συγγενή καρδιακές ανωμαλίες, αναπνευστικά προβλήματα και προβλήματα ακοής, ν. Alzheimer, λευχαιμία παιδικής ηλικίας και παθήσεις θυρεοειδούς. Πολλές από αυτές τις παθήσεις είναι πλέον θεραπεύσιμες, έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι με σύνδρομο Down μπορούν τώρα πλέον να ζήσουν μια ζωή φυσιολογική.

Μερικά από τα κοινά φυσικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου Down είναι: ο ελαττωμένος μυϊκός τόνος, το χαμηλό ανάστημα, η κλίση προς τα πάνω στα μάτια και μια ενιαία βαθιά πτυχή στο κέντρο της παλάμης. Κάθε άτομο με σύνδρομο Down είναι ένα μοναδικό άτομο και μπορεί να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά σε διαφορετικούς βαθμούς ή και καθόλου.

Το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα με σύνδρομο Down έχει αυξηθεί θεματικά τις τελευταίες δεκαετίες – από 25 ετών το 1983 σε 60 ετών σήμερα.

Τα άτομα με σύνδρομο Down παρακολουθούν το σχολείο, εργάζονται, συμμετέχουν σε αποφάσεις που τους επηρεάζουν, έχουν προσωπικές σχέσεις, ψηφίζουν και συμβάλλουν στην κοινωνία με πολλούς και υπέροχους τρόπους.

Όλοι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down εμφανίζουν έκπτωση γνωστικών λειτουργιών, αλλά το αποτέλεσμα είναι συνήθως από ήπιο έως μέτριο και δεν αποτελεί εμπόδιο στο να εκδηλωθούν τα πολλά πλεονεκτήματα και τα ταλέντα που διαθέτει το κάθε άτομο.

Τα ποιοτικά εκπαιδευτικά προγράμματα, το ενθαρρυντικό περιβάλλον στο σπίτι, η καλή υγειονομική περίθαλψη και η σωστή υποστήριξη από την οικογένεια, τους φίλους και την κοινότητα, επιτρέπουν στα άτομα με σύνδρομο Down να ζήσουν μιά εκπληκτική και παραγωγική ζωή.

Πολλοί γονείς δεν ακολούθησαν την φωνή του πανικού, της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και ευδαιμονισμού και κράτησαν τα παιδιά τους παρά το ότι προγνώριζαν την κατάστασή τους.

Αυτοί οι γονείς οι οποίοι αποδέχθηκαν ταπεινά και με απλότητα το παιδί τους ως δώρο του Θεού, είχαν την ευκαιρία να ζήσουν άπειρες ευλογίες και χαρές στην οικογένειά τους. Το παιδί υπήρξε γι’ αυτούς πηγή ανεξάντλητων δωρεών.

Οι σχέσεις μέσα στο ζευγάρι συσφίγχθηκαν μέσα από τον κοινό αγώνα τους για το παιδί, αυξήθηκε η εμπιστοσύνη τους στην πρόνοια του Θεού, γνώρισαν μέσα από αυτή τη δοκιμασία βαθύτερα τις πραγματικές αξίες της ζωής.

Η σχέση τους με το Θεό–Πατέρα και την Ορθόδοξη Εκκλησία μας έγινε ουσιαστική και ζωντανή, δέχθηκαν βοήθεια από τον Πνευματικό τους αλλά και εκείνοι όταν ωρίμασαν πνευματικά μπόρεσαν να δώσουν βοήθεια σε άλλους γονείς που αντιμετώπισαν ανάλογα διλλήματα και καταστάσεις.

Για τα υπόλοιπα παιδιά τους το παιδί με τρισωμία 21 ήταν ο αγαπημένος τους αδελφούλης, κοντά στον οποίο βρήκαν κατανόηση, διάθεση για παιγνίδι, ανιδιοτέλεια, ανυστεροβουλία, απλότητα και αγάπη.

Διδάχθηκαν κοντά σε αυτόν να διακονούν, να δέχονται τις μικροσυγκρούσεις χωρίς να συνερίζονται, να βρίσκουν τη ζεστασιά στις ανθρώπινες σχέσεις όχι μέσα από την κατά κόσμον τελειότητα, αλλά μέσα από την χωρίς προϋποθέσεις αγάπη στις δωρεές του Θεού.

Είδαν στη πράξη, πως η πραγματική αξία στον άνθρωπο δεν βρίσκεται στην κατά κόσμον σοφία ή στην υγεία ή στην επάρκεια των υλικών αγαθών, αλλά την αξία τη δίνει η ζωντανή σχέση με το Θεό και η πλήρης και ταπεινή αποδοχή του Θελήματός Του, η οποία συνοδεύεται με θαυματουργικό τρόπο από την συμπλήρωση όλων των ανωτέρω.

Είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε πρόσφατα με έναν εκλεκτό επιστήμονα, ιατρό-εμβρυολόγο, με τον οποίο συνεργαστήκαμε σε μιά ημερίδα μας, ο οποίος με πολύ ωραίο τρόπο μάς διηγήθηκε την προσωπική του εμπειρία, από όπου φαίνεται το πώς έρχεται η ευλογία του Θεού στην οικογένεια που ο Θεός παραχωρεί να γεννηθεί ένα τέτοιο παιδί.

Σύμφωνα λοιπόν με την ομολογία του ιατρού, η πλειοψηφία των ζευγαριών που διαγνώσθηκε το έμβρυό τους με τρισωμία 21, σύνδρομο Down δηλαδή, και αυτοί το αποδέχθηκαν και δεν το σκότωσαν, είχαν μια ευλογημένη ζωή και κάποιοι, μάλιστα, έκαναν ως εκ θαύματος και άλλο ή άλλα παιδιά φυσιολογικά. Ενώ οι περισσότεροι απ΄ όσους τα καταστρέψανε, περιφρονώντας το δώρο του Θεού ως ατελές, σύντομα οδηγήθηκαν στο διαζύγιο, καταστρέφοντας την οικογένειά τους.

Τελικά είναι αυτή η ταπεινή υπακοή στο θέλημα του Θεού και η άνευ όρων αποδοχή της ζωής, που μόνο Αυτό χαρίζει, που εξασφαλίζει σε όλη την οικογένεια και στο ευλογημένο παιδάκι την αιώνια θέση τους μέσα στην αγκαλιά του Θεού.

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!

Ἀνυποχώρητο τό Ὑπουργεῖο Παιδείας στήν ἀλλαγή τοῦ χαρακτῆρος τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν. Ἐπιμένει ὅλως παρανόμως, ἀντισυνταγματικῶς καί ἀντιθέτως πρός τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο νά ἐπιβάλει μέ κάθε τρόπο τά ἀπαράδεκτα νέα Θρησκευτικά. Κωφεύει στίς τόσες διαμαρτυρίες καί στήν ἀπαίτηση τῶν γονέων γιά τήν ὀρθόδοξη ἀγωγή τῶν παιδιῶν τους. Ἐμμένει στήν ἀνισόνομη μεταχείρησή τους ἔναντι τῶν μουσουλμάνων, τῶν ἑβραίων καί τῶν ρωμαιοκαθολικῶν μαθητῶν, στούς ὁποίους ἀναγνωρίζει μέ νόμο, τό δικαίωμα νά διδάσκονται μόνον τήν πίστη τους. Δέν ἐπιδεικνύει οὔτε τή δημοκρατική εὐαισθησία νά ἐφαρμόσει , ὅπως ὑποχρεοῦται, τίς ὑπ’ ἀριθμ. 660/2018 καί 926/2018 ἀποφάσεις τῆς ὁλομέλειας τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου τῆς χώρας, τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, οἱ ὁποῖες ἀκυρώνουν τά δικά του νέα Προγράμματα Σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν. Τά ἀκυρώνουν ἀκριβῶς διότι εἰσήγαγαν στήν Ἐκπαίδευση Θρησκευτικό μάθημα ἀντιορθόδοξο καί ἀντισυνταγματικό. Μάθημα, πού ἐπιφέρει σύγχυση στούς μικρούς μαθητές τοῦ Δημοτικοῦ καί τοῦ Γυμνασίου καί ὁδηγεῖ στόν προσηλυτισμό τους στίς διάφορες αἱρέσεις καί στίς θρησκευτικές ἑτεροδιδασκαλίες.

Αὐθαιρετεῖ καί παρανομεῖ τό Ὑπουργεῖο Παιδείας. Ἐνεργεῖ ἀντιθέτως πρός τό Σύνταγμα καί τούς νόμους τοῦ Κράτους. Παραβαίνει τήν ἀρχή τῆς ἰσονομίας καί ἰσοπολιτείας. Καί ἐπιπλέον ὁ Ὑπουργός Παιδείας κος Γαβρόγλου ἐμφανίζεται νά ἀπειλεῖ τούς ἐκπαιδευτικούς μέ τή δήλωσή του «Ὅσοι θεολόγοι δέν διδάξουν τά νέου τύπου θρησκευτικά στά σχολεῖα, δρόμο!» Παρανομεῖ ὁ κ. Ὑπουργός. Καί ἐπιδιώκει τήν ἐπιβολή τῆς παρανομίας του ἐπισείοντας στούς ἐκπαιδευτικούς τήν μεγίστη τῶν ποινῶν.

Εἶναι ξεκάθαρη πλέον ἡ στοχοθεσία του. Ἐπιδιώκει νά ἀποκόψει τή νέα γενιά ἀπό τήν κυριότερη ρίζα τοῦ ἔθνους μας, τήν Ὀρθοδοξία. Αὐτή, πού ὑπῆρξε μητέρα, πνευματική τροφός καί ὁδηγός τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὐτή, τόν διατήρησε καί τόν ἔκανε νά μεγαλουργήσει.

Τήν ἐπικινδυνότητα τῶν νέων Θρησκευτικῶν ἐπεσήμανε ἀπό τό 2016 ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος μέ τήν ἔκφραση: «Τά καινούρια προγράμματα… ἔπεισαν ὅτι δέν πρόκειται γιά θρησκευτικά, ἀλλά γιά ἐπιχείρηση ἀλλοιώσεως τῆς πίστεως μας». Καί διευκρίνισε: «Δέν μπορεῖ νά ἐκριζώνεται ἡ θεολογική ἐπιστήμη ἀπό τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, προκειμένου τό μάθημα νά ὑπηρετήσει σκοπούς πολιτικῆς καθοδηγήσεως». Ὅτι ἀντιμετωπίζουν ἔτσι τά θρησκευτικά οἱ κυβερνῶντες προκύπτει καί ἀπό τήν προοπτική τους νά ἀναθέσουν τή διδασκαλία τους σέ… κοινωνιολόγους.

Ἡ ἐπισήμανση τοῦ Μακαριώτατου ἰσχύει καί γιά τό σημερινό Πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά, ἀφοῦ εἶναι στήν οὐσία τό ἴδιο μέ ἐκεῖνο τοῦ προηγούμενου Ὑπουργοῦ Παιδείας κατά τήν ὁμολογία εἰδικῶν ἐπιστημόνων καί κυβερνητικῶν καί ὑπηρεσιακῶν παραγόντων .

Καί ὅπως παρατηρήθηκε, δέν μπορεῖ νά συμμορφωθεῖ τό νέο μάθημα Θρησκευτικῶν πρός τή συνταγματική ἐπιταγή, ἄν δέν ἀλλάξει πλήρως. Χρήζει ἐκ νέου σύνταξης καί ἀναμόρφωσης,  γιά νά γίνει συμβατό πρός τή συνταγματική ἐπιταγή .

Τά νέα θρησκευτικά λοιπόν δέν ἀποσκοποῦν στήν καλλιέργεια καί ἀνάπτυξη τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς συνειδήσεως τῶν νέων μας, ὅπως ὁρίζει τό Σύνταγμα καί η ἐκπαιδευτική νομοθεσία καί νομολογία. Ὅπως ἀποφαίνεται τό Ἀνώτατο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο τῆς χώρας. Καί ὅπως τέλος εἶναι ἡ ἀπαίτηση τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία ἔχει ἐκφρασθεῖ μέ ποικίλα νόμιμα καί εἰρηνικά μέσα διαμαρτυρίας. Ἀκόμη καί μέ τήν ἐπιστροφή τῶν βιβλίων–φακέλων θρησκευτικῶν στό Ὑπουργεῖο. Γεγονός πρωτοφανές.

Ἄν ἀμφιβάλλουν οἱ κυβερνῶντες, ἄς προβοῦν σέ δημοψήφισμα. Ζοῦμε σέ συντεταγμένη δημοκρατική χώρα καί ἄς μή δημοσιεύουν παραπλανητικά στοιχεῖα, ὅπως καταγγέλει ἡ Πανελλήνια Ἔνωση Θεολόγων, ὅτι οἱ θεολόγοι ἐκπ/κοί δηλώνουν σέ σημαντικό ποσοστό ἱκανοποιημένοι ἀπό τά νέα θρησκευτικά.

Οἱ νέοι ἀξίζουν ἰδιαίτερης προσοχῆς καί ὀρθῆς ψυχοσωματικῆς καλλιέργειας, γιά νά ἀποφύγουν τό πολυειδές κακό καί νά ἀναπτυχθοῦν ἁρμονικά. Στό ἔργο αὐτό συμβάλλει ἀποφασιστικά ἡ χριστιανική κοσμοθεωρία καί βιοθεωρία. Μπροστά τους ὠχριοῦν οἱ ὑλιστικές καί ἄθεες διδασκαλίες καί ἰδεολογίες καί οἱ ὅποιες ἄλλες θρησκευτικές δοξασίες. Δέν ὑπάρχει τελειότερο παιδαγωγικό πρότυπο ἀπό τήν οὐρανομήκη μορφή τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οὔτε τελειότερος κώδικας θρησκευτικῆς καί ἠθικοκοινωνικῆς διδασκαλίας ἀπό τό χριστιανικό Εὐαγγέλιο ὀρθοδόξως ἑρμηνευμένο καί βιωμένο. Η ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, ὅπως αὐτή διδάσκεται καί βιώνεται στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἡ μεγάλη ἀνασχετική δύναμη στά ποικίλα ἀρνητικά ἐρεθίσματα πού δέχονται οἱ νέοι μας. Γιατί πρέπει νά τήν περιορίσουμε, προκειμένου νά ἱκανοποιηθοῦν οἱ ὅποιες ἰδεοληψίες; Γιατί νά ἀρνηθοῦμε τή νερομάνα τῆς ζωῆς καί νά στραφοῦμε στά ξεροπήγαδα; Σε «φρέατα συντετριμμένα»;

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΡΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ

Περιεχόμενα τεύχους που επιμελήθηκε και κυκλοφόρησε η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας τον Ιούνιο του 2018:

1. Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με θέμα τη λειτουργία ιστοσελίδων εκ μέρους εκκλησιαστικών φορέων και εκ μέρους κληρικών και μοναχών

2. Αὐτονόητα, ὄχι διαφημιζόμενα!

3. 39 φωτογραφίες!!!

4. Από το face to face … στην ερημιά του facebook!!!

5. «Είμαστε τα προϊόντα του Facebook»

6. Πίστευα ότι τα social media είναι μια δύναμη του καλού – τώρα όλα δείχνουν πως όχι

7. «Κατώτερη μορφή επικοινωνίας και μορφή ψυχασθένειας το Facebook»

8. Facebook: Ο Iστός της αράχνης που τρέφεται με likes…

9. Τα κοινωνικά δίκτυα θρέφουν τον ναρκισσισμό των χρηστών

10. Γιατί το Facebook μας κάνει πιο δυστυχισμένους

11. Το Facebook εκτρέφει το άγχος

12. Facebook και Twitter προκαλούν εθισμό όπως τα ναρκωτικά!

13. Το Internet εθίζει σαν ναρκωτικό και καταστρέφει τον εγκέφαλο όπως η κοκαΐνη

14. Ένας Θεός ξέρει τι κάνει στους εγκεφάλους των παιδιών μας: Ο πρώην πρόεδρος του Facebook κυνικά αποκαλύπτει

15. Ο εθισμός στα social media δεν είναι καθόλου τυχαίος

16. Πρώην εργαζόμενοι του Facebook και της Google ξεκινούν εκστρατεία εναντίον του εθισμού στην τεχνολογία

17. Το Facebook καταστρατηγεί το δικαίωμα των παιδιών στην αθωότητα

18. «Το Facebook οδηγεί τους νέους στα ναρκωτικά!»

19. Ψαρεύουν παιδιά από το Ίντερνετ

20. Το ερωτικό βίντεο που αναρτήθηκε στο Facebook από δύο έφηβους, έχει διχάσει τη Δανία

21. Σε κίνδυνο τα παιδιά που οι γονείς τους αναρτούν φωτογραφίες στα social media

22. Ωμές εικόνες παιδικής πορνογραφίας εντοπίστηκαν στο Facebook

23. Facebook και παιδοφιλία: Ο «ανόητος» και ο «ευφυής» θύτης – αληθινά παραδείγματα

24. «Ακυρώστε το Messenger Kids, το Facebook δεν είναι για μικρά παιδιά»

25. Messenger Kids και στο Android: όταν ο Zuckerberg τους γράφει όλους

26. Το Facebook μπαίνει στο παιχνίδι του dating

27. Οι Μασόνοι ψάχνουν μέλη μέσω Facebook : Τουλάχιστον 20 ετών και όχι άεργους

28. Είναι εξαιρετικά εύκολη η αγορά fake Facebook λογαριασμών!

29. To Facebook απενεργοποίησε περισσότερα από 1,3 δισεκατομμύρια ψεύτικα accounts

30. Οι πλαστές σελίδες Facebook αντιπροσωπεύουν το 60% του phishing στα social media

31. To Facebook «φακελώνει» όσα γράφουμε και δεν δημοσιεύουμε

32. Το Facebook συλλέγει ιστορικό κλήσεων και δεδομένα SMS από συσκευές Android

33. Έτσι το Facebook φακελώνει ακόμα κι όσους δεν έχουν Facebook

34. Αυστρία: Το Facebook «γνώριζε» από το 2011 για τη διαρροή των δεδομένων

35. H άσχημη αλήθεια: Το σημείωμα του 2016 που ʺκαίειʺ το Facebook

36. Αμαρτίες ή γκάφες; ‐ Μια σύντομη ιστορία των μεγάλων σφαλμάτων του Facebook

37. Facebook: γιατί πρέπει να σταματήσετε την χρήση του

38. Facebook: Σοβαρό σφάλμα στον έλεγχο ασφαλείας δύο παραγόντων ‐ To κοινωνικό δίκτυο «σπαμάρει» τους χρήστες του

39. «Συχνή πρακτική η κλοπή δεδομένων στο Facebook»

40. Συνιδρυτής Whatsapp: Διαγράψτε το Facebook!

41. Ομάδες ακτιβιστών ξεκινούν εκστρατεία για να κλείσουν το Facebook

42. Άρχισαν οι καταγγελίες για το GDPR σε βάρος Facebook, Instagram και WhatsApp

43. Το Facebook και η Google έφτασαν τα 8,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε αγωγές την πρώτη ημέρα του GDPR

44. Νέες καταγγελίες κατά του Facebook: Παραπλανεί τους χρήστες να υπογράψουν τους νέους όρους χρήσης

45. Αποσπάσματα από τους νέους όρους χρήσης του Facebook (New terms of service)

46. Ποιες κατηγορίες δεδομένων μου μπορώ να δω από το Facebook;

47. Νέα Ζηλανδία κατά Facebook

48. Οι φωτογραφίες στο Facebook μπορούν να σας μαρτυρήσουν στην πραγματική ζωή

Διαβάστε τα κείμενα πατώντας εδώ

Πηγή: Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης, Η άλλη όψη

Σχόλιο Τ.Ι.: Διασκεδάζει Κύριος βουλάς εθνών, αθετεί δε λογισμούς αρχόντων.

Μεγάλο μέρος, μάλιστα, του αμύθητου ορυκτού πλούτου που διαθέτει το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται στον υπό ανταλλαγή σερβικό τομέα

Είχα σημειώσει παλαιότερα στη voria.gr, ότι η σπουδαιότητα του Κοσσυφοπεδίου, που το καθιστά πολύφερνο μνηστήρα των ισχυρών, δεν είναι μόνον η γεωστρατηγική θέση του, αλλά και ο θησαυρός που κρύβει στο υπέδαφός του.

Αυτό δεν μπορεί να αποκρυβεί, και θα τεθεί και επισήμως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μετά και την προχθεσινή δήλωση του πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου, Ραμούς Χαραντινάι, ο οποίος διαφωνεί με την πολιτική του προέδρου Χασίμ Θάτσι, περί ανταλλαγής εδαφών με την Σερβία. Και έχει λόγους να ανησυχεί, επειδή μεγάλο μέρος του αμύθητου ορυκτού πλούτου που διαθέτει το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται στον υπό ανταλλαγή σερβικό τομέα.

Ο Χαραντινάι, με αφορμή το προ ημερών επεισόδιο με την Σερβία περί την λίμνη Γκαζιβόντα, υποστήριξε ότι οι Σέρβοι δεν ενδιαφέρονται τόσο για τους ομοεθνείς τους, ούτε για την τεχνητή λίμνη, αλλά για «μια οροσειρά με μεταλλεύματα και μεγάλο ορυκτό πλούτο από το Γερίνιε μέχρι το Λέσακ ή Λεποσάβιτς», είπε.

Πριν αναφερθώ με λεπτομέρειες στον θησαυρό αυτόν, να υπενθυμίσω δύο περιστατικά, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, αλλά και μαρτυρούν τους λόγους για τους οποίους οι ισχυροί απέσπασαν το Κοσσυφοπέδιο από την Σερβία. Η τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ και ο αρχηγός των στρατευμάτων που βομβάρδισαν την Γιουγκοσλαβία, Γουέσλι Κλάρκ, εμφανίστηκαν στο Κοσσυφοπέδιο, ως εκπρόσωποι εταιριών για τις σχετικές επενδύσεις. Δεν κρατήθηκαν δηλαδή, ούτε τα προσχήματα.

Η Μαντλίν Ολμπράιτ, η οποία πρωτοστάτησε στις ένοπλες συγκρούσεις, σε συνεργασία με τον αδελφό του Προέδρου Χασίμ Θάτσι, συνέστησε αμερικανοτουρκική κοινοπραξία, η οποία επενδύει σε έργα υποδομών σε όλο το κατεχόμενο Κοσσυφοπέδιο, με μοχλό την εταιρεία "Odeteljon".

Ο δε στρατηγός Γουέσλι Κλάρκ και την εταιρία "Envidity Energy", την οποία διευθύνει, κατέθεσε πρόταση ενδιαφέροντος για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Κοσσυφοπεδίου. Η εταιρία του δραστηριοποιείται στον ενεργειακό τομέα και έχει παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο από το 2013 όταν και κατέθεσε για πρώτη φορά πρόταση ενδιαφέροντος. Μέχρι σήμερα ωστόσο, δεν έχει εγκριθεί εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας.

Πέραν τούτου, επαναφέρω και ένα απόσπασμα από παλαιά δημοσίευσή μου, από αναφορά της "The Wall Street Journal", σύμφωνα με την οποία ο Τζορτζ Σόρος, «έχει βάλει στο μάτι τον ορυκτό πλούτο του Κοσσυφοπεδίου» και βρίσκεται σε συνεργασία με τον εκατομμυριούχο Αλβανό, Sahit Muja, ο οποίος ζει στη Νέα Υόρκη και είναι γνωστός για τις εξορυκτικές δραστηριότητές του στο Κοσσυφοπέδιο, διευθύνοντας την εταιρία "Albanian Minerals". 

Τι και πόσος είναι τελικά αυτός ο ορυκτός πλούτος; Το 2005, η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι αξίζει 13,5 δισ. ευρώ. Πολύ πρόχειρη η εκτίμηση, αφού οι επιχειρηματικοί κύκλοι κάνουν λόγο για περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια. Η περιοχή του Κοσσυφοπεδίου έρχεται πέμπτη σε αποθέματα λιγνίτη στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τη δεκαετία του 1980 στην περιοχή εξορυσσόταν το 70% του ορυκτού πλούτου της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Εκτός από ενεργειακό χρυσωρυχείο, όμως, είναι και πραγματικό χρυσωρυχείο. Χρυσός, άργυρος, νικέλιο, χρώμιο, μόλυβδος και άλλα μέταλλα βρίσκονται σε αφθονία στο υπέδαφός του. Επιπλέον, αποτελέσματα έρευνας που δόθηκαν πριν από λίγο καιρό στη δημοσιότητα φανερώνουν ότι τα αποθέματα της χώρας σε χρυσό, νικέλιο και χρώμιο είναι μεγαλύτερα απ’ όσο υπολογίζονταν μέχρι πρόσφατα. Είναι, λοιπόν, να μην ανοίγει η όρεξη των πολυεθνικών με τέτοιες ευκαιρίες επενδύσεων;

Να σημειωθεί, ότι στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα μεταλλευμάτων αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Εκτός του ότι στο Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα σε άνθρακα στην Ευρώπη, εκτός των ανωτέρω αναφερομένων επίσης έχουν αρσενικό, θάλλιο, βισμούθιο σίδηρος, και άλλα μέταλλα. Επίσης σε Αλβανία και Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν κοιτάσματα μεταλλευμάτων, χρωμίου, βωξίτη, χαλκό, νικέλιο, χαλαζία, μαγνήσιο, και κοβάλτιο.

Νομίζω πως αυτά αρκούν, για να καταδείξουν από πού πηγάζει το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον των ισχυρών, και ας προβάλλονται… ανθρωπιστικοί λόγοι για την απόσπαση της περιοχής από την Γιουγκοσλαβία.

Πηγή: Ο Μακεδών, Ακτίνες

Ἡ βασικὴ προβληματικὴ ἡ ὁποία πρόκειται νὰ μᾶς ἀπασχολήσει εἶναι ἂν ὑπάρχουν σαφῆ διαχωριστικὰ ὅρια μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συνεχίζει χωρὶς διακοπὴ καὶ μὲ πληρότητα τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καὶ ὅλων τῶν ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσης. Περισσότερο μάλιστα μᾶς ἐνδιαφέρει σ΄αὐτὴν τὴν διερεύνηση νὰ ἀναφερθοῦμε στὶς χριστιανικὲς κοινότητες τῆς Δύσεως, τὸν Ρωμαιοκαθολοκισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμὸ ὑπὸ τὶς πάμπολλες διασπάσεις του, διότι γιὰ τὶς χριστιανικὲς ὁμολογίες τῆς Ἀνατολῆς, τὴν ὀλιγάνθρωπη τοῦ Νεστοριανισμοῦ καὶ τὴν πολυάνθρωπη τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ ἢ τῶν Ἀντιχαλκηδονίων, ὑπάρχουν ἀλάθητες ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ καθολικὴ συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐν γένει συνειδήσεως, ὥστε νὰ εἶναι ἀδύνατο καὶ ἀδιανόητο γιὰ μία συνεπὴ καὶ γνήσια Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία νὰ θεωρήσει τοὺς Μονοφυσῖτες ὡς Ὀρθοδόξους, γιατὶ ἔτσι ἐξισώνει καὶ ταυτίζει Ὀρθοδοξία καὶ αἵρεση, ἀλήθεια καὶ πλάνη. Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ ἀδιανόητο καὶ ἀδύνατο γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῶν δεκαεννέα αἰώνων ἔγινε δυνατὸ μετὰ τὸ γκρέμισμα τῶν ὁρίων ποὺ πέτυχε ὁ Οἰκουμενισμὸς αὐτὴ ἡ παναίρεση τοῦ 20ου αἰώνα. Δὲν ὑπάρχει πλέον σαφῆς ὁροθετικὴ γραμμὴ ποὺ νὰ χωρίζει καὶ νὰ διακρίνει μέχρι ποῦ φθάνει ἡ Ἐκκλησία καὶ ποῦ ἀρχίζει ἡ αἱρεση.

Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ

Ἡ βασικὴ προβληματικὴ ἡ ὁποία πρόκειται νὰ μᾶς ἀπασχολήσει εἶναι ἂν ὑπάρχουν σαφῆ διαχωριστικὰ ὅρια μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συνεχίζει χωρὶς διακοπὴ καὶ μὲ πληρότητα τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καὶ ὅλων τῶν ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν τῆς Ἀνατολῆς καὶ τῆς Δύσης.

Περισσότερο μάλιστα μᾶς ἐνδιαφέρει σ΄αὐτὴν τὴν διερεύνηση νὰ ἀναφερθοῦμε στὶς χριστιανικὲς κοινότητες τῆς Δύσεως, τὸν Ρωμαιοκαθολοκισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμὸ ὑπὸ τὶς πάμπολλες διασπάσεις του, διότι γιὰ τὶς χριστιανικὲς ὁμολογίες τῆς Ἀνατολῆς, τὴν ὀλιγάνθρωπη τοῦ Νεστοριανισμοῦ καὶ τὴν πολυάνθρωπη τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ ἢ τῶν Ἀντιχαλκηδονίων, ὑπάρχουν ἀλάθητες ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ καθολικὴ συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐν γένει συνειδήσεως, ὥστε νὰ εἶναι ἀδύνατο καὶ ἀδιανόητο γιὰ μία συνεπὴ καὶ γνήσια Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία νὰ θεωρήσει τοὺς Μονοφυσῖτες ὡς Ὀρθοδόξους, γιατὶ ἔτσι ἐξισώνει καὶ ταυτίζει Ὀρθοδοξία καὶ αἵρεση, ἀλήθεια καὶ πλάνη. Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ ἀδιανόητο καὶ ἀδύνατο γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῶν δεκαεννέα αἰώνων ἔγινε δυνατὸ μετὰ τὸ γκρέμισμα τῶν ὁρίων ποὺ πέτυχε ὁ Οἰκουμενισμὸς αὐτὴ ἡ παναίρεση τοῦ 20ου αἰώνα. Δὲν ὑπάρχει πλέον σαφῆς ὁροθετικὴ γραμμὴ ποὺ νὰ χωρίζει καὶ νὰ διακρίνει μέχρι ποῦ φθάνει ἡ Ἐκκλησία καὶ ποῦ ἀρχίζει ἡ αἱρεση. Κατόρθωσε ἐπὶ δεκαετίες τὸ κακῶς ὀνομαζόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν» νὰ ἀλλοιώσει τόσο πολὺ τὴν ἐκκλησιολογικὴ αὐτοσυνειδησία τῶν Ὀρθοδόξων, ὥστε νὰ μᾶς ταυτίσει καὶ ἰσοπεδώσει ὅλους τοὺς Ἀνατολικούς, ἐμᾶς καὶ τοὺς Μονοφυσῖτες, νὰ μᾶς πείσει ὄχι μόνο νὰ στεγαζόμαστε καὶ νὰ συσκεπτόμαστε σὲ ἐπιτροπὲς κάτω ἀπὸ τὴν κοινὴ ὀνομασία τῶν Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικῶς νὰ μᾶς ὁδηγήσει μὲ τὴν υἱοθέτηση τῆς ἐκκλησιολογίας τῶν Προτεσταντῶν σὲ ἐκκλησιαστικὴ διακονία μὲ τὴν ἑκατέρωθεν ἀναγνώριση τῶν μυστηρίων, ὅπως ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἔχει κάνει τὸ Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας, ἐσχάτως δὲ γιὰ τὸ γάμο τῶν Κοπτῶν καὶ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας.

ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ

Ὑπὸ τὸ πρόσχημα τοῦ ὁράματος νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ἑνότητα τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, ἀντὶ νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ μόνη ἀσφαλὴς καὶ σωτήριος μέθοδος τοῦ Χριστοῦ, ἀποδεχόμενοι μιὰ πίστη, μιὰ σώζουσα ἀλήθεια, νομιμοποίησαν τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, ταύτισαν καὶ ἐξίσωσαν τὴν ἀλήθεια μὲ τὴν πλάνη, τὴν ἀληθὴ διδασκαλία τοῦ Κυρίου καὶ τῶν Ἀποστόλων μὲ τὶς ψευτοδιδασκαλίες τῶν νέων ψευδοπροφητῶν καὶ ψευδοδιδασκάλων. Οἱ Προτεστάντες δέχθηκαν καὶ ἐπρόβαλαν τὴν γνωστὴ «θεωρία τῶν κλάδων» (branch theory), σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ ἀληθὴς Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχει σὲ καμμία ἀπὸ τὶς ὑπαρκτὲς ὁρατὲς Ἐκκλησίες. Κάθε μιὰ ἀπὸ αὐτὲς εἶναι ἕνα τμῆμα, ἕνα κομμάτι, καὶ ὄχι ὁλόκληρη ἡ Ἐκκλησία. Ὅπως στὸν κορμὸ τοῦ δένδρου ὑπάρχουν κλάδοι πολλοὶ ποὺ ἀποτελοῦν ἰσότιμα μέρη τοῦ δένδρου, ἔτσι καὶ οἱ ἐπιμέρους ἐκκλησίες εἶναι ἰσότιμα μέρη τοῦ δένδρου τῆς μιᾶς Ἐκκλησίας. Καμμιὰ ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες δὲν μπορεῖ νὰ διεκδικήσει ἀποκλειστικὰ γιὰ τὸν ἑαυτό της ὅτι εἶναι ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία μάλιστα κατ΄αὐτοὺς δὲν εἶναι ὁρατὴ ἀλλὰ ἀόρατη καὶ ἰδανική. Εἶναι ὄντως ἐφυὴς ἡ θεωρία τῶν κλάδων. Ἂν ὅμως θέλει κανεὶς νὰ τὴν ἐφαρμόσει ἱστορικά, πρέπει νὰ καταλήξει στὸ συμπέρασμα, ὅτι ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ μερικοὶ κλάδοι ἀποκόπτονται ἀπό τὸν κορμὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὲν τρέφονται ἀπὸ τοὺς χυμοὺς ξεραίνονται καὶ καταστρέφονται, ὅπως ἀκριβῶς διδάσκει ὁ Χριστὸς γιὰ τὴν ἄμπελο καὶ τὸ κλῆμα, τὴν κληματαριὰ δηλαδὴ καὶ τὴν κληματόβεργα, τὴν κληματίδα:

«... ἐὰν μὴ τις μένῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι καὶ καίεται.»

Ἡ θεωρία τῶν Κλάδων ἐπινοήθηκε ἀπὸ τὸν Προτεσταντισμὸ γιὰ νὰ μὴν χάσουν τὴν ἐκκλησιαστικότητα, τὸν δεσμὸ μὲ τὴν Ἐκκλησία ὅλες οἱ παραφυάδες οἱ προτεσταντικὲς ποὺ ξεφυτρώνουν συνεχῶς. Καὶ ἀπὸ τὴν πλευρὰ αὐτή, μὲ προτεσταντικὴ δηλαδὴ ἐκκλησιολογία, δικαιολογεῖται ὁ τίτλος «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιῶν», ὅπου στεγάζονται ἰσότιμα ὅλες οἱ προτεσταντικὲς ὁμάδες. Δὲν δικαιολογεῖται ἡ δική μας συμμετοχή, σὰν νὰ εἴμαστε κι ἐμεῖς μιὰ τέτοια παραφυάδα, καὶ συναποτελοῦμε μὲ ὅλους αὐτοὺς τὴν Ἐκκλησία. Δὲν δικαιολογεῖται γιὰ μᾶς ἐπίσης οὔτε ὁ ὅρος «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν». Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι δεδομένη, ἔστω καὶ ἂν ὑπάρχουν αἱρέσεις καὶ σχίσματα, ποὺ δὲν ἔλειψαν στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, μὲ μεγάλο ἀριθμὸ ὀπαδῶν καὶ σὲ μεγάλη γεωγραφικὴ καὶ ἐθνολογικὴ ἔκταση. Ἡ ἔκπτωση καὶ ἡ ἀποκοπὴ μιᾶς χώρας ἢ ἑνὸς ἔθνους ἀπὸ τὴν καθολικὴ τὴν οἰκουμενικὴ Ἐκκλησία, δὲν παραβλάπτει τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ δένδρο παραμένει ἑνιαῖο, ὅταν ἀποκοπεῖ ἕνα κλαδί του, ὅπως καὶ τὸ κλῆμα ὅταν ἀποκοπεῖ ἡ κληματόβεργα. Γι΄αὐτὸ ὅπως ὀρθὰ παρατηρήθηκε:

«... ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ θεωρεῖ τὶς καθολικὲς καὶ προτεσταντικὲς ἐκκλησίες τῶν δυτικῶν χωρῶν, ὡς τὶς νόμιμες καὶ αὐθεντικὲς τοπικὲς ἐκκλησίες αὐτῶν τῶν χωρῶν. Χωρισμένες ἀπὸ τὸν κορμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ ἐκκλησίες αὐτὲς δὲν εἶναι πιὰ σὲ σχέση μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἡ μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, παρούσα σ΄αὐτὲς τὶς χῶρες.»

Συναφὴς πρὸς τὴν «θεωρία τῶν κλάδων» εἶναι ἡ θεωρία τῆς «Περιεκτικότητας» τῶν Ἀγγκλικανῶν, ἡ ὁποία ἐπιτρέπει νὰ περιέχονται, νὰ συμπεριλαμβάνονται, μέσα στὴν ἐκκλησία, θεωρώντας νόμιμη αὐτὴ τὴν εὐρύτητα καὶ τὴν πλατειὰ ἀνοχή, οἱ πιὸ ἀντίθετες διδασκαλίες καὶ ἀποκλίσεις, ἀκόμη καὶ σὲ οὐσιώδη θέματα πίστεως, ἀρκεῖ νὰ μὴν διακοπεῖ ἡ κοινωνία καὶ ἡ ἑνότητα τῶν διαφωνούντων. Γίνεται ἀνεκτὴ π.χ. ἡ ἀμφισβήτηση τῆς διδασκαλίας τῆς Ἁγίας Γραφῆς περὶ ἀγγέλων καὶ δαιμόνων ἢ ἡ ἑρμηνεία της μὲ συμβολικὴ ἔννοια, τὰ θαύματα μπορεῖ νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἀφύσικα καὶ μυθώδη συμβάντα, ἡ ὑπερφυσικὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῆς Παρθένου ὡς μία φυσιολογικὴ γέννηση κατὰ τοὺς φυσικοὺς νόμους. Ἀκόμα καὶ τὸ θεμελιῶδες δόγμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, χωρὶς τὴν ὁποία δὲν ἔχει νόημα ἡ χριστιανικὴ πίστη, «εἰ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ἡμῶν», ἀνήκει στὴ σφαῖρα τοῦ συμβολισμοῦ καὶ δὲν ἀποτελεῖ ἱστορικὸ γεγονός. Ἂν προσθέσουμε καὶ τὰ τολμηρὰ ἀνοίγματα τῶν Ἀγγλικανῶν στὶς μέρες μας, τὴν ἔγκριση τῆς ἱερωσύνης τῶν γυναικῶν καὶ τὴν ἱερολόγηση τοῦ γάμου τῶν ὁμοφιλοφύλων, τὰ ὁποῖα βέβαια υἱοθετήθηκαν μετὰ ἀπὸ φοβερὲς ἐσωτερικὲς διαιρέσεις καὶ διαφωνίες, ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἔχουν ξεπεραστεῖ ὅλα τὰ ὅρια, νομιμοποιοῦνται καὶ δικαιολογοῦνται ὅλες οἱ διαφωνίες καὶ ὅλες οἱ ἁμαρτίες, ἡ Ἐκκλησία γίνεται ξέφραγο ἀμπέλι, συνονθύλευμα καὶ συμπερίληψη ὅλων τῶν πλανῶν καὶ τῶν καινοτομιῶν.

Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Ρωμαικαθολικισμοῦ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο προῆλθε ὁ Προτεσταντισμός, φαίνεται κατ΄ἀρχὴν ὅτι ὑπάρχουν ὅρια, ἀφοῦ ἰσχύει καὶ ἐδῶ, ὅπως καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸ ἀρχαῖο δόγμα «extra Ecclesiam nulla salus», ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας δὲν ὑπάρχει σωτηρία. Βρῆκε ἡ παπικὴ ἐκκλησιολογία τρόπο νὰ εὐρύνει τὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ οὐσιαστικῶς νὰ δεχθεῖ τὴν ἀόρατη ἐκκλησία τῶν Προτεσταντῶν. Σύμφωνα μὲ αύτὴν τὴν ἀντίληψη ἀκόμη καὶ στὶς αἱρετικὲς καὶ σχισματικὲς ὁμάδες τὸ βάπτισμα εἶναι ἔγκυρο, ἐφόσον τελεῖται ὀρθῶς. Ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ ποὺ ἔχουν βαπτισθεῖ ὀρθῶς εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐκκλησιαστικότητα ὅμως αὐτὴ εἶναι ἀτελὴς· ὁλοκληρώνεται ὅταν τὰ μέλη αὐτῶν τῶν χωρισμένων ἀπὸ τὴν Ρώμη αἱρέσεων καὶ σχισμάτων ἀναγνωρίσουν τὸ παγκόσμιο πρωτεῖο δικαιοδοσίας τοῦ πάπα. Κάθε βαπτισμένος Χριστιανὸς ὁποιασδήποτε χριστιανικῆς ὁμολογίας ὑπάγεται στὴ δικαιοδοσία τοῦ πάπα, ἡ ἐκκλησιαστικότητα τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν σχισμάτων εἶναι ὑπαρκτὴ καὶ πραγματική, ἁπλῶς εἶναι ἀτελής, ὁλοκληρούμενη μὲ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ παπικοῦ πρωτείου. Χωρὶς τὴν ἀναγνώριση τοῦ πρωτείου τοῦ πάπα δὲν προσφέρουν οἱ ἐκκλησίες αὐτὲς τὸ θεμελιῶδες μέσο σωτηρίας, γι΄αὐτὸ εἶναι ἐλλιπεῖς. Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ διατηρεῖ ὁ Παπισμὸς τὴν Οὐνία στὶς ὀρθόδοξες χῶρες, ἀλλὰ καὶ λατινικὴ ἱεραρχία ἐκεῖ ὅπου δὲν ὑπάρχουν Λατῖνοι πιστοὶ.

Ὅπως παρατηρεῖ ὁ Χρ. Ανδροῦτσος ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία ὑπολαμβάνει τοὺς ὀρθῶς βαπτιζόμενους ὡς:

«... de jure ἀνήκοντας εἰς αὐτὴ καὶ καθιστᾶ ἐπισκόπους διὰ τὰς παροικίας τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν.»

Ὁ ἴδιος ἐκτιμᾶ ὅτι αὐτὸ γίνεται γιὰ κυριαρχικοὺς καὶ ἐπεκτατικοὺς σκοπούς, διότι:

«... ἡ κατ΄ἀρχὴν ἀποδοχὴ τοῦ ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας βαπτίσματος εὐρύνει ὁμολογουμένως τὰ ὅρια τῆς μιᾶς ὁρατῆς Ἐκκλησίας, τιθέμενα μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἐκτὸς τῆς αὐλῆς διατελοῦντα, ὡς ἐνίστανται ὀρθῶς Διαμαρτυρόμενοι κριτικοί.»

Ἀπὸ ὅσα ἐν συντομία ἀναπτύχθηκαν προκύπτει ὅτι ἡ καταβαλλόμενη σήμερα προσπάθεια στὰ πλαίσια τῆς οἰκουμενικῆς κίνησης γιὰ τὴν προώθηση καὶ ἐπιβολὴ μιᾶς νέας, χωρὶς κανονικὰ ὅρια, ἐκκλησιολογίας, μὲ ἀποδοχὴ τῆς ἐκκλησιαστικότητας τῶν ἑτεροδόξων, δὲν ἀποτελεῖ γιὰ τὸν Ρωμαιοκαθολικισμὸ καὶ Προτεσταντισμὸ κάτι νέο, τὴν ἔναρξη μιᾶς νέα, δῆθεν, ἐποχῆς, ὅπως διατείνονται, μερικοὶ Ὀρθόδοξοι οἰκουμενίζοντες θεολόγοι, οὔτε ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστική τους αὐτοσυνειδησία καὶ παραχώρηση πρὸς χάριν τῆς ἑνότητας. Τὸ νέο συνίσταται στὸ ὅτι ἐνέπλεξαν καὶ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ξένη προβληματικὴ καθόλη τὴν διάρκεια τοῦ 20ου αἰώνα, ὥστε σιγὰ σιγὰ νὰ ἀποδεχθοῦμε καὶ ἐμεῖς αὐτὲς τὶς ἐκκλησιολογικὲς θέσεις καὶ νὰ παύσουμε νὰ ἀποτελοῦμε μέτρο σύγκρισης καὶ γνώμονα ποὺ ἐλέγχει τὴν ἐκκλησιαστικότητά τους καὶ τοὺς ὠθεῖ ἔξω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησίας, στὴν κατάσταση τῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ σχίσματος.

Αὐτὰ λέγονται γιὰ τοὺς ἐνθουσιῶδεις Ὀρθόδοξους οἰκουμενιστάς, οἱ ὁποῖοι καυχῶνται καὶ αὐτοθαυμάζονται γιὰ μιὰ δῆθεν νέα ἐποχὴ ποὺ ἄνοιξε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μὲ τὶς πατριαρχικὲς ἐγκυκλίους τῶν ἐτῶν 1902, 1904 καὶ 1920. Σ΄αὐτήν, λοιπόν, τὴν νέα ἐποχὴ αὐτὸ ποὺ κατορθώθηκε εἶναι νὰ νομιμοποιήσουμε τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ, νὰ γκρεμίσουμε τὰ ὅρια «ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν», τὰ ὁποῖα μερικοὶ χαρακτήρισαν ὡς τείχη τοῦ Βερολίνου, ἄλλοι δὲ ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ χαρακτηρίσουν τοὺς ἱεροὺς κανόνες, ποὺ Θέτουν αὐτὰ τὰ ὅρια, ὡς τείχη τοῦ αἴσχους, τοὺς δὲ Ἁγίους ποὺ ἀγωνίσθηκαν νὰ τὰ περιφρουρήσουν ὡς ἔχοντας τὴν ἀνάγκη τῶν προσευχῶν μας καὶ τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, γιατὶ διήρεσαν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχει πράγματι ἀνάγκη τοῦ Θείου ἐλέους καὶ τῶν προσευχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ ὅσους ἐρωτοτροποῦν καὶ συμφύρονται μὲ τὴν πλάνη. Δὲν αἰσθάνονται ἄραγε κάποιον ἔλεγχο, ὅταν ἡ Ἐκκλησία μας ἀναθεματίζει τοὺς αἱρετικοὺς ὅλων τῶν ἐποχῶν, ὅταν ψάλλει γιὰ τοὺς Πατέρες ποὺ ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τῶν αἱρέσεων λέγουσα:

«... λίαν ηὔφρανας τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ κατήσχυνας τοὺς κακοδόξους», ὅταν τοὺς χαρακτηρίζει ὡς «μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου καὶ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου;»

Κατὰ τὴν σταθερὴ αὐτοσυνειδησία τῶν Ὀρθοδόξων, ὅπως λέγει ὁ Μητροπολίτης Μόσχας Πλάτων:

«... ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον ἡ ἀληθὴς Ἐκκλησία, ἀλλ΄ἡ μόνη Ἐκκλησία.»

Καὶ ὅπως προσθέτει ὁ ἐπίσης Μόσχας Μακάριος:

«... εἶναι ἡ μόνη ἥτις μένει πιστὴ εἰς τὰς ἀρχαίαςι Οίκουμενικὰς Συνόδους καὶ κατ΄ἀκολουθίαν αὐτὴ μόνη ἀντιπροσωπεύει τὴν ἀληθὴ καθολικὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἥτις εἶναι ἀλάνθαστος.»

Αὐτὴν τὴν πίστην προέβαλλαν καὶ ἐδίδασκαν τὸ Οἰκουμενικὸ πατριαρχεῖο καὶ ὅλες οἱ τοπικές αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες μέχρι τῶν ἀρχῶν τοῦ 20ου αἰῶνος τοῦ ἀπατεῶνος, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ περίοδο αὐτοαιχμαλωσίας τῶν Ὀρθοδόξων στὰ γοητευτικὰ κηρύγματα τῶν σειρήνων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ἐκκοσμίκευσης. Εἶναι πολὺ ἐνδιαφέρον νὰ παρακολουθήσει κανεὶς τὸ πῶς φθάσαμε σταδιακὰ σ΄αὐτὴν τὴν νέα πνευματικὴ αἰχμαλωσία, ἐντοπίζοντας τοὺς σταθμοὺς καὶ τὰ πρόσωπα, ὅπως καὶ τὶς εὐθῦνες ὅλων ὅσοι ἔβλεπαν καὶ βλέπουν τὴν νέα ἀποστασία καὶ σιωποῦν. Θὰ τὸ ἐπιχειρήσουμε κάποια ἄλλη φορά.

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΗ, ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗ

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ νέος Παράδεισος, ἡ νέα φυτεία, ὁ νέος ἀμπελὼν ποὺ φύτευσε ὁ Θεὸς στὸν κόσμο, γιὰ νὰ ἀποτελέσει τὸν μοναδικὸ χῶρο, τὸ μοναδικὸ ἐργαστήριο τῆς σωτηρίας καὶ θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς ἵδρυσε τὸν θεανθρώπινο αὐτὸ θεσμό, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν γνωστὴ εἰκόνα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἶναι σῶμα Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὅλοι οἱ πιστοί, κλῆρος καὶ λαός, μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχει ἕνα μοναδικὸ σῶμα, μιὰ Ἐκκλησία, δὲν ὑπάρχουν πολλὲς ἐκκλησίες, πολλὰ σώματα μὲ τὴν ἴδια κεφαλή. Γι΄αὐτὸ καὶ στὸ σύμβολο τῆς Πίστεως ὁρίζεται ὅτι πιστεύουμε:

«... εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.»

Ἡ ἐνσωμάτωση καὶ συσσωμάτωση στὴν Ἐκκλησία προϋποθέτει ἀπαραίτητα τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως, τὴν άποδοχὴ σύνολης τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων, χωρὶς διάκριση οὐσιωδῶν καὶ ἐπουσιωδῶν θεμάτων. «Ὁ τὸ ἕν λυμαινόμενος», ἀκόμη κι ἂν εἶναι μικρὸ καὶ ἐπουσιῶδες, «τὸ πᾶν λυμαίνεται». Τὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἁρμονικὰ καὶ ἄψογα κτισμένο τῇ ἐπιστασίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπάνω στὰ θεμέλια τῶν Ἀποστόλων μὲ ἀκρογωνιαῖο λίθο τὸν Χριστό. Δὲν ὑπάρχουν ἄχρηστα ὑλικὰ γιὰ νὰ τὰ ἀφαιρέσεις οὔτε κακοτεχνίες καὶ κενὰ γιὰ νὰ προσθέσεις. Τεχνίτης καὶ δημιουργὸς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Ἄχρηστα ὑλικὰ καὶ προσθαφαιρέσεις ἐπιχείρησαν νὰ θέσουν καὶ νὰ διαπράξουν οἱ αἱρετικοι, ἐμποδίθηκαν ὅμως ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες.

Ὅσοι δίδαξαν καὶ παραδίδουν διαφορετικὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐδίδαξε καὶ παρέδωσε ὁ Χριστὸς στοὺς Ἀποστόλους καὶ δι΄αὐτῶν στὴν Ἐκκλησία εἶναι ψευδοπροφῆτες, ψευδοδιδάσκαλοι, καὶ ψευδοποιμένες, οἱ ὁποῖοι ἀναβαίνουν καὶ εἰσέρχονται ἀλλαχόθεν είς τὴν μάνδραν καὶ κατασπαράσσουν τὰ πρόβατα. Αὐτοὶ βρίσκονται ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας, δὲν πρέπει νὰ ἀκοῦμε τὴν διδασκαλία τους καὶ νὰ τοὺς ἀκολουθοῦμε. Εἶναι οἱ πάσης φύσεως καὶ προελεύσεως αἱρέσεις, οἱ ὁποῖες ἐμφανίσθηκαν ἀκόμη καὶ ἐπὶ ἐποχῆς τῶν Ἀποστόλων, ταλαιπώρησαν τὴν Ἐκκλησία κατὰ τὴν δισχιλιετὴ πορεία της καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ τὴν ταλαιπωροῦν καὶ σήμερα.

Γιὰ νὰ ἀποτραπεῖ ἡ εἴσοδος τῶν αἱρετικῶν στὴν Ἐκκλησία ἢ ἡ ἔξοδος τῶν πιστῶν καὶ ἡ εἴσοδός τους σὲ αἱρετικοὺς χώρους ἔξω ἀπὸ τὸν παράδεισο τῆς Ἐκκλησίας, οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πατέρες ὕψωσαν ὅρια, ἔθεσαν φραγμούς. Δὲν εἶναι ξέφραγο ἀμπέλι ἡ Ἐκκλησία. Στὴν παραβολὴ τοῦ ἀμπελῶνος μὲ τοὺς κακοὺς γεωργούς, λέγει ὁ Κύριος ὅτι:

«... ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε.»

Φραγμὸς εἶναι ἡ ἀποστολικὴ πίστη καὶ παράδοση, τὰ δόγματα τῆς ἀληθείας, οἱ κανόνες καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅσα ἐν συμφωνία διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Μόνιμη σύσταση καὶ στάση τῶν Ἁγίων Πατέρων στὶς συνόδους καὶ τὰ συγγράμματά τους εἶναι:

«... μὴ μετέρης ὅρια ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν.»

Καὶ ἡ προσευχομένη καὶ λατρεύουσα Ἐκκλησία ἐκφράζει τὸ ἴδιο μὲ τὸ θαυμάσιο κοντάκιο τῆς Κυριακῆς τῶν Πατέρων:

«Τῶν Ἀποστόλων τὸ κήρυγμα καὶ τῶν Πατέρων τὰ δόγματα τῇ Ἐκκλησίᾳ μίαν τὴν πίστιν ἐκράτυνεν, ἢ καὶ χιτῶνα φοροῦσα τῆς ἀληθείας, τὸν ὑφαντὸν ἐκ τῆς ἄνω θεολογίας, ὀρθοτομεῖ καὶ δοξάζει τῆς εὐσεβείας τὸ μέγα μυστήριον.»

Οἱ Ἀπόστολοι συνιστοῦν νὰ κρατοῦμε τὰ παραδοθέντα, νὰ μὴ δεχόμαστε διαφορετικὲς διδασκαλίες ἀπὸ τὶς παραδοθεῖσες, ἀκόμη καὶ ἂν κατέβει ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ μᾶς τὶς διδάξει, νὰ μὴν συναναστρεφόμαστε μὲ αἱρετικοὺς οὔτε κἂν νὰ τοὺς χαιρετοῦμε:

«... καὶ χαῖρειν αὐτοῖς μὴ λέγετε.»

Ὅσα περὶ αἱρετικῶν διδάσκει τὸ Εὐαγγέλιο τὰ ἐπανέλαβε καὶ τὰ ἐτόνισε στοὺς ἱεροὺς κανόνες ἡ Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν νὰ συμπροσευχόμαστε μὲ αἱρετικοὺς ἢ νὰ ἀναγνωρίζουμε καὶ νὰ δεχόμαστε τὰ μυστήρια τῶν αἱρετικῶν, τὰ ὁποῖα θεωροῦν ἄκυρα καὶ ἔρημα τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οἱ παραβαίνοντες αὐτοὺς τοὺς κανόνες πιστοί, ἐὰν εἶναι κληρικοὶ καθαιροῦνται, ἐὰν εἶναι λαϊκοὶ ἀφορίζονται.

Ἡ αὐστηρότητα αὐτὴ τοῦ Κυρίου, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων δὲν ἔχει δικανικό, τιμωρητικὸ χαρακτήρα, ὅπως ἀκριβῶς καὶ τὰ ἐπιτίμια ποὺ ἐπιβάλλουν οἱ πνευματικοὶ κατὰ τὴν ἐξομολόγηση. Ἔχει παιδαγωγικό, φιλανθρωπικὸ χαρακτήρα. Ἀποβλέπει στὸ νὰ ἐξασφαλίσει τὴν σωτηρία στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, νὰ μὴν παρασυρθοῦν καὶ προσχωρήσουν στὶς αἱρέσεις καὶ στὰ σχίσματα. Σὲ ὅσους βρίσκονται μέσα στὶς αἱρέσεις, εἶτε ἐκ καταγωγῆς καὶ γεννήσεως, εἶτε μὲ ἐθελούσια προσχώρηση, μεταφέρει τὸ μήνυμα νὰ μὴν ἐπαναπαυθοῦν πὼς μποροῦν δῆθεν καὶ ἐκεῖ νὰ σωθοῦν, ὅπως διακηρύσσουν πολλοὶ οἰκουμενιστὲς ὀρθόδοξοι θεολόγοι καὶ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι φθάνουν στὸ σημεῖο νὰ ἀποτρέπουν τὴν προσέλευση ἑτεροδόξων στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ αἵρεση ἀποτελεῖ χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀπώλεια τῆς σωτηρίας. Ὑπάρχει ἕνα μόνο ἐργαστήριο τῆς σωτηρίας, ἡ Ἐκκλησία. Δὲν ὑπάρχουν παράλληλα ἐργαστήρια, ἄλλοι χῶροι ὅπου μπορεῖ κάποιος νὰ σωθεῖ.

Άπὸ τὸ πλῆθος τῶν πατερικῶν ἐπισημάνσεων περὶ τοῦ ὅτι ἡ αἵρεση ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια μνημονεύουμε ἐδῶ ἐλάχιστες. Ὁ Μ. Βασίλειος στὴν πρώτη κανονική του ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ἀμφιλόχιο Ἰκονίου διδάσκει ὅτι οἱ κληρικοὶ ποὺ ὑπάρχουν στὶς αἱρέσεις καὶ στὰ σχίσματα δὲν μεταδίδουν τὴν Θεία Χάρη, τὴν ὁποία οἱ ἴδιοι ἔχουν χάσει:

«Οἱ δὲ τῆς Ἐκκλησίας ἀποστάντες οὐκέτι ἔσχον τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εφ΄ ἑαυτοῖς, ἐπέλιπε γὰρ ἡ μετάδοσις τῷ διακοπῆναι τὴν ἀκολουθίαν... οἱ δὲ ἀπορραγέντες, λαϊκοὶ γενόμενοι, οὔτε τοῦ βαπτίζειν, οὔτε τοῦ χειροτονεῖν εἶχον τὴν ἐξουσίαν, οὐκέτι δυνάμενοι Χάριν Πνεύματος Ἁγίου παρέχειν, ἧς αύτοὶ ἐκπεπτώκασιν.»

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ἐπίσης στὸ κλασικὸ δογματικό του ἔργο «Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως» συνιστᾶ:

«Πάσῃ δυνάμει φυλαξώμεθα μὴ λαμβάνειν μετάληψιν αἱρετικῶν μήτε διδόναι "μὴ γὰρ δῶτε τὰ ἅγια τοῖς κυσίν", φησὶν ὁ Κύριος, "μηδὲ ρίπτετε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων", ἵνα μὴ μέτοχοι τῆς κακοδοξίας καὶ τῆς αὐτῶν γινόμεθα κατακρίσεως»

Ἂς σκεφθοῦν τὶς εὐθῦνες τους ὅσοι ὑποδέχθηκαν καὶ ἀγκάλιασαν τὸν πάπα στὴν Ἀθήνα ὡς ἐπίσκοπο Ρώμης καὶ συνετέλεσαν στὸ γκρέμισμα τῶν ὁρίων καὶ στὴ φθορὰ καὶ ἀλλοίωση, στὴν ἄμβλυνση τῆς ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας. Ἱερεὺς τῶν Ἀθηνῶν, πνευματικός, μοῦ εἶπε ὅτι ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι σχημάτισαν τὴν ἐντύπωση μὲ τὶς φιέστες καὶ τὶς ὑποδοχὲς ὅτι δὲν μᾶς χωρίζει τίποτα μὲ τοὺς παπικούς, ἔλαβαν μέρος στὴν παπικὴ λειτουργία τοῦ σταδίου καὶ μαζὶ μὲ τοὺς παπικοὺς μετέλαβαν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὴν παπικὴ Θεία Εὐχαριστία, ἐπῆραν καὶ ἔφαγαν τὴν ὄστια. Νὰ ἀποκαλύψω ἀκόμα ὅτι ὄχι μόνο ἁπλοὶ πιστοί, ἀλλὰ καὶ καθηγητὲς θεολογικῶν σχολῶν Ὀρθόδοξοι, στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό, μεταλαμβάνουν τὴν ὄστια σὲ παπικὲς λειτουργίες. Ἤδη μᾶς ἔχει ἐπίσης καταγγελθεῖ ὅτι στὴ Σύρο οἱ μαθητὲς τῶν σχολείων ἐκκλησιάζονται ἐναλλὰξ στὶς παπικὲς καὶ ὀρθόδοξες ἐκκλησίες καὶ μεταλαμβάνουν ἀδιακρίτως ἀπὸ τὴν παπικὴ καὶ Ὀρθόδοξη Θεία Εὐχαριστία. Πρέπει ἐπίσης νὰ ἀναλογισθεῖ τὶς εὐθῦνες του τὸ Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας, τῆς πόλεως ὅπου γεννήθηκε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, τὸ ὄνομα τοῦ ὁποίου ἔδωσαν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Balamad στὸ Λίβανο, τὸ ὁποῖο προσχώρησε σὲ μυστηριακὴ διακοινωνία μὲ τοὺς Μονοφυσῖτες, ξεπερνώντας στὸ θράσος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τὰ ἄλλα πατριαρχεῖα.

Στὴ συνάφεια αὐτὴ ποὺ γίνεται λόγος περὶ τοῦ ὅτι στὴν αἵρεση χάνει κανεὶς τὴν σωτηρία του, ταιριάζει νὰ ἀναφέρουμε ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ τὴν θαυμάσια σχετικὴ διήγηση, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία θέλησαν μερικοὶ νὰ δοκιμάσουν ἂν ὄντως ὁ ἀββὰς Ἀγάθων ἔχει μεγάλη διάκριση, ὅπως φημίζονταν. Τὸν ἐπισκέφθηκαν λοιπὸν καὶ σὲ ἐπανειλημμένα ἁμαρτήματα ποὺ τοῦ ἀπέδιδαν, λέγοντάς του ὅτι εἶναι πόρνος καὶ ὑπερήφανος, φλύαρος καὶ καταλάλος δὲν ὀργίσθηκε, ἀλλὰ ἔλεγε ὅτι ὄντως εἶναι ὅπως τὰ λέτε. Ὅταν ὅμως τοῦ εἶπαν ὅτι εἶναι αἱρετικός, ἀντέδρασε καὶ εἶπε ὅτι δὲν εἶναι. Ὅταν τοῦ ἐζήτησαν κατόπιν νὰ ἐξηγήσει, γιὰ ποιὸ λόγο μόνο γιὰ τό αἱρετικὸς ἀντέδρασε, ἀπάντησε ὅτι τὸ νὰ δέχεται κανεὶς ὅτι εἶναι ἁμαρτωλὸς εἶναι ὀφέλιμο, ἡ αἵρεση ὅμως εἶναι πράγμα πολὺ ἐπιζήμιο, γιατὶ χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεό:

«Τὰ πρῶτα ἑμαυτῷ ἐπιγράφω, ὄφελος γὰρ ἐστὶ τῇ ψυχῇ μου. Τὸ δὲ αἱρετικὸς χωρισμὸς ἐστιν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ οὐ θέλω χωρισθῆναι ἀπὸ Θεοῦ. Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν τὴν διάκρισιν αὐτοῦ, καὶ ἀπῆλθον οἰκοδομηθέντες.»

ΑΙΡΕΣΗ Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ. ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΗΘΟΣ ΑΓΙΩΝ

Ἴσως βέβαια ἰσχυρισθοῦν κάποιοι ὅτι ὅσα λέγουν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πατέρες γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὶς αἱρέσεις ἰσχύουν γιὰ τοὺς ἀρχαίους αἱρετικοὺς ποὺ καταδικάσθηκαν ἀπὸ Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ ὄχι γιὰ τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμό, γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν ἔχουμε καταδίκη Οἰκουμενικῆς ἢ ἄλλης συνόδου. Δυστυχῶς ἐτόλμησαν νὰ τὸ ποῦν κι αὐτὸ τὴν περίοδο τῆς εἰσβολῆς τοῦ πάπα μερικοὶ θεολόγοι καὶ μάλιστα Ἀρχιερεῖς. Γιὰ νὰ μὴν εἶναι ὁ δικός μου λόγος αὐστηρὸς θὰ παραθέσω αὐτὸ ποὺ λέγει μεταξὺ ἄλλων ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γιὰ τὴν ἀπαιδευσία καὶ ἀμάθεια πολλῶν κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι καὶ σ΄αὐτὸ σοφοί, στὸ νὰ ἀντιλαμβάνονται τὴν ἀπαιδευσία τους καὶ νὰ σιωποῦν:

«Οὔτω οὐδὲ αὐτὸ τοῦτο εἰσι σοφοί, τὴν ἑαυτῶν γιγνώσκειν ἀπαιδευσίαν.»

Καὶ τὸ χειρότερο μάλιστα εἶναι ὅτι τοὺς ἔχει ἀνατεθεῖ νὰ διδάσκουν ἄλλους, αὐτοὶ ποὺ δὲν καταλαβαίνουν τὴν ἀμάθειά τους:

«Καὶ ὃ τούτου πονηρότερον, παιδεύειν ἄλλους πεπιστευμένον τὸν μηδὲ τῆς οἰκίας ἀμαθείας ἐπαισθανόμενον.»

Ὑπάρχει, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, οἱ τὰ τοῦ πάπα φρονοῦντες καὶ ὑποστηρίζοντες, ὑπάρχει συνοδικὴ καταδίκη τοῦ filioque. Τί ἐμάθατε κατὰ τὶς θεολογικές σας σπουδές; Ἡ προσθήκη στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως ποὺ διέπραξαν οἱ Λατῖνοι προσθέσαντες ὅτι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ», τὸ γνωστὸ filioque, ἀπαγορεύται ἤδη προδρομικὰ ἀπὸ προηγούμενες οἰκουμενικὲς συνόδους, οἱ ὁποῖες ἀπαγορεύουν κάθε μεταβολὴ τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως. Μετὰ τὶς δύο πρῶτες οἰκουμενικὲς συνόδους, τὴν ἐν Νικαίᾳ (325) καὶ τὴν ἐν Κωνσταντινουπόλει (381), οἱ ἐπόμενες οἰκουμενικὲς σύνοδοι δὲν ἐτόλμησαν νὰ προσθέσουν ἢ νὰ ἀφαιρέσουν κάτι ἀπὸ τὸ Σύμβολο, τὸ θεώρησαν ἀπαραχάρακτο καὶ ἀμετάβλητο. Μολονότι π.χ. ἔγινε τόσος λόγος καὶ διεξήχθησαν μεγάλοι ἀγῶνες γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Παναγίας «Θεοτόκος», τὸ ὁποῖο ἠρνεῖτο ὁ Νεστόριος, ἐν τοῦτοις δὲν τὸ προσέθεσαν. Ἡ ἴδια μάλιστα σύνοδος ποὺ ἀσχολήθηκε μὲ τὸ θέμα αὐτό, ἡ Γ' ἐν Ἐφέσω Οἰκουμενικὴ Σύνοδος(431), εἰς τὸν ὅρο αὐτῆς γράφει ὅτι:

«... ὥρισεν ἡ ἁγία Σύνοδος, ἑτέραν πίστιν μηδενῖ ἐξεῖναι προφέρειν, ἤγουν συγγράφειν ἢ συντιθέναι παρὰ τὴν ὁρισθεῖσαν παρὰ τῶν ἁγίων Πατέρων τῶν ἐν τὴν Νικαέων συνελθόντων σὺν Ἁγίω Πνεύματι.»

Ὁ μετασχὼν καὶ πρωταγωνιστήσας σ΄αὐτὴν τὴν σύνοδο Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, γράφοντας στὸν Ἰωάννη Ἀντιοχείας, λέγει ὅτι:

«... οὐδενὶ ἐπιτρέπεται λέξιν ἀμεῖψαι τῶν ἐγκειμένων ἐκεῖσε, ἢ μίαν γοῦν παραβῆναι συλλαβὴν.»

Καμμία σύνοδος στὴν συνέχεια δέν ἐτόλμησε νὰ προσθέσει κάτι στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως. Ἀντίθετα ἐπαναλαμβάνουν τὴν ἀπαγόρευση γιὰ προσθήκη ἢ ἀφαίρεση, ὅπως ἡ Ζ' Οἰκουμενικὴ Σύνοδος , ἡ ὁποία διακήρυξε:

«Οὐδέν ἀφαιροῦμεν, οὐδέν πριστίθεμεν, ἀλλὰ πάντα τὰ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἀμείωτα διαφυλλάτωμεν.»

Στὶς συνοδικὲς αὐτὲς ἀπαγορεύσεις ἀναφερόμενος ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος Πάριος γράφει:

«Μέσα εἰς τοὺς ὅρους τούτους τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων περιέχονται τὰ φρικτὰ ἀναθέματα κατ' ἐκείνων, ὅπου τολμήσουν νὰ βάλλουν τὸ μιαρὸν τους χέρι μέσα εἰς τὸ Ἅγιον Σύμβολον τῆς Πίστεως.»

Ἂν λοιπὸν ἀπαγορεύεται ὁποιαδήποτε προσθήκη, ἀκόμη καὶ ὀρθὴ θεολογικά, ὅπως ἡ λέξη «Θεοτόκος», πολὺ περισσότερο ἀπαγορεύεται ἡ προσθήκη αἱρετικῆς διδασκαλίας, ὅπως εἶναι τὸ filioque. Ἡ διδασκαλία αὐτὴ ἀντιμετωπίσθηκε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὡς αἵρεση καὶ ὄχι ὡς θεολογούμενο, ὡς θέμα δηλαδὴ γιὰ τὸ ὁποῖο δικαιολογοῦνται διαφορετικὲς γνῶμες, ὅπως νομίζουν μερικοὶ καὶ μάλιστα ἐπίσκοποι. Ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι σαφέστατη, ὁριστικὴ καὶ ἀταλάντευτη, μετὰ μάλιστα τὴ σαφὴ καὶ φωτισμένη ἀνάλυση τοῦ θέματος ἀπὸ τὸ Μ. Φώτιο στὸ ἔργο του «Λόγος περὶ τῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μυσταγωγίας». Ἡ θεωρούμενη ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους ὡς Η' Οἰκουμενικὴ Σύνοδος τοῦ 879, ποὺ συγκάλεσε ὁ Μ. Φώτιος, στὴν ὁποία μάλιστα παρίσταντο ἐκπρόσωποι τῆς ὀρθοδοξούσης ἀκόμη Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, κατεδίκασε τὸ filioque ὡς ἀθέμιτη προσθήκη, ὅπως ἔκαναν καὶ οἱ προηγούμενες σύνοδοι. Στὴν ἐγκύκλιο ἐπιστολὴ ποὺ στέλνει ὁ Μ. Φώτιος «Πρὸς τοὺς τῆς Ἀνατολῆς ἀρχιερατικοὺς θρόνους» χαρακτηρίζει τὸ filioque ὡς δυσσεβὴ καὶ βλάσφημη διδασκαλία ποὺ στρέφεται ἐναντίον τῶν Εὐαγγελίων, τῶν συνόδων καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν Ἁγίων. Παραθέτουμε τὸ κείμενο αὐτὸ:

«Ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν φησὶν "Τὸ Πνεῦμα, ὅ παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται", οἱ δὲ τῆς καινῆς ταύτης δυσσεβείας πατέρες, τὸ Πνεῦμα, φασίν, ὅ παρὰ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Τὶς οὐ κλείσει τὰ ὦτα πρὸς τὴν ὑπερβολὴν τῆς βλασφημίας ταύτης; Αὕτη κατὰ τῶν Εὐαγγελίων ἵσταται, πρὸς τὰς Ἁγίας παρατάσσεται Συνόδους, τοὺς μακαρίους καὶ Ἁγίους παραγράφεται Πατέρας, τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον, τὸν ἐν θεολογία περιβόητον Γρηγόριον, τὴν βασίλειον τῆς Ἐκκλησίας στολήν, τὸν Μέγαν Βασίλειον, τὸ χρυσοῦν τῆς οἰκουμένης στόμα, τὸ τῆς σοφίας πέλαγος, τὸν ὡς ἀληθῶς Χρυσόστομον. Καὶ τί λέγω τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα; Κατὰ πάντων ὁμοῦ τῶν ἁγίων προφητῶν, ἀποστόλων, ἱεραρχῶν, μρτύρων, καὶ αὐτῶν τῶν δεσποτικῶν φωνῶν, ἡ βλάσφημος αὕτη καὶ θεομάχος φωνὴ ἐξοπλίζεται.»

Ὑπάρχει λοιπὸν προδρομικὴ καταδίκη καὶ ἀναθεματισμὸς ἀπὸ προηγούμενες συνὸδους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν Η' ἐπὶ Φωτίου Οἰκουμενική, ὅσων τολμοῦν νὰ προσθέσουν ἢ νὰ ἀφαιρέσουν ἀπὸ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως ἔστω καὶ μιὰ συλλαβή, ὅπως ἔκαναν οἱ Φράγκοι καὶ παρέσυραν τὴν Ρώμη στὴν προσθήκη τοῦ filioque, τῆς διδασκαλίας δηλαδὴ περὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ», τὴν ὁποίαν ἐξακολουθοῦν νὰ δέχονται καὶ διδάσκουν οἱ Παπικοὶ καὶ οἱ ἐξ αὐτῶν προελθόντες Προτεστάντες.

Ὑπάρχουν οἱ ἡσυχαστικὲς σύνοδοι τῶν μέσων τοῦ 14ου αἰῶνος, ποὺ καταδίκασαν στὸ πρόσωπο τοῦ Βαρλαὰμ τοῦ Καλαβροῦ τὴν δυτικὴ διδασκαλία περὶ κτιστῆς Χάριτος, τὴν ἄρνηση τῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν. Καὶ ὑπάρχουν πολλὲς σύνοδοι κατὰ τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας μέχρι καὶ τοῦ τέλους τοῦ 19ου αἰῶνος, λίγα μόνο χρόνια πρὶν ἀρχίσει ὁ αἰώνας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ἰσοπεδώσεως καὶ τῆς συγχύσεως πάντων, ποὺ καταδικάζουν τὶς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Λουθηροκαλβινισμοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ πάμπολλες ὁμολογίες πίστεως, συμβολικὰ κείμενα τῶν Ὀρθοδόξων ποὺ πράττουν τὸ ἴδιο. Σὲ ἄλλη μας μελέτη θὰ παρουσιάσουμε σύντομα τὶς συνοδικὲς καὶ ἁγιοπατερικὲς μαρτυρίες περὶ τοῦ ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση, ὥστε νὰ τὸ μάθουν ὅσοι δὲν τὸ γνωρίζουν ἢ δὲν κάνουν τὸν κόπο νὰ μελετήσουν, νὰ ἀφοπλισθοῦν δὲ καὶ ὅσοι διαστρέφουν τὰ πράγματα γιὰ νὰ παραπλανοῦν καὶ νὰ παρασύρουν.

Πάντως, ἀκόμη καὶ ἂν δὲν ὑπῆρχαν συνοδικὲς ἀποφάσεις, ἀκόμη καὶ ἂν γιὰ διαφόρους λόγους δὲν ἦταν δυνατὸ νὰ συγκληθοῦν σύνοδοι, αὐτὸ δὲν ἀπαλλάσσει τὸν Παπισμὸ καὶ τὸ γέννημά του τὸν Προτεσταντισμὸ ἀπὸ τὸν χαρακτῆρα τῆς αἱρέσεως. Στὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία τὸ ἀλάθητο ἀπονέμεται μόνο στὴν Ἐκκλησία καθ' ἑαυτήν, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται ἀπὸ τὴν διαχρονικὴ συνείδηση τοῦ πληρώματος. Σύμφωνα μὲ τὴν ἐμπεδωμένη αὐτὴ αὐτοσυνειδησία ὅ,τι διδάσκεται πρέπει νὰ εἶναι σύμφωνο πρὸς ὅ,τι πάντοτε, πανταχοῦ καὶ ὑπὸ πάντων ἐπιστεύθη, κατὰ τὴ γνωστὴ θέση τοῦ ἐκ Λειρίνης Ἁγίου Βικεντίου. Ἡ συμφωνία αὐτὴ δὲν εἶναι συγχρονική, ἀλλὰ διαχρονική, δὲν περιορίζεται μόνο στοὺς ζώντας, ἐπεκτείνεται καὶ πρὸς τοὺς κεκοιμημένους, πρὸς τὰ μέλη τῆς θριαμβεύουσας Ἐκκλησίας, ποὺ ἀποτελοῦν καὶ αὐτοὶ ζῶντα ἐν οὐρανοῖς μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Καμμία σύνοδος ζώντων δὲν μπορεῖ νὰ διδάξει καὶ ν' ἀποφασίσει διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν πίστη τῶν ἐν οὐρανοῖς Ἁγίων. Ἐπομένως καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων τότε εἶναι ἀλάθητες καὶ ἰσχυρές, ὅταν ἐκφράζουν τὴν διαχρονικὴ συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν εἶναι ἀντίθετες πρὸς τὰ παραδεδομένα, ἀντιμετωπίζονται ὡς ἀποφάσεις ψευδοσυνόδων καὶ ἀπορρίπτονται. Ὑπῆρξαν σύνοδοι ποὺ συγκλήθηκαν ὡς γενικὲς καὶ οἰκουμενικὲς κὶι κατέληξαν νὰ χαρακτηρίζονται ληστρικές, ὡς συναγωγὲς πονηρευομένων, γιατὶ ἀκριβῶς ἦταν ἀντίθετες πρὸς τὴν πίστη τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας, νοουμένης καὶ τοπικῶς καὶ χρονικῶς καὶ ἀπὸ τῆς πλευρᾶς τοῦ συνόλου τῆς ἀλήθειας. Ἀκόμη λοιπὸν καὶ ἂν κάποια οἰκουμενικὴ σύνοδος στὸ μέλλον ἀποφασίσει πὼς ὁ Παπισμὸς καὶ ὁ Προτεσταντισμὸς δὲν εἶναι αἱρέσεις, αὐτὸ δὲν πρόκειται νὰ γίνει δεκτό, γιατὶ ἀντιστρατεύεται στὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιστρατεύεται στὴν ἀλήθεια. Ἀλλοίμονον, ἂν ἦταν τόσο ἰσχυρὰ τὰ συνέδρια καὶ οἱ σύνοδοι τῶν ἀνθρώπων νὰ καταργήσουν τὸν Θεό, νὰ σβήσουν τὴν ἀλήθεια. Ἐπεχείρησαν νὰ τὸ κάνουν καὶ μὲ τὸ Χριστό, ἀλλὰ ἀπέτυχαν, καὶ θὰ ἀποτυγχάνουν ὅσοι προσπαθοῦν νὰ πολεμήσουν τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ὁ εἰς τοὺς αἰώνας ἐπεκτεινόμενος.

Ἡ πίστη καὶ ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας περὶ τοῦ ὅτι ὁ Παπισμὸς καὶ κατόπιν ὁ Προτεσταντισμὸς εἶναι αἱρέσεις εἶναι ὁλοφάνερη καὶ ἀστασίαστη. Μπορεῖ κανεὶς νὰ γεμίσει ὁλόκληρους τόμους, ἂν καταγράψει τὸ σχετικὸ ὑλικό, μεγάλο μέρος τοῦ ὁποίου ὑπάρχει στὴν περισπούδαστη μελέτη τοῦ Ἀρχιμ. Σπυρίδωνος Μπιλάλη, «ἡ αἵρεσις τοῦ filioque». Ποῦ νὰ μαζέψει κανείς καὶ τὰ περὶ τῶν ἄλλων αἱρέσεων καὶ πλανῶν τοῦ Παπισμοῦ ποὺ πλησιάζουν τὶς εἴκοσι; Ἐνδεικτικῶς ἐδῶ θὰ παραθέσουμε μερικὲς γνῶμες. Ὁ ὅσιος Μελέτιος ὁ Ὁμολογητής, ὁ Γαλησιώτης, σὲ ποίημά του μὲ τίτλο «Ὅτι αἱρετικοὶ εἰσιν οἱ Ἰταλοὶ καὶ οἰ συγκοινωνοῦντες αὐτῶν ἀπόλλυνται» γράφει ὅτι μερικοὶ ἀμαθεῖς ποιμένες ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν εἶναι αἱρετικοὶ οἱ Ἰταλοί. Ὁλόκληρος ὅμως ὁ χορὸς τῶν Πατέρων τοὺς καταδικάζει, ὅποιος, δὲ, κοινωνεῖ μὲ τοὺς Λατῖνους χωρίζεται ἀπὸ τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς Ἁγίους:

Μέγιστα γὰρ ἐσφάλησαν καὶ πάμπολλα Λατῖνοι
Πᾶς τῶν Πατέρων ὁ Χορὸς αὐτοὺς καταδικάζει,
Αἱρετικοῖς συντάττεται καὶ σύμπας ὁ Λατῖνοις
Συγκοινωνὼν μεμέρισται Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων.

Καὶ ἀφοῦ παραθέσει πολλὲς μαρτυρίες Ἁγίων συμπεραίνει:

Ἔγνως ἐξ ὦν εἰρήκαμεν ὁλίγων παρανόμων
Ἐν δόγμασι βλασφημιῶν, παρατροπῶν ἐν ἔθει
Τοὺς Ἰταλοὺς αἱρετικούς; Πῶς γοῦν ἡ κοινωνία
Ἡμῖν τούτων ἀβλαβὴς τοῖς ἐκτελοῦσι ταύτην;
Ἢ πῶς οὐκ ἂν αἱρετικοὶ κληθεῖεν οἱ Λατῖνοι
Τοσαῦτα παραβαίνοντες, καινίζοντες τοσαῦτα;

Ἀφήνουμε ὅσα λέγουν πάμπολλοι Ἅγιοι Πατέρες, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καὶ ὁ Ἅγιος Μάρκου Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός, καὶ θὰ παραθέσουμε ὅσα λέγουν οἱ Ἅγιοι Συμεὼν Θεσσαλονίκης καὶ Ἀθανάσιος Πάριος. Ὁ Ἅγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, γνωστὸς περισσότερο ὡς λειτουργιολόγος καὶ μυσταγωγός, στὰ ἔργα του ἀναφέρεται συχνὰ στὶς καινοτομίες τῶν Λατίνων. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ποιμαντορίας του στὴ Θεσσαλονίκη, 1416/17-1429, οἱ Θεσσαλονικεῖς παρέδωσαν τὴν πόλη στοὺς Βενετοὺς (1423), γιὰ νὰ τὴν γλιτώσουν ἀπὸ τοὺς Τούρκους, οἱ ὁποῖοι τελικὰ τὴν κατέλαβαν τὸ 1430, λίγους μῆνες μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Συμεών (1429). Οἱ Βενετοὶ προσπάθησαν νὰ ἐκλατινίσουν τοὺς κατοίκους εἰσάγοντες καινοτομίες τῶν Λατίνων. Ἀντέδρασε ὅμως ποιμαντικὰ ὁ Ἅγιος Συμεών, γι' αὐτὸ καὶ πολλὲς φορὲς στὰ συγγράμματά του συναντοῦμε ἀναφορὲς στὶς καινοτομίες καὶ τὶς πλᾶνες τῶν Λατίνων. Συγκαταλέγει ἀπερίφραστα τοὶς Λατίνους μεταξὺ τῶν αἱρετικῶν στὸ μεγάλο δογματολειτουργικό του ἔργο «Διάλογος ἐν Χριστῷ κατὰ πασῶν τῶν αἱρέσεων καὶ περὶ τῆς μόνης πίστεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῶν ἱερῶν τελετῶν Τὲ καὶ μυστηρίων πάντων τῆς Ἐκκλησίας». Στὸ πρῶτο μέρος τοῦ ἔργου, τὸ δογματικό, ἀναπτύσσει ἐν πρῶτοις τὰ περὶ τῶν παλαιῶν αἱρέσεων, ὅσες ἐμφανίσθηκαν μέχρι τὴν Ζ' Οἰκουμενικἠ Σύνοδο. Μεγάλο ἀριθμὸ κεφαλαίων ἀφιερώνει στοὺς Λατίνους ὡς τὴν τελευταία αἵρεση ποὺ ἐμφανίσθηκε στὴν Ἐκκλησία μετὰ τὴν Ζ' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Γράφει ἐπὶ λέξει:

«Ἐναπολέλειπται μαθεῖν καὶ τὶς ἄρα τῶν αἱρέσεων μετὰ τὴν οἰκουμενικὴν σύνοδον τὴν ἑβδόμην παρεισεφθάρη τῇ Ἐκκλησίᾳ, καὶ τινὰ τὴν λύμην εἰργάσατο, καὶ πὼς ἀπολογητέον πρὸς τοὺς ταύτης ἐξεχομένους.»

Κατὰ τὸν Ἅγιο Συμεὼν ὁ Παπισμὸς προεκάλεσε στὴν Ἐκκλησία μεγαλύτερη ζημιὰ ἀπὸ ὅση προεκάλεσαν ὅλες μαζὶ οἱ αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς πρὸ τοῦ σχίσματος ὀρθοδόξους πάπες καὶ τοὺς ἑορτάζουν ὡς ἀγίους. Οἱ μετὰ τὸ σχῖσμα πάπες εἶναι αἱρετικοί. Ἔπαυσαν νἀ εἶναι διάδοχοι στὸ θρόνο τῆς Ρώμης, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν τὴν διαδοχὴ τῆς ἀλήθειας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τὸν ἑκάστοτε πάπα:

«... οὐ μόνον οὐ κοινωνικὸν ἔχομεν, ἀλλὰ καὶ αἱρετικὸ ἀποκαλοῦμεν.»

Λόγω τῆς βλασφημίας ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ filioque ἔχασαν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ ὅλα σ' αὐτοὺς εἶναι ἀχαρίτωτα. Κωδικοποιεῖ ὁ Ἅγιος Συμεών λίγο πρὸ τῆς Τουρκοκρατίας τὴν πίστη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας:

«Βλασφημοῦσιν ἄρα οἱ καινοτόμοι καὶ πόρω τοῦ Πνεύματος εἰσι, βλασφημοῦντες κατὰ τοῦ Πνεύματος, καὶ οὐκ ἐν αὐτοῖς ὅλως τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, διὸ καὶ τὰ αὐτῶν ἀχαρίτωτα, ὡς τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος ἀθετοῦντων καὶ ὑποβιβαζόντων αὐτό... διὸ καὶ τὸ Πνεῦμα οὐκ έν αὐτοῖς τὸ Ἅγιον, καὶ οὐδὲν πνευματικὸν ἐν αὐτοῖς καὶ καινὰ πάντα καὶ ἐξηλλαγμένα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ παρὰ τὴν θείαν παράδοσιν.»

Ὁ ἐσχάτως ἐπίσης ἐνταχθεὶς μεταξὺ τῶν Ἁγίων μεγάλος διδάσκαλος τῆς Τουρκοκρατίας καὶ ἕνας ἐκ τῶν τριῶν Κολλυβάδων Ἁγίων Ἀθανάσιος ὁ Πάριος ἔχει ἐνδιαφέρουσες ἀναφορὲς στὴν Δογματική του, στὸ γνωστὸ δηλαδὴ ἔργο του «Ἐπιτομὴ τῶν θείων τῆς πίστεως δογμάτων». Στὸ κεφάλαιο «Περὶ Ἐκκλησίας» ἀναλύοντας τὰ τέσσερα γνωρίσματά της, ὅπως προκύπτουν ἀπὸ τὸ ἱερὸ Σύμβολο στὴ φράση «εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν» γράφει:

«Μία ἡ Ἐκκλησία, ὅτι καὶ εἰς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα, εἰς Θεὸς καὶ Πατὴρ πάντων. Ἐκσυρρίτονται ἄρα τοῦδε τῆς Ἐκκλησίας ἑνιαίου συστήματος τὰ πολυσχιδῆ τῶν αἱρετικῶν κόμματα, ἃ δὴ καὶ ἐκκλησίαι πονηρευομένων ἀκούουσιν, ἃ κατὰ διαφόρους καιροὺς ὁ τῆς ἀληθείας ἐχθρὸς τῷ ὑγιεῖ σίτῳ τῶν Ὀρθοδόξων ζιζανίων δίκην ἐνέσπειρε. Καὶ γὰρ οὐ μόνον τοὺς περὶ τὰ πρῶτα καὶ καίρια τῶν μυστηρίων κακοδοξούντας τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας ἐκδιωκτέον, ἀλλὰ καὶ τοὺς περὶ τὰ δεύτερα, καὶ οἷον ἐπ' ἐκεῖνοις βεβηκότα, ὡσαύτως ὡς κακόφρονας ἀποβαλλόμεθα. Φασὶ γὰρ καὶ οἱ νόμοι τῶν βασιλέων, ὅτι αἱρετικός ἐστι, καὶ ταῖς τῶν αἱρετικῶν ὑπόκειται ποιναῖς ὁ καὶ μικρὸν τί τῆς ὀρθῆς πίστεως παρεκκλίνων. Φησὶ Δὲ καὶ ἡ δεσποτικὴ φωνὴ ὅτι ἐὰν καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούση, ἔστω σοὶ ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης.»

Παραθέτει μάλιστα σὲ ὑποσημείωση ἀπὸ ἔργο καλούμενο Δοκίμιο τὰ ἑξῆς ἐνδιαφέροντα:

«Τί Δέ; Ἦττον ἄρα τὶς ἀπορήσειεν, εἰ διανοηθείη, ὅπως ἐντὸς ὀλίγων ἐτῶν, ὁ ἐγγὺς τῆς ἀσεβείας Λουθηροκαλβινισμός, μικροῦ τὸ ἥμισυ κατέσχε τῆς Εὐρώπης; Τί Δὲ ὁ Παπισμός, ὁ πατὴρ τοῦ Λουθηροκαλβινισμοῦ; Μάλιστα Δὲ καὶ καυχῶνται ὅτι γένη πάμπολλα εἰσί, καὶ βασίλεια μεγάλα καὶ κραταιά. Καὶ τοῦτο δὴ ἐστι τὸ λυπηρόν, ὅτι γένη τοσαῦτα καὶ λαοὶ πολυπληθεῖς ἐκκλησίαι εἰσὶ πονηρευομένων καὶ ἀλλότριοι τῆς μίας, ἁγίας, τῆς καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Καὶ μᾶλλον ἢ πρότερον. Πρότερον γὰρ ἦσαν αἱρετικοί, καθὰ δὴ καὶ νῦν εἰσι, διὰ τῆς εἰς τὸ Ἅγιον Σύμβολον προσθήκην. Νῦν Δὲ καὶ ἀβάπτιστοι ὅλως ἀποδείχθησαν ὄντες. Δι' ὃ καὶ τοὺς ἐξ αὐτῶν προσερχομένους, ὡς ἐθνικοὺς δεχόμενοι, ἆτε ἀβαπτίστους βαπτίζομεν κατὰ τὸν Ζ' κανόναν τῆς ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς Β' Συνόδου. Παραλείπω τὰ μύρια ἄλλα παρ' αὐτῶν βδελύγματα. Ἀρμένιοι Δὲ καὶ Κόπται, οἱ κατ' Αἴγυπτον καὶ Συρίαν,κόμματα μὲν καὶ οὖτοι πονηρά, λυποῦσι Δὲ οὐδὲν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, περιουσία τῆς ἰδίας αὐτῶν ἀπαιδευσίας.»

Ἁναφερόμενος στὸ θέμα τοῦ filioque καὶ ἐξηγὼν γιατὶ εἶναι αἵρεση γράφει στὴ συνέχεια:

«Ἐπειδὴ ἡ κακίστη αὐτὴ αἵρεσις (αἵρεσις γὰρ ἐστι, ὡς εἰς τὸ Η' ἄρθρο τῆς πίστεως πολυτρόπως βλασφημούσα διὰ τῆς ἐκ τοῦ Υιοῦ προσθήκης) ζῶσα καθ' ἡμᾶς ἐστι, καὶ οὐδὲ παύεται λυπούσα καὶ ταράττουσα τὴν καθ' ἡμᾶς ἁγίαν Ἐκκλησίαν, εἰ καὶ νῦν μετριώτερον ἣ ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις, διὰ τὴν νῦν ὑπὸ τῶν ἀθέων ἐπεισκωμάσασαν ἀδιαφορίαν. Τούτου χάριν ὁ περὶ αὐτῆς ἢ κατ' αὐτῆς ἐνταῦθα λόγος φαίνεται ὤν ἀκόλουθος καὶ ἀναγκαῖος, οὐχ ἵνα Λατίνους νῦν μετὰ χιλιετίαν σχεδὸν πείσωμεν μεταμαθεῖν τὴν ἀλήθειαν, τοῦτο γὰρ οἶμαι ἀδύνατον, ἀλλὰ ἵνα τοὺς ἡμετέρους ἀσφαλίσωμεν, ὥστε μὴ ὑπὸ τῶν συνήθων αὐτοῖς σοφισμάτων καὶ ψευδοεξηγήσεων παρασύρεσθαι εἰς τὴν ἀπώλειαν.»

Παραθέτουμε καὶ τὴν γνώμη τοῦ γνωστοῦ Σέρβου ὁσίου γέροντος καὶ μεγάλου θεολόγου π. Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος γράφει:

«Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι κοινὸν ὄνομα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισμούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του βρίσκεται ἡ καρδιὰ ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὐμανισμῶν, μὲ ἐπικεφαλὴς τὸν Παπισμόν. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν. Τὸ κοινὸ εὐαγγελικὸ ὄνομά των εἶναι παναίρεσις. Διατί; Διότι εἰς τὸ διάστημα τῆς ἱστορίας αἱ διάφοροι αἱρέσεις ἠρνοῦντο ἢ παρεμόρφωνον ἰδιώματά τινα τοῦ Θεανθρώπου καὶ Κυρίου Ἰησοῦ, αἱ δὲ εὐρωπαϊκαὶ αὗται αἱρέσεις ἀπομακρύνουν ὁλόκληρον τὸν Θεάνθρωπον καὶ εἰς τὴν θέσιν του τοποθετοῦν τὸν Εὐρωπαῖον ἄνθρωπον. Ἐδῶ δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ καὶ ἄλλων αἱρέσεων ὧν τὸ ὄνομα λεγεών.»

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ἀπέναντι λοιπὸν στὶς εὐρεῖες ἐκκλησιολογίες τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ ποὺ γκρέμισαν ὅλα τὰ ὅρια καὶ τὶς διαχωριστικὲς γραμμὲς ἀνάμεσα στὶς χριστιανικὲς ὁμολογίες, τώρα μάλιστα ἐπεκτείνουν τὸ ἐγχείρημα καὶ πρὸς τὶς θρησκεῖες, ἡ Ὀρθόδοξη Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία δὲν διστάζει νὰ προβάλλει τὴν δική της ἀποκλειστικὴ ἐκκλησιολογία, διδάσκουσα ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἀληθὴς καὶ σώζουσα Ἐκκλησία, ὅπως ἀποκλειστικὴ εἶναι καὶ ἡ Χριστολογία καὶ ἡ σωτηριολογία. Μόνον ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ φῶς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή, δὲν ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα «ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς». Γι' αύτὸ καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλη Ἐκκλησία, ἄλλο σῶμα Χριστοῦ μὲ κεφαλὴ τὸν Χριστό, δὲν ὑπάρχουν ἄλλα παράλληλα ἐργαστήρια σωτηρίας.

Ἡ ἑνότητα τῶν πιστῶν, τὸ «ἵνα πάντες ἕν ὦσι», ποὺ ἔγινε τὸ σύνθημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δὲν θὰ ἐπιτευχθεῖ μὲ τὴν τεχνητὴ καὶ ἐξωτερικὴ συγκόλληση τῶν χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, παρὰ τὶς μεγάλες δογματικὲς καὶ ἄλλες διαφορές τους, ἀλλὰ μὲ τὴν ἐνσωμάτωσή τους στὸ ἕνα σῶμα του ζῶντος Χριστοῦ, μὲ τὴν ἐπιστροφὴ τους στὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν προσευχῶν μας οἱ πιστοὶ δὲν εὐχόμαστε ὑπὲρ τῆς ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν, δὲν ὑπάρχουν πολλὲς ἐκκλησίες, διηρημένες καὶ χωρισμένες. Ὑπάρχουν οἱ τοπικὲς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες ποὺ ἀποτελοῦν μόνον αὐτὲς τὴν Unam Sanctam, τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Ὅλες οἱ ἄλλες ὁμάδες εἶναι αἱρέσεις καὶ σχίσματα. Εὐχόμαστε λοιπὸν ὄχι ὑπέρ ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν, ἀλλὰ «ὑπὲρ εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ ἐκκλησιῶν», νὰ διατηρεῖ ὁ Θεὸς σταθερὲς στὴν ὁμολογία τῆς πίστεως τὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, ὥστε νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ ἑνωθοῦν οἱ πάντες, ὅλοι οἱ ἐκτὸς τῆς ἀληθοῦς καὶ μόνης Ἐκκλησίας πιστοί. Αὐτὸ εἶναι τὸ νόημα τῆς καθημερινῆς δεήσεως:

«... ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως.»

Εὐχόμαστε τῆς ἑνώσεως πάντων τῶν ἀνθρώπων μέσα εἰς τὴν μίαν Ἐκκλησίαν, ποὺ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τὸ διευκρινίζει μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια ἡ εὐχὴ τῆς Ἀναφορᾶς στὴ Λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου:

«Τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καὶ ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ.»

Πηγή: Θεοδρομία

Στην τελετή παράδοσης – παραλαβής του Υπουργείου Εξωτερικών από τον Υπουργό Εξωτερικών Ν. Κοτζιά στον Πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018, ο κ. Κοτζιάς προανήγγειλε την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 μίλια, από τους Οθωνούς ως τα Αντικύθηρα, δηλαδή μόνο στο Ιόνιο.

Όπως είπε ο κ. Κοτζιάς, αυτό είναι «σημαντική πολιτική επέκταση της κυριαρχίας της χώρας για πρώτη φορά από τότε που πήραμε τη Δωδεκάνησο». Πρόσθεσε μάλιστα ότι τα σχετικά προεδρικά διατάγματα είναι έτοιμα.

Άραγε τι σημαίνουν όλα αυτά ;

***

Σύμφωνα με τη «Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας» (άρθρα 2-7), ΑΙΓΙΑΛΙΤΙΔΑ ΖΩΝΗ ή ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ ή ΧΩΡΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, είναι η θαλάσσια ζώνη, η οποία επεκτείνεται πέρα από την ξηρά του ηπειρωτικού εδάφους όσο και οποιουδήποτε νησιωτικού σχηματισμού (νησιών, νησίδων, βραχονησίδων και βράχων) και επί της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία.

Η Αιγιαλίτιδα ζώνη, περιλαμβάνει το βυθό και το υπέδαφος της σχετικής θαλάσσιας περιοχής καθώς και τον υπερκείμενο εναέριο χώρο.

Κανένα κράτος, έστω κι αν δεν δεσμεύεται συμβατικά από τη Δ. Σ δεν έχει δικαίωμα να ορίσει μεγαλύτερη από τα 12 ναυτικά μίλια.

Η Ελλάδα, από το 1936, με το Νόμο 360/1936, έχει καθορίσει τα χωρικά της ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια (1ν. μ = 1852 μ. ). Με το Νομοθετικό Διάταγμα 187/1973 περί ΚΔΝΔ (άρθρο 139)επικαιροποιήθηκε ο καθορισμός των 6 ν. μ αλλά προστέθηκε και η δυνατότητα επέκτασής τους (χωρίς να προσδιορίζεται το μέγεθος του εύρους), με έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Η δυνατότητα αυτή δεν υλοποιήθηκε καθώς δεν εκδόθηκε σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.

Με το Νόμο 2321/1995, με τον οποίο η Ελλάδα επικύρωσε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, απέκτησε και διεθνές νομικό έρεισμα επέκτασής τους μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια (άρθρο 3 της Σύμβασης). Η προοπτική αυτή, θεωρήθηκε από τη Μεγάλη Εθνοσυνέλευσή της Τουρκίας ως αιτία πολέμου (casus belli). Έτσι τα χωρικά μας ύδατα παραμένουν στα 6 ναυτικά μίλια.

Με αυτό το καθεστώς, η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία στο 35% του Αιγαίου, η Τουρκία στο 9% ενώ το 56% είναι διεθνή ύδατα. Στην περίπτωση των 12 ν. μ , η Ελλάδα θα ασκεί κυριαρχία στο 64%, η Τουρκία στο 10%, και το 26% θα είναι διεθνή ύδατα, δηλ. η Ελλάδα σχεδόν διπλασιάζει την κυριαρχία της, ενώ η Τουρκία την αυξάνει μόνο κατά 1% .

Η Τουρκία, από το 1964, έχει επεκτείνει την Αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ν. μ στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο, ενώ για λόγους σκοπιμότητας διατηρεί στο Αιγαίο τα 6 ν. μ απαιτώντας από τη Ελλάδα να παραμείνει στα 6 ν. μ επικαλούμενη την αρχή της αμοιβαιότητας.

Η Τουρκία, για πρώτη φορά το 2003, παρουσίασε τη «θεωρία των κυμαινόμενων χωρικών υδάτων». Με αυτή, φαίνεται να αποδέχεται τον καθορισμό διαφορετικού εύρους χωρικών υδάτων στον ελληνικό ηπειρωτικό χώρο και διαφορετικού στα νησιά και όχι αποκλειστικά 6 νμ, Με αυτό το τέχνασμα, σέρνει την ελληνική πλευρά σε ατέρμονες συζητήσεις οι οποίες μας στερούν το δικαίωμά μας για οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖαφού ο καθορισμός τους προϋποθέτει τον καθορισμό του εύρους των χωρικών υδάτων.

Ένας τέτοιος καθορισμός, υποκρύπτει θανάσιμους κινδύνους :

• Άλλη Ελλάδα θα έχουμε στο Ιόνιο, στο δυτικό ηπειρωτικό χώρο και... ολίγη Ελλάδα στα ελληνικά νησιά του Ανατ. Αιγαίου, τορπιλίζοντας από μόνοι μας, τη θεμελιώδη αρχή του διεθνούς δικαίου, περί του αδιαιρέτου της κυριαρχίας του κράτους.
• Αποδεχόμαστε εμμέσως, αυτό που κατά κόρον ισχυρίζεται η Τουρκία, ότι τα νησιά του Ανατ. Αιγαίου είναι προέκταση της υφαλοκρηπίδας της ηπειρωτικής Τουρκίας (Ανατολίας) και δεν έχουν δική τους. Εδώ να σημειώσουμε ότι η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, δέχεται τη νομική έννοια της υφαλοκρηπίδας και όχι τη γεωλογική και αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν την υπογράφει η Τουρκία.
• Αποδεχόμαστε το τουρκικό επιχείρημα περί «ειδικών συνθηκών» στο Αιγαίο (με τα όσα συνεπάγεται αυτό), στο οποίο η Τουρκία έχει διαφοροποιημένο μήκος χωρικών υδάτων.

***

Αν η Κυβέρνηση δεχτεί ότι δεν υπάρχει πλήρης και αδιατάρακτη ενότητα των θαλασσίων συνόρων της, από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο και από τους Οθωνούς μέχρι την Κρήτη, θα διαπράξει θανάσιμο λάθος.

Αλεξανδρούπολη20 Οκτωβρίου 2018

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Υποναύαρχος ΛΣ (ε. α)

Πέντε αἰτήσεις τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων Ἑλ­λάδος σχετικὲς μὲ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Δημοτικά, Γυμνάσια καὶ Λύκεια συζήτησε ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας στά τέλη τοῦ Σεπτεμβρίου.

«Μὲ τὴν ἔναρξη τῆς συζητήσεως ὁ προεδρεύων τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας κ. Ἀθανάσιος Ράντος ἀνεκοίνωσε ὅτι μὲ παρεμπίπτουσα ἀπόφαση τοῦ Ἀνωτάτου Διοικητικοῦ Δικαστηρίου ἀπερρίφθη, κατὰ πλειοψηφία, δηλαδὴ μὲ ψήφους 30 “κατὰ” ἔναντι 6 “ὑπέρ”, τὸ αἴτημα τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων καὶ πέντε προσφευγόντων γονέων, ποὺ ζητοῦσαν νὰ ἀφαιρεθοῦν τὰ θρησκευτικὰ σύμβολα (ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας) ἀπὸ τὴ δικαστικὴ αἴθουσα, κατὰ τὴ συζήτηση τῶν συγκεκριμένων αἰτήσεων ἀκυρώσεως. Ἡ ἀπόφασις αὐτὴ θεωρεῖται σύμφωνη μὲ τὴν ὑπάρχουσα νομολογία, συνιστᾶ ὅμως μία πρώτη σημαντικὴ ἧττα τῶν ἀθέων στὴν δικαστικὴ αἴθουσα» («Ἑστία» 22-9-2018).

Σχολιάζοντας τὴν ἀπόφαση αὐτὴ γιὰ τὴν μὴ ἀφαίρεση τῆς ἱερῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τοῦ Δικαστηρίου, πράγμα ποὺ ζητοῦσαν οἱ ἄθεοι, συγχαίρουμε ἐκ μέσης καρδίας τοὺς ἀξιότιμους Δικαστὲς τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου τοῦ Κράτους μας καὶ ἀναφωνοῦμε μὲ ἐνθουσιασμό: «Ὑπάρχουν ἀκόμη Δικαστὲς στὴν Ἑλλάδα».

Δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ μὴ θρηνήσουμε γιὰ τὸ αἴτημά τους αὐτό. Σᾶς ἐνοχλεῖ τὸ βλέμμα τῆς Παναγίας, ἀδελφοὶ ἄθεοι; Τὸ βλέμμα τῆς Παναγίας καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων μας εἶναι τὸ καθαρότερο καὶ εἰλικρινέστερο ἀπὸ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα βλέμματα. Φανερώνει τὴν ἄδολη ἀγάπη τους καὶ πρὸς αὐτοὺς ἀκόμη ποὺ δὲν θέλουν νὰ τοὺς βλέπουν μπροστά τους. Οἱ Ἅγιοι μᾶς βλέπουν ὄχι γιὰ νὰ μᾶς κατακρίνουν καὶ νὰ μᾶς καταδικάσουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν, νὰ μᾶς συμπαρασταθοῦν στὶς ὅποιες δυσ­κολίες μας· νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἀναγνωρίσουμε τὰ λάθη μας, νὰ συνέλθουμε καὶ νὰ μετανοήσουμε. Γιατί ἀδικεῖτε τοὺς ἑαυτούς σας, ἀδελφοί μας ἄθεοι; Σκεφθεῖτε το καλύτερα. Ἡ Παναγία θέλει νὰ σᾶς βοηθήσει. Ἔχετε κι ἐσεῖς ὡς ἄνθρωποι ψυχικὲς ἀνάγκες· καὶ μόνο Ἐκείνη μπορεῖ νὰ σᾶς ἀναπαύσει οὐσιαστικά.

Πηγή: Ο Σωτήρ

Περίπου 1.000 παιδιά φέρεται ότι έχουν ναρκωθεί και κακοποιηθεί από διεστραμμένους στο Τέλφορντ της Βρετανίας από τη δεκαετία του 1980 – αλλά η κόλασή τους συνεχίστηκε εδώ και δεκαετίες, καθώς οι αρχές επανειλημμένα απέτυχαν να σταματήσουν ένα δίκτυο παιδεραστών στην πόλη.

Η Lucy Lowe, 16 ετών, σκοτώθηκε το 2000 μαζί με την μαμά και την αδελφή της, αφού ο δράστης έβαλε φωτιά στο σπίτι τους.

Ο αριθμός των θυμάτων που εκτιμήθηκε από εμπειρογνώμονες στην κακοποίηση παιδιών σημαίνει ότι θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος σε κατά κεφαλή πληθυσμό απ ‘ό, τι στα σκάνδαλα που έπληξαν το Ρόχντεϊλ και το Ρόθερχαμ τα τελευταία χρόνια. Οι κοινωνικοί λειτουργοί λέγεται ότι γνώριζαν για το αδίκημα ήδη από τη δεκαετία του ’90, αλλά χρειάστηκε μια δεκαετία ώστε οι αστυνομικοί να ξεκινήσουν έρευνα.

Και υποστηρίζεται ότι τα αρχεία δείχνουν ότι το προσωπικό των συμβουλίων θεωρούσε τα παιδιά που κακοποιήθηκαν και διακινούνταν ως πόρνες παρά ως θύματα.

Η ευάλωτη Lucy Lowe ήταν 16 ετών όταν ο κακοποιός Azhar Ali Mehmood, 26 ετών, έβαλε φωτιά στο σπίτι της σκοτώνοντας την ίδια, τη μαμά της Eileen και την αδελφή της Sarah, ηλικίας 17 ετών, το 2000.

Ο δράστης που ήταν ταξιτζής την στοχοποίησε για πρώτη φορά το 1997. Η κοπέλα ήταν 14 όταν γέννησε την κόρη του.

Ο Mubarek Ali, 34 ετών, ήταν ένας από τους επτά άνδρες που φυλακίστηκαν μετά από μια αστυνομική επιχείρηση του 2013.

Είχε φυλακιστεί για τη δολοφονία της έφηβης, της μαμάς της και της αδελφής της – αλλά ποτέ δεν συνελήφθη ή κατηγορήθηκε για σεξουαλική κακοποίηση.

Ένα άλλο θύμα, το οποίο ναρκώθηκε και βιάστηκε ομαδικά, δήλωσε ότι η δολοφονία της Lucy ήταν προειδοποίηση σε άλλους που θα μπορούσαν να μιλήσουν.

Η μαθήτρια, η οποία παραμένει ανώνυμη, δήλωσε ότι εξωθήθηκε στην αυτοκτονία.

Είπε στην Βρετανική Mirror: «Φοβόμουν ότι η οικογένειά μου θα πεθάνει όπως η Λούσι – νόμιζα ότι θα ήταν ασφαλείς μόνο αν αυτοκτονούσα».

Το 2002 μια άλλη μαθήτρια – η Becky Watson, 13 ετών – σκοτώθηκε σε ένα ανεξήγητο αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην πόλη Shropshire.

Παρά την σύγκρουση που καταγράφηκε την εποχή εκείνη ως μια “φάρσα” που πήγε στραβά, αργότερα ανακαλύφθηκε ότι σύμφωνα με πληροφορίες είχε κακοποιηθεί από μια ασιατική συμμορία από την ηλικία των 11 ετών.

Η Becky Watson, 13 ετών, πέθανε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα που καταγράφηκε ως «φάρσα» που πήγε στραβά πριν αποκαλυφθεί ότι ήταν και θύμα της συμμορίας.

Ο Ahdel Ali, 27 ετών, φυλακίστηκε για κακοποίηση και εμπορία παιδιών στο Τέλφορντ.

Σε τραγικές καταχωρήσεις ημερολογίου λέγεται ότι είχε πει για το πώς αναγκαζόταν να “κοιμάται με οποιονδήποτε”.

Η μαμά της δήλωσε ότι πήγε σε αστυνομικούς αλλά ισχυρίστηκε ότι η κόρη της αντιμετωπίστηκε “σαν εγκληματίας”.

Η φίλη της Becky, η Vicky Round, είχε κακοποιηθεί από την ίδια συμμορία, η οποία την πήρε μέσω εθισμού στην κοκαΐνη όταν ήταν 12 ετών και σε ηρωίνη στα 14. Ο θάνατός της στα 20 αφορούσε τα ναρκωτικά. Η αδελφή της Emma είπε: “Η Vicky θα ήταν ακόμα εδώ αν δεν είχε κακοποιηθεί τόσο άσχημα – όμως, οι άνθρωποι που έκαναν τη ζωή της κόλαση ακόμα περπατούν στους δρόμους”.

Η Vicky Round πέθανε στα 20 αφότου εθίστηκε στο κρακ στα 12 και στην ηρωίνη στα 14 από τη συμμορία.

Μερικοί από αυτούς που τελικά οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη περιλαμβάνουν επτά άνδρες που φυλακίστηκαν το 2013 μετά από την επιχείρηση Chalice, αστυνομική έρευνα για την παιδική πορνεία στην περιοχή του Τέλφορντ.

Ο Mubarek Ali, 34 ετών, και ο αδελφός του Ahdel Ali, 27 ετών, φυλακίστηκαν για σεξουαλική κακοποίηση, σωματεμπορία και προώθηση εφήβων στην πορνεία.

Η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί γνώριζαν την κακοποίηση τη δεκαετία του 1990, αλλά στην αστυνομία πήρε μια δεκαετία για να ξεκινήσει έρευνα, ενώ το προσωπικό του συμβουλίου θεωρούσε τα θύματα ως «πόρνες» και οι αρχές δεν κατάφεραν να κρατήσουν λεπτομέρειες για τους κακοποιούς από τις ασιατικές κοινότητες από φόβο ”ρατσισμού”.

Υποστηρίζεται ότι τρεις άνθρωποι δολοφονήθηκαν και δύο άλλοι πέθαναν σε τραγωδίες που συνδέονταν με το σκάνδαλο, ενώ δυο πληροφοριοδότες είχαν σιγήσει.

Ένα κορίτσι, το οποίο κακοποιήθηκε αφότου το τηλέφωνο της πουλήθηκε σε παιδόφιλους, είπε στην εφημερίδα: “Μισούσα ό, τι συνέβαινε και αυτοί που με κακοποίησαν έκαναν το δέρμα μου να ανατριχιάζει, αλλά μου είπαν ότι αν έλεγα μια λέξη σε οποιονδήποτε θα ερχόντουσαν για τις μικρές αδερφές μου και θα έλεγαν στη μαμά μου ότι ήμουν πόρνη.”

“Νύχτα με νύχτα, αναγκάστηκα να έχω σεξουαλική επαφή με πολλούς άνδρες σε αηδιαστικές βόλτες και βρώμικα σπίτια.”

“Πρέπει να έπαιρνα το χάπι από μια τοπική κλινική τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, αλλά κανείς δεν ρώτησε τίποτα”.

Η έφηβη δήλωσε επίσης ότι η “χειρότερη στιγμή” ήρθε μετά τα 16α γενέθλιά της, όταν “ναρκώθηκε και βιάστηκε ομαδικά” από πέντε άνδρες, και μέρες αργότερα ο αρχηγός ήρθε στο σπίτι της και είπε ότι θα το κάψει αν το πει σε κανέναν.

Μια αστυνομική έρευνα με την ονομασία Operation Chalice εντόπισε περισσότερα από 100 πιθανά θύματα κακοποίησης μεταξύ του 2007 και του 2009.

Μια έρευνα της Sunday Mirror βρήκε στοιχεία για παιδόφιλους που στόχευαν σπίτια παιδιών στο Τέλφορντ ήδη από το 1981 και μίλησε σε θύματα που λένε ότι βιασμοί έχουν συμβεί και τους τελευταίους μήνες.

Μια έκθεση που ανατέθηκε από το τοπικό Συμβούλιο του Τέλφορντ και του Ρέκιν το 2013 παραδέχθηκε ότι από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 οι επαγγελματίες “είχαν ανησυχίες για τη φύση ορισμένων από τις υποθέσεις παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης που τους παρουσιάστηκαν”.

Αλλά κατηγόρησαν την αποτυχία να δράσουν στην ”κατανόηση και εκμάθηση εκείνης της εποχής και στις υφιστάμενες διαδικασίες”.

Πηγή: thesun.co.uk, offtherecord.net.gr

Ο Υπουργός Παιδείας συνεχίζει ανεπίσχετα τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ). Έχοντας στο παρελθόν χαρακτηρίσει, αρνητικά, δικαστικούς λειτουργούς για τις αποφάσεις τους, η εκπροσώπηση του ΥΠΕΘ στις μέρες μας δείχνει ότι ουδόλως ενδιαφέρεται να μιλήσει επί της ουσίας. Ασχολείται, μάλλον, με επικοινωνιακούς circo-βερμπαλισμούς. Τοιουτοτρόπως, το μάθημα των Θρησκευτικών γίνεται καλύπτρα ("φερεντζές"), για να κρυφτεί το τοπίο απαξίωσης όλων των μαθημάτων (επιστημονικών επιστητών), που παραπέμπουν στην ορθοτομημένη παρουσίαση της πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου μας.

Οι καταστάσεις και οι –τουλάχιστον περίεργες– μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση για να φθάσουμε στην πατσαβούρα που λέγεται «Συμφωνία των Πρεσπών» μας αναγκάζουν να κάνουμε μια «τεχνοκρατική» προσέγγιση της όλης διαδικασίας.

Όπως αποκαλύφθηκε από τα πρακτικά που δημοσίευσε στα ελληνικά μεγάλη ημερήσια εφημερίδα, οι Σκοπιανοί είχαν τη χαρά να δουν τους πολιτικούς αρχηγούς όλων των κομμάτων να συνέρχονται δύο φορές και να συζητούν διεξοδικά το πλαίσιο λύσης του ονοματολογικού με την Ελλάδα, στο οποίο, ευφυώς πράττοντες, πρόσθεσαν τη «μακεδονική» γλώσσα και ταυτότητα. Ασχέτως των διαφωνιών και του αν τελικά η αντιπολίτευση επέλεξε την αποχή, σε πολιτικό επίπεδο υπήρχε ενημέρωση όλων των κομμάτων και για τις συνομιλίες και για τις θέσεις της ελληνικής πλευράς κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.

Ας έλθουμε τώρα στην Ελλάδα.

Καμία ενημέρωση όχι στα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά ούτε και του υπουργικού συμβουλίου.

Δηλαδή, ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς συνεννοήθηκαν να προχωρήσουν στην υπογραφή αυτής της κατάπτυστης συμφωνίας, για την οποία αργά ή γρήγορα θα κληθούν να λογοδοτήσουν, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους –για να το πω κομψά– τους πάντες: κυβέρνηση, αντιπολίτευση, και φυσικά τον ελληνικό λαό, από τον οποίο πρέπει να λαμβάνουν νομιμοποίηση για τις πράξεις τους. Και εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπήρχε στις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ κάποια δέσμευση ότι θα λύσει το ονοματολογικό σε ένα γενικό πλαίσιο, για να το επικαλεστεί και να μας πει ότι έχει νομιμοποίηση.

Άρα, το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι τα Σκόπια έχουν κουλτούρα λειτουργίας κράτους και όχι μπανανίας, στην οποία οι αποφάσεις σε ζητήματα εθνικά λαμβάνονται από δυο-τρία άτομα, ερήμην της αντιπολίτευσης και του λαού και ποιος ξέρει κάτω από ποιες και τι είδους πιέσεις ή ανταλλάγματα των ξένων, εκείνων ντε, που έκαναν παρέλαση από τα Σκόπια, για να περάσει το «Ναι» και να παγιοποιηθεί η παγίδα που θα καταστήσει διεκδικήσιμη την πραγματική Μακεδονία και φυσικά τη Θεσσαλονίκη, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι όλα αυτά δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Δηλαδή δεν υπάρχει αίσθηση και κουλτούρα θεσμικής λειτουργίας του κράτους, και φυσικά σεβασμού της βούλησης των πολιτών, που σε ποσοστό 70%, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θέλει την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Πάμε τώρα στο επόμενο θέμα, αυτό της αποστασίας βουλευτών και στα Σκόπια και στην Ελλάδα.

Την ώρα που έχουν γραφτεί άρθρα για εμπλοκή ξένων υπηρεσιών στο θέμα, οι οποίες μοιράζουν δεκάδες εκατομμύρια για να βρεθούν οι «γενναίοι βουλευτές του VMRO-DPMNE», όπως τους αποκάλεσε προχθές ο Ζάεφ, που θα ψηφίσουν υπέρ της κύρωσης της συμφωνίας, παρατηρούμε αντίστοιχες κινήσεις και στο ελληνικό πολιτικό «γήπεδο».

Ήδη δύο γυναίκες υπουργοί της κυβέρνησης, με σκληρή δεξιά ιδεολογία και οι δύο και υπέρμαχοι μέχρι προχθές της Μακεδονίας, έχουν κάνει μια στροφή 360 μοιρών –που λέει και ο πτυχιούχος του Πολυτεχνείου πρωθυπουργός μας–, και μετά άλλη μια 180 μοιρών, και δηλώνουν (ή διαρρέεται) ότι θα ψηφίσουν τη συμφωνία-νεκροθάφτη της Μακεδονίας και της σκληρής αλήθειας.

Υπάρχουν και άλλοι γυρολόγοι της πολιτικής που δηλώνουν ή διαρρέουν ότι θα το πράξουν, ενώ στελέχη της κυβέρνησης επαίρονται ότι εκείνοι που θα υπερψηφίσουν τη συμφωνία, όταν θα έλθει για κύρωση στη Βουλή, θα είναι πολύ περισσότεροι από τον απαιτούμενο αριθμό των 150 βουλευτών.

Το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας, της «μακεδονικής» γλώσσας και της εθνότητας, είναι πολύ-πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθος των Σκοπίων, γεωγραφικό, πληθυσμιακό, οικονομικό και γεωπολιτικό.

Είναι ένα τεράστιο ζήτημα, όπως το Κυπριακό, που κι αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από το γεωγραφικό μέγεθος του νησιού.

Για το Κυπριακό, μέχρι να φτάσουμε στην κατάσταση που είμαστε σήμερα, με άμεσο τον κίνδυνο της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της μετατροπής των Ελλήνων σε νεοπαγές «κυπριακό έθνος», που θα οδηγήσει στην εξάλειψη του Ελληνισμού από το νησί, είχαμε τα ακόλουθα:

• Την αποστασία του 1965, για την οποία οι ΗΠΑ διέθεσαν εκατομμύρια δολάρια (γράφονται διάφορα ποσά), η οποία αποστασία προετοίμασε την επιβολή της χούντας και η οποία με τη σειρά της προετοίμασε την εισβολή και κατοχή του νησιού.
• Την απόπειρα κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την άλλη πατσαβούρα, το Σχέδιο Ανάν, τότε που για να πείσουν πολιτικούς σε Αθήνα και Λευκωσία, αλλά και τους Έλληνες της Κύπρου να το στηρίξουν, οι ΗΠΑ ξόδεψαν πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια. Σημειωτέον, οι περισσότεροι από τους φανερούς και αφανείς πρωταγωνιστές της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Το αναφέρουμε έτσι για την ιστορία.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, στις 29/11/2014, αναφερόμενος στις προσπάθειες της τότε κυβέρνησης Σαμαρά να εξασφαλίσει 180 βουλευτές, για να μην ζήσει η Ελλάδα την περιπέτεια που έζησε και συνεχίζει να ζει, είχε δηλώσει επί λέξει: «Διαδικασία εκτροπής η διαδικασία εκλογής Προέδρου, και πολιτικά ανήθικη η προσπάθεια να βρεθούν 180 βουλευτές»!

Τώρα, λοιπόν, με τις αποστασίες βουλευτών για να πουν «Ναι», κόντρα στη συνείδησή τους, τι είναι η διαδικασία; Ηθική;

Και να μην ξεχνάμε, όπως η Κύπρος την γλίτωσε παρά τρίχα στο Κραν Μοντανά, λόγω του ότι ο Ερντογάν δεν ήταν τόσο «ευλύγιστος» όπως οι δικοί μας –κατά Χάρβαρντ– «άσοι» της διαπραγμάτευσης, έτσι την γλίτωσε και η Μακεδονία, λόγω της επιμονής των Σλάβων των Σκοπίων να επιμένουν να τα θέλουν όλα, σε κάτι που δεν είναι.

Ως πότε όμως θα μας «προστατεύουν» οι άλλοι από επικείμενες εθνικές καταστροφές;

____
*Παράφραση από το έργο του νομπελίστα θεατρικού συγγραφέα Ντάριο Φο Η μαριχουάνα της μαμάς είναι πιο γλυκιά.

Πηγή: Pontos-News

Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή της Εκκλησίας ήταν και είναι η διάκριση μεταξύ γνησίας και νόθης πνευματικότητος. Μελετώντας τα αγιογραφικά κείμενα και τα συγγράμματα των αγίων Πατέρων μας διαπιστώνουμε ότι στη ζωή της Εκκλησίας, ήδη από τα πρώτα βήματά της, από την εποχή των αποστολικών χρόνων, εμφανίστηκε παράλληλα με την γνήσια πνευματικότητα, που είναι προϊόν και καρπός του αγίου Πνεύματος και μία άλλη «πνευματικότητα», νόθη και κίβδηλη, που εμπνέεται από το σατανά, με σκοπό την παραπλάνηση των πιστών. Όπως μας πληροφορούν οι Πράξεις και οι παύλειες Επιστολές, οι νεοφώτιστοι μετά το βάπτισμά τους ελάμβαναν υπερφυσικά χαρίσματα, έτσι ώστε να γίνεται αισθητή η παρουσία του αγίου Πνεύματος στα μέλη της Εκκλησίας, αλλά και στους εκτός αυτής. Ένα από αυτά τα υπερφυσικά χαρίσματα ήταν και το λεγόμενο χάρισμα της «διακρίσεως των πνευμάτων», για το οποίο κάνει λόγο ο απόστολος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του: «άλλω δε ενεργήματα δυνάμεων, άλλω δε προφητεία, άλλω δε διακρίσεις πνευμάτων, ετέρω δε γένη γλωσσών, άλλω δε ερμηνεία γλωσσών», (12,10).

Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου, στις 19.00, πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 4ου Γυμνασίου Γιαννιτσών Ημερίδα για το Μάθημα των Θρησκευτικών με ομιλητές τον κ. Ηρακλή Ρεράκη, καθηγητή Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρο τής Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) και τον κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ, καθηγητή Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., Αντιπρόεδρο της ΠΕΘ.
Συντονιστής της Ημερίδας ήταν ο Πρωτοπρεσβύτερος Ελευθέριος Χαραλαμπίδης, Δρ. Θεολογίας, Υπεύθυνος Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Εδέσσης, την Πανελλήνιο Ένωση Θεολόγων, τους Συλλόγους γονέων και κηδεμόνων του 4ου Γυμνασίου και του 8ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, την Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Γιαννιτσών «ο Φίλιππος» και τους Συλλόγους Πολυτέκνων και Τριτέκνων Γιαννιτσών.

Κατά την έναρξη της Ημερίδας ο Πρόεδρος της Ι.Λ.Ε.Γ. «ο Φίλιππος» κ. Κωνσταντίνος Κάμτσης απηύθυνε χαιρετισμό. Στην συνέχεια ο π. Ελευθέριος Χαραλαμπίδης μετέφερε της ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, καθώς και την επιθυμία του να καταργηθούν τα Νέα Προγράμματα και Βιβλία Θρησκευτικών και να χρησιμοποιηθούν άλλα, σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία και Παράδοση που είναι και η παράδοση των ορθοδόξων μαθητών στους οποίους απευθύνονται.
Στη συνέχεια έκανε μια σύντομη εισαγωγή στο θέμα παρουσιάζοντας σημεία από την επιστολή που είχε αποστείλει στις 22 Σεπτεμβρίου 2015 ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος προς τον Πρωθυπουργό και τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, με αφορμή τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Μεταξύ άλλων, στην εν λόγω επιστολή, ο Μακαριώτατος έγραφε: «Μετά τα ανωτέρω προκύπτει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών όντως δεν μετατράπηκε σε ''θρησκειολογία'', διότι και η ''θρησκειολογία'' είναι κλάδος της Θεολογικής επιστήμης. Απλώς το μάθημα καταργήθηκε και πρόκειται πλέον για ένα μη θεολογικό μάθημα...». Παρουσίασε επίσης ενδεικτικά αποσπάσματα από την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (660/2018), που ακυρώνει, ως αντισυνταγματική, την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών. Ένας από τους λόγους που επικαλείται το Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) είναι ότι «φαλκιδεύεται ο επιβεβλημένος από τη συνταγματική αυτή διάταξη [άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος] σκοπός, η ανάπτυξη δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως των μαθητών που ανήκουν στην επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».

Κατόπιν έλαβε τον λόγο ο κ. Ηρακλής Ρεράκης, ο οποίος ανέπτυξε διεξοδικά την προαναφερθείσα απόφαση του ΣτΕ, το οποίο δέχθηκε τα επιχειρήματα όσων προσέβαλαν την υπουργική απόφαση για την εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και τα ακύρωσε. Παρουσίασε επίσης το ιστορικό των νέων Προγραμμάτων από το έτος 2011 και εξής καθώς και τις μετά την ακύρωσή τους από το ΣτΕ εξελίξεις, όπως είναι η άρνηση του Υπουργείου Παιδείας να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ, ενώ ήταν, ως διοικητική αρχή υποχρεωμένο να υπακούσει και να προσαρμοστεί σε αυτές. Αντ’ αυτού το Υπουργείο, βάζοντας νέο αριθμό ΦΕΚ και την υπογραφή του νέου Υπουργού στα ακυρωμένα από το ΣτΕ προγράμματα τα έθεσε εκ νέου σε ισχύ για το σχολικό έτος 2018-2019. Ο Πρόεδρος της ΠΕΘ τόνισε ότι κάποιοι γονείς έχουν στείλει εξώδικη επιστολή στην ΠΕΘ προειδοποιώντας ότι θα ασκήσουν μηνύσεις σε όσους συμβάλλουν στη διδασκαλία αυτών των Προγραμμάτων στα παιδιά τους με βάση το ΣτΕ, το οποίο αποφάνθηκε ότι μέσω αυτών ασκείται θρησκευτικός αποπροσανατολισμός, σύγχυση και θρησκευτικός προσηλυτισμός σε βάρος των παιδιών τους. Επισήμανε ακόμη ότι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας το μόνο που ενέκρινε, σχετικά με το θέμα των Θρησκευτικών, ήταν η συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο Παιδείας για τη διδακτέα ύλη, και ότι αποτελεί ψευδή και διαστρεβλωμένη πληροφόρηση αυτό που λέγεται από το Υπουργείο και ορισμένους κληρικούς ή λαϊκούς ότι  η Εκκλησία ενέκρινε τα νέα Προγράμματα και τα Βιβλία των Θρησκευτικών. Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, αναγνώστηκε πρόσφατο Δελτίο Τύπου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στο οποίο αναφέρεται ότι η Διαρκής Σύνοδος υπέδειξε στην Τριμελή Επιτροπή της Συνόδου που διεξάγει τον διάλογο με το Υπουργείο Παιδείας, να λαμβάνει υπόψη στο διάλογο με την πολιτεία τις κρίσεις και τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ.

Ακολούθησε η εισήγηση του καθηγητή της Δογματικής και Συμβολικής Θεολογίας κ. Ιωάννη Κουρεμπελέ, ο οποίος, μετά από μια σύντομη εισαγωγή και ενδεικτικά παραδείγματα από τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ, ανέλυσε θεολογικά συγκεκριμένη διδακτική ενότητα βιβλίου του Δημοτικού, όπου η ταυτότητα του Χριστού και η ιδιότητα της Θεοτόκου παρουσιάζονται με τρόπο που μπορεί να οδηγήσει τους μικρούς μαθητές σε σύγχυση, όσον αφορά την κατανόηση του χριστολογικού δόγματος της Εκκλησίας. Φάνηκε, έτσι, μέσα από ένα ενδεικτικό παράδειγμα, ότι στους φακέλους του Μαθήματος χρησιμοποιείται με αδόκιμο τρόπο η θεολογική ορολογία. Καταδείχθηκε, δηλαδή, εν προκειμένω ότι παραγκωνίζεται η ορθόδοξη έκθεση της Θεοτοκολογίας  και προκρίνεται στο εν λόγω θέμα η μη ορθόδοξη θεολογική άποψη του Κορανίου για τον Χριστό και την Θεοτόκο. Εκ των πραγμάτων διαφάνηκε ότι δι᾿ αυτής της μεθοδολογίας ασκείται σύγχυση στον μαθητή και παρέχεται μη έγκυρη γνώση σχετικά με την ορθόδοξη παράδοση και την πνευματική της σημασία.

Μετά τις εισηγήσεις ακολούθησε εκτενής συζήτηση και κατάθεση προτάσεων από το ακροατήριο.

Την ημερίδα παρακολούθησαν οι Ιεροκήρυκες της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης και Αρχιμ. Χρυσόστομος Πλίσκας, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Γιαννιτσών Πρωτοπρ. Ιωάννης Σπυρίδης, κληρικοί της πόλεως και της περιοχής, εκπρόσωποι του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου Πέλλας, εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, γονείς κ.ά.

Πηγή: Ιστογράφος

Οι ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο και Αλβανία.
Μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά. Περίτμησι Ηπειρωτών.
Τουρκοχριστιανοί και μισότουρκοι «Γραικομάνοι.»

Ο εξισλαμισμός στην Ήπειρο άρχισε επί σουλτάνου Μουράτ Β’, εξηπλώθη δε επικινδύνως μετά την ήττα του Σκεντέρμπεη, οπότε οι μεγάλοι κτηματίες ηναγκάσθησαν να εξισλαμισθούν για να διατηρήσουν τα τιμάριά τους, αξιωθέντες τού τίτλου «μπέηδες» κατά κληρονομιά. «Τούτους κάτω από ψυχολογικό εξαναγκασμό εμιμήθησαν και οι πτωχοί κολλήγοι».

Τη σκληρότερη τυραννία όμως υπέστη η Ήπειρος, κατά τον Ν. Πατσέλη, μετά τον θάνατο τού Σκεντέρμπεη, «διότι εφ’ όσον χρόνον εμάχετο ούτος προς το Οθωμανικόν Κράτος, η Ήπειρος συνεμμάχει μαζύ του. Διά τούτο μετά τον θάνατόν του, οι Οθωμανοί την μετεχειρίσθησαν απανθρώπως, αναγκάσαντες τον πληθυσμών εις εξισλαμισμόν.Ο ισλαμισμός των Χριστιανών, ιδίως εις την καλουμένην σήμερον Β. Ήπειρον, έκαμε τας μεγαλυτέρας προόδους, όταν ο Γ. Καστριώτης, ηρνήθη την πίστι του εις τον Σουλτάνο και την μουσουλμανικήν θρησκείαν».

«Η διπλή αυτή αποστασία, προσθέτει εξ άλλου ο Καντεμίρ, ηρέθησεν τόσον τον Αμουράτ, ώστε ούτος μετέτρεψεν όλας τας χριστιανικάς εκκλησίας της χώρας των Αρβανιτών και ίνα κάμη όσα ηδύνατο εξιλαστήρια θύματα προς ικανοποίησιν τού Μωάμεθ, διέταξε επί ποινή θανάτου να περιτμηθούν όλοι οι Ηπειρώται. Η μέθοδος αύτη, τονίζει, είχεν αναριθμήτους νεοφωτίστους. Ολόκληρος δε ή χώρα εις ολίγον διάστημα εμυήθη εις την μωαμεθανικήν πίστιν. Εξαίρεσιν απετέλεσαν εις τον προσηλυτισμόν εκείνον οι καθολικοί Αλβανοί (Μιρδίται) και το τμήμα το οποίον επεκτείνεται από την Οχρίδα προς Βορράν έως την Χειμάρραν προς Νότον, το οποίον διετήρησεν την ελληνικότητά του, κατά μέγα μέρος δε και την γλώσσαν, παρά την επίμονη αντίδρασι των αλβανικών φυλών».

Ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο παρουσιάζονται και μετά το 1640 και εδεκάτισαν τον ελληνικόν πληθυσμών πού μέχρι τότε πλεόναζε απόλυτα έναντι των Αλβανών και Τούρκων με αναλογία ένα προς δέκα. Ο ΕΤΟΝ ανεβίβαζε τούς Έλληνας στα 4/5 τού πληθυσμού, οι δε Πουκεβίλ και Λήκ στα 9)10. Την αναλογία αυτή δε δέχεται και ο Αραβαντινός (Χρονογ. Α’ σελ. η’), που αντλεί τις πληροφορίες του από τον Κουβαρά. Αυτός είναι ο λόγος διά τον οποίον οι Τούρκοι της Ηπείρου θεωρούνται «Ρωμηογυρισμένοι ή Ρωμηογυρίσματα». Κατά τον Πουκεβίλ μάλιστα «Οι Μωαμεθανοί της Ηπείρου είναι Έλληνες περιτετμημένοι».

«Μικρόν μετά την άλωσιν, γράφει ο Κων. Παπαρρηγόπουλος, το πλήθος εξισλαμισθέντων Χριστιανών ήτο τοσούτον, ώστε η διδασκαλία τού νέου θρησκεύματος δεν επρόφθανε να γίνη εις τούς νεοφωτίστους, ώστε ήρχιζαν να μη τηρώνται αυστηρώς αι διατάξεις αυτού. Ο δε Μωάμεθ Β’ ηναγκάσθη (1474) —δηλ. δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση Σκεντέρμπεη — να επιβάλη δι’ αυτοκρατορικού ορισμού την αυστηράν τήρησιν των διατάξεων».

Κατά το χρονικό των Τσαραπλανών, γραμμένο το 1848 «και σαν επάρθηκε η πόλις η βασιλεύουσα εις τούς χρόνους 1453, τότε αγρίεψαν οι Τούρκοι κατεπάνω τα των Χριστιανών και έστειλαν ορισμούς και εχαλούσαν τας εκκλησίας και τα κάστρα και έγιναν μεγάλες ταραχές και κλαυθμός ανεκδιήγητος, έως δύο χρόνους έστειλαν παρηγορίαν σε τούτα τα μέρη και έτσι ησύχασαν και εκάθησαν ο καθένας εις τον τόπον του, όστις θέλει ας στοχασθή τα επάνω Φραστανά, Διπαλίτσα, Αβαρίτσανη, Λαχανόκαστρον και ολούθε, οπού ωσάν έφυγαν δεν ματαγύρισαν οπίσω, ηύρεν ο καθένας τόπον όπου τού άρεσε και έμειναν».

Τα λεγόμενα όπως τού χρονικού τούτου, πιστεύομε πώς δεν έχουν καμιά απολύτως σχέσι με την άλωσι της Κων/πόλεως, αλλά εναρμονίζονται απολύτως με τα γραφόμενα τού Καντεμίρ (Βλ. ανωτ.), ο οποίος φαίνεται να είναι πλησιέστερος προς την πραγματικότητα και ανάγονται στα μετά την κατάρρευση Σκεντέρμπεη. Γιατί η κατάκτηση της Ηπείρου — Αλβανίας ήταν ολοκληρωμένη 23 ολόκληρα χρόνια προ της Αλώσεως, με την κατάληψη των Ιωαννίνων το 1430, και συμπίπτει με την επανάστασι Καστριώτη μετά την αποτυχία της οποίας εδραιωμένος πια ο Μωαμεθανισμός εκακουργούσε αχαλίνωτος. Εξ άλλου προκειμένου περί εξισλαμισμών των νεωτέρων χρόνων, ο μητροπολίτης Βελεγράδων Αλεξούδης, γράφει: Περί το 1735—1840, φαίνεται πώς το πλείστον μέρος των κατοίκων Αυλώνος, Βερατίου και των περιχώρων «αποταξάμενον τη Ιερά χριστιανική τού ανατολικού δόγματος θρησκεία. . . ».

Ο δε Γ. Δημητρίου (ανωτ.) μάς πληροφορεί ειδικώτερα: «Όλη η επαρχία της Χειμάρρας, ως επί το πλείστον από τη μεριά της θάλασσας απέναντι της Κερκύρας, κατοικείται από τούς λεγομένους Τουρκοχριστιανούς ή μισοτούρκους και μισοχριστιανούς. Πιο μέσα δε προς την ενδοχώρα υπάρχουν άλλες μεγαλύτερες πόλεις, όπως η Νίβιτσα, Λυκορώσια, Αγ. Βασίλειος κλπ. πού κατοικούν Χριστιανοί ή Έλληνες».

Ο Ιωάν. Λαμπρίδης τέλος, λέγει τα εξής: «Η κατά τα έτη 1785—1740 αλλαγή της πατρώας θρησκείας παρά τού πλείστου μέρους της Αυλώνος και Μπερατίου εν τω τμήματι Μουζακιάς μάλιστα συνετέλεσε τα μέγιστα προς περιστολήν τού χριστιανικού στοιχείου ενθάδε ιδίως. Επιγραφαί δε ελληνικαί επί λίθων πολλαχού μετηνεγμένων και εντειχισμένων και ελληνικά νομίσματα, μαρτυρούν την αρχαίαν λαμπρότητα της περιοχής ταύτης».

«Οι εγκυρότεροι ιστορικοί και γεωγράφοι της Ηπείρου, τονίζει επιγραμματικά ο Ν. Πατσέλης (ανωτ.), επί μακρά έτη εις τα Ιωάννινα πρόξενοι, όπως ο ΕΤΟΝ (1780—1798), ο Πουκεβίλ (1806—1819) και Ληκ (1805—1822), όλοι ομολογούν, ότι από την ιστορία, τα ήθη, την γλώσσαν και τον εθνικόν χαρακτήρα, φαίνεται, ότι οι Μωαμεθανοί και Τουρκαλβανοί της Ηπείρου, αρχικώς ήσαν Έλληνες οι οποίοι εξώμοσαν...

»Από τον Αμβρακικόν όθεν κόλπον μέχρι και πέραν τού Σκούμπι ποταμού, Έλληνες είναι από αρχαιοτάτων χρόνων αυτόχθονες και γηγενείς και όχι άποικοι ούτε ξένοι παρεπίδημοι. Εις την Ήπειρον δεν έχομεν «Γραικομανίαν», όπως μερικοί αργυρώνητοι και ανιστόρητοι επαναλαμβάνουν, αλλά βαθέως ερριζωμένην γνησίαν ελληνικήν ψυχήν, την οποίαν ουδείς εισβολεύς δύναται να σβύση, όπως απέδειξεν η ανδρεία αντίστασις του πληθυσμού εις τον απαίσιον εισβολέα της 28- 10- 1940 και έδωσεν αφορμήν εις την επαρχίαν αυτήν να γράψη μιαν από τας ενδοξωτέρας σελίδας της».

Πηγή: (Από το βιβλίο, «Ηπειρώτες και Αλβανοί –Η προσφορά της Ηπείρου προς το έθνος», εκδόσεις Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών, Ιωάννινα 1976.), e-istoria, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Σχόλιο Τ.Ι.: Στο άρθρο δεν υπάρχει ίχνος εμπάθειας ή εχθρότητας σε κάποια τάξη ανθρώπων, απεναντίαν όλοι οι άνθρωποι έχουν ίση αξία και υπόληψη. Αναπαράγεται από επιστημονικό ενδιαφέρον, για το δίκαιο και την κοινωνική ισότητα.

Άνθρωποι- βιτρίνες και παιδιά – σύμβολα: Κανένας νόμος για τα θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου

Οι straight αποτελούν το 92,5 του παγκόσμιου πληθυσμού της γης.

Η ιατρική άποψη για την ομοφυλοφιλία είναι ότι η κατάσταση αυτή αφορά και σχετίζεται με ελαττωματικά γονίδια ωστόσο η ευρύτερη αποδοχή την οποία και απολαμβάνουν οι ομοφυλόφιλοι συνδέεται με μια διαφορετική φιλοσοφική-κοινωνική προσέγγιση που συνεχώς αυξάνεται.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η νέα τάξη πραγμάτων έχει την συνεχώς αυξανόμενη τάση να κατοχυρώνει θεσπίζοντας νόμους την κοινότητα των ομοφυλόφιλων ενώ καταπατούνται ή δεν λαμβάνονται υπόψη θεμελιώδη δικαιώματα – τα οποία αποκτήθηκαν ανά τους αιώνες κ ύστερα από πολλούς αγώνες- της πλειοψηφίας των ανθρώπων, των straight.

Στον κόσμο των πέντε Ηπείρων κ ειδικά στην Ευρώπη και στην Αμερική οι θεσμοί εξελίσσονται και υπάρχει η γενική πεποίθηση ότι όλοι έχουμε δικαιώματα στον έρωτα, στην αγάπη, στο γάμο, στην οικογένεια. Και πράγματι έτσι θα πρέπει να είναι.

-Γιατί όμως οι ομοφυλόφιλοι από την στιγμή που έχουν ένα καλά οργανωμένο θεσμικό πλαίσιο καταπατούν δικαιώματα των straight?

-Γιατί στις περισσότερες Δυτικές κοινωνίες δεν υπάρχει ούτε καν ως σκέψη η δημιουργία θεσμικού πλαισίου που να επισύρει ποινές ως προς τη σεξουαλική εξαπάτηση;

-Γιατί οι ομοφυλόφιλοι «χρησιμοποιούν» ανθρώπους και εν αγνοία αυτών των ανθρώπων συνάπτουν μαζί τους γάμους και δημιουργούν οικογένειες; Ποιος τους δίνει αυτό το δικαίωμα;

Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, κι ενώ η πλειοψηφία του πληθυσμού τάσσεται υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων , είναι υπέρ του γάμου μεταξύ ομόφυλων, ακόμα και υπέρ της απόκτησης παιδιών, μια μεγάλη μερίδα των ομοφυλόφιλων αρνούνται το να γνωρίζει η κοινωνία τις πραγματικές σεξουαλικές τους προτιμήσεις και χρησιμοποιούν αθώες γυναίκες και παιδιά προκειμένου να στηρίξουν το κοινωνικό προφίλ του δήθεν φυσιολογικού, εξαπατώντας για το ποιοί πραγματικά είναι.

Τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά:

-Στην Ελλάδα:

Στην περίπτωση των σεξουαλικά εξαπατημένων ανδρών… ειδικά αν έχουν αποκτήσει παιδιά…την ανατροφή τους αναλαμβάνει η μητέρα λεσβία… με τη φίλη της! Το πόσο υγιές είναι αυτό το δήθεν «οικογενειακό σχήμα», το έχουν απαντήσει ήδη τα λεγόμενα παιδιά του ουράνιου τόξου, που μεγάλωσαν με ομόφυλους γονείς! Οπότε τα σχόλια τα δικά μας περιττεύουν.

Στην περίπτωση των σεξουαλικά εξαπατημένων γυναικών, οι μητέρες παίρνουν τα παιδιά τους και φεύγουν. Ωσάν φυγάδες! Επιστρέφουν συνήθως στις επαρχιακές πόλεις όπου γεννήθηκαν προκειμένου να ζήσουν ήρεμα προσφέροντας στα παιδιά τους μια οικογένεια, αυτή του παππού και της γιαγιάς καθώς και υγιή οικογενειακά πρότυπα. Όσες από τις γυναίκες αντέχουν και ξεπερνούν το σοκ που επιφέρει η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας του άντρα τους. Γιατί υπάρχουν και οι άλλες: Γυναίκες που δεν μπόρεσαν να αντέξουν το ισχυρό σοκ και έπαθαν προβλήματα υγείας: εγκεφαλικά, καρδιακά προβλήματα, εγκλεισμός σε ψυχιατρικές κλινικές.

Ένα υψηλό ποσοστό από την πρώτη κατηγορία των γυναικών: Αυτών που κατάφεραν να είναι υγιείς, υφίσταται απειλές από τους ομοφυλόφιλους συζύγους ότι θα καταφέρουν να τις «βγάλουν» τρελές και ότι υποστηρίζουν ανυπόστατες θεωρίες, κι άρα πρέπει να εγκλειστούν σε ψυχιατρικές κλινικές ή στην καλύτερη των περιπτώσεων τις οδηγούν σε κάποιον ψυχίατρο όπου ο σύζυγος ορκίζεται ότι είναι straight, η γυναίκα ορκίζεται ότι ο σύζυγος είναι ομοφυλόφιλος, κι επειδή πολλές φορές η αλήθεια είναι λιγότερο πιστευτή από το ψέμα χορηγείται στην γυναίκα φαρμακευτική αγωγή.

Οι αρμόδιες αρχές των κρατών αδιαφορούν για την κατηγορία αυτή των ανδρών και γυναικών που χρησιμοποιούνται ως βιτρίνες, καθώς και των παιδιών που χρησιμοποιούνται σαν σύμβολα της νίκης υπέρ της πλειοψηφίας του κόσμου τούτου που είναι οι straight, και δεν τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. Ωσάν να είναι οι ίδιοι και τα παιδιά τους μια περίλυπη μειονότητα η οποία θα πρέπει να μείνει στην αφάνεια προκειμένου να μην διαταράξουν την κοινωνική οργάνωση κι ευταξία. Ωσάν το κράτος να θέλει να κλείσει τα στόματα ανθρώπων που λειτούργησαν στηριζόμενοι στις ηθικές αρχές και αγάπησαν το θεσμό της οικογένειας.

Στην Ελλάδα οι περισσότεροι δικηγόροι αντιμετωπίζουν με συνεχώς αυξανόμενη τάση τέτοιου είδους ιστορίες.

Κανένας δεν μιλάει… Τα στόματα μένουν κλειστά…

Πρώτον, γιατί η ομοφυλοφιλία είναι πολύ δύσκολο ως υπόθεση να αποκαλυφθεί και κυρίως να αποδειχθεί και,

Δεύτερον, αν αποκαλυφθεί, το ποιο πιθανό είναι άνδρες κ γυναίκες – θύματα, ενός αόρατου και άνισου γι αυτές πολέμου, να ξοδέψουν τεράστια χρηματικά ποσά χωρίς ποτέ να βρουν το δίκιο τους, γιατί: Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας θεωρείται ποινικά κολάσιμη πράξη.

Στην περίπτωση δε που οι άνθρωποι αυτοί αποκαλύψουν τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ομοφυλόφιλων αντρών/γυναικών τους τότε το πιο πιθανό είναι να κατηγορηθούν για παραβίαση προσωπικών δεδομένων το οποίο θεωρείται ποινικό αδίκημα και οδηγεί στη φυλακή!

Το θεσμικό πλαίσιο των Δυτικών κρατών αδιαφορεί για ένα φαινόμενο που υπάρχει, δυναμώνει, αυξάνεται, και θέτει στο περιθώριο ευυπόληπτους και ειλικρινείς ανθρώπους και τους οδηγεί στα ψυχιατρεία, στις φυλακές, στο περιθώριο…σαν να μην υπάρχουν ούτε αυτοί ούτε και τα παιδιά τους.

Θα πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου έτσι ώστε από τη στιγμή που καλύπτονται βασικά δικαιώματα των ομοφυλόφιλων να καλύπτονται και δικαιώματα των straight ανθρώπων οι οποίοι είναι θύματα μιας αρρωστημένης κατάστασης, αυτής της ανάγκης κάποιων λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους να χειραγωγούν ανθρώπινες ψυχές και να τις χρησιμοποιούν σαν να είναι αντικείμενα.

Επιβάλλονται νόμοι περί σεξουαλικής εξαπάτησης τώρα περισσότερο από ποτέ.

Το ερευνητικό έργο κωλύεται από πολιτικές παρεμβάσεις και η όποια έρευνα που πραγματοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο δεν διαφωτίζει με τρόπο σίγουρο τον τρόπο σκέψης των ομοφυλόφιλων καθώς εγείρονται θέματα προσωπικών δικαιωμάτων και δεδομένων.

Η σεξουαλική προτίμηση όμως όταν αυτή συνοδεύεται από σύνδρομα άρνησης ή απόκρυψης της ταυτότητας καθιστούν το άτομο άκρως καταπιεσμένο και τελικά ψυχολογικά άρρωστο που εκθέτει με τις επιλογές του αθώους συνανθρώπους σε έναν κυκεώνα δυσάρεστων καταστάσεων.

(Κι ενώ ακόμα και με ένα απλό εγκεφαλογράφημα αποδεικνύεται η διαφορετικότητα στις δομές των εγκεφάλων των ετεροφυλόφιλων και των ομοφυλόφιλων και άρα μπορεί να αποδειχθεί η σεξουαλική ταυτότητα κάποιου, κανένας νομοθέτης μέχρι σήμερα δεν έχει σκεφτεί να βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο που εξαπατούνται σεξουαλικά).

Με ποιόν τρόπο μια γυναίκα που χρησιμοποιήθηκε ως βιτρίνα ή ως ένα χάπι «placebo» για έναν γκέι… θα αποδείξει ότι ο σύζυγός της, την έχει εξαπατήσει σεξουαλικά και της έχει αποκρύψει την πραγματική σεξουαλική του ταυτότητα;

1. Ψάχνοντας το κινητό του; Αυτό συνιστά παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
2. Ψάχνοντας τον υπολογιστή του ή ενδεχομένως τον κοινό υπολογιστή του σπιτιού; Και αυτό θα την οδηγήσει σε παραβίαση προσωπικών δεδομένων,

Να σημειωθεί δε ότι υπάρχει και η περίπτωση όπου οι ίδιοι οι gay αναγκάζονται λόγω ψυχολογικών πιέσεων να αποκαλύψουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα στο/στη σύζυγο. Στο μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων, κυρίως οι άντρες gay, στη συνέχεια, δεν παραδέχονται την αποκάλυψη που οι ίδιοι έκαναν, και απειλούν τις γυναίκες τους ότι θα τις κλείσουν σε ψυχιατρικά ιδρύματα… Το σενάριο αυτό, εφαρμόζεται από τους gay πολύ συχνά… Κι αυτό αποδεικνύεται από μαρτυρίες γυναικών που εξαπατήθηκαν σεξουαλικά και μοιράζονται την προσωπική τους μαρτυρία χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα και μέσα από την ανωνυμία που μπορεί να μας προσφέρει το διαδίκτυο.

Οι άνθρωποι –βιτρίνες όμως, ακόμα κι αν έχουν συλλέξει στοιχεία για τη σεξουαλική ταυτότητα του/της συζύγου τους και ακόμα κι αν αυτά συλλέχτηκαν με νόμιμο τρόπο (πράγμα ακατόρθωτο)… δεν θα δικαιωθεί ποτέ σύμφωνα με το υπάρχον ποινικό δίκαιο.

Η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας αποτελεί ποινικό αδίκημα!

Οι straight τότε έχουν 2 επιλογές: Ή να ζήσουν με τον/τη σύζυγο του/της αποσιωπώντας το γεγονός, ή να πάρουν διαζύγιο λέγοντας ψέματα στο δικαστήριο… αφού δεν αναγνωρίζεται ο όρος σεξουαλική εξαπάτηση…. Κι ενώ οι ίδιοι είναι αδικημένοι να μην αναγνωριστεί αυτή η αδικία που έζησαν… ποτέ.

Ο τρίτος δρόμος είναι και ο πιο περίπλοκος… να πουν την αλήθεια και να οδηγηθούν σε πολυεπίπεδες απώλειες… Για παράδειγμα στην Ελλάδα η αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας επισύρει σοβαρές ποινές…

Πρέπει να ενωθούν οι φωνές των θυμάτων και να τοποθετηθούν υπεύθυνα απέναντι σε αυτή την αδικία.

Όλοι έχουν δικαίωμα στην αγάπη και στον έρωτα. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να στερεί από το συνάνθρωπο του να ζήσει μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή, μια ζωή χωρίς κρυψίνοιες και χωρίς μισές αλήθειες, χωρίς πληγωμένα παιδιά που ψάχνουν το γιατί… και που στη συνέχεια της ζωής τους τα περιμένει μια όχι και τόσο ευχάριστη αποκάλυψη για τον έναν από τους δύο γονείς του.

Ανα την ιστορία δεν γνωρίζω ποτέ straight άνθρωπος να έχει δηλώσει ψεύτικη σεξουαλική ταυτότητα σε gay και να έχει κάνει σχέση μαζί του, να έχει παντρευτεί, ή και να έχει κάνει παιδιά μαζί του!

-Τελικά θέλουν οι gay να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους straight; Κι αν ισχύει αυτό… Γιατί οι ίδιοι δεν σέβονται τα δικαιώματα των straight;

-Θέλουν να έχουν παραπάνω δικαιώματα διότι θεωρούν ότι μια ανώτερη δύναμη, η φύση ή οι καταστάσεις της ζωής τους, τους αδίκησαν;

-Θέλουν να πολλαπλασιαστούν επί εκατό; Ψάχνουν για οπαδούς ενός φαινομένου που ναι μεν είναι φυσικό, με την έννοια ότι υπάρχει στη φύση, που όμως δεν είναι το φυσιολογικό;

Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και αυτοί που αρνήθηκαν τη φύση τους ή την απέκρυψαν κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να αποδεχτούν αυτό που πραγματικά είναι.. Φταίνε οι straight γι’ αυτό που είναι; Πρέπει να απολογηθούν οι straight για τους σεξουαλικούς τους πειραματισμούς και τα κρυφά τους πάθη;

Τελικά αρκούνται οι ομοφυλόφιλοι στο να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους straight;… ή στόχος τους είναι να καταπατήσουν τα δικαιώματα των ετεροφυλόφιλων παίρνοντας έτσι ένα είδος εκδίκησης για τη στάση της παγκόσμιας κοινότητας για τον τρόπο που τους αντιμετώπισε στο παρελθόν;

Πηγή: offtherecord.net

Από το Φεβρουάριο του 2006 υπάρχει η 384 Μοίρα Έρευνας-Διάσωσης (ΜΕΔ) «Φαέθων» με έδρα την 112 Πτέρυγα Μάχης στην Αεροπορική Βάση Ελευσίνας. Τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε πολέμου η μοίρα έχει αποστολή την έρευνα και διάσωση με εναέρια μέσα όπου αυτό απαιτείται, 365 ημέρες το χρόνο και 24 ώρες την ημέρα.

Ως δευτερεύουσας προτεραιότητας αποστολές έχει την παροχή εφοδίων σε απομονωμένες περιοχές, μεταφορές προσωπικού και υψηλών προσώπων καθώς και αεροδιακομιδές ασθενών και τραυματιών. Παρότι έχει μικρή ιστορία ήδη έχει συμμετάσχει σε αρκετές αποστολές, ασκήσεις και επιχειρήσεις στο εξωτερικό όπως επίσης και σε ανθρωπιστικές αποστολές όπως για παράδειγμα στο Μαυροβούνιο το Φεβρουάριο του 2012 και στη Βόρειο Αλβανία το Δεκέμβριο του 2010.

Στη 384 ΜΕΔ «Φαέθων» ανήκουν 12 τελευταίας τεχνολογίας ελικόπτερα (Ε/Π) παντός καιρού AS-332C1 Super Puma με δίχρωμη παραλλαγή μπλε/γκρι. Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται ένα από αυτά με τα διακριτικά «Hellenic Air Force» (Ελληνική Πολεμική Αεροπορία) και SAR (Search and Rescue – Έρευνα και Διάσωση) καθώς και το εθνόσημο της ΠΑ.

Το έμβλημα της μοίρας σήμερα απεικονίζει το κεφάλι ενός πούμα, σύμβολο της δύναμης και μαχητικότητας με πολύ γρήγορη ταχύτητα αλλά και τον τύπο Ε/Π (δηλαδή τα Super Puma) που χρησιμοποιεί η 384 ΜΕΔ. Επίσης, πάνω δεξιά βλέπουμε τους τρεις γαλανόλευκους ομόκεντρους κύκλους, το εθνόσημο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ).

Παρακάτω βλέπετε τα αντίστοιχα σήματα (κανονικό και χαμηλής ορατότητας) που φέρει κάθε στέλεχος της μοίρας πάνω από τη δεξιά τσέπη στήθους.

Αξίζει βέβαια να αναφέρουμε ότι τα δύο πρώτα χρόνια μετά τη δημιουργία της η 384 ΜΕΔ είχε ένα έμβλημα με περισσότερους συμβολισμούς. Βλέπουμε παρακάτω το παλιό σήμα της 384 ΜΕΔ με το χάρτη της Ελλάδας όπου στη Βόρεια Ήπειρο υπάρχει το εθνόσημο της ΠΑ με ακτίνες που θυμίζουν τον Ήλιο της Βεργίνας. Δύο Ε/Π Super Puma που πετάνε πάνω από το Αιγαίο Πέλαγος, περιοχή όπου η μοίρα έχει εκτελέσει πολλές αποστολές. Βορειοανατολικά νέφη με δύο κεραυνούς, σύμβολο της παντός καιρού αποστολής της μοίρας. Στη Δυτική Κρήτη ο Αιγίοχος Δίας που κοιτάει προς την Ανατολή, σύμβολο της ετοιμότητας της μοίρας ενάντια σε κάθε εχθρική κίνηση και τέλος μαίανδροι που περικλείουν το σήμα.

Βέβαια οι χειριστές Ε/Π αλλά και τα στελέχη της 384 ΜΕΔ φέρουν και άλλα διακριτικά. Στη συνέχεια βλέπετε το διακριτικό που φέρουν οι χειριστές Ε/Π Super Puma Έρευνας και Διάσωσης (Search and Rescue – SAR) στο δεξιό ώμο.

Ωστόσο χειριστές που έχουν ξεπεράσει τις 1000 ώρες πτήσεις σε Ε/Π Super Puma Έρευνας και Διάσωσης είναι πιθανό να φέρουν το παρακάτω (έγχρωμο ή χαμηλής ορατότητας ανάλογα με τη στολή).

Πιο σπάνια βλέπουμε χειριστές με το διακριτικό Ε/Π τύπου Super Puma για αποστολές έρευνας και διάσωσης μάχης (ή στα Αγγλικά Combat Search and Rescue – CSAR). Αντίστοιχα με τα παραπάνω ανάλογα με τις ώρες πτήσης μπορεί να είναι οποιοδήποτε από τα ακόλουθα.

Πέρα από τους χειριστές Ε/Π, κάθε αποστολή της 384 ΜΕΔ δε θα μπορούσε να ολοκληρωθεί χωρίς την ομάδα διάσωσης. Το διακριτικό αυτό παρουσιάζει ένα διασώστη κατά την εκτέλεση διάσωσης στη θάλασσα από Ε/Π Super Puma. Αριστερά φαίνεται το Ελληνικό διακριτικό που γράφει «384 Μοίρα Έρευνας Διάσωσης» και χωρισμένο με την Ελληνική σημαία συνεχίζει με «Super Puma Rescue Team» (Ομάδα Διάσωσης Super Puma). Αντίστοιχα, δεξιά είναι το διεθνές διακριτικό στα Αγγλικά γράφοντας «384 SAR» και στο κάτω μέρος «The Art of Saving Lives», δηλαδή «Η Τέχνη του να Σώζεις Ζωές».

Πηγή: onalert.gr

Η επιζήσασα μιας Πακιστανικής συμμορίας στο Ρόθερχαμ της Αγγλίας είπε ότι ανέφερε τον βιασμό της όταν ήταν 13 ετών, αλλά οι αρχές δεν έκαναν τίποτα και της είπαν να μην αναφέρει την εθνικότητα των δραστών.

Το θύμα του βιασμού, η Έμα Τζάκσον, ​​δήλωσε στην Κέιτι Χόπκινς για το ραδιόφωνο LBC την Κυριακή: “Ανέφερα την κακοποίηση μου πριν από 14 χρόνια. Πήγα στις αρχές, οι γονείς μου πήγαν. Κάθισα και έδωσα βίντεο συνεντεύξεις με την αστυνομία, ήμουν πρόθυμη να συνεργαστώ μαζί τους”.

“Ποτέ δεν κοίταξα τους δράστες για το τι φυλή ή θρησκεία ήταν. Είδα απλώς ποιοί ήταν και τι είχαν κάνει”.

“Αλλά μόλις είπα τα ονόματα, με έκαναν να αισθάνομαι σαν να ήμουν ρατσίστρια και ήμουν εγώ αυτή που είχε το πρόβλημα”.

“Ήξερα ότι δεν ήμουν ρατσίστρια, αλλά αυτό χρησιμοποιήθηκε ως ένας τρόπος να με σωπάσουν”.

“Μου είπαν συγκεκριμένα να μην σχολιάσω την εθνικότητα των δραστών”, δήλωσε η Έμμα, προσθέτοντας ότι της είπαν “πολλές φορές” από την αστυνομία και τους κοινωνικούς λειτουργούς να μην αναφέρει τη φυλή.

Η Έμα περιέγραψε πώς από μια όμορφη ήσυχη οικογένεια πήγε να κάνει παρέα με την Πακιστανική συμμορία στο Ρόθερχαμ. Είπε ότι άρχισε σαν κάτι συναρπαστικό, αλλά το κύκλωμα σύντομα άρχισε να την εκμεταλλεύεται και την εκβίαζε όταν απειλούσε να τους αναφέρει.

Και όταν τα ανέφερε, απογοητεύθηκε από τις αρχές.

Τελικά, οι γονείς της την μετακίνησαν έξω απ’ τη χώρα.

Η Έμα Τζάκσον είχε ξαναμιλήσει για τον βιασμό της και το τι συνέβη και παλιότερα στην Independent το 2010 καθώς και στην Daily Mail το 2014. 

Το εξώφυλλο της Daily Mirror όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του Ρόθερχαμ: Τρομερή προδοσία 1.400 παιδιών.

Το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στο Ρόθερχαμ είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο προστασίας παιδιών στην ιστορία της Βρετανίας, όταν οι αστυνομικές και κοινωνικές υπηρεσίες δεν κατάφεραν να προστατεύσουν μέχρι και 1400 παιδιά από αρπακτικές συμμορίες μουσουλμάνων ανδρών υπό το φόβο ότι θα χαρακτηριστούν ρατσιστές, κάτι που οδήγησε σε μια τεράστια κάλυψη των βιασμών.

Πηγή: offtherecord.net.gr

Η πρόσφατη αύξηση εισόδων παράνομων μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο, τα συνεχή επεισόδια στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας, οι εικόνες μεταναστών που καταλαμβάνουν τις εθνικές οδούς και την πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη είναι απλώς οι τρέχουσες σκηνές από ένα φαινόμενο μεγάλης κλίμακας το οποίο θα μας απασχολήσει έντονα τις επόμενες δεκαετίες.

Ζούμε σε μια ιστορική φάση ενταντικοποίησης των εξελίξεων που συνθέτουν τη παγκοσμιοποίηση. Μέρος της παγκοσμιοποίησης είναι και οι μεταναστευτικές ροές.

Μια ματιά στα δημογραφικά δεδομένα πολλών αφροασιατικών χωρών, αρκεί για να μας δείξει ότι οι μεταναστευτικές ροές από τις χώρες αυτές προς την Ευρώπη θα είναι μαζικές και μακροχρόνιες. Δεν είναι όμως μόνο τα φαινόμενα δημογραφικής υπερχείλισης που θα προκαλέσουν τις παραπάνω εξελίξεις. Σε αυτό θα συντείνουν και άλλοι παράγοντες, όπως η πολιτική αστάθεια των παραπάνω χωρών, οι επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και η κλιματική αλλαγή. 

Στις επόμενες δεκαετίες επομένως η Ευρώπη θα δεχτεί μεταναστευτικές εισροές μεγάλης κλίμακας και διάρκειας. Αντίστοιχα, τα ευρωπαϊκά κράτη θα τεθούν αντιμέτωπα με πρωτόγνωρες προκλήσεις, οι οποίες θα εκτείνονται από το πολύ θεμελιώδες ζήτημα της υπεράσπισης ή του επαναπροσδιορισμού της ταυτότητάς τους έως τις αναπόφευκτες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές τριβές που εξ αιτίας αυτών των εξελίξεων θα αναπτυχθούν. 

Στην κατάσταση αυτή η Ελλάδα κατέχει μια ελάχιστα επίζηλη θέση: με τη δυνατότητα άσκησης δημογραφικής και μεταναστευτικής πολιτικής διπλά υπονομευμένη, τόσο από την οικονομική της αδυναμία όσο και από την ιδεολογική σύγχυση που μόνιμα την διακατέχει, η Ελλάδα διαθέτει το αρνητικό προνόμιο να είναι γεωγραφικά η πλέον εκτεθειμένη χώρα της Ευρώπης στα μεταναστευτικά ρεύματα που ήδη καταφθάνουν από την Ασία και την Αφρική. Επίσης η Ελλάδα έχει την «ατυχία» να συνορεύει με την Τουρκία, η οποία για περισσότερο από μια δεκαετία έχει λειτουργήσει ως το εφαλτήριο της παράνομης μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη.

«Υβριδικός πόλεμος»

Σε αυτή τη φάση η Τουρκία αξιοποιεί εντατικά τις μεταναστευτικές ροές απέναντι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, επιδιώκοντας να αποκομίσει πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Ειδικότερα, απέναντι στην Ελλάδα, δεν σταματά να προωθεί μεγάλους αριθμούς παράνομων μεταναστών, οι οποίοι αρχικά εγκαθίστανται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και στη συνέχεια διαχέονται στην ενδοχώρα. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία υλοποιεί έναν de facto εποικισμό της Ελλάδας με πληθυσμούς με τους οποίους έχει θρησκευτική και πολιτισμική συνάφεια. Δημιουργεί έτσι ένα πολιτιστικό και πολιτικό προγεφύρωμα, το οποίο στο μέλλον θα της επιτρέψει να έχει μια σειρά επιλογών και χειρισμών στο εσωτερικό της Ελλάδας, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται τότε. Με απλά λόγια η Τουρκία υλοποιεί αυτό που έλεγε από τη δεκαετία του 1980 ο Τοργκούτ Οζάλ: ότι στο μέλλον η Τουρκία δεν θα χρειαστεί ένα κλασικό πόλεμο για να καθυποτάξει πολιτικά την Ελλάδα. Αρκούν οι πληθυσμιακές εξελίξεις οι οποίες σταδιακά θα δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα. 

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες εκδηλώνουν μια αδικαιολόγητη αδράνεια, η οποία στην περίπτωση της σημερινής κυβέρνησης μετασχηματίζεται σε πλήρη δεκτικότητα. Είναι μια δεκτικότητα που προκύπτει από ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, αλλά και από ιδιοτελείς πολιτικούς υπολογισμούς, όπως ότι στο μέλλον οι μετανάστες θα μπορούσαν να «αξιοποιηθούν εκλογικά» μετά την «ελλληνοποίησή» τους. Πρόκειται για μια επικίνδυνη στρατηγική μυωπία, η οποία δεν αντιλαμβάνεται που οδηγούν όλες αυτές οι διεργασίες, ειδικά αν συνδυαστούν με την εν εξελίξει δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση του ελληνικού πληθυσμού.

Το μεταναστευτικό καταλύτης εξελίξεων στην Ευρώπη

Στην Ευρώπη οι εξελίξεις γύρω από το μεταναστευτικό κινούνται πιο δυναμικά απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία), εκμπέμπεται ένα σαφές μήνυμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού, το οποίο δια στόματος πολιτικών όπως ο Βίκτωρ Ορμπάν έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική που προκρίνει η γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ανάλογα μηνύματα εκπέμπονται και από χώρες όπως η Ιταλία, η Αυστρία, η Γαλλία, αλλά και χώρες οι οποίες είναι παραδοσιακά υπέρ την πολιτικής των ανοικτών συνόρων όπως η Σουηδία. Ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία, η κ. Μέρκελ συναντά πλέον αντιδράσεις στη μεταναστευτική της πολιτική, οι οποίες αποκτούν πολιτικό μέγεθος μέσω της ανόδου του αντιμεταναστευτικού και ευρωσκεπτικιστικού κόμματος AfD. 

Με φόντο λοιπόν το μεταναστευτικό, δημιουργείται ένα νέο πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη: οι ευρωσκεπτικιστικές και εθνικολαϊκές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες εκφράζουν κοινωνικές τάσεις και ομάδες που σχετίζονται με το Brexit και την εκλογή Τραμπ, βρίσκουν μέσω του μεταναστευτικού το στοιχείο που τους δίνει εκλογική δυναμική. Πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο δεν θα είναι προσωρινό, διότι και το αίτιο που θα το υποδαυλίζει δεν θα είναι επίσης προσωρινό. Υπό τη έννοια αυτή, οι επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές ανοίγουν την αυλαία σε μια νέα πολιτική περίοδο, κατά την οποία η σύγκρουση για την Ευρώπη θα διεξαχθεί μεταξύ των δύο πτερύγων της δεξιάς: της εθνολαϊκής δεξιάς και της φιλελεύθερης ευρωφεντεραλιστικής δεξιάς. Πρόκειται για μια εξόχως ενδιαφέρουσα εξέλιξη, η οποία θα αναδείξει νέες πολιτικές δυνάμεις, αλλάζοντας τους πολιτικούς συσχετισμούς, τόσο στην Ευρώπη, όσο (πιθανότατα) και στην Ελλάδα.

Παρακολουθήστε ένα απόσπασμα ομιλίας του Α. Λαυρέντζου στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας για τον μεταναστευτικό εποικισμό που επιβάλλει η Τουρκία στην Ελλάδα.

Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά

Σύμπτωμα καθολικῆς ἀποστασίας; Ἀπόδειξη ὅτι πλέον διανύουμε τοὺς ἔσχατους καιρούς, στοὺς ὁποίους ἡ αὐτοκρατορία τοῦ κακοῦ θὰ ἀποκτήσει πρωτοφανὴ ἐξουσία; Καὶ μάλιστα ἐξουσία ὄχι μόνο σὲ ὅλο τὸν κόσμο ἀλλὰ καὶ στὸ ἴδιο τὸ ἅγιο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; Ἔτσι φαίνεται.

Διότι πῶς ἀλλιῶς θὰ ἐξηγηθεῖ τὸ ὅτι ἡ ­Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔφθα­σε στὸ σημεῖο, ἀνατρέποντας αἰώνιους νόμους, νὰ ἐπιτρέψει στοὺς κληρικοὺς νὰ ἔρχονται σὲ δεύτερο γάμο, ἂν συμβεῖ νὰ πεθάνει ἢ νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει ἡ πρεσβυτέρα τους; Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες εἶναι στὸ σημεῖο αὐτὸ ἀπόλυτοι: Γιὰ κανέναν λόγο δὲν γίνεται δεκτὸς δεύτερος γάμος κληρικῶν. Οὔτε θάνατος οὔτε διαζύγιο ἀποτελοῦν λόγο γιὰ τέτοιο γάμο (Κανόνες ΙΖ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ΙΒ΄ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, Γ΄ καὶ ΣΤ΄ τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἐκκλησία σὲ τούτους τοὺς καιροὺς τῆς μεγάλης ἐκτροπῆς ἔκανε πολλὲς ὑποχωρήσεις στὸ θέμα τοῦ γάμου τῶν μελῶν της, ἐνῶ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου νομοθετεῖ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ γάμου «παρεκτὸς λόγου πορνείας» (Ματθ. ε΄ 32).

Ὅμως, παρὰ τὶς τόσες ὑποχωρήσεις, κράτησε ἕναν χῶρο ἱερὸ καὶ ἀπαράβατο: τὸν ἅγιο χῶρο τῆς ἱερωσύνης, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν καρδιὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπαγορεύ­ον­τας τὸν δεύτερο γάμο τῶν κληρικῶν, φανέρωνε ἔμπρακτα δύο πράγματα: τὴν ἱερό­τητα τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερωσύνης, καὶ τὴν ἱερότητα καὶ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου. Τώρα καὶ τὰ δύο αὐτὰ Μυστήρια βεβηλώνονται, ὑποβιβάζονται.

Ὅταν ὁ φιλανθρωπότατος Χριστός μας δίδασκε γι᾿ αὐτὴν τὴν ἱερότητα καὶ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ γάμου, οἱ σκληροκάρδιοι Ἑβραῖοι Τοῦ εἶπαν ὅτι ὁ Μωυσῆς εἶχε ἐπιτρέψει τὸ διαζύγιο – «βιβλίον ἀποστασίου» τὸ ὀνόμαζαν τότε: «Μωσῆς ἐνετείλατο βιβλίον ἀποστασίου δοῦναι καὶ ἀπολῦσαι». Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου ἦταν καταλυτική: «Πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν», ἐξαιτίας τῆς σκληροκαρδίας σας τὸ ἐπέτρεψε αὐτὸ ὁ Μωυσῆς, τοὺς εἶπε, «ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω» (Ματθ. ιθ΄ 7-8).

Σὲ τέτοια σκληροκαρδία ἔχουμε φθάσει, τόσο πολὺ ἔχουν πετρώσει σὲ τούτους τοὺς ἔσχατους καιροὺς οἱ καρδιές μας, ὥστε ἀκόμη καὶ λόγῳ διαζυγίου νὰ ἐπιτραπεῖ δεύτερος γάμος κληρικῶν; «Βιβλίον ἀποστασίου» σὲ καιροὺς ἀποστασίας;

Ἀλλὰ αὐτὸ συνιστᾶ βίαιη ἀνατροπὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Μὲ ποιὸ ὅμως δικαίωμα; Ἀπὸ πότε μιὰ τοπικὴ Σύνοδος ἀπέκτησε τὴν ἐξουσία νὰ ἀνατρέπει ἀποφάσεις Οἰ­κουμενικῶν Συνόδων;

Ἁποδεχόμενη δεύτερο γάμο κληρικῶν, οὐσιαστικὰ ἡ Ἐκκλησία ἐπιβεβαιώνει τὴν πνευματικὴ ὑποβάθμιση τοῦ κλήρου στοὺς καιρούς μας.

Ἡ εἴδηση, ὅπως δημοσιεύθηκε καὶ δὲν διαψεύσθηκε, μᾶς πληροφορεῖ ἐπιπλέον ὅτι αὐτὸς ὁ ἀπαράδεκτος γάμος θὰ ἱερουργεῖ­ται μὲ «μία ἁπλὴ προσευχὴ καὶ σὲ πολὺ στενὸ οἰκογενειακὸ κύκλο». Ἄρα δὲν θὰ εἶναι γάμος; Δὲν θὰ γίνεται μυστήριο; Καὶ γιατί δὲν θὰ ἱερολογεῖται; Τότε τί θὰ εἶναι ὅλο αὐτό; Νομιμοποίηση πορνείας;

Ἀναμφιβόλως τὸ πρόβλημα εἶναι ὑ­παρ­κτὸ καὶ ἐπώδυνο. Πάντοτε, σ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνες, ἦταν ἐπώδυνο γιὰ τὸν ἱερέα. Ἡ δια­φορὰ εἶναι ὅτι σὲ παλαιότερους χρόνους πρόβλημα κυρίως δημιουργοῦσε ὁ θάνατος τῆς πρεσβυτέρας, σπανιότατη δὲ ἦταν ἡ περίπτωση τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ ἱερέα ἀπὸ αὐτήν. Σήμερα δυστυχῶς, λόγῳ τῆς γενικότερης καταπτώσεως, αὐτὸ τὸ δεύτερο συμβαίνει πολὺ συχνότερα. Ἔτσι παρουσιάζεται ὡς πράξη «φιλανθρωπίας» καὶ κατανοήσεως ἡ παράνομη αὐτὴ νομοθέτηση.

Ποιὰ εἶναι ἡ λύση στὸ ὑπαρκτὸ αὐτὸ πρόβλημα ποὺ περιγράψαμε;

Ἐκείνη ποὺ νομοθέτησαν οἱ φιλανθρωπό­τεροι πάντων ἅγιοι Πατέρες καὶ ἡ ὁποία ἰσχύει γιὰ ὅλους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς: Ἡ ἄρση τοῦ σταυροῦ, ποὺ ἐπέτρεψε μέσα στὴν πανσοφία καὶ τὴν ἄπειρη ἀγάπη του ὁ Κύριος τῶν πάντων, καὶ ἡ εὐλογημένη ἀνηφορικὴ πο­ρεία τοῦ ἀγωνιζόμενου μαζὶ μὲ τὸ δοκιμαζόμενο ποίμνιό του ἱερέα πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Πηγή: Ο Σωτήρ