Κάθε πνεύμα φανερώνεται μέσα από αυτό που παράγει, και κάθε πλάσμα εξωτερικεύει τον εαυτό του μέσα από τη δράση του.

Το πνεύμα είναι στην ψυχή, η ψυχή στο σώμα και το σώμα μέσα στον κόσμο.

Το πνεύμα είναι που κινεί την ψυχή, η ψυχή είναι αυτή που κινεί το σώμα, και το σώμα είναι που κινεί τα άλλα σώματα. Ανάλογα με το πνεύμα είναι και οι κινήσεις της ψυχής. Ανάλογα με την ψυχή είναι και οι κινήσεις του σώματος. Αγαθό πνεύμα παρακινεί την ψυχή στο αγαθό και το σώμα εκπληρώνει τη βούληση της ψυχής.

Καθένας, ο οποίος δένει το ζωντανό του πνεύμα με σώμα απονεκρωμένο από τα πάθη, είναι το ίδιο βάρβαρος με εκείνον που δένει ζωντανό άνθρωπο με ένα πτώμα και αφήνει να σαπίσουν και τα δύο μαζί.

Δεν είναι πάντοτε εύκολο να νικήσει κανείς μέσα του το πνεύμα της ματαιοδοξίας και της κενοδοξίας. Το κατάφεραν μονάχα οι μεγάλοι πνευματικοί, πρώτιστα με την πολλή θεία Χάρη, με τη συνεχή εγρήγορση στην ψυχή τους και με τις εξαιρετικά λεπτές διακρίσεις.

Δεν είναι η στολή του αξιωματικού που θα σας κάνει θαρραλέους ούτε το ράσο του ιερέα ελεήμονες ούτε και η δικαστική τήβεννος θα σας κάνει δικαίους ούτε και η υπουργική πολυθρόνα ισχυρούς, εάν η ψυχή σας δεν είναι πλήρης από θάρρος και έλεος και δικαιοσύνη και δύναμη.

Οι πνευματικές αξίες στην αρχαιότητα και οι πνευματικές αξίες του καιρού μας είναι ίδιες, με την προϋπόθεση να είναι ίδια και η ομολογία πίστεως. Η ουράνια γνώση στην οποία έφταναν οι παλαιοί ασκητές, δεν διαφέρει από την ουράνια γνώση που αποκτούν οι νεώτεροι. Επειδή, καθώς ο Χριστός είναι χθες και σήμερον ο αυτός, όμοια ίδια είναι και η ανθρώπινη φύση. Και το σπουδαιότερο, ίδια είναι και η καρδιά του ανθρώπου, ίδια η δίψα και η πείνα και τίποτα δεν μπορεί να τον κορέσει παρά η δόξα και η δύναμη και ο πλούτος του Θεού.

Στην ψυχή βρίσκεται το πνεύμα και το πνεύμα είναι που κινεί την ψυχή. Ό,τι είναι το πνεύμα, τέτοια είναι και η ψυχή. Αν είναι το πνεύμα δουλικό, τότε δουλική θα είναι και η ψυχή. Αν είναι το πνεύμα θεϊκό, τότε όλη η ψυχή είναι θεϊκή.

Όπως η ψυχή είναι αόρατη, έτσι είναι αόρατο και το ένδυμά της. Αλήθεια και δικαιοσύνη, αγαθοσύνη και ανεξικακία, πραότητα και ευσπλαχνία, αγνότητα και ευσέβεια, θεοφιλία και ανθρωποφιλία, είναι τα ενδύματα της ψυχής.

Άλλη είναι η φύση της ψυχής και άλλη η φύση του σώματος. Το σώμα είναι που πρώτο φθείρεται και εξασθενεί και ύστερα πεθαίνει με την αποχώρηση της ψυχής. Με την ψυχή όμως είναι διαφορετικά. Η διαφθορά της ψυχής συνίσταται πρώτιστα στο ότι εκείνη εγκαταλείπει την αληθή κρίση και αρχίζουν μέσα της να βλαστάνουν οι σπόροι των ακανθών και των κακών. Όπως οι σκώληκες κάνουν την εμφάνισή τους στο πεθαμένο σώμα, έτσι και στην ψυχή που στερείται τη χάρη, καρπίζουν οι σκώληκες των λογισμών: φθόνος, πονηριά, ψεύδος, μίσος, συκοφαντία, οργή, μέριμνα, εκδίκηση, έπαρση, περιφρόνηση, υπερηφάνεια, ασέβεια και τα υπόλοιπα.

Είναι ζώσα η ψυχή του ανθρώπου, ζώσα και πάντοτε διψασμένη για ζωή και τίποτα δεν μπορεί να την ξεδιψάσει εκτός από τη ζωή, την αληθινή και άμεση ζωή. Αληθινή και άμεση ζωή είναι μονάχα η ζωή εν Θεώ, εν τω ζώντι Θεώ.

Η σωματική τροφή προορίζεται για το σώμα, η πνευματική τροφή για την ψυχή. Το σώμα πρέπει να τρέφεται για να συνεχίσει να υπάρχει, η ψυχή πρέπει να τραφεί για να ζήσει. Στο σώμα δίνουμε τροφή της γης επειδή το σώμα είναι από την γη. Στην ψυχή δίνουμε τροφή ουράνια επειδή η ψυχή είναι από τον ουρανό.

Αν με ρωτούσε σήμερα ένας νεαρός άνθρωπος πώς να σώσει την ψυχή του θα του απαντούσα: «Πάρε πάνω σου τη φροντίδα κάποιου άλλου». Κάθε ανθρώπινη ψυχή που δεν γνωρίζει τη μέριμνα για τον άλλο παρά αποκλειστικά τη μέριμνα για τον εαυτό της, ή έχει χαθεί ή βρίσκεται ήδη στο χείλος της απωλείας.

Τα πάντα για την ψυχή, την ψυχή για τίποτα στον κόσμο.

Πηγή: (Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, “Αγιοπνευματικές διδαχές για τον Θεό και τους ανθρώπους”. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» 2017, σελ. 66), koinoniaorthodoxias.org, Η άλλη όψη

Από το 1913 κι έπειτα οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, συνεχίζουμε να διαβιούμε στα εδάφη μας, μαρτυρικά και ξεχασμένα. Δε θέλω να αρχίσω τις ιστορικές αναλύσεις και τα γνωστά μας γεγονότα, αλλά και πάλι γνωρίζω πως για την πλειονότητα των Νεοελλήνων, αποτελούμε κομμάτι της άγνοιας του μυαλού τους.

Επίσης ούτε ο αριθμός μας σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να αναλυθεί, διότι η κάθε ανθρώπινη ζωή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε πως ως ατόφιο μέλος της Ελλάδος και του πολιτισμού της, είμαστε (αν και εκτός του νεοελληνικού κράτους) παρόντες σε κάθε λαμπρό επίτευγμά του.

Αγαπητοί συν Έλληνες, δεν αξιωνόμαστε κάτι από σας, παρά μόνο να νιώσετε τον πόνο μας που απορρέει από το θάνατο που χρόνια τώρα ζει η εδώ πατρίδα μας. Θάνατος αργός, θάνατος ψυχολογικός και θάνατος σωματικός.

Το να μη μιλάμε για την εγκατάλειψή μας από τη μητέρα Ελλάδα, για μας θεωρείτε βεβήλωση των νεκρών μας. Η Βόρειος Ήπειρος είναι η σύγχρονη «Αντιγόνη» του Ελληνικού Έθνους που θάβει και δυστυχώς θα συνεχίζει να θάβει τα αδέρφια της.

Είμαστε άνθρωποι γεννημένοι με ελεύθερη πνοή, αλλά χωρίς τις βασικές μας ελευθερίες. Υποταγμένοι πλήρως στις προσταγές αλλότριων δυνάμεων, τραβάμε μόνοι μας το «κουπί» της ζωής. Εφιστούμε την προσοχή σας, διότι τα προβλήματά μας δεν τελειώνουν με την απόθεση των πεσόντων μας στον τάφο. Γνωρίζουμε πως η ζωή θα συνεχιστεί. Για μας όμως θα συνεχίζεται πιο άγρια, συνοδευόμενη από μια μοντέρνα γενοκτονία.

Ο κόσμος φοβάται και οι μέρες μας εδώ πέρα περνάνε βουβά και άχαρα. Χωρίς διάθεση για πρόοδο, μιας και οποιαδήποτε προσπάθεια πάει να διαλυθεί από βαριά γεγονότα που επισκιάζουν το χώρο μας.

Όλα τα παραπάνω συντελούν στη μεθοδευμένη και συστηματική εγκατάλειψη των σπιτιών μας και στο μαρασμό. Κανένας από εσάς δε θα ήθελε να αφήσει τη στέγη του μια για πάντα. Όλα όσα έζησε ο Πόντος, η Μικρά Ασία, η Ανατολική Ρωμυλία, η Κύπρος και Κωνσταντινούπολη, ουδείς από εμάς θέλει να τα ζήσει.

Αγαπάμε τα χώματά μας, κλαίμε τα αδέρφια μας μέρα και νύχτα και οι γιαγιάδες μας ανάβουν το καντήλι στους φαντάρους μας.

Μη μας ξεχνάτε…

Μη μας αγνοείτε...

Ξέρουμε πως όσο θα κυριαρχεί η λησμονιά σας, άλλο τόσο θα βασανιζόμαστε στα κάτεργα των τρανών του κόσμου τούτου. Έχουμε συνηθίσει την οδύνη, αλλά θέλουμε έστω να απαλύνετετον πόνο μας.

Εκείνος που δείχνει το δρόμο της δικαιοσύνης, είναι ο Θεός. Είμαστε πεπεισμένοι πως θα αναπαύσει και θα κατατάξει το σύγχρονο πεσόντα του διαχρονικού 1940, Κωνσταντίνο, στη χορεία των μαρτύρων.

Αγωνίστηκε εν Χριστώ με λάβαρο τον Τίμιο Σταυρό, τη φιλοπατρία του, και την τιμημένη σημαία του Έθνους μας. Εκείνο το έθνος οπού για την ελευθερία του, ο Θεός έβαλε κάποτε την υπογραφή Του!

Ενώ από τη μία κάνετε συνταγματικές αναδιαρθρώσεις και ειδικές νομοθεσίες για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, από την άλλη δεν έχετε επέμβει ώστε να αποδοθούν έστω οι απαραίτητες τιμές ταφής σε μια ανθρώπινη σωρό.

Σας εκλιπαρούμε να μας βοηθήσετε και να μας αποδείξετε πως δε μας ξεχνάτε.

Όπως και να έχει, εμείς δε θα πάψουμε να αγαπάμε την Ελλάδα μας, ακόμη κι αν αυτό γίνεται σε στιγμές της ύστατης πνοής.

Μετά τιμής, οδύνης και αισιοδοξίας

Δερβιτσάνη, Δερόπολης Αργυροκάστρου  

2 Νοεμβρίου 2018

Τὰ συμβαίνοντα στὸν τρελὸ κόσμο μας ξεπερνοῦν πλέον καὶ τὴν πιὸ τολμηρὴ φαν­τασία. Ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ λαίλαπα ποὺ σαρώνει βίαια τὸν πλανήτη, δὲν ἀλλάζει μόνο τοὺς νόμους σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς χῶρες οὔτε ἀρκεῖται μόνο στὸ νὰ διεκδικεῖ δικαιώματα γάμου καὶ παρόμοια. Τώρα ἔχει δημιουργήσει καὶ βιομηχανία παραγωγῆς, ἐκθέσεως καὶ πωλήσεως βρεφῶν. Τέτοια ποὺ πλέον, σὲ ἀντιστοιχία μὲ τὸ «baby boom» (ἔκρηξη γεννήσεων) μετὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, νὰ γίνεται λόγος γιὰ «gayby boom» (ἔκρηξη ὁμοφυλοφιλικῶν γεννήσεων).

Τί ἐπιθυμεῖ τὸ ὁμόφυλο «ζεῦγος»; βρέφος λευκὸ ἢ μαῦρο, ἀγόρι ἢ κορίτσι, πολὺ ἢ λιγότερο ἀκριβό; Πόσα διαθέτει; 95 ἢ 160 χιλιάδες δολάρια; Στὸ ἀκριβὸ πακέτο περιλαμβάνονται τὰ πάντα. Ὑπάρχουν πολυτελεῖς κατάλογοι μὲ φωτογραφίες ὑποψήφιων γυναικῶν γιὰ τὴ «δουλειά», γιὰ νὰ μποροῦν οἱ ἀγοραστὲς νὰ διαλέξουν ὅ,τι τοὺς ἱκανοποιεῖ.

Ποῦ μπορεῖ νὰ γίνει αὐτό; Ἂν θέλει μπορεῖ κάποιο τέτοιο «ζεῦγος» νὰ πάει στὴν Ἀμερική, στὸ Σὰν Φραντζίσκο ἢ καλύτερα στὸ Ὄρεγκον. Ἐκεῖ θὰ βρεῖ τὰ βρέφη πιὸ φθηνά: ἀπὸ 75 μέχρι 125 χιλιάδες δολάρια. Ἀλλὰ γιατί νὰ κάνει τόσο μακρὺ ταξίδι; Δὲν πάει καλύτερα στὶς Βρυξέλλες; Ἐκεῖ, στὴν ψευτοπρωτεύουσα τῆς εὐρωπαϊκῆς ψευδοένωσης, μπροστὰ ἀκριβῶς ἀπὸ τὴ μύτη της καὶ παρὰ τούς, ὑποτίθεται, αὐστηροὺς νόμους ποὺ ἡ ἴδια ἔχει θεσπίσει, θὰ βρεῖ τὰ πάντα. Γιὰ ἐφέτος βέβαια δὲν προλαβαίνει. Ἡ ἔκθεση «Men having Babies» (Ἄνδρες ἀποκτοῦν μωρά) λειτούργησε στὸ πολυτελὲς ξενοδοχεῖο Hilton στὶς 22 καὶ 23 Σεπτεμβρίου. Ἦταν ἡ τέταρτη κατὰ σειρὰν χρονιὰ λειτουργίας της. Ὅμως τὸ ἐμπόριο αὐτὸ τῶν βρεφῶν ἔχει καλὴ ἀπόδοση καί, ὅπως φαίνεται, ἡ φρικια­στικὴ ἔκθεση θὰ συνεχισθεῖ. Ἡ ὅλη ἱστορία προπαγανδίζεται μὲ χιλιάδες φωτογραφίες «εὐτυχισμένων» ὁμόφυλων ζευγαριῶν μὲ τὰ ἀγορασμένα παιδιά. Παιδιὰ καταδικασμένα νὰ μὴν μπορέσουν ποτὲ στὴ ζωή τους νὰ δεχθοῦν τὸ μητρικὸ χάδι καὶ νὰ φωνάξουν «μανούλα μου»! Ταυτόχρονα προβάλλονται καὶ πλῆθος «ἔρευνες» ποὺ δῆθεν ἀποδεικνύουν ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι εἶναι καλύτεροι γονεῖς ἀπὸ αὐτοὺς τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας.

Πῶς γίνεται ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία; Φρίττει κανεὶς γιὰ τὴ νέα διαστροφικὴ κοινωνία ποὺ χτίζεται μέρα μὲ τὴ μέρα. Οἱ ἐνδιαφερόμενοι προμηθεύονται ἐν ὅλῳ ἢ ἐν μέρει ξένο γενετικὸ ὑλικό, ἐπιλέγουν τὴν παρένθετη «μητέρα», στὴν ὁποία, ἀφοῦ γίνει ἡ γονιμοποίηση σὲ κάποιο εἰδικὸ ἰατρικὸ κέντρο, τοποθετεῖται τὸ γονιμοποιημένο ὠάριο καὶ τὸ κυοφορεῖ. Ὅταν τὸ παιδὶ γεννηθεῖ, παραδίδεται στοὺς ὁμοφυλόφιλους, δῆθεν γονεῖς, ἀφοῦ ὑπογραφεῖ εἰδικὴ σύμβαση, μὲ τὴν ὁποία ἡ «μητέρα» παραιτεῖται ἀπὸ κάθε δικαίωμα στὸ παιδὶ ποὺ κυοφόρησε.

Κοινωνία τεράτων;

Καὶ εἴμαστε ἀκόμη στὴν ἀρχή…

Πηγή: Ο Σωτήρ

Σεβασμιώτατοι άγιοι Αρχιερείς, σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύροι

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών χαιρετίζουμε το 10^ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων και ευχόμαστε οι εργασίες του να αποφέρουν καρπούς στην ορθόδοξη χριστιανική παιδεία κατά τις δύσκολες εποχές που διανύουμε! Όλες οι συνεδρίες περιλαμβάνουν εισηγητές υψηλού ήθους και θεολογικού βάθους, οι οποίοι θα μας διαφωτίσουν με την ενάργεια του λόγου τους πάνω σε ζητήματα ορθόδοξης παιδαγωγικής και θεολογίας!

Δηλώνουμε την αμέριστη στήριξη και συμπαράστασή μας στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η οποία συνιστά το επιστημονικό και συνδικαλιστικό σωματείο των εν Ελλάδι Θεολόγων και επί πολλές δεκαετίες διεξάγει αγώνες με γνώμονα την διαφύλαξη της ορθόδοξης διδασκαλίας στα σχολεία της Πατρίδας μας.

Ειδικά το τελευταίο διάστημα, κατά το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή το τελικό σχέδιο της εκ βάθρων αλλοιώσεως του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών διοργανώσαμε δυο μεγάλα συλλαλητήρια στο Υπουργείο Παιδείας στο Μαρούσι και στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ με δελτία τύπου και ανακοινώσεις καλέσαμε τους γονείς να προβούν σε επιστροφή του απαράδεκτου και επικίνδυνου φακέλου μαθήματος! Οι δύο πρόσφατες μνημειώδεις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο προσέφυγε η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, επεσφράγισαν με τον πιο θεσμικό τρόπο τους αγώνες και τις θυσίες όλων μας και κατοχύρωσαν τον ορθόδοξο προσανατολισμό του μαθήματος ακυρώνοτας τα πολυθρησκειακά και συγκρητιστικά νέα προγράμματα σπουδών!

Η προ ημερών αήθης επίθεση κατά της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων από τον Υπουργό Παιδείας και οι έωλες από νομικής σκοπιάς απειλές προς θεολόγους και δασκάλους που εφαρμόζουν τις αποφάσεις της ανεξάρτητης δικαιοσύνης, μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους και είναι καταδικαστέες! Αντιθέτως, υποστηρίζουμε ένθερμα την προτροπή της Ενώσεως προς τους εκπαιδευτικούς να εφαρμόσουν την νομιμότητα, όπως αυτή προσδιορίσθηκε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας!

Ευχόμαστε ολόψυχα την κατά Θεόν επιτυχία του παρόντος Συνεδρίου που ξεκίνησε απόψε και επαναλαμβάνουμε ότι θα είμαστε πάντα δίπλα στους δίκαιους αγώνες της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων για μια θρησκευτική παιδεία πατερική και ομολογιακή, ώστε τα παιδιά μας να οικοδομήσουν ορθόδοξο φρόνημα, το οποίο αποτελεί το μοναδικό αντίδοτο στην πολυσύνθεση κρίση που βιώνουμε.

Στα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών συμμετέχουν τα κάτωθι:

Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)
Ένωση Επιστημόνων Γυναικών
Εστία Πατερικών Μελετών
Μητέρες Επιστήμονες Πολύτεκνες
Μουσική Συντροφιά
Πανελλήνια Ένωση Γυναικών
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)
Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)
Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Ἡ Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ)
Πανελλήνιος Ορθόδοξος Ένωση (Π.Ο.Ε.)
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)
Σύλλογος «Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»
Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»
Σύνδεσμος Ορθοδόξων Γυναικών Ευρώπης
Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.) 
Χριστιανική Φοιτητική Δράση (Χ.Φ.Δ.)

Εκπρόσωπος της Συντονιστικής Φοιτητικής Ένωσης Βορειοηπειρώτικου Αγώνα (ΣΦΕΒΑ) απάντησε με έντονο τρόπο στις σημερινές δηλώσεις του πρώην υπουργού Θεόδωρου Πάγκαλου για το ζήτημα της δολοφονίας του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα

Το σχόλιο του εκπροσώπου της ΣΦΕΒΑ έχει ως εξής:

Ξανακτύπησε ο εγγονός του δικτάτορα Θεόδωρου Πάγκαλου που το 1925 διέλυσε όλους τους Βορειοηπειρωτικούς συλλόγους και κράτησε στη χώρα τους Τσάμηδες (που θα μεταφέρονταν στην Τουρκία ως Μωαμεθανοί στα πλαίσια της Ανταλλαγής) φέρνοντας έτσι ευθύνη για την εγκληματική τους δράση κατά την Κατοχή στη Θεσπρωτία στο πλευρό των ναζιστικών δυνάμεων.

Ο απίθανος πολιτικός που με ένα «αεράκι» κατέβαζε την ελληνική σημαία από εθνικό έδαφος στα Ίμια, σήμερα «αηδιάζει» από την ύπαρξή της στα χωριά της Βορείου Ηπείρου και ουσιαστικά επιβραβεύει τους Αλβανούς των ειδικών Δυνάμεων για το θάνατο του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα.

Είναι θλιβερή η εικόνα μιζέριας και ηττοπάθειας ενός ανθρώπου που κατά διαστήματα είχε την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας και ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της θητείας του στο ΥΠΕΞ δεν νοιάστηκε ποτέ ουσιαστικά για τα θέματα που απασχολούσαν τη Βόρειο Ήπειρο.

Καθόλου περίεργο που δέχεται επαίνους από τα σημερινά αλβανικά ΜΜΕ για την φιλοαλβανική του στάση.

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ’ την Βόρειο Ήπειρο

Μέ ἀφορμή τήν ἐξέλιξη τοῦ Οὐκρανικοῦ λεγομένου ζητήματος τίθεται ἀναποδράστως τό ἀνωτέρω ἐρώτημα πρός διερεύνησι καί διασάφησι διότι ἀποτελεῖ τήν «λυδία λίθο» κατανοήσεως τοῦ προβλήματος ὅπως τίθεται σήμερον. Ἀσφαλῶς τό Σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως κατά τό Κανονικό Δίκαιο τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἔχει κατά τούς θείους καί ἱερούς κανόνας Γ΄ τῆς Β Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ΚΗ΄ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τά πρεσβεῖα τιμῆς μεταξύ τῶν Πατριαρχικῶν Θρόνων,μετά τόν Θρόνο τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης στήν Ἀδιαίρετη Ἐκκλησία. Μετά δέ τήν σχᾶσι καί ἔκπτωσι ἐξ Αὐτῆς τοῦ Θρόνου τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης τυγχάνει ὁ πρῶτος Θρόνος στήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία καί ἔχει τό κανονικό καί ἔννομο δικαίωμα τῆς τιμητικῆς προεδρίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης τῆς προεδρίας συγκληθησομένης Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί κατά ταῦτα τοῦ συντονισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὡς συμβαίνει μέ ὅλες τίς προεδρίες ἀνά τόν κόσμο διϊστορικῶς. Ἀπονέμει δέ αὐτοκεφαλία καί αὐτονομία σέ ἐκκλησιαστικές δομές, ὑπό τόν ὅρο τῆς ἐγκρίσεως τῶν ἀποφάσεών Του, ἀπό τήν ὁποθενδήποτε συγκληθησομένη Οἰκουμενική Σύνοδο. Τά ἀνωτέρω βεβαίως ἰσχύουν ἐπειδή δέν κατορθώθηκε εἰσέτι ἡ συναπόφαση τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν γιά τήν ἀποδοχή διαδικασίας ἀπονομῆς τῆς αὐτοκεφαλίας καί τοῦ αὐτονόμου πού συζητεῖται ἐπί πενήντα ἔτη καί προβλέπει αἴτησι τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, συναίνεσι τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας καί ἔγκρισι τῶν λοιπῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 
18539 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ,  
Τηλ. +30 210 4514833, 
Fax. +30 210 4518476, 
Email: impireos@hotmail.com 

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 18ῃ Ὀκτωβρίου 2018 

ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΣ
ΕΦ’ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ;

Μέ ἀφορμή τήν ἐξέλιξη τοῦ Οὐκρανικοῦ λεγομένου ζητήματος τίθεται ἀναποδράστως τό ἀνωτέρω ἐρώτημα πρός διερεύνησι καί διασάφησι διότι ἀποτελεῖ τήν «λυδία λίθο» κατανοήσεως τοῦ προβλήματος ὅπως τίθεται σήμερον. Ἀσφαλῶς τό Σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως κατά τό Κανονικό Δίκαιο τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἔχει κατά τούς θείους καί ἱερούς κανόνας Γ΄ τῆς Β Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ΚΗ΄ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τά πρεσβεῖα τιμῆς μεταξύ τῶν Πατριαρχικῶν Θρόνων, μετά τόν Θρόνο τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης στήν Ἀδιαίρετη Ἐκκλησία. Μετά δέ τήν σχᾶσι καί ἔκπτωσι ἐξ Αὐτῆς τοῦ Θρόνου τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης τυγχάνει ὁ πρῶτος Θρόνος στήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία καί ἔχει τό κανονικό καί ἔννομο δικαίωμα τῆς τιμητικῆς προεδρίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης τῆς προεδρίας συγκληθησομένης Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί κατά ταῦτα τοῦ συντονισμοῦ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὡς συμβαίνει μέ ὅλες τίς προεδρίες ἀνά τόν κόσμο διϊστορικῶς. Ἀπονέμει δέ αὐτοκεφαλία καί αὐτονομία σέ ἐκκλησιαστικές δομές, ὑπό τόν ὅρο τῆς ἐγκρίσεως τῶν ἀποφάσεών Του, ἀπό τήν ὁποθενδήποτε συγκληθησομένη Οἰκουμενική Σύνοδο. Τά ἀνωτέρω βεβαίως ἰσχύουν ἐπειδή δέν κατορθώθηκε εἰσέτι ἡ συναπόφαση τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν γιά τήν ἀποδοχή διαδικασίας ἀπονομῆς τῆς αὐτοκεφαλίας καί τοῦ αὐτονόμου πού συζητεῖται ἐπί πενήντα ἔτη καί προβλέπει αἴτησι τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, συναίνεσι τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας καί ἔγκρισι τῶν λοιπῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Κατά ταῦτα τό Σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο δύναται νά χορηγήσει αὐτοκεφαλία σέ ἐκκλησιαστική δομή πού τό ζητεῖ καί πού πληροῖ τούς κανονικούς ὅρους, ἀλλά στήν συγκεκριμένη περίπτωση τῆς Οὐκρανίας ἐγείρεται τό θέμα ὅτι ἡ μόνη κανονική ἐκκλησιαστική δομή τῆς χώρας, πού μέ ἀπόφαση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Διονυσίου Δ΄ἀπό τό 1686 διοικεῖται ἀπό τό Πατριαρχεῖο Μόσχας δέν ἐπιθυμεῖ καί δέν ἐπιδιώκει σήμερα τήν ἀνακήρυξη της σέ αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία.

Τήν αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπιδιώκουν ὁ δυτικόφιλος οὐνίτης Πρόεδρος τῆς χώρας Πέτρο Ποροσένκο, τό κοινοβούλιο τῆς χώρας καί δύο σχισματικές ἐκκλησιαστικές δομές, ἡ «Οὐκρανική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία-Πατριαρχεῖο Κιέβου», πού ἀποσπάστηκε τό 1992 ἀπό τό Ρωσσικό Πατριαρχεῖο μέ σκληρές ἐπιθέσεις καί ἀναθέματα κατά τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας μέ ἐπικεφαλής τόν καθηρημένο καί ἀναθεματισμένο πρώην Μητροπολίτη Κιέβου μοναχό Φιλάρετο (Ντενισένκο) καί ἡ «Οὐκρανική Αὐτοκέφαλη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία», πού δημιουργήθηκε τό 1921 ἀπό τίς Σοβιετικές Ἀρχές καί ἕνεκεν τῆς συμπράξεώς της μέ τούς Ναζί κατακτητές τῆς χώρας κατεδιώχθη καί συνέπτυξε «ἐκκλησία τῶν κατακομβῶν» καί μετά ταῦτα ἀνεβίωσε τό 1980 ἀπό τόν αὐτοπροσδιοριζόμενο ὡς «Πατριάρχη» Μστισλάβ πού ζοῦσε στή Δύση καί σήμερα διοικεῖται ἀπό τόν αὐτοπροσδιοριζόμενο ὡς «Μητροπολίτη Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας» Μακάριο Μαλέτιτς.

Τό Σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀπέστειλε δύο ἐξάρχους γιά τήν διερεύνηση τοῦ θέματος καί ἀπεφάσισε Συνοδικῶς νά χορηγήσει αὐτοκεφαλία στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀπροσδιορίστως πρός τό παρόν καί βέβαια ὄχι στήν ἀναγνωριζομένη ὑπό πάντων καί ὑπό τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπό τόν Μητροπολίτη Ὀνούφριο πού κανονικῶς ἐξαρτᾶται ἀπό τό Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας πού δέν τό ἐπιθυμεῖ καί δεύτερον ἀπεκατέστησε στήν κανονική τάξη τίς δύο σχισματικές «Ἐκκλησιαστικές» δομές μέ τούς ἐπικεφαλής των, τῶν ὁποίων τήν κανονική κατάσταση οὐδεμία ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας ἀνεγνώριζε. Εἰδικώτερα ὁ μοναχός Φιλάρετος Ντενισένκο, κληρικός τυγχάνων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ὡς Μητροπολίτης Κιέβου τό 1992 καθηρέθη ἐκ τοῦ ὑψηλοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης ὑπουργήματος καί μετά ταῦτα ἀνεθεματίσθη γιά τήν πρόκλησι σχίσματος ἀλλά καί γιά ἑτέρας ἀντικανονικάς αὐτοῦ ἐνεργείας, ὁ δέ ἕτερος οὐδεμία κανονική χειροτονία κέκτηται προερχόμενος ἐξ «Ἱεραρχίας» μιᾶς μορφῆς «ζώσης Ἐκκλησίας» τοῦ Σοβιετικοῦ Καθεστῶτος πού συνεστήθη τό 1921.

Τό κρίσιμο ἑπομένως θέμα πού τίθεται ἀπό κανονικῆς ἐπόψεως στό συγκεκριμένο ζήτημα εἶναι ἐάν ἡ ἀπόφασις τελείας συνόδου προεδρευομένης ὑπό Πατριάρχου ὡς εἶναι ἡ σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας εἶναι ἀνέκκλητος ἤ δύναται νά ἐκκληθῆ ἐνώπιον ἄλλης Πατριαρχικῆς συνόδου. Τό θέμα αὐτό ἀπησχόλησε τήν οἰκουμενική Ἐκκλησία μετά τήν σύνοδο τῆς Σαρδικῆς καί τούς κανόνες Γ΄, Δ΄ καί Ε΄. Πρῶτος ὁ ἐπίσκοπος Ρώμης Ζώσιμος ἐπικαλούμενος τούς κανόνες τῆς Σαρδικῆς, ὡς κανόνες δῆθεν τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Νικαίας, διεξεδίκησε δικαιώματα ὑπάτου δικαστοῦ ἐπί τῶν ἐκκλησιῶν τῆς Β. Ἀφρικῆς καί ἀξίωσε τήν ἀποκατάσταση τοῦ καθαιρεθέντος ἀπό τόν ἐπίσκοπο Sicca Οὐρβανό πρεσβυτέρου Ἀπιαρίου. Οἱ ἀφρικανοί ἐπίσκοποι ἀπέκρουσαν διαρρήδην τό ὑπό τοῦ ἐπισκόπου τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης Ζωσίμου καί τοῦ διαδόχου του Βονιφατίου Κελεστίνου Α΄ ἀξιούμενο δικαίωμα ὑπάτου δικαστοῦ τῶν ἐκκλησιῶν τους τό 424. Προηγουμένως ἡ ἐν Καρθαγένῃ τοπική σύνοδος μέ τόν ΛΣΤ (31) κανόνα της (κατ’ ἀρίθμησιν «Πηδαλίου»), ὁ ὁποῖος ἐπαναλαμβάνεται ἀπαράλακτος καί μέ τόν ΡΛΔ (129) κανόνα τῆς ἰδίας συνόδου νομοθέτησε:

«Ὁμοίως ἤρεσεν, ἵνα οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ διάκονοι καὶ οἱ λοιποὶ κατώτεροι κληρικοί, ἐν αἷς ἔχουσιν αἰτίαις, ἐὰν τὰ δικαστήρια μέμφωνται τῶν ἰδίων ἐπισκόπων, οἱ γείτονες ἐπίσκοποι ἀκροάσωνται αὐτῶν καί, μετὰ συναινέσεως τοῦ ἰδίου ἐπισκόπου, τὰ μεταξὺ αὐτῶν διαθῶσιν οἱ προσκαλούμενοι παρ’ αὐτῶν ἐπίσκοποι. Διό, εἰ καὶ περὶ αὐτῶν ἔκκλητον παρέχειν νομίσωσι, μὴ ἐκκαλέσωνται εἰς τὰ πέραν τῆς θαλάσσης δικαστήρια, ἀλλὰ πρὸς τοὺς πρωτεύοντας τῶν ἰδίων ἐπαρχιῶν, ὡς καὶ περὶ τῶν ἐπισκόπων πολλάκις ὥρισται. Οἱ δὲ πρὸς περαματικὰ δικαστήρια διεκκαλούμενοι, παρ᾽ οὐδενὸς ἐν τῇ Ἀφρικῇ δεχθῶσιν κοινωνίαν...»

Καί τό σημαντικόν εἶναι ὅτι οἱ κανόνες τῆς ἐν Καρθαγένῃ Συνόδου ἐπικυρώθησαν ὁρισμένως καί ὀνομαστικῶς ἀπό τόν Β΄ κανόνα τῆς ἁγίας Στ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἁπλῶς δέ ἀπό τόν Α΄ τῆς Δ΄ καί τόν Α΄ τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἑπομένως ἡ ἀδιαίρετος Ἐκκλησία ἐδέχθη ὅτι τά ὑπό τοῦ Γ΄,Δ΄ καί Ε΄ κανόνων τῆς Σαρδικῆς, ὁριζόμενα ἀφοροῦσαν εἰδικό προνόμοιο πού ἀπενεμήθη στόν τότε Ὀρθόδοξο ἐπίσκοπο τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης διά τούς ὑπ’ αὐτόν ὑπαγομένους Ἐπισκόπους καί μόνον καί ὄχι περί ἀναθέσεως ὑπερτάτης ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας σέ αὐτόν. Σχετικά ὁ Ζωναρᾶς λέγει:

«Οὔτε οὖν τῆς ἐν Νικαίᾳ συνόδου ἐστίν ὁ κανών, οὔτε πᾶσας τάς ἐκκλήτους ἀνατίθησι αὐτῷ ἀλλά τῶν ὑποκειμένων αὐτῷ.» (Σ.Γ.241)

Ὁ δέ Βαλσαμών ἀναφέρει:

«... εἰδικόν γάρ ἐστί τοῦτο εἰς τάς ἐκκλησιαστικάς ὑποθέσεις τοῦ Πάπα καί κρατεῖν ὀφείλει ἔνθα ἐξεφωνήθη.» (Σ.Γ.239)

Συνεπῶς ἡ ἀπαίτησις τοῦ τότε Ὀρθοδόξου ἐπισκόπου τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης γιά προνόμιο ὑπερτάτης ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας ἀπερρίφθη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας διότι ἔγινε δεκτή ἡ κανονική διάταξι τῆς Συνόδου τῆς Καρχηδόνος διά τῆς Ἁγίας Στ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὅτι θά ἀφορίζονται οἱ κληρικοί ἑτέρου ἐκκλησιαστικοῦ κλίματος πού θά ἐκκαλοῦν ἐνώπιον τοῦ ἐπισκόπου τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης τάς ὑποθέσεις των. Στήν Ὀρθόδοξο Καθολική Ἐκκλησία ἐπί τῇ βάσει τῶν Θ. καί Ἱ. Κανόνων Θ΄ καί ΙΖ΄ τῆς ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου πού διακελεύουν:

«Εἰ δὲ πρὸς τὸν τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας μητροπολίτην, ἐπίσκοπος ἤ κληρικὸς ἀμφισβητοίη, καταλαμβανέτω τὸν ἔξαρχον τῆς διοικήσεως, ἢ τὸν τῆς βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως θρόνον, καὶ ἐπ’ αὐτῷ δικαζέσθω»,

σέ προσβολή δι’ ἐκκλήτου δέν ὑπόκειται, δηλ. τυγχάνει ἀνέκκλητος ἐκδοθεῖσα καταδικαστική ἀπόφασις ὑπό τελείας Συνόδου, συνελθούσης κατ’ ὀρθήν ἐφαρμογή τοῦ ΚΗ΄ἀποστολικοῦ Κανόνος καί τοῦ Δ΄ κανόνος τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, ὅπως εἶναι ἡ ὑπό τήν προεδρία τοῦ Ἐξάρχου τῆς Διοικήσεως τελοῦσα Γενική Σύνοδος τῶν Μητροπολιτῶν ἤ ἡ ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Πατριάρχου τελοῦσα Σύνοδος τοῦ οἰκείου Πατριαρχικοῦ κλίματος. Τόσον ὁ Θ΄ ὅσο καί ὁ ΙΖ΄ κανόνες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου θέτουν διαζευκτικό ἤ στήν ἴδια κανονική πρόβλεψη γιά τόν Ἔξαρχο τῆς Διοικήσεως καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως καί παρέχουν δυνατότητα ἰσοτίμου προσφυγῆς καί ἑπομένως δέν ἀνιδρύουν οἱ κανόνες γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως ὑπερτάτη δικαστική ἁρμοδιότητα καί ἕτερο βαθμό δικαιοδοσίας. Ἔξαρχο δέ τῆς Διοικήσεως θεωροῦν τόν Πρόεδρο τοῦ οἰκείου Πατριαρχικοῦ κλίματος. Ὁ Βαλσαμών ἀναφέρει χαρακτηριστικά:

«Αἱ ψῆφοι τῶν Πατριαρχῶν ἐκκλήτῳ οὐχ ὑπόκεινται, Ν ΡΚΓ΄, κβ, Β.Γ.α.λη «ὁ μακαριώτατος πατριάρχης ἐκείνης τῆς διοικήσεως μεταξύ αὐτῶν ἀκροάσθω, κακεῖνα ὁριζέτω ἅτινα τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς κανόσι, καί τοῖς νόμοις συνάδει, οὐδενός μέρους κατά τῆς ψήφου αὐτοῦ ἀντιλέγειν δυναμένου», στήν δέ «Ἐπαναγωγή» ΙΑ΄,6(J.G.R. τ Β΄, 260) «Τό τοῦ Πατριάρχου κριτήριον ἐκκλήτῳ οὐχ ὑπόκειται, οὐδέ ἀναψηλαφᾶται ὑφ’ ἑτέρου, ὡς ἀρχή καί αὐτῶν τῶν ἐκκλησιαστικῶν κριτηρίων.»

Ὁ δέ Ἱερός καί Μέγας Φώτιος στά «Νομοκανονικά» του Θ, α΄ (Σ.Α. 169) γράφει:

«... οὔτε γάρ ἐκκαλοῦντο αἱ τῶν Πατριαρχῶν ψῆφοι.»

Κατά ταῦτα ἡ δικαστική κρίσις οἱασδήποτε Ἁγίας καί Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς Συνόδου πού ἀποτελεῖ κατά τό κανονικό μας δίκαιο τελεῖα Σύνοδο καί ἐκφέρεται μετά ἀπό ἐκδίκαση ποινικῆς ὑποθέσεως τυγχάνει ἀνέκκλητος δυναμένη μόνον νά ἐκκληθῆ ἐνώπιον Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Π. Παναγιωτάκου «Σύστημα τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου, Τό ποινικό Δίκαιο τῆς Ἐκκλησίας» σελ. 836 ἑπ., ΑΘΗΝΑΙ 1962).

Ὑπομνηματίζων ὁ θεοφώτιστος Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης τόν Θ΄ Κανόνα τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στίς σελ. 192-193 «Πηδάλιο» ἐκδ. Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλ. 1998, «ἀπαντῶν» στόν ἐξωμότη καί ἐξουνιτισθέντα Βησσαρίωνα καί στούς ὅπως ἀναφέρει Παπιστές Βίνιον καί Βελαρμῖνον, ἀναφέρεται στό ζήτημα μέ ἐξαίρετη κανονική ἀνάλυση λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Ὅτι μέν γάρ ὁ Κωνσταντινουπόλεως οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ἐνεργεῖν εἰς τάς διοικήσεις καί ἐνορίας τῶν ἄλλων Πατριαρχῶν, οὔτε εἰς αὐτόν ἐδόθη ἀπό τόν Κανόνα τοῦτον ἡ ἔκκλητος ἐν τῇ καθόλου Ἐκκλησίᾳ δῆλόν ἐστι ά. διατί ἐν τῇ δ΄. πράξει τῆς ἐν Χαλκηδόνι ταύτης Συνόδου ὁ Κωνσταντινουπόλεως Ἀνατόλιος ἐνεργήσας ὑπερόρια, καί λαβών τήν Τύρον ἀπό τόν Ἐπίσκοπόν της Φώτιον, καί δούς αὐτήν εἰς τόν Βηρυτοῦ Εὐσέβιον, καί καθελών καί ἀφορίσας τόν Φώτιον, ἐμέμφθη καί ἀπό τούς ἄρχοντας, καί ἀπό ὅλην τήν Σύνοδον διά τοῦτο. Καί ἀγκαλά ἐπροφασίσθη πολλά, μέ ὅλον τοῦτο ὅσα ἐκεῖ ἐνήργησεν, ἀκυρώθησαν ὑπό τῆς Συνόδου, καί ὁ Φώτιος ἐδικαιώθη, καί τάς ἐπισκοπάς τῆς Τύρου ἔλαβε. Διό καί ὁ Ἐφέσου Ἰσαάκ ἔλεγεν εἰς Μιχαήλ τόν πρῶτον τῶν Παλαιολόγων, ὅτι ὁ Κωνσταντινουπόλεως οὐκ ἐκτείνει τήν ἐξουσίαν αὐτοῦ ἐπί τά Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς (κατά τόν Παχυμέρην βιβλ. στ'. κεφ. ά)·

β'. ὅτι οἱ πολιτικοί καί βασιλικοί νόμοι δέν προσδιορίζουσιν ὅτι ἡ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως μόνον κρίσις καί ἀπόφασις δέν δέχεται ἔκκλητον, ἀλλ΄ ἀορίστως ἑκάστου Πατριάρχου καί τῶν Πατριαρχῶν πληθυντικῶς. Λέγει γάρ Ἰουστινιανός Νεαρά ρκγ΄, ὁ Πατριάρχης τῆς Διοικήσεως ἐκεῖνα ὁριζέτω, ἅτινα τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς Κανόσι καί τοῖς νόμοις συνάδει, οὐδενός μέρους κατά τῆς ψήφου αὐτοῦ ἀντιλέγειν δυναμένου. Καί ὁ σοφός Λέων ἐν τῷ ά. τίτλ. τῆς νομικῆς αὐτοῦ ἐπιτομῆς, λέγει, τό τοῦ Πατριάρχου κριτήριον ἐκκλήτῳ οὐχ ὑπόκειται, οὐδέ ἀναψηλαφᾶται ἀπό ἄλλον, ὡς ἀρχή ὅν τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐξ αὐτοῦ γάρ πάντα τά κριτήρια, καί εἰς αὐτό ἀναλύει. Καί ὁ Ἰουστινιανός πάλιν βιβλ. γ. κεφ. β. τῆς συναγωγῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὁ ἁρμόδιος Πατριάρχης ἐξετάσει τήν ψῆφον, μή δεδιώς ἔκκλητον, καί βιβλ. ά. τιτλ. δ΄ τῆς ἐκκλησιαστικῆς διαταγῆς, οὐκ ἐκκαλοῦνται αἱ τῶν Πατριαρχῶν ψῆφοι, καί πάλιν βιβλ. ά. τίτλ. δ'. κεφ. κθ΄ κατά τῶν ἀποφάσεων δέ τῶν Πατριαρχῶν, ἐνομοθετήθη ἀπό τούς πρό ἡμῶν Βασιλεῖς νά μή γίνεται ἔκκλητος. Λοιπόν ἀνίσως κατά τούς Βασιλεῖς τούτους, οἵτινες συμφωνοῦσι μέ τούς ἱερούς Κανόνας, αἱ ψῆφοι τῶν Πατριαρχῶν πάντων δέν δέχονται ἔκκλητον, ἤτοι δέν ἀναβιβάζονται εἰς ἄλλου Πατριάρχου κριτήριον, πῶς ὁ Κωνσταντινουπόλεως δύναται ταύτας νά ἀνακρίνη; καί ἄν ὁ παρών Κανών τῆς δ΄ἀλλά καί ιζ΄ αὐτῆς, σκοπόν εἶχε νά ἔχῃ ὁΚωνσταντινουπόλεως τήν ἔκκλητον τῶν λοιπῶν Πατριαρχῶν, πῶς οἱ Βασιλεῖς ἤθελαν θεσπίσουν ἐκ διαμέτρου ὅλον τό ἐναντίον, εἰς καιρόν ὅπου αὐτοί ἐγίνωσκον ὅτι οἱ μή συμφωνοῦντες τοῖς Κανόσι πολιτικοί νόμοι μένουσιν ἄκυροι;

γ΄. ὅτι, ἄν δώσωμεν κατά τούς ἀνωτέρω Παπιστάς ὅτι ὁ Κωνσταντινουπόλεως κρίνει τούς Πατριάρχας, καί ἀνακρίνει τάς κρίσεις αὐτῶν, ἐπειδή ὁ Κανών δέν κάμνει ἐξαίρεσιν τίνος καί τίνος Πατριάρχου, ἄρα κρίνει ὁ αὐτός καί ἀνακρινεῖ καί τόν Ρώμης, καί οὕτως ἔσται ὁ Κωνσταντινουπόλεως καί πρῶτος καί ἔσχατος καί κοινός κριτής πάντων τῶν Πατριαρχῶν καί αὐτοῦ τοῦ Πάπα.»

Συνεπῶς κανονικό δικαίωμα ἐπανεξετάσεως τῆς ὑποθέσεως τοῦ Μοναχοῦ Φιλαρέτου Ντενισένκο μετά τίς ἀποφάσεις τῆς τελείας Πατριαρχικῆς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἔχει μόνον ἡ Οἰκουμενική Σύνοδος, ὅπως ἄλλωστε ὁ Σεπτός Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος μέ τό ὑπ’ ἀριθμ. 1203/29.8.1999 Πατριαρχικόν Του Γράμμα πρός τόν Μακαριστόν Πατριάρχην Μόσχας κυρόν Ἀλέξιον ἀποδέχεται γράφων:

«Εἰς ἀπάντησιν πρός σχετικό τηλεγράφημα καί γράμμα τῆς Ὑμετέρας λίαν ἀγαπητῆς καί περισπουδάστου Μακαριότητος, ἐπί τοῦ ἀνακύψαντος προβλήματος ἐν τῇ καθ’ Ὑμᾶς ἀδελφῇ Ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ρωσσίας, ὅπερ πρόβλημα ὡδήγησε τήν Ἱεράν Σύνοδον αὐτῆς ὅπως προβῇ, δι’ οὕς οἷδεν αὕτη λόγους, εἰς τήν καθαίρεσιν τοῦ ἄχρι πρότινος ἐκ τῶν τά πρῶτα φερόντων Συνοδικοῦ μέλους αὐτῆς Μητροπολίτου Κιέβου κυρίου Φιλαρέτου, ἐπιθυμοῦμεν ἵνα γνωρίσωμεν τῇ Ὑμετέρᾳ Ἀγάπῃ ἀδελφικῶς ὅτι ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουσα εἰς τό ἀκέραιον τήν ἐπί τοῦ θέματος ἀποκλειστικήν ἀρμοδιότητα τῆς ὑφ’ Ὑμᾶς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας ἀποδέχεται τά Συνοδικῶς ἀποφασισθέντα περί τοῦ ἐν λόγῳ, μή ἐπιθυμοῦσα τό παράπαν ἵνα παρέξῃ οἱανδήτινα δυσχέρειαν εἰς τήν καθ’ Ὑμᾶς ἀδελφήν Ἐκκλησίαν.»

† ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Ο Έλληνας Κωνσταντίνος Κατσίφας, δολοφονήθηκε την 28η Οκτωβρίου του έτους 2018, από Αλβανικές Ειδικές Δυνάμεις, επειδή τόλμησε να υψώσει την ελληνική σημαία στο στρατιωτικό νεκροταφείο των Ελλήνων πεσόντων, στο χωριό Βουλιαράτες κοντά στο Αργυρόκαστρο.

Η προκλητική απάντηση του Έντι Ράμα στην ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ήταν ότι ο Έλληνας ήρωάς μας ήταν ένας τρελός που πυροβόλησε κατά της αλβανικής αστυνομίας την ώρα που αυτή εκτελούσε τα καθήκοντά της.

Επιπροσθέτως, Αλβανικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τον Κατσίφα ως ένα άτομο με ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία, όπως ισχυρίστηκαν στη συνέχεια, απέκτησε κατόπιν του προ τετραήμερου διαζευκτηρίου που έλαβε από τη σύζυγό του και τα οποία υποτιθέμενα ψυχολογικά προβλήματα τον οδήγησαν στην υποτιθέμενη επίθεση κατά των Αλβανών.

Για ποια όμως επίθεση κάνουν λόγο;

Ποιο πραγματικά το «έγκλημα» του Κωνσταντίνου και ποια τα κίνητρά του;

Ποιο ήταν το αδίκημα και ποια πράξη στοιχειοθετεί την παρανομία του;

Το «αδίκημά του» λοιπόν, ήταν το εξής:

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας ήταν ένας Έλληνας ήρωας, που με αυταπάρνηση, σθένος και πατριωτική υπερηφάνια για την ένδοξη καταγωγή του, έλαβε στα τίμια και ανδρεία χέρια του, την χιλιοματωμένη ελληνική σημαία, την γνώριμη γαλανόλευκη, την «ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΑ ΙΕΡΕΑ» και την ύψωσε, ξανά, ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΑ ΙΕΡΑ, εκεί στο κοιμητήριο, στους Βουλιαράτες Αργυρόκαστρου.

Δεν αποδείχθηκε, ουδέποτε, ότι σχεδίαζε την επίθεση εναντίον οποιουδήποτε , ούτε αποδείχθηκε ότι επιτέθηκε ποτέ εναντίον οποιασδήποτε αρχής και εξουσίας, όπως δεν αποδείχθηκε οποιοσδήποτε έωλος, παραπλανητικός και προσβλητικός ισχυρισμός για την ζωή του και την προσωπικότητά του.

Τουναντίον, εκείνο που περίτρανα αποδείχθηκε είναι ότι οι Αλβανικές αρχές κινήθηκαν απειλητικά κατά της ζωής του, ασκώντας βία, και στρέφοντας εναντίον του τα όπλα που του αφαίρεσαν τη ζωή, την ώρα που εκείνος, ύψωνε την σημαία της πατρίδος του σε ΕΔΑΦΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗ ΙΕΡΟ, ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ, ανήμερα της εθνικής εορτής μας.

Αυτό ήταν το έγκλημά του!!! Η ανύψωση της ελληνικής σημαίας σε έδαφος που εδικαιούτο να το πράξει!!!

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, ο Έλληνας ήρωας της 28ης Οκτωβρίου 2018, είπε ηρωϊκά το δικό του ΟΧΙ.

Υπερασπίστηκε και προασπίστηκε την Σημαία της Πατρίδας του και τα ιδανικά του, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ, ενώ οι Αλβανοί χρειάσθηκαν δύο ολόκληρες ώρες «μάχης» για να αφαιρέσουν τη ζωή ενός Έλληνα ήρωα καταδρομέα που προασπίζεται τη σημαία του και τα ιδανικά του.

Σύσσωμη η αλβανική αστυνομία και οι Ειδικές Δυνάμεις RENEA που κλήθηκαν για ενίσχυση δεν μπορούσαν να κάνουν καλά τον Έλληνα Ήρωα για δύο ολόκληρες ώρες. Οι ίδιοι οι Αλβανοί τα γράφουν και τα δημοσιοποιούν, ενώ την ίδια στιγμή δημοσιεύουν άρθρα για την Μεγάλη Αλβανία και θαρρούν πως η άνανδρη και φοβερή αυτή δολοφονία σηματοδοτεί την έναρξη της ώρας αυτής.

Όλοι αυτοί οι εξτρεμιστές Αλβανοί που οραματίζονται τη Μεγάλη Αλβανία, έχουν σκεφτεί ποτέ ότι, ίσως, να έχει φθάσει η ώρα για την ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ;

Διότι, όταν ένας Έλληνας παλεύει με ολάκερο στράτευμα υπερασπιζόμενος τα ιδανικά και την σημαία του, μαχόμενος μοναχός του επί δύο ώρες και πλέον, εναντίον αλβανικών Ειδικών Δυνάμεων, μέχρι να πέσει νεκρός, τότε τι θα γίνει αν όλοι οι Έλληνες ξεσηκωθούν; Αν η Ελλάδα ξεσηκωθεί;

Ξεχνούν ότι:

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!

ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ!

«Η νέα ηλεκτρονική ταυτότητα έρχεται ως πρόδρομος μιας παγκόσμιας δικτατορίας, της οποίας όμοια δεν θα έχει ξαναδεί η ανθρωπότητα», υποστήριξε ο διδάκτωρ Ηλεκτρονικής και Τηλεπικοινωνιών του Παν/μίου Μάντσεστερ της Αγγλίας κ. Δημήτριος Χιωτακάκος, εκ των ομιλητών. Τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή ενός «ηλεκτρονικού φακελώματος διαρκείας, όπου θα καταγράφεται και θα αποτυπώνεται η κοινωνική συμπεριφορά του κατόχου της ταυτότητας» έκρουσε στην παρουσίαση των στοιχείων που συνθέτουν τη νέα μορφή ταυτοτήτων, ο οικονομολόγος-εκπαιδευτικός, Msc. Χρηματοοικονομικών κ. Στάθης Αδαμόπουλος, ενώ τέλος τη νομική πλευρά του θέματος ανέπτυξε στην εκδήλωση ο δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω κ. Δήμος Θανάσουλας αναφέροντας ότι έχουν κατατεθεί και εκκρεμούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, τρεις αιτήσεις ακύρωσης της Κοινής Υπουργικής Απόφασης για τις νέες ταυτότητες, καθώς όπως καταγγέλλει «καταπατούνται πλείστα ανθρώπινα δικαιώματα».

Αναλυτικότερα, ο κ. Χιωτακάκος ανάφερε μεταξύ άλλων ότι: «Η μελλοντική εξέλιξη της κάρτας θα αποτελεί το μοναδικό «εργαλείο» πρόσβασης στα πάντα. Στην εξέλιξη αυτή, αποκορύφωμα θα αποτελεί εμφύτευμα (αντί κάρτας) στο σώμα μας, πρακτική που εφαρμόζεται ήδη στο εξωτερικό σε μικρή ακόμα κλίμακα.

Παραδίδουμε ένα υπερόπλο στη σημερινή εξουσία -που δεν εμπιστεύεται πλέον κανείς- πόσο μάλλον σε μία αυριανή εξουσία κατάχρησης.

Η Νέα Ταυτότητα, η αρχή του τέλους της ελευθερίας του ατόμου».

Αντίστοιχα, ο κ. Αδαμόπουλος αναφέρθηκε στο πώς λειτουργεί και ποιος είναι ο σκοπός της καταγραφής δεδομένων, που θα γίνεται στους κατόχους της ηλεκτρονικής ταυτότητας, αναφέροντας το παράδειγμα της Κίνας, όπου εφαρμόζεται σήμερα η κάρτα-ταυτότητα: «Κάθε φορά που χρησιμοποιείται η Κάρτα, καταγράφεται σε αρχείο, το ηλεκτρονικό ίχνος της χρήσης της.

Η καταγραφή λειτουργεί ως μηχανισμός αποτύπωσης συμπεριφοράς:

Κοινωνικής: συναναστροφών, πληρωμή σε εστιατόρια, καφετέριες, κ.ά.

Πολιτικής: Αγορά εφημερίδας / συνδρομή σε περιοδικά / Εγγραφή σε Κομματικούς Οργανισμούς / Ομάδες. Προτιμήσεων/Προσωπικών Επιλογών: καταναλωτικές συνήθειες, διατροφικές συνήθειες, σεξουαλικές κ.ά.

Καταγράφεται λοιπόν, τη στιγμή της χρήσης της Κάρτας, ο λόγος χρήσης της, σε πολλά διαφορετικά ή ένα ηλεκτρονικό αρχείο. Γίνεται ένα ηλεκτρονικό φακέλωμα διαρκείας, προς μελλοντική χρήση και αξιοποίηση. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι ο κίνδυνος είναι διπλός:

α) η ηθική των Διαχειριστών των Βάσεων Δεδομένων, οι οποίοι αναδεικνύονται σε κατόχους υπερδύναμης, που λέγεται ζωή των πολιτών

β) οι απρόσκλητοι εισβολείς».

Ο ίδιος, επίσης, ανάφερε ότι λειτουργεί και σύστημα αξιολόγησης του κατόχου της κάρτας, επισημαίνοντας τα εξής: «Η συμπεριφορά και η προτίμηση, οι καταναλωτικές συνήθειες ενός ατόμου αξιολογούνται με βάση τα είδη των προϊόντων που αγοράζει. "Κάποιος που παίζει βιντεοπαιχνίδια για δέκα ώρες την ημέρα, για παράδειγμα, θα θεωρείται αδρανής», λέει ο Li Yingyun, διευθυντής Τεχνολογίας του Sesame. "Κάποιος που αγοράζει συχνά πάνες θα θεωρείται πιθανότατα γονέας, ο οποίος είναι πιο πιθανό να έχει ένα αίσθημα ευθύνης". Έτσι, το σύστημα όχι μόνο ερευνά τη συμπεριφορά, αλλά το διαμορφώνει. «Τρομοκρατεί» τους πολίτες από τις αγορές και τις συμπεριφορές που δεν τους αρέσει η κυβέρνηση και καταλήγει: «Σε αντάλλαγμα, με μια μοναδική ταυτότητα, η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να παρακολουθεί τις φυσικές κινήσεις κάθε πολίτη αλλά και την ψηφιακή (ηλεκτρονική) του δραστηριότητα σε καθημερινή βάση.

Το θέμα δεν είναι ότι δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, αλλά, δεν είναι δουλειά τού καθενός να ξέρει λεπτομέρειες για τη ζωή σου. Η ιδιωτικότητα είναι θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη».

Τη μία εκ των τριών αιτήσεων ακύρωσης της ΚΥΑ, για τις νέες ταυτότητες, που κατατέθηκε στο ΣτΕ υπογράφει και ο δικηγόρος κ. Θανάσουλας, ο οποίος ανάφερε πως: «απ’ ότι γνωρίζουμε, νομικό κώλυμα καθυστερεί σήμερα τον διαγωνισμό για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων. Εμείς απ’ την άλλη αναμένουμε τη δικάσιμο της αίτησης ακύρωσης στα τέλη Ιανουαρίου 2019, η οποία κατατέθηκε από Θεσσαλούς και Αθηναίους». Στην αίτηση αναφέρεται η αντίθεση στην ΚΥΑ προς Συνταγματικές διατάξεις.

ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

Να σημειωθεί ότι κατά την έναρξη της εκδήλωσης, εκ μέρους των οργανωτών, και συγκεκριμένα του Συλλόγου Πολυτέκνων Λαρίσης και Περιχώρων και των συνεργαζόμενων Ορθόδοξων Χριστιανικών Σωματείων Λάρισας, χαιρετισμό απηύθυνε ο κ. Γιάννης Τσολάκης, ο οποίος ανάφερε μεταξύ άλλων: «Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, οι νέες ταυτότητες, που θα αντικαταστήσουν υποχρεωτικά τις παλαιού τύπου, θα έχουν δύο νέα χαρακτηριστικά: μία «Μηχανικώς Αναγνώσιμη Ζώνη», δηλαδή κάτι αντίστοιχο με εκείνη τη σκουρόχρωμη ταινία που βλέπουμε στην πίσω όψη μιας χρεωστικής τραπεζικής κάρτας, και ένα «ενσωματωμένο ηλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης μη επαφής», δηλαδή ένα RFID chip, ένα πλινθίο ταυτοποίησης με ραδιοσυχνότητες.

Οι τεχνικές προδιαγραφές των νέων ταυτοτήτων, που ορίστηκαν με νεότερη Υπουργική Απόφαση, χαρακτηρίζονται απόρρητες, δεν δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δεν αναρτώνται στο διαδίκτυο και δεν περιέρχονται σε γνώση τρίτων εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις.

Με άλλα λόγια, είμαστε υποχρεωμένοι να ταυτοποιούμαστε με μια κάρτα για την οποία δεν δικαιούμαστε να γνωρίζουμε πώς ακριβώς λειτουργεί και τι μπορεί να κάνει.

Και εδώ εγείρονται διάφορα ζητήματα: Ποια ακριβώς στοιχεία θα περιλαμβάνει αποθηκευμένα η ταυτότητα αυτή; Με ποια δεδομένα, ή καλύτερα με ποιες Βάσεις Δεδομένων θα διασυνδέονται τα στοιχεία αυτά κατά την ηλεκτρονική ανάγνωση της ταυτότητας; Ποιοι θα έχουν πρόσβαση στα προσωπικά μας αυτά δεδομένα; Δεν υπάρχει άραγε αυξημένος κίνδυνος υποκλοπής ή και αλλοίωσης των δεδομένων αυτών;

Μήπως το όλο εγχείρημα είναι ένα μεγάλο βήμα προς την υλοποίηση του οργουελικού εφιάλτη για την πλήρη παρακολούθηση και τον έλεγχο της ιδιωτικής ζωής των πολιτών;».

Τον συντονισμό της όλης εκδήλωσης είχε ο κ. Χρίστος Παπαϊωάννου, γραμματέας του Συλλόγου Πολυτέκνων Λάρισας.

Πηγή: Ελευθερία, ID-on't renounce my freedom

Η 335 Μοίρα Διώξεως στο μέτωπο του Ελ Αλαμέιν – Ημέρες δόξας γράφονταν για την παλαιότερη Μοίρα της Πολεμικής Αεροπορίας σαν σήμερα

Σαν σήμερα, στις 7 Οκτωβρίου 1942, 12 αεροσκάφη Hurricane της 335 Ελληνικής Βασιλικής Μοίρας Διώξεως με επικεφαλής τον Διοικητή της Επισμηναγό Ι. Κέλλα απογειώνονται για την πρώτη αποστολή αναγνώρισης στο μέτωπο του El Alamein, καλύπτοντας την 33^η Μοίρα της RAF.

Η 335 Μοίρα «Τίγρης»

Η 335 Μοίρα «Τίγρης» είναι η παλαιότερη Μοίρα της ΠΑ, αφού συγκροτήθηκε όταν η Ελλάδα ήταν υπό κατοχή από τους Γερμανούς τον Οκτώβριο του 1941 στο αεροδρόμιο Ακίρ της Παλαιστίνης, δηλαδή λίγους μήνες μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς.

Στις 20 Αυγούστου 1941, το αρχηγείο της Βρετανικής Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF) εισηγήθηκε στο Λονδίνο τον σχηματισμό δύο ελληνικών Μοιρών Διώξεως, λαμβάνοντας την έγκριση για τη σύνθεση μίας σε πρώτη φάση.

Η συγκρότηση της 335ης ΒΕΜΔ έγινε επίσημα στις 7 Οκτωβρίου 1941, και εγκαταστάθηκε στο Ακίρ, εφοδιαζόμενη με αεροσκάφη Hawker Hurricane I, με τους πιλότους να περνούν πρόγραμμα εντατικής εκπαίδευσης στον τύπο.

Οι πρώτοι πιλότοι της Μοίρας ήταν στελέχη της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας που είχαν σταλεί στο Ιράκ από το 1940 για να εκπαιδευτούν από τους Βρετανούς, καθώς και αρκετοί πιλότοι που κατέφυγαν στην περιοχή μετά την κατάληψη της Ελλάδας, για να συνεχίσουν τον αγώνα ως την απελευθέρωση της χώρας.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1942, η 335 Μοίρα κρίθηκε ετοιμοπόλεμη, και ανέλαβε την πρώτη της πολεμική αποστολή (προστασία νηοπομπής).

Μέχρι τα τέλη του μήνα, είχαν πραγματοποιηθεί 81 έξοδοι, ενώ στις 23 Φεβρουαρίου γερμανικά αεροσκάφη επιτέθηκαν στο ένα από τα δύο αεροδρόμια από τα οποία επιχειρούσε, καταστρέφοντας ένα αεροπλάνο και προκαλώντας ζημιές σε ένα άλλο.

Στους επόμενους μήνες η 335 Μοίρα ήταν σε συνεχή επιφυλακή λόγω της γερμανικής επιθετικότητας στην περιοχή, με συχνούς βομβαρδισμούς, αναλαμβάνοντας αποστολές αναχαίτισης, προστασίας νηοπομπών κ.α.

Με ταHurricane επιχειρεί έως τον Δεκέμβριο του 1943, οπότε και τα αντικαθιστά με τα σύγχρονα Spitfire VB και VC.

Η Μοίρα είχε, και μετά την παραλαβή των νέων αεροσκαφών, ως κύρια αποστολή την Δίωξη.

Εκτελεί επιχειρήσεις στη Βόρεια Αφρική, στην Ιταλία, στη Γιουγκοσλαβία, στην Αλβανία και στην κατεχόμενη Ελλάδα, πιό συγκεκριμένα στην Κρήτη, στις Κυκλάδες και στα Δωδεκάνησα.

Κατά την διάρκεια της παραμονής της στην Μέση Ανατολή, επιχειρώντας από πρόχειρα αεροδρόμια, συμμετείχε σε αποστολές προστασίας νηοπομπών.

Τη ρουτίνα των αποστολών αυτών, διέκοψε ο επιτυχής βομβαρδισμός και πολυβολισμός από χαμηλό ύψος του Ιταλικού στρατηγείου της Λιβύης που πραγματοποιήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1942 (για να εορτασθεί και η επέτειος) μετά τις επίμονες αιτήσεις και τα έντονα διαβήματα των ελληνικών πληρωμάτων προς τους Βρετανούς.

Το Σεπτέμβριο του 1944 μεταστάθμευσε στην Ιταλία και από εκεί στην Ελλάδα περί τα τέλη του Οκτωβρίου στο αεροδρόμιο Χασανίου, το σημερινό αεροδρόμιο του Ελληνικού.

Εκεί, μαζί με τις 336 ΜΔ και τη 13 ΜΕΒ (Μοίρα Ελαφρού Βομβαρδισμού), που είχαν συγκροτηθεί στην Μέση Ανατολή, αποδόθηκε στο ελληνικό κράτος από τους Βρετανούς.

Στην διάρκεια του Β΄ΠΠ η Μοίρα έχασε 18 πιλότους πραγματοποιώντας 5555 εξόδους, διάρκειας 8500 ωρών πτήσης και άλλες 12000 ώρες πτήσης για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Πηγή: armyvoice.gr

Ο Σεβ. Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης ήταν προσκεκλημένος σε πρωϊνή εκπομπή του ΣΚΑΪ προκειμένου να μιλήσει για την αναθεώρηση του Συντάγματος και το τραγικό περιστατικό στην Βόρειο Ήπειρο.

Στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων αν η πρόταση του Πρωθυπουργού για την προσθήκη στο Σύνταγμα της φράσης «ουδετερόθρησκο κράτος» πλήττει την Εκκλησία ο Σεβασμιώτατος απάντησε ότι όλοι δικαιούνται να έχουν τις απόψεις τους αλλά άλλο τι αναγγέλλουν και άλλο τελικά το τι θα συμβεί και πρόσθεσε ότι εφόσον ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να τοποθετηθεί σχετικά με τις προτεινόμενες αλλαγές πολύ περισσότερο η Εκκλησία ως θεσμός που ιστορικά έχει διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στην Πατρίδα μας.

Η συζήτηση κατευθύνθηκε έπειτα στο γεγονός ότι η Εκκλησία έχει τόση ισχύ ώστε μετά από παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος «αποκεφαλίστηκε ο κ. Φίλης από Υπουργός». Ο Σεβασμιώτατος απάντησε ότι η Εκκλησία ούτε νομοθετεί ούτε παρεμβαίνει σε τέτοια ζητήματα και ότι η απομάκρυνση του κ. Φίλη οφειλόταν σε πολιτικά παιχνίδια.

Ωστόσο, οι δημοσιογράφοι υπαινίχθηκαν ότι ο κ. Φίλης έχει ταχθεί με την μερίδα που υποστηρίζει ριζικές αλλαγές, όπως συνέβη και με το μάθημα των θρησκευτικών. Ο Σεβασμιώτατος είπε με παρρησία τότε ότι «αυτό το μάθημα των θρησκευτικών δεν έχει καμία σχέση με την ορθόδοξη παράδοση»!

Για το ζήτημα του φονευθέντος στην Βόρεια Ήπειρο, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την λύπη του και είπε ότι η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να κάνει οτιδήποτε μπορεί για την υπόθεση και τον ελληνισμό. Τότε του ανέφεραν ότι τελευταία επιθυμία του τεθνεώτος ήταν να χτιστεί ναός στο χωριό και ο Σεβασμιώτατος σχολίασε ότι αυτό δείχνει ποια είναι η παράδοση του τόπου μας όπου Εκκλησίας και Έθνος πορεύονται μαζί.

Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, Ακτίνες

Οι Εύζωνες Γιώργος και Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος, τα δίδυμα αδέλφια, εδώ και 3 μήνες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ένα παιδικό τους όνειρο.

Ποιο; Να φορέσουν την ιστορική στολή του Εύζωνα που συμβολίζει τους αγώνες που έδωσαν οι πρόγονοί μας για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.

Αν και πάντα τα «ζευγάρια» των Ευζώνων επιλέγονται ώστε να υπάρχει ομοιότητα μεταξύ τους στην συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν πολύ εύκολα μιας και το μόνο που ξεχωρίζει τα δυο αδέλφια είναι ένα σημάδι που έχει ο Γιώργος στο αριστερό το φρύδι.

Το TheCaller συνάντησε και ακολούθησε τους δυο Εύζωνες μέχρι το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και με τη σειρά τους μας μίλησαν για την εμπειρία τους αυτή.

«Ήταν ένα όνειρο που είχαμε συζητήσει παλιότερα όταν οι γονείς μας, μας είχαν φέρει στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου και είδαμε για πρώτη φορά από κοντά τους Εύζωνες. Οπότε σίγουρα όταν πήραμε το φύλλο πορείας που έλεγε τα ονόματά μας η χαρά που είχαμε δεν περιγράφεται.

Και οι δυο μας δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα στην προετοιμασία. Αυτό που μας δυσκόλεψε είναι σίγουρα το ψυχολογικό κομμάτι. Ήταν μια κατάσταση που για πρώτη φορά ήρθαμε αντιμέτωποι. Είναι πολύ δύσκολο να τιθασεύσεις το σώμα σου με το μυαλό σου, όταν ειδικά δεν το έχεις ξαναδοκιμάσει.

Πως νιώθουμε που είμαστε μαζί στη σκοπιά; Σιγουριά και ασφάλεια γιατί ξέρουμε ο ένας για τον άλλο πόσο πολύ το θέλαμε και πόσο έχουμε προσπαθήσει έως τώρα.

Κάποιο ευτράπελο μέχρι στιγμής δεν μας έχει τύχει. Υπάρχει η ασφάλεια τόσο του παρατηρητή υπηρεσίας όσο και της αστυνομίας η οποία βρίσκεται στο σημείο.

Όταν φοράμε τη στολή του Εύζωνα νιώθουμε τιμή και υπερηφάνεια και σίγουρα οι γονείς μας, μας μετέδωσαν το αίσθημα της υπερηφάνειας τους για τον στόχο που πετύχαμε, γιατί όπως είπαμε ήταν κάτι που επιθυμούσαμε από μικρά παιδιά».

Πηγή: Τι λες τώρα;

Ανήμερα 28^ης Οκτωβρίου, μιας επετείου που είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη ματωμένη ελληνική γη της Βορείου Ηπείρου, ένας νέος Έλληνας εκτελείται από τις αλβανικές δυνάμεις ασφαλείας, υπό συνθήκες απόλυτης βαναυσότητας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα κίνητρα της εκτελέσεως του Κωνσταντίνου Κατσίφα ήταν εθνοτικά.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ανήμερα 28^ης Οκτωβρίου, μιας επετείου που είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη ματωμένη ελληνική γη της Βορείου Ηπείρου, ένας νέος Έλληνας εκτελείται από τις αλβανικές δυνάμεις ασφαλείας, υπό συνθήκες απόλυτης βαναυσότητας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα κίνητρα της εκτελέσεως του Κωνσταντίνου Κατσίφα ήταν εθνοτικά.

Αιτία η στοχοποίησή του για τις θέσεις του πάνω στο Βορειοηπειρωτικό, αφορμή ο σημαιοστολισμός στους Βουλιαράτες για την εθνική επέτειο.

Για μια ακόμη φορά καταδεικνύεται ότι ο ανθελληνισμός συνιστά ιδεολογία στην Αλβανία. Η ελληνική κυβέρνηση έχει χρέος να προβεί στις δέουσες ενέργειες, που απορρέουν από το δημοκρατικό μας πολίτευμα:

• για την πλήρη διαλεύκανση της υποθέσεως,
• για τη νομική υποστήριξη της οικογένειας του νεκρού,
• για τη γνωστοποίηση των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως στις ευρωπαϊκές δομές, ως σοβαρότατη εκτροπή από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, του οποίου μέλος επιδιώκει να καταστεί η Αλβανία και εν τέλει για την ουσιαστική προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.

Οι διεθνείς σχέσεις διέπονται από την αρχή της αμοιβαιότητας. Φθάνει πια η γαλαντόμος συμπεριφορά προς την Αλβανία, χωρίς κανένα εθνικό αντίκρυσμα!

Το Κ.Δ.Σ της ΣΦΕΒΑ

Πηγή: Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)

Πολάκης: «Να τσακιστούν να φύγουν, γιατί αλλιώς θα τους πετάξουν με τις κλοτσιές»

Τον Απρίλιο του 1989, θα γινόταν η ομιλία του Μητροπολίτη Σεβαστιανού με τίτλο «Βόρειος ‘Ηπειρος: ένα άλλο απαρτχάιντ» στο αμφιθέατρο της Ιατρικής (Αθηνών) στο Γουδί.

Μεγάλα επεισόδια ξέσπασαν στην περιοχή του «Πανεπιστημιακού Ασύλου» . Διακόσιοι πενήντα Κνίτες, αριστεριστές, μέλη της «Οργάνωσης Σοσιαλιστική Επανάσταση» (ΟΣΕ) απαγόρευσαν την εκδήλωση εφόσον δεν ήταν συμβατή με τις δικές τους ιδεοληψίες.

Με κλόμπς, κράνη και λοστούς επιτέθηκαν ενάντια στους 1.000 περίπου φοιτητές που είχαν πάει να παρακολουθήσουν την εκδήλωση. Τα συνθήματα των «δημοκρατικών» νοσταλγών των gulag ήταν:

«Θάνατος στους εθνικιστές»

«Τα αλβανικά σύνορα θα φτάσουν στη Λαμία»,

«Σεβαστιανέ φασίστα»

Όλα όσα έγιναν εκείνη τη φοβερή μέρα αποτελούν μνημείο για το πως διαμορφώθηκε η μεταπολιτευτική Ελλάδα. Με πλαστή απόφαση του Συλλόγου φοιτητών της σχολής έκοψαν το ρεύμα από το αμφιθέατρο σε μια πρώτη προσπάθεια ματαίωσης της εκδήλωσης.

Όταν η εκδήλωση άρχισε με τη βοήθεια γεννήτριας, οι ομάδες κρούσης των άρχισαν να εκσφενδονίζουν πέτρες και τούβλα προς τα τζάμια του αμφιθεάτρου, τα οποία τραυμάτισαν στο κεφάλι αρκετούς από τους παρευρισκόμενους στην ομιλία. Την ίδια στιγμή άρχισε έφοδος στο κτίριο με αποτέλεσμα δύο σοβαρά τραυματισμένους και 18 ελαφρά.

Τελικά, με την παρέμβαση των πρυτανικών αρχών διεκόπη η ομιλία του Σεβαστιανου ενώ η αστυνομία δεν παρενέβη λόγω του «Πανεπιστημιακού Ασύλου». Στη συνέχεια η κνίτικη μειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών της Ιατρικής συνέταξε κατάπτυστο ψήφισμα, στο οποίο οι Βορειοηπειρώτες αποκαλούνταν «φασίστες» που δεν είχαν δικαίωμα να μπαίνουν στο πανεπιστήμιο και να κάνουν εκδηλώσεις.

Πρωταγωνιστής των τότε επεισοδίων ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός υγείας Παύλος Πολάκης, τότε μέλλος του Δ.Σ. του συλλόγου Φοιτητών της Ιατρικής και της Πανσπουδαστικής, συνοδευόμενος απο αρματωμένους ΚΝΙΤΕΣ και Αναρχικούς.

Ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914, δημοσιεύει το τεύχος της εφημερίδας Βορειοηπειρωτικό Βήμα που αναφερόταν στα γεγονότα του 1989 και σχολιάζει:

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης που αναφερόμενος πρόσφατα σε δημοσιογράφο, από τον οποίο “ενοχλήθηκε” λόγω του περιεχομένου της ερώτησής του, δήλωσε ότι “Έπρεπε να σηκωθώ επάνω και να πάει τρία μέτρα κάτω από τη γη”!

Αν και πέρασαν τουλάχιστον δύο δεκαετίες από τότε που ήταν φοιτητο-πατέρας, οι χοτζικές συνήθειες δεν ξεχάστηκαν.

Πηγή: Himara, Αβέρωφ

Ὁ γιατρός Παντελής Πάπιστας, μέλος τοῦ Πανελλήνιου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα, ἦταν ἀπό τούς πρώτους ἀνθρώπους πού βρέθηκαν κοντά στόν νεκρό Κωνσταντῖνο Κατσίφα στούς Βουλιαράτες.

Ὅπως τόνισε μιλώντας στό κεντρικό δελτίο εἰδήσεων τοῦ ΑΝΤ1 μέ τόν Νίκο Χατζηνικολάου, βρέθηκε ὅσο τό δυνατόν πιό κοντά γιατί δέν εἶχε ἐξουσιοδότηση νά πλησιάσει τή σορό. Παρατήρησε ὅτι ἔφερε δύο τραύματα ἀπό σφαῖρες ἕνα στόν θώρακα κι ἕνα στό μέτωπο.

Ὅσον ἀφορᾶ στά συμπεράσματα γιά τόν τρόπο πού σκοτώθηκε ὁ νεαρός εἶπε "πυροβολήθηκε στήν ἀρχή γιατί ἐκεῖ ὑπάρχει μεγάλη ποσότητα αἵματος. Τό παιδί ζωντανό ἀκόμη σύρθηκε στή βουνοπλαγιά, γιά 70-80 μέτρα ὑπάρχει....

διάσπαρτο αἷμα, πού δείχνει ὅτι ζοῦσε. Ἀπό ἐκεῖ καί πέρα πῶς βρέθηκε νεκρό μόνο εἰκασίες μποροῦμε νά κάνουμε".

Ὡστόσο συμμερίζεται τήν εἰκασία ὅτι ὁ πυροβολισμός στό μέτωπο εἶναι μεταγενέστερος καί ἐκτελέστηκε: "Ἀπό τή στιγμή πού ἦταν βαριά τραυματισμένος καί συρόταν καί τά ἴδια τά ἀλβανικά ΜΜΕ μετέδωσαν ὅτι κάτι τοῦ εἶπαν καί φώναξε 'ζήτω ἡ Ἑλλάς, ζήτω ὁ Ἑλληνισμός', μετά ἀπό αὐτό κατά πάσα πιθανότητα ὑπῆρξε τό μοιραῖο τέλος" τόνισε ὁ γιατρός.

Πηγή: Ρωμαίικο Οδοιπορικό, Αβέρωφ

Ὅπως μεταδόθηκε ὁ Κωνσταντῖνος Κατσίφας, ἔπεσε νεκρὸς ἀπὸ τὰ πυρὰ τῶν εἰδικῶν δυνάμεων τῆς ἀλβανικῆς ἀστυνομίας. Οἱ συνθῆκες τοῦ θανάτου του εἶναι πρὸς στιγμήν, ἀδιευκρίνιστες. Παραμένει αἴνιγμα τὸ γιατί τὰ ἀλβανικὰ ΜΜΕ «ἀποκαλύπτουν» τὸ ὅτι ὁ Κατσίφας φώναξε λίγο πρὶν σκοτωθεῖ, «Ζήτω ἡ Ἑλλάδα», «Ζήτω ὁ ἑλληνισμός». Τὴν ἴδια ὥρα ἄλλες πηγὲς ἀναφέρουν πὼς ὁ Κατσίφας, ποὺ κρυβόταν στὴ δεξαμενὴ τοῦ νεροῦ τοῦ χωριοῦ Βουλιαράτες, εἶχε ἤδη παραδοθεῖ πρὶν ἐκτελεστεῖ.

Τὸ πανοῦργο φίδι, δὲν σταματάει ποτὲ νὰ μᾶς πειράζῃ μὲ τὶς πανουργίες καὶ τὶς ἀπάτες του, ἀκόμη καὶ σὲ αὐτὲς τὶς ἀρετές, ποὺ ἀποκτήσαμε, γιὰ νὰ μᾶς γίνωνται αὐτὲς αἰτίες φθορᾶς καὶ κακίας· ἐπειδή, συναρεσκόμενοι σὲ αὐτὲς καὶ στὸν ἴδιο μας τὸν ἑαυτό, φτάνουμε νὰ ὑψηλοφρονοῦμε, καὶ ὑψηλοφρονοῦντες πέφτουμε (φεῦ!) μετὰ ἀπὸ αὐτὰ στὴν κακία καὶ στὸ λάκκο τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς κενοδοξίας. Ὁπότε, γιὰ νὰ φυλαχθῇς, ἀδελφέ, ἀπὸ αὐτὸ τὸν κίνδυνο, συμμάζεψε ὅλο τὸ νοῦ σου στὴν καρδιά σου καὶ πολέμα πάντα αὐτὸ τὸν δαίμονα, σὰν νὰ κάθεσαι, σὲ μιὰ πλατιὰ καὶ εὐρύχωρη πολεμήστρα, στὴν ἀληθινὴ καὶ πολὺ βαθιὰ γνῶσι τῆς μηδαμινότητας τοῦ ἑαυτοῦ σου· σκεπτόμενος, πὼς ἀληθινὰ δὲν εἶσαι τίποτα ἄλλο, παρὰ τὸ μηδέν, καὶ πὼς δὲν μπορεῖς νὰ κάνῃς τίποτα, καὶ πὼς δὲν ἔχεις τίποτε ἄλλο, παρὰ ταλαιπωρίες, ἀρρώστιες, κακίες καὶ ἐλαττώματα, καὶ πὼς δὲν σοῦ ταιριάζει τίποτα ἄλλο, παρὰ αἰώνια καταδίκη. Καὶ ἀφοῦ βεβαιωθῇς σὲ αὐτὴ τὴν ἀλήθεια, μὴν ἀφήσῃς ποτὲ τὸ νοῦ σου νὰ ἀσχοληθῆ μὲ τὰ ἐξωτερικὰ πράγματα τοῦ κόσμου, οὔτε κἂν ἀπὸ ἕνα παραμικρὸ λογισμὸ ἢ γεγονὸς ποὺ θὰ σοῦ τύχη, ἔχοντας βέβαιο καὶ σίγουρο, ὅτι ὅλα τὰ ἐξωτερικὰ πράγματά σου εἶναι τόσο ἐχθρικά, ποὺ ἂν εἶχες παραδοθῆ στὰ χέρια τους, θὰ ἤσουν σίγουρα νεκρὸς ἢ πληγωμένος.

Καὶ γιὰ νὰ γυμνάζεσαι καλὰ καὶ νὰ κρατᾷς καλὰ τὴν ἀνωτέρω πολεμήστρα τῆς ἀληθινῆς γνώσεως τῆς μηδαμηνότητάς σου, χρησιοποίησε αὐτὸ τὸν κανόνα: Ὅσες φορὲς φέρεις τὸ νοῦ σου στὴ σκέψι τοῦ ἑαυτοῦ σου καὶ τῶν ἔργων σου, νὰ ὑπολογίζῃς πάντα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι δικό σου καὶ ὄχι μὲ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς χάριτός του· καὶ ἔπειτα, πίστευε τὸν ἑαυτό σου τέτοιο, ὅ,τι εἴδους τὸν βρίσκεις πὼς εἶναι μὲ τὴν δική σου δύναμι, γιὰ παράδειγμα· ἂν σκεφθῇς τὸν χρόνο, ποὺ ἦταν πρὶν νὰ δημιουργηθεῖς ἐσύ, θὰ δῇς ὅτι σὲ ὅλη ἐκείνη τὴν ἄβυσσο τῆς αἰωνιότητας ἤσουν ἕνα καθαρὸ μηδέν, οὔτε μποροῦσες νὰ κάνεις τίποτα, γιὰ νὰ λάβης τὴν ὕπαρξι· πάλι στὸν καιρὸ ποὺ ἔχεις τὴν ὕπαρξι, γιὰ μόνο τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, ἀφίνοντας σὲ αὐτὸν τὸ δικό του _{(τὸ ὁποῖο εἶναι ἡ διαρκῆς πρόνοια, μὲ τὴν ὁποία κάθε ὥρα σὲ φυλάει)}, τί ἄλλο εἶσαι, παρὰ ἕνα μηδέν; Γιατὶ δὲν μένει καμμία ἀμφιβολία, ὅτι στὸ πρῶτο σου μηδὲν _{(ἀπὸ τὸ ὁποῖο σὲ τράβηξε μὲ τὸ παντοδύναμό του χέρι ὁ Θεός)}, θὰ μποροῦσες νὰ γυρίσεις αὐτοστιγμεί, ἂν αὐτὸς σὲ ἀφήσῃ γιὰ μία μόνη στιγμή.

Εἶναι λοιπὸν φανερό, ὅτι μένοντας σὲ αὐτὴ τὴ φυσικὴ ὕπαρξι, μὲ τὴν δική σου δύναμι, δὲν μπορεῖς ποτὲ νὰ ὑπολογίσῃς τὸν ἑαυτὸ γιὰ κάτι ἢ νὰ θέλης νὰ σὲ ὑπολογίζουν οἱ ἄλλοι.

Ἔπειτα, ἂν σταθῇς καλὰ στὸ «εὖ εἶναι» τῆς χάριτος, πρέπει νὰ σκεφθῇς καλὰ πὼς ἂν ἡ δική σου φύσις γυμνωθῆ ἀπὸ τὴν θεία βοήθεια καὶ τὴν χάρι, ποιό καλὸ καὶ ἀξιόμισθο μπορεῖ ποτὲ νὰ κάνῃ αὐτὴ μόνη της; Βέβαια, τίποτα. Ὥστε μπορεῖς καὶ σὺ νὰ λὲς μὲ τὸν Παῦλο «δὲν ἐκοπίασα ἐγὼ ἀλλὰ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι μαζί μου» (Α´ Κορ. 15,10). Ἔπειτα, σκεπτόμενος ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τὰ πολλά σου περασμένα λάθη, καὶ ἐπιπλέον σὲ αὐτὰ τὰ ἄλλα πάρα πολλὰ κακὰ ποὺ θὰ ἔκανες, ἂν ὁ Θεὸς δὲν σὲ ἐμπόδιζε μὲ τὸ σπλαγχνικό του χέρι, θὰ βρῇς ὅτι οἱ παρανομίες σου μὲ τὸν πολλαπλασιασμό, ὄχι μόνο τῶν ἡμερῶν καὶ τῶν χρόνων, στοὺς ὁποίους ἔγιναν, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τῶν κακῶν σου πράξεων καὶ τῶν συνηθειῶν καὶ παθῶν σου (γιατὶ ἡ μία κακία καλεῖ καὶ παρασύρει στὸν ἑαυτό της τὴν ἄλλη), οἱ παρανομίες σου, λέω, μποροῦν νὰ φθάσουν σὲ ἕνα ἀριθμὸ σχεδὸν ἀμέτρητο καὶ σὺ θὰ γινόσουν ἕνας ἄλλος καταχθόνιος ἑωσφόρος.

Ὁπότε, ἂν δὲν θέλῃς νὰ εἶσαι ἅρπαγας καὶ κλέφτης τῆς ἀγαθότητας καὶ τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ· ἐπειδὴ ὅλα τὰ ἄλλα τὰ ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ στὰ κτίσματά του, τὴν δόξα ὅμως τὴν κράτησε αὐτός, γιὰ νὰ δοξάζεται μόνος ὡς Δημιουργὸς ὅλων, γι᾿ αὐτὸ λέει, «τὴν δόξα μου δὲν θὰ τὴν δώσω σὲ ἄλλον» (Ἡσ. 42,8), ἀλλὰ θὰ μένῃς πάντα μὲ τὸν Κύριό σου καὶ νὰ δοξάζῃς αὐτὸν μόνο, ὅπως εἶναι δίκαιο, σὲ κάθε σου πρᾶξι ἀγαθή, ὡς ἀρχὴ καὶ μέση καὶ τέλος ὅλων τῶν ἀγαθῶν, πρέπει νὰ πιστεύῃς ὅτι ἐσὺ εἶσαι ὁ κατώτερος καὶ ὁ χειρότερος ὅλων τῶν ἀνθρώπων ⁽¹⁾.

Καὶ γνώριζε καλά, ὅτι αὐτὴ ἡ κρίσις ποὺ κάνεις γιὰ τὸν ἑαυτό σου, δὲν ἔχει καθόλου ὑπερβολή, γιὰ νὰ ἔχῃς ἀφορμὴ καὶ ἀπὸ αὐτὸ νὰ ὑπερηφανεύεσαι· ἀλλὰ εἶναι δίκαια καὶ ἀληθινή, καὶ στὴ συνέχεια, αἰτία ταπεινώσεως, τὸ πὼς εἶσαι δηλαδὴ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους χειρότερος. Ἐὰν ὅμως καὶ σὺ νομίζεις πὼς γνωρίζοντας τὴν πονηριά σου, ξεπερνᾷς κατὰ αὐτὸ κάποιον ἄλλο, ποὺ φαντάζεται κάποιος κάτι γιὰ τὸν ἑαυτό του· γνώριζε ὅτι ὑστερεῖσαι καὶ σὺ πολὺ καὶ γίνεσαι χειρότερος ἀπὸ αὐτόν, ἂν καὶ θέλῃς νὰ σὲ ὑπολογίζουν οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ νομίζεσαι ἀπὸ αὐτοὺς ὡς τέτοιος (ὡς ἄνθρωπος ποὺ μποροῦν νὰ ὑπολογίζουν), ὁ ὁποῖος γνωρίζεις ὅτι δὲν εἶσαι στὴν πραγματικότητα.

Λοιπόν, ἂν θέλῃς ἡ γνῶσις τῆς πονηριᾶς σου καὶ τῆς μηδαμηνότητάς σου νὰ κρατᾷ μακριὰ τοὺς ἐχθρούς σου καὶ νὰ σὲ κάνῃ ἀγαπητὸ στὸ Θεό, εἶναι ἀνάγκη, ὄχι μόνο νὰ περιφρονῇς τὸν ἑαυτό σου ὡς ἀνάξιο, καὶ στὴ συνέχεια ἄξιο ὅλων τῶν κακῶν, ἀλλὰ καὶ νὰ θέλεις νὰ εἶσαι καταφρονημένος καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἀποστρεφόμενος τὶς τιμές, χαιρόμενος στὶς κατηγορίες καὶ κάνοντας ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ οἱ ἄλλοι ποὺ ἔχουν κοσμικὸ φρόνιμα περιφρονοῦν. Αὐτῶν τὴ γνώμη καὶ τὰ λόγια μὴ δεχθῇς καθόλου ⁽²⁾, οὔτε νὰ ἐγκαταλείψης αὐτὴ τὴν ἁγία πρᾶξι της περιφρονήσεως τοῦ ἑαυτοῦ σου, γιὰ νὰ γίνεται αὐτὸ ἀπὸ σένα, γι᾿ αὐτὸν καὶ μόνο τὸν σκοπὸ τῆς ταπεινώσεώς σου καὶ ὄχι γιὰ νὰ ἀρέσῃς στοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ σὲ ἔχουν σὲ ὑπόληψι.

Ἐὰν δὲ καὶ τύχει καμιὰ φορά, νὰ σὲ ἀγαποῦν πολὺ καὶ νὰ σὲ ἐπαινοῦν ἄλλοι γιὰ κάποιο καλὸ ποὺ σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, στάσου καλὰ μαζεμένος μέσα στὸν ἑαυτό σου καὶ μὴ μετακινηθῇς καθόλου ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ γνῶσι τῆς μηδαμηνότητάς σου, ποὺ λέχθηκε παραπάνω, ἀλλὰ στρέψου πρῶτα στὸν Θεό, λέγοντας πρὸς αὐτὸν μὲ ὅλη σου τὴν καρδιά· «Ἂς μὴ γίνει ποτέ, Κύριέ μου, νὰ γίνω κλέφτης τῆς δικῆς σου τιμῆς καὶ χάριτος· σὲ σένα πρέπει αἶνος, τιμὴ καὶ δόξα· σὲ μένα ντροπή». «Σὲ σένα, Κύριε, ἡ δικαιοσύνη καὶ σὲ μένα ἡ ντροπὴ τοῦ προσώπου σου» (Δαν. 9,7)· «ὄχι σὲ μᾶς Κύριε, ὄχι σὲ μᾶς, ἀλλὰ δόξασε τὸ ὄνομά σου» (Ψαλμ. 113,9). «Ἡ δόξα δική σου καὶ ἐγὼ δικός σου δοῦλος» (Ἔσδρ. 4,29).

Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ γύρισε πρὸς αὐτὸν ποὺ σὲ ἐπαινεῖ, μιλώντας ἔτσι μέσα σου μὲ τὸν λογισμό σου· ἀπὸ ποῦ αὐτὸς μὲ ἔχει γιὰ καλόν, ἀφοῦ δὲν εἶναι ἄλλος καλὸς καὶ ἀγαθὸς παρὰ μόνος ὁ Θεός μου; «οὐδεὶς ἀγαθός, εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός» (Ματθ. 19,17). Γιατὶ, κάνοντας ἔτσι καὶ ἀποδίδοντας στὸ Θεὸ τὸ δικό του, θὰ κρατήσῃς μακριὰ τοὺς ἐχθροὺς καὶ θὰ γίνῃς ἄξιος νὰ δεχθῇς μεγαλύτερα χαρίσματα καὶ εὐεργεσίες ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἡ ἐνθύμησις τῶν καλῶν ἔργων καὶ ἀρετῶν ποὺ κάνεις σὲ παρακινοῦν στὴν ὑπερηφάνεια, ἀμέσως σκέψου, πὼς τὰ ἔργα αὐτὰ εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι δικά σου ⁽³⁾ καὶ σὰν νὰ μιλᾷς μὲ αὐτά, πές:

«Ἐγὼ δὲν γνωρίζω πῶς φανερωθήκατε καὶ ᾔρθατε στὸ νοῦ μου! Γιατὶ, ἐγὼ δὲν εἶμαι ἡ ἀρχή σας, ἀλλὰ ὁ ἀγαθὸς Θεὸς καὶ ἡ χάρις του· ἐκεῖνος σᾶς δημιούργησε, σᾶς ἔθρεψε καὶ σᾶς διαφύλαξε, λοιπὸν αὐτὸν μόνον θέλω νὰ γνωρίζω γιὰ ἀληθινὸ καὶ ἀρχικὸ πατέρα καὶ αἴτιο, αὐτὸν νὰ εὐχαριστῶ καὶ σὲ αὐτὸν νὰ ἀποδίδω κάθε ἔπαινο».

Ἔπειτα, σκέψου, πὼς ὅλα τὰ ἔργα ποὺ ἔκανες, δὲν ἔφτασαν τὴν ἀναλογία καὶ τὴ συμμετρία στὸ φῶς καὶ στὴ χάρη ποὺ σοῦ παραδόθηκε, γιὰ νὰ γνωρίσῃς καὶ νὰ τὰ κάνῃς, ἀλλὰ πὼς εἶναι πολὺ ἀτελῆ καὶ πολὺ μακριὰ ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ καθαρὸ σκοπὸ καὶ τὴν πρέπουσα ἐπιμέλεια, μὲ τὴν ὁποία ἔπρεπε νὰ τὰ κάνῃς. Ὁπότε, ἂν σκεφθῇς καλά, περισσότερο πρέπει νὰ ντρέπεσαι ἀπὸ τὶς ἀρετές σου, παρὰ νὰ σοῦ ἀρέσουν αὐτὲς μάταια καὶ νὰ ὑπερηφανέυεσαι γιὰ αὐτές. Γιατὶ εἶναι ἀληθινό, ὅτι οἱ φυσικὲς ἀρετὲς τοῦ Θεοῦ, τὶς ὁποῖες πρέπει νὰ μιμούμαστε, αὐτὲς ἀπὸ μόνες τους εἶναι καθαρὲς καὶ πολὺ τέλειες, μολύνονται κατὰ κάποιο τρόπο καὶ μειώνονται ἀπὸ τὶς ἀτέλειες καὶ ἐλλείψεις τῆς δικῆς μας μιμήσεως ⁽⁴⁾.

Ἀκόμη, σύγκρινε τὰ ἔργα σου μὲ ἐκεῖνα τῶν ἁγίων καὶ ἀληθινῶν φίλων καὶ δούλων τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ γνωρίσῃς, ὅτι τὰ μεγαλύτερα καὶ καλύτερα ἔργα τὰ δικά σου, εἶναι πολὺ τιποτένια καὶ πολὺ μικρῆς ἢ καθόλου τιμῆς, ἂν τὰ συγκρίνῃς πάλι μὲ ἐκεῖνα τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔκανε γιὰ σένα στὰ Μυστήρια τῆς ζωῆς καὶ τοῦ Σταυροῦ του _{(τὰ ὁποῖα νὰ ὑπολογίσῃς ὄχι σὰν ἔργα Θεοῦ, ἀλλὰ καθ᾿ ἑαυτὰ μόνον ὡς ἔργα ἀνθρώπου)} καὶ ἂν σκεφθῇς τὴν καθαρότητα τῆς ἀγάπης του, τὴν ἀναμαρτησία, μὲ τὴν ὁποία τὰ ἔκανε, θὰ γνωρίσῃς ὅτι ὅλα σου τὰ ἔργα καὶ οἱ ἀρετές, εἶναι σχεδὸν ἁμαρτίες καὶ ἀκαθαρσίες. Γιατὶ γράφτηκε· «ὅλη ἡ δικαιοσύνη μας εἶναι σὰν βρώμικο ροῦχο» (Ἡσ. 64,6)· ἢ πολὺ περισσότερο, χειρότερες ἀπὸ τὸ τίποτα.

Τελευταῖα, ἂν ἐξυψώσῃς τὸν νοῦ σου στὴ θεότητα καὶ στὴν ἄπειρη μεγαλειότητα τοῦ Θεοῦ σου, «ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου, οὐδὲ ὁ οὐρανὸς εἶναι καθαρός», ὅπως γράφτηκε (Ἰὼβ 15,15), καὶ στὴν ὑπηρεσία καὶ λατρεία ποὺ τοῦ πρέπει, θὰ δῇς καθαρά, ὅτι ὄχι ὑπερηφάνεια καὶ ὑψηλοφροσύνη, ἀλλὰ μεγάλος τρόμος καὶ φόβος πρέπει νὰ σοῦ δημιουργηθῆ σὲ κάθε σου ἔργο, ὅσο καὶ ἂν εἶναι ἅγιο, ὅσο καὶ ἂν εἶναι πολὺ τέλειο καὶ ὅτι μόνο χρεωστᾶς νὰ πῇς μὲ ὅλη σου τὴν καρδιὰ στὸ Θεό, ἐκείνη τὴν ταπεινὴ φωνὴ τοῦ Τελώνου· «ὁ Θεὸς ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18,13).

Ἀκόμη σοῦ παραγγέλνω νὰ μὴν εἶσαι εὔκολος στὸ νὰ φανερώνῃς τὰ χαρίσματα, ποὺ σοῦ κάνει ὁ Θεός. Γιατὶ, αὐτὸ σχεδὸν πάντα, δὲν ἀρέσει στὸ Θεό, καθὼς ὁ ἴδιος μᾶς δίδαξε μὲ τὴν παρακάτω ἱστορία.

Φανερώθηκε μιὰ φορὰ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς σὰν εἶδος βρέφους, σὲ ἕνα εὐλαβῆ καὶ ἐνάρετο, καὶ ἐκεῖνος γνωρίζοντας πὼς ἦταν ὁ Κύριος, τὸν παρεκάλεσε μὲ ἁπλότητα νὰ τοῦ πῇ τὸν ἀγγελικὸ ἀσπασμό, καθὼς συνηθίζεται νὰ λέγεται ἀπὸ ὅλους, δηλαδὴ τό, Θεοτόκε Παρθένε· ἄρχισε τὸ πανάγιο ἐκεῖνο βρέφος νὰ λέγῃ μὲ προθυμία· «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί». Καὶ ἐδῶ στάθηκε, καὶ δὲν θέλησε μὲ τὰ ὑπόλοιπα λόγια νὰ ἐπαινέσῃ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ πῇ: «Καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου». Ἐπειδὴ ὅμως ἐκεῖνος τὸν παρακαλοῦσε νὰ πῇ καὶ τὸν παρακάτω στίχο καὶ τὰ ὑπόλοιπα, αὐτὸ ἐξαφανίσθηκε, ἀφίνοντας τὸν δοῦλο του σὲ μεγάλη χαρά. Καὶ μὲ τὸ δικό του παράδειγμα, φανέρωσε σὲ αὐτὸν αὐτὴ τὴν οὐράνια διδασκαλία, δηλαδή, τὸ νὰ μὴν ἐπαινῇ ποτὲ κανεὶς τὸν ἑαυτό του καὶ τὶς χάρες ποὺ ἔχει. Λοιπόν, μάθε καὶ σὺ νὰ ταπεινώνεσαι καὶ νὰ μὴν ἐπαινῆσαι μόνος σου, γνωρίζοντας τὸν ἑαυτό σου καὶ ὅλα τὰ ἔργα σου, πὼς εἶναι ἕνα τίποτα. «Ἂς σὲ ἐγκωμιάζῃ ὁ γείτονας, καὶ ὄχι τὸ δικό σου στόμα, ξένος καὶ ὄχι τὰ δικά σου χείλη» (Παροιμ. 27, 2).

Αὐτὸ εἶναι τὸ θεμέλιο ὅλων τῶν ἀρετών ^(5)· ὁ Θεὸς μᾶς δημιούργησε ἀπὸ τὸ μηδὲν καὶ τώρα ποὺ εἴμαστε ὄντα ἐξ αἰτίας του, θέλει νὰ θεμελιώσῃ ὅλη τὴν πνευματικὴ οἰκοδομὴ πάνω σὲ αὐτή μας τὴ γνῶσι, ὅτι δηλαδή, ἀπὸ μόνοι ἂς εἴμαστε ἕνα μηδὲν καὶ ὅσο περισσότερο ἐμβαθύνουμε σὲ αὐτήν, τόσο περισσότερο θὰ μεγαλώσῃ ἡ οἰκοδομή· καὶ ὅσο περισσότερο χῶμα βγάζουμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ βάθος, δηλαδή, ὅσο, περισσότερο γνωρίζουμε τὰ ἐλαττώματα καὶ τὶς ἀθλιότητές μας, τόσο καὶ ὁ θεϊκὸς ἀρχιτέκτονας θὰ βάλῃ πλέον στερεὲς πέτρες, γιὰ νὰ αὐξήσῃ τὴν πνευματικὴ αὐτὴ οἰκοδομή. Καὶ μὴ νομίζῃς, παιδί μου, ὅτι μπορεῖς νὰ ἐμβαθύνῃς κάποτε σὲ αὐτὴ τὴν γνῶσι, ὅσο φτάνει. Γιατὶ αὐτὸ εἶναι ἀδύνατο· μάλιστα, κάνε στὸν ἑαυτό σου αὐτὸ τὸν λογαριασμό, ὅτι ἂν καὶ ἦταν δυνατὸν νὰ παραδοθῆ σὲ κανένα δημιούργημα τέτοιο πρᾶγμα, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ βρεθῆ ἄλλο πιὸ βαθὺ βάθος νὰ ἐρευνήσῃ, παρὰ ἡ δική σου μηδαμηνότητα.

Ἀπὸ αὐτὴ τὴν γνῶσι καλὰ βαλμένη στὴ πρᾶξι, μποροῦμε νὰ ἔχουμε κάθε καλό· καὶ χωρὶς αὐτὴν εἴμαστε σχεδὸν τίποτα, ἀκόμη καὶ ἂν θέλαμε νὰ κάνουμε τὰ ἔργα ὅλων τῶν ἁγίων καὶ νὰ εἴμαστε ἀπασχολημένοι πάντα μὲ τὸν Θεό· ὢ μακάρια γνῶσι, ποὺ μᾶς κάνεις εὐτυχισμένους στὴ γῆ καὶ δοξασμένους στὸν οὐρανό! ὢ φῶς ποὺ βγαίνεις ἀπὸ τὸ σκοτάδι καὶ κάνεις λαμπρὲς καὶ καθαρὲς τὶς ψυχές! ὢ χαρὰ ποὺ δὲν ἀναγνωρίζεσαι πὼς λάπεις ἀνάμεσα στὶς ἀκαθασίες μας! ὢ μηδέν, τὸ ὁποῖο σὰν γνωρισθῇς, μᾶς κάνεις κυρίους τοῦ σύμπαντος! Δὲν μπορῶ νὰ χορτάσω ποτέ, μιλώντας σου σχετικὰ μὲ αὐτό, ἀγαπητέ. Ἂν θέλῃς νὰ ἐπαινέσῃς τὸν Θεό, κατηγόρησε τὸν ἑαυτό σου καὶ νὰ ἐπιθυμῇς νὰ κατηγορῆσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους· ταπεινώσου σὲ ὅλους καὶ κάτω ἀπὸ ὅλους, ἂν θέλῃς νὰ ὑψώσῃς τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἑαυτό σου σ᾿ αὐτόν. Ἂν ἐπιθυμῇς νὰ τὸν βρῇς, μὴν ὑψώνεσαι, γιατὶ αὐτὸς φεύγει· ταπεινώνου καὶ ταπεινώσου ὅσο μπορεῖς· καὶ αὐτὸς θὰ ἔλθη νὰ σὲ βρῇ καὶ νὰ σὲ ἀγκαλιάση· καὶ τόσο θέλει νὰ σὲ δεχθῆ καὶ ἑνωθῆ σφικτὰ μαζί σου μὲ ἀγάπη, καὶ τόσο πλέον ἀγαπητά, ὅσο περισσότερο ἐσὺ ταπεινώνεσαι στὰ μάτια του καὶ ὅσο θέλεις νὰ ταπεινώνεσαι καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ὅλοι νὰ σὲ ἀποστρέφωνται, σὰν ἕνα πρᾶγμα συγχαμερό.

Λοιπόν, γιὰ τὴν τόση χάρι, ποὺ σοῦ κάνει, ἀδελφέ, ὁ Θεός, ὁ τόσο λυπημένος ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες σου, γιὰ νὰ σὲ ἑνώσῃ μὲ τὸν ἑαυτό του, κάνε καὶ σὺ αὐτό, τὸ νὰ νομίζῃς δηλαδὴ τὸν ἑαυτό σου ἀνάξιο καὶ χειρότερο ἀπὸ ὅλους καὶ μὴ παραλείπῃς συνεχῶς, νὰ εὐχαριστῇς καὶ νὰ εἶσαι χρεώστης ἐκείνων, ποὺ γίνονται ἀφορμὴ νὰ ταπεινώνεσαι· δηλαδὴ σὲ ἐκείνους ποὺ σὲ περιφρόνησαν ἢ καὶ σὲ περιφρονοῦν συνέχεια. Καὶ ἂν ἄθελά σου καὶ μὲ κακὴ ὄρεξι τῆς καρδιᾶς σου, ὑποφέρεις τὶς περιφρονήσεις τους, ὅμως ἀγωνίσου ὅσο μπορεῖς, νὰ μὴ δείχνῃς κανένα ἐξωτερικὸ σημάδι ὅτι σοῦ κακοφαίνονται.

Καὶ ἂν μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς σκέψεις καὶ λογαριασμούς, ποὺ εἶναι πολὺ ἀληθινές, ἡ πανουργία τοῦ διαβόλου καὶ ἡ ἀγνωσία καὶ κακὴ κλίσι ἡ δική μας, θὰ μποροῦσαν νὰ ἤθελαν ὑπερισχύσῃ σὲ μᾶς, μὲ τρόπο ποὺ οἱ λογισμοὶ τῆς ὑψηλοφροσύνης νὰ μὴ λείπουν ἀπὸ τὸ νὰ μᾶς ἐνοχλοῦν καὶ νὰ πληγώνουν τὴν καρδιά μας, ἀκόμη καὶ τότε εἶναι καιρὸς κατάλληλος, τόσο περισσότερο νὰ ταπεινωνώμαστε καὶ νὰ περιφρονοῦμε καὶ νὰ μισοῦμε τὸν ἑαυτό μας, ὅσο ἀπὸ τὴν δοκιμὴ βλέπομε, πὼς πολεμοῦμε, ναί, καὶ ἀγωνιζόαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις, γιὰ νὰ λυτρωθοῦμε ἀπὸ αὐτό· δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἀπὸ τὴν τυραννία του, ἐπειδὴ καὶ πάσχουμε ἀπὸ τὶς ἐνοχλήσεις τῆς ὑπερηφάνειας, ἡ ὁποία ἔχει τὴν ρίζα καὶ ἀρχὴ στὴν μάταιη καὶ καταραμένη ὑπόληψι τοῦ ἑαυτοῦ μας καὶ ἔτσι θὰ βγάλη ἀπὸ τὸ πικρὸ φαρμάκι μέλι, ὑγεία ἀπὸ τὶς πληγὲς καὶ ταπείνωσι ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ὑπερηφάνεια.

^1. Πόσο πολὺ ὠφέλιμο πρᾶγμα εἶναι τὸ νὰ ἔχῃ κανεὶς τὸν ἑαυτό του χειρότερο καὶ κατώτερο ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, τὸ μαρτυροῦν οἱ ἅγιοι· ὁ θεῖος Χρυσόστομος λέγει· «Δὲν ὑπάρχει στὸν Θεὸ τίποτε τόσο ἀγαπητό, ὅσο τὸ νὰ θεωρῇ κάποιος τὸν ἑαυτό του ὡς τὸν χειρότερο ἀπ᾿ ὅλους». Ὁ μέγας ἀνάμεσα στοὺς Πατέρες Βαρσανούφιος εἶπε· «ᾶν πράγματι θέλῃς νὰ σωθῇς, ἄκουσε τί νὰ κάνῃς ἔμπρακτα· σήκωσε τὰ πόδια σου ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ὕψωσε τὸ νοῦ σου στὸν Θεό. Καὶ ἡ μελέτη σου ἂς εἶναι ἐκεῖ μέρα καὶ νύκτα· καὶ μὲ ὅση δύναμι ἔχεις καταφρόνησε τὸν ἑαυτό σου· πιστεύοντας ὅτι βλέπεις τὸν ἑαυτό σου κάτω ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους· αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ὁδός· ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴν δὲν ὑπάρχει ἄλλη γιὰ ἐκεῖνον ποὺ θέλει νὰ σωθῆ μὲ τὴν δύναμι τοῦ Χριστοῦ· ἂς τρέχῃ ἐκεῖνος ποὺ θέλει γιὰ νὰ προλάβη· τὸν ἐξορκίζω στὸ ὄνομα τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ ποὺ θέλει νὰ χαρίσῃ τὴν αἰώνια ζωὴ σὲ ὅποιον ἐπιθυμεῖ». Ὁ θεῖος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης, προσθέτει, ὅτι πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν ἑαυτό μας χειρότερο καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ κτίσματα καὶ ἐλεεινότερο ἀπὸ τοὺς ἰδίους δαίμονες, διότι λέγει. «Ὑπάρχουν δυὸ εἴδη ταπεινώσεως, ὅπως λέγουν οἱ Πατέρες. Τὸ ἕνα εἶναι νὰ θεωρῇ κανεὶς τὸν ἑαυτό του κάτω ἀπὸ ὅλους καὶ νὰ ἀναφέρῃ τὰ κατορθώματά του στὸν Θεό· τὸ πρῶτο εἶναι ἡ ἀρχή, τὸ δεύτερο τὸ τέλος». Καὶ αὐτὴ ἡ ταπείνωσις πετυχαίνεται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὴν ἐπιζητοῦν ὅταν ἐν γνώσει τους σκέπτωνται αὐτὰ τὰ τρία γιὰ τὸν ἑαυτό τους· ὅτι εἶναι οἱ πιὸ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ ὅλους· καὶ τὸ ὅτι εἶναι οἱ πιὸ αἰσχροὶ ἀπὸ ὅλα τὰ κτίσματα, ἐπειδὴ βρίσκονται στὴν παρὰ φύσι κατάστασι· καὶ ὅτι εἶναι πιὸ ἐλεεινοὶ καὶ ἀπὸ τοὺς δαίμονες, ἐπειδὴ ὑπηρετοῦν τοὺς δαίμονες». (Φιλοκαλία, κεφ. ριε´).

^2. Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία αὐτή, λέγει καὶ ὁ μέγας ἐκεῖνος ἔγκλειστος καὶ προφητικώτατος Βαρσανούφιος τὰ ἑξῆς: «Τὸ νὰ εἶσαι ἀμέριμνος ἀπὸ κάθε πρᾶγμα σὲ κάνει νὰ πλησιάσης στὴν πόλι, καὶ τὸ νὰ μὴ σὲ ὑπολογίζουν οἱ ἄνθρωποι, σὲ κάνει νὰ κατοικήσῃς στὴν πόλι· καὶ τὸ νὰ πεθάνης γιὰ κάθε ἄνθρωπο, σὲ κάνει νὰ κληρονομήσῃς τὴν πόλι καὶ τοὺς θησαυρούς της. Ἂν θέλῃς νὰ σωθῇς, κράτα τὸ ἀψήφιστο, δηλαδὴ τὸ νὰ μὴ σὲ ὑπολογίζουν οἱ ἄνθρωποι, καὶ τρέχε πρὸς τὸν σκοπό σου». Τὸ ἀψήφιστο, κατὰ τὸν ὅσιο Ἰωάννη, τὸν μαθητὴ τοῦ Βαρσανουφίου, εἶναι τὸ νὰ μὴν ἐξισώσῃς τὸν ἑαυτό σου μὲ ἄλλον καὶ νὰ τὸν συγκρίνῃς μὲ κάποιον ἄλλον. Οὔτε νὰ πῇς καὶ γιὰ κανένα καλὸ ἔργο ὅτι κι ἐγὼ αὐτὸ τὸ ἔκανα. (πάλι ἐδῶ ὁ ἅγιος ἐννοεῖ ἢ τὴν καρδιά, ἢ τὴν ἀπάθεια ἢ τὴ θεϊκὴ γνῶσι).

^3. Καὶ ἀκολούθως συλλογίσου αὐτὸν τὸν ἀληθέστατο καὶ βεβαιώτατο στοχασμό, δηλαδὴ ὅσες περισσότερες ἀρετὲς κατορθώσεις καὶ ὅσα περισσότερα χαρίσματα λάβεις, τόσο περισσότερο εὐεργετεῖσαι ἀπὸ τὸν Θεό· καὶ ὅσο περισσότερο εὐεργετεῖσαι, τόσο καὶ περισσότερο χρέος ἔχεις πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τόσο περισσότερο ὑπόχρεως γίνεσαι· ἔτσι ἀπὸ τὸν στοχασμὸ αὐτὸν ὄχι μόνο δὲν θὰ ὑπερηφανευθῇς γιὰ τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ χαρίσματά σου, ἀλλὰ θὰ ἀγωνισθῇς καὶ νὰ κατεβῆς στὸ βάθος τῆς ταπεινώσεως μὴ ἔχοντας κάτι τὸ ἀντάξιο γιὰ νὰ εὐχαριστήσῃς τὸν Θεὸ γιὰ τὰ θεϊκά του χαρίσματα.

^4. Χωριστὰ ἀπὸ αὐτὸ ὅλες οἱ ἀρετές, μὲ τὸ νὰ εἶναι φυσικὲς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ καὶ δωρεὲς καὶ χάριτες τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἀκολούθως εἶναι ἄναρχες καὶ ἀτέλειωτες κατὰ τὸν ἅγιο Μάξιμο, ἄπειρες δὲ κατὰ τὸ μέγεθος καὶ ἀναρίθμητες κατὰ τὸ πλῆθος, ὡς λέγει ὁ μέγας Βασίλειος. Πῶς λοιπὸν μπορεῖ κάποιος νὰ ὑψηλοφρονήσῃ, ὅτι ἀπέκτησε ἀρετές, ἀφοῦ μάθη πὼς καὶ οἱ ἀρετές, οὔτε ἀρχὴ ἔχουν, οὔτε τέλος, οὔτε ἀριθμό; καὶ πὼς μάλιστα δὲν θὰ κατεβῇ στὸ βάθος τῆς ταπεινώσεως, συλλογιζόμενος πὼς ὅσες ἀρετὲς κι ἂν κατώρθωσε, πάλι οὔτε στὴν ἀρχὴ ἀκόμη τῶν ἀρετῶν δὲν ἔφθασε; ἀλλὰ δέχθηκε ἀπὸ αὐτὲς τόσο μόνο, ὅσο εἶναι μία σταλαγματιὰ ἀπὸ ἄπειρο πέλαγος· ἢ πὼς δὲν θὰ παρακινηθῆ καὶ αὐτὸς πάντοτε νὰ λέγῃ ἐκείνη τὴν εὐχὴ τοῦ μεγάλου Ἀρσενίου, ποὺ λέγει· «Ὁ Θεός μου, μὴ μὲ ἐγκαταλείψης· δὲν ἔκανα κανένα ἀγαθὸ ἐνώπιόν σου, ἀλλὰ ἐξ αἰτίας τῆς εὐσπλαγχνίας σου, βοήθησέ με νὰ κάνω ἀρχή».

^5. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος θέλοντας νὰ οἰκοδομήσῃ τὴν θαυμαστὴ οἰκοδομὴ τῶν μακαρισμῶν, πρῶτο θεμέλιο αὐτῶν ἔβαλε τὴν πτωχεία τοῦ πνεύματος, δηλαδὴ τὴν ταπείνωσι, λέγοντας· «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5,3)

Πηγή: (Ἀόρατος Πόλεμος - Μέρος 1ον - Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης), Ορθόδοξοι Πατέρες

Ὅταν στὶς ἀρχὲς τοῦ 1991 γκρεμίστηκαν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στὴν Ἀλβανία, καὶ ἄρχισε δειλὰ – δειλὰ νὰ φυσάῃ ἄνεμος ἐλευθερίας, ὕστερα ἀπὸ τὴν ὀλέθρια λαίλαπα τοῦ κομμουνισμοῦ, ὁ κόσμος ἀνάσανε μὲ ἀνακούφιση. Ὅλοι πίστευαν, ὅτι τὸ τελευταῖο ἔγκλημα τῶν Ἀλβανῶν, ἡ δολοφονία τῶν 4 Ἑλλήνων παλληκαριῶν στὸ Ἀλύκο στὶς 12 Δεκεμβρίου 1990 θὰ ἀποτελοῦσε πλέον παρελθόν, μαζὶ μὲ τὴν κομμουνιστικὴ δικτατορία τῶν Χότζα – Ἀλία.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 30ῇ Ὀκτωβρίου 2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,
ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

«Ὅταν στὶς ἀρχὲς τοῦ 1991 γκρεμίστηκαν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στὴν Ἀλβανία, καὶ ἄρχισε δειλὰ – δειλὰ νὰ φυσάῃ ἄνεμος ἐλευθερίας, ὕστερα ἀπὸ τὴν ὀλέθρια λαίλαπα τοῦ κομμουνισμοῦ, ὁ κόσμος ἀνάσανε μὲ ἀνακούφιση. Ὅλοι πίστευαν, ὅτι τὸ τελευταῖο ἔγκλημα τῶν Ἀλβανῶν, ἡ δολοφονία τῶν 4 Ἑλλήνων παλληκαριῶν στὸ Ἀλύκο στὶς 12 Δεκεμβρίου 1990 θὰ ἀποτελοῦσε πλέον παρελθόν, μαζὶ μὲ τὴν κομμουνιστικὴ δικτατορία τῶν Χότζα – Ἀλία.

Ὅμως, γρήγορα ἡ αἰσιοδοξία παραχώρησε τὴν θέση της στὴν νέα ἀλβανικὴ τρομοκρατία καὶ τὸ ἔγκλημα, σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἔτσι, τὸν Αὔγουστο τοῦ 2010 δολοφονεῖται ἕνα παλληκάρι ἀπὸ τὴν Χειμάρρα, ὁ Ἀριστοτέλης Γκούμας. Τὸ “ἔγκλημά” του ; Μιλοῦσε Ἑλληνικά ! Καὶ τώρα, στὶς 28 Ὀκτωβρίου 2018, ἔρχεται ἡ δολοφονία τοῦ λεβέντη Κωνσταντίνου Κατσίφα,ἀπὸ τὸ Βουλιαράτι τοῦ Ἀργυροκάστρου, ἐπειδὴ ὕψωσε τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία – μεγάλων διαστάσεων – στὸ στρατιωτικὸ κοιμητήριο τοῦ χωριοῦ του, ὅπου εἶναι θαμένοι ἑκατὸ περίπου ἥρωες τοῦ Ἔπους τοῦ 1940.

Τὸ γενναῖο Ἑλληνόπουλο, προτοῦ ἐκτελεστῆ, φώναξε – ὅπως μετέδωσαν τὰ ἀλβανικὰ μέσα ἐνημερώσεως – “Ζήτω ἡ Ἑλλάς – Ζήτω ὁ Ἑλληνισμός”. Κι’ ὕστερα, ἀφοῦ σύρθηκε βάναυσα 60 -70 μέτρα πάνω στὸ χῶμα καὶ στὶς πέτρες, τοῦ δόθηκε ἡ χαριστικὴ βολή. Αὐτὸ τὸ διεπίστωσε καὶ τὸ ἔχει καταγγείλει γιατρός, μέλος τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα, ὁ ὁποῖος μαζὶ μὲ ἄλλους νέους τῆς ΣΦΕΒΑ εἶχαν ἐπισκεφθῆ τὴν περιοχή, γιὰ νὰ γιορτάσουν, μαζὶ μὲ τοὺς Βορειοηπειρῶτες τὴν ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940.

Τώρα, οἱ Ἀλβανοὶ θὰ προβάλλουν συνεχῶς χίλιες δυὸ δικαιολογίες, γιὰ νὰ καλύψουν τὸ ἔγκλημά τους. Ὅμως, ὅ,τι κι’ ἄν κάνουν δὲν μποροῦν νὰ κρύψουν τὸ μῖσος τους γιὰ τὸν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμό, τὸν ὁποῖον ἐπιδιώκουν νὰ τὸν σβήσουν ἀπὸ τὶς πατρογονικές τους ἑστίες.

Καλοῦμε τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ τὶς ἁρμόδιες Ἀρχὲς νὰ ἐπιμείνουν στὴν διαλεύκανση τοῦστυγεροῦ ἐγκλήματος. Προκειμένου δὲ νὰ σταματήσῃ ὁ κατατρεγμὸς τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπὸ τοὺς ἀδίστακτους Ἀλβανούς, ἀπευθυνόμαστε σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς καλοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουν, ὅτι ἡ μοναδικὴ λύση γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν βάρβαρη γειτονικὴ χώρα εἶναι μία :

Αὐτὸ ἐτόνιζε ὁ μεγάλος καὶ ἅγιος Προκάτοχός μου, ἀείμνηστος Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, αὐτὸ τονίζω καὶ ἐγὼ ὁ ταπεινὸς διάδοχός του. Ἄς τὸ ἀκούσουν ὅλοι. Ἄν, ὅ μὴ γένοιτο, δὲν γίνῃ αὐτό, “οὐκ ἔσται παῦλα τῶν δεινῶν”. Πάντως, ἐμεῖς δὲν ἔχουμε σκοπό, μὲ κανένα τρόπο, νὰ γίνουμε νεκροθάφτες τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τελεία καὶ παῦλα”.

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Δ. Π. & Κονίτσης – Τομέας Νεότητας

Η αδυναμία των Τούρκων να εμποδίσουν την επικείμενη γεώτρηση της ExxonMobil στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, τους ωθεί στην καλλιέργεια έντασης σ’ όλο το τόξο Αιγαίο-Καστελόριζο-Κύπρος. Οι πολεμικές ιαχές που ακούσαμε τις προηγούμενες ημέρες και από τον ίδιο τον Ερντογάν με αφορμή υποτιθέμενη παρενόχληση του ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπαρός» από ελληνική φρεγάτα εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι έντονες αντιδράσεις της Άγκυρας με αφορμή την εξαγγελία για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στην περιοχή του Ιονίου.

Η Τουρκία έχει δεσμεύσει για σεισμικές έρευνες περιοχές, οι οποίες εισέρχονται και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ και στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτός είναι και ο λόγος που ελληνική φρεγάτα παρακολουθεί τη δραστηριότητα του «Μπαρμπαρός». Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι μέχρι που μπορεί να φθάσει ο Ερντογάν. Το ζήτημα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δεν προσφέρεται, δεδομένου ότι η Άγκυρα επιδιώκει να εμποδίσει την επέκταση στο Αιγαίο. Και προς το παρόν, τέτοιου είδους επέκταση δεν είναι στο πρόγραμμα.

Αυτό που κυρίως απασχολεί το ελληνικό Γενικό Επιτελείο είναι μήπως η Άγκυρα προχωρήσει σε οριζόντια κλιμάκωση, μήπως, δηλαδή, η αιχμή της αντίδρασής της εκδηλωθεί στην περιοχή του Καστελόριζου. Το έδαφος, άλλωστε, είναι στρωμένο. Η Άγκυρα ισχυρίζεται εδώ και πολλά χρόνια ότι τα ελληνικά νησιά έχουν μόνο χωρικά ύδατα έξι μιλίων. Αμφισβητεί εμπράκτως ότι έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, παρότι η σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι κατοικημένα νησιά έχουν τέτοιο δικαίωμα.

Στο πλαίσιο αυτό, οι Τούρκοι έχουν εδώ και χρόνια προσδιορίσει θαλάσσια οικόπεδα νοτίως, νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά της Αττάλειας και έχουν παραχωρήσει δικαιώματα στην κρατική εταιρεία τους ΤΡΑΟ για σεισμικές έρευνες σ’ αυτά. Όπως προανέφερα, περιοχές αυτών των οικοπέδων ανήκουν –με βάση τον κανόνα της μέσης γραμμής– τόσο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ.

Προσπάθεια αποκοπής του Καστελόριζου

Εκτός αυτού, επιχειρούν να αποκόψουν το σύμπλεγμα του Καστελόριζου από την αλυσίδα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Κατά τη διάρκεια των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών, μάλιστα, η Άγκυρα είχε ζητήσει το Καστελόριζο να εξαιρεθεί από τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, με το επιχείρημα ότι είναι στη Μεσόγειο κι όχι στο Αιγαίο.

Επιδίωξη των Τούρκων είναι να παρουσιάσουν το εν λόγω νησιωτικό σύμπλεγμα σαν απομονωμένες ελληνικές νησίδες, οι οποίες βρίσκονται κάτω από την τουρκική ακτογραμμή και ως εκ τούτου δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Ή τουλάχιστον να εξουδετερώσει όσο το δυνατόν περισσότερο την επήρεια του συμπλέγματος του Καστελόριζου στην οριοθέτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, εάν και όποτε αυτό το ζήτημα φθάσει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Όταν τον Μάρτιο του 2011 ο Νταβούτογλου είχε επισκεφθεί την Ελλάδα, είχε φροντίσει να προβεί στην εξής σημαντική δήλωση: «Το Καστελόριζο βρίσκεται στη Μεσόγειο. Σ’ ό,τι αφορά το νησί του Καστελόριζου, η Τουρκία έχει βάσιμες νομικές και πολιτικές θέσεις σε συμφωνία με το Διεθνές Δίκαιο και τη νομολογία των διεθνών δικαστηρίων, συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης. Και γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία διαφωνούν σχετικά με τις θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο».

Μία δήλωση του 2008

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε τη δήλωση του τότε Τούρκου αρχηγού ΓΕΝ ναύαρχου Μετίν Ατάτς στις 19 Οκτωβρίου 2008: «Εκτιμώ ότι η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών και συγκρούσεων λόγω της πετρελαϊκής σπουδαιότητας που θα αποκτήσει προσεχώς. Εξαιτίας των πετρελαίων που διαθέτει, θα μετατραπεί σ’ έναν δεύτερο Αραβικό Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει».

Μέχρι τώρα έχει αποφύγει ενέργεια που θα δημιουργούσε κρίση, αν και φροντίζει να υπενθυμίζει εμπράκτως τη θέση της. Πριν μερικά χρόνια το ιταλικό ερευνητικό σκάφος Explora είχε ζητήσει άδεια από την Αθήνα για να πραγματοποιήσει έρευνες σε ελληνική θαλάσσια ζώνη (νοτιοδυτικά του Καστελόριζου και κοντά στην Κάσο) με σκοπό την πόντιση καλωδίου οπτικών ινών που θα συνδέει το Ισραήλ με την Ιταλία. Η Αθήνα είχε δώσει την άδεια, αλλά τουρκική φρεγάτα είχε εκδιώξει το Explora από την περιοχή, με το επιχείρημα ότι επιχειρούσε σε τουρκική υφαλοκρηπίδα.

Ουσιαστικά, η Άγκυρα διακήρυξε με στρατιωτικού τύπου ενέργειες τη διεκδίκηση της θαλάσσιας περιοχής νότια και νοτιοανατολικά της γραμμής Καστελόριζο-Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη. Για να προσδώσουν υπόσταση στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν τετελεσμένα, οι Τούρκοι αναπτύσσουν έντονη αεροναυτική παρουσία στην περιοχή. Θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι έχουν θέσει υπό τον στρατιωτικό έλεγχό τους την περιοχή μεταξύ Ρόδου-Κρήτης και Κύπρου. Για τον σκοπό αυτό συχνά εκδίδουν ΝΟΤΑΜ, με την οποία δεσμεύουν περιοχές μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου για την πραγματοποίηση ασκήσεων.

Η στρατηγική σημασία του Καστελόριζου

Μια ματιά στον χάρτη αρκεί για να διαπιστωθεί η στρατηγική σημασία του συμπλέγματος το Καστελόριζου σε ενδεχόμενη μελλοντική οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, το σύμπλεγμα του Καστελόριζου εξασφαλίζει στην Ελλάδα μια τεράστια θαλάσσια έκταση (μεταξύ Κρήτης και Κύπρου).

Στο υπέδαφος του βυθού αυτής της θαλάσσιας περιοχής βρίσκονται –σύμφωνα με αξιόπιστες εκτιμήσεις– κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Εάν ποτέ η υπόθεση της οριοθέτησης έφθανε στο Διεθνές Δικαστήριο το πιθανότερο είναι ότι αυτό δεν θα έδινε πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, συνδυάζοντας τη μέση γραμμή με την αρχή της αναλογικότητας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα έδινε μία συγκριτικά με την έκταση του συμπλέγματος Καστελόριζο, Ρω και Στρογγύλη μία τεράστια θαλάσσια έκταση προς νότο.

Όπως προαναφέραμε, το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν η Άγκυρα θα επιχειρήσει σ’ αυτή τη συγκυρία να ανατρέψει τη μέχρι τώρα ασταθή ισορροπία που επικρατεί στην περιοχή. Εάν με άλλα λόγια στείλει το Μπαρμπαρός να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες στην περιοχή νοτίως του Καστελόριζου. Μία τέτοια ενέργεια θα πυροδοτούσε ελληνοτουρκική κρίση, δεδομένου ότι η Αθήνα δεν μπορεί να περιορισθεί μόνο σε διπλωματική καταγγελία.

Κατάθεση συντεταγμένων

Εάν η Άγκυρα επιχειρήσει να κλιμακώσει τις προκλήσεις στην περιοχή του Καστελόριζου για να δημιουργήσει τετελεσμένο, η ελληνική πλευρά –μεταξύ των άλλων– θα αντιμετωπίσει πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να πράξει αυτό που είχε αποφύγει πριν μερικά χρόνια: να καταθέσει στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Δεν υπάρχει λόγος να δοθούν για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Μπορεί να δοθούν οι συντεταγμένες των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας στο τόξο από τον Έβρο μέχρι και το Καστελόριζο. Θα διευκρινίζεται, μάλιστα, ότι αυτή δεν ισοδυναμεί με μονομερή ιδιοποίηση θαλάσσιου χώρου, αλλά καθορίζει τον θαλάσσιο χώρο που η Ελλάδα θεωρεί ότι της ανήκει με βάση την αρχή της μέσης γραμμής.

Πηγή: slpress.gr

Ο γιατρός Παντελής Πάπιστας, μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που βρέθηκαν κοντά στο νεκρό ομογενή Κωνσταντίνο Κατσίφα, στους Βουλιαράτες - Όπως τόνισε, ο 35χρονος εκτελέστηκε

«Πάνω (σ.σ. στο βουνό) βρήκαμε τον τρόπο με τον οποίο εκτελέστηκε -γιατί περί εκτελέσεως πρόκειται. Αφού τραυματίστηκε βαριά, θα πρέπει να σβαρνίστηκε για 60 με 70 μέτρα πάνω στο χώμα, γιατί φαίνονται τα ίχνη από αίμα σε διάφορες πέτρες και, όπως μετέδωσαν τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, λίγο πριν εκτελεστεί, και φώναξε "ζήτω η Ελλάς, ζήτω ο ελληνισμός", κάπου εκεί εκτελέστηκε κιόλας. Του δόθηκε η χαριστική βολή» είπε ο γιατρός.

Τόνισε ακόμη στην αρχή των δηλώσεών του: «Να πω για τον Κωνσταντίνο ότι δεν είχε τίποτα ψυχικά, ήταν απολύτως ισορροπημένος... Το μόνο, ας το πούμε έτσι σε παρένθεση, είχε τρέλα για τα εθνικά θέματα. Συνεργαστήκαμε μαζί και στα συλλαλητήρια της Μακεδονίας και τα λοιπά. Παντού ήταν πρώτος για να τρέχει για θέματα εθνικά».

Στα βίντεο , δείτε τις δηλώσεις του γιατρού, καθώς και το σημείο που δολοφονήθηκε ο 35χρονος ομογενής.

Πηγή: Πρώτο Θέμα

Σχόλιο Τ.Ι.: Πιστός ο λόγος, και πάσης αποδοχής άξιος... αν κάνετε υπακοή στο Νόμο μου, θα φάγετε από όλα τα αγαθά της γης ή δε μη.

Στην Ελλάδα παίζουμε ακόμη την κολοκυθιά με τις συντάξεις, και αντί να πούμε την αλήθεια στην κοινωνία ότι για να πληρωθούν, πρέπει να υπάρξει παραγωγή, εμείς μαδάμε τη μαργαρίτα ως προς το αν η περικοπή τους έχει δημοσιονομικό ή διαρθρωτικό χαρακτήρα. 

Αυτό εξηγεί στο liberal.gr, ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, ο οποίος ενόψει της σημερινής κατάθεσης στην Κομισιόν του ελληνικού προϋπολογισμού με τις ελληνικές θέσεις, μιλά για την κυβερνητική προσπάθεια παραπλάνησης, και τονίζει στο liberal.gr, ότι πρέπει να είναι πολύ αφελής κάποιος για να πιστεύει ότι σε μια χώρα με αναλογία συνταξιούχων προς εργαζόμενους 1 προς 1,4 - αντί για 1 προς 4, όπως θα έπρεπε κανονικά- είναι σε θέση το κράτος, δίχως θεαματική ανάπτυξη, να συνεχίσει να καταβάλει τις σημερινές συντάξεις.

"Δεν βγαίνει αυτή η άσκηση, πως να το κάνουμε; Είναι πιο δύσκολο και από το να προσπαθεί κάποιος να πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους !", όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και πρώην διοικητής του ΙΚΑ, προσθέτοντας ότι αντί η κυβέρνηση να ανησυχεί κατά πόσον το ασφαλιστικό είναι πραγματικά βιώσιμο, εκείνη ανησυχεί κατά οι δανειστές μας το θεωρούν βιώσιμο, λες κι αν εκείνοι πέσουν έξω στις προβλέψεις τους, θα μας αποζημιώσουν γι' αυτό.

Εξηγεί γιατί το σημερινό μοντέλο οδηγείται μαθηματικά στη χρεοκοπία, αφού η χαμηλή μακροπρόθεσμη ανάπτυξη που προβλέπουν για την Ελλάδα οι διεθνείς οργανισμοί, μεταφράζεται σε αργή μείωση στη δημιουργία καλά αμειβόμενων θέσεων πλήρους απασχόλησης, άρα χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή έλλειψη πόρων για το Ασφαλιστικό, το οποίο ταυτόχρονα θα καλείται να καταβάλει συντάξεις, οι οποίες ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένουν οι υψηλότερες στην ΕΕ. 

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

- Το σίριαλ με τις συντάξεις συνεχίζεται, με την ηγεσία του ΔΝΤ να παραμένει σταθερή στις απόψεις της παρά τα επιχειρήματα που παρέθεσε προ ημερών ο Ευ.Τσακαλώτος στην Κρ.Λανγκάρντ και τον Π.Τόμσεν. Αν λοιπόν σας ζητούσαμε μια πρόβλεψη για την υπόθεση των συντάξεων, ποια θα ήταν αυτή ;

Οι τελευταίες εξελίξεις, όπως αποτυπώνονται και στη προ ημερών ανακοίνωση του υπ. Οικονομικών, μετά τη συνάντηση του κ. Τσακαλώτου στο Μπαλί, δείχνουν ότι το ΔΝΤ με την ιδιότητά του ως τεχνικού συμβούλου της μεταμνημονιακής εποπτείας, διατηρεί τη θέση του για περικοπή των συντάξεων. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει.

Είχε διαφανεί όταν δημοσιεύθηκε η έκθεση Fiscal Monitor του ΔΝΤ, όπου παρ' ότι το Ταμείο αναθεώρησε τις εκτιμήσεις του για τα πρωτογενή πλεονάσματα της Ελλάδος, τα οποία υπολογίζονται στο 3,5% του ΑΕΠ από φέτος έως και το 2022, όσο δηλαδή και η Κομισιόν, εντούτοις, όπως αναφέρει στις υποσημειώσεις, η εκτίμηση βασίζεται στις παραδοχές πάνω στις οποίες έχει δομηθεί η ενισχυμένη εποπτεία της Ελλάδος. Αποτυπώνει δηλαδή τη θέση του με βάση τη συμφωνία για μείωση των συντάξεων και του αφορολογήτου, και όχι με βάση το ελληνικό αίτημα για μη μείωση συντάξεων το οποίο θα "υποβάλει" επισήμως αύριο η Ελλάδα στις Βρυξέλλες, και με αστερίσκο, όπως λένε οι πληροφορίες, επιχειρώντας να πείσει ότι δεν αλλάζει η επίτευξη των στόχων για τα πλεονάσματα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Καταρχήν, όπως γνωρίζετε το ΔΝΤ δεν έχει πλέον δικαίωμα βέτο, αφού το μεταμνημονιακό πρόγραμμα είναι καθαρά ευρωπαικό, με το Ταμείο να έχει πλέον τεχνικό ρόλο. Ακόμη όμως και αν οι Γερμανοί, και κατ΄επέκταση οι Ευρωπαίοι εγκρίνουν το αίτημα για αναβολή εφαρμογής του μέτρου, κάτι που δεν θα μάθουμε πριν τις αρχές Δεκέμβρίου, εντούτοις η διαφορετική άποψη του ΔΝΤ θα συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα στην ελληνική κυβέρνηση. Κυρίως λόγω του γεγονότος ότι οι αγορές δίνουν βάρος στο Ταμείο. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει έντονες αναταράξεις στις αγορές.

- Τόσο καιρό πάντως συνεχίζουμε να παίζουμε με τις λέξεις. Η κυβέρνηση επιμένει ότι το μέτρο είναι δημοσιονομικό, άρα υποστηρίζει ότι δεν χρειάζεται, επειδή η οικονομία θα ξεπεράσει κατά πολύ τους στόχους των πλεονασμάτων, το Ταμείο πάλι, πιστεύει ότι είναι διαρθρωτικό...

Καταρχήν σας θυμίζω τη προ ημερών εκτίμηση του ΔΝΤ που αμφισβητεί ότι υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για τις παροχές της κυβέρνησης τα επόμενα χρόνια. Και τούτο γιατί υπολογίζει ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα θα πιάσουν οριακά τον στόχο που έχει τεθεί.

Αυτό που κάνουμε στην Ελλάδα είναι ότι μαδάμε τη μαργαρίτα ως προς το αν η περικοπή έχει δημοσιονομικό ή διαρθρωτικό χαρακτήρα. Εννοείται ότι η περικοπή είναι ένα διαρθρωτικό μέτρο. 

Σε μια χώρα με τόσο χαμηλές επενδύσεις, δηλαδή δίχως τροφοδότη της ανάπτυξης, και ταυτόχρονα με την υψηλότερη συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ΕΕ, ενδεχομένως και στον κόσμο, πρέπει να είναι πολύ αφελής κάποιος, για να πιστεύει ότι το κράτος θα μπορεί να καταβάλει συντάξεις.

Σε ποια χώρα στον πλανήτη, χωρίς ισχυρή ανάπτυξη, και με αναλογία συνταξιούχων προς εργαζόμενους 1 προς 1,4, αντί για 1 προς 4, όπως θα έπρεπε κανονικά, μπορεί να συνεχίζει το κράτος να καταβάλει συντάξεις ; 

Έχουμε τη μεγαλύτερη συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ευρώπη, που φτάνει στο 16% του ΑΕΠ. Πρέπει να τη μειώσουμε, όχι για να ευχαριστήσουμε το ΔΝΤ αλλά για να εξοικονομήσουμε πόρους για άλλες κοινωνικές δαπάνες, δηλαδή την Υγεία, τους ανέργους, τους κοινωνικά αποκλεισμένους, για τους οποίους δαπανούμε με διαφορά τα λιγότερα απ' όλους τους άλλους Ευρωπαίους, όπως επίσης για να μειώσουμε τη φορολογική επιβάρυνση, επίσης από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. 

Για όλους αυτούς τους λόγους η περικοπή συντάξεων είναι διαρθρωτικό μέτρο. Σας θυμίζω ότι οι ίδιοι οι υπολογισμοί της αναλογιστικής μελέτης του 2018 που κατέθεσε η κυβέρνηση, δείχνουν ότι εάν γίνουν οι περικοπές στις "προσωπικές διαφορές", καθώς και όλες οι άλλες μειώσεις δαπανών που έχει συμφωνήσει, τότε θα συμβεί μια μεγάλη μείωση στη σχέση συντάξεων /ΑΕΠ, και η σχέση αυτή θα παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα μέχρι το 2060.

- Ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι πως θα χρηματοδοτηθούν οι στόχοι για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022, αλλά και μετά, πολλώ δε μάλλον αν επαληθευτούν οι προβλέψεις του ΔΝΤ ότι αυτοί θα επιτευχθούν οριακά...

Τα πλεονάσματα στα οποία έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση, και για τα οποία το ΔΝΤ λέει ότι θα επιτευχθούν οριακά, δημιουργούνται κατά 50% από τις συμφωνημένες μειώσεις συντάξεων και κατά 50% από τους υπέρογκους φόρους. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της κυβέρνησης προβλέπει ετήσιες περικοπές των συντάξεων 2,9 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2022. Μιλάμε συνολικά για εξοικονόμηση 11,6 δισ ευρω. Από που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα ;

Ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι δώσουν στον κ. Τσίπρα αυτό που ζητάει, επειδή έχουν μπροστά τους Ευρωεκλογές, και άλλα σοβαρότερα προβλήματα από την Ελλάδα, όπως η Ιταλία, και πάλι το πρόβλημα θα σκάσει στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης. Διότι όπως σας είπα, η μείωσή τους προβλέπεται να χρηματοδοτήσει  το 50% των πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ, για την περίοδο 2019-2022 στα οποία έχει δεσμευθεί ο ίδιος. 

- Επομένως, μπορεί να βρεθούμε κάποια στιγμή αντιμέτωποι ξανά με αυξήσεις φόρων; 

Είτε θα πρέπει να κοπούν οι συντάξεις, είτε να αυξηθούν κι άλλοι οι φόροι, θαύματα στη πραγματική οικονομία δεν γίνονται. Εκτός εάν έρθει θεαματική ανάπτυξη, που όμως δεν διαφαίνεται. Οι πολύ χαμηλές προβλέψεις του ΔΝΤ για ρυθμό ανάπτυξης μόλις 1,2% το 2023, λένε από μόνες τους πολλά. 

Τι σημαίνουν όλ' αυτά; Ότι το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας, που σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, βρίσκεται στα 25.879 δολάρια, και με αυτούς τους ρυθμούς σύντομα θα μας ξεπεράσουν χώρες όπως Ρουμανία, και Βουλγαρία, θα αναπτύσσεται με πολύ αργό ρυθμό. Χαμηλή ανάπτυξη σημαίνει με τη σειρά της, αργή μείωση στη δημιουργία καλα αμειβομένων θέσεων πλήρους απασχόλησης, άρα χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή έλλειψη πόρων για το Ασφαλιστικό, όταν αυτό καλείται ταυτόχρονα να καταβάλει συντάξεις, οι οποίες ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι οι υψηλότερες στην ΕΕ. 

Προσθέστε τώρα στα παραπάνω ότι 400-500.000 από τους πιο ποιοτικούς Ελληνες επιστήμονες έχουν φύγει στο εξωτερικό, το γεγονός ότι οι ετήσιοι θάνατοι ξεπερνούν τις ετήσιες γεννήσεις, όπως και τις προβολές για το δημογραφικό τα επόμενα χρόνια, και έχετε τη πλήρη εικόνα.

Δεν βγαίνει αυτή η άσκηση, πως να το κάνουμε ; Είναι πιο δύσκολο και από το να προσπαθεί κάποιος να πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους...

- Συνεπώς ακόμη και αν δεν περικοπούν τον Ιανουάριο οι συντάξεις, η περικοπή τους θεωρείται μαθηματικά βέβαιη, αυτό λέτε;

Το ελληνικό σύστημα συντάξεων είναι το πιο αποτυχημένο στον κόσμο. Στην Ελλάδα παίζουμε ακόμη τη κολοκυθιά, αντί να πούμε την αλήθεια στη κοινωνία ότι για να πληρωθούν οι συντάξεις πρέπει να υπάρξει παραγωγή, και όσο αυτή δεν έρχεται, τόσο θα πλησιάζει η ημέρα που το σύστημα δεν θα μπορεί να τις καταβάλει ή θα αρχίσουμε να συζητάμε για νέες περικοπές, κ.ό.κ. 

Αλλά η κυβέρνηση αντί να ανησυχεί κατά πόσον το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο, ανησυχεί κατά πόσο οι δανειστες μας θεωρούν ότι είναι βιώσιμο. Δηλαδή αν εκείνοι πέσουν έξω στις προβλέψεις τους, θα μας αποζημιώσουν για αυτό ; Εμείς θα πληρώσουμε με νέες περικοπές.

Έπειτα, ήδη όσοι συνταξιοδοτούνται μετά τον Μάιο του 2016, εισπράττουν ήδη χαμηλότερες συντάξεις. Αν δεν μειωθούν λοιπόν οι συντάξεις, προκύπτει μια κατάφωρη αδικία μεταξύ όσων πρόλαβαν και όλων των υπολοίπων που δεν πρόλαβαν. Μεταξύ αυτών που δουλεύουν και εισφέρουν ακόμη, και αυτών που πήραν εξιτήριο. Θεσμοθετείται η αδικία.

Πιστεύω ότι η κοινωνία είναι ώριμη για να δούμε επιτέλους τις συντάξεις από τη σκοπιά των νέων και όχι των συνταξιούχων. Όταν ένας νέος άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι πληρώνει πολύ λιγότερες εισφορές, ενώ τα λεφτά του θα πηγαίνουν σε ένα δικό του ατομικό λογαριασμό, και ήδη από τον πρώτο χρόνο, θα γνωρίζει πψς δίπλα στο όνομά του, αυτά θα αθροίζονται και θα αποδίδουν, τότε θα αλλάξει γνώμη για το συνταξιοδοτικό. Σήμερα δικαίως πιστεύει ότι πετάει χρήματά του σε ένα πηγάδι δίχως πάτο.

Σας θυμίζω τη πρόταση που έχουμε αναπτύξει από κοινού με τον Πλάτωνα Τήνιο και τον Γ.Συμεωνίδη στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, και η οποία δείχνει ότι με μειωμένες εισφορές κατά 30%, και με ένα συνδυασμό διανεμητικού και κεφαλαιοποιητικού συστήματος, μπορούμε να προσφέρουμε ποσοστά αναπλήρωσης κοντά στο 55%, χωρίς να απαιτείται κρατική χρηματοδότηση.

Παρ' όλα αυτά, το σίριαλ που θα παίζει στην Ελλάδα τους προσεχείς μήνες, θα είναι η περικοπή ή μη των συντάξεων. Η' όπως έχουμε πει και παλαιότερα, με την ολιγόμηνη αναβολή των περικοπών, η κυβέρνηση αποφεύγει το πολιτικό κόστος και απλά μεταθέσει το πρόβλημα στην επόμενη. 

Πρέπει απαραιτήτως μετά τις εκλογές να κάνουμε ως χώρα μια σοβαρή συζήτηση για την δομή και λειτουργία συνολικά του συστήματος συντάξεων.

Πηγή: Liberal.gr, Ινφογνώμων Πολιτικά