Κάποτε, κάπου εκεί κοντά στην Ριζάρειο Σχολή, συνάντησε τον Άγιο Νεκτάριο ο μοναχός Νικόδημος από τα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. 

Δημοσιεύουμε ένα μικρό αφιέρωμα στον μακαριστό πρωτοπρεσβύτερο και ανώτατο δικαστικό λειτουργό π. Δημήτριο Τζούμα.

Τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν. Δεν τους συναντάμε κάθε μέρα. Ο Λόγος για τον αείμνηστο, επίτιμο αρεοπαγίτη και πρωτοπρεσβύτερο Δημήτριο Τζούμα, Επίτιμο Αρεοπαγίτη. που απεβίωσε στις 16-11-2008.

Έζησε 88 χρόνια. Υπηρέτησε τη Δικαιοσύνη από το 1954 μέχρι το 1991. Μετά τη συνταξιοδότησή του ,το 1996 χειροτονήθηκε ιερέας και υπηρέτησε την Εκκλησία μέχρι το θάνατό του. O δημοσιογράφος Β. Γ. Λαμπρόπουλος, έγραψε στο «ΒΗΜΑ» της 20 Δεκεμβρίου 1998.

Η σεπτή, σεβάσμια μορφή του 74χρονου ιερέα, που επισκέπτεται τους τελευταίους μήνες τις γυναικείες και τις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού, κάτι θύμιζε σε ορισμένους κρατούμενους. Ο ιερωμένος, που φρόντιζε για την οικονομική αρωγή τους, για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, για τη σωτηρία της ψυχής τους , ήταν ο δικαστής, που έκρινε εκατοντάδες ποινικές υποθέσεις, που αποφάσιζε για την τιμωρία, για τη διάρκεια φυλάκισης εκατοντάδων κατηγορουμένων.

Ο 74χρονος παπά Δημήτριος, δεν είναι άλλος από τον επίτιμο αρεοπαγίτη Δημήτριο Τζούμα. Από την τήβεννο του αρεοπαγίτη, στα άμφια του ιερέως, στην ολική μεταμόρφωση του ανώτατου δικαστικού. Αποζητώντας πλέον, όχι την ενώπιον του ακροατηρίου απολογία των κατηγορουμένων, αλλά την ενώπιον θεού και του ιδίου εξομολόγησή του …

Ο Δημήτριος Τζούμας εισήλθε στο δικαστικό σώμα το 1954. Το θρησκευτικό συναίσθημα, του έγινε έντονο από τα πρώτα βήματα στο δρόμο της Δικαιοσύνης. Ο πατέρας του δικηγόρος από την Ιωνία, ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος, με τον οποίον συχνά επισκέπτονταν όλα τα μοναστήρια της Χίου, αναζητώντας εμπειρίες στους οίκους του θεού …

Ο Δικαστικός Δημήτριος Τζούμας, προσπαθούσε πάντα να ισορροπήσει ανάμεσα στην ορθή δικαστική κρίση και στη μεγαλοθυμία του πιστού, του ανθρώπου της Εκκλησίας.

Κάποτε, όταν ήταν Πρωτοδίκης στα Τρίκαλα, ένας δικαστικός επιθεωρητής ανέφερε: «Ο Δημήτριος Τζούμας λόγω επιεικείας, που επεδείκνυε , έπρεπε να γίνει… επίσκοπος». Ο δικαστής, όμως, ήξερε ότι οι αποφάσεις του, υπηρετούσαν τη Δικαιοσύνη και ίσως στη συνέχεια την αντίληψή του, ότι Κριτής όλων είναι μόνον ο Ύψιστος.

Βασική αρχή του ήταν ότι : «Αδελφή της Δικαιοσύνης είναι η επιείκεια». Από τις αρχές της δεκαετίας του 80,ο Δημήτριος Τζούμας προήχθη σε αρεοπαγίτη. Έγινε επιθεωρητής των εφετείων Λάρισας, Πάτρας, Ιωαννίνων και Κερκύρας. Στις επισκέψεις του στα δικαστήρια έδινε σε κάθε δικαστή μία Καινή Διαθήκη.

Το 1991 συνταξιοδοτήθηκε. Αφού πάντρεψε τα δυο του κορίτσια και τακτοποίησε τις οικογενειακές του εκκρεμότητες, αποφάσισε το μεγάλο και τολμηρό βήμα. Το 1996 χειροτονείται από τον Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιο ιερέας, χωρίς μισθό, χωρίς ενορία.

Ο πρωτοπρεσβύτερος και πνευματικός πατέρας Δημήτριος, που αφήνει πίσω του την κοσμική ιδιότητα του επί τιμή αρεοπαγίτη, αφοσιώνεται ακόμη περισσότερο στο πνευματικό έργο του.

Ένας συνάδελφος του αείμνηστου Δημ. Τζούμα, ο επίτιμος αρεοπαγίτης κ Ευάγγελος Ανδριανός, γράφει την ακόλουθη νεκρολογία στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 7-12-2008:

«Στις 16-11-2008 εκοιμήθη εν Κυρίω ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Τζούμας, επίτιμος αρεοπαγίτης».

Διέθεσε τα δημιουργικότερα έτη της ζωής του ως λειτουργός της Δικαιοσύνης του κόσμου τούτου και έχοντας πάντα οδηγόν του τα λόγια του Κυρίου: «Εάν μη περισσεύσει η δικαιοσύνη υμών πλείον των γραμματέων και φαρισαίων, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών», εδίδαξε όλους, συναδέλφους, υπερασπιστές, τι σημαίνει Δικαιοσύνη με ανθρώπινο πρόσωπο. Χωρίς να παραμελήσει τις υποχρεώσεις του ως δικαστού, έδειξε με την προσφορά του στους φυλακισμένους, ότι η Δικαιοσύνη του «έπερίσσευσε πλείον» των στενών πλαισίων της δικαστικής λειτουργίας. Μετά την αποχώρησή του από τη δικαστική υπηρεσία, λόγω ορίου ηλικίας , εισήλθε στη χορεία των διακόνων του Ευαγγελίου, εχειροτονήθη πρεσβύτερος και απερίσπαστος επεδόθη στη διακονία των «εν φυλακαίς» και στο άλλο ιεραποστολικό του έργο, του οποίου οι πλήρεις διαστάσεις παραμένουν άγνωστες.

Αφού διηκόνησεν λίαν επαξίως την κοσμική Δικαιοσύνη και το θυσιαστήριον της επί Γης στρατευομένης Εκκλησίας, από της κοιμήσεώς του εξακολουθεί την διακονίαν του στις τάξεις της εν ουρανοίς θριαμβευούσης Εκκλησίας.

«Εις μνημόσυνον αιώνιον έσται» ο Δίκαιος πρωτοπρεσβύτερος, επίτιμος αρεοπαγίτης Δημήτριος Τζούμας, ο οποίος μας εδίδαξε, πως πρέπει να είναι η ζωή του ανθρώπου για να μπορεί να επαναλαμβάνει το του Αποστόλου Παύλου : «Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστην τετήρηκα, λοιπόν αποκειταί μοι ο της Δικαιοσύνης στέφανος».

Πηγή: Θησαυρός Γνώσεων και Ευσέβειας 

Ὁ ἄνθρωπος πού φοβᾶται τό Θεό δέν καταφρονεῖ τό νόμο τῆς νηστείας. Θά σᾶς μιλήσω γι᾿ αὐτό τό θέμα, γιατί ὁ πονηρός διάβολος, πού μισεῖ ὅλα τά καλά, πηγαίνει σέ κάθε χριστιανό καί, δένοντάς τον ἀόρατα μέ τήν ἀμέλεια καί τήν ὀκνηρία, τόν πείθει νά καταφρονήσει τήν ἁγία νηστεία, πού γεννάει τόσα πνευματικά ἀγαθά καί συντελεῖ στή σωτηρία μας.

Υπήρξε εδώ και άλλος ηγούμενος ονομαζόμενος Ίσαυρος, ο οποίος ήταν άνθρωπος με άγιο Πνεύμα και είχε το χάρισμα να θεραπεύει.

Το θρυλικό κείμενο του Αγίου Νεκταρίου για τον Ελληνισμό

Δεν θα παραλείψω να σου διηγηθώ και την ιστορία του Ησύχιου του Χωρηβίτη. Αυτός ζούσε πάντα με αμέλεια, μη φροντίζοντας καθόλου για τη σωτηρία της ψυχής του,

Ἡ προσκύνηση καὶ μόνο τῶν εἰκόνων δὲν ἀποτελεῖ μόνο σημεῖο - τρόπο ἔκφρασης τῆς λατρείας, στὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, ἢ τῆς τιμῆς σὲ ἄλλα πρόσωπα, ἀλλὰ ἀκριβῶς τὴν ταυτόχρονη μετοχὴ στὸν ἁγιασμὸ τοῦ ἀνθρώπου.

Ὁ πλοῦτος φέρνει τὴν καταστροφὴ στὸν ἄνθρωπο, ὅταν δὲν διανέμεται στοὺς φτωχοὺς γιὰ τὴν ψυχή μας καὶ γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν πεθαμένων μας.

Αξίζει για το θέμα της ομοφυλοφιλίας ν’ ακούσουμε τι λέγουν και ν’ αναγνώσουμε τι γράφουν οι σοφοί και θεοφόροι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας.

Δεν θα παραλείψω να σου διηγηθώ και την ιστορία του Ησύχιου του Χωρηβίτη. Αυτός ζούσε πάντα με αμέλεια, μη φροντίζοντας καθόλου για τη σωτηρία της ψυχής του,