Ό άγιος Αυγουστίνος γεννήθηκε τό 354 στήν Ταγάστη, μικρή πόλη της Νουμιδίας (σημ.. Σοϋκ ‘Αράς, στήν Αλγερία). Ό πατέρας του, Πατρίκιος, μικρός γαιοκτήμονας πού άνηκε στους επιφανείς της πόλης, παρέμεινε ειδωλολάτρης μέχρι λίγο πριν τον θάνατο του, αλλά ή μητέρα του, αγία Μόνικα [4 Μαίου], ήταν μία ένθερμη χριστιανή πού τον ενέγραψε, από παιδί ακόμη, στους κατηχουμένους και τον έπαιρνε τακτικά μαζί της στην εκκλησία για να τον καταρτίσει στα μυστήρια της Πίστεως. Ή βάπτιση, ωστόσο, όπως ήταν τό έθος τότε, αναβλήθηκε για αργότερα και το παιδί, όντας πολύ ζωηρό και απείθαρχο στις επιτιμήσεις της μητέρας του, απομακρύνθηκε από την Πίστη.

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε ἑορτὴ μεγάλη, δεσποτική. Ἀνάληψις, μία ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες ἑορτὲς τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Σύντομος θὰ εἶνε ὁ λόγος τοῦ γέροντος ἐπισκόπου.

Ὁ ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρὸς, ἢ ὁ Βαλεντὶν Βόϊνο – Γιασένετσκι ὅπως ἦταν τὸ κοσμικό του ὄνομα, (1877-1961), ὑπῆρξε ἕνας ἡρωικὸς Ποιμένας καὶ νεομάρτυρας ἐπὶ Κομμουνισμοῦ. Ὁ θαυματουργὸς ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς χιλιάδες χριστιανοὺς ποὺ βασανίσθηκαν στὰ κομμουνιστικὰ κάτεργα καὶ μαρτύρησαν γιὰ τὴν πίστη τους καὶ οἱ ὁποῖοι σήμερα λαμπρύνουν τὸ νοητὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἀστέρες ὑπέρλαμπροι τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου.

Σχόλιο Τ.Ι.: Ο Άγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς (Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι), έζησε σε μια από τις χειρότερες περιόδους της νεώτερης Ευρωπαϊκής ιστορίας. Κινήματα, επαναστάσεις, εμφύλιοι πόλεμοι, 2 Παγκόσμιοι πόλεμοι, και η αιματοβαμμένη δικτατορία του Κομμουνιστικού καθεστώτος στην πρώην Σοβιετική Ένωση, συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο έζησε και μαρτύρησε αυτός ο μεγάλος σύγχρονος Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.

11 Ιουνίου. Ημέρα γιορτής για τους πιστούς. Ημέρα τιμής της Θεομητορικής εικόνος «Άξιον εστίν», που από το ιερό Σύνθρονο του Αγιορείτικου Πρωτάτου στέλνει τη χάρη Της

Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες - κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (=βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν. Καταγόταν από βασιλική και ευλογημένη γενιά. Στους προγόνους της συγκαταλέγονται άνθρωποι που αγίασαν (π.χ. ο Στέφανος Νεμάνια, σέρβος βασιλέας και κτίτορας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους = όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης). Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης ανέλαβε την ηγεμονία του σημερινού βουλγαρικού τμήματος της βορειο - ανατολικής Μακεδονίας, στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμώνος.

Βαρυφορτωμένο ξεκίνησε το πρωί της 10^ης Σεπτεμβρίου 1924 το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης» από το λιμάνι της Μερσίνας της Μικράς Ασίας με προορισμό την Εύβοια. Δεν μετέφερε μόνο 800 πονεμένους ρακένδυτους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Στο αμπάρι του το πλοίο έκρυβε πολύτιμο θησαυρό. Ήταν ξύλινη (από κυπαρίσσι) λάρνακα με το τίμιο ιερό σκήνωμα του 40χρονου οσίου Ιωάννου του Ρώσου.

Οἱ ἄνθρωποι, ἀγαπητοί μου, ἔχουν διαφόρους χαιρετισμούς. Τὸ πρωὶ λένε καλημέρα, τὸ δειλινὸ καλησπέρα, κι ὅταν πάει νὰ βραδιάσῃ λένε καληνύχτα.

Τό Ἅγιον Ὄρος, ἐκτός ἀπό Ὁσίους καί ἀσκητές Ἁγίους καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνέδειξε καί πλῆθος Ὁσιομαρτύρων καί Νεομαρτύρων. Ἡ ὑπεράσπιση μέχρι θανάτου τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, χωρίς καμμία ὑποχώρηση καί παραχώρηση, συνόδευε πάντοτε τούς ἀσκητικούς καί νηπτικούς ἀγώνες τους, ἀφοῦ «οὐδέν ὠφελεῖ βίος ὀρθός δογμάτων διεστραμμένων» ( Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος).