...και εκείνες οι φοβερές μέρες για το νησί συνεχίζονται, με βομβαρδισμούς, φωτιές, σκοτωμούς και αίμα πολύ. Από το βράδυ ρίχνονται χιλιάδες προκηρύξεις στα Χανιά, τους συνοικισμούς και τα χωριά και απειλούν τον πληθυσμό, ότι θα επιβάλουν αυστηρές κυρώσεις σ' αυτούς που πολεμούσαν τα γερμανικά στρατεύματα. Οι γύρω από την πόλη φρουρές, αποσύρονται σε νέες λιγότερο κοντινές προς την πόλη θέσεις, γεγονός που οδηγεί στην αποθάρρυνση και επιτείνει το αίσθημα της ανασφάλειας...

Οι βρετανικές δυνάμεις αποσύρονται προς την Σούδα. Οι καθυστερήσεις όμως που συνεπάγονται από τις καταλήψεις των χωριών και των οικισμών γύρω από τα Χανιά, επιβραδύνουν σημαντικά τα σχέδια των Γερμανών να φτάσουν στα Σφακιά και να παρεμποδίσουν την φυγή των Βρετανών. Ύστερα από συνεχείς επιθέσεις και αντεπιθέσεις καταλαμβάνεται ο Γαλατάς με την γνωστή υπεροχή των όπλων του αντιπάλου. Ήρθε όμως και η σειρά της Κανδάνου!

Η μάχη της Κρήτης έχει κριθεί υπέρ των Ναζί, αλλά οι ηρωικοί κάτοικοι της Κανδάνου αποφασίζουν να αντισταθούν στα γερμανικά αποσπάσματα, που διέρχονται το Σέλινο με πορεία την Παλαιόχωρα, στα νότια του Νομού. Η πρώτη μάχη γίνεται στην τοποθεσία "Φλωριά", όπου οι Γερμανοί δέχονται συντριπτικό πλήγμα από άτακτους Σελινιώτες πολεμιστές, με αποτέλεσμα να χάσουν 25 στρατιώτες κι ο αντάρτης Κοκκινάκης ν’αποσπάσει -ως λάφυρο- την πολεμική σημαία του αποσπάσματος!

Οι Γερμανοί υποχωρούν ατάκτως και τα τμήματά τους ενισχύονται με δυνάμεις από τα Χανιά, ενώ ένα επίλεκτο τμήμα καταστροφέων της Βέρμαχτ ξεκινά από το Ηράκλειο με προορισμό το Σέλινο. Οι μάχες μαίνονται σε όλη την περιοχή (Αποπηγάδι, Ρούματα, Βαβουλέδο κλπ) με αρκετές απώλειες εκατέρωθεν.

Στο τέλος μπήκε στην μάχη κι η Λουφτβάφε κι όπως ήταν φυσικό, το μέτωπο του Σελίνου έσπασε κι οι αντάρτες υποχώρησαν. Τότε είναι που δίνεται η διαταγή: 

"ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΘΕΙ Η ΚΑΝΔΑΝΟΣ".

Έριχναν εύφλεκτα υλικά και όλα τα σπίτια έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Έκαψαν ζωντανούς όσους κατοίκους δεν πρόλαβαν να βγουν από τα σπίτια τους. Δεν άφησαν πέτρα πάνω σε άλλη πέτρα. Στις μάχες που έγιναν ήταν άνδρες από διάφορα χωριά του Σελίνου κάθε ηλικίας. 

Τρεις φορές έβαλαν φωτιά στα σπίτια και στα μαγαζιά. Ο ουρανός ήταν μαύρος από τους καπνούς και ο αέρας μύριζε από τα καμένα λάδια, ρούχα, τρόφιμα, ζώα.

Τα πολυβόλα από όλα τα υψώματα διασταύρωναν τα πυρά τους και θέριζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους…

Ο ήλιος είχε κρυφτεί με τους καπνούς και νόμιζες ότι είχε γίνει έκλειψη. Οι κάτοικοι ήταν κρυμμένοι και σκορπισμένοι εδώ κι εκεί, μην τους βρουν γιατί κανείς δεν θα γλίτωνε από τα χέρια τους.

Σαν έπεσε το ηλιοβασίλεμα και οι Γερμανοί έφυγαν, όλοι βγήκαν από τις κρυψώνες και έψαχναν για τους δικούς τους. Άλλοι ήταν ζωντανοί και άλλοι πεθαμένοι…

Όσοι Κανδανιώτες επέζησαν από αυτή την κόλαση, γύρισαν στις γειτονιές, στα σπίτια τους, που δεν υπήρχε παρά μόνο φωτιά και στάχτη. 

Οικογένειες και κόποι ετών, όλα είχαν γίνει κάρβουνα. Ερημιά, σιγή νεκρική, μονάχα μοιρολόγια, θρήνος και οδυρμός... 

Την ίδια μέρα ο πτέραρχος Στουντέντ προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Μάλεμε και διαπιστώνει προσωπικά το μέγεθος της καταστροφής του δημιουργήματός του!

“…Το χωριό Κάνδανος ήταν το πρώτο χωριό στην Ευρώπη, το οποίο έκαψαν ολοσχερώς, προσπάθησαν να εκθεμελιώσουν κάθε πέτρα οικήματος και απαγόρευσαν στους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους όσο διαρκούσε η κατοχή. Είναι η μοναδική περίπτωση εγκλήματος πολέμου, όπου ο θύτης όχι μόνον αναγνωρίζει το έγκλημά του, αλλά το προπαγανδίζει προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Άφησαν δε τρεις επιγραφές, μοναδικά ιστορικά μνημεία σε όλη την Ευρώπη, γιατί όπου αλλού κατέστρεψαν οι Ναζί δεν άφησαν και δεν τόνισαν τόσο πολύ την αντίσταση που συνάντησαν.

Τις δύο πινακίδες-επιγραφές τις τοποθέτησαν οι Ναζί στις εισόδους της Κανδάνου από Χανιά και Παλαιοχώρα. Την τρίτη, που είναι από μάρμαρο, την έφεραν στην Κάνδανο το 1943 προοριζόμενη προφανώς για το μνημείο που θα κατασκεύαζαν, και είναι γραμμένες στα Ελληνικά και τα Γερμανικά.

H πρώτη αναφέρει: 

“Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας, γυναίκας και παιδιά και παπάδες μαζi και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του μεγάλου Ράιχ, κατεστράφη την 3-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων, δια να μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ.”

Η δεύτερη αναφέρει: 

“Ως αντιποίνων των από οπλισμένων πολιτών ανδρών και γυναικών εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων Γερμανών στρατιωτών κατεστράφη η Κάνδανος. ”

Η τρίτη (μαρμάρινη) αναφέρει:

“Εδώ υπήρχε η Κάνδανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών.”

Στο απόρρητο ημερολόγιο του Γκέμπελς διαβάζουμε: 

"25 Μαΐου 1941: Η προσοχή του κοινού βρίσκεται εστιασμένη στην Κρήτη. Οι ειδήσεις βγαίνουν με το σταγονόμετρο, τόσο από την πλευρά μας όσο και από τους Εγγλέζους. Σε ό,τι μας αφορά, τα πράγματα εξελίσσονται σύμφωνα με το σχέδιο, αλλά δεν μπορούμε να δημοσιοποιήσουμε τίποτα, καθώς η επιτυχία δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη εκατό τοις εκατό. 

Από την πλευρά του Λονδίνου, βαθύτατη απαισιοδοξία. Αφ' ης στιγμής αποσύρθηκε η βρετανική αεροπορία, απώλεσαν κάθε ελπίδα. Η χορωδία άρχισε να ψέλνει και στις ΗΠΑ. Η Μόσχα εκφράζει τον θαυμασμό της για την αποκοτιά της εφόδου φίλη στ' αλήθεια! Τώρα, επιτέλους, θέτουμε τον μηχανισμό της προπαγάνδας μας σε κίνηση. Ο Χάραλντ και ο Χέιντουσκ είναι ανακατεμένοι εκεί κάτω (στην Κρήτη), όπως με πληροφορούν από την Αθήνα".

Πηγή: Περί Πάτρης