
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στη Μόσχα η πρεμιέρα της ρωσικής ταινίας του Γέροντος Παϊσίου.
Η επιτυχία της ταινίας ήταν τόση που οι διοργανωτές αναγκάστηκαν να την προβάλουν τρεις φορές και ο κόσμος περίμενε υπομονετικά τη σειρά του να τη δει!
Eίναι μια τρανή απόδειξη της αποδοχής της τεράστιας αυτής προσωπικότητας, από τους ομόδοξους λαούς, αλλά και το πόσο συνδεδεμένος είναι μαζί μας ο ρωσικός λαός.
Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι η Ορθοδοξία είναι ένα "πυρηνικό" όπλο στα χέρια μας το οποίο κάποιοι φροντίζουν να το κρατούν ανεκμετάλευτο και ταυτόχρονα προσπαθούν να το αφανίσουν.
Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα το καταφέρουν.
Η ταινία:
ΠΗΓΗ: http://www.youtube.com/watch?v=SHbHcu7w5AE&feature=g-hist #
Μεγάλο σκάνδαλο αλλά και επίκεντρο έντονων συζητήσεων προκαλεί στην Τουρκία ένα βιβλίο του Erdoğan Çinar και μιας ομάδας Τούρκων ερευνητών με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Σκάνδαλο η ιστορία των Αλεβητών». Το βιβλίο αυτό, περιγράφοντας την ιστορία των Αλεβητών, υποστηρίζει ότι οι Αλεβήτες της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα οι χαμένοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας, ένα πραγματικά μεγάλο ιστορικό πρόβλημα στο οποίο όμως η σύγχρονη επίσημη Τουρκία αποφεύγει συστηματικά να δώσει πειστικές απαντήσεις.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου, οι Αλεβήτες αποτελούν το χαμένο χριστιανικό ποίμνιο της Μικράς Ασίας που χάθηκε μετά την επικράτηση των Οθωμανών και ότι σε πολλές περιπτώσεις τα θρησκευτικά κέντρα των Αλεβητών έχουν κτιστεί πάνω σε χριστιανικές εκκλησιές. Ο Çınar φτάνει στο σημείο να υποστηρίξει ότι όλοι οι Γέροντες, (Ντεντέδες), των Αλεβητων δεν είναι παρά χριστιανοί που θέλοντας να αποφύγουν τον δια της βίας εξισλαμισμό, κατέφυγαν στην δημιουργία μιας ισλαμικής αίρεσης με πολλά χριστιανικά στοιχεία. Ακόμα και στο μεγάλο θρησκευτικό κέντρο των Αλεβητών, το Χατζή Μπεκτάς της Καππαδοκίας, αποδίδει χριστιανική, ακόμα και αρχαιοελληνική προέλευση, κάνοντας λόγο για ύπαρξη στο ίδιο σημείο παλαιότερο ναό του Δια και στην συνέχεια χριστιανικής μονής. Μέχρι και τον απόστολο Παύλο, τον ιδρυτή, όπως αναφέρετε χαρακτηριστικά, της χριστιανικής εκκλησίας της Μακεδονίας, ταυτίζει με τον μεγάλο πνευματικό ηγέτη των Αλεβητών, που δεν είναι άλλο από τον Pir Sultan Abdal. Ο Τούρκος συγγραφέας επικαλείται ακόμα και τα συγγράμματα του γνωστού Τούρκου περιηγητή της οθωμανικής αυτοκρατορίας, Εβλιγιά Τσελεμπί, για να υποστηρίξει ότι ήταν καθοριστικές οι επιδράσεις του αποστόλου Πέτρου, του απόστολου Ματθαίου από την Ούρφα της νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας, ακόμα και της αυτοκράτειρας Άννας Κομνηνής, στους πιστούς, μετέπειτα Αλεβήτες, χαρακτηρίζοντας όλα αυτά σε ένα μεγάλο ιστορικό σκάνδαλο για τους σημερινούς Αλεβήτες της σύγχρονης Τουρκίας.
Όπως είναι φυσικό το βιβλίο αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και συζητήσεις αναδεικνύοντας για άλλη μια φορά το έντονο πρόβλημα των Αλεβητών, που εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο «αγκάθι» για την συνοχή της Τουρκίας. Γεγονός είναι ότι τα τελευταία χρόνια ένεκα της μεγάλης ανόδου του πολιτικού Ισλάμ και των Σουνιτών στην Τουρκία, το ζήτημα της θρησκευτικής μειονότητας των Αλεβιτών έχει αποκτήσει μια ξεχωριστή πολιτική σημασία. Η πρόσφατη απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης, στις 10 Ιουλίου 2012, για άλλη μια φορά να μην αναγνωρίσει τα «Cem Evleri», δηλαδή τα θρησκευτικά κέντρα των Αλενβητών, επέτεινε το πρόβλημα αυτό. Το ζήτημα είναι πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κάνεις ότι η μειονότητα των Αλεβητών φτάνει μέχρι και τα 20 εκατομμύρια και αποτελεί μια ακόμα «πυριτιδαποθήκη» στα θεμέλια της σύγχρονης Τουρκίας.
Η αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια είναι ότι οι Αλεβήτες εμφανίστηκαν σε μια περιοχή στην βορειοανατολική Καππαδοκία, όπου υπήρχε πυκνός ελληνορθόδοξος χριστιανικός πληθυσμός. Πολλά χριστιανικά στοιχεία που υπάρχουν στους Αλεβήτες δίνουν πραγματικά ερείσματα σε όσους υποστηρίζουν την εκδοχή περί χαμένης χριστιανικής τους ταυτότητας. Οι Αλεβητες πίστευουν στον άγιο Γεώργιο, ενώ στα μοναστήρια τους γίνονταν εξομολόγηση των νέων μελών και μετά την εξομολόγηση τους έδιναν να ποιούν κρασί και να φάνε ψωμί και τυρί. Οι «μοναχοί» τους είχαν εφαρμόσει την αγαμία και σε πολλά σημεία θύμιζαν χριστιανικά ορθόδοξα μοναστήρια. Οι δοξασίες τους έχουν πολλά κοινά στοιχεία με την ορθόδοξη χριστιανική παρουσία στην Μικρά Ασία και για τον λόγο αυτό προσέλκυσαν από νωρίς χιλιάδες χριστιανούς ελληνορθόδοξους στις τάξεις τους. Μια μοναδική τελετουργία που είχαν και που μας θύμιζε τον Μυστικό Δείπνο, ήταν η αλεβητική παράδοση του τελετουργικού δείπνου. Οι γυναίκες διατηρήσαν το καθεστώς της ελευθερίας και της ισότητας με τους άντρες, κάτι που υπήρχε από την αρχαία εποχή στον ελληνισμό της Μικρας Ασίας. Ακόμα και Οθωμανοί ιστορικοί, όπως οι Γιακούμπ και Χασλούκ, έχουν τονίσει ότι ο Αλεβητισμός οφείλει πάρα πολλά από τις δοξασίες του στις χριστιανικές δοξασίες και τελετές των κατοίκων της Μικράς Ασίας. Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν η αλεβητική δοξασία για την Αγία Τριάδα που έφερε ακόμα πιο κοντά τους Αλεβήτες στον ελληνορθόδοξο χριστιανισμό της Μικράς Ασίας. Η Ενότητα του Θεού, του Μωάμεθ, και του προφήτη Αλί, ήταν η αλεβητική έκδοση της Αγίας Τριάδας. Αλλά οι ελληνορθόδοξες επιδράσεις εκδηλώνονταν και με άλλους τρόπους, όπως η εγκατάσταση προσκυνημάτων σε προσκυνήματα ή τοποθεσίες όπου οι Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί τις θεωρούσαν ιερές και μέχρι σήμερα είναι τόποι προσκυνήματος των Αλεβητών.
Σίγουρα το πρόβλημα αυτό, της πραγματικής ταυτότητας των Αλεβητων που απασχολεί κατά καιρούς έντονα την σημερινή Τουρκία, είναι και αυτό άλλος ένας «κρίκος» στην αλυσίδα των προβλημάτων ταυτότητας που δημιουργούν τριγμούς, ενίοτε και «σεισμικές δονήσεις», στο σύγχρονο τουρκικό κατεστημένο.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
ΠΗΓΗ: http://www.zoiforos.gr/ar8rografia/laikoi-2/cheiladakis/item/7808-oi-chamenoi-christianoi-tis-mikras-asias?tmpl=component&print=1
Ηλίας Χρ. Φραγκόπουλος, Φιλόλογος – Θεόλογος, Πρόεδρος της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων
Ανθρώπινη επιθυμία και επιδίωξη και λαχτάρα είναι να κάνουμε τα παιδιά μας να εκτιμούν και να αγαπούν τους άλλους ανθρώπους και πρώτα πρώτα τους δικούς τους. Πολλά χρόνια δάσκαλος, έλεγα στους γονείς των μαθητών μου: Να προσπαθείτε να κάνετε τα παιδιά σας να σας αγαπούν και να σας εκτιμούν. Το πρώτο είναι εύκολο, γιατί είναι φυσιολογικό. Είναι στη φύση μας. Το δεύτερο πρέπει να το κερδίσετε με τη δική σας προσπάθεια. Τότε θα είναι κοντά σας και τότε θα μπορέσετε να τους προσφέρετε, πέρα απ’ τα τόσο απαραίτητα υλικά, και κάθε πνευματική στήριξη και βοήθεια.
Αυτή την πολύ απλή και σχεδόν αυτονόητη παιδαγωγική αρχή φαίνεται ότι το ίδιο το σημερινό ελληνικό σχολείο επιδιώκει όχι μόνο να την αγνοεί, αλλά και να τη μάχεται με πλήρη συνείδηση του επερχόμενου (ίσως και επιδιωκόμενου) αποτελέσματος. Το συμπέρασμα αυτό δεν στηρίζεται μόνο στο εξοργιστικό παράδειγμα που παρουσιάζεται παρακάτω. Υπάρχουν και άλλα κεφάλαια στα «διδακτικά» βιβλία του Δημοτικού και του Γυμνασίου που προσπαθούν, με μέγιστη επιμονή (και επιτυχία κάποτε), να οδηγήσουν τα νέα παιδιά, τους μαθητές των ελληνικών σχολείων, σε απόλυτη απαξίωση των άμεσων ή και παλαιότερων προγόνων τους, των γονιών, της οικογένειάς τους, της ελληνικής κοινωνίας, της γενιάς και του έθνους τους.
Τα όπλα με τα οποία επιδιώκεται η πνευματική διάπλαση των παιδιών μας είναι βέβαια τα διδακτικά βιβλία των σχολείων μας. Και προφανώς μιλάμε για τα βιβλία που σήμερα είναι στα χέρια των μαθητών ήδη από την εποχή της κυρίας Γιαννάκου - υπουργού Παιδείας. Παιδεία που τότε ήταν και «Εθνική».
Τούτες τις ημέρες, πάρα πολύ φυσικά, όλα τα παιδιά της Ε΄ Δημοτικού (υπενθυμίζω την ηλικία· είναι 10 χρονών) θα διαβάσουν το ειδικό μάθημα για την ιστορική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Είναι στο διδακτικό βιβλίο «Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού - Της γλώσσας ρόδι και ροδάνι - α΄ τεύχος», Εκδ. Οργανισμού Εκδόσεως Διδακτικών βιβλίων, Αθήνα 2004 (ανατύπωση 2011), σελ. 41-48.
Συγγραφείς και επιλογείς των προσφερομένων κειμένων είναι οι: Αννα Ιορδανίδου, Αναστασία Αναστασοπούλου, Ιωάννης Γαλανόπουλος, Ιωάννης Δρυς, Αννα Κόττα και Πέτρος Χαλικιάς.
Στο βιβλίο, λοιπόν, αυτό, η ενότητα 3 (με τρεις υποενότητες) είναι αφιερωμένη στην 28η Οκτωβρίου. Και έχει και καλά στοιχεία. Ομως τα αρνητικά είναι τα πιο σημαντικά. Και φαίνεται ότι προσπαθούν να απαξιώσουν όσο γίνεται πιο πολύ τους Ελληνες του 1940 στα μάτια, μάλλον στις ψυχές, των δεκάχρονων μαθητών.
Γιατί όμως θεωρούμε αρνητικό το σχετικό μάθημα του βιβλίου της Ε΄ Δημοτικού; Θα θέλαμε να ήταν δυνατό να διαβάσουν όλοι οι Ελληνες τις σελ. 41-48. Θα παρουσιάσουμε περιγραφικά ό,τι μπορούμε.
Η πρώτη σελίδα (41) έχει μόνο τον τίτλο και μια πολύ όμορφη φωτογραφία του γνωστού πίνακα του ζωγράφου Αλέξανδρου Αλεξανδράκη, με τον τίτλο «Ετσι πολεμούσαμε 1940-41». Στη δεύτερη (σελ. 42) έχει μόνο ένα απόσπασμα από το «Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη. Μην πάει ο νους σας στους ηρωισμούς και τον εξαίσιο λυρισμό του «Χαμένου ανθυπολοχαγού». Οχι. Εδώ έχουμε την περιγραφή του σωματικού και ψυχικού κάματου που προκαλούν οι ταλαιπωρίες των μαχόμενων φαντάρων μας· παρουσιάζονται ο κόπος και η κόπωση, η πορεία και η εξάντληση, η πείνα και προπαντός οι ψείρες. Κι όλα αυτά δοσμένα με την ακαταμάχητη γραφίδα του ποιητή. Ομως, προσέξτε, δοσμένα σε σας και σε μένα· όχι στα δεκάχρονα παιδιά.
Ναι, αλλά σ’ αυτά τα προσφέρουν οι συγγραφείς-επιλογείς.
Και πρέπει να πούμε πως σίγουρα σ’ ένα πολεμικό σκηνικό υπάρχει αρνητική ψυχολογική κατάσταση. Και είναι πραγματικότητα στη ζωή. Και πάντοτε παρουσιάζεται έντονη. Και κανένας δεν το αρνιέται. Ο δύσκολος ανεφοδιασμός («μια-μια μοιραζόμασταν τη σταφίδα»), το μαρτύριο της ψείρας («και ξυνόμασταν με λύσσα, ώρες πολλές, όσο να τρέξουν τα αίματα»), η φοβερή ψυχολογική κατήφεια («πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς μες στην ψυχή μας»). Κυρίως η φράση της προτελευταίας σειράς («κινούσαμε, και πάλι σαν τα ζα τραβούσαμε μπροστά»). Ολα προκαλούν εξαιρετικά αρνητική φόρτιση στα παιδιά.
Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα λειτουργήσει η σκέψη και κυρίως το συναίσθημα των δεκάχρονων παιδιών σ’ αυτές τις προσεγγίσεις; Κι αν μεν κατανοήσουν και τοποθετηθούν ενάντια στον πόλεμο σαν γεγονός της ζωής (θα εξαρτηθεί τούτο πολύ απ’ τον δάσκαλο της τάξης) - μπράβο και καλά κάνουν. Αν όμως αφήσει πληγές ψυχικές και προσανατολίσει σε αποδοχή της ταλαιπωρίας των ανθρώπων ή στην αδιαφορία για ό,τι υποφέρουν (οι ψείρες βοηθούν πολύ σ’ αυτό επειδή σήμερα δεν μας ταλαιπωρούν), τότε τι πετυχαίνουμε;
Και ας συμπληρώσουμε ότι η άσκηση της σελ. 43 ακριβώς αυτή την ίδια ψυχολογική κατάσταση επεξεργάζεται. Και για να τελειώσουμε μ’ αυτό το πρώτο (όπως παρουσιάζεται) θέμα: Η προσφορά της άποψης στον πολίτη, στον άνθρωπο, δεν απορρίπτεται καθόλου. Συζητιέται όμως η προσφορά της στα παιδιά των 10 χρόνων. Ιδιαίτατα όταν τα πολύ σημαντικά θετικά στοιχεία που απορρέουν από τη συμπεριφορά των Ελλήνων του 1940 δεν παρουσιάζονται καθόλου στο μάθημα (ενότητα 3), που αντιθέτως επιμένει να μειώνει, να υποτιμά, να γελοιοποιεί την ελληνική ψυχή του ’40.
Στη σελίδα 44 (στη δεύτερη υποενότητα) φαίνεται έντονα η διάστροφη παιδαγωγία των συγγραφέων. Και φαίνεται στον τίτλο της υποενότητας - κυρίως σ’ αυτόν, αλλά και παρακάτω:
Είναι η κυρίως υποενότητα (σελ. 44-45). Ο τίτλος είναι: «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο» και ο υπότιτλος: «Κι εμείς πήγαμε στο υπόγειο»
Μα, είναι ντροπή!
Παρατίθεται εδώ ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Κυριάκου Ντελόπουλου «Ο Ακης και οι άλλοι». Με την επιλογή τους οι συγγραφείς του «διδακτικού» βιβλίου θέλουν να μεταδώσουν (με αιτιολογία την αντιπολεμική διδαχή) ένα άλλο κλίμα απ’ αυτό που πράγματι υπήρξε τότε. Λένε ψέματα στα παιδιά μας. Ναι, σίγουρα δεν θέλουμε να τα κάνουμε «πολεμοκάπηλους». Ομως την ώρα εκείνη τα πράγματα ήταν αλλιώτικα. Ας λέει ό,τι θέλει ο κ. Ντελόπουλος ή οι διασκευαστές και επιλογείς του αποσπάσματος. Πώς ήταν τα τότε γεγονότα; Μα, διαβάστε το άρθρο της ίδιας εκείνης ημέρας του Γεωρ. Βλάχου στην «Καθημερινή». Διαβάστε και την ανοιχτή του επιστολή στον Α. Χίτλερ. Δείτε και όσες επίκαιρες ταινίες και ντοκιμαντέρ υπάρχουν. Διαβάστε ή ακούστε, αν βρείτε, και τα θεατρικά κείμενα της εποχής (προπαντός αυτά). Τότε θα καταλάβετε ποιο ήταν το κλίμα των ημερών του ’40. Οι συγγραφείς με μια διάθεση να μιλήσουν στα παιδιά εναντίον του πολέμου, εναντίον κάθε πολέμου (και τους διαβεβαιώνουμε ότι εμείς που τον ζήσαμε στην τρυφερή ηλικία, πρωτ’ απ’ όλους απεχθανόμαστε τον πόλεμο) λένε ψέματα στα παιδιά μας. Η ανήθικη αντίληψη πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα δεν τους καλύπτει. Δεν πρέπει να τους καλύπτει. Λένε ψέματα στα παιδιά των 10 χρόνων. Θυμάμαι κι εγώ τον πατέρα μου (πολύ μικρός βέβαια τότε, μόλις λίγο μικρότερος από 5 χρονών) το πρωί εκείνης της Δευτέρας, που σοβαρός βέβαια και ίσως ανήσυχος, γύρισε απ’ τη δουλειά του, για να μας χαιρετήσει και να πάει να παρουσιαστεί στον Στρατό. Ναι, ήταν συγκρατημένος, όμως δεν ήταν κατά κανέναν τρόπο «κουρασμένος, βραχνιασμένος, θυμωμένος, αγριεμένος και φοβισμένος», ούτε στη φωνή ούτε στην όψη, σαν τον πατέρα του Ακη (όπως τον παρουσιάζει ο κ. Ντελόπουλος). Αλλά δεν με νοιάζει κι αν ήταν έτσι ο πατέρας του συγγραφέα. Κάποιοι μπορεί να ήταν. Αλλά ήταν πολύ λίγοι. Και ποιος ξέρει γιατί ήταν έτσι. Εμείς ας θυμηθούμε όλες τις φωτογραφίες που έχουμε δει απ’ τους δρόμους -κυρίως της Αθήνας- την ημέρα εκείνη. Αυτές μας λένε περισσότερη αλήθεια απ’ το «διδακτικό» βιβλίο της Ε΄ Δημοτικού. Αυτό όμως εξακολουθεί: Ο πατέρας του Ακη φεύγει για να τακτοποιήσει κάποιες δουλειές του. Και γυρίζει απ’ την τράπεζα, που φυσικά ήταν κλειστή. Και παρόλο που ήταν κλειστή, παρουσιάζεται επιστρέφοντας, να είναι «πολύ λερωμένος και σκισμένος και δεν είχε το καπέλο του, ούτε στο κεφάλι ούτε στο χέρι». Αναφέρει ο σ. στο απόσπασμα ότι είχε αρχίσει βομβαρδισμός και εκεί ίσως αποδίδει την εικόνα αυτή του πατέρα. «Και [τότε] εμείς πήγαμε στο υπόγειο».
Ομως ο τίτλος και ο υπότιτλος της υποενότητας αδικούν και την πατρίδα και τους Ελληνες του 1940. Και κυρίως η ενότητα αυτή αδικεί τα παιδιά μας, τους νέους Ελληνες, που στο όνομα μιας καλλιέργειας της αντιπολεμικής (ίσως και «αντιμπεριαλιστικής») συνείδησης φθείρει, και υποβαθμίζει την αντίληψη - συνείδηση της ευψυχίας και της αγωνιστικής αντιμετώπισης των δυσκολιών της ζωής, ακόμα και του αγώνα του πολεμικού, που μπορεί να επιβληθεί από τρίτους σε μια κοινωνία, σε ένα έθνος. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η ενότητα αυτή είναι ζημιογόνα για την εθνική συνείδηση των παιδιών μας. Βεβαίως, από έναν σωστό Ελληνα δάσκαλο μπορεί να αξιοποιηθεί αποδοτικά η εργασία για εύρεση υλικού της εποχής από τα παιδιά (σελ. 45). Πόσοι όμως θα το κάνουν; Η 3η υποενότητα (σελ. 46-47) αφορά την πείνα. Και είναι σωστά και συνετά τα όσα αναφέρονται εδώ. Και δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καμιά αντίρρηση για όλα αυτά.
Φαίνεται ότι οι συγγραφείς θέλουν να διαψεύσουν όσα οι αφηγήσεις, οι εφημερίδες της εποχής, τα ντοκιμαντέρ, τα σχετικά ιστορικά έργα, αλλά και τα λογοτεχνικά βιβλία και τα τραγούδια και όποιες άλλες μαρτυρίες απ’ την εποχή δίνουν την εικόνα των τότε Ελλήνων (πατέρων και παππούδων μας). Θα παραπέμψω όποιον θέλει να πληροφορηθεί για κείνη την εικόνα, και κυρίως θα παραπέμψω τους συγγραφείς του «διδακτικού» βιβλίου που αναφέραμε, σ’ όλα τα πάμπολλα σχετικά έργα. Ομως ένα τουλάχιστο πρέπει να αναφέρω. Σχεδόν τυχαία, λοιπόν, αναφέρουμε το έργο «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ 40-41» των Κώστα Χατζηπατέρα και Μαρίας Φαφαλιού, έκδοση ΚΕΔΡΟΣ 1982.
Ούτε λέξη για το απίστευτο θάρρος και την προσφορά στην πατρίδα
Αλήθεια οι συγγραφείς - επιλογείς του σχολικού βιβλίου δεν έκριναν σκόπιμο να αναφερθούν ούτε στο θάρρος, ούτε στην αυτοθυσία, ούτε στον ηρωισμό, ούτε στην αγωνιστική διάθεση, ούτε στο κουράγιο, ούτε στην απόλυτη διάθεση προσφοράς, ούτε στην ενότητα, ούτε στον παραμερισμό διαφορών (και πολλά άλλα θα μπορούσαν να γραφτούν εδώ) για να εμπνεύσουν στις καρδιές των 10χρονων Ελλήνων του αύριο τη διάθεση να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες, τις όποιες δυσκολίες συναντήσουν ίσως στο μέλλον, όλοι μαζί, με κουράγιο, ενότητα και αγάπη μεταξύ τους, ακόμα και με πίστη και προσφυγή στον Θεό, όπως οι Ελληνες του 1940, για να τις νικήσουν και να τις ξεπεράσουν; Και μια ακόμα: Το υπουργείο Παιδείας πώς ανέχεται να γίνονται τέτοιες διδασκαλίες στα παιδιά μας; Με τέτοιον τρόπο; Με τέτοια λάθη; Κυρίως: Με τέτοια βιβλία; Δεν πρέπει κάποτε να τα διορθώσουμε, αν όχι να τα πετάξουμε; Αρκεστήκαμε μόνο στη διαγραφή του «συνωστισμού της Σμύρνης»; Τα υπόλοιπα στιλέτα στις καρδιές των Ελλήνων θα εξακολουθήσουν να τις πληγώνουν; Και υπάρχουν πάρα πολλά. Τυλιγμένα στις σελίδες των «διδακτικών» βιβλίων! Το άρθρο αυτό θα θέλαμε να το αφιερώσουμε στον υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και στον υφυπουργό Παιδείας Θεόδωρο Παπαθεοδώρου, με την ευχή να μεριμνήσουν όχι μόνο για τις υλικές υποδομές των σχολείων μας.
Ἀκούσαμε, ἀδελφοί μου, στό Εὐαγγέλιο τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μᾶς λέη: «Κατέβαινε κάποιος ἀπό τὴν Ἱερουσαλήμ στήν Ἱεριχὼ κι ἔπεσε στά χέρια ληστῶν. Τοῦ πῆραν τὰ ροῦχα,τὸν ἐχτυπησαν καὶ τὸν παράτησαν μισοπεθαμένο. Ἕνας ἱερεὺς κι ἔνας Λευΐτης περνώντας ἀπὸ κεῖ τὸν εἶδαν ἀλλὰ συνέχισαν τὸ δρόμο τους. Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως οὺ ἦθρε στὸ μέρος αὐτὸ τὸν εἶδε καὶ τὸν λυπήθηκε. Ἀνακάτεψε λοιπὸν κρασὶ καὶ λάδι κι ἔβαλε στὶς πληγὲς, τὶς ἔδεσε κι' ἀφοῦ τὸν ἔβαλε πάνω στὸ ζῶο του, τὸν ἔφερε στὸ πανδοχεῖο. Ἔδωσε στὸν πανδοχέα δυὸ δηνάρια καὶ τοῦ εἶπε. Περιποιήσου τὸν ἄνθρωπο κι ἄν ξοδέψης περισσότερα, στὴν ἐπιστροφή θὰ σοῦ τὰ δώσω ἐγώ». Ἄς δοῦμε λοιπὸν τὸ νόημα τῆς παραβολῆς καὶ μὲ γνωστικὴ ψυχὴ κατανοῶντας το, ἄς γνωρίσωμε τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀδάμ, Ἱερουσαλήμ ἡ πολιτεία τῶν οὐρανῶν καὶ ἡ σύνεση, Ἰεριχῶ ὁ κόσμος. Ὅσο λοιπόν ὁ Ἀδάμ, πρὶν ἀπὸ τὴν παρακοή, εἶχε φρόνημα τῶν οὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή, εἶχε ἀνεμπόδιστη εἴσοδο στὴν ἐπουράνια πόλη Ἱερουασαλήμ. Κατοικῶντας, ζῶντας μέσα στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ τίποτα δὲν τὸν νικοῦσε οὔτε τὸν τραυμάτιζε. Ὅταν ὅμως παράκουσε στὸ Θεὸ καὶ δὲν φύλαξε τὶς ἐντολὲς του, ἀλλὰ παρασύρθηκε ἀπὸ τό φίδι, τότε κατέβηκε στὴν Ἱεριχὼ δηλαδή στὴ γῆ, κι' ἀσχολήθηκε μὲ τὰ ἔργα τῆς γῆς. Γιατὶ Ἱερουσαλήμ σημαίνει ἀνάβαση, ἐνῶ Ἱεριχὼ κατακλυσμός. Κατέβηκε λοιπόν ἀπό τὴν Ἰερουσαλήμ στὴν Ἱεριχὼ, ἀπό τὴ ζωὴ δηλαδὴ τῶν οὐρανῶν στὴ ζωὴ ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦ διαβόλου. Ὅταν κάποιος τηρῆ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, τότε ζῆ στοὺς οὐρανοὺς, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος· Ἡ δική μας πολιτεία εἶναι στὸν οὐρανό. Κατέβηκε ἀπὸ τή δόξα στὴν ἀδοξία, ἀπὸ τὸν παράδεισο τῆς ἀπολαύσεως στὴ γῆ μὲ τ' ἀγκάθια, ἀπὸ τὴ ζωῆ στό θάνατο. Ὅταν φᾶτε, λέει, ἀπὸ τὸ δένδρο, θὰ σᾶς κυριαρχήση ὁ θάνατος, δηλαδὴ ἡ ἁμαρτία. Γιατὶ ἡ ἁμαρτία, ἡ παρακοῆ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατος ψυχῆς. Κατέβηκε ἀπὸ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Παραδείσου, ἀπὸ τὴν ἁγιωσύνη τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦρθε στὴν Ἱεριχὼ δηλαδὴ στὸ βάραθρο τῆς παρακοῆς, στὸ θάνατο τῆς ἁμαρτίας. Καὶ πέφτει στὰ χέρια τῶν ληστῶν, παναπῆ τοῦ διαβόλου καὶ τῶν δυνάμεών του. Δρόμος, εἶναι ἡ ζωὴ αὐτὴ ὅπου βάδισε ὁ Ἀδάμ κι' ἔπεσε στὰ χέρια τῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπογύμνωσαν. Καὶ ποιὰ στολὴ τοῦ ἔβγαλαν; Τὴ στολὴ τῆς ὑπακοῆς, τὴ φιλία μὲ τοὺς ἀγγέλους, τὴν ἀθάνατη δόξα, τὴ συναναστροφὴ μὲ τὸ Χριστὸ, τὴν παραδεισένια χαρά, τὴν οὐράνια ζωή. Αὐτὴ τὴ στολὴ τοῦ ἔβγαλαν. Καὶ τοῦ προξένησαν πληγές, δηλαδή ἁμαρτίες, πορνεῖες, μοιχεῖες, εἰδωλολατρεῖες, φαρμακώματα, δολοφονίες,φιλονικίες, θυμὸ κι ὅλη τὴν ὑπόλοιπη σειρὰ τῶν κακῶν. Αὐτὰ τὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωπο, αὐτὰ προξενοῦν τὴ δυσωδία καὶ τὴ φθορά. Κι ὅτι εἶναι ἀκριβῶς αὐτό, κατανοῆστε το ἀπὸ τὸ Δαβίδ, πῶς ἀπεικονίζοντας στὸν ἑαυτό του τὶς πληγὲς τοῦ Ἀδάμ τὶς ἀποκαλεῖ μώλωπες καὶ λέει ὀρθά· Ἐβρώμησαν καὶ σάπισαν τὰ χτυπήματά του ἐξ αἰτίας τῆς ἀπιστίας μου. Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖ μώλωπα καὶ τραῦμα. Λαβώθηκε λοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοή, χτυπήθηκε γιὰ τὶς ἀνομίες, ὅπως λέει ὁ προφήτης· Χτυπήθηκα σὰν τὸ χόρτο καὶ ἡ καρδιά μου ξηράθηκε, γιατὶ λησμόνησα νὰ φάω τὸ ψωμί μου· νὰ φυλάξω δηλαδὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἄφησαν, λέει, μισοπεθαμένο, ὄχι γιατὶ δἐν ἤθελαν νὰ τὸν σκοτώσουν, ἀλλὰ δὲν ἄφησε ὁ Θεός. Δὲ θέλω, λέγει, τὸ θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὅσο τὴ μετάνοιά του. Καὶ ποῦ τὸν ἀφήνουν; Στὸ δρόμο, δηλαδὴ στὴ ζωὴ αὐτή· δρόμος λέγεται τούτη ἡ ζωή, ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πενροῦν ἀπ'αὐτή. Κι ὅταν ἔφτασε στὸ δρόμο ὁ ἱερεύς καὶ τὸν εἶδε, τὸν προσπέρασε. Ἱερέα ὀνομάζει τό μακάριο Μωϋσῆ καὶ Ἀαρών. Σ' αὐτὸ μαρτυρεῖ κι ὁ Δαβὶδ λέγοντος ὅτι ὁ Μωϋσῆς κι ὁ Ἀαρὼν εἶναι ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς του κι ὁ Σαμουήλ ἀπ' αὐτοὺς ποὺ ἐπικαλοῦνται τ' ὄνομά του. Εἶναι τοῦτος λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύμαστος Μωϋσῆς ποὺ δοξάστηκε, ποὺ μὲ τὴ δεκαπλῆ μάστιγά του χτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους· αὐτὸς ποὺ ἔσχισε καὶ ξέρανε τὴν Ἐρυθρὰ καὶ πέρασε ἀπ' αὐτή τὸ λαό, αὐτὸς ποὺ γλύκανε τὸ νερὸ στὸ Μαρρᾶ καὶ πίσω ἀπὸ τὸ σύννεφο μίλησε μὲ τὸ Θεό· αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰ ἀξιοθαύμαστα· αὐτὸς βαδίζοντας τὸ δρόμο τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸν ἄνθρωπο πληγωμένο στὴ γῆ, τὸν προσπέρασε, χωρὶς νὰ τὸν σηκώση. Ὅμοια κι ὁ Λευΐτης, ἡ τάξη τῶν προφητῶν. Γιατὶ αὐτοί, ποὺ ἦρθαν ὕστερα ἀπὸ τὸ Μωϋσῆ, ἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιο δρόμο καὶ συνάντησαν πληγωμένο τὸν ἄνθρωπο, δὲν τὸν ἐσήκωσαν. Οὔτε ὁ Μωϋσῆς μὲ τὰ θαύματά του, οὔτε οἱ προφῆτες μὲ τὰ σημεῖα τους, κανένας δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸ θάνατο, κανένας δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦμα τῆς ἁμαρτίας. Γιατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαν τῆς ἁμαρτίας δεσμῶτες. Μ' ὅλο ποὺ μὲ τὴ σεμνὴ ζωή τους ἔγιναν φίλοι τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ ἦσαν ὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προέρχονταν ἀπὸ τὴν νεκρὴ ρίζα, δὲν μποροῦσαν, κλαδιὰ αὐτοὶ, νὰ ἀποσπάσουν τὴ ρίζα τῆς ἁμαρτίας. Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα, προαίρεση σπλαχνική, φίλος τῶν ὁμοδούλων του, ὅταν ἤρθε στὸ μέρος αὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένο, τὸν λυπήθηκε, τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶ καὶ ἔδεσε τὶς πληγὲς τους, τὶς ἁμαρτίες του. Τό πρόσωπο καὶ τὴ μορφὴ τοῦ Σαμαρείτη παίρνει ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Ἀλλὰ θὰ πῆ κάποιος ἀπὸ τοὺς ἀκροατάς· Γιατί ἀποκαλεῖς τὸν Κύριο Σαμαρείτη; Ναί, Σαμαρείτη τόν λέγω ὄχι γιὰ τὴ φύση τῆς θεότητός του ἀλλὰ γιὰ τὸ σπλαχνικό τρόπο του. Ὁ Σαμαρείτης μὲ τὴν φύση τοῦ σώματός τους ἦταν ὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους, κατὰ τὴ σπλαχνικὴ προαίρεσή του ὅμως δὲν ἤσαν ὅμοιος· φάνηκε ἀνώτερός τους. Ἔτσι κι ὁ Κύριος παρουσιάστηκε σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴ σωματική του μορφή, ὅμοιος μὲ τοῦς προφῆτες καὶ τοὺς πατριάρχες κατὰ τὴν ἀνθρωπίνη φύση ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τὴ Μαρία. Μὲ τὴ δύναμη τῆς θεότητός του ὅμως στάθηκε ἀπ' ὅλους ἀνώτερος. Ἴσος μ' αὐτοὺς στὸ ἀνθρώπινο σχῆμα, ὄχι ἴσος στὴν ὑπερκόσμια δόξα. Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφορία καὶ σκληρότητα προσπέρασαν ἄσπλαχνα τὸν πληγωμένο. Ὁ Σαμαρείτης ὅμως φάνηκε πιὸ σπλαχνικὸς καὶ πιὸ εὐσεβὴς καὶ ἐλεητικός. Ὅμοια κι ὁ Χριστός. Οἱ πατριάρχες κι οἱ προφῆτες ἀδιαφόρησαν γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ ξέπεσε μὲ τὴν παρακοή του. Ἐκεῖνος μόνο ἀποδείχθηκε σπλαχνικὸς κι ἐλεητικός, κατὰ τὸ λόγο τοῦ προφήτη· Σπλαχνικὸς καὶ ἐλεητικὸς εἶναι ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλαιος· καὶ πάλι· Γιατὶ σύ, Κύριε, εἶσαι σπλαχνικός. Κι ὅπως ὁ Σαμαρείτης δὲν ἦταν ἀπὸ τὸ Ἰσραηλιτικὸ ἔθνος ἀλλὰ προερχόταν ἀπὸ ἄλλη χώρα, ἔτσι κι ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν ἀπὸ τὴ γῆ ἀλλὰ ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ἦθε στὴ γῆ· ἦταν Θεὸς κι ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ χάρη μας Ἦταν Κύριος καὶ ντύθηκε τὴ μορφὴ τοῦ δούλου. Ἔνιωσε συμπάθεια γιὰ μᾶς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ κατέβηκε στὴ γῆ, εἶδε τὸν ἄνθρωπο ριγμένο, ληστευμένο, λαβωμένο ἀπὸ τὶς πορνεῖες, τὶς εἰδωλολατρεῖες, τὶς μοιχεῖες, τοὺς φόνους· εἶδε καὶ σπλαχνίσθηκε τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλε κρασὶ καὶ λάδι, ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνάμειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰ ἔβαλε στὸν ἄνθρωπο. Τὶ σημαίνει ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδι; Ἀφοῦ συνδύασε τὴ θεία φύση μὲ τὴν ἀνθρώπινη, ἀφοῦ συνταίριασε τὴν εὐσπλαχνία μὲ τὴ σωτηρία ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο. Ἀφοῦ ἐνέμειξε κρασὶ καὶ λάδι, ἀφοῦ ἕνωσε τὸ ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὸ αἷμα του, ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο ζωή. Γιατὶ μόλις ἔσταξε τὸ αἷμα τοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευρὰ του ξεπλύθηκαν ἀπὸ τὸ χαρτὶ οἱ ἁμαρτίες μας. Τί σημαίνει τώρα· Ἔδεσε τὶς πληγὲς του; Τοῦτο· ἔδεσε τὸ διάβολο κι ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπο. Ἔδεσε τὸ σκάφος κι ἐζωοποίησε τοῦς ναυαγούς, ἐδέσμευσε καὶ ὑπόταξε τὶς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ. Κι ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπο. Ἄν θέλης νὰ τὸ σκεφτῆς καὶ διαφορετικά, ἄκου. Σὰ λάδι προσκομίζει τὸ λόγο τῆς παρακλήσεως, καὶ προσθέτει σὰν στυπτικό κρασὶ τὴ διδασκαλία, ποὺ μαζεύει τὴ σκορπισμένη σκέψη, κατὰ τὸ λόγο τοῦ Ἀποστόλου· Ἔλεγξε, ἐπιτήμησε, πρακάλεσε. Καὶ τὸν ἀνέβασε στὸ ἴδιο του τὸ ζῶο, πῆρε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴ σάρκα πάνω στοὺς ὤμους τῆς θεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό, οὔτε χρυσό, ἤ ἄργυρο, ἤ πολύτιμους λίθους ἀνέβασε ἀλλά τόν κατ' εἰκόνα ἄνθρωπο ἀνέβασε ἀπό τους οὐρανούς, στὸ μεγάλο καὶ θαυμαστὸ καὶ ἁπλόχωρο πανδοχεῖο, σ' αὐτὴν τὴν καθολικὴ Ἐκκλησία. Καὶ τὴν παράδωσε στὸν πανδοχέα, στὸ μακάριο Παῦλο, στὸ στῦλο τῶν Χριστιανῶν, τὸ γνήσιο πανδοχέα, διδοντάς του δυὸ δηνάρια καὶ διὰ μέσου τοῦ Παύλου σὲ κάθε μιᾶς Ἐκκλησίας τοῦς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς δασκάλους καὶ τοὺς λειτουργούς. Δυὸ δηνάρια, τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, λέγοντας· περιποιήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπο, κι ἄν ξοδέψης κάτι ἀκόμα, ἐγὼ θἀ ἐπιστρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσω. Ἐννοεῖ τοῦτο· Φρόντισε γιὰ τὸ λαὸ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὰ ἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύτηκα σὲ σένα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἐπειδὴ εἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι, τραυματισμένοι ἀπὸ τῆς ἁμαρτίες, θεράπευσέ τους, θέτοντας ἐπάνω σὰν σιναπισμὸ τοὺς προφητικοὺς λόγους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματα ἀποκαθιστῶντας τὴν ὑγεία τους μὲ τὶς νουθεσίες καὶ τὶς παρακλήσεις τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ πειθοντάς τους νὰ στέκονται μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ ἀφήσουν τὴν πλάνη τῆς ἁμαρτίας. Ἄν ὅμως κι ἔτσι μείνουν ἀδιόρθωτοι, λύγισέ τους μὲ τοὺς αὐστηροὺς λόγους σου. Γίνε τὸ πρότυπο καὶ τὸ παράδειγμά τους, μὲ τοὺς λόγους, μὲ τὰ ἔργα σου, τὴ συμπεριφορὰ, τὴν πίστη, τὴν ἀγάπη, τὴ σεμνότητα, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν τὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴν ἐνάρετη ζωή σου. Κι ἄν κάμης τοῦτο, ἄν ἀπὸ λόγου σου κάμης κάποια προσθήκη λόγων ἤ ἔργων, ἄν δαπανήσης κάτι ἀκόμα, θὰ σοῦ τὸ δώσω στὴ ἐπιστροφὴ δηλαδὴ στὴ δευτέρα παρουσία μου, τὴν ἀνταποδοτική· θὰ σοῦ δώσω μισθὸ τῶν κόπων σου ἄξιο. Γι' αὐτὸ κι ὁ Παῦλος μὲ τὸ θάρρος τῶν ὑποσχέσων αὐτῶν λέει· Μὲ πολλὴ χαρὰ θὰ ξοδέψω γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ ἀναλωθῶ γιὰ τὶς ψυχὲς σας, ἐννοῶντας τὴ διδασκαλία του πρὸς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ τὴν κηρυκτική του διακονία. Γιατὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ οἰκοδομεῖ καὶ στηρίζει τὶς Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὶς πνευματικὲς ὑποδείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ μοιράζοντας τὸ ὠφέλιμο στὸν καθένα, ὁδηγεῖ τὶς ψυχὲς στὴν αἰώνια ζωή. Στοὺς πάντες ἔγινα, λέει, τὰ πάντα, γιὰ νὰ σώσω τοὺς πάντες. Αὐτὸς εἶναι τῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχέας, ὅλους τοὺς δέχεται κι ὅλους τοὺς φροντίζει· δὲν ἀπομακρύνει τὸν πόρνο, δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδωλολάτρη, κανένα ἄλλον ἀσεβῆ κι ἀκάθαρτο δὲν ἀποδιώχνει, τοὺς δέχεται ὅλους. Σὰν γιατρὸς πλύνει τὶς πληγές, τὶς καθαρίζει καὶ τὶς σφογγίζει μὲ λουτρὸ ξαναγεννημοῦ. Προσφέρει τούς στυφτικούς λόγους, ὅπως τὸ καρσί, γιὰ νὰ μῆν παρασυρώμαστε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τῆς ἅγνοιάς μας ἤ τὶς κακίες μας. Καὶ πάλι μᾶς θεραπεύει μὲ παράληση, σὰν μὲ λάδι ἀλείφοντας τὶς ψυχές μας. Μᾶς λέει ὁ Παῦλος· Σᾶς παρακαλοῦμε, ἀδελφοί μου, μὲ τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ νὰ προσφέρετε τὰ σώματά σας θυσία ζωντανή, ἁγία, ἀρεστή, ὅπως πρέπει νὰ εἶναι ἡ λογική σας λατρεία. Ὅσοι λοιπὸν τυχαίνει νὰ εἴμαστε μαθηταὶ τῶν λόγων τοῦ Παύλου, ἄς φυλάξωμεν τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ μὴν ξεπέσωμε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ τῶν οὐρανῶν, τὴν πόλη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Καὶ μακάρι, μὲ θεραπευμένα τὰ τραύματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός μας, ὑγιεῖς καὶ τέλειοι στὴν πίστη νὰ παρουσιαστοῦμε στὸ Χριστό, σῶοι καὶ θαρραλέοι, χωρὶς νὰ μειονεχτοῦμε σὲ κανένα καλὸ ἔργο καὶ ν' ἀπολαύσωμε τὴν ἀγαθὴ ὑπόσχεση στοὺς οὐρανοὺς μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μαζὶ μ' Ἐκεῖνον, στὸν Πατέρα καὶ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα ἄς εἶναι δόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς αἰῶνες. Ἀμήν
Πηγή: Αναβάσεις
Στις 25 Οκτωβρίου 2012, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας πρόσθεσε ακόμη ένα μάρτυρα στην αγκαλιά του Χριστού μας . Πρόκειται για τον Ελληνορθόδοξο ιερέα Σωτήρη (Φάντι) Χαντάντ ο οποίος υπηρετούσε στον ιερό ναό του Προφήτη Ηλία στη μικρή πόλη Κανάτα με 15.000 κατοίκους, 20 χιλιόμετρα έξω από την Δαμασκό.
Ο μάρτυρας ιερέας βρέθηκε στραγγαλισμένος και με τα μάτια του βγαλμένα, ενώ το σώμα του ήταν γεμάτο από μώλωπες που δημιουργήθηκαν από τα φρικτά βασανιστήρια που πέρασε.
Το μαρτύριο του 43χρονου ιερά Σωτήρη Χαντάντ άρχισε στις 19 Οκτωβρίου όταν απήχθη από ισλαμιστές αντάρτες καθώς πήγε για να τους συναντήσει και να διαπραγματευθεί την απελευθέρωση ενός Χριστιανού γιατρού της ενορίας του που είχαν απαγάγει από πριν.
Οι απαγωγείς ζητούσαν 50 εκατομμύρια συριακές λίρες (660 χιλιάδες δολάρια) λύτρα για την απελευθέρωση του γιατρού. Ο πάτερ Σωτήρης κατάφερε να μειώσει το ποσό περίπου στα μισά ($350,000) από αυτά που ζητούσαν αρχικά. Τη περασμένη Παρασκευή πήγε μαζί με τον πεθερό του γιατρού για να τους δώσει τα λεφτά και να απελευθερώσει τον όμηρο. Αντί αυτού, οι ισλαμιστές αντάρτες τους απήγαγαν και αυτούς.
Οι απαγωγείς ζητούσαν τώρα 750 εκατομμύρια λίρες Συρίας για να απελευθερώσουν και τους τρεις. Τέτοιο μεγάλο ποσό χρημάτων δεν μπορούσε να βρεθεί πουθενά, και έτσι σήμερα το πρωί βρέθηκε η σορός του ιερέα στην Εθνική Οδό μεταξύ Δαμασκού και Κανάτα.
Ο πάτερ Σωτήρης Χαντάντ γεννήθηκε στην πόλη της Κανάτα στις 2 του Φλεβάρη του 1969 από ευλαβείς Χριστιανούς γονείς. Μετά την απόκτηση του απολυτηρίου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σπούδασε στη Θεολογική σχολή Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου, από όπου και αποφοίτησε το 1994. Παντρεύτηκε και χειροτονήθηκε διάκονος στον καθεδρικό ναό της Παναγίας στη Δαμασκό κατά τη διάρκεια του εορτασμού της ονομαστικής εορτής του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Ιγνάτιου Χαζίμ IV.
Στις 14, Ιουλίου του 1995 χειροτονήθηκε ιερέας και εστάλη να υπηρετήσει την ενορία του Προφήτη Ηλία στη γενέτειρά του Κανάτα. Ο πατέρας Σωτήρης υπηρετούσε με ζήλο την ενορία του και συμμετείχε στην ίδρυση του Ορθόδοξου Κατηχητικού Σχολείου της πόλης μαζί με άλλους ευσεβείς πιστούς της ενορίας. Σήμερα βρίσκεται μαζί με τους αγγέλους. Αιωνία του η μνήμη.
ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2665.html
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Παπαζάχο, σεις πώς τον γνωρίσατε το Γέροντα Ιάκωβο;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του. Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν ή μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ' ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Ή πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. "Αν σας πω ότι ό άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Ή μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε. Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ' εκανε πραγματικά ν' άνατριχιάσω,γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.
- Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ό άγγελος σου.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Καί πρόσθεσε:
- Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ό Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ό άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει καί δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ό οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του καί θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οί δαίμονες καί θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία καί την άλλη», τότε ό άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε καί το άλλο καλό». Αυτός είναι ό δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ό δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθόδοξοι χριστιανοί.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δεί ό Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελο σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματα σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ' ένα αίσθημα πανηγύρεως.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ήταν απ'άλλου φερμένος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Καί σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος,ότι δεν είσαι για εδώ.
Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί 'Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994.
ΠΗΓΗ: http://proskynitis.blogspot.com/
Τὸ περασμένο καλοκαίρι δημοσιεύθηκε σὲ ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα μία ἐπιστημονικὴ ἔρευνα μὲ τὸν παραπάνω τίτλο καὶ τὴν ἰδιαίτερη ἐπισήμανση ὅτι ≪οἱ αὐτοκτονίες ἔχουν γίνει καθημερινὸ φαινόμενο στὴν Ἑλλάδα τῆς κρίσης≫.
Ἡ ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια κα Μυρτὼ Νίλσεν δήλωσε σχετικά: ≪Παραδοσιακά, μεταξὺ τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν ἡ Ἑλλάδα βρισκόταν στὶς τελευταῖες θέσεις τῆς κατάταξης μὲ ἀριθμὸ αὐτοκτονιῶν ἀνὰ 100.000 κατοίκους. Τὰ σκῆπτρα στὶς αὐτοκτονίες κατεῖχαν οἱ χῶρες τοῦ Βορρᾶ καὶ κυρίως ἡ Φινλανδία καὶ ἡ Σουηδία≫.
Σήμερα ὅμως τὰ δεδομένα αὐτὰ ἔχουν ἀνατραπεῖ. Ὁ ψυχίατρος κ. Κυριάκος Κατσαδῶρος σημειώνει ὑπεύθυνα γιὰ τὸν ἀριθμὸ τῶν αὐτοκτονιῶν στὴν Ἑλλάδα: ≪Τὸ 2008, ὁπότε καὶ τοποθετεῖται διεθνῶς ἡ ἔναρξη τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ξεπεράστηκε τὸ φράγμα τῆς μιᾶς αὐτοκτονίας τὴν ἡμέρα. Οἱ ἐκτιμήσεις μας σήμερα εἶναι ὅτι ἔχουμε 2-3 αὐτοκτονίες τὴν ἡμέρα≫.
Ἡ κα Νίλσεν κάνει ἰδιαίτερο λόγο γιὰ τὸν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στὸ μεγάλο αὐτὸ κοινωνικὸ πρόβλημα καὶ τονίζει ἀπερίφραστα: ≪Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ πιστοὶ ἄνθρωποι δὲν αὐτοκτονοῦν εὔκολα. Ὄχι μόνο ἐπειδὴ ἡ αὐτοχειρία εἶναι κάτι ποὺ δὲν θέλει ὁ Θεός, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ συνήθως εἶναι μέλη μιᾶς εὐρείας κοινότητας πιστῶν≫.
Ἀλλὰ καὶ ὁ κ. Κατσαδῶρος ἐπισημαίνει: ≪Πραγματικά, αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ πῶ ἕνα ‘‘μπράβο’’ στὴν Ἐκκλησία γιὰ τὸ ἔργο ποὺ προσφέρει στὴ στήριξη τῶν ἀτόμων ποὺ θέλουν νὰ αὐτοκτονήσουν. Δὲν εἶναι μικρὸς ὁ ἀριθμὸς μελλοντικῶν αὐτοχείρων ποὺ ἔφτασε σὲ ἐμᾶς μέσω τῆς Ἐκκλησίας. Συχνὰ πρόκειται γιὰ ἄτομα ποὺ ἔχουν πάει γιὰ ἐξομολόγηση καὶ ἐκεῖ ἔχουν ἐκφράσει τὴν ἐπιθυμία νὰ δώσουν τέλος στὴ ζωή τους. Μὲ πρωτοβουλία τῆς Ἐκκλησίας βλέπουμε αὐτὰ τὰ περιστατικά, τὰ ὁποῖα δέχονται καὶ τὴ δική μας φροντίδα παράλληλα μὲ τὴ στήριξη ποὺ τοὺς παρέχεται ἐκεῖ≫ (≪Τὸ Βῆμα≫ 8-7-2012).
Προξενεῖ ἐντύπωση τὸ ὅτι οἱ δύο αὐτοὶ σοβαροὶ ἐπιστήμονες, ποὺ εἶναι στελέχη μὴ κερδοσκοπικῶν ὀργανισμῶν μὲ στόχο τὴν ψυχολογικὴ στήριξη τῶν ἐμπερίστατων συνανθρώπων μας, δὲν δυσκολεύονται νὰ ὁμολογήσουν τὸν καθοριστικὸ ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στὸ ὀξύτατο σήμερα πρόβλημα τῆς αὐτοκτονίας.
Στὴ φοβερὴ αὐτὴ μάστιγα ἀναφέρεται καὶ εἰδικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κ. Εὐσταθίου, ποὺ κυκλοφόρησε πρόσφατα καὶ τονίζει:
≪Ἀφοῦ ὁ ὑποταγμένος στὴν ὕλη ἄνθρωπος χορτάσει μὲ ψεύτικα δολώματα, ἐφήμερες χαρὲς καὶ ἀπολαύσεις, ἀποδυναμώνεται ψυχικὰ καὶ δὲν μπορεῖ ν’ ἀντιμετωπίσει τὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς, οἱ ὁποῖες ἰδιαίτερα τὸ τελευταῖο διάστημα κατακλύζουν τὴν καθημερινότητά του. Ἔτσι ἀντικρίζει παντοῦ ἀναποδιὲς καὶ μαυρίλα, ἡ πίστη του ἐξασθενεῖ, ἡ κρίση του θολώνει, δειλιάζει, ἀπογοητεύεται, ὁ ὑπερτροφικὸς ἐγωισμός του πληγώνεται, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν αὐτοκτονία.
Σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως τρεῖς εἶναι οἱ κατηγορίες τῶν ἀπεγνωσμένων ποὺ αὐτοκτονοῦν: α) οἱ ἄθεοι, β) οἱ ὀλιγόπιστοι καὶ γ) οἱ συναισθηματικὰ ἀσταθεῖς καὶ ἀδύναμοι. Αὐτοὺς κατεξοχὴν τοὺς ἀνθρώπους ὁ ἀρχέκακος διάβολος πολεμᾶ μὲ τὸ ἰσχυρότερο ὅπλο του, τὴν ἀπελπισία. (...) Ἔτσι τοὺς ὁδηγεῖ στὴν ἀφαίρεση τῆς ἴδιας τους τῆς ζωῆς.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν ὅμως ὁ αὐτόχειρας θέτει τὸν ἑαυτό του ἐκτὸς ζωῆς, ὄχι μόνο τῆς παρούσης, ἀλλὰ καὶ τῆς αἰωνίου. Οἱ ἱεροὶ Κανόνες εἶναι σαφεῖς. Ἡ αὐτοκτονία εἶναι φόνος χωρὶς δυνατότητα μετάνοιας καὶ σωτηρίας, ἄρα θανάσιμο ἁμάρτημα. (...)
Ἂς μὴ λησμονοῦμε ἑπομένως ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος, ἀλλὰ καὶ δῶρο θεόσδοτο καὶ πολύτιμο. (...) Οἱ προσωρινὲς δυσκολίες, ποὺ θ’ ἀντιμετωπίσει ὁ ἄνθρωπος στὴ ζωή του, συμβαίνουν μὲ παραχώρηση τοῦ Μεγάλου Εὐεργέτη μας, γιὰ νὰ καθαρισθεῖ ἡ ψυχή του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του, ὅπως ὁ χρυσὸς καίγεται σὲ πύρινο καμίνι γιὰ νὰ ἀποδείξει τὴ γνησιότητα καὶ τὴν ἀξία του. Ἔτσι, ἔχοντας ἀποδείξει τὴ γνησιότητα τῆς πίστης καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό, θὰ λάβει τὴν αἰώνια ζωή. Καὶ ἂν ὅλα πηγαίνουν ἀνάποδα, ἂς μὴ δειλιάζουμε, γιατὶ ἔχουμε ψυχὴ ἀθάνατη. Καὶ ἂν ὅλα χαθοῦν, (...) ἂς μὴν ἀπελπιζόμαστε καὶ ἂς φυλάξουμε τὴν ψυχή μας σὰν κόρη ὀφθαλμοῦ.(...) Μόνο μὲ προσευχή, μετάνοια, ἐξομολόγηση καὶ τακτικὸ ἐκκλησιασμὸ καὶ πάντα ἀναφωνώντας, ὅπως ὁ δίκαιος Ἰώβ, ‘‘εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον’’ (...), αὐτὸ ποὺ βλέπει κανεὶς στὸ παρὸν ὡς ἀνυπέρβλητο ἐμπόδιο, μπορεῖ νὰ γίνει τὸ εἰσιτήριο τῆς σωτηρίας του στὸ μέλλον≫.
Στὰ πατρικὰ αὐτὰ λόγια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Εὐσταθίου, ποὺ εἶναι γραμμένα μὲ πόνο ψυχῆς, πρέπει νὰ δώσουμε ὁλόκληρη τὴν προσοχή μας, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ στηρίζουμε καὶ τοὺς ἑαυτούς μας καὶ τοὺς συμπατριῶτες μας στὴ δύσκολη περίσταση ποὺ βιώνουμε τὰ τελευταῖα χρόνια.
ΠΗΓΗ: Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», Τευχ. 2054.
του Ιωάννη Σακκά, πρώην Εισαγγελέα
Η νέα σύγχρονη μέθοδος εξόντωσης-γενοκτονίας πληθυσμού είναι τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις. Δημιούργησαν συστημικό κίνδυνο κατάρρευσης του κοινωνικο- ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα και του συνταγματικού δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης.
Στο Στρασβούργο, στις 12/9/2012, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όργανο που λειτουργεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με στοιχεία μόνο από 7/2010 έως 6/2011, διαπιστώνει ότι: α) το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκεται υπό κατάρρευση εξαιτίας των μέτρων λιτότητας, της διογκούμενης ανεργίας (διαπίστωση και της Διεθνής Οργάνωσης Εργασίας – ΔΟΕ) και των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, έχοντας απώλεια εσόδων κάθε έτος περί τα 5 δισ. Ευρώ, και β) οι συντάξεις και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη οδηγούνται προς εξαφάνιση. Ζητήθηκαν δε από την Ελληνική Κυβέρνηση νέα στοιχεία για το Ασφαλιστικό Σύστημα για την περίοδο 7/2011 έως 8/2012 και τι μέτρα έλαβε η Ελληνική Κυβέρνηση για την αποτροπή παταγώδους κατάρρευσης του Ελληνικού Ασφαλιστικού Συστήματος και την προστασία των ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Η παγκόσμια αυτή διαπίστωση από όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύπτει τη δομημένη-οργανωμένη-στοχευμένη κατάρρευση του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως διεθνές κρατικής οντότητας «πειραματόζωο», με συνέπειες εξόντωσης μέρους ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Α) Η παραπάνω διαπίστωση έγινε από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης με στοιχεία από τον Ιούλιο του 2010, ήτοι μετά την εφαρμογή του 1ου Μνημονίου στην Ελλάδα, το νόμο 3845/6-5-2010 ΦΕΚ Α΄ 65, (που φέρει το παραπλανητικό τίτλο: Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη – μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) και μέχρι τον Ιούνιο του 2011.
Β) Η συνέχιση της χρήσης των Μνημονίων μετέπειτα από τον Ιούλιο του 2011 και ειδικά του 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στις 14-2-2012 με το νόμο 4046/14-2-2012 ΦΕΚ Α΄ 28, σε βάρος του Ελληνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης αποκαλύπτει μέχρι σήμερα τους συνεχιστές καταστροφείς του, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, έλληνες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Βουλευτές, Τράπεζα της Ελλάδος, Διοικητές και μέλη Διοικητικών Συμβουλίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων σε συντονισμένη δράση τους με οικονομολόγους του διεφθαρμένου-διαπλεκόμενου δικομματισμού και με την οικονομολογίστικη νοοτροπία της Τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) υπό την καθοδήγηση της Γερμανικής ισοπεδοτικής αλαζονείας και υπεροψίας της καγκελλαρίου Μέρκελ και της αντίστοιχης Γαλλικής της Λαγκάρντ του ΔΝΤ.
Η οικονομολογίστικη αντίληψη της υπερπροστασίας του νομίσματος του Ευρώ (δημιούργημα του γαλλογερμανικού άξονα) στη σύγχρονη κρίση κρατικού χρέους και της τραπεζικής δήθεν «συστημικής» κρίσης, δημιούργησε συστημικό κίνδυνο στο ελληνικό κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα, με δόλιες στοχευμένες κρατικές δράσεις για κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού (ασφαλισμένων, συνταξιούχων, ανέργων κλπ) ως πληθυσμιακής οντότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στοχευμένη αυτή, με χρήση μνημονίων, εξόντωση -γενοκτονία πληθυσμού ευρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Η εξόντωση όμως αυτή ως μορφή γενοκτονίας μέρους ελληνικού πληθυσμού έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις και Ευρωπαϊκά Συντάγματα, όπως το Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 5, 21 και 22), που προστατεύουν το σύγχρονο κοινωνικο-ασφαλσιστικό σύστημα και νομικά δέσμευαν κατά τη λήψη αποφάσεών τους τα ανωτέρω όργανα κρατών, Γερμανίας, Γαλλίας, Ελλάδος, της ΕΕ και διεθνών οργανισμών, όπως του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, και υπαγόρευαν σ΄ αυτά να μη παραβιάσουν τουλάχιστον τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις με οιοδήποτε τρόπο, καθώς αυτές αποσκοπούν στην προστασία πληθυσμού.
Η στοχευμένη κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία ελληνικού πληθυσμού, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενεργοποιεί πλέον τις σχετικές διατάξεις των άρθρων 6 παρ γ και 7 παρ 1 γ-2β, 25 παρ 1 α,β,γ του Ν 3003/8-4-2002 (ΦΕΚ Α 75) για τα εγκλήματα εξόντωσης-γενοκτονίας, έστω και με τη μορφή απόπειρας ή και συνδρομής, αρμοδιότητας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, για εξόντωση-γενοκτονία πληθυσμού στην Ευρωζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υλοποίηση του 1ου και 2ου Μνημονίου στην Ελλάδα στοχεύει και υλοποιεί ολοκληρωτικά την κοινωνικο-ασφαλιστική εξόντωση-γενοκτονία των Ελλήνων, ως εθνική οντότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ότι αυτό συνεπάγεται, με την υποχρεωτική (νομικίστικη) αρπαγή των αποθεματικών κεφαλαίων των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδος και το αναγκαστικό «κούρεμα» τους. Έτσι μεθοδικά δημιούργησαν τα παραπάνω όργανα των Μνημονίων εν γνώσει τους δολίως: α) συνθήκες ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν την φυσική καταστροφή των Ελλήνων ασφαλισμένων εν όλω ή εν μέρει, ως στοχευμένης εθνικής οντότητας και β) συνθήκες ζωής στέρησης πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένες να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του ελληνικού πληθυσμού.
Όλοι οι παράγοντες και οι εκτελεστές των Μνημονίων αρχηγοί κρατών μελών ΕΕ, υπεύθυνοι ΕΚΤ και ΔΝΤ, έλληνες πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές γνώριζαν ότι όφειλαν να προστατέψουν το κοινωνικο ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα βάσει των ειδικών Διεθνών Συμβάσεων Κοινωνικής Προστασίας, που επικυρώθηκαν από τα κράτη μέλη τους και μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Οι Διεθνείς Συμφωνίες-Συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμους στην Ελλάδα ήσαν μεταξύ άλλων οι εξής: α) Ν. 3251/2-6-55 (ΦΕΚ Α’140). Περί κυρώσεως της υπ’ αριθ. 102 Διεθνούς Συμβάσεως αφορώσης ” τα ελάχιστα όρια κοινωνικής ασφαλείας”, β) Ν. 4159/25-4-1961. Περί κυρώσεως της Προσωρινής Ευρωπαϊκής Συμφωνίας στο Παρίσι αφορώσης εις τα συστήματα κοινωνικής ασφαλείας, τα σχετικά με το γήρας, την αναπηρίαν και τους επιζώντας και του προσηρτημένου πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α’ 69), γ) Ν. 4161 της /24-4-1961 Περί κυρώσεως της Προσωρινής – Ευρωπαϊκής Συμφωνίας αφορώσης την Κοινωνική Ασφάλεια εξαιρουμένων των τομέων του γήρατος, της αναπηρίας και των επιζώντων και του προσηρτημένου αυτή Πρωτοκόλλου (ΦΕΚ Α’ 68), δ) ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης με τους Ν 1426/1984 (ΦΕΚ Α 32 ) και Ν 2595/1998, που αποτελεί συμπλήρωμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (ΝΔ 53/1974), ε) το Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα του ανθρώπου που κυρώθηκε με το Ν 1532/1985, στ) ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Κοινωνικής Ασφάλειας που κυρώθηκε με το Ν. 1136/13-3-1981 (ΦΕΚ Α 61), κλπ.
Όλα αυτά τα Διεθνή Νομικά Κείμενα δέσμευαν και δεσμεύουν ακόμα την κάθε Μέρκελ και Λαγκάρντ, τα κράτη της ΕΕ και το ΔΝΤ ως διεθνή οργανισμό καθώς επίσης τους έλληνες πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή περιουσίας των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων. Παρ΄ όλα αυτά προχώρησαν σε Μνημόνια κατά του Ελληνικού Κοινωνικού Συστήματος Ασφάλισης που ήτο υπό κατάρρευση μέχρι τον 6/2011 και μάλιστα με έξωθεν απειλές (κατά τις εκλογές του 2012) κατά του Ελληνικού Λαού.
Οι διεθνείς ευθύνες τους υπάρχουν και παραμένουν για τη συστηματική παραβίαση των διεθνών συνθηκών για την κοινωνική προστασία πληθυσμού, μαζί με τους συνεργούς τους, πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές στην Ελλάδα (ηγεσίες εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας), με το Ελληνικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης να βρίσκεται σε κατάρρευση.
Ιωάννης Σακκάς, Πρώην Εισαγγελέας
Πηγή: http://dikaiopolis.gr/2012/11/01/methodos-exontwshs-tou-laou-ta-mnhmonia/
Μου άρεσε αυτό, γιατί είναι μια πραγματικά αληθινή ιστορία που πολύ σωστά αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της. Αποφασίστε ότι νομίζετε, αφήνοντας τον παράγοντα «φόβο» στην άκρη. Διότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε σ’ αυτόν τον Πλανήτη.
Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων αναρωτιέται κανείς πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας.
Το περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο.
Ο Άβολος Ορισμός για έναν “Άπιστο”…
ΓΕΓΟΝΟΣ: Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία
Τον περασμένο μήνα παρακολούθησα την ετήσια συνέλευση για την διατήρηση/ανανέωση της αδείας μου στην ασφάλεια υπηρεσίας των φυλακών.
Έγιναν παρουσιάσεις από τρεις ομιλητές, για τις τρεις θρησκείες, την Ρωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις πεποιθήσεις τους.
Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βάσεις του Ισλάμ, μαζί με την παρουσίαση βίντεο.
Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων. Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα:
«Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο εναντίων των άπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή
προς όλους τους Μουσουλμάνους) έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους στον Παράδεισο. Αν αυτή είναι η περίπτωση, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του άπιστου;
Δεν υπήρξε διαφωνία με τη δήλωσή μου και, χωρίς δισταγμό μου απάντησε,
«Aυτοί που δεν πιστεύουν!»
Του ανταπάντησα
«Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστα αντιλήφτηκα την απάντησή σας: Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο. Είναι σωστό αυτό;»
Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν της εξουσίας με εκείνη ενός μικρού αγοριού που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα.
Εκείνος ντροπαλά απάντησε
«Ναι».
Στη συνέχεια δήλωσα:
«Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα προσπαθώντας να
φανταστώ τον Πάπα Βενέδικτο να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν’ αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»
Ο Ιμάμης ήταν άφωνος!
Και συνέχισα:
«Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι « φίλος» σας όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν!
Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα. Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»
Θα μπορούσατε να είχατε ακούσει μια καρφίτσα που πέφτει καθώς ο ιμάμης έμεινε άφωνος.
Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποκαλύφθηκε η αλήθεια και το πιστεύω των μουσουλμάνων.
Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με
τον νόμο της Σαρίας.
Ο καθένας στον ΚΟΣΜΟ πρέπει και απαιτείται να το διαβάσει, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα
ενημέρωσης και με την επικρατούσα ‘τρελή πολιτική ορθότητα’, δεν υπάρχει περίπτωσης αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό.
John Harrison MBE. MIDSc
Πηγή: http://thenewsgr.wordpress.com
Στη Βουλή, αυτές τις τραγικές μέρες που διανύουμε, συνεδριάζουν και αποφασίζουν εκ του ασφαλούς, οι εθνοπατέρες, με βάση κάποιους αριθμούς και οικονομικά μεγέθη, από πολλούς όμως αμφισβητούμενα για την αποτελεσματικότητά τους, χωρίς να γνωρίζουν καλά – καλά πού βάζουν με την ψήφο τους την υπογραφή τους, δηλαδή, σε ένα πολυσέλιδο και εν πολλοίς αδιάβαστο τρίτο μνημόνιο και χωρίς να διακινδυνεύουν πολλά οι ίδιοι.
Πίσω όμως από την πόρτα κάθε ελληνικού σπιτιού, παίζεται ένα δράμα. Στο σπίτι του μέσου Έλληνα το άγχος και η αγωνία μεγαλώνει. Χρωστάει δύο και τρία ενοίκια, το ρεύμα τις επόμενες μέρες θα κοπεί, το νερό είναι απλήρωτο, τα κοινόχρηστα έχουν μαζευτεί, από τις τράπεζες τηλεφωνούν συνεχώς για τις δόσεις, το τηλέφωνο είναι κομμένο από πολύ χρόνο, μόνο με τα καρτοκινητά απαντούν - δεν καλούν οι ίδιοι - τα φροντιστήρια των παιδιών καθυστερούμενα, έχει μπουχτίσει η κατσαρόλα σε όσπρια και ζυμαρικά από τους ναούς, έχουν στερέψει τα πορτοφόλια και οι συντάξεις των παππούδων να βοηθάνε συνεχώς τα νοικοκυριά των παιδιών τους. Κάκωση του λαού μας!
Επίσης, δεν είναι μικρή και η ταπείνωση και ο εξευτελισμός. Συνάνθρωποί μας ζητούνε συνεχώς μειώσεις και πίστωση χρόνου, κοροϊδεύοντας εν γνώσει τους ο ένας τον άλλο, ότι ο πρώτος θα πληρώσει «κάποτε» και ο άλλος θα πάρει πίσω τα λεφτά του «κάποτε». Οι τράπεζες προχωρούν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, οι σπιτονοικοκύρηδες σε εξώσεις, μανάδες με τα παιδιά στα χέρια ζητούν χρήματα για λίγο γάλα να αγοράσουν από το φαρμακείο και οπωσδήποτε μια δουλειά, ό,τι και νάναι, για να ξεχρεώσουν το σπίτι τους. Άνθρωποι κλαίνε έξω από το χαμένο πλέον σπίτι που ονειρεύτηκαν και αγάπησαν. Ανάπηροι και πολύτεκνοι βρίσκονται σε απόγνωση, διότι τα επιδόματα ή έχουν παντελώς κοπεί ή καθυστερούν χαρακτηριστικά. Κάποιοι ψάχνουν και στα σκουπίδια!
Και με τα φάρμακα τι θα γίνει; Τι με τα Νοσοκομεία; Μικροβιολογικές εξετάσεις; Ακτινογραφίες; Επάρκεια ιατρών; Υγεία και παιδεία; Δουλειές δεν υπάρχουν, διότι πρόλαβαν οι αλλοδαποί, οι οποίοι - όχι όλοι - περνάνε πιο υποφερτά. Αλλά και οι έμποροι και οι αγρότες, οι καλλιεργητές και οι παραγωγοί, περιορίζονται πλέον στις δικές τους δυνάμεις ή εξακολουθούν και παίρνουν ξένους στη δούλεψή τους σε καθεστώς μαύρης εργασίας με χαμηλά μεροκάματα. Οι Έλληνες πάσχουν!
Οι σχέσεις των ανθρώπων αρχίζουν και υποβαθμίζονται με γεωμετρική πρόοδο. Μπαίνει το στοιχείο της όποιας εκμετάλλευσης. Θύματα οι γυναίκες, οι φοιτήτριες, οι υπάλληλοι, τα νέα τα παιδιά. Οι μαθητές έχασαν την ελπίδα για χαρτζιλίκι και ξέρουν, όταν γυρίζουν νηστικοί από το σχολείο, τι ατμόσφαιρα θα αντιμετωπίσουν. Δεν τολμούν να ζητήσουν δέκα ευρώ για μια εκδρομή, για ένα Σαββατόβραδο. Οι καταστηματάρχες κλείνουν πλέον συστηματικά τα μαγαζιά τους ή κάθονται απέξω, περιμένοντας κάποιον πελάτη με τις ώρες, και, στην καλύτερη περίπτωση, κατεβάζουν απίστευτα τις τιμές ανταγωνιζόμενοι το παρεμπόριο του διπλανού δρόμου. Τα χωράφια ακαλλιέργητα, η ανεργία καλπάζει, ο υπόκοσμος σκληραίνει τη στάση του εφευρίσκοντας και νέους τρόπους παράνομου πλουτισμού, οι φυλακές και τα ιδρύματα υποσιτίζονται, οι κλοπές αυξάνονται, η εγκληματικότητα διογκώνεται, οι δολοφονίες και οι αυτοκτονίες πληθαίνουν, το σαράκι της γκρίνιας μέσα στα σπίτια λυμαίνεται την αγάπη και την ενότητα. Ευαίσθητοι και αξιοπρεπείς άνθρωποι μελαγχολούν και βυθίζονται στην κατάθλιψη. Άλλοι οργίζονται και φρικτά υβρίζουν και καταριούνται. Ο νούς σάλεψε, τα σαγόνια τρέμουν από τα νεύρα, οι γροθιές σφίγγονται απειλητικά. Τα σύννεφα των ακραίων όλο και πυκνώνουν.
Αυτός ο χειμώνας θάναι ο χειρότερος. Πώς δεν σκέφτονται τους ανθρώπους και τις οικογένειες; Τα πρόσωπα είναι ιερά, οι αριθμοί είναι απρόσωποι και ψυχροί. Οι πολίτες δεν είναι σκουπίδια και ζωϋφια. Πως δεν λογαριάζουν ότι δεν γίνονται όλα αυτά που ψηφίζουν; Δεν βγαίνει ο υπολογισμός κάθε σπιτιού. Οι ιερείς και το φιλόπτωχο της κάθε ενορίας γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση. Δεν πάει άλλο!
Όλες οι ηλικίες πλήττονται με αυτά τα μέτρα. Οι γονείς, οι νέοι, οι γέροντες, τα κλαυθμηρίζοντα βρέφη. Όλα τα επαγγέλματα. Οι ταξιτζήδες πλέον περιμένουν στις πιάτσες των επαρχιακών πόλεων δύο και τρείς ώρες για ένα δρομολόγιο. Τα οικοδομικά επαγγέλματα και τα συναφή με τις οικοδομές πέθαναν προ πολλού. Πολλές οικογένειες γύρισαν στις ξυλόσομπες, στις λάμπες πετρελαίου, στα πετρογκάζ και στη γάστρα. Ζυμώνουν μόνες τους. Άλλες έφτιασαν ένα κήπο και κάποιοι πήραν και κατσίκες. Πιθανόν να μη πεθάνουν άνθρωποι από την πείνα στην επαρχία, αλλά είναι και τα μεγάλα αστικά κέντρα και οι λογαριασμοί που τρέχουν. Πέσαμε ήδη σε άλλη κλίμακα πολιτισμού και βιοτικού επιπέδου.
Αλήθεια πως βαστάει η συνείδηση των βουλευτών μας να κόβουν τη σύνταξη από τη γιαγιά στο χωριό; Πως αντέχουν να βλέπουν μια οικογένεια με τρία - τέσσερα παιδιά, και με προβλήματα μάλιστα, να στερείται του πολυτεκνικού επιδόματος, του μόνου που είχε απομείνει ως έσοδο; Πως δεν λυπούνται ανθρώπους, γονείς, να στέκονται στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό, να εκλιπαρούν άλλους για διευκολύνσεις, να απογοητεύουν τα παιδιά τους…; Πως δεν συγκινούνται από το γεγονός ότι άνεργοι ούτε επίδομα ανεργίας κανονικό δε θα πάρουν και γιατί δεν συγκλονίζονται από τις αυτοκτονίες; Δεν ντρέπονται, που αυτοί και οι συγγενείς τους βρίσκονται εκτός της μέγγενης της κρίσης κι ένας ολόκληρος λαός στενάζει; Πως τολμούν να κυττάνε τα μισοτελειωμένα δημόσια έργα χρόνια εγκαταλελειμμένα και χορταριασμένα και κάποιοι επώνυμοι να έχουν θησαυρίσει και ασφαλίσει συγχρόνως τα χρήματά τους έξω; Και πως μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό δεν νοιάζονται για τα ανοιχτά και πληγωμένα εθνικά θέματα, τα οποία θα λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις προσεχώς με το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας; Δεν είναι πατριώτες; Δεν είναι άνθρωποι; Δεν είναι Έλληνες και χριστιανοί; Συνείδηση δεν έχουν;
Τέλος πως θα ψηφίσουν ανάλγητα για τρίτη φορά επώδυνα, αναποτελεσματικά, επαναλαμβανόμενα, απάνθρωπα, αντισυνταγματικά και αντιευρωπαϊκά μέτρα; Πως δεν μπορούν να καθίσουν και να σκεφτούνε κάποια άλλη λύση, πάρεξ αυτής της ανθρωποκτόνου, για να σωθεί αυτός ο τόπος; Όλη η σοφία μαζεύτηκε στα κεφάλια των ξένων; Εμείς στερέψαμε; Φαίνεται πως χάλασε η ψυχή μας και δεν υφίσταται η γενναιότητα του αυτοπροσδιορισμού και της παρρησίας. Δεν έχουνε το θάρρος της υπάρξεως, της γνώμης, της ομολογίας, της διαφωνίας. Γίνανε ανθρωπάκια; Άλογα ζώα στο μαντρί εγκλωβισμένα που φοβούνται την γκλίτσα του τσοπάνη μη χάσουν τη βοσκή τους, τη Βουλή τους και τη βόλεψή τους;
Κρίμα οι απόγονοι ενός Σωκράτη, ενός Κόδρου, ενός Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ενός Γρηγορίου Ε΄ και ενός Χρυσοστόμου Σμύρνης, οι οποίοι θυσιάστηκαν αποφασιστικά για το λαό τους, να φέρονται σα δουλοπάροικοι και υποτελείς, τυφλά όργανα σε εξωτερικές τρόϊκες και εσωτερικές τριάδες! Δεν φοβούνται το Θεό;
Μπορεί ο λαός μας να ξεχνά και να ξεγελιέται, ο Θεός όμως ποτέ! Παλιά και σήμερα βλέπει την κάκωση και την υπομονή του βαπτισμένου λαού Του και περιμένει το πλήρωμα του χρόνου και την υπερχείλιση της κακίας… Όπως επί Μωϋσέως επενέβη ο δίκαιος Θεός για τους Ισραηλίτες που ήταν αιχμάλωτοι και ταλαιπωρημένοι στη δουλεία του Φαραώ της Αιγύπτου, λέγοντας: «Ιδών είδον την κάκωσιν του λαού μου… και της κραυγής αυτών ακήκοα… οίδα γαρ την οδύνην αυτών και κατέβην εξελέσθαι αυτούς εκ χειρός Αιγυπτίων…» (Εξόδ. γ΄ 7-8), έτσι θα κάνει και τώρα! Θα ελευθερώσει το λαό Του από την συναγωγή των πονηρευομένων και «εν ημέρα εκδικήσεως ανταποδώσει»! Διότι «ο Θεός ου μυκτηρίζεται» (Γαλ. στ΄ 7), «φοβερόν δε το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος»!!! (Εβρ. ι΄ 31)
ΠΗΓΗ: https://sites.google.com/site/xrestia/anartiseisall/85
Η σημερινή «κρίση» είναι αποκαλυπτική: Όλοι μιλούν για την απληστία των «εχόντων». (Σύνηθες πάθος). Βέβαια κάποια ξένα κέντρα αποφάσεων αξιοποίησαν αυτή την απληστία για τους δικούς τους σκοπούς. Η «κρίση» αυτή είναι εντελώς υποκριτική. Όταν στον κόσμο υπάρχει ένα δις που ζει με ένα Ευρώ το μήνα, χωρίς στέγη, τροφή και φάρμακα τότε εμείς τολμάμε να μιλάμε για κρίση!!! Όταν η απόσταση μεταξύ αναπτυγμένων και υπανάπτυκτων χωρών κάθε χρόνο διαρκώς διευρύνεται, η δική μας «προοδευτική διανόηση» αρνείται να διαμορφώσει μια εφικτή πρόταση, για να μη θίξει τα πολιτικά της συμφέροντα. Ποια είναι η δική μου πρόταση;
Εφαρμογή της κυκλικής μετανάστευσης: Δηλαδή με βάση διακρατικές συμφωνίες το κράτος μας μπορεί να παρέχει εργασία και εξειδίκευση σε προσωρινούς μετανάστες προερχόμενους από υπανάπτυκτες χώρες, (όπου ζουν π.χ. με ένα Ευρώ το μήνα), με βάση πιστοποιημένα γραφεία διαχείρισης προσωπικού που θα διασφαλίζουν τις συνθήκες εργασίας και διαμονής, (π.χ. δωρεάν κατοικία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη). Θα προβλέπεται υποχρεωτική επιστροφή των μεταναστών, μετά από 4 ή 5 έτη, στις χώρες προέλευσης και αντικατάστασή τους από άλλους. Τριπλό το όφελος: α) οι μετανάστες αποκτούν πολλαπλάσια εισοδήματα σε σχέση με αυτά στην χώρα τους, β) η χώρα προέλευσης ωφελείται από τα εμβάσματα των μεταναστών και την εξειδίκευση που αποκτούν έτσι ώστε επιστρέφοντας να στηρίξουν την ανοικοδόμηση της πατρίδας τους, γ) η χώρα υποδοχής ωφελείται από το φθηνό εργατικό δυναμικό και η οικονομία της γίνεται ανταγωνιστική. Επί πλέον δεν επιβαρύνεται με μειονότητες που δεν μπορούν να ενταχθούν στον εθνικό κορμό. Η κυκλική μετανάστευση είναι ο μόνος τρόπος για τη μείωση των ανισοτήτων στον κόσμο. Εφαρμόζεται από ανταγωνίστριες χώρες με θεαματικά αποτελέσματα.
Τι κάνουμε εμείς; Θα κάνω μία παρομοίωση: Έστω ότι κάποιος πλούσιος έχει μία βίλα και γύρο του υπάρχουν 100 καλύβες όπου ζουν πολύ φτωχές οικογένειες. Δέχεται λοιπόν να φιλοξενήσει στη βίλα του μία οικογένεια από κάποια καλύβα και να μοιραστεί μαζί της το σπίτι του, και μάλιστα να δώσει στα μέλη της τα ίδια δικαιώματα που έχει αυτός και τα παιδιά του ώστε να ζουν πλουσιοπάροχα όπως ο ίδιος. Τι κατάφερε; Να γίνει εχθρός με τις υπόλοιπες 99 οικογένειες που τις άφησε στην εξαθλίωσή τους, καθώς και με τα παιδιά του που δεν ξέρουν πως να φερθούν και σε ποιόν πολιτισμό να ακουμπήσουν. Φαντάσου τώρα την κόρη σου να κάθεται στο ίδιο θρανίο με μία μουσουλμάνα 12 ετών παντρεμένη!!! Τι μπορούν να συζητήσουν;
Αυτό κάνει σήμερα και η χώρα μας. Δέχεται λαθρομετανάστες, κάθε καρυδιάς καρύδι, από εγκληματίες μέχρι κατασκόπους και τρομοκράτες, όλοι τους δήθεν διωκόμενοι, οι οποίοι πούλησαν ότι βρήκαν προκειμένου να φύγουν και να μην ξαναγυρίσουν ποτέ στην πατρίδα τους. Σταδιακά, τους βαφτίζει Έλληνες και τους δίνει ίδια δικαιώματα με αυτά των παιδιών της. Την ίδια ώρα που μπαίνουν εκατοντάδες λαθρομετανάστες από την Τουρκία, την ίδια ώρα φεύγουν κατά χιλιάδες τα Ελληνόπουλα στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά!!! Αυτούς τους εξαθλιωμένους και υπανάπτυκτους μουσουλμάνους θα τους χρησιμοποιήσει η Τουρκία την κατάλληλη στιγμή για τα δικά της συμφέροντα, δηλαδή για το διαμελισμό της Ελλάδος.
Είμαστε η 1η γενιά που βιώνει πρωτόγνωρα φαινόμενα: Βλέπει μεγάλες δυνάμεις να οργανώνουν εμφύλιους πολέμους σε μικρές χώρες με βάση τους δικούς τους πράκτορες. Είμαστε η 1η γενιά που ζει τις πιο ωμές παραβιάσεις της ανεξαρτησίας των εθνών (Ιράκ, Αίγυπτος, Λιβύη, Συρία). Ενώ ταυτόχρονα αυτές οι μεγάλες δυνάμεις ορκίζονται ότι υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα!!! Η ιστορία διδάσκει ότι τα κράτη επικαλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα μόνο όταν έχουν ίδιο όφελος. Π.χ. στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η Γερμανία καταδικάστηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διότι εξανάγκασε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, μέσα στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων και στα κρεματόρια, να υποστούν ένα αργό και βασανιστικό θάνατο. Την ίδια περίοδο του πολέμου η Αγγλία εξανάγκασε σ’ ένα αργό και βασανιστικό θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους στην Βεγγάλη, αφού πρώτα τους αφαιρούσε τα τρόφιμα προκειμένου να ενισχύει το στρατό της. Η Αγγλία ποτέ δεν καταδικάστηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Γιατί; Διότι οι νικητές των πολέμων ποτέ δεν καταδικάζονται!!! Το ίδιο ισχύει και για όλες τις αποικιοκρατικές χώρες οι οποίες έχουν διαπράξει απίστευτες γενοκτονίες προκειμένου να κλέψουν τον πλούτο των φτωχών λαών.
Γι΄ αυτό η διοικούσα εκκλησία θα πρέπει με μεγάλη προσοχή να αναφέρεται σε θέματα που έχουν πολύπλευρες διαστάσεις και διαπλέκονται με πολιτικές σκοπιμότητες και γεωπολιτικά συμφέροντα. Διότι εάν προχωρήσει σε μία αντιπαράθεση με τους ακροδεξιούς, τότε χωρίς να το θέλει, εξυπηρετεί πολιτικά τους αντιπάλους τους και όσους προωθούν τη μουσουλμανοποίηση της Ελλάδος[1]. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά την μεταπολίτευση η Ελλάδα λεηλατήθηκε από τους «προοδευτικούς», πολιτικά και πολιτισμικά, και έφτασε έτσι στην σημερινή εξαθλίωση. Επί 40 χρόνια κανείς δεν τους εμπόδισε να αναρριχηθούν σε όλα τα πόστα και να επιβάλλουν την ιδεολογία τους. (Μέχρι που θέλουν να εξευτελίσουν ακόμη και το πρόσωπο του ίδιου του Χριστού, με πλήρη ανοχή του επίσημου κράτους!!!). Ένα είναι βέβαιο: Οι σημερινοί Φαρισαίοι – «προοδευτικοί» κι' αν ακόμα βλέπανε το Χριστό με το φραγγέλιο, να διώχνει τους βέβηλους και βλάσφημους από το Ναό του Θεού, θα τον έλεγαν ΦΑΣΙΣΤΑ και ΡΑΤΣΙΣΤΗ. Τώρα λοιπόν εμείς διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο!!! ΔΕΝ βλέπουμε αυτούς που ευνουχίζουν και αλλοτριώνουν τον κόσμο. Βλέπουμε μόνο τους άλλους, τους οργισμένους. Και δεν τους βλέπουμε διότι είμαστε ενταγμένοι μέσα στην κοσμικότητα και τον καθωσπρεπισμό. Αν αύριο ξεσπάσει κανένας εμφύλιος και δίπλα μας βρεθεί ένα πτώμα, εμείς θα κοιτάμε ακόμα εάν τον σκότωσαν με ευγενικό τρόπο!!!
Το ερώτημα είναι εμείς τώρα τι κάνουμε για να αποτρέψουμε τη μουσουλμανοποίηση και τον εμφύλιο; Αθωώνουμε τα φίδια που τον καλλιεργούν επειδή έχουν καλούς τρόπους; Αποδεχόμαστε μία «πολυπολιτισμικότητα» που οδηγεί νομοτελειακά στο διαμελισμό της πατρίδος μας; Όλοι αυτοί οι λαθρομετανάστες οδηγήθηκαν έντεχνα και μπήκαν στη χώρα μας παράνομα, χωρίς να μας ρωτήσουν εάν μπορούμε να τους φιλοξενήσουμε. Εάν κάποιος μπει στο σπίτι μου από το παράθυρο θα τον δεχθώ μετά χαράς; Ακόμη και στο Άγιο όρος για να μπεις πρέπει να πάρεις άδεια και διαμονητήριο.
Εγώ μεγάλωσα στον Άγιο Νικόλαο Κάτω Πατησίων στην Αθήνα. Όποτε περνάω από την πλατεία σφίγγεται το στομάχι μου. Μπροστά στον Άγιο Νικόλαο δεν βλέπω ούτε ένα ελληνόπουλο. Ούτε ένα χριστιανόπουλο. Μα ούτε ένα!!! Στην πλατεία αυτή που παίζαμε, εκεί που μεγαλώσαμε, τώρα είμαστε ξένοι. Εμένα ήδη μου κλέψανε την πατρίδα μου. Μου κλέψανε τον τόπο μου. ΓΙΑΤΙ; Ποιός Θεός το θέλει αυτό; Πρέπει να διαλέξουμε:«Επιλεκτική Φιλανθρωπία» ή Σωτηρία της Πατρίδας μας.
Η Ελλάδα σήμερα ζει μια σύγχρονη γενοκτονία και η κοινωνία βυθισμένη στην αλλοτρίωσή της σφυρίζει αδιάφορα και έτσι στηρίζει τα σχέδια για το διαμελισμό της Ελλάδος. Αν υπήρχε μια υγιής διανόηση θα έπρεπε να είχε διαμορφώσει μία πρόταση για τα δισεκατομμύρια των υπανάπτυκτων, εφικτή μέσα στο σημερινό σύστημα, με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων στον κόσμο.
Εγώ είμαι της γενιάς του Πολυτεχνείου που φώναζε «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία». Κάναμε καταλήψεις, υποστήκαμε διώξεις και ορκιζόμαστε σ’ αυτές τις αξίες. Σήμερα αντί ψωμί έχουμε υπερκατανάλωση. Αντί παιδεία έχουμε στρατιές αμόρφωτων και ανιστόρητων. Και αντί ελευθερία έχουμε ασυδοσία. Ιδού η αλλοίωση των αξιών. Η δική μου γενιά ευθύνεται ολοκληρωτικά για το σημερινό κατάντημα. Όταν όμως εγώ αμφισβήτησα την πολιτική των παλιών μου «συντρόφων» και τον δρόμο που ακολουθούσαν, αμέσως οι παλιές φιλίες κατέρρευσαν ...
Ο άνθρωπος θα ταλαντεύεται διαρκώς ανάμεσα στα «αριστερά» και «δεξιά» συστήματα ανάλογα κάθε φορά από που δέχεται μεγαλύτερες αδικίες. Στην πραγματικότητα όμως το πρόβλημα είναι μέσα του. Είναι πρόβλημα αρχών και αξιών, αρετών και παθών. Σ’ αυτό το πρόβλημα εστίασαν όλοι οι σοφοί, από τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους μέχρι και τους Πατέρες της εκκλησίας. Σήμερα, με νέες μεθόδους χειραφέτησης των μαζών, γίνεται συστηματική μεταστροφή συνειδήσεων, αρχών και αξιών. Ο εχθρός δεν είναι ορατός όπως παλιά. Είναι πιο ύπουλος. Μπήκε στα σπίτια μας από τις «κεραίες στα κεραμίδια».
Ανδρέας Γαλάνης
ΠΗΓΗ: http://opougis.blogspot.gr/2012/01/blog-post_5513.html
Η ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΤΗΣ ΖΑΧΟΥΜΛΙΕ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ υπάρχει, χωρίς διακοπή, από τον 13ο αιώνα. Ο ποταμός Νέρετβα χωρίζει την Ερζεγοβίνη σε Ανατολική και Δυτική. Στην Ανατολική Ερζεγοβίνη οι ορθόδοξοι Σέρβοι αποτελούν το 85% του πληθυσμού, στην Δυτική το 10-15% και στα παράλια της Αδριατικής, γύρω από το Ντουμπρόβνικ, το 5-6%. Ο συνολικός σερβικός πληθυσμός της περιοχής είναι περί τις 75 με 80 χιλιάδες (η μικρή απόκλιση των αριθμών οφείλεται στον ακαθόριστο αριθμό αθέων ανάμεσα στους Σέρβους). Από τους υπολοίπους κατοίκους της Ερζεγοβίνης το μεγαλύτερο ποσοστό είναι Κροάτες, ενώ υπάρχουν και λίγοι Μουσουλμάνοι. Η έδρα της Επισκοπής βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Ερζεγοβίνης, το Μόσταρ, όπου και στις δύο όχθες του ποταμού Νέρετβα, πριν τον εμφύλιο, ζούσαν 24 χιλιάδες Σέρβοι, 30 χιλιάδες Κροάτες και 32 χιλιάδες Μουσουλμάνοι. Οι περισσότεροι Σέρβοι κατοικούσαν στην ανατολική όχθη του Νέρετβα.
Όταν άρχισαν οι διαμάχες, τον Μάρτιο του 1992, οι Κροάτες άρχισαν να διώχνουν τον σέρβικο πληθυσμό στη δεξιά πλευρά του Νέρετβα και περικύκλωσαν τα στρατόπεδα του γιουγκοσλάβικου στρατού. Ο γιουγκοσλαβικός στρατός τότε βομβάρδισε το Μόσταρ, καθώς και άλλες περιοχές στις οποίες ήταν συγκεντρωμένος κροατικός πληθυσμός. Ο ίδιος στρατός, τον προηγούμενο χρόνο, κατέλαβε τις γειτονικές ακτές γύρω από το Ντουμπρόβνικ, το οποίο και βομβάρδισε. Το Ντουμπρόβνικ βρίσκεται μέσα στα σύνορα της Κροατίας, όπως αυτά καθορίστηκαν από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο.
Στις 19 Μαΐου 1992, ο γιουγκοσλαβικός στρατός αποσύρθηκε από τις κροατικές ακτές και την περιοχή της Ερζεγοβίνης, με εξαίρεση την συνοριακή περιοχή με το Μαυροβούνι που ονομάζεται Πρέβλακα. Αμέσως μετά, τόσο ο τακτικός στρατός της Δημοκρατίας της Κροατίας από τις ακτές της Αδριατικής, όσο και κροατικές ένοπλες ομάδες από τη Δυτική Ερζεγοβίνη (από οπού οι ίδιοι είχαν ήδηεκδιώξει όλους τους Σέρβους), επετέθησαν στη σερβική πλειοψηφία της Ανατολικής Ερζεγοβίνης και, από τις αρχές του Ιουνίου 1992 μέχρι σήμερα, έχουν καταλάβει το 1/4 του εδάφους της.
Οι περιοχές που κατέλαβαν είναι: όλο το Μόσταρ και από τις δύο πλευρές του Νέρετβα, καθώς και όλοι οι σέρβικοι καταυλισμοί στην κοιλάδα τού Νέρετβα (και από τις δύο πλευρές τού ποταμού), νότια και νοτιοανατολικά κατά μήκος τού ποταμού Bregava, η πύλη Stoca, τα περίχωρα της πόλεως Ljubinje, το 1/3 του Popovo Polje, η περιοχή τού Bobani και τα περίχωρα τού Τρέμπινιε, από όπου και το σφυροκοπούν άγρια. Στην περιοχή τού Τρέμπινιε ζουν περίπου 22 χιλιάδεςκάτοικοι, από τους οποίους 1.800 είναι Μουσουλμάνοι, 1000 περίπου Κροάτες και οι υπόλοιποι Ορθόδοξοι Σέρβοι. Στην βορειοανατολική Ερζεγοβίνη εξακολουθούν μέχρι και σήμερα συγκρούσεις μεταξύ ενόπλων Σέρβων και Μουσουλμάνων στα κεντρικά και πάνω μέρη τού Νέρετβα.
Σήμερα στην Επισκοπή μου έχουν καταστραφεί ολοσχερώς δεκαπέντε (15) εκκλησιαστικά κέντρα:
Mostar και περίχωρα: τρεις ενορίες, ο μεγάλος Καθρεδικός Ναός, το Επισκοπικό Κέντρο (ισοπεδώθηκαν στις 15 και 16 Ιουνίου 1992), τρεις μικρότερες εκκλησίες. Η πλειοψηφία των ορθοδόξων κατοίκων εγκατέλειψε την πόλη, μερικοί είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και αρκετές χιλιάδες σκοτώθηκαν. Τα χωριά της δυτικής όχθης τού Neretva που καταστράφηκαν είναι: Rastani, Bogodo, Raska Gora, Dobric, Biograci Medjine, Vihovici, Slipcici, Bacevici με δύο εκκλησίες.
Duvno (Tomislavgrad) στη Δυτική Ερζεγοβίνη, μία ενορία με δύο εκκλησίες. Οι άνθρωποι είναι φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή έχουν φύγει.
Konjic στη βόρεια καμπή τού Neretva (Σέρβοι 16%, Κροάτες 22%, οι υπόλοιποι Μουσουλμάνοι). Bradina και 25 σερβικά χωριά (περίπου 3,5 χιλιάδες Σέρβοι, μικρή κροατική μειονότητα και μουσουλμανική πλειοψηφία), ολοσχερώς καταστράφηκαν. Τα χωριά αυτά είναι: Brdjani, Zukici, Djepi (ή Cepi), Blacc, Vrdolje, Zagorice, Zivanje, Ljuta, Ovcari, Ribari, Sitnik, Donjc Selo, Gerici, Bjelovcani, Celebici, Pokojisle, Obri, Nevizdraci, Idbor, Ostrozac, Dobrigosce, Paprasko, Repovac, SHunje και Hondici. Στις 25 και 26 Μαΐου 1992 τρεις εκκλησίες καταστράφηκαν, περισσότεροι από 100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν, περί τις τρεις χιλιάδες αρχικά φυλακίστηκαν σε ένα τούνελ τού τραίνου στο όρος Ivan και αργότερα μεταφέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Celebici, Butrovic Polje, Konjic και Ljuta (υπάρχει κατάλογος ονομάτων από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό με 412 ονόματα αιχμαλώτων, που έλαβα τέλη Αυγούστου). Τα παραπάνω χωριά κάηκαν και ολοσχερώς καταστράφηκαν, οι γηραιότεροι Σέρβοι κάτοικοι θανατώθηκαν από τους Μουσουλμάνους, όπως μάθαμε πρόσφατα αναφορικά με το χωριό Djepi (Cepi).
Bjelo Polje πάνω από το Mostar με μία εκκλησία και τα κοντινά χωριά Potoci, Salakovac, Vrapcici κ.α., που κάηκαν πρόσφατα και μετάισοπεδώθηκαν από μπουλντόζες των κροατικών δυνάμεων. Οι κάτοικοι τα εγκατέλειψαν.
Blagaj και τα 4 χωριά κάτω από το Mostar: Cnojnica, Buna, Hodbina, Pijesci, καταστράφηκαν από τις κροατικές δυνάμεις, εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους και είναι άγνωστη η τύχη της εκκλησίας.
Το χωριό Zitomislic και το 16ου αιώνος, βυζαντινής αρχιτεκτονικής, Μοναστήρι κάηκαν ολοσχερώς και καταστράφηκαν. Οι κάτοικοι τα εγκατέλειψαν.
Η πόλη Gapljina και η εκκλησία της ισοπεδώθηκαν, από τους κατοίκους άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν και κλείστηκαν στους πρώην στρατώνες του Dretelj, και άλλοι έφυγαν.
Τα αμιγή σερβικά χωριά Tasovcic, Klepci και Prebilovci στην ανατολική όχθη του ποταμού Neretva, νότια τού Mostar, καταστράφηκαν μαζί με 2 εκκλησίες, 30 άνδρες και γυναίκες σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι έφυγαν. Στις 7 και 8 Ιουνίου 1992 οι κροατικές δυνάμεις ανατίναξαν με εκρηκτικά όλα τα σπίτια, εκκλησίες και κοιμητήρια και στη συνέχεια ισοπέδωσαν την περιοχή με μπουλντόζες. Τα οστά 2000 σχεδόν Σέρβων νεομαρτύρων από τη γενοκτονία των ετών 1941-1945, που βρήκαν σε μία από τις εκκλησίες, τα έκαψαν και σκόρπισαν τη στάχτη στο χώμα.
Η πόλη Metkovic και η παλαιά κωμόπολη Gabela με 2 εκκλησίες που καταστράφηκαν και άλλες 2 που δεν ξέρουμε τι απέγιναν. Από τους κατοίκους, άλλοι αιχμαλωτίσθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και άλλοι έφυγαν.
Η πόλη Stοlak και τα εξής 10 τριγύρω χωριά: Dracevo, Recice, Burmazi, Paprati, Oplicici, Osanici, Donji και Cornji Poplat, Pljesevac, Prenj,καταστράφηκαν και κάηκαν κατά ένα μέρος τους. Οι Σέρβοι κάτοικοι διώχθηκαν και σε 4 εκκλησίες προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές.
Το Cornje Hrasno και τα εξής 3 χωριά στο Κάτω Popovo Polje: Cavas, Dvrsnica, Orasje καταλήφθηκαν και κάηκαν από τον κροατικό στρατό. Οι κάτοικοι έφυγαν και δεν γνωρίζουμε ακόμη τι απέγινε η εκκλησία.
Το 15ου αιώνος μοναστήρι Zavala, με βυζαντινή άρχιτεκτονική και τοιχογραφίες fresco, το χωριό Zavala και τα τριγύρω χωριά: Cvaljina, Orahov Do κ.α. υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές από τους κροατικούςόλμους. Όταν καταλήφθηκαν από τους Κροάτες αρκετοί άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι αναγκάσθηκαν να φύγουν.
Στην περιοχή του οροπεδίου Bohani, τα εξής 16 αμιγή σερβορθόδοξα χωριά: Colubinac, Belenici, Kijev Do, Corogaze, Dobromiri, Pozarno, Baljivac, Rapti, Scenica, Suse, Misite, Copice, Podosoje, Slivnica και Lopoc καταστράφηκαν ολοσχερώς. Τα σπίτια κατεδαφίστηκαν και 3 εκκλησίες ισοπεδώθηκαν.
Τα χωριά Zaplanik, Ivanjica, Zacula καθώς και τα ακόλουθα, αποκλειστικά σερβικά χωριά του δάσους του Trebinje: Kaladjurdjevici, Slavogoblici, Vukovici, Nevada, Οrah, οι 2 εκκλησίες τού Zaplanik και του Zacula, κάηκαν και ισοπεδώθηκαν από μπουλντόζες των κροατικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα οι Κροάτες εκτόξευαν πυραύλους εναντίον των σερβικών χωριών: Velicane, Dracevo, Drijenjani, Tulje, Zakovo, Dohromani, Mrkonjici, Police, Sedlari, Crinljani, Diklici, Jasenica Lug, Hum, Cerovac, Mesari, Staro Slano, στο Ροpovo Polje από τα οποία ο άμαχος πληθυσμός έχει αναγκασθεί να φύγει, ενώ έχουμε και περιστατικά τραυματισμών.
Στο Dubrovnik στο κέντρο της παλαιάς πόλεως κατεδαφίστηκαν η παλαιά ορθόδοξη εκκλησία και 2 εκκλησιαστικά κτίρια, ενώ οι 4.000 Σέρβοι που έμεναν εκεί αναγκάστηκαν να φύγουν.
Είναι αλήθεια ότι οι Σέρβοι της Ερζεγοβίνης δεν καταδίωξαν τους Κροάτες που ζούσαν στις περιοχές τους και επί πλέον ότι όλες οι Ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες σε σερβικό έδαφος βρίσκονται στις θέσεις τους.
Οι σχέσεις μεταξύ των Σέρβων και των Μουσουλμάνων, στα χωριά γύρω στο Nevesina και το Catsko στη βόρεια Ερζεγοβίνη καθώς και στις περιοχές τού άνω Nevetva, δεν είναι καλές, εξ αιτίας των αιφνιδιαστικών τρομοκρατικών επιθέσεων των Μουσουλμάνων και των τρομερών σφαγών που διέπραξαν στους σερβικούς πληθυσμούς των εξής χωριών: Podvelezje πάνω από το Mostar, Zaborani του Neresinje, Izgori πάνω από το Catsko. Αυτές οι σφαγές προκάλεσαν την εκδίκηση των Σέρβων και την εκδίωξη των μουσουλμανικών πληθυσμών. Η πλειοψηφία των μουσουλμανικών τζαμιών βρίσκονται ακόμα στη θέση τους, ενώ μερικά έχουν υποστεί ζημιές από σφαίρες και μερικά άλλα έχουν κατεδαφιστεί.
Ακολουθεί η περιγραφή της καταστάσεως στην οποία βρίσκονται οι Σέρβοι αιχμάλωτοι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Κροατών και των Μουσουλμάνων στην Ερζεγοβίνη.
Σέρβοι αιχμάλωτοι δεν υπήρξαν μόνο στρατιώτες, αλλά ακόμη και γυναίκες και παιδιά και ανάπηροι, που κλείστηκαν σε αρκετά στρατόπεδα συγκεντρώσεως και φυλακές: στο Dretelj κοντά στην Caplina, στην Celovina κοντά στο Mostar, στο Ljubuski, στο Butrovic Polje που βρίσκεται ανάμεσα στη λίμνη Jahlanica και στο Prozor. Οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι ίδρυσαν από κοινού αυτά τα στρατόπεδα για τους Σέρβους στο Celebici, στο Konjic (Αθλητικό Κέντρο), στη Ljuta και στη Bradina (έχουμε στη διάθεσή μας έναν κατάλογο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού με ονόματα 412 Σέρβων που κρατήθηκαν αιχμάλωτοι στο Celebici και στο Konjic).
Μερικοί από τους αιχμαλώτους Σέρβους, άνδρες και γυναίκες, κατάφεραν να διαφύγουν από τα πιο πάνω στρατόπεδα (είτε με τη μέθοδο της ανταλλαγής αιχμαλώτων είτε καταβάλλοντας υψηλά λύτρα σε γερμανικά μάρκα) και μας αφηγήθηκαν ύστερα τα φρικιαστικά βασανιστήρια και τις αγριότητες που υπέστησαν. Έχουμε στην κατοχή μας την αναφορά και την επίσημη βεβαίωση της Σερβίδας Olga Drasko (γεννημένης το 1956) από το Tasovcici κοντά στην Caplinja, πτυχιούχου μικροβιολόγου, η οποία κρατήθηκε για τέσσερεις μήνες(από 5 Μαΐου μέχρι 18 Αυγούστου 1992) στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Dretelj. Έχουμε επίσης στην κατοχή μας την ένορκη βεβαίωση του αυτόπτη μάρτυρα Stevan Antic, Σέρβου από το Konjic γεννημένου το 1903, ο οποίος κρατήθηκε στη φυλακή του Ljubuski 122 ημέρες (από 19 Απριλίου μέχρι 18 Αυγούστου 1992).
Έχουμε ακόμη λάβει τις προφορικές αναφορές τού αυτόπτη μάρτυρα Τσιόρτζιο Σέτσεζ από το Konjic (γεννημένου το 1967), ο οποίος κρατήθηκε 10 μέρες στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Celebici και κατόπιν 4 μήνες σε απομόνωση στο Konjic, από όπου αφέθηκε ελεύθερος αρχές Αυγούστου του 1992 με τη βοήθεια Κροατών φίλων και γερμανικών μάρκων.
Οι αυτόπτες μάρτυρες σε όλες τους τις αναφορές μιλούν για σωματικούς βασανισμούς αυτών των ίδιων όσο και όλων των Σέρβων αιχμαλώτων. Ο Stevo Antic έχασε 23 κιλά βάρους μέσα σε τρεις μήνες και τώρα έχει σπασμένα τα οστά της δεξιάς του πλευράς καθώς επίσης ουλές και διαστρέμματα σε όλο του το κορμί. Η δρ. Olga Drasco μιλάει για τις γυναίκες που βασανίστηκαν και βιάστηκαν κατ’ επανάληψη, όπως η Andja Vojinovic, η Vera Brstina, η Jelena Mrstic και άλλες. Έμπηξαν καρφιά και καρφίτσες κάτω από τα νύχια τηςOlga και με μαχαίρι χαράκωσαν κατ’ έπανάληψη το πρόσωπό της και τους μαστούς της. Μπροστά στα μάτια της χτύπησαν με ρόπαλα τον Rade Bulot από το Prebilovci, τον Dragan Rudan από το Stolac, τον Srecko Maric από το Klepci και τον Bozo Balaban από το Mostar, ο οποίος πέθανε από τα χτυπήματα, καθώς και άλλους.
Ο Stevan Antic, που τον χτυπούσαν κάθε μέρα, ταπεινώθηκε εκ προθέσεως σαν άντρας, σαν Σέρβος και σαν Ορθόδοξος από τους Ρωμαιοκαθολικούς Κροάτες και τους Μουσουλμάνους τού Ισλάμ. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ομαδικών βιασμών Σέρβων, παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων καθώς επίσης και παραδείγματα απάνθρωπων σεξουαλικών εξευτελισμών και ταπεινώσεων που επιβλήθηκαν με την βία.
Πολλές είναι οι αναφορές για θανάτους και αυτοκτονίες Σέρβων αιχμαλώτων που υπήρξαν απόρροια αυτής της κτηνωδίας. Είναι ιδιαίτερα γνωστό ότι στα στρατιωτικά στρατόπεδα οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι στρατιώτες από κοινού παίρνουν Σερβίδες γυναίκες και παιδιά και τα χρησιμοποιούν για κτηνώδεις ασέλγειες (π.χ. στο Mostar, στο Konjic, στο Ravno-Popovo Polje).
Η στάση των Ρωμαιοκαθολικών Κροατών και των εξτρεμιστών Μουσουλμάνων απέναντι στις εκκλησίες, στα μοναστήρια, στα κοιμητήρια και στους άλλους ιερούς σερβικούς τόπους είναι στάση βαρβάρων που προσβάλλει τα ορθόδοξα θρησκευτικά συναισθήματα και την ανθρώπινη συνείδηση.
Στο Konjic, όπως μας είπαν πρόσφυγες αυτόπτες μάρτυρες που διέφυγαν, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας μετατράπηκε σε δημόσιο αποχωρητήριο. Σε άλλους τόπους, όπως στην Bradina, οι αιχμαλωτισμένοι Σέρβοι ορθόδοξοι υποχρεώθηκαν από τους Μουσουλμάνους να βγάλουν τα ρούχα τους και μέσα στον κήπο της Σέρβικης Ορθόδοξης Εκκλησίας να ταπεινωθούν και να ασκήσουν τις μουσουλμανικές θρησκευτικές πρακτικές. Στο Trnovo οι φανατικοί μουσουλμάνοι χόρευαν σαν δερβίσηδες ενώ ταυτόχρονα κατεδάφιζαν την Ορθόδοξη εκκλησία, υμνώντας τον Αλλάχ.
Επισκόπου Ερζεγοβίνης Αθανασίου Γιέβτιτς
28 Σεπτεμβρίου 1992
ΠΗΓΗ: Περιοδικό «ΣΥΝΑΞΗ» ΟΚΤ.-ΔΕΚ 1992 ΤΕΥΧΟΣ 44
Φ. Κόντογλου : « Όσοι απομείναμε πιστοί στην παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα που βυζάξαμε, αγωνιζόμαστε, άλλος εδώ, άλλος εκεί, καταπάνω στην ψευτιά. Καταπάνω σε αυτούς που θέλουνε την Ελλάδα ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά.»
Με μεγάλη μας χαρά πληροφορηθήκαμε ότι η βλάσφημη θεατρική παράσταση Corpus Christi,δεν θα συνεχίσει να παρουσιάζεται στην Αθήνα, όπως έγινε και σε άλλες χώρες του κόσμου, τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, την Αυστραλία κ.λπ.
Αυτό οφείλεται κατά πρώτον στον Παντοδύναμο Θεό, ο Οποίος εισάκουσε τις προσευχές μας και μας λυπήθηκε, μη επιτρέποντας να συμβαίνει προγραμματισμένα τέτοιο κακό στην πόλη μας.
Αξίζει βέβαια να σταθούμε και στον «ιλιγγιώδη» αριθμό των 45ατόμων (!) που παρακολούθησαν την παράσταση την τελευταία φορά, κάτι που καταδεικνύει την προφανή εμπορική αποτυχία του έργου, παρά το ότι οι συντελεστές πράγματι πόνταραν στη διαφήμιση από τις αντιδράσεις του χριστιανικού λαού. Οι δε κριτικές των κοσμικών ανθρώπων που είδαν την παράσταση ήταν απογοητευτικές για τους καλλιτέχνες.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους παρευρέθηκαν εκεί δίνοντας μαρτυρία Χριστού σε τόπο και χρόνο αντιχριστιανικό. Ακόμα μεγαλύτερες ευχαριστίες οφείλονται σε όσους μας βοήθησαν δια της προσευχής προσελκύοντας το έλεος του Θεού σε εμάς αλλά και στους ηθοποιούς. Φιλάμε ευλαβώς τα άγια χέρια των αρχιερέων, των ιερέων και των λαϊκών που μας συμπαραστάθηκαν και με τα θεολογικά τους επιχειρήματα γκρέμισαν συθέμελα τις όποιες αμφιβολίες μας γεννήθηκαν από τα «πλαδαρά» κηρύγματα της «νεοπατερικής» ελίτ.
Ευχαριστούμε τέλος, τους δημοσιογράφους της νεοταξικής εργολαβίας που μας συκοφάντησαν, μας κακοχαρακτήρισαν και μας ταύτισαν με ακραίους πολιτικούς σχηματισμούς. Αν ανοίξουν το Ιερό Βιβλίο της Καινή Διαθήκης θα καταλάβουν πόσο καλό μας έκαναν και ότι πράγματι εννοούμε με όλη μας την καρδιά τις ευχαριστίες προς τα πρόσωπά τους.
Απευθυνόμενοι προς τους συντελεστές της παράστασης, για τους οποίους δεν νοιώσαμε ποτέ μίσος όπως υποστήριξαν, αλλά σεβαστήκαμε τα πρόσωπά τους και καταφερθήκαμε ΜΟΝΟ ενάντια στο αισχρό έργο που ανέβασαν, τους δίνουμε την φιλική συμβουλή, αν πράγματι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, όπως μας λένε, να διαβάσουν με ενδιαφέρον την Καινή Διαθήκη και να καταλάβουν πόσο λάθος έκαναν που προχώρησαν σε αυτή την «καλλιτεχνική» πρόκληση.
Ταυτόχρονα θα διαπιστώσουν πόσο καλό τους έκαναν οι «τραμπούκοι, σκοταδιστές, μεσσαιωνικοί» που απλά άσκησαν το συνταγματικό τους δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά κατά μιας χυδαίας προσβολής προς το Ιερότερο για αυτούς Πρόσωπο. Με τη χάρη του Θεού που διατείνονται ότι πιστεύουν, ευχόμαστε να καταλάβουν πόσο μάταιο είναι να κλωτσούν τα καρφιά (σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν)….Όσο για τον πραγματικό σκοταδισμό, καλό θα είναι να τον ψάξουν στις σκοτεινές στοές, στις οποίες δυστυχώς λαμβάνονται οι αποφάσεις για τις τύχες του κόσμου.
Χαιρόμαστε για αυτή τη νίκη. Ας μην επαναπαυόμαστε όμως. Η Νέα Εποχή κλιμακώνει την επίθεση κατά της Ορθοδοξίας μας και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Ίσως χρειασθεί να χύσουμε και το αίμα μας σε αυτή την ονομαζόμενη «εποχή του Υδροχόου».Γρηγορείτε και προσεύχεσθε…
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/corpus-christi_6916.html
Αυλαία τέλους για τη χυδαία παράσταση Corpus Christi
(01/11/2012 12:16)
Με μια νέα απαράδεκτη σε ύφος ανακοίνωση οι «ηθο-ποιοί» Βάσια Παναγοπούλου και ο Αλβανικής καταγωγής συνεργάτης της Λαέρτης (Θωμάς) Βασίλι έδωσαν τέλος στην βλάσφημη και χυδαία παράσταση Corpus Christi, που παρουσίαζε τον Θεάνθρωπο Κύριο μας Ιησού Χριστό ως κίναιδο!
Βλέπετε Χριστιανοί μου πως δικαιώνεται ο αγώνας εκείνος που στηρίζεται στην ομολογία και μαρτυρία; Βλέπετε Χριστιανοί μου το πώς παρεμβαίνει ο Θεός και κάνει το θαύμα Του όταν η θυσία και η ανιδιοτέλεια προπορεύονται; Βλέπετε πως λυγίζουν οι πολιτικοί άρχοντες και αρχίζουν να πιέζουν παρασκηνιακά όταν έχουν απέναντι τους το Θεό;
Δυστυχώς οι βλάσφημοι συντελεστές της χυδαίας παράστασης δεν κατανόησαν το έγκλημα που διέπραξαν ενώπιον του Θεού και επιχειρούν και πάλι να παρουσιάσουν το μαύρο ως άσπρο στην ανακοίνωση που εξέδωσαν! Δεν κάνουν Χριστιανοί μου τίποτε άλλο παρά να ακολουθούν τα όσα τους παραγγέλνει αυτός που υπηρετούν, ο Σατανάς! Επιχειρούν λοιπόν και πάλι να παραπλανήσουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα λέγοντας πως δεν είχαν πρόθεση να προκαλέσουν το θρησκευτικό συναίσθημα (!!!) με το να παρουσιάσουν τον Χριστό μας ως κίναιδο, να παρουσιάσουν τη θυσία Του για τη σωτηρία του ανθρώπου ως θυσία για τη στήριξη της ανωμαλίας (ομοφυλοφιλίας) (!!!). Και όχι μόνο αυτό αλλά να υποστηρίζουν οι δυστυχείς ότι η υπεράσπιση της ανωμαλίας αποτελεί εκδήλωση αγάπης (!!!). Παγιδευμένοι οι δύσμοιροι στα δεσμά του μιαρού Σατάν διαστρεβλώνουν τα πάντα για να παρασύρουν έστω και την ύστατη στιγμή ενσπείροντας την αμφιβολία στους αδιάφορους συμπολίτες μας και στηρίζοντας την ανωμαλία ως ανθρώπινο δικαίωμα, την οποία ονομάζουν ως διαφορετικότητα!
Ειλικρινά μόνο για λύπηση είναι... Τους λυπάμαι και προσεύχομαι γι’ αυτούς. Προσεύχομαι να προλάβουν να συναντήσουν το έλεος του Θεού και τη μετάνοια, πριν τα πύρινα βέλη της βλασφημίας, που εκτόξευσαν στον ουρανό, επιστρέψουν στα κεφάλια των ιδίων και των οικογενειών τους.
Κρίμα, που σε κάποιους απ’ αυτούς ρέει αίμα ελληνικό, αίμα αγιασμένο από τις θυσίες και τους αγώνες των προγόνων μας για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία...
Στύλος Ορθοδοξίας
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012
http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1723&obcatid=1
Τέλος για το βλάσφημο... "Corpus Christi" και στην Ελλάδα;
Αναβάσεις:
Παρουσιάζουμε την συνέντευξη των Λαέρτη Βασιλείου και της Παναγοπούλου, προς το παρόν ασχολίαστη και χωρίς περικοπές, επιφυλασσόμενοι να διασταυρώσουμε οριστικά το αληθές της δημοσίευσης.Θα ενημερώσουμε οριστικά μέσα στην ημέρα, έτσι ώστε αν ισχύει, να μην ταλαιπωρηθείτε πηγαίνοντας στην διαμαρτυρία.
Η συνέντευξη χωρίς περικοπές όπως παρουσιάστηκε από τον Νίκο Χατζηνικολάου (enikos.gr) Τέλος για το... "Corpus Christi"Με κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν η κα. Βάσια Παναγοπούλου και ο Λαέρτης Βασιλείου, γνωστοποίησαν την αναβολή των παραστάσεων, στο Θέαρο Χυτήριο, του θεατρικού έργου που απασχόλησε την επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα…
Η ανακοίνωση συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:
«Οι παραστάσεις του Corpus Christi, στο θέατρο Χυτήριο, ολοκληρώνονται. Δεν ήταν πρόθεσή μας ούτε να προκαλέσουμε το “θρησκευτικό συναίσθημα” ούτε να δημιουργήσουμε εντάσεις και πολύ περισσότερο να ζήσουμε εικόνες αστυνομοκρατούμενου χώρου θεάτρου. Λυπούμαστε που άθελά μας, άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν, προπηλακίστηκαν, απαξιώθηκαν... Μας προκάλεσε θλίψη το γεγονός ότι το Χυτήριο έκανε το γύρω του κόσμου με απαξιωτικά σχόλια για τη Δημοκρατία μας. Και βάζοντας πάνω απ' όλα το καθήκον μας ως Έλληνες πολίτες να προστατέψουμε τη φήμη της χώρας μας αλλά και τη βαθιά πίστη μας στην Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό που είναι η πίστη της αγάπης και της αποδοχής, δεν γίνεται να επιτρέψουμε την παγκόσμια δυσφήμηση που συντελείται με αφορμή την παράστασή μας.
Παλέψαμε σε αίθουσες δικαστηρίων και δικαιωθήκαμε. Αλλά... Δεν ήταν αρκετό. Συνέχισαν να μας διασύρουν και να βάζουν σε κίνδυνο τους συναδέλφους μας ηθοποιούς αλλά και το σύνολο των εργαζομένων στο θέατρό μας.
Με τη σκέψη στο κοινό μας που σεβόμαστε, προσπαθήσαμε να παίξουμε την παράσταση επί 3 εβδομάδες. Δεν στάθηκε δυνατόν, γιατί δεν μας το επέτρεψαν.. Και φυσικά δεν είναι λύση να συνεχίζουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα... Γιατί αυτό που συνέβη είναι υπαρκτό, εφιαλτικό και μεγάλη ντροπή.
Το μήνυμα που μας απέστειλε ο συγγραφέας του έργου, Τέρενς ΜακΝάλλυ μας προβλημάτισε... “άλλο θέατρο δεν θα είχε αντέξει τόσο... μήπως όμως με όλα αυτά που προσδίδουν στην παράσταση περί “βλασφημίας” χάνεται το πραγματικό μήνυμα του έργου; είναι δυνατόν ένα έργο που γράφτηκε για να μιλήσει για την αγάπη, να καταλήγει να προκαλεί τόσο μίσος;”
Βέβαια, τέτοιες εκδηλώσεις βίας σαν αυτές που εκτυλίχθηκαν μπροστά στην πόρτα του θεάτρου μας στις 11/10, δεν έλαβαν χώρα σε κανένα μέρος του κόσμου, όπου κι αν παίχτηκε το Corpus Christi.. παρά μόνο.. από φανατικούς Μουσουλμάνους(!) που θεώρησαν ότι έπρεπε να εκδώσουν διάταγμα θανάτου για τον συγγραφέα..
Ευχαριστούμε όσους μας στήριξαν στην προσπάθειά μας για την ελευθερία της τέχνης και τη μη φίμωση του θεατρικού λόγου. Όμως εμείς δεν κάνουμε θέατρο για να υποκαταστήσουμε τους θεσμούς.. Δεν λιποψυχούμε και θα δώσουμε τον αγώνα όπου και αν χρειαστεί. Ας προβληματιστούμε όμως, για το Κράτος που παρακολουθεί μουδιασμένο τις δυνάμεις του σκοταδισμού να ασχημονούν..
Αν μια θεατρική παράσταση μπορεί να θέσει θεμελιώδη ζητήματα όπως το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και την ελευθερία της έκφρασης, τότε το Θέατρο είναι παρόν στην αληθινή ζωή..
Η παράσταση CORPUS CHRISTI έχει ήδη κληθεί να λάβει μέρος σε δύο διεθνή θεατρικά φεστιβάλ: στο International Theatre Festival MESS Sarajevo και στο Festival Iberoamericano de Teatro de Bogota.
Εκεί θα βρει και την δικαίωσή της…
για το θέατρο Χυτήριο,
Βάσια Παναγοπούλου & Λαέρτης Βασιλείου»
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/corpus-christi.html
Το μυστικό σχέδιο των Ναζί να λεηλατήσουν τα εκκλησιαστικά κειμήλια του Αγίου Όρους και η προσπάθεια των μοναχών να σώσουν τους ανεκτίμητης αξίας θησαυρούς αποκαλύπτει άγνωστες ως τώρα πτυχές της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
Σε εκτενές δημοσίευμα του το agioritikovima.gr φέρνει στο φως αυτή τη μυστική αποστολή των δυνάμεων κατοχής τον Ιούνιο του 1941.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην διοικητής του Αγίου Όρους Δημ. Γ. Τσάμης στο βιβλίο του «Άγιον Όρος, Προσέγγιση στην πρόσφατη ιστορία του» αναφέρεται αναλυτικά στην προσπάθεια αυτή των Γερμανών.
«Το ενδιαφέρον των Γερμανών για τους θησαυρούς του Αγίου Όρους εκδηλώθηκε από τους πρώτους μήνες της Κατοχής», γράφει ο καθηγητής. «Τον Ιούνιο του 1941 με εντολή των Ανωτάτων Στρατιωτικών Αρχών της Γερμανίας έφθασε στο Άγιον Όρος ο διαπρεπής βυζαντινολόγος καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου και γνωστός φιλοναζιστής δρ Φραντς Ντέλγκερ (Dr. Franz D?lger).Τον καθηγητή Ντέλγκερ πλαισίωνε ομάδα από επιστήμονες και τεχνικούς με έγκριση της Ανωτάτης Αρχής της Γερμανικής Στρατιάς».Την αποστολή αποτελούσαν ο ανθυπολοχαγός Ίνγκραμ (von Ingram), αρχηγός των Sonderkommandos στην Ελλάδα (παράρτημα της Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg) ο καθηγητής δρ Φρ. Ντέλγκερ του πανεπιστημίου του Μονάχου, ο διοικητής των κεντρικών υπηρεσιών του Ράιχ Α. Ντάιντλ (A. Deindl) από το Βερολίνο, ως εντεταλμένος του Al. Rosenberg («για την επιστημονική πληροφόρηση σχετικά με τα προβλήματα της Ανατολικής Εκκλησίας»), ο δρ Ο. Τράιτινγκερ (Dr. O. Treitinger), επιστημονικός συνεργάτης του Ντέλγκερ, ο Κ. Κρες (K. Kress), ειδικός φωτογράφος από το επιτελείο του Rosenberg, ο δρ Μ. Σιώτης του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο διερμηνέας Ε. Τσιγκιρίτης.Σύμφωνα με γερμανικά έγγραφα η αποστολή είχε σκοπό τη μελέτη εγγράφων και χειρογράφων και τη φωτογράφηση των θησαυρών. Τα συμπεράσματα της αποστολής και τα στοιχεία που θα συγκέντρωνε θα στέλνονταν σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας. Για να βοηθηθεί το έργο της αποστολής έστειλαν συστατικές επιστολές στην Ιερά Κοινότητα ο πρόεδρος της κυβερνήσεως Γ. Τσολάκογλου, ο αντιπρόεδρος και υπουργός Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας Λογοθετόπουλος και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος.Ο αντιστράτηγος Χάαρντε, Γερμανός στρατιωτικός διοικητής Θεσσαλονίκης Αιγαίου, στην επιστολή του ανέφερε τα εξής για τον επικεφαλής της αποστολής:«Ο καθηγητής κ. Ντέλγκερ, αρχηγός της ως άνω επιστημονικής επιχειρήσεως, δεν είναι άγνωστος εις τους Πατέρας του Αγίου Όρους και η προσωπικότης του παρέχει πάσαν ασφάλειαν διά την κατάλληλον και προσεκτικήν χρησιμοποίησιν των αρχαίων αντικειμένων.
Παρακαλούμεν όθεν του αγίους Πατέρας να παράσχουν εις τους προαναφερθέντας πάσαν ευκολίαν και κυρίως να επιτρέψουν εις τον κ. Ντέλγκερ να εργάζηται ο ίδιος μέσα εις τα αρχεία και τας βιβλιοθήκας των Μονών, ως και την τη οδηγία αυτού ελευθέραν φωτογράφησιν υπό των τεχνικών, προς εκτέλεσιν της εντολής των Ανωτάτων Στρατιωτικών Αρχών της Γερμανίας».Ο καθηγητής Τσάμης σημειώνει για τον πραγματικό σκοπό της αποστολής υπό τον Ντέλγκερ: «Ο Γερμανός αντιστράτηγος αποσιωπά έντεχνα την αλήθεια και καλύπτεται πίσω από την επιστημονική φήμη του Ντέλγκερ, που ήταν γνωστός στους μοναχούς από επισκέψεις του στο Άγιον Όρος πριν από τον πόλεμο.Στην πραγματικότητα η αποστολή αυτή δεν είχε οργανωθεί με πρωτοβουλία του Ντέλγκερ, αλλά από τη γερμανική υπηρεσία Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg f?r die besetzten Gebiete, που, όπως θα δούμε, το φθινόπωρο του 1943 επιχείρησε να απαγάγει τους θησαυρούς του Αγίου Όρους και ανέθεσε την αποστολή αυτή στο παράρτημά της στην Ελλάδα, το Sonderkommandos Griechenland». Στη διάρκεια της παραμονής τους στο Άγιον Όρος ο Ντέλγκερ και οι φωτογράφοι του γερμανικού Στρατού που τον συνόδευαν έκαναν 1.900 λήψεις (χειρόγραφα, εικόνες, μικρογραφίες, κειμήλια κ.ά.) και όλα αυτά τα στοιχεία αποτέλεσαν τη βάση για το σχέδιο αρπαγής θησαυρών του Αγίου Όρους.Τελικά η Einsatzstab Reinchsleiter Rosenberg προσπάθησε να υλοποιήσει το σχέδιο το φθινόπωρο του 1943 χωρίς όμως επιτυχία. Ο καθηγητής Τσάμης γράφει για αυτή την επιχείρηση η οποία, όπως εκτιμά, μάλλον δεν προχώρησε λόγω της αρνητικής τροπής που είχαν αρχίσει να παίρνουν τα πράγματα για τους Γερμανούς:«Ο Μέρτεν (σ.σ. ο Μαξ Μέρτεν ήταν προϊστάμενος της Γερμανικής Διοικήσεως Μακεδονίας που συνελήφθη στα τέλη της δεκαετίας του '50 ως εγκληματίας πολέμου κρατήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ αλλά τελικά δεν δικάστηκε, γεγονός που προκάλεσε τότε τεράστιες αντιδράσεις) ισχυρίστηκε ότι με δική του υπόδειξη η Γερμανική Στρατιωτική Αστυνομία δεν επέτρεψε στον υπεύθυνο της Sonderstab Rosenberg την είσοδό του στο Άγιον Όρος και ότι με τον τρόπο αυτό ματαιώθηκαν τα σχέδια της υπηρεσίας αυτής.Ο ισχυρισμός αυτός του Μέρτεν δεν είναι βέβαια πολύ πειστικός ούτε ήταν δυνατόν ένας διοικητικός αξιωματούχος να μην πειθαρχήσει σε διαταγές, που προέρχονταν από κεντρική υπηρεσία του Βερολίνου. Προφανώς, θα μεσολάβησε κάτι άλλο, που σήμερα το αγνοούμε, και ίσως δεν θα ήταν άσχετο με την τροπή του πολέμου και ιδίως με τα προβλήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Γερμανοί στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας.Ως προς τη συμμετοχή του Ντέλγκερ τα σχετικά γερμανικά έγγραφα που έχουμε υπόψη μας δεν μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι ο καθηγητής ήταν ενήμερος για την κλοπή των θησαυρών του Αγίου Όρους, που σχεδίαζε από το 1941 το Sonderkommandos Griechenland.Η τελευταία επίσημη επαφή της υπηρεσίας Rosenberg με το Άγιον Όρος έγινε στις 4 Νοεμβρίου 1943. Με εντολή της επισκέφθηκε την Ιερά Κοινότητα στις Καρυές ο Γερμανός διοικητής Αγίου Όρους, Στένγκερ, ο αντισυνταγματάρχης Πφάνεστλ (Pfannestl), καθηγητής της ιατρικής σχολής του Μαρβούργου, και ο καθηγητής Β. Έξαρχος, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα.Ο Στένγκερ εξέφρασε το μεγάλο ενδιαφέρον της υπηρεσίας Rosenberg για το Άγιον Όρος και την επιθυμία της να διαφωτίσει το γερμανικό και γενικά το ευρωπαϊκό κοινό για την πολιτιστική σημασία του Άθω. Τέλος πρόσφερε 22 αντίτυπα με τα πορίσματα της επιστημονικής αποστολής της ομάδας του καθηγητή Ντέλγκερ».Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν πως οι Γερμανοί προσπάθησαν να αρπάξουν τους θησαυρούς με το πρόσχημα της προστασίας τους από τυχόν συγκρούσεις. Όμως οι μοναχοί κατάφεραν να αφήσουν το Άγιον Όρος μακριά από τις συγκρούσεις κι έτσι δεν υπήρχε η «δικαιολογία» για να μεταφέρουν οι Γερμανοί τους θησαυρούς και τελικά να τους αρπάξουν.Τα επιτελεία της «επιχείρησης αρπαγής των θησαυρών»Η γερμανική υπηρεσία που οργάνωσε την επιχείρηση λεηλασίας των θησαυρών είχε δύο ειδικά επιτελεία (Sonderstab). Ο καθηγητής Τσάμης γράφει:- Το πρώτο, με την επωνυμία Religionswissenschaften (Θρησκευτικές επιστήμες), διευθυνόταν από το γενικό επιθεωρητή του Γ' Ράιχ (Reichshauptstellenleiter) Α. Ντάιντλ. Το επιτελείο συγκέντρωνε πληροφορίες και ετοίμαζε μελέτες για την ορθόδοξη Εκκλησία, για τις σχέσεις της με το Βατικανό και για τον ορθόδοξο μοναχισμό. Για το σκοπό αυτόν ο Ντάιντλ είχε αποκτήσει διασυνδέσεις με καθηγητές των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης και επισκέφθηκε μαζί με τον Ντέλγκερ το Άγιον Όρος.-Το δεύτερο επιτελείο, με την επωνυμία «Άθως», είχε επικεφαλής τον καθηγητή Ντέλγκερ και αντικείμενο έρευνας τη μελέτη των θησαυρών του Αγίου Όρους.
iefimerida.gr
"Τέτοια επίθεση κατά των Πολυτέκνων δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Ελλάδα .... "
"Η πληθυσμιακή αλλοίωση συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς και σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θ΄ αποτελούν στον τόπο τους μία μειοψηφία υπό εξαφάνιση..."
Διαβάστε εδώ :
Ακολουθούν τα μηνύματα :
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αθήνα, 23/10/2012
ΜΗΝΥΜΑ
του Προέδρου της ΑΣΠΕ κ. Βασιλείου Θεοτοκάτου
O εορτασμός εφέτος της ημέρας των πολυτέκνων ευρίσκει τον πολυτεκνικό κόσμο σε μία από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας του.
Η οικονομική κρίση, που πλήττει την πατρίδα μας - και όχι μόνον - οδηγεί τις πολύτεκνες οικογένειες σε εφιαλτικές καταστάσεις, αφού για πολλές εξ αυτών υπάρχει πρόβλημα επιβιώσεως. Μπροστά σ΄ αυτή την κατάσταση οι έχοντες την ευθύνη της εξουσίας εξακολουθούν να πολιτεύονται, ως ουδέν να έχει αλλάξει.
Αντί να υπάρξει ένα νοικοκύρευμα του κράτους με περικοπή κάθε δαπάνης, που δεν είναι αναγκαία, συνεχίζονται οι διορισμοί, από όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, εκατοντάδων μετακλητών υπαλλήλων στην Βουλή, ενώ μπορούσαν αντί των διορισμών ν΄ αποσπάσουν δημοσίους υπαλλήλους. Διορίζονται με παχυλότατους μισθούς διάφοροι ημέτεροι της κρατικής εξουσίας (π.χ.12.000 ευρώ μηνιαίως στο συμβούλιο νομισματικής πολιτικής της τραπέζης Ελλάδος!! κ.λπ.).
Συγχρόνως αναγγέλλεται η περικοπή και ουσιαστικώς η κατάργηση των γλίσχρων πολυτεκνικών επιδομάτων και η κατάργηση των αφορολογήτων ποσών για τα παιδιά (!!), σε μια χώρα, που όχι απλώς έχει πρόβλημα υπογεννητικότητος, αλλά έχει ήδη μεταβληθεί σε μία χώρα γερόντων όταν το 20ο/ο του πληθυσμού της είναι άνω των 65 ετών!!
Η πληθυσμιακή αλλοίωση συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς και σε λίγα χρόνια οι Έλληνες θ΄ αποτελούν στον τόπο τους μία μειοψηφία υπό εξαφάνιση. Οι πολύτεκνοι θα εξακολουθήσουν τον δρόμο τους αντίθετα στον κατήφορο με την ελπίδα ότι θα υπάρξει ο «βλάχος και ο μπροστάρης που θα οδηγήσει το κοπάδι στη βοσκή».
Τις θερμότερες ευχές μου στις πολύτεκνες οικογένειες που εορτάζουν σήμερα.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αθήνα, 25/10/2012
ΜΗΝΥΜΑ
του Γεν. Γραμματέα της ΑΣΠΕ κ. Εμμανουήλ Χρυσόγελου
Φέτος η γιορτή των Πολυτέκνων συμπίπτει δυστυχώς, με την φημολογούμενη και μη διαψευδόμενη από πλευράς Κυβέρνησης, εξαφάνιση κάθε ίχνους δημογραφικής και κοινωνικής πολιτικής από την Πολιτεία στη χώρα μας.
Τέτοια επίθεση κατά των Πολυτέκνων δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Ελλάδα και μάλιστα αυτό έγινε από μια Κυβέρνηση, που μέχρι πριν τέσσερεις μήνες, τους Πολύτεκνους τους είχε κάνει σημαία για να τους “υφαρπάξει” φαίνεται μόνο και μόνο… τη ψήφο!
Ακόμη ηχούν στα αυτιά μας, οι διακηρύξεις του Πρωθυπουργού και Υπουργού Εργασίας, ότι «η Ελλάδα δεν γεννάει, γερνάει και ότι η ενίσχυση των Πολυτέκνων δεν είναι σπατάλη, είναι επένδυση στο μέλλον του τόπου».
Ας μάθουν επιτέλους κάποιοι, ότι οι Πολύτεκνοι δεν έκαναν τα παιδιά τους για τα επιδόματα τους, των 44€… Οι Πολύτεκνοι δεν είναι επαίτες! Οφείλουν όμως να αντιληφθούν, ότι η Πολιτεία πρέπει να συμπαρίσταται στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης της Πολύτεκνης οικογένειας. Επίσης να καταλάβουν, ότι τα επιδόματα των Πολυτέκνων προέρχονται κυρίως, από τους ίδιους τους Πολύτεκνους, είναι μία έμμεση μερική επιστροφή ΦΠΑ λόγω των πολλαπλών αγορών, που πραγματοποιούν οι πολυμελείς οικογένειές τους, δεν είναι δηλαδή ξένα χρήματα...
Πώς να τους πιστέψουμε όμως, ότι δεν είναι διώκτες της πολύτεκνης οικογένειας, όταν:
- καταργούν ή δεν επαναφέρουν άμεσα, μέτρα δίχως κανένα οικονομικό κόστος όπως οι Μετεγγραφές των φοιτητών μας ή ο διορισμός των πολυτέκνων εκπαιδευτικών (που ούτε ως ωρομισθίους ή αναπληρωτές δεν τους προσλαμβάνουν..);;;
- εξισώνουν στους δικαιούχους του επιδόματος θέρμανσης, τον οικογενειάρχη των 3 παιδιών με αυτόν των 14 παιδιών;;;
- εξισώνουν στο χαράτσι της ΔΕΗ, τον οικογενειάρχη των 4 παιδιών με αυτόν των 14 παιδιών;;;
- χορηγούν έκπτωση κατά 80% στα πρόστιμα αυθαιρέτων των Μουσουλμάνων, ενώ σε αυτά των Πολυτέκνων, δεν χορηγούν καμία έκπτωση;;;
- δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι τα παιδιά δεν είναι τεκμήριο διαβίωσης… Και ότι ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, είναι όταν το: οικογενειακό εισόδημα διαιρείται διά του αριθμού των μελών της οικογένειας (δηλ. γονέων και τέκνων) και το προκύπτον εισόδημα να φορολογείται ατομικώς;;;
- πέρυσι κάποιοι λασπολόγησαν κατά των παιδιών μας, λόγω των γνωστών μέτρων που έλαβε η κυρία Διαμαντοπούλου…, αλλά όταν φέτος παρουσιάσθηκαν πολύ χειρότερα αποτελέσματα από τους εισαγομένους Μουσουλμάνους, και ομογενείς στα ΑΕΙ και μάλιστα στην πλειονότητα αυτών, ουδείς από αυτούς ενοχλήθηκε;;;
Παρά όλα αυτά, που δυστυχώς συμβαίνουν στη χώρα μας και που εμείς ουδεμία ευθύνη φέρουμε, οι Πολύτεκνοι θα συνεχίσουμε να γιορτάζουμε την ημέρα αυτή των Αγίων μας Προστατών, με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και ότι δεν θα περάσουν όσοι διώκουν την Πολύτεκνη Οικογένεια και το ξεπούλημα του πλούτου της Ελλάδος.
Χρόνια Πολλά στις Οικογένειες μας.
Ποιοί Βουλευτές μίλησαν το Φεβρουάριο του 2012 στη συζήτηση του νόμου για την εισαγωγή του εισοδ.ορίου των 45.000€ στη Βουλή για τα πολυτεκνικά επιδόματα και ποιοι καταψήφισαν. Τελικά το εισοδηματικό όριο , που παρά την αντίθετη νομολογία του ΣτΕ επιβλήθηκε, αποδείχθηκε "βαρέλι δίχως πάτο", διότι οι βουλευτές μας το μειώνουν συνεχώς και με διάφορα πλαφόν ανα νομοθέτημα, προκειμένου να αποτελειώσουν την Ελληνική οικογένεια....
ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΘΕΜΑ: Άρθρο 27 παρ. 22 του Ν. 4052/2012 (ΦΕΚ 41/Α/1-3-2012):
Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για εφαρμογή του Νόμου «Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» και άλλες διατάξεις και ειδικότερα:
α. Ποιοι Βουλευτές μίλησαν στη συζήτηση του νόμου στη Βουλή για την παράγραφο 22 του άρθρου 27 του παραπάνω νόμου και πως τοποθετήθηκε καθένας από αυτούς και
β. Ποιοι Βουλευτές καταψήφισαν την παραπάνω διάταξη.
Α
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Με την κατάθεση του σχεδίου του ως άνω νόμου, η ΑΣΠΕ απέστειλε προς όλους τους Βουλευτάς την παρακάτω επιστολή:
«Η Συγκυβέρνηση με τις περικοπές, που ήδη έκανε ο Υπουργός Υγείας πριν ένα χρόνο, στα πολυτεκνικά επιδόματα (στρογγυλοποιήσεις, 44 και 88 ευρώ μόνο μηνιαίως αντί των 102 στις πολύτεκνες μητέρες με 1 και 2 τέκνα αντιστοίχως κάτω των 23 ετών, περικοπή του πολυτεκνικού επιδόματος του 3ου τέκνου στην πολύτεκνη, που λαμβάνει το πολυτεκνικό επίδομα, κατάργηση των επιδομάτων που εχορηγούντο στα απορφανισθέντα τέκνα κ.λπ.) εξοικονόμησε ετησίως το ποσό των 50.000.000 ευρώ (βλέπε κονδύλια προϋπολογισμού 2010,2011 και 2012). Ήδη για να εξοικονομήσει 30 έως 40 εκατ. ευρώ επιχειρεί εκ νέου να θεσπίσει όρια εισοδήματος για τη χορήγηση των πολυτεκνικών επιδομάτων, εξαλείφοντας κάθε ίχνος δημογραφικής πολιτικής.
Ήδη η Ελλάς είναι η 3η πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου και έχει μεταβληθεί εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης όχι μόνον σε μία χώρα πενομένων πολιτών, αλλά ουσιαστικώς σε μία χώρα εξαθλιωμένων γερόντων, αφού πλέον το 20οο από τα εννέα εκατομμύρια των Ελλήνων είναι άνω των 65 ετών και η Κυβέρνηση αντί να περιορίσει τις σπατάλες και την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος βρήκε την εύκολη λύση. Επιδρομή κατά των γλίσχρων πολυτεκνικών επιδομάτων!!
Aκόμη η Συγκυβέρνηση για λόγους που ουδέποτε έχει εξηγήσει:
α) Αρνείται να θεσπίσει όρια εισοδήματος για τη δωρεάν χορήγηση στους μαθητές των σχολικών βιβλίων, προφανώς επειδή το μέτρο δεν αφορά μόνο τους πολυτέκνους, γιατί τότε θα το καθιέρωνε, αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία τους μη πολύτεκνους και εκεί «π.χ. ένας με εισόδημα 100.000 ευρώ χρειάζεται να λαμβάνει τα βιβλία δωρεάν», κατά την απάντηση του Υπουργού Υγείας.
β) Για τους ίδιους παραπάνω λόγους αρνείται να θεσπίσει όρια εισοδήματος για τη δωρεάν χορήγηση στους φοιτητές των Πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και εκεί «π.χ. ένας με εισόδημα 100.000 ευρώ χρειάζεται να λαμβάνει τα βιβλία δωρεάν», κατά την απάντηση του Υπουργού Υγείας.
Στις δύο παραπάνω περιπτώσεις α΄ και β΄ δεν χρειάζεται η θέσπιση ορίων εισοδήματος, αλλά η έκδοση μιας απλής Υπουργικής αποφάσεως της επί της Παιδείας Υπουργού, όπως προβλέπεται από το άρθρο 2 παρ. 7 του Ν. 15661985, με την οποία θα υποχρεώνονται οι μαθητές να επιστρέφουν τα βιβλία, όπως γίνεται σε πολλές Ευρωπαϊκές Χώρες, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν την επόμενη σχολική χρονιά, διαφορετικά θα τα πληρώνουν. Με αυτή και μόνον την Υπουργική απόφαση θα εξοικονομήσουν πλέον των 50.000.000 ευρώ ετησίως!!
Και αφού η Κυβέρνηση δεν κάνει τα παραπάνω αυτονόητα έρχεται με την παρ. 22 του άρθρου 27 του σχεδίου νόμου: «Εφαρμοστικός νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά με τον ψηφισθέντα Νόμο «Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» και άλλες διατάξεις», να θεσπίσει πως:
«22. Διακόπτεται από 1.1.2012 η παροχή όλων των οικογενειακών επιδομάτων σε πολύτεκνες οικογένειες με τέσσερα τέκνα και στις τρίτεκνες οικογένειες, οι οποίες έχουν συνολικό καθαρό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα άνω των σαράντα πέντε χιλιάδων ευρώ.
Επί του προκειμένου, Κύριε Βουλευτά, σας επισημαίνουμε πως οι πολύτεκνες οικογένειες ανήκουν στις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και γι’ αυτό προστατεύονται ευθέως από το Σύνταγμα το οποίο στην παρ. 2 του άρθρου 21 ορίζει:
«2. Πολύτεκνες οικογένειες … έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος».
Τόσο το Σ.τ.Ε. με αποφάσεις του όσο και η επιστημονική Επιτροπή της Βουλής έχουν αποφανθεί ότι η θέσπιση ορίων εισοδήματος για τη χορήγηση των πολυτεκνικών επιδομάτων είναι αντισυνταγματική.
Καταγγέλλουμε αυτή την απαράδεκτη τακτική και πολιτική της Συγκυβέρνησης και σας παρακαλούμε, στην ονομαστική ψηφοφορία που πιστεύουμε πως θα διεξαχθεί, να καταψηφίσετε την επαίσχυντη παραπάνω διάταξη».
Β
ΠΟΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΜΑΧΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 27
Κατά τη συζήτηση του Νομοσχεδίου στη Βουλή για την επίμαχη διάταξη του άρθρου 27 πήραν το λόγο και μίλησαν κατά σειρά οι παρακάνω Βουλευτές και ένας έκαστος εξ αυτών τοποθετήθηκε ως κατωτέρω:
Μιχαήλ Κριτσωτάκης- Ειδικός Αγορητής του Συνασπισμού:
«Γρήγορα θέλω να πω ότι έχουμε την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων για τις πολύτεκνες οικογένειες στο άρθρο 27, όπου εξαθλιώνετε την πολύτεκνη οικογένεια, διότι βάζετε το όριο των 45.000 ευρώ. Όμως, το ποσό των 45.000 ευρώ για τόσα μέλη σε μία οικογένεια, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τίποτα στη λογική σας [ … ]
Γεώργιος Βλάχος - Βουλευτής Αττικής ΝΔ.:
«Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με τα πολυτεκνικά επιδόματα. Είχατε πει ότι δεν θα μειωθούν περαιτέρω. Σήμερα έχουμε καινούρια μείωση. Θα πρέπει κι εδώ να υπάρξει διευκρίνιση από τη μεριά της Κυβέρνησης [ … ]
Κων/νος Μουσουρούλης – Βουλευτής Χίου Ν.Δ.:
«Δύο λόγια για το επίδομα πολυτέκνων. Αναπροσαρμόζετε το εισοδηματικό πλαφόν από 1/1/2012 στις 45.000 ευρώ. Δε θα σχολιάσω το ότι δεν κάνετε πρόβλεψη για προσαύξηση από το 4ο παιδί και πάνω. Εγώ θέλω να πω ότι οι πολύτεκνοι έχουν ήδη χτυπηθεί βάναυσα στη χώρα μας παραγνωρίζοντας απ’ όλους τους Υπουργούς, όσοι έκαναν τις σχετικές ρυθμίσεις, το τεράστιο δημογραφικό μας πρόβλημα. Τα προβλήματα των πολυτέκνων, κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δικά τους. Είναι και δικά μας. Οι αναλογιστικές μελέτες δε σας το λένε αυτό; Κάποια στιγμή χρειάζονται εργαζόμενοι για να μπορούν να πληρώνουν εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία [ … ]
Κων/νος Καρτάλης –Βουλευτής Μαγνησίας ΠΑΣΟΚ:
«Για το θέμα των πολυτεκνικών και τριτεκνικών επιδομάτων όλοι αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία που υπάρχει με το δημοσιονομικό σκέλος της χώρας. Θα θυμάται ο κ. Υπουργός ότι σε προηγούμενη συνεδρίαση της Βουλής, πριν από περίπου 3 μήνες ήταν ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος, που είχε αποδεχθεί το ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα των 55.000 ευρώ. Σήμερα βρισκόμαστε στη δύσκολη θέση αυτό το εισόδημα να πρέπει να μειωθεί. Αλλά, νομίζω, ότι θα πρέπει να δούμε ένα δημοσιονομικό ισοδύναμο, έστω και σε δεύτερη φάση, αν αυτό δεν επιτευχθεί σήμερα, για να μπορέσουμε να καλύψουμε τις τριτεκνικές και πολυτεκνικές οικογένειες με τέσσερα τέκνα. Επιπροσθέτως να συμπληρώσουμε αυτές τις ρυθμίσεις με μια σειρά από παροχές που δεν είναι υποχρεωτικά δημοσιονομικού κόστους, δηλαδή την επέκταση του νόμου της συνυπηρέτησης για τριτεκνικές και πολυτεκνικές οικογένειες, την αύξηση του αριθμού των μετεγγραφών χωρίς να θίγεται η λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, τη δημιουργία νέων συνθηκών για τη μείωση των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Δηλαδή, συνθήκες που σε κάποιο βαθμό έρχονται να ισοσταθμίσουν τη μείωση που δρομολογείται σήμερα. Εξακολουθώ να επιμένων ότι θα πρέπει να δρομολογηθεί σε επόμενο χρονικό διάστημα μια προσπάθεια για την εξεύρεση ενός άλλου δημοσιονομικού ισοδύναμο για να μην μπουν αυτές οι οικογένειες στο περιθώριο [ … ]
Γεώργιος Καρατζαφέρης – Πρόεδρος ΛΑΟΣ
«Ένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας, Κύριε Υπουργέ – το μεγαλύτερο, αν θέλετε – μια βραδυφλεγής βόμβα που θα σκάσει είναι η υπογεννητικότητα. Το 2030 είναι οριακή ημερομηνία. Θα είναι περισσότεροι οι λαθρομετανάστες από τους έλληνες. Εκεί οδηγούνται τα πράγματα. Και αντί να δίνουμε κίνητρα να κάνουν παιδιά οι έλληνες, εμείς αφαιρούμε αυτά τα κίνητρα. Θα σώσουμε την Ελλάδα, εάν αφαιρέσουμε τα κίνητρα για περισσότερα παιδιά! Την ίδια ώρα οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης έχουν διπλάσιο μέσο όρο παιδιών.
Πηγαίνετε, Κύριε Υπουργέ, αύριο στο «Έλενα». Αν θέλετε, με πολλή χαρά, μπορούμε να πάμε παρέα, για να δείτε τις γέννες, πόσες είναι ελλήνων και πόσες λαθρομεταναστών.
Αυτό λοιπόν, δε δείχνει κάτι; Πού οδηγείται ο τόπος; Δεν πρέπει να βρούμε κίνητρα, για να βοηθήσουμε, να δώσουμε ευκαιρίες στον Έλληνα να κάνει παιδιά; Εκεί θα κάνουμε οικονομία; Εκεί θα βάλουμε περιορισμό;
Νομίζω ότι είναι ορισμένα πράγματα, Κύριε Υπουργέ – δεν ξέρω κάτω από το βάρος ποιων καταστάσεων – σας οδήγησαν σε αυτό το δημιούργημα. Δεν είναι ένα δημιούργημα με υπογραφή Λοβέρδου. Το ξαναλέω. Και έχω το δικαίωμα να το λέω αυτό, Κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας τον άνδρα. Και γνωρίζω ότι μπορείτε το καλύτερο, γιατί αυτό το πράγμα έχει αυτήν την προχειρότητα που δεν μπορεί να είναι με υπογραφή Λοβέρδου. Κάτι συνέβη. Και σας διαβεβαιώνω ότι θα το ψάξω. Θα το ψάξω, γιατί λυπάμαι, όταν άνθρωποι τους οποίους έχουμε ξεχωρίσει για τις νοητικές τους διαδρομές και για την εργατικότητά τους μας φέρνουν τόσο πρόχειρα νομοθετήματα. Κάτι δεν πάει καλά. Και αν, Κύριε Υπουργέ, χάλασε και ο Λοβέρδος, τότε φαντάσου τι γίνεται με όλους τους άλλους [ … ]
Αστέριος Ροντούλης- Βουλευτής Λαρίσης ΛΑΟΣ
«Και έρχομαι σε ένα τρίτο ζήτημα και τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε. Έρχομαι στο ζήτημα της παραγράφου 22 του άρθρου 27 του νομοσχεδίου και αναφέρομαι στην περικοπή των πολυτεκνικών και τριτεκνικών επιδομάτων, κύριε Υπουργέ. Κοιτάξτε να δείτε τώρα. Πριν αλέκτορα φωνήσαι…, έχω επαληθευτεί, έχω δικαιωθεί στην προηγούμενη κριτική που σας άσκησα, όταν περιορίσατε διά των εισοδηματικών κριτηρίων τα πολυτεκνικά και τριτεκνικά επιδόματα. Είχατε βάλει ένα όριο τότε των 55.000 ευρώ ως εισοδηματικό όριο. Από του Βήματος της Βουλής είχα ρωτήσει τον Ανδρέα Λοβέρδο προσωπικά, γιατί ξέρω το προσωπικό ποιόν και τις ευαισθησίες του ανδρός: «Τι θα γίνει, κύριε Υπουργέ, εάν μετά από λίγους μήνες περιοριστεί το εισοδηματικό κριτήριο και μειωθεί;» και μου είχατε πει: «Δεν μπορεί να γίνει αυτό, κύριε Ροντούλη». Είναι καταγεγραμμένο στα Πρακτικά. Και βλέπετε ότι πάρα πολύ σύντομα πέσαμε κατά 10.000. Και σας λέω: Έρχεται ένας άλλος Υπουργός ή πάλι ο Λοβέρδος επικαλούμενος λόγους δημοσιονομικής ανάγκης και περιορίζει πάλι στις 35.000 το εισοδηματικό όριο. Πού θα πάμε, κύριε Υπουργέ; Πού θα σταματήσουμε;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έχετε δίκιο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ναι, ευχαριστώ πολύ και πράγματι σας τιμά η εντιμότητα με την οποία συμπεριφέρεστε στο Κοινοβούλιο. Μου λέτε ότι έχω δίκιο. Ναι. Πού να το βρω το δίκιο μου; Δηλαδή, μου λέει ένας Υπουργός που φέρνει μία διάταξη ότι έχω δίκιο στην κριτική μου. Ναι, αλλά το δίκιο πρέπει να αποτυπωθεί και στο νομοθετικό κείμενο.
Έχω, λοιπόν, τονίσει, κύριε Πρόεδρε, μετ’ επαναλήψεως και μετ’ επιτάσεως ότι δεν είναι συνταγματικά ανεκτό -και ο συνταγματολόγος Ανδρέας Λοβέρδος το γνωρίζει- να επιβληθούν εισοδηματικά κριτήρια, όπως έχει νομολογήσει και το Συμβούλιο της Επικρατείας και έχει πει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής.
Το άρθρο 21 παράγραφος 2 του Συντάγματος επιτάσσει ειδική μέριμνα για την πολύτεκνη οικογένεια, γιατί είναι η πλέον ευπαθής κοινωνική ομάδα.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω. Θα μου δώσετε ένα λεπτό με την ανοχή σας, γιατί είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το ζήτημα και αφορά χιλιάδες οικογένειες.
Κύριε Υπουργέ, πόσο θέλουμε να εξοικονομήσουμε; Θέλουμε να εξοικονομήσουμε 43 εκατομμύρια ευρώ. Κάνω προσωπική έκκληση στον Ανδρέα Λοβέρδο. Υπάρχει και η λογική των δημοσιονομικών ισοδυνάμων.
Θα σας πω δύο εξ αυτών και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Μπορούμε να έχουμε μια απλή υπουργική απόφαση της κ. Άννας Διαμαντοπούλου, που προβλέπεται από το άρθρο 2 του ν. 1566/85, η οποία θα προβλέπει ότι οι μαθητές υποχρεούνται να επιστρέφουν τα βιβλία τους για να χρησιμοποιηθούν από τους μαθητές της επόμενης χρονιάς, όπως γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ξέρετε πόσο θα εξοικονομήσουμε, κύριε Υπουργέ; Θα εξοικονομήσουμε 50 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή παραπάνω από τα 43 εκατομμύρια που κόβουμε τώρα από τις πολύτεκνες οικογένειες!
Να πω και ένα δεύτερο δημοσιονομικό ισοδύναμο, κύριε Πρόεδρε, και τελειώνω. Ξέρετε ότι τα κόμματα –ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, όλοι- το 2011 πήραν 54 εκατομμύρια ευρώ. Γιατί δεν περικόπτουμε τις δαπάνες των κομμάτων και να δοθούν τα χρήματα για να καλύψουμε αυτό το δημοσιονομικό κενό, που τώρα προσπαθείτε να καλύψετε με περικοπές από την ευαίσθητη αυτή κοινωνική ομάδα;
Επιτέλους, πρέπει να καταλάβουμε, κύριε Πρόεδρε, ότι το 20% των γηγενών Ελλήνων, που είναι 9 εκατομμύρια, είναι άνω των εξήντα πέντε ετών. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την τεράστια, αν θέλετε, αρνητική κατάσταση που προκαλείται στο ελληνικό έθνος από μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Σας ευχαριστώ, κύριε Ροντούλη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Φθίνει το ελληνικό αίμα, χάνεται ο ελληνικός πληθυσμός και πάμε και χτυπάμε, σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία, τον αιμοδότη του ελληνικού έθνους, τους πολυτέκνους! Είναι δυνατόν; Για αυτά τα 43 εκατομμύρια να καθίσουμε κάτω μαζί και να βρούμε δημοσιονομικά ισοδύναμα.
Σας παρακαλώ πολύ να το αποσύρετε. Θα είναι μια γενναία πράξη εκ μέρους σας. Θα καταγραφεί στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κύριε Ροντούλη, είπατε εν τη ρύμη του λόγου σας, όπως πράγματι συμβαίνει, ότι ο κύριος Υπουργός έδωσε δίκιο στα επιχειρήματά σας. Αυτό να το αξιοποιήσετε κοινοβουλευτικά. Το αξιοποιώ εγώ τώρα.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Γι’ αυτό απευθύνθηκα προσωπικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Το αξιοποιώ εγώ με την έννοια ότι θα κριθεί οριστικά σε ευθετότερο χρόνο. Αυτό υπονοείτε με το να σας δίνει το δίκιο. Είναι έτσι, κύριε Υπουργέ, ή όχι;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Έτσι είναι.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Έχει τη γενναιότητα ο συγκεκριμένος Υπουργός…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Σας παρακαλώ, κύριε Ροντούλη. Αυτό είναι κατάχρηση πλέον.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: …να πει «το αποσύρω και θα βρούμε μαζί δημοσιονομικό ισοδύναμο[ … ]
Παναγιώτης Κουρουμπλής –Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας-
Ανεξάρτητος:
«Όσο αφορά τους πολυτέκνους, Κύριε Υπουργέ, θα πω τουλάχιστον για την πολύτεκνη οικογένεια που έχει μέσα ένα ανάπηρο ή για τις υπερπολύτεκνες οικογένειες. Αν δεν μπορεί να απαλειφθεί αυτή η διάταξη διότι νομίζετε ότι το διοικητικό κόστος θα είναι μεγαλύτερο απ’ αυτά που θα κερδίσετε, τουλάχιστον λάβετε υπ’ όψιν σας αυτές τις δύο περιπτώσεις [ … ]
Ηλίας Πολατίδης – Βουλευτής Σερρών ΛΑΟΣ
«Το παρόν νομοσχέδιο διαπράττει πολλές απρέπειες και αίσχη. Θα ξεκινήσω με το θέμα των πολυτέκνων και μη μου πείτε, Κύριε Υπουργέ, ότι δεν είναι αίσχος σε αυτούς που είναι πολύτεκνοι και υπερπολύτεκνοι, όταν πρέπει στοιχειωδώς να έχουν το εισόδημα το οποίο λέτε, για να μπορέσουν να επιζήσουν, εσείς να τους κόβετε το πολυτεκνικό επίδομα. Υπάρχουν οικογένειες με δέκα, δώδεκα και δεκατρία παιδιά. Θα τους τιμωρήσουμε γι’ αυτό; Αυτό κάντε και πρέπει να ντρέπεστε γι’ αυτό που κάνετε [ … ]
Αθανάσιος Λεβέντης- Βουλευτής Ανεξάρτητος
«Όχι» στο άρθρο 27 στη διακοπή των επιδομάτων των πολυτέκνων [ … ]
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ – Βουλευτής Αχαϊας ΛΑΟΣ
Γιατί αλήθεια πριν από ένα χρόνο το πλαφόν στους πολύτεκνους ήταν 55 και φέτος έγινε 45; Εάν κάποιος έχει πολλά παιδιά, θα πρέπει να τους μειώσει το πρόγραμμα σπουδών τους; Εάν ένας έχει εννιά παιδιά, δεν θα πρέπει να τα στείλει να σπουδάσουν; Θα πρέπει να πει: «εσείς οι δύο από την οικογένεια» -αλά παλαιά- «θα πάτε, αν βρείτε δουλειά, να εργαστείτε για να βοηθήσετε να σπουδάσουν τα αδέλφια σας». Γιατί έτσι γινόταν. Γιατί γίνεται αυτή η έκπτωση απέναντι στην πολύτεκνη οικογένεια; Η Επιστημονική Διεύθυνση της Βουλής την χαρακτηρίζει αντισυνταγματική αυτήν την έκπτωση, διότι το μέτρο που παίρνετε είναι αντικίνητρο.
Εμείς δεν φέραμε εδώ στην Ολομέλεια της Βουλής σαν Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός την πρόταση να παρθούν πρόσθετα μέτρα υπέρ των πολυτέκνων; Γιατί αγγίζουμε αυτήν την κατηγορία που είναι η μοναδική την οποία χρειαζόμαστε; Γιατί ακολουθεί στη συνέχεια η διάταξη της εναρμόνισης με την Οδηγία 2009/52 εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να πάρουμε μέτρα προστασίας των λαθρομεταναστών που έρχονται εδώ, τους εκμεταλλεύονται κάποιοι εργολάβοι, υπεργολάβοι, επιχειρηματίες ή εργοδότες και πρέπει να προστατευτούν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εάν είναι ανήλικοι, αμέσως να αποκτήσουν και δικαίωμα παραμονής στη χώρα μας, να πάρουν τον ένα χρόνο. Και υπάρχουν μια σειρά από άλλες διατάξεις εδώ που διευκολύνουν την νομιμοποίησή τους.
------------
ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ - Β ο υ λ ε υ τ ή ς ΠΑΣΟΚ Ν. Αχαϊας
Δελτίο Τύπου – 1/03/2012
Προς: την Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος
Αγαπητοί φίλοι,
Προστασία στην πολύτεκνη οικογένεια
Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή του εφαρμοστικού νόμου αρμοδιότητας Υπ. Υγείας και Κοινωνικής αλληλεγγύης και Υπ. Εργασίας, σύμφωνα με το νόμο του νέου μνημονίου, ο βουλευτής Αχαΐας Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος δήλωσε:
«Καταψήφισα την κατάργηση των πολυτεκνικών επιδομάτων που προέβλεπε με την παρ. 22 του άρθρο 27 το νομοσχέδιο του εφαρμοστικού νόμου του νέου μνημονίου, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης και με σεβασμό στον κοινωνικό ρόλο της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας.
Δεν έχουμε το πολιτικό, ηθικό και κοινωνικό δικαίωμα να αφαιρούμε τα επιδόματα από τις πολύτεκνες οικογένειες, τη στιγμή που υπάρχει μεγάλη υπογεννητικότητα στη χώρα μας.
Θα συνεχίσω να βρίσκομαι δίπλα τους και να στηρίζω κάθε δίκαιο αίτημα που θα εκφράζεται από τα θεσμικά τους όργανα, όπως άλλωστε είχα πράξει και στο παρελθόν με συγκεκριμένες παρεμβάσεις. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στις 22 Δεκεμβρίου 2011, 28 βουλευτές υπογράψαμε επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της χώρας και όλους τους Υπουργούς, με την οποία καταθέσαμε Πρόταση για ένα Πρόγραμμα Θετικών Δράσεων για τη Στήριξη όλων των Οικογενειών, όπου προτείναμε ειδικά μέτρα για τις πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες».
Γ
ΠΟΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 27 ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Από τον ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ ζητήθηκε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία κατά την ψήφιση του παραπάνω νομοσχεδίου τόσο κατ΄ άρθρο όσο και στο σύνολό του.
Αρνήθηκαν να ψηφίσουν το άρθρο 27 οι παρακάτω Βουλευτές:
ΛΑΟΣ:
1. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γεώργιος
2. ΠΛΕΥΡΗΣ Αθανάσιος
3. ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κων/νος
4. ΝΤΟΥΚΑΚΗΣ Μανούσος
5. ΚΑΛΑΠΟΘΑΡΑΚΟΣ Χρήστος
6. ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Αλέξανδρος
7. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ Ουρανία
8. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Άγγελος
9. ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κυριάκος
10. ΚΙΛΤΙΔΗΣ Κων/νος
11. ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Αστέριος
12. ΜΑΡΚΑΚΗΣ Παύλος
13. ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ Βαϊτσης
14. ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ Γεώργιος
15. ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ Ηλίας
Κ.Κ.Ε.:
1. ΠΑΠΑΡΗΓΑ Αλεξάνδρα
2. ΠΑΦΙΛΗΣ Αθανάσιος
3. ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ Σπυρίδων
4. ΜΑΥΡΙΚΟΣ Γεώργιος
5. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Νικόλαος
6. ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ Ιωάννης
7. ΜΩΡΑΪΤΗΣ Νικόλαος
8. ΓΚΙΟΚΑΣ Ιωάννης
9. ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Νικόλαος
10. ΜΑΡΙΝΟΣ Γεώργιος
11. ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ Σοφία
12. ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ Θεόδωρος
13. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Χαράλαμπος
14. ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Αντώνιος
15. ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σταύρος
16. ΝΑΝΟΣ Απόστολος
17. ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ Διαμάντω
18. ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Βαρβάρα (Βέρα)
ΣΥΡΙΖΑ
1. ΤΣΙΠΡΑΣ Αλέξιος
2. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ Δημήτριος
3. ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ Μιχαήλ
4. ΚΟΥΡΑΚΗΣ Αναστάσιος (Τάσος)
5. ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ευαγγελία (Λίτσα)
6. ΔΙΩΤΗ Ηρώ
7. ΔΡΙΤΣΑΣ Θεόδωρος
8. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Παναγιώτης
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ :
1. ΔΗΜΑΡΑΣ Ιωάννης
2. ΣΑΚΟΡΑΦΑ Σοφία
3. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Βασίλειος
4. ΛΕΒΕΝΤΗΣ Αθανάσιος
5. ΚΑΤΣΕΛΗ Λουκία – Ταρσίτσα
6. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία –Ελίζα (Μαριλίζα)
7. ΜΙΧΟΣ Λάμπρος
8. ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Παναγιώτης
9. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ Ανδρέας
10. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία
11. ΚΑΣΣΑΡΑΣ Γεώργιος
12. ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Ιωάννης
13. ΚΑΤΣΟΥΡΑΣ Χρήστος
14. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χαράλαμπος
15. ΤΕΚΤΟΝΙΔΟΥ Κυριακή
16. ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ Γεώργιος
17. ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ Ηλίας
18. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ Ευάγγελος
19. ΛΙΑΝΗΣ Γεώργιος
20. ΚΑΜΜΕΝΟΣ Παναγιώτης (Πάνος)
21. ΣΤΑΜΑΤΗΣ Δημήτριος
22. ΒΛΑΧΟΣ Γεώργιος
23. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μιχαήλ
24. ΤΖΙΜΑΣ Μαργαρίτης
25. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κων/νος
26. ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ Κων/νος
27. ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σταύρος
28. ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ Γεώργιος
29. ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ Μαρία
Σύνολο Βουλευτών που καταψήφισαν το άρθρο 27 = 70
Δ
Αθήνα, 12/3/2012
Ο Διευθυντής της ΑΣΠΕ
Χαράλαμπος Παύλος
Ὁ ἥλιος δέν ἔχει νά φοβηθῆ τίποτε, ἄν ἀνόητοι τόν πετροβολοῦν ἤ τόν φτύνουν. Παραμένει ἄθικτος. Καί ὅταν ἀκόμα τόν ζωγραφίζουν νά κυλιέται στο βοῦρκο καί νά εἶναι ἕνα κατασκότεινο τέρας,
μέ τό ὄνομα ἥλιος!
· Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Ἥλιος, ὄχι ἁπλῶς ὁ δημιουργός τοῦ ἥλιου, ἀλλά τῆς Θεότητας ὁ Ἥλιος, τῆς ἀγάπης ὁ Ἥλιος!
· Παθαίνει τίποτε ὁ Χριστός, ἄν μέσα στούς αἰῶνες ἀσεβεῖς καί ἔκφυλοι Τόν φτύνουν καί Τόν βρίζουν; Ὄχι.
· Μά ὅποιος δέν Τόν ὁμολογεῖ, αὐτός καί ζημιώνεται καί χάνεται. Ὁ χριστιανός ζῆ γιά τήν ὁμολογία. Καί ὁμολογία σημαίνει μαρτυρία γιά τό Πρόσωπο, διαμαρτυρία γιά τήν ἀλλοίωσι τῆς είκόνας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κάποιος ὁμοφυλόφιλος στήν Ἀμερική, παντρεμένος μέ... ἄντρα ὁμοφυλόφιλο, πήρε τή λάσπη τοῦ προσωπικοῦ του βούρκου καί μ’αὐτήν ζωγράφισε μιά ὁμάδα ὁμοφυλοφίλων μέ ἕνα ἀρχηγό ὁμοφυλόφιλο. Καί ἔδωσε, στή μέν ὁμάδα, πού κατά τή φαντασία του ἔζησε στό Τέξας τῆς Ἀμερικῆς, τό ὄνομα Δώδεκα Ἀπόστολοι, στό δέ ἀρχηγό τῆς ὁμάδας τό ὄνομα Χριστός! Τό ἐξάμβλωμα ἔγινε θεατρική παράστασις. Καί ἡ παράστασις ἦρθε νά παιχτῆ ἐδῶ, μέ τόν τίτλοCorpus Christi.
· Θά πῆτε: Τόσες φορές στούς αἰῶνες θέλησαν νά σπιλώσουν τόν Ἄσπιλο. Ματαιοπονοῦν ὅμως. Καί ὡς σταυρωμένο... γάιδαρο Τόν ἀπεικόνισαν στούς πρώτους αἰῶνες, καί ἀρχισατανᾶ Τόν ἀποκάλεσαν στην ἐποχή Του. Ἄς ἀδιαφορήσουμε, λοιπόν. Μέ τίς ἀντιδράσεις μας διαφημίζουμε τά βέβηλα ἔργα ἀνωμάλων!!!
Λάθος! Λόγο θά δώση κάθε πιστός, πού γιά συγκεκριμένη βλαστήμια ἤ βεβήλωσι τοῦ Προσώπου τοῦ Χριστοῦ δέ μίλησε καί δέ διαμαρτυρήθηκε.
· Ἄν τήν εἰκόνα «Ἄξιον ἐστίν», πού κατέβηκε στή Θεσσαλονίκη γιά τά 100 χρόνια ἀπό τήν ἀπελευθέρωσι τῆς Μακεδονίας, τήν ἅρπαζε κάποιος ἀνώμαλος καί τήν πετοῦσε στόν ὑπόνομο, θά τόν ἄφηναν; Γιατί τώρα, ὄχι ἄψυχη εἰκόνα, ἀλλά τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἐπιτρέπουμε νά τό ρίχνουν σέ ἐλεεινή βεβήλωσι;
· Θά ἤθελε ὁ πρωθυπουργός νά ἀνεβῆ βουλευτής στό βήμα τῆς Βουλῆς, καί νά τόν ἀποκαλέση κίναιδο, καί νά τον ἐμφανίση ὀργιάζοντα μέ ὑπουργούς ὁμοφυλόφιλους; Θά ἄφηνε τήν ὁποιαδήποτε Ρεπούση νά λέη: «Ἔχουμε ἐλευθερία ἔκφρασις;».
Τώρα γιατί ἡ κυβέρνησις ἀφήνει νά βεβηλώνεται τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί στέλνει διμοιρίες ΜΑΤ νά προστατεύσουν τήν ὁμοφυλοφιλική παράστασι;
· Ὁ πιστός κλῆρος καί λαός περίμενε δυναμικότερη ἀντίδρασι τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας. Ἀντί τούτου, τή μέρα πού τό φρικτό ὄργιο στό θέατρο «Χυτήριο» ἦταν στό ἀποκορύφωμά του, ἡ ἱ. Σύνοδος συζητοῦσε, πῶς θά ἐπανέλθη στήν ἀρχιερωσύνη ὁ καθηρημένος Μπεζενίτης!!!
· Ἕνας νεαρός στό facebook του ἀλλοίωσε τό ὄνομα καί τό πρόσωπο τοῦ π. Παϊσίου. Κακῶς βεβαίως. Γιατί ὅμως, ἐδῶ δέ λειτούργησε ἡ καραμέλα τῶν ἀσεβῶν, τό «ἔχουμε ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης»; Θεωρήθηκε ἠλεκτρονικό ἔγκλημα, καί ὁ δράστης ὡδηγήθηκε στό αὐτόφωρο.
Ἀλλά τί εἶναι καί ὁ μεγαλύτερος ἅγιος μπροστά στό Χριστό;
· Ἔχουμε τήν πεποίθηση, ὅτι τό πιπιλιζόμενο «περί ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης» μόνο, ναί, μόνο, γιά τή βλασφημία καί τήν προσβολή τοῦ Χριστοῦ ἰσχύει!!!
· Οἱ χριστιανοί δέν εἴμαστε εὐγενέστεροι ἑνός Χρυσοστόμου, πού προτρέπει: «Κολάσωμεν τῶν βλασφήμων τήν μανίαν, σωφρονίσωμεν αὐτῶν τήν διάνοιαν, προνοήσωμεν αὐτῶν τῆς σωτηρίας. Μή παρίδωμεν τόν κοινόν ὑβριζόμενον Δεσπότην. Μέγα τιτέξεται τῇ πόλει κακόν τό τά τοιαῦτα παρορᾶν» (Ε.Π.Ε. 31,642). Μετάφρασις: Ἄς τιμωρήσουμε τή μανία τῶν βλασφήμων. Ἄς σωφρονίσουμε τή νοοτροπία τους. Ἄς φροντίσουμε γιά τή σωτηρία τους. Ἄς μήν ἀδιαφοροῦμε, ὅταν ἀκοῦμε νά βρίζεται ὁ Δεσπότης Χριστός. Ἡ ἀδιαφορία μας γιά τή βλασφημία θά φέρη μεγάλο κακό στήν πόλι.
Τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη
Την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου το ThePressProject ξεκίνησε τη δημοσίευση του μνημονίου σε μετάφραση - αυτού που σε λίγες ημέρες θα έρθει στη βουλή προς ψήφιση. Το κείμενο των 30.000 λέξεων περιγράφει ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέτρων και υποχρεώσεων, που μπορεί να συνοψιστεί σε μόνο τρείς λέξεις: «Φέρτε τα λεφτά». Κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με έναν όμορφο τίτλο όπως «για την αποτελεσματικότερη υγεία» και αμέσως μετά, περιγράφει μέτρα που θα διαλύσουν τον εσωτερικό κοινωνικό ιστό!
Εδώ και μήνες τα κανάλια παίζουν την επανάληψη του κουραστικού σήριαλ «διαπραγματεύσεις με την τρόικα». Η κοινωνία έχει κουραστεί τόσο και έχει απογοητευτεί άλλο τόσο, που θαρρείς πως πέρασαν ήδη χρόνια από τη στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε την εκλογική μάχη με το λάβαρο της επαναδιαπραγμάτευσης.
Όλα σχεδόν τα ΜΜΕ -τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και διαδικτυακά- φιλοξενούν καθημερινά διαρροές και εκτιμήσεις για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι ήδη γνωρίζουμε τα δυσβάσταχτα μέτρα. Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή.
Το κείμενο που δημοσιεύει το TPP περιλαμβάνει αδιανόητες λεπτομέρειες και όρους που όσο και να θες να το αποφύγεις, σου φέρνουν στο νου έγγραφα συνθηκολόγησης ηττημένου κράτους σε πόλεμο.
Ως πολίτες δεν ξέρουμε ότι με την υπογραφή του μνημονίου απεμπολούμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε την δημόσια περιουσία για το κοινωνικό καλό. Ότι υποχρεούμαστε να πουλήσουμε την ακίνητη μας περιουσία χωρίς να έχουμε το δικαίωμα να τη χρησιμοποιήσουμε π.χ. για να στεγάσουμε ένα δημαρχείο ή ένα σχολείο. Ως πολίτες αγνοούμε ότι τα δυσβάσταχτα μέτρα για την υγεία περιλαμβάνουν και έναν όρο που ορίζει ότι αν δεν πιάσουμε τους στόχους μέσα σε δύο μήνες, τότε δύνανται να καταργηθούν οι απαλλαγές συμμετοχής ακόμα και στους καρκινοπαθείς. Ως πολίτες δεν γνωρίζουμε ότι από τα μέσα του 2013 η ΔΕΗ θα ανεβάσει κατακόρυφα τα τιμολόγιά της και ότι θα καταργηθούν όλα εκείνα τα ειδικά τιμολόγια για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως και ότι από τον Ιούνιο του 2013 η ΔΕΗ δεν θα μπορεί πλέον ούτε να διακανονίζει τις οφειλές των πελατών της, κάτι που μπορεί να κάνει κάθε ιδιωτική εταιρία. Και πολλά ακόμα.
Στο TPP συνεχίζουμε τη μετάφραση και μέχρι τη Δευτέρα υπολογίζουμε να έχουμε στη διάθεσή σας ολόκληρο το κείμενο που θα δεσμεύσει τις ζωές σας. Διαβάστε το, κατεβάστε το PDF και στείλτε το σε όσους περισσότερους μπορείτε.
Ως μέσο εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιβάλλουμε την ατζέντα της ενημέρωσης, επειδή όμως πιστεύουμε ότι η μετάφραση αυτού του κειμένου είναι ίσως το σημαντικότερο έργο που έχουμε δημοσιεύσει μέχρι σήμερα (σίγουρα το πιο κουραστικό) θέλουμε να δημιουργήσετε εσείς την αλυσίδα της ενημέρωσης μιας κοινωνίας που τόσο εύκολα αποπροσανατολίζεται και τόσο εύκολα ξεχνάει.
Για να κατεβάσετε τα παρακάτω αρχεία στον υπολογιστή σας:
1) Με αριστερό 'κλικ' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας
2) Με δεξί 'κλικ', επιλέξτε 'Αποθήκευση προορισμού ως' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας
ΠΗΓΗ: http://www.thepressproject.gr/article/31148/TO-MNIMONIO-3-METFRSMENO
Ο ανώνυμος πλούσιος της παραβολής τού ευαγγελίου -και κάθε πλούσιος- απέτυχε της σωτηρίας όχι εξαιτίας τού πλούτου του, αλλ’ εξαιτίας τής φιληδονίας, της ασπλαγχνίας και της μισοξενίας. Υπάρχει όμως και ο σωζόμενος πλούσιος, τον οποίο ο Κύριος παρουσίασε στην ίδια αυτή παραβολή· είναι ο Αβραάμ, ο οποίος σώθηκε, και μάλιστα δέχεται στους κόλπους του αυτούς που σώζονται, λόγω της φιλοθεΐας, της ευσπλαχνίας και της φιλοξενίας, δηλαδή λόγω της αρετής του.
ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΙ «ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΠΟΡΦΥΡΑ»
Όπου γίνεται λόγος για πλούσιους και φτωχούς, και ποιός είναι ο σωζόμενος πλούσιος
Τα εφόδια για τις ανάγκες του σώματος άλλα βέβαια τα έχομε ο καθένας από τα επαγγέλματά μας, και άλλα τα παίρνομε ο ένας από τον άλλο, προσφέροντας ο ένας στον άλλο τα δικά του. Γιατί δεν είναι το ίδιο πράγμα ο γραμματικός και ο γεωργός, ο ράπτης και ο υφαντής, ο οικοδόμος και ο υποδηματοποιός, ο ιατρός και καθένας από τους άλλους επαγγελματίες. Επειδή λοιπόν ο καθένας δεν έχει όλα όσα του χρειάζονται, οπωσδήποτε όμως τα έχει ανάγκη όλα αυτά ο καθένας, βρέθηκε ως μέσο το νόμισμα, μέσω του οποίου με τρόπο κοινωφελή και τα αγαθά που περισσεύουν προσφέρονται σε άλλους, και αποκτώνται αυτά που λείπουν. Πράγματι ο γεωργός δίνει τα περισσεύματά του στους μη γεωργούς, και αφού λάβει το αντίτιμο γι’ αυτά, αγοράζει το σπίτι τυχόν ή το ύφασμα· και ο υποδηματοποιός, αφού πωλήσει τα υποδήματα και λάβει ικανοποιητικά χρήματα, ικανοποιεί την ανάγκη των ελλείψεων, και έτσι με την μεταξύ μας δοσοληψία συγκροτείται ο βίος όλων μας, και γι’ αυτό υπάρχουν οικισμοί και πόλεις, και γι’ αυτό ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο.
Στις πνευματικές ασχολίες όμως και στα σχετικά με την αρετή δεν συμβαίνει το ίδιο· γιατί εκείνος που είναι σώφρων, αλλ’ όχι δίκαιος, δεν μπορεί να δώσει κάτι από τη σωφροσύνη του στον δίκαιο και να πάρει από εκείνον δικαιοσύνη ούτε αυτός που είναι αληθής στους λόγους, αλλά δεν είναι ανεξίκακος, θα μπορούσε ν’ αποκτήσει κάτι από άλλον με ανταλλαγή ή να μεταδώσει από την αλήθεια σε όποιον δεν έχει, εννοώ από την αλήθεια που αυτός είπε· ούτε υπάρχει σ’ αυτά μέσο, σαν κάποιο νόμισμα, που να ρυθμίζει τις μεταξύ τους ανταλλαγές και να τις καθιστά ισότιμες. Γι’ αυτό πρέπει και είναι αναγκαίο, αδελφοί, ο καθένας μας να ασκεί κάθε αρετή. Γιατί δεν είναι δυνατό αυτός που δεν κατόρθωσε κάποιαν από αυτές να την πάρει από άλλον, ούτε να διαφύγει την καταδίκη και τιμωρία για τη στέρηση αυτής. Γι’ αυτό λέγει ο Δαβίδ, «αδελφός δεν τον σώζει, θα τον σώσει ξένος άνθρωπος;». Δηλαδή κανένας.
Αλλά, πόση, αλήθεια, είναι η αφάνταστη φιλανθρωπία τού Δεσπότη Χριστού! Γιατί αυτό που δεν είναι δυνατό να λάβει κανείς ούτε από τις ισότιμες και αληθινά πολύτιμες αρετές της ψυχής με ανταλλαγή, το κατέστησε με άλλον τρόπο πάμφθηνο. Γιατί μπορεί κανείς με αυτές τις γήινες και χαμηλές ανάγκες τού σώματος, εννοώ με τα φαγητά και τα ποτά, με τα ενδύματα, με το χρυσάφι και το ασήμι που καθένας έχει (γιατί όλα αυτά είναι γη και χώμα και τίποτε δεν υπάρχει ατιμότερο από αυτά), μπορεί λοιπόν κανείς σύμφωνα με τη δεσποτική υπόσχεση και παραίνεση με αυτά τα ασήμαντα, αν προσφέρει τα περισσεύματα σ' αυτούς που έχουν τις αρετές (γιατί αυτοί είναι τελείως φτωχοί ως προς τα αναγκαία για το σώμα), με αυτή τη μετάδοση ν’ αναπληρώσει την έλλειψη των αρετών και να διαφύγει την ευθύνη για την στέρησή τους. Και αυτό δηλώνοντας ο μέγας Παύλος γράφοντας προς τους Κορινθίους, ονομάζει αυτή τη μετάδοσηκοινωνία προς τους αγίους, και προχωρώντας προσθέτει, «το περίσσευμά σας πρέπει να αναπληρώνει το υστέρημα εκείνων, ώστε και το περίσσευμα εκείνων να αναπληρώσει το δικό σας υστέρημα». Ο Κύριος πάλι λέγει· «κάνετε φίλους από τον μαμωνά τής αδικίας, ώστε, όταν αποδημήσετε, να σας δεχθούν στις αιώνιες σκηνές», μαμωνά αδικίας ονομάζοντας το περίσσευμα των αναγκαίων, που δεν δίνεται σε εκείνους που έχουν ανάγκη.
Πρέπει λοιπόν, όπως είπα, ο καθένας σας, αδελφοί, να ασκεί ορθά κάθε αρετή, και αν μας λείπει κάποια από αυτές, ν’ αναπληρώνομε την έλλειψη με τη μετάδοση από αυτά που έχομε. Αυτός είναι ο δεύτερος πλους τού λόγου, και μάλιστα προς εσάς που ζείτε μέσα στον κόσμο, με τον οποίο θα εξασφαλίσομε τη σωτηρία των ψυχών σας. Αν όμως παραμελήσομε και αυτόν, υπάρχει πολύς φόβος μήπως μας δεχθεί εκείνη η άσβεστη φωτιά και η αιώνια στέρηση. Αυτό θέλοντας να δείξει ο Κύριος, πρόβαλε την παραβολή που διαβάζεται σήμερα στην εκκλησία· «κάποιος άνθρωπος ήταν πλούσιος, και φορούσε πορφύρα και μεταξωτά ενδύματα, ζώντας καθημερινά μέσα σε λαμπρή πολυτέλεια». Όλη η φροντίδα τού πλουσίου ήταν για τον ιματισμό και τον καλλωπισμό και την πολυτέλεια των ενδυμάτων, και για τα τραπεζώματα και τα φαγοπότια και τις απολαύσεις. Υπήρχε όμως και ένας φτωχός, ονομαζόμενος Λάζαρος, ο οποίος ήταν ξαπλωμένος κοντά στην πύλη τού πλουσίου γεμάτος πληγές και επιθυμούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι τού πλουσίου, αλλά και τα σκυλιά έρχονταν και έγλειφαν τις πληγές του».
Βλέπετε την πλήρη έλλειψη κοινωνίας του πλουσίου προς τον φτωχό Λάζαρο; Ο πρώτος παραχόρταινε καθημερινά από την τράπεζά του που ήταν γεμάτη από παντός είδους φαγητά και πολυτελή καρυκεύματα, ενώ ο Λάζαρος επιθυμούσε να χορτάσει και από τα ευτελέστατα πράγματα, γιατί ποτέ δεν είχε χορτάσει. Εκείνος έλαμπε από την πορφύρα και τα μεταξωτά που φορούσε και από τον υπερβολικό εξωραϊσμό τού εύρωστου σώματος, ενώ ο Λάζαρος είχε και τα ξεσχισμένα ράκη του γεμάτα από βρωμιά και δυσωδία, γεμάτος πληγές και περιρρεόμενος από πύο. Εκείνος καθόταν σε ψηλό θρόνο περικυκλωμένος από το πλήθος των υπηρετών, ενώ ο Λάζαρος ήταν ξαπλωμένος κάτω στο έδαφος κοντά στην πύλη μη έχοντας κάποιον ούτε για να απομακρύνει τα σκυλιά.
Αλλά για ποιό λόγο τον φτωχό αποκαλεί με το όνομά του, ενώ τον πλούσιο τον ανέφερε χωρίς το όνομά του; Μπορούμε βέβαια να πούμε, ότι το όνομα αυτού του φτωχού σύμφωνα με τον ευαγγελικό λόγο είναι γραμμένο στους ουρανούς, ενώ του πλουσίου εξαλείφθηκε και χάθηκε από εκεί και η μνήμη μαζί με το όνομα. Γιατί και ο Ψαλμωδός λέγει για τους ανθρώπους αυτού του είδους· «δεν θα αναφέρω τα ονόματά τους με τα χείλη μου». Επειδή όμως και κάθε πλούσιος μπορεί ν’ αποδώσει στον εαυτό του την παραβολή και θεωρώντας εκείνον ως τον εαυτό του, να λάβει από αυτόαφορμή μετάνοιας, ο πλούσιος αναφέρθηκε χωρίς το όνομά του, ώστε έτσιο λόγος ν’ αφορά προς κάθε πλούσιο, ο κάθε φτωχός όμως δεν μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του Λάζαρο, ακόμη και αν βρίσκεται σε κατάσταση σαν εκείνου· γιατί πρέπει να περιμένει με ταπείνωση τη δεσποτική απόφαση. Γι’ αυτό λοιπόν ο φτωχός αναφέρθηκε με το όνομά του.
«Συνέβηκε όμως», λέγει, «να πεθάνει ο φτωχός και να μεταφερθεί από τους αγγέλους στον κόλπο του Αβραάμ». Ο φτωχός οδηγείται με υπερκόσμια τιμή ως αθλητής προς τα στεφάνια. Αφού όμως ο Κύριος έδειξε τον μη σωζόμενο πλούσιο, μας δείχνει ευθύς αμέσως και τον σωζόμενο πλούσιο· τέτοιος βέβαια είναι ο Αβραάμ. Δεν τον ονομάζει όμως αυτόν πλούσιο, επειδή θεωρούσε ανώτερη από τον πλούτο την αρετή. Γιατί έδειχνε προς όλους αγάπη και διάθεση πατέρα· γι’ αυτό και ονομάζεται με το ανώτερο από εκείνα που είχε, δηλαδή την αρετή· γιατί το όνομα Αβραάμ ερμηνευόμενο σημαίνει «πατέρας πολλών». Ο πλούσιος όμως εκείνος δεν είχε τίποτε ανώτερο από τον γήινο και παρερχόμενο πλούτο· γι’ αυτό και έφερε το όνομα από εκείνον. Δεν έχασε όμως τη σωτηρία εξ αιτίας τού πλούτου, αλλ’ εξ αιτίας της φιληδονίας και της ασπλαγχνίας και της μισοξενίας. Και ο Αβραάμ ασφαλώς ήταν πλούσιος, αλλ’ εξ αιτίας της φιλοθεΐας και της ευσπλαγχνίας και της φιλοξενίας όχι μόνο σώθηκε, αλλά και έγινε τόπος των σωζομένων. Γι’ αυτό και ο Λάζαρος, όταν πέθανε, μεταφέρθηκε από τους αγγέλους (γιατί αυτοί είναι, σύμφωνα με τον Παύλο,διάκονοι «για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν τη σωτηρία»· μεταφέρθηκε λοιπόν από αυτούς στον κόλπο τού Αβραάμ· κόλπος ασφαλώς του Αβραάμ είναι η χώρα των ζώντων, η κατοικία τών αιώνια ευφραινομένων, η περιοχή τών αιώνιων αγαθών.
«Πέθανε όμως», λέγει, «και ο πλούσιος και τάφηκε». Ίσως ο Λάζαρος δεν αξιώθηκε ούτε ταφής όταν πέθανε, αφού δεν είχε κάποιον να τον κηδεύσει· γι’ αυτό στην περίπτωση εκείνου δεν ανέφερε καθόλου ταφή, εδώ όμως αναφέρεται ότι, uiuv JlfcVJULVC U πλούσιος, «και τάφηκε». Αναφέρεται επίσης και για τον λόγο ότι η φαντασία και πολυτέλεια των πλουσίων φθάνει μέχρι τον τάφο. Αλλά ο τέτοιου είδους τάφος των τέτοιου είδους πλουσίων γίνεται γι’ αυτούς θύρα, αλλοίμονο!, του άδη και των βασάνων στα καταχθόνια. Γιατί λέγει, τάφηκε ο πλούσιος «και βρισκόμενος στον άδη, σηκώνοντας τα μάτια του, ενώ βασανιζόταν, βλέπει τον Αβραάμ από μακριά και τον Λάζαρο στους κόλπους του». Κάποτε ο πλούσιος έβλεπε τον Λάζαρο πεσμένο μπροστά στον πυλώνα του, πληγωμένον από την πείνα και κυλιόμενον στη σκόνη τού εδάφους και μη έχοντας τη δύναμη ούτε να κινείται, και τον περιφρονούσε, τώρα βρισκόμενος κάτω αυτός ο ίδιος και βασανιζόμενος και μη μπορώντας ν’ αποφύγει τους βασανισμούς, σηκώνοντας τα μάτια του βλέπει τον Λάζαρο πάνω σε σκηνές αναψυχής να διαμένει με πολλή άνεση και να ζει στους κόλπους τού Αβραάμ, και δεν προσπαθεί να τον παραβλέπει, αλλά μάλλον ζητεί να μη παραβλεφθεί από εκείνον που προηγουμένως παραβλέφθηκε από αυτόν. Εκεί βέβαια που ήταν τόπος ελέους, δηλαδή στη γη, δεν τον ζήτησε ούτε τον επεδίωξε, εκεί όμως που η δικαιοσύνη είναι ανελέητη, ζητεί μάταια το έλεος· γιατί λέγει, «φώναξε και είπε· πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε τον Λάζαρο, για να βυθίσει το άκρο τού δακτύλου του στο νερό και να δροσίσει τη γλώσσα μου· γιατί υποφέρω μέσα σ’ αύτή τη φλόγα». Περιόρισε την παράκληση στο πολύ ελάχιστο, γιατί δεν είχε το θάρρος να ζητήσει τίποτε παραπάνω, έχοντας αυτοκατάκριτη τη συνείδηση.
Φώναξε βέβαια, επειδή το μεταξύ τους διάστημα ήταν μεγάλο. Παρουσιάσθηκε επίσης να λέγει πατέρα τον Αβραάμ, για να διδαχθούμε ότι ανήκε στο γένος των θεοσεβών εκείνος ο πλούσιος, και να μη νομίζομε ότι τηγανίζεται ως δυσσεβής. Γιατί περιζώσθηκε από την άσβεστη φλόγα τού πυρός ως άσπλαχνος και φιλήδονος, αν και κατά την καταγωγή ήταν συγγενής τού Αβραάμ. Λέγει όμως, «ελέησέ με, γιατί υποφέρω, και στείλε τον Λάζαρο», τον οποίο αυτός δεν ελέησε όταν υπέφερε μπροστά στον πυλώνα· γι’ αυτό και δεν απηύθυνε προς αυτόν την παράκληση. Παρακαλεί για μια σταλαγματιά και μια μικρή ρανίδα που δροσίζει τη γλώσσα, και δεν το πετυχαίνει. Βλέπετε την ανταπόδοση της τιμωρίας με το παραπάνω; Γιατί ο κάποτε φτωχός Λάζαρος δεν μπορούσε να χορτάσει με τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του, τώρα όμως αυτός όχι μόνο το χόρτασμα και των πλέον ακόμη ευτελών πραγμάτων έχει στερηθεί, αλλά δεν αξιώνεται ούτε μιας μικρής στάλας νερού. Γιατί λέγει, «είπε προς αυτόν ο Αβραάμ, τέκνο, θυμήσου ότι συ απολάμβανες τα αγαθά σου στη ζωή, και ο Λάζαρος ομοίως τα κακά· τώρα όμως αυτός απολαμβάνει την αναψυχή και συ υποφέρεις».
Λυπάται βέβαια ο Αβραάμ τον πλούσιο που βρισκόταν στη φλόγα· γι’ αυτό και τον αποκαλεί με συμπάθεια, «τέκνο». Τον λυπάται όμως, νομίζω, όχι μάλλον για την τιμωρία του, αλλά για την ακόμη ενεργούμενη σ’ αυτόν κακία. Γιατί δεν είχε έρθει ακόμη σε συναίσθηση των αμαρτημάτων δεν είχε αντιληφθεί ότι δίκαια τηγανιζόταν. Δεν λέγει, ελέησέ με, γιατί εγώ άναψα αυτή τη φωτιά για τον εαυτό μου, εγώ θησαύρισα αυτές τις οδύνες για τον εαυτό μου· αντί για τους αυλούς και τους θορύβους και τα σιχαμερά άσματα έχω τις κραυγές και τους θρήνους και τους φρικωδέστατους ήχους τού πυρός που παφλάζει επάνω μου, αντί για τις ευχάριστες οσμές τον ατμό τού πυρός, αντί για τα περιττά φαγητά και τα ποτά και την απόλαυση από αυτά έχω τη γλώσσα που ξηραίνεται τελείως από αυτή τη φλόγα και την μέχρι σταγόνας έλλειψη, αντί για τις πορνικές πυρώσεις όλο το σώμα μου το καταφλέγει η φωτιά. Δεν είπε αυτά, αλλά παραπονείται κλαίοντας για τις οδύνες μόνο. Τί απαντά λοιπόν προς αυτόν ο Αβραάμ; Έλα κάποτε στον εαυτό σου· ομολόγησε ότι δίκαια παραδόθηκες στη φλόγα, ενθυμούμενος ότι απόλαυσες στη ζωή σου τα αγαθά σου, αυτά που νόμισες ότι είναι αγαθά σου, που προτίμησες ν’ αποκτήσεις από εκείνα που προσφέρθηκαν στη διάθεσή σου, τα οποία επεδίωξες και έλαβες, δηλαδή τα πρόσκαιρα. Γιατί αυτά προτίμησες από τα αιώνια. Ο Λάζαρος όμως, λέγει, δοκίμασε τα αντίθετα κακά, δηλαδή τις κακώσεις τού σώματος· γι’ αυτό τώρα αυτός απολαμβάνει αιώνια αναψυχή, αφού τότε έπασχε πρόσκαιρα από τα κακά, και συ υποφέρεις ακατάπαυστα, αφού τότε καλοπερνούσες και απολάμβανες πρόσκαιρα τις ηδονές.
Πώς όμως δεν είπε «έλαβες», αλλ’ «απέλαβες»; Για να δείξει ότι αυτός που στη ζωή αυτή είναι προσκολλημένος στις ηδονές και τις απολαύσεις κι έχει με υπεραφθονία τα χρήματα και τον πλούτο και κάνει κατάχρηση της ευπορίας, κι αν ακόμη κατορθώσει κάτι από τα άλλα, δεν θα λάβει μισθό· γιατί αντί για μισθό έχει την τωρινή ευπορία και καλοπέραση, όπως εκείνος που κατατρύχεται από τη φτώχεια και την ασθένεια και τα υπομένει γενναία έχει ως ανταπόδοση των πλημμελημάτων την εδώ κακοπάθεια της σάρκας.
Αλλ’ «εκτός απ’ όλα αυτά», λέγει, «ανάμεσα σ’ εμάς και σε σας υπάρχει μεγάλο χάσμα, για να μη μπορούν να περάσουν αυτοί που θέλουν από εδώ προς εσάς, ούτε να περνούν από εκεί προς εμάς». Βλέπετε ότι και ο ίδιος ο Αβραάμ δεν μπορεί, και αν ακόμη θέλει, να βοηθήσει τους εκεί καταδικασμένους; Γιατί το αναμεταξύ χάσμα είναι αδιάβατο για όλους, ώστε και όσοι θέλουν να περάσουν να μη μπορούν· «ούτε οι από εκεί», λέγει, «μπορούν να περνούν προς εμάς». Φαίνεται να βρίσκονται πιο μέσα από τη φλόγα οι άλλοι τιμωρούμενοι, τους οποίους ο Αβραάμ λέγει «από εκεί», αλλά και δοκιμάζουν σφοδρότερα τη φωτιά, ώστε να μη μπορούν να μιλούν καθόλου. Αυτοί ενδεχομένως να είναι εκείνοι που στον παρόντα κόσμο εκτός από το ότι δεν δίνουν από τα αγαθά τους πλουτούν και με αρπαγή, πράγμα για το οποίο δεν κατηγορήθηκε ο πλούσιος αυτός· γιατί δεν κατακρίνεται ως άρπαγας και άδικος, αλλά μόνο ως άσπλαχνος και φιλήδονος. Προς αυτόν λέγει ο Αβραάμ ότι, επειδή προτίμησες τον απολαυστικό και άνετο και πρόσκαιρο βίο αντί για τον εγκρατή, τώρα δίκαια σε κυρίευσε οδύνη και θλίψη και στενοχώρια. Επειδή όμως και προς τους φτωχούς δεν είχες καμμιά κοινωνία με την ελεημοσύνη, ούτε απέκτησες φίλους από τον μαμωνά της αδικίας, ούτε έδωσες το περίσσευμά σου προς αναπλήρωση του υστερήματος εκείνων, αλλ’ έμεινες εντελώς ακοινώνητος προς τους αγίους, απομακρυσμένος από αυτούς όπως είναι απομακρυσμένη από την αρετή η κακία, γι’ αυτό τώρα ανάμεσα σ’ εμάς που έχομε ζήσει με αρετή και σ’ εσάς που έχετε ζήσει με κακία υπάρχει μεγάλο και αδιάβατο χάσμα, ώστε να μη μπορούμε ποτέ να μεταβούμε ο ένας προς τον άλλο.Παριστάνει βέβαια με αυτά το ατελείωτο και αμετάθετο τόσο της κόλασης των αμαρτωλών, όσο και της άνεσης των δικαίων.
Αλλ’ ο πλούσιος, όντας ανόητος, ούτε έτσι σωφρονίσθηκε, ούτε σταμάτησε την κακία, ούτε κατέκρινε τον εαυτό του, αλλ’ επιχειρεί ακόμη να δικαιώνει τον εαυτό του και, σαν να μη τον είχε κανείς βεβαιώσει προηγουμένως για τον τόπο αυτόν των βασάνων, λέγει, «σε παρακαλώ λοιπόν, στείλε τον Λάζαρο στον πατρικό μου οίκο (γιατί έχω πέντε αδελφούς), για να τους διαβεβαιώσει, ώστε να μη έρθουν και αυτοί στον τόπο αυτόν των βασάνων». Δείχνει δηλαδή ότι, αν είχε και αυτός ένα μάρτυρα προηγουμένως, δεν θα έκαμνε εκείνα, για τα οποία καταδικάσθηκε στη γέεννα. Όταν όμως ο Αβραάμ είπε, «έχουν τον Μωϋσή και τους προφήτες, ας ακούσουν αυτούς» (γιατί ο Μωϋσής σαν εκπρόσωπος του Θεού λέγει στην ωδή, «έχει ανάψει φωτιά από τον θυμό μου, θα φθάσει η φλόγα μέχρι τα βάθη του άδη», ενώ ο Ησαΐας, συμφωνώντας με τους άλλους προφήτες, λέγει· «θα κατακαούν οι άνομοι και οι αμαρτωλοί συγχρόνως και δεν θα υπάρχει κανείς να σταματήσει τη φωτιά»)· λέγοντας αυτά ο Αβραάμ, εκείνος πάλι αντιλέγοντας λέγει· «όχι, πάτερ Αβραάμ, αλλ’ αν κάποιος από τους νεκρούς πάει προς αυτούς, θα μετανοήσουν». Τί απαντά λοιπόν πάλι σ' αυτό ο Αβραάμ; «Αν δεν ακούνε τον Μωϋσή και τους προφήτες, ούτε, αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς, θα πιστέψουν», σαν να του έλεγε ακριβώς αυτό, ότι, επειδή πριν πεθάνεις δεν ενδιαφερόσουν καθόλου για τους μωσαϊκούς και προφητικούς λόγους, κι αν ακόμη έβλεπες νεκρό αναστημένο, δεν επρόκειτο να απομακρυνθείς από τη σπατάλη και την ασπλαγχνία πιστεύοντας σ’ εκείνον. Γι’ αυτό τώρα, που έχεις περικυκλωθεί δίκαια από το πυρ τής γέεννας αντιμετωπίζεις ανελέητους και ακατάπαυστους τους φρικτούς πόνους.
Ο πλούσιος λοιπόν εκείνος, αδελφοί, έχοντας τον Μωϋσή και τους προφήτες, από τους οποίους κανένας δεν αναστήθηκε από τους νεκρούς, φαινόταν να έχει κάποια πρόφαση, εμείς όμως μαζί μ’ εκείνους ακούμε και εκείνον που αναστήθηκε από τους νεκρούς για χάρη μας να λέγει· «μη θησαυρίζετε για τους εαυτούς σας θησαυρούς πάνω στη γη, αλλά θησαυρίζετε θησαυρούς για τον ουρανό»· επίσης «σ’ όποιον σου ζητεί δίνε, και αυτόν που θέλει να δανεισθεί από σένα μη τον διώξεις»· και «δώστε από αυτά που έχετε ελεημοσύνη, και να όλα θα είναι καθαρά για σας». Εάν όμως κάποιος τρώγει και πίνει μαζί με μέθυσους, και προς τους φτωχούς είναι σκληρός και άσπλαχνος, «θα έρθει», λέγει, «ο Κύριος σε ημέρα που δεν την περιμένει και σε ώρα που δεν τη γνωρίζει, και θα τον ξεχωρίσει και θα τον τοποθετήσει στη μερίδα των απίστων».
Αφού λοιπόν δεν σας μένει καμμιά πρόφαση, επειδή «κανενός η ζωή δεν εξαρτάται από τα περισσεύματα των υπαρχόντων του», όποιος έχει κάτι που του περισσεύει ας το δίνει σε εκείνους που δεν έχουν, εισαγόμενος με αυτόν τον τρόπο στον κλήρο τού πατέρα τών σωζομένων Αβραάμ, ενώ οι φτωχοί να μιμούνται την καρτερία τού Λαζάρου, κερδίζοντας με την υπομονή τους τις ψυχές τους και με την ταπείνωσή τους αποκτώντας μόνοι τους τους κόλπους εκείνους του Αβραάμ, από τους οποίους «έχει αποδράσει κάθε οδύνη και λύπη και στεναγμός», και επικρατεί χαρά και απόλαυση και θυμηδία ένθεη και ατελείωτη. Γι’ αυτό μάλιστα ο Χριστός μάς φανέρωσε τα εκεί μ’ αύτή την παραβολή, ώστε, αφού βελτιωθούμε με τη μετάνοια, να μας καταστήσει άξιους εκείνων των αιώνιων απολαύσεων, απαλλάσσοντάς μας από τα βάσανα που επιφυλάσσονται εκεί· γιατί λέγει, «αυτός που γνώρισε το θέλημα του Κυρίου του και δεν το έπραξε, θα δεχθεί μεγάλη τιμωρία».
Αφού μας είπε αυτά και τα παρόμοια και μας διεβεβαίωσε αυτός που έπαθε και τάφηκε και αναστήθηκε από τους νεκρούς, ανέβηκε στους ουρανούς. Ανέδειξε όμως πολυάριθμο πλήθος μαρτύρων της παρουσίας του και της αληθείας τών όσων κηρύχθηκαν από αυτόν,...
...ας δείχνομε υπακοή στην αυτοαλήθεια ζώντας με τρόπο θεάρεστο,... να ποθήσομε, και με έργα μέχρι τέλους να επιζητήσομε την μακαριότητα που επιφυλάσσεται στους ουρανούς για εκείνους που έζησαν εδώ με τρόπο θεοφιλή.
Αυτή τη μακαριότητα είθε να επιτύχομε όλοι εμείς με τη χάρη και φιλανθρωπία τού Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, στον οποίο πρέπει δόξα, δύναμη, τιμή και προσκύνηση μαζί με τον άναρχο Πατέρα του και το ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Γένοιτο.
Πηγή: Η άλλη όψη
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...