«Τουρκοκύπριοι κατακρεούργησαν Ελληνοκύπριους»

12 Ιουνίου 1958.

Ήμουν παιδάκι τεσσάρων χρόνων με τα σχισμένα κοντοπαντέλονα, αλλά την ημέρα εκείνη κάτι ήταν διαφορετικό στο χωριό μου τον Κοντεμένο. Τους έβλεπα όλους να κλαίνε, να τρέχουν πάνω κάτω σαν τρελοί, θυμάμαι που ρωτούσα τη μητέρα μου, «γιατί κλαίνε όλοι στο χωριό;» χωρίς να παίρνω απάντηση.

Άλλωστε, τι να μούλεγαν σε τέτοια ηλικία και να καταλάβαινα; Ξεθωριασμένες οι εικόνες… Θυμάμαι την καμπάνα του χωριού που έπαιζε πένθιμα, θυμάμαι τη μακαρίτισσα τη θεία μου Χαριθέα να θρηνεί γοερά και αυτή και δεν καταλάβαινα.

«Να μη φύγεις από το σπίτι, ο θείος σου ο Γιαννής πέθανε» θυμάμαι να μου είπε η μητέρα μου η οποία ντυμένη και αυτή στα μαύρα έφυγε κλαίγοντας για την εκκλησία. Αργότερα, όταν άρχισα να μεγαλώνω, άρχισα να μαθαίνω την ιστορία του χωριού μου. Την ιστορία που εκείνη την ημέρα μαυροφόρεσε όλο τον Κοντεμένο και άλλαξε τη ζωή και τις συνήθειες των κατοίκων του.

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Πέμπτη 12 Ιουνίου 1958. Την ημέρα εκείνη διαπράχθηκε ένα από τα φρικιαστικότερα εγκλήματα στο μικρό νησί μας. Ένα έγκλημα που διαπράχθηκε από την αγγλο-τουρκική συμμαχία και με θύματα οκτώ Κοντεμενιώτες που σφαγιάστηκαν σαν αρνιά από τους Τουρκοκύπριους του Κιόνελι. Ήταν τεταμένη η περίοδος εκείνη. Η Αγγλία βλέποντας, λόγω του αντιαποικιακού αγώνα της ΕΟΚΑ, να χάνει την κυριαρχία του νησιού, είχε αγριέψει και συμμαχώντας με τους Τουρκοκύπριους προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει τα «κεκτημένα» της.

«ΤΡΕΞΤΕ…»

Το μήνυμα έφτασε στον Κοντεμένο γύρω στο μεσημέρι: «Τρέξτε και βοηθήστε τους κατοίκους της Σκυλούρας, σφαγιάζονται από τους Τούρκους». Η Σκυλούρα, που ήταν μικτό χωριό, είναι μερικά χιλιόμετρα από τον Κοντεμένο και με το άκουσμα του μηνύματος οι Κοντεμενιώτες δεν δίστασαν. Αρκετοί από αυτούς, κάπου 40 άτομα κυρίως νέοι, άρπαξαν ότι βρήκαν μπροστά τους, ξύλα, σίδερα κλπ, μπήκαν στα αυτοκίνητα και ξεκίνησαν για τη Σκυλούρα. Πριν όμως φτάσουν στο χωριό, συνελήφθησαν από αγγλικές δυνάμεις ασφαλείας οι οποίες αφού τους είπαν πως δεν συμβαίνει τίποτε εις βάρος των Ελληνοκυπρίων της Σκυλούρας, τους οδήγησαν στον αστυνομικό σταθμό Αγ. Δομετίου για ανάκριση. Στη συνέχεια και αντί να τους αφήσουν να επιστρέψουν στο χωριό τους, με τη συνοδεία αγγλικού στρατού τους οδήγησαν στον Κοντεμένο μέσω του τουρκοκυπριακού χωριού Κιόνελι.

Η ΣΦΑΓΗ

Φτάνοντας στο χωριό Κιόνελι, έγινε η μεγάλη σφαγή. Μέσα στα χωράφια είχαν κρυφτεί 200 ειδοποιημένοι από τους Άγγλους αιμοβόροι Τουρκοκύπριοι οπλισμένοι άλλοι με όπλα και άλλοι με χασαπομάχαιρα και περίμεναν. Και με το που έφτασαν τα αυτοκίνητα με τους Κοντεμενιώτες, πετάχτηκαν πάνω και άρχισαν να πυροβολούν και να σφάζουν. Πανικόβλητοι και ανυπεράσπιστοι οι Κοντεμενιώτες άρχισαν να τρέχουν μέσα στα χωράφια για να διαφύγουν. Άλλοι τα κατάφεραν, άλλοι όχι. Οκτώ νέοι Κοντεμενιώτες σφάχτηκαν και αποκεφαλίστηκαν σαν αρνιά… Και οι Άγγλοι δεν έκαναν καμιά κίνηση για να αποτρέψουν το φρικιαστικό αυτό έγκλημα.

Παρακολουθούσαν απαθείς… Κάτι που αποδεικνύει πως το μήνυμα «Τρέξτε και βοηθήστε τους κατοίκους της Σκυλούρας, σφαγιάζονται από τους Τούρκους», ήταν προμελετημένο για να επιτύχει αυτή η αιμοβόρα σφαγή. Άλλωστε ήταν η εποχή που σηματοδότησε την έμπρακτη συνεργασία των Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών με την αγγλική αποικιακή κυβέρνηση, με στόχο να καταπνίξουν τον αγώνα του κυπριακού λαού για απελευθέρωση. Χρησιμοποίησε τη Αγγλία την τουρκική βαρβαρότητα για να πετύχει το σκοπό της, αλλά δεν τα κατάφερε. Δύο χρόνια μετά, ανακηρύχθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία. Η ενοχή της τότε αγγλικής κυβέρνησης στη σφαγή των οκτώ Κοντεμενιωτών είναι αδιαμφισβήτητη. Απόδειξη πως μετά τη δίκη παρωδία που ακολούθησε κανένας δεν καταδικάστηκε παρά τις αδιάσειστες μαρτυρίες που είχαν δοθεί.

ΟΙ ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΕΣ

Οι οκτώ Κοντεμενιώτες που κατακρεουργήθηκαν από τους Τουρκοκύπριους εξτρεμιστές του Κιόνελι είναι: 1. Χριστόδουλος Σταύρου, 34 χρόνων 2. Πέτρος Σταύρου, 21 χρόνων 3. Ιωάννης Σταύρου, 31 χρόνων 4. Γεώργιος Σταύρου, 17 χρόνων 5. Χαράλαμπος Σταύρου, 34 χρόνων 6. Ευριπίδης Κυριάκου, 24 χρόνων 7. Κώστας Μουρρή, 34 χρόνων 8. Σωτήρης Χατζηβασίλη, 17 χρόνων

Πηγή: Αλήθεια (νεκρός σύνδεσμος), OnAlert, Αβέρωφ

Τό ἐφετινό Gay Pride τῶν Ἀθηνῶν ἔχει ὡς κεντρικό σύνθημα «Ἕνας νόμος δέν ἀρκεῖ» καί ζητεῖ ἀπό τόν κ. Μητσοτάκη νά ἀναγνωρισθεῖ ἡ «σεξ-εργασία» ὡς ἀπασχόλησις – Μετά τό «ναί» τῆς ΝΔ στήν σύσταση Ἐπιτρόπου ΛΟΑΤΚΙ στήν νέα Κομμισσιόν, τώρα ἐγείρονται καί νέα αἰτήματα – Τό «τρίτο φῦλο» στό τραπέζι

Η βλάβη στην υγεία που προκαλείται από κάθε δόση εμβολίου δεν μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, αλλά αντιθέτως συνεχίζεται επ' αόριστον

Σχόλιο Τ.Ι.: Ο Άγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς (Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι), έζησε σε μια από τις χειρότερες περιόδους της νεώτερης Ευρωπαϊκής ιστορίας. Κινήματα, επαναστάσεις, εμφύλιοι πόλεμοι, 2 Παγκόσμιοι πόλεμοι, και η αιματοβαμμένη δικτατορία του Κομμουνιστικού καθεστώτος στην πρώην Σοβιετική Ένωση, συνθέτουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο έζησε και μαρτύρησε αυτός ο μεγάλος σύγχρονος Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.

11 Ιουνίου. Ημέρα γιορτής για τους πιστούς. Ημέρα τιμής της Θεομητορικής εικόνος «Άξιον εστίν», που από το ιερό Σύνθρονο του Αγιορείτικου Πρωτάτου στέλνει τη χάρη Της

Ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας της «σύλληψης/αρχής της ζωής» από το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτικής και Γυναικολογίας το 1965 και η ταύτισή της έναρξης της εγκυμοσύνης με την εμφύτευση στη μήτρα, έγινε αγνοώντας την εμβρυολογία, τη γενετική και κάθε επιστημονικό κριτήριο, για να αθωώσει την πρώιμη εκτρωτική δράση της καλούμενης «αντισύλληψης», παραδίδοντας έκτοτε στο θάνατο εκατομμύρια παιδιά.

Ο Θεόδωρος Ανδρεάδης ή Γιωβάν εμφανίζεται να πρωταγωνιστεί στο ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, τα Μυστικά του Βάλτου.

Εκπομπή με τον π. Αρσένιο Βλιαγκόφτη της Κυριακής 09 Ιουνίου 2024.

Η Αλεξανδρούπολη θα είναι ένας από τους 5 άξονες εισβολής των ΗΠΑ στην Ρωσία - Η Δύση πιέζει για κλιμάκωση της σύγκρουσης

Ἄλλοτε δειλά καί ἄλλοτε πιό θαρρετά ἀπό συγκεκριμένους ἐκκλησιαστικούς παράγοντες ἐπανέρχεται “ἄνωθεν” τό θέμα “τῶν διακονισσῶν” στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ἀλέξανδρος καί Ἀντωνίνα ἔζησαν στά τέλη τοῦ 3ου  καί τίς ἀρχές τοῦ 4ου αἰώνα μ.Χ. Κατάγονταν ἀπό μία κωμόπολη πού ὀνομαζόταν Κάρδαμος. Ἦταν Χριστιανοί καί ζοῦσαν μέ ἐγκράτεια καί σωφροσύνη. Ἡ Ἀντωνίνα εἶχε ἀφιερώσει τήν ζωή της στά ἔργα τῆς ἀγάπης, στήν διακονία τοῦ «πλησίον», καί εἶχε ὡς βασική ἀσχολία τήν περίθαλψη τῶν χηρῶν, τῶν  ὀρφανῶν, καί γενικά τῶν ἀδύναμων καί κατατρεγμένων ἀνθρώπων. Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς της καί κυρίως ἡ ἐνασχόλησή της μέ τά ἔργα τῆς ἀγάπης γέννησε τήν ὑπόνοια στούς εἰδωλολάτρες ὅτι εἶναι Χριστιανή, καί γι’ αὐτό τήν κατήγγειλαν στόν ἔπαρχο Φῆστο, ὁ ὁποῖος τήν συνέλαβε καί προσπάθησε νά τήν πείση νά ἀρνηθῆ τόν Χριστό καί νά θυσιάση στά εἴδωλα.

Ὅταν ἐκείνη ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη της καί ἀρνήθηκε νά προσφέρη θυσία στά εἴδωλα-δαιμόνια, τότε ὁ ἔπαρχος, ἀντί ἄλλων βασανιστηρίων, διέταξε νά τήν πᾶνε σέ ἕνα πορνεῖο καί νά τήν ὑποχρεώσουν νά ἁμαρτήση. Ἐπειδή γνώριζε ὅτι οἱ Χριστιανοί δίνουν μεγάλη σημασία στήν ἁγνότητα καί τήν σωφροσύνη, γι’ αὐτό καί θέλησε μέ τόν τρόπο αὐτόν νά τήν ἐξευτελίση. Ὅταν, ὅμως, ὁδήγησαν τήν ἁγία στό πορνεῖο, τότε ἔλαμψε ἐκεῖ ἕνα δυνατό φῶς καί ἀκολούθησε ἰσχυρός σεισμός. Οἱ γυναῖκες πού ζοῦσαν ἐκεῖ τρόμαξαν καί ἐπειδή κατάλαβαν ὅτι αἰτία τοῦ σεισμοῦ ἦταν ἡ παρουσία τῆς Ἀντωνίνας,  γι’ αὐτό καί τήν ἔδιωξαν. Ὅταν τό πληροφορήθηκε ὁ ἔπαρχος τήν συνέλαβε καί πάλι καί τήν ὁδήγησε σέ ἄλλο πορνεῖο. Τότε κάποιος Χριστιανός νέος πού ὀνομαζόταν Ἀλέξανδρος, πῆγε στό πορνεῖο μέ τήν πρόφαση νά ἁμαρτήση καί φυγάδευσε τήν Ἀντωνίνα, μεταμφιέζοντάς την. Ὅταν ἔγινε γνωστό τό γεγονός αὐτό, τότε συνελήφθησαν καί οἱ δύο, ὁ Ἀλέξανδρος καί ἡ Ἀντωνίνα, καί ὑπεβλήθησαν σέ φρικτά βασανιστήρια. Τούς ἔκοψαν τά ἄκρα τῶν χεριῶν καί τῶν ποδιῶν, τούς ἄλειψαν μέ πίσσα καί τούς ἔριξαν στήν φωτιά. Τά σώματά τους κάηκαν, οἱ ψυχές τους, ὅμως, πέταξαν στόν οὐρανό, γιά νά ἀγάλλονται αἰώνια μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους. Ἦταν τὸ ἔτος 313 μ.Χ. Τὰ λείψανά τους μεταφέρθηκαν ἀργότερα στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ κατετέθησαν στὴ μονή Μαξιμίνου, ὅπου καὶ ἐτελεῖτο Σύναξις αὐτῶν.

Ὁ βίος καί ἡ πολιτεία τους μᾶς δίνουν τήν ἀφορμή νά τονίσουμε τά ἀκόλουθα:

Ἡ ἐσωτερική καθαρότητα, ἡ ἁγνότητα καί ἡ σωφροσύνη εἶναι τά στολίδια τῶν ἀληθινῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ὁ πραγματικός πλοῦτος τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ προϋποθέση γιά τήν κοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό, ὁ Ὁποῖος ἀποκαλύπτεται στούς καθαρούς «τῇ καρδίᾳ», καί αὐτοί ἀξιώνονται νά Τόν δοῦν, καί νά αἰσθανθοῦν τήν παρουσία Του μέσα σέ ὅλη τήν ὕπαρξή τους, στήν ψυχή καί στό σῶμα τους. Καί ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀναγεννᾶ τόν ἄνθρωπο, τόν ἀνακαινίζει, ὅπως ἀνακαινίζεται ἡ νεότης τοῦ ἀετοῦ. Ὁ Προφητάναξ Δαβίδ, στόν 102ο Ψαλμό, κάνει λόγο γι’ αὐτήν τήν ἐσωτερική ἀναγέννηση-ἀνακαίνιση τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν λέγη: «ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου». Πότε ὅμως ἀνακαινίζεται ὁ ἄνθρωπος, ὅπως  ὁ ἀετός, καί πῶς ἀνακαινίζεται ὁ ἀετός;

Προφανῶς, ὁ ἱερός ψαλμωδός, λέγοντας τούς παραπάνω λόγους, εἶχε ὑπ’ ὄψη του τό γεγονός ὅτι ὁ ἀετός, ὅταν γεράση, ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀνακαινισθῆ, νά ξανανιώση.

Σύμφωνα μέ μιά παράδοση, ὁ ἀετός, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπό τά μακροβιότερα ἁρπακτικά πτηνά καί ἔχει τήν δυνατότητα νά ζήση μέχρι καί 70 χρόνια, στά 40 του χρόνια γερνᾶ, μέ ἀποτέλεσμα τά νύχια του νά μεγαλώνουν πολύ, νά γίνονται εὔκαμπτα καί ὡς ἐκ τούτου νά χάνουν τήν δυνατότητά τους νά γαντζώνουν τήν λεία του, γιά νά μπορέση νά τραφῆ, ἀλλά καί τό  μακρύ καί κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό καί χάνει τήν δυνατότητα νά τεμαχίζη τό θήραμά του. Ἐπίσης, τά γερασμένα φτερά του γεμίζουν πούπουλα, τά ὁποῖα κολλᾶνε στό στῆθος του καί τόν ἐμποδίζουν στό πέταγμά του. Τότε ἔχει δύο ἐπιλογές, ἤ νά πεθάνη ἤ νά ἀνακαινισθῆ. Ἡ δεύτερη ἐπιλογή, πού ἀφορᾶ στήν ἀνακαίνισή του, εἶναι ἐπώδυνη καί διαρκεῖ γύρω στίς 150 ἡμέρες. Ἄν τήν ἐπιλέξη, τότε πετάει στήν φωλιά του καί ἐκεῖ ἀποκόπτει τό ράμφος του σέ μιά πέτρα καί περιμένει. Μόλις φυτρώσει καινούργιο ράμφος, μέ αὐτό ἀποκόπτει τά νύχια του καί μέ τά καινούργια νύχια πού θά φυτρώσουν μαδάει τά γερασμένα φτερά του καί ἔτσι, σέ πέντε περίπου μῆνες πραγματοποιεῖται ἡ ἀνακαίνισή του καί ζῆ ἄλλα τριάντα χρόνια.

«Ὁ ἀνακαινισμένος ἄνθρωπος ὑπερβαίνει τούς ποικίλους πειρασμούς, τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα τῆς παρούσης ζωῆς καί καταυγάζεται ἀπό τόν νοητό Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς, τῆς χαρᾶς καί παντός ἀγαθοῦ, καί ἔτσι μπορεῖ καί χαίρεται ἀληθινά τήν ζωή του.»

Ἔχοντας, λοιπόν, ὑπ’ ὄψη του ὁ Προφητάναξ Δαβίδ τά παραπάνω παρομοιάζει τήν ἐσωτερική ἀναγέννηση-ἀνακαίνιση τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν ἀνακαίνιση τῆς νεότητας τοῦ ἀετοῦ. Ὅμως, μέ μιά οὐσιαστική διαφορά. Ὁ ἄνθρωπος μετά τήν ἀναγέννησή του ζῆ ὄχι τριάντα χρόνια, ἀλλά αἰώνια. Βέβαια, αὐτή ἡ ἀναγέννηση-ἀνακαίνιση εἶναι πνευματική, ὡστόσο, ὅμως, ἐπηρεάζεται καί τό σῶμα, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχοσωματική ὕπαρξη, καί ὁ ἀναγεννημένος ἄνθρωπος νιώθει ἀνάλαφρος καί σωματικά. Γιατί, ὅταν ἡ ψυχή εἶναι βαριά ἐξ αἰτίας τῶν τύψεων καί τῶν ἐνοχῶν, τότε καί τό σῶμα γίνεται βαρύ καί ὁ ἄνθρωπος -ἀκόμα καί ὅταν εἶναι νέος- βαραίνει καί  «δέν μπορεῖ νά σύρη τά πόδια του», κατά τό κοινῶς λεγόμενο, ἐνίοτε δέ περιέρχεται σέ μιά κατάσταση πού δέν θέλει νά ζήση. Δέν ἔχει ὅραμα καί νόημα ζωῆς. Ἀντίθετα, ὅταν ὁ ἄνθρωπος τακτοποιεῖται ἐσωτερικά μέ τήν μετάνοια, γίνεται ἀνάλαφρος. Ἀποκτᾶ φτερά πνευματικά καί γι’ αὐτό ἔχει τήν δυνατότητα νά πετᾶ πάνω ἀπό τούς πειρασμούς. Καί ὅπως τό ἀεροπλάνο πετᾶ πάνω ἀπό τά σύννεφα καί φωτίζεται ἀπό τόν ἥλιο, ἔτσι καί ὁ ἀνακαινισμένος ἄνθρωπος ὑπερβαίνει τούς ποικίλους πειρασμούς, τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα τῆς παρούσης ζωῆς καί καταυγάζεται ἀπό τόν νοητό Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς, τῆς χαρᾶς καί παντός ἀγαθοῦ, καί ἔτσι μπορεῖ καί χαίρεται ἀληθινά τήν ζωή του.

Ὁ ἄνθρωπος ἦλθε ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη, ἀπό τό «μή εἶναι» στό «εἶναι», καί, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως τήν ἐκφράζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἔχει τήν δυνατότητα νά ὁδηγηθῆ ἀπό τό «εἶναι» στό «εὖ εἶναι», ἀλλά καί στό «ἀεί εὖ εἶναι». Δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναγεννᾶται μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τόν προσωπικό του ἀγώνα, τότε βιώνει τήν κοινωνία μέ τόν Θεό, ἤτοι τήν αἰωνιότητα ἀπό τήν παροῦσα ζωή. Προγεύεται τόν Παράδεισο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἄκτιστη δόξα τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ μέσα στόν ἄνθρωπο.

Ἡ ζωή τοῦ ἀνακαινισμένου-ἀναγεννημένου ἀνθρώπου εἶναι ἀληθινά ὄμορφη, γιατί ἔχει νόημα καί πληρότητα, φῶς καί εἰρήνη, χαρά καί χάρη.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῶν Μαρτύρων ἔλαμψεν, ἡ ἀξιέπαινος μνήμη, ἦν πιστοί τελέσωμεν, καὶ ἀνυμνήσωμεν πιστῶς, ἐν ἐπὶ γνώσει κραυγάζοντες, Σὺ τῶν Μαρτύρων, Χριστὲ τὸ κραταίωμα.

Ἕτερον Κοντάκιον Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τοὺς ἐν Χριστῷ, πνευματικοὺς ὁμαίμονας, καὶ ἐν ὁδοῖς, τῆς εὐσεβείας σύμφρονας, τὸν θεόφρονα Ἀλέξανδρον, σὺν Ἀντωνίνῃ μακαρίσωμεν· τοὺς ἄθλους γὰρ ἐκείνων καὶ τὰ στίγματα, ὡς μύρον εὐωδίας προσεδέξατο, ὁ τούτους δοξάσας ὡς ηὐδόκησε.

Κάθισμα Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Δυὰς ἡ θαυμαστή, τῶν σεπτῶν Ἀθλοφόρων, ἐνέγκασα στερρῶς, τὴν πυρὰν τῶν βασάνων, ἐν δόξῃ παρίσταται, τῇ Τριάδι πρεσβεύουσα, χάριν ἔλεος, καὶ ἱλασμὸν τῶν πταισμάτων, τοῖς τὴν ἔνδοξον, αὐτῆς γεραίρουσι μνήμην, δοθῆναι ἐν πνεύματι.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις ὦ Ἀλέξανδρε Ἀθλητά· χαίροις Ἀντωνίνα, νύμφη ἄμωμε τοῦ Χριστοῦ· γνώμῃ γὰρ τελείᾳ, ἐχθροῦ τὰς μεθοδείας, ἀθλητικῇ δυνάμει, κατηδαφίσατε.

Πηγή: Εκκλησιαστική Παρέμβαση, Ορθόδοξος Συναξαριστής

Η Παναγούλα Σκούτα (το γένος Μαλάμου) 13 χρονών τότε, αφηγείται:

Όπως έχουμε ξαναδεί, ο τότε οργανωτικός γραμματέας του ΚΚΕ Γ.Ιωαννίδης στις καταγεγραμμένες μαρτυρίες του στο βιβλίο "Αναμνήσεις" ήταν αρκούντως αποκαλυπτικός σχετικά με τις προθέσεις του ΚΚΕ το 1941-44. Φυσικά, το θέμα δεν εξαντλήθηκε και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε 1-2 αναρτήσεις. Τα γραπτά μένουν, δημοσιεύονται και αξιολογούνται.

῾Ο Ἅγιος Κύριλλος ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου τοῦ Μικροῦ (408450 μ.Χ.) καί ἐγεννήθηκε περί τό 370 ἤ 375 μ.Χ. στήν Ἀλεξάνδρεια ἀπό εὔπορους γονεῖς τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας τῆς πόλεως. Ἦταν θερμοῦ καί ζωηροῦ χαρακτῆρος, ἀνήσυχος, τολμηρός, ἐνεργητικός καί πολύ δραστήριος.

Στον ναό νιώθω ολοφάνερη την παρουσία του Κυρίου, της Μητέρας Του, των ουράνιων δυνάμεων και όλων των αγίων. Ο ναός είναι ο επίγειος ουρανός. Εδώ αναγνωρίζεις και αισθάνεσαι τον εαυτό σου ως πραγματικό μέλος του σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας Του, ιδιαίτερα την ώρα της θείας Λειτουργίας.

Παρέλαση ΛΟΑΤΚΙ θα πραγματοποιηθεί στο Κίεβο στις 16 Ιουνίου 2024

Ο Δρ. Anthony Fauci, ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων, μοιράζεται την απάντησή του στα σχόλια της εκπροσώπου του GOP Marjorie Taylor Greene στην υποεπιτροπή της Βουλής για την ανταπόκριση στην πανδημία Covid-19 των ΗΠΑ και την προέλευση του ιού.

Ἐδῶ, ἀγαπητοί μου, στὸν ἱερὸ ναὸ παρουσιάζομαι ἐνώπιον τῆς ἀγάπης σας καὶ θὰσᾶς παρακαλέσω νὰ κάνετε ὑπομονή, γιὰ ν ̓ ἀκούσετε λίγες ταπεινὲς σκέψεις ἐπάνω στὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο, ποὺ διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα θαύματα τοῦ Κυρίουἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ θαῦμα τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ.

Το σχέδιο του Αλέξανδρου Υψηλάντη ήταν σαφές: Στο παραδουνάβιο μέτωπο καμία ελληνική κίνηση δεν έπρεπε να γίνει πριν από τις 8 Ιουνίου 1821, μέχρι δηλαδή να φτάσει στο Δραγατσάνι ο κύριος όγκος των στρατευμάτων για την τελική μάχη με τους Οθωμανούς. Τελικά, η Ιστορία έγραψε ότι εκείνη την ημέρα αναγκάστηκε να εκδώσει την τελευταία του διαταγή, μετά τη λιποταξία των εθελοντών και τη διάλυση του Ιερού Λόχου.

Ἡ προκλητική ἀφίσα τοῦ κόμματος «Ἰσότητος, Εἰρήνης καί Φιλίας» πού καλεῖ τούς «Τούρκους» νά ψηφίσουν «Τούρκους» στίς εὐρωεκλογές – Ἡ πρόεδρός του διακηρύσσει προκλητικῶς ὅτι «θά εἴμαστε Τοῦρκοι, χθές, σήμερα καί αὔριο» καί συκοφαντεῖ τήν Ἑλλάδα ὅτι προσπαθεῖ νά …ἀλλοιώσει τήν δημογραφική σύνθεση τῆς περιοχῆς! – Ἰδού τά ἀποτελέσματα τῆς Διακηρύξεως τῶν Ἀθηνῶν