Πρώτη φορά στα χρονικά το Αγιο Φως δεν έφτασε στο «Ελ. Βενιζέλος» εγκαίρως, τινάζοντας στον αέρα το πρόγραμμα για την έγκαιρη μεταφορά του σε άλλες περιοχές της χώρας, ώστε να μοιραστεί το βράδυ της Ανάστασης. Η κυβέρνηση επέδειξε πρωτοφανή ασέβεια απέναντι στους ορθόδοξους πιστούς, όχι μόνο επειδή υποβάθμισε τον συμβολισμό της έλευσης του Αγίου Φωτός στην Ελλάδα, αλλά και διότι εργαλειοποίησε το συμβάν για πολιτικούς και προεκλογικούς λόγους.

Γιὰ νὰ εἶναι ἡ προσφορὰ τοῦ ἑαυτοῦ σου τέλεια καὶ ἀξιαγάπητη στὸν Θεό, ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές, χρειάζεται δυὸ πράγματα: τὸ ἕνα εἶναι νὰ ἑνώσῃς τὴν δική σου προσφορὰ μὲ τὶς προσφορὲς ποὺ ἔκανε ὁ Χριστὸς πρὸς τὸν Πατέρα του. Τὸ ἄλλο εἶναι νὰ εἶναι ἡ θέλησίς σου καὶ ἡ καρδιά σου ξεκολημμένη ἀπὸ τὴν ἀγάπη κάθε κτιστοῦ πράγματος.

«Κατ’ ἀρχήν ἀπευθύνω σέ ὅλους σας, Ἑλλαδῖτες καί Βορειοηπειρῶτες, τόν πασχάλιο χαιρετισμό ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! Ὅμως, τίς ἡμέρες αὐτές τῆς χαρᾶς καί τῆς πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως ἦλθε νά σκιάσῃ μιά εἴδηση αὐτόχρημα ἐφιαλτική. Ἡ εἴδηση περιέχεται σέ ἄρθρο στά ἀλβανικά Μ.Μ.Ε. καί παρουσιάζει, ὅτι οἱ κυβερνήσεις Ἀθηνῶν καί Τιράνων ἔχουν ἔλθει σέ συμφωνία γιά τήν Χειμάρρα. Συγκεκριμένα λέει, πώς ἡ Ἑλλάδα παίρνει τά ὑποθαλάσσια πλούσια κοιτάσματα σέ πετρέλαιο, φυσικό ἀέριο καί ἄλλους ὑδρογονάνθρακες, ἐνῷ ἡ Ἀλβανία θά πάρῃ ἐφεξῆς τά ἀκίνητα στήν Χειμάρρα, τά ὁποῖα, δέν ἀνήκουν στούς Ἕλληνες Βορειοηπειρῶτες ἰδιοκτῆτες τους, ἀλλά στό ἀλβανικό κράτος !

Η κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας και κατ’ επέκταση ΝΑΤΟ και Τουρκίας δεν σχετίζεται μονοδιάστατα με την προμήθεια ταυτόχρονα συστοιχιών S-400 και μαχητικών F-35. Η Άγκυρα υπό την ηγεσία του Ερντογάν θέλησε να επεκτείνει την γνωστή ως «επιτήδεια ουδετερότητα» σε ένα πιο αναβαθμισμένο πεδίο, αυτό της περιφερειακής ηγεμονικής δύναμης σε στεριά και θάλασσα. Στο τρίγωνο δηλαδή μεταξύ Ευρώπης-Ασίας-Αφρικής επί ηπειρωτικών εδαφών και στα θαλάσσια μέτωπα Εύξεινος Πόντος, Δαρδανέλια, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος, Σουέζ, Ερυθρά Θάλασσα.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός «ὀνομάστηκε ἄνθρωπος, ὀνομάστηκε υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὀνομάστηκε ὁδός, ὀνομάστηκε θύρα, ὀνομάστηκε πέτρα…

Γιατί  έστειλε ο Θεός τον Υιό Του να πεθάνει για μας; Απάντηση: Γιατί μας αγαπά. Οι απλές ερωτήσεις στη ζωή γίνονται πολύπλοκες από εκείνους που απορρίπτουν τις απλές αλλά και αληθινές απαντήσεις. Έτσι, στο ερώτημα πότε αρχίζει η ανθρώπινη ζωή, η  απάντηση είναι απλή. Αρχίζει από τη σύλληψη.

Στους χρόνους του Κυρίου η πιστοποίηση της κατάστασης της υγείας ενός ανθρώπου γινόταν από τους ιερείς. Ας θυμηθούμε την θεραπεία των δέκα λεπρών. Ο Κύριος μετά τη συνάντησή τους, τους προτρέπει να δείξουν τους εαυτούς τους στους ιερείς.

Ευρωπαϊκή Ένωση: Δημιουργεί κεντρική βάση δεδομένων με βιομετρικά στοιχεία για 350 εκατ. πολίτες... Καλά πάει το πράγμα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδωσε την έγκριση του για τη δημιουργία μιας κεντρικής βάσης δεδομένων που θα περιλαμβάνει τα βιομετρικά στοιχεία περισσότερων από 350 εκατομμυρίων πολιτών και μη-πολιτών της ΕΕ.

Δείτε το ζωντανό θαύμα του ακτίστου φωτός που βγαίνει κάθε χρόνο στον Πανάγιο τάφο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα κάθε Πάσχα και όχι μόνο.

Οι Δυτικές χώρες (ΗΠΑ – ΕΕ – Ιαπωνία – Ισραήλ) έχουν παραδώσει τα ηνία της τεχνολογίας των σπάνιων γαιών στην Κίνα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Εάν η χρήση των σπάνιων γαιών επικεντρωνόταν μόνο στις εμπορικές εφαρμογές τότε θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό. Όταν όμως οι σπάνιες γαίες χρησιμοποιούνται σε εκατοντάδες υπερσύγχρονα στρατιωτικά οπλικά συστήματα (μαγνητικό όπλο, drones, πυραυλικά συστήματα κλπ.), τότε το διακύβευμα έχει μεγαλύτερο βάρος. Τότε, η υπεροχή της τεχνολογικής ισχύος στον τομέα των σπάνιων γαιών επηρεάζει συνολικά το αποτέλεσμα του «σύγχρονου» πολέμου.

Ενα πρωινό συζητά ο γέροντας με δυο-τρεις επισκέπτες στο σπίτι του. Ο ένας ειναι ιδεολογος κομμουνιστής...

Γιορτάζουμε σήμερα τὴ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι ἡ νίκη τοῦ Θεοῦ κατὰ τοῦ θανάτου ἀλλὰ ἐπίσης κατὰ τοῦ κακοῦ. Ἀλλά τούτη ἡ νίκη δὲν κερδήθηκε μοναχὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔγινε Ἄνθρωπος ὑπερίσχυσε ἔναντι τοῦ κακοῦ μέσα ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φύση Του μὲ τὴ Θεϊκή Του δύναμη. Καὶ ἔτσι ἄς χαροῦμε ὄχι μόνο μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸ ἔλεος Του, μὲ τὴν μεγαλοπρέπεια Του, μὲ τὴν γενναιοδωρία Του, ἀλλὰ ἄς χαροῦμε ἐπίσης με τὸ γεγονὸς ὅτι ἐμεῖς, ἀνθρώπινες ὑπάρξεις, εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τὸ Θεὸ κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε μέσα μας καὶ μέσα ἀπὸ ἐμᾶς τὸ κακὸ μπορεῖ νὰ καταστραφεῖ. Ὄχι μοναχὰ οἱ προσωπικές μας ἁμαρτίες, ὄχι μόνο ἡ ἀδυναμία μας, ἀλλὰ «ὁ πονηρός», αὐτὸς ποὺ εἶναι πειρασμός, αὐτὸς ποὺ προσπάθησε στὴν ἔρημο νὰ ὑπερισχύσει τοῦ Θεοῦ μέσω τῆς ἀνθρώπινης φύσης.

Σχόλιο Τ.Ι.: Τα τεύχη του Περιοδικού Φως Εθνών, του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο Πρωτόκλητος", ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύονται με την έγκριση - άδειά του. Επισημαίνεται στους αναγνώστες ότι ο ιστορικός αυτός Σύλλογος, σήκωσε και σηκώνει το μέγιστο βάρος της υποστήριξης και συντήρησης του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Κλιμακίου, στην Κανάγκα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (πρώην Ζαΐρ), από ιδρύσεώς του.

28 Απριλίου γράφτηκε ο τραγικός επίλογος της καριέρας του Μπενίτο Μουσολίνι στην Ιταλία. Το τέλος του σήμανε και το τέλος του φασισμού στη γειτονική χώρα μετά από 23 χρόνια.

Η «βουβή γενοκτονία» των Χριστιανών – 90.000 πιστοί δολοφονήθηκαν μέσα στο 2018 και 793 εκκλησίες καταστράφηκαν.

Ἡ ἐλπίδα εἶναι μία ἀπὸ τὶς τρεῖς ἀρετὲς κατὰ τὸν Παύλειο λόγο (πίστη, ἀγάπη, ἐλπίδα), ποὺ θὰ πρέπει νὰ εἶναι καὶ βίωμα τοῦ Χριστιανοῦ. Ἡ ἐλπίδα τοῦ χριστιανοῦ δὲν εἶναι τυφλή. Πηγάζει ἀπὸ τὴν πίστη του στὸ Χριστό. Ἀγωνιζόμαστε, κάνομε θυσίες, ὑφιστάμεθα δεινὰ ἀγόγγυστα, δίνομε τὴ ζωή μας, γιατί ἔχομε ἕνα τελικὸ στόχο, τὴν ἐπικράτηση τῆς νέας δημιουργίας, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Αν μπορούσα να πειστώ ότι έχω πεθάνει μαζί με τον Χριστό, έχω ταφεί μαζί με Αυτόν, η πνευματική μου ζωή θα γινόταν τόσο πιο απλή και τόσο πιο εύκολη. Σε κά­θε πειρασμό, σε καθετί που εκτρέπει την προσοχή μου από το ένα και μοναδικό «ού εστί χρεία» θα απαντούσα. «Τι να το κάνω; Έχω πεθάνει. Είμαι στον τάφο του Διδα­σκάλου μου.»

Τίς ἡμέρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομά δος, θυμᾶμαι πάντα μιά Μεγάλη Παρασκευή στήν Ἀλεξάνδρεια, στά μέσα περίπου τῆς δεκαετίας τοῦ 1950, ὅταν δέν εἶχε ἀρχίσει ἀκόμα ὁ ξερριζωμός τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν Αἴγυπτο, τήν δεύτερη πατρίδα τους. Ἦταν ἡ πρώτη χρονιά πού ― ἔφηβες πιά ― τέσσερις συμμαθή τριες καί φίλες εἴχαμε πάρει τήν ἄδεια ἀπό τούς γονεῖς μας νά πᾶμε, χωρίς τήν δική τους συνοδεία, νά προσκυνήσουμε ἑπτά Ἐπιταφίους, ὅπως ἦταν τότε τό ἔθι μο στήν Ἑλληνική παροικία.

Μέσα από τα τραγικά γεγονότα και τις καταστάσεις, που διαδραματίστηκαν κατά την διάρκεια της καταστροφικής πυρκαγιάς, στο ναό της Παναγίας των Παρισίων, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η αυτοθυσία του ιερέα Ζαν-Μαρκ Φουρνιέ.

Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τὰ ἀγράμματα γεροντάκια καὶ οἱ γριοῦλες, ποὺ τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στὴν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπὸ τὰ μικρά τους χρόνια ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ καταλάβανε αὐτὸ τὸ χαροποιὸν πένθος, ποὺ δὲν τὸ καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, ποὺ θέλουνε νὰ τοὺς διδάξουνε, ἀντὶ νὰ διδαχθοῦνε ἀπ᾿ αυτούς.