Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα ...

Φώτης Κόντογλου

Στο αποκαλυπτικό αυτό κείμενο του Κόντογλου γίνεται λόγος όχι μόνο για τη δύναμη του Αναστάντος Χριστού που δια του θείου φωτός Του καθαρίζει και αγιάζει τα πνευματικά μας αισθητήρια, αλλά και για την αιτία που κάποιοι πολεμούν και καταφρονούν την αγία ορθόδοξη παράδοση.

Ορθόδοξοι Χριστιανοί, σήμερα μας κράζει ο θεόγλωσσος υμνωδός, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγοντας «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως Χριστόν εξαστράπτοντα και χαίρετε φάσκοντα τρανώς ακουσόμεθα, επινίκιον άδοντες». Μας κράζει λοιπόν να καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας, για να μπορέσουμε να δούμε το Χριστό τον αναστημένο από τον τάφο. Να καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας, γιατί είναι ακάθαρτες, βρωμισμένες, επειδή τις μεταχειριζόμαστε για σαρκικά και υλικά πράγματα. Και πώς, άραγε καθαρίζονται οι αισθήσεις; Αμα, καθαρισθεί η καρδιά και η διάνοιά μας με την πνευματική τροφή και με τη χάρη του αγίου Πνεύματος, θα καθαρισθούνε κ’ οι αισθήσεις μας και θα γίνουνε από σαρκικές, πνευματικές. Ο υμνωδός το λέει αυτό γιατί το διδάχθηκε από τον ίδιο τον Κύριο και Σωτήρα του που είπε στους Μακαρισμούς: «Μακάριοι οι καθαροί τη καρ­δία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». Και αν καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας, λέει πως θα δούμε το Χριστό «εξαστράπτοντα», με αστραπή, όχι θαμπά, αλλά καθαρότατα, αστραφτερό από το απλησίαστο φως της Αναστάσεως, «τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως». Κι’ όχι μονάχα θα τον δούμε «τηλαυγώς», αλλά και θα τον ακούσουμε κιόλας (γι’ αυτό πρέπει νάναι καθαρές όλες οι αισθήσεις μας) , κ’ η φωνή του δεν θάρχεται από μακρυά, να αμφιβάλλουμε αν τον ακούσαμε ή δεν τον ακούσαμε, αλλά «τρανώς», δυνατά.

ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ,

ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης

    Όσο κι αν ο άνθρωπος προσπαθεί να κρατά τα μάτια του, πεισματικά κλειστά, ποτέ δεν θα μπορέσει να εξαφανίσει τη λάμψη του ηλίου. Και όσο κι αν προσπάθησαν οι Εβραίοι να κρατήσουν σφραγισμένο τον τάφο του Κυρίου Ιησού, τελικώς το μόνο που κατόρθωσαν είναι, με τα ανόητα καμώματά τους, ολοένα και περισσότερο να αποδεικνύουν το μοναδικό, το ανεπανάληπτο, το πανθαύμαστο γεγονός της Αναστάσεως.Το να κάνει κανείς λόγο για την Ανάσταση του Χριστού, είναι σα να θέλει να αποδείξει ότι ο ήλιος είναι λαμπερός και καταυγάζει τα πέρατα της οικουμένης... 

Εμείς θα δούμε ένα γεγονός μοναδικό που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, σε σχέση με τις αντιρρήσεις και ενστάσεις που προβάλλονται. Ένα γεγονός που κάνει τους πιστούς της κάθε εποχής να χαίρονται, να αγάλλονται και να πλημμυρίζουν από το Ανέσπερο Φως του Ζωοδόχου τάφου, ενώ από την άλλη, κάνει τους απίστους και τους αρνητές να λυσσούν εκφράζοντας την κακία τους και την απερισκεψία τους. Φυσικά, το ίδιο γεγονός κάνει τις λεγόμενες χριστιανικές ομολογίες που αντιτίθενται στην ορθοδοξία, με την ένοχη σιωπή τους επί του θέματος, να δηλώνουν εκ των πραγμάτων ότι η Εκκλησία μας είναι η αυθεντική και μοναδική έκφραση του Χριστιανισμού. Και το μοναδικό αυτό γεγονός είναι η αφή του Αγίου Φωτός στον πανάγιο τάφο κατά την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου.

Βέβαια, για το θέμα αυτό έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί τόσα πολλά από αυτόπτες μάρτυρες, και παλαιότερους αλλά και σύγχρονους, ώστε ο κάθε καλοπροαίρετος αναζητητής να έχει την δυνατότητα να ερευνήσει όλες τις πτυχές του, συν το ότι μπορεί οποιοσδήποτε να επισκεφτεί το ναό της Αναστάσεως στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων, και να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι και όχι μόνον, του λόγου το Αληθές.

Εδώ τώρα θα σταθούμε σε μια ένσταση που ακούγεται κατά κόρον τα τελευταία έτη, κυρίως τέτοιες ημέρες, νομίζοντας όσοι την προβάλλουν ότι καταρρίπτουν την αλήθεια του Αγίου Φωτός. Βέβαια και στην περίπτωση αυτή, όπως και σε τόσες άλλες παρόμοιες, το μόνο που κατορθώνουν είναι να κάνουν την αλήθεια να λάμψει έτι πλέον. Και τι λένε οι «σοφές αυτές κεφαλές»; Ότι δήθεν το Άγιο Φως βγαίνει με ακτίνες laser. Αλλ’ ώ «αγαθοί» άνθρωποι! Πώς ομιλείτε χωρίς να σκέπτεστε; Πότε αγαπητοί μου οι ακτίνες laser παρουσιάστηκαν στον επιστημονικό χώρο, και πόσους αιώνες πριν το Άγιο Φως διατράνωνε την αλήθεια της Αναστάσεως; Πότε, όχι οι εν λόγω ακτίνες, αλλά και αυτό το ηλεκτρικό ρεύμα εφευρέθηκε, και από πότε το Άγιο Φως καταυγάζει με τη λάμψη του και αποδεικνύει την αυθεντικότητα της Ορθοδοξίας μας; Αλλά εάν υποθέσουμε προς στιγμήν ότι έτσι έχουν τα πράγματα, προσέξατε τώρα πόσα προβλήματα κατορθώνετε να ρίξετε πάνω στο τραπέζι της συζητήσεως, που ως μπούμερανγκ σας επιστρέφουν κατακέφαλα.

Επτά λόγοι του Χριστού από το Σταυρό

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Οδηγείται ο Χριστός στον Γολγοθά και καρφώνεται στον σταυρό. Από τον σταυρό ο Χριστός είπε επτά λόγους μεγάλης σημασίας και αξίας:

α) «Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τί ποιούσι». Δικαιολογεί ο Σταυρωμένος τους σταυρωτές Του. Δεν κακιώνει μαζί τους ούτε αυτή την ώρα του φρικτού μαρτυρίου Του. Ο πόνος ήταν βαθύς και μεγάλος. Πρόκειται για λόγο άφθαστου μεγαλείου. Μόνο ένας Θεός μπορούσε να τον πει. Η μεγαλειώδης ανεξικακία απέναντι στην αδικαιολόγητη ανθρώπινη θρασύτητα, αυθάδεια, κακία και μοχθηρία. Η μεγαλόστομη κι ανυπέρβλητη αγάπη της συγχωρητικότητας μπροστά στη βαρβαρότητα της πώρωσης. Η σταυρωμένη αγάπη αντίκρυ στον επηρμένο φθόνο. Λόγια με πνεύμα και αίμα μέσα από την άφατη οδύνη, που τα έλεγε πριν, αλλά τα λέγει και τώρα από το ύψος του σταυρού· αγάπη προς δόλους και προς τους εχθρούς, ακόμη και τους σταυρωτές, ορισμένοι από τους οποίους αργότερα θα μετανοήσουν.

β) «Αμήν, λέγω σοι. σήμερον μετ’ εμού έση εν τω παραδείσω». Ο αναμάρτητος Χριστός σταυρώθηκε ανάμεσα σε δύο αμαρτωλούς, σε δύο ληστές. Ό,τι έβλεπε κι άκουγε ο ένας, έβλεπε κι άκουγε κι ο άλλος. Ληστές κι οι δύο, σταυρωμένοι κι οι δύο. Ο ένας προκαλεί, βλασφημεί, ειρωνεύεται, αυθαδιάζει. Ο άλλος κάμπτεται, λυγίζει, επανορθώνει, παρακαλεί, μετανοεί. Σαν να εκπροσωπούν οι δύο συσταυρούμενοι τη σύμπασα ανθρωπότητα, τους αμετανόητους και τους μετανοημένους. Ο λόγος του Χριστού στον εκ δεξιών Του ληστή είναι λίαν παραμυθητικός για όλους τους αμαρτωλούς. Ας μην απογοητεύεται κανένας πια. Η φράση αυτή χαρίζει φτερά, κουράγια, ελπίδες σε όλους τους πολλούς αμαρτωλούς. Με πολύ λίγα λόγια αυτός ο ληστής φανέρωσε την ειλικρινή του μετάνοια, παραδέ-χθηκε την αμαρτωλότητά του απροφάσιστα, θέλησε να διορθώσει ταπεινά και τον συναμαρτωλό του, έστω την τελευταία αυτή ώρα, ομολόγησε τον Χριστό αναμάρτητο, Τον παρακάλεσε να τον δεχθεί στην ουράνια βασιλεία Του. Με τη γεύση του καρπού του δένδρου της γνώσεως καλού και κακού, του ξύλου εκείνου, έκλεισε ο παράδεισος για τον πρώτο Αδάμ. Με το ξύλο του σταυρού άνοιξε ο παράδεισος και πρώτος του οικήτορας έγινε ένας μετανοημένος ληστής. Πόση ενίσχυση λαβαίνουν τώρα όλοι οι αμαρτωλοί.

Τῇ Ἁγία καὶ Μεγάλῃ Παρασκευῇ...

Ἡλία Μηνιάτη, Ἐπισκόπου Κερνίτσης καὶ Καλαβρύτων.

Πῶς ἔκαμεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, καὶ πῶς ἔκαμεν ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεόν! Ὁ Θεὸς μέσα εἰς τὸν παράδεισον τῆς τρυφῆς ἔλαβε χῶμα ἀπὸ τῆς γῆς, τὸ ἔπλασε μὲ τὰς χεῖράς του, τὸ ἐμψύχωσε μὲ τὴν πνόην του, τὸ ἐτίμησε μὲ τὴν εἰκόνα του, καὶ ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον. Ὁ ἄνθρωπος ἐπάνω εἰς τὸ ὄρος τοῦ Γολγοθᾶ ἐκατάστησε τὸν Θεὸν χωρὶς μορφήν, χωρὶς πνοήν, ὅλον αἷμα, ὅλον πληγάς, προσηλωμένον εἰς ἕνα ξύλον.

Μεγάλη Τετάρτη εσπέρας (Όρθρος Μ. Πέμπτης)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δορμπαράκη

Τή Μεγάλη Πέμπτη οἱ Πατέρες μας, μᾶς παρέδωσαν νά ἑορτάζουμε τέσσερα πράγματα: τόν ἱερό Νιπτήρα, τόν Μυστικό Δεῖπνο, τήν ὑπερφυᾶ προσευχή καί ἀκόμη τήν προδοσία τοῦ ᾽Ιούδα. ᾽Εκεῖνο τό τροπάριο πού συγκεφαλαιώνει καί συνδέει τά περισσότερα ἀπό αὐτά, ἐπισημαίνοντας τίς προεκτάσεις τους καί στή δική μας ζωή, εἶναι κυρίως ὁ οἶκος τοῦ κοντακίου τοῦ ὄρθρου τῆς ἡμέρας: ῾Τῇ μυστικῇ ἐν φόβῳ τραπέζῃ προσεγγίσαντες πάντες, καθαραῖς ταῖς ψυχαῖς, τόν ἄρτον ὑποδεξώμεθα, συμπαραμένοντες τῷ Δεσπότῃ, ἵνα ἴδωμεν τούς πόδας πῶς ἀπονίπτει τῶν Μαθητῶν, καί ἐκμάσσει τῷ λεντίῳ, καί ποιήσωμεν ὥσπερ κατίδωμεν, ἀλλήλοις ὑποταγέντες καί ἀλλήλων τούς πόδας ἐκπλύνοντες. Αὐτός γάρ ὁ Χριστός οὕτως ἐκέλευσε τοῖς αὐτοῦ μαθηταῖς ὡς προέφησεν. ᾽Αλλ᾽ οὐκ ἤκουσεν ᾽Ιούδας ὁ δοῦλος καί δόλιος᾽.

1. ῾Τόν ἄρτον ὑποδεξώμεθα᾽: Ὁ ὑμνογράφος, ἐκφράζοντας τήν πίστη τῆς ᾽Εκκλησίας, μᾶς καλεῖ νά προσεγγίσουμε τή μυστική Τράπεζα, προκειμένου νά κοινωνήσουμε τῶν ἀχράντων μυστηρίων. Βρισκόμαστε ἐνώπιον τοῦ κέντρου τῆς ᾽Εκκλησίας μας, τοῦ μυστηρίου τῆς Θ. Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο συνέστησε ὁ Κύριος ἀκριβῶς τήν ἡμέρα αὐτή, κατά τό Μυστικό Δεῖπνο.

"Στάθηκε δίπλα μας σάν στοργικός πατέρας, μέ ἀγάπη καί κατανόηση"!
Ὁ φυλακισμένος Ἀντώνης Παπαδάτος, ἐκπροσωπώντας τούς κρατουμένους τῆς 6ης πτέρυγας μέ ἐπιστολή του πρός τόν Γέροντα Ἐφραίμ εὐχαριστεῖ τόν Θεό πού τόν ἔφερε κοντά τους! Ἡ ἐπιστολή ἀναφέρεται καί στά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουν οἱ κρατούμενοι, ὅπως ὁ μεγάλος συνωστισμός πού ἔχει ὡς συνέπεια νά ὑπάρχουν κελιά-θαλάμοι ἀκόμα καί μέ 25 κρατουμένους μέσα ἀλλά καί στίς συνθῆκες ὑγιεινῆς πού ὅπως ἀναφέρουν, ὁ κίνδυνος μετάδοσης ἀσθενειῶν ὅπως τύφου, χολέρας φυματίωσης εἶναι μεγάλος.
«Μέ τήν ἐπιστολή αὐτή θέλουμε νά εὐχαριστήσουμε δημοσίως τόν Γέροντα Ἐφραίμ, πού στάθηκε δίπλα μας σάν πατέρας μας μέ τήν ἀγάπη, τήν κατανόηση ἀλλά καί τήν ἠρεμία πού μᾶς μετέφερε ὅλο αὐτό τό διάστημα. Μέ λίγα λόγια καί σταράτα, παρά τίς ἄθλιες συνθῆκες διαβίωσης στό Κορυδαλλό, σέ μία φυλακή πού δέν χωράει πάνω ἀπό 800 κρατουμένους καί σήμερα ξεπερνᾶμε τούς 2500 μέ συνέπεια νά κοιμόμαστε ὁ ἕνας πάνω στόν ἄλλο σέ κελιά-θαλάμους μέ 25 ἄτομα μέσα, παρέα μέ στρατό ἀπό κατσαρίδες καί ποντίκια καί γάτες πού ἔχουν τύφο, μέσα στό κρύο χωρίς θέρμανση σέ μουχλιασμένους τοίχους ἀπό τήν ὑγρασία πού χτίστηκαν πρίν ἀπό 50 χρόνια, τρώγοντας φαγητό πού δέν θά ἔπρεπε νά τρῶνε οὔτε τά σκυλιά, καί κάνοντας μπάνιο μέ παγωμένο νερό, φωνάζουμε πώς ὑπάρχει Θεός καί Τόν εὐχαριστοῦμε πού ἔφερε κοντά μας τόν....
Γέροντα Ἐφραίμ νά μᾶς στηρίξει ψυχολογικά μέ τή στάση του καί τόν καθένα χωριστά μέ τήν πατρική στοργή του.

Υ.Γ. Ἀλήθεια, ὁ Γέροντας ἦρθε μόνος του στή φυλακή γιά νά μᾶς βοηθήσει σέ μία ἐποχή ποῦ τό κράτος εἶναι ἀνύπαρκτο γιά μᾶς ἤ ὄντως ἦρθε ὡς προφυλακισμένος;;; Δηλαδή ὑπάρχουν τόσο ἀνεγκέφαλοι δικαστές πού τόν εἶδαν ἀπό κοντά καί ἔστειλαν αὐτόν τόν ἄνθρωπο στόν Κορυδαλλό;;; Ἥμαρτον… (ὅπως μᾶς ἔμαθε καί ὁ Γέροντας νά λέμε…) .

Κρατούμενος Ἀντώνης Παπαδάτος καί ὅλη ἡ 6η πτέρυγα τοῦ Κορυδαλλοῦ.

ΠΗΓΗ:http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2012/04/blog-post_03.html#more

Η Έξοδος του Μεσολογγίου και η σημερινή κρίση

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Την Κυριακή των Βαίων του 1826 οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου απετόλμησαν την θρυλική Έξοδο και πέρασαν στην αιωνιότητα. Με πίστη στον Θεό, με τον Ορθόδοξο κλήρο επικεφαλής, με σώφρονα πατριωτισμό, με αυτοθυσία και με στρατηγική σκέψη οι έγκλειστοι αποφάσισαν να σπάσουν τον κλοιό των Τουρκοαιγυπτίων και να αποδείξουν ότι είναι συνεχιστές των μεγάλων ΟΧΙ της ελληνικής ιστορίας. Το Μεσολόγγι ήταν ο φράχτης που γκρέμισε την αλαζονεία του Ιμπραήμ και του Κιουταχή. Ήταν η εστία του παγκοσμίου θαυμασμού και μία από τις ενδοξότερες σελίδες της Ελληνικής Επαναστάσεως. Οι πολιορκημένοι άντεξαν τον πόλεμο και την πείνα σε σημείο που ο Διονύσιος Σολωμός να διαπιστώνει: «Δεν τους βαραίνει ο πόλεμος, μα έγινε πνοή τους». Τους χτυπούσαν αλύπητα επί μήνες «Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπι Άγγλου», αλλά δεν παραδόθηκαν. Σε κάθε πρόταση για παράδοση απαντούσαν με το αγέρωχο ΟΧΙ της Ελληνικής Διάρκειας.

ΜΕΓΑΛΗ   ΕΒΔΟΜΑΔΑ   1941

στο  Θωρηκτό - Καταδρομικό  «ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΑΒΕΡΩΦ»

Το Θ/Κ «ΑΒΕΡΩΦ» είναι το μοναδικό πλοίο στον κόσμο που, έχοντας πάρει μέρος σε δυο παγκόσμιους πολέμους, συνεχίζει, πάνω από ένα αιώνα, να έχει υψωμένη την ελληνική σημαία και να γράφει ιστορία.

( Καθελκύστηκε στο Λιβόρνο το 1910 και παραδόθηκε στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό το 1911).

***

Ο πόλεμος του 1940 βρήκε το Θ/Κ Αβέρωφ σε περιορισμένη επιχειρησιακή ικανότητα. Για την καλύτερη δυνατή αξιοποίησή του μεθόρμισε στον κόλπο της Ελευσίνας όπου παρείχε με επιτυχία  αντιαεροπορική προστασία στο Ναύσταθμο και στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας.

Από την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα (6 Απριλίου 1941) μέχρι και την κατάληψη της Αθήνας (27 Απριλίου 1941) το Ναυτικό μας υπέστη μεγάλες απώλειες (χτυπήθηκαν ή βυθίστηκαν 25 πλοία) από τη Γερμανική Πολεμική Αεροπορία:. Έτσι, αποφασίστηκε ο υπόλοιπος στόλος να καταφύγει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Για το θωρηκτό “ΑΒΕΡΩΦ”, στο Υπουργείο Ναυτικών, μέρες πριν μπουν οι Γερμανοί στην Αθήνα, επικρατούσε η άποψη να το βουλιάξουν, αφενός για να μη πέσει στα χέρια των Γερμανών και αφετέρου γιατί υπήρχε κίνδυνος να βυθισθεί από τις νάρκες που  ήταν στο δίαυλο, και να τον κλείσει

Ορισμένοι αξιωματικοί και μέλη του πληρώματος αρνήθηκαν να το βυθίσουν και αποφάσισαν να αποπλεύσουν για την Κρήτη μαζί με τα υπόλοιπα Ελληνικά και Αγγλικά πλοία. Το γεγονός αυτό είναι γνωστό ως η ''Βασιλική Ανταρσία του Αβέρωφ''.

.  Ο ιερέας του “ΑΒΕΡΩΦ”, Αρχιμανδρίτης Διονύσιος Παπανικολόπουλος, αισθάνθηκε την καρδιά του να σπαράζει. Ένα τέτοιο τέλος για το θρυλικό καράβι; Δεν το βαστούσε η καρδιά του. Ήταν ο ίδιος στρατιωτικός ιερέας που μεταξύ άλλων είχε πρωταγωνιστήσει και στην εξύψωση του πατριωτικού φρονήματος των ανδρών του ηρωικού  9^ου Συντάγματος  Καλαμάτας.

Ήταν Μεγάλη Πέμπτη 17 Απριλίου 1941. Λίγο πριν βραδιάσει, κάλεσε γύρω του το πλήρωμα του καραβιού. Το  Εκκλησάκι του πλοίου ήταν έτοιμο για την Ιερά  Ακολουθία των Παθών. Τα μάτια του ήταν βουρκωμένα. Γενική συγκίνηση σε όλο το πλήρωμα. «Παιδιά -είπε- θέλουν να μας βουλιάξουν το θρυλικό μας καράβι. Το βαστάει η ψυχή σας να έχει τέτοιο τέλος το πιο δοξασμένο καράβι μας; Θα μας καταριούνται από τον ουρανό οι ψυχές των ηρώων μας ναυτικών, του Μιαούλη, του Κανάρη, του Κουντουριώτη και άλλων. Τι λέτε;». Οι ναύτες και οι αξιωματικοί, όσοι είχαν απομείνει, σκέφτηκαν λίγο και έπειτα με μια φωνή είπαν «Παπά, θα κάνουμε ό,τι μας πεις». Ο ιερέας συνέχισε . «Πρέπει να πάρουμε τον Αβέρωφ και να φύγουμε. Πρέπει να σώσουμε την τιμή του». «Σύμφωνοι όλοι», φώναξε το πλήρωμα. Και ο ιερέας τους αποκάλυψε τι του συνέβη. Είδα σήμερα όραμα, παιδιά! Ένας γέρος ασπρομάλλης παρουσιάσθηκε εμπρός μου. «Είμαι ο Άγιος Νικόλαος και ήρθα να σου πω ότι θα είμαι μαζί σας». Οι ναύτες ανατριχιασμένοι έκαναν το Σταυρό τους και φώναξαν: «Ο Θεός μαζί μας» και έτρεξαν όλοι να ετοιμάσουν το καράβι. Τελείωσε η Ακολουθία των Παθών του Κυρίου και ο ιερέας πέρασε τον Εσταυρωμένο από όλα τα διαμερίσματα του πλοίου, τις αποθήκες των πυρομαχικών, τα κανόνια, τους πύργους και τέλος  τον στερέωσε στον πύργο της πρώρας  φωνάζοντας με όλη του τη δύναμη: «Παιδιά μου, έχουμε κυβερνήτη τον ίδιο τον Χριστό»!

Πασχαλινό …  ονειροδρόμιο

Μεγάλη Εβδομάδα στο ιερό του Ταξιάρχη.

Την καρτέραγε , μικρό παιδάκι , αυτήν την Εβδομάδα , την Μεγάλη, και, « μακάρι»,  έλεγε πάντα, « να μην τελείωνε ποτέ…».  Τόσο πολύ τις αγάπαγε εκείνες τις ανοιξιάτικες μέρες τις πρώτες,  τις μεγάλες, που άρχιζε να νυχτώνει αργά και ο αέρας να μυρίζει λουλούδια…

Τότε στο αγαπημένο του χωριό, το Νίκοβο  Εξωχωρίου,  ζούσε την κάθε στιγμή μοναδική, να χαράσσεται βαθιά μες στην αλώβητη ακόμα ψυχούλα του .

Από το πρωί του Σαββάτου, που τόσο το πρόσμενε να φτάσει κάθε φορά που έκοβε ένα πόδι της Κυρά Σαρακοστής , του Σαββάτου του φίλου του Χριστού, που έκλαψε ως τέλειος άνθρωπος,  όταν έμαθε πως εκείνος πέθανε , του τετραημέρου Λαζάρου,  που άκουγε πάντα τον παπά –Μιχάλη να τον μνημονεύει στην απόλυση , έπαιρνε την σταθερή του θέση στην γωνιά του ιερού,  στριμωγμένος μαζί με άλλα ευτυχισμένα παιδιά πάνω στο μεγάλο μπαούλο με τα άμφια και τα κειμήλια του Ταξιάρχη- θυμιατά , σκεύη και υφάσματα πολυλιβανισμένα - φορώντας το πορφυρό του παπαδάκι μαζί με όλα τα αγόρια της ηλικίας του, αλλά και τα πιο μεγάλα που κρατούσαν το θυμιατό, τους Σταυρούς και τα εξαπτέρυγα. Και έφτανε και η Κυριακή με τις δυο βαγίτσες της πλατείας να προσφέρουν το μυρωδάτο «Ωσαννά»  στον Ερχόμενο Κύριο . Έναν ολόκληρο χρόνο πρόσμεναν να αγκαλιάσουν με τα φύλλα τους τα πρώτα μαρτυρικά βήματα του Θεανθρώπου …
Και ξεκίναγαν οι ακολουθίες .

Και στο πρώτο σουρούπωμα,  τα κεριά έμεναν μόνα να φωτίζουν τον Γλυκό και παραπονεμένο Νυμφίο …

Κι αυτό που ένιωθε τότε σαν ανατριχίλα και σαν φόβο, όταν όλοι τους στέκονταν πομπή,  βγαίνοντας απ’  το ιερό πίσω απ την μεγάλη εικόνα που ο παπά –Μιχάλης κρατούσε ψέλνοντας με σπαστή φωνή , αργότερα κατάλαβε πως ήτανε συγκίνηση …

Και μέσα του σκεφτόταν πότε θα μεγάλωνε να υψώνει και αυτός στο «Σοφία ορθοί» αγγελόμορφο εξαπτέρυγο …

Ώρες αμέτρητες που πάντα κύλαγαν σαν μια στιγμή μέσα του κάθε ιερή μέρα στην εκκλησία των Ταξιαρχών … 
Συχνά έβγαζε απ την τσέπη του το μικρό εγκόλπιο με τον Εσταυρωμένο και την κόκκινη κορδέλα, το απίθωνε μπροστά του και μέτραγε με το μάτι τις μέρες τις περασμένες και χαιρότανε άμα τις έβγαζε λιγότερες από αυτές που ήταν εμπρός τους .

Στα νηπιαγωγεία μας γιορτάζονται μουσουλμανικές γιορτές !

Πλήρης επιβεβαίωση του «ΕΚ» από το υπουργείο.
Πριν λίγο καιρό, στο πρωτοσέλιδο του “Ελεύθερου Κόσμου”, δημοσιεύσαμε ένα αποκλειστικό ρεπορτάζ, σχετικά με τον εορτασμό του “Κουράν Μπαϊράμ” σε νηπιαγωγείο του κέντρου των Αθηνών.

Πριν το ρεπορτάζ και επειδή μας φαινόταν πραγματικά δύσκολο να πιστέψουμε το επίπεδο της κατάντιας στο οποίο έχει φτάσει το εκπαιδευτικό μας σύστημα, φροντίσαμε να το διασταυρώσουμε με κάθε δυνατό τρόπο.

Και όλα τα στοιχεία έδειχναν ακριβώς αυτό, το οποίο μας είχε καταγγελθεί: ότι δηλαδή στο νηπιαγωγείο, έγινε η συγκεκριμένη γιορτή.

Δημοσιεύσαμε το θέμα ως πρωτοσέλιδο και ακολούθησε η διάδοσή του, κυρίως μέσω διαδικτύου.
Το θέμα έπαιξε σε πάρα πολλές ιστοσελίδες και όλες ακριβώς με την ίδια έκπληξη αναρωτιούνταν από πότε το ελληνικό κράτος άρχισε να εορτάζει και το “μπαιράμι” των τούρκων και γενικότερα των μουσουλμάνων.

Εμείς μεγαλώνοντας ξέραμε το μπαϊράμι, μόνο σαν την ευκαιρία που άδραξε ο Κανάρης για να κάψει τη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου. Το ζήτημα έφερε στην Βουλή ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Μάκης Βορίδης, με ερώτησή του προς την αρμόδια υπουργό Παιδείας.

Και ξαφνικά ως εκ θαύματος, μόλις πριν λίγες ημέρες απήντησε στην ερώτησή του η υφυπουργός κ. Χριστοφιλοπούλου.

Στην απάντησή της, η υπουργός, επιβεβαιώνει πλήρως το ρεπορτάζ μας, προσπαθώντας να το διαψεύσει. Θαυμάστε τι ακριβώς λέει: “στην τελετή για τον εορτασμό του ‘Κουρμπάν Μπαϊράμ’ στο 7ο Ν/Γ Αθηνών, όπως μας πληροφόρησε ο Προϊστάμενος του 1ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας, ουδέποτε συνέβη τέτοιο περιστατικό”.

Η κ. Υφυπουργός δηλαδή, επιβεβαιώνει δίχως την παραμικρή αμφιβολία πλέον, ότι ο εορτασμός του “μπαϊραμ” στα νηπιαγωγεία της Αθήνας είναι γεγονός και μάλιστα ότι συμβαίνει, υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας.

Διαδικτυακή πρόσκληση και εκστρατεία για την

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΙΚΕΣΙΑ ΣΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 2012 ΒΡΑΔΥ

Καλούμαστε οι απανταχού της γης Ορθόδοξοι Έλληνες,

(κάτοικοι της Ελλάδας, απόδημος Ελληνισμός, Κύπριοι και Ελλαδίτες, όσοι βρισκόμαστε  σε ταξίδι, υπηρεσία, βάρδια  κλπ) να συμμετέχουμε στην ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ και ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ  ΙΚΕΣΙΑ στον Εσταυρωμένο Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.

Παρακαλούμε και τους Σεβαστούς μας Αρχιερείς και Ιερείς να κηρύξουν Εθνικό πένθος !

Την Μ. Πέμπτη  12-4-2012 προσκυνώντας  τον Εσταυρωμένο να Του ζητήσουμε :

• να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας 
• να προστατεύσει την Πατρίδα μας από τον έσχατο κίνδυνο και
• να μας δώσει μετάνοια και φωτισμό για να κάνουμε ενωμένοι νέο ξεκίνημα...

...και μην ξεχνούμε : Η πιο όμορφη Θεία Λειτουργία όλου του χρόνου είναι η Αναστάσιμη, στην οποία αξίζει να ξενυχτήσουμε μέχρι τέλους μαζί με Αυτόν  που πάτησε τη φθορά και το θάνατο !

Καλή Ανάσταση !  

ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ - tideon.org  

ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ

Απρίλιος  1912   -    Απρίλιος  2012

«Απωσάμενοι  περί  τήν  πίστιν  εναυάγησαν» (Α Τιμ. 1, 19).

Επί ένα αιώνα, η μνήμη της Ευρώπης και ολόκληρης της Δύσης, έχει σφραγιστεί από το τραγικό ναυάγιο του Τιτανικού.

Μετά από αυτό, οι λέξεις τιτανικός και ναυάγιο κατέστησαν πλέον συνώνυμες .

Ο Τιτανικός (R.M.S Royal Mail Steamer  ή S.S Steamer Ship TITANIC) ήταν ένα βρετανικό υπερωκεάνιο που παραγγέλθηκε από την εταιρία "White Star Line", χωρίς να τεθεί κανένα όριο κόστους, στα ναυπηγεία Harland και Wolff του Μπέλφαστ. Εκεί καθελκύστηκε με ιδιαίτερη λαμπρότητα και διθυραμβικά σχόλια, την  31 Μαΐου 1911. Ναυπηγικά είχε δυο αδελφά σκάφη, τον "Βρετανικό" και τον "Ολυμπιακό" αλλά  υπερτερούσε σε εξοπλισμό και  εσωτερική πολυτέλεια.

Ο "Βρετανικός", στον  Α' Παγκόσμιο Πόλεμο επιτάχτηκε από το Βρετανικό Ναυτικό για πλωτό νοσοκομείο και  στις 21 Νοεμβρίου 1917 βυθίστηκε στο Αιγαίο (στο στενό της Κέας). μετά από πρόσκρουση  σε νάρκη.

Ο "Ολυμπιακός", στις 11 Οκτωβρίου 1935, παραδόθηκε στα διαλυτήρια της Thomas Ward Company στην Σκωτία, και μεταβλήθηκε σε παλιοσίδερα. Όλα τα αντικείμενά του, είδη πολυτελείας, διακοσμητικά, έπιπλα και σκεύη, βγήκαν σε δημόσιο πλειστηριασμό.

Ἀντὶ νὰ θηλάζουμε... δαγκώνουμε

Ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος σὲ συνέντευξή του τὸν περασμένο Φεβρουάριο εἶπε πράγματα πολὺ σημαντικά, ἀλήθειες ποὺ ἐξηγοῦν ὅλη τὴ σημερινὴ καταστροφικὴ πορεία τοῦ τόπου μας.

Στὸ ἐρώτημα: «Νιώθετε ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὴν πορεία καὶ τὶς ἐξελίξεις στὴ χώρα, ἀλλὰ καὶ τὴ στάση τῆς Εὐρώπης;», ἀπάντησε: «Δὲν εἶναι καὶ τόσο εὐχάριστες οἱ ἐξελίξεις. Νομίζω ὅτι ὁδηγούμαστε σὲ ἱστορικὴ ἐθνικὴ καταστροφή. Δὲν περίμενα καὶ κάτι καλύτερο ἀπὸ τὴν Εὐρώπη. Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι δὲν φαίνονται σημεῖα ἀφύπνισης σὲ μᾶς».

Στὸ ἐρώτημα: «Ποιὲς εἶναι οἱ εὐθύνες τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας;», ἀπάντησε: «Νομίζω μεγάλες. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τώρα χρειαζόμαστε εἶναι σύμπνοια, ἡρωισμός, ἐπιστροφὴ στὶς πνευματικὲς σταθερές μας καὶ σύνεση. Θεωρῶ ὅτι ὁδηγηθήκαμε στὴν παρούσα τραγικὴ κατάσταση, γιατὶ καταστρέψαμε τὴν παιδεία μας, ἀρνηθήκαμε τὶς ἀξίες καὶ τὶς παραδόσεις μας, χάσαμε τὸν Θεὸ καὶ τὴν πίστη μας, χαλάσαμε τὴ γλώσσα καὶ τὴν ἱστορία μας, ζοῦμε δίχως ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια. Ποιὸς φταίει καὶ τελικὰ τὸ τρίπτυχο θρησκεία - πατρίδα - οἰκογένεια ἢ τὸ δίδυμο Ὀρθοδοξία - Ἑλλάδα ἔχουν ἀποκτήσει ἀρνητικὴ διάσταση στὴν καθημερινή μας διάλεκτο; Αὐτὰ ὅλα ἀποτελοῦν ἀποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικῶν ἐπιλογῶν».

Καίριες καὶ σημαντικότατες οἱ ἐπισημάνσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου. Ἀποτελοῦν ἀκριβέστατη περιγραφὴ τῶν μεγάλων μας προβλημάτων, ἀκριβέστατη ἐπίσης διάγνωση τῶν αἰτίων ποὺ ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦνται προβλήματα, καὶ ταυτόχρονα ὑποδεικνύουν τὴ μόνη σωστὴ λύση.

Ναί, βρισκόμαστε σὲ περίοδο ἀποστασίας. Αὐτὸ εἶναι ὁλοφάνερο. Γι᾿ αὐτὸ ἄλλωστε ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς νὰ γινόμαστε δοῦλοι τῶν ξένων.

Ἀλλὰ ἡ μεγάλη μας τραγωδία βρίσκεται ἀκριβῶς σ᾿ αὐτὸ ποὺ ὁ Σεβασμιώτατος ἐπισήμανε: «Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι δὲν φαίνονται σημεῖα ἀφύπνισης σὲ μᾶς». Σημεῖα ποὺ νὰ δείχνουν οὐσιαστικὴ ἀλλαγὴ νοοτροπίας, στόχων καὶ διαθέσεων, ὄντως δὲν φαίνονται. Οὔτε στοὺς πολιτικούς μας ἡγέτες οὔτε δυστυχῶς στὴν πλειονότητα τοῦ λαοῦ μας.

Καὶ τὸ ἀκόμη χειρότερο εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε στὸ τέλος: «Ἀντὶ νὰ θηλάζουμε ἀπὸ τὸ στῆθος τῆς Ἐκκλησίας, ἐμεῖς τὸ δαγκώνουμε». Ἀκόμη καὶ στὶς τόσο τραγικὲς ὧρες τοῦ τόπου διαπιστώνει κανεὶς τὴν ἴδια μανία καταφορᾶς ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, τῆς πίστεως, τῆς παραδόσεώς μας. Οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες συχνὰ δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι ζοῦν σὲ ἄλλο τόπο, ὅτι δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τὴν παράδοση, τὴν ἱστορία καὶ τὴν εὐσέβεια τῶν πατέρων μας.

Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ἀπαιτεῖται ἐπειγόντως ριζικὴ ἀλλαγὴ ἀπὸ ὅλους μας πρὶν εἶναι ἀργά.

Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ»

Διαβάστε τι διδάσκουν στα σχολεία της Αλβανίας για την Ελλάδα

Μίσος, φανατισμό αλλά και πλαστογραφημένη Ιστορία που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματική, διδάσκει η αλβανική κυβέρνηση στους μαθητές των σχολείων. Οι νεαροί Αλβανοί μέσα από τα νέα επίσημα σχολικά βιβλία τους μαθαίνουν την Ιστορία της «Μεγάλης Αλβανίας» και διδάσκονται, μεταξύ άλλων, ότι «η Βορειοδυτική Ελλάδα, από τη Φλώρινα έως την Πρέβεζα, είναι αλβανικό εθνικό έδαφος στο οποίο "αιμοσταγείς" Έλληνες πραγματοποίησαν "εθνοκάθαρση" στους Τσάμηδες που πλειοψηφούσαν στα χώματα αυτά». 

Η νέα γενιά Αλβανών μαθαίνει, μεταξύ άλλων, πως... έχει ίδιο DΝΑ με τον βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου και την Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όλα αυτά τυπώθηκαν φέτος στα επίσημα σχολικά εγχειρίδια με την έγκριση του αλβανικού υπουργείου Παιδείας.

Στο νέο βιβλίο «Γεωγραφία της Αλβανίας», που εκδόθηκε φέτος και ήδη αποτελεί διδακτική ύλη στα λύκεια της χώρας, οι μαθητές διδάσκονται όχι μόνο για τη γεωγραφία της χώρας τους αλλά και για περιοχές όμορων χωρών που, σύμφωνα με τους συγγραφείς, κατοικούνται από Αλβανούς.

Στις «αλβανικές περιοχές» (treva shqiptare) που έμειναν εκτός αλβανικού κράτους περιλαμβάνονται το Κοσσυφοπέδιο, τμήματα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, η μισή έκταση των Σκοπίων και βέβαια ολόκληρη η ΒΔ Ελλάδα, με τους Νομούς Φλώρινας, Καστοριάς, Γρεβενών, Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και το βόρειο τμήμα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. 


Συγκεκριμένα, όσον αφορά στη χώρα μας, στο κεφάλαιο «Οι αλβανικές περιοχές στην Ελλάδα», αναφέρονται τα εξής: «Είναι αλβανικές περιοχές που αδίκως προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος το 1913 από το Συμβούλιο των Πρεσβευτών.
Οι ιστορικές εξελίξεις, οι μαζικές βίαιες μετακινήσεις των αυτοχθόνων αλβανικών πληθυσμών και η έλλειψη επίσημων στοιχείων δυσκολεύουν των προσδιορισμό των αλβανικών περιοχών στην Ελλάδα και κυρίως των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων των συγκεκριμένων περιοχών. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται στη Βορειοδυτική Ελλάδα, νότια της "Μακεδονίας" και νοτιοανατολικά της Αλβανίας μέχρι τον κόλπο της Άρτας και αποτελείται από τις περιοχές Τσαμουριά, Φλώρινα, κ.λπ.».



Οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν πως η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει «εθνοκάθαρση» με στόχο τον αφανισμό των Αλβανών που ζούσαν εκεί. Ο χάρτης με τη Μεγάλη Αλβανία και τις όμορες «αλβανικές περιοχές» κοσμεί το εξώφυλλο τόσο του βιβλίου όσο και του τετραδίου ασκήσεων των μαθητών που καλούνται, για παράδειγμα, να ζωγραφίσουν τις περιοχές της Ελλάδας όπου ζουν... Αλβανοί ή να απαντήσουν στα ερωτήματα: «Ποιες είναι οι αλβανικές περιοχές της Ελλάδας;» ή «Αναφέρετε τις εκδιώξεις που υπέστησαν οι Αλβανοί από τις ελληνικές α

Η ομιλία της Χαράς Νικοπούλου στην Καβάλα για την 25η Μαρτίου 1821.

Το Σάββατο 24 Μαρτίου 2012 η Χριστιανική Ορθόδοξη Αδελφότητα "ΖΩΗ" Καβάλας διοργάνωσε εορταστική εκδήλωση για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, με προσκεκλημένη ομιλήτρια τη δασκάλα Χαρά Νικοπούλου.
Στην ομιλία της, που είχε τίτλο "Η Δωρικότητα τριών Ελλήνων", αναφέρθηκε στην απλότητα - λιτότητα - ταπείνωση των Λακεδαιμονίων.
α) Από αυτούς προερχόταν ο Λεωνίδας, που επέλεξε να θυσιαστεί για την πατρίδα του δίπλα στο στρατό του!
β) Με αυτήν ζούσε ο Σωκράτης και έτσι δεν ήθελε χρήματα για να μεταδώσει στους μαθητές του τη γνώση, μιας και είχε απλοποιήσει τη ζωή του τόσο πολύ που δεν τα είχε ανάγκη. Όταν, μάλιστα, τον κατηγόρησαν γιʼ αυτό, είπε στους άλλους δασκάλους ότι και εκείνοι πρέπει να κάνουν τη ζωή τους λιτή και να μην χρειάζονται τα χρήματα. Η ομιλήτρια τόνισε ακόμη ότι το μεγαλύτερο μάθημα που έδωσε ο Σωκράτης ήταν ότι κάλεσε όλους τους μαθητές τους και υπακούοντας ήπιε μπροστά τους το κώνειο!
γ) Από το Δεσποτάτο του Μυστρά καταγόταν και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο οποίος, αν και αυτοκράτορας, ζούσε τόσο λιτά ώστε, όταν ο εχθρός έφτασε στα τείχη, έκανε την προσευχή του, έβγαλε την βασιλική του στολή και ντύθηκε στρατιώτης για να πολεμήσει στο πλευρό των ανδρών του!

Αφιέρωμα στον Αγώνα των Κυπρίων 1955-1959

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1955
Ξεκινά ο Αντιαποικιακός και Ενωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η συμμετοχή της Ελλάδος στην πλευρά των Νικητών ,ύστερα από μία μεγάλη σειρά Θυσιών τόσο αμάχων όσο και Ενόπλων από την 28η Οκτωβρίου 1940 ως το τέλος του Πολέμου ,είχε γεμίσει τους Έλληνες με ελπίδες και προσδοκίες για την δικαίωση προαιώνιων εθνικών δικαίων .Όλοι  το ομολογούσαν και το ζητούσαν . Αυτό προσπάθησε να υπερασπιστεί η Ελλάς μετά τον Πόλεμο στις Διεθνείς συσκέψεις των Νικητών .
Όπως είναι γνωστόν, από τα τρία ζητούμενα της Ελληνικής Διεκδίκησης μόνο για τα Δωδεκάνησα (που προ της Κατοχής ήταν Ιταλοκρατούμενα  )  επιτεύχθηκαν οι εθνικές προσδοκίες με την Ενσωμάτωσή τους στην Ελλάδα ,ενώ αγνοήθηκε η επίλυση του Βορειοηπειρωτικού και της διευθέτησης  των βορείων μας συνόρων προς την Βουλγαρία (που την κρίσιμη στιγμή ….πέρασε στους Νικητές ).Παρέμενε όμως ένα καυτό θέμα ,αυτό της Κύπρου ,που η Βρετανική Κατοχή δεν επέτρεπε οποιαδήποτε διεκδίκηση από Ελληνικής πλευράς ,παρά τις (ειλικρινείς ή χάριν εντυπωσιασμού ) δηλώσεις των Ελλήνων Πολιτικών κατά καιρούς .

Η οσία πόρνη. Το θαύμα της μετάνοιας.

Πριν 1.400 χρόνια μια κοπέλα, μόλις δώδεκα ετών, κάπου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μπλέκεται στα δίχτυα του αγοραίου έρωτα. Δίνεται με σώμα και ψυχή στην πτώση, στην αμαρτία, στη φθορά.

Η σαρκολατρεία, η ηδονοθηρία, η ακόρεστη λαγνεία την κατακυριεύουν πολύ νωρίς. Επί δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια ζούσε αχόρταγα αυτή τη ζωή δίχως αναστολές, ντροπές, επιφυλάξεις, ενοχές και τύψεις. Θεωρούσε τον εαυτό της ελεύθερο, ανεξάρτητο, ανεξέλεγκτο και ακατανίκητο. Θαύμαζε την ωραιότητά της, τα πλούτη της, τις κατακτήσεις της και την προκλητικότητά της.


Ένα θαυμαστό σημείο που της συνέβη στα Ιεροσόλυμα και δεν μπορούσε να εισέλθει στο ναό την έκανε να γονατίσει, να δακρύσει, να θυμηθεί την αθωότητα των παιδικών της χρόνων. Άρχισε να κλαίει. Άρχισε η μεταστροφή της. Η φιλόσαρκη γίνεται ξαφνικά φιλόθεη.
Μεταμορφώνεται, ξεμασκοφορεί, φιλοκαλεί, ανασταίνεται. Στην καρδιά της, μετά από αυτή την απρόσμενη υπαρξιακή αλλαγή, κυριαρχεί ο θεός έρωτας. Η ζωή της λαμβάνει βαθύ νόημα. Πρόκειται για μια ηρωίδα, μάρτυρα και οσία.

Αναχωρεί για την έρημο, την πέραν του Ιορδάνου, αποφασιστικά και ανυποχώρητα. Οι λογισμοί επιστροφής στην πρότερη ζωή δεν την αφήνουν να ησυχάσει ούτε για ένα λεπτό. Τυραννιέται από τους σφοδρούς κι αισχρούς λογισμούς επί δεκαεπτά χρόνια. Όσα χρόνια ζούσε στην αμαρτία. Κόντεψε ν’ απελπιστεί. Έγινε ένας σκελετός από τη νηστεία.

Κυκλοφορούσε σαν ένα αγρίμι της ερήμου. Η αφιλόξενη έρημος, η ξένη γη, πέτρες και σπηλιές υπήρξαν κατοικίες. Έζησε άλλα είκοσι τρία χρόνια δίχως τον φοβερό πόλεμο των λογισμών. Εξαϋλώθηκε. Η περίφημη πόρνη έγινε η μεγαλύτερη ασκήτρια όλων των αιώνων.

Ο αββάς Ζωσιμάς ιεραποδημώντας μια Σαρακοστή στην έρημο είδε μια σκιά περιπλανώμενη. Όταν αντελήφθη ότι ήταν μια γυναίκα, κάλυψε με το ιμάτιό του τη γύμνια της και πληροφορήθηκε με συγκίνηση τη θαυμαστή ζωή της. Επιστρέφοντας την κοινώνησε. Μετά ένα έτος τη βρήκε νεκρή. Σ’ ένα κεραμίδι είχε σημειώσει ότι ανεπαύθη μόλις κοινώνησε.

Θέλουν να κλείσουν ξανά τα σύνορα τους στην Ελλάδα -και όχι μόνο!

Το απύθμενο θράσος των …και καλά εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει όρια! Δεν φτάνει η ξεφτίλ στην οποία υποβάλλει το λαό και τη χώρα ο άξονας Γερμανίας-Γαλλίας-Αυστρίας-Βρυξελλών -σχετικά με το επαχθές χρέος, που παρά το ότι ακριβώς είναι επαχθές και θα έπρεπε για πολλούς να σταματήσουμε να το εξυπηρετούμε τουλάχιστον έως ότου ξεκαθαρίσει νομικά ποιος έχει την ευθύνη για τη γιγάντωσή του- οι …ευρωεταίροι μας αναγκάζουν να ξαναδανειστούμε με ληστρικά επιτόκια και μνημόνια της ντροπής και της εξαθλίωσης ώστε να το ξεπληρώσουμε, τώρα μας απειλούν και με συνοριακό αποκλεισμό!

Ανήκουστο; Και όμως! Δεν πέρασαν παρά λίγες εβδομάδες από όταν γράφαμε πως η ΕΕ αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει μέρος του κόστους για τον φράχτη στον Εβρο, ο οποίος θα αποτελούσε άλλωστε και φράχτη συνόρων της ίδιας της ΕΕ, για να τολμήσουν χθες να βγουν σε συντονισμένη επίθεση κατά της ασφάλειας των συνόρων μας ο Γερμανός υπουργός δικαιοσύνης Χανς-Πέτερ Φρίντριχ και η υπουργός εσωτερικών της Αυστρίας Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ και να ζητήσουν να ενταθούν οι έλεγχοι διαφορετικά θα κλείσουν τα σύνορά τους προς τη χώρα μας!

Εγκρίνουν δάνεια, πιέζουν για τα Σκόπια

Σοβαρή υποχώρηση στα εθνικά θέματα

Σοφία Βούλτεψη

Οι πρώτες πιέσεις στα εθνικά μας θέματα ήλθαν χθες σχεδόν παράλληλα με την επίσημη έγκριση του νέου πακέτου δανεισμού προς την Ελλάδα.

Σε μια πρωτοφανή στροφή, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο  ζητείται άμεση έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την ΠΓΔΜ, ενώ φθάνει στο σημείο να εκφράσει τη λύπη του για το γεγονός ότι από το 2009 έχει αφαιρεθεί από τις εκθέσεις προόδου ο όρος «μακεδονικός».

Επιπλέον, επαινούν τα Σκόπια για τις… προόδους τους στον οικονομικό τομέα.

Το γεγονός αποδεικνύει πως η κυβέρνηση έχει εντελώς εγκαταλείψει τα εθνικά θέματα, ασχολούμενη μόνο με τα μνημόνια, ενώ αποδεικνύεται επίσης ότι κακώς συναντήθηκε ο πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος με τον Νίκολα Γκρούεφσκι στις αρχές του μήνα.

Αποδεικνύει επίσης πως η δυσφήμηση της Ελλάδας επέδρασε αρνητικά σε όλα τα ζητήματα, καθώς φαίνεται ότι η χώρα έχει χάσει τη φωνή της στην ΕΕ και βρίσκεται μονίμως στη γωνία.

Απόφαση σταθμός για τα blogs από το Εφετείο Θράκης!

Δικαιώνονται τα ιστολόγια από την Ελληνική Δικαιοσύνη

Απόφαση σταθμός για τα blogs, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Παρατηρητής της Θράκης», όπου ο Νίκος Βαβατσικλής απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες εις βάρος του για διαχείριση του blog Piazza del Popolo. Η αγωγή που κατέθεσε ο Γιώργος Καρανίκας, απορρίφθηκε τόσο πρωτόδικα, όσο και στο Εφετείο.

Το ρεπορτάζ του «Παρατηρητή της Θράκης», έχει ως εξής:

«Στην Κομοτηνή η πρώτη δικαστική απόφαση για τα blogs. Απορρίφθηκε η αγωγή του Γιώργου Καρανίκα εναντίον του Νίκου Βαβατσικλή.
Η εξάπλωση των blogs συντελέστηκε με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ενώ η επιρροή τους παρατηρείται συνεχώς αυξανόμενη. Εκτός από το να ανοίγουν ένα ακόμη «παράθυρο» στην ενημέρωση και στον δημόσιο διάλογο, ολοένα και συχνότερες εμφανίζονται οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα με τη Δικαιοσύνη.