38/1991 ΑΠ ( 3626)


ΝΟΒ/1991 (951), ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ/1991 (618)
Ασεμνα αντικείμενα. `Εννοια. Παραγωγή κατοχή και παραχώρηση προς εκμετάλλευση  κινηματογραφικής ταινίας η οποία περιέχει σκηνές που προσβάλλουν κατά το  κοινό  αίσθημα καταφανώς τη δημόσια αιδώ. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ορθή ερμηνεία  και  εφαρμογή  των σχετικών  διατάξεων. Ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Ειδικό  αίτημα και αυτοτελής ισχυρισμός. `Οταν είναι αόριστα το δικαστήριο δεν  υποχρεούται  για  την  απόρριψή  τους  να  δώσει προηγουμένως  το  λόγο   στον  Εισαγγελέα,  ούτε  να  διαλάβει  στην απόφασή  του  ειδική και εμπεριστατωμένη  αιτιολογία. Το αίτημα περί παρακολούθησης  του  έργου  από  το  δικαστήριο  και  ο ισχυρισμός περί πλάνης για την καταλληλότητα του έργου είναι αόριστα. Υπέρβαση εξουσίας  λόγω  των  δεδικασμένου.  Η  απαλλαγή από την κατηγορία των συναυτουργών δεν παράγει δεδικασμένο για τους αναιρεσείοντες. Απόρριψη ως αβασίμων των προβληθέντων λόγων αναίρεσης.

    Επειδή κατά το άρθρο 29 παρ. 1 του ν. 506Ο/1931, το οποίο επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρθρο 2 του ν. 10/1975, όποιος με σκοπό την εμπορία ή διανομή ή δημόσια έκθεση αποκτά... κατέχει ή κατά οποιοδήποτε τρόπο θέτει σε κυκλοφορία... κινηματογραφικές ταινίες ή άλλα
αντικείμενα άσεμνα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός μηνός και με χρηματική ποινη.

    Εξάλλου κατά το άρθρο 3Ο εδ. α ` και β ` του ιδιου νόμου,  όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του ν. 1291/1982, άσεμνα κατά τις περιπτώσεις του προηγούμενου αρθρου θεωρούνται τα χειρόγραφα... και λοιπά αντικείμενα όταν, σύμφωνα με το κοινό αίσθημα, προσβάλλουν την αιδώ. Δεν θεωρούνται άσεμνα τα έργα τέχνης και επιστήμης και ιδίως αυτά
που ανήκουν στηγ πολιτιστική δημιουργία της ανθρωπότητας ή που συμβάλλουν στην προώθηση της ανθρώπινης γνώσης.

    Από τις διατάξεις αυτές σαφώς προκύπτει ότι άσεμνα είναι εκείνα τα έργα, τα οποία προσβάλ- λουν κατά το κοινό αίσθημα τη δημόσια αιδώ, όπως συμβαίνει όταν, προκειμένου γιά κινηματογραφικές ταινίες, προβάλλονται σκηνές χυδαίες και αισχρές που αφορούν τηγ εκπλήρωση της γενετήσιας επιθυμίας ή άλλες ηδονιστικές απολαύσεις κατά τρόπο ικανό να
εξάψει τη φαντασία του θεατή και τα κατώτερα ένστικτα με κατεύθυνση την παρώθησή του προς την ακολασία. Στην ένδικη υπόθεση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Εφετείο δέχτηκε από τις αποδείξεις ότι οι αναιρεσείοντες, ο πρώτος ως παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών και σκηγοθέτης και ο δεύτερος ως συγγραφέας σεναρίων, παρήγαγαν, κατείχαν και παραχώρησαν προς εκμετάλλευση την προβληθείσα στους κινηματογράφους των Αθηνών "ΜΕΤΡΟΝ" και "ΜΑΞΙΜ" κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο "ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΩΝ", η οποία περιέχει σκηνές που προσβάλλουν κατά το κοινό
αίσθημα καταφανώς τη δημόσια αιδώ και ειδικότερα:

    1) ο πρωταγωνιστής της ταινίας Σ.Τ. που υποδύεταί τον κληρικό, ερωτοτροπεί με ημίγυμνη γυναίκα η οποία τον καλεί "να την πηδήξει", και αυτός της απαντά "πάμε μέσα να σου πω τον ακάθιστο ύμγο",

    2) ο ίδιος ηθοποιός φέρει το όνομα "Μαλαχίας" που συνηχεί με τη λέξη "μαλακία" και κάθε φορά που τον καλούν με το ονομά του οι συμπρωταγωνιστές της ταινίας δημιουργείται αηδιαστικό κλίμα σε ορισμένη σκηνη του εργου συμπρωταγωνιστής του εργου του δηλώνει "μαλαχία λες μαλακίες" και σε άλλη σκηνη, όταν καλείται με το ονομά του, ο ίδιος
απαντά "όχι μαλαχία, σκέτη μαλακία να με λες",

    3) σε δύο σκηνές της ταινίας, όπου εμφανίζεται κληρικός προσευχόμενος, τείνοντας τα χέρια του προς τον ουρανό, η προσευχή του διακόπτεται από γενετήσια επιθυμία που προκαλείται από ηχους ερωτικής συνομιλίας από παρακείμενο χώρο.  Ηροικός τότε διακόπτει τηγ προσευχή, σηκώνεται όρθιος και αναφωνεί "κάτι πρέπει να πηδήσω...κάτι πρέπει γα πηδήσω" και στη συνέχεια αρχίζει να πηδάει σχοινάκι με το οποίο έχει δέσει τη μέση του,

    4) συγκροτείται ποδοσφαιρική ομάδα από κληρικούς με τον τίτλο, (ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΩΝ" και στις προπονησεις εκστομίζονται χιλιάδες βρισιές, όπως "άει στο διάβολο", "πούστη", κ.Απ.,

    5) κληρικός αναμένει συνάδελφό του σε καθορισμένο ραντεβού και εξαιτίας καθυστερήσεως της αφίξεώς του μονολογεί,,με βλέπει και ο κόσμος γα στέκομαι εδώ, θα λένε ότι κάνω "πιάτσα"

    6) εμφανίζονται κληρικοί μεθυσμένοι γα χειρονομούν σε ημίγυμγες γυναίκες ομαδικώς και ένας από αυτούς υπόσχεται να αποκαταστήσει γυναίκα που ατίμασε και ασπάζεται αυτήν περιπαθώς,

    7) ο φερόμενος ως προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας ακούεται να υπόσχεται προς τους κληρικούς (ποδοσφαιριστές) "άντε και μετά την προπόνηση θα σας βάλω να δείτε βίντεο το γλυκό κορμί της Βαρβάρας",

    8) κληρικός μεταβαίνει σε συνάντηση με τη φιλενάδα του και αυτή του λέει "ήλθες με τα ράσα σου γα ανεμίζουνε όλο σεξουαλισμό,,,

    9) ηγούμενος μοναστηρίου εμφανίζεται να συντροφεύεται ύποπτα από νεαρό μοναχό και άλλος μοναχός μετά από μακρά παραμονή εξέρχεται από τουαλέτα και ο ηγούμενος τον παρατηρεί με τη φράση "ξεκολιάστηκες πια". `Οτι με τις άνω φράσεις, παραστάσεις και εκδηλώσεις προσβάλλεται καταφανώς κατά το κοινό αίσθημα η δημόσια αιδώς, γιατί προκαλείται αισθησιακή διέγερση της γενετήσιας ορμής μεγάλης κατηγορίας των θεατών και παρώθησή τους σε παρόμοιες πράξεις ακολασίας.

    Με βάση τα άνω πραγματικά περιστατικά το Εφετείο, το οποίο κήρυξε ενόχους τους κατηγορουμένους της προβλεπόμενης από τα άρθρα 29.Και 3Ο του ν. 506Ο/ 1931 αξιόποινης πράξεως, ορθώς ερμήγευσε και εφάρμοσε τις διατάξεις αυτές και διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Εξάλλου δεν γεννάται οποιαδήποτε
ασάφεια εκ του ότι στηγ προσβαλλόμενη απόφαση πλεοναστικώς περιγράφονται και σκηγές οι οποίες δεν είναι άσεμνες κατά την άνω έννοια του όρου, αλλά απλώς καθυβρίζουν τη χριστιανική θρησκεία και προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα των θεατών, γιατί η αναφορά και των άνω σκηγών γίνεται για να παρασχεθεί συνολική εικόνα του εργου και γα αρθεί κάθε αμφιβολία περί του ότι τούτο δεν αποτελεί έργο τέχνης.

    Ενόψει τούτων ο πρώτος λόγος των αναιρέσεων των κατηγορουμένων, με τον οποίο προβάλλεται παραβίαση των άνω διατάξεων και έλλειψη αιτιολογίας, πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμος.


    Επειδή η απόρριψη ειδικού αιτήματος ή αυτοτελούς ισχυρισμού των κατηγορουμένων, χωρίς ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και χωρίς γα δοθεί προηγουμένως ο λόγος στον εισαγγελέα, ιδρύει κατά τα άρ- θρα 32 παρ. 1, 138 παρ. 2, 170 παρ. 2, 171 παρ. 1 στοιχ. β ` και δ ` και 510 παρ. 1 στοιχ. Α` καιβ` τουκ.Π.Δ. λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως τότε μόνο, όταν το αίτημα ή ο ισχυρισμός περιέχουν όλα τα στοιχεία τα οποία απαιτούνται κατά το νόμο για τη θεμελίωσή τους.

    Οπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, ο συνηγορος των κατηγορουμένων, πριν από τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας, υπέβαλε το αίτημα "να δει το δικαστήριο τηγ ταινία" και κατά τηγ αγόρευσή του ζήτησε τηγ απαλλαγή των κατηγορουμένων "λόγω πλάνης περί της καταλληλότητος της ταινίας". Το ως άνω αίτημα ήταν αόριστο και ανεπίδεκτο δικαστικής εκτιμήσεως, αφού οι κατηγορούμενοι δεν εξέθεσαν αν για τηγ αιτούμενη αυτοψία της ταινίας ζήτησαν την αναβολή της δίκης ή τη διακοπή αυτής ή τηγ προβολή της στο ακροατήριο κατά τη διάρκεια της συνεδριάσεως.

    Επίσης αορίστως υποβλήθηκε και ο αυτοτελής ισχυρισμός περί πλάνης, αφσύ δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται περί πραγματικής ή γομικής πλά νης και δεν εκτίθενται τα συνιστώντα τηγ πλάνη πραγματικά περιστατικά.

    Για την απόρριψη των ως άνω αιτήματος και ισχυρισμού το δικαστήριο δεν είχε υποχρέωση να δώσει προηγουμένως το λόγο στον Εισαγγελέα, ούτε να διαλάβει στην απόφασή του ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.

    Επομένως οι δεύτερος, τρίτος και τέταρτος λόγοι των αναιρέσεων, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθούν, ως αβάσιμοι.

    Τέλος, εκ του λόγου ότι οι φερόμενοι ως συναυτουργοί ηθοποιοί της ταινίας απαλλάχθηκαν από την κατηγορία με τηγ απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου, δεν παράγεται  δεδικασμένο, αποκλείον κατά το άρθρο 57 παρ. 1 του ΚΠΔ την καταδίκη των αναιρεσειόντων.

    Επομένως ο πέμπτος λόγος των αναιρέσεων, με τον οποίο προβάλλεται υπέρβαση εξουσίας, εξαιτίας του άνω δεδικασμένου, πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμος.