Έκθεση της Γαλλικής κυβέρνησης τονίζει το πολιτισμικό σοκ, την εγκληματικότητα και την αποτυχία ενσωμάτωσης των Αφγανών μεταναστών. Η έκθεση προειδοποιεί ότι η μαζική μετανάστευση από το Αφγανιστάν φέρνει στην Γαλλία έναν πληθυσμό που δεν σχετίζεται με τα δυτικά πρότυπα.

Η εμπιστευτική έκθεση του ανώτερου Γάλλου αξιωματούχου Didier Leschi, επικεφαλής του Γαλλικού Γραφείου Μετανάστευσης και Ένταξης, προειδοποιεί ότι η μετανάστευση Αφγανών στη Γαλλία θέτει βαθιές και αυξανόμενες προκλήσεις στην ικανότητα της χώρας να ενσωματώσει τους νεοφερμένους, εγείροντας σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την πολιτισμική ασυμβατότητα, τα εκπαιδευτικά ελλείμματα και την ανησυχητική υπερεκπροσώπηση των Αφγανών στην εγκληματική δραστηριότητα.

Την έκθεση έφερε στη δημοσιότητα η Γαλλική εφημερίδα Le Point και αποκαλύπτεται το κοινωνικό κόστος της μαζικής μετανάστευσης από τη χώρα της Ασίας την τελευταία δεκαετία.

Οι Αφγανοί αποτελούν πλέον μία από τις 10 μεγαλύτερες ξένες εθνικότητες με άδεια παραμονής στη Γαλλία. Περισσότεροι από 100.000 Αφγανοί ζουν στη χώρα. Οι Αφγανοί ξεκίνησαν να φτάνουν στη Γαλλία το 2015, πολύ πριν οι Ταλιμπάν επιστρέψουν στην εξουσία. 

«Το θέμα δεν είναι τόσο ο αριθμός των Αφγανών που γίνονται δεκτοί, όσο η ταχύτητα με την οποία φτάνουν άνθρωποι που βρίσκονται πολύ μακριά από εμάς πολιτισμικά και γλωσσικά, ώστε καλύπτονται οι δυνατότητες του μοντέλου υποδοχής μας» γράφει ο Didier Leschi.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι ότι πολλοί από τους Αφγανούς που φτάνουν στη Γαλλία δεν προσπαθούν να ξεφύγουν από πολιτικές διώξεις των Ταλιμπάν, αλλά αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου κινήματος οικονομικής μετανάστευσης. 

«Καλωσορίζουμε ανθρώπους που δεν ήταν απαραίτητα εχθρικοί προς τους Ταλιμπάν, αλλά που θέλουν να ξεφύγουν από τις οικονομικές δυσκολίες» τονίζει ο Didier Leschi, αναφέροντας ότι το ΑΕΠ στο Αφγανιστάν είναι 100 φορές χαμηλότερο από ό,τι στην ΕΕ. Προσθέτει δε, ότι καθώς χώρες όπως το Ιράν και το Πακιστάν συνεχίζουν να απελαύνουν εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανούς, η Ευρώπη έχει γίνει ο νέος προορισμός και εντός της Ευρώπης, η Γαλλία είναι ο κυριότερος. Το 2024, σχεδόν το 80% των Αφγανών που αιτήθηκαν άσυλο στη Γαλλία το έλαβαν, σε αντίθεση με μόλις 40% στη Σουηδία.

Ένα από τα πιο ανησυχητικά ευρήματα της έκθεσης είναι η ακραία ανισορροπία μεταξύ των φύλων. Μεταξύ 2015 και 2024, το 85% των Αφγανών αιτούντων άσυλο στη Γαλλία ήταν άνδρες. Οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 18% όλων των Αφγανών στη Γαλλία που έχουν άδεια παραμονής. 

Ο Didier Leschi εξήγησε ότι αυτό αντικατοπτρίζει όχι μόνο τον περιορισμό στις  γυναίκες να ταξιδεύουν μόνες από το Αφγανιστάν, αλλά και τους πολιτιστικούς κανόνες που υποβαθμίζουν τις γυναίκες και τις αποκλείουν από τη δημόσια ζωή.

Αυτή η ανισορροπία των φύλων αποτελεί σημαντικό παράγοντα αποτυχίας της ενσωμάτωσης. 

«Οι νεαροί άνδρες που έχουν λάβει άσυλο δυσκολεύονται να ενσωματώσουν τους κανόνες ευγένειας που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών» αναφέρεται στην έκθεση. 

Ο Didier Leschi πρόσθεσε ότι στο Γαλλικό Γραφείο Μετανάστευσης και Ένταξης, όπου η πλειοψηφία του προσωπικού είναι γυναίκες, «οι αλληλεπιδράσεις ανδρών και γυναικών με τους Αφγανούς είναι περίπλοκες. Υπάρχει πρόβλημα αναγνώρισης και αποδοχής».

Τα προβλήματα επιδεινώνονται και από τα χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης. Πάνω από το 40% των Αφγανών που έφτασαν στη Γαλλία δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο και πολλοί δεν μπορούν να διαβάσουν ή να γράψουν ούτε καν στη μητρική τους γλώσσα. Όπως ήταν αναμενόμενο, το 57% παραμένει άνεργο 18 μήνες μετά την ολοκλήρωση του αρχικού προγράμματος ένταξής του και μόνο οι μισοί φτάνουν έστω και σε βασικό επίπεδο Α1 στα Γαλλικά.

Αλλά τα στοιχεία για την εγκληματικότητα είναι τα πιο ανησυχητικά. Η έκθεση επικαλείται στοιχεία από τη Γερμανία όπου οι Αφγανοί - οι οποίοι αποτελούν μόλις το 0,5% του πληθυσμού - είναι 5 φορές πιο πιθανό να κατηγορηθούν για ποινικά αδικήματα και 21 φορές πιο πιθανό να εμπλακούν σε σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Η έκθεση απέδωσε μέρος αυτού στην «πολιτισμική βία που υπάρχει στη σχέση μεταξύ ανδρών και γυναικών». Σημειώνεται επίσης ότι στο Αφγανιστάν, ο γάμος ανηλίκων είναι ευρέως διαδεδομένος, με έως και 65% των κοριτσιών σε ορισμένες αγροτικές περιοχές να παντρεύονται πριν από τα 18.

Στην έκθεση αναγνωρίζεται ότι υπήρξαν κάποιες επιτυχίες, ιδιαίτερα μεταξύ των Αφγανών γυναικών που κατάφεραν να ενσωματωθούν, αλλά ο Didier Leschi ήταν σαφής ότι αυτές είναι εξαιρέσεις. 

«Δεν αρκεί να λέμε: Η χώρα είναι επικίνδυνη, έρχονται άνθρωποι και αυτό είναι φυσιολογικό» αναφέρεται στην έκθεση.

Στην έκθεση υπάρχει προειδοποίηση ότι η προσέγγιση της Γαλλίας στον τρόπο ένταξης, που βασίζεται σε προαιρετικά μαθήματα γλώσσας και στη διασπορά των αιτούντων άσυλο σε όλη τη χώρα, στερείται δομής και σταθερότητας. Στους πρόσφυγες επιτρέπεται να αρνηθούν τα μαθήματα και πολλοί καταλήγουν απομονωμένοι σε πόλεις μεσαίου μεγέθους όπου είναι δύσκολο να δημιουργηθούν κοινωνικοί δεσμοί. Αυτή η απομόνωση τροφοδοτεί αυτό που ο Didier Leschi περιγράφει ως «κοινοτική λογική του περιορισμού» καθιστώντας την ενσωμάτωση ακόμη πιο απίθανη.