Δύο ειδήσεις των τελευταίων ημερών έφεραν και πάλι στην επικαιρότητα την έννοια του έθνους και της εθνικής ταυτότητας. Η πρώτη είδηση έρχεται από τη διεθνή επικαιρότητα. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός, ο Συντηρητικός Ντέϊβιντ Κάμερον, δήλωσε σε ομιλία του ότι απέτυχε η πολυπολιτισμικότητα. Τόνισε μάλιστα ότι η Βρετανία πρέπει να ενισχύσει την εθνική ταυτότητα και ότι οι μετανάστες πρέπει να αφομοιώνονται στη βρετανική εθνική ταυτότητα, αλλιώς τείνουν να δημιουργήσουν γκέτο φανατικών.
Η δεύτερη είδηση έρχεται από την χώρα μας και αφορά τη γνωστή λίαν αξιέπαινη απόφαση του αρμοδίου Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τη οποία κρίνεται ως αντισυνταγματικός ο «Νόμος Ραγκούση» για την ψήφο των αλλοδαπών και για την ταχεία απονομή ιθαγενείας. Το Δικαστήριο μας θυμίζει με την απόφασή του ότι η έννοια του Έθνους είναι άρρηκτα δεμένη με το Σύνταγμά μας και επιπλέον ότι δεν αρκεί να κατοικείς στην Ελλάδα , αλλά οφείλεις να αποδείξεις και την αφοσίωσή σου στην ελληνική συνείδηση.
Για όσους δεν έχουν πρόσβαση στις αποφάσεις του Σ.τ.Ε. παραθέτω αυτούσιες τις δύο σημαντικότερες κατά την άποψή μου παραγράφους που αφορούν την αξία του Έθνους. Γράφουν οι δικαστές:
«8. Επειδή, στο άρθρο 1 παρ. 2 και3 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. 3. ΄Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του ΄Εθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα». Στο άρθρο 4 παρ. 3 ότι «3. ΄Ελληνες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος. Επιτρέπεται να αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια μόνο σε περίπτωση που κάποιος απέκτησε εκούσια άλλη ιθαγένεια ή που ανέλαβε σε ξένη χώρα υπηρεσία αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα, με τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία που προβλέπει ειδικότερα ο νόμος». Στο άρθρο 16 παρ. 2 ότι «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Στο άρθρο 21 παρ. 1 ότι «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του ΄Εθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους». Στο άρθρο 25 παρ. 4 ότι «Το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης». Στο άρθρο 51 παρ. 2 ότι «Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το ΄Εθνος». Τέλος, στο άρθρο 108 ότι «Το Κράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα …2.Νόμος ορίζει τα σχετικά με την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού, που έχει ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού». Από τις διατάξεις αυτές, οι πρώτες δύο εντάσσονται στη συνταγματική παράδοση του σύγχρονου ελληνικού κράτους, ιδίως από το Σύνταγμα του 1864 και μετά (βλ. άρθρα 3 «Πολίται είναι όσοι απέκτησαν ή αποκτήσωσι τα προσόντα του πολίτου κατά τους Νόμους του Κράτους» και 21 «΄Απασαι αι εξουσίαι πηγάζουσιν εκ του ΄Εθνους, ενεργούνται δε καθ’ ον τρόπον ορίζει το Σύνταγμα» των Συνταγμάτων 1864, 1911 και 1952, άρθρο 2 «΄Απασαι αι εξουσίαι πηγάζουν από το ΄Εθνος, υπάρχουν υπέρ αυτού και ασκούνται καθ’ ον τρόπον ορίζει το Σύνταγμα» και άρθρο 6 παρ. 3 «Πολίται είναι όσοι απέκτησαν ή αποκτήσουν τα προσόντα του πολίτου κατά τους νόμους του Κράτους » του Συντάγματος του 1927).
9. Επειδή, από τις παρατεθείσες διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος συνάγονται τα εξής:
α) ότι η νομιμοποίηση της κρατικής εξουσίας βασίζεται μεν στη βούληση του λαού, αλλά υπάρχει και ασκείται προς το συμφέρον του έθνους, οντότητος υπερβαίνουσας χρονικά την εν ζωή κοινότητα των ανθρώπων και τα γεωγραφικά όρια του ελληνικού κράτους..... Τούτο δε, διότι το έθνος αναφέρεται τόσο στις παρελθούσες όσο και στις μέλλουσες γενεές, τα συμφέροντα των οποίων πρέπει να υπηρετεί η κρατική πολιτική (αρχή βιωσιμότητος άρθρο 24 Συντάγματος), απαρτίζεται δε και από τους ΄Ελληνες της διασποράς (« … δυνάμεις του απανταχού ελληνισμού … » , άρθρο 108 του Συντάγματος), για τους οποίους πρέπει να είναι ενεργή η κρατική φροντίδα».
Αυτά, λοιπόν, γράφει μεταξύ άλλων η απόφαση. Κι όμως μερικοί οπαδοί δήθεν μοντέρνων ιδεών απαντούν ότι η έννοια του Έθνους είναι ξεπερασμένη. Ότι διαμορφώθηκε τον 18ο αιώνα και ότι τώρα υποχωρεί λόγω παγκοσμιοποιήσεως. Τους απαντώ πρώτον ότι στον Ελληνισμό εθνικά κράτη είχαμε πολύ πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Μετά τη Δ΄ Σταυροφορία στη Νίκαια και στην Τραπεζούντα διαμορφώθηκαν δύο αμιγώς ελληνικά εθνικά κράτη. Δεύτερον παρά τούς μύθους της παγκοσμιοποιήσεως στην εποχή μας διαμορφώνονται συνεχώς εθνικά κράτη. Θυμίζω τη διάσπαση της Ε.Σ.Σ.Δ., της Γιουγκοσλαβίας και της Τσεχοσλοβακίας. Βλέπουμε την πρόσφατη απόσχιση του Κοσσόβου, του Νοτίου Σουδάν και την αναμενόμενη απόσχιση του κουρδικού Βορείου Ιράκ. Βλέπουμε επίσης τα διαλυτικά φαινόμενα στα Σκόπια μεταξύ Σλάβων και Αλβανών καθώς και στο Βέλγιο μεταξύ Φλαμανδών και Βαλλόνων.
Ας συνεχίσουμε να ενεργούμε με γνώμονα το έθνος και την εθνική συνείδηση και ας μην παρασυρόμαστε από ψευδοπροοδευτικά και διεθνιστικά συνθήματα.
Κωνσταντίνος Χολέβας - Πολιτικός Επιστήμων 5.2.2011
