Με συντομία και συνδυαστικά, θα εστιάσω την προσοχή σε τρία ζητήματα.

ΠΡΩΤΟΝ, στο γεγονός ότι επειδή το σύγχρονο διεθνές σύστημα αποτελείται από δύο εκατοντάδες κράτη άνισης ισχύος, άνισου μεγέθους και άνισης ανάπτυξης θέτει ζωτικά επί τάπητος το ζήτημα των μεταξύ ισόρροπων ή ανισόρροπων σχέσεων κάθε είδους.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, το γεγονός ότι η τύχη της Ελλάδας προσδιορίστηκε σε μια εποχή μια μόλις δεκαετία μετά το Κογκρέσο της Βιέννης του 1815 όταν οι ηγεμονικές δυνάμεις αποφάσισαν μια ηγεμονική τάξη πραγμάτων εντός της οποίας θα καταστέλλονται α) οι επαναστάσεις και β) οι δημοκρατικές αξιώσεις 2.

ΤΡΙΤΟΝ, συντομογραφικά, θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε μερικές περιπτώσεις που αναδεικνύουν τις διπλωματικές δεξιότητες του Καποδίστρια στην προσπάθειά του να δημιουργήσει, βασικά εκ του μηδενός, ένα σύγχρονο κράτος που θα είναι δημοκρατικό και θεσμικά, ισχυρό και ταυτόχρονα θα ενσωμάτωνε τον απέραντο κόσμο των Ελληνικών κοινοτήτων. Ο Καποδίστριας, προσωπικότητα και Υπουργός εξωτερικών μιας από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, βρέθηκε να κυβερνά ένα μόνο κατ’ όνομα κράτος που δεν είχε ακόμη γεννηθεί, διαμορφωθεί και στερεωθεί 3.

Ως προς το τρίτο σημείο επισημαίνεται συμπληρωματικά ότι η κρατική κυριαρχία ως καθεστώς θεμελιώθηκε στην Βεστφαλία το 1648 κωδικοποιήθηκε στην Βιέννη το 1815 και επικυρώθηκε από όλους στον ΟΗΕ το 1945 4.

Αυτό σημαίνει ότι, ανεξάρτητα νεφελωδών μετακρατικών/διεθνιστικών παραδοχών, διόλου αμελητέων, το εθνικά ανεξάρτητο κράτος πριν και μετά την Ελληνική Επανάσταση αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί αναγκαία και μη εξαιρετέα προϋπόθεση συλλογικής ελευθερίας μιας κοινωνίας5.

Το στοίχημα για τους νεοέλληνες ήταν και συνεχίζει να είναι το κατά πόσο μέσα σε ένα ανελέητα ανταγωνιστικό κρατοκεντρικό κόσμο θα διαθέτει ισχυρούς θεσμούς, σιδερένια πολιτική και στρατιωτική οργάνωση και ρητά προσδιορισμένα και ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα στην βάση των οποίων θα αναπτύσσει μια εθνική στρατηγική εκπλήρωσής τους.

Υπέρτατο και έσχατο συμφέρον είναι η εθνική ασφάλεια και η εθνική επιβίωση του κράτους και των ομοεθνών εκτός του νεοελληνικού κράτους.

Η ουσία των πάντων και η κοσμοθεωρία που προσφέρει κοινό στρατηγικό προσανατολισμό στα μέλη μιας κοινωνίας είναι η εθνική ανεξαρτησία.

Στο σημείο αυτό χρήζει να υπογραμμιστεί ότι η εθνική ανεξαρτησία είναι η μόνη κοινή κοσμοθεωρία όλων των εθνών.

Κατοχυρώθηκε πανηγυρικά στον ΟΗΕ στο κεφάλαιο Ι και εμπράγματα αποτελεί αξίωση η οποία καθημερινά εκδηλώνεται από όλες τις συνεκτικές και βιώσιμες κοινωνίες οι οποίες θέλουν να είναι αυτεξούσιες και πολιτικά κυρίαρχες.

Αυτό σημαίνει εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία με τρόπο που επιτρέπει  απρόσκοπτη πολιτική αυτοδιάθεση στην βάση της ιστορικής κοινωνικοανθρωπολογικής και πολιτικοανθρωπολογικής ετερότητας κάθε έθνους.

Καλό είναι να τονιστεί εξαρχής πως η Ευρώπη τον 18ο και 19ο αιώνα όταν συγκροτούνταν τα Ευρωπαϊκά κράτη –κατά την διάρκεια των οποίων μπήκε στην πλάστιγγα το Ελληνικό ζήτημα– αμφιταλαντεύθηκε σε πεδία εξόχως αντιφατικά όπως η civita maxima6 που θα εξομοίωνε την εσωτερική και διεθνή ζωή πλην –πέραν του ιδεολογικού φαινομένου που περιέπλεξε τις πολιτικές συζητήσεις και τον πολιτικό στοχασμό, ιδιαίτερα τους τρεις τελευταίους αιώνες–, οδήγησε σε πολλές εκδοχές ιδεών για την έννοια Ευρώπη7:

Κατά πρώτον, η Γαλλική εξέγερση δημιούργησε στους μετά-Μεσαιωνικούς ηγεμόνες ισχυρά αντί-επαναστατικά και αντί-δημοκρατικά σύνδρομα. Ήδη, οι ευρωπαϊκές μετά-Μεσαιωνικές δυνάμεις εξελίχθηκαν σε αποικιοκρατικές αυτοκρατορίες.

Υπό αυτές τις ιστορικές προϋποθέσεις, στην Βιέννη το 1815 θεμελιώθηκε όχι ένα Ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο πολιτικό σύστημα αλλά ένα αυστηρά κρατοκεντρικό σύστημα το οποίο επιπλέον ήταν και ηγεμονικό, με σκοπό στον μακροχρόνιο ορίζοντα την δημιουργία ενός ηγεμονικού κονσέρτου. Σωστά ο Μπίσμαρκ λίγες δεκαετίες μετά προειδοποίησε ότι ένα ηγεμονικό κονσέρτο είναι επισφαλές εάν όχι ανέφικτο 8.

Ενώ γύρω από την ιδέα μας ευρωπαϊκής πολιτικής κοινωνίας συμπλέκονταν ετερόκλητες απόψεις και συμφέροντα, για να καταστεί εφικτή απαιτείτο να υπάρξει κάποιου είδους ανασύσταση του κοσμοσυστήματος της Βυζαντινής Οικουμένης9.

Το γεγονός της ύπαρξης πολλών κοινωνιών και κοινοτήτων στην Ευρώπη διαφορετικών πολιτισμών, πολιτικών παραδόσεων και καταγωγικών διαμορφώσεων σήμαινε ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί κοινός πολιτικός τόπος μόνο εντός ενός ανθρωπολογικά και πολιτικά μη εξομοιωτικού και μη εξισωτικού μετακρατοκεντρικού κοσμουστήματος που αφενός θα άφηνε την πολιτική αυτοδιάθεση και την πολιτική συγκρότηση στις κοινωνίες και αφετέρου τα νήματά τους θα ενώνονταν με μη δεσποτικό τρόπο στο επίπεδο της αυτοκρατορίας.

Παρενθετικά εκτιμώ ότι αυτό ακριβώς ήταν και συνεχίζει να είναι το ζήτημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μεταξύ δηλαδή μιας εξισωτικής και εξομοιωτικής δομής ωφελιμιστικά προσανατολισμένοι ως και οι άνθρωποι να μην έχουν πνεύμα και πολιτισμούς και μιας Ευρώπης των πατρίδων όπως υποστήριζε ο πρόεδρος ντε Γκολ που σημαίνει, βασικά κοσμοσύστημα 10.

Όμως, για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναπτυχθούν, το Βυζαντινό πρότυπο ήταν ο μεγάλος αντίπαλος τόσο της Ρωμαιοκαθολικής Αυτοκρατορίας όσο και των Αυτοκρατοριών που την διαδέχθηκαν, και που όπως γνωρίζουμε αφενός εξελίχθηκαν σε ανταγωνιστικά κινούμενες δυναστικές αποικιοκρατικές δυνάμεις και αφετέρου στο ευρωπαϊκό επίπεδο τα κράτη πέτυχαν εσωτερική κοινωνική συνοχή με αβάστακτες εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες11.

Ακριβώς, το μεγάλο στοίχημα του Καποδίστρια ως Έλληνα ηγέτη και κυβερνήτη, και όχι μόνο αυτού, ήταν κατά πόσο παρά τις αντιξοότητες τις δεκαετίες του 1820 και 1830, αφενός, θα δημιουργούσε ένα κράτος θεσμικά ισχυρό παρόμοια με τα άλλα κράτη της Δύσης, και αφετέρου, θα επέτρεπε τόσο την συνέχιση της δημοκρατικής αυτοκυβέρνησης των Κοινοτήτων όσο και την αντιπροσώπευσή τους στο κρατικό επίπεδο με τρόπο που θα συμψηφιζόταν δημοκρατικά οι πολιτικές τους βουλήσεις και τα πολιτικά τους συμφέροντα 12.

Αναμφίβολα, ένας εξαιρετικά δύσκολος σκοπός, ιδιαίτερα τόσο λόγω των αντί-δημοκρατικών τάσεων στις ηγεμονικές δυνάμεις όσο και λόγω κατάστασης των νεοελλήνων μετά την κατά βάση αποτυχία της Επανάστασης.

Στο σημείο αυτό, καλό είναι να τονιστεί ότι η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους απαιτούσε τόσο συσσωμάτωση των Ελληνικών κοινοτήτων όσο και ορθή εκτίμηση για την κρατοκεντρική θεμελίωση του σύγχρονου διεθνούς συστήματος πριν και μετά το Κογκρέσο της Βιέννης το 1815.

Κατά την διάρκεια της ιστορικής φάσης μετά την Βιέννη οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μεταξύ των ηγεμονικών δυνάμεων οδήγησαν στην ύπαρξη σήμερα δύο εκατοντάδων κρατών και διεθνών θεσμών. Η κατανόηση της θέσης ενός κράτους στην διεθνή πολιτική, εν τούτοις, είναι ελλειμματική εάν δεν είναι πλήρως κατανοητό πως σε ένα οποιοδήποτε κρατοκεντρικό διεθνές σύστημα (συμπεριλαμβανομένου του κλασικού των Πόλεων) η διεθνής τάξη και σταθερότητα ήταν και συνεχίζει να είναι συνάρτηση της ισορροπίας δυνάμεων. Οι ηγεμονικοί ανταγωνισμοί, προστίθεται, συμπεριλαμβανομένων των ανταγωνισμών στο Συμβούλιο Ασφαλείας μετά το 1945, ακυρώνουν τόσο μια παγκόσμια ηγεμονική τάξη όσο και κάθε έννοια συλλογικής ασφάλειας 13.

Μελετώντας τον Καποδίστρια γίνεται σαφές ότι ως πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος μιας μεγάλης δύναμης γνώριζε επαρκώς την δομή, τις λειτουργίες και την εξέλιξη το διεθνούς συστήματος. Ίσως και να ήταν και ο μόνος που το γνώριζε τόσο καλά στην Ελλάδα.

Η κατάρρευση των δύο μεγάλων αυτοκρατοριών της πριν τον 16ο αιώνα και στην συνέχεια των αυτοκρατορικών δομών της περιόδου μετά την Συνθήκη της Βεστφαλίας, συνάμα και οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες, οδήγησαν στην δημιουργία ενός διεθνούς συστήματος δύο εκατοντάδων κυρίαρχων κρατών, διαφορετικού μεγέθους, διαφορετικής ισχύος, διαφορετικής ανάπτυξης και διαφορετικών δυνατοτήτων.

Επειδή επί δύο αιώνες διαρκείς αποτυχίες και εθνικές καταστροφές έχουν ως αίτιο την ελλειμματική γνώση της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής, καλό είναι να επιμείνουμε στα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου διεθνούς συστήματος, τις εγγενείς λειτουργίες του, στον αθέσπιστο χαρακτήρα των διανεμητικών λειτουργιών της ισχύος και την μηδενική πολιτική ηθική. Ως προς το τελευταίο, ουκ ολίγοι, και όχι μόνο στην Ελλάδα, αγνοούν την  εξαιρετικά ορθολογική και λογική παρατήρηση του Μακιαβέλλι ότι «η ηθική είναι προϊόν πολιτικής» και ότι είναι ένα πράγμα η προσωπική, άγνωστη και κυμαινόμενη ατομική ηθική του καθενός και άλλο η πολιτική ηθική η οποία εκπορεύεται από μια κοινωνία και το κοινωνικοπολιτικό της σύστημα.

Το γεγονός ότι το διεθνές σύστημα είναι εξ ορισμού άναρχο είναι, κατά τα άλλα, ορατό με γυμνό οφθαλμό και καταμαρτυρείται τόσο από τα γραφόμενα στους καταστατικούς χάρτες των διεθνών θεσμών όσο και από την καθημερινή και ορατή διεθνή πολιτική. Πώς να συμβαίνει αλλιώς όταν όλοι γνωρίζουμε ότι απουσιάζει μια παγκόσμια κοινωνία, μια παγκόσμια εξουσία οποιουδήποτε είδους ή μια παγκόσμια κυβέρνηση των κυβερνήσεων.

Εξ ορισμού, λοιπόν, οι διεθνείς θεσμοί είναι θεσμοί διεθνούς τάξης και η τήρησή της όπως όλοι ξέρουμε αφορά την διεθνή ασφάλεια και όχι κάποιο κριτήριο παγκόσμιας πολιτικής ηθικής επειδή όπως μόλις υπογραμμίσαμε απουσιάζει μια παγκόσμια κοινωνία και ένα παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό σύστημα που θα μπορούσε αν υπήρχε να ορίσει μια παγκόσμια πολιτική ηθική. Η επίκληση, κατά συνέπεια, κάποιων κριτηρίων πολιτικής ηθικής πέραν αυτών που ορίζονται εντός κάθε κράτους και που είναι διαφορετικά για κάθε κοινωνία, δεν είναι μόνο ανορθολογική και παράλογη, αλλά και πολιτικά επικίνδυνη για το κράτος του οποίου η πλειονότητα των μελών νεφελοβατεί. Βασικά, αυτό είναι κάθε είδους διεθνισμός/οικουμενισμός και τα συναρτημένα ιδεολογικά δόγματα τα οποία ιστορικά πάντα ήταν μεταμφιέσεις των ηγεμονικών αξιώσεων ισχύος14.

Η μετά-Επαναστατική εποχή η ηγεμονική τάξη όπως ορίστηκε στην Βιέννη δεν σχετιζόταν με κάποια διεθνή ηθική αλλά με συμφέροντα και ο Ιωάννης Καποδίστριας ως Υπουργός Εξωτερικών μιας μεγάλης δύναμης το γνώριζε πολύ καλά. Τα ίδια βέβαια ισχύουν και στις μέρες μας. Όσον αφορά την κατ’ όνομα συλλογική ασφάλεια στο πλαίσιο του ΟΗΕ ακυρώνεται από τους ηγεμονικούς ανταγωνισμούς, ενεργοποιείται εάν και όταν συμφωνούν οι μεγάλες δυνάμεις του ΣΑ και η εμπειρία δείχνει πως αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια και δεν αφορά κάποια ανιδιοτελή στάση αλλά συναλλαγές αυτών των μεγάλων δυνάμεων 15.

Συνοψίζουμε λοιπόν το πολύ σημαντικό ζήτημα της ηθικής στην διεθνή πολιτική μετά την Ελληνική Επανάσταση αλλά και στις μέρες μας υπογραμμίζοντας ότι η πολιτική ηθική ορίζεται μόνο στο εσωτερικό κάθε κράτους όπου υπάρχει κοινωνία και κοινωνικοπολιτικό σύστημα που διαρκώς ορίζει την ανά πάσα στιγμή διανεμητική δικαιοσύνη και τις συναρτημένες με αυτή κανονιστικές δομές 16. Ασφαλώς, πολιτικές ομάδες διεθνικές και άλλες εμφανίζονται να έχουν κοινές παραδοχές πολιτικής ηθικής. Αυτό όμως δεν είναι πολιτικά άξιο λόγου γιατί για να αποκτήσουν πολιτική σημασία απαιτείται να διαθέτουν κράτος (και όταν δεν διαθέτουν το πιο λογικό είναι να συνειδητά ή ανεπίγνωστα να μετατρέπονται σε εξαρτημένες μεταβλητές του ενός ή άλλου κρατικού συμφέροντος 17). Στην κρατοκεντρική διεθνή πολιτική η θέσπιση των διανεμητικών λειτουργιών της ισχύος είναι ανέφικτη, εξ ου και στην διεθνή πολιτική κανείς μπορεί να μιλά μόνο για διεθνή τάξη, σχέσεις ισχύος και ισορροπία δυνάμεων και «όταν αυτό δεν ισχύει ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται» ή και εξοντώνεται 18.

Δεδομένου ότι υπήρξε υψηλόβαθμος διπλωμάτης μιας μεγάλης δύναμης της εποχής, η εμβληματική παρουσία του Ιωάννη Καποδίστρια στην νεοελληνική ιστορία χαρακτηρίζεται, ακριβώς, από το γεγονός ότι γνώριζε πως θα πρέπει όχι να επιδίδεται σε ηθικολογίες αλλά να ελίσσεται στα περιθώρια των ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων. Αυτό στην στρατηγική ανάλυση ονομάζεται πελατειακές σχέσεις (patron-client relations).
Η στρατηγική θεωρία διαχειρίζεται τα πιο πάνω ζητήματα υπό το πρίσμα δύο αλληλένδετων προσεγγίσεων.

Αφενός, υπό ένα ευρύτερο πρίσμα, των δυνατοτήτων εσωτερικής και εξωτερικής εξισορρόπησης, δηλαδή αύξησης των εσωτερικών συντελεστών ισχύος και συγκρότησης συμμαχιών, και αφετέρου, των πελατειακών σχέσεων (patron-client relations) για τις οποίες θα πούμε δύο λόγια εδώ 19.

Η θεωρία πελατειακών σχέσεων ως κλάδος της στρατηγικής θεωρίας διαχειρίζεται την ασυμμετρία ισχύος μεταξύ ισχυρών και συγκριτικά λιγότερο ισχυρών κρατών. Τα λιγότερο ισχυρά κράτη επιχειρούν, λογικά, να επιτύχουν ισόρροπες σχέσεις, ισόρροπες συναλλαγές και παραστάσεις πάνω στην πλάστιγγα κόστους-οφέλους που θα οδηγήσουν το ισχυρό κράτος σε ευνοϊκές για αυτό αποφάσεις.

Η εμπειρική μελέτη των ζητημάτων αυτών προκαλεί εντύπωση για το πόσο μπορούν να ωφεληθούν καλά οργανωμένα λιγότερο ισχυρά κράτη όταν κινούνται με δεξιότητα και εξεζητημένα στα περιθώρια των ηγεμονικών ανταγωνισμών και του κόστους-οφέλους του ισχυρού κράτους, ανάλογα με την συμμαχία, ουδετερότητα ή αμφίσημες κινήσεις του λιγότερο ισχυρού κράτους 20.

Τονίζεται και υπογραμμίζεται, και αυτό ενέχει μεγάλη σημασία όταν μελετάμε τον ρόλο του Ιωάννη Καποδίστρια. Τότε, αμέσως μετά την Ελληνική Επανάσταση όπως και δύο αιώνες μετά, ότι η επιτυχία των λιγότερο ισχυρών κρατών εξαρτάται από την κυρίαρχη πολιτική και στρατηγική κουλτούρα και από την κατανόηση της διεθνούς πολιτικής σε όλο το πολιτικό φάσμα.

Επιτυχείς συναλλαγές στην διεθνή πολιτική, βέβαια, απαιτούν καλά οργανωμένο κράτος, ομοφωνία για ζητήματα έσχατων λογικών που αφορούν την επιβίωση της κοινωνίας και στρατηγικά σχέδια που στηρίζουν όλοι ή η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών και της πολιτικής ηγεσίας.

Μετά την Επανάσταση και όταν ανάλαβε ο Καποδίστριας ενώ υπήρξε πρωτοπόρος αυτού που σήμερα στην στρατηγική θεωρία ονομάζουμε πελατειακές διαπραγματεύσεις οι αποφάσεις του και οι κινήσεις του δυσχεραίνονταν αφάνταστα για αντικειμενικούς λόγους:

1^ον Βασικά κράτος δεν υπήρχε,

2^ον Η επί αιώνες αυτοτελής κίνηση των Κοινοτήτων εδραζόταν μεν πάνω σε μια μεγάλη κοσμοθεωρία επανασύστασης ενός ευρύτερου κοσμοσυστήματος πλην ως πολιτικά οργανωμένες κοινότητες με μακραίωνες σχέσεις με υπέρτερες εξουσίες ανάπτυξαν δικά τους ένστικτα αυτοσυντήρησης που δεν συνέκλιναν πάντα, κατ’ ανάγκη,

3^ον  Στις Εθνοσυνελεύσεις μετά την Επανάστασσ ναι μεν βάραινε η Ελληνικότητα και οδηγούσε σε συλλογικές αξιώσεις λίγο πολύ προσανατολισμένες προς την Ιθάκη της δημοκρατικής συγκρότησης στην βάση των Ελληνικών –πολιτικών παραδόσεων, πλην απουσίαζε μια ενοποιός δομή που χάρασσε στρατηγική εκπλήρωσης αυτών των μεγάλων για την εποχή εκείνη σκοπών.

4^ον Ο Καποδίστριας έπρεπε να περνά ταυτόχρονα μέσα από τις ηγεμονικές Συμπληγάδες και τις Συμπληγάδες των συχνά ανταγωνιστικών Κοινοτήτων. Επειδή απουσίαζε ένας κεντρικός πολιτικός και θεσμικός άξονας όταν ο Καποδίστριας ανέλαβε την εξουσία γρήγορα συνειδητοποίησε ότι καθόταν πάνω σε ένα ανύπαρκτο κράτος, πάνω στις κινούμενες σεισμικές πλάκες των Ελληνικών κοινοτήτων ή και των άτοπων προσωπικών φιλοδοξιών οι οποίες όπως συχνά συμβαίνει στην ιστορία υπερφαλάγγιζαν το κοινό συμφέρον.

5^ον Παρά την νίκη του στο πεδίο των διπλωματικών ελιγμών η επιβλητική του παρουσία ακυρώθηκε, εκτιμώ, για αντικειμενικούς λόγους: Οι μεγάλες δυνάμεις και πιο συγκεκριμένα η Μεγάλη Βρετανία εκμεταλλεύτηκε την ροπή ανεξάρτητων συναλλαγών των κοινοτήτων με υπέρτερες δυνάμεις και το αποτέλεσμα είναι η δολοφονία του. Ναι μεν τελικά το νεοελληνικό κράτος ιδρύθηκε πλην εξαρχής τέθηκε σε τροχιά εξάρτησης και ακύρωσης των αφετηριακών μετά-Επαναστατικών αξιώσεων για δημοκρατική πολιτική συγκρότηση βασισμένη στις ιστορικά μιλώντας δημοκρατικά συγκροτημένες Κοινότητες 21.

Με κάθε αντικειμενικό κριτήριο ήταν εξαιρετικά δυσχερές να ανατραπεί η πρόνοια του Πρωτοκόλλου της Αγίας Πετρούπολης των Μεγάλων δυνάμεων για μια ημι-αυτόνομη και φόρου υποτελή στον Σουλτάνο περιοχή, βασικά στην Πελοπόννησο. Αυτή βασικά ήταν η θέση των μεγάλων δυνάμεων και ιδιαίτερα της Μεγάλης Βρετανίας 22. Της μεγάλης δηλαδή ναυτικής δύναμης από τον 16 μέχρι τον 20 αιώνα η οποία ασκούσε ασφυκτικό έλεγχο πάνω στην Περίμετρο της Ευρασίας. Την γεωπολιτική δηλαδή ζώνη που αρχίζει από την Ευρώπη και καταλήγει στην Κίνα 23. Η Βρετανία, και η μελέτη της στρατηγικής της απέναντι στην αξίωση των Ελλήνων μετά την Επανάσταση, καταμαρτυρεί ότι δεν ήθελε να διαδεχθεί την Οθωμανική Αυτοκρατορία κάποιο ισχυρό κράτος σε κεντρικό σημείο που θα μπορούσε μελλοντικά να αμφισβητήσει την κυριαρχία της ή να συμμαχήσει με την Ρωσία.

Οι Έλληνες όμως ήθελαν ανεξαρτησία εξ ου και οι κύριοι σκοποί της στρατηγικής του Καποδίστρια ήταν, ΠΡΩΤΟΝ, πλήρως ανεξάρτητο κράτος, ΔΕΥΤΕΡΟΝ, εκτεταμένη Επικράτεια 24 και ΤΡΙΤΟΝ, δημοκρατική συγκρότηση σε όλα τα επίπεδα σύμφωνα με τις μακραίωνες Ελληνικές παραδόσεις.

Το πέρασμα μέσα από πολλές συμπληγάδες που δημιουργούσαν αρνητικές για τους Έλληνες αντιπαραθέσεις ή συγκλίσεις των ηγεμονικών δυνάμεων, ιδιαίτερα όταν η ισχυρότερη δύναμη ήταν η ΜΒ η οποία ήταν αρνητική στην ανάδειξη ενός ισχυρού Ελληνικού κράτους πάνω στο κρίσιμο αυτό σημείο της Ευρασίας, ήταν για τον Καποδίστρια ένα στοίχημα και μια επικίνδυνη σχοινοβασία.

Μπορεί η διπλωματική δεξιότητα του Καποδίστρια να ενόχλησε και να έφερε τον θάνατό του, αλλά σχοινοβάτησε επιτυχώς και κέρδισε το στοίχημα με μεθοδικές κινήσεις που έγινε αποδεκτή αντί ένα υποτελές κρατίδιο μόνο στην Πελοπόννησο η διεύρυνση από τον Θερμαϊκό μέχρι τον Αμβρακικό με συμπερίληψη της Εύβοιας και των Κυκλάδων.

ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ αυτό τον σκοπό τον κατάθεσε εξαρχής με τρόπο αριστουργηματικό: Στερημένος ρητορικών δημαγωγικών συνθημάτων γνώριζε ότι με μέριμνα να μην θίγεις ευαίσθητες χορδές και ζωτικά συμφέροντα καταθέτεις εξαρχής και αποφασιστικά αυτή την αξίωση και ταυτόχρονα θολώνεις επιδέξια τα νερά για να κατευνάσεις ανησυχίες των μεγάλων δυνάμεων.

Για παράδειγμα, χωρίς να το θέσει επιτακτικά επί τάπητος μίλησε για το λογικό, το ιστορικά δίκαιο και στρατηγικά ορθολογιστικό να βρεθούν όλοι οι Έλληνες κάτω από το Ελληνικό κράτος.

Γενικεύοντας μίλησε και για την ανάγκη συμπερίληψης της Κύπρου, της Κρήτης και περιοχών της Μικράς Ασίας όπου κατοικούσαν Έλληνες 25.

Ο Καποδίστριας γνώριζε ότι μια σημαντική διπλωματική μεθόδευση είναι να καταθέτεις στην διεθνή αρένα αξιώσεις στις οποίες βοηθούντος και του ενδιαφερόμενου οι μεταλλαγές συμφερόντων, στάσεων και συμπεριφορών δημιουργούν ευκαιρίες εκπλήρωσής τους.

Το αντίθετο συμβαίνει εάν και αυτό που οι άλλοι έστω και αν δεν το θέλουν το θεωρούν αυτονόητο εσύ καταθέτεις αξιώσεις που κάνουν τους άλλους να σε θεωρούν αναλώσιμο οδηγώντας σε με την πρώτη ευκαιρία στην Κλίνη του Προκρούστη των στρατηγικών παιγνίων.

Όντας σε εξαιρετικά αδύναμη θέση η Ελλάδα ο Καποδίστριας κατόρθωσε να σχοινοβατήσει επιτυχώς επί χρόνια. Χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων.

• «Δια βαθμών προχωρείν» σύμφωνα με τα ισχύοντα κάθε πολιτικής συγκυρίας χωρίς εν τούτοις να εγκαταλείπει τον τελικό σκοπό 26.
• Κατεύναζε τις Βρετανικές ανησυχίες λόγω της παρελθούσας θέσης του στην Ρωσική διπλωματία αλλά ταυτόχρονα μεριμνούσε με χωριστούς παράλληλους διαλόγους να διασπάσει το μέτωπο Λονδίνου – Παρισιού που η ΜΒ κατόρθωσε να δημιουργήσει όσον αφορά τα εδαφικά όρια.
• Χαρακτηριστικά, κινούμενος ευέλικτα και επιδέξια και για να ανατρέψει τα σχέδια της Βρετανίας που δεν ήθελε ανεξάρτητο κράτος ή ραγδαία αποδυνάμωση των Οθωμανών λόγω Ρωσικών κινήσεων, ο Καποδίστριας έπεισε την Γαλλία με αποτέλεσμα να αποφασιστεί η αποστολή Γαλλικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο 27.
• Ακόμη πιο σημαντικό επιτυγχάνει το ακατόρθωτο: Σε μια εποχή που Λονδίνο και Παρίσι συνομιλούσαν για μείωση της Ρωσικής επιρροής προωθεί την ειρηνική αποχώρηση των Αιγυπτίων με παράλληλες επαφές με τις δύο μεγάλες δυνάμεις, για παράδειγμα μεταβαίνοντας στην Ζάκυνθο και πείθοντας τον Κόδριγκτον να πάει στην Αίγυπτο τον Αύγουστο του 1828 και να υπογράψει συνθήκη αποχώρησης των στρατευμάτων από την Πελοπόννησο.
• Λίγο μετά στην συνάντηση των τριών Πρέσβεων των μεγάλων δυνάμεων στον Πόρο ενώ οι οδηγίες προς τους Πρέσβεις προνοούσαν αποφάσεις κοντά στις Αγγλικές θέσεις με μοναδική διπλωματική δεξιότητα και με πλήρη γνώση των συμφερόντων και των στρατηγικών επιλογών των τριών ηγεμονικών δυνάμεων προτάσσει ήπια επιχειρήματα περί σταθερότητας επικαλούμενος τα Τουρκικά σχέδια με αποτέλεσμα οι πρέσβεις να προτείνουν σύνορα από τον κόλπο του Βόλου μέχρι την Άρτα, απόδοση της Εύβοιας, της Σάμου και της Κρήτης.
  • Ο Καποδίστριας ήταν εκεί παρών στον Πόρο και εκμεταλλεύτηκε την παλιά στενή φιλία του όταν ήταν διπλωμάτης με τον Βρετανό πρέσβη Κάνιγκ
• Οι προτάσεις των Πρέσβεων στον Πόρο, βέβαια, προσέκρουσαν στον Ουέλλιγκτων πλην η βήμα-βήμα επιδέξια και μεθοδική προώθηση της Ελληνικής υπόθεσης κέρδιζε έδαφος με τον Καποδίστρια να ελίσσεται διαρκώς με επιχειρήματα και επαφές που ενθάρρυναν φιλικές τάσεις και αποδυνάμωναν εχθρικές για την υπόθεση των Ελλήνων στάσεις.
• Τέλος του 1829 αρχές του 1830 η διπλωματική δεινότητα και οι επιτυχίες του Καποδίστρια προκαλεί ταλαντεύσεις της Βρετανικής στάσης που τάσσεται μεν υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας αλλά πείθει τις άλλες δυνάμεις να περιορίσουν τα όρια.
  • Ο Καποδίστριας και πάλι σχοινοβατεί επιτυχώς: όταν οι δυνάμεις αξιώνουν αποχώρηση των στρατευμάτων από μερικές περιοχές η στάση του ήταν ένα επιτυχές μίγμα επίκλησης των συμφωνιών, επίκλησης της κατάστασης στο έδαφος και όρους απόσυρσης των Τούρκων που επειδή ήταν δύσκολοι κατοχύρωναν τις δικές του προτάσεις για τα σύνορα.

Ενώ βήμα-βήμα ο Καποδίστριας προωθούσε τους Ελληνικούς σκοπούς η Βρετανία μετά την αλλαγή στην Γαλλία τον Ιούλιο που έφερε το Παρίσι πιο κοντά στο Λονδίνο παρά στην Μοσχα ο νέος Υπέξ της Βρετανίας Πάλμερστον ναι μεν δέχεται την συμπερίληψη της Στερεάς Ελλάδας στο νέο κράτος αλλά αποφασίζουν ταυτόχρονα την απαλλαγή από τον Καποδίστρια.

Στην Ελλάδα βρήκαν εύκολο έδαφος: Ακριβώς, επειδή το σχέδιο του Καποδίστρια ήταν ένα ισχυρό κράτος πολλοί προύχοντες και προεστοί των κοινοτήτων τόσο λόγω φόβων ότι θα χάσουν εξουσίες όσο και επειδή τους καλλιέργησαν οι μεγάλες δυνάμεις, αλλάζουν ένα κλίμα σχετικής συναίνεσης τριών περίπου χρόνων γύρω από κεντρικά ζητήματα και αποδυναμώνουν τον Έλληνα κυβερνήτη στις διαπραγματεύσεις του.

Οι κινήσεις του Καποδίστρια βέβαια πέτυχαν γιατί στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 24 Σεπτεμβρίου 1831 τα σύνορα προσεγγίζουν τις προτάσεις του Έλληνα κυβερνήτη πλην δεκατρείς μέρες μετά δολοφονείται. Οι μεγάλες δυνάμεις και ιδιαίτερα η Βρετανία ναι μεν οδηγήθηκαν σε αλλαγή θέσης πλην ο Καποδίστριας ήταν πολύ μεγάλος ηγέτης που ενδεχομένως θα οδηγούσε σε ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες ανατρέποντας τις στρατηγικές επιλογές για το πώς θα εξελισσόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η περιφέρειά μας. Η δολοφονία του οδηγεί ευθέως στην ξένη εξάρτηση και στην ξενοκρατία. Δεν μιλώ μόνο για τότε αλλά από τότε μέχρι σήμερα.

Οφείλεται πρωτίστως στην ταυτόχρονη κατάργηση αφενός της αυτοδιοίκησης των κοινοτήτων που στέρησε τους Έλληνες της δυνατότητα πολιτικής αυτοδιάθεσης την οποία εν μέρει διέθεταν ακόμη και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και αφετέρου της αποτυχίας δημιουργίας ενός πραγματικά ανεξάρτητου κράτους με πλήρη εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία εντός του οποίου οι πολίτες θα επιδίδονταν στο άθλημα του Κοινωνικού και Πολιτικού γεγονότος. Εξάρτηση και απουσία πολιτικής σημαίνει εξώθηση των πολιτών προς την ιδιωτεία.

1 Ομιλία σε ημερίδα της Σχολής Εθνικής ‘Αμυνας και του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών & Σπουδών «Ιωάννης Καποδίστριας»,

2 Για το Κογκρέσο της Βιέννης βλ. την εισήγηση «Το Κογκρέσο της Βιέννης και σύγχρονη διεθνής πολιτική», http://www.ifestosedu.gr/130concert_of_powers.htm.

3 Ο Διονύσης Τσιριγώτης παραθέτει το εξής πολύ σημαντικό απόσπασμα συνομιλίας του Καποδίστρια με τον πρόεδρο της αντικυβερνητικής επιτροπής Γ. Μαυρομιχάλη τον Ιανουάριο του 1828. Αυτή ήταν η κατάσταση των Επαναστατημένων Ελλήνων μια δεκαετία μετά την έναρξη της Επανάστασης όπως εδώ την καταγράφει ο Καποδίστριας: «[…] … Ως ψάρι εις το δίχτυ σπαράζει εις πολλούς κινδύνους ακόμη η ελληνική ελευθερία. Μου δώσατε τους χαλινούς του κράτους. Τίνος κράτους; Μετρούμε εις τα δάκτυλα την επικράτειάν μας. Τ’ Ανάπλι, την Αίγιναν, Πόρο, Ύδρα, Κόρινθο, Μέγαρα, Σαλαμίνα. Ο Ιμπραϊμης κρατεί τα κάστρα και το μεσόγειο της Πελοποννήσου, ο Κιουτάγιας τη Ρούμελη, πολλά νησιά βασανίζονται από αυτεξούσιο στρατιώτη και από πειρατείαν, τα δύο μεγάλα καράβια μας είναι αραγμένα ξαρμάτωτα εις τον Πόρο, η Αθήνα έφαγε πέρυσι τους ανδρειωτέρους των Ελλήνων. Που το θησαυροφυλάκιον του έθνους; Ακούω επουλήσατε και την δεκατία του φετεινού έτους, πρίν σπαρθεί ακόμα το γέννημα× ο τόπος είναι χέρσος, σπάνιοι οι κάτοικοι, σκόρπιοι εις τα βουνά και εις τα σπήλαια× το δημόσιο είναι πλακωμένο από δύο εκατομμύρια λίρες στερλίνες χρέος, αλλά τόσα ζητούν οι στρατιωτικοί, η γη είναι υποθηκευμένη εις τους Άγγλους δανειστάς× ανάγκη να την ελευθερώσουμε με την ίδια απόφαση ως την ελευθερώσαμε και από τα άρματα του Κιουταγιά και του Αιγυπτίου.[…]» «Ένα μόνο φοβούμαι πολύ και με δέρνει υποψία, τρέμω την απειρία σας. Αν η νέα κυβέρνηση τύχει να συγκρουσθεί με συμφέροντα ξένων δυνάμεων-επειδή κάθε τόπος έχει χωριστά το μυστήριο της ζωής του, το νόμο της ευτυχίας του- αν πλανεθεί ο ελληνισμός και σηκώσει σκοτάδι μεταξύ μας ώστε εσείς να μη διαβάζετε εις την καρδίαν μου, θολωθούν και εμένα οι οφθαλμοί, ποιος ηεξύρει;… που θα πάμε, τι θα γένουμε; ετινάξατε το καβούκι των αλλοφύλων, αλλ’ οι πλεκτάνες της διπλωματίας έχουν κλωστές πλανήτριες, φαρμακερές, κλωστές θανάτου, άφαντες και εσείς δεν τις εννοείτε. Κατεβαίνω πολεμιστής εις το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων που είναι φυτευμένος εις ψυχάς πολλών, τα ονειροπολήματα των λογιωτάτων, ξένων πρακτικής ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας αν βασιλεύση εις την καρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό× φιλήκοος των ξένων είναι προδότης». Βλ. Διονύσης Τσιριγώτης, «Ο Ιωάννης Καποδίστριας κα η Μεγάλη ιδέα» (δοκίμιο υπό έκδοση σε συλλογικό τόμο το 2018). Το κείμενο που παραθέτει ο Δ. Τσιριγώτης αντλείται από το Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, Αθήνα: εκδόσεις αδελφών Τολίδη, 1974, σ. 212-214.

4 Για την διαδρομή και την συγκρότηση το σύγχρονου διακρατικού συστήματος βλ. την εισήγηση «ο μεταβατικό σύστημα της Βεστφαλίας και του ΟΗΕ», αναρτημένο στην διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/105Ethnokratos.htm. Επίσης την εισήγηση Tο εθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα και η διαδρομή της ανθρωποκεντρικής πολιτικής θεμελίωσης http://wp.me/p3OlPy-1id.

5 Το γεγονός ότι το κράτος είναι ο θεσμός συλλογικής ελευθερίας μιας κοινωνίας αποτελεί βασική θέση του βιβλίου Κοσμοθεωρία των Εθνών (Εκδόσεις Ποιότητα) αλλά και άλλων μονογραφιών του υπογράφοντος. Βλ. επίσης

6 Αυτά τα ρεύματα σκέψης εξετάζονται με εξαίρετο τρόπο στο εμβληματικό βιβλίο Martin Wight, Διεθνής Θεωρία, Τα Τρία Ρεύματα Σκέψης  (Εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα, 1998), σελ. 41.

7 Εκτιμώντας την επιβλητική ιστορική παρουσία του Ιωάννη Καποδίστρια απαιτείται να λαμβάνονται υπόψη κάποιες ειδοποιοί διαφορές. Πιο συγκεκριμένα, ενώ ήταν εμποτισμένος με τις Ελληνικές πολιτικές παραδόσεις ήταν ταυτόχρονα και διπλωμάτης μιας εκ των μεγάλων δυνάμεων που σύναψαν το ηγεμονικό κονσέρτο της Βιέννης. Κατά βάση, λογικό είναι ο σκοπός του για συνένωση των Ελλήνων κάτω από ένα θεσμικά ισχυρό και δημοκρατικά συγκροτημένο κράτος να τον υποχρέωνε να κάνει ελιγμούς και αναβολές για να μην βηματίζει ενάντια στο κλίμα της εποχής. Λογικό είναι να ειπωθεί ότι αφού αυτός ήταν ο σκοπός η επιτυχία του εγχειρήματός του και των νεοελλήνων στο σύνολό τους εξαρτώνταν από αυτούς τους ελιγμούς.

8 Το άτοπο μιας τέτοιας προσδοκίας προσδιορίστηκε από τον Μπίσμαρκ και οι δύο τελευταίοι αιώνες τον επιβεβαίωσαν. Όταν ένας Ρώσος διπλωμάτης χρησιμοποίησε την λέξη «χριστιανοσύνη» ο Βίσμαρκ τον ρώτησε: «Τι εννοείς με την λέξη χριστιανοσύνη;». Ο διπλωμάτης απάντησε: «Ορισμένες Μεγάλες Δυνάμεις». Ο Βίσμαρκ απάντησε: «Και τι συμβαίνει αν δεν συμφωνούν μεταξύ τους;». Παρατίθεται στο Martin Wight, Διεθνής Θεωρία, Τα Τρία Ρεύματα Σκέψης ό.π

9 Για το κοσμοσύστημα υπό γνωσιολογικό πλαίσιο βλ. τα έργα του Γιώργου Κοντογιώργη, ιδι. το Ελληνικό Κοσμοσύστημα, τ. Α και Β (Εκδόσεις Σιδέρη) και το Η δημοκρατία ως ελευθερία (Εκδόσεις Πατάκη).

10 Τα ζητήματα αυτά εξετάστηκαν σε πολλές μονογραφίες και δοκίμια του γράφοντος. Βλ., ιδ. το κεφ. 6 του Κοσμοθεωρία των Εθνών, ό.π. όπου και αποκρυσταλλώνονται κάποια πράγματα. Επίσης, το κεφ. 3 του Διπλωματία και στρατηγική των μεγάλων Ευρωπαϊκών δυνάμεων (Εκδόσεις Ποιότητα) όπου αναπτύσσονται οι θέσεις του προέδρου Ντε Γκολ γύρω από το ζήτημα αυτό. Επίσης βλ. το δοκίμιο Π. Ήφαιστος, «εθνοκράτος versus ωφελιμιστικός διεθνισμός και το θολό ιδεολογικό Βασίλειο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», http://wp.me/p3OlPy-1kW. Επίσης του ιδίου «EE: Το «ιδεαλιστικό» παρελθόν προσδιορίζει το παρόν, το μέλλον και την νεκρανάσταση του Δαρβίνου» http://wp.me/p3OlPy-1gC , «Ευρωπαϊκή ένωση: Πρότυπο ενός εθνοκρατοκεντρικού κόσμου ή μιας υπερκρατικής δεσποτείας; http://wp.me/p3OlPy-Nl, «Περισσότερη ή λιγότερη Ευρώπη; Απάντηση: Όση πρέπει σύμφωνα με την εθνοκρατοκεντρική της φύση» http://wp.me/p3OlPy-PI. 

11 Βλ. το Adam Watson, Η εξέλιξη της διεθνούς κοινωνίας (Εκδόσεις Ποιότητα). Στο κεφ. 6 περιγράφει το πώς συντελέστηκε η «εσωτερική συνοχή».

12 Για τα ζητήματα αυτά βλ. την εμπεριστατωμένη ανάλυση του Γιώργου Κοντογιώργη στο δοκίμιο «Το “κράτος” του Καποδίστρια. Μια συγκριτική αποτίμηση σε σχέση με την απολυταρχία της εποχής και το κράτος-έθνος», Πάπυροι, Τόμος 3, 2014.

13 Όσο προχωράμε στον 21ο αιώνα, επιπλέον, και το διεθνές σύστημα, καθίσταται πολυπολικο και η ηγεμονική διαπάλη για την πλανητική κατανομή ισχύος οξύτερη και βαθύτερη. Βλ. Π. Ήφαιστος, «Στρατηγική αντιπαράθεση στην μεταψυχροπολεμική εποχή και αστάθμητοι ανθρωπολογικοί παράγοντες της μετά-αποικιακής εποχής»* στο Μάζης Ι. (επιμ.) Εξεγέρσεις στον Αραβομουσουλμανικό Κόσμο: Ζητήματα Ειρήνης και Σταθερότητας στη Μεσόγειο (Εκδόσεις ΛΕΙΜΩΝ 2013).

14 Βλ. ΗΘΙΚΗ και ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, Η μη θεσπισμένη ισχύς στην διεθνή πολιτική. Πολιτική θεολογία versus πολιτική θεωρία και η σημασία της αξιολογικά ελεύθερης περιγραφής και ερμηνείας των διεθνών φαινομένων ­– http://wp.me/p3OlPy-1bH – http://wp.me/p3OqMa-13c. Επίσης «ΕE: ΤΟ «ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΟ» ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΡΒΙΝΟΥ» http://wp.me/p3OlPy-1gC – http://wp.me/p3OqMa-19E, όπου και σχετικά παραθέματα από τον Edward H. Carr κ.α.

15 Βλ. το δοκίμιο, «Διεθνές δίκαιο και θανατηφόρες (για το διεθνές δίκαιο) αιτιολογήσεις Συλλογική ασφάλεια υπό το πρίσμα των θεμελιωδών αρχών του διεθνούς δικαίου και τα αίτια πολέμου»,   http://www.ifestosedu.gr/36IRIL.htm

16 Μια ειδοποιός διαφορά που αξίζει να επισημανθεί είναι ότι μια κοινωνία ή Κοινότητα θα μπορούσε εντός ενός κράτους να διαθέτει επαρκή περιθώρια να αυτοθεσπίζεται αυτεξούσια για τις δικές της υποθέσεις. Αυτό ίσχυε για τις Πόλεις και τα Κοινά της Βυζαντινής Οικουμένης και εν μέρει των ίδιων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το ίδιο και στις μέρες μας ενίοτε δίνεται μια τέτοια δυνατότητα σε μερικές μειονότητες, πχ στην Καταλονία, στην Κορσική, στους Βάσκους και στους Γαλλόφωνους του Καναδά, πλην το κεντρικό κράτος καταμαρτυρούμενα καιροφυλαχτεί αυτό να μην οδηγήσει σε απόσχιση.

17 Βλ. δοκίμια στο «στρατηγική μαλακής ισχύος – soft power και διεθνικοί δρώντες». http://www.ifestosedu.gr/47SoftPower.htm

18 Θουκυδίδης στον Πελοποννησιακό Πόλεμο στον διάλογο Μήλιων – Αθηναίων.

19 Για δοκίμιο όπου αναφέρονται τα βασικά ζητήματα της θεωρίας πελατειακών σχέσεων βλ, το δοκίμιο «Πελατειακές σχέσεις» (patron-clientrelations) μεταξύ ισχυρών και λιγότερο ισχυρών κρατών στο σύγχρονο … http://wp.me/p3OlPy-wB . Το δοκίμιο αυτό αντλεί από το κεφάλαιο 6 του βιβλίου Διπλωματία και Στρατηγική των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων ό.π. και το αγγλικό άρθρο «Patron-Client Relations in the Emerging Security Environment” που παρατίθεται αυτούσιο (στο εν λόγω δοκίμιο).

20 Για την παραδειγματική περίπτωση του κράτους του Ισραήλ βλ. το «Patron-Client Relations in the Emerging Security Environment”, ό.π.

21 Για το ζήτημα αυτό βλ. Κοντογιώργης ό.π. αλλά και πολλά άλλα κείμενα του ίδιου συγγραφέα. Για ένα σχετικά σύντομο κείμενο όπου αναλύονται αυτές οι τάσεις βλ. του ιδίου, ΕΘΝΟΣ και εκσυγχρονιστική νεοτερικότητα (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2006)

22 Για μια σύντομη και περιεκτική αφήγηση της διαδρομής μέχρι και την δολοφονία του ΙΚ βλ. Κ. Χατζηαντωνίου, «οι διπλωματικοί αγώνες του Καποδίστρια και χάραξη των συνόρων του νεοελληνικού κράτους», εισήγηση συνεδρίου, αναρτημένο στο www.academia.edu.

23 Βλ. Για ανάλυση αυτού του θέματος βλ. τα σχετικά κεφάλαια περί γεωπολιτικής στο P. Ifestos, NuclearStrategy and European Security Dilemmas (Gower, UK). Επίσης το πρώτο κεφάλαιο του υπογράφοντος στο Αρβανιτόπουλος Κ. / Π. Ήφαιστος, Ευρωατλαντικές σχέσεις (Εκδόσεις Ποιότητα). Επίσης τις εισηγήσεις σε συνέδριο Π. Ήφαιστος, «ΠΕΡΙΜΕΤΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΑΣΙΑΣ: ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ». (Σημειώσεις διάλεξης σε ημερίδα με θέμα την θαλάσσια στρατηγική. ΙΔΙΣ / Σχολή Εθνικής Άμυνας – παράρτημα ορισμών, βασικών πτυχών και σύνδεση με Ελλάδα) http://wp.me/p3OlPy-1iU και Π. Ήφαιστος, «Το αναδυόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα και ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων στις περιφέρειες: Ανατολική Μεσόγειος, Μέση και Μείζονα Ανατολή». http://wp.me/p3OlPy-1CO

24 Μια ιστορική εκτίμηση για τις τάσεις και τους προσανατολισμούς μετά την Επανάσταση είναι η εξής: Α) Οι μεγάλες δυνάμεις όπως και ευρύτερα έβλεπαν με επιφύλαξη τις αξιώσεις των εθνών για κυρίαρχη ύπαρξη. Β) Οι μεγάλες δυνάμεις δεν μπορεί παρά να γνώριζαν την παρουσία των Ελληνικών κοινοτήτων, την πολύ πιθανή διαδοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από ένα νέο Κοσμοσύστημα παρόμοιο με την Βυζαντινή Οικουμένη που θα άλλαζε τους συσχετισμούς όχι μόνο πάνω στην Περίμετρο της Ευρασίας αλλά και ευρύτερα. Αυτό γιατί οι αξιώσεις των Ελλήνων ρητά και καταμαρτυρούμενα δεν ήταν μια νέα δεσποτεία αλλά πολιτική συγκρότηση στην βάση των κυρίαρχων παραδοχών της διαχρονικής Ελληνικότητας, δηλαδή του πολιτισμού και των πολιτικών παραδόσεων για Δημοκρατία και Ελευθερία. Γ) Ο μόνος όπως γίνεται φανερό από την μελέτη αυτής της εποχής που γνώριζε το αρνητικό σκεπτικό των μεγάλων δυνάμεων ήταν ο Καποδίστριας ο οποίος ταυτόχρονα ήταν και ο μόνος που θα μπορούσε να τις διαχειριστεί. Όμως, δολοφονήθηκε. Δ) Η αφετηρία που δημιούργησε και παρά το τι ακολούθησε (ξένη βασικά επικυριαρχία μέχρι και τις μέρες μας) δρομολόγησε δυνατότητες για να εκπληρωθεί το σύνολο των σκοπών, δηλαδή της συμπερίληψης εντός ενός εκτεταμένου δημοκρατικά συγκροτημένου νεολληνικού κράτους το πλείστο των Ελληνικών κοινοτήτων. Ε) Εάν το τελευταίο ήταν, κατά κάποιο τρόπο, η ιδέα του Καποδίστρια για το μέλλον, ναι μεν επεκτάθηκαν τα σύνορα στα σημερινά όρια της νεοελληνικής Επικράτειας πλην η καταστροφή του 1922, η εγκατάλειψη των Ελλήνων των Βαλκανίων και των Ελλήνων της Κύπρου, πλην οι Έλληνες από μεσαία ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη που θα μπορούσαν να γίνουν, καθηλώθηκαν εντός ενός εξαρτημένου και θεσμικά, πολιτικά και πνευματικά αδύναμου κράτους, με κατάληξη τους εμφύλιους, τις υποκινούμενες από ξένους δικτατορίες, την καταστροφή των Ελλήνων της Κύπρου και τις συμφορές της δεκαετίας του 2010.

25 Βλ. Χατζηαντωνίου, ό.π., Κοντογιώργης, «το κράτος του Καποδίστρια», ό.π. Τσιριγώτης ό.π.

26 Βλ. Χατζηαντωνίου, ό.π.

27 Βλ. Κοντογιώργης, ό.π.

Πηγή: Θέματα Ελληνικής Ιστορίας

Είμαι ο Lewis από την Αυστραλία, ένα παιδί “γκέι γονιών” και αυτή είναι η εμπειρία μου από τους γκέι γονείς. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου δεν ήταν ποτέ παντρεμένοι και ενώ ο πατέρας μου ήταν ομοφυλόφιλος, η μητέρα μου ήταν “bi”, και είχε περάσει αρκετά χρόνια έχοντας σχέση με γυναίκα, πριν γεννηθώ εγώ. Γεννήθηκα σαν ένα "one night stand" όταν η μαμά και ο μπαμπάς είχαν πιει.

Οι γονείς μου δεν έζησαν ποτέ μαζί, και ήμουν συνεχώς σε ανάδοχη φροντίδα μέχρι που ήμουν περίπου 8 ετών, και μόνο περιστασιακά ζούσα ή έμενα με τη μητέρα μου. Μέχρι τα 13 μου, ήμουν συνεχώς σε ανάδοχους. Από την ηλικία των 2 ετών δεν είχα γνωρίσει τον πατέρα μου, μέχρι που έγινα 13 χρονών. Τότε πήγα να ζήσω με τον πατέρα μου και τον ομοφυλόφιλο εραστή του, καθώς η μητέρα μου ήθελε να περάσω λίγο χρόνο μαζί του, καθώς αυτός δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον όταν ήμουν παιδί.

Ποτέ δεν μου άρεσε να ζω μαζί τους. Η "ομοφυλοφιλία" τους (“gayness”) ήταν κάτι σαν θρησκεία, και συνεχώς έδειχναν σαν να ήθελαν να επιβεβαιώνουν το ότι ήταν "γκέι" μέσω των πράξεών τους. Φαινόταν λες και έπρεπε να μου αποδείξουν ότι ήταν γκέι. Ήταν σαν μια θρησκεία, η μόνη τους ταυτότητα, το σήμα της τιμής τους. Μιλούσαν συνέχεια γι’ αυτό. Η "ομοφυλοφιλία" τους ήταν το νούμερο ένα θέμα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Έβλεπαν ανθρώπους και τους συστήνονταν ως "γεια, με λένε Σάιμον και είμαι γκέι". Οι στρέιτ άνθρωποι δεν το κάνουν αυτό. Δεν βγαίνουν έξω και λένε: "γεια, είμαι ο Σάιμον και είμαι στρέιτ", αλλά ο μπαμπάς και ο σύντροφός του το ανακοίνωναν και το επιδείκνυαν στους ανθρώπους.

Τα σεξουαλικά υπονοούμενα υπήρχαν παντού. Πάντα "έκοβαν" τους άλλους άνδρες, παρόλο που ήταν μαζί 13 χρόνια. Δεν φαινόταν ότι ήταν ενωμένοι, αλλά έμειναν μαζί και δεν κατάλαβα ποτέ το γιατί. Ήμασταν π.χ. στο σουπερμάρκετ και αυτοί κοιτούσαν άλλους άντρες και σχολίαζαν "δεν είναι όμορφος αυτός;" Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να φέρω στο σπίτι τους φίλους μου, επειδή όλα στο σπίτι ήταν "γκέι". Η συμπεριφορά τους ήταν γκέι, ο τρόπος που μιλούσαν ήταν γκέι, οι πράξεις τους ήταν γκέι, τα πάντα ήταν γκέι. Όλα έμοιαζαν πολύ υπερβολικά και αφύσικα και φοβόμουν τι θα σκεφτούν οι φίλοι μου. Δεν μπορούσα να συστήσω τον πατέρα μου γιατί ντρεπόμουν γι’ αυτόν. Συχνά έκαναν σεξουαλικά σχόλια για τους φίλους μου όταν έφευγαν από το σπίτι και αυτό το έβρισκα αποκρουστικό.

Ο μπαμπάς και ο σύντροφός του με φιλούσαν στο μάγουλο. Πάντα το έβρισκα άβολο. Αυτοί το έκαναν συνεχώς, ακόμα και όταν μπήκα στην εφηβεία μου. Ήξερα από τους φίλους μου και από ταινίες και από την τηλεόραση ότι οι πατεράδες συνήθως δεν φιλούν τους γιούς τους όταν είναι έφηβοι.

Υπήρχαν ελάχιστα όρια. Κάθε δυο μήνες με χτυπούσαν σαν μικρό παιδί. Τα πάντα ήταν εύθραυστα. Πάντα υπήρχαν διαμάχες μεταξύ του μπαμπά και του συντρόφου του, τσακώνονταν και εκτόξευαν ο ένας στον άλλον πιάτα και φαγητά. Ποτέ δεν ένιωθα ασφαλής. Ήμουν συνεχώς σε επαγρύπνηση για τον εαυτό μου μέσα στο σπίτι. Ένιωθα σεξουαλικά ευάλωτος. Είχαν βάλει κρυμμένες κάμερες στο σπίτι ακόμα και στους ιδιωτικούς μου χώρους. Βρήκα ακόμα και βίντεο με μένα σε έναν από τους υπολογιστές τους.

Οι άλλοι νόμιζαν ότι ήμουν κι εγώ γκέι, και αυτό το πράγμα με έκανε να ντρέπομαι. Ένιωθα ότι αυτό δεν ήταν σωστό. Ένιωθα ότι υπήρχε μια προσδοκία για μένα ότι θα έπρεπε να είμαι γκέι, παρόλο που δεν ένιωθα καμία έλξη για τους άντρες. Θα έπρεπε να είμαι γκέι από τους γκέι γονείς μου. Αυτό με έκανε να έχω μεγάλη σύγχυση μέσα μου.

Δεν έδιναν καμία σημασία για τα συναισθήματά μου. Μου έκαναν φαγητό για το σχολείο που δεν άντεχα να τρώω. Δεν τους ένοιαζε για μένα, για το τι ήθελα ή για το πώς ένιωθα για το οτιδήποτε.

Πήγαμε μια φορά σε ένα πάρτι ενός 40άρη. Νόμιζα ότι ήμασταν απλώς καλεσμένοι. Δεν ήξερα ότι ο μπαμπάς ήταν «η διασκέδαση». Τον είδα ντυμένο “drag queen” να τραγουδάει Abba... δεν μου είχαν πει τίποτα. Ένιωσα να γελοιοποιούμαι δημοσίως.

Δεν μπορούσα να τους πω τίποτα για αυτά που περνούσα στην εφηβεία μου, επειδή δεν ήταν "άνδρες" αρκετά στη συμπεριφορά τους και στους τρόπους τους. Ήταν σαν να μιλάω σε γυναίκες. Τελικά έκανα αυτή τη συζήτηση με μια λειτουργό.

Έμενα μαζί τους μέχρι που ο πατέρας μου παράτησε τον σύντροφό του όταν ήμουν 17 ετών και ο πατέρας μου με έδιωξε.

Καθώς δεν είχα πουθενά αλλού να πάω, συνέχισα να ζω με τον πρώην σύντροφό του μέχρι τα 21 μου. Ήταν εξαιρετικά καταπιεστικός και ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μου και με έκανε ακόμα να υπογράψω μια έγγραφη συμφωνία ότι του παρείχα το δικαίωμα να έχει σχεδόν απόλυτη εξουσία πάνω μου, όπως να έχει τον απόλυτο έλεγχο για τον τραπεζικό μου λογαριασμό. Ακόμα κι όταν έφυγα για να ζήσω την δική μου ζωή, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου και να ασκήσει έλεγχο πάνω μου μέχρι που τον απείλησα ότι θα καταφύγω σε νομικές ενέργειες.

Η εμπειρία μου να ζω με γκέι γονείς με σημάδεψε συναισθηματικά και με έκανε να νιώθω ότι η ανατροφή μου ήταν πολύ μπερδεμένη. Υπήρχε ένα μεγάλο κενό στη ζωή μου που έπρεπε να γεμίσει και ποτέ δεν γέμιζε, καθώς δεν ένιωθα ότι αγαπήθηκα σε κανένα στάδιο.

Ωστόσο, όπως και άλλοι που προέρχονται από ένα πολύ άσχημο υπόβαθρο, έχω αρχίσει να επιδιώκω μια καλύτερη σχέση και με τους δύο γονείς μου, και επίσης έχω βρει την ειρήνη μέσα μου με τις συντηρητικές αξίες που έχω τώρα. Οι αξίες τους δεν είναι οι αξίες μου, αλλά εξακολουθώ να τους τιμώ επειδή είναι οι γονείς μου. Για να είμαι ειλικρινής αν δεν είχα αυτές τις εμπειρίες, δεν θα είχα τη σαφήνεια των πραγματικών ζητημάτων που εμπλέκονται σε αυτό το θέμα.

Οι γκέι θεωρούν τους στρέιτ «ομοφοβικούς» εάν δεν συμφωνούμε με τον τρόπο ζωής τους. Ύστερα από τόσα χρόνια που έμεινα μαζί τους, μου δημιουργήθηκε η άποψη ότι το να είσαι γκέι είναι συχνά ένας τρόπος ζωής. Είναι ένα lifestyle . Είναι ένα show. Όλα έχουν να κάνουν με το "εγώ, εγώ, εγώ" και όχι με το ιδανικό περιβάλλον για την ανατροφή των παιδιών.

Κατά συνέπεια, ψήφισα κατά του «γάμου» ατόμων του ιδίου φύλου στο δημοψήφισμα, και σας καλώ επίσης και εσάς να ψηφίσετε όχι, για το καλό της προστασίας των παιδιών.

Lewis

Campaign Manager

Vote No Australia

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός

Μπορεί για τους πολλούς να αποτελεί κάτι εντελώς καινούργιο, όμως αποτελεί κοινό μυστικό στους κόλπους των ειδικών, ότι η Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα ο Θερμαϊκός κόλπος, μπορεί να αναδειχθεί στον ενεργειακό τροφοδότη ολόκληρης της Βαλκανικής χερσονήσου για πολύ μεγάλο διάστημα, όπως μαρτυρούν εξειδικευμένες έρευνες στη γεωλογική μορφολογία του εν λόγω θαλάσσιου χώρου.

Ο Θερμαϊκός φιλοξενεί κοίτασμα αβιογενούς φυσικού αερίου το οποίο προέρχεται από ηφαιστειακές εκρήξεις και αποτελεί ένα μείγμα μεθανίου και διοξειδίου του άνθρακα. Και δεν είναι μόνο ο Θερμαϊκός που φιλοξενεί τη μικρή «λεκάνη», υπάρχει μια μεγάλη κι άλλη μια μικρή, με το κοίτασμα να εκτείνεται πιο μακριά και από τα πόδια της Χαλκιδικής…

Παρεμφερές κοίτασμα υπάρχει στην ηφαιστειογενή λίμνη Kivu της κεντρικής Αφρικής, μεταξύ της Ρουάντας και της Δημοκρατίας του Κονγκό! Πρόκειται για μια λίμνη, η οποία, όπως και ο Θερμαϊκός, περιέχει μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα.

Το μεθάνιο (φυσικό αέριο) που εκλύεται μπορεί να αξιοποιηθεί μετά από τον διαχωρισμό του από το διοξείδιο του άνθρακα, με βάση μια μέθοδο που αναπτύχθηκε στο διάσημο αμερικανικό τεχνολογικό πανεπιστήμιο MIT (Massachusetts Institute of Technology) στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ.

Με βάση αυτή τη μέθοδο, τόσο η Ρουάντα όσο και η Δημοκρατία του Κονγκό διατηρούν δύο σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έκαστος ισχύος 1000 MW (μεγαβάτ), ο ένας στις όχθες της λίμνης που ανήκουν στη μια χώρα και ο άλλος στις όχθες της άλλης χώρας. Οι δυο χώρες ασφαλώς έχουν μοιράσει τη λίμνη με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Θα πρέπει να υπενθυμιστεί εδώ, ότι το 2014 η ελληνική εταιρία Energean και η ισραηλινή Ratio, έδωσαν προσφορές στην τότε κυβέρνηση με στόχο την εκμετάλλευση του κοιτάσματος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η πεποίθηση που έχει διαμορφωθεί στις δυο αυτές εταιρίες, είναι ότι το κοίτασμα έχει το μέγεθος τουλάχιστον του Λεβιάθαν στην ισραηλινή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)!

Με απλά λόγια, όποιος επιθυμεί την πρόοδο αυτού του τόπου, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να ρωτήσει τον πολιτικό κόσμο της χώρας, είναι να εξηγήσει για ποιον λόγο δεν έδωσε τελικά την άδεια που ζητούσαν οι εταιρίες αυτές. Υπήρχε μήπως εναλλακτικός προτιμητέος επενδυτής», σαν κι αυτούς που επιλέγονται με «πολιτικά» κριτήρια;

Διότι εάν δεν υπάρχει πειστική εξήγηση, τότε απλώς καθυστερήσαμε άλλα τρία χρόνια, σε ένα ακόμα επενδυτικό πρόγραμμα που θα μπορούσε να γεμίσει αισιοδοξία τη Βόρεια Ελλάδα τουλάχιστον και να δημιουργήσει πολλές νέες θέσεις εργασία. Κι εάν πιστέψει κανείς τις υπάρχουσες πληροφορίες, η πρώτη γεώτρηση έγινε στην ευρύτερη περιοχή το 1989.

Κι όλα αυτά, χωρίς να αναφερθεί κανείς στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά οφέλη για τον Ελληνισμό, που θα επανέκαμπτε σε μια περιοχή από την οποία οδηγήθηκε σε βίαιη αναδίπλωση λόγω της κρίσης, με συγκεκριμένες χώρες να σπεύδουν να καλύψουν ένα κενό στη δημιουργία του οποίου βοήθησαν καθοριστικά, ασχέτως αν υπάρχουν και σημαντικές ελλαδικές ευθύνες επί τούτου.

Πιό αισιόδοξοι για το εν λόγω κοίτασμα είναι και οι διακεκριμένοι καθηγητές, Ζελιλίδης και Παπαθεοδώρου, που έχουν εντοπίσει αβιογενές φυσικό αέριο σε όλη την Κεντρική Μακεδονία, όπου υπάρχουν υπερβασικά πετρώματα / οφιόλιθοι. Μήπως τελικά η Ελλάδα αν είχε κινηθεί εγκαίρως δεν θα χρειαζόταν ούτε ρωσικό ούτε αμερικανικό φυσικό αέριο;

Πηγή: Defence-point.gr

Σχέδιο που περιλαμβάνει την αύξηση των αρμοδιοτήτων και της εξουσίας των εθνικών αστυνομιών και της αντίστοιχης ευρωπαϊκής (Europol) προωθεί η Κομισιόν, το οποίο αναμένεται να συζητήσουν στην αποψινή Σύνοδο Κορυφής οι ηγέτες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο στόχαστρο τίθενται, μεταξύ άλλων, οι δημόσιοι χώροι, τα προσωπικά δεδομένα και οι κρυπτογραφημένες συνομιλίες, με πρόφαση την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Την ίδια ώρα, προς την άλωση των περιορισμών της προστασίας των ηλεκτρονικών επικοινωνιών των πολιτών πιέζουν και οι επτά ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη, καθώς η G7 συνεδριάζει το επόμενο διήμερο, με το ίδιο ζήτημα να δεσπόζει στην ατζέντα της.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στο επίκεντρο των συζητήσεων στις Βρυξέλλες αναμένεται να τεθούν το μεταναστευτικό, το Brexit και οι εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης, με τα σχετικά ρεπορτάζ να κρατούν χαμηλά τον πήχη, καθώς δεν αναμένεται να ληφθούν αποφάσεις. Ωστόσο, σύμφωνα με ασφαλείς κοινοτικές πηγές του TPP, οι ευρωπαίοι ηγέτες αναμένεται να ασχοληθούν και με το ζήτημα της τρομοκρατίας, επικεντρωμένο στον έλεγχο του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών επικοινωνιών των πολιτών, φέρνοντας στο τραπέζι ένα νέο αντιτρομοκρατικό σχέδιο.

Το αντιτρομοκρατικό πακέτο στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην αύξηση της προστασίας στους δημόσιους χώρους, την αποτροπή πρόσβασης στα υλικά κατασκευής εκρηκτικών, την καταπολέμηση της «ριζοσπαστικοποίησης» και την πρόσβαση της ευρωπαϊκής αστυνομίας σε ιδιωτικές ηλεκτρονικές συνομιλίες, καθώς και τη διεύρυνση συνεργασίας για την παρακολούθηση με τρίτες χώρες.

Συγκεκριμένα, το αντιτρομοκρατικό πακέτο που έχει τεθεί επί τάπητος περιλαμβάνει:

1. Μέτρα για τη στήριξη των κρατών μελών για την προστασία των δημόσιων χώρων, συμπεριλαμβανομένου ενός Σχεδίου Δράσης για τη στήριξη της προστασίας των δημόσιων χώρων και σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της ετοιμότητας έναντι κινδύνων χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής ασφάλειας
2. Μέτρα για τη διακοπή πρόσβασης στα μέσα που χρησιμοποιούν οι τρομοκράτες για την προετοιμασία και την πραγματοποίηση επιθέσεων, όπως οι επικίνδυνες ουσίες ή η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης μιας σύστασης αναφορικά με τα άμεσα μέτρα για την πρόληψη της κατασκευής αυτοσχέδιων εκρηκτικών, καθώς και μέτρα στήριξης των αρχών επιβολής του νόμου και των δικαστικών αρχών, όταν αντιμετωπίζουν κρυπτογράφηση σε ποινικές έρευνες

Τα επόμενα βήματα για την αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης

Τα επόμενα βήματα για την ενίσχυση της εξωτερικής διάστασης της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, περιλαμβανομένης της πρότασης για αποφάσεις του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το πρόσθετο πρωτόκολλο για την πρόληψη της τρομοκρατίας, καθώς και σύσταση προς το Συμβούλιο να επιτρέψει την έναρξη διαπραγματεύσεων για αναθεωρημένη συμφωνία αρχείων καταγραφής επιβατών με τον Καναδά

Σύμφωνα με τις ίδιες κοινοτικές πηγές, η Κομισιόν ενέκρινε σειρά αντιτρομοκρατικών μέτρων που πρέπει να ληφθούν κατά τους επόμενους έξι μήνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μάλιστα, στην «Ενδέκατη έκθεση προόδου προς μια αποτελεσματική και γνήσια Ένωση Ασφάλειας» καθορίζονται όλα τα επιχειρησιακά μέτρα που θα διατεθούν στα κράτη μέλη για να αντιμετωπίσουν «σημαντικές ευπάθειες που διαπιστώθηκαν από τις πρόσφατες επιθέσεις και θα κάνουν πραγματική διαφορά στην ενίσχυση της ασφάλειας».

Στόχος, όπως μεταφέρεται, η ολοκλήρωση μιας Ένωσης Ασφαλείας, «όπου ο τρομοκράτης δεν θα μπορεί πλέον να εκμεταλλεύεται κενά για να επιτελέσει επιθέσεις», σε βάθος χρόνου μόλις των επόμενων 16 μηνών. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η Επιτροπή εργάζεται για τη δημιουργία μιας «μελλοντικής ευρωπαϊκής μονάδας πληροφοριών», όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος Γιουνκέρ στο πλαίσιο του οράματός του για την Ευρωπαϊκή Ένωση με ορίζοντα το 2025.

Ανοίγοντας «πίσω πόρτα» στις ιδιωτικές επικοινωνίες

Στη σχετική ανακοίνωση της Ένωσης σημειώνεται πως η ΕΕ θα συζητήσει για τη συμμετοχής της ως μέρος της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας του 2005 και του πρόσθετου πρωτοκόλλου του, εκχωρώντας τις σχετικές αρμοδιότητές της. Η σύμβαση, αφορά την ποινικοποίηση των τρομοκρατών και των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, τη διεθνή συνεργασία σχετικά με τέτοιου είδους αδικήματα και την προστασία, αποζημίωση και υποστήριξη των θυμάτων της τρομοκρατίας.

Σύμφωνα με την ΕΕ, το πρόσθετο πρωτόκολλο προωθεί μια κοινή αντίληψη και απάντηση σε αδικήματα που σχετίζονται με ξένους τρομοκράτες. Η ΕΕ υπέγραψε τη σύμβαση και το πρόσθετο της πρωτόκολλο τον Οκτώβριο του 2015. Παράλληλα, με την έγκριση της οδηγίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, η ΕΕ έχει πλέον μεταφέρει όλες τις διατάξεις του οργάνου, ανοίγοντας το δρόμο για την ολοκλήρωση της δέσμευσής της να γίνει μέρος στη σύμβαση και στο πρόσθετο πρωτόκολλό της.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα του κοινοτικού Euobserver, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να δώσει στην αστυνομία μεγαλύτερες εξουσίες να αποκρυπτογραφήσει τα ιδιωτικά μηνύματα στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πρότασης για την καταστολή των εγκληματιών και των τρομοκρατών.

«Πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να υποστηρίξουμε τις αρχές επιβολής του νόμου και τις δικαστικές αρχές όταν αντιμετωπίζουν κρυπτογραφημένα μηνύματα» δήλωσε την Τετάρτη ο Επίτροπος για θέματα ασφάλειας, Τζούλιαν Κινγκ, υπογραμμίζοντας πως τα σχέδια περιλαμβάνουν νομικά, οικονομικά και τεχνικά μέτρα για την παραβίαση των κρυπτογραφημένων μηνυμάτων.

We support Member States in their efforts to reduce the vulnerability of their public spaces. https://t.co/RYIQkKX43I#AntiTerrorismpic.twitter.com/0TXvmvNmKR— European Commission (@EU_Commission) 18 Οκτωβρίου 2017

Το σχέδιο περιλαμβάνει την παροχή πρόσθετου προσωπικού στη Europol για την περαιτέρω ανάπτυξη της ικανότητάς της για αποκρυπτογράφηση. Μάλιστα, προβλέπει τη δημιουργία ενός δικτύου εμπειρογνωμόνων κρυπτογράφησης σε εθνικό επίπεδο, ένα «εργαλείο εναλλακτικών τεχνικών έρευνας» και ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την εκπαίδευση της αστυνομίας, ύψους 500.000 ευρώ.

Σημειώνεται πως ήδη, το προηγούμενο διάστημα, αρκετές κυβερνήσεις έχουν ζητήσει από τους παρόχους κρυπτογραφημένης ηλεκτρονικής επικοινωνίας, όπως WhatsApp, Telegram ή Messenger, να εισάγαγουν «πίσω πόρτες» στις εφαρμογές τους ή να παραδώσουν τα κλειδιά της κρυπτογράφησης.

Σύμφωνα με το ειδικό σε θέματα ασφάλειας δεδομένων, Infosecurity, μία έκθεση της Κομισιόν αναφορικά με την κρυπτογράφηση συνομιλιών τον περασμένο Μάρτιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδίαζε να προσφέρει στους προμηθευτές ηλεκτρονικών επικοινωνιών «τρεις ή τέσσερις» επιλογές για να τους αναγκάσουν να διαθέσουν τις επικοινωνίες των υπόπτων στην αστυνομία. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, μία από τις επιλογές, θα ήταν να επιτρέπεται στην αστυνομία να χακάρει απευθείας τις συσκευές των υπόπτων, ένα σχέδιο για το οποίο τονίζεται πως ετοιμάζεται «προφανώς» η γερμανική κυβέρνηση.

Άλλωστε, ήταν η Γαλλία και η Γερμανία που το 2016, σε κοινή τους δήλωση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είχαν ζητήσει την απαγόρευση της αδιάρρηκτης κρυπτογράφησης πληροφοριών. Στο ίδιο μήκος κύματος, η βρετανίδα υπουργός Εσωτερικών για τη μετανάστευση και την ασφάλεια είχε επίσης απαιτήσει την ώθηση για βελτιωμένη πρόσβαση σε κρυπτογραφημένα εργαλεία επικοινωνίας.

Υπογραμμίζεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ήδη παραχωρήσει στις αρχές ορισμένες από τις πιο σημαντικές δυνάμεις παρακολούθησης στον κόσμο. Οι αστυνομικές υπηρεσίες και οι υπηρεσίες μυστικών υπηρεσιών μπορούν να πραγματοποιήσουν μαζικό χακάρισμα που καλύπτει μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ακόμα και χωρίς υποψίες παραβίασης.

Από την άλλη, χώρες όπως η Εσθονία διατυπώνουν αντιρρήσεις προς τον σχεδιασμό, προειδοποιώντας από τα τέλη του Αυγούστου πως περίπου 750.000 ταυτότητες είναι ευάλωτες σε χάκερ, ενώ μόλις πριν λίγες ημέρες, την Τσεχία και τη Σλοβακία συγκλόνισαν αποκαλύψεις για σοβαρές αδυναμίες των κυβερνητικών και εταιρικών καρτών αποκρυπτογράφησης.

«Βουνό άχρηστων δεδομένων»
 
Σύμφωνα με το Euobserver, κατά την συζήτηση της έκθεσης του Μαρτίου που καλούσε στην πλήρη άλωση της κρυπτογράφησης, ο ίδιος ο Επίτροπος Κινγκ είχε επιμείνει πως τέτοια κενά «θα μπορούσαν να εξασθενήσουν την ασφάλεια του κυβερνοχώρου μας».

Παράλληλα, οργανώσεις όπως η «Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών για την Ευρώπη», όχι μόνο θέτουν προβληματισμούς για την ασφάλεια, αλλά εκθέτουν τις αρχές για τη μέχρι τώρα δράση τους αναφορικά με την επεξεργασία των στοιχείων που συλλέγουν. Υπογραμμίζει, δε, ότι «είναι κάθε άλλο παρά σαφές ότι η κρυπτογράφηση είναι ένα εργαλείο-κλειδί, μέσω του οποίου οι τρομοκράτες αποφεύγουν τον εντοπισμό».

Όπως τονίζει σε έκθεσή της η εν λόγω οργάνωση, οι άνθρωποι πίσω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015 στο Παρίσι είχαν χρησιμοποιήσει μη κρυπτογραφημένα κινητά τηλέφωνα, ενώ ήταν ήδη γνωστοί στην αστυνομία.

Επιπροσθέτως, τονίζει πως αστυνομία γνώριζε επίσης, πριν τις επιθέσεις, τους ανθρώπους που συμμετείχαν στις βομβιστικές επιθέσεις στο σιδηρόδρομο της Μαδρίτης το 2004, τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το 2005, τις δίδυμες εκρήξεις στις Βρυξέλλες το 2016, καθώς και τις επιθέσεις του 2017 σε Μάντσεστερ και Λονδίνο.

Όπως αναφέρει, η αδυναμία της αστυνομίας να παρακολουθήσεις τα στοιχεία που ήδη συλλέγει σε ανάλογες επιθέσεις προδίδει την έλλειψη πόρων για την εξέταση ενός «βουνού άχρηστων δεδομένων». Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει και μελέτη που δημοσιεύει ο ιστότοπος Intercept, που διαπιστώνει πως το 97% των κλήσεων, των μηνυμάτων και των δεδομένων που συλλέχθηκαν από ένα πρόγραμμα επιτήρησης του Ηνωμένου Βασιλείου δεν το ανέλυσε ποτέ κανείς ή απλώς αγνοήθηκαν από τις αρχές.

Περισσότερα όπλα σε επικίνδυνα χέρια

Η Επιτροπή θα προτείνει επίσης την ενίσχυση της εξωτερικής δράσης της ΕΕ και της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, με την συζήτηση να περιλαμβάνει την έναρξη διαπραγματεύσεων για συμφωνίες σχετικά με τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ της Europol και τρίτων χωρών. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται Αλγερία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ιορδανία, ο Λίβανος, το Μαρόκο, η Τυνησία και η Τουρκία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει πως οι συμφωνίες αυτές «θα ενισχύσουν περαιτέρω τις δυνατότητες της ευρωπαϊκής αστυνομίας να συνεργάζεται με αυτές τις τρίτες χώρες για την πρόληψη και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των σοβαρών εγκλημάτων».

Αυτό σημαίνει πως χώρες όπως η Αίγυπτος και η Τουρκία, που ήδη καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με εκτεταμένα βασανιστήρια αντιφρονούντων και τη φυλάκιση δημοσιογράφων και ακτιβιστών με την κατηγορία της τρομοκρατίας αντίστοιχα, θα βρεθούν με ακόμα μεγαλύτερες εξουσίες στα χέρια τους.

Στο στόχαστρο και οι δημόσιοι χώροι

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της στήριξης των κρατών μελών, στην προσπάθεια τους «να προστατεύουν και να θωρακίζουν τους δημόσιους χώρους».

Στο πλαίσιο αυτό, προβλέπει μέτρα που περιλαμβάνουν αυξημένη χρηματοδοτική στήριξη, με ένα κοινοτικό πακέτο 18,5 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας, ενώ το επόμενο έτος αναμένεται να διατεθούν επιπλέον 100 εκατ. ευρώ από την πρωτοβουλία Αστικές Καινοτόμες Δράσεις, σε πόλεις που επενδύουν στην ασφάλεια.

Παράλληλα, στα μέτρα προβλέπεται να εκδοθεί νέο σχέδιο καθοδήγησης των κρατών μελών για την αντιμετώπιση μίας σειράς ζητημάτων που σχετίζονται με την προστασία των δημοσίων χώρων, το οποίο αναφέρεται πως περιλαμβάνει τεχνικές λύσεις «ασφάλειας εκ σχεδιασμού» για τους δημόσιους χώρους.
Επιπροσθέτως, προβλέπεται η «ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, με την θέσπιση ενός «δικτύου προστασίας έναντι υψηλού κινδύνου» για την ετοιμότητα αντιμετώπισης επιθέσεων, καθώς και βελτίωση της συνεργασίας τοπικών φορέων και ιδιωτικού τομέα.

Τέλος, η Επιτροπή προωθεί ακόμα ένα σχέδιο δράσης, με στόχο να ενισχυθεί η ετοιμότητα σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και την ανθεκτικότητα και τον συντονισμό κατά των επιθέσεων με χρήση χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών υλικών (ΧΒΡΠ). Τα μέτρα που προτείνονται σήμερα περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου ασφάλειας ΧΒΡΠ και ενός κόμβου γνώσης ΧΒΡΠ, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Αντιτρομοκρατικού Κέντρου (ECTC) της Europol.

Συντονισμός Ευρωπαϊκής Ένωσης και G7

Την ώρα που στις Βρυξέλλες οι 27 θα συζητούν για τα παραπάνω, στην Ιταλία θα συναντώνται οι υπουργοί Εσωτερικών των επτά ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου (G7), με την αντιμετώπιση της αυξανόμενης απειλής των εξτρεμιστών στο διαδίκτυο να βρίσκεται στην ατζέντα τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τους Economic Times, στη συνεδρίασή τους θα παρευρεθούν υψηλά ιστάμενα στελέχη της Google, του Facebook, του Twitter και της Microsoft.

Σε μια πρώτη συνεδρίαση της G7, εκπρόσωποι των τεσσάρων κολοσσών του διαδικτύου και της ηλεκτρονικής επικοινωνίας θα συμμετάσχουν στις συνομιλίες μεταξύ των επτά υπουργών από τη Βρετανία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός των παραπάνω, στις συζητήσεις που θα διεξαχθούν κυρίως την Παρασκευή θα συμμετάσχουν ο Ευρωπαίος επίτροπος Μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Ευρωπαίος επίτροπος Ασφάλειας Τζούλιαν Κινγκ και ο γενικός γραμματέας της Interpol, ο Γερμανός Γιούργκεν Στοκ.

«Το Διαδίκτυο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση, πάνω από το 80% των συνομιλιών και της ριζοσπαστικοποίησης συμβαίνουν σε απευθείας σύνδεση», δήλωσε ο Ιταλός Μάρκο Μιννίτι, ο οποίος φιλοξενεί τη Σύνοδο Κορυφής για το ηφαιστειακό νησί κοντά στη Νάπολη.

«25.000 με 30.000 άνθρωποι εκατό διαφορετικών εθνικοτήτων (εκ των οποίων οι 5.000 προέρχονται από την Ευρώπη) αποτελούν τους ξένους μαχητές που πολεμούσαν στο ΙΚ και οι οποίοι πρόκειται να διασπαρούν σε όλο τον κόσμο και να αναγκάσουν πολλές χώρες να αντιμετωπίσουν αυτή «τη διασπορά που επιστρέφει», ανέφερε ο Ιταλός υπουργός, που θα προεδρεύσει της G7.

Τον Ιούνιο, το Facebook, η Microsoft, το Twitter και το YouTube ανακοίνωσαν την έναρξη μιας αντιτρομοκρατικής συνεργασίας, του «Παγκόσμιου Διαδικτυακού Φόρουμ για την Καταπολέμηση της Τρομοκρατίας», που αποσκοπεί στην αποτροπή της εξάπλωσης του εξτρεμιστικού περιεχομένου σε απευθείας σύνδεση. Άλλωστε, το Facebook ξεκίνησε εκστρατείες στο Βέλγιο, τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία για να αναπτύξει «βέλτιστες πρακτικές».

Υπενθυμίζεται πως η πιο δημοφιλής πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης στον κόσμο, παρέδωσε προ ημερών στο Κογκρέσο αντίγραφα περίπου 3.000 διαφημίσεων που σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει αγοράστηκαν στο Facebook πιθανώς από Ρώσους.

Σύμφωνα με τα ηγετικά κράτη στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας διεθνώς, οι αυστηροί νόμοι περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής και οι προστασίες που απολαμβάνουν οι μεγάλοι αμερικανικοί «γίγαντες του ίντερνετ» στέκονται εμπόδιο στις έρευνες των αρχών.

Πηγή: The Press Project, ID-on't renounce my freedom

Πρίν ἀπό ἕνα μήνα μᾶς ἐπισκέφτηκε μία κοπέλα ὄχι Ταϊβανέζα. Στή χώρα της  ἀπαγορεύεται ὁ Χριστιανισμός. Ἔμεινε κοντά μας περίπου μία ἑβδομάδα καί μάλιστα εἶχε νοικιάσει ἕνα δωμάτιο στήν περιοχή μας λίγα τετράγωνα πιό κάτω. Εἶχε προετοιμάσει τήν παραμονή της χωρίς νά μᾶς ἐπιβαρύνει σέ τίποτα. Ἐρχόταν ἁπλά κάθε πρωί στήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς γνωρίσει καλύτερα.

Εἶναι τό μοναδικό παιδί μίας οἰκογένειας καί αὐτό διότι δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἀπόκτηση δεύτερου τέκνου. Δυστυχῶς  στήν πατρίδα της τιμωρεῖται τό ζευγάρι, ἄν τολμήσει καί φέρει στόν κόσμο δεύτερο παιδί. Κάποια στιγμή θά ἤθελα νά γράψω γιά τό τερατῶδες ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων στήν Ἄπω Ἀνατολή καί γιά τή σιωπηλή γενοκτονία ἑκατομμυρίων παιδιῶν. 

Ἐρευνώντας μόνη της μέσα ἀπό τό διαδίκτυο, γνώρισε τόν Χριστιανισμό. Ἀποφάσισε λοιπόν νά ξενιτευτεῖ σέ ἄλλο κράτος, στό Λάος, γιά νά μπορεῖ ἐλεύθερα νά λατρεύει τόν Χριστό. Στήν Ταϊβάν δέν μποροῦσε νά ἔρθει ἐξ ἀρχῆς, διότι δέν τῆς χορηγεῖτο βίζα. Στό Λάος ξεκίνησε μία καινούργια ζωή ἀπό τό μηδέν. Σπούδασε καθηγήτρια ἀγγλικῶν, δουλεύοντας σκληρά, γιά νά βγάζει τό ψωμί της καί νά μπορεῖ νά εἶναι ἐλεύθερη.

Δέν ξέρω πόσοι ἀπό μᾶς θά μποροῦσαν νά κάνουν μία τέτοια θυσία. Στήν πατρίδα της εἶχε καί καλή δουλειά καί χρήματα ἀπό τούς γονεῖς. Θά μποροῦσε νά κάνει μία ὑπέροχη οἰκογένεια μέ κάποιον νέο ἀπό τούς πολλούς φίλους πού εἶχε. Ὅμως αὐτή τά ἐγκατέλειψε ὅλα γιά τόν Χριστό. Διάλεξε ἕναν διαφορετικό δρόμο. Ἡ πολλή ἀγάπη γιά τόν Χριστό εἶναι πού τήν ἱκανώνει νά κάνει τέτοια θυσία! Θυσία χωρίς καθοδήγηση καί κρατούμενα.

Στήν ἀρχή συνδέθηκε μέ προτεστάντες, σύντομα ὅμως ἀνακάλυψε τήν Ἐκκλησία μας, διαβάζοντας γενικά πράγματα καί ἱστορίες ἀπό τήν ἱστοσελίδα μας καί παρακολουθώντας τά περίπου 2.000 βίντεο, πού ἔχουμε ἀναρτήσει στό youtube. Κατάλαβε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ ἀληθινός Χριστιανισμός. Δέν ἦταν εὔκολο... Ἴσως νά ἀναρωτιέστε, γιατί δέν ρωτοῦσε. Μήν τά βλέπουμε ὅμως ὅλα ἀπό τή σκοπιά μας, ἀπό τήν ἀσφάλεια καί τή σιγουριά μας… Ποιόν νά ἐμπιστευτεῖ; Πόσα κύματα προβληματισμοῦ δέν πέρασε γιά νά γίνει Ὀρθόδοξη ἀπό μόνη της!!!

Ἔκλαψα ἀπό συγκίνηση, ὅταν κατάλαβα ὅτι εἶχε διαβάσει ὅλα τά κείμενα τῆς ἱστοσελίδας μας. Στήν πόλη πού ζοῦσε δέν ὑπῆρχε Ἱερός Ναός. Ὁδηγοῦσε καί πήγαινε σέ ἄλλη πόλη, δύο ὧρες μακριά, ὅπου κάποιοι Εὐρωπαῖοι εἶχαν ἕνα δωμάτιο καί τελοῦσαν τή Θεία Λειτουργία. Ἐκεῖ βαπτίστηκε πρόσφατα. 

Δυστυχῶς γρήγορα βρέθηκε ἀντιμέτωπη μέ προβλήματα καί σκάνδαλα πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει ἐξ αἰτίας τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ. Οἱ διάφορες Ἐκκλησίες προσπαθοῦν νά γίνουν ἐθνικές καί δέν θέτουν ὡς πρῶτο στοιχεῖο τήν ὀρθόδοξη πίστη. Ἀντί νά διδάσκουν πρωτίστως τόν Χριστό, διδάσκουν τά ἤθη καί τά ἔθιμα τῶν ἐθνῶν τους (κυρίως οἱ Σλάβοι), τά ὁποία χρησιμοποιοῦνται καί πολιτικά ὡς μέσο ἐπιρροῆς. Ἐπιπλέον οἱ διάφορες κοινότητες Εὐρωπαίων ἔχουν τήν Ἐκκλησία ὡς σημεῖο ἐθνικῆς ἀναφορᾶς, ὄχι χριστιανικῆς.

Μέ λύπη μοῦ ἀνέφερε ὅτι τίς Κυριακές ἔρχονται κυρίως Ρουμάνοι καί κάθονται ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό. Μέσα πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία δέν μπαίνουν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα δωμάτιο, μέρος ἑνός πολυχώρου μέ καφετέριες, ἑστιατόρια κ.λπ. Ἔτσι ἐνῶ τρῶνε μαζί, στήν Ἐκκλησία μπαίνουν μόνο 4-5 ἄτομα. Καί ὅμως αὐτό τό γεγονός δέν τήν σκανδαλίζει.   

Ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στήν Ταϊπέι προσπαθοῦμε νά μήν ἀναφέρουμε τό Greek Orthodox Church (Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία) καί νά μήν εἰσάγουμε ἔθιμα ἑλληνικά, ἀλλά νά κηρύσσουμε μόνο τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Βέβαια αὐτό μᾶς κόστισε καί τό πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Ὅπως γνωρίζετε, οἱ Ρῶσοι δυστυχῶς διέσπασαν τήν Ἐκκλησία μας  μέ ἐπαίσχυντο τρόπο.

Ἡ κοπέλα λοιπόν αὐτή, δουλεύοντας σκληρά ἀπό τή μία πλευρά καί διαβάζοντας ἀπό τήν ἄλλη ἀπό τό διαδίκτυο καί ἀπό διάφορα βιβλία πού μπόρεσε νά παραγγείλει, εἶχε πολλές ἀπορίες. Γιά παράδειγμα, γιατί πρέπει νά ἔχει καλυμμένο μέ μαντήλα τό κεφάλι της, γιατί πρέπει νά γονατίζει τήν Κυριακή στό Εὐαγγέλιο, γιατί δέν μπορεῖ νά κοινωνάει συχνά καί πολλά ἄλλα ἀκόμη πιό σοβαρά ἐρωτήματα. Πρωτίστως ὅμως ἤθελε νά βιώσει τή λατρευτική ζωή καί τήν προσευχή, ὅπως τά ἔβλεπε ἀπό τά βίντεο πού εἴχαμε, ἀπό τίς διδασκαλίες γιά τή νοερά προσευχή, ἀπό τίς διδαχές καί ἀναμνήσεις τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί ἀπό διάφορα φιλοκαλικά κείμενα πού εἴχαμε μεταφράσει.

Τή συγκινοῦσε ἰδιαίτερα ἡ Θεία Λειτουργία, πού παρακολουθοῦσε ζωντανά ἀπό τό διαδίκτυο, ὅταν λόγω τῆς δουλειᾶς της δέν μποροῦσε νά πάει Ἐκκλησία τήν Κυριακή. Παρακολουθοῦσε μέ ζῆλο τά τελούμενα ὑπό τοῦ Ἱερέως. Ὁ Χριστιανός λόγω τοῦ χρίσματος, ἔχει τήν εἰδική ἱεροσύνη καί ὀφείλει νά γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Δέν πηγαίνει σέ θέατρο οὔτε σέ γήπεδο, ἀλλά ὀφείλει νά συμμετέχει. Δέν ὑπάρχουν κρυφά καί μυστικά στή λατρεία μας. Λυπᾶμαι πού τό λέω, ἀλλά ὑπάρχει ἄγνοια, σκοταδισμός καί κακῶς ἐννοούμενη εὐσέβεια. 

Θυμᾶμαι ὅτι ἤμουν παιδί, στό Γυμνάσιο στήν Πάτρα, ὅταν ἕνας καθηγητής μᾶς μοίρασε τό βιβλιαράκι μέ τό κείμενο τῆς Θείας Λειτουργίας. Τοῦ εἴπαμε μετά: «Κύριε, τά περισσότερα τά παραλείπει ὁ παπάς, δέν τά λέει», καί ἐκεῖνος γελώντας μᾶς ἐξήγησε ὅτι τά λέει ἀπό μέσα του.

Ὅλη τήν ἑβδομάδα λειτουργούσαμε κάθε μέρα –ὅπως βέβαια κάνουμε πάντα ἐδῶ–, ἀλλά εἰδικά γι' αὐτήν. Εἶδε γιά πρώτη φορά ἀπό κοντά τήν προσκομιδή καί μέ δάκρυα στά μάτια μνημόνευσε ὀνόματα. Ἔκλαψε, ὅταν ἔλεγα «Θύεται  ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ…» καί  μου εἶπε ὅτι αἰσθάνθηκε κάτι, ὅταν ἔνυξα μέ τήν Ἁγία Λόγχη λέγοντας τό «Εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ τήν πλευράν αὐτοῦ ἔνυξε…». Πολλά χρόνια πρίν, κάποιος ἄλλος, πού πρώτη φορά ἔβλεπε τήν προσκομιδή, μοῦ εἶπε ὅτι μόλις ἄκουσε αὐτό τό «ἔνυξε», φώναξε μέσα του: «Μή!», αἰσθανόμενος πόνο.

Ὅσο γιά τή συγκίνηση καί τά δάκρυά της κατά τή Θεία Λειτουργία, τί νά πῶ;  Ἐγώ δέν εἶμαι ἄξιος γιά τέτοιους ἀνθρώπους. Μία βδομάδα τή δίδασκα ἐγώ καί ἡ Πελαγία, κάθε μέρα, ἀπό τό πρωί μέχρι τό βράδυ. Πόσες ἐρωτήσεις, πόσες ἅγιες ἀπορίες, πόσες παιδικές ἐρωτήσεις. Ἐμεῖς νομίζουμε, μέσα στή μακαριότητα πού ζοῦμε, ὅτι εἴμαστε τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ὅτι οἱ ἄλλοι πρέπει νά προσαρμόζονται στά δικά μας. Ὅμως, θά πρέπει νά σκύψουμε καί νά ἀκούσουμε ταπεινά τόν κόσμο. Αὐτούς πού δέν ἔχουν γεννηθεῖ μέσα ἀπό τίς δικές μας παραδόσεις, πού δέν ἦταν τυχεροί νά γεννηθοῦν Ὀρθόδοξοι καί νά γνωρίζουν ἀπό τό σχολεῖο ὅσα κουτσά-στραβά ξέρουμε ἐμεῖς. Ἡ κοπέλα αὐτή δέν μᾶς ζήτησε οὔτε μία φορά νά βγοῦμε ἔξω νά δεῖ τήν πόλη, μόνο μαγείρευε λίγο νηστήσιμο φαγάκι καί χαιρόταν πού ἀξιωνόταν νά κοινωνεῖ. Δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα, διότι κωλύομαι ὡς πνευματικός.

Συνέχισε τό ταξίδι της καί μετά ἀπό ἐμᾶς γύρισε στήν πατρίδα της, νά δεῖ τούς δικούς της μετά ἀπό τρία χρόνια, γιατί εἶναι γέροι καί ἔχουν μεγάλο πρόβλημα ὑγείας. Ἐδῶ στήν Ἀνατολή, ὅπως ξέρετε, εἶναι βασικό τό παιδί νά ὑπηρετεῖ τούς γονεῖς ὅταν γεράσουν. Βέβαια εἶναι πλούσιοι καί ἔχουν λεφτά, ὅμως ἠθικά δημιουργεῖται τεράστιο πρόβλημα. Ὡστόσο, αὐτή διάλεξε, γιά νά μπορεῖ νά κοινωνεῖ ἔστω καί σπάνια τόν Χριστό, νά ξενιτευτεῖ καί νά ἀφήσει τά πάντα σάν ἀληθινή μοναχή, χωρίς νά εἶναι μοναχή, γιά τήν ἀγάπη καί μόνο τοῦ Χριστοῦ, ἐλπίζοντας καί πιστεύοντας ὅτι ὁ Θεός θά "σκεπάσει" τούς γονεῖς της.

Ἀπό τότε πού ἔφυγε, γιά μᾶς εἶναι σάν νά μήν ἔφυγε. Θά εἶναι πάντα ἀδερφή μας ἐδῶ. Τῆς εἴπαμε ὅτι θά τῆς μεταδίδουμε τή Θεία Λειτουργία ἐκεῖ πού εἶναι μέσω τοῦ διαδικτύου καί πέταξε ἀπό τή χαρά της. Καί πράγματι, μέσω τῆς τεχνολογίας πήγαινε στό δωμάτιό της καί μέσω τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου παρακολουθοῦσε τή Θεία Λειτουργία καί ἀκούγαμε τά δάκρυα καί τούς λυγμούς της. Μᾶς συγκίνησε ἀφάνταστα καί συνδεθήκαμε πολύ μαζί της. Τό εἶπε καί στούς γονεῖς της ὅτι προσεύχεται καί ἐκεῖνοι, ἄν καί ἄθεοι, ἀφοῦ ἀσχολοῦνται μέ δίαιτες καί ὑγιεινή διατροφή, τό δέχτηκαν. Ἄλλωστε δέν θά ἔμενε καί γιά πάντα ἐκεῖ. Τήν καλοπιάνανε.

Μετά ἀπό τρεῖς ἑβδομάδες ξαναγύρισε στή δουλειά της στό Λάος καί παρακαλάει τόν Θεό νά τή φωτίσει, νά δεῖ τί θά κάνει, διότι ἀπό τή μία πλευρά πρέπει νά ἐκπληρώσει τό συμβόλαιό της μέ τήν ἑταιρεία πού ἐργάζεται, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τό "σπάσει", καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά πρέπει νά ὡριμάσει καί νά διαλέξει μόνη τόν δρόμο της. Γι' αὐτό σᾶς παρακαλῶ νά προσεύχεστε γι' αὐτή, νά τή βοηθήσει ὁ Θεός καί νά τήν ὁδηγήσει στό καλύτερο. Προσεύχεστε, ἐπίσης, γιά ὅλα ἐκεῖνα τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν μποροῦν νά ἔχουν τή χαρά τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπως τήν ἔχουμε ἐμεῖς δίπλα στό σπίτι μας, ἤ καί τήν πολυτέλεια νά πηγαίνουμε σέ ρομαντικά ξωκλήσια ἤ καί Μοναστήρια. Πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι ὅπως στήν Ἑλλάδα. Ὅλοι μας ἔχουμε τεράστια εὐθύνη ἀπέναντι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας καί θά δώσουμε λόγο γιά ὅσα δέν κάναμε, γιά ὅσα ἁπλά μπορούσαμε νά κάνουμε καί δέν κάναμε γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀδελφῶν μας ἀνά τόν κόσμο.

Θυμᾶμαι πρίν ἀπό ἕξι χρόνια, κατά τήν τελευταία μου ἐπίσκεψη στήν Ἑλλάδα, ἐκεῖ στήν Ἀθήνα, στήν ὁδό Ἀθηνᾶς, ἐκεῖ πού πουλᾶνε τά ἐκκλησιαστικά εἴδη, πῆγα νά ἀγοράσω ἕνα δισκοπότηρο γιά νά τό ἔχω στήν Ἐκκλησία. Ἐνῶ παζάρευα ἕνα ἀσημένιο γιά νά μή σκουριάζει,  ἦρθε κάποιος ἡλικιωμένος καί ἤθελε νά ἀγοράσει ὁλόκληρο μαρμάρινο δεσποτικό θρόνο, διότι τόν εἶχε τάμα σέ μία Ἐκκλησία καί βέβαια τό κόστος ἦταν χιλιάδες εὐρώ. Τόν εἶδα καί πῆγα νά τοῦ ζητήσω νά μᾶς δώσει κάτι κι ἐμᾶς, πού δέν ἔχουμε τίποτα παρά ἕνα δωμάτιο, ἀλλά ἀπό τήν ἄσχημη  ἀντίδρασή του, μόλις πῆγα νά τοῦ μιλήσω, κατάλαβα καί ἔτσι σταμάτησα. Γι' αὐτό σᾶς ὑπενθυμίζω νά μήν ξεχνᾶτε ὅ,τι ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τά σκεύη καί τά τάματα πού στέλνει κανείς στίς Ἐκκλησίες, ὅτι εἶναι πολύτιμα καί ἄχρηστα πράγματα, ἐνῶ θά μποροῦσε νά τά στείλει γιά νά ἀξιοποιηθοῦν γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν γνωρίζουν τόν Χριστιανισμό.

Ἴσως μερικοί ἀναγνῶστες νά μήν ἀντιλαμβάνονται τήν ἀναγκαιότητα τοῦ διαδικτύου καί νά σκανδαλίζονται. Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἐάν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ζοῦσε σήμερα θά εἶχε ραδιοφωνικό σταθμό καί φυσικά ἴντερνετ. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πληρώνουμε πολλά γιά τή διαφήμιση τῶν βίντεο καί τῶν κειμένων, ἀλλά εἶναι κάτι ἀναγκαῖο, γιά νά μποροῦν νά βγαίνουν εὔκολα στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Ὅμως αὐτό εἶναι κάτι γιά τό ὁποῖο θά μιλήσουμε ἄλλη φορά. Ὁ εὐαγγελισμός τῶν λαῶν δέν εἶναι μία ρομαντική ἱστορία ἀλλά ἀπαιτεῖ σκληρή δουλειά, τεχνολογία, ξενύχτι καί χρήματα καί πάνω ἀπ' ὅλα πολλή προσευχή καί ταπείνωση.

Εὔχεσθε, ἀδελφοί μου.

π. Ἰωνᾶς

Πηγή: Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Θα ήθελα στην νέα σχολική χρονιά, ο Υπουργός Παιδείας να επαναφέρει στην ενεργό δράση τους συνταξιούχους στρατιωτικούς, κάτω των 67 ετών, για να τους αναθέσει την διεύθυνση των σχολείων της χώρας, ώστε οι εκπαιδευτικοί να τελούν τα καθήκοντά τους ανενόχλητοι από διοικητικά θέματα. Κάθε νέος Διευθυντής σχολείου θα ήταν υποχρεωμένος να εκφωνήσει στα παιδιά τον ακόλουθο λόγο.

Αγαπητά μου παιδιά,

Είμαι ο νέος Διευθυντής στο σχολείο σας και είναι μεγάλη μου τιμή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διοικητική πρόκληση από την διεύθυνση ενός σχολείου. Όταν ήμουν στην ηλικία σας υποστήριζα την Ελευθερία, τώρα σε αυτή την ηλικία υποστηρίζω την Τάξη· μεγαλώνοντας ανακάλυψα πως δεν υπάρχει Ελευθερία χωρίς Τάξη. Θέλω να σας ενημερώσω λοιπόν για κάποιες αλλαγές που θα λάβουν χώρα στην λειτουργία του σχολείου.

Πρώτον, αυτό το σχολείο δεν ασχολείται με την καταγωγή σας ή την εθνικότητά σας. Δεν με ενδιαφέρει αν είστε Αλβανός, Σύρος, Κινέζος, Νιγηριανός ή αν ο παππούς σας πολέμησε ή όχι το ’40. Δεν είναι δουλειά του σχολείου να καθορίσει τα όρια της ανοικτής κοινωνίας. Το μόνο που θα σας διαφοροποιεί από τους άλλους συμμαθητές σας είναι ο χαρακτήρας σας και οι επιδόσεις σας. Επίσης την μόνη εθνική ταυτότητα που το σχολείο αυτό αναγνωρίζει είναι την Ελληνική. Αυτό είναι Ελληνικό σχολείο, και σκοπός των Ελληνικών σχολείων είναι να κάνουν τους μαθητές καλύτερους Έλληνες. Καμιά άλλη εθνική ταυτότητα δεν αναγνωρίζεται.

Δεύτερον, δεν με νοιάζει ποια είναι η θρησκεία σας. Με νοιάζει όμως όταν φύγετε από αυτό το σχολείο να γνωρίζετε την μεταφυσική παράδοση της χώρας που ζείτε και αποτελεί τον πολιτιστικό της πυρήνα για χιλιετίες. Δεν έχει καμιά σημασία αν πιστεύετε ή όχι σε αυτήν την παράδοση, αν θες να ζήσεις σε ένα διαφορετικό πολιτισμό, η άγνοια της μεταφυσικής του παράδοσης είναι συνταγή αποτυχίας κοινωνικής ένταξης. Αγνοώντας την θρησκεία ενός λαού, αδυνατείς να εξηγήσεις αυτά που συμβαίνουν γύρω σου.

Τρίτον, θεωρώ την εκπαιδευτική διαδικασία ιερή, γι’ αυτό οτιδήποτε στο σχολείο θα αντικατοπτρίζει αυτή την ιερότητα. Αυτό σημαίνει, ανάμεσα στα άλλα, πως εσείς και οι εκπαιδευτικοί σας θα ντύνεστε ανάλογα. Για τους μαθητές: στολή με τα διακριτικά του σχολείου και ευπρεπής εμφάνιση. Για τους εκπαιδευτικούς, οι άντρες: γραβάτα και ξύρισμα/κούρεμα· ενώ οι γυναίκες: ευπρεπές φόρεμα. Στους εκπαιδευτικούς απευθυνόμαστε πάντα με το κύριε/κυρία· ποτέ με το μικρό τους όνομα, είτε εντός, είτε εκτός σχολείου. Η πειθαρχία αποτελεί την μόνη γέφυρα μεταξύ ενός στόχου και της επίτευξής του.

Τώρα, σταθείτε όλοι σε στάση προσοχής για να υψώσουμε την Ελληνική σημαία και να τραγουδήσουμε τον εθνικό ύμνο. Μιας και κάποιοι από εσάς δεν ξέρετε τα λόγια, οι δάσκαλοί σας θα σας δώσουν τους στίχους.

Πηγή: Αντίβαρο

Εξοχότατοι κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ, και αξιότιμοι κύριοι υπουργοί και βουλευτές, μολονότι ο «Μακεδονισμός» των Σκοπίων φαίνεται να καταρρέει, δεν εκλείπει ο κίνδυνος αναβίωσής του από την μεριά των βορείων γειτόνων μας, όπως δείχνουν κάποιες μεθοδεύσεις στο παρασκήνιο. Σας θυμίζουμε τις πρόσφατες εκδηλώσεις της αυτοαποκαλούμενης «Μακεδονικής Διασποράς» στο Τορόντο, όπου διπλωμάτες της Σκοπιανής κυβέρνησης φωτογραφήθηκαν κάτω από χάρτες της«Ενωμένης Μακεδονίας» (πράγμα που έχουν κάνει επανειλημμένα και στο παρελθόν), ενώ ο Σκοπιανός Υπουργός Εξωτερικών κ. Νικολά Ντιμιτρόφ, λίγες ώρες πριν την συνάντησή του με τον ΈλληναΥπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά, υποστήριξε πως «η Ελλάδα οφείλει να στηρίξει την “Μακεδονία” στην νέα συγκυρία, προκειμένου να εδραιωθεί η ασφάλεια στην περιοχή των Βαλκανίων». Ωστόσο, και οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί της γειτονικής χώρας, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια από τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί η χώρα τους στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ, είναι να λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, πριν την ένταξή τους στους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

815 Naudain Avenue.
Claymont, Delaware 19703
U.S.A

www.professors-PhDs.com

Mail: IHAHellas@gmail.com

Οκτώβριος 11, 2017

ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΝ ΟΡΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ

Προς:

κ. Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Αλέξη Τσίπρα, Πρωθυπουργό της Ελλάδος
κ. Νίκο Κοτζιά, Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Αρχηγούς όλων των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής
Βουλευτές του Ελληνικού και του Κυπριακού Κοινοβουλίου

Εξοχότατοι κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ, και

αξιότιμοι κύριοι υπουργοί και βουλευτές,

μολονότι ο «Μακεδονισμός» των Σκοπίων φαίνεται να καταρρέει, δεν εκλείπει ο κίνδυνος αναβίωσής του από την μεριά των βορείων γειτόνων μας, όπως δείχνουν κάποιες μεθοδεύσεις στο παρασκήνιο. Σας θυμίζουμε τις πρόσφατες εκδηλώσεις της αυτοαποκαλούμενης «Μακεδονικής Διασποράς» στο Τορόντο, όπου διπλωμάτες της Σκοπιανής κυβέρνησης φωτογραφήθηκαν κάτω από χάρτες της«Ενωμένης Μακεδονίας» (πράγμα που έχουν κάνει επανειλημμένα και στο παρελθόν), ενώ ο Σκοπιανός Υπουργός Εξωτερικών κ. Νικολά Ντιμιτρόφ, λίγες ώρες πριν την συνάντησή του με τον ΈλληναΥπουργό Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά, υποστήριξε πως «η Ελλάδα οφείλει να στηρίξει την “Μακεδονία” στην νέα συγκυρία, προκειμένου να εδραιωθεί η ασφάλεια στην περιοχή των Βαλκανίων». Ωστόσο, και οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί της γειτονικής χώρας, γνωρίζουν πολύ καλά πως μια από τις προϋποθέσεις για να ενταχθεί η χώρα τους στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ, είναι να λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, πριν την ένταξή τους στους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.

Η Σερβία εν τω μεταξύ με δήλωση τόσο του Υπουργού Εξωτερικών, όσο και του ίδιου του Πρωθυπουργού της, δηλώνει ότι έκανε μεγάλο λάθος που αναγνώρισε τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Δεν είναικαθόλου απίθανο και ο Διεθνής παράγοντας, για δικούς του λόγους, να έχει αλλάξει στάση στο θέμα της αναγνώρισης του κρατιδίου με το συνταγματικό του όνομα.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στις 13 Απριλίου 1992, συμφωνήθηκε (με εξαίρεση του Κ.Κ.Ε.) ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνο μετην αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία». Όλα λοιπόν τα κόμματα, πλην του Κ.Κ.Ε., δεσμεύτηκαν να μην αναγνωρίσουν τα Σκόπια, αν στο όνομάτους θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».
Επικροτούμε τις προσπάθειες του κ. Κοτζιά, που ζητά από την γειτονική χώρα να σταματήσει η «αλυτρωτική» προπαγάνδα της Σκοπιανής κυβέρνησης. Ωστόσο, παρατηρούμε ότι η προπαγάνδα εκ μέρουςκυβερνητικών φορέων των Σκοπίων συνεχίζεται ακατάπαυστα και αδιάλλακτα.

Πιστεύουμε ότι ένα σύνθετο όνομα για το γειτονικό κράτος θα καταστρέψει ανεπανόρθωτα κάθε προσπάθεια καλής γειτονίας με τον βόρειο γείτονά μας, από δική του υπαιτιότητα, και θα δημιουργήσειμελλοντικά απρόβλεπτες αποσταθεροποιητικές εξελίξεις στην ευαίσθητη αυτή περιοχή των Βαλκανίων.
Με αυτή την επιστολή ζητούμε από όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων να ενημερώσουν επισήμως τον Ελληνικό λαό για την θέση τους στο ζήτημα της σύνθετης ονομασίας την οποία έχουνπροτείνει στο παρελθόν για τα Σκόπια και περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Τονίζουμε οτι είναι καθήκον της Ελληνικής κυβέρνησης να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και την ιστορία της πατρίδαςμας, αποκλείοντας οποιαδήποτε ονομασία που συμπεριλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”.

Περιμένουμε απάντησή σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση του IHA: ihahellas@gmail.com

Με εκτίμηση,

Almpoura Efstratia P., MScPsy Dev LP, Athens, Greece

2. Andreatos Antonios, Professor, Hellenic A/F Academy, Greece

3. Argyropoulos, Yiannis, PhD, Principal Member of Technical Staff, AT&T Labs, USA

4. Argyrou Fanoulla, Researcher, Journalist, Author, London, United Kingdom

5. Aroniadou-Anderjaska Vassiliki, PhD, Research Associate Professor of Neuroscience, Bethesda, MD, USA

6. Athanassiou Myrodis, Diplom-Physiker, Munich, Germany

7. Athanasoulis Gerasimos A., Professor, School of Naval Architecture and Marine Engineering, National Technical University of Athens, Greece

8. Avanea Agathi, Jounarlist, Athens, Greece

9. Bacalis Naoum, National Hellenic Research Foundation, Athens, Greece

10. Baloglou George, fmr Associate Professor of Mathematics, SUNY Oswego, USA

11. Balopoulos Victor, PhD, Associate Professor, Department of Civil Engineering, School of Engineering, Democritus University of Thrace, Greece

12. Baltatzis Panagiotis, MD, Internist, General Secretary, Hellenic American National Council, Baltimore, USA

13. Batrakoulis Theodoros, PhD, Geopolitics, France

14. Blytas George C., PhD, Physical Chemistry (ret.), University of Wisconsin, USA

15. Bougas Ioannis, PhD, The Bougas Management Consulting, Queen’s University, Canada

16. Bucher Matthias, Associate Professor, Technical University of Crete, Greece

17. Chryssakis Thanasis, Associate Professor, Dept. of Mathematics, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

18. Constantinidou Hellen-Isis A., Professor Εmeritus, School of Agriculture, Faculty of Agriculture, Forestry and Natural Environment, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

19. Daniil Evangelia, MD., Medic Pneumonologist-Specialist in Tuberculosis, Greece

20. Daskalopoulou Stella S., PhD, Associate Professor in Medicine, McGill University, Montreal, QC, Canada

21. Di Filippo Giuseppina, PhD, fmr Professor Humanities, Classics and Italian, University of New Hampshire, USA

22. Dimoutsos Andreas Ι., PhD, Athens, Greece

23. Dimoutsos Michalis, Microbiologist, Athens, Greece

24. Dokos Socrates, PhD, Associate Professor, Graduate School of Biomedical Engineering, University of New South Wales, Sydney, NSW, Australia

25. Dragas George Dion., The V. Rev. Professor, PhD, DD, DTh, Professor of Patrology, Helllenic College/Holy Cross, Boston, MA, USA

26. Dritsos Stefanos, Professor, Dept. of Civil Engineering, University of Patras, Greece

27. Economides Spyros, Dept. of Management, California State University, East Bay, USA

28. Efthymiou Pavlos N., Professor Emeritus, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

29. Evangeliou Christos, Professor of Philosophy, Towson, MD, USA

30. Evangelidis Dimitris E., Ethnologist, Author, Greece

31. Filippou-Katehis Athina, Assistant to the Director of the Education, Office of the Greek Orthodox Archdiocese in America, NYC, USA

32. Fountzoulas Costas, PhD, Philadelphia, PA, USA

33. Fraggoulis Fraggos, PhD, General (Επιτιμος Αρχηγος ΓΕΣ Στρατηγος εα), Greece

34. Fytrolakis Nikolaos, Professor Emeritus, National Technical University of Athens, Greece

35. Gatzoulis Nina, former Professor of Humanities, Classics and Italian, University of New Hampshire, USA

36. Gatzoulis Vassilios, President of Hellenic Society PAIDEIA of New Hampshire, Electrical-Nuclear Engineer (ret.), US Defense Dept., Naval Submarine Div., USA

37. Georgiadis Georgios, Υπτγος ε.α, Πρόεδρος ΕΑΑΣ Ν.Ξάνθης, Greece

38. Gialtouridis George, President of New England Risk Solutions LLC, Westwood, MA, USA

39. Giannopoulos Georgios, Professor Emeritus, University of Patras, Greece

40. Giannoukos Stamatios, MEng, PhD, Post Doctoral Research Associate, University of Liverpool, Dept. of Electrical Engineering and Electronics, United Kingdom

41. Grammatikos Filippos, Professor, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece

42. Haitidis Efstathios, PhD, Munich University, Mέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Πράξης και Επιστήμη και επίτιμος πρόεδρος του συλλογου του ολοκαυτώματος Πύργων Εορδαίας με την επωνυμίαΙερή μνήμη, Greece

43. Halamandaris Pandelis, PhD, Brandon University, USA

44. Hatzitolios Apostolos I., Professor of Pathology, Διευθυντής Α’ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Α’Αντιπρόεδρος Εταιρείας Παθολογίας Ελλάδος (ΕΠΕ) Αντιπρόεδρος Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος (ΕΕΠΕ), Greece

45. Hatzichronoglou Lena, PhD, Professor of Humanities, Macomb Community Members College, MI, USA

46. Hatzopoulos John N., MSCE, PhD, Professor Emeritus, University of the Aegean, Greece, fmr Professor, California State University, Fresno, USA

47. Hoidas Spyros, Professor Emeritus, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

48. Iatrou Christos, Professor of Anesthesiology, Medical School, Democritus University of Thrace, Greece

49. Ierapetritis D., BA, MSc, PhD Geography, Unversity of the Aegean, Greece

50. Iglessis Nikos Journalist Author, Athens Greece

51. Iliopoulou-Georgoudaki Ioanna, Professor (ret.), Dept. of Biology, University of Patras, Greece

52. Intzesiloglou Nikolaos, Professor Emeritus, Faculty of Law, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

53. Ioannou Petros, Professor, Electrical Engineering Systems, University of Southern California, Director of Center for Advanced Transportation Technologies, Associate Director for Research METRANS, Director of Financial Engineering Masters Program, Los Angeles, CA, USA

54. Kaikis-Lericos Irene, BS Communications, Towson University, Executive Director (ret.), Field Communications, Washington, D.C., Executive Board Member, St. Demetrios Greek Orthodox Church, Baltimore, MD, USA

55. Kakouli-Duarte Thomais, PhD, Director enviroCORE, Lecturer in Biosciences, Dept. of Science and Health, Institute of Technology, Carlow, Ireland

56. Karakostas Ted , Bachelor of Arts in Political Science, Masters of Orthodox Theological studies, Boston USA

57. Karantzikos Athanasios, Lieutenant General (ret.), Επίτιμος Α Υπαρχηγός ΓΕΣ, Greece

58. Karatzios Christos, MD CM, FRCP, Assistant Professor of Pediatrics, McGill University Health Care Centre, Canada

59. Karkamanis Dimitrios, fmr Senior Research Fellow, Swedish National Defense Research Institute, Stockholm, Sweden

60. Kapetanakis Emmanouil, Postgraduate student, Cyprus University of Technology, Cyprus

61. Katsarkas A., MD, PhD, Professor in Medicine, McGill University, Montreal, Quebec, Canada

62. Katsifis Spiros P., PhD, FACFE, Professor and Chair, Department of Biology, Graduate Studies, University of Bridgeport, Bridgeport, CT, USA

63. Kelesidis Vassilios C., Petroleum Institute, a part of Khalifa University of Science and Technology, Abu Dhabi, United Arab Emirates

64. Kladi Matianthi, fmr Professor, Dept. of International and European Studies, Panteion University, Athens, Greece

65. Kliros George, PhD, Associate Professor, Head of Division of Electronics, Electric Power, Telecommunications, Dept. of Aeronautical Sciences, Hellenic Air Force Academy, Greece

66. Kodogianidis Nikolaos PhD, PE Electrical Engineer, Fred Wilson & Associates, Jacksonville, FL, USA

67. Koios Nikolaos, PhD, Assistant Professor, University Ecclesiastical Academy of Thessaloniki, Greece

68. Kolovos Alexander, PhD, Executive Analytics Professional, SpaceTimeWorks, San Diego, CA, USA

69. Konstantinidou Anastasia, Head, Office of Public & International Relations, Western Macedonia University of Applied Sciences, Kozani, Greece

70. Kontis Ioannis, Major General (ret.), Greece

71. Koumakis Leonidas, Jurist, Author, Greece

72. Kounnamas Gregory, MSc Naval Architect, School of Naval Architecture and Marine Engineering, National Technical University of Athens, Greece

73. Kouroumalis Elias, MD, PhD, Professor Emeritus, Medical School, University of Crete, Greece

74. Kousis Kostas, reporter, researcher, NY., USA

75. Kozyrakis Kostas, Assistant Professor, School of Dentistry, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

76. Kyriakou Georgios, Professor, Democritus University of Thrace, Greece

77. Lampropoulou Venetta, Professor Emeritus, Special-Deaf Education, Deaf Studies Unit, Department of Primary Education, University of Patras, Greece

78. Lazaridis Anastasios, PhD, Professor Emeritus, Widener University, Chester, PA, USA

79. Leventouri Theodora, PhD, Professor, Dept. of Physics, Director of Medical Physics FAU, Boca Raton, FL, USA

80. Liolios Asterios, Professor (ret.), Dept. of Civil Engineering, School of Engineering, Democritus University of Thrace, Xanthi, Greece

81. Lomis Dean, Professor Emeritus, University of Delaware, USA

82. Lymberis Maria T., MD, Distinguished Life Fellow, American Psychiatric Association, Clinical Professor of Psychiatry (hon.), UCLA School of Medicine, USA

83. Makrodimitris Aggelos, PhD, Ophthalmologist (ret.), Greece

84. Manias Stefanos, Professor, National Technical University of Athens, Greece

85. Manios Ioannis Κ., PhD, DDS/LitMG ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ, Greece

86. Mataragas Bill, President of Hellenic American National Council (HANC), USA

87. Mavros Ioannis G., MA in Political Economy, New School for Social Research NY, NY, USA

88. Melakopides Costas, Associate Professor of International Relations (ret.), University of Cyprus, Cyprus

89. Mermigas Lefteris, Professor of Pathology, SUNYAB, USA

90. + Metropolitan of Kalavryta and Aigialia, Amvrosios, Greece

91. Michopoulos Aristotelis, Professor, Hellenic College, MA, USA

92. Milioritsas Nikolaos, Lieutenant General (ret.), Greece

93. Miller Barbara, Baltimore, MD, USA

94. Miller Stephen G., Professor Emeritus, University of California at Berkeley, USA

95. Moraitis Nicholaos L., PhD, International Relations, Comparative Politics U.S. Foreign Policy, University of California, Berkeley, USA

96. Moschovakis A.K., MD, PhD, Professor of Physiology, Faculty of Medicine, University of Crete, Greece

97. Natsios Dimitrios, Teacher, Theologist, Author, Kilkis, Greece

98. Niarchos Panos, Professor (ret.), Indiana University, USA

99. Nikolaidis Tasos, Professor Emeritus, University of Crete, Greece

100. Nikitaras Nikitas, Associate Professor, School of Physical Education and Sports Science, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

101. Noutsis Konstantine, Dermatologist, Vice President, AHEPA Chapter of Athens, Greece

102. Ntapalis Andrew H., Adjunct Professor of Modern Greek, Dept. of Classics, University of New Hampshire, USA

103. Oikonomou Alexandra, Associate Professor, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

104. Okos Anthony, MD, Seattle, WA, USA

105. Panoskaltsis Vassilis P., Professor, Dept. of Civil Engineering, School of Engineering, Demokritus University of Thrace, Greece

106. Papadopoulos Dimitrios P., Professor Emeritus, Democritus University of Thrace, Greece

107. Papadopoulos Kyriakos, Professor of Chemical and Biomolecular Engineering, Tulane University, New Orleans, USA

108. Papadopoulos Nikolaos Th., MD PhD, FEBO, Professor Emeritus, Medical School, Aristotle University of Thessaloniki, Greece

109. Papagaryfallou Panagiotis, Professor (ret.), Panteion University, Greece

110. Papagiannis Grigorios, Associate Professor of Byzantine Philology, Democritus University of Thrace, Greece

111. Papakostas Stephanos, MBA formerly professor of Business Administration, Southeastern College, Deree College, Athens, Greece

112. Papamarinopoulos Stavros P., University of Patras, Greece

113. Papathanasiou Maria K., Professor Emeritus, Dept. of Mathematics, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

114. Patitsas Tom A., Professor Emeritus of Physics, Laurentian University, Sudbury, CA, USA

115. Pelekanos Nikos, Professor, University of Crete, Greece

116. Pelidou Sygkliti-Henrietta, Assistant Professor in Neurology, Dept. of Medicine, University of Ioannina, Ioannina, Greece

117. Perdikatsis Vassilis, PhD, Professor Emeritus, Dept. of Mineral Resources Engineering, Technical University of Crete Greece

118. Persephonis Peter, Professor Emeritus, Dept. of Physics, University of Patras, Patras, Greece

119. Phufas Ellene S., Professor, English/Film/ESL, Translator/Editor, SUNY ERIE, Buffalo NY

120. Polymerakis Fotis, Assistant Professor, Dept of Philology, University of Ioannina, Ioannina, Greece

121. Poularikas Alexander, Professor Emeritus, University of Alabama, USA

122. Rantsios Apostolos T., PhD, DipECVPH, FHVA Past President and Honorary member, WVA, Greece

123. Rigos Evangelos, Master Mariner, Pace University, BBA, NY., Greece

124. Righos George N, Order of AHEPA, Past District Governor, 5th District, Wilmington, Delaware, USA

125. Rocha Rhoda S., (ret.) Professor, Baltimore County Community College, Baltimore, Maryland, USA

126. Rouman John C., Professor Emeritus, Classics University of New Hampshire, USA

127. Shiakolas Panos S., Professor, The University of Texas at Arlington, Arlington, TX, USA

128. Sideris Kostas K., Associate Professor, Dept. of Civil Engineering, Democritus University of Thrace, Greece

129. Simeonidis Ioannis, Economist, PhD in Economics/Marketing, fmr Director of Public Sector Division in Agricultural Bank of Greece, fmr Professor in Dept of Management, Athens University of Applied Sciences AEI/TEI, Greece

130. Sinis Martha, Docent, Baltimore, Maryland, USA

131. Spathopoulos Theodoros, Ing., fmr Director of Studies, Research & Development, Hellenic Aerospace Industry, Greece

132. Stamboliadis Elias, Professor, Technical University of Crete, Greece

133. Stavropoulos Georgios, MD, Cytopathologist, Professor, Technological Institute of Athens, Greece

134. Tatsios Georgios, Pharmacist, Msc in Industrial Pharmacy, Biostatistics, Health Management, President of Panhellenic Macedonian Cultural Club Association, Greece

135. Tomazos Ilias, Professor-Director of Hellenic Society PAIDEIA, University of Connecticut, USA

136. Triantafillou Georgia, PhD, Temple University, Philadelphia, PA, USA

137. Tsakiridis Haralambos E., Υποστράτηγος Υγειονομικού, Ιατρός (military surgeon), Greece

138. Tzafettas Ioannis, PhD, FRCOG Professor, Medical School, Aristotle University of Thessaloniki, President of Hellenic Representative Committee of the Royal College of Obstetricians and Gynaecologists, Greece

139. Tzamouzakis Fragiskos, fmr Researcher A, Centre of Planning and Economic Research, Greece

140. Tsatsanifos Christos, PhD, Civil Engineer, Qatar

141. Tsolaki Magdalini, Professor of Neurology, Aristotle University of Thessaloniki, Greece, Chair of Greek Federation of Alzheimer’s Disease, Greece

142. Vallianatos Evaggelos, PhD, Historian, Environmental Strategist, contributor to the Huffington Post, USA

143. Vardoulakis Antonios Ioannis, Professor Emeritus, Dept. of Mathematics, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaliniki, Greece

144. Vassileiadis Charalambos, Professor, Dept. of Music Studies, Ionian University, Greece

145. Vassileiadis Damianos, Teacher, Author, Greece

146. Vlachos Dimitrios, Dept. of Physics, University of Ioannina, Ioannina, Greece

147. Voudrias Evangelos A., Professor, Democritus University of Thrace, Greece

148. Vretakou Vasileia PhD, Technical University of Berlin, Germany

149. Wright Olga K., Vice President of Hellenic Society PAIDEIA, University of Connecticut, USA

150. Yiacoumettis Andreas, Professor, President of European Society of Plastic, Reconstructive & Aesthetic Surgery (ESPRAS), Greece

151. Yfantis Evangelos A., PhD, Professor of Computer Science and Aerodynamics, UNLV, USA

152. Ypsilanti Maria, Assistant Professor of Ancient Greek Literature, Dept. of Classical Studies and Philosophy, University of Cyprus, Cyprus

153. Zagris Nikolas, Professor, University of Patras, Greece

154. Zervas Yannis, Associate Professor, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, Greece

END

Πηγή: INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

Ἅπαντες μὲν ἄνθρωποι φύσει εὐμήχανοι, διὰ τὸ φύσει τοῦ λογισμοῦ διακριτικόν τε καὶ νουνεχές. Ἕκαστος γὰρ τούτων πρὸς γεωργίαν καὶ ὁδοιπορίαν καὶ τέχνην τινὰ ἐλπίδι τινὶ ἑαυτὸν παραδίδωσιν. Ἅπαντες γὰρ καμάτους καὶ ἱδρῶτας, κινδύνους τε καὶ θλίψεις προθυμίᾳ ὑποφέρουσι διὰ τὴν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν προσδοκίαν.

Καὶ ὁ μὲν γεωργὸς ἐν τῇ συνολκῇ τῶν νεύρων καὶ μελῶν κυρτώσας τὰ νῶτα, ἄμφω δὲ τὰς χεῖρας ὁπλίσας δόρατι καὶ ἀρότρῳ, τοὺς ἐκ τοῦ χειμῶνος κρυμοὺς, καὶ τοὺς ἐκ τῆς βώλου καὶ τῶν ἐγκειμένων ἀκανθῶν αἰκισμοὺς προθύμως ὑποφέρει, τῇ μελλούσῃ τῶν καρπῶν προσδοκίᾳ τοὺς πόνους παραμυθούμενος.

Ὁ δέ γε ὁδοιπόρος ἐν ταῖς δυσβάτοις καὶ προσάντεσιν ὁδοῖς ἐπιβὰς, ἀντιτυποῦντος τοῦ στερεοῦ ἐδάφους, τοὺς ταρσοὺς μαστιζόμενος, ἱδρώτων πολυχύτους σταγόνας ἐκ κορυφῆς μέχρις ὀνύχων κοχλάδων ἀναζέων, καύσωνάς τε καὶ ὑδάτων λιμοὺς καὶ τροφῶν ἔνδειαν γενναίως ὑπομένει, διὰ τὸ ἐκ τῆς ὁδοιπορίας αὐτῷ ἐλπιζόμενον κέρδος.

Ἰατροὶ δὲ ἐν τῇ ἐκτομῇ τῶν οἰδαινόντων τραυμάτων τὴν δυσωδίαν ἐπιφέρουσι, γαστέρων δὲ κενώσεις καὶ χαύνων χυμῶν ἐκχύσεις ἐκ χειρὸς δεχόμενοι οὐκ ἀναίνονται διὰ τὴν τῶν ἀσθενούντων ὑγίειαν, καὶ διὰ τὴν οἰκείαν εὐπορίαν τὴν ἐκ τῶν θεραπευομένων αὐτοῖς ἐλπιζομένην.

Οἱ δὲ πελάγιοι πλωτῆρες γῆν λείποντες, καὶ τὰ τῆς θαλάττης ἁλμυρὰ καὶ κυάνεα νῶτα τέμνοντες, παλιντρόπων πνευμάτων βίας καὶ ταραχὰς ἀνηκέστους ὑπομένουσι, σχοινίων δὲ πολυπλόκων διατάσεις, ἱστίων δὲ καὶ αὐχένων τρισμοὺς φοβεροὺς, κυμάτων δὲ ἀγρίων ὀρυγμαδώδεις κατόψεσι δεχόμενοι φοβεροὺς διὰ τὴν ἐκ τοῦ πλοὸς αὐτοῖς ἐλπιζομένην σωτηρίαν καὶ εὐπορίαν.

Ἅπαντες δὲ οὗτοι καὶ οἱ τούτων πλείονες καμάτους τε καὶ κινδύνους ὑπομένουσι διὰ τὴν πρὸς ὀλίγον φαινομένην ἐλπίδα· πολλῷ μᾶλλον τὸ φιλόθεον γένος τῶν Χριστιανῶν, ἀνδρῶν δὴ λέγω καὶ γυναικῶν οὐ γὰρ μόνον τὸ ἄῤῥεν ἐστράται παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλὰ καὶ τὸ θῆλυ, οὐ τῇ τοῦ σώματος ῥώμῃ, ἀλλὰ τῇ τῆς φρονήσεως ἀνδρείᾳ διωγμούς τε καὶ λιμοὺς, νηστείαν τε καὶ ἀγρυπνίαν καὶ χαμευνίαν, καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκδιηγήτων θλίψεων ἄμφω προθύμως ὑποφέροντες διὰ τὴν ἀκήρατον καὶ μακαρίαν ἐν οὐρανοῖς ἐλπίδα.

Ἕκαστος οὖν στηκέτω τῷ ἰδίῳ ἔργῳ, καὶ ἐλπίδι τονούσθω· ὁ γεωργὸς τῆς πνευματικῆς ἀρούρας ἔμβαλε τῆς διδασκαλίας τὸ ἄροτρον εἰς τὸ δεκτὸν τῆς διανοίας χωρίον· εἶτα μετὰ τῶν προκαταβληθέντων τῶν αἱρετικῶν σπερμάτων, τὸ βλάστημα ἔξελε τῶν Ἰουδαϊκῶν καὶ Ἑλληνικῶν σοφισμάτων, ἵνα ἐκκαθάρας τὴν ψυχὴν, ἐπισπείρῃς τὰ τῆς πίστεως ἅγια σπέρματα, τὰ τῆς ἐλπίδος ἀγαλλιάματα, τὰ τῆς ἀγάπης γλυκάσματα oὐ γὰρ μόνον τῷ Ἱερεμίᾳ ἔδωκεν ἐξουσίαν τοῦ κατασκάπτειν τὰ χείρονα, καὶ καταφυτεύειν τὰ κρείττονα, ἀλλὰ καὶ σοὶ ἐν τῷ λέγειν· Ἰδοὺ δέδωκα τοὺς λόγους μου εἰς τὸ στόμα σου· ἰδοὺ κατέστησά σε σήμερον ἐπὶ ἔθνη καὶ βασιλείας, ἐκριζοῦν καὶ κατασκάπτειν καὶ ἀπολλύειν, καὶ ἀνοικοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν.

Ἐκρίζου τοίνυν τὰ ἄγρια τῆς λαγνείας κινήματα,
καὶ καταφύτευε τὰ ἅγια τῆς ἁγνείας μιμήματα·
κατάσκαπτε τοῦ πονηροῦ φυτείαν,
καὶ καταφύτευε τὴν τοῦ Χριστοῦ πολιτείαν·
ἀπόλλυε τὰ φευκτὰ τῶν διδαγμάτων,
στηλίτευε δὲ τὰ σπουδαῖα τῶν νοημάτων.

Ὁ οἰκοδόμος, κατάσπα τὰ κακῶς οἰκοδομηθέντα ὑπὸ τῆς τοῦ διαβόλου μηχανῆς ἐν ταῖς τῶν ἀνθρώπων ψυχαῖς ἰνδάλματα, καὶ οἰκοδόμει ναὸν τοῦ Θεοῦ, τιθεὶς θεμέλιον Υἱὸν Χριστὸν τὸν ἀκρογωνιαῖον, ἐφ' ὃν οἰκοδομεῖται τὰ τῆς δικαιοσύνης καλλιεργήματα.

Ταῦτα πράττων, κἂν θλίβῃ, ὑπόμενε·
κἂν διώκῃ, μὴ ἀπόκαμνε·
κἂν λιμώττῃς, μὴ ἀπόφευγε·
ἀλλὰ πάντα ὑπόμενε προθύμως διὰ τὴν ἐλπιζομένην
ἐν τρυφῇ τοῦ παραδείσου ἀνάκτησιν.

Ὁδοιπόρος εἶ κατὰ τὸν λέγοντα, κατάρτισαι τὰ διαβήματά μου ἐν ταῖς τρίβοις σου, ἵνα μὴ σαλευθῶσι τὰ διαβήματά μου· φεῦγε τὴν πλατεῖαν καὶ εὐρύχωρον ὁδὸν τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ἀπώλειαν· λάμβανε τὴν βακτηρίαν τοῦ Πνεύματος δύο πράξεις ἐπιτελοῦσαν, τόν τε ἐγκαθήμενον ἐν τῇ ὁδῷ σκολιὸν δράκοντα ἀποκτείνουσαν, καὶ σέ ποτε ἐν τοῖς πειρασμοῖς ἐκλυόμενον καὶ καταπίπτοντα διαβαστάζουσαν.

Φέρε τὸν πειρασμὸν προσφερόμενον·
κἂν διψῇς, ἐπὶ τὴν ἀθάνατον πηγὴν τὸν Χριστὸν ἀνάτρεχε· κἂν πεινῇς, τὸν ἄρτον τὸν ζῶντα ἐπιζήτει, ἵνα μὴ ἀποκάμῃς, μηδὲ ἐνδῷς χαυνούμενος ταῖς ἡδοναῖς,
ἀλλ' ἐνδυναμοῦ ἀποβλέπων τὸ τέλος τῆς ὁδοῦ,
ἐλπίζων τὴν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν ἰσάγγελον ζωήν.

Ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν ἔκτεμε τῇ μαχαίρᾳ τοῦ Πνεύματος τὰ οἰδαίνοντα καὶ ἡλκωμένα πάθη τῆς ὑπερηφανίας, ἀπόπλυνε τὸν βόρβορον τῶν ἡδονῶν τῷ ὕδατι τῆς διδασκαλίας· θεράπευε τὰς ἐκ τῆς ἁμαρτίας ἐπιτεθείσας πληγὰς ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων, οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ χρώμενος κατὰ τὸν Κύριον· οἴνῳ στῦφε πρὸς τὸ μηκέτι χαυνούμενον ἐνδιδόναι ταῖς ἐπιθυμίαις, ἐλαίῳ δὲ λῦσον τοὺς πόνους τῆς ψυχῆς, καὶ τῶν προημαρτημένων πταισμάτων τὴν συγχώρησιν ταχεῖαν αὐτοῖς ὑπισχνούμενος.

Μὴ πρὸς τὰ χρηματικὰ κέρδη ἀποβλέπων παρίδῃς τὸν πένητα, μηδὲ πάλιν διὰ τὸν κατάπτυστον πλοῦτον παρίδῃς τὸν πλούσιον, ἀλλὰ πένητα καὶ πλούσιον ὁμοῦ παρακαλεῖ σωφρονεῖν.

Μηδένα ἀπέλπιζε, μηδὲ τὸν ἄγαν ἁμαρτωλὸν,
ἵνα μὴ τέλεον εἰς τὸν βυθὸν τῆς ἁμαρτίας αὐτοὺς ῥίψωμεν, ἀλλὰ δίδου χεῖρα τῷ πεπτωκότι λέγων· Οὐκ ἦλθεν ὁ Κύριος σῶσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς· ἵνα πρόθυμοι γενόμενοι, ἐκκλίναντες ἀπὸ τοῦ κακοῦ ποιήσωσι τὸ ἀγαθὸν καὶ σωθῶσι.

Πάντα πρᾶττε διὰ τὴν τῶν ἀσθενούντων ὑγίειαν, τρεφόμενος τῇ ἐλπίδι τῶν σωζομένων, καὶ τῇ παρὰ Θεῷ ἐλπιζομένῃ ἀγαλλιάσει.

Ὡς ἀθλητὴς, νομίμως ἄθλησον·
Οὐδεὶς γὰρ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ.
Οὐκ ἔστιν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχὰς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.

Τοὺς ἀσκητικοὺς πόνους στέργε, τοὺς διαβολικοὺς βρόχους φεῦγε. Ἴδε Παῦλον καὶ τρέχοντα καὶ πυκτεύοντα καὶ παλαίοντα. Οὕτω τρέχω, φησὶν, ἵνα καταλάβω· οὕτω πυκτεύω, οὐχ ὡς ἀέρα δέρων· ἀλλ' ὑποπιάζω μου τὸ σῶμα, μήπως ἐγὼ ὁ κηρύξας, αὐτὸς ἀδόκιμος ἔσωμαι.

Τρέχε τοίνυν ἵνα καταλάβῃς, πύκτευε καὶ πάλαιε, ἵνα νικήσῃς τὸν ἐχθρόν· ἀλείφου τῷ τῆς εὐσεβείας ἐλαίῳ· ἔχεις παλαίσματα καταλειφθέντα σοι ὑπὸ τῶν ἁγίων πατέρων· λάμβανε τὴν ἀνεξικακίαν τοῦ Μωϋσέως, τοῦ Ἰωσὴφ τὴν σωφροσύνην, τοῦ ∆αυῒδ τὴν πραότητα, τοῦ Ἠλία τὴν παρθενίαν, τοῦ Ἐλισσαίου τὴν νηστείαν, τοῦ Ἡσαΐου τὴν ἀκτημοσύνην, Παύλου καὶ Πέτρου τὴν πίστιν, Χριστοῦ τὴν ἀγάπην, ἵνα ἐν πᾶσι καλῶς ἀγωνισάμενος, τῆς νίκης τὰ βραβεῖα ἐκ χειρὸς Θεοῦ ὑποδέξῃ.

Ποιμὴν εἶ τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ; Τὰ πρόβατα μάνδρευε, τὰ πεπλανημένα ἐπίστρεφε, τὰ συντετριμμένα ἐπίδευε, τὰ λυκόδηκτα ἰῶ, τοὺς λύκους ἀπόστρεφε, τοὺς κύνας τοὺς ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου οὐ γὰρ ὑπνοῦντας, ἀλλ' ὑλακτοῦντας καὶ λαθροφοροῦντας εἰς τοῦ ∆εσπότου τὸ ποίμνιον· τούτους ἀπέλαυνε. Τὴν ἐκ τῆς Μαρίας ἀειθαλῆ βλαστήσασαν χλόην ὑποδείκνυε, τὴν ἀθάνατον πηγὴν τοῦ βαπτίσματος σήμαινε, τὸ ἐσπιλωμένον πρόβατον τῷ ὕδατι τῶν δακρύων ἀπόσμηχε· πάντα πόνον καὶ κάματον ὑπόμενε, ἵνα, φανερωθέντος τοῦ ἀρχιποιμένος Χριστοῦ, δέξῃ τὸν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον.

Πρόβατον εἶ; Πείθου τῷ ποιμένι σου, τὴν μάνδραν μὴ φεῦγε, τὴν πίστιν δὲ στέργε, τὴν ῥάβδον τοῦ ποιμένος μὴ ἐκκλίνῃς. οὐ γὰρ πατάσσει σε, ἵνα ἀποκτείνῃ, ἀλλ' ἵνα ἀπὸ τῆς πλάνης σε ἐπιστρέψῃ. Τὸ ἐκ τῆς Ἰεσσαὶ ῥάβδου βλαστῆσαν ἄνθος νέμου ἀδιακρίτως, τὴν ἐκ τῆς ἀκροτόμου πέτρας κοχλαδὸν βλαστάνουσαν πηγὴν ἀθάνατον ποτίζου, ἵν' ἐντεῦθεν εἰς τὴν μάνδραν τῆς τρυφῆς μὴ σύναγε πλοῦτον, μᾶλλον δὲ τὸν πλοῦτον μὴ ἀγάπα· χρημάτων φροντίδα φεῦγε, τὰ δίγματα μὴ σύνεχε· τὰ χρήματα μὴ σύναγε, δι' ὧν φύεται τὰ ἐγκλήματα, ἀλλὰ σπεῖρε πλουσίως τὴν τροφὴν τοῖς πένησιν, ἐλπίζων λάβρον καὶ πέπειρον τὸ δράγμα θερίσαι τῆς ψυχῆς.

Ὁ πένης μὴ ὀλιγοψύχει, μὴ ἀπολέγου τὴν ζωὴν, μὴ βλασφημήσῃς, ἀλλ' εὐχαρίστει, ὑπόμεινον τὸ ὀλιγοχρόνιον τῆς πενίας ἴστριον, ἐπίβλεπε εἰς τὸν γνώμονά σου Λάζαρον, καὶ ἐλπίδι ἐνδυναμοῦ· τεύξῃ γὰρ καὶ αὐτὸς τῶν Ἀβραμιαίων τῆς ἀναπαύσεως κόλπων· ἔνθα καὶ αὐτοὺς ἡμᾶς ὁ πάντων ∆εσπότης Θεὸς ἀξιώσειε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος σὺν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πηγή: (Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, © 2006. Επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση του υλικού με αναφορά στην πηγή προέλευσής του.), Ορθόδοξοι Πατέρες

Είμαι 37 ετών, γονιός 4 παιδιών -5 έως 13 ετών- και φυσικά, αλλεπάλληλες φορές επισκέπτης-πελάτης της επιτυχημένης αλυσίδας καταστημάτων JUMBO, η οποία και τυγχάνει έννοια στενά συνυφασμένη με πολλές ευχάριστες οικογενειακές μας στιγμές. Ωστόσο με την παρούσα επιστολή, θα ήθελα να σας εκφράσω τη διαμαρτυρία και αγανάκτησή μου, για μια σειρά από προβληθείσες διαφημίσεις εκ μέρους της εταιρίας σας με αποκορύφωμα βεβαίως, την προς τα παιδιά (μας) και τους υπολοίπους τηλεθεατές, προπαγανδιστική αυτές τις ημέρες προβολή μίας ομοφυλοφιλικής ‘σχέσης’, ως εξ’ ίσου φυσικής με μία ετεροφυλική.

Ανοιχτή επιστολή

Προς: Διοικητικό Συμβούλιο και αρμόδιο τμήμα marketing (διαφημίσεων) της «JUMBO AEE»

Αξιότιμοι κύριοι και στελέχη της «JUMBO AEE», χαίρετε!

Είμαι 37 ετών, γονιός 4 παιδιών -5 έως 13 ετών- και φυσικά, αλλεπάλληλες φορές επισκέπτης-πελάτης της επιτυχημένης αλυσίδας καταστημάτων JUMBO, η οποία και τυγχάνει έννοια στενά συνυφασμένη με πολλές ευχάριστες οικογενειακές μας στιγμές.

Ωστόσο με την παρούσα επιστολή, θα ήθελα να σας εκφράσω τη διαμαρτυρία και αγανάκτησή μου, για μια σειρά από προβληθείσες διαφημίσεις εκ μέρους της εταιρίας σας με αποκορύφωμα βεβαίως, την προς τα παιδιά (μας) και τους υπολοίπους τηλεθεατές, προπαγανδιστική αυτές τις ημέρες προβολή μίας ομοφυλοφιλικής ‘σχέσης’, ως εξ’ ίσου φυσικής με μία ετεροφυλική.

Ως γονιός γνωρίζω πολύ καλά, όπως άλλωστε πιστεύω ότι ακόμα καλύτερα (έπρεπε να) γνωρίζετε και σεις ως έχοντες μακροχρόνια εμπειρία, όντες δραστηριοποιούμενοι στο χώρο αυτό των προς τα παιδιά προϊόντων και υπηρεσιών, ότι η εταιρία JUMBO ως όνομα, σήμα, υπηρεσίες και συνολική πορεία, είναι αν μη τι άλλο άρρηκτα συνδεδεμένη με τα παιδιά και εννοείται, εξαιρετικά αναγνωρίσιμη απ’ αυτά!

Οι αποδέκτες των εκπεμπόμενων μηνυμάτων της εταιρίας σας, παιδιά και γονείς, δεν θα μπορούσαν παρά να συγκεντρώνουν ενστικτωδώς την προσοχή τους στο σήμα (‘σύμβολο’ για τα παιδιά) JUMBO, σε κάθε του προβολή και έκφανση (τηλεοπτικές διαφημίσεις, αφίσες, τραγούδια, εκδηλώσεις, έντυπο υλικό). Και τα οποία μηνύματα τα παιδιά, θα συμφωνούσατε ότι έχουν την αίσθηση ότι τα αφορούν προσωπικά!

Το ότι αυτό το γνωρίζετε δίχως άλλο, καταδεικνύεται μάλιστα από το γεγονός ότι πχ. το 2014 πριν από την προβολή αποκριάτικης διαφήμισης, η εταιρίας σας, κατανοώντας φυσικά ότι οι μικροί σας ‘φίλοι’ θα εστιάσουν ενστικτωδώς την προσοχή τους στο μήνυμά της, απευθύνεται προειδοποιητικά προς τους μικρούς  θεατές λέγοντας: «Παιδιά προσοχή!  …..εσείς μην προσπαθήσετε κάτι τέτοιο». Φυσικά, εάν η εταιρία δεν γνώριζε ότι τα παιδιά αισθάνονται τα μηνύματά της ως απευθυνόμενα σε αυτά τα ίδια προσωπικά, η παραπάνω ορθότατη επισήμανση εκ μέρους σας θα ήταν όλως περιττή.

Πού λοιπόν οφείλεται, ή μάλλον, ποιο το προσδοκώμενο εμπορικό, κοινωνικό και κυρίως παιδαγωγικό αποτέλεσμα από την αλλεπάλληλη προβολή θεμάτων όπως η ομοφυλοφιλία, η γύμνια, τα χυδαία υπονοούμενα, η …‘επιθυμία μεταξύ ιδιαίτερα άνισων ηλικιακά ανθρώπων’ κτλ; Το τελευταίο πολύ ενδεικτικά για παράδειγμα, είχε προβληθεί Μ. Εβδομάδα πριν 2 χρόνια, ενώ το περιεχόμενο της σχετικής διαφήμισης διαδραματίζεται σε σκηνικό, όπου κατά τη διάρκεια κορυφαίας εκκλησιαστικής γιορτής (Ανάσταση), η όλη πομπή διακόπτεται, όταν η προπορευόμενη μεσήλικας αντικρίζει ‘αναστατωμένη’ ένα νεαρό(!), προκαλώντας έτσι η διαφήμιση μ’ αυτό τον τρόπο εκτός από την ηθική, συν τοις άλλοις και τη θρησκευτική συνείδηση των θεατών.

Τα παραπάνω μηνύματα που επαναλαμβάνω απευθύνονται (ακούσια ή εκούσια) άμεσα στα παιδιά μας, είναι το λιγότερο νομίζω ατυχείς προωθητικές ενέργειες (εκτός ‘κλίματος’  όπως λέμε), έως και άμεση κοινωνικοπολιτική προπαγάνδα, από την οποία κανείς δεν θα διαφωνούσε ότι τα αθώα παιδιά τουλάχιστο, θα έπρεπε να προστατεύονται, απέχοντας απ’ τον συγκεκριμένο και εν εξελίξει ακόμα (επιστημονικά, φιλοσοφικά και κοινωνικά) προβληματισμό.

Πέραν αυτού, το εν λόγω τις ημέρες αυτές διαφημιστικό ‘μήνυμα’, είναι σαφώς αντίθετο και προς τα μη αναθεωρήσιμα (Συντ. 110, 1) Χρηστά Ήθη, τα οποία ορίζονται ως:

♦ οι αντιλήψεις του μέσου («κατά την γενικήν αντίληψιν») «χρηστώς (δηλ. ηθικά και ενάρετα) και εμφρόνως σκεπτόμενου κοινωνικού ανθρώπου» (ΑΠ 398/1975• Συντ. 5, 1• Αστ. Κωδ. 178, 281).

Ως θεμελιώδη πηγή δικαίου εφαρμόζονται και υπάρχουν προκειμένου να μη χάσει η κοινωνική συμβίωση την ομαλότητα, τη δικαιοσύνη και κυρίως, την αξιοπρέπειά της! Γι’ αυτό και η υπέρβαση της άσκησης του δικαιώματος κατά το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα ονομάζεται «Κατάχρηση δικαιώματος». Στην Ελλάδα φυσικά, οι αντιλήψεις του μέσου «ηθικώς και ενάρετα σκεπτόμενου κοινωνικού ανθρώπου» (ειδικά ενός γονιού) δεν συνάδουν διόλου με τις αντιλήψεις (όσο και τη σύγχυση) που εκφράζονται και προάγονται μέσα απ’ το εν λόγω διαφημιστικό ‘θέαμα’!

Ουδείς νομίζω θα μπορούσε να διαφωνήσει ότι τα ‘μηνύματα’ ειδικά των εταιριών εκείνων που ‘κινούνται’ στον ευαίσθητο χώρο των παιδιών, οφείλουν να είναι …πιο προσαρμοσμένα στις ηλικιακές ευαισθησίες και ανάγκες των παιδιών! (και των γονιών τους)

Οφείλουν να εκπέμπουν μηνύματα όμορφα, παιδαγωγικώς ωφέλιμα, σεμνά και αγνά όπως και οι ψυχές των παιδιών και με σεβασμό προς αμφοτέρους γονείς και παιδιά αλλά και την ίδια την κοινωνία• αφού σε μεγάλο βαθμό ισχύει ότι:

♦ «δείκτης πολιτισμού μίας κοινωνίας είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει και φέρεται στα παιδιά της»!

Παρέλκει να αναφερθεί ότι παρά το γεγονός ότι η JUMBO δραστηριοποιείται και σε προϊόντα που απευθύνονται προς ενήλικες (οικιακά είδη, τρόφιμα κτλ), κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσε βεβαίως να μετατρέψει τα καταστήματα-‘σύμβολο’ για τα παιδιά, σε εξ’ ίσου καταστήματα οικιακών ειδών, πολύ περισσότερο …τροφίμων!! Όταν ο κόσμος λέει JUMBO (είτε το κατανοείτε είτε όχι), ο απόλυτος συνειρμός είναι …ΠΑΙΔΙΑ, παιχνίδια, σχολικά, μωρουδιακά, προϊόντα παιδικού δωματίου, ρουχαλάκια κτλ.

Στο σημείο αυτό, έρχεται να προστεθεί και το εξής ερώτημα: Όταν η ομοφυλοφιλία και η έμφυλη σύγχυση προβάλλεται από εταιρίες δραστηριοποιούμενες στο χώρο των ειδών και υπηρεσιών για παιδιά, βρέφη και γονείς, μήπως προπαγανδίζεται έτσι παράλληλα …και η υιοθεσία αθώων παιδιών από ομόφυλα ‘ζευγάρια’;;

Αξιότιμοι κύριοι.
Θεμελιώδης μεταξύ άλλων παράμετρος στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών-νέων μας, είναι σαφώς τα πρότυπα τα οποία τους προβάλει η κοινωνία στην οποία μεγαλώνουν• μαζί βεβαίως, με το προσωπικό μας παράδειγμα.

♦ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ και μέχρι την έμπρακτη αναίρεση της εν λόγω και προς τα παιδιά προπαγανδιστικής ενέργειας, ΣΤΑΜΑΤΩ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ JUMBO.

Να είστε βέβαιοι ότι καμία εμπάθεια δεν απορρέει από αυτή την ενέργεια, σας εκφράζω όμως την απογοήτευση που αισθάνομαι όταν μία εταιρία-σύμβολο για τα παιδιά, εκτρεπόμενη του σκοπού της, προβάλει αλλεπάλληλα όλα τα προαναφερθέντα διεισδύοντας έτσι και ‘μαγαρίζοντας’ τις αθώες συνειδήσεις των παιδιών!

Επαφίεται πλέον στη δική σας διάκριση η αξιοποίηση της παρούσης διαμαρτυρίας από την οποία προσδοκώ (όπως και πλήθος Ελλήνων) την μεταμέλειά σας για τις προαναφερθείσες διαφημιστικές ενέργειες και τη μη επανάληψη φυσικά ανάλογων  ατοπημάτων.
Σε κάθε περίπτωση εύχομαι υγεία για όλους.

Με σεβασμό
Χρήστος Μπονατάκης

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐγκατέλειψε τὴν ἀφάνεια καὶ βγῆκε σὲ δημοσία δρᾶσι, δὲν ἔμεινε σ᾿ ἕνα μέρος. Πήγαινε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀπὸ πόλι σὲ πόλι, ἀπὸ ἐπαρχία σὲ ἐπαρχία. Ἐπισκεπτόμενος λοιπὸν κάθε μέρος τῆς Παλαιστίνης ἔφτασε κάποτε, ὅπως λέει τὸ Εὐαγγέλιο, καὶ στὴ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν.