Τα λυπηρά που μας συμβαίνουν γίνονται ή για παιδαγώγησή μας, ή για την εξάλειψη παλιών αμαρτιών, ή για διόρθωση της τωρινής αμέλειάς μας, ή για αποτροπή μελλοντικών αμαρτιών. Εκείνος λοιπόν που συλλογίζεται ότι ο πειρασμός τού συνέβη για κάποιον από αυτούς τους λόγους, δεν αγανακτεί, όταν τον χτυπούν ή τον αδικούν ή του κάνουν κάποιο άλλο κακό. Καθώς μάλιστα συναισθάνεται τις αμαρτίες του, ούτε κατηγορεί εκείνον που του προξενεί τον πειρασμό, αφού, είτε μέσω αυτού είτε μέσω άλλου, όφειλε να πιει το ποτήρι της θείας δικαιοσύνης. Αντίθετα, στον Θεό αποβλέπει και τον ευχαριστεί για ό,τι επέτρεψε, και τον εαυτό του κατηγορεί και δέχεται πρόθυμα την παιδαγωγική δοκιμασία, όπως έκανε ο Δαβίδ με τον Σεμεΐ (Β’ Βασ. 16:5-13). Ο ασύνετος άνθρωπος, από την άλλη, ζητά συχνά από τον Θεό να ελεηθεί και να ελευθερωθεί από τα δεινά, όταν όμως έρχεται το έλεος, δεν το δέχεται, επειδή αυτό δεν είναι όπως εκείνος ήθελε, αλλά όπως το έκρινε συμφέρον ο Γιατρός των ψυχών. Γι’ αυτόν τον λόγο αδημονεί και αναστατώνεται, και άλλοτε τα βάζει οργισμένος με τους ανθρώπους, ενώ άλλοτε βλασφημεί τον Θεό. Έτσι όμως και αγνωμοσύνη δείχνει, και ενίσχυση στον πειρασμό του δεν παίρνει.

Οι δαίμονες μας προξενούν πειρασμούς είτε αυτοί οι ίδιοι είτε ξεσηκώνοντας εναντίον μας εκείνους που δεν φοβούνται τον Θεό. Μας πειράζουν αυτοί οι ίδιοι, όταν χωριστούμε από τους ανθρώπους, όπως έκαναν στον Κύριο στην έρημο (Ματθ. 4:1-10)· και μέσω ανθρώπων, όταν ζούμε ανάμεσα σε αυτούς, όπως τον Κύριο μέσω των Φαρισαίων (Ματθ. 16:1· 19:3). Εμείς όμως, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο πρότυπό μας, τον Κύριο, ας τους αποκρούσουμε και στις δύο περιπτώσεις.

Κάθε σχεδόν αμαρτία γίνεται μέσω ηδονής, και κάθε εξάλειψη αμαρτίας γίνεται μέσω κακοπάθειας και λύπης, είτε θεληματικής, με τη μετάνοια, είτε σταλμένης από την οικονομία του Θεού, με πειρασμό που επιτρέπει η πρόνοιά του. Γιατί, όπως λέει ο απόστολος, αν ανακρίναμε εμείς τον εαυτό μας, δεν θα επισύραμε την τιμωρία του Θεού· όταν όμως ο Κύριός μας τιμωρεί, μας διαπαιδαγωγεί, έτσι ώστε να μην καταδικαστούμε μαζί με τον κόσμο (Α’ Κορ. 11:31-32).

Από τους πειρασμούς άλλοι φέρνουν στους ανθρώπους ηδονές, άλλοι λύπες και άλλοι σωματικούς πόνους. Γιατί ανάλογα με την αιτία των παθών που βρίσκεται στην ψυχή βάζει σε αυτήν και το φάρμακο ο Γιατρός των ψυχών με τις δίκαιες κρίσεις του.

Όταν σου έρθει πειρασμός χωρίς να το περιμένεις, μην κατηγορείς εκείνον που σου τον προξένησε, αλλά αναζήτησε το γιατί, και όταν το βρεις, διορθώσου.

Ο συνετός άνθρωπος, καθώς αναλογίζεται το θεραπευτικό αποτέλεσμα των κρίσεων του Θεού, υπομένει με ευχαριστία τους πειρασμούς που αυτές επιτρέπουν να του συμβούν, θεωρώντας αιτία τους τις αμαρτίες του και κανέναν άλλον. Ο ασύνετος, αντίθετα, επειδή αγνοεί την πάνσοφη πρόνοια του Θεού, όταν αμαρτάνει και παιδαγωγείται με πειρασμούς, θεωρεί αίτιους αυτών ή τον Θεό ή τους ανθρώπους.

Εκείνος πραγματικά θέλει να σωθεί, ο οποίος δεν αντιστέκεται στα θεραπευτικά φάρμακα. Και αυτά είναι οι οδύνες και οι λύπες που έρχονται με τους ποικίλους πειρασμούς. Όποιος όμως αντιστέκεται, δεν γνωρίζει ούτε τι εμπορεύεται στον εδώ κόσμο, ούτε τι πρέπει να αγοράσει με αυτές προτού φύγει από τον κόσμο.

Πηγή: (Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Γ’, Υπόθεση ΛΓ’ (33). Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2006), Κοινωνία Ορθοδοξίας

Οἱ Οἰκουμενιστές ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν ρήση τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ : «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε»! Βλέποντας, ἄλλωστε, τὴν καθολική, σταθερὴ καὶ ἀδιάκοπη πίστη τῶν Ὀρθοδόξων ὅτι ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση, ὅτι ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Φωτίου μέχρι σήμερα, ἐπὶ 1200 χρόνια, καταδικάζουν τὸν παπισμὸ ὡς αἵρεση, ἐφηύραν καινούργια αἵρεση, μέσα στά πλαίσια τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, τὴν μεταπατερικὴ καί μετακανονική αἵρεση τοῦ Φαναρίου καί τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Βόλου, ἡ ὁποία παραμερίζει καί καταργεῖ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καί τούς Ἱερούς Κανόνες, ὡς ἀνεπίκαιρους, ξεπερασμένους καί παρωχημένους, μαζὶ καὶ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό. Τοὺς εἶναι ἐμπόδιο στὰ συγκρητιστικά, μασονοεβραϊκά, οἰκουμενιστικά καί νεοεποχίτικα σχέδιά τους.

ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟ-ΚΟΣΜΑ «ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕ»!
Ἀπάντηση σέ ἄρθρο τοῦ Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Γεωργίου Τσέτση

Ἐν Πειραιεῖ 20-3-2015,  
Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς  

Οἱ Οἰκουμενιστές ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν ρήση τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ: «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε»! Βλέποντας, ἄλλωστε, τὴν καθολική, σταθερὴ καὶ ἀδιάκοπη πίστη τῶν Ὀρθοδόξων ὅτι ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση, ὅτι ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Φωτίου μέχρι σήμερα, ἐπὶ 1200 χρόνια, καταδικάζουν τὸν παπισμὸ ὡς αἵρεση, ἐφηύραν καινούργια αἵρεση, μέσα στά πλαίσια τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, τὴν μεταπατερικὴ καί μετακανονική αἵρεση τοῦ Φαναρίου καί τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Βόλου, ἡ ὁποία παραμερίζει καί καταργεῖ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καί τούς Ἱερούς Κανόνες, ὡς ἀνεπίκαιρους, ξεπερασμένους καί παρωχημένους, μαζὶ καὶ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό. Τοὺς εἶναι ἐμπόδιο στὰ συγκρητιστικά, μασονοεβραϊκά, οἰκουμενιστικά καί νεοεποχίτικα σχέδιά τους.

Στήν χορεία τῶν μεταπατερικῶν ἀμφισβητιῶν τῆς ρήσεως τοῦ πατρο-Κοσμᾶ, ἐκτός ἀπό τούς κ. Ἰωάννη Μενοῦνο, παν. ἀρχιμ. Εἰρηναῖο Δεληδήμο καί Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος κ. Νεκτάριο, πού προηγήθηκαν, προστέθηκε πρόσφατα καί ὁ γνωστός γιά τά οἰκουμενιστικά του φρονήματα, Μ. Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Γεώργιος Τσέτσης.

Στίς 18-2-2015 δημοσίευσε στό ἰστολόγιο amen.gr ἄρθρο μέ θέμα «Τό εἶπε ἤ ὄχι; Καί ἄν τό εἶπε, πῶς τό εἶπε;»[1], προσπαθώντας, ἀνεπιτυχῶς βεβαίως, νά δικαιολογήσει τόν Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος κ. Νεκτάριο γιά τίς δύο πρόσφατες οἰκουμενιστικές του ἐνέργειες˙ τήν συμμετοχή καί εἰσήγησή του σέ παπική ἐκδήλωση παρουσίασης βιβλίου τοῦ αἱρεσιάρχου Ἰησουΐτη «πάπα» Φραγκίσκου Α΄, στίς 12 Ἰανουαρίου ἐ.ἔ., στήν Ἀθήνα, μέ διοργανωτή τό Ἰνστιτοῦτο Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν, ὄργανο τοῦ παπικοῦ «μοναχικοῦ» τάγματος τῶν ἐν Ἀθήναις Ἰησουϊτῶν, μέ τίτλο τῆς ἐκδήλωσης «Γιά μιά Ἐκκλησία φτωχή καί τῶν φτωχῶν»[2], καί τήν γέμουσα οἰκουμενιστικῶν φληναφημάτων ἐπιστολή του πρός ἰστολόγο τοῦ διαδικτύου[3].

Ἐπειδή ὁ π. Γεώργιος στό ἄρθρο του ἀναφέρεται στήν ἐλαχιστότητά μας, χωρίς νά μᾶς κατονομάζει, ἀλλά φωτογραφίζοντάς μας, ἐνοχλούμενος ἐμφανῶς ἀπό τό ἐλεγκτικό κείμενό μας μέ τίτλο «Ἡ οἰκουμενιστική ταυτότητα τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος κ. Νεκταρίου»[4], γι’αὐτό θεωρήσαμε χρέος μας νά σχολιάσουμε τό ἀναφερθέν ἄρθρο του.

Κατ’ ἀρχήν, ὁ π. Γεώργιος καταφεύγει σέ χαρακτηρισμούς. Μᾶς ἀποκαλεῖ «Λατινοφάγους», καί λέει ὅτι διακατεχόμαστε ἀπό «ἀντιπαπική φρενίτιδα, πού μαίνεται ἐδῶ καί πολύ καιρό στούς θεμελιοκρατικούς κύκλους τοῦ Ἑλλαδικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ χώρου». Εὐχαριστοῦμε πάρα πολύ τόν π. Γεώργιο γιά τούς χαρακτηρισμούς, ἀλλά εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό ὅτι, ὅποιος καταφεύγει σέ ἄδικους χαρακτηρισμούς, διακρίνεται γιά τήν θεολογική του ἔνδεια καί τήν ἔλλειψη ἐπιστημονικῶν καί θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων. Βεβαίως, δέν εἴμαστε «Λατινοφάγοι», οὔτε διακατεχόματε ἀπό «ἀντιπαπική φρενίτιδα», διότι ὁ σκοπός μας δέν εἶναι νά «φᾶμε» τούς Λατίνους, ἀλλά νά τούς ὀδηγήσουμε σέ μετάνοια, ἀποκήρυξη τῶν αἱρέσεών τους καί ἐπιστροφή στήν ἁγία Ὀρθοδοξία, μέ ἀποτέλεσμα τήν σωτηρία τους, μέ τήν προβολή φυσικά τῆς ἁγιοπατερικῆς καί ἱεροκανονικῆς διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, πρᾶγμα τό ὁποῖο οὐδόλως γίνεται στούς ἀτέρμονους συγχρόνους οἰκουμενιστικούς καί ἀποτυχόντες διαλόγους μέ τούς παπικούς, ὑπέρμαχος καί συμμέτοχος τῶν ὁποίων εἶναι, μεταξύ ἄλλων, καί ὁ π. Γεώργιος, καί γι’αὐτό φέρει μεγάλη καί ἀνυπολόγιστη εὐθύνη.

Ἀντιθέτως, ὁ π. Γεώργιος ἀποκαλεῖ τον Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος κ. Νεκτάριο «νουνεχή, προσγειωμένο, ἄνευ παρωπίδων καί σώφρονα Ὀρθόδοξο Ἱεράρχη». Αὐτά βέβαια ἰσχύουν γιά τόν Σεβασμιώτατο σέ ὅλες τίς ἄλλες ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς του (προσωπική, κοινωνική κλπ), ἀλλά ὄχι στά πλαίσια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐν σχέσει μέ τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές, μπορεῖ καθένας, ὀρθοδόξως καί νηφαλίως σκεπτόμενος, νά μελετήσει τά σχετικά κείμενα.

Στη συνέχεια παρατηροῦμε ὅτι ὁ π. Γεώργιος συμπεριφέρεται ἐντελῶς ἀντιεπιστημονικά, διότι ἀφ’ἑνός δέν παραθέτει καμμία ἀπολύτως παραπομπή σέ πηγές καί κείμενα, γιά νά στηρίξει τίς ἀπόψεις του, καί ἀφ’ἑτέρου ἀμφισβητεῖ εὐθέως καί μεταπατερικῶς τήν ἤδη ἀποδεδειγμένη καί κατοχυρωμένη ἐπιστημονικῶς καί θεολογικῶς, δεδομένη ἀπό τίς πηγές γνώση, ὅτι ὄντως ὁ μεγάλος διδάχος τοῦ Γένους μας, ἱσαπόστολος καί ἐθνομάρτυς ἅγιος Κοσμάς ὁ Αἰτωλός εἶπε τήν προφητεία «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε»!

Σπέρνει τήν ἀμφιβολία εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ἀπό τόν τίτλο τοῦ ἄρθρου του «Τό εἶπε ἤ ὄχι; Καί ἄν τό εἶπε, πῶς τό εἶπε»; Διατυπώνει τήν ἄποψη ὅτι εἶναι «… ἕνα ἀπόφθεγμα, πού ἀποδίδεται στόν … Ἅγιο Κοσμᾶ τον Αἰτωλό». Τολμᾶ νά προσβάλλει τόν μεγάλο ἀγωνιστή καί φλογερό ἱεροκήρυκα, Μητροπολίτη Φλωρίνης κυρό Αὐγουστίνο Καντιώτη, λέγοντας:

«... πώς ἡ φράση εἶναι νόθα καί ὅτι ἀποτελεῖ πονηρό ἐπινόημα τοῦ Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη, ὁ ὁποῖος σ΄ἕνα σύγγραμμά του περί Ἁγίου Κοσμᾶ, θεώρησε σκόπιμο νά ἐνσφηνώσει σέ ἕνα κείμενο του Ἁγίου τήν ἀρά τοῦ Κωλέττη. Kαί τοῦτο, προκειμένου ὅπως προσδώσει κάποιο «πατερικό ἔρεισμα» στόν ἀντιπαπικό του ἀγώνα!»

Παραθέτει, ἐπίσης, σάν μεταπατερικός πατήρ καί τήν προσωπική του γνώμη:

«Προσωπικά τείνω νά συνταχθῶ μέ ὅσους φρονοῦν ὅτι ἡ προτροπή αὐτή εἶναι ἐμβόλιμη. Ἀπό ποῖον, Κύριος οἶδε! Διότι εἶναι ἀδιανόητο νά φαντασθεῖ κανείς ὅτι ὁ πεπαιδευμένος στήν περιώνυμη Ἀθωνιάδα Σχολή (της ἐποχῆς ἐκείνης!), καί μαθητής Ἐυγενίου του Βουλγάρεως, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, νά μήν εἶχε ποτέ ἀναγνώσει τήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολή καί νά ἀγνοοῦσε τήν ρητή ἐπιταγή τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν Παύλου «Εὐλογεῖτε καί μή καταρᾶσθε» (Ρωμ. 12,14). Ή, ἀκόμη, νά μήν γνώριζε τήν μακρόθυμη ἐκείνη εὐχή τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου, μέ τήν ὁποία ἱκετεύουμε τόν Θεό νά συγχωρεῖ «τούς μισοῦντας καί ἀδικοῦντας ἡμᾶς!»

Καί καταλήγει:

«Ἐκεῖνο, ὅμως, τό ὁποῖο ἐνοχλεῖ στήν διελκυστίνδα αὐτή, δέν εἶναι τό τί εἶπε ἤ δέν εἶπε Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός περί τοῦ Πάπα…»

Ἄς μπεῖ στόν κόπο ὁ π. Γεώργιος νά ἀνατρέξει στίς πηγές, στό αὐθεντικό ἀλβανικό καί ἑλληνικό κείμενο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ. Ἄς μελετήσει:

α) τήν ἐξαιρετική γνώμη τοῦ φιλολόγου καὶ θεολόγου κ. Κωνσταντίνου Σιαμάκη[5],

β) το θαυμάσιο κείμενο τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. αἰδεσιμολογιωτάτου πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση μέ θέμα «Ἡ ἐπικαιρότης τῶν διδαχῶν τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ»[6], καί,

γ) τήν ἐξέχουσα ἐρευνητικὴ καὶ ἐπιστημονική ἐργασία τῆς Γεροντίσσης Εὐθυμίας, Ἡγουμένης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Μεγαδένδρου μέ θέμα «Οἱ προφητεῖες τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ μέσα στὴν ἱστορία», ποὺ θὰ μποροῦσε ἄνετα καὶ ἐπάξια νὰ τῆς χαρίσει τὸν τίτλο τοῦ διδάκτορος τῆς Θεολογίας[7].

Μέ βάση τήν δεδομένη αὐτή γνώση, ἡ προσωπική ἄποψη τοῦ π. Γεωργίου ὅτι «ἡ προτροπή αὐτή εἶναι ἐμβόλιμη», χωρίς μάλιστα νά γνωρίζει καί ἀπό ποῦ προῆλθε, εἶναι ἐντελῶς περιττή καί ἀσήμαντη. Δέν πρέπει να μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ προσωπική γνώμη τοῦ καθενός, ἀλλά τό τί ἔχουν πεῖ οἱ ἅγιοι Πατέρες.

Ἀκόμη καὶ ἂν - ὑποθετικά - ἔλειπε αὐτὴ ἡ προφητεία, ὑπάρχουν σὲ ἄλλα σημεῖα τῶν Διδαχῶν τοῦ πατρο-Κοσμᾶ ἀντιπαπικὲς ρήσεις, ποὺ δὲν ἐπιτρέπουν νὰ ἀλλοιώσουμε τὴν πίστη τοῦ ἁγίου, τὴν πίστη τῶν Ὀρθοδόξων γιὰ τὸν «πάπα». Εἶναι πολὺ χειρότερη ἡ ἄλλη ρήση τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ γιὰ τὸν «πάπα» καὶ τὸν Μωάμεθ, γιὰ τὸν δεύτερο λίγο συγκεκαλυμμένα, λόγῳ τῆς δουλείας. Τοὺς ταυτίζει μὲ τὸν Ἀντίχριστο καὶ βρίσκεται στὴν Η´ Διδαχή του:

«Ὁ Ἀντίχριστος εἶναι· ὁ ἕνας εἶναι ὁ πάπας καὶ ὁ ἕτερος εἶναι αὐτὸς, ὁποῦ εἶναι εἰς τὸ κεφάλι μας, χωρὶς νὰ εἰπῶ τὸ ὄνομά του, τὸ καταλαβαίνετε, μὰ λυπηρὸν εἶναι νὰ σᾶς τὸ εἰπῶ, διότι αὐτοὶ οἱ Ἀντίχριστοι εἶναι εἰς τὴν ἀπώλειαν, καθὼς τὸ ἔχουν. Ἡμεῖς ἐγκράτεια, αὐτοὶ ἀπώλεια· ἡμεῖς νηστεία, αὐτοὶ πολυφαγία· ἡμεῖς παρθενία, αὐτοὶ πορνεία· ἡμεῖς δικαιοσύνη, αὐτοὶ ἀδικία.»[8]

Ἄλλωστε καὶ σ’αὐτὰ, ποὺ ἀναφέρει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, ὅτι ὅλες οἱ ἄλλες πίστες εἶναι ψεύτικες, κάλπικες, τοῦ Διαβόλου, καὶ μόνη ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι καλὴ καὶ ἁγία, δὲν περιλαμβάνει καὶ τὸν «πάπα»; Καὶ τὸ ὅτι τὰ εὐρωπαϊκὰ ρηγᾶτα, οἱ εὐρωπαϊκοὶ λαοί, θὰ μᾶς ἔβλαπταν στὴν πίστη, ἂν ὑποτασσόμασταν στοὺς Φράγκους, ἀντὶ γιὰ τοὺς Τούρκους, τὸν παπισμὸ καὶ τὸν προτεσταντισμὸ δὲν ἐννοεῖ; Ὑπῆρχε τότε ἄλλη πίστη στὴν Εὐρώπη;

Σχετικά μέ τό χωρίο ἀπό τήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή, πού ἐπικαλεῖται ὁ π. Γεώργιος, ὁλόκληρος ὁ 14ος στίχος λέει:

«Εὐλογεῖτε τούς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καί μή καταρᾶσθε.»

Ἐδῶ ὁ Ἀπ. Παῦλος διδάσκει ἐμᾶς τούς χριστιανούς νά εὐλογοῦμε καί νά μήν καταριώμαστε αὐτούς, πού μᾶς διώκουν, γιά νά μάθουμε νά μήν μνησικακοῦμε οὔτε νά καταριώμαστε τούς ἐχθρούς μας[9]. Τό ἴδιο μᾶς παραγγέλλει καί ὁ Κύριος, λέγοντας «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ἡμῶν, εὐλογεῖτε τούς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καί προσεύχεσθε ὑπέρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καί διωκόντων ὑμᾶς»[10]. Τό ἴδιο λέει καί ἡ εὐχή τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου.

Βεβαίως, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς τά γνώριζε αὐτά. Ὅμως, τήν ἐποχή τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, οἱ διώκοντες τό ὑπόδουλον γένος ἦταν οἱ Τοῦρκοι καί ὄχι ὁ «πάπας». Γνώριζε ὁ πατρο-Κοσμᾶς ὅτι ὁ Τοῦρκος δέν μᾶς πειράζει τήν πίστη. Μόνο χρήματα θέλει. Ὅμως, ὁ «πάπας», ὡς αἱρετικός, θά μᾶς πείραζε τήν πίστη. Γι’αὐτό καί εἶπε «καλύτερα τούρκικο φέσι, παρά παπική τιάρα». Ἡ κατάρα τοῦ πατρο-Κοσμᾶ στόν «πάπα», δικαιολογεῖται: α) ἀπό τό ὅτι εἶναι αἱρετικός, καί, β) ἀπό τό ὅτι ἤθελε νά προφυλάξει τούς ὑπόδουλους ἀπό τήν ἀλλοίωση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐκ μέρους τοῦ «πάπα». Ἡ κατάρα τοῦ πατρο-Κοσμᾶ ἰσοδυναμεῖ μέ τά ἀναθέματα ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, πού ἐκφωνοῦνται τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τό Συνοδικό τῆς Ζ΄ Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, τά ὁποία ἔχουν καταργήσει τά τελευταῖα χρόνια οἱ Οἰκουμενιστές. Ἑπομένως, ἡ κατάρα καί τό ἀνάθεμα ἐπιτρέπονται μόνο, ὅταν ὑπάρχει αἵρεση.

Ἐπίσης, ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἦταν βαθύς γνώστης καί τοῦ ἄλλου χωρίου ἀπό τό Εὐαγγέλιο τῆς Κρίσεως καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας, τό ὁποῖο ἀποσιωπᾶ ὁ π. Γεώργιος, ὅπου ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λέει: «Πορεύεσθε ἀπ'ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἡτοιμασμένον τῶ διαβόλω καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ»[11]. Ἄς προσέξουμε ἐδῶ τήν λέξη «κατηραμένοι». Αὐτή ἡ λέξη, πού τρομάζει καί ἀναστατώνει τόν κόσμο, εἶναι μέσα στό Εὐαγγέλιο. Αὐτή τή λέξη τή λέει ὁ Χριστός. Λέει λόγο, πού δέν εἶπε ποτέ. Ἐκεῖνος, πού ἦταν ὅλο ἀγάπη καί συγχώρεση, κι ἀκόμη καί γιά τούς σταυρωτές του εἶπε: « Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς…»[12], τώρα εἶναι ὁ ἴδιος, πού ἔρχεται ἀπό τόν οὐρανό καί ἐνώπιον ὅλου τοῦ κόσμου λέει: «Πορεύεσθε ἀπ'ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἡτοιμασμένον τῶ διαβόλω καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ». Αὐτή ἡ κατάρα ὁδηγεῖ στήν κόλαση καί στήν τιμωρία. Ἄς ἀντιληφθοῦμε τί λέει ὁ Χριστός. Λέει καθαρά καί ξάστερα κατάρα καί κατηραμένοι. Ποιοί εἶναι οἱ κατηραμένοι; Εἶναι αὐτοί, πού δέν ἔχουν αὐτιά ν' ἀκούσουν, καί καρδιά νά αἰσθανθοῦν τά λόγια τοῦ Χριστοῦ˙ αὐτοί, πού δέν χύνουν ἕνα δάκρυ γιά τ'ἁμαρτήματά τους˙ αὐτοί, πού δέν τήρησαν τίς ἐντολές Του καί μάλιστα τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης. Εἶναι οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί, οἱ ἀσεβεῖς, οἱ ἄθεοι, οἱ αἱρετικοί, οἱ ἀλλόθρησκοι, οἱ οἰκουμενιστές.

Στή συνέχεια, ὁ π. Γεώργιος χαρακτηρίζει τούς ὑπευθύνους τῶν ἱστολογίων, πού δημοσίευσαν ἐλεγκτικές κριτικές, τίς ὁποῖες ὀνομάζει «ἀγενεῖς καί χυδαῖες ἐπιθέσεις», κατά τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος, ὡς ἀποκομμένους ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, παρασυναγωγές, ὀργανώσεις καί ἐλεύθερους σκοπευτές.

Στό σημεῖο αὐτό θά θέλαμε νά τονίσουμε στόν π. Γεώργιο ὅτι οὐδόλως οἱ ὑπεύθυνοι τῶν ἱστολογίων, στούς ὁποίους ἀναφέρεται, εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, παρασυναγωγές, ὀργανώσεις καί ἐλεύθεροι σκοπευτές, ἀλλά οἱ οἰκουμενιστές θέτουν οὐσιαστικῶς ἑαυτούς ἐκτός Ἐκκλησίας. Τό ὑπογράψαμε αὐτό τό 2009, μαζί μέ ὀκτώ Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες καί πάνω ἀπό 24.000 κληρικούς καί λαϊκούς, στό ἐξαίσιο, θεολογικώτατο καί ἐπιστημονικότατο κείμενο «Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», λέγοντας:

«…Αὐτήν τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχουν ἀποδεχθεῖ πολλοί πατριάρχες, ἀρχιεπίσκοποι, ἐπίσκοποι, κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί. Τήν διδάσκουν «γυμνῆ τῆ κεφαλῆ», τήν ἐφαρμόζουν καί τήν ἐπιβάλλουν στήν πράξη, κοινωνοῦντες παντοιοτρόπως μέ τούς αἱρετικούς, μέ συμπροσευχές, ἀνταλλαγές ἐπισκέψεων, ποιμαντικές συνεργασίες, θέτοντας οὐσιαστικῶς ἑαυτούς ἐκτός Ἐκκλησίας…»[13]

Στή συνέχεια, ὁ π. Γεώργιος ἀναφέρει:

«Ἀκατάληπτη καί λίαν προβληματική παραμένει ἡ ὁποιαδήποτε ἐκ τῶν ἔνδον καί ἀπό τό περιβάλλον ἑνός Ἱεράρχου προερχόμενη κατά μέτωπο ἐπίθεση, ἐναντίον κάποιου ἄλλου Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας.»

Ἐδῶ γίνεται φανερό ὅτι ὁ π. Γεώργιος καί οἱ ὁμόφρονές του οἰκουμενιστές, θέλουν νά ἐπιβάλουν τήν φίμωση τῶν ὑγιῶς καί ὀρθοδόξως ἀντιδρώντων καί ἀντιφρονούντων Ἐπισκόπων. Ἔρχεται, λοιπόν, σέ φανερή ἀντίθεση μέ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του καί μέ τά ἴδια τά λόγια του ὁ π. Γεώργιος, ὅταν, πρός τό τέλος τοῦ ἄρθρου του, ὑπεραμυνόμενος τοῦ ὑπ’ἀριθ. Πρωτ. 187/Διεκπ. 79/15-1-2015 ἐγκυκλίου σημειώματος τῆς ΔΙΣ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ θέμα «Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων καί ἐκ μέρους κληρικῶν και μοναχῶν», ἀναφέρει ὅτι αὐτή «δέν ἀποτελοῦσε ποσῶς «φίμωτρο»». Νά, ὅμως, πού ἄθελά του ἀποκαλύπτεται. Πολύ φοβόμαστε -μακάρι νά μήν ἀληθεύει- ὅτι πίσω ἀπό αὐτή τήν ἐγκύκλιο τῆς ΔΙΣ ὑποβόσκει Φαναριώτικος δάκτυλος. Ἑπομένως, ἡ ἀντίδραση καί ἡ ἐνημέρωση δέν συμφέρει τους οἰκουμενιστές, διότι ἀποκαλύπτει καί ἀκυρώνει τά κρυφά σχέδιά τους, ξυπνᾶ καί εὐαισθητοποιεῖ τό Ὀρθόδοξο ποίμνιο, τό ὁποῖο ἀπορρίπτει μετά βδελυγμίας τά οἰκουμενιστικά μαγειρέματα. Παρέλκει νά τονίσουμε ὅτι κάθε ὑγιής καί ὀρθόδοξη ἀντίδραση στά οἰκουμενιστικά δρώμενα δέν ἀποτελεῖ καθόλου «κατά μέτωπο ἐπίθεση», ἀλλά χρέος ἐλέγχου, προφυλάξεως καί διατηρήσεως τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἔναντι τῆς οἰκουμενιστικῆς λαίλαπας. Εἶναι φυσικό νά δημιουργεῖται θεολογική καί ὄχι προσωπική ἀντιπαράθεση μεταξύ Ἱεραρχῶν, ὅταν ὁ ἕνας ὑπερασπίζεται τήν Ὀρθοδοξία καί ὁ ἄλλος τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι ἐδῶ θίγονται θέματα πίστεως.

Ἀπό’δῶ καί πέρα, ὁ π. Γεώργιος ἀρχίζει τήν συκοφαντική καί ἄδικη ἐπίθεση ἐναντίον τῆς ἐλαχιστότητός μας, χωρίς βέβαια νά ἔχει τά ἀνάλογα ἐπιχειρήματα. Ἄν ἤθελε πραγματικά ὁ π. Γεώργιος ν’ ἀπαντήσει σοβαρά στό κείμενό μας καί ὄχι νά μᾶς σπιλώσει καί νά μᾶς μέμψει ἀδίκως, θά ἔπρεπε νά γράψει ἕνα κείμενο μέ παραπομπές σέ πηγές καί βοηθήματα μέ θεολογική καί ἐπιστημονική ἐπιχειρηματολογία, καί ὄχι προσωπικά λόγια τοῦ ἀέρα.
Λέει, λοιπόν:

«Μιά ἀπό τίς πλέον βάναυσες ἐπιθέσεις κατά τοῦ Μητροπολίτου Ἀργολίδος, ἦταν ἐκείνη ἡ ὁποία προῆλθε ἀπό τόν κάλαμο κληρικοῦ, στενοῦ συνεργάτου ἑνός Ἐπισκόπου, πού θεωρεῖται σημαιοφόρος τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος.»

Ὁ π. Γεώργιος χαρακτηρίζει σκόπιμα τό κείμενό μας ὡς «μιά ἀπό τίς πλέον βάναυσες ἐπιθέσεις κατά τοῦ Μητροπολίτου Ἀργολίδος», γιά νά περάσει τό λανθασμένο μήνυμα ὅτι εἴμαστε ἀκραίοι, φανατικοί, φονταμενταλιστές καί ἐπιθετικοί. Πληροφοροῦμε τόν π. Γεώργιο ὅτι δέν εἴμαστε ‘τζιχαντιστές’, γιά νά ἐπιτιθέμεθα καί νά κόβουμε κεφάλια. Εἴμαστε Ὀρθόδοξοι κληρικοί μέ σπουδές στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί εἰδίκευση στήν Ἁγία Γραφή καί τήν Πατερική Γραμματεία. Ἀντιτιθέμεθα, ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι, στήν παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας, τόν Οἰκουμενισμό, διότι δέν εἶναι διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῶν Πατέρων. Τά ὅσα γράφονται ἐκ μέρους μας, γράφονται μέ πόνο καρδίας καί ὄχι ἀπό κάποια προσωπική ἐμπάθεια καί μῖσος πρός ὁποιοδήποτε πρόσωπο. Τό κίνητρό μας εἶναι ἀνιδιοτελές. Σκοπός μας δέν εἶναι νά θίξουμε τά πρόσωπα, ἀλλά νά στηλιτεύσουμε πλανεμένες ἀπόψεις καί θεωρίες. Βασικός κανόνας μας εἶναι ὅτι πρέπει νά ἀγαπᾶμε τά πρόσωπα, ἀλλά νά ἐλέγχουμε καί νά ἀποστρεφόμαστε τίς πλανεμένες ἰδέες καί τίς ἐνέργειές τους. Στόχος μας, ἐπίσης, εἶναι ἡ ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου διδασκαλίας ἔναντι τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μοναδικό ἐνδιαφέρον μας εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία μας, μόνο μέσα στήν ὁποία ἔχει ὁ ἄνθρωπος σωτηρία, ἡ ὁποία γιά κανένα λόγο καί καμμία σκοπιμότητα δέν πρέπει νά στρεβλώνεται καί νά προδίδεται ἀκόμη καί ἀπό ἀνωτάτους Ὀρθοδόξους ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες καί θεολόγους. Δέν ἐπιτρέπεται ἀντορθόδοξες θέσεις νά προβάλλονται ἐπισήμως ὡς θέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Προσευχόμασθε νά φωτίσει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός τούς μέν Ὀρθοδόξους, πού εἶναι μπλεγμένοι στά δίχτυα τοῦ σατανοκινήτου διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νά μετανοήσουν καί νά ἐγκαταλείψουν αὐτήν τήν σύγχρονη παγίδα τοῦ Διαβόλου, τούς δέ πεπλανημένους αἱρετικούς καί ἑτεροδόξους νά ἐπισυναγάγει διά τῆς μετανοίας καί τῆς ἀποκηρύξεως τῆς πλάνης τους στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική, Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἐάν τό κείμενό μας χαρακτηρίζεται ἐσφαλμένως ὡς «μιά ἀπό τίς πλέον βάναυσες ἐπιθέσεις κατά τοῦ Μητροπολίτου Ἀργολίδος», τότε πῶς πρέπει νά χαρακτηριστοῦν οἱ δύο προαναφερόμενες ἐνέργειες τοῦ Σεβασμιωτάτου;

Στή συνέχεια λέει ὁ π. Γεώργιος:

«Σέ μιά φλύαρη δεκαεξασέλιδη φύρδην μίγδην «ἀπανταχούσα» του, ὁ ἐν λόγω κληρικός δέν δίστασε νά χαρακτηρίσει, μέ οὐκ ὀλίγη ἔπαρση, τόν Μητροπολίτη Νεκτάριο «ἀδιάβαστο», «ἀθεολόγητο», «ἀκριβές ἀντίγραφο καί ὑπόδειγμα Οικουμενιστή Ἐπισκόπου», πού προβάλλει «σαθρά» ἐπιχειρήματα προκειμένου νά τεκμηριώσει τά λεγόμενά του, καί δέν διστάζει νά προβαίνει στήν «νόθευση τῆς (περί Πάπα) προφητείας τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ», ἤ στήν «κολόβωση» ρημάτων τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.»

Ὁ π. Γεώργιος χαρακτηρίζει τό κείμενό μας «φλύαρη δεκαεξασέλιδη φύρδην μίγδην «ἀπανταχούσα» », χαρακτηρισμός πού μᾶλλον ταιριάζει στό δικό του ἄρθρο, ἀλλά καί στό φλύαρο δωδεκασέλιδο φύρδην μίγδην κείμενο τοῦ Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος. Ἡ οὐσία δέν εἶναι πόσες σελίδες εἶναι ἕνα κείμενο, ἀλλά ποιό εἶναι τό περιεχόμενο καί ἡ κατοχύρωσή του.

Λέγει, ὁ π. Γεώργιος, ὅτι ἔχουμε «οὐκ ὀλίγη ἔπαρση». Τό γεγονός, ὅμως, ὅτι τόσο ὁ π. Γεώργιος ὅσο καί ὁ Σεβ. Ἀργολίδος ἀποδεικνύονται μέ τά γραφόμενά τους μεταπατερικοί, ἀμφισβητώντας τούς ἀντιπαπικούς ἁγίους Πατέρες μας, ὅπως τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό καί τόν ἅγιο Μᾶρκο τον Εὐγενικό, γιά χάρη οἰκουμενιστικῶν σκοπιμοτήτων και φιλοδοξιῶν, καταδεικνύει τό ποιός διακατέχεται ἀπό «οὐκ ὀλίγη ἔπαρση». Διότι, τί ἄλλο πρέπει νά διαθέτει κανείς παρά ἑωσφορικό ἐγωισμό, γιά νά θεωρεῖ ὅτι οἱ ἅγιοι Πατέρες εἶναι ξεπερασμένοι γιά τήν ἐποχή μας καί πρέπει νά τεθοῦν στό περιθώριο, ἔτσι ὥστε οἱ σύγχρονοι μεταπατερικοί νά ἀναδειχθοῦν οἱ νέοι πατέρες τῆς ἐποχῆς μας, τοποθετώντας τούς ἑαυτούς τους ὑπεράνω Πατέρων, Συνόδων καί Ἐκκλησίας; Δόξα τῶ Θεῶ, ἐμεῖς δέν ἔχουμε πέσει σέ τέτοια αἵρεση. Θεός φυλάξοι!

Οἱ χαρακτηρισμοί, πού ὁ π. Γεώργιος ἀποδίδει σ’ἐμᾶς, μέ τούς ὁποίους δῆθεν ἀπευθυνθήκαμε στόν Σεβ. Μητρ. Ἀργολίδος εἶναι ἀνακριβεῖς. Οἱ λέξεις «ἀδιάβαστος» καί «ἀθεολόγητος» δέν ὑπάρχουν στά γραφόμενά μας στό κείμενο. Δέν γράψαμε ὅτι ὁ Σεβ. «προβάλλει «σαθρά» ἐπιχειρήματα προκειμένου νά τεκμηριώσει τά λεγόμενά του», ἀλλά ὅτι «οἱ δικαιολογίες τοῦ Σεβ. εἶναι σαθρές». Δέν γράψαμε, ἐπίσης, ὅτι ὁ Σεβ. «δέν διστάζει νά προβαίνει στήν «νόθευση τῆς (περί Πάπα) προφητείας τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ», ἤ στήν «κολόβωση» ρημάτων τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ», ἀλλά ἡ ἐπικεφαλίδα μιᾶς παραγράφου τοῦ κειμένου μας εἶχε ὡς τίτλο «Ἡ νόθευση τῆς προφητείας τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ: «Τόν Πάπα νά καταρᾶσθε»», καί στή συνέχεια γράψαμε «ὁ Σεβ. στήν ἐν λόγω ἐπιστολή δέν δίστασε νά διαστρεβλώσει τόν μεγάλο διδάχο τοῦ Γένους μας, τόν ἱσαπόστολο καί ἐθνομάρτυρα ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό». Μιά ἄλλη ἐπικεφαλίδα ἄλλης παραγράφου τοῦ κειμένου μας εἴχε ὡς τίτλο «Ἡ κολόβωση καί τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ» καί στή συνέχεια γράψαμε ὅτι «στήν ἴδια ἐπιστολή ὁ Σεβ. δέν διστάζει νά ἐπιστρατεύσει τόν ἀντίπαπα καί παπομάστιγα, τόν ἄτλαντα καί μέγα πρόμαχο τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἅγιο Μάρκο ἐπίσκοπο Ἐφέσου τόν Εὐγενικό, παραθέτοντας ὁρισμένα ἀποσπάσματα φράσεών του, τά ὁποία εἰπώθηκαν κατά τήν ληστρική σύνοδο τῆς Φεράρας - Φλωρεντίας» καί ὅτι «θά ἔπρεπε ὁ Σεβ., ἐάν ἤθελε νά μήν κολοβώσει τόν ἅγιο καί νά μήν δώσει μιά παραπλανητική εἰκόνα γι' αὐτόν, νά μνημονεύσει καί ὅσα περί παπισμοῦ εἶπε ὁ Ἅγιος περί τό τέλος τῆς ψευδοσυνόδου (στήν Φλωρεντία), ὅπως ἐπίσης καί μετά τήν ψευδοσύνοδο μέχρι τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεώς του».

Σχετικά μέ τόν ἄτλαντα τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἀγωνιστή ἅγιο Μᾶρκο Ἐφέσου τόν Εὐγενικό, ἔχουμε νά παρατηρήσουμε ὅτι εἶναι πολύ φυσικό ὁ π. Γεώργιος νά στηρίζει τόν Σεβ. Ἀργολίδος στήν στρέβλωση καί κολόβωση τοῦ ἁγίου, διότι ὁ ἴδιος ὁ π. Γεώργιος ἦταν αὐτός, πού πολύ νωρίτερα ἀπό Σεβ. Ἀργολίδος, τόλμησε πρῶτος νά κολοβώσει καί νά στρεβλώσει τόν ἅγιο Μᾶρκο μέ ἄρθρο του[14]. Μᾶλλον, ὁ Σεβ. Ἀργολίδος μαθητεύει στόν π. Γεώργιο.

Στή συνέχεια ἀναρωτιέται ὁ π. Γεώργιος:

«Πῶς, δεκαπέντε, μόλις, μέρες μετά τήν ἐξαπόλυση μιᾶς ἐγκυκλίου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς κατά Ἑλλάδα Ἐκκλησίας περί συνετῆς χρήσεως ἱστοσελίδων ἐκ μέρους «παντός βαθμοῦ» κληρικῶν καί μοναχῶν, (ἐγκυκλίου πού δέν ἀποτελοῦσε ποσῶς «φίμωτρο», ὡς ἐλέχθη, ἀλλά μᾶλλον πρόσκληση σέ κοσμιότητα καί αὐτοσυγκράτηση), πῶς, λοιπόν, ἕνας Ἱεράρχης ἀνέχεται (ἄν δέν εὐλογεῖ) μιάν ἀπρεπέστατη καί ταπεινωτική συμπεριφορά κληρικοῦ του, ἔναντι ἑνός συνεπισκόπου του;»

Μέ τό ἀνωτέρω ἐρώτημα, οὐσιαστικά ὁ π. Γεώργιος ζητᾶ τήν τιμωρία μας μέ βάση τήν πρόσφατη ἐγκύκλιο τῆς ΔΙΣ.

Σχετικά, ὅμως, μέ τήν ἐν λόγω ἐγκύκλιο θά πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι, σύμφωνα μέ τήν Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν[15], ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου καί τῆς διακίνησης τῶν ἰδεῶν εἶναι παράλληλα καί θεῖο δικαίωμα, ὡς ἄμεσα συναπτόμενο μέ τόν πυρήνα τῆς θεόσδοτης ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.

Οἱ «ἐνοχλητικές» στήν Ἱεραρχία ἀναρτήσεις καί δημοσιεύσεις εἶναι αὐτές, πού ἐλέγχουν καί καυτηριάζουν τά κακῶς κείμενα σέ σχέση μέ τά παραδεδομένα. Εἶναι αὐτές, πού ἐλέγχουν τήν ἐκκοσμίκευση τῆς καθόλου ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί ἰδιαίτερα τῶν κληρικῶν κάθε βαθμοῦ καί δικαιοδοσίας. Ἀκόμη πιό πολύ ἐνοχλοῦν οἱ ἱστοσελίδες, πού φιλοξενοῦν καί διακινοῦν ἀπόψεις κατά τῆς ἐκκλησιολογικῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῶν «συμπροσευχῶν» κάθε εἴδους καί τῶν συναφῶν δογματικῶν ἀποκλίσεων ἀπό τά ὀρθά, ὅπως τά περί «βαπτισματικῆς θεολογίας», «θεωρίας τῶν ἐκκλησιαστικῶν κλάδων», «ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν» κ.λπ. Ἐνοχλοῦν ἐκεῖνες οἱ ἱστοσελίδες, πού ἔχουν τό θάρρος νά διαδίδουν καί νά ὁμολογοῦν τά ὀρθά, «ἑπόμεναι τοῖς ἁγίοις πατράσιν».

Τίθενται, λοιπόν, τά παρακάτω ἐρωτήματα: Εἶναι λόγος ἐμπαθής καί προσβλητικός ἐκεῖνος, μέ τόν ὁποῖο ἐλέγχονται πρόσωπα καί καταστάσεις γιά ἐκκοσμίκευση καί ἐγκατάλειψη τῶν ὀρθοδόξων προτύπων; Εἶναι λόγος παραταξιακός, προπαγανδιστικός καί σχισματικός ἐκεῖνος, μέ τόν ὁποῖο ἐλέγχονται ἱεράρχες καί πνευματικοί ταγοί γιά νόθευση τῶν ὀρθόδοξων δογμάτων καί τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας, γιά οἰκουμενισμό καί ἀπροϋπόθετο δογματικά φιλενωτισμό;

Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς ἔχουν προειδοποιήσει ὅτι στούς ἐσχάτους καιρούς τό φυσικό θά θεωρεῖται ἀφύσικο, ἐνῶ τό ἀφύσικο ὡς φυσικό. Τό κατά φύσιν θά θεωρεῖται παρά φύσιν, ἐνῶ τό παρά φύσιν ὡς κατά φύσιν. Ἡ Ὀρθοδοξία θά θεωρεῖται αἵρεση, ἐνῶ ἡ αἵρεση καί δή ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς Ὀρθοδοξία. Ὁ Ὀρθόδοξος ὡς αἱρετικός, ἐνῶ ὁ αἱρετικός καί οἰκουμενιστής ὡς Ὀρθόδοξος. Ἐάν κάποιος σήμερα δεν εἶναι οἰκουμενιστής, δεν εἶναι χριστιανός.

Ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου διασφαλίζεται ἀπό τά ἄρθρα τοῦ Συντάγματος 5 παρ. 1, 5Α, 14 παρ. 1 καί 2 καί ἀπό τό ἄρθρο 10 τῆς ΕΣΔΑ, πού ἔχει ὑπερνομοθετική ἰσχύ. Κανείς δέν ἐξαιρεῖται ἀπό τήν ἐλευθερία τοῦ λόγου. Ἑπομένως, οἱ κληρικοί καί οἱ μοναχοί ἀπολαμβάνουν πλήρως τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, ὅπως καί κάθε ἄλλος πολίτης. Ἤδη αὐτό ἔχει κριθεῖ ἀμετάκλητα ἀπό τό ΣτΕ. Θά μπορούσαμε νά ἀντιστρέψουμε τό ἐρώτημα τοῦ π. Γεωργίου γιά τό πῶς δέν μᾶς τιμωρεῖ ὁ Ἐπίσκοπός μας καί νά τό διατυπώσουμε ὡς ἐξῆς: Πῶς ἕνα καί πλέον αἰώνα τώρα οἱ παντός βαθμοῦ οἰκουμενιστές κληρικοί, δέν ἔχουν ἐπιτιμηθεῖ ἀκόμη μέ τήν ποινή τῆς καθαιρέσεως, πού προβλέπουν οἱ Θεῖοι καί Ἱεροί Κανόνες γιά περιπτώσεις ἐμφανοῦς καταπατήσεώς τους;

Καί καταλήγει τό ἄρθρο του ὁ π. Γεώργιος, λέγοντας:

«... παρόμοια φαινόμενα, ἄν μή τί ἄλλο, δηλώνουν πώς «κάτι σάπιο ὑπάρχει στό βασίλειο τῆς Δανιμαρκίας» (Σαίπξπηρ, «Ἄμλετ»)».

Ἐδῶ θά πρέπει νά πανηγυρίσουμε, γιατί ἐπιτέλους ὁ π. Γεώργιος θυμήθηκε νά βάλει καί μιά παραπομπή, ἔστω καί στό τέλος. Καί τί εἴδους παραπομπή! Ὄχι, βεβαίως στούς ἁγίους Πατέρες, πού τούς θεωρεῖ παρακατιανούς, ἀλλά στόν Σαίξπηρ. Ὁ Σαίξπηρ εἶναι γιά τόν π. Γεώργιο «πατήρ».

Θά θέλαμε, κατακλείοντας, νά ἀντιστρέψουμε καί πάλι τήν τελευταία φράση τοῦ π. Γεωργίου, στηριζόμενοι στίς τελευταῖες πρόσφατες πληροφορίες σχετικά μέ τήν ἀπενοχοποίηση τοῦ κολοφῶνος καί τῆς κορωνίδος τῶν ἁμαρτιῶν, τοῦ αἰσχίστου καί καταδικαστέου σοδομικοῦ πάθους τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας και φυσιολογίας, στίς πρόσφατες συζητήσεις τῆς διορθοδόξου προπαρασκευαστικῆς ἐπιτροπῆς στή Γενεύη[16], στήν ὁποία βασικό μέλος εἶναι καί ὁ π. Γεώργιος, σχετικά μέ τήν θεματολογία τῆς συγκληθησομένης - ἐκτός ἀπροόπτου - Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τό 2016. Μήπως, λοιπόν, παρόμοια φαινόμενα, ἄν μή τί ἄλλο, δηλώνουν πώς κάτι σάπιο ὑπάρχει στό βασίλειο τῶν οἰκουμενιστῶν;

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

[1] http://www.amen.gr/article20623

[2] http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_13.html, http://apotixisi.blogspot.gr/2015/01/blog-post_14.html#more, http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2015/01/blog-post_51.html, http://www.imp.gr/images/Antiairetika/sxolio%20se%208libero%20episkopiko%20atophma.pdf.

[3] Ἐφημ. Παραπολιτικά, Ἀργολίδα, καί http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_27.html

[4] http://aktines.blogspot.gr/2015/01/blog-post_793.html

[5] ΑΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, Πρὸς ὑπεράσπισι τοῦ «παναγιωτάτου» πάπα Ῥώμης καὶ τοῦ «καημένου» ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, Χριστιανικὴ Σπίθα, φύλλα 684-687, Μάιος - Αὔγουστος 2010. http://www.symbole.gr/component/content/article/146-chrphi/967-augkan

[6] Ὀρθόδοξος Τύπος (31-10-2014) 1, 6 καί Θεοδρομία ΙΣΤ3 (Ἰούλιος-Σεπτέμβριος 2014) 332-348.

[7] ΕΥΘΥΜΙΑ ΜΟΝΑΧΗ, Ἡγουμένη τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, Μεγαδένδρου Θέρμου, Τῶν Πανελλήνων ὁ Ἅγιος, Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Μεγαδένδρου, Ἀθῆναι 2009.

[8] Βλ. τὴν Η´ Διδαχὴ εἰς Ἐπισκόπου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ἔνθ᾽ ἀνωτ., σ. 286 καὶ εἰς ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, 1714-1779. Ἡ βακτηρία τῶν σκλάβων. Τὸ καύχημα τῶν Αἰτωλῶν. Βίος, Διδαχὲς καὶ ἀσματικὴ Ἀκολουθία, ἐκδ. Ὀρθοδόξου Φιλανθρωπικοῦ Συλλόγου ΜΙΚΡΑ ΖΥΜΗ, Θέρμου Αἰτωλίας, 20054 , σ. 160.

[9] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ἈΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Ἑρμηνεία εἰς τάς ΙΔ΄ ἐπιστολάς τοῦ Ἀπ. Παύλου, τ. Α΄, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσ/κη 1989, σσ. 284-285.

[10] Ματθ. 5, 44.

[11] Ματθ. 25, 41.

[12] Λουκ. 23, 34.

[13] ΣΥΝΑΞΙΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Ὁμολογία πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Ἰούλιος 2009, σ. 25.

[14] Μ. ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΤΣΗΣ, Τί εἶναι ἡ πρεσβυτέρα Ρώμη; ‘Μόρφωμα’ ἤ Ἐκκλησία; 7-4-2014, http://fanarion.blogspot.gr/2014/04/blog-post_8910.html καί http://www.imp.gr/images/Antiairetika/AGIOS%20MARKOS%20O%20EYGENIKOS.pdf

[15] ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Σκέψεις καί παρατηρήσεις στό ὑπ’ἀριθ. πρωτ. 187/Διεκπ. 79/15-1-2015 ἐγκύκλιο σημείωμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μέ θέμα «Λειτουργία ἱστοσελίδων ἐκ μέρους ἐκκλησιαστικῶν φορέων και ἐκ μέρους κληρικῶν και μοναχῶν», http://aktines.blogspot.gr/2015/01/blog-post_525.html

[16] Ἡ ὀμοφυλοφιλία, μήλον τῆς ἔριδος γιά τούς Ὀρθόδοξους Ἱεράρχες στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης, 03–03–2015, http://www.agioritikovima.gr/arthrografia/item/55136 καί ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Πνευματική τορπίλλη ἡ ὀμοφυλοφιλία κατά τήν προετοιμασίαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου», Ὀρθόδοξος Τύπος (13-3-2015) 1, 7.

Πηγή: Θρησκευτικά

Η παραπάνω εικόνα δεν είναι ούτε από την Σαουδική Αραβία, ούτε από το Πακιστάν. Είναι από το πομακοχώρι Γλαύκη του νομού Ξάνθης. Μικρά παιδιά ¨εφορμούνε¨ με σπαθιά στους γκιαούρηδες…Aν μάλιστα αυτά είναι που προβάλλονται δημόσια, αναλογιστείτε τι θα διδάσκονται εντός των αιθουσών στα μαθήματα Κορανίου…

Ιμάμης στην Γλαύκη είναι ο γνωστός μας ο Ερκάν Αζίζογλου, που φυσικά υπάγεται στην ψευδομουφτή Αχμέτ Μέτε .

Ας δούμε όμως τι έγραψε σχετικά ο ίδιος ο ιμάμης στο FB.

Ερκαν Αζίζογλου: H 2η Καλοκαιρινή μας εκδήλωση που οργάνωσαν οι μαθητές των μαθημάτων Κορανίου, πρόσθεσε γιορτή στην γιορτή μας…Συγχαίρω τους μαθητές μας. Ο Δημιουργός μου να παραχωρήσει να ζούνε στηρίζοντας τις πνευματικές και εθνικές τους αξίες… Συγχαίρω τις αδερφές μας Εμινέ Μπόζογλου, Ιπέκ Σαρί, Σογκούλ Ρόγκο και Μπουσρά Μπέλτσο που καταβάλλοντας προσπάθεια το καλοκαίρι, ετοίμασαν τους μαθητές μας…

Ο Αλλάχ να βοηθάει αυτούς που βοήθησαν υλικά και ηθικά στην διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης.

Εκ μέρους του λαού της Γλαύκης ευχαριστώ τον πρόξενο της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κομοτηνή Κύριο Ιμπραήμ Χαλίλ Σακλί, τον ενάρετο μουφτή Ξάνθης Κύριο Αχμέτ Μέτε, τον βουλευτή Κύριο Χουσείν Ζεϊμπέκ , τον δήμαρχο Μύκης Κύριο Τζεμίλ Καμπζά και όλους του μουσαφίρηδες που μετείχαν στην εκδήλωση.¨

Ενδιαφέρον προβλέπεται το μέλλον στην Θράκη…

Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να μην καταφέρονται τόσο κατά των διοργανωτών της εκδήλωσης, διότι έτσι ¨χάνουμε το δάσος¨. Αν δεν ήταν ο Ερκάν και ο Αχμέτ θα ήταν π.χ. ο Χασάν και ο Απτί , τα ονόματα δεν έχουν σημασία, η Τουρκία βρίσκει πάντα τουρκόψυχους να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της.

Οι διοργανωτές φέρονται έτσι και θα κάνουν και χειρότερα, διότι εμείς και κυρίως ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ τους το επιτρέπουν…

Ελληνική κυβέρνηση υπάρχει; Να θυμίσουμε πως στην Αυστρία μετά από την εμφάνιση παρόμοιων εικόνων, το κράτος εκεί έκλεισε 7 τζαμιά και απέλασε 40 ιμάμηδες.Εδώ θα γίνει τίποτε;

Ή μήπως επειδή ήταν παρών και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζεϊμπέκ, αυτό τα εξαγνίζει όλα;

Δείτε πέρσι την ίδια εκδήλωση με τους ίδιους παράγοντες στην διοργάνωση http://tourkikanea.gr/2017/09/mete-179/

(Πηγή: Τουρκικά Νέα)

Παράρτημα:

Τζιχάντ (στην Αραβική, «αγώνας, πάλη», «μάχη») είναι θρησκευτικό καθήκον το οποίο επιβάλλει στους μουσουλμάνους τον πόλεμο για τη διάδοση του Ισλάμ. Η λέξη με την πάροδο του χρόνου κατέληξε να σημαίνει οποιαδήποτε σύγκρουση η οποία προκαλείται για λόγους αρχής ή πίστης, και συχνά μεταφράζεται ως «ιερός πόλεμος». (Πηγή: http://www.istoria.gr/nov01/4.htm)

Ἦταν κάποιο ἀνδρόγυνο εὐλαβὲς καὶ εἶχαν ἐννιὰ παιδιά. Ὁ σύζυγος ἦταν πάρα πολὺ εὐλαβὴς καὶ ὀλίγον τί ζηλωτὴς στὰ πνευματικά. Κατὰ γράμμα ἤθελε νὰ τὰ κάνει ὅλα σὰν καλόγερος. Ἡ γυναίκα παραπονιόταν στὸ Γέροντα ὅτι κουράζεται καὶ θέλει βοήθεια. Ὅταν ἐρχόταν στὴ Μονὴ τὸ βράδυ μόνη της ἡ σύζυγος μὲ τὰ παιδιὰ κλαίγανε, φώναζαν αὐτά, ἔκλαιγε καὶ αὐτὴ γιατί κουραζόταν... Αὐτὸς πήγαινε σ’ ἕνα παρεκκλήσι τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ἔκανε μετάνοιες, κομποσχοίνι καὶ ἀγρυπνοῦσε.

Ἡ σύζυγος παραπονιόταν καὶ ἔκλαιγε στὸν Γέροντα καὶ εἶχε δίκιο.

Τὴν ἄλλη μέρα ὁ Γέροντας μόλις τοὺς εἶδε στὴν αὐλὴ μαζὶ κατάλαβε ὅτι κάτι συμβαίνει καὶ ὅτι εἶχαν ἔλθει σὲ καυγὰ μεταξύ τους.

Ὁ Γέροντας μιλάει μὲ γλυκὰ λόγια καὶ διάκριση γιὰ νὰ παρηγορήσει τὴν πονεμένη μητέρα καὶ κουρασμένη καὶ διακριτικὰ μὲ τὸ χαμόγελο λέει στὸν πατέρα: «Σὲ χάρηκα, ἀπόψε. Ἔψαλλες ὅλη τὴ νύκτα καὶ προσευχόσουν. Καλὰ ἔκανες! Ἀλλὰ θὰ εἶχε μεγαλύτερη εὐλογία καὶ μισθό, ἂν καθόσουν μισὴ ὥρα καὶ ὄχι τρεῖς ὧρες καὶ ἤσουν κοντὰ στὴ γυναίκα καὶ τὴ βοηθοῦσες γιὰ τὰ παιδιὰ νὰ φᾶνε καὶ νὰ κοιμηθοῦν. Γιατί γιὰ σᾶς τοὺς παντρεμένους κομποσχοίνια καὶ μετάνοιες εἶναι τὰ παιδιά σας. Ὅταν μεγαλώσουν θάχετε καιρὸ νὰ κάνετε… «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος». Νὰ γίνεται πάντα κάτι ἐν κοινὴ συναινέσει.

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

«Πρό τής εισόδου τού στενού, τού αποτελούντος μικράν κοιλάδα, εψάλησαν αι συνήθεις τότε εις τόν τουρκικόν στρατόν πρό τής μάχης ευχαί καί ερρίφθησαν ομοβροντίαι καί κανονιοβολισμοί πρός εκφόβισιν τών Ελλήνων. Ο τουρκικός στρατός εβάδισε πρός τό στενόν. Προηγείτο τό πυροβολικόν καί ακολουθούσαν τό πεζικόν καί τό ιππικόν. Ισχυρά δύναμις εφώρμησε κατά πρώτον κατά τών ανιχνευθείσων πρό διημέρου θέσεων τού Κοντοσόπουλου καί τού Καλύβα.

Ο Μπεϋράν πασσάς αντιληφθείς τό ισχυρόν τής θέσεως διηύθυνε κατά τού δεξιού τών Ελλήνων στρατόν εκ τεσσάρων χιλιάδων. Ήρχισε τότε εκεί σφοδρά μάχη, πρός τήν οποίαν έσπευσε καί ο ευρισκόμενος πρός τήν έξοδον τής κοιλάδος Γκούρας. Αλλ’ η ορμή τού πολλού εκείνου τουρκικού στρατού ήτο τόση, ώστε οι εξ αρχής τοποθετημένοι εκεί Έλληνες οπλαρχηγοί υπεχώρησαν πρός τά υψηλότερα τού λόφου καί ο Γκούρας ανήλθε πρός τήν ράχιν τών Βασιλικών. Ο Κοντοσόπουλος είχεν ήδη τραυματισθή πρός τόν γοφόν καί μετεφέρετο από τούς άνδρας του.

Δι’ ολίγην ώραν οι Τούρκοι ανεθάρρησαν, φαντασθέντες ότι διεσκόρπισαν οριστικώς τούς ευρεθέντας πρός αυτών Έλληνας. Αλλ’ ο γοργότατος καί στρατηγικός Γκούρας έσπευσε μέ τούς άλλους οπλαρχηγούς εκ τών πλαγίων πρός τά εμπρός καί κατέλαβε μίαν παλαιάν εκκλησιάν. Εκείθεν ήνοιξε πύρ εναντίον τών προχωρούντων Τούρκων κατά μέτωπον.

Η μάχη ήρχισεν εκ νέου σφόδρα καί πεισματώδης καί από τά δύο μέρη. Μετά μίαν ώραν κατέφθασεν ο Βασίλειος Μπούσγος μέ τόν Μήτρον Τριανταφυλλίναν καί τόν Λάππαν από τήν Λειβαδιάν, μέ πυροβολισμούς εξ αποστάσεως, πού ενεθάρρυναν τούς αμυνόμενους. Κατέφθασε μετ’ ολίγον από τήν Φοντάναν καί ο Παπανδρέας καί εκτύπησε τήν οπισθοφυλακήν τού εχθρού, πού είχε μαζί της αρκετά κανόνια.

Τότε ηκούσθη μία κραυγή:

– «Έρχεται ο Δυσσέας!»

Ο Οδυσσεύς Ανδρούτσος δέν ευρίσκετο εκεί, αλλ’ η κραυγή εκείνη ήτο σκόπιμος. Τό όνομά του επροκαλούσε εις τήν Ρούμελην τόν φόβον πού ενέπνεεν εις τούς Τούρκους τής Πελοποννήσου τό όνομα τού Κολοκοτρώνη. Επεκράτησε μετά τούτο εις τάς τάξεις τών Τούρκων στρατιωτών μικρά σύγχυσις. Κατά τήν ψυχολογικήν αυτήν στιγμήν ο Γκούρας ενήργησε επιδεξιώτατα στρατηγικήν κίνησιν. Άφησε τούς άλλους νά συνεχίσουν τήν άμυναν απέναντι τού κατά μέτωπον επιτιθέμενου στρατού καί παραλαβών τόν Ρούκην έκαμε γοργόν ελιγμόν πρός τά οπίσω καί προσέλαβε τόν εχθρόν από τά νώτα.»

Διονύσιος Κόκκινος – Ελληνική Επανάστασις

Οι Τούρκοι αρχικά υποτίμησαν τόν εχθρό καί νόμιζαν ότι θά περνούσαν εύκολα από τό πέρασμα τών Βασιλικών. Μέ τό πέρασμα τού χρόνου όμως οι Έλληνες άρχισαν νά τούς κλείνουν τά περάσματα καί νά τούς περικυκλώνουν. Όταν βγήκαν καί τά γιαταγάνια από τίς θήκες, οι Τούρκοι πανικοβλήθηκαν καί άρχισαν νά τρέχουν γιά νά σωθούν μέσα στά δύσβατα καί δασώδη μονοπάτια. Ήταν όμως αργά. Περικυκλωμένοι όπως ήταν από όλες τίς μεριές, αποδεκατίστηκαν. Ζητούσαν οίκτο καί φώναζαν: «Αλλάχ, Αλλάχ ράι (έλεος) καπιτάν!»

Ο Μεμίς πασάς έπεσε νεκρός από τόν ίδιο τόν Γκούρα, ενώ σκοτώθηκε καί ο γιός τού Μπεϋράν πασά. Ο ίδιος ο πασάς εγκατέλειψε τή μάχη, τρέχοντας πρός τό Ζητούνι, ενώ οι νικητές έσφαζαν τά υπολλείματα τού στρατού του. Περίπου 1000 ήταν οι Τούρκοι νεκροί, ενώ όλα τά εφόδια πού είχαν εγκαταλειφθεί στήν Πλατανιά, πέρασαν στά χέρια τών νικητών. Στά χέρια τους έπεσαν επίσης οκτώ κανόνια, εκατοντάδες άλογα, καμήλες, βουβάλια, δεκάδες αραμπάδες, τουρκικές σημαίες καί τό περίφημο μπουγιούκ (μεγάλο) μπαϊράκι, η σημαία τής εφόδου.

Ο Γκούρας έπαθε αγκύλωση στά δάκτυλα από τό πιάσιμο τού σπαθιού καί όταν ζήτησε από τόν Μπαλαούρα νερό γιά νά πιεί, ο τελευταίος δέν μπόρεσε νά βρεί καθαρό νερό στό ποτάμι, καθώς ήταν κόκκινο από τό αίμα τών Τούρκων σκοτωμένων. Μεταξύ τών διακοσίων Τούρκων αιχμαλώτων ήταν καί ο Αλβανός Φράσσαρης. Ο Φράσσαρης είχε ξαναπιαστεί αιχμάλωτος τών Ελλήνων καί τόν είχαν ανταλλάξει μέ τόν Γιώργο Δυοβουνιώτη, ο οποίος κρατείτο από τόν Χουρσίτ. Ο Φράσσαρης τότε είχε ορκιστεί ότι δέν θά ξαναπολεμήσει εναντίον τών Ρωμιών. Γιά αυτή του τήν μπαμπεσιά οι Αγοργιανίτες τόν έγδαραν ζωντανό, μιμούμενοι τίς βάρβαρες συνήθειες τών πασάδων. Ο σουλτάνος δέν μπόρεσε νά χωνέψει αυτή τήν ατιμωτική ήττα από τό στρατηγό του καί λίγο αργότερα έστειλε τούς δήμιους γιά νά τόν εκτελέσουν.

Πηγή: Αγία Σοφία, Αβέρωφ

Η μυστική βρετανο-αμερικανική κατανόηση που επιτεύχθηκε στις 14 Αυγούστου 1974, και η καταφανής παραβίαση του διεθνούς δικαίου

Συνειδητοποιούμε ότι, σε αυτό το δράμα, ο κ. Callaghan ήταν ο καβαλάρης και ο Δρ Kissinger ήταν το άλογο. Ακόμη, πιο σημαντικό, μαθαίνουμε ότι και οι δύο γνώριζαν ότι η Τουρκία ακολουθούσε μια προκλητική στρατηγική, την οποία ο κ. Callaghan χαρακτήρισε ως «άβολα κοντά στον Χίτλερ». Είχε δίκαιο

Ο Gavin Williamson, γεννηθείς στις 25 Ιουνίου 1976, είναι ο πρώτος Υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου (‘ΗΒ’) που γεννήθηκε μετά το 1974. Στις 7 Αυγούστου 2018, ο 42χρονος κ. Williamson έδωσε στην Washington D.C. μια ενδιαφέρουσα ομιλία, όπου καυχήθηκε ότι η χώρα του διατηρεί «μια δύναμη για αλλαγή, μια δύναμη για το καλό [και] μια δύναμη φωτός που στέκει ως φάρος στον κόσμο …».

Στη συνέχεια, ο κ. Williamson διαβίβασε το ακόλουθο μήνυμα:

«Είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε οποιαδήποτε κατάσταση σε οποιαδήποτε στιγμή. Έχουμε στρατεύματα σε όλη την υφήλιο, [έτσι] εμείς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις υπεράκτιές μας περιοχές στο Γιβραλτάρ, τις Κυρίαρχες Περιοχές των Βάσεων στην Κύπρο, τη νήσο της Αναλήψεως, τις νήσους Φόκλαντ και τις περιοχές στον Βρετανικό Ινδικό Ωκεανό…».

Και πρόσθεσε:

«Το να είσαι έτοιμος είναι ένα πράγμα, αλλά το ΗΒ έχει και την αποφασιστικότητα να δράσει, την αποφασιστικότητα να χρησιμοποιήσει τη χρήση στρατιωτικής δύναμης όταν άλλα μέτρα αποτυγχάνουν [και] την ετοιμότητα να ενεργήσει όπου άλλοι δεν μπορούν ή δεν θα πάνε…».

Επίσης, ο κ. Williamson αναφέρθηκε στους «νόμους» και στα «συστήματα, με τα οποία όλοι μας… κερδίζουμε και έχουμε καθήκον να προστατεύουμε». Ολοκλήρωσε την ομιλία του με μια αμφίβολη διακήρυξη: «Πάντοτε ενεργούμε» οποτεδήποτε «αντιληφθούμε ότι είναι για το συμφέρον μας ή όταν είναι σωστό» (Πηγή: www.gov.uk/government/speeches/defence-secretary-at-atlantic-council).

Υπό το φως των πιο πάνω, οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας (‘ΚΔ’) δικαιούνται να κάνουν κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τις ενέργειες και παραλείψεις του HB 44 χρόνια προτού μιλήσει ο κ. Williamson.

Το ΗΒ και η δεύτερη εισβολή

Όταν η Τουρκία ξεκίνησε τη δεύτερη εισβολή εναντίον της ΚΔ στις 14 Αυγούστου 1974, μήπως το ΗΒ έδειξε οποιαδήποτε «προθυμία να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη» για να υπερασπιστεί την ΚΔ και για να τιμήσει την «εγγύηση» που είχε δώσει μέσω της Συνθήκης Εγγυήσεως το 1960;

Ανταποκρίθηκε επάξια το HB ως «μια δύναμη για το καλό» που υποστηρίζει το διεθνές δίκαιο;

Μήπως το HB χρησιμοποίησε τις βρετανικές Βάσεις για να σώσει την Κυπριακή Δημοκρατία από τον εισβολέα;

Ως Βρετανός πολίτης που σέβεται τον ζωτικό ρόλο του ΗΒ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και που προασπίζει το άξιο αγγλικό σύστημα δικαιοσύνης, λυπάμαι που το λέω, αλλά οι απαντήσεις σε καθεμιάν από τις ερωτήσεις είναι ένα βροντερό «όχι». Απεναντίας, στις 14 Αυγούστου 1974, η τότε εργατική βρετανική κυβέρνηση ενήργησε ως ένα διακριτικό βοήθημα στην τουρκική στρατηγική.

Τα αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτό περιλαμβάνουν ένα σημαντικό αποδεσμευμένο έγγραφο του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, που καταγράφει μιαν αποκαλυπτική τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Αμερικανού Προέδρου Gerald Ford, του Dr. Henry Kissinger, Αμερικανικού Υπ. Εξωτερικών, και του James (Jim) Callaghan, Βρετανού Υπ. Εξωτερικών.

Η συνομιλία διεξήχθη στη 1.45 μ.μ. (ώρα Λονδίνου), στις 14 Αυγούστου 1974, λίγες ώρες μετά την έναρξη της δεύτερης εισβολής. Σε αυτήν την περίπτωση, η Τουρκία δεν είχε κανένα πρόσχημα να εισβάλει. Μέχρι τις 24 Ιουλίου 1974, τέσσερεις ημέρες μετά την πρώτη εισβολή, υποτίθεται εις απάντησιν ενός πραξικοπήματος στη Λευκωσία στις 15 Ιουλίου, αμφότερες η χούντα των Αθηνών και το ολιγοήμερο χουντικό καθεστώς στη Λευκωσία είχαν αντικατασταθεί.

Η συνομιλία Ford, Kissinger, Callaghan

Κάθε πολίτης της ΚΔ πρέπει να γνωρίζει την ακόλουθη συνομιλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μια συγκαλυμμένη βρετανο-αμερικανική κατανόηση με μακροπρόθεσμες συνέπειες:

«Dr. Kissinger: Jim, ποια είναι η γνώμη σου για το πού στεκόμαστε;

Υπουργός Εξωτερικών [Callaghan]: Λοιπόν, μόλις σκεφτόμουνα - νομίζω με στρατιωτικούς όρους, σίγουρα οι Τούρκοι θα συνεχίσουν μέχρι να εξασφαλίσουν τη γραμμή που είχαν υπόψη τους στον χάρτη, και, κυνικά, ας ελπίζουμε θα την πάρουν γρήγορα.

Dr Kissinger: Συμφωνώ…

Υπουργός Εξωτερικών [Callaghan]: Henry, αν μπορώ να συνοψίσω την κατάσταση με δύο λόγια, νομίζω έχει ως εξής: Οι Τούρκοι έχουν καλή υπόθεση. Κατά τη γνώμη μου, αυτό τώρα μπορεί να λυθεί μόνο με τη δημιουργία μιας ζώνης. Μιας ζώνης στην οποία θα έχουν αυτονομία σε μια ομόσπονδη δημοκρατία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διαπραγμάτευση, όμως, με τη σημερινή κατάσταση, κανένας δεν μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε με κάτι τέτοιο. Έτσι, θα έχουμε μια στρατιωτική λύση προς το παρόν, στην οποία θα αστυνομεύουν το δικό τους [ντε φάκτο] σύνορο. Θα έχουμε μια μεγάλη ανταλλαγή πληθυσμού, με τους Έλληνες να φεύγουν και μετά, απλώς, θα αφήσουμε τη διπλωματία να αναλάβει, μέχρι να δούμε την ευκαιρία, γι' ακόμα μια φορά, αν μπορούμε να βρούμε μια ειρηνική λύση στη νήσο. Τώρα, όσον αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία, είναι η Ελλάδα που θα χρειαστεί μασάζ, γιατί οι Τούρκοι είναι πολύ σοβινιστές, μάλιστα, άβολα, κοντά στον Χίτλερ, κατ’ μένα [‘too close to Hitler for my liking’]. Εντάξει;

Δρ. Kissinger: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Jim. Και η τραγωδία είναι ότι θα μπορούσε να διευθετηθεί το θέμα μέσω διπλωματίας…

Υπ. Εξωτερικών [Callaghan]: Σε πιστεύω. Λοιπόν, αντίο γέροντα και κάθε καλό σε σένα και τις ασχολίες σου…».

Το προαναφερθέν έγγραφο, που καταγράφει τη συνομιλία, κρατήθηκε μυστικό για 30 χρόνια. Αποδεσμεύθηκε την 1ην Ιανουαρίου 2005, λίγους μήνες μετά τα «ξεχωριστά, ταυτόχρονα δημοψηφίσματα» σχετικά με το κακόφημο «Σχέδιο Ανάν», τα θεμέλια του οποίου περιλαμβάνονταν στην κατανόηση που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της συνομιλίας.

Σήμερα, το έγγραφο βρίσκεται σε πρωθυπουργικό φάκελο με αριθμό PREM 16/20 στο Εθνικό Αρχείο του HB, όπου το εντόπισα στην αρχική του μορφή (Έχουν αναπαραχθεί αντίγραφα στο βιβλίο Britain in Cyprus του William Mallinson και στο The Southern Flank in Crisis, 1973-1976, μία ανθολογία εγγράφων που ετοίμασαν οι Keith Hamilton και Patrick Salmon του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών.)

Το έγγραφο

Τι μαθαίνουμε από το έγγραφο;

Πρώτον, συνειδητοποιούμε ότι σε αυτό το δράμα, ο κ. Callaghan ήταν ο καβαλάρης και ο Δρ Kissinger ήταν το άλογο. Ακόμη, πιο σημαντικό, μαθαίνουμε ότι και οι δύο γνώριζαν ότι η Τουρκία ακολουθούσε μια προκλητική στρατηγική, την οποία ο κ. Callaghan χαρακτήρισε ως «άβολα κοντά στον Χίτλερ». Είχε δίκαιο.

Η Τουρκία ακολουθούσε τ’ αχνάρια της Γερμανίας των Ναζί, που είχε εισβάλει, κατακτήσει, κάνει εθνικο-θρησκευτικό ξεκαθάρισμα και διχοτομήσει στη βάση «ζωνών» αρκετές κυρίαρχες χώρες. Αυτό αποδείχθηκε, π.χ., στην Πολωνία το 1939, στη Γαλλία το 1940 και στην Ελλάδα το 1941.

Παρ’ όλα αυτά, ούτε το ΗΒ, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν στρατιωτική δράση για να σταματήσουν τη δεύτερη εισβολή. Αντίθετα, ο κ. Callaghan και ο Δρ. Kissinger, δύο βετεράνοι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενέκριναν και διευκόλυναν τους στόχους της εισβολής. Η στάση αυτή ήταν ασυμβίβαστη με το καθήκον του ΗΒ, σύμφωνα με το άρθρο ΙΙ της Συνθήκης Εγγυήσεως, να «αναγνωρίσει και να εγγυηθεί την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της ΚΔ».

Δεύτερον, σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν θα έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί επειγόντως οι Συμβάσεις της Γενεύης του 1949, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1950 και άλλες συνθήκες, δεν πρόσφεραν καμία προστασία στους ευάλωτους εκείνους ανθρώπους για την προστασία των οποίων είχαν σχεδιαστεί. Γιατί; Ο βασικός λόγος είναι ότι η Τουρκία παραβίασε κατάφωρα τα νομικά κείμενα πoυ αντιπροσώπευαν μιαν ανθρώπινη απάντηση στην απωθητική συμπεριφορά της ναζιστικής Γερμανίας.

Τρίτον, η βρετανο-αμερικανική κατανόηση της 14ης Αυγούστου 1974 αποτελεί ένα ανήθικο μέρος των ραγισμένων νεο-οθωμανικών θεμελίων της προτεινόμενης «δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας». Συνεπώς, έχοντας υπόψη την άψογη θέση του Αμερικανού Chief Justice Earl Warren, ο οποίος το 1963 είπε «σε μια πολιτισμένη κοινωνία, ο νόμος επιπλέει σε μια θάλασσα ηθών», η προτεινόμενη «ομοσπονδία» φαίνεται ότι κάθεται πάνω σε μια καταβόθρα απανθρωπιάς.

Τέλος, η συνομιλία της 14ης Αυγούστου 1974 δείχνει ότι ο Βρετανός Υπουργός Άμυνας παραπληροφόρησε το ακροατήριό του στις 7 Αυγούστου 2018, όταν ισχυρίστηκε ότι «είμαστε ένα έθνος που πάντοτε ενεργεί» όταν «είναι για το συμφέρον μας ή όταν είναι σωστό». Στις 14 Αυγούστου 1974, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν «ενήργησε» και οι συνέπειες ήταν καταστροφικές.

Με βάση τα ανωτέρω, τα θύματα του εισβολέα πρέπει να αναζητήσουν κάτι που κάθε πολιτισμένος Βρετανός πολίτης αναμένει να παραδοθεί όπου υπάρχει παρατεταμένη αδικία - μία δημόσια έρευνα (a public inquiry) σε συνδυασμό με την εφαρμογή της αστικής και της ποινικής δικαιοσύνης.

Πηγή: (Σημερινή), Ινφογνώμων Πολιτικά

Όθεν, οφειλετικώς προνοούμενοι του πνευματικού συμφέροντος σύμπαντος του Ορθοδόξου πληρώματος, αφορίζομεν και εκόπτομεν τούτον τέλεον του σώματος της Μητρός ημών Εκκλησίας. Αφωρισμένος είη παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού κυρίου Παντοκράτορος. Κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος, κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα.

α.α. 086

Αἴγιον, τῇ 23η Αὐγούστου 2018

ΒΕΡΥΚΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ALPHA TV
ΕΝΑΣ ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΣ ΥΒΡΙΣΤΗΣ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΡΟΥΡΑΙΑ!»

Ζούμε στην Ελλάδα του Πρωθυπουργού Τσίπρα, στη Χώρα της αυξανόμενης ἀθεΐας! Καθημερινώς εμφανίζονται και νέα κρούσματα ασεβείας προς τον Φιλάνθρωπο Θεό! Κάποια ανθρωπάκια σηκώνουν το ανάστημά τους για να ευτελίσουν την αγία Ορθοδοξία μας!

Μόλις προ δύο εβδομάδων περίπου οι περίφημοι Gays, δηλ. οι Ομοφυλόφιλοι, παρήλασαν στους Αθηναϊκούς δρόμους έχοντας κάτω από την σαπροκοιλιά τους την εικόνα του Αγίου Νικολάου ἤ πίσω στον κολασμένο πισινό τους τον Τίμιο Σταυρό!

Ο Υπουργός της Δικαιοσύνης κ. Κοντονής, ευαίσθητος όταν εμείς γράψαμε κάτι για τους Ομοφυλόφιλους, έσπευσε να ακυρώσει την υπέρ ημών αθωωτική Απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου! Ο κ. Κοντονής, λοιπόν, πάσχει από στραβομάρα και από βαρυκοΐα! Όπου θέλει βλέπει και όπου θέλει ακούει! Έχει πάθει, λοιπόν, στραβισμό και γι αυτό δεν βλέπει την κακοήθεια κάποιων ανθρωπαρίων, που υψώνουν το ανάστημά τους για να υβρίσουν και να ευτελίσουν τα θρησκευτικά μας σύμβολα, τις εικόνες των Αγίων μας κλπ. Δεν βλέπει και δεν ακούει ο καλός αυτός άνθρωπος, παρά το γεγονός, ότι το Σύνταγμα επιβάλλει τον σεβασμό της θρησκείας των Χριστιανών και των θρησκευτικών Συμβόλων! Παρά το γεγονός, ότι και η Νομοθεσία του Κράτους (βλ. άρθρο 199 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας) ορίζει, ότι «Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολιτην Ανατολική Ὀρθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών».

Τελευταίο κρούσμα είχαμε μόλις προ δύο ημερών! Ἐνα ταλαίπωρο ανθρωπάκι, που ανήκει στο χώρο της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, τόλμησε να παρουσιάσει την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου και του θείου Βρέφους, βάζοντας στο άγιο πρόσωπό Τους ένα ποντίκι, δίδοντας δε και τον τίτλο «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΡΟΥΡΑΙΑ»!!!!!

Πρόκειται για τον ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΒΕΡΥΚΙΟ, του οποίου το πρόσωπο βλέπετε στην αρχή του άρθρου μας. Είναι Αντιπρόεδρος του τηλεοπτικού Σταθμού ALPHA TV.

Σήμερα, λοιπόν, θα αφιερώσουμε λίγες γραμμές στο πρόσωπο αυτό. Περιμέναμε την Ιερά Σύνοδο να εξεγερθεί και να στηλιτεύσει το ανοσιούργημά του. Αλλά ματαίως! Ακόμη και ο κοσμικός τύπος αγανάκτησε με την σιωπή της Εκκλησίας και μας ξεφώνησε! «Εκτός από μεμονωμένους ιερείς, θεολόγους και πολίτες, η Ιερά Σύνοδος έλαμψεν διά της απουσίας της από την καταδίκη της βέβηλης πράξης του Δήμου Βερύκιου» (βλ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 22.08.2018, σελ. 16).

Η Ιερά Σύνοδος και οι «Αγαπούληδες του Θεού» θα σπεύσουν ίσως να δικαιολογηθούν λέγοντας: «Μα, ο άνθρωπος κατάλαβε το σφάλμα του και ζήτησε δημοσίως συγγνώμην. Πως θα τον καταδικάσουμε;»

Σπεύδουμε, λοιπόν, να απαντήσουμε:

· Πρῶτον, δεν εξομολογήθηκε σε κάποιο πνευματικό Πατέρα το ἔγκλημά του. Χωρίς τήν εξομολόγηση ἀφεση ΔΕΝ ΥΠΠΑΡΧΕΙ!

· Δεύτερον, τα εγκλήματα ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ με ένα συγγνώμην ΚΑΙ ΜΆΛΙΣΤΑ ΤΑ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΈΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ! Όταν ἐπειτα από κάποιο προμελετημένο έγκλημα συνέλθουμε καί ζητήσουμε συγγνώμη, τότε τα πράγματα δεν τελειώνουν με ένα «ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ! ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ»! Ακολουθεί ο Νόμος, το Δικαστήριο και η ποινή της φυλακίσεως! Ἐφ’όσον, λοιπόν, το ασεβέστατο αυτό υποκείμενο βεβήλωσε την Εικόνα της Παναγίας μου, έπειτα μάλιστα από προμελετημένο έγκλημα, οφείλει να τιμωρηθεί. ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΧΙΛΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ, ΕΑΝ ΘΑ ΕΛΕΓΕ! Επαναλαμβάνω, ότι οφείλει να τιμωρηθεί, ώστε να μη το επαναλάβει! Άλλωστε, εζήτησε μεν συγγνώμην, αλλά δεν προέβη σε μια νέα ανάρτηση της Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου χωρίς το ......ποντικομούτσουνο πρόσωπό Της! Και, επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ.

Ας μη διεγείρεσθε, λοιπόν, όλοι εσείς οι «Αγαπούληδες του Θεού», διότι ακόμη και στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως ο πνευματικός πολλές φορές είναι αναγκασμένος να επιβάλει τα λεγόμενα επιτίμια, δηλ. πνευματικές ποινές, όχι βέβαια για εκδίκηση, αλλά για σωφρονισμό του ενόχου! Μόνο και μόνο για να του δώσει την ευκαιρία να συναισθανθεί το αμάρτημά του και με δάκρυα μετανοίας να εξιλεωθεί ενώπιον του Κυρίου μας.

Κι’ εμείς, λοιπόν, αγαπητοί «Αγαπούληδες του Θεού» σήμερα θα προβούμε στη επιβολή ενός βαρυτάτου επιτιμίου, ώστε και ο ασεβέστατος αυτός ανθρωπάκος να συνετισθεί, αλλά και πολλοί άλλοι να συνέλθουν και να μη επαναλάβουν αυτό το έγκλημα της καθυβρί-σεως των ιερών Εικόνων της Παναγίας μας, του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και όλων των Αγίων μας.

Ο Επίσκοπος, βλέπετε, έχει την θεόθεν δοθείσαν εξουσία να συγχωρεί ή όχι τις αμαρτίες των ανθρώπων, ακόμη δε και να επιβάλει επιτίμια μέχρι και αυτού του ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ! Ας μη σπεύσουν μερικοί να μας κατακρίνουν, αφού σε κάθε νεκρώσιμη ακολουθία, οσάκις παρίσταται Αρχιερεύς, διαβάζει την ειδική συγχωρητική ευχή στον θανόντα, στην οποία μεταξύ άλλων εμπεριέχονται και τα εξής λόγια: «....είτε υπό Αρχιερέως βαρυτάτω Αφορισμώ περιέπεσεν καί αμελεία και ραθυμία χρησάμενος ουκ έτυχε συγχωρήσεως, συγχώρησον αυτώ δι’εμού του αμαρτωλού και αναξίου δούλου Σου......».

Εμείς, λοιπόν, από σήμερα αφορίζουμε τον Δημήτριο Βερύκιο και τον αποκόπτουμε από το Σώμα της Εκκλησίας ως ασεβέστατο υβριστή της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού!

Αναφέρω ένα παράδειγμα από αφοριστικό κείμενο του 1773, το οποίο είχεν εκδοθεί για όποιον θα τολμούσε να εμποδίσει την εύρυθμη λειτουργία σχολείου σε Μακεδονική πόλη. Αυτό το αδίκημα ομοιάζει με πταίσμα, συγκρινόμενο με το έγκλημα του ασεβέστατου αυτού προσώπου. Έλεγε, λοιπόν, το Αφοριστικό: Ο τοιούτος «αφωρισμένος είη παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού Κυρίου Παντοκράτορος, κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος. Κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα. Σχισθείσα η γη καταπίοι αυτόν ως τον Δαθάν και Αβειρών. Η μερίς αυτού είη μετά των θεοκτόνων Ιουδαίων των σταυρωσάντων τον Κύριον της δόξης. Κατηραμένος έστω και ο εισερχόμενος εν τη οικία αυτού και ο εξερχόμενος. Τα υπάρχοντα αυτού έστωσαν εις διαρπαγήν, συνεκλειπέτωσαν εκ της οικίας αυτού, ως εκλείπει καπνός από προσώπου πυρός, εν γενεά μιά εξαλειφθείη το όνομα αυτού. ......Άγγελος Σατάν προπορεύεσθω έμπροσθεν αυτού. Γένοιτο έμπνους κατάβρωμα των σκωλήκων, στένων και τρέμων επί της γης ως ο Κάιν. Πρόσωπον Θεού ου μη ίδοι. Είη υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι και υπέκαυμα της ατελευτήτου κολάσεως. Έχοιεν και τας αράς απάντων των Οικουμενικών Συνόδων και λοιπών αγίων Πατέρων».

Εάν λοιπόν για μόνη την παρεμπόδιση της λειτουργίας ενός ελληνικού Σχολείου σε πόλη της Μακεδονίας είχε επιβληθεί τόσο μεγάλη πνευματική ποινή, πόσο μεγαλύτερη θα πρέπει να είναι η ποινή σε ένα υβριστή της Παναγίας μας, την Οποία αποτόλμησε να απεικονίσει με ζωγραφισμένο ένα ΠΟΝΤΙΚΙ στο Άγιο Πρόσωπό της;

Ιδού, λοιπόν η ποινή. Μία πνευματική ποινή, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, η οποία θα ισχύει έως ότου προσέλθει εν μετανοία και γονυπετής ζητήσει συγγνώμην, για να λάβει άφεση αμαρτιών:

ΠΡΑΞΙΣ

ΑΦΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΠΗΣ ΕΚ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ

Παντί τω πληρώματι της Αγίας του Χριστού

Ορθοδόξου Εκκλησίας,

«Προσέχετε εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω, εν ω υμάς το πνεύμα το άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος» (Πραξ. 20, 28-29). Τω θείω τούτω του μακαρίου Παύλου παραγγέλματι επόμενοι και Ημείς, ως πιστός και άγρυπνος θεματοφύλαξ της εμπιστευθείσης Ἡμῖν άνωθεν ιεράς της πίστεως παρακαταθήκης, ουδέποτε επαύσαμεν αντεχόμενοι των ευαγγελικών διδαγμάτων και των θείων και ιερών Κανόνων, ους οι πνευματέμφοροι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας, επί κραταιώσει της πίστεως και παραφυλακή των πιστών από καινοφώνων διδασκαλιών εθέσπισαν, καθώς η Μήτηρ Εκκλησία, αείποτε ουκ επαύσατο εκκόπτουσα εν Αγίω Πνεύματι τα εν τω περιβόλω αυτής φυόμενα ζιζάνια και τη των λειτουργών αυτής ευσταθεία, τας υπονομευτικάς εναντίον αυτής μεθοδείας αποκρούουσα. Όθεν δη τη αιωνοβίω ταύτη της Εκκλησίας πράξει, καταστοιχούσα και η Μετριότης ημών, έγνωμεν, ίνα την από της πρώτης αρχής αποδοκιμασθείσαν και κατακριθείσαν πάσαν πράξιν βεβηλώσεως τῶν ιερών Είκόνων, συμβόλων και σεβασμάτων της Αγίας ημών Εκκλησίας και την ασεβε-στάτην συμπεριφοράν του δημοσιογράφου Δημητρίου Βερυκίου διά της απεικονίσεως της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΟΥΡΑΙΑΣ, δημοσία νυν και παρρησία αποκηρύξαι και καταδικάσαι επί σκανδαλισμώ των πιστών, επί προτροπή αυτών εις απείθειαν, επί καταφρονήσει της Ορθοδόξου Διδαχής -φεῦ-, ην δημοσία εκήρυξε.

Όθεν, οφειλετικώς προνοούμενοι του πνευματικού συμφέροντος σύμπαντος του Ορθοδόξου πληρώματος, αφορίζομεν και εκόπτομεν τούτον τέλεον του σώματος της Μητρός ημών Εκκλησίας. Αφωρισμένος είη παρά της Παναγίας, Ομοουσίου, Ζωοποιού και αδιαιρέτου Τριάδος, του ενός τη φύσει Θεού κυρίου Παντοκράτορος. Κατηραμένος, ασυγχώρητος, και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος, κληρονομήσει την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του προδότου Ιούδα. Σχισθείσα η γη καταπίοι αυτόν ως τον Δαθάν και Αβειρών. Η μερίς αυτού είη μετά των θεοκτόνων Ιουδαίων των σταυρωσάντων τον Κύριον της δόξης. Κατηραμένος έστω και ο εισερχόμενος εν τη οικία αυτού και ο εξερχόμενος. Τα υπάρχοντα αυτού έστωσαν εις διαρπαγήν. Συνεκλειπέτωσαν εκ της οικίας αυτού, ως εκλείπει καπνός από προσώπου πυρός. Εν γενεά μια εξαληφθείη το όνομα αυτού. Άγγελος Σατάν προπορεύεσθω έμπροσθεν αυτού. Γένοιτο έμπνους, κατάβρωμα των σκωλήκων, στένων και τρέμων επί της γης ως ο Κάϊν. Πρόσωπον Θεού ου μη ίδοι. Είη υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι και υπέκαυμα της ατελευτήτου κολάσεως, έχοι εν δε και τας αράς απάντων των Οικουμενικών Συνόδων και λοιπών αγίων πατέρων. Ει δε τις των Ορθοδόξων χριστιανών συγχρωτίζεται και συν-εργεί αυτώ, και ούτος έσται κατάκριτος από της Εκκλησίας. Ο δε Θεός της υπομονής και της παρακλήσεως δώη ἡμίν το αυτό φρονείν, εν αλλήλοις, κατά Χριστόν Ιησούν, ίνα ομοθυμαδόν και εν ενί στόματι δοξάζωμεν τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ρωμ. 1,5), Ού η χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών. Αμήν»!

Αίγιον, εν έτει σωτηρίω 2018 κατά μήνα Αύγουστον (κγ’), επί τη αποδόσει της σεβασμίας εορτής της Κοιμήσεως της Υπερ-αγίας Θεοτόκου.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Το παρόν επιτίμιον ισχύει έως ότου ο αφοριζόμενος προσέλθει εν μετανοία γονυπετής ενώπιον ἡμῶν επ’ Ἐκκλησία καί ζητήσει δημοσίως συγγνώμην. Αυτά, λοιπόν, για τον ασεβέστατο υβριστή της Παναγίας μας προς τον οποίον και ευχόμεθα ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 23 Αυγούστου 2018

*********** ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Δεῦτε οἱ πιστοί, τῷ τάφῳ προσέλθωμεν, τῆς Θεομήτορος, καὶ περιπτυξώμεθα, καρδίας χείλη ὄμματα μέτωπα, εἰλικρινῶς προσάπτοντες, καὶ ἀρυσώμεθα, ἰαμάτων, ἄφθονα χαρίσματα, ἐκ πηγῆς ἀενάου βλυστάνοντα.

Πηγή: Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

Στα Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία του Ψηφιακού Σχολείου, όπου αναρτώνται επίσημα τα βιβλία που διδάσκονται στα σχολεία, για το μάθημα των Θρησκευτικών στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου αναρτήθηκαν εκ νέου οι Φάκελοι Μαθήματος που είχαν πέρυσι δημοσιευθεί για πρώτη φορά.

Στα Θρησκευτικά της Α΄ Γυμνασίου το Διαδραστικό Σχολικό Βιβλίο αναφέρει ως ημερομηνία δημοσίευσης την 18-06-2018. Ανοίγοντας κανείς το σχετικό αρχείο (pdf) βλέπει στο εξώφυλλο του γνωστού από πέρυσι Φακέλου Μαθήματος μία στάμπα που γράφει «ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ 21-0192». Αυτή η «αναθεωρημένη» έκδοση του Φακέλου εστάλη σε έντυπη μορφή και στα σχολεία.

Το παράδοξο είναι ότι η αναθεωρημένη έκδοση του Φακέλου Μαθήματος των Θρησκευτικών της Α΄ Γυμνασίου είναι πανομοιότυπη με την πρώτη περσινή έκδοση του. Οι μόνες διαφορές που μπορέσαμε να εντοπίσουμε είναι η στάμπα αυτή στο εξώφυλλο του Φακέλου και μία παρόμοια στο οπισθόφυλλο όπου προστέθηκε και ένα σκίτσο. Κατά τα λοιπά οι δύο εκδόσεις του Φακέλου είναι ίδιες. Έχουν τον ίδιο ακριβώς αριθμό σελίδων, την ίδια μορφή, τις ίδιες θεματικές ενότητες, τις ίδιες εικόνες, τα ίδια κείμενα, την ίδια σελιδοποίηση. Ακόμη και το προλογικό κείμενο του Φακέλου είναι ακριβώς το ίδιο ενώ και στις αρχικές σελίδες με τα στοιχεία έκδοσης στον «αναθεωρημένο» Φάκελο αναφέρεται ως τόπος και χρονολογία: ΑΘΗΝΑ 2017. Δημοσιεύουμε παρακάτω τις δύο εκδόσεις του Φακέλου Μαθήματος (περσινή και αναθεωρημένη) και καλούμε τους αναγνώστες μας να βρούνε τις διαφορές με την παράκληση να τις αποστείλουν και στο ιστολόγιό μας είτε ως σχόλιο είτε με email.

Η όλη προσπάθεια δήθεν αναθεώρησης αποτελεί πιθανόν νομικίστικο κόλπο καθώς εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις γύρω από το μάθημα. Άλλωστε όπως είχε το ιστολόγιό μας αναδείξει με Συγκριτική μελέτη οι διαφορές μεταξύ των Υ.Α. Φίλη (που ακυρώθηκαν από το ΣτΕ) και Γαβρόγλου (που είναι σε ισχύ στα σχολεία) για τα Θρησκευτικά είναι επουσιώδεις. Οι συντάκτες των Φακέλων Μαθήματος και η ομάδα «εμπειρογνωμόνων» των νέων Προγραμμάτων Σπουδών σε πολλές παρεμβάσεις τους μιλούν για τη δυναμική των νέων ΠΣ και των ΦΜ και ισχυρίζονται ότι αυτοί επιδέχονται διαρκώς αναθεωρήσεων και βελτιώσεων. Αντιθέτως βέβαια το ΣτΕ έχει αποφανθεί (Αποφάσεις ΣτΕ 660/2018 και ΣτΕ 926/2018) ότι τα νέα Προγράμματα Σπουδών και οι στηριζόμενοι σε αυτά Φάκελοι Μαθήματος είναι πολλαπλώς αντισυνταγματικά και γι΄ αυτό ακυρώθηκαν.

Θα επανέλθουμε με αναφορά και στις «αναθεωρημένες εκδόσεις» των Φακέλων Μαθήματος των Θρησκευτικών Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου.

Ο φάκελος των Θρησκευτικών της Α' Γυμνασίου 2017-2018 ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή.

 

Ο φάκελος των Θρησκευτικών της Α' Γυμνασίου "αναθεωρημένης έκδοσης" 2018 ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή.

Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο της "αναθεωρημένης έκδοσης"

Πηγή: Θρησκευτικά

Εσχάτως, αναρτήθηκε από καλό ορθόδοξο ιστολόγιο, μία αγιογραφία που εικονίζει την Παναγία μας να έχει υπό την σκέπην Της κάποιους διωκόμενους χριστιανούς, όπως φαίνεται και στην επιγραφή που γράφει στα αγγλικά: «Οur Lady help of persecuted christians», δηλ. η Κυρία μας βοηθά τους διωκόμενους χριστιανούς. Όσο όμως παρατηρεί κανείς τους διωκόμενους χριστιανούς, διακρίνει πέραν των Ορθοδόξων και ετερόδοξους μονοφυσίτες, παπικούς και ουνίτες. Το ερώτημα είναι: μπορεί η Παναγία από τη μια να σκεπάζει τους πάσης φύσεως αιρετικούς, και από την άλλη να τους ονομάζει εχθρούς του Υιού Της; (βλέπε: Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν.)

Οικουμενιστική εικόνα της Παναγίας

Κουμουτζηνάς Γεώργιος  

Εσχάτως, αναρτήθηκε από καλό ορθόδοξο ιστολόγιο, μία αγιογραφία που εικονίζει την Παναγία μας να έχει υπό την σκέπην Της κάποιους διωκόμενους χριστιανούς, όπως φαίνεται και στην επιγραφή που γράφει στα αγγλικά: «Οur Lady help of persecuted christians», δηλ. «Η Κυρία μας βοηθά τους διωκόμενους χριστιανούς».

Όσο όμως παρατηρεί κανείς τους διωκόμενους χριστιανούς, διακρίνει πέραν των Ορθοδόξων και ετερόδοξους μονοφυσίτες, παπικούς και ουνίτες. Το ερώτημα είναι: μπορεί η Παναγία από τη μια να σκεπάζει τους πάσης φύσεως αιρετικούς, και από την άλλη να τους ονομάζει εχθρούς του Υιού Της; (βλέπε: Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν )

Ερευνώντας λίγο περισσότερο στο διαδίκτυο, βρίσκουμε κάποια αποκαλυπτικά βίντεο, τα οποία αναφέρονται στους «Ιππότες του Κολόμβου», που διανέμουν δεκάδες τέτοια αντίγραφα σε παπικούς ναούς σε όλη την Αμερική και τον κόσμο:

«Our Lady, Helper of Persecuted Christians - ENN 2018-08-08: An icon dedicated to persecuted Christians could be coming to a parish near you. The Knights of Columbus have commissioned a new image of “Our Lady, Help of Persecuted Christians." Dozens of framed copies will be making the rounds of Catholic churches across America and the world. Correspondent Jason Calvi reports...» (βλέπε και εδώ)

Είναι θέμα χρόνου, νομίζω, η οικουμενιστική αυτή εικόνα να κατακλύσει και την πατρίδα μας.

Στώμεν καλώς!

Πηγή: Ακτίνες

Ντροπή για την ορθόδοξη εκκλησία, για την ΕΣΗΕΑ, για τις δικαστικές αρχές και για το τμήμα ασφαλείας της αστυνομίας που ασχολείται με τον αντιρατσιστικό, που δεν αντέδρασαν καθόλου ούτε διαμαρτυρήθηκαν για την ασέβεια που έδειξε στο πρόσωπο της Παναγίας ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος εν ονόματι Δήμος Βερύκιος.

Ο κύριος αυτός που τυγχάνει να έχει και θέση αντιπροέδρου στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA ανάρτησε όπως όλοι είδαμε πια, την εικόνα της Παναγίας μας, για χάριν αισχρού νοήματος με έναν αρουραίο στο πρόσωπό της και ένα ποντίκι στο πρόσωπο του Ιησού.

Χάριν του πολιτικού του σχολίου διάλεξε το πρόσωπο που σέβεται και αγαπά πιο πολύ από οτιδήποτε ο κόσμος, το πρόσωπο που η εκκλησία μας έχει ως την πρώτη Αγία, το πρόσωπο που ως μάνα του Χριστού και μάνα όλων μας την παρακαλούμε, την γιορτάζουμε και την σεβόμαστε ως το υπέρτατο θρησκευτικό μας σύμβολο, να την χλευάσει.

Έβαλε αρουραίο στο πρόσωπο Εκείνης που σε πολέμους, κρίσεις και προσωπικές στιγμές έχει θαυματουργήσει στον καθένα μας χωριστά κι έχει σώσει την χώρα μας από απόλυτες καταστροφές.

Δεν αναρτούμε την αισχρή φωτογραφία από σεβασμό στο πρόσωπο της Παναγίας, όμως απαιτούμε να παρέμβει η εισαγγελία , να εφαρμοστεί ο νόμος για την προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος, που αφορά την προσβολή θρησκειών και θρησκευτικών συμβόλων και να μην γίνει αποδεκτή η συγγνώμη ενός ανθρώπου που δεν είναι η πρώτη φορά που τα βάζει με τον χείριστο τρόπο με την εκκλησία τους εκπροσώπους του και τα σύμβολά της.

Επιτέλους ας ξεχωρίσουμε τις «ακάθαρτες πράξεις» από το δημοσιογραφικό επάγγελμα το οποίο βάλλεται, υποβαθμίζεται από τέτοια πρόσωπα και ας βρεθεί μια άλλη ονομασία γι' αυτούς που θέλουν να χειραγωγούν τα πλήθη μέσα από τις υποτιθέμενες δημοσιογραφικές απόψεις.

Και παρακαλώ πολύ μην δικαιολογήσουμε την πράξη ως ελευθερία της τέχνης διότι αυτό δεν είναι τέχνη.

Ο καθένας έχει δικαίωμα στη ζωή του να κάνει ότι θέλει και να πιστεύει όπου θέλει όμως έχει υποχρέωση να σέβεται και να μην υβρίζει τα θεία ούτε να προκαλεί και να προσβάλει το θρησκευτικό συναίσθημα.

Αν όλα αυτά είχαν συμβεί σε σύμβολο άλλης θρησκείας ή στο Κοράνι, να είστε σίγουροι ότι μέχρι και η ορθόδοξη εκκλησία, μέχρι και η ΕΣΗΕΑ, μέχρι και ο πρωθυπουργός θα έκανε δήλωση και θα καταδίκαζαν την πράξη.

Τώρα σιωπή από όλους έτσι για να μας αποδείξουν για άλλη μια φορά την αναξιότητά μας ως ανθρώπινο είδος.

Πριν από λίγες ημέρες γιορτάσαμε την Κοίμησή της και την παρακαλούμε καθημερινά για τις μεσιτείες της και για τις πρεσβείες της.

Ας κατανοήσουμε ότι αυτή η ανοχή σε τέτοιες πράξεις και ανθρώπους είναι εγκληματική...

Πηγή: Briefing News, Ακτίνες