Ἀνάγκη μεγάλη εἶναι νὰ κυβερνᾷ κάποιος ὅπως πρέπει τὴν γλῶσσα του καὶ νὰ τὴν χαλιναγωγῇ. Γιατὶ, κάθε ἕνας κλίνει πολὺ στὸ νὰ τὴν ἀφήνῃ νὰ τρέχῃ καὶ νὰ ὁμιλῇ γιὰ ἐκεῖνα ποὺ δίνουν εὐχαρίστησι στὶς αἰσθήσεις μας· ἡ πολυλογία, τὶς περισσότερες φορές, προέρχεται ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια, ἀπὸ τὴν ὁποία, φανταζόμενοι ἐμεῖς πὼς γνωρίζουμε πολλά, καὶ ἰκανοποιώντας τὴ γνώμη μας, πιεζόμαστε μὲ πολλὲς ἐπαναλήψεις τῶν λόγων μας, νὰ τυπώσουμε τὴν γνώμη μας αὐτὴ στὶς καρδιὲς τῶν ἄλλων, γιὰ νὰ τοὺς κάνουμε τὸν δάσκαλο, σὰν νὰ ἔχουν ἀνάγκη νὰ μάθουν ἀπὸ μᾶς· καὶ μάλιστα τὴν ἴδια ὑπερηφάνεια δείχνουμε ὅταν τοὺς διδάσκουμε χωρὶς αὐτοὶ νὰ μᾶς ρωτήσουν πρῶτα.

Τὰ κακὰ ποὺ γεννιοῦνται ἀπὸ τὴν πολυλογία, δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ τὰ περιγράψουμε μὲ λίγα λόγια· ἡ πολυλογία εἶναι μητέρα τῆς ἀκηδίας· ὑπόθεσις ἄγνοιας καὶ ἀνοησίας· πόρτα τῆς καταλαλιᾶς, ὑπηρέτης τῶν ψεμμάτων καὶ ψυχρότητα τῆς εὐλαβοῦς θερμότητας· τὰ πολλὰ λόγια δυναμώνουν τὰ πάθη καὶ ἀπὸ αὐτὰ κινεῖται μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ἡ γλῶσσα μὲ περισσότερη εὐκολία στὴν ἀδιάκριτη συζήτησι. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος, θέλοντας νὰ φανερώσῃ πόσο δύσκολο εἶναι τὸ νὰ μὴν ἁμαρτάνῃ κάποιος στὰ λόγια ποὺ λέει, εἶπε ὅτι αὐτὸ εἶναι χαρακτηριστικὸ τῶν τελείων ἀνδρῶν· «Ἂν κάποιος δὲν κάνῃ σφάλματα μὲ τὰ λόγια, αὐτὸς εἶναι τέλειος ἄνθρωπος, ἱκανὸς νὰ χαλιναγωγήσῃ ὅλο του τὸν ἑαυτό» ⁽¹⁾. Γιατὶ, ἀφοῦ ἡ γλῶσσα ἀρχίσει μία φορὰ νὰ μιλάει, τρέχει σὰν ἀχαλίνωτο ἄλογο, καὶ δὲν μιλάει μόνο τὰ καλὰ καὶ αὐτὰ ποὺ πρέπει, ἀλλὰ καὶ τὰ κακά· γι᾿ αὐτὸ καὶ ὀνομάζεται αὐτὴ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἀπόστολο, «μεστὴ ἀπὸ κακό, γεμάτη ἀπὸ δηλητήριο θανατηφόρο». Ὅπως σύμφωνα καὶ ὁ Σολομώντας εἶπε, ὅτι ἀπὸ τὴν πολυλογία δὲν θὰ ἀποφύγῃς τὴν ἁμαρτία· «ἐκ πολυλογίας οὐκ ἐκφεύξη ἁμαρτίαν» ^{(Παρ. 10,20)}. Καὶ γιὰ νὰ μιλήσουμε γενικά, ὅποιος μιλάει πολύ, δείχνει ὅτι εἶναι ἀνόητος· «ὁ ἄφρων πληθύνει λόγους» ^{(Ἐκκλ. 10,14)}.

Μὴν ἀνοίξης μεγάλες συνομιλίες μὲ ἐκεῖνον, ποὺ σὲ ἀκούει μὲ κακὴ ὄρεξι, γιὰ νὰ μὴ τὸν ἀηδιάσης καὶ τὸν κάνῃς νὰ σὲ σιχαθῆ, ὅπως γράφτηκε: «Ὁ πλεονάζων λόγον, βδελυχθήσεται» ^{(Σειρὰχ κεφ. 7)}. Ἀπόφευγε νὰ μιλᾷς αὐστηρὰ καὶ μεγαλόφωνα. Γιατὶ καὶ τὰ δυὸ εἶναι πολὺ μισητὰ καὶ δίνουν ὑποψία ὅτι εἶσαι μάταιος καὶ ἔχεις μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό σου· μὴν μιλᾷς ποτὲ γιὰ τὸν ἑαυτό σου καὶ γιὰ τὶς ὑποθέσεις σου ἢ γιὰ τοὺς συγγενεῖς σου· παρά, ὅταν εἶναι ἀνάγκη καὶ ὅσο μπορεῖς περισσότερο, μὲ συντομία καὶ ὀλιγολογία. Καὶ ἂν σοῦ φανῆ πὼς ἄλλοι μιλοῦν γιὰ τὸν ἑαυτό τους παραπάνω, ἐσὺ πίεσε τὸν ἑαυτό σου νὰ μὴ τοὺς μιμηθῇς, ἂν ὑποτεθῆ ὅτι καὶ τὰ λόγια τους νὰ φαίνωνται ταπεινὰ καὶ τῶν ἴδιων κατηγορητικά. Γιὰ δὲ τὸν πλησίον σου καὶ γιὰ ὅσα ἀνάγονται σὲ αὐτό, μίλα ὅσο λιγώτερο μπορεῖς, ὅταν καὶ ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἀνάγκη γιὰ τὸ καλό του ⁽²⁾.

Γιὰ τὸν Θεό, νὰ μιλᾷς μὲ ὅλη σου τὴν ὄρεξι καὶ μάλιστα γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀγαθότητά του. Ἀλλὰ μὲ φόβο, σκεπτόμενος, ὅτι μπορεῖς νὰ κάνῃς λάθος ἀκόμη καὶ σὲ αὐτό. Ὁπότε, καλύτερα ἀγάπα νὰ προσέχῃς, ὅταν ἄλλοι μιλοῦν σχετικὰ μὲ αὐτά, φυλάττοντας τοὺς λόγους τους στὰ ἐσωτερικά της καρδιᾶς σου. Γιὰ τὰ ἄλλα ποὺ μιλᾶνε, μόνο ὁ ἦχος τῆς φωνῆς ἂς ἐνοχλῇ τὴν ἀκοή σου· ἀλλὰ ὁ νοῦς σου, ἂς στέκεται ἀνυψωμένος στὸ Θεό. Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἀκόμη εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀκούσῃς ἐκεῖνον, ποὺ μιλάει γιὰ νὰ καταλάβης καὶ νὰ τοῦ ἀπαντήσῃς, καὶ τότε μὴν παραλείψης ἀνάμεσα νὰ ὑψώσῃς κάποιο μὲ τὸ λογισμὸ στὸν οὐρανό, ποὺ κατοικεῖ ὁ Θεός σου· καὶ σκέψου τὸ ὕψος του καὶ πὼς αὐτὸς βλέπει πάντα τὴν μηδαμινότητά σου, ἐξέταζε καλὰ ἐκεῖνα, ποὺ ἔρχονται στὴν καρδιά σου γιὰ νὰ πῇς, πρὶν νὰ περάσουν στὴ γλῶσσα καὶ θὰ βρῇς πολλά, ποὺ εἶναι καλύτερα νὰ μὴν βγοῦν ἀπὸ τὸ στόμα σου· ἀλλὰ ἀκόμη γνώριζε, ὅτι καὶ ἀπὸ ἐκεῖνα, ποὺ σκέφτεσαι ὅτι εἶναι καλὰ νὰ πῇς, εἶναι πολὺ καλύτερο νὰ τὰ θάψης στὴ σιωπὴ καὶ θὰ τὸ γνωρίσῃς, ἀφοῦ περάση ἐκείνη ἡ συνομιλία.

Ἡ σιωπή, εἶναι μία μεγάλη ἐνδυνάμωσις τοῦ Ἀοράτου Πολέμου καὶ μία σίγουρη ἐλπίδα τῆς νίκης· ἡ σιωπή, εἶναι πολὺ ἀγαπημένη ἀπὸ ἐκεῖνον, ποὺ δὲν ἐμπιστεύεται τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ ἐλπίζει στὸ Θεό· εἶναι φύλακας τῆς ἱερᾶς προσευχῆς καὶ θαυμαστῆ βοήθεια στὴν ἐκγύμνασι τῶν ἀρετῶν ^(3)· καὶ ἀκόμη εἶναι σημεῖο φρονιμάδας. Γιατὶ, ἂν καὶ ἄλλος δὲν μιλάη, τὸ κάνει γιατὶ δὲν ἔχει λόγο νὰ πῇ· «Ἐστὶ σιωπῶν, οὐ γὰρ ἔχει ἀπόκρισιν» ^{(Σειρὰχ κεφ. 5)}· καὶ ἄλλος, διότι φυλάττει τὸν κατάλληλο καιρὸ γιὰ νὰ μιλήσῃ· «Καὶ ἔστι σιωπῶν, εἰδὼς καιρόν» (αὐτόθι). Καὶ ἄλλος γιὰ ἄλλες αἰτίες ^(4)· γενικὰ ὅμως καὶ ὁλοκληρωτικά, ὅποιος δὲν μιλάει, δείχνει πὼς εἶναι φρόνιμος καὶ σοφός· «ἐστὶ σιωπῶν καὶ αὐτὸς φρόνιμος» ^{(Σειρ. 14,27)}. «Ἕνας σιωπαίνει καὶ ἀποδεικνύεται σοφός» ^{(Σειρ. 20,4)}.

Γιὰ νὰ συνηθίσῃς νὰ σιωπᾷς, σκέψου πολλὲς φορὲς τὶς ζημιὲς καὶ τοὺς κινδύνους τῆς πολυλογίας καὶ τὰ μεγάλα καλὰ τῆς σιωπῆς καὶ αὐτοὺς τοὺς τρεῖς τρόπους, ποὺ εἶπα στὰ προηγούμενα τρία κεφάλαια, δηλαδὴ τὸ νὰ ἀνεβαίνῃ κάποιος ἀπὸ τὰ αἰσθητὰ στὴ θεωρία τοῦ Θεοῦ, στὴ θεωρία τοῦ σαρκωθέντος Λόγου· καὶ στὸ στολισμὸ τῶν ἠθῶν, μποροῦν νὰ μεταχειρίζονται ἐκεῖνοι, ποὺ ἔχουν γνῶσι, διάκρισι καὶ δύναμι στὸ λογισμό, γιὰ νὰ διορθώνουν τὶς αἰσθήσεις τους μὲ αὐτούς. Ὅσοι ὅμως δὲν ἔχουν αὐτὴ τὴν γνῶσι καὶ τὴν δύναμι, αὐτοὶ μὲ ἄλλον τρόπο μποροῦν νὰ διορθώνουν τὶς αἰσθήσεις τους· δηλαδή, μὲ ὅλη τους τὴν δύναμι νὰ ἀπέχουν ἀπὸ ὅλα ἐκεῖνα τὰ αἰσθητά, ποὺ μποροῦν νὰ βλάπτουν τὴν ψυχή τους.

Καὶ λοιπόν, ἐσὺ ἀδελφέ μου, α´ μέν, πρέπει νὰ φυλάττῃς μὲ μεγάλη προσοχὴ τοὺς κακοὺς καὶ γρήγορους κλέφτες ποὺ ἔχεις, δηλαδή, τὰ μάτια σου, καὶ νὰ μὴν τὰ ἀφήνῃς νὰ τεντώνονται καὶ νὰ βλέπουν μὲ περιέργεια τὰ πρόσωπα τῶν γυναικῶν, τόσο τὰ ὄμορφα, ὅσο καὶ τὰ ἄσχημα ἢ τὰ πρόσωπα τῶν ἀνδρῶν καὶ μάλιστα τῶν νέων καὶ ἀγένειων ἢ νὰ βλέπουν τὴν ξεγύμνωσι ὄχι μόνο τῶν ξένων σωμάτων, ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου σου σώματος. Γιατὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν περιέργεια καὶ τὸ ἐμπαθῆ κοίταγμα, ἡ καρδιὰ συλλαμβάνει τὴν ἡδονὴ καὶ τὴν ἐπιθυμία τῆς πορνείας καὶ τῆς παιδεραστίας. Καθὼς εἶπε ὁ Κύριος. «Ὅποιος βλέπει γυναῖκα μὲ ἐπιθυμία πονηρή, ἔχει κιόλας μέσα του διαπράξει τὴν μοιχεία μὲ αὐτήν» ^{(Ματθ. 5,28)}. Καὶ κάποιος σοφὸς εἶπε «ἐκ τοῦ ὁρᾶν, τίκτεται τὸ ἐρᾶν» ⁽⁵⁾. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Σολομώντας παραγγέλνει, νὰ μὴ πιαστοῦμε ἀπὸ τὰ μάτια μας, μήτε νὰ νικηθοῦμε ἀπὸ ἐπιθυμία ὡραιότητας· «υἱέ, μὴ σὲ νικήσῃ κάλλους ἐπιθυμία, μητὲ ἀγρευθῇς σοῖς ὀφθαλμοῖς» ^{(Παρ. 6,25)}.

Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτά, φυλάξου νὰ μὴ βλέπῃς περίεργα τὰ ὄμορφα φαγητὰ καὶ ποτά, ἐνθυμούμενος τὴν πρώτη μητέρα τοῦ γένους μας Εὔα ἡ ὁποία, γιὰ νὰ δῇ τὸν ἀπαγορευμένο καρπὸ τοῦ ἐμποδισμένου ξύλου στὸν Παράδεισο, τὸν ἐπιθύμησε, τὸν πῆρε, τὸν ἔφαγε καὶ ἔτσι πέθανε· οὔτε νὰ βλέπῃς μὲ εὐχαρίστησι τὰ ὄμορφα ροῦχα ἢ τὸν χρυσὸ καὶ τὸ ἀργύριο ἢ τὶς λαμπρὲς δόξες τοῦ κόσμου, γιὰ νὰ μὴ περάση ἀπὸ τὰ μάτια σου μέσα στὴ ψυχήν σου τὸ πάθος τῆς φιλοδοξίας καὶ φιλαργυρίας. «Ἀπόστρεψαν γάρ, φησι, τοὺς ὀφθαλμούς μου, τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα» ^{(Ψαλμ. 118.)}· καὶ γιὰ νὰ μιλήσω γενικά, φυλάξου νὰ μὴ βλέπῃς χορούς, παιχνίδια, τραπέζια, ξεφαντώματα, μαλώματα, παλαίσματα, τρεχάματα καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ἄτακτα καὶ ἄσεμνα πράγματα, ποὺ ἀγαπᾷ ὁ ἠλίθιος κόσμος καὶ ἔχει ἀπαγορευμένα ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ· ἀλλὰ ἀπόφευγε καὶ κλεῖσε τὰ μάτια σου ἀπὸ αὐτά, γιὰ νὰ μὴ γεμίσῃς τὴν καρδιὰ καὶ τὴν φαντασία σου ἀπὸ ἄσχημες εἰκόνες καὶ πάθη, καὶ ξεσηκώσῃς ταραχὴ καὶ νέο πόλεμο ἐναντίον σου, ἀφήνοντας τὸν ἀγῶνα, ποὺ ἔχεις νὰ ἀγωνίζεσαι ἐναντίον τῶν παλαιῶν σου παθῶν. Ἀγάπα ὅμως νὰ βλέπῃς τὶς Ἐκκλησίες, τὶς ἁγίες εἰκόνες, τὰ ἱερὰ βιβλία, τὰ κοιμητήρια, τοὺς τάφους καὶ ὅσα ἄλλα εἶναι σεμνὰ καὶ ἅγια, τῶν ὁποίων ἡ θεωρία σὲ ὠφελεῖ.

Α´. Πρέπει νὰ προφυλάττης τὰ αὐτιά σου. Πρῶτα γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦς τὰ αἰσχρὰ καὶ ἐρωτικὰ λόγια, τὰ τραγούδια καὶ τὰ μουσικὰ ὄργανα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα γλυκαίνεται ἡ ψυχή σου καὶ ἡ καρδιά σου ἀνάβει ἀπὸ τὴν σαρκικὴ ἐπιθυμία. Γιατὶ εἶναι γραμμένο· «ἀπομάκρυνε ἀπὸ μένα τὰ ἐπονείδιστα λόγια» ^{(Παρ. κζ´ 11)}.

Κατὰ δεύτερο λόγο, γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦς τὰ ἀστεῖα καὶ τὰ γελωτοποιὰ λόγια, τὰ ὁποῖα μάλιστα εἶναι φαντασιώσεις καὶ τὰ κάθε εἴδους καὶ διάφορα τοῦ κόσμου ψέμματα, νοστιμευόμενος καὶ γλυκαινόμενος ἀπὸ αὐτά. Ἐπειδὴ δὲν εἶναι σωστὸ στὸ χριστιανὸ νὰ ἀκούῃ μὲ εὐχαρίστησι αὐτά, ἀλλὰ ἐκείνων τῶν διεφθαρμένων ἀνθρώπων, σχετικὰ μὲ τοὺς ὁποίους εἶπε ὁ Παῦλος, ὅτι, «θὰ κλείσουν τὰ αὐτιά τους στὴν ἀλήθεια καὶ θὰ στραφοῦν στὰ παραμύθια» ^{(Β´. Τιμοθ. δ᾿ 4)}.

Τρίτο, γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦς μὲ εὐχαρίστησι τὶς κατακρίσεις καὶ πολυλογίες ποὺ οἱ ἄλλοι κάνουν ἐναντίον τοῦ πλησίον ἀλλὰ ἢ νὰ τὶς ἐμποδίζεις, ἂν μπορεῖς ἢ νὰ μὴν κάθεσαι νὰ τὶς ἀκοῦς. Ἐπειδὴ ὁ μέγας Βασίλειος θεωρεῖ ἄξιους ἀφορισμοῦ, τόσο ἐκείνους ποὺ πολυλογοῦν, ὅσο καὶ ἐκείνους ποὺ στέκονται καὶ ἀκοῦν τὶς συκοφαντίες· «Ἂν βρεθῆ κάποιος νὰ καταλαλῇ ἄλλον ἢ ἂν ἀκούῃ νὰ καταλαλοῦν καὶ δὲν τοὺς ἐπιτιμᾷ… μαζὶ μὲ αὐτὸν νὰ ἀφορίζεται» ⁽⁶⁾.

Τέταρτο, φυλάξου νὰ μὴ γλυκαίνεσαι καὶ ἀκοῦς τὰ περιττὰ καὶ μάταια λόγια καὶ τὶς φλυαρίες, στὶς ὁποῖες καταπιάνεται ὁ περισσότερος κόσμος· γιατί, εἶναι γραμμένο· «δὲν θὰ ἀκούσῃς λόγο μάταιο» ^{(Ἔξοδ. 23,1)}. Καὶ ὁ Σολομώντας εἶπε· «μάταιο λόγο κάντον μακρυά μου» ^{(Παρ. 24,Μασ. 30,8)}. Καὶ ὁ Κύριος εἶπε· «Γιὰ κάθε μάταιο λόγο ποὺ θὰ ποῦν οἱ ἄνθρωποι, θὰ λογοδοτήσουν τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως» ^{(Ματθ. 12,36)}.

Καὶ γιὰ νὰ ποῦμε σύντομα, φυλάξου νὰ μὴν ἀκοῦς ὅλα ἐκεῖνα τὰ λόγια καὶ ἀκούσματα, ποὺ μποροῦν νὰ βλάψουν τὴν ψυχή σου· αὐτὰ κυρίως εἶναι οἱ κολακεῖες τῶν κολάκων καὶ οἱ ἔπαινοι, σχετικὰ γιὰ τοὺς ὁποίους εἶπε ὁ Ἡσαΐας «λαός μου, αὐτοὶ ποὺ σᾶς καλοτυχίζουν, σᾶς κοροϊδεύουν» ^(3,11). Ἀγάπησε δὲ νὰ ἀκοῦς τὰ θεῖα λόγια, τὶς ἱερὲς μελῳδίες καὶ ψαλμῳδίες, καὶ ὅλα ὅσα εἶναι σεμνά, ἅγια, σοφὰ καὶ ψυχωφελῆ· καὶ μάλιστα ἀγάπα νὰ ἀκοῦς τὶς ἀτιμίες καὶ τὶς βρισιὲς ποὺ σοῦ κάνουν οἱ ἄλλοι.

Ε´. Φύλαξε τὴν ὄσφρησί σου ἀπὸ τὰ μυρωδικά, τοὺς μόσχους καὶ ἄλλα εὐωδιαστὰ ἀρώματα, τὰ ὁποῖα δὲν πρέπει οὔτε πάνω σου νὰ τὰ βάζῃς ἢ νὰ τὰ ἀλείφῃς, οὔτε μὲ ὑπερβολὴ νὰ μυρίζεσαι. Ἐπειδὴ αὐτά, ὅλα εἶναι χαρακτηριστικὸ τῶν ἀσέμνων γυναικῶν, καὶ ὄχι τῶν φρονίμων ἀνδρῶν, καὶ κοιμίζουν τὴν γενναιότητα τῆς ψυχῆς, καὶ τὴν σπρώχνουν σὲ πορνικὰ πάθη καὶ ἐπιθυμίες καὶ κάνουν νὰ ἔρχωνται σὲ αὐτοὺς ποὺ τὰ μεταχειρίζονται, οἱ προφητικὲς ἐκεῖνες κατάρες, ποὺ λένε «Καὶ ἀντὶ τῆς εὐχάριστης εὐωδίας, θὰ ὑπάρχη μοῦχλα» ^{(Ἡσ. 3,23)}, «Καὶ ἀλοίμονο σὲ ὅσους ἀλείφονται μὲ τὰ καλύτερα ἀρώματα» ^{(Ἄμ. 6,6)}.

ΣΤ´. Φύλαξε τὴν γεῦσι καὶ τὴν κοιλιά σου, γιὰ νὰ μὴν ὑποδουλώνεται σὲ παχυντικὰ καὶ εὐχάριστα καὶ πολυποίκιλα φαγητά, καὶ νόστιμα καὶ εὐώδη ποτά. Γιατὶ, τὰ τρυφερὰ αὐτὰ τραπέζια, πρὶν νὰ τὰ ἀποκτήσῃς, θὰ σὲ κάνουν νὰ πέσῃς σὲ κλεψιές, ψέματα, κολακεῖες, καὶ ἄλλα χίλια ὑπηρετικὰ πάθη καὶ κακά· ἀφοῦ ὅμως τὰ ἀποκτήσῃς, θὰ σὲ γκρεμίσουν στοὺς λάκκους τῶν σαρκικῶν ἡδονῶν καὶ κτηνόμορφων ἐπιθυμιῶν, ὅσες πραγματοποιοῦνται κάτω ἀπὸ τὴν κοιλιά· καὶ θὰ φέρουν ἐναντίον σου τὶς προφητικὲς ἐκεῖνες κατάρες τοῦ Ἀμώς· «Ἀλοίμονο ἐσεῖς ποὺ τρῶτε τρυφερὰ ἀρνάκια καὶ καλοθρεμένα μοσχαράκια ἀπὸ τὰ κοπάδια….» ^(6,4).

Ζ´. Πρέπει νὰ φυλάγεσαι, νὰ μὴν πιάνῃς μὲ τὸ χέρι ὄχι μόνο ξένο σῶμα γυναίκας, ἄνδρα ἢ γέροντα, τὸ ἴδιο καὶ νεώτερου, ἀλλὰ οὔτε τὸ δικό σου σῶμα καὶ μάλιστα τὰ ἀπόκρυφα σημεῖα σου, χωρὶς νὰ ὑπάρχη ἀνάγκη. Γιατὶ, ὅσο ἄκομψη εἶναι αὐτὴ ἡ αἴσθησις τῆς ἁφῆς, τόσο αἰσθητικὴ καὶ ζωντανὴ εἶναι καὶ παρακινεῖ τὰ πάθη τῆς σάρκας, καὶ γκρεμίζει τὸν ἄνθρωπο ὡς αὐτὴ τὴν πρᾶξι τῆς ἁμαρτίας. Καὶ ὅλες μὲν οἱ ἄλλες αἰσθήσεις, ὑπηρετοῦν τὴν ἁφή, καὶ κατὰ κάποιο τρόπο, ἀπὸ μακριὰ ἐργάζονται τὴν ἁμαρτία. Ἀλλὰ ὅταν κάποιος φθάση στὴν ἁφή, δηλαδὴ φτάνῃ καὶ πιάνῃ, δύσκολα πιὰ μπορεῖ νὰ κρατηθῆ καὶ νὰ μὴν διαπράξῃ τὴν ἁμαρτία.

Στὴν αἴσθησι τῆς ἁφῆς, ἀναφέρεται καὶ ὁ στολισμὸς τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ σώματος καὶ τῶν ποδιῶν. Ὁπότε, φυλάξου νὰ μὴ στολίζῃς τὸ σῶμα σου μὲ μαλακὰ καὶ διάφορα καὶ λαμπρὰ ροῦχα ἢ μὲ πολυέξοδα καλύμματα τῆς κεφαλῆς ἢ μὲ πολύτιμα παπούτσια, γιατὶ αὐτὰ ἁρμόζουν στὶς γυναῖκες καὶ στοὺς ἄνδρες δὲν ταιριάζουν, ἀλλὰ μόνο νὰ φορᾷς σεμνὰ καὶ ταπεινὰ καὶ ὅσα εἶναι ἀναγκαῖα καὶ χρειάζονται, στὸ κρύο τοῦ χειμῶνα καὶ στὸν καύσωνα τοῦ καλοκαιριοῦ γιὰ τὴν συντήρησι τοῦ σώματος, γιὰ νὰ μὴν ἀκούσῃς καὶ σὺ ἐκεῖνο, ποὺ ἄκουσε ὁ πλούσιος ποὺ ντύθηκε τὴν βασιλικὴ καὶ μεταξωτὴ ἐνδυμασία, δηλαδή, τό· «Ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου» ^{(Λουκ. 16,25)} καὶ ἔλθη πάνω σου ἡ κατάρα ποὺ λέγει ὁ Ἰεζεκιήλ· «Θὰ βγάλουν τοὺς μανδύες τους καὶ θὰ πετάξουν ἀπὸ πάνω τους τὰ χρυσοκέντητα ροῦχα τους» ^(26,16).

Στὴν ἁφὴ ἀναφέρονται ἀκόμη καὶ οἱ ἄλλες ἀνέσεις τοῦ σώματος· ὅπως εἶναι, τὸ φτιάξιμο τῶν μαλλιῶν καὶ τὸ συχνὸ πλύσιμο τῶν γενιῶν, τὰ λαμπρὰ καὶ πολύτιμα σπίτια, τὰ πολυέξοδα καὶ μαλακὰ στρώματα καὶ καθίσματα. Ἀπὸ αὐτὰ ὅλα νὰ φυλάγεσαι, ὡς βλαβερὰ τῆς συνέσεώς σου καὶ ὑπεύθυνα τῆς πορνείας καὶ τῶν σαρκικῶν παθῶν, γιὰ νὰ μὴν κληρονομήσῃς τὸ οὐαὶ τοῦ Ἀμώς, ποὺ λέγει· «Ἀλοίμονο σὲ σᾶς ποὺ ξαπλώνετε σὲ ἀνάκλιντρα στολισμένα μὲ ἐλεφαντόδοντο» ^(6,4).

Αὐτὰ ποὺ σοῦ εἶπα ὡς τώρα, εἶναι ἡ γῆ, τὴν ὁποία κατεδικάστηκε νὰ τρώῃ τὸ νοητὸ φίδι ὁ διάβολος. Αὐτὰ εἶναι, ἡ ὕλη καὶ ἡ τροφή, μὲ τὴν ὁποία τρέφονται ὅλα τὰ πάθη τῆς σάρκας. Καὶ λοιπόν, ἐὰν ἐσὺ δὲν τὰ καταφρονήσῃς, ὡς δῆθεν μικρά, ἀλλὰ πολεμήσῃς γενναῖα καὶ δὲν τὰ ἀφήσῃς νὰ μποῦν μέσα ἀπὸ τὶς αἰσθήσεις στὴν ψυχὴ καὶ τὴν καρδιά σου, σὲ πληροφορῶ, ὅτι ἀλήθεια, εὔκολα θὰ ἐξαφανίσῃς μὲ τὴν ἀτροφία τὸν διάβολο καὶ τὰ πάθη καὶ σὲ λίγο καιρὸ θὰ φανῆς νικητὴς ἄριστος σὲ αὐτὸν τὸν Ἀόρατο Πόλεμο.

Γιατὶ εἶναι γραμμένο στὸν Ἰώβ, ὅτι ὁ μυρμηκολέοντας (δηλαδὴ ὁ διάβολος) ἐξαφανίστηκε καὶ χάθηκε μὴ ἔχοντας νὰ φάῃ τροφή, «Μυρμηκολέων ὥλετο, παρὰ τὸ μὴ ἔχειν βορᾶν» ^{(δ᾿ 11 (7)}.

 

^1. Σημείωσε, ὅτι, κατὰ τοὺς θεολόγους, βλάβη τοῦ Θεοῦ λέγεται, κάθε ἁμαρτία ἁπλά, γιατὶ βλάπτει, πληγώνει καὶ ἐναντιώνεται στὸ Θεόν. Καὶ κατὰ τὸ ὅτι αὐτὴ μὲν δὲν ὑπάρχει σὰν ζωντανὸς ὀργανισμός, βλάπτει καὶ ἐναντιώνεται στὸ εἶναι τοῦ Θεοῦ, καὶ καθότι εἶναι κακό, βλάπτει τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, καθότι εἶναι ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία, βλάπτει τὴν δύναμί του, καθότι ἀγνωσία, βλάπτει τὴν σοφία του. Καὶ ἁπλά, καθότι αὐτὴ εἶναι καὶ λέγεται ἀτελειότητα καὶ παράλειψη, βλάπτει καὶ ἐναντιώνεται στὶς ἄπειρες τελειότητες τοῦ Θεοῦ καὶ καθότι παράβαση καὶ ἀνομία βλάπτει καὶ πληγώνει τοὺς νόμους καὶ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ καθώς, κάθε λόγος ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὀνομάζεται βλασφημία, γιατὶ βλάπτει τὴν φήμη καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἔτσι καὶ κάθε ἁμαρτία βλάβη λέγεται τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνο γιατὶ ἀπὸ μόνη της ἐναντιώνεται σὰν μεγαλύτερο κακὸ στὸ μεγαλύτερο κακό, ἀλλὰ γιατὶ καὶ σὰν γίνεται στὰ κτίσματα τοῦ Θεοῦ, κάνει νὰ βλασφημῆται ὁ Κτίστης αὐτῶν, πὼς εἶναι καὶ αὐτὸς τέτοιος κακός, καὶ στὴ συνέχεια ὅτι ἔκτισε καὶ τέτοια κακά· καθὼς καὶ ἡ ἀρετὴ τῶν κτισμάτων, κάνει νὰ δοξάζεται καὶ ὁ Κτίστης τους. 

^2. Μιλώντας θυμήσου νὰ προσέχῃς στὴν προσταγὴ τοῦ ἁγίου Θαλασσίου ἡ ὁποία λέει· «Ἀπὸ τοὺς πέντε τρόπους τῆς συνομιλίας νὰ διαλέξης τοὺς τρεῖς. Τὸν τέταρτο μὴ τὸν συνηθίσῃς. Καὶ ἀπὸ τὸν πέμπτο νὰ ἀπέχῃς» ^{(Φιλοκαλ.)}. Οἱ τρεῖς δὲ τρόποι, σύμφωνα μὲ τὸν Νικόλαο Κατασκεπηνὸ εἶναι τὸ ναί, τὸ ὄχι καὶ τὸ ξεκάθαρο. Ὁ τέταρτος εἶναι τὸ ἀμφίβολο. Ὁ δὲ πέμπτος, τὸ ἄγνωστο, δηλαδὴ νὰ μιλᾷς γιὰ πράγματα ποὺ γνωρίζεις πὼς εἶναι ἀληθινά, ἢ ψεύτικα ἢ συγκεκριμένα· καὶ γιὰ τὰ ἀμφίβολα καὶ ἄγνωστα στοὺς λόγους σου, νὰ μὴν μιλᾷς· ἢ ἐπειδὴ εἶναι πέντε τὰ εἴδη τοῦ λόγου, σύμφωνα μὲ τὸν Βλεμίδη στὴ λογική. Κλητικὸ μὲ τὸ ὁποῖο καλοῦμε κάποιον. Ἐρωτηματικό, μὲ τὸ ὁποῖον ἐρωτοῦμε. Εὐκτικό, μὲ τὸ ὁποῖο εὐχόμαστε. Ὁριστικό, μὲ τὸ ὁποῖο ὁριστικὰ καὶ καταφατικὰ μιλᾶμε καὶ Προστακτικό, μὲ τὸ ὁποῖο ἀρχοντικὰ καὶ αὐθεντικὰ προστάζουμε. Ἐσὺ χρησιμοποίησε στὴν ὁμιλία σου μόνο τὰ τρία, τὸ δὲ Ὁριστικὸ καὶ Προστακτικὸ μὴ τὸ χρησιμοποιῇς.

^3. Γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀββᾶς Ἰσαὰκ ^{(Λόγοι γ´)} λέγει, ὅτι εἶναι συνεργὸς τῶν καλῶν ἡ σιωπὴ καὶ μεγαλύτερη ὅλων τῶν ἔργων τῆς μοναχικῆς πολιτείας ^{(Λογ. λδ´)} καὶ μυστήριο τοῦ μέλλοντος αἰῶνος ^{(Ἐπιστολ. γ´ )}. Ὁ δὲ μέγας Βαρσανούφιος λέει, ὅτι ἡ σιωπὴ ποὺ κρατεῖται μὲ τὴ θέλησί μας, εἶναι ἀνώτερη καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴ θεολογία.

^4. Ὁ δὲ Ἀββᾶς Ἰσαὰκ λέγει, ὅτι γιὰ τρία πράγματα σιωπᾷ κάποιος· ἢ γιὰ τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων ἢ γιὰ τὴν ζεστὴ ἐπιθυμία καὶ τὸ ζῆλο τῆς ἀρετῆς ἢ γιατὶ ἔχει κρυφὴ θεϊκὴ συνομιλία μέσα στὸν ἑαυτό του καὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο πηγαίνει τὸ νοῦ του σὲ αὐτὴ ^{(λόγ. κστ´)}.

^5. Εἶναι ὁλοφάνερο αὐτὸ καὶ ἀπὸ τὰ παραδείγματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Γιατὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τοῦ Σὴθ καὶ τοῦ Ἐνώς, μὲ τὸ νὰ δοῦν τὶς κόρες τῶν ἀνθρώπων, δηλαδὴ τῶν ἀπογόνων τοῦ Κάιν ὅτι ἦταν ὄμορφες, πῆραν αὐτὲς γυναῖκες καὶ διέφθειραν αὐτὲς καὶ ἀπὸ αὐτὸ ἀκολούθησε ὁ παγκόσμιος ἐκεῖνος κατακλυσμὸς ^{(Γέν. κεφ. ς´)}. Ὁ Συχὲμ ὁ γιὸς τοῦ Ἐμμὼρ στὰ Σίκιμα, γιὰ νὰ δῇ τὴν Δείνα τὴν κόρη τοῦ Ἰακώβ, τὴν ἀγάπησε καὶ ἔτσι τὴν διέφθειρε καὶ ἀπὸ τὴ διαφθορὰ αὐτή, ἔγινε ὁ καταστροφικὸς ἐκεῖνος ἀφανισμὸς τῶν Σικίμων ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἕως τὰ ζῷα. ^{(Γέν. λδ´)}. Ὁ Σαμψὼν γνώρισε γυναῖκες, τόσο στὰ Θαμναθᾶ, ὅσο καὶ στὴ Γάζα καὶ ἀγάπησε αὐτὲς καὶ κοιμήθηκε μαζί τους (^{Κρίτ. ιδ´} καὶ ^ις´.) Εἶδε ὁ βασιλιὰς Δαβὶδ τὴν Βηρσαβεὲ ὅταν λουζόταν καὶ τὴν ἀγάπησε καὶ ἔτσι ἐμοίχευσε μὲ αὐτὴ ^{(Β´ Βασιλ. ια´)}. Εἶδαν οἱ δυὸ ἐκεῖνοι ἡλικιωμένοι καὶ κριτὲς τοῦ λαοῦ τὴν Σωσάννα καὶ τὴν ἐπιθύμησαν ^{(Σωσαν. ἰστορ. 9)}. Καὶ ἄλλα τέτοια πολλά.

^6. Στὰ ἐπιτίμια ποὺ δὲν ἔχουν γραφή.

^7. Ὁ μοναχὸς Ἰώβιος, στὴν Μυριόβιβλο τοῦ Φωτίου, λέγει, ὅτι ὀνομάζεται μυρμηκολέων ὁ διάβολος, διότι, πρῶτα ρίχνει τὸν ἄνθρωπο στὰ μικρὰ ἁμαρτήματα· καὶ ἔπειτα τὸν ρίχνει στὰ μεγάλα· καὶ στὴν ἀρχὴ φαίνεται ἀσθενὴς καὶ μικρός, ὡσὰν μήρμυγκας, ἀλλ᾿ ὕστερα φαίνεται κατὰ τοῦ ἁμαρτωλοῦ, σὰν ἀνδρειωμένο καὶ μεγάλο λεοντάρι

Πηγή: (Ἀόρατος Πόλεμος - Μέρος 1ον - Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης), Ορθόδοξοι Πατέρες

Το 1935 η Ελληνική Αεροπορία ουσιαστικά, δεν υφίστατο. Διέθετε ως βασικά καταδιωκτικά τα Gloster Mars VI Nigthhawk, κατασκευής 1919, μέγιστης ταχύτητας 193 χλμ. την ώρα και οπλισμού δύο πολυβόλων Vickers των 7,7 χλστ. Τα αεροσκάφη αυτά ήταν παντελώς ανίκανα όχι να επιχειρήσουν, αλλά ακόμα και να πετάξουν, λόγω παλαιότητας.

Με το ξέσπασμα του φιλοβενιζελικού πραξικοπήματος, τον Μάρτιο του 1935, αγοράστηκαν από τη Γιουγκοσλαβία, εσπευσμένα, 5 τσεχοσλοβακικά διπλάνα καταδιωκτικά Avia BH-33H, οπλισμένα επίσης με δύο ελαφρά πολυβόλα και με μέγιστη ταχύτητα 315 χλμ. την ώρα.

Στις 18 Αυγούστου 1936 ο πλούσιος ομογενής Κουταρέλης, αγόρασε δύο τσεχοσλοβακικά καταδιωκτικά Avia B534, τα οποία και δώρισε στην Αεροπορία. Τα ελ λόγω αεροσκάφη ήταν επίσης διπλάνα, αλλά είχαν κλειστό κόκπιτ, ήταν οπλισμένα με τέσσερα ελαφρά πολυβόλα και ταχύτητα 400 χλμ. την ώρα.

Το 1937 ο αιγυπτιώτης επιχειρηματίας Στυλιανός Σαρπάκης δώρισε στην Αεροπορία δύο βρετανικής κατασκευής διπλάνα καταδιωκτικά Gloster Gladiator Mk I, τα οποία έφεραν επίσης τέσσερα ελαφρά πολυβόλα και είχαν μέγιστη ταχύτητα 407 χλμ. την ώρα.

Τα τέσσερα αυτά, συνολικά, καταδιωκτικά, ήταν τα μόνα, σχετικά, σύγχρονα αεροσκάφη που διέθετε η Αεροπορία. Ήταν φανερό πως, καθώς μάλιστα τα σύννεφα του πολέμου πύκνωναν στην Ευρώπη, η ελληνική αεροπορία χρειαζόταν ενίσχυση.

Έτσι αποφασίστηκε η αγορά νέων αεροσκαφών άμεσα. Η Ελλάδα ζήτησε να αγοράσει καταδιωκτικά από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Όμως δεν το κατόρθωσε, καθώς είτε ζητούσαν πληρωμή με μετρητά, είτε δεν πωλούσαν καν αεροσκάφη, καθώς ενίσχυαν τις δικές τους αεροπορίες.

Έτσι η Ελλάδα στράφηκε στην Πολωνία, η οποία διέθετε προς πώληση το καταδιωκτικό PZL-24. Συμφωνήθηκε η αγορά 36 αεροσκαφών PZL-24 F και G. Τα πρώτα έφεραν δύο πυροβόλα των 20χλστ. και δύο πολυβόλα, ενώ τα δεύτερα, έφεραν τέσσερα πολυβόλα.

Τα PZL-24 ήταν η καλύτερη έκδοση του πολωνικού καταδιωκτικού PZL-11 και μπορούσε να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα 430 χλμ. την ώρα. Παραγγέλθηκαν 12 καταδιωκτικά Bloch MB-151 από τη Γαλλία, αλλά μόνο τα εννέα έφτασαν στην Ελλάδα.

Τα αεροσκάφη αυτά, ήταν σύγχρονα μονοπλάνα, με μέγιστη ταχύτητα 520 χλμ. την ώρα, οπλισμένα με δύο πυροβόλα των 20 χλστ. και δύο πολυβόλα. Ωστόσο το αεροσκάφος βρισκόταν ακόμα στη φάση εξέλιξης και παρουσίαζε πολλά τεχνικά προβλήματα.

Η αεροπορία στερείτο όμως και βομβαρδιστικών. Έτσι αποφασίστηκε η αγορά 24 από τα εξαίρετα βρετανικά ελαφρά βομβαρδιστικά Bristol Blenheim Mk IV. Ωστόσο οι Βρετανοί δήλωσαν πως μπορούσαν να διαθέσουν μόνο 12 και έτσι, στη θέση των μη παραδοθέντων 12 αγοράστηκαν, τα επίσης βρετανικά, ελαφρά βομβαρδιστικά Fairey Battle B1.

Αγοράστηκαν επίσης 12 αεροσκάφη πολλαπλού ρόλου Avro Anson Mk I, τα οποία ανέλαβαν την επιτήρηση του Αιγαίου. Αγοράστηκαν επίσης 24 γαλλικά ελαφρά βομβαρδιστικά Potez 633, αλλά τελικά παραδόθηκαν τα 11.

Επίσης αγοράστηκαν 16 γερμανικά αεροσκάφη στρατιωτικής συνεργασίας Henschel Hs126A-1 και 12 γερμανικά υδροπλάνα ναυτικής συνεργασίας Dornier Do 22kg, τα οποία όμως, τελικά, χρησιμοποιήθηκαν ως αεροσκάφη στρατιωτικής συνεργασίας, αντικαθιστώντας τους πλωτήρες με τροχούς.

Τέλος αγοράστηκε και ένας αριθμός εκπαιδευτικών Avro 621 Tutor και Avro 626, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στις επιχειρήσεις του 1940-41 ως αναγνωριστικά.

Έτσι η αεροπορία, από το μηδέν, βρέθηκε να διαθέτει 45 νέα καταδιωκτικά, 35 βομβαρδιστικά και άλλα 12 ικανά να εκτελέσουν αποστολές βομβαρδισμού αεροσκάφη και 28 αεροσκάφη στρατιωτικής και ναυτικής συνεργασίας, δηλαδή συνολικά 120 αεροσκάφη πρώτης γραμμής.

Σε αυτά προστέθηκαν και τα λίγα αξιόμαχα αεροσκάφη στρατιωτικής συνεργασίας Brequet 19 Α2/Β2, που είχαν αγοραστεί στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και τα Potez 25 TOE. Έτσι η ανύπαρκτη, ουσιαστικά αεροπορία, έλαβε σάρκα και οστά και πέτυχε άθλους πάνω από το βορειοηπειρωτικό μέτωπο και όχι μόνο.

Οι ελληνικές μοίρες δίωξης, οι οποίες, κατά τη διάρκεια του πολέμου ενισχύθηκαν με τουλάχιστον 14 Gloster Gladiators, τα οποία παραχώρησαν οι Βρετανοί, στα τέλη του 1940, πέτυχαν, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, τουλάχιστον 34 επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και 24 πιθανές, χάνοντας, στον αέρα, 19 αεροσκάφη.

Κάποιες πηγές κάνουν λόγο για 64 καταρρίψεις. Οι καλύτεροι Έλληνες πιλότοι που αναδείχτηκαν τότε ήταν ο σμηναγός Α. Αντωνίου, διοικητής της 22ης Μοίρας Δίωξης, με 5 και 1/2 επιβεβαιωμένες καταρρίψεις (τη «μισή κατάρριψη» την πέτυχε σε συνεργασία με κάποιον άλλο πιλότο), ο σμηναγός Ι. Κέλλας, διοικητής της 21ης Μοίρας Δίωξης, με 3 και 1/3 καταρρίψεις, ο επισμηνίας Ε. Δάγκουλας με 2, επιβεβαιωμένες και 2 πιθανές, ο Γ. Φανουργάκης με 1 επιβεβαιωμένη και 3 πιθανές καταρρίψεις και ο Μ. Μητραλέξης με 1 επιβεβαιωμένη και μια πιθανή.

 Πηγή: defence-point.gr

Σε όλες τις κατακτημένες περιοχές οι Γερμανοί συγκρότησαν ένοπλα τμήματα και μονάδες κυρίως για την καταπολέμηση των παρτιζάνων.

Ἡ τραγωδία στὴν Κύπρο το 1974 δὲν ἔγινε μάθημα, ὅπως ἔδειξε ἡ συμφωνία για τὸ ὄνομα τῶν Σκοπίων

Στὶς 20/7/2018 συμπληρώνονται 44 χρόνια ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ τουρκικὰ στρατεύματα εἰσέβαλαν στὴν Κύπρο, καταλαμβάνοντας μικρὴ ἔκταση στὴν ἀρχὴ ἀλλὰ πολὺ μεγαλύτερη τὸν Αὔγουστο τοῦ 1974, μὲ τὸν «Ἀτίλλα 2», τὴν ὁποία κατέχουν ἀκόμα. 

Πρὶν ἀπὸ χρόνια ἄρχισαν νὰ δημοσιοποιοῦνται στοιχεῖα ἀπὸ ἀρχεῖα ἀλλὰ καὶ ἀπομαγνητοφωνημένες συνομιλίες του τότε ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χ. Κίσινγκερ, ἀπὸ ὅπου, μὲ διασταύρωση στοιχείων καὶ σὲ συνδυασμὸ μὲ γεγονότα ἀλλὰ καὶ μαρτυρίες ἄλλων πρωταγωνιστῶν τῶν γεγονότων, εἰκάζεται ὅτι μᾶλλον ἦταν γνώστης σχεδίου ποὺ πρόβλεπε πραξικόπημα ἀνατροπῆς τοῦ Μακαρίου ἀπὸ τὸν «ἀόρατο» δικτάτορα τῆς Ἑλλάδας Δ. Ἰωαννίδη -τὸν ὁποῖο κάποιοι (ποιοὶ ἄραγε;) εἶχαν διαβεβαιώσει ὅτι θὰ πετύχαινε ἔτσι...
ἕνωση τῆς Κύπρου μὲ τὴν Ἑλλάδα-, στὴ συνέχεια εἰσβολὴ τῶν Τούρκων στὴν Κύπρο, κατάληψη ἀπὸ αὐτοὺς τῆς βόρειας Κύπρου καὶ διχοτόμηση τοῦ νησιοῦ, ἐνῶ γιὰ νὰ μὴν πληγωθεῖ τὸ φιλότιμο τῶν Ἑλλήνων θὰ ἐπακολουθοῦσε ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας στὴν Ἑλλάδα ὡς ἀντίδοτο γιὰ νὰ ἁπαλυνθοῦν τὰ αἰσθήματα ταπείνωσης τῶν Ἑλλήνων. 

Ἔτσι, δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Κίσινγκερ προανήγγειλε τὴν πτώση τῆς δικτατορίας δύο μέρες πρὶν συμβεῖ, ἐνῶ ὑπάρχουν «ἀποχρῶσες» ἐνδείξεις ὅτι ἦταν πλήρως ἐνημερωμένος γιὰ τοὺς σχεδιασμοὺς τῶν Τούρκων καὶ γιὰ τὸ σημεῖο μέχρι τὸ ὁποῖο θὰ ἔφταναν τὰ τουρκικὰ στρατεύματα, ἀφήνοντας νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι μὲ τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ καὶ τὸν «Ἀττίλα 2» θὰ λυνόταν τὸ Κυπριακὸ σὲ «ρεαλιστικὴ βάση» μὲ οὐσιαστικὴ διχοτόμηση τοῦ νησιοῦ. 

Πέρασαν 44 χρόνια ἀπὸ τότε, ἀλλὰ τὸ ἔθνος δὲν ἔμαθε ὁλόκληρη τὴν ἀλήθεια. Οἱ πρωταγωνιστὲς τῶν γεγονότων πέθαναν σχεδὸν ὅλοι, κάποιοι χωρὶς νὰ μιλήσουν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποῦ μίλησαν οἱ περισσότεροι εἶπαν μισὲς ἀλήθειες, ἐνῶ ὁ μοιραῖος τότε ἀρχηγὸς Ἐνόπλων Δυνάμεων στὴν Ἑλλάδα Γ. Μπονάνος στὸ βιβλίο του μὲ τίτλο «Ἡ ἀλήθεια» περιγράφοντας τὸ πῶς ἐξελίσσονταν τὰ γεγονότα γράφει ἐπὶ λέξει στὴ σέλ. 298 «Μοῦ ἐδημιουργήθη πολλάκις ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἐγὼ μὲν εἶχα τὴν πρωτοβουλίαν, ἐγὼ ἀπεφάσισα, ἀλλὰ ἄλλοι εἶχαν στήσει ἐν ἀγνοία μου μίαν παράστασιν κατευθύνοντας τὰ πράγματα τόσον ἀπὸ κοντὰ ὅσον καὶ ἀπὸ μακράν», ἐνῶ ὁ Α. Παπανδρέου μιλώντας στὶς 30/10/1975 στὴ Βουλὴ εἶπε εὐθέως ὅτι οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις τὸ 1974 προδόθηκαν ἀπὸ τὴν ἡγεσία τῶν ποὺ δὲν ὑπερασπίστηκε τὸ ἔθνος καὶ τὸν ἑλληνικὸ λαό, ἀλλὰ ξένα συμφέροντα. 

Ἡ εἰσβολὴ τῶν Τούρκων στὴν Κύπρο τὸ 1974 καὶ ἡ κατοχὴ ἀπὸ αὐτοὺς τῆς βόρειας Κύπρου εἶναι πάντα μία ἀνοιχτὴ πληγὴ γιὰ τὸ Ἔθνος μας. Γιατί δὲν ἐπῆλθε ἡ κάθαρσις μὲ τιμωρία τῶν ὑπευθύνων, γιατί ποτὲ δὲν μάθαμε ὅλη τὴν ἀλήθεια, τὸ γιατί, πῶς, μὲ ποιοὺς ὑποκινητὲς ἔγινε ὅ,τι ἔγινε, ποιοὶ ἔφταιξαν γιὰ νὰ τιμωρηθοῦν. Ἡ προσπάθεια ἀνοίγματος τοῦ φακέλου τῆς Κύπρου δὲν ὁλοκληρώθηκε μὲ ἔκδοση πορίσματος, γιατί μᾶλλον κρίθηκε ὅτι θὰ ὑπῆρχε διατάραξη τῶν σχέσεων μὲ τὶς ΗΠΑ καὶ γι’ αὐτὸ ὑπάρχει ἡ αἴσθηση κουκουλώματος γιὰ κάποια στοιχεῖα τῆς ὑπόθεσης. 

Ὅμως ἡ γνώση τῆς ἀλήθειας ἐξυπηρετεῖ πάντα τὸ ἐθνικὸ συμφέρον καὶ γιὰ νὰ διδαχθοῦμε ὡς χώρα ἀπὸ τὰ λάθη μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μάθουν οἱ συγγενεῖς τῶν ἡρωικῶν νεκρῶν μας γιὰ ποιὸν λόγο σκοτώθηκαν τὰ παιδιά τους ποὺ μάταια περίμεναν βοήθεια ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καί, ὅπως ἔγραψε ὁ ποιητὴς Κ. Μόντης ἀπὸ τὴ Λευκωσία: «Ἂν μᾶς ἔβλεπες μητέρα ὅταν ἦρθε τὸ κακὸ/ἂν μᾶς ἔβλεπες πῶς περιμέναμε τὴν Ἑλλάδα...». Ἀλλὰ ἡ Ἑλλάδα ἦταν ἀποῦσα καὶ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1974 καὶ τὸν Αὔγουστο τοῦ 1974, καὶ οἱ ἡγεσίες τῆς ἀπαντοῦσαν στὶς ἱκεσίες τῶν ἀδελφῶν μας ἀπὸ τὴν Κύπρο ὅτι «ἡ Κύπρος κεῖται μακράν...». 

Τὰ ξανάγραψα ὅλα αὐτὰ ὄχι σὰν μνημόσυνο γιὰ τὴν Κύπρο μας, οὔτε ἀναξέοντας τὴν παλιὰ πληγὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. 

Θὰ ἤθελα ἁπλῶς νὰ ἐπισημάνω στοὺς διαχρονικὰ ἀσκοῦντες ἐξουσία ὅτι ἂν γίνουν λάθη σὲ ἐσωτερικά μας θέματα, ὅποιο κόστος κι ἂν ἔχουν, μποροῦν νὰ διορθωθοῦν ἀπὸ μία ἄλλη κυβέρνηση. Ἀλλὰ τὰ λάθη σὲ θέματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, στὰ λεγόμενα ἐθνικά μας θέματα, δὲν διορθώνονται, εἶναι μὴ ἀναστρέψιμα καὶ τὸ βλέπουμε αὐτὸ χαρακτηριστικὰ στὸ θέμα τῆς Κύπρου. Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουν οἱ ἀσκοῦντες ἐξουσία, ἰδιαίτερα στὴν παροῦσα φάση, καθὼς μεταξὺ Ἑλλάδας καὶ FYROM ὑπογράφηκε μία συμφωνία πού, ὅπως λέμε στὰ νομικά, εἶναι ἑτεροβαρής, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι δίνουμε πολλά, ἐνῶ παίρνουμε ἐλάχιστα. Καὶ ἀναγνωρίζοντας ὡς «μακεδονικὴ γλώσσα» τὴν ὁμιλούμενη στὰ Σκόπια σλαβοβουλγαρικὴ διάλεκτο καὶ ἔμμεσα τὴν ὕπαρξη «μακεδονικῆς ταυτότητας ἢ ἐθνότητας» στοὺς Σλάβους τῶν Σκοπίων δημιουργοῦμε ἑστία ἀναταραχῆς στὴν εὐρύτερη περιοχή, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀπεμπολοῦμε κομμάτι τῆς Ἱστορίας μας, προδίδουμε τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια καὶ ἀνοίγει μία ἄλλη πληγῆ γιὰ τὸ ἔθνος μας, μία πληγὴ ποὺ θὰ αἱμορραγεῖ στὸ διηνεκές...

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Λίγο πριν τον τελικό έκανε τον γύρο του διαδικτύου σχεδόν με πανομοιότυπο τρόπο (όπως γίνεται συνήθως), η είδηση περί τα δήθεν ρατσιστικά σχόλια που έκανε ο πρώην προπονητής της Κροατίας Ιγκόρ Στίματς για το γαλλικό ρόστερ.

Σε post στο Facebook έγραψε ο Στίματς: «Αναρωτιέμαι αν κανείς ξέρει κόντρα σε ποιόν παίζουμε στον τελικό» απαριθμώντας 13 ποδοσφαιριστές της εθνικής Γαλλίας, οι οποίοι έχουν ρίζες από την αφρικανική ήπειρο. Τέλος σχολίασε: «Αντιμετωπίζουμε τη γαλλική δημοκρατία και την αφρικανική ήπειρο. Ένα δισεκατομμύριο κόντρα σε 4 εκατομμύρια». Μάλιστα, παρέθετε την λίστα με τα σχετικά ονόματα και δίπλα τις σημαίες από τις χώρες καταγωγής τους.

Όσοι ακόμα έχουν μυαλό και σκέφτονται και δεν το έχουν παραδώσει στους "διαμορφωτές γνώμης" και μπορούν και κρίνουν με βάση αυτά που διαβάζουν και όχι με βάση αυτά που τους «ερμηνεύουν» οι διαμορφωτές, καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έκανε κάποιο «ρατσιστικό» ή υποτιμητικό ως προς την φυλή σχόλιο για τους αφρικανικής καταγωγής παίκτες της γαλλικής ομάδας, αλλά είπε τα αυτονόητα. Την ωμή πραγματικότητα. Την αλήθεια. Αλλά στους καιρούς της τυραννίας της πολιτικής ορθότητας η αλήθεια είναι «ρητορική μίσους». Και τα είπε αυτά προφανώς ο άνθρωπος για να καταδείξει το άνισο της μάχης που θα έδινε η χώρα του. Όμως αυτό για τους σαλτιμπάγκους των mainstream media είναι «ρατσιστικό παραλήρημα»!!! Φυσικά, για να μην αμφισβητηθεί η «ερμηνεία» των σχολίων του Κροάτη, οι «ειδήμονες» ως «απόδειξη» ανέσυραν από το παρελθόν την συνεργασία των ναζί με τους Κροάτες και μπλα μπλα μπλα. Δεν αξίζει νομίζω να σχολιάσουμε το κενό αέρος που έχουν στο κεφάλι τους τα άτομα αυτά. Και Κροάτης να μην ήταν, αρκεί ότι ήταν Λευκός Ευρωπαίος για να αποδειχτεί ο «ρατσισμός» του. Αυτά είναι γνωστά.

Και δεν πέρασαν ούτε δύο ημέρες για να φανεί η υποκρισία τους, η οποία είναι δομικό στοιχείο της ψυχοσύνθεσής τους.

Μετά την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου λοιπόν, ξεσάλωσαν (αναμενόμενο) όλοι οι προπαγανδιστές της «πολυμορφίας» και οι οραματιστές του τέλους των λευκών ευρωπαϊκών λαών. Είδατε; Νίκησε η «πολυμορφία». Είδατε; Νίκησε «η Ευρώπη των μεταναστών» και μπλα, μπλα, μπλα.

Ο τίτλος της Paris Match όμως το είπε πιο ξεκάθαρα: "Η Αφρική είναι επίσης παγκόσμια πρωταθλήτρια του ποδοσφαίρου"!

Δηλαδή ό,τι ακριβώς είχε πει ο κακόμοιρος Κροάτης! Ότι απέναντί της η ομάδα της μικρής χώρας του δεν είχε μόνο την Γαλλία, αλλά και την Αφρική! Παραθέτοντας μάλιστα εικόνα με τα σχετικά ονόματα και τις χώρες καταγωγής τους μέσα στην αφρικανική ήπειρο!

Γράφει χωρίς κανένα δισταγμό λοιπόν και χωρίς φόβο μήπως κανείς την κατηγορήσει για «ρατσισμό» η Paris Match : η νίκη της Γαλλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 είναι επίσης μια νίκη για την αφρικανική ήπειρο, από την οποία έχουν έρθει 14 παίκτες, (έπεσε σε έναν έξω ο "ρατσιστής" Κροάτης) που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ των  επιλογών του Didier Deschamps.

Ερώτηση αφελής: εάν το έπαιρνε η Κροατία, να υποθέσουμε ότι η είδηση θα ήταν ως εξής: η ήττα της Γαλλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 είναι επίσης μια ήττα για την αφρικανική ήπειρο, από την οποία έχουν έρθει 14 παίκτες, που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ των  επιλογών του Didier Deschamps;;;

Συνεχίζει η Paris Match :

Από τους έντεκα παίκτες που ξεκίνησαν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018 στη Μόσχα, πέντε είναι αφρικανικής καταγωγής. Και ιδού: Kylian MBappe (μισός Αλγερινός, μισός Καμερουνέζος), Samuel Umtiti (γεννημένος στο Καμερούν), Πολ Πογκμπά γεννήθηκε από γονείς που προέρχονται από την Γουινέα, N’Golo Kanté με γονείς από το Μάλι και Blaise Matuidi, με πατέρα από την Αγκόλα και μητέρα από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Άρα δέκα αφρικανικές χώρες συμμετείχαν στην ομάδα του Didier Deschamps.

Στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου μπήκε ο μισός Κονγκολέζος Steven Nzonzi και στη συνέχεια μπήκε ο Nabil Fekir του οποίου οι γονείς είναι από την Αλγερία και ο Corentin Tolisso, που ο πατέρας του είναι από το Τόγκο. Η υπόλοιπη ομάδα έχει έξι παίκτες από την αφρικανική ήπειρο: Steve Mandanda που γεννήθηκε στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Benjamin Mendy με γονείς από τη Σενεγάλη, Presnel Kimpembe με γονείς από το Κονγκό και την Αϊτή, ο Adil Rami με μαροκινούς γονείς, ο Djibril Sidibé με γονείς από το Μάλι και ο Ousmane Dembele, με καταγωγή από το Μάλι, τη Σενεγάλη και τη Μαυριτανία. 

Ο Didier Deschamps σε συνέντευξη Τύπου καυχήθηκε ότι "πάντα ήταν πλούτος (προφανώς οι παίκτες αφρικανικής καταγωγής) για το γαλλικό ποδόσφαιρο και τον γαλλικό αθλητισμό".

Στο τέλος του άρθρου, η Paris Match γράφει, σχεδόν κλαίγοντας από συγκίνηση: Η ιστοσελίδα RunRepeat έγραψε "η ποικιλομορφία κάνει το Παρίσι παγκόσμιο πρωταθλητή".

 Πηγή: Κόκκινος Ουρανός

Σχόλιο Τ.Ι.: Πόσο θα αντέξει η νέα πολιτική τάξη που αντικατέστησε τους κεμαλικούς;

Σχόλιο Μαύρο Κουτί: ο Ιμπραχίμ Καραγκιούλ είναι ο εξ απορρήτων του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και αρθρογραφεί στην επικοινωνιακή ναυαρχίδα του ΑΚΡ. Το κάτωθι άρθρο λοιπόν αποκτά ιδιαίτερη σημασία αφ’ ης στιγμής γράφεται μετά την πολιτειακή αλλαγή στην Τουρκία και περιγράφει  ξεκάθαρα τον νέο Τουρκικό Επεκτατισμό. Το τρίτο επεκτατικό κύμα της προηγούμενης χιλιετίας: Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης, μιλάω για ένα μεγάλο σχέδιο, έναν μεγάλο στόχο …

Θα στραφούμε τώρα στο εξωτερικό. Το βλέμμα μας, ο ορίζοντας μας, οι προσπάθειές μας θα επικεντρωθούν στο εξωτερικό. Θα οικοδομήσουμε μια Τουρκία της οποίας η φωνή θα ακουστεί στο εξωτερικό, η δύναμή της οποίας θα γίνει αισθητή περισσότερο εξωτερικά από εσωτερικά. Θα ενισχύσουμε μια χώρα που δεν μιλά παγκοσμίως και όχι σε τοπικό επίπεδο και θα υποστηρίξουμε και θα τονώσουμε αυτή τη χώρα.

Θα επικεντρωθούμε στην περιοχή μας, τη Δύση, την Ανατολή, τον κόσμο. Θα επικεντρωθούμε προσεκτικά όχι μόνο στη Δύση, στον Ατλαντικό κύκλο αλλά σε όλες τις λεπτομέρειες του χάρτη ισχύος της γης, από την Αφρική προς τη Λατινική Αμερική, από την Κεντρική Ασία μέχρι τη Νότια Ασία και τον Ειρηνικό. θα εξετάσουμε προσεκτικά σε όλες τις γωνίες του χάρτη, σε κάθε σελίδα του πολιτισμού και της ταυτότητας, θα διαβάσουμε, θα μάθουμε και θα σχεδιάσουμε νέες διαδρομές για τον εαυτό μας ανάλογα.

Το έθνος μας που κινείται εδώ και αιώνες προς τη Δύση, που κινείται συνεχώς και ασταμάτητα προς τη Δύση, μετατρέποντας τον εαυτό του καθώς πηγαίνει, όλο και περισσότερο βελτιώνεται, κερδίζοντας όλο και περισσότερο δύναμη, όλο και περισσότερο μετασχηματίζοντας την ιστορία, θα στραφεί από τώρα και στο εξής σε όλες τις γωνιές του κόσμου.

Αυτή είναι η «νέα κατάσταση» που αλλάζει ριζικά την όλη κατανόηση του αιώνα

Καθώς η Δύση έφτασε στο τέλος της μακραίωνης τεσσάρων αιώνων κυριαρχίας της, καθώς παρακολουθούμε την άνοδο της υπερβολικής εξουσίας στην Ανατολή, επαναλαμβάνουμε την αποστολή που αλλάζει την ιστορία.

Γινόμαστε πάλι οι Σελτζούκοι, οι Οθωμανοί.  Διαμορφώνουμε μια νέα περίοδο ανόδου για την τουρκική Δημοκρατία του 20ου αιώνα και θέτουμε τα θεμέλια του τρίτου μεγάλου κύματος στην περιοχή αυτή. Αυτό ήταν αυτό που είδαμε στο προεδρικό συγκρότημα τη Δευτέρα, αυτό είναι που ενθουσίασε εξαιρετικά όσους το γνωρίζουν. Αυτή είναι η “νέα κατάσταση” που συγκλόνισε ραγδαία, άλλαξε ολόκληρη την κατανόηση, την αντίληψη, τους ορισμούς του περασμένου αιώνα. Αυτό που τα θεμέλια της ηγεσίας του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποτελούν δεν είναι τίποτα άλλο από την αναδιαμόρφωση των αιώνων.

Ο κόσμος πρόκειται να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις με αυτή τη “νέα Τουρκία”

Αυτό θα κατανοήσουμε. Θα καταλάβουμε τι είναι και ποια είναι η πορεία μας. Στη συνέχεια, θα δούμε τι είδους πορεία αυτή η χώρα έχει ξεκινήσει. Θα είμαστε οι πρώτοι που θα παρατηρήσουμε πως η Τουρκία γίνεται αντιληπτή από τώρα και στο εξής στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Θα επαναπροσδιορίσουμε την πίστη μας, την εμπιστοσύνη μας σε αυτή τη χώρα, εκτός από την αξία της.

Οι κεντρικές χώρες του κόσμου θα συζητήσουν τώρα μια εντελώς διαφορετική Τουρκία. Θα πρέπει να συνεργαστούν με μια εντελώς διαφορετική Τουρκία.  Οι φιλίες, οι εχθροπραξίες, οι συμπράξεις και οι διαφορές θα αναμορφωθούν και θα επαναδιαμορφωθούν με βάση αυτή τη νέα κατάσταση. Θα δούμε ριζικές αλλαγές στις στάσεις πολλών χωρών. Θα δούμε αλλαγές στην εχθρότητα που πολλές χώρες έχουν προς την Τουρκία – ενώ κάποιοι μαλακώνουν τη στάση τους, άλλοι θα γίνουν σκληρότεροι.

Κανείς δεν πρέπει να τολμήσει να προχωρήσει σε νέες εσωτερικές επιχειρήσεις προσφοράς!

Επειδή αυτή η χώρα όχι μόνο δίνει δύναμη στον κεντρικό τομέα εξουσίας της πολιτείας, δημιουργεί ένα ολοκαίνουργιο σύστημα, μια ολοκαίνουργια δομή, θέτει τα θεμέλια μιας ολοκαίνουργιας εγκατάστασης, αναδιαμορφώνει όλες τις λεπτομέρειες μιας συστημικής αλλαγής και προετοιμάζεται για τους αιώνες που έρχονται με την εμπειρία αιώνων.

Η Τουρκία πρόκειται τώρα να είναι μια χώρα που έχει επιλύσει τα ζητήματα που μας έχουν τυφλώσει, σπατάλησαν την ενέργεια και τους πόρους μας για μάταιες συζητήσεις εδώ και χρόνια. Πρόκειται να είναι μια χώρα που έχει ωθήσει όλες αυτές τις πλευρές, που έχει κλείσει τις πόρτες στην παρέμβαση μέσω αυτών, και αυτό έχει όλα τα ξένα στοιχεία και επιρροές υπό έλεγχο.

Κανένας πολιτικός κύκλος ή πολιτική ταυτότητα δεν θα μπορέσει να σχεδιαστεί και να τεθεί στο πεδίο ως «εσωτερικές επιχειρησιακές δομές» πλέον.

Ένοπλα ή άοπλα στοιχεία παρέμβασης …

Ένοπλα ή άοπλα στοιχεία παρέμβασης όπως η απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, η τρομοκρατία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και οι πνευματικοί μηχανισμοί της τρομοκρατίας δεν θα είναι πλέον σε θέση να βρουν τον τομέα της κίνησης που επιδιώκουν. Όσοι ικετεύουν την εξουσία από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. για να στραφούν προς την Τουρκία με αυτήν την εξουσία, καθώς και τα κινήματα των έργων και τα δίκτυα πακέτων δεν θα είναι πλέον σε θέση να σκιάζουν το μυαλό του έθνους μας.

Επειδή τόσο η κοινότητα, όσο και το κράτος, ο δημόσιος τομέας όσο και ο πολιτικός τομέας, τα μέσα ενημέρωσης όσο και οι θεσμοί, καθώς και όλοι οι κοινοί τομείς επικοινωνίας, γίνονται τοπικοί. Το κράτος δεν είναι η μόνη πηγή αντίστασης, είναι τώρα σε κάθε στρώμα της κοινωνίας, σε κάθε γωνιά της χώρας.

Πρώτα απελευθερώνουμε το μυαλό μας, δίνοντας έμφαση στο μυαλό του κράτους και της κοινότητας, στην κατανόηση μας, στην προνοητικότητα μας και στην έναρξη μιας μεγάλης πορείας για το μέλλον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τώρα θα αφήσουμε τους μικρούς αγώνες, τις συζητήσεις, τα σχέδια, τις προσδοκίες, τα καλούπια τους για το τι είναι σωστό και το λάθος και τους ορισμούς τους καλούς και κακούς.

Προσαρμόζοντας τον εαυτό μας στην Τουρκία:

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αιτία, δεν υπάρχει μεγαλύτερος αγώνας

Δεν πρόκειται να καθορίσουμε μια ιδεολογία, μια πολιτική στάση βασισμένη σε αυτές. Όλοι εμείς, όλοι, κάθε πολιτικός κύκλος, κάθε θρησκευτικό κίνημα και κάθε μη κυβερνητικός οργανισμός είναι υποχρεωμένος να προσαρμοστεί στην Τουρκία. Απαιτείται να προσαρμοστούν σε αυτή τη μεγάλη πορεία. Είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν σε αυτή την αυξανόμενη περίοδο. Δεν υπάρχει άλλη αιτία, στόχος, περιοχή ή αντικείμενο αγώνα μεγαλύτερο από αυτό.

Από τώρα και στο εξής, η οικονομία μας, η πολιτική μας, οι ανθρώπινες υποθέσεις μας θα είναι όλες σε παγκόσμια και περιφερειακή κλίμακα. Οι δηλώσεις μας, οι πορείες μας, τα έργα, τα σχέδια και τα όνειρά μας θα είναι επίσης παγκόσμιας κλίμακας. Οι αναζητήσεις μας για την ειρήνη, οι αναζητήσεις μας για την άμυνα, οι επιδιώξεις μας για υπερεθνική συμμαχία, η αυτο-αντίληψή μας, η πίστη μας στο έθνος μας και τα ύψη στα οποία θα ανεβούμε στη χώρα αυτή και στην κατάσταση θα είναι επίσης παγκόσμιας κλίμακας.

Μιλώ για ένα μεγάλο σχέδιο, έναν μεγάλο στόχο

Η άποψη που διερευνά ποιος διορίστηκε σε ποια θέση, ποιος είναι ο τύπος του οποίου δόθηκε η ευκαιρία και ποιος δεν ήταν, θα είναι άνευ σημασίας στη νέα περίοδο. Μιλάμε για ένα πολύ ανώτερο σχέδιο, στόχο και ιδανικό. Οποιαδήποτε προσπάθεια αποδυναμώνει αυτόν τον στόχο, αυτό το σχέδιο πρέπει να αποφευχθεί. Αυτοί που εξακολουθούν να τοποθετούνται εκεί, βασισμένοι σε αυτά τα ηθικά, θα χαθούν, θα χάσουν το κύμα και θα εξασθενίσουν στη λήθη.

Έτσι βλέπω προσωπικά τη μεγάλη αλλαγή της Τουρκίας. Έτσι το καταλαβαίνω, έτσι το ερμηνεύω. Αυτό βλέπω όταν εξετάζω τη νέα κατάσταση στην Τουρκία και την ταυτόχρονη αλλαγή στον κόσμο. Γνωρίζω ότι οι μεγάλες ευκαιρίες, οι μεγάλοι αγώνες πρόκειται να καθορίσουν και να διαμορφώσουν τους προσεχείς αιώνες.

Το τρίτο κύμα της προηγούμενης χιλιετίας:

Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης μας

Αυτός είναι ο λόγος που τοποθετώ τον εαυτό μου εδώ. Πιστεύω ότι όσο περισσότερο υποστηρίζω, τόσο περισσότερο συνεισφέρω σε αυτό το όραμα και όσο περισσότερο εμπλέκομαι στον αγώνα, τόσο περισσότερο θα συνεισφέρω στην ιστορία και το μέλλον του έθνους μας.

Αυτός είναι ο προσωπικός μου αγώνας και έτσι θα συνεχίσει να είναι. Προτείνω μια τέτοια ευαισθητοποίηση κινητοποίησης, μια τέτοια ταυτότητα στη νεολαία της χώρας μας για έναν τέτοιο αγώνα, για να γίνει μεταξύ της νέας ιδρυτικής γενιάς.

Ανεξάρτητα από ό,τι λέει ο καθένας, η Τουρκία πρόκειται να ολοκληρώσει τον μεγάλο μετασχηματισμό της και δεν θα υπάρξει επιστροφή. Η τρίτη σημαντική άνοδος της προηγούμενης χιλιετίας στην περιοχή μας ξεκίνησε και θα συνεχιστεί. Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να συμμετάσχουμε στον αγώνα απ’ όπου βρισκόμαστε. Για αυτό ευθύνονται όλοι.

Πηγή: Μαύρο Κουτί, Ινφογνώμων Πολιτικά

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας διαψεύδει κάθε διαρροή στά ΜΜΕ, ἡ ὁποία τόν συνδέει ἄμεσα ἤ ἔμμεσα μέ συμφέροντα διεθνοῦς ἤ ἐγχώριου ἐνδιαφέροντος, σχετικά μέ τή συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.

Τό μόνο κίνητρο τῆς συμμετοχῆς τοῦ Μητροπολίτου στά συλλαλητήρια εἶναι ἡ ὑπεράσπιση τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας καί ἡἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας.

Ὁ,τιδήποτε ἄλλο διαδίδεται εἶναι πλάνη ἤ σκόπιμη προσβολή.

Εἶναιγνωστό ὅτι ὅταν ἡ ἀλήθεια ἐνοχλεῖ καί ὅταν δέν ὑπάρχουν ἐπιχειρήματα, τότε ἐπιστρατεύεται ἡ συκοφαντία. Τότε ἀνακαλύπτονται γεγονότα τοῦ παρελθόντος, διαστρεβλώνονται καί στήνονται σενάρια συνωμοσίας.

Αὐτό συνέβη καί προχθές, μετά τό συλλαλητήριο πού πραγματοποιήθηκε στή Βεργίνα γιά τή Μακεδονία. Οἱ ἀλήθειες πού εἰπώθηκαν ἐκεῖ, ἡ ἀλήθεια τῶν χιλιάδων ἀνθρώπων πού συγκεντρώθηκαν, παρά τήν προηγηθεῖσα ἀνακοίνωση γιά ἀκύρωση τοῦ συλλαλητηρίου ἐξαιτίας τῆς βροχῆς, γιά νά διαμαρτυρηθοῦν γιά τά δίκαιά τους, γιά τά δίκαια τῆς Μακεδονίας πού καταπατῶνται ἀπό τή συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ἐνόχλησαν ὁρισμένους.

Καί ἀφοῦ οἱ προηγούμενες συκοφαντίες τους γιά παρακρατικούς, τραμπούκους, φασίστες καί ἐθνικιστές ἔπεσαν στό κενό, ἐπινόησαν νέες, ὅτι δῆθεν μοναχοί καί μητροπολίτες ἐπηρεάζονται, καθοδηγοῦνται ἤ καί χρηματίζονται ἀπό τούς Ρώσους διπλωμάτες πού ἀπελαύνει τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἀπό τή χώρα μας ἤ ἀπό ἄλλους. Πίστευσαν μάλιστα ὅτι βρῆκαν καί τήν ἀπόδειξη σέ μία ἁγιαστική πράξη πού τελέσθηκε στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Δοβρᾶ Βεροίας τό 2016, μέ τήν ὁποία ἡ«Ὀρθόδοξη Αυτοκρατορική Παλαιστινιακή Ἑταιρεία», μία Ἑταιρεία πού ἱδρύθηκε τό 1882 καί τῆς ὁποίας σήμερα προεδρεύει ἕνας πρώην πρωθυπουργός τῆς Ρωσίας καί Πρόεδρος τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συμβουλίου, ἐγκαινίασε τή δραστηριότητά της στήν Ἑλλάδα.

Τούς διέφυγε ὅμως ὅτι ἡ ἕδρα τοῦ Ἑλληνικοῦ Παραρτήματος δέν εἶναι στή Βέροια, οὔτε πολύ περισσότερο στή Μονή Παναγίας Δοβρᾶ, ἀλλά στή Θεσσαλονίκη. Καί ὁ μόνος λόγος τῆς ἐπισκέψεως αὐτῆς στή Βέροια ἦταν ὅτι ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦἙλληνικοῦ Παραρτήματος κατάγεται ἀπό τή Βέροια καί θέλησε νά φέρει τόν πρώην Πρωθυπουργό τῆς Ρωσίας καί Πρόεδρο τῆς Ἑνώσεως στήν πατρίδα του. Ἦταν τιμή γιά τήν πόλη ἡἐπίσκεψη αὐτή καί ἡ Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας τούς ὑποδέχθηκε μέ χαρά, ὅπως ὑποδέχεται κάθε ἐπίσημο ἐπισκέπτη στή Βέροια. Μάλιστα ὁ τ. Πρωθυπουργός τῆς Ρωσίας ἐπισκέφθηκε μία ἀκόμη φορά τήν πόλη μας καί ἐκκλησιάστηκε στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου κατά τόνἑορτασμό τῆς ἐπετείου τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος. Αὐτή εἶναι ἡμόνη ἀλήθεια.

Ἄν κάποιοι νομίζουν ὅτι ἔχουν ἀνάγκη μητροπολίτες καί μοναχοί νά χρηματισθοῦν ἤ νά ἐπηρεασθοῦν ἀπό Ρώσους ἤὁποιουσδήποτε ἄλλους γιά νά ὑψώσουν τή φωνή τους γιά τή Μακεδονία καί τήν πατρίδα μας εἶναι γελασμένοι καί κρίνουν ἐξ ἰδίων τά ἀλλότρια. Τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν καλῶς κάνει καί ἀπελαύνει ὅσους ἀποδεδειγμένα βλάπτουν τά συμφέροντα τῆς πατρίδας μας, ἀλλά αὐτό δέν ἔχει σχέση οὔτε μέ τήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας οὔτε μέ κανέναν ἄλλο. Ἄν ἔχουν ἀποδείξεις γιά τούς ὑπαινιγμούς καί τίς κατηγορίες τους, ἄς τίς προσκομίσουν ἄμεσα. Διότι διαφορετικά ἀποδεικνύονται περίτρανα κοινοί συκοφάντες καί λασπολόγοι.

Εἶναι γνωστό, ἄλλωστε, σέ ὅλους τό ἀφιλοχρήματο τοῦΜητροπολίτη μας, γι᾽ αὐτό καί ἀποτελεῖ ἀπολύτως ἕωλη συκοφαντία καί μόνο ἡ σκέψη ἤ πολλῷ μᾶλλον ὁ ὑπαινιγμός κάποιων ὅτι χρηματίζεται γιά νά ὑπερασπισθεῖ τό ὄνομα καί τήν ταυτότητα τῆς Μακεδονίας.

Τά παραπάνω ἀποτελοῦν συγχρόνως ἀπάντηση καί σέ ὅσα συκοφαντικά καί ἐνδεχομένως κατευθυνόμενα ἀκούστηκαν στήν πρόσφατη Συνεδρίαση τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τῆς Βέροιας ἀπό τόν πρόεδρό του κ. Τσαπαρόπουλο, τά ὁποῖα τόν ἐκθέτουν στούς συμπολίτες μας καί στόν λαό τῆς Ἠμαθίας πού στήν συντριπτική του πλειοψηφία καταδικάζει τό ξεπούλημα τοῦὀνόματος τῆς Μακεδονίας καί ἀγωνίζεται μέ κάθε τρόπο γιά νά μήν ἰσχύσει μία συμφωνία μέ τραγικές συνέπειες γιά τή Μακεδονία καί τήν πατρίδα μας, σάν αὐτή πού ὑπογράφτηκε πρόσφατα.

Οἱ ὅποιες συκοφαντικές προσπάθειες θά πέσουν στό κενό γιατί ἡ στάση τοῦ Μητροπολίτου στό κρίσιμο θέμα τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν καθορίζεται ἀπό τό αἴσθημα τῆς εὐθύνης του γιά τόν τόπο καί τῆς ἀγάπης του γιά τή Μακεδονία μας καί μόνο, ἔχοντας ὡς πρότυπο τόν Ἅγιο Λουκᾶ τόν ἰατρό, Ἀρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως, ὁ ὁποῖος ἐδιώχθη καί συκοφαντήθηκε βάναυσα ἀπό τό ἀθεϊστικό καθεστώς τῆς ἐποχῆς του διότι μιλοῦσε περί τῆς ἐν Χριστῶ ἀληθείας.

Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Προς: Αξιότιμον κ. Κωνσταντίνον Γαβρόγλου, Υπουργό Παιδείας
Υπουργείο Παιδείας Έρευνας &Θρησκευμάτων
Ανδρέα Παπανδρέου 37
Τ.Κ. 151 80 – Μαρούσι Αθήνα

ΚΟΙΝ.: 1. Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος
2. Γενική Δ/νση Πρωτ/θμιας & Δευτ/θμιας Εκπ/σης

Αξιότιμε κ. Υπουργέ

Λαμβάνουμε την τιμή να σας αναφέρουμε τα κάτωθι, με την παράκληση όπως προβείτε στις κατά νόμο ενέργειες, προκειμένου οι υπηρεσίες σας να συμμορφωθούν προς τα τελεσιδίκως και αμετακλήτως δικαστικώς κριθέντα. Ως γνωρίζετε με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 660/2018 και 926/2018 κρίθηκε ότι οι αποφάσεις του Υπουργείου σας, που εισήγαγαν ως μάθημα Θρησκευτικών ύλη πολυθρησκευτική και όχι ορθόδοξη της Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας (άρθρ. 3 του Συντάγματος), παραβιάζουν το Σύνταγμα για τρεις λόγους:

1) Διότι ανατρέπεται το άρθρ. 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο επιβάλλει στο κράτος να παρέχει στους μαθητές ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης, καθόσον η πολυθρησκευτική ύλη δεν τηρεί την προϋπόθεση αυτή.

2) Διότι παραβιάζεται η αρχή της ισότητας ενώπιον του Νόμου (κατά παράβαση του άρθρ. 4 του Συντάγματος), αφού η πολυθρησκευτική ύλη στο μάθημα των Θρησκευτικών απευθύνεται μόνο στα σχολεία της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων μαθητών, που ανήκουν στην ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ σε τρεις κατηγορίες Ελλήνων μαθητών το μάθημα των Θρησκευτικών παρέχεται με ύλη που περιέχει αμιγώς και μόνον την πίστη τους (Μουσουλμανικά σχολεία, εβραϊκά σχολεία, καθολικά σχολεία).

3) Διότι ασκείται ομαδικός προσηλυτισμός, ο οποίος απαγορεύεται από το άρθρ. 13, παρ. 2 του Συντάγματος.

Κατόπιν των ως άνω, όπως κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το Υπουργείο σας πρέπει να συμμορφωθεί, να καταργήσει την πολυθρησκευτική ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών και να εισαγάγει την αμιγώς ορθόδοξη.

Η υποχρέωσή σας αυτή δεν αποτελεί δική μας άποψη, αλλά αποτελεί ad hoc άποψη της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αντί άλλων παραθέτουμε κατά λέξη απόσπασμα της αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας 7/2010 (ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ 2010, σελ. 513):

«Η Διοίκηση μετά την έκδοση της ανωτέρω δικαστικής αποφάσεως, είχε υποχρέωση, συμμορφωνουμένη με το περιεχόμενο αυτής, όχι μόνο να θεωρήσει ως ανύπαρκτες τις ακυρωθείσες με την απόφαση αυτή διοικητικές πράξεις αλλά και με θετικές ενέργειές της να χωρίσει στην αναμόρφωση της δημιουργηθείσας, βάσει των έν λόγω πράξεων, καταστάσεως, ώστε να επανέλθουν τα πράγματα στην θέση που θα βρίσκονταν, αν οι πράξεις αυτές δεν είχαν εκδοθεί».

Τα ίδια ακριβώς δέχεται και κατά λέξη η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας 976/2016 (ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ 64, σελ. 678).

Επειδή το Υπουργείο σας, μετά την υποβολή των αιτήσεων ακυρώσεως εναντίον αποφάσεών σας, προέβη σε έκδοση νέων αποφάσεων ομοίων με τις ακυρωθείσες (προφανώς για να έχει ενόψει νέες αποφάσεις μη προσβληθείσες επί ακυρώσει), επισημαίνουμε ότι η τακτική αυτή έχει επισημανθεί ως παράνομη και αντισυνταγματική ήδη από την επιστήμη (Ηλίας Κουβαράς Διοικητικός Δικαστής και Δρ. Νομικής, «ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΡΑΞΗΣ ΟΜΟΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΗ Η ΑΚΥΡΩΘΕΙΣΑ» (Περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 2015, σελ. 958κ.ε.). Επιπλέον και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρεί ευθεία παράβαση του άρθρ. 6 της Ευρωπαϊκής Ενώσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (εξασφάλιση δικαίας δίκης) την μη εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων των εθνικών δικαστηρίων από την κρατική διοίκηση, έχοντας δε καταδικάσει κατ’ επανάληψη χώρες της Ευρώπης για το δεδομένο αυτό (π.χ. ΕΔΑΔ αποφάσεις α) της 13.3.2018, υποθ. CM. κατά Βελγίου προσφυγή Νο 67957/12, β) της 5.10.2017, υποθ. Mazzeo κατά Ιταλίας προσφ. Νο 32269/09, γ) της 19.7.2016, υποθ. Flores Quiros κατά Ισπανίας, προσφ. Νο 75183/10, δ) της 9.4.2015 υποθ. Tchokontio Happi κατά Γαλλίας προσφ. Νο 65829/12, ε) της 30.7.2015, υποθ. Ferreira Santos Pardal κατά Πορτογαλίας προσφ. Νο 30123/10 κ.ά.).

Επομένως, δεν προκύπτει από πουθενά ότι η Ελλάδα (και ειδικότερα το Υπουργείο Παιδείας), έχει δικαίωμα να μην εφαρμόσει τις ως άνω αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας. Υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σε περίπτωση παραβάσεως της αρχής αυτής, επιβάλλει πολύ μεγάλα πρόστιμα, π.χ. η από 20/10/2009 απόφασή του (υπόθεση Radu Raduleskuκατά Ρουμανίας) προσφυγή 14884/03, επιβάλλει το ποσό των 305.000 Ευρώ, ως πρόστιμο στη Ρουμανία, για μη εφαρμογή δικαστικής αποφάσεως.

Επισημαίνουμε επίσης ότι έχει ήδη επισημανθεί από την επιστήμη πως μέσω πολυθρησκευτικής ύλης του Μαθήματος των Θρησκευτικών ασκείται αξιόποινος προσηλυτισμός στα σχολεία (Γ. Κρίππα Δρ. Συνταγματικού Δικαίου, «ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΞΙΟΠΟΙΝΗ ΠΡΑΞΗ, (Ηθική αυτουργία εις το έγκλημα του προσηλυτισμού των σχολείων, πράξη την οποία ο νόμος θεωρεί ως ιδιαίτερως επιβαρυντική περίπτωση)», Περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 2014, σελ. 679 κ.ε. Λόγω της ιδιότητάς μας ως οργάνου συνδικαλιστικού – επιστημονικού που εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειονότητα των Θεολόγων Εκπαιδευτικών, είμεθα υποχρεωμένοι, να σας επισημάνουμε και τις υπηρεσιακές συνέπειες και τους κινδύνους, που ανακύπτουν εν προκειμένω για τους εκπαιδευτικούς, στην περίπτωση που η υπηρεσία σας προτίθεται ευθέως ή πλαγίως, εμφανώς ή συγκεκαλυμμένως (δια των ως άνω ή άλλων μεθοδεύσεων) να μην συμμορφωθεί προς τα επισημαινόμενα:

1) Το άρθρ. 25, παρ. 3 του Υπαλληλικού Κώδικος αναφέρει ότι ο Δημόσιος Υπάλληλος, εάν λάβει εντολή, να εκτελέσει ορισμένη πράξη προδήλως παράνομη ή προδήλως αντισυνταγματική,υποχρεούται να μην την εφαρμόσει αναφέροντας σχετικώς στην υπηρεσία του. Αναφέρει επίσης ότι, εάν ο υπάλληλος λάβει δεύτερη εντολή να εφαρμόσει την εν λόγω πράξη, διότι συντρέχουν λόγοι υπερτέρου συμφέροντος, υποχρεούται να την εφαρμόσει, μόνον, εάν είναι προδήλως παράνομη και όχι όταν είναι προδήλως αντισυνταγματική. Επιπλέον, το άρθρ. 106 του Υπαλληλικού Κώδικος (το οποίο αφορά στην πειθαρχική ευθύνη του δημοσίου υπαλλήλου) αναφέρει, ότι στον δημόσιο υπάλληλο απαγορεύεται να δοθεί εντολή προδήλως αντισυνταγματική.

2) Επειδή, όπως δέχονται οι προαναφερόμενες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, δια του μαθήματος της πολυθρησκευτικής ύλης διαπράττεται προσηλυτισμός εντός των σχολείων και επειδή ο προσηλυτισμός τιμωρείται ποινικώς υπό του Ν. 1363/39, όπως τροποποιήθηκε μεταγενεστέρως, επισημαίνουμε ότι το άρθρ. 21 του Ποινικού Κώδικος τιμωρεί ποινικώς τον δημόσιο υπάλληλο, έστω και εάν προέβη σε ορισμένη πράξη, όχι αφ’ εαυτού, αλλά εκτελών εντολή ανωτέρου (εξαιρείται η περίπτωση κατά την οποίαν ο υπάλληλος δεν είχε το χρόνο να ελέγξει τη νομιμότητα της διαταγής, πράγμα που δεν συντρέχει εν προκειμένω).

Κατόπιν των ανωτέρω, οι Υπηρεσίες σας έχουν τις προαναφερόμενες υποχρεώσεις απολύτως και καταλυτικώς και δεν αναφέρεται ούτε στον νόμο ούτε στο Σύνταγμα καμία περίπτωση παρεκκλίσεως έστω και μερικής των ως άνω απαράβατων συνταγματικών και νομικών επιταγών και επειδή υπό των μελών μας, μας υποβάλλονται συνεχώς πλήθος ερωτήσεων, εν όψει των καταλυτικών αυτών δεδομένων, παρακαλούμε όπως μας γνωρίσετε, ότι οι υπηρεσίες σας συμφωνούν με τα ως άνω, προκειμένου να ξεκαθαρίσει η υπόθεση, η οποία αυτή τη στιγμή είναι περίπου χαώδης.

Με την πεποίθηση ότι οι υπηρεσίες σας σέβονται σε απόλυτο βαθμό τις κατά νόμο και κατά το σύνταγμα υποχρεώσεις τους και επειδή αντίθετη άποψη επί των όσων προαναφέρουμε ουδέποτε διατυπώθηκε τόσο στο συνταγματικό δίκαιο όσο και στο διοικητικό και το ποινικό δίκαιο και επειδή, κατά το άρθρ. 95 παρ. 5 του Συντάγματος, η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρεώσεως αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως ο νόμος ορίζει. Ο εν προκειμένω σχετικός νόμος είναι το άρθρ. 50, παρ. 4 της δικονομίας ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (Π.Δ. 18/1989), το οποίο έχει επί λέξει ως εξής:

«Οι διοικητικές αρχές σε εκτέλεση της υποχρέωσης τους, κατά το άρθρ. 95, παρ. 5 του Συντάγματος, πρέπει να συμμορφώνονται ανάλογα με κάθε περίπτωση, με θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου ή να απέχουν από κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς όσα κρίθηκαν από αυτό. Ο παραβάτης εκτός από τη δίωξη, κατά το άρθρ. 259 του Ποινικού Κώδικα, υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση». (Ως γνωστόν το άρθρ. 259 του Ποινικού Κώδικα τιμωρεί ποινικώς τον υπάλληλο για παράβαση καθήκοντος).

Θεωρούμε περιττό να σας υπενθυμίσουμε, (διότι πιστεύουμε ότι το γνωρίζετε), ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,σε ολομελή συνεδρίασή του με την απόφασή του στις 29ης Ιουνίου 2007 (υπόθεση Folgero και άλλων κατά Νορβηγίας-προσφυγή 15472/02), καταδικάζει τη Νορβηγία, διότι εισήγαγε εις τα σχολεία μάθημα Θρησκευτικών, όχι αμιγώς χριστιανικό, αλλά πολυθρησκευτικό, θεωρώντας ότι συντελέστηκε παράβαση του άρθρ. 2 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (η απόφαση αυτή δημοσιεύεται σε ελληνική μετάφραση στο Περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 2009, σελ. 257 κ.ε.).

Σας αναφέρουμε επίσης ότι έχουμε στην κατοχή της Ένωσής μας επιστημονικές συγκριτικές μελέτες μεταξύ των Προγραμμάτων για τα Θρησκευτικά που είχε υπογράψει ο κ. Φίλης (2016) και ο κ. Γαβρόγλου (2017) από τις οποίες εξάγεται το συμπέρασμα ότι τα ως άνω Προγράμματα 1) Δημοτικού-Γυμνασίου και 2) Λυκείου, αφενός του κ. Φίλη (2016) και αφετέρου του κ. Γαβρόγλου (2017), είναι απολύτως όμοια, με ελαχιστότατες και ανεπαίσθητες λεκτικές διαφορές, που δεν αλλάζουν κατ' ουσίαν, ούτε στο ελάχιστο, την πολυθρησκειακή δομή, τον πολυθρησκειακό προσανατολισμό και το πολυθρησκειακό περιεχόμενό τους.

Επειδή τα ως άνω αναφερόμενα δεδομένα είναι καταλυτικά και αναπότρεπτα, αναμένουμε την απάντησή σας ως προς τη συμμόρφωση των υπηρεσιών σας επί των ως άνω λεπτομερώς αναλυόμενων δεδομένων, κυρίως δε για την άμεση απόσυρση των διανεμομένων στα σχολεία "φακέλων" του μαθήματος των Θρησκευτικών, πράγμα που έχει δημιουργήσει τη χειρότερη σύγχυση μεταξύ διδασκόντων, μαθητών και γονέων, με αποτέλεσμα να μας υποβάλλεται καθημερινώς σωρεία διαμαρτυριών, απολύτως δικαιολογημένων, ενόψει των όσων αναφέρουμε στο έγγραφό μας.

Ευνόητο είναι ότι από την απάντησή σας θα εξαρτηθούν και οι δικές μας συλλογικές ενέργειες.

Με εκτίμηση

Για το ΔΣ

Ο Πρόεδρος                                              Ο Γεν. Γραμματέας
Ηρακλής Ρεράκης                                      Παναγιώτης Τσαγκάρης
Καθ. Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ                              Υπ. Δρ. Θεολογίας      

Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου

Έστω και αν σπούδασα Ιστορία και Αρχαιολογία (στο ΕΚΠΑ), δεν μπόρεσα να βρω απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, σχετικά με το παρελθόν. Πολλά γεγονότα μού φαίνονταν ακατανόητα, παράλογα. Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι γενικά παράλογη, έστω και αν ο ορθολογισμός είναι δημιούργημα των Ευρωπαίων. Γιατί οι Ευρωπαίοι, από τον 18ο αιώνα και έπειτα, επαναστάτησαν εναντίον του Χριστού, της Θρησκείας, του Θεού; Γιατί η Ελλάδα, που πολέμησε και στους Δύο Παγκόσμιους Πολέμους στο πλευρό των νικητών, με την λήξη των πολέμων βγήκε κατεστραμμένη, αντί για νικήτρια; Γιατί σε όλα τα ψυχαγωγικά μέσα προβάλλεται η αστρολογία (ωροσκόπια, πρόβλεψη του μέλλοντος), ενώ η επιστήμη έχει αποδείξει ότι τα άστρα δεν επηρεάζουν την ζωή μας; Τις απαντήσεις δεν τις βρήκα στο Πανεπιστήμιο, αλλά τουλάχιστον κάποιοι φιλότιμοι καθηγητές με δίδαξαν να ψάχνω. Να σκάβω, μέχρι να βρω την αλήθεια. Και την βρήκα σε μια απλή φράση, ενός σύγχρονου αγίου της Εκκλησίας μας, του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου: «Οἱ Σιωνιστὲς δουλεύουν τώρα, ξέρεις πόσα χρόνια; Καὶ 250!». Αυτό ειπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οπότε 1990 -250= 1740! Τι να έγινε άραγε γύρω στο 1740; Τότε ήταν που οι καμπαλιστές Εβραίοι (Σιωνιστές), έχοντας διεισδύσει μαζικά στις μασονικές στοές, τις είχαν μετατρέψει σε ναούς της καμπαλιστικής θρησκείας, η οποία μέχρι τότε ήταν «άστεγη»! Ταυτόχρονα απέκτησαν ένα οργανωμένο δίκτυο πρακτόρων και στρατιωτών, που εργάζονται μέχρι σήμερα για την ισοπέδωση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη και την αντικατάστασή του με την Καμπάλα.

Περιεχόμενα

1. Πρόλογος
2. Τι είναι ο Σιωνισμός
3. Δόγματα της Καμπάλα
4. Η δηλητηρίαση της ευρωπαϊκής σκέψης
5. Η κατάκτηση της Βρεταννίας
6. Ντεϊσμός και Διαφωτισμός
7. Μασονία, το πεζικό του Σιωνισμού
8. Ροδόσταυροι, οι δυνάμεις καταδρομών του Σιωνισμού
9. Ιλλουμινάτοι, οι πεφωτισμένοι πρόδρομοι του κομμουνισμού
10. Τραπεζίτες, οι νέοι βασιλιάδες της Ευρώπης
11. Γαλλική επανάσταση, ο πρώτος σιωνιστικός θρίαμβος
12. Η εξάπλωση των Ρότσιλντ
13. Ελληνική επανάσταση και εθνικισμός
14. Ιλλουμινάτοι και εργατικό κίνημα
15. Καρλ Μαρξ, ο μέγας καμπαλιστής
16. Η ήττα της Αριστεράς από τον Μαρξισμό
17. Χρυσή Αυγή, Ερμητισμός και αρχαιολάτρες
18. Η κατασκευή της Γερμανίας
19. Ο πιο ειλικρινής μασόνος
20. Σιωνιστές εναντίον Εβραίων
21. Η κατάργηση των δύο φύλων
22. Επίλογος
23. Παράρτημα
24. Βιβλιογραφία

1. Πρόλογος

Έστω και αν σπούδασα Ιστορία και Αρχαιολογία (στο ΕΚΠΑ), δεν μπόρεσα να βρω απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, σχετικά με το παρελθόν. Πολλά γεγονότα μού φαίνονταν ακατανόητα, παράλογα. Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι γενικά παράλογη, έστω και αν ο ορθολογισμός είναι δημιούργημα των Ευρωπαίων .

Γιατί οι Ευρωπαίοι, από τον 18ο αιώνα και έπειτα, επαναστάτησαν εναντίον του Χριστού, της Θρησκείας, του Θεού;

Γιατί η Ελλάδα, που πολέμησε και στους Δύο Παγκόσμιους Πολέμους στο πλευρό των νικητών, με την λήξη των πολέμων βγήκε κατεστραμμένη, αντί για νικήτρια;

Γιατί σε όλα τα ψυχαγωγικά μέσα προβάλλεται η αστρολογία (ωροσκόπια, πρόβλεψη του μέλλοντος), ενώ η επιστήμη έχει αποδείξει ότι τα άστρα δεν επηρεάζουν την ζωή μας;

Τις απαντήσεις δεν τις βρήκα στο Πανεπιστήμιο, αλλά τουλάχιστον κάποιοι φιλότιμοι καθηγητές με δίδαξαν να ψάχνω. Να σκάβω, μέχρι να βρω την αλήθεια. Και την βρήκα σε μια απλή φράση, ενός σύγχρονου αγίου της Εκκλησίας μας, του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου:

«Οἱ Σιωνιστὲς δουλεύουν τώρα, ξέρεις πόσα χρόνια; Καὶ 250!»

Αυτό ειπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οπότε 1990 -250= 1740! Τι να έγινε άραγε γύρω στο 1740;

Τότε ήταν που οι καμπαλιστές Εβραίοι (Σιωνιστές), έχοντας διεισδύσει μαζικά στις μασονικές στοές, τις είχαν μετατρέψει σε ναούς της καμπαλιστικής θρησκείας, η οποία μέχρι τότε ήταν «άστεγη»! Ταυτόχρονα απέκτησαν ένα οργανωμένο δίκτυο πρακτόρων και στρατιωτών, που εργάζονται μέχρι σήμερα για την ισοπέδωση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη και την αντικατάστασή του με την Καμπάλα.

2. Τί είναι ο Σιωνισμός;

Σιωνισμός είναι μυστική θρησκευτική οργάνωση που επιδιώκει την δημιουργία μιας παγκόσμιας και αιώνιας αυτοκρατορίας, με επίκεντρο την Ιερουσαλήμ (ή Σιών, όπως αλλιώς λέγεται).

Η θρησκεία των Σιωνιστών είναι η Καμπάλα (ή Καμπαλάχ, קַבָּלָה στα εβραϊκά), ο εβραϊκός αποκρυφισμός (σατανισμός). Τα ιερά βιβλία του Σιωνισμού είναι το Σέφερ Γιετσιράχ (Sefer Yetzirah) και το Ζοχάρ (Zohar), αλλά έχουν χρησιμοποιήσει και αρκετές φράσεις από την Παλαιά Διαθήκη, αφού πρώτα την παραποιούν φρικτά.

Η δράση του Σιωνισμού ξεκινά επίσημα στις αρχές του 18ου αιώνα και επικεφαλής τέθηκε η οικογένεια των Ασκεναζί Εβραίων της Φρανκφούρτης Ρότσιλντ (Rothschild) . Σημειωτέον, καμπαλιστές και Σιωνιστές δεν είναι όλοι οι Εβραίοι, αλλά μια συγκεκριμένη ομάδα. Υπάρχουν Εβραίοι που αντιτίθενται στον Σιωνισμό, μέχρι σήμερα .

Τα έργα και ο τελικός σκοπός των Σιωνιστών έχουν προφητευθεί από τον προφήτη Δανιήλ (στην Παλαιά Διαθήκη), στο βιβλίο της Αποκαλύψεως (Καινή Διαθήκη) και τα τελευταία χρόνια από τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη (1924-1994).

3. Δόγματα της Καμπάλα

Το εβραϊκό έθνος είχε γνωρίσει τον αποκρυφισμό των πολυθεϊστών της Ανατολής, των Αιγυπτίων, των Χαναναίων και των Βαβυλωνίων, οι οποίοι με την σειρά τους είχαν διαδεχθεί τους αρχαίους Σουμερίους. Όλη η πορεία τους στην Παλαιά Διαθήκη είναι μια ταραχώδης σχέση ανάμεσα στον αληθινό Θεό (Γιαχβέ) και τους δαιμονικούς θεούς του πολυθεϊσμού, σαν την γυναίκα που άλλοτε είναι πιστή στον σύζυγο και άλλοτε μοιχεύει.

Τον αποκρυφισμό απέφευγαν να τον καταγράψουν, ήταν κυρίως μυστική προφορική παράδοση, εντελώς αντιφατική και παράλογη. Πιο έγκυρη πηγή είναι η μελέτη στην Καμπάλα του Γκέρσομ Σόλεμ (Gerschom Scholem), που συνδέει την Καμπάλα με τον γνωστικισμό και άλλα παραθρησκευτικά κινήματα της ρωμαϊκής εποχής. Καταγράφηκε επίσημα στο βιβλίο Ζοχάρ (13ος αι.μ.Χ.), ενώ τον 16ο αιώνα εμφανίζεται μια νέα Καμπάλα, με συγγραφέα τον Ισαάκ Λούρια. Η Καμπάλα βρίσκεται σε πλήρη σύγκρουση με τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία ερμηνεύει με παράλογο τρόπο .

Βασικά καμπαλιστικά δόγματα είναι τα εξής παρανοϊκά:

i. Τα πάντα είναι θεός (πανθεϊσμός, λατρεία της φύσης), όπως και ο άνθρωπος, που είναι θεός από μόνος του!

ii. Η μελέτη και άσκηση της Καμπάλα υπόσχεται ότι θα οδηγήσει τον άνθρωπο στην τέλεια γνώση, να ανακαλύψει τον θεό που κρύβει μέσα του.

iii. Θεός και Δημιουργία είναι διεσπασμένα, ο θεός (Κετέρ) έχει 10 ιδιότητες, τα σεφιρότ, είναι άνδρας και γυναίκα μαζί(!), αλλά διασπάστηκε σε ανδρική και θηλυκή θεότητα, όπως και ο πρώτος άνθρωπος, ο Adam Kadmon, που ήταν ανδρόγυνος, που παρασύρεται από πτώση σε πτώση.

iv. Στο Σύμπαν συνυπάρχουν δύο θεοί, ο καλός Εωσφόρος (Lucifer) και ο κακός Αδονάι (των Χριστιανών). O Eωσφόρος φέρνει την γνώση στον άνθρωπο, ο Αδονάι την τυραννία, το κακό στον κόσμο, που πηγάζει από την Εκκλησία. Οι οπαδοί του Εωσφόρου (ιλλουμινάτοι, μασόνοι) θα παλέψουν μέχρι να νικήσουν τους πιστούς του Αδονάι.

v. Στο τέλος θα έρθει ο καμπαλιστικός μεσσίας, θα αποκαταστήσει τα συντρίμμια της καταστροφής, θα λυτρώσει το ανθρώπινο γένος και το ίδιο το σύμπαν από τον Αδονάι, δίνοντας τέλος στον δυισμό, την πάλη καλού και κακού.

vi. Η σημερινή γη και ο άνθρωπος θεωρούνται ξεπεσμός, δημιούργημα του κακού Αδονάι, που πρέπει να καταστραφούν.

vii. Ο αληθινός θεός δεν έχει σχέση με τον κόσμο και την ζωή του, αλλά με τον ανώτερο, υπερφυσικό κόσμο.

viii. Η λύτρωση (tikkun) έρχεται μέσα από την μετενσάρκωση (gilgul), όχι από την μετάνοια και από κάποιον σωτήρα.

ix. Τα άστρα είναι θεοί, που επηρεάζουν τους θνητούς ανθρώπους, και υπάρχουν και εξωγήινες μορφές ζωής.

x. Οι άλλοι λαοί, οι goyim, είναι κατώτερα πλάσματα, ανθρωπόμορφα ζώα, που πρέπει να είναι δούλοι στους καμπαλιστές Εβραίους.

xi. Καμία θρησκεία δεν λέει μόνη της την αλήθεια, όλες πηγάζουν από την Καμπάλα και καταλήγουν σε αυτήν (πανθρησκεία).

xii. Με την γνώση θα έρθει η νέα εποχή, η μεσσιανική εποχή, που θα είναι σταθερή και αιώνια. Θα προηγηθεί, όμως, η πάλη καλού και κακού.

Στην παρανοϊκή σκέψη των Σιωνιστών, το κακό είναι η θρησκεία της Ευρώπης, ο Χριστιανισμός, που οδηγεί στην δυστυχία τον άνθρωπο. Οι Σιωνιστές έχουν ιερό καθήκον να συντρίψουν τον Αδονάι, τον Θεό του Χριστιανισμού, αλλά και τα κατώτερα πλάσματα, τους Χριστιανούς. Θα επικρατήσει ο Εωσφόρος, που θα βασιλεύσει πάνω στα συντρίμμια του παρελθόντος. Αν επιζήσουν goyim, αυτοί θα προσκυνούν αιώνια τον καμπαλιστικό μεσσία στην Ιερουσαλήμ.

Όλη αυτή η θρησκευτική παράνοια είναι η φλόγα που καίει μέσα στις καρδιές των καμπαλιστών Εβραίων, εδώ και αιώνες. Αυτή θα εμπνεύσει τους Ρότσιλντ, τον Μαρξ, τον Φρόυντ, τους μασόνους, τους ιλλουμινάτους. Στην συνείδησή τους είναι μαχητές στον στρατό του Εωσφόρου, το έργο τους είναι ιερό, είναι θρησκευτικό καθήκον να επιβάλουν τη Καμπάλα σε όλη την υφήλιο, αλλά κυρίως στην Ευρώπη του Αδονάι.

Αυτός ο κόσμος είναι ένα σκουπίδι, ένα κουρέλι του αρχικού τέλειου κόσμου. Σκοτώνοντας Χριστιανούς ή καταστρέφοντας τις χώρες τους, τις συνειδήσεις τους, τους θεσμούς τους, καθαρίζεις τον κόσμο από κάποια σκουπίδια, βοηθάς τον μεσσία στο τελικό του έργο! Δεν είναι ιερό και άγιο και θεάρεστο το έργο των καμπαλιστών;

4. Η δηλητηρίαση της ευρωπαϊκής σκέψης

Η κυριαρχία των Σιωνιστών στην Ευρώπη δεν οφείλεται μόνο στην οργανωμένη και μεθοδική δράση τους, αλλά και στο ότι οι Ευρωπαίοι γοητεύτηκαν από την εβραϊκή Καμπάλα και γενικότερα από τον αποκρυφισμό. Το κακό ξεκίνησε στην Φλωρεντία το 1462 με τον παπικό (Ρωμαιοκαθολικό) κληρικό Μαρσίλιο Φιτσίνο (Ficino), ο οποίος άρχισε να μελετά και να διδάσκει αποκρυφιστικά κείμενα, λέγοντας ότι η μαγεία ήταν αρχαία επιστημονική γνώση . Ακολουθώντας τον Φιτσίνο, ο μαθητής του, ο Τζοβάννι Μιράντολα (Giovanni Pico della Mirandola), συνδύασε την μελέτη της Καμπάλα με τον Ερμητισμό (αρχαία αιγυπτιακή μαγεία).

Από τότε ξεκινά η λεγόμενη Ιταλική Αναγέννηση, η οποία στην πραγματικότητα ήταν η εντατική ενασχόληση με την Καμπάλα. Kαμπαλιστικά κείμενα μεταφράστηκαν επίσημα το 1517 από τον Γερμανό φιλόλογο Καπνίωνα (Johann Reuchlin) με τον τίτλο «De Arte Cabbalistica». Aπό τότε, οι περισσότεροι διάσημοι διανοούμενοι και επιστήμονες της Ευρώπης μελέτησαν την Καμπάλα, από τον Νεύτωνα και τον Παράκελσο μέχρι τον Λάιμπνιτς, τον Λοκ και τον Ρουσσώ.

Η Καμπάλα δηλητηρίασε τον χώρο της ευρωπαϊκής διανόησης και διαμόρφωσε τον μηχανισμό σκέψης των επιστημόνων, ενώ παράλληλα άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για την κατοπινή κυριαρχία των καμπαλιστών-Σιωνιστών στους δύο τελευταίους αιώνες.

5. Η κατάκτηση της Βρεταννίας

Ο βασιλιάς της Αγγλίας Edward Ι με διάταγμα το 1290 έδιωξε όλους τους Εβραίους, που κατοικούσαν στο τότε βασίλειο της Αγγλίας. Αυτό κράτησε μέχρι το 1657, όταν μια ομάδα Εβραίων ζήτησε από τον Oliver Cromwell να τους επιτρέψει να επανέλθουν στην Αγγλία, με αντάλλαγμα να φέρουν χρήμα και επενδύσεις, την περίφημη οικονομική ανάπτυξη!

Εντω μεταξύ, η καμπαλιστική θρησκεία είχε προ πολλού διεισδύσει στην Αγγλία, μέσω άλλων καμπαλιστών Ευρωπαίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πνευματικής παρακμής της αγγλικής ηγεσίας ήταν ότι η διάσημη βασίλισσα Ελισάβετ Α' είχε προσωπικό σύμβουλο τον φανατικό καμπαλιστή και αστρολόγο John Dee .

Η μεγάλη επιτυχία των Εβραίων στα αγγλικά εδάφη ήταν ότι πέτυχαν (προφανώς με κάποιο οικονομικό αντάλλαγμα) να τους επιτραπεί η είσοδος και στις αγγλικές μασονικές στοές, από την εποχή του βασιλιά Γεωργίου Α' (1717), ενώ μέχρι τότε επιτρεπόταν μόνο σε Βρεταννούς. Αυτή ήταν η αρχή της κατάκτησης της Μεγάλης Βρεταννίας από τους Σιωνιστές, κάτι που ήταν ολέθριο τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Κύπρο, καθώς από τότε η βρεταννική πολιτική εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Σιωνιστών.

Οι, κατά τα άλλα σύμμαχοι και εταίροι μας, Άγγλοι έπαιξαν ολέθριο ρόλο στην ιστορία των Ελλήνων, ήδη από την εποχή της επανάστασης του 1821 (δολοφονία του Καποδίστρια), όχι λόγω του απλού αγγλικού λαού, όπου υπήρχαν και πολλοί φιλέλληνες, αλλά λόγω του ότι η βρεταννική ηγεσία ελεγχόταν από τους καμπαλιστές Εβραίους.

6. Ντεϊσμός και Διαφωτισμός

Ο ορθολογισμός είναι δημιούργημα του ελληνισμού. Πατέρας του ορθολογισμού είναι ο Αριστοτέλης, ο οποίος τον 4ο αι.π.Χ. θεμελίωσε τις αρχές και τα δεδομένα της λογικής. Οι Έλληνες σοφοί στην αρχαιότητα επαναστάτησαν πνευματικά ενάντια στην αρχαία ελληνική θρησκεία, αλλά ποτέ δεν αμφισβήτησαν την ύπαρξη του Θεού ή το ότι ο Θεός επεμβαίνει στην ανθρώπινη ιστορία. Απλά, αναζήτησαν αλλού την αλήθεια και όχι στο Δωδεκάθεο.

Η θεωρία ότι ο Θεός δεν επεμβαίνει στην ζωή των ανθρώπων εμφανίζεται για πρώτη φορά στους λεγόμενους Γάλλους διαφωτιστές, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και μετά τον παράτησε, δεν ασχολήθηκε ξανά μαζί του! Αυτή η θεωρία ονομάζεται ντεϊσμός και με βάση τους ντεϊστές όλες οι θρησκείες είναι μάταιες και ψεύτικες . Στην θέση της θρησκείας έβαλαν την λογική, λάτρεψαν την λογική, σαν να ήταν θεά, και στην θέση του Θεού έβαλαν την Φύση.

Αυτή η θεωρία, βέβαια, ήταν εμπνευσμένη από τις καμπαλιστικές δοξασίες και πίσω από τους περίφημους φιλοσόφους του γαλλικού Διαφωτισμού (του 18ου αιώνα) κρυβόταν κατά κανόνα η δράση των Σιωνιστών, οι οποίοι ενίσχυαν και χρηματικά την εξάπλωση του ντεϊσμού. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο κορυφαίος Γάλλος Διαφωτιστής, ο Βολταίρος, που χλεύαζε τα πάντα, αλλά συμπαθούσε την μασονία και στο τέλος της ζωής του (1778) έγινε επίσημα μασόνος, στην περίφημη γαλλική στοά Neuf Sœurs.

Οι διάφοροι απατεώνες ιστορικοί ισχυρίζονται ότι αυτή η πνευματική εξέγερση των Διαφωτιστών ενάντια στον Θεό ήταν αποτέλεσμα της πνευματικής τυραννίας, που είχε ζήσει η Ευρώπη από τον Παπισμό. Αυτό δεν ισχύει, καθώς οι Ευρωπαίοι είχαν ήδη επαναστατήσει ενάντια στον Πάπα, στις αρχές του 16ου αιώνα, με το κίνημα των Προτεσταντών. Μέχρι και τον 17ο αιώνα οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι, είτε Παπικοί είτε Προτεστάντες, ήταν σε πλάνη, είχαν παρασυρθεί από τον αποκρυφισμό (καμπάλα-ερμητισμό), αλλά ποτέ δεν αμφέβαλαν για την ύπαρξη και την πρόνοια του Θεού, όπως αντίστοιχα είχαν κάνει οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί.

Επιπλέον, έστω και αν ήταν αιρετικοί και πλανημένοι, σέβονταν και εκτιμούσαν το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Η αντιθρησκευτική μανία και το μίσος απέναντι και στον ίδιο τον Χριστό, που εμφανίζεται από τον γαλλικό Διαφωτισμό και έπειτα, ήταν δημιούργημα των καμπαλιστών Εβραίων, που δυστυχώς θριάμβευσε στην Ευρώπη, κυρίως μέσω της μασονίας. Και με τον ερχομό του 19ου αιώνα, δημιούργησαν και το κίνημα της αθεΐας, που ολοκλήρωσε το έργο των ντεϊστών.

Το δόγμα του ντεϊσμού-αθεϊσμού κυριάρχησε και στα Πανεπιστήμια, όπου επιβλήθηκε με την μορφή μιας αληθινής δικτατορίας: όποιος τολμήσει να ομολογήσει ότι πιστεύει ότι ο Θεός επεμβαίνει στην ανθρώπινη ιστορία και στον υλικό κόσμο, θεωρείται «εχθρός» της επιστήμης και της λογικής, ανόητος, σκοταδιστής κλπ. Ευτυχώς που οι Σιωνιστές δεν έχουν επιβάλει ακόμη και Ιερά Εξέταση στις σχολές, ώστε όποιος φοιτητής αρνηθεί τον επιστημονικό ντεϊσμό, να ρίχνεται στην πυρά!

7. Μασονία, το πεζικό του Σιωνισμού

Το 1717 ιδρύεται η Μεγάλη Τεκτονική Στοά του Λονδίνου, στην οποία επιτράπηκε, όπως προαναφέραμε, να γίνουν μέλη και Εβραίοι, από το 1724 και έπειτα. Κάπως έτσι διείσδυσαν μαζικά στις Τεκτονικές (ή Μασονικές) Στοές και οι καμπαλιστές Εβραίοι, οι οποίοι μέσα σε λίγα χρόνια μετέτρεψαν τις μασονικές στοές σε ναούς της καμπαλιστικής θρησκείας. Μόνο που το πέτυχαν εν αγνοία των απλών μασόνων, καθώς οι πρώτοι βαθμοί της μασονικής ιεραρχίας δεν ήξεραν τί συμβαίνει στους ανώτερους βαθμούς, από τον 18ο μέχρι τον κορυφαίο, τον 33ο βαθμό.

Η καμπαλιστική πλέον μασονία επεκτάθηκε σύντομα στην Γαλλία, στην Γερμανία και αργότερα στην υπόδουλη Ελλάδα, στην Κέρκυρα το 1781 και στην Ζάκυνθο το 1793. Οι μασόνοι τελικά μετατράπηκαν σε στρατιώτες του Σιωνισμού. Το συμβούλιο των καμπαλιστών Εβραίων (οι στρατηγοί) αποφάσιζε, έδινε τις εντολές στους αρχηγούς των μασονικών στοών (συνταγματάρχες) και αυτοί διέταζαν τους χαμηλόβαθμους μασόνους (στρατιώτες).

Στο πέρασμα του χρόνου οι μασονικές στοές επεκτάθηκαν τόσο πολύ, που κατάφεραν να ελέγξουν κάθε πτυχή της κοινωνίας. Ανώτεροι στρατιωτικοί, δικαστικοί, καθηγητές Πανεπιστημίων, αλλά προπάντων πολιτικοί, έπρεπε να γίνουν μασόνοι, για να έχουν ελπίδα να φτάσουν σε κάποια υψηλή διοικητική θέση. Ή αν δεν γίνονταν μασόνοι, έπρεπε να εκτελούν τις εντολές των μασόνων, για να μην κινδυνεύσουν.

8. Ροδόσταυροι, οι δυνάμεις καταδρομών του Σιωνισμού

Οι Σιωνιστές, αφού κατάφεραν να δημιουργήσουν τον τακτικό τους στρατό, τους μασόνους, προχώρησαν και στην σύσταση ειδικών ομάδων, οι οποίες θα αναλάμβαναν ειδικές αποστολές, που λόγω του βαθμού δυσκολίας θα έπρεπε να εκτελεστούν από άτομα με ιδιαίτερο ζήλο και ικανότητες, αντίστοιχα με τον ρόλο που έχουν στον στρατό ξηράς οι ειδικές δυνάμεις καταδρομών. Για αυτόν τον λόγο χρησιμοποίησαν τις ροδοσταυρικές αδελφότητες, που προϋπήρχαν στην Ευρώπη.

Οι Ροδόσταυροι ήταν μια παράξενη ομάδα ανθρώπων, που προσπάθησαν να συνδυάσουν χριστιανισμό και μαγεία, κάτι που ασφαλώς είναι ασυμβίβαστο. Ασχολήθηκαν φανατικά με τον ερμητισμό, την αρχαία αιγυπτιακή μαγεία, την οποία υποτίθεται ότι δίδαξε ο Τρισμέγιστος Ερμής, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία Ελλάδα, αλλά είναι ο αιγυπτιακός θεός Θωθ (Thoth).

Tα ερμητικά κείμενα έφτασαν στα χέρια των Ευρωπαίων μέσω του πρώτου Έλληνα καμπαλιστή, του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού , τον 15ο αι.μ.Χ. Το 1614 δημοσιεύονται επίσημα αυτά τα κείμενα στο Kassel της Γερμανίας, από την ροδοσταυρική αδελφότητα που υπήρχε εκεί, με τον τίτλο Fama Fraternitatis (Φήμη της Αδελφότητος).

Προέκταση της ερμητικής μαγείας είναι και η αλχημεία, ο οποία προσπαθεί να συνδυάσει μαγεία και επιστήμη. Παράλληλα, πολλοί ροδόσταυροι μελετούσαν και την Καμπάλα, εκτός από την αλχημεία, με αποτέλεσμα να συνδεθούν άμεσα με τους καμπαλιστές Εβραίους.

Από το 1766 και έπειτα αρχίζει η επίσημη ένωση ροδόσταυρων και μασόνων, δηλαδή οι ροδόσταυροι άρχισαν να γίνονται μαζικά και μασόνοι, και αντίστοιχα πολλοί μασόνοι εισήλθαν σε ροδοσταυρικές αδελφότητες. Ωστόσο, στους ροδόσταυρους ανατέθηκε το μεγαλειώδες έργο να αγωνιστούν να επαναφέρουν στην Ευρώπη την λατρεία των αρχαίων θεών, σε βάρος του Χριστιανισμού , να αναβιώσουν τον ξεχασμένο πολυθεϊσμό. Και αυτό θα γινόταν, πάντα με την καθοδήγηση των Σιωνιστών, από το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (The Hermetic Order of Golden Dawn)!

9. Ιλλουμινάτοι, οι πεφωτισμένοι πρόδρομοι του κομμουνισμού

Οι Σιωνιστές βρήκαν στην Ευρώπη τόσο τις μασονικές στοές, όσο και τις ροδοσταυρικές αδελφότητες, διείσδυσαν και στους δύο χώρους και κατάφεραν με μαεστρία να τους ελέγξουν πλήρως, μετατρέποντας μασόνους και ροδόσταυρους σε ακούσιους μαχητές του Σιωνισμού.

Η μόνη ομάδα, που δημιουργήθηκε απ' ευθείας από τους Σιωνιστές, χωρίς να προϋπάρχει στην Ευρώπη, ήταν το τάγμα των ιλλουμινάτων (illuminati), δηλαδή των (πε)φωτισμένων, που ιδρύθηκε στην Βαυαρία την 1η Μαΐου του 1776, με επικεφαλής τον Βάισχαουπτ (Adam Weishaupt).

Επιφανειακά. οι ιλλουμινάτοι ήταν μια κλειστή λέσχη μορφωμένων διανοουμένων, που επιδίωκαν να αλλάξουν προς το καλύτερο την Ευρώπη. Η ηγεσία τους, βέβαια, ήταν φανατικοί καμπαλιστές, που διψούσαν να εφαρμόσουν στην Ευρώπη το σιωνιστικό όνειρο: να συντρίψουν τον Χριστιανισμό, να διαλύσουν τα παραδοσιακά ευρωπαϊκά κράτη και να υποτάξουν τους πάντες και τα πάντα σε μια πανίσχυρη ηγεσία Σιωνιστών, η οποία δεν θα επιτρέπει στους Ευρωπαίους ούτε να σκέφτονται.

Ασφαλώς, προς τα έξω οι ιλλουμινάτοι, όπως και οι μασόνοι, κήρυτταν ακριβώς τα αντίθετα: δίψα για δημοκρατία, για ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα, δικαιοσύνη! Να επαναστατήσουμε για όλα αυτά τα υπέροχα ιδανικά!

Κάπως έτσι οι Σιωνιστές άρχισαν να ξεσηκώνουν τους ταλαίπωρους Ευρωπαίους, οι οποίοι ακόμη και σήμερα δεν καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά ήταν το δόλωμα, για να ξεκινήσει η επανάσταση εναντίον του Χριστιανισμού και των κρατικών θεσμών, που υπήρχαν στην Ευρώπη μέχρι τον 18ο αιώνα.

Όσο και να προσπαθούσαν, όμως, οι Σιωνιστές να κρατήσουν μυστικούς τους αληθινούς στόχους που έθεταν, τελικά αποκαλύφθηκαν τον Ιούλιο του 1785, όταν ένας ιλλουμινάτος αγγελιαφόρος χτυπήθηκε από έναν κεραυνό και τα απόρρητα έγγραφά τους περιήλθαν στα χέρια της Βαυαρικής αστυνομίας.

Η κυβέρνηση της Βαυαρίας έπειτα κήρυξε διωγμό στους ιλλουμινάτους, οι περισσότεροι από τους οποίους κατέφυγαν στην Αγγλία και την Γαλλία, προετοιμάζοντας το έδαφος για την Γαλλική επανάσταση και την εμφάνιση του Κομμουνισμού.

10. Τραπεζίτες, οι νέοι βασιλιάδες της Ευρώπης

Σε όλη την διάρκεια του 18ου αιώνα, οι Σιωνιστές δούλευαν με θαυμαστή πονηρία και επιδεξιότητα, προκειμένου να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, ώστε να ισοπεδώσουν τα πάντα στην Ευρώπη. Είχαν αποκτήσει αξιόλογα και μαχητικά στελέχη σχεδόν σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, κυρίως με την εξάπλωση των (καμπαλιστικών πλέον) μασονικών στοών. Ένα μόνο τούς έλειπε, το χρήμα!
Και αυτό το βρήκαν στην ίδια περιοχή, που κάποτε εμφανίστηκαν οι ροδόσταυροι, κοντά στο Kassel της Γερμανίας, όπου γεννήθηκε ο αρχιστράτηγος του Σιωνισμού, ο μεγάλος χαγάνος, ο γερμανόφωνος Ασκεναζί Ρότσιλντ (Mayer Amschel Rothschild, 1744 – 1812), ιδρυτής μιας πανίσχυρης οικονομικά οικογένειας τραπεζιτών και επιχειρηματιών.

Ο Ρότσιλντ χρησιμοποίησε την δύναμη του χρήματος, όχι απλά για να ελέγξει ανθρώπους, αλλά κράτη και κυβερνήσεις, μέσω των τραπεζικών δανείων. Κατάλαβε ότι δανείζοντας υψηλότοκα και μακροχρόνια δάνεια σε κυβερνήσεις, όχι σε απλούς ιδιώτες μόνο, αποκτάς αργά ή γρήγορα τον έλεγχο ολόκληρων λαών!

Γεννημένος στην Φρανκφούρτη (Frankfurt am Main), την εποχή που η Γερμανία ήταν χωρισμένη σε κρατίδια ή και μεγαλύτερα κράτη, όπως η Πρωσία, κατάφερε να διεισδύσει στην αυλή του τοπικού ηγεμόνα Φρειδερίκου ΙΙ (Landgrave of Hesse – Kassel) και να γίνει το «δεξί του χέρι» στα οικονομικά. Ο γιος και διάδοχος του Φρειδερίκου, Wilhem I, όχι μόνο διατήρησε δίπλα του τον Ρότσιλντ, αλλά και τον διόρισε ως υπουργό οικονομικών (Hoffaktor) του κρατιδίου της Έσσης (Hesse) το 1769, δηλαδή έβαλε τον λύκο να του φυλάξει τα πρόβατα!

Ο Ρότσιλντ, έχοντας στα χέρια του την τεράστια περιουσία του νεαρού πρίγκιπα, κατάφερε σε λίγα χρόνια να ιδρύσει τράπεζες σε διάφορες πόλεις στην Ευρώπη (στέλνοντας τους τέσσερις γιους του σε αντίστοιχες πόλεις), με σκοπό να πάρει στα χέρια του όχι μόνο τον οικονομικό έλεγχο των αντίστοιχων χωρών, αλλά και να εκδίδουν οι τράπεζές του το νόμισμα της κάθε χώρας, αντί για την εκάστοτε κυβέρνηση, κάτι που συμβαίνει μέχρι σήμερα και για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τις ΗΠΑ!

Οι Ρότσιλντ, όμως, με τους καμπαλιστές συνεργάτες τους, πέτυχαν και κάτι ακόμη, πιο ανατρεπτικό. Άλλαξαν την οικονομική δομή ολόκληρης της Ευρώπης, η οποία από το μεσαιωνικό φεουδαλικό σύστημα πέρασε στο τοκογλυφικό/τραπεζικό. Η οικονομική ισχύς πέρασε στους τραπεζίτες, οι οποίοι έγιναν πλέον πιο ισχυροί από τους κυβερνήτες (βασιλιάδες, πρωθυπουργούς, προέδρους κλπ). Αλλά οι κυρίαρχοι τραπεζίτες ήταν οι Σιωνιστές, οπότε μπορεί να γκρεμίστηκαν τα παλιά αυταρχικά καθεστώτα, αλλά στην θέση τους δεν μπήκε η ελευθερία και η δικαιοσύνη, αλλά ένας νέος πανίσχυρος δικτάτορας, το σιωνιστικό τραπεζικό σύστημα.

11. Γαλλική επανάσταση, ο πρώτος σιωνιστικός θρίαμβος

Η εκκολαπτόμενη αυτοκρατορία είχε πλέον τα πάντα. Χρήμα, αρχιστράτηγο, επιτελείο, στρατιώτες. Ήταν θέμα χρόνου να αρχίσει ο πόλεμος, η εκστρατεία να κατακτήσουν την Ευρώπη. Και ο πόλεμος αρχίζει το 1789, με πρώτο θύμα τον ταλαιπωρημένο γαλλικό λαό. Ηγέτης της Γαλλικής επανάστασης ήταν η ομάδα των Ιακωβίνων, οι οποίοι ανατρέπουν το αυταρχικό βασιλικό καθεστώς της Γαλλίας.

Σχεδόν όλοι οι κορυφαίοι Γάλλοι επαναστάτες ήταν μασόνοι, αλλά δεν είχαν όλοι την ίδια γνώμη, για το ποιο πρέπει να είναι το μέλλον της Γαλλίας. Τελικά, η Συνέλευση του επαναστατημένου λαού χωρίστηκε το 1792 σε δύο βασικές παρατάξεις, στους μετριοπαθείς Δεξιούς (Girondins) και στους σκληροπυρηνικούς Αριστερούς (Montagnards) ή Ιακωβίνους. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε στην Ευρώπη το γνωστό πολιτικό διπολικό σύστημα της Δεξιάς και της Αριστεράς.

Μέσα στα μέλη, ωστόσο, και των δύο παρατάξεων υπήρχαν πράκτορες των Σιωνιστών (κυρίως ιλλουμινάτοι, όπως ο κόμης Μιραμπώ), ώστε όποια παράταξη και να νικούσε, τον έλεγχο θα τον είχαν οι Σιωνιστές! Αυτό φάνηκε όταν ο ίδιος ο Ροβεσπιέρος, η ηγετική μορφή της επανάστασης, αντιλήφθηκε ότι κάποιοι άλλοι ελέγχουν τα πράγματα και τόλμησε να το εξωτερικεύσει. Ξαφνικά, από αρχηγός κηρύχθηκε εχθρός της επανάστασης και εκτελέστηκε!

Ανάμεσα στους Γάλλους τελικά χύθηκε άφθονο αίμα, τόσο στο Παρίσι, όσο και σε άλλες περιοχές, όπως η Βανδέα. Ακόμη και αδελφοί μασόνοι σφάζονταν μεταξύ τους, με τους Ρότσιλντ και την παρέα τους να πανηγυρίζουν. Ο γαλλικός λαός ήταν στα χέρια των καμπαλιστών, χωρίς να καταλαβαίνει κανείς ποιος τελικά κινούσε τα νήματα της επανάστασης.

Αυτό θα είναι στο εξής το μέλλον της Ευρώπης. Επαναστάσεις, διχασμός σε δεξιούς και αριστερούς, αιματοχυσίες, καταστροφές και διωγμός του Χριστιανισμού. Και όλα αυτά δήθεν για την δημοκρατία και την ελευθερία.

12. Η εξάπλωση των Ρότσιλντ

O αρχιστράτηγος των Σιωνιστών Ρότσιλντ, μόλις εδραιώθηκε οικονομικά, έστειλε τους τέσσερις γιους του σε ισάριθμες ευρωπαϊκές πόλεις, ώστε να ιδρύσουν και εκεί τράπεζες, για να υποδουλώσουν οικονομικά τις αντίστοιχες χώρες και να ελέγχουν άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις.

Ο Νέιθαν (Nathan Mayer Rothschild) πήγε στο Λονδίνο και το 1815, μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ, κατάφερε να γίνει ο ισχυρότερος τραπεζίτης της Αγγλίας. Από τότε, η Μεγάλη Βρεταννία έγινε υποχείριο των Σιωνιστών.

Ο Σολομών (Salomon Mayer von Rothschild) ίδρυσε στην Βιέννη την τράπεζά του το 1820 και έγινε προσωπικός φίλος με τον γνωστό μας, από τον ανθελληνισμό του, καγκελάριο Μέττερνιχ.

Ο Καρλ (Kalman Mayer Rothschild) εγκαταστάθηκε στην Νάπολη το 1821. Εκτός από τράπεζα, εκεί οργάνωσε τους Ιταλούς μασόνους, που ονομάζονταν καρμπονάροι (carbonari, ανθρακωρύχοι) και τέθηκε επικεφαλής της μυστικής εταιρείας που είχαν συστήσει, της «Αρχαίας Αγοράς» (Alta Vendita), που αποσκοπούσε στο να ανατρέψει τα πολιτικά καθεστώτα της Ιταλίας και να συστήσει ένα ενιαίο ιταλικό κράτος (που, ως συνήθως, θα ελεγχόταν από τους Ρότσιλντ!).

Καρμπονάρος ήταν και ο σπουδαίος Ζακυνθινός ποιητής Ανδρέας Κάλβος, που ύμνησε και αυτός την ελευθερία, με την γνωστή φράση:

«Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.»

Ο Ιάκωβος (James Mayer de Rothschild) ίδρυσε την τράπεζα των Ρότσιλντ στο Παρίσι, από όπου έλεγχε αδιάκοπα τις πολιτικές εξελίξεις στην Γαλλία. Ο γιος του Ιακώβου, ο Alphonse Rothschild, θα γίνει αντίστοιχα ο ισχυρότερος τραπεζίτης της Γαλλίας και θα αναμειχθεί στον γαλλο-πρωσσικό πόλεμο του 1870.

Ο πέμπτος γιος, ο Άμσελ, (Amschel Mayer von Rothschild) παρέμεινε στην Φραγκφούρτη και διαδέχθηκε τον πατέρα του στην τοπική τράπεζα.

Κάπως έτσι, οι Ρότσιλντ κυριάρχησαν οικονομικά στην Ευρώπη. Δύο χώρες απέμεναν να κατακτηθούν, το νεοσύστατο κράτος των ΗΠΑ και η τσαρική Ρωσία. Και οι δύο χώρες αποδείχθηκαν σκληρά καρύδια, αλλά οι μαχητικοί Σιωνιστές τα κατάφεραν!

Η παραδοσιακή Ευρώπη κατέρρεε μέσα στον 19ο αιώνα και η ανερχόμενη δύναμη πλέον ήταν οι σιωνιστές τραπεζίτες, με τους συνεργάτες και τους πράκτορές τους. Υποκινούσαν επαναστάσεις, υπονόμευαν τις αυτοκρατορίες, επηρέαζαν τον χώρο της επιστήμης, καλλιεργούσαν τον εθνικισμό και υποδούλωναν τους πάντες, μέσω της τοκογλυφίας.

13. Ελληνική επανάσταση και εθνικισμός

Την ευτυχία των Σιωνιστών, που υπέτασσαν την μία χώρα μετά την άλλη, διέκοψε ξαφνικά η ελληνική επανάσταση του 1821. Το τελευταίο, που ήθελαν να δουν, ήταν να αναβιώσει η κάποτε πανίσχυρη Ρωμαίικη αυτοκρατορία (Βυζάντιο) στην ανατολική Μεσόγειο. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι Σιωνιστές δούλεψαν και πάλι σοφά, χρησιμοποιώντας την δαιμονική τους ευστροφία. Τί έκαναν; Έσπειραν το ζιζάνιο του εθνικισμού στα Βαλκάνια !

Σε όλη την περίοδο της τουρκοκρατίας, οι ορθόδοξοι πληθυσμοί των Βαλκανίων ένιωθαν Ρωμιοί, πολίτες της παλαιάς Ρωμανίας (Βυζάντιο), που κατακτήθηκε από τους Τούρκους, ανεξάρτητα αν μιλούσαν αλβανικά, ελληνικά, βουλγαρικά κλπ.

Οι Έλληνες, βέβαια, αγωνίζονταν ήδη από τον 16ο να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό, αλλά λόγω της διχόνοιας και της ασυνεννοησίας που αιώνια μας χαρακτηρίζει, δεν πετυχαίναμε το ποθούμενο! Ενώ οι Σιωνιστές είχαν πλήρη σύμπνοια και συνεργασία μεταξύ τους, γι’ αυτό και πέτυχαν περισσότερα.

Ήταν ολέθριο για τα Βαλκάνια το ότι παρασύρθηκαν οι λαοί από τους πράκτορες των Σιωνιστών και άρχισαν οι Βούλγαροι να αναπτύσσουν ξεχωριστή εθνικ(ιστικ)ή συνείδηση, οι Σέρβοι το ίδιο και στο τέλος οι Αλβανοί, κάτι που οι Σιωνιστές καλλιεργούν μέχρι σήμερα. Τις τελευταίες δεκαετίες, μάλιστα, οι ικανοί στο να κατασκευάζουν κράτη Σιωνιστές έφτιαξαν και το… "Μακεδονικό έθνος και κράτος" (των Σκοπίων), ένα θλιβερό συνονθύλευμα Σλαύων, Βουλγάρων, Τσιγγάνων, Αλβανών, που ξαφνικά συγκρότησαν το έθνος των Ψευδομακεδόνων.

Όσο για την ίδια την Ελλάδα, είχαν έτοιμη την λύση. Βρήκαν διεφθαρμένους Έλληνες την εποχή της επανάστασης, τους πλήρωσαν και έπλασαν το Αγγλικό κόμμα, που δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά πράκτορες των Ρότσιλντ. Μας φόρτωσαν το ελεεινό δάνειο της επανάστασης, δολοφόνησαν τον Καποδίστρια και μας υπέταξαν στην σφαίρα επιρροής της σιωνιστικής Βρεταννίας για έναν αιώνα .

Αλλά, το χειρότερο πάντων, είναι ότι οι Σιωνιστές φρόντισαν για το αδύναμο βασίλειο της Ελλάδας, να αποκοπεί από το αληθινό παρελθόν του. Να ξεχάσει τις ρωμαίικες ρίζες του, να διασπάσει την συνειδητή σχέση του ελληνικού λαού με την Ορθόδοξη Εκκλησία και να διαμορφωθεί η μανία με τον 5ο αι.π.Χ.

Ελλάδα ήταν μόνο η Αθήνα του Περικλή και μετά ο Κολοκοτρώνης και το 1821! Τον Μέγα Αλέξανδρο τον θυμηθήκαμε το 1990, το Βυζάντιο το μισήσαμε μέχρι θανάτου και το χλευάζουμε μέχρι σήμερα, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος από το 1841 μέχρι σήμερα δεν είναι ελληνική, αλλά έχει για μεγαλομέτοχο (ποιον άλλο;) τον κύριο Ρότσιλντ…

Ασφαλώς, για όλη αυτήν την άθλια πορεία μέχρι την σημερινή μνημονιακή Ελλάδα, δεν φταίνε μόνο οι Ρότσιλντ. Φταίμε και εμείς, που ως Έλληνες, κλήρος και λαός, προδώσαμε την Ελλάδα, αρνηθήκαμε τον Χριστό και λατρέψαμε τον χρυσό .

14. Ιλλουμινάτοι και εργατικό κίνημα

Οι συγκλονιστικές αλλαγές που συνέβαιναν στην Ευρώπη τον 19ο αιώνα ανέδειξαν έναν ακόμη ισχυρό παράγοντα, που θα μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο την Ευρώπη, το εργατικό κίνημα. Παράλληλα, εμφανίστηκαν διανοούμενοι που, διαβλέποντας το αδιέξοδο που έφερνε το απάνθρωπο τραπεζικό σύστημα, άρχισαν να επαναστατούν, όχι σε εθνικό, αλλά σε κοινωνικό επίπεδο, ώστε να ανατρέψουν την προκλητική οικονομική ανισότητα, ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές τάξεις. Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός είχαν γεννηθεί πια στην Ευρώπη.

Η πρόκληση ήταν μεγάλη για τους Σιωνιστές. Οι εργάτες ξυπνούσαν στην Ευρώπη και άρχιζαν να οργανώνονται. Βέβαια, οι Ρότσιλντ και οι εκλεκτοί συνεργάτες τους είχαν οργανωθεί νωρίτερα και ήταν έτοιμοι να αιχμαλωτίσουν αυτήν την ανερχόμενη δύναμη στην Ευρώπη, η οποία συνδέθηκε και με τον πολιτικό χώρο της Αριστεράς.

Τί έγινε τελικά; Όπως προαναφέραμε, οι ιλλουμινάτοι είχαν καταφύγει και στην Αγγλία, κυνηγημένοι από τους Βαυαρούς. Εκεί ίδρυσαν την Ένωση ή Σύνδεσμο των Δικαίων (League of Just, Bund der Gerechten). H Ένωση αυτή επρόκειτο να συνδεθεί με δύο πρόσωπα που επηρέασαν βαθύτατα την νεότερη ιστορία, τον Μαρξ και τον Ένγκελς, οι οποίοι είχαν ιδρύσει το 1846 στις Βρυξέλες την Κομμουνιστική Επιτροπή (Communist Corresponding Committee).

Ο Μαρξ (Karl Marx) και ο Ένγκελς (Friedrich Engels) ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους (ιλλουμινάτους) Δικαίους του Λονδίνου το 1847, δημιουργώντας την Κομμουνιστική Ένωση (Communist League), ενώ το 1848 δημοσίευσαν το περίφημο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο κομμουνισμός εξελίσσεται τόσο σαν θεωρητικό-φιλοσοφικό κίνημα, όσο και σαν πολιτική-κοινωνική δράση.

Καθώς μιλούσε για υπέροχα ιδανικά και ελπίδες, τη λύτρωση των φτωχών (προλετάριοι) από την καταπίεση, την κατάργηση της οικονομικής ανισότητας, την επικράτηση της δικαιοσύνης στην κοινωνία (ιδέες σχεδόν αυτούσιες μέσα από την Καινή Διαθήκη), επόμενο ήταν να αγγίξει τις καρδιές πολλών ανθρώπων, και μάλιστα ανθρώπων με ιδανικά και με αγωνιστική διάθεση. Πού να ήξεραν, βέβαια, αυτοί οι άνθρωποι που έγιναν κομμουνιστές, ότι από πίσω κρυβόταν ο …σύντροφος Ρότσιλντ!

Μία από τις μεγαλύτερες απάτες, στην ιστορία της Ευρώπης, είχε ήδη ξεκινήσει να οικοδομείται. Ανέλαβε την πνευματική καθοδήγηση του εργατικού κόσμου, του ποιμνίου των προλετάριων, ο πατέρας του Καπιταλισμού, ο Ρότσιλντ! Όχι απ’ ευθείας, αλλά μέσω του ομόθρησκου συνεργάτη του, του Μαρξ, ο οποίος ανέλαβε το τιτάνιο έργο να γίνει πνευματικός πατέρας «των κολασμένων της γης», ώστε να μετατρέψει τις ελπίδες και την ζωή τους σε κόλαση.

15. Καρλ Μαρξ, ο μέγας καμπαλιστής

Ο Καρλ Μαρξ (1818-1883) ήταν Ασκεναζί Εβραίος της Γερμανίας, όπως και ο Ρότσιλντ. Ο παππούς του ήταν Ραββίνος, δηλαδή δάσκαλος του φρικτού Ταλμούδ και βαθύς γνώστης της Καμπάλα, ενδεχομένως της λουριανικής Καμπάλα, που είχε εξαπλωθεί δυναμικά στην Ευρώπη από τον 17ο αιώνα.

Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και, προκειμένου να έχει προοπτική προόδου, αποφάσισε να βαπτισθεί Λουθηρανός, κάτι που έκαναν αρκετοί Εβραίοι της Ευρώπης, για να αποφεύγουν τους διωγμούς, όπως οι Μαρράνος της Ισπανίας.

Η καμπαλιστική θρησκεία, βέβαια, δεν έσβηνε μέσα στα σπίτια των καμπαλιστών Εβραίων, κάτι που φαίνεται και στην οικογένεια Μαρξ. Ο Καρλ Μαρξ ήταν άνθρωπος με εξαιρετικά χαρίσματα, καθώς και με φιλοσοφική και ποιητική διάθεση. Σε νεαρή ηλικία έγραψε ποιήματα, που αναδεικνύουν άνθρωπο ποτισμένο με τις θεμελιώδεις καμπαλιστικές ιδέες: μίσος για τον Θεό (Αδονάι τον αποκαλούν οι καμπαλιστές), πίστη ότι ο άνθρωπος είναι από μόνος του θεός, λαχτάρα να μετατρέψει τα πάντα σε κόλαση (ιδίως στο ανατριχιαστικό του ποίημα Oulanem).

Οι Σιωνιστές, στην προσπάθειά τους να ελέγξουν τα πάντα στην Ευρώπη, επιδίωξαν να αιχμαλωτίσουν και το εργατικό κίνημα. Αυτό το δύσκολο έργο το ανέθεσαν στον πιο ευφυή καμπαλιστή, που είχαν στην ομάδα τους, τον Μαρξ, που είχε και την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειας Ρότσιλντ.

Και ο Μαρξ κατάφερε να μετατρέψει την καμπαλιστική θρησκεία σε πολιτική ιδεολογία, που απευθυνόταν στα πλήθη των εργατών και των αγροτών της Ευρώπης, δημιουργώντας τον κομμουνισμό. Βασική διδασκαλία του Μαρξ ήταν ότι δεν υπάρχει τίποτα πνευματικό (υπερφυσικό) και ότι η θρησκεία είναι πηγή δυστυχίας για τον άνθρωπο. Καλούσε τους προλετάριους (φτωχούς) σε επανάσταση, ώστε να επιβληθεί η δικτατορία του προλεταριάτου, η οποία θα καταργήσει τα πάντα (εθνική συνείδηση, κράτη, κοινωνικές τάξεις, θρησκείες) και θα κυριαρχεί αιώνια. Συνεπώς, το προλεταριάτο θα είναι ο "Μεσσίας" και η εποχή, που θα ανατείλει μετά την επανάσταση, θα είναι η μεσσιανική εποχή, που θα είναι κυρίαρχη παγκόσμια και αιώνια!

16. Η ήττα της Αριστεράς από τον Μαρξισμό

Τα βρώμικα παιχνίδια των Ρότσιλντ και των λοιπών καμπαλιστών δεν πέρασαν απαρατήρητα από όλους. Υπήρχαν Ευρωπαίοι οξυδερκείς, που έβλεπαν τον κίνδυνο που σκέπαζε την Ευρώπη, με σκοπό να την βυθίσει στο σκοτάδι για πάντα. Και, παραδόξως, έγιναν αντιληπτά από δύο κορυφαίες μορφές της Αριστεράς, τον Γάλλο μουτουαλιστή Προυντόν (Pierre-Joseph Proudhon) και τον Ρώσο αναρχοκολλεκτιβιστή Μπακούνιν (Mikhail Alexandrovich Bakunin). Και οι δύο γνώριζαν τον Μαρξ και αντιλαμβάνονταν πολύ καλά τί συνέβαινε στα μέσα του 19ου αιώνα στην Ευρώπη.

Έβλεπαν την σιωνιστική τοκογλυφία να αλυσοδένει τα πάντα, τους Ρότσιλντ με τις τράπεζές τους να κυριαρχούν και τον Μαρξ να κόπτεται για τα δικαιώματα των αδυνάτων! Ο πρώτος, που ξέσπασε (αν και ήταν μασόνος!), ήταν ο Προυντόν. Το 1847 γράφει:

«Oι Rothschild, Crémieux, Marx, Fould, κακοί, χολερικοί, πικροί άνθρωποι, που μας μισούν»,

και θεωρούσε πως για τα οικονομικά προβλήματα υπεύθυνος ήταν ο καπιταλισμός και ειδικά οι Εβραίοι δανειστές. Ειδικά τον Μαρξ ο Προυντόν τον αποκαλούσε «μπουρζουά σοσιαλιστή», χλευάζοντας την ατέλειωτη υποκρισία του.

Την σκυτάλη, έπειτα, πήρε ο Μπακούνιν. Έχοντας καταλάβει τί σημαίνει για την Ευρώπη Μαρξ και Ρότσιλντ, έγραψε σε επιστολή του το 1871:

«Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνεται μια ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο σεβασμό για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο. Τί κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρισης χρημάτων; Ω! Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος και όπου αυτό υφίσταται, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό εβραϊκό έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στον μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για την ύπαρξή του.»

Όταν ο Μαρξ μιλούσε εναντίον του καπιταλισμού, στα μέσα του 19ου αιώνα, οι Ρότσιλντ είχαν ήδη ιδρύσει τράπεζες σχεδόν παντού στην Ευρώπη, ήταν οι πασίγνωστοι τοκογλύφοι καπιταλιστές. Ωστόσο, ο πολυγραφότατος Μαρξ δεν έσταξε ούτε μια σταγόνα μελάνι στα γραπτά του, για να επικρίνει τον οίκο Ρότσιλντ, τον ισχυρότερο εκπρόσωπο του αδίστακτου καπιταλισμού, που έστιβε τα θύματά του για να πολλαπλασιάσει την αμύθητη περιουσία του.

Τελικά, μετά την σύγκληση της Α’ Διεθνούς Ένωσης Εργατών, το 1864, η παράταξη του Μαρξ και των Σιωνιστών θριάμβευσε, ο Προυντόν και ο Μπακούνιν τέθηκαν στο περιθώριο και σταδιακά άρχισαν να δημιουργούνται τα διάφορα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης, τα οποία είχαν σκοπό (τί άλλο;) να υπηρετήσουν τα σχέδια των Σιωνιστών.

Έστω και αν διάφοροι Ευρωπαίοι αντιτάχθηκαν στον μαρξισμό, όπως ο κορυφαίος Ιταλός μασόνος Mazzini, τίποτα δεν μπόρεσε να εμποδίσει την εξάπλωση του καμπαλιστικού κομμουνισμού. Η ευρωπαϊκή Αριστερά έμεινε, όπως και ο τεκτονισμός, για πάντα αιχμάλωτη στον Σιωνισμό .

17. Χρυσή Αυγή, Ερμητισμός και αρχαιολάτρες

Μόλις τακτοποίησαν οι Σιωνιστές το θέμα της Αριστεράς στην Ευρώπη (με τους ιλλουμινάτους και τον κομμουνισμό), στράφηκαν και στην Δεξιά (με τους ροδόσταυρους και την Χρυσή Αυγή).

Το έργο, που ανέθεσαν στον Μαρξ για την Αριστερά (να στήσει μια παγίδα για τους Ευρωπαίους Αριστερούς), το ανέθεσαν και στον Γουέστκοτ (William Wynn Westcott) για την Δεξιά. Ο Γουέστκοτ ήταν ο αρχηγός των Ροδόσταυρων της Αγγλίας, μασόνος, καμπαλιστής, ερμητικός, αλχημιστής και αστρολόγος (πολυτάλαντος άνθρωπος!), που το 1888 ίδρυσε το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (Hermetic Order of Golden Dawn).

Ως ερμητικός, λάτρευε την αρχαία αιγυπτιακή μαγεία και γενικότερα τον αποκρυφισμό, που είναι και ένα από τα βασικά εργαλεία των Σιωνιστών. Οι χρυσαυγίτες επεκτάθηκαν και στην Γερμανία, όπου ίδρυσαν την Εταιρεία της Θούλης (Thule), η οποία διαμόρφωσε τον Ναζισμό και τον Χίτλερ!

Η θεωρία των ροδόσταυρων και χρυσαυγιτών ήταν η εξής: πίστευαν ότι είναι απόγονοι μιας πανάρχαιας ευρωπαϊκής φυλής, η οποία είχε θεϊκό αίμα στις φλέβες της. Αυτή η φυλή αλλοιώθηκε από επιγαμίες που έγιναν με άλλες κατώτερες φυλές και με την εμφάνιση του Χριστιανισμού. Σκοπός της Χρυσής Αυγής και των... θυγατρικών της εταιρειών (όπως η Θούλη) ήταν να επαναφέρουν τις αρχαίες θρησκείες της Ευρώπης (σβήνοντας τον Χριστιανισμό) και να καθαρίσουν το αίμα στις φλέβες τους (σβήνοντας κάθε άλλη φυλή, που θεωρούσαν κατώτερη).

Όλα αυτές οι παρανοϊκές θεωρίες εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη του 20ού αιώνα, του ορθολογισμού, της γνώσης, της προόδου, με τα γνωστά επακόλουθα του Ναζισμού. Αξίζει να καταλάβουμε ότι ο Χίτλερ ήταν μάγος, σατανιστής, που πίστευε σε όλη αυτήν την τρέλα, αλλά για τους τρελούς Σιωνιστές ήταν χρήσιμο εργαλείο, για να αιματοκυλήσουν την Ευρώπη .

Οι ερμητικοί-ροδόσταυροι ήρθαν και στην Ελλάδα. Ίδρυσαν το κόμμα της Χρυσής Αυγής και διάφορες παραθρησκευτικές ομάδες, όπως Έλληνες Εθνικοί, Δωδεκαθεϊστές, Ομάδα Έψιλον, που έχουν δήθεν τον στόχο να επαναφέρουν την αρχαία ελληνική θρησκεία, εξυπηρετώντας την λαχτάρα του Σιωνισμού να συντρίψει τον Χριστιανισμό. Χώρια που τελικά ασχολούνται με την αιγυπτιακή μαγεία (ερμητισμό) περισσότερο, παρά με την αρχαία Ελλάδα.

Η θλιβερή κατάληξη όλης αυτής της υποχθόνιας δράσης των Σιωνιστών είναι να παρασύρονται οι Έλληνες από αυτές τις ομάδες, να πιστεύουν σε κάθε είδους παραμύθια (ότι οι Χριστιανοί έσφαζαν τους Έλληνες, ότι κατέστρεφαν τα αρχαία μνημεία) και να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, απογοητευμένοι από τις υπόλοιπες μαριονέτες της πολιτικής, με την ελπίδα ότι η εκ Σιωνισμού ορμώμενη Χρυσή Αυγή θα σώσει την Ελλάδα. Φεῦ τῆς Ἑλλάδος...

18. Η κατασκευή της Γερμανίας

Οι Σιωνιστές απολαμβάνουν να βλέπουν αιματοχυσίες, ολόκληρα έθνη να σφάζονται μεταξύ τους. Η απόλαυση αυξάνεται, όταν το αίμα που χύνεται είναι χριστιανικό! Γι' αυτό και έψαχναν σε όλο τον 19ο αιώνα τρόπους να οδηγήσουν τα ευρωπαϊκά έθνη σε φρικτούς πολέμους, τέτοιους που δεν είχε ξαναδεί ο κόσμος. Ήθελαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για Παγκόσμιους Πολέμους, από τους οποίους θα έβγαιναν όλοι οι αντίπαλοι διαλυμένοι.

Ωστόσο, η Ευρώπη του 19ου αιώνα δεν τους βόλευε, όπως ήταν. Υπήρχαν τρεις αυτοκρατορίες, η Μεγάλη Βρεταννία, η Τσαρική Ρωσία και η Αυστροουγγαρία των Αψβούργων. Υπήρχε και η λεγόμενη Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους, αλλά στην πράξη οι γερμανικές φυλές ήταν κατακερματισμένες σε κρατίδια, της Βαυαρίας, της Έσσης (όπου ζούσαν οι Ρότσιλντ), της Πρωσσίας (Borussia) και άλλα.

Καμία από τις μέχρι τότε αυτοκρατορίες δεν είχε την επιθυμία να συγκρουστεί με άλλες, ιδίως μετά τους ναπολεόντειους πολέμους. Οι μόνοι πολεμοχαρείς ήταν οι Γερμανοί της Πρωσσίας, τους οποίους και αξιοποίησαν οι Σιωνιστές.

Oι τράπεζες των Ρότσιλντ, κυρίως μέσω του συνεργάτη τους στο Βερολίνο, του Εβραίου τραπεζίτη Gerson von Bleichröder, χρηματοδοτούσαν τον καγκελάριο (πρωθυπουργό) της Πρωσσίας Οtto von Bismarck, ώστε να μπορέσει να διεξαγάγει πολέμους, που θα οδηγούσαν στην δημιουργία μιας νέας γερμανικής αυτοκρατορίας.

Πράγματι οι Πρώσσοι επιτέθηκαν στους Αυστριακούς το 1866 και στους Γάλλους το 1870, όπου οι Πρώσσοι πολιόρκησαν και το Παρίσι. Τον καιρό που οι πολιορκημένοι Γάλλοι έτρωγαν γάτες και σκύλους, για να επιβιώσουν, ο Μπίσμαρκ ήταν φιλοξενούμενος στο «Château de Ferrières», το παλάτι του Αlphonse Rothschild, ο οποίος ήταν παρών και στις διαπραγματεύσεις για την συνθήκη ειρήνης, μεταξύ Γαλλίας και Πρωσσίας. Με την λήξη του πολέμου, το 1871, δημιουργήθηκε το κράτος της Γερμανίας, το οποίο ήταν γερμανικό μόνο στο όνομα, καθώς ο πληθυσμός του ήταν μείγμα από γερμανικά φύλα, Σλαύους (Πολωνούς κυρίως), ακόμη και Ασιάτες! Οι Γερμανοί από την αρχαιότητα δεν ήταν ένα έθνος, αλλά διάφορα φύλα, που μιλούσαν παρόμοιες γερμανικές διαλέκτους. Αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα για τους Σιωνιστές, που είχαν την καταπληκτική ιδέα να ενώσουν σε ένα κράτος τα γερμανικά φύλα, ώστε να κατασκευάσουν τον μελλοντικό δολοφόνο της Ευρώπης!

Από εδώ και πέρα, με την ενιαία και πανίσχυρη Γερμανία, είχε ανοίξει ο δρόμος για να πραγματοποιηθεί ένα ακόμη σιωνιστικό όνειρο: οι Παγκόσμιοι πόλεμοι, που ισοπέδωσαν την Ευρώπη. Την κυριαρχία των Εβραίων στην Γερμανία την είχε αντιληφθεί και ο Μπακούνιν, στην γνωστή του επιστολή σχετικά με τον Μαρξ και τους Ρότσιλντ :

«Ο Μαρξ είναι Εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλήθος μικροπρεπών, περισσότερο ή λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων, εύστροφων, κερδοσκόπων Εβραίων, την ώρα που οι Εβραίοι βρίσκονται παντού, σαν εμπορικοί και τραπεζικοί παράγοντες, συγγραφείς, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων. Εν συντομία (οι Εβραίοι είναι) λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ώρα που είναι οικονομικοί μεσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα και με τα οπίσθια τους καθισμένα στον γερμανικό τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγχο όλων των εφημερίδων, και μπορείτε να φανταστείτε τι εμετικά έντυπα είναι το αποτέλεσμα τους. Τώρα, αυτός όλος ο εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μια σέκτα εκμετάλλευσης, ένα λαό από βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσιτο, στην οποία είναι στενά και βαθιά συνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλον, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης ούτε και πολιτικές διαφορές- αυτός ο Εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες μας, κατά μεγάλο μέρος, στη διάθεση του Μαρξ ή του Ρότσιλντ.»

19. Ο πιο ειλικρινής μασόνος

Ίσως να αναρωτηθεί κανείς, διαβάζοντας τα παραπάνω, πώς γνωρίζουμε ότι όλα αυτά είναι αλήθεια, ιδίως όσα αναφέρουμε για την Καμπάλα και την μασονία. Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν πολλές πηγές, που αποδεικνύουν ότι όλα αυτά είναι αληθινά στοιχεία και όχι θεωρίες συνωμοσίας.

Μία από τις πηγές είναι και ο κορυφαίος Αμερικανός μασόνος, ο Πάικ (Albert Pike), ο οποίος ήταν υψηλόβαθμος μασόνος και φανατικός, καμπαλιστής. Το 1871 δημοσίευσε το έργο του «Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry», που αποκάλυπτε με σαφήνεια τα δόγματα και τις θεωρίες των καμπαλιστών μασόνων. Ας δούμε κάποια αποσπάσματα:

«Η μασονία είναι η αναζήτηση του Φωτός. Αυτή η αναζήτηση μάς οδηγεί απευθείας πίσω, όπως βλέπετε, στην Καμπάλα.»,

και,

«Ναι, ο Εωσφόρος είναι θεός και, δυστυχώς, και ο Αδονάι (ο θεός των Χριστιανών) είναι θεός.»

Αυτές οι αηδιαστικές και αντιχριστιανικές θεωρίες του Πάικ αποκαλύπτουν ότι η καμπαλιστική θρησκεία δεν είναι τίποτα άλλο, παρά σατανολατρία, η οποία βασιλεύει στις μασονικές στοές και στις καρδιές των Σιωνιστών, άσχετα που συνήθως δεν το ομολογούν. Ο Πάικ είχε δημοσιεύσει και άλλα κείμενα, που φανέρωναν τα σχέδια των Σιωνιστών για την κατάργηση του Χριστιανισμού και την επιβολή της λατρείας του Εωσφόρου.

20. Σιωνιστές εναντίον Εβραίων

Η αόρατη δράση των καμπαλιστών Εβραίων, που ξεκίνησε στις αρχές του 18ου αιώνα, είχε αποδώσει καρπούς. Η Ευρώπη ήταν σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενη από τους Σιωνιστές στα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε είχε έρθει η ώρα να περάσουν στην επόμενη φάση, στην δημιουργία του κράτους του Ισραήλ. Εδώ είχαν καινούρια προβλήματα να αντιμετωπίσουν, αλλά οι Σιωνιστές είχαν αστείρευτη ευρηματικότητα! Το πρώτο πρόβλημα ήταν θεολογικό: με βάση την Παλαιά Διαθήκη, το κράτος του Ισραήλ θα το έφτιαχνε ο Μεσσίας, όχι οι Εβραίοι από μόνοι τους .

Οι Σιωνιστές βρήκαν αμέσως την λύση: αποφάσισαν να φτιάξουν μόνοι τους το κράτος και μετά θα έβρισκαν και ένα μεσσία να τους κυβερνήσει! Αυτή η πρόταση βρήκε αρκετούς Εβραίους, που δεν ήταν καμπαλιστές, αντίθετους και εχθρικούς. Αυτό φάνηκε έντονα μετά το πρώτο (φανερό πλέον) Σιωνιστικό συνέδριο, που οργάνωσαν οι Σιωνιστές το 1897 στην πόλη Βασιλεία της Ελβετίας.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν πρακτικό. Η Παλαιστίνη ήταν μια φτωχή και άνυδρη περιοχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το 1919 υπολογίζεται ότι ζούσαν στην Παλαιστίνη 60.000 Εβραίοι και 600.000 Άραβες. Ασφαλώς, οι Σιωνιστές δεν είχαν σκοπό να κατασκευάσουν το κράτος του Ισραήλ με Άραβες πολίτες! Οπότε, έπρεπε να γίνουν κοσμογονικές αλλαγές: να ιδρυθεί από το πουθενά το κράτος του Ισραήλ, να «απομακρυνθούν» εκατοντάδες χιλιάδες Άραβες (Παλαιστίνιοι) και να «μεταφερθούν» μαζικά Εβραίοι, ώστε να αποκτήσει το νέο κράτος εβραϊκό πληθυσμό.

Η ειρωνεία είναι ότι αυτό το τρελό σχέδιο δεν το ήθελαν ούτε οι Εβραίοι, όσο και αν ζούσαν σε γκέτο και αν κατά καιρούς υφίσταντο άδικες και ρατσιστικές διώξεις από τους Ευρωπαίους. Ποιος Εβραίος θα εγκατέλειπε το σπίτι του, την δουλειά του, τους φίλους του, σε όποια πόλη της Ευρώπης και αν ζούσε, και θα πήγαινε στην Παλαιστίνη, να φτιάξει από το μηδέν την ζωή του, ανάμεσα σε Τούρκους και Άραβες;

Αλλά σημασία δεν είχε τι ήθελαν οι απλοί και αθώοι Εβραίοι. Σημασία είχε τί είχαν ονειρευτεί οι εγκληματίες Σιωνιστές! Κανείς δεν έπρεπε να μπει εμπόδιο στο όραμα της παγκόσμιας αυτοκρατορίας, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Οι Εβραίοι έπρεπε να εξαναγκαστούν, να τρομοκρατηθούν, να φύγουν πανικόβλητοι για την Παλαιστίνη. Οι Άραβες της Παλαιστίνης έπρεπε να «αδειάσουν» τον χώρο, για να έρθουν οι Εβραίοι. Και οι Τούρκοι έπρεπε να παραχωρήσουν την γη της Παλαιστίνης.

Ο εκπρόσωπος των Σιωνιστών, Θεόδωρος Χερτσλ (Herzl), συνάντησε το 1901 τον Τούρκο Σουλτάνο Abdulhamid II και του φανέρωσε τα σχέδια των Σιωνιστών. Ο Σουλτάνος απέρριψε το αίτημα για παραχώρηση της Παλαιστίνης, αλλά μάλλον δεν είχε καταλάβει με ποιους είχε να κάνει! Οι Σιωνιστές οργάνωσαν αμέσως το κίνημα των Νεοτούρκων εναντίον του Σουλτάνου και τελικά διέλυσαν την Οθωμανική αυτοκρατορία, με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Έπειτα, η δαιμονική λύσσα των Σιωνιστών ξέσπασε εναντίον των ίδιων των Εβραίων. Αλλά, κατά την προσφιλή τους τακτική, δεν διέπραξαν οι ίδιοι το έγκλημα. Έβαλαν κάποιον άλλο τρελό να εκτελέσει τους Εβραίους, που δεν έλεγαν να εγκαταλείψουν την Ευρώπη, τον Χίτλερ, ο οποίος κατέστρεψε τους Εβραίους, αλλά έσωσε τον Σιωνισμό, με το γνωστό ολοκαύτωμα.

Στο τέλος, με την ίδρυση του Ισραήλ, στις 14/5/1948, άρχισε και η τελική φάση του σχεδίου, δηλαδή η «απομάκρυνση» του αραβικού πληθυσμού της Παλαιστίνης, με ένα ολοκαύτωμα, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα…

21. Η κατάργηση των δύο φύλων

Ξαφνικά, οι άνθρωποι από την δεκαετία του 1980 και έπειτα, ανακάλυψαν ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι αφύσικη, δεν είναι διαστροφή, όπως ομολογούσαν και οι ψυχίατροι στο παρελθόν, δεν είναι αμαρτία. Και πρέπει να γίνει τρόπος ζωής, πρέπει να γίνει νόμος του κράτος, πρέπει ή όλοι να γίνουμε έτσι ή να χειροκροτούμε αυτούς που είναι έτσι. Γιατί, άραγε, ο Σιωνισμός έχει «κολλήσει» τόσο πολύ με το θέμα της ομοφυλοφιλίας; Με βάση την Καμπάλα, ο θεός είναι ανδρόγυνος! Αντίστοιχα, ο πρώτος, ο αρχέγονος, ο αρχετυπικός άνθρωπος adam kadmon ήταν ανδρόγυνος . Η εμφάνιση ξεχωριστών φύλων (άνδρας – γυναίκα) ήταν αποτέλεσμα πτώσης, παρακμής. Επομένως, πρέπει να καταργηθούν τα φύλα, ώστε να ξαναγίνουμε αυθεντικοί άνθρωποι (androgynous). Η γυναίκα να είναι και άνδρας ταυτόχρονα, αλλά και ο άνδρας να είναι γυναίκα! Γι’ αυτό και το σχέδιο των Σιωνιστών εδώ και χρόνια προέβλεπε να επικρατήσει στην γυναικεία μόδα της Ευρώπης το αντρικό ντύσιμο (παντελόνι), ώστε ακούσια να αρχίσουν οι γυναίκες να αισθάνονται άνδρες! Οι άνδρες, αντίστοιχα, παρακινούνται πλέον από παντού να σέβονται τη «διαφορετικότητα» των ομοφυλοφίλων και, γιατί όχι, να την δοκιμάζουν.

Ο ξεπεσμός της Ευρώπης δεν έχει τελειωμό. Ακόμη και στην Ελλάδα διοργανώνονται gay pride, που χρηματοδοτούνται από σιωνιστικές ΜΚΟ, και οι πολιτικοί μας «ηγέτες» παίρνουν εντολή να συμμετέχουν στην πρώτη γραμμή των παρελάσεων! Και η κορύφωση του αίσχους είναι το ότι η διαστροφή γίνεται και νόμος του κράτους, όπως είδαμε και στην Ελλάδα, όπου ψηφίστηκε νομοσχέδιο για δήλωση αλλαγής φύλου σε εφήβους 15 ετών. Δεν θα αργήσει να έρθει η μέρα που οι Σιωνιστές θα επιβάλουν αυτό που λέει η θρησκεία τους: θα καταργήσουν οριστικά τα δύο φύλα και όλοι οι άνδρες θα είναι υποχρεωτικά και γυναίκες και το αντίστροφο. Και, σημειωτέον, και σε εκείνες τις άθλιες μέρες του μέλλοντος, όποιος θα τολμήσει να είναι μόνο το φυσικό του φύλο, θα είναι οπισθοδρομικός, σκοταδιστής, φασίστας, άνθρωπος του μεσαίωνα και μπορεί να υφίσταται και ποινικές κυρώσεις. Αυτό είναι το μέλλον της Ευρώπης…

22. Επίλογος

Μετά από αυτήν την ιστορική αναδρομή στην αληθινή πορεία της Ευρώπης προς τον πνευματικό γκρεμό, που λέγεται Καμπάλα, ίσως να αναρωτηθεί κανείς: εμείς, οι απλοί άνθρωποι, τι μπορούμε να κάνουμε; Η απάντηση είναι απλή. Να γνωρίσουμε την αλήθεια, αλλά και να αγαπήσουμε την αλήθεια. Και η μόνη αλήθεια είναι ο Χριστός. Αλλά δεν αρκεί να γνωρίσει κανείς τον Χριστό, γιατί και οι δαίμονες Τον γνωρίζουν, αλλά Τον μισούν! Πρέπει να αγαπήσουμε τον Χριστό, με το να εφαρμόζουμε τις εντολές Του.

Αν οι Ευρωπαίοι ήταν αληθινοί Χριστιανοί, η Ευρώπη θα ήταν ένας απέραντος παράδεισος. Αλλά δυστυχώς, προτιμήσαμε την κόλαση και τελικά μας κυβερνούν οι άνθρωποι, που λαχταρούν να μας κάνουν κόλαση την ζωή μας.

Ιδίως εμείς οι Έλληνες είμαστε οι πιο αχάριστοι από όλους. Υπήρξαμε το έθνος, που συνδέθηκε όσο κανένα άλλο με τον Χριστό και την Εκκλησία Του, και καταντήσαμε από αδιάφοροι έως και εχθρικοί προς τον Χριστό.

Τα όσα αναφέραμε σε αυτό το βιβλίο ίσως σε κάποιους να φανούν υπερβολικά ή και ρατσιστικά. Ωστόσο, ο σκοπός μας δεν είναι να εκφράσουμε μίσος, δεν μισούμε τους ανθρώπους, δεν μισούμε τους πλανημένους, τους ομοφυλόφιλους, τους πολιτικούς, ούτε καν τους Σιωνιστές. Μισούμε την αμαρτία, το ψεύδος, την κακία, όχι τους ίδιους τους ανθρώπους. Μακάρι να μετανοήσουν κάποτε και οι ίδιοι οι καμπαλιστές, να γίνουν Χριστιανοί, να μπουν στον Παράδεισο.

Αλλά μέχρι να γίνει αυτό, θα πρέπει να παλέψουμε ενάντια στα παρανοϊκά τους σχέδια, να πολεμήσουμε τα κτηνώδη έργα τους. Οι Σιωνιστές δουλεύουν από το 1724 για τον Διάβολο. Καιρός να δουλέψουμε και εμείς για τον Χριστό και Εκείνος θα αναλάβει να τακτοποιήσει τον Διάβολο .

23. Παράρτημα

Κατάλογος Ευρωπαίων διανοουμένων, που υπήρξαν και αποκρυφιστές.

› Marsilio Ficino (1433-1499): Ιταλός κληρικός, νεοπλατωνιστής, αστρολόγος, μετέφρασε τo «Corpus Hermeticum».

› Ludovico Lazzarelli (1447-1500): Ιταλός ποιητής, φιλόσοφος, ερμητικός, συνδύαζε χριστιανική πίστη με ερμητική μαγεία.

› Johann Reuchlin (1455-1522): Γερμανός φιλόλογος, έγραψε το 1517 το «De Arte Cabbalistica».

› Johann Trithemius (1462-1516): Γερμανός βενεδικτίνος μοναχός, έγραψε το 1499 το «Steganographia» (βιβλίο μαγείας), δάσκαλος του Αγρίππα.

› Giovanni Pico della Mirandola (1463-1494): Ιταλός φιλόσοφος, μαθητής του Φιτσίνο, ερμητικός και καμπαλιστής.

› Agrippa Cornelius Heinrich (1486-1535): Γερμανός ιατρός, ερμητικός, καμπαλιστής, έγραψε το 1531 το «De Occulta Philosophia».

› Theophrastus Paracelsus (1494-1541): Ελβετός ιατρός, χημικός, ερμητικός, αστρολόγος.

› Johann Weyer (1515-1588): Ολλανδός ιατρός, μαθητής του Αγρίππα, δαιμονολόγος, ασχολήθηκε με την σχέση μαγείας και νευρασθένειας.

› Thomas Charnock (1516–1581): Άγγλος γεωγράφος, αλχημιστής.

› John Dee (1527 – 1608): Άγγλος μαθηματικός, αστρονόμος, ερμητικός μάγος, σύμβουλος της βασίλισσας Ελισάβετ A’.

› Valentin Weigel (1533–1588): Γερμανός φιλόσοφος, συνδύαζε θεολογία και αστρολογία.

› Tycho Brahe (1546-1601): Δανός αστρονόμος, αλχημιστής, αστρολόγος.

› Giordano Bruno (1548-1600): Ιταλός δομινικανός κληρικός, φιλόσοφος, μαθηματικός, ερμητικός, αστρολόγος, κάηκε ζωντανός από την Ιερά Εξέταση.

› Balthasar Walther (1558-1631): Γερμανός ιατρός, αλχημιστής, καμπαλιστής, δάσκαλος του Boehme.

› Heinrich Khunrath (1560-1605): Γερμανός ιατρός, ερμητικός μάγος, αλχημιστής, φίλος του Dee.

› Francis Bacon (1561-1626): Άγγλος φιλόσοφος, πολιτικός, νομικός, ροδόσταυρος, πατέρας της επιστημονικής μεθόδου.

› Michael Sendivogius (1566–1636): Πολωνός ιατρός, χημικός, αλχημιστής.

› Michael Maier (1568-1622): Γερμανός ιατρός, αλχημιστής, επηρέασε τον Νewton.

› Robert Fludd (1574-1637): Άγγλος ιατρός, μαθηματικός, καμπαλιστής, ερμητικός.

› Jakob Boehme (1575-1624): Γερμανός φιλόσοφος, έβλεπε οράματα, είχε ερμητικές και καμπαλιστικές θεωρίες, επηρέασε αρκετούς Γερμανούς φιλοσόφους, όπως τον Hegel.

› Jan Baptist van Helmont (1580-1644): Φλαμανδός χημικός, ιατρός, ερμητικός, έβλεπε οράματα.

› Athanasius Kircher (1602-1680): Γερμανός ιατρός, μαθηματικός, γεωλόγος, αιγυπτιολόγος, έγραψε το «Oedipus Aegyptiacus», ταύτιζε τον Τρισμέγιστο Ερμή με τον Μωυσή.

› Thomas Browne (1605-1682): Άγγλος ιατρός και ερμητικός.

› Henry More (1614-1687): Άγγλος φιλόσοφος, έγραψε το 1653 το «Conjectura Cabbalistica».

› Franciscus Mercurius van Helmont (1614-1698): Φλαμανδός (υιός του Jan Baptist) ιατρός, κήρυκας της Καμπάλα, συνεργάτης του Κnorr, δίδαξε την Καμπάλα στον Locke και τον Leibniz.

› Elias Ashmole (1617-1692): Άγγλος πολιτικός, νομικός, μασόνος, αστρολόγος, αλχημιστής.

› Thomas Vaughan (1621-1666): Ουαλός φιλόσοφος, αλχημιστής, ροδόσταυρος, μετέφρασε στα αγγλικά το 1652 το «Fama Fraternitatis».

› Johann Friedrich Schweitzer Helvetius (1630-1709): Ολλανδός ιατρός και αλχημιστής.

› John Locke (1632-1704): Άγγλος φιλόσοφος, ιατρός, κρυφοκαμπαλιστής.

› Christian Knorr von Rosenroth (1636-1689): Γερμανός φιλόλογος, καμπαλιστής, έγραψε το «Kabbala Denudata», διέδωσε την λουριανική Καμπάλα στην Ευρώπη.

› Isaac Newton (1642-1726): Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, αλχημιστής, ερμητικός.

› Gottfried Wilhelm von Leibniz (1646-1716): Γερμανός μαθηματικός, φιλόσοφος, φυσικός, φιλόλογος, καμπαλιστής, ερμητικός.

Βιβλιογραφία

Το παρόν βιβλίο αποτελεί επιτομή (με κάποιες προσθήκες) του εκτενέστερου έργου μας: «Η Σιών κατά του Σιωνισμού», Εκδόσεις Σαίτης, όπου μπορεί κανείς να βρει πληρέστερη βιβλιογραφία, για το πολύπλοκο ιστορικό φαινόμενο, που λέγεται Σιωνισμός.

Στα ελληνικά:

› D.C.Yermak: «Ο άξονας του θανάτου (Βατικανό, Μασωνία, Σιωνισμός)», Εκδόσεις Στερέωμα.

› Εντγκάρ Μορέν:«Ο νεωτερικός κόσμος και το εβραϊκό ζήτημα», Εκδόσεις του εικοστού πρώτου, Αθήνα 2007 (Η εβραϊκή ιστορία από την οπτική γωνία ενός σύγχρονου άθρησκου Γαλλοεβραίου).

› Χαράλαμπος Μηνάογλου, «Επιστροφή, συνέχεια ή καινά δαιμόνια; Ο άλλος «Ελληνισμός» του Πλήθωνα» , Πρακτικά Ε΄ Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών, Θεσσαλονίκη 2014.

› Χαράλαμπος Μηνάογλου, «Αποκρυφισμός: Το κυρίαρχο πνεύμα του Διαφωτισμού», Πρακτικά Δ΄ Συνεδρίου για τον Ελληνικό και Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, Αθήνα 2016.

› Τάσος Αναστασόπουλος: «Μιχαήλ Μπακούνιν και Καρλ Μαρξ» (http://tassosanastassopoulos.blogspot.gr/2014/07/mikhail-aleksandrovich-bakunin-138.html)

Στα αγγλικά:

› Nesta Webster, «Secret societies and subversive movements», London 1924.

› Cherep-Spiridovich, «The secret world government or “the hidden hand”», The Anti-bolshevist Publishing Association, New York City 1926.

› Ιλλουμινάτοι: misraimmemphis.com/pdf/Istoria-Illuminati.pdf, http://www.conspiracyarchive.com/2015/09/20/10-notable-members-of-the-bavarian-illuminati/.

› A.P.Coudert, «Leibniz, Locke, Newton and the Kabbalah», https://ia601300.us.archive.org/10/items/coudert/coudert.pdf.

› Vladimir Moss, «The Jews, the Masons and the French Revolution», http://www.orthodoxchristianbooks.com/articles/336/-jews,-masons-french-revolution/.

› Vladimir Moss, «The origins of Freemasonry», http://www.orthodoxchristianbooks.com/articles/334/-origins-freemasonry/.

 
Το βιβλίο ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή.

Πηγή: Κατήχησις