«Πατρίδα, πατρίδα, ἤσουν ἄτυχη ἀπὸ κυβερνῆτες νὰ σὲ κυβερνήσουν...»! Αὐτὸ ἀναφώνησε κάποια στιγμή, ἀπογοητευμένος ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς τῆς ἐποχῆς του, ὁ ἥρωας στρατηγὸς Ἰωάννης Μακρυγιάννης.
Πόσο ἐπίκαιρος ὁ λόγος του! Δὲν εἶναι μόνο τὸ ὅτι στὴν ἐξουσία τῆς πατρίδας μας σήμερα ἔχει ἀναδειχθεῖ ἕνα κόμμα ποὺ διακηρύσσει ἐπισήμως τὴν ἀθεΐα του. Εἶναι ὅτι σὲ ὅλο σχεδὸν τὸ πολιτικὸ φάσμα ἐπικρατεῖ λιγότερο ἢ περισσότερο συγκεκαλυμμένο τὸ ἴδιο πνεῦμα.
Ἐπιβεβαίωση αὐτῆς τῆς θλιβερῆς καταστάσεως ὑπῆρξε ἡ ἀνακίνηση τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ «Τάματος τοῦ Ἔθνους» ἀπὸ 18 βουλευτές, 16 ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἀπὸ τὸ κόμμα τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως. Οἱ βουλευτὲς ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Πρωθυπουργὸ καὶ τοὺς Ὑπουργοὺς Πολιτισμοῦ καὶ Παιδείας νὰ ἐνεργήσουν ὥστε νὰ διατεθεῖ ὁ κατάλληλος χῶρος γιὰ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Σωτῆρος, ὅπως εἶχαν ἀποφασίσει ἡ Α΄ καὶ ἡ Δ΄ Ἐθνοσυνελεύσεις (1822 καὶ 1829), ὡς ἔκφραση εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεὸ γιὰ τὴ σωτηρία τῆς Ἑλλάδος.
Ἡ ἐνέργειά τους ξεσήκωσε θύελλα δημοσιογραφικῶν καὶ πολιτικῶν ἀντιδράσεων, εἰρωνειῶν, ἀποδοκιμασιῶν καὶ συκοφαντιῶν, ἐνῶ ἐπιχειρήθηκε νὰ παρουσιασθεῖ τὸ «Τάμα» ὡς ἔμπνευση τῆς δικτατορίας, διότι τὸ 1968 εἶχε ξεκινήσει προσπάθεια νὰ ὑλοποιηθεῖ ἡ ἐπίσημη παλαιὰ ὑπόσχεση. Τὸ ἀποκορύφωμα ἦταν ἡ ἐντολὴ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη πρὸς τοὺς βουλευτὲς τοῦ κόμματός του νὰ ἀποσύρουν τὶς ὑπογραφές τους.
«Ἂν συγκεντρώναμε ὑπογραφὲς γιὰ νὰ καθιερωθεῖ ὁ θρησκευτικὸς γάμος μεταξὺ ὁμοφυλοφίλων, τότε θὰ ἤμασταν ἀποδεκτοί», σχολίασε ἕνας ἐκ τῶν ὑπογραφόντων βουλευτῶν τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἐπισημαίνοντας ὅτι «σαφῶς ἐδόθη ‘‘γραμμὴ’’ ἀπὸ τὴν ἡγεσία νὰ ἀποσύρουμε τὶς ὑπογραφές μας».
Θλιβερὴ ἡγεσία, ἀξιοθρήνητη! Ἐπιδιώκει νὰ καταλάβει τὴν ἐξουσία στὶς ἑπόμενες ἐκλογές, ἐνῶ ψήφισε τὰ πιὸ αἰσχρὰ νομοθετήματα καὶ ἤδη ξεπουλάει τὴν ἱστορία καὶ τὴν ἱερὴ παράδοση τοῦ τόπου. «Ὁ νεοταξίτης Κυριάκος Μητσοτάκης δὲν σέβεται οὔτε τὴν παράταξη, οὔτε τὴν παράδοση, οὔτε τὸν θρησκευόμενο λαό, οὔτε τοὺς βουλευτές του», δήλωσε ὁ ἀνεξάρτητος βουλευτὴς κ. Νικολόπουλος μετὰ τὴν ἀπόσυρση τῶν ὑπογραφῶν. Καὶ ἕνας ἐκ τῶν νεοδημοκρατῶν βουλευτῶν συμπλήρωσε: «Ὅσοι πιστεύουν πὼς οἱ βουλευτὲς ἔχουμε ἄδικο ὅταν πρεσβεύουμε τὶς ἀρχὲς ποὺ περιλαμβάνει τὸ Σύνταγμα τῆς χώρας, τὸ ὁποῖο μιλᾶ γιὰ ὑπεράσπιση τῆς πατρίδας, πίστη στὴ θρησκεία μας καὶ προστασία τῆς οἰκογένειας, τότε θὰ πρέπει νὰ ἀλλάξουν τὸ Σύνταγμα»! («Τὸ Βῆμα» 19-2-2017).
Χωρὶς ἀμφιβολία θὰ τὸ ἐπιχειρήσουν κι αὐτό! Διότι εἶναι ἀδίστακτοι στὸ νὰ καταστρέφουν ἐκτελώντας προσταγὲς τῶν ἀόρατων νεοταξιτῶν ἐντολέων τους. Τὴν ὥρα ποὺ προωθοῦν μὲ πάθος τὴν ἀνέγερση μεγάλου Μουσουλμανικοῦ Τεμένους μὲ χρήματα τοῦ κράτους, ἀρνοῦνται τὴν πραγματοποίηση τῆς ἱερῆς ὑποσχέσεως τῶν ἡρώων προγόνων, τῆς ὁποίας τὸ κόστος ἔχει ἐξ ὁλοκλήρου ἀναλάβει εὐλογημένο ζεῦγος δωρητῶν.
Ὅμως οἱ νεοταξίτες λησμονοῦν αὐτὸ ποὺ σημειώνει στὴ συνέχεια τοῦ κειμένου του ὁ ἥρωας στρατηγός: «Πατρίδα... μόνον ὁ Θεός, μόνον ὁ ἀληθινὸς αὐτὸς καὶ δίκαιος κυβερνήτης σὲ κυβερνεῖ καὶ σὲ διατηρεῖ ἀκόμα».
Καὶ θὰ τὴν διατηρήσει! Ἀκόμη καὶ σ᾿ αὐτοὺς τοὺς ἀντίχριστους καιρούς, σὲ πεῖσμα ὅλων τῶν ἐχθρῶν καὶ τῶν προδοτῶν της.
Πηγή: Ο Σωτήρ
Το θέμα που κυριάρχησε στην συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου, ήταν οι έμφυλες ταυτότητες. Όλες οι παρατάξεις πλην του κ. Ψηλογιαννόπουλου, ζήτησαν από το Υπουργείο Παιδείας να καταργήσει την εγκύκλιο, κατά το σκέλος που αφορά τις έμφυλες ταυτότητες, διότι δημιουργεί προβλήματα στην εκπαίδευση, στην κοινωνία, στην οικογένεια και στο σχολείο.
Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να συμμετάσχει ως πρωτεργάτης στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 19 Μαρτίου στις 11:00 π.μ στο Δημοτικό θέατρο μαζί με συλλόγους, για να παρουσιαστούν απόψεις και να αναλυθούν τα τεκταινόμενα όπως τα προβλέπει η εγκύκλιος.
Νίκος Σταυρέλλης
Βασίλης Νανόπουλος
Πηγή: Korinthos TV
Στὰ πολὺ παλιὰ χρόνια, πρὶν περάσουν τετρακόσια χρόνια ἀπὸ τὴν γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γεννήθηκε στὰ Μύρα τῆς Λυκίας ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἁγίους τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ὁ Ἰορδανίτης.
Φέτος κλείνουν δέκα χρόνια από την έναρξη του προγράμματος εκταφών σε ολόκληρο το νησί για την ανεύρεση των λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που αγνοούνται από τις διακοινοτικές μάχες του 1963 64 και την τουρκική εισβολή του 1974. Τα τελευταία δέκα χρόνια, 558 Ελληνοκύπριοι και 184 Τουρκοκύπριου αγνοούμενοι έχουν ταυτοποιηθεί και τα λείψανα τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ που βρίσκεται στην υπό την προστασία των ΗΕ περιοχή κοντά στο παλαιό διεθνές αεροδρόμιο Λευκωσίας πραγματοποιείται η ταυτοποίηση των λειψάνων με τη μέθοδο DNA, Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017. Φέτος κλείνουν δέκα χρόνια από την έναρξη του προγράμματος εκταφών σε ολόκληρο το νησί για την ανεύρεση των λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που αγνοούνται από τις διακοινοτικές μάχες του 1963 64 και την τουρκική εισβολή του 1974. Τα τελευταία δέκα χρόνια, 558 Ελληνοκύπριοι και 184 Τουρκοκύπριου αγνοούμενοι έχουν ταυτοποιηθεί και τα λείψανα τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Μια κάλτσα, ένα πουκάμισο και μια κουρελιασμένη ζώνη – απομεινάρια των εκταφών καθώς η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ) συνεχίζει τη μάχη ενάντια στο χρόνο.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, 558 Ελληνοκύπριοι και 184 Τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι έχουν ταυτοποιηθεί και τα λείψανά τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους. Για τις οικογένειες, η αναμονή τελείωσε. Αυτά τα άτομα έχουν τώρα ταφεί και οι τάφοι τους φέρουν το όνομά τους. Για τους αγαπημένους τους, ο πόνος έχει μετατραπεί σε πένθος. Για τους υπόλοιπους 950 Ελληνοκύπριους και 309 Τουρκοκύπριους, που εξακολουθούν να αγνοούνται, οι πληγές παραμένουν ανοικτές. Δεν έχουν ακόμη ταυτοποιηθεί. Και ο χρόνος εξαντλείται.
Φέτος είναι η δέκατη επέτειος από την έναρξη του προγράμματος εκταφών σε ολόκληρο το νησί για την ανεύρεση των λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που αγνοούνται από τις διακοινοτικές μάχες του 1963 – ’64 και την τουρκική εισβολή του 1974. Το θλιβερό αυτό καθήκον έχει αναληφθεί από τη ΔΕΑ.
«Συνεχίζεται για τόσο καιρό, είναι τόσο δύσκολο και τόσο οδυνηρό θέμα για τους Κυπρίους. Οι Κύπριοι είναι άτομα που αγαπούν τις οικογένειες τους και που έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με τέτοια βία μεταξύ αυτών των δύο περιόδων, του 1963-’64 και του 1974, και τόσοι πολλοί άνθρωποι αγνοούνται και αυτό δημιούργησε μεγάλο τραύμα». Έτσι περιγράφει το Τρίτο Μέλος της ΔΕΑ, ο Πολ-Ανρί Αρνί, αυτό το ανθρωπιστικό θέμα.
Η ΔΕΑ έδωσε άδεια στο ΚΥΠΕ να επισκεφθεί το χώρο εκταφών στο υπό τουρκική κατοχή χωριό Αγκαστίνα καθώς και το Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ, που βρίσκεται στην υπό την προστασία των ΗΕ περιοχή κοντά στο παλαιό διεθνές αεροδρόμιο Λευκωσίας. Το έργο των αρχαιολόγων, γεωλόγων, ανθρωπολόγων, γενετιστών και εθελοντών δεν είναι κάτι που πρέπει να εκλαμβάνεται ελαφρά τη καρδία. Πρόκειται για μια ανθρωπιστική αποστολή, για την οποίαν είναι περήφανοι.
H ΔΕΑ εκπροσωπεί και τις δύο πλευρές. Ο Νέστορας Νέστορος ως μέλος της ελληνοκυπριακής πλευράς, η Γκιουλντέν Πλουμέρ Κουτσιούκ ως μέλος της τουρκοκυπριακής και ο Αρνί, το Τρίτο Μέλος, που επελέγη από την ICRC με τη σύμφωνη γνώμη των δύο πλευρών και διορίστηκε από τον ΓΓ του ΟΗΕ.
Η εργασία της ΔΕΑ διεξάγεται με τη συμμετοχή νέων επιστημόνων και από τις δύο κοινότητες. Τον τελευταίο χρόνο, η ΔΕΑ έχει διπλασιάσει το ανθρώπινο δυναμικό του εργαστηρίου της και αύξησε τον αριθμό δειγμάτων λειψάνων που στέλλονται για ταυτοποίηση με τη μέθοδο DNA. Βασίζεται σε σημαντική βοήθεια από δωρεές και η ΕΕ συμβάλει κατά 75% στα απαιτούμενα κονδύλια.
Έξω από το χωριό Αγκαστίνα, πίσω από εργοστάσια και αποθήκες, ένα χωματόδρομος οδηγεί μακριά μέσα στα χωράφια. Από απόσταση φαίνεται σωρός χώματος και δύο εκσκαφείς. Μια ομάδα ατόμων, κυρίως νεαρών μεταξύ 20 και 30 ετών, είναι μέρος της ευρύτερης ομάδας των ατόμων που σκάβουν και εξετάζουν σχολαστικά το έδαφος. Εργάζονται στο χώρο από τις 24 Νοεμβρίου 2016 για να εντοπίσουν τέσσερις Ελληνοκύπριους που αγνοούνται από το 1974.
Αυτό είναι το πρώτο από τέσσερα στάδια στην εργασία της ΔΕΑ για επιστροφή των λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στις οικογένειες τους.
O επικεφαλής της ομάδας των Ελληνοκυπρίων στο χώρο που επισκέφτηκε το ΚΥΠΕ, Γιάννης Ιωάννου, γεωλόγος που εργάζεται στη ΔΕΑ από το 2006, είπε ότι υπάρχουν δύο ομάδες αρχαιολόγων με δύο εκσκαφείς «που ψάχνουν για λείψανα αγνοουμένων του 1974».
Στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ που βρίσκεται στην υπό την προστασία των ΗΕ περιοχή κοντά στο παλαιό διεθνές αεροδρόμιο Λευκωσίας πραγματοποιείται η ταυτοποίηση των λειψάνων με τη μέθοδο DNA, Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017. Φέτος κλείνουν δέκα χρόνια από την έναρξη του προγράμματος εκταφών σε ολόκληρο το νησί για την ανεύρεση των λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που αγνοούνται από τις διακοινοτικές μάχες του 1963 64 και την τουρκική εισβολή του 1974. Τα τελευταία δέκα χρόνια, 558 Ελληνοκύπριοι και 184 Τουρκοκύπριου αγνοούμενοι έχουν ταυτοποιηθεί και τα λείψανα τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
«Αυτή είναι η δεύτερη φάση της εκταφής, η πρώτη φάση έλαβε χώρα το 2013 και βρήκαμε λείψανα τριών ατόμων και τώρα επειδή η νέα πληροφόρηση αφορούσε επτά αγνοούμενους στην περιοχή, η ΔΕΑ αποφάσισε να επεκτείνει το χώρο εκσκαφών και έτσι η περιοχή υπό διερεύνηση είναι τώρα αρκετά μεγάλη, για να δούμε αν υπάρχουν περισσότερα λείψανα», είπε.
O Ιωάννου ανέφερε ότι βρήκαν μερικά λείψανα, όχι όμως αρκετά κομμάτια οστών «ώστε να μπορούν να μας διαφωτίσουν για τον αριθμό (αγνοουμένων)». Αυτές οι υποθέσεις είναι οι πιο δύσκολες για μας, σημειώνει, «διότι δεν υπήρξε ταφή και δεν γνωρίζουμε τι απέγιναν τα λείψανα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες στους οποίους μπορεί να οφείλεται η μετακίνηση οστών, όπως τα ζώα, η καλλιέργεια της γης, οι καιρικές συνθήκες, έτσι πρέπει να επεκτείνουμε (το χώρο εκσκαφής) όσο το δυνατόν περισσότερο μπορούμε».
Ο επικεφαλής της τουρκοκυπριακής ομάδας Mustafa Emre, αρχαιολόγος που εργάζεται στη ΔΕΑ από το 2011, είπε στο ΚΥΠΕ ότι «διεξάγουμε μια αρχαιολογική έρευνα σε αυτό το χώρο, ο οποίος είναι τεράστιος και το έδαφος δεν είναι βαθύ».
«Κάθε χρόνο ο χώρος καλλιεργείται και αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για μας διότι τα οστά μετακινούνται και σκορπίζονται στο χώρο». Είπε ότι η εκσκαφή είναι 30 με μέγιστο 50 εκατοστά. «Χρησιμοποιούμε τον εκσκαφέα. Ψάχνουμε με τα μάτια. Η διαδικασία είναι πολύ αργή διότι χρησιμοποιούμε εκσκαφείς και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Δεν ψάχνουμε για ολόκληρους σκελετούς. Τα οστά έχουν χωριστεί. Εργαζόμαστε πολύ αργά και πολύ προσεκτικά», πρόσθεσε.
Μπορεί κανείς να αναλογιστεί πώς βρίσκουν λείψανα, σαν βελόνα στα άχυρα, ρωτά ο κ. Αρνί. «Όλοι μας κάνουμε αυτή τη δουλειά εδώ και πολλά χρόνια. Έτσι τα μάτια μας είναι εκπαιδευμένα. Είμαστε πολύ συγκεκριμένοι ως προς το τί ψάχνουμε. Είναι πολύ σημαντικό για μας. Λειτουργούμε με ταχύτητα και ξέρουμε τί ψάχνουμε», είπε ο Ιωάννου.
Ο κ. Αρνί επισημαίνει ότι λόγω της σκληρότητας του εδάφους, έριχναν τα πτώματα σε πηγάδια. «Βρήκαμε μόνο ένα πτώμα μετά από έξι μήνες εκσκαφών σε πηγάδι 32 μέτρων. Το πηγάδι ήταν τόσο επικίνδυνο για να κατέβουμε σε αυτό ώστε φτιάξαμε μια ράμπα, μετακινήσαμε ένα βουνό χώμα, και χρησιμοποιήσαμε τρεις μηχανές, κάτι που κόστισε 67 χιλιάδες ευρώ μόνο για ένα άτομο», εξήγησε.
Στο Εργαστήρι, η Θεοδώρα Ελευθερίου και η İstenç Engin, ηγούνται της ομάδας των ιατροδικαστικών εμπειρογνωμόνων και ανθρωπολόγων για την επόμενη φάση της διαδικασίας. Πρόκειται για το δεύτερο στάδιο, την ανθρωπολογική φάση όπου τα λείψανα που έχουν εκταφεί θα καθαριστούν, θα φωτογραφηθούν και θα αρχειοθετηθούν προτού εξεταστούν.
Η Ελευθερίου μας δείχνει τους αριθμούς σε κάθε σειρά λειψάνων. Κάθε κωδικός έχει ξεχωριστή έννοια – που δίδεται από τους ανθρωπολόγους κατά την ώρα της εκταφής. Αναφέρεται στο χωριό, το χρόνο εκσκαφής, την ώρα που ο αρχαιολόγος επισκέφθηκε το χώρο. Ένα γράμμα δίπλα από τον κώδικα δείχνει πώς βρέθηκαν τα λείψανα. Κανένα λείψανο δεν φέρει όνομα, λέει η Ελευθερίου. «Κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, η ταυτότητα αποκαλύπτεται τελευταία. Ο επιστήμονας χρειάζεται να εργαστεί στα τυφλά».
Ο κ. Αρνί λέει ότι τέσσερις επιστήμονες εργάστηκαν πάνω στα λείψανα των παππούδων τους. «Φανταστείτε αν γνώριζαν», είπε.
Στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι της ΔΕΑ που βρίσκεται στην υπό την προστασία των ΗΕ περιοχή κοντά στο παλαιό διεθνές αεροδρόμιο Λευκωσίας πραγματοποιείται η ταυτοποίηση των λειψάνων με τη μέθοδο DNA, Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017. Φέτος κλείνουν δέκα χρόνια από την έναρξη του προγράμματος εκταφών σε ολόκληρο το νησί για την ανεύρεση των λειψάνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που αγνοούνται από τις διακοινοτικές μάχες του 1963 64 και την τουρκική εισβολή του 1974. Τα τελευταία δέκα χρόνια, 558 Ελληνοκύπριοι και 184 Τουρκοκύπριου αγνοούμενοι έχουν ταυτοποιηθεί και τα λείψανα τους έχουν επιστραφεί στις οικογένειές τους. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Ένα δείγμα είναι αρκετό να ληφθεί αν τα λείψανα που εντοπιστούν είναι άρτια, λέει η Ελευθερίου. «Υπάρχουν περιπτώσεις όπου λείψανα εντός ατόμου βρέθηκαν με λείψανα άλλων. Δηλαδή πολλά άτομα έχουν ταφεί μαζί. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται να ξεχωρίσεις πολλά οστά για δειγματοληψία ώστε να συνδέσεις οστά για να δημιουργήσεις ένα πιο ολοκληρωμένο σκελετό και να ταυτοποιήσεις στο τέλος το άτομο», είπε.
Και όταν υπάρχει ανάμιξη λειψάνων σε μαζικούς τάφους, τότε χρειάζονται πέντε με έξι δείγματα για DNA, εξηγά. «Κάθε ένα από αυτά στοιχίζει 500 δολάρια. Έτσι αμέσως εκτοξεύει τον προϋπολογισμό μας. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματά μας», επισημαίνει.
Δείχνει μια μεγάλη σωρό εγγράφων και εξηγεί ότι οι επιστήμονες αναλύουν και μετρούν κάθε οστό, φωτογραφίζουν κάθε οστό και όλα τα δεδομένα εισάγονται στη βάση δεδομένων. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, καθορίζουν το φύλο, την ηλικία και το τραύμα στα οστά. Όταν ολοκληρωθεί αυτή η ανθρωπολογική ανάλυση, προχωρούν σε εξετάσεις DNA. Τότε μπορούν να συγκρίνουν με τις πληροφορίες που παρέχει η οικογένεια και με οποιοδήποτε άλλο επιπρόσθετο ανευρεθέν αντικείμενο όπως σταυροί, δακτυλίδια, οτιδήποτε βρεθεί στις τσέπες. «Αυτό βοηθά στο να συγκεντρωθούν όλες οι πληροφορίες και τότε η ταυτοποίηση γίνεται στο 99.95%». Η αιτία θανάτου δεν είναι μέσα στην εντολή της ΔΕΑ. Αυτό αποφασίστηκε από τους πολιτικούς ηγέτες, εξηγεί.
Η Ελευθερίου σημειώνει ότι μια απλή υπόθεση μπορεί να πάρει μέχρι και τρεις μέρες για να αναλυθούν τα οστά. «Αλλά μετά πρέπει να πάρουμε δείγμα και να το στείλουμε για γενετική ανάλυση- παίρνει περίπου τέσσερις μήνες αν όλα πάνε καλά. Κάποτε δεν έχουμε DNA ή αντιστοιχία. Αν δούμε ότι δεν υπάρχει αντιστοιχία με οποιονδήποτε αγνοούμενο, τότε οι γενετιστές θα αρχίσουν να εξετάζουν γιατί υπάρχει αυτή η κατάσταση. Ο κύριος λόγος είναι ότι οι συγγενείς είναι μακρινοί ή δεν έχουν δώσει δείγμα. Έτσι η ΔΕΑ πρέπει να επικοινωνήσει με συγγενείς που μπορεί να βρίσκονται στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ».
Μετά την ανθρωπολογική ανάλυση, τα δείγματα από μικρά οστά αποστέλλονται στο Εργαστήρι Bode Cellmark Forensics για DNA στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ που έχει συμβόλαιο με τη ΔΕΑ για να διεξάγουν τις γενετικές αναλύσεις και ταυτοποίηση οστών για σκοπούς ταυτοποίησης και αντιστοιχίας με τα σκελετικά στοιχεία. Αυτή είναι η τρίτη φάση.
O κ. Αρνί λέει ότι δύσκολες υποθέσεις όπου τα λείψανα ήταν αναμεμιγμένα μπορεί να πάρουν μέχρι και 4-5 χρόνια. «Έχουμε λείψανα εδώ που έχουν υποστεί ζημιά. Και τα λείψανα δεν επιτρέπουν τώρα τη λήψη δείγματος για DNA. Έτσι τα κρατάμε. Ο ήλιος και η φωτιά τα καταστρέφουν. Και αν αφέθηκαν στην επιφάνεια δεν παρέχουν καλής ποιότητας DNA», εξηγεί.
Ερωτηθείς αν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν έχουν δώσει δείγμα DNA, η Ελευθερίου εξηγεί ότι «υπάρχουν μερικοί. Οι περισσότεροι έχουν δώσει. Η βάση δεδομένων είναι ολοκληρωμένη. Πολλοί από αυτούς είναι μακρινοί συγγενείς. Κάποιες φορές η ΔΕΑ μπορεί να ζητήσει την εκταφή των αποθανόντων γονέων». Και κάποιες φορές, αν δεν υπάρχει καλή ποιότητα DNA ο μόνος τρόπος είναι η εκταφή οστών από τον πατέρα ή τη μητέρα που έχουν αποβιώσει για να πάρουμε το DNA. Και είχαμε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, λέει ο Αρνί.
Στο Εργαστήρι υπάρχουν δύο δωμάτια αποθηκευτικών χώρων που περιέχουν λείψανα στα οποία θα γίνει ή γίνεται ανάλυση. Τα δωμάτια είναι γεμάτα με καφέ κουτιά στα οποία αναγράφονται κώδικες, λέει η Ελευθερίου. Η ένδειξη GBP είναι διάφορα μέρη σώματος, δηλαδή τα οστά που είναι ανακατωμένα και δεν είναι άρτια και θα μπορούσαν να ανήκουν σε πολλά άτομα.
Η κατηγορία BP σημαίνει μέρη σώματος (body part). Η κατηγορία B (body) σημαίνει ολόκληρο το σώμα.
Κάποτε υπάρχουν περιπτώσεις, οι οποίες αφορούν περισσότερο την αρχαιολογική πτυχή αντί τους αγνοούμενους. Πολλές φορές πηγαίνουμε σε μέρη όπου βρίσκουμε αρχαιολογικά αντικείμενα που πρέπει να μεταφερθούν για επιβεβαίωση.
Ο δεύτερος αποθηκευτικός χώρος είναι όπου φυλάγονται αποτελέσματα γενετικών εξετάσεων ή υποθέσεις που αναμένουν να αναλυθούν. Περιέχει επίσης υποθέσεις για τις οποίες δεν υπήρξε αντιστοιχία.
Στο δεύτερο εργαστήρι υπάρχουν όλες οι δύσκολες υποθέσεις, λέει ο Αρνί.
Σε ένα τραπέζι υπάρχουν τα ρούχα μιας γυναίκας, σε έντονα ανοικτά χρώματα και σχέδια με λουλούδια ενώ τώρα έχουν ξεθωριάζει, είναι καφέ τα χρώματα. Σχισμένες στρατιωτικές ζώνες, πιθανόν κάποιου στρατιώτη. Μια κάλτσα δίπλα από λείψανα, πιθανόν κάποιου πολίτη και τα λείψανα στο τραπέζι που πιστεύεται ότι ανήκουν σε ένα μικρό παιδί.
Η Ελευθερίου δείχνει τρία άτομα τα οστά των οποίων μπερδεύτηκαν διότι υπήρχαν οικοδομικές εργασίες στην περιοχή, έτσι όλα τα οστά μετακινήθηκαν λόγω της χρήσης εκσκαφέα. «Οι αρχαιολόγοι ανάκτησαν όλα τα λείψανα, χρειάστηκε πολύς χρόνο για ανθρωπολογικές διασυνδέσεις, δηλαδή βάζουμε ομάδα οστών που πιθανόν να ανήκουν στο ίδιο άτομο και επιλέγουμε πολλά οστά. Αφότου δημιουργήσουμε μέρη του σώματος επιλέγουμε κάποια δείγματα για να εξακριβώσουμε τις διασυνδέσεις αυτές. Στο τέλος καταφέραμε να χρησιμοποιήσουμε ανθρωπολογικό και γενετικό υλικό για να δημιουργήσουμε ένα σχεδόν ολοκληρωμένο άτομο».
Για να τονίσει την περιπλοκότητα της διαδικασίας, η Ελευθερίου αναφέρεται σε μια υπόθεση που ξεκίνησε το 2012 και μόλις «τώρα αρχίζουμε να ταυτοποιούμε άτομα και αυτή είναι μια υπόθεση όπου οι άνθρωποι αφέθηκαν άταφοι και βρήκαμε μόνο μερικά οστά». Η οικογένεια τώρα θα πάρει μερικά κομμάτια οστών διότι πολλά άτομα αφέθηκαν σε αυτό τον τάφο και τα οστά τους χάθηκαν, η περιοχή είναι βραχώδης, δεν ανακτήσαμε τα περισσότερα οστά, αλλά οι οικογένειες θα έχουν αυτά τα μικρά κομμάτια οστών και όλα τα άτομα θα ταυτοποιηθούν». Και αυτό ήταν από την εκσκαφή από τον Πενταδάκτυλο.
O Αρνί είναι περήφανος για τον επαγγελματισμό και την αφοσίωση των επιστημόνων. Όπως λέει «αυτό που είναι αξιοσημείωτο στο Εργαστήρι, σεβόμενοι την αξιοπρέπεια των οικογενειών, είναι η δυνατότητα των επιστημόνων να αναδομήσουν κρανία. Πολλά κρανία ήταν σπασμένα είτε λόγω σφαίρας είτε λόγω της σκληρότητας του εδάφους που είχαν ταφεί. Έτσι για να έχουν οι οικογένειες ένα κρανίο κατά την επιστροφή των λειψάνων, οι επιστήμονες ξοδεύουν πέραν των δύο βδομάδων αναδομώντας με γόμα το κρανίο. Είναι αξιοσημείωτο».
Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία και τα λείψανα έχουν επιτυχώς ταυτοποιηθεί ενημερώνονται οι συγγενείς. Αυτή είναι η τέταρτη φάση, ταυτοποίηση και επιστροφή των λειψάνων.
O κ. Αρνί είπε στο ΚΥΠΕ ότι η ΔΕΑ διαθέτει πέντε ψυχολόγους. «Είναι κοντά στην οικογένεια για ένα μήνα πριν την ταφή και ένα μήνα μετά. Επειδή πρόκειται για δεύτερο τραύμα. Πρέπει να τους προετοιμάσεις για αυτή τη στιγμή. Ο ψυχολόγος βοηθά να επουλωθούν οι πληγές, τους ακούει».
Όταν οι συγγενείς φτάνουν στο δωμάτιο αναγνώρισης τους δείχνουν φωτογραφίες του χώρου εκσκαφής όπου βρέθηκαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και παρακολουθούν τη διαδικασία. Τοποθετούνται στο δωμάτιο τα απαραίτητα αντικείμενα ανάλογα με τη θρησκεία του αγνοούμενου, για τους Ελληνοκύπριους υπάρχουν εικονίσματα, σταυρός, λουλούδια και για τους Τουρκοκύπριους το κοράνι, φωτογραφίες και λουλούδια. Οι συγγενείς μπορούν να συνοδεύονται από ιερέα ή μουφτή. Τα λείψανα τοποθετούνται για θέαση και την επόμενη μέρα το φέρετρο μεταφέρεται στην οικογένεια. Κάθε οικογένεια λαμβάνει 1400 ευρώ από τη ΔΕΑ για την κηδεία.
Για μήνες ή χρόνια πριν να δουν τη δουλειά τους να έχει επιτυχή κατάληξη οι επιστήμονες έρχονται καθημερινώς αντιμέτωποι με ανώνυμα λείψανα. Ρωτήσαμε για τα συναισθήματά τους.
«Αισθάνεσαι περήφανος αλλά την ίδια ώρα είναι σκληρό. Αλλά όταν έρχεσαι εδώ κάθε μέρα πρέπει να το συνηθίσεις αυτό. Όμως όταν είσαι με τις οικογένειες συμμερίζεσαι τον πόνο της οικογένειας», λέει η Ελευθερίου.
O αρχαιολόγος Emre έχει ανάμικτα αισθήματα όταν εντοπίζει οστά σε χώρο εκσκαφής. «Εργαζόμαστε δύο κοινότητες μαζί. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία, είτε Ελληνοκύπριοι είτε Τουρκοκύπριοι διότι βλέπουμε αυτή τη δουλειά ως ένα ανθρωπιστικό έργο. Όταν βρούμε οστά ξέρουμε ότι κάποιος θα είναι πολύ ευτυχής διότι δεν θα ήθελα για κανένα να έχει οικογένεια που αγνοείται. Και μπορεί οι συγγενείς να θέλουν να πάνε στο κοιμητήριο και να προσευχηθούν για τους δικούς τους. Κάποτε είμαι πολύ λυπημένος αλλά κάποτε χαρούμενος».
Ο Ιωάννου είπε ότι δεν το αντιμετωπίζει ως δουλειά. «Η ουσία της εργασίας μας είναι να βρούμε κάτι που είναι σημαντικό για τη χώρα μας. Δεν είναι ακριβώς δουλειά, είναι μια ανθρωπιστική διαδικασία και αισθανόμαστε πραγματικά τυχεροί που συμμετέχουμε σε αυτό. Είναι πολύ σημαντικό για μας κάθε φορά που βρίσκουμε οστά, να γνωρίζουμε ότι ανήκουν σε άτομα που έχουν χάσει τη ζωή τους σε κάποια γεγονότα του παρελθόντος και οι οικογένειες τους αναμένουν να πάρουν κάτι πίσω για να κάνουν μια κανονική κηδεία για τους αγαπημένους τους».
Η αρχαιολόγος Ifet Masa λέει ότι «για μένα είναι πολύ σημαντικό να κάνω αυτή τη δουλειά. Το κάνω αυτό για την πρόσφατη ιστορία μου και για τον παππού μου. Δεν είναι αγνοούμενος αλλά οι ιστορίες που μου έχει διηγηθεί αφορούν πολλά για αυτά τα γεγονότα».
Ο Ali Culluoglu λέει «εργάζομαι στη ΔΕΑ από το 2009. Φυσικά είμαστε ευτυχείς όταν βρίσκουμε κάτι. Ο παππούς μου ήταν αγνοούμενος στην Πάφο το 1974 και βρήκαμε τα λείψανα του πριν από τρία χρόνια στο χωριό Πελαθούσα, κοντά στην Πόλη Χρυσοχούς, έτσι γνωρίζω τι αισθάνεσαι όταν βρεις αγνοούμενο της οικογένειας”.
ΚΥΠΕ – Αιμιλία Χριστοφή
ΚΥΠΡΟΣ-Λευκωσία 18/02/2017 12:04
Πηγή: mignatiou.com
Η εντολή-διαταγή του Υπουργείου Παιδείας προς τους καθηγητές των Γυμνασίων της Χώρας μας μέσω της υπ’ αριθμ. Φ20.1/220482/Δ2/23-12-2016 εγκυκλίου του, να αναπτυχθεί, στα πλαίσια της πραγματοποίησης θεματικής εβδομάδας υπό τον γενικό τίτλο «ΣΩΜΑ και ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ» ειδικότερη θεματική ενότητα υπό τον τίτλο «Έμφυλες Ταυτότητες» και με υποενότητες όπως «βιολογικό και κοινωνικό φύλλο», «αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα» «ομοφοβία και τρανσφοβία στην κοινωνία και στο σχολείο» κτλ, πέραν της ηθικής απαξίας της και της προφανούς αντίθεσής της προς τις ΕλληνοΧριστιανικές Αξίες και Αρχές, είναι συνάμα και νομικά αστήριχτη και έκθετη και για να ακριβολογούμε έκδηλα αντίθετη προς τις επιταγές της ΕΣΔΑ, του Συντάγματος και της ειδικής εκπαιδευτικής νομοθεσίας.
Κατ’ αρχάς θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η εγκύκλιος δεν είναι ούτε νόμος , ούτε κανονιστική πράξη[1] , δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα και ως εκ τούτου δεν προσβάλλεται στα Διοικητικά Δικαστήρια, συνιστά απλά εσωτερικό έγγραφο της Διοίκησης προς τους δημοσίους υπαλλήλους και εν προκειμένω τους καθηγητές, με το οποίο δίδονται κάποιες κατευθυντήριες γραμμές, διευκρινίσεις, υποδείξεις κ.ο.κ. κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους τα οποία προβλέπει και καθορίζει ο νόμος. Δεσμευτικό χαρακτήρα ωστόσο έχει υπό τον τύπο εντολής από ιεραρχικά ανώτερο όργανο σε υφιστάμενο, εν τούτοις όμως, όπως κάθε εντολή και διαταγή θα πρέπει κατά την άποψή μου να ελέγχεται για την νομιμότητά της και συνταγματικότητά της από τους αποδέκτες αυτής, ως κατωτέρω θα περιγραφεί.
[1] εν τούτοις υπάρχουν περιπτώσεις που υποκρύπτεται κανονιστικό περιεχόμενο στην εγκύκλιο και τότε έχει εκτελεστό χαρακτήρα ορ. 2633/2014 ΣΤΕ με την εκεί παράθεση της άποψης της μειοψηφίας
Οι θέσεις που υποστηρίζονται κατωτέρω και για τις οποίες ασφαλώς και είναι επιθυμητός ο αντίλογος επί τη βάσει βέβαια επιχειρημάτων, εκκινούν από ένα δεδομένο, ότι το Υπουργείο Παιδείας είναι Υπουργείο του Ελληνικού Κράτους και όχι Υπουργείο σκανδιναβικής χώρας ή Υπουργείο του κόσμου, απευθύνεται σε Έλληνες καθηγητές και μαθητές και θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν του τις ιδιαίτερες Αρχές και Αξίες των Ελλήνων, την ταυτότητά μας , τις διαχρονικά παγιωμένες αντιλήψεις μας περί της ηθικής, του φυσικού, του λογικού, του φυσιολογικού κλπ, όπως ακριβώς τις έλαβε υπ’ όψιν του και ο Έλλην νομοθέτης όταν θέσπιζε τους συγκεκριμένους κανόνες Δικαίου που θα αναφερθούν κατωτέρω. Όσοι αδιαφορούν και παραβλέπουν αυτά τα δεδομένα, ήτοι την Ελληνική Ταυτότητα και την Ελληνική πραγματικότητα γρήγορα θα απογοητευτούν από την αποτυχία του εγχειρήματός τους.
Ειδικότερα:
Α.- Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ & ΤΗΝ ΕΣΔΑ:
Ι.- ΑΡΘΡΟ 16 ΚΑΙ 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Κατά το Σύνταγμά μας η Εκπαίδευση ως θεσμοθετημένη και οργανωμένη μορφή της Παιδείας, παρεχόμενη από το Κράτος προς τους πολίτες, είναι υποχρεωτική για το Κράτος, έχει δε συγκεκριμένη αποστολή και προορισμό αποσκοπώντας στην ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων και στην ανάπτυξη της Εθνικής και Θρησκευτικής των συνείδησης. Το κράτος λοιπόν κατά το άρθρο 16§2 του Συντάγματος, έχει υποχρέωση να παρέχει τέτοια παιδεία που όχι απλώς συντηρεί και διατηρεί, αλλά αναπτύσσει την Εθνική και Θρησκευτική Συνείδηση των Ελλήνων, υποστηρίζοντας και ενδυναμώνοντάς την.
[2]. ΣτΕ 3356/1995, 3533/1986, ΔΕΦ ΧΑΝ 115/2012 Τράπεζα νομικών Πληροφοριών NOMOS, Μαρίνου Αναστασίου, Η αλήθεια και η παραπληροφόρηση ως προς μάθημα των θρησκευτικών , ΕλΔνη 36(1995) σελ. 985, επ. , Α. Μαρίνος Το Σύνταγμα, η Δημοκρατία και το μάθημα των Θρησκευτικών, 1981,σελ19-20 Κ. Χρυσόγονου, Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, 2002,,σελ. 253
Ειδικότερα τώρα και όσον αφορά την θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων αυτή διαμορφώνεται κατά τις Αρχές και Αξίες της Επικρατούσης εν Ελλάδι Θρησκείας ήτοι της Ορθόδοξης Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας, όπως ειδικότερα προβλέπεται στο άρθρο 3 του Συντάγματος, από τους εν αυτώ κατοχυρουμένους Ιερούς Αποστολικούς και Συνοδικούς Κανόνες, την Ιερά Παράδοση και την Αγία Γραφή για την οποία μάλιστα λαμβάνεται στην παρ. 3 του ιδίου άρθρου ειδική μέριμνα ώστε να διαφυλαχθεί το Ιερό της Κείμενο αναλλοίωτο και ανέπαφο από ξένες προς την Ορθοδοξία επιδράσεις. Εδώ έχει ιδιαίτερη αξία να επισημάνουμε ότι ο επιλεγείς από τον Συνταγματικό νομοθέτη όρος επικρατούσα εν Ελλάδι Θρησκεία στοχεύει στο να αποδώσει την συνειδητή επιλογή του Ελληνικού Κράτους στην Ορθοδοξία έναντι οιασδήποτε άλλης θρησκείας (κάτι το οποίο ευθέως πράττει ο Συντακτικός Νομοθέτης με την επίκληση της Αγίας Τριάδος στην εισαγωγή του Συνταγματικού κειμένου), ενέχει ούτω την έννοια της Προτίμησης του Κράτους προς αυτήν και δεν αποτυπώνει αριθμητικά , ποσοτικά ή στατιστικά στοιχεία που την αναγάγουν απλώς ως θρησκεία επιλεχθείσα από την συντριπτική πλειοψηφία των κοινωνών εντός της Ελληνικής Κοινωνίας[3]. Τούτο σχηματικά σημαίνει ότι το Ελληνικό Κράτος ως νομικό πρόσωπο (καίτοι ένα νομικό πρόσωπο δεν θρησκεύει) έχει θρησκεία, έχει Πίστη. Η Παιδεία λοιπόν μέσα σε ένα τέτοιο κράτος ως το Ελληνικό, που έχει θρησκεία, δεν μπορεί να αφίσταται των Αρχών αυτής και να εναντιώνεται προς αυτές. Δεν δύναται λοιπόν ο κοινός νομοθέτης να παρέχει μία τέτοια παιδεία στα Ελληνόπουλα που όχι απλώς δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής τους συνείδησης, αλλά αντιθέτως την αποδομεί πλήρως και διαστρέφει, ενάντια προς τις ως άνω Αρχές. Μία τέτοια εκπαίδευση είναι παντελώς αντίθετη προς τις ως άνω συνταγματικές διατάξεις, και η υποχρέωση του μαθητή να την αποδεχτεί και του εκπαιδευτικού να την παράσχει σκοντάφτει στους προαναφερθέντας συνταγματικούς κανόνες.
ΙΙ.- ΑΡΘΡΟ 13 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 9 ΤΗΣ ΕΣΔΑ
Προσέτι η παρεχόμενη από το Ελληνικό Κράτος εκπαίδευση προς τους μαθητάς και η διδασκαλία μαθημάτων, σεμιναρίων, προγραμμάτων κ.ο.κ. που βάλλουν και αποδομούν τις Αρχές και Αξίες της Ορθοδοξίας, προσκρούει στο άρθρο 13 του Συντάγματος αλλά και στο άρθρο 9 της ΕΣΔΑ και στο άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
Στο πραναφερθέν άρθρο 13 του Συντάγματος μας, κατοχυρώνεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνειδήσεως, ειδικότερη εκδήλωση της οποίας αποτελεί η ελευθερία επιλογής θρησκείας, διατήρησής της και ενίσχυσης της πίστης σε αυτήν. Προσέτι κατά το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ αναγνωρίζεται η θρησκευτική ελευθερία εκτός των άλλων και ως ελευθερία εκδηλώσεως και εξωτερικεύσεως της θρησκείας δημοσίως , διά της λατρείας , διά της παιδείας κλπ, προστατευομένης ούτω της ελευθερίας αυτής σε κάθε τομέα δράσης και δραστηριότητος του ατόμου όχι απλώς ως κρυφό ενδιάθετο φρόνημα αλλά ως φρόνημα που εκδηλούται και αναφέρεται προς τα έξω καθορίζοντας την εν γένει συμπεριφορά του ατόμου επιβάλλοντάς του ορισμένες δράσεις και αποτρέποντάς το από άλλες[4].
Η θρησκευτική ελευθερία λοιπόν με όλες τις εκδηλώσεις της, ως δικαίωμα με αναφορά όχι μόνον προς τα έσω αλλά και προς τα έξω, θα πρέπει να ασκείται και πραγματώνεται ακωλύτως, και εντός του σχολείου, με την αποφυγή εκτός των άλλων εκ μέρους του Κράτους της λήψεως μέτρων οιασδήποτε μορφής, που εξαναγκάζουν τον φορέα του ως άνω δικαιώματος μαθητή ή και καθηγητή να προβεί σε πράξεις ή παραλείψεις αντίθετες προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Ούτω λοιπόν και για να το συνδέσουμε με την υπό κρίση υπόθεση η εντός της εκπαιδεύσεως κρατική επιβολή διδασκαλιών, προγραμμάτων και σεμιναρίων που πλήττουν το Ορθόδοξο Χριστιανικό συνειδός των Ορθοδόξων μαθητών , η υποχρέωση των μαθητών αυτών να τα παρακολουθήσουν καίτοι αυτά πλήττουν και απαξιώνουν την Πίστη τους, προσβάλλει ευθέως την ελευθερία της θρησκευτικής των συνειδήσεως.
Τούτο απαγορεύεται προσέτι και από το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ που ορίζει ότι «παν κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ’ αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και εκπαιδεύσεως θα πρέπει να σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσιν την μόρφωσιν και την εκπαίδευσιν των τέκνων τους συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς πεποιθήσεις[5]. Δεν είναι λοιπόν επιτρεπτό να υποχρεωθεί ένας μαθητής να παρακολουθήσει μάθημα, πρόγραμμα κ.ο.κ. το οποίο πλήττει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί από τους γονείς τους στα πλαίσια ασκήσεως του δικαιώματος των γονικής μέριμνας επ’ αυτού, δικαίωμα συνταγματικώς κατοχυρωμένο στο άρθρο 21 του Συντάγματος, οι δε γονείς δύνανται επί τη βάσει των ανωτέρω διατάξεων, να εκφράσουν την αντίθεσή των προς μια τέτοια διδασκαλία και να αξιώσουν την εξαίρεση του τέκνου τους από μία τέτοια διδασκαλία που αποδομεί την πίστη και τις αρχές των. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ τα άρθρα 16 και 3 του Συντάγματος ως ανεφέρθησαν προηγουμένως έχουν αναφορά στους Έλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές και μόνον, το άρθρο 13 Σ και οι διατάξεις της ΕΣΔΑ παρέχουν γενικότερη προστασία και δύνανται να αποτελέσουν νομική βάση νομίμου εναντίωσης προς την εγκύκλιο και για γονείς, καθηγητές και μαθητές που πρεσβεύουν άλλες θρησκείες .
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ:
III.- ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣ ΆΛΛΕΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ. ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ.
Το άρθρο 5 του συντάγματος κατοχυρώνει το δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου. Ειδικότερη ελευθερία που απορρέει μέσα από το δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας είναι και η σεξουαλική ελευθερία τόσο στην θετική μορφή και εκδήλωση της όσο και στην αρνητική της που συνδέεται άμεσα με το δικαίωμα στην σεξουαλική αποχή. Η προσπάθεια μέσα από μία θεματική εβδομάδα «εναλλακτικής» ουσιαστικά σεξουαλικής «διαπαιδαγώγησης», να υπερπροβληθεί και να υπερτονισθεί το σεξουαλικό στοιχείο σε παιδιά ηλικίας 12-15 ετών, ο άμεσος ή έμμεσος επηρεασμός τους προς την σεξουαλική ενεργοποίηση, σε μία τέτοια ηλικία που αυτά ενδεχομένως αρνούνται να εγκαταλείψουν την περίοδο της παιδικότητας και είναι απρόθυμα να υιοθετήσουν συμπεριφορές ενηλίκων, ο εξαναγκασμός στην σεξουαλική φαντασίωση και στον πανσεξουαλικό πειραματισμό, προσβάλλει ευθέως την σεξουαλική των ελευθερία, το δικαίωμα στην αβίαστη επιλογή και στην αποχή από σεξουαλικές σκέψεις και πράξεις.
Β.- ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 του Ν. 1566/1985.
Στην ως άνω διάταξη ορίζεται ότι 1. Σκοπός της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι να συμβάλει στην ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών, ώστε, ανεξάρτητα από φύλο και καταγωγή, να έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να ζήσουν δημιουργικά. Ειδικότερα υποβοηθεί τους μαθητές:
α) Να γίνονται ελεύθεροι, υπεύθυνοι, δημοκρατικοί πολίτες, να υπερασπίζονται την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και τη δημοκρατία, να εμπνέονται από αγάπη προς τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης. Η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνείδησης είναι απαραβίαστη.
Πώς λοιπόν επιτελείται ο ως άνω σκοπός του νόμου και πώς υπηρετείται η Χριστιανική Παράδοση και πώς προστατεύεται η θρησκευτική συνείδηση του μαθητή, όταν ο μαθητής υποχρεούται να ανεχτεί την διδασκαλία μαθημάτων και κηρυγμάτων που ακυρώνουν την Πίστη του, τις Αρχές του , την Διδασκαλία της Πίστεώς του , τον Αγιογραφικό Λόγο, το ίδιο το Θέλημα του Θεού;
Είναι προφανές λοιπόν εκ της ως άνω συντόμου αναφοράς και ερμηνείας συνταγματικών και λοιπών διατάξεων, ότι τα επιβαλλόμενα διά της εγκυκλίου, η οποία δεν είναι, ως προανεφέρθη, νόμος ούτε κανονιστική πράξη αλλά εσωτερική πράξη της Διοίκησης, είναι αντίθετα προς τις ως άνω διατάξεις και τις παραβιάζουν ευθέως , αποστερώντας το οιοδήποτε νόμιμο έρεισμα αυτής .
Οι ως άνω παραβιάσεις δίδουν κατά την άποψή μου το δικαίωμα στον κάθε γονέα ασκούντα την γονική μέριμνα επί του τέκνου του, να αρνηθεί με κάθε νόμιμο τρόπο την συμμετοχή του τέκνου του στο πρόγραμμα αυτό, δοθέντος ότι ως Έλλην Πολίτης δεν απολαμβάνει απλώς τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα που του εγγυάται το Σύνταγμα, αλλά προσέτι οφείλει και να μεριμνά για την τήρησή των ως ορίζει και το άρθρο 120§2 του Συντάγματος[6], που καθιερώνει ένα ιδιότυπο δικαίωμα αντίστασης σε κάθε αντισυνταγματική κρατική απόφαση ή ενέργεια. Προσέτι δε και στον καθηγητή που διαφωνεί, υπάρχει αυτή η προστασία και εκ του ως άνω άρθρου του Συντάγματος αλλά και εκ του άρθρου 25§2 Ν. 3528/2007 που αναφερόμενο στις διαταγές που δίδονται υπό προϊσταμένου κλπ προς οιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο υφιστάμενό του, πρόδηλα παράνομες ή αντισυνταγματικές, ορίζει επί λέξει ότι «Αν η διαταγή είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη, ο υπάλληλος οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή». Δύναται ούτω, να εγείρει νομίμως αντιρρήσεις με κάθε νόμιμο ενδεδειγμένο τρόπο στην εντολή-διαταγή διδασκαλίας τέτοιων θεωριών, που τον υποχρεώνουν να αρνηθεί τις Θρησκευτικές του Αρχές , που τον υποχρεώνουν να καταστεί ο ίδιος αποδομητής της ίδιας του της Πίστεως, εξαναγκαζόμενος σε πράξεις που προσβάλλουν την προσωπικότητά του.
Εξ όλων λοιπόν των ανωτέρω θεωρώ ότι η ως άνω χαρακτηρισμένη μάλιστα ως «εξαιρετικώς επείγουσα» (γιατί άραγε;;;) εγκύκλιος πάσχει νομιμότητος και θα πάσχει και αυτή και κάθε αντίστοιχη απόφαση, εντολή κτλ όσο κάποιοι επιχειρούν να θυσιάζουν τα δικαιώματα των πολλών για τις επιθυμίες των ολίγων, όσο κάποιοι θα αξιώνουν την υποταγή της πλειοψηφίας στα θέλω και τις «ορέξεις» των ολίγων. Η επιβολή όμως των ολίγων στους πολλούς δεν είναι Δημοκρατία. Αυτό είναι κίνδυνος για την Δημοκρατία και όταν η Δημοκρατία κινδυνεύει, τότε είναι νομικό και ηθικό χρέος του καθενός μας να την υπερασπιστεί.
Μετά τιμής,
Αλέξανδρος Ι. Γκουργιώτης
Δικηγόρος, Υποψ. Διδάκτωρ Νομικής ΔΠΘ.
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Κορινθίων
Πηγή : http://korinthostv.gr, Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Σταύρος Παπαμαρινόπουλος, σε μια συγκλονιστική συνεντευξη για την αξία των Αρχαίων Ελληνικών στις εγκεφαλικές λειτουργίες και τις δυνατότητες του τομέα Φυσικής της Πληροφορίας.
Δείτε το όλο.
Συνέντευξη στον Γιώργο Σαχίνη
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Οι πέντε λόγοι που ο Ερντογάν κλιμακώνει τις προκλήσεις κατά της Ελλάδας
Οι τουρκικές προκλήσεις, που κορυφώθηκαν με την επίσκεψη του Τούρκου αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Ακάρ, και των αρχηγών των κλάδων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με τη συνοδεία τηλεοπτικών συνεργείων, στα Ιμια, συνεχίζονται και κατά την εκτίμησή μου θα συνεχίζονται το ερχόμενο διάστημα, τουλάχιστον έως το δημοψήφισμα του Απριλίου. Προτού αναφερθώ στους λόγους, να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν γίνεται για λόγους εξαγωγής της κρίσης ή εσωτερικής κατανάλωσης, για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, προσφιλή θεωρία στην οποία προστρέχουν πολιτικοί, αναλυτές και δημοσιογράφοι για να εξηγήσουν την τουρκική συμπεριφορά.
Η θεωρία αυτή είναι εντελώς λανθασμένη, δεν ισχύει και δεν τιμά τον πολιτικό και τον δημοσιογραφικό κόσμο να την επικαλείται. Οι λόγοι λοιπόν των προκλήσεων και της έντασης είναι οι εξής:
Ο πρώτος είναι στρατηγικός και σχετίζεται και εντάσσεται στον μακρόπνοο σχεδιασμό της Τουρκίας για διεκδίκηση του Αιγαίου από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά, χωρίς να μας χαρίζει το υπόλοιπο τμήμα του. Θα συνεχίσει να το διεκδικεί.
Αρα, ό,τι κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο δεν το κάνει για… πλάκα, όπως θέλει η λανθασμένη θεωρία.
Ο δεύτερος είναι η απόφαση του Αρείου Πάγου να μην επιτραπεί η έκδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών. Η Τουρκία θεωρεί ότι, ασκώντας πίεση, θα υποχρεώσει την Ελλάδα να τους εκδώσει.
Ο τρίτος λόγος σχετίζεται με τον ισχυρισμό της Τουρκίας ότι η Ελλάδα, εγκαθιστώντας σε 18 νησιά του Αιγαίου στρατιωτικά τμήματα, έχει ανατρέψει εις βάρος της Τουρκίας το στάτους κβο στο Αιγαίο. Αρα η άσκηση πίεσης μέσω των προκλήσεων αποσκοπεί και στο να οδηγήσει την Ελλάδα στην απόσυρση των στρατιωτικών τμημάτων από τα νησιά αυτά.
Ενας τέταρτος λόγος είναι το γεγονός ότι ο Ερντογάν, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις και τη διαρροή ψήφων από το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) προς το «όχι», ανεβάζει τα εθνικιστικά γράδα στο μείγμα της πολιτικής του για να περιορίσει τις διαρροές.
Τέλος, ένας άλλος λόγος, πιο πολύ με δομικά χαρακτηριστικά, είναι αυτός που σχετίζεται με αυτό που λέμε «ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας». Από τη Συμφωνία του Ελσίνκι, του 1999, η Αγκυρα και από το 2003 ο Ερντογάν διαμόρφωσαν την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, με βάση την ευόδωση του ευρωπαϊκού στόχου, δηλαδή την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ο Ερντογάν μάλλον έχει πάρει τις αποφάσεις του και κατά τα φαινόμενα δεν αποτελεί πλέον πρωταρχικό στόχο η Ε.Ε. Αυτό δείχνει και η ανθελληνική πολιτική που ασκεί μέσω Τιράνων και του εξωνημένου Ράμα.
Και εξ αυτού είναι σαν να ωθεί την Ελλάδα να εγκαταλείψει κι αυτή την πολιτική του κατευνασμού διά των Βρυξελλών και να ξαναγυρίσει στην πολιτική των βέτο, που εγκαταλείψαμε το 1996, όταν ανταλλάξαμε την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε., με την άρση του βέτο για την υπογραφή της τελωνειακής ένωσης. Θα πρέπει δε να ξέρει η Τουρκία ότι η τελωνειακή ένωση είναι ένα «όπλο» που κρατάει ακόμα στα χέρια της η Ελλάδα και, τώρα που η οικονομία της κλυδωνίζεται, καλό είναι να μη δοκιμάσει τις προθέσεις της Ελλάδας.
Επίσης, καλό είναι να μη δοκιμάζει την υπομονή και τις προθέσεις της Ελλάδας, γιατί μπορεί το 1922 να γνωρίσαμε τη Μικρασιατική Καταστροφή, όμως λίγο πριν η Τουρκία είχε βρεθεί στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής.
Και πρέπει να ξέρουν εκεί στην Αγκυρα ότι η Ιστορία μερικές φορές επαναλαμβάνεται ως φάρσα...
Πηγή: Δημοκρατία
... Ξαναγράφονται με νέο τρόπο τα βιβλία των Θρησκευτικών για να αντικαταστήσουν τα σημερινά - Η νέα ύλη θα διδάσκεται από τον Σεπτέμβριο και αλλάζει ριζικά το μάθημα - Αλλαγές και στα βιβλία Ιστορίας, Αρχαίων, Μαθηματικών
Σε σύγκρουση με την Εκκλησία δείχνει να πηγαίνει η κυβέρνηση, η οποία εμμένει στην απόφασή της να αποσύρει από τα σχολεία τα παλιά βιβλία των Θρησκευτικών, διανέμοντας από τον Σεπτέμβριο την ύλη που προβλέπεται από τα νέα προγράμματα σπουδών. Παρά την αντικατάσταση του κ. Νίκου Φίλη από τον κ. Κώστα Γαβρόγλου, οι πολιτικές της κυβέρνησης στον συγκεκριμένο τομέα μένουν ίδιες.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η κυβέρνηση είναι τόσο αποφασισμένη και ανυποχώρητη στο ζήτημα που διαμηνύει προς κάθε πλευρά ότι ακόμη κι αν δεν υπάρχει χρόνος να γραφτούν νέα βιβλία, το υπουργείο Παιδείας θα αντικαταστήσει όλα τα σχολικά εγχειρίδια με τον «Φάκελο Θρησκευτικών», ο οποίος δεν έχει καν τίτλο... Εάν η Ιεραρχία σηκώσει το γάντι, όπως έγινε και πέρσι, τότε πιθανόν να ξεσπάσει ένας νέος «ιερός πόλεμος» ανάμεσα στις δύο πλευρές με άγνωστες συνέπειες. Πάντως τα Θρησκευτικά δεν είναι το μόνο μάθημα που θα αλλάξει. Για την ακρίβεια, θα υπάρξουν σαρωτικές αλλαγές, όπως προαναγγέλλει μέσω του «Θέματος» ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής Γεράσιμος Κουζέλης. Από την ερχόμενη χρονιά αλλάζουν τα Μαθηματικά της Β’ και της Ε’ Δημοτικού, λόγω «προβλημάτων στα βιβλία», όπως λέει ο κ. Κουζέλης, ενώ στην Ιστορία μελετάται η επανένταξη του «Επιτάφιου» στη διδακτέα ύλη μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε.
Παρεμβάσεις θα γίνουν και στο μάθημα της Γλώσσας, καθώς και μια αιφνιδιαστική κίνηση για τα Αρχαία Ελληνικά. Το υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει επίσης να αντιμετωπίσει και τις επιθέσεις των φιλολόγων για τα Αρχαία Ελληνικά, καταφεύγοντας σε μία καινοτομία. Αυτή προβλέπει τη δημιουργία ενός κύκλου δέκα ωρών Αρχαίων Ελληνικών στη Β’ και στη Γ’ Λυκείου, τον οποίο θα επιλέγει όποιος μαθητής επιθυμεί προκειμένου να ακολουθήσει σχετικές σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Παράλληλα, η Ιστορία και η Γλώσσα μπαίνουν στο μικροσκόπιο για νέες αλλαγές. Σε ό,τι αφορά την Ιστορία που διδάσκεται στο Λύκειο, ο στόχος είναι να αντιμετωπιστούν κυρίως τα σύγχρονα γεγονότα με νέες προσεγγίσεις.
Το πλήρες σχέδιο για τα Θρησκευτικά
Σύμφωνα με τον κ. Κουζέλη, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα διανεμηθεί στους μαθητές όλων των τάξεων ένας Φάκελος, ο οποίος θα περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες και το νέο περιεχόμενο του μαθήματος. Ο Φάκελος θα περιλαμβάνει, εκτός από κείμενα και πηγές, αναφορές, λογοτεχνικά κείμενα και θέματα τέχνης σύμφωνα με το νέο πνεύμα που θα διέπει τα Θρησκευτικά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Τα σημερινά βιβλία θα αποσυρθούν χωρίς άλλες διαδικασίες.
«Τη νέα ύλη θα τη δοκιμάσουμε την ερχόμενη χρονιά και θα την αξιολογήσουμε», επισημαίνει ο κ. Κουζέλης, ο οποίος δίνει το στίγμα της νέας φιλοσοφίας. Οπως διευκρινίζει, με το νέο μάθημα θα παρουσιάζεται ο ορθόδοξος προσανατολισμός, καθώς αυτός είναι που επικρατεί στη χώρα, αλλά θα παρουσιάζεται και η πολιτιστική και κοινωνική πραγματικότητα των μαθητών. Δίνοντας ένα παράδειγμα, ο πρόεδρος του ΙΕΠ επισημαίνει ότι με αφορμή, π.χ., το Προσφυγικό, οι μαθητές πιθανόν να διδάσκονται ότι υπάρχουν και άλλου είδους προσευχές πέρα από τη δική τους.
Επίσης, η εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου είναι δυνατόν να προσανατολίσει σε μια άλλη διαδικασία απαλλαγών των μαθητών από το μάθημα.
Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Γαβρόγλου, «η διαδικασία αυτή θα αφορά μια Ειδική Επιτροπή του υπουργείου Παιδείας στην οποία θα αναφέρονται όλα τα ενδεχόμενα αιτήματα απαλλαγών, εφόσον τεκμηριώνονται οι λόγοι απαλλαγής αποκλειστικά και μόνο ως προς την παραβίαση της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και αν κατατίθενται συγκεκριμένες υποδείξεις και προτάσεις βελτίωσης της παρεχόμενης θρησκευτικής εκπαίδευσης».
Σύμφωνα με τα νέα προγράμματα σπουδών, οι γενικοί σκοποί και προσανατολισμοί των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο θα έχουν ως εξής:
1. Η κριτική κατανόηση των δογματικών, λατρευτικών, υπαρξιακών και πολιτισμικών εκφράσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, των άλλων μεγάλων χριστιανικών ομολογιών, καθώς και άλλων θρησκευμάτων.
2. Η ανάδειξη των οικουμενικών αξιών τόσο του Χριστιανισμού όσο και των άλλων θρησκειών του κόσμου.
3. Η διερεύνηση πτυχών και όψεων της τοπικής θρησκευτικής ιστορίας και παράδοσης, με στόχο τη γνώση, τη διαφύλαξη και την ανανέωση της τοπικής πολιτισμικής κληρονομιάς.
4. Η προσέγγιση της θρησκευτικής πίστης γενικότερα και του Χριστιανισμού ιδιαίτερα με πολλαπλά κριτήρια (πολιτισμικά, ηθικά, κοινωνικά, ιστορικά, προσωπικά, θεολογικά).
5. Η αποκωδικοποίηση του θρησκευτικού υπόβαθρου των πολιτισμικών παραδόσεων και την αναγνώριση των θρησκευτικών διαστάσεων του σύγχρονου πολιτισμού.
6. Η κατανόηση των αξιών αλλά και των αρνητικών ή επικίνδυνων εκφράσεων που κάποιες θρησκείες εμπεριέχουν, διατηρούν ή υποβάλλουν.
7. Η κατανόηση της εποχής και των αναγκών της και τη μεθερμηνεία του θεολογικού λόγου στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες.
8. Ο προβληματισμός και η έμπρακτη ευαισθητοποίηση απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα της εποχής, τα υπαρξιακά ερωτήματα και τα ηθικά διλήμματα του ανθρώπου.
9. Ο σεβασμός του δικαιώματος κάθε ανθρώπου στη θρησκευτική ελευθερία, στην αναζήτηση και τον θρησκευτικό αυτοπροσδιορισμό.
Το σχέδιο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής προτείνει, με βάση και την «ηλικιακή ιδιαιτερότητα των μαθητών», μια σταδιακή μετάβαση στον τρόπο προσέγγισης των θεματικών αξόνων των Θρησκευτικών. Στο Δημοτικό, ο τίτλος είναι «Ο κόσμος της θρησκείας» και το σχέδιο, που αποκαλύπτει σήμερα το «Θέμα», αναφέρει συγκεκριμένα: «Εδώ προσεγγίζεται η θρησκεία αυτή καθαυτή, δηλαδή πρόκειται για μια σταδιακή χαρτογράφηση και αναγνώριση των βασικών εξωτερικών χαρακτηριστικών της. Στη βαθμίδα αυτή παρέχονται αφηγηματικά στοιχεία γύρω από τα πρόσωπα, τα έθιμα, τα σύμβολα, τις παραδόσεις, την ιστορία, τα μνημεία, την κοινωνική και πολιτιστική ζωή των θρησκευτικών παραδόσεων.
Η πορεία αυτή έχει ως αφετηρία την Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση, δηλαδή την παράδοση του τόπου μας και κατόπιν προσανατολίζεται στον θρησκευτικό ορίζοντα των εγγύτερων μονοθεϊστικών θρησκειών και εν συνεχεία ορισμένων στοιχείων από τις ανατολικές θρησκείες. Ειδικότερα στη Γ' και Δ' τάξη το μάθημα οφείλει να αξιοποιεί τα ενδιαφέροντα, τις προσλαμβάνουσες έννοιες, παραστάσεις και εικόνες των παιδιών, να έχει παιγνιώδη και συμμετοχικό χαρακτήρα και να αφουγκράζεται τα ερωτήματα αυτής της κρίσιμης ηλικίας στην πρώτη και καθοριστική επαφή της με τη σχολική θρησκευτική αγωγή. Γι’ αυτό παρουσιάζονται καταρχάς τα εξωτερικά στοιχεία που προαναφέραμε (σύμβολα, έθιμα κλπ.). Το ίδιο ισχύει εν μέρει και στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Η αξιοποίηση βασικών στοιχείων της προ εφηβικής αυτής ηλικίας, όπως η κατανόηση του χρόνου, της ευθύνης, η σημασία των σχέσεων και των κανόνων, η αίσθηση του χώρου κ.ά. διευκολύνει την ανακάλυψη και προσέγγιση κειμένων, μνημείων, προσώπων, τόπων και γεγονότων.
Εδώ, όμως, και πάντα στη λογική υιοθέτησης της σπειροειδούς διάταξης της ύλης προστίθενται κατάλληλα προσαρμοσμένα για τη βαθμίδα αυτή και ορισμένα στοιχεία και περιεχόμενα από τις θεματικές ενότητες του Γυμνασίου ως ολοκλήρωση του Δημοτικού, αλλά και ως εισαγωγή σε πιο συγκροτημένες θεματικές περιοχές που θα ακολουθήσουν στην επόμενη βαθμίδα. Ετσι δίνεται μια σπειροειδής παρουσίαση στοιχείων και θεμάτων ανάλογα με την ηλικιακή ανάπτυξη των μαθητών».
Στο Γυμνάσιο το μάθημα έχει τίτλο «Θρησκεία και ιστορία ως έκφραση πολιτισμού». Το ΙΕΠ αναφέρει: «Πρόκειται για μελέτη της θρησκείας και του πολιτισμού που αυτή παρήγαγε ιστορικά μέσα από μια αμφίδρομη διαδικασία: αφενός έκφρασης, μαρτυρίας και ερμηνείας του εσωτερικού της βιώματος σε μορφές επικοινωνίας και, αφετέρου, αναμέτρησης και διαλόγου με την εκάστοτε εποχή και τα συστήματα-παραδείγματα νοηματοδότησης του ανθρώπινου βίου. Ετσι, δίνεται έμφαση στη ζωή, στην ιστορία, στην τέχνη και στον πολιτισμό που σάρκωσαν ο Χριστιανισμός, ιδιαίτερα η Ορθοδοξία, και οι μεγάλες θρησκευτικές παραδόσεις, ενώ γίνεται και μια κριτική παρουσίασή τους μέσα από θεμελιώδεις άξονες, όπως Θεός, κόσμος, άνθρωπος, ηθική, κοινωνία, πολιτισμός, σύγχρονη ζωή».
Από τις θρησκείες στον παγκόσμιο πολιτισμό
Στην Α' τάξη, έχοντας ως γενικότερο πλαίσιο την προοπτική «πορείας και ανάπτυξης» τόσο της χριστιανικής Εκκλησίας όσο και των μαθητών, τα υπό μελέτη θέματα αναπτύσσονται πάνω στον ιστορικό καμβά της Υστερης Αρχαιότητας. Με αυτόν τον τρόπο αναδεικνύεται η αμφίδρομη πορεία από τη θρησκεία στον πολιτισμό, όπως καταγράφηκε στην Ιστορία. Ακολουθούν μικρές ενότητες για τα ιερά κείμενα του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ, αλλά και των μεγάλων ανατολικών θρησκευτικών παραδόσεων. Στη Β' τάξη, στην προοπτική των «αντιθέσεων και συνθέσεων» δίνεται έμφαση στην Ιστορία και τον πολιτισμό, ανατρέποντας, όμως, με δημιουργικό και παιγνιώδη τρόπο τις αγκυλώσεις και τις δυσκολίες μιας ιστορικής και πολιτισμικής ύλης που αφομοιώνεται με τους συμβατικούς σχολικούς τρόπους. Το θεματικό αυτό πεδίο προσεγγίζεται μέσα από ένα δημιουργικό εργαστήρι συμμετοχικής και αναπαραστατικής προσέγγισης του πολιτισμού που συνέθεσαν στην Ιστορία, η Ορθοδοξία, ο Χριστιανισμός της Δύσης και οι μεγάλες θρησκευτικές παραδόσεις μέσα από την πίστη, τη λατρεία και τη ζωή τους. Τέλος, στη Γ' τάξη, με προοπτική τη μετάβαση από το «τοπικό στο παγκόσμιο», διερευνώνται με κριτικό τρόπο σύγχρονα ζητήματα της ύπαρξης του θρησκευτικού φαινομένου στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χώρο, σπουδαία πρόσωπα, θέματα ηθικής, κρίσιμα κοινωνικά και υπαρξιακά προβλήματα, αρνητικές όψεις της σύγχρονης ζωής αλλά και προοπτικές ελπίδας και αλλαγής κ.ά. θέματα, μέσα από τους βασικούς άξονες: Θεός, κόσμος, άνθρωπος, κοινωνία, πολιτισμός.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Ο πόλεμος της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ελλάδα από Ελληνες δεν είναι φαινόμενον των τελευταίων μηνών ή ετών. Εχει ξεκινήσει πριν 30-35 χρόνια. Όμως, μεθωδευμένoς και συστηματικά ωργανωμένος, άρχισε επί του «Σημιτικού Εκσυγχρονισμού», με αιχμή του δόρατος, το ζήτημα των ταυτοτήτων. Ηταν τότε που οι εκκλησιομάχοι απεφάσισαν την μετωπική σύγκρουση με την Διοικούσα Εκκλησία και τον Ελληνικό πιστό Λαό.
Τότε είχαν την ανάγκη μιάς «επιστημονικοφανούς πλατφόρμας», για να κρύψουν κάτω από αυτήν τις αντιχριστιανικές και αντορθόδoξες προθέσεις και ιδέες τους.
Μπροστάρηδες ανέλαβαν μια ομάδα «προοδευτικών διανοουμένων» - Πανεπιστημιακών (Κουμάντος, Σταθόπουλος, Τσάτσος, Παπαδημητρίου κ.α.) να κτυπήσουν με «βαρύγδουπα - όπως εφαντάζοντο- επιστημονικά επιχειρήματα» την Εκκλησίαν του Χριστού. Επεδίωκαν στην πρώτη φάση την τροποποίηση βασικών διατάξεων του Σ., με απώτερον και τελικόν στόχον τον αποχριστιανισμόν, όχι μόνον του Συντάγματος των Ελλήνων αλλά και τον πλήρη αποχριστιανισμόν της Ελλάδος και την μεταποίηση της Ελληνικής Κοινωνίας εις εντελώς αθειστικήν! Επωδός των επιχειρημάτων τους ήταν
«Να μη είναι η Ελλάδα μια θεοκρατική Κοινωνία»!
Ο Κ.Σημίτης, ύστερα και από την συνάντηση που είχε στην Ν.Υόρκη, με τους ηγέτες του Αμερικανο-εβραικού Συμβουλίου, απεφάσισε… την επίθεση! Στα κρίσιμα και αρμόδια Υπουργεία (Δικαιοσύνης και Παιδείας, όπου κανένας εκλεγόμενος βουλευτής δεν θα εδέχετο να συνεργασθεί για κάτι τέτοιο και να συγκρουσθεί με τον Λαό), διώρισε εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς αντιστοίχως, τους Μ. Σταθόπουλον και Π. Ευθυμίου (αμφότεροι υποστηρικτές της Σαιεντολογίας). Και διά την αντιμετώπιση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ετόλμησε και επέτυχε την υπέρβαση και εξουδετέρωσή της, με την λεγομένην «Αρχήν Επεξεργασίας Προσωπικών Δεδομένων», με πρόεδρον τον ομοιδεάτην και συνεργόν του συνταξιούχον Δικαστήν Κ.Δαφέρμον.
Η έναρξη της επιθέσεως έγινε με σχετικά δημοσιεύματα των μπροστάρηδων καθηγητών Γ.Κουμάντου και Μ.Σταθοπούλου. Ο πρώτος ανέλαβε με σειράν άρθρων να κτυπήσει το Βυζάντιο, να χωρίσει την Ελληνικήν Ιστορίαν σε αρχαίαν, ελληνιστική και νεωτέραν, αποκόπτοντας και αποβάλλοντας την χιλιόχρονη Βυζαντινήν και τον Βυζαντινόν Πολιτισμόν, ως…μη Ελληνικά και μάλλον…ανθελληνικά!
Ο δεύτερος με μίαν εντελώς εκθεμελιωτικήν μελέτην που εδημοσιεύθη στο νομικό περιοδικό «Ποινική Δικαιοσύνη», και είχε τον τίτλο
«Για τις Σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας και την θρησκευτική Ελευθερία».
Επειδή οι ισχυρισμοί τους αυτοί αποτελούν την «επιστημονική πλατφόρμα», παγίως και διαχρονικώς όλων των αντικειμένων, με άλλα λόγια είναι επίκαιροι, νομίζω πως και η αναίρεσίς των είναι επίσης πάντα επίκαιρη.
Εκτός όμως από την ανωτέρω μετωπική σύγκρουση του Σημιτικού εκσυγχρονισμού και της Εκκλησίας, περί της οποίας θα γίνει εκτενέστερα λόγος κατωτέρω, τις τελευταίες δεκαετίες και άλλες δυνάμεις, του λεγομένου ‘σοσιαλιστικού στρατοπέδου’, επολέμησαν και πολεμούν την Χριστιανικήν Πίστη και Εκκλησία. Εχουν τάξει ως σκοπόν, τον περιορισμόν δράσεως και τελικά τον αφανισμόν της χριστιανικής Εκκλησίας και ζωής.
Μετά την μεταπολίτεση του 1974 και κυρίως με την άνοδο των «σοσιαλιστών» στην εξουσία, άρχισε η πάλη κατά της Εκκλησίας, με αιχμήν του δόρατος τον σφετερισμόν της Εκκλησιαστικής περιουσίας. Ηταν τότε που η ΔΙΣ (επί Σεραφείμ) προσέφυγεν εις τον Λαόν, οργανώνοντας συλλαλητήρια εις την Αθήνα και Θεσσαλονίκη και αλλού.
Παραλλήλως οι ίδιες δυνάμεις εκκλησιομάχων άρχισαν το γκρέμισμα ιερών θεσμών και αιωνόβιων αξιών του Ελληνικού Λαού.
Αποιεροποίησαν τον θεσμόν του Γάμου, καταργώντας την ιεροτελεστίαν του Μυστηρίου και εισάγοντας τον λεγόμενον πολιτικόν γάμον και την τέλεση αυτού ενώπιον των δημάρχων και των προέδρων των κοινοτήτων!
Απηγόρευσαν την επίσκεψη των Ιερέων και Εξομολόγων εις τα σχολεία της πρωτοβαθμίου και δευτεροβαθμίου εκπαιδεύσεως, δια να μη εξομολογούνται τα Ελ- ληνόπουλα και εισήγαγαν ψυχιάτρους και σεξολόγους, δια την σεξουαλική διδασκαλία!
Κατήργησαν τον τακτικόν εκκλησιασμόν των μαθητών και την πρωινήν προσευχήν, ενώ παράλληλα περιώρισαν την διδασκαλίαν των θρησκευτικών και προσπαθούσαν και εξακολουθούν προσπαθούντες να μεταβάλουν το μάθημα τούτο από ομολογιακόν, σε ιστορίαν θρησκευμάτων, δηλαδή αντί της Χριστιανικής Κατηχήσεως να διδάσκωνται τα Ελληνόπουλα ιστορίες για το Βούδα, τον Μωάμεθ και τα διάφορα Χιντού!
Από τότε άρχισαν τον αγώνα και τον συνεχίζουν εντονώτερα για τον λεγόμενο χωρισμόν Εκκλησίας και Κράτους, για τον οποίον επίσης θα γίνη λόγος κατωτέρω.
Απέσυραν την εικόνα των Τριών Ιεραρχών από το Πανεπιστήμιο και επεδίωξαν και εν μέρει επέτυχαν την κατάργηση της εορτής των Τριών Ιεραρχών, ως προστατών της Παιδείας.
Αρχισαν τον αγώνα και τον συνεχίζουν δια να αποσυρθούν Σταυρός, Εικόνες και ιερά σύμβολα από τις αίθουσες των σχολείων, των δικαστηρίων, των δημοσίων κατά- στημάτων, έτσι ώστε να μη συναντά ο Ελληνας μέσα στον Ελλαδικό χώρο ο, τι δήποτε, θυμίζει Χριστόν και χριστιανικήν ζωήν, που από την εποχήν της τουρκοκρατίας βιώνει!
Αυτός ο αγώνας κατά της Χριστιανικής Εκκλησίας, που γίνεται στην Πατρίδα μας από συνέλληνες, ανθρώπους που έχουν βαπτισθεί χριστιανοί, έχουν ζήσει και μεγαλώσει σε ελληνικές χριστιανικές οικογένειες και λογικά είναι ανεξήγητος, έχει αποδειχθεί ότι έχει την ρίζα του εις την αθειστικήν ιδεολογίαν του μαρξισμού και του πρακτικού υλισμού.
Όπως ελέχθη εις την αρχήν, ο πόλεμος κατά του Χριστιανισμού, έγινε πιο μεθοδευμένος επί του Σημιτικού εκσυγχρονισμού, με μπροστάρηδες διαφόρους διανοουμένους, πανεπιστημιακούς και άλλους κατωτέρου επιστημονικού βελινεκούς.
Θα εξετάσουμε μερικούς συστηματικούς πολεμίους και τους τρόπους δράσεως αυτών.
Α.-Οι λάτρεις του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος.
Είναι αυτοί που πιστεύουν και κηρύττουν και γράφουν πως τάχα “οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων ήσαν ανθέλληνες”!Ενας γνήσιος εκφραστής αυτών των διανουομένων ο Γ. Κουμάντος έγραψε τα εξής εντελώς ανιστόρητα:
«Η σύγκρουση για τις ταυτότητες απλώς μορφοποίησε τα δύο μονίμως αντίπαλα στοιχεία της εθνικής μας παράδοσης: τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, την αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο». Και παρά κάτω γράφει:
“Η συνένωση αρχαίας Ελλάδας και χριστιανισμού ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε και ίσως δεν μπορούσε να πραγματοποιηθή...Η ιστορία προσφέρει πλήθος στοιχείων για το πώς αντιμετώπιζαν οι πρώτοι χριστιανοί, αλλά και οι Βυζαντινοί την αρχαία Ελλάδα και το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα ..με την μανία καταστροφής των αρχαίων ελληνικών ναών, των αρχαίων ελληνικών αγαλμάτων, των αρχαίων ελληνικών χειρογράφων.Η μοίρα τους ήτο να γίνουν οικοδομικά υλικά. Ανάλογη με τη μοίρα του μόνου βυζαντινού αυτοκράτορα, του Ιουλιανού που θέλησε να τιμήσει το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και πέρασε στην ιστορία με το ανεξίτηλο στίγμα του Παραβάτη!”
Αυτά λέγει θαυμαστής του Παραβάτη ο Γ. Κουμάντος, επικαλούμενος μάλιστα την Ιστορία! Ομως φαίνεται ότι ο ίδιος είτε την αγνοεί την ιστορία, είτε την παραποιεί.
Σίγουρα δε την κατηγορεί γιατί τάχα προσήψεν αδίκως το στίγμα του Παραβάτη στόν εξωμότη βασιλέα.Ιδού τι λέγει σχετικώς ο εθνικός μας ιστορικός Κ.Παπαρρηγόπουλος: «O Xριστιανισμός και η ιστορία αυτού αποτελεί κεφάλαιον αναπόσπαστον της όλης Ελληνικής ιστορίας. Και δεν εβράδυνεν η νέα πρωτεύουσα του Ρωμαικού κράτους, που ο Μ.Κων/τίνος ίδρυσε, να αποβή το κέντρον της Ανατολής, δια δε τον Ελληνισμόν να αποβή το κέντρον της Ελληνικής αυτοκρατορίας και η εστία της πολιτικής του έθνους αναβιώσεως»! Και σε άλλο σημείον του έργου του γράφει:
«Ο συνδυασμός του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού υπήρξεν απαραίτητος, όσον άλλοτε ο της Ελλάδος και της Μακεδονίας συνδυασμός...άνευ του Χριστιανισμού το Ελληνικόν έθνος δεν ήθελε επιπλεύσει εν τω κατακλυσμώ εν ώ κατεποντώθη άπας ο λοιπός της αρχαιότητος κόσμος»!
Και ενώ αυτά και άλλα ενωτικά Χριστιανισμού - Ελληνισμού γράφει ο εμβριθής και σοφός ιστορικός, σε ολόκληρο τόμο που επιγράφει «Χριστιανικός Ελληνισμός», έρχεται ένας νομικός και όχι ιστορικός να ...καταργήσει τον Παπαρρηγόπουλον με τά ανιστόρητα και αβάσιμα δημοσιεύματά του, γράφοντας ακόμη και τα εξής παράδοξα:
«To ελληνικό πνεύμα επέζησε στην δυτική Ευρώπη κυρίως και αλλού, πάντως όχι στο Βυζάντιο. Συνεχιστής του είναι η Αναγέννηση και ο Ευρωπαικός Διαφωτισμός. Αυτά τα πνευματικά κινήματα συνδέουν την νεότερη Ελλάδα με την αρχαία, ενώ ο σύνδεσμος “μέσω” Βυζαντίου είναι μόνο γλωσσικός και γεωγραφικός και αυτό κατά ένα μέρος μόνο».Και συνεχίζει ο ανιστόρητος και χριστιανομάχος επιφυλλιδογράφος:
«Ο σύγχρονος Ελληνας έχει στη συνείδησή του δύο αντίπαλες παραδόδεις, την ελληνική και την ορθοδοξη και ίσως αυτό τον κάνει να αισθάνεται διχασμένος και περίφοβος”! Ερωτώ.Αισθάνεται κανείς σας ‘διχασμένος και περίφοβος’;... Κι’ εγώ επίσης καθόλου! Οσο για τα συγγράματα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και τον κατ αυτών τάχα
πόλεμον των αρχαίων χριστιανών υπήρξαν αρχήθεν κατήγοροι σαν τον Γ. Κουμάντον.
Και η ιστορία (δια της γραφίδος επιφανών ιστορικών και ιδίως του Γ. Κεδρηνού και του Κ.Παπαρηγοπούλου) έχει καταγράψει την αποστομωτικήν απάντησιν που πολύ ενωρίς έδωκεν ο Αγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς, γράφοντας;
«Ουκ αλλότρια εισί τα Πλάτωνος διδάγματα του Χριστού,αλλ ουκ έστι όμοια πάντη, ώσπερ ουδέ των άλλων στωικών τε και ποιητών και συγγραφέων.
Εκαστος γαρ τις απο μέρους του σπερματικού θείου λόγου, το συγγενές ορών καλώς εφθέγξατο. Οσα ούν παρά πάσι καλώς είρηται, ημών των χριστιανών εισί”. Ώστε, «Από μέρους έκαστος των αρχαίων μας σοφών εφθέξατο ”. Δεν ημπορούσαν άλλως τε να έχουν το “πλήρωμα” της Αληθείας! Οπως είπε και ο μεγάλος ποιητής Γ Βερίτης, αποδίδοντας ποιητικά τον Ιουστίνον και τους άλλους μεγάλους πατέρες της Εκκλησίας μας, σχετικά με το θέμα αυτό, δηλαδή τα φώτα των αρχαίων προγόνων μας,
“Ηταν φώτα, χίλια φώτα, μα δεν ήτανε το ΦΩΣ”!
Οσο για τον τάχα αδικηθέντα από την Ιστορία παραβάτην αυτοκράτορα και τον σύγχρονον θαυμαστήν του Γ. Κουμάντον, ας αφήσουμε την γραφίδα του σοφού και πιστού εθνικού μας ιστορικού να τον περιγράψει
“Ως εραστής παράφρων, ιστάμενος ενώπιον του πτώματος ερωμένης περιποθήτου εφαντάζετο ο ταλαίπωρος, ότι δύναται δια των ασπασμών αυτού και περιπτύξεων να εμφυσήση ζωήν εις σώμα, σώζον μεν έτι καλλονήν απαράμιλλον, αλλ ουδέν ήττον άψυχον κατακείμενον. Θέαμα πράγματι οικτρόν!”
Αλλ’ εάν τούτο ήτο “θέαμα οικτρόν” το έτος 362 μ.χ., για αυτοκράτορα διαθέτοντα όλην την εξουσίαν και δυνάμενον να επαναλάβει τους προσφάτους εξοντωτικούς διωγμούς, που πριν 47 χρόνια είχε απαγορεύσει ο μεγάλος θείος του ο Μ. Κων/νος, Πως πρέπει να χαρακτηρισθή των συγχρόνων Ιουλιανών το θέαμα, να προσπαθούν να διαχωρίσουν τον Χριστιανισμόν από τον Ελληνισμόν 1650 χρόνια ύστερα από το απονενοημένο και παταγωδώς αποτυχημένο εγχείρημα του παραβάτη;
Ας ακούσουν καλά όσα στον τελευταίον και έπιτυχέστερον χρησμόν του απήντησεν το Μαντείον των Δελφών στον Ιουλιανόν, διά του λογίου εθνικού Ορειβασίου, που ο Παραβάτης έστειλε για να πληροφορηθεί τα «προγνωστικά» των τολμημάτων του «Είπατε τω βασιλεί...χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκ ετι Φοίβος έχει καλύβαν,ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλαίουσαν. Απέσβετο και λάλον ύδωρ»!
Και άλλοι ομοιδεάτες του Γ. Κουμάντου έχουν κάνει την εμφάνισή τους στον Ελλαδικό χώρο, προτείνοντας - προκλητικώς και ανοήτως- στους ρυθμιστές του κοινωνικού και πολιτικού μας γίνεσθαι τα ακόλουθα μέτρα. Κρατήστε την αναπνοή σας:
Να μή διδάσκονται τα θρησκευτικά.Να μή γίνωνται θρησκευτικές τελετές και πρωινή προσευχή στα σχολεία.Να μη αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες. Να μη υπάρχουν θρησκευτικές αργίες. Ο Σταυρός να φύγη από τη σημαία. Να καταργηθή το χριστιανικό ημερολόγιο. Ετος αρίθμησης να μη είναι η γέννηση του Χριστού, αλλά το έτος αποπεράτωσης του Παρθενώνα, όπου το ιερό της Αθηνάς! Αυτά και άλλα ανόητα ζητούν οι νοσταλγοί της ειδωλολατρείας.Περί αυτών όμως θα γίνει λόγος και κατωτέρω.
Β.- Οι Αρνησίχριστοι με προκάλυμμα τις «Μειονότητες».
Οι πολέμιοι αυτής της κατηγορίας, ομοιδεάτες και στενά συνεργαζόμενοι με τους προηγουμένους, πιστεύουν εις την “απιστίαν” τους. Παθαίνουν αλλεργία διαβάζοντας ή ακούοντας το Ονομα του Χριστού. Επιθυμούν τον εντελή αποχριστιανισμόν της δημόσιας, πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής των Ελλήνων.
‘Τυπικός’ εκπρόσωπος των διανοουμένων αυτής της κατηγορίας ( πανεπιστημιακών και διαφόρων πληρωμένων ανοήτων δημοσιογράφων) είναι ο Μ. Σταθόπουλος, καθηγητής Πανεπιστημίου και της κυβερνήσεως Σημίτη υπηρεσιακός υπουργός Δικαιοσύνης.
Δεν εδίστασε (όπως ελέχθη στην αρχή) να γράψει δημοσίως και να ζητήσει ούτε λίγο ούτε πολύ να “απαλειφθούν” από τον συνταγματικόν Χάρτην της Χώρας μας ΟΛΑ όσα επί 190 χρόνια ελευθέρου εθνικού βίου απετέλεσαν το καύχημα των Ελλήνων! Δηλαδή:
Το προοίμιον του Σ.( Εις το Ονομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος ), να καταργηθεί!!Να καταργηθεί το άρθρο 13 του Σ.( Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού..”)!Γιατί;
Γιατί σήμερα, λέγει, «αυτά θυμίζουν...ιεροκρατική κοινωνία»!
Να διαγραφεί το τελευταίο εδάφιο της παρ.2 του άρθρου 13, που απαγορεύει τον προσηλυτισμό.Δηλαδή η Χώρα μας να γίνη ένα ξέφραγο αμπέλι...στην διάθεση κάθε λογής εχθρών, όχι μόνον της Πίστεως και της Εκκλησίας, αλλά και αυτού του Εθνους!..Δεν διερωτάται ο τέως Υπουργός αν αφεθούν ασύδοτοι ΟΛΟΙ αυτοί οι χιλιαστές και γκουρού και αποκρυφιστές και σατανιστές και το συνονθύλευμα των διαφόρων παραθρησκευτικών ιεροσύλων από τις χώρες της Ανατολής, με την σύγχρονη εκμετάλλευση από κέντρα ακραιφνώς ανθελληνικά στο εξωτερικό, δεν διερωτάται, αν θα βρεθούν στο μέλλον νέοι που θα αδράξουν τα όπλα δια να υπερασπισθούν τα όσια και τα ιερά της Πατρίδος; Να την κρατήσουν ελευθέρα όπως μας την παρέδωσαν οι πρόγονοί μας; Ακόμη προτείνει:
Να διαγραφή η “ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης”, ως αποστολή της παιδείας από το άρθρο 16 παρ.2 του Συντάγματος.Επίσης, να διαγραφή από το 1 παρ.1α του Νόμου1566 / 1985 η πρόβλεψη για τη “μετάδοση των γνήσιων στοιχείων της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης”, ως στόχος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης»!
Και προσπαθεί να ‘‘δικαιολογήσει” με αστεία επιχειρήματα τις αντιχριστιανικές του εισηγήσεις, λέγοντας πως τάχα ‘υποβιβάζει τους ελληνόπαιδες που δεν ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία... αφ ετέρου δε, χρωματίζει αρνητικά εκείνους που δεν θέλουν να θρησκεύονται παραβιάζοντας έμμεσα ανθρώπινα δικαιώματά τους’! Είπα ότι είναι αστεία τα επιχειρήματά του, γιατί η ίδια η προσωπική του πολιτεία τα διαψεύδει. Ο ίδιος ως μαθητής εδιδάσκετο τα θρησκευτικά, επήγαινε μάλιστα και στο Κατηχητικό.
Και όμως εις ουδέν εδεσμεύθη ούτε τώρα εμποδίζεται να “ασκή το ανθρώπινο δικαίωμά του» να μη πιστεύει καί να γίνεται πολέμιος της χριστιανικής ομολογίας, δεινός δε υπερασπιστής των Σαιεντολόγων!!
Είναι αυτός που επελέγη από τον ομοιδεάτη του πρωθυπουργό, ως «εξωκοινο- βουλευτικός” υπουργός της Δικαιοσύνης να μεθοδεύση με τον πρόεδρο της “Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα” την απαγόρευση αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες των Ελλήνων πολιτών.
Είναι αυτός που, ενώ εγνώριζε ότι για τις ταυτότητες των Ελλήνων, υπήρχε και ακόμη υπάρχει εν ισχύι ο ειδικός νόμος 1988 / 1991 ( όχι δε μόνον τον γνωρίζει αλλά και εισηγείται στο γνωστό κείμενό του την με νόμο κατάργησή του! ), εν τούτοις, κατά τρόπο μη νόμιμο και αντισυνταγματικόν μαζί με τον Πρωθυπουργόν, απηγόρευσαν την αναγραφήν του θρησκεύματος στις ταυτότητες, με μια απόφαση του Υπ. Δημοσίας Τάξεως, καίτοι ο ειδικός νόμος ίσχυε και δεν έχει ακόμη καταργηθή!!
Ο Μ. Σταθόπουλος και οι ομοιδεάτες του δεν λένε ευθέως ότι είναι εκκλησιομάχοι. Καμουφλάρονται με την δήθεν προστασίαν των μειονοτήτων.!Παραπληροφορούν τον Ελληνικόν Λαόν, εμφανιζόμενοι ως προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της συνταγματικής Τάξεως, ενώ όπως εύστοχα, από τον τέως έγκριτον Αρειοπαγίτην Γ.Παπαδημητρίου έλέχθη, προσπαθούν κατά τρόπον αδίστακτον, παράνομον και αντισυνταγματικόν να “απαγορεύσουν στους πολλούς, στην συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, αυτό που προστατεύουν στους ολίγους, στις μειονότητες του 2-3 %”! Επικαλούνται τις ανθρώπινες ελευθερίες και την Γαλλική επανάσταση. Ξεχνούν όμως και μάλλον ηθελημένα, πως με το άρθρο 6 της “Διακηρύξεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου” του 1789 “ Ο Νόμος είναι η έκφραση της γενικής θελήσεως”. Αυτήν την θέλησιν της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού δεν την εσεβάσθησαν και δεν την σέβονται, την περιφρονούν και την φοβούνται γι αυτό αποστέργουν και την Βουλήν και το δημοψήφισμα! Αυτό που έκάναν φυσικά ήταν πραξικόπημα!
Γ.-Οι Μαρξιστές και αρχειομαρξιστές.
Ο πόλεμος των μαρξιστών-κομμουνιστών κατά της Πίστεως και της Εκκλησίας είναι σε όλους γνωστός. Ολοι ξέρουμε ότι εκατομμύρια κληρικών και λαικών πιστών επλήρωσαν με την ζωή τους την εμμονή στην αγία Πίστη των πατέρων τους!
Ο σκληρός αυτός πόλεμος δεν έγινε μόνο στην Σοβ. Ενωση, μητρόπολη του μαρξισμού-κομμουνισμού. Εγινε συστηματικός και στην Πατρίδα μας. Αυτά είναι, βεβαίως, γνωστά. Ισως όμως, να μη είναι γνωστό ότι ιδρύθηκε στην σοβιετική Ρωσία μια καθεστωτική οργάνωση με την επωνυμία “Ενωση Αθέων Πολεμιστών”. Σκοπός της «η μεθόδευση του αντιθρησκευτικού αγώνα, με ένα πολυετές πρόγραμμα, για την εξαφάνιση όλων των θρησκευτικών καταλοίπων», που επιβίωναν στην λογοτεχνία, την οικογένεια, το σχολείο και την κοινωνία! Σ’ αυτήν την οργάνωση πρωτοπόροι ήσαν και «Ελληνες» στον νότιο Καύκασο.Η άρνηση της θρησκείας και η καταδίωξη της χριστιανικής λατρείας στις Ελληνικές περιοχές του Καυκάσου, ήταν βασική επιδίωξη του κόμματος και της εκεί
Ελληνικής καθεστωτικής διανόησης. Οι Ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά με τίτλους “Κομμουνιστής”, “Σπάρτακος” και “Κόκκινος Καπνός” με όλους τους “διανοούμενους’’
εντάσσονταν στην κεντρική “ Ενωση Αθέων Πολεμιστών”. Διεξήγαγαν συστηματική πολιτική και αντιθρησκευτική προπαγάνδα, κατά της Χριστιανικής Πίστεως, με στόχο την δημιουργία “μιας νέας γενιάς άθεων”! Στην εφημερίδα δε που εκδίδονταν στο Νοβο- ροσίσκ, τον “Σπάρτακο” υπήρχε μόνιμη στήλη με τον τίτλο “Η θρησκευτική πανούκλα”. Αυτή η φανατική αντιχριστιανική νοοτροπία διεπέρασε όλους τους λεγομένους
“προοδευτικούς διανοούμενους της αριστεράς και της προόδου” και έχει διαποτίσει τους επιγόνους των της σήμερον. Παρά την ολοσχερή κατάρρευσιν, σαν να ήταν χάρτινος πύργος, του αθέου εφαρμοσμένου μαρξισμού, οι σημερινοί ρακενδύτες του μαρξιστικού ιδεώδους, μαρξιστές και οι της αιρέσεως αρχειομαρξιστών τίποτε δεν εδιδάχθηκαν! Ενώ οι ανδριάντες και τα μαυσωλία των αιμοσταγών ηγετών τους κατεδαφίσθηκαν.
Ενώ το σφυροδρέπανο έδυσεν οριστικώς, υψώθηκε δε ο Σταυρός και οι Ορθόδοξες Εκκλησίες γεμίζουν από πιστούς, οι αμετανόητοι αυτοί εξακολουθούν τον πόλεμον, κατά της Χριστιανικής Πίστεως.Βλασφημούν και διαπομπεύουν το Ονομα του Κυρίου και ενώ ευρίσκονται σε αντίθεση με τους κυβερνώντες, και σε μόνιμη αντιπολίτευση, όμως συμμαχούν μαζί τους στην επίθεση κατά της Εκκλησίας! Ζητούν τον χωρισμόν της Εκκλησίας από το Κράτος, τον από-χριστιανισμόν της παιδείας, τον εξοβελισμόν κάθε χριστιανικού στοιχείου! Γνήσια πνευματικά τέκνα της“Ενωσης Αθέων Πολεμιστών’’στα διάφορα κανάλια προβάλλουν τους εαυτούς των οι διάφοροι κουλτουριάρηδες ως “φωτιστές” και “διανουμένους” και αρέσκονται να αποκαλούν τους πιστούς “οπισθοδρομικούς” και ‘‘σκοταδιστές”, αυτοί οι ανόητοι που “ηγάπησαν το σκότος μάλλον ή το φώς”. Και όμως τα κανάλια γι αυτούς είναι ...ανοικτά και τους θεωρούν ευπρόσδεκτους όταν πρόκειται να επιτεθούν κατά της Εκκλησίας!
Δ.-Οι υλιστές και δούλοι του Μαμμωνά.
Ο Κύριος έχει διακηρύξει πως “ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν...Ου
δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμμωνά!” Οταν ο μαμωνάς κυριεύσει την καρδιά του ανθρώπου, τότε αυτός χάνει οριστικώς την πυξίδα και τον προσανατολισμόν του.
Τότε θεός του γίνεται η κοιλία και τα πάθη οι τύραννοι. Σύνθημα των ανθρώπων αυτών είναι το δόγμα του Φόυερμπαχ “ Φάγωμεν και πίωμεν αύριον γάρ αποθνήσκομεν”.
Η καλοπέραση, η συσσώρευση πλούτου, η συγκέντρωση κοσμικής και υλικής δυνάμεως είναι ο αγχώδης τρόπος ζωής των. Δι αυτούς ο Μ. Βασίλειος λέγει:
“Δεν ευχαριστούνται για τα πολλά που έχουν, αλλά λυπούνται για τα λίγα που τους λείπουν.” Αγωνίζονται να συγκεντρώσουν πλούτον μεγαλύτερον από τους άλλους ανταγωνιστές των! Και στην εξοντωτική αυτή προσπάθεια, δεν ορρωδούν μπροστά σε τίποτα. Πατούν επί πτωμάτων χωρίς καμίαν αναστολήν! Πωλούν και την ψυχήν τους στον διάβολον, κατά το δή λεγόμενον. Διαπλέκουν και διαπλέκονται σε άνομες παρά-νομες, πολλές φορές εγκληματικές κομπίνες. Συνεργάζονται με ασκούντες αρχήν και δημοσίαν εξουσίαν. Στηρίζουν οικονομικά πολιτικές και πολιτικούς. Εξαγοράζουν ασυνειδήτους “διανοουμένους” και χρηματοδοτούν ή εξαγοράζουν ΜΜΕ (κανάλια,
ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες, περιοδικά, ποδοσφαιρικές ομάδες και αθλητικά σωματεία για να έχουν με το μέρος των λαικες μάζες, διά πάσαν χρήσιν και ανάγκην…
Είπεν ο Κύριος πάλιν: «Η γάρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει». Απαξ και έγιναν δούλοι του μαμμωνά, δεν θα διστάσουν αν το “συμφέρον” τους το ζητήσει και τον Θεόν να αρνηθούν και την Εκκλησίαν Του να πολεμήσουν, και τους πιστούς να διώξουν, αφού τον Θεόν ούτε τον πιστεύουν ούτε τον φοβούνται!
Βλέπουμε σήμερα, πολλούς από αυτούς τους κυρίους με τους πληρωμένους κονδυλο- φόρους και τις ψεύτικες και πολλές φορές εξοργιστικές παρουσιάσεις στα κανάλια και τις εφημερίδες τους, να παραπληροφορούν και να παραπλανούν τον αθώον και ανυποψίαστον πολίτην. Να συκοφαντούν την Εκκλησίαν και να χλευάζουν τον κλήρον.
Η εξελιγμένη τεχνολογία των ΜΜΕ έχει περιέλθει, δυστυχώς, σε επικίνδυνα χέρια και στην Πατρίδα μας.Δεν τηρούν ούτε στοιχειώδη αντικειμενικότητα, ώστε να δημοσιεύουν
ή να παρουσιάζουν αμερόληπτα και τις απόψεις της Εκκλησίας!
Τα “διαπλεκόμενα”συμφέροντα κυβερνώντων, πολιτικών, και αλληλουποβλεπομένων
οικονομικών καρχαριών, έχουν δημιουργήσει μίαν άνευ προηγουμένου διαφθοράν και σήψη στην Ελληνική Κοινωνία. Διαφθοράν που έχει διαβρώσει τον κοινωνικόν ιστόν και έχει αλλοτριώσει τους κατοίκους αυτής της ένδοξης χώρας από κάθε ιδεώδες και υψηλό ιδανικό. Η περιφρονητική δε μεταχείριση της Εκκλησίας, που την θέλουν θεραπαινίδα των συμφερόντων τους μόνο, και ο χλευασμός του κλήρου και ιδίως της ιεραρχίας, τους αναδεικνύει αδίστακτους και επικίνδυνους υπηρέτες των διεθνών σκοτεινών δυνάμεων, που τους υποστηρίζουν και επιδιώκουν την περιθωριοποίηση του Χριστιανισμού!
Ε.- Παραθρησκευτικές ομάδες και αιρετικές οργανώσεις.
Στον ημερήσιο και τον περιοδικό τύπο δημοσιεύθηκαν πρό καιρού τα πορίσματα μιας έρευνας, που έγινε σχετικά με την δράση ομάδων παραθρησκευτικών και αιρετικών παραφυάδων στον Ελλαδικό χώρο. Σε 450 ανεβάζουν τις ομάδες αυτές, που είναι ασυμβίβαστες με την Χριστιανική Πίστι και την πολεμούν. Οι οργανώσεις αυτές, ετερόκλητες και εν πολλοίς ασύνδετες μεταξύ τους, έχουν ένα κοινό στόχο: Να πλήξουν την Ορθοδοξία! Οχι μόνον με τον αθέμιτον προσηλυτισμόν αφελών και αδυνάτων. Αλλά, από μερικές εξ αυτών, και με ενέργειες και πράξεις καθαρά παράνομες και αξιόποινες.Το πόσο καλά ωργανωμένες είναι οι τελευταίες διαπιστώνεται από τις αποκαλύψεις που έφεραν εις φώς οι αξιέπαινες, σύντονες και μεθοδικές έρευνες και ανακρίσεις του τότε Εισαγγελέως Πρωτοδικών κ. Αγγελή.Κατά και μετά την κατάσχεση που έγινε στο αρχείο
του Κέντρου Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος (του γνωστού ΚΕΦΕ ή Σαιεντολογίας όπως κοινώς λέγεται), αποκαλύφθηκε πως κάτω από την επιφανειακή εικόνα της παραθρησκευτικής αυτής οργανώσεως, με την προσωπολατρική πειθαρχία, (μέχρις αθετήσεως και αυτών των γονέων), κρυβόταν ολόκληρο δίκτυο παρακολουθήσεως πολιτικών, ιεραρχών, δημοσιογράφων, διανοουμένων ειδικής κατηγορίας και άλλων προσωπικοτήτων της Ελληνικής κοινωνίας. Προδήλως τα χρήσιμα αυτά στοιχεία δεν συγκεντρώνονταν ...από χόμπυ, όπως π.χ. τα γραμματόσημα.
Εχει γίνει γνωστόν ότι η οργάνωση αυτή έχει διασυνδέσεις με μηχανισμούς στα θεσμικά όργανα των ΗΠΑ, και σε κέντρα αποφάσεων εκεί και στην Ευρώπη. Να σημειωθεί ότι σε μεγάλες χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία κ.α.) η οργάνωση αυτή έχει δικασθεί και καταδικασθεί τελεσιδίκως πολλές φορές. Από παράγοντες δε της Εκκλησίας μας πιστεύεται πως η οργάνωση αυτή με την πολιτική της και τους ανθρώπους της (ξένους πράκτορες και Ελληνες) ασκεί πιέσεις η τουλάχιστον αποφασιστικά επηρεάζει την Ελληνική κυβέρνηση στη σκληρή στάση της απέναντι στην Εκκλησία.
Τούτο αποδεικνύεται αληθές και από την “εκδίκηση” των Σαιεντολόγων! Με τις διασυνδέσεις των στον Ελλαδικό χώρο ο “τολμήσας” να τα βάλη μαζί τους τίμιος και ευσυνείδητος Εισαγγελέας..μετατέθηκε από την Αθήνα και φυσικά ο Φάκελλος ‘‘Σαιεντολογία” επήγε σε άλλα...χέρια!
Οχι μόνον αυτό. Αλλά ακόμη, φανεροί και φανατικοί υποστηρικτές της οργανώσεως αυτής έγιναν εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί ...κυβερνήσεως, για ωρισμένους σκοπούς, όπως είδαμε παραπάνω!
Οπως ελέχθη, οι αντιχριστιανικές και αντορθόδοξες οργανώσεις και ομάδες που δρούν εις την Πατρίδα μας ανεξέλγκτα είναι εκατοντάδες. Πολλές έρχονται από το εξωτερικό, ‘εχουν όμως καταφέρει να παρασύρουν συμπατριώτες μας στα δίκτυα τους, αρκετούς δε έχουν αναδείξει στελέχη τους και σκληρούς πολεμίους της Πίστεως και Εκκλησίας. Μερικές από αυτές είναι πολύ επικίνδυνες, όπως ο σατανισμός, και έχουν θυσιασθεί στον βωμό των ανοήτων δοξασιών τους πολλές ανθρώπινες ζωές.
Στην Πατρίδα μας είχαμε πριν λίγα χρόνια αλλά και εφέτος το καλοκαίρι στην Γλυφάδα τα πρώτα θύματα των σατανιστών!..Αυτοί που “κόπτονται” για τα δικαιώματα των...μειονοτήτων και επιζητούν την κατάργηση της διώξεως του προσηλυτισμού, συνειδητοποιούν άραγε τους κινδύνους αυτούς; Σκέπτονται τα ελληνόπουλα και το μέλλον αυτού του τόπου;
Είναι πολλά που θα ημπορούσαν να λεχθούν για κάθε μιά από τις ωργανωμένες δυνάμεις και ομάδες που πολεμούν την Χριστιανική Πίστη και Εκκλησία, αλλά ο χρόνος είναι συνεσταλμένος.
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ
Ερχομαι τώρα στην ως αυτονόητη και τελική παράγραφο του παρόντος θέματος.
Ποιά η δική μας ευθύνη εν όψει του αδυσωπήτου πολέμου, κατά της Χριστιανικής Πίστεως και Εκκλησίας από τις ετερόκλητες, ως άνω δυνάμεις, αλλά και άλλες.
Νομίζω πως όλοι θα συμφωνούμε ότι η θέση μας δεν είναι στις κερκίδες αλλά στον στίβο τον αγωνιστικό. Δύο κυρίως τά βασικά μέτωπα του αγώνος μας. Ο σύντονος πνευματικός ατομικός καταρτισμός μας και η συστηματική διαφώτιση των αδελφών συνελλήνων για τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου. Αυτές τις Αλήθειες που σαν Λαός έχουμε λησμονήσει και παραμερίσει, γι’αυτό και εφθάσαμε στο κατάντημα που ζούμε τώρα.
Εκκλησία δεν είναι μόνον η Ιεραρχία και ο Κλήρος. ΟΛΟΙ είμαστε Εκκλησία. ΟΜΩΣ
Ας μη λησμονή κανείς πως είναι: «Του Κυρίου η Γη και το πλήρωμα αυτής»!
Κυρίως μη ξεχνάμε ότι Εκκλησία είναι «ΟΧριστός εις τους αιώνας παρατεινόμενος».
Μη ξεχνάμε ότι η πρώτη διακήρυξη που έκανεν ο Κύριός μας, όταν, μετά την ένδοξον Ανάστασιν, ενεφανίσθη στούς μαθητάς του, μετά το “Ειρήνη υμίν”, ήταν τούτη: «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν Ουρανώ και επί γής». Αυτή τη διακήρυξη είχε κατά νούν ο άπόστολος Παύλος όταν έγραφε στους Φιλιππησίους, με ουράνιο θάρρος, ότι
«Εν τω Ονόματι Ιησού πάν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων».
Μη φοβούμεθα, λοιπόν, τους πάσης φύσεως πολεμίους της Εκκλησίας.
Διότι δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι και οι σημερινοί πυγμαίοι εχθροί της Ορθοδόξου Εκκλησίας αναντιρρήτως θα καταισχυνθούν. “ Εκγελάσεται αυτούς ο Κύριος”.
Διότι όλοι τους «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών». «Φάσκοντες δε είναι σοφοί εμωράνθησαν»! Τελικά, θα «Κάμψουν το γόνυ τους ενώπιον του Κυρίου Ιησού»! Εμείς ας μείνουμε ενωμένοι με Τον Κύριον, την Εκκλησίαν Του και μεταξύ μας.
Και τέλος ας αντηχούν ζωντανά εις τα αυτιά μας τα λόγια του μεγάλου Αετού της Πάτμου, του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου.
“Κύριος κυρίων εστί και Βασιλεύς βασιλέων και οι μετ αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί”. Είθε να είμαστε όλοι μας μεταξύ αυτών!
Ρέθυμνο, 22 Φεβρουαρίου 2017
Παλαιότερη γνωμοδότηση του Διδάκτορος Συνταγματικού Δικαίου κ. Γεώργιου Κρίππα αναφορικά με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, με βάση καταδικαστική απόφαση του Ομοσπονδιακού Ακυρωτικού Διοικητικού Δικαστηρίου της Γερμανίας
O έγκριτος διδάκτωρ Συνταγματικού Δικαίου κ. Γεώργιος Κρίππας γνωστός από ετών για την προθυμία του να προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του ευθύς όπου παραστεί χρεία, είχε παλαιότερα (1978) μεταφράσει και δημοσιεύσει στο «ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ» (26ο Έτος, σελ. 121-122) απόφαση του ομοσπονδιακού ακυρωτικού διοικητικού δικαστηρίου (το αντίστοιχο ΣτΕ) της Γερμανίας,αναφορικά με την εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής σε σχολεία και η οποία απόφαση, κατόπιν προσβολής με αίτηση ακυρώσεως υπό γονέων, ακυρώνει την ενέργεια αυτή στα σχολεία ως αντισυνταγματική, καθ’ ότι θεωρήθηκε ότι «θίγει τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, ως γονέων».
Μεταφέρω τα κύρια σημεία της απόφασης, καθώς επίσης και τις σημαντικές (μάλιστα επίκαιρες) επί της αποφάσεως αυτής επισημάνσεις του.
............................................
«ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ (15.11.1974)
Εκπαίδευση – εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγήςστα σχολεία με σχολικό συνταγματικό νόμο. –προσβολή της ως άνω πράξεως υπό των γονέων με αίτηση ακυρώσεως πράξεως αυτής από τους γονείς για το λόγο ότι εξεδόθη «καθ’ υπέρβασιν» νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως και γιατί θίγει τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, ως γονέων. –ακύρωση της πράξεως ως αντισυνταγματικής».
«... η επιδίωξις αγωγής και εκπαιδεύσεως, ήτις εφ’ όσον εκτείνεται εις αμφισβητούμενη περιοχήν, ως η σεξουαλική αγωγή, θίγει το κατ’ αρθρ. 6 & 2 εδαφ. 1 του Συντάγματος προστατευόμενον δικαίωμα εκπαιδεύσεως»....................................................................................«Κατά την γνώμην του προσωρινού Τμήματος (ενν. του δικ/ρίου) αι επικαλούμεναι διατάξεις δεν αποτελούν επαρκή νομικήνβάσιν δια την εισαγωγήν της σεξουαλικής αγωγής δι αποφάσεως της αρμοδίας σχολικής Αρχής του εναγομένου».
Η απόφαση καταλήγει:
«Εκ των εκτεθεισών αιτιολογιών το δικαστήριον θεωρεί τας ισχύουσας νομικάς διατάξεις(δηλ. τις υπό του τοπικού κρατιδίου του Αμβούργου διατάξεις, με τις οποίες περιελήφθη το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία)ως αντισυνταγματικάς καθ’ ο μέρος αύται αναθέτουν εις την Σχολικήν Αρχήν την εισαγωγήν εις τα σχολεία του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής και του καθορισμού της δια τούτο διδακτέας ύλης. Τούτο συνεπάγεται ωσαύτως, ότι η περί εισαγωγής του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής πράξις της Σχολικής Αρχής τυγχάνει τυπικώς αντισυνταγματική ως στερουμένη της απαραιτήτου νομικής βάσεως και δέον γενομένων δεκτών των λόγων της αγωγής να ακυρωθεί αύτη».
Ο κ. Γεώργιος Κρίππας λοιπόν,σχολιάζοντας την ανωτέρω απόφαση που ο ίδιος μετέφρασε και μετέφερε στον ελληνικό νομικό τύπο, αναφέρει τα εξής:
«Οι γονείς της περιοχής αντετάχθησαν εις την ενέργειανταύτην (διάταγμα με το οποίο εισάγεται στα σχολεία η σεξουαλική αγωγή ως διδακτέα ύλη) και προσέβαλον την πράξιν δι αιτήσεως ακυρώσεως εις τα διοικητικά δικαστήρια, με τον ισχυρισμόν ότι εξεδόθη, καθ’ υπέρβασιν νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως δεδομένου ότι, αφ’ ενός δι εν τόσον σοβαρόν θέμα δεν αρκεί η ύπαρξις γενικού εξουσιοδοτικού κανόνος, αλλά δέον να εκδοθεί ειδικός τοιούτος και αφ’ ετέρου ως γονείς έχουν ωρισμένα δικαιώματα συνταγματικώς κατοχυρωμένα, εν οις και το της διαπαιδαγωγήσεως των τέκνων των εις ωρισμένους τομείς, οι οποίοι οπωσδήποτε δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο δημοσίας διδασκαλίας διότι ούτοι συνάπτονται ευθέως με τον χαρακτήρα, τας παραδόσεις και συνηθείας εκάστης οικογενείας.
Το ΠρωτοβάθμιονΔιοικητικόνΔικαστήριον έκαμε δεκτούς τους ως άνω ισχυρισμούς των γονέων και ηκύρωσε το διάταγμα δι’ ου εισήχθη το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία»
..........................................................................................
(Μετά δε από το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο το οποίο δικαίωσε την έφεση επί της πρωτόδικης αποφάσεως):
«...οι γονείς ήσκησαναναίρεσιν ενώπιον του Διοικητικού Ακυρωτικού, το οποίον εκδώσαν την ως άνω απόφασιν, εδέχθη τους υπό των γονέων προταθέντας ισχυρισμούς και επεκύρωσε την πρωτόδικοναπόφασιν, δι’ ης ηκυρώθητο ανωτέρω διάταγμα περί εισαγωγής του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής εις τα σχολεία.
Παρ’ ημίν η ρύθμισις είναι η αυτή . (Δηλαδή για το συγκεκριμένο ζήτημα στη χώρα μας, προβλέπεται νομικά η ίδια αντιμετώπιση• Με άλλα λόγια, όπως ακριβώς και στην παραπάνω απόφαση:«η περί εισαγωγής του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής πράξις .......τυγχάνει τυπικώς αντισυνταγματική ως στερουμένη της απαραιτήτου νομικής βάσεως»!) Ούτω κατ’ αρχήν δι’ άρθρου 5 του Συντάγματος προβλέπεται το δικαίωμα ελευθέρας αναπτύξεως της προσωπικότητοςεκάστου ατόμου υπό την τοιαύτην ιδιότητά του.
Η διάταξις είναι νέα (τότε το 1978)και δεν έχει τύχει της καταλλήλου νομοθετικής επεξεργασίας. Ουχ ήττον όμως δυνάμεθα απολύτως να δεχθώμεν ότι αύτη καλύπτει και την ιδιότητα τινός ως γονέως, έχοντος την ευχαίριαν να παράσχη την ην ούτως φρονεί ορθήνοικογενειακήναγωγήν...».
«...Ως (όπως ακριβώς) επομένως οι γονείς έχουν το απόλυτο δικαίωμα να καθορίσουν ποίανθρησκείαν θα πρεσβεύη το τέκνον των (εκτός εάν οι γονείς διαφωνούν οπότε πρυτανεύει το συμφέρον του τέκνου, Πρωτ. Πειρ. 334/1973 ΝοΒ 22 σελ. 697), ούτω φρονούμεν, έχουν αυτοί μόνοι το δικαίωμα να καθορίσουν πώς θα διαπαιδαγωγηθή κατ’ ιδίαν και εις ωρισμένους ετέρους τομείς εις ους το κράτος δεν δύναται να υπεισέλθη δια της σχολικής διδασκαλίας.Εις τούτους περιλαμβάνεται ασφαλώς και ο τομεύς της σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως, όστις κατά παγίανπαράδοσιν και από αιώνων ήτο θέμα αυστηρώς οικογενειακόν, λόγω κυρίως των κινδύνων τους οποίους περικλείει δια τους ανωρίμους ανηλίκους η πρώιμος γνωριμία μετά του σεξουαλικού θέματος έστω και θεωρητικώς. Το να έλθει επομένως σήμερον το Κράτος αιφνιδίως και να αναλάβη τον τομέα τούτον ανα χείρας δεν δύναται να θεωρηθή συνταγματικώς επιτρεπτόν.
Κατά ακολουθίαν πάντων των ανωτέρω και εν’ όψει των άρθρων 29 και 30 του Ν. 5060/1931 (επανατεθέντος εν ισχύι δια του Ν. 10/1975) έντυπα ή κινηματογραφικαίταινίαι ασέμνου περιεχομένου ουδόλως δύναται να θεωρηθούν επιτρεπτά, επί τω λόγω ότι αποσκοπούν εις την σεξουαλικήνδιαπαιδαγώγησιν ή ενημέρωσιν, δεδομένου ότι ως ελέχθη ο τομεύς ούτως δεν δύναται να αποτελέσηαντικείμενον δημοσίας διδασκαλίας ».
...................................................
Πράγματι επίκαιρες, χρήσιμες και ενδεικτικές οι επισημάνσεις του διδάκτορος κ. Γεωργίου Κρίππα(τον οποίο και ευχαριστώ θερμά για την αποστολή της εν λόγω αποφάσεως).
Εάν ‶επιτρέπεται″ να επισημανθεί ακόμα κάτι συμπληρωματικώς, αυτό θα μπορούσε να είναι ότι το δικαστήριο, παρά το ότι (θα έλεγε ίσως κάποιος) εκδικάζεται πριν από περίπου 40 χρόνια (όπως επίσης και η ίδια η γνωμοδότηση του κ. Κρίππα), εν τούτοιςτο σκεπτικό της αποφάσεως θεμελιώνεται και διέπεται εκ των Διεθνών Συμβάσεων περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων**των οποίων φυσικά η ισχύ και το κύρος, όχι μόνο διατηρείται έως σήμερα στο ακέραιο, μάλιστα με συνταγματικώς κατοχυρωθείσα αυξημένη ισχύ έναντι άλλων νόμων (Συντ. αρθρ. 28, 1), αλλά και όλες θα λέγαμε οι σύγχρονες και σχετικές αποφάσεις (πχ. σε ζητήματα που άπτονται της ελευθερίας της συνειδήσεως), δεν κάνουν τίποτα άλλο εκτός του ότι ‶ευθυγραμμίζονται″ και εφαρμόζουν επί εκάστης υποθέσεως, ακριβώς τις Διεθνείς Συμβάσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα σχετικά άρθρα.
Η προρρηθείσα υπό του κ. Γεωργίου Κρίππα ελευθερία συνειδήσεως και ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας εκάστου ανθρώπου (των ανηλίκων βεβαίως υπό την οφειλόμενη μέριμνα των γονέων ή κηδεμόνων τους, Αστικός Κώδικας, αρθρ.1518, Ν.1329/1983), συνιστούν απολύτως θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα ούτως ώστε:και αν ακόμη υποτεθεί ότι κάποια κυβέρνηση στο μέλλον προβεί σε αναθεώρηση του Συντάγματος, τα άρθρα που θα προέλθουν από αυτή την αναθεώρηση όχι μόνο πάλι θα διέπονται από τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά και δεν δύνανται να υπερισχύσουν έναντι αυτών, να τις θέσουν σε αχρηστία, πολύ περισσότερο να τις καταργήσουν. Οι εν λόγω Συμβάσειςτις οποίες έχει υπογράψει η Ελλάδα και όλες οι πολιτισμένες χώρεςθα λέγαμε ότι αποτελούν πλέον δομικό υλικό της, των υπογραψάντων κρατών, νομοθεσίας.
Το γεγονός τώρα ότι εσχάτως, σε πολλές χώρες (και στη δική μας) και από ποικίλους φορείς, πολιτικά πρόσωπα, ενώσεις κτλ. για διάφορες αφορμές «ροκανίζονται» θεσμικά και κοινωνικά κάποια ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία στο σύνολό τους αποτελούν τον κοπιώδη καρπόπολλών αγώνων και μακροχρόνιας μεταξύ των λαών επί των δικαιωμάτων αυτών, συνεννόησης και σύγκλισης, στο σύνολό του συνιστά φαινόμενο τουλάχιστο οξύμωρο, αλλά και έναν τραγικό πολιτισμικά αναχρονισμό.
…………………………….
**
• ΕΣΔΑ - Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:αρθρ. 2, 1ο πρόσθετο πρωτόκολλο
• ΟΗΕ-Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού:αρθρ. 5• 14, παρ. 1
• Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αρθ. 26, παρ. 3
• Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα, αρθ. 13, παρ. 3
• Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά καιπολιτικά δικαιώματα, αρθ. 18, παρ.1-4
Πηγή: Ακτίνες
Υπάρχει ένας πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρόκειται για τον πόλεμο κατά των μετρητών. Διεξάγεται σε όλο τον κόσμο, ενώ στην χώρα μας έχει λάβει μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή. Οι πολιτικοί μαζί με τους τραπεζίτες, υποστηρίζουν ότι αυτό θα κάνει πιο ασφαλή την κοινωνία μας. Όμως τίθεται το ερώτημα, μήπως πρόκειται για ακόμη μια προπαγάνδα; Μήπως αφορά στον απόλυτο έλεγχο των πολιτών και των χρημάτων τους από το κράτος και τις τράπεζες; Μπορεί η κατάργηση των μετρητών να σημαίνει κατάλυση της Δημοκρατίας και των προσωπικών μας ελευθεριών;
Όλο και περισσότεροι αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι η κατάργηση των μετρητών στη φυσική τους μορφή, μας οδηγεί σ΄έναν ολοκληρωτισμό όπου η ιδιωτικότητα και τα δικαιώματα των πολιτών θα περιοριστούν δραματικά και όλοι μας θα είμαστε ανυπεράσπιστοι, υπό τον έλεγχο και την παρακολούθηση του κράτους, των μυστικών υπηρεσιών, τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τους συλλογείς προσωπικών δεδομένων από τον κλάδο της πληροφορικής.
Αυτό υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο Νόρμπερτ Χέρινγκ (Norbert Häring), αρθρογράφος στη μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας, τη Handelsblatt, στο πιο πρόσφατο βιβλίο με τίτλο: «Η κατάργηση των μετρητών και οι συνέπειές της» που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λιβάνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα ακόμη βιβλίο του ιδίου, με τίτλο Okonomie 2.0 έγινε μπεστ σέλερ και βραβεύθηκε ως το καλύτερο οικονομικό βιβλίο για το 2007. Το 2014 ο κ. Χέρινγκ διακρίθηκε με το βραβείο Keynes-Gesellschaft για την οικονομική αρθρογραφία. Είναι συνιδρυτής του WorldEconomics Association του μεγαλύτερου συνδέσμου οικονομολόγων παγκοσμίως που αριθμεί 12.000 μέλη, ενώ μεγάλη επισκεψιμότητα έχει το δίγλωσσο (γερμανικά και αγγλικά) μπλογκ Nobert haring Gelt und mehr.
Η HuffPost Greece, μίλησε μαζί του για το θέμα αυτό και οι απόψεις του προβληματίζουν.
Μόνο τα μετρητά είναι αληθινά.
«Μόνο τα μετρητά είναι αληθινά. Δεν πρόκειται για κάποιο απόφθεγμα των σοφών του παρελθόντος που αρνούνται να προσαρμοστούν στον σύγχρονο κόσμο καθώς τα μετρητά είναι χειροπιαστά και μετρήσιμα. Βοηθούν να κρατάμε κάθε έλεγχο στα έξοδά μας. Τα μετρητά είναι κανονικό χρήμα, υποστηριζόμενο από το κράτος. Αντίθετα από το λογιστικό χρήμα των τραπεζών κρύβεται μια υπόσχεση σε περιόδους ευνοϊκής οικονομικής συγκυρίας. Από τη χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία ξέσπασε το 2008 και έπειτα έχουμε αρχίσει και πάλι να το αντιλαμβανόμαστε...Με το χρήμα που διακινούν οι τράπεζες κερδισμένοι βγαίνουν μόνο οι τραπεζίτες» έτσι ξεκινάει το βιβλίου του και μας εισάγει όλους σε ένα εφιαλτικό σενάριο στο οποίο συμμετέχουμε, άβουλα, όλοι μας.
Όπως ο ίδιος εξηγεί, ένας τραπεζικός λογαριασμός στην ουσία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια υπόσχεση για χρήμα. Όμως οι τράπεζες δημιουργώντας λογιστικό χρήμα έχουν απόλυτο έλεγχο στις συναλλαγές μας και μάλιστα έχουν και το δικαίωμα να αρνηθούν την όποια συναλλαγή εάν αυτές κρίνουν σκόπιμο.
Όσον αφορά στα επιχειρήματα κατά των μετρητών, αυτά έχουν να κάνουν με την καταπολέμηση του εγκλήματος, της τρομοκρατίας, της φοροδιαφυγής.
«Ο κίνδυνος της παράνομης χρηματοδότησης των κομμάτων δεν αναφέρεται τόσο συχνά, παρόλο που θα συνιστούσε ισχυρό επιχείρημα. Θα μπορούσε να εκληφθεί ότι παραπέμπει στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών» γράφει ο Χέρινγκ στο βιβλίο του και υπενθυμίζει ότι ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το 2000 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τα αξιώματά του τόσο στο κόμμα όσο και στην κοινοβουλευτική ομάδα λόγω χρηματικής δωρεάς αξίας 100.000 μάρκων που έλαβε από έναν έμπορο όπλων και η οποία δεν καταχωρίστηκε σωστά στις οικονομικές καταστάσεις.
Ο κ. Χέρινγκ είναι «καταπέλτης». Υποστηρίζει πως το επιχείρημα ότι η παρακολούθηση των πληρωμών διευκολύνει την πάταξη της εγκληματικότητας είναι παρατραβηγμένο και παράλογο και δεν δικαιολογεί την κατάλυση του τελευταίου ψήγματος προσωπικού ελέγχουν των πληροφοριών και ατομικής ελευθερίας.
«Παραβλέπεται το γεγονός ότι οι μεγάλες πολυεθνικές “εξοικονομούν” δισεκατομμύρια σε φόρους νόμιμα, ημινόμιμα ή εντελώς παράνομα μέσω της μεταφοράς ηλεκτρονικού χρήματος. Οι εφοριακοί της δίωξης οικονομικού εγκλήματος που ερευνούν τέτοιου είδους πρακτικές κατηγορούνται ως τρελοί και απομακρύνονται από τις υπηρεσίες τους» γράφει στο βιβλίο «Η Κατάργηση των Μετρητών και οι συνέπειές της» και φέρνει ως παράδειγμα το περιστατικό ενός τέτοιου υπαλλήλου που κατηγόρησε μια τράπεζα για φοροδιαφυγή και τον έκλεισαν σε ψυχιατρείο.
Ο κ. Χέρινγκ δεν «μασάει» τα λόγια του και μιλά με στοιχεία για μεγάλες τράπεζες, συμπεριλαμβανομένων της Deutsche Bank και της Commerzabank οι οποίες αναγκάστηκαν να πληρώσουν υπέρογκα πρόστιμα για χειραγώγηση της αγοράς και ξέπλυμα χρήματος. Κάποια από αυτές θεωρείται ως η κατεξοχήν τράπεζα των μεγάλων εμπόρων ναρκωτικών και όσων επιδίδονται σε ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος.
Επίσης υπογραμμίζει πως «εάν εκλείψουν τα μετρητά αποφεύγονται οι μαζικές εκροές καταθέσεων σε περίπτωση που οι τράπεζες αντιμετωπίζουν δυσχέρειες, με αποτέλεσμα οι καταθέτες να παραιτούνται από τα χρήματά τους προκειμένου τα τραπεζικά ιδρύματα να διατηρήσουν τη ρευστότητά τους και τη φερεγγυότητά τους».
«Εάν λοιπόν είμαστε όλοι δέσμιοι είτε επειδή έχουν καταργηθεί τα μετρητά, είτε επειδή δεν μπορούμε πλέον να τα αποσύρουμε από την τράπεζα, η σταδιακή υφαρπαγή των μετρητών εξαιτίας των αρνητικών επιτοκίων γίνεται ανεμπόδιστα»
Κάνει αναφορά σε ένα από τους πρωτοστάτες της καταπολέμησης των μετρητών, τον πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ, τον Κεν Ρόγκοφ (Ken Rogoff ). Ο Ρόγκοφ αλλά και η λογική πίσω από την κατάργηση των μετρητών βασίζεται στην πολιτική των αρνητικών επιτοκίων, το οποίο χαρακτηρίζεται ως ένα εργαλείο των κεντρικών τραπεζών για την αποκατάσταση της μακροοικονομικής σταθερότητας.
Εάν λοιπόν είμαστε όλοι δέσμιοι είτε επειδή έχουν καταργηθεί τα μετρητά, είτε επειδή δεν μπορούμε πλέον να τα αποσύρουμε από την τράπεζα, η σταδιακή υφαρπαγή των μετρητών εξαιτίας των αρνητικών επιτοκίων γίνεται ανεμπόδιστα, υποστηρίζει ο κ. Χέρινγκ επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια νομισματική πολιτική υπέρ των πλουσίων, καθώς ωθεί προς τα άνω την αξία των μετοχών, των εταιρικών συμμετοχών και των ακινήτων που διακρατούν οι εύποροι.
Όσο υπάρχουν μετρητά σε φυσική μορφή και σε κυκλοφορία κανείς δεν πρόκειται να τα αφήσει σε τραπεζικούς λογαριασμούς με αρνητικά επιτόκια που χρόνο με τον χρόνο θα χάνουν την αρχική τους αξία. Ο εγκλωβισμός των αποταμιεύσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς με αρνητικά επιτόκια είναι καταλήστευση των αποταμιεύσεων των πολιτών από το κράτος και τις τράπεζες. Αυτό είναι γνωστό σε τράπεζες και κράτος και πρέπει οπωσδήποτε να αποτρέψουν την μόνη άμυνα που έχει ο κόσμος και δεν είναι άλλη από την μαζική απόσυρση των καταθέσεων (bank run).
Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολέμιοι των μετρητών χρησιμοποιούν τον όρο «αποθησαυρισμός» (μια λέξη αρνητικά χρωματισμένη) όταν κάποιος φυλάει τα χρήματά του με τη μορφή μετρητών ή χρυσού. Ωστόσο, χρησιμοποιούν τον όρο «αποταμίευση» για όλους αυτούς που κάνουν μια εγγραφή στα ηλεκτρονικά βιβλία μιας εμπορικής τράπεζας.
Στην Ελλάδα πλέον δεν έχουμε αυτή την επιλογή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι υποστηρικτές της κατάργησης των μετρητών, χρησιμοποιούν συγκεκριμένη φρασεολογία και κάθε μέσο πλύσης εγκεφάλου για να πείσουν τους πολίτες για τα «οφέλη» μια κοινωνίας χωρίς μετρητά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολέμιοι των μετρητών χρησιμοποιούν τον όρο «αποθησαυρισμός» (μια λέξη αρνητικά χρωματισμένη) όταν κάποιος φυλάει τα χρήματά του με τη μορφή μετρητών ή χρυσού. Ωστόσο, χρησιμοποιούν τον όρο «αποταμίευση» για όλους αυτούς που κάνουν μια εγγραφή στα ηλεκτρονικά βιβλία μιας εμπορικής τράπεζας.
Στη χώρα μας προσπαθούν να μας πείσουν για τα οφέλη των συναλλαγών χωρίς μετρητά, το αποδεικνύει άλλωστε ο βομβαρδισμός διαφημίσεων με τα χαρούμενα πρόσωπα που πλέουν σε πελάγη ευτυχίας γιατί πληρώνουν με κάρτα, καθώς χαρτονομίσματα και κέρματα τους είναι βάρος στην τσέπη και τους μπερδεύουν στην πληρωμή του λογαριασμού τους. Η ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται μοριοδότηση με κλήρωση πλούσιων δώρων σε όσους κάνουν τις πληρωμές τους με κάρτες, ενώ παρανομεί με το να μη δέχεται «χτίσιμο» του αφορολόγητου με τις αποδείξεις που οι πολίτες συγκεντρώνουν από τις αγορές τους με πραγματικά χρήματα, τραπεζογραμμάτια με την υπογραφή του Μάριο Ντράγκι, του κεντρικού τραπεζίτη της ΕΕ.
«Το ανατριχιαστικό είναι πόσο φθηνά ξεπουλιούνται πολλοί άνθρωποι ως πρώτη ύλη, ενώ φροντίζουν και για τους υπόλοιπους να γίνεται όλο και πιο ακριβό, εάν όχι αδύνατον, αργά ή γρήγορα, να διατηρήσουν έστω και ένα ίχνος ιδιωτικότητας» γράφει ο Νόμπερτ Χέρινγκ στο βιβλίο «Η Κατάργηση των Μετρητών και οι Συνέπειες της. Οδεύοντας προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο».
- Ρωτήσαμε τον κ. Χέρινγκ να μας πει με ποιο τρόπο οι πολίτες μπορούν να χάσουν τον έλεγχο των χρημάτων τους, των μετρητών τους.
- Εάν η χρήση των μετρητών, κοσμημάτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποθηκευμένη αξία, περιορίζεται, δεν έχεις καμία άλλη επιλογή από το να αποθηκεύσεις τα χρήματά σου στην τράπεζα, το οποίο σημαίνει πως εξαρτάσαι από μια λογιστική εγγραφή στο σύστημα της τράπεζας. Οι τράπεζες συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα αναδιάρθρωσης, ειδικότερα στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία. Το παράδειγμα της Κύπρου είχε δείξει πόσο εύκολο είναι να αναδιαρθρώσεις μια τράπεζα απλά με το να μειωθούν ή να διαγραφούν αυτές οι λογιστικές εγγραφές στο σύστημα των τραπεζών. Σημειώνεται πως πλέον υπάρχει και ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία δίνει το δικαίωμα για κούρεμα των καταθέσεων των πολιτών».
- Ωστόσο οι πολίτες ακόμη μπορούν να έχουν χρήματα ή χρυσό, εκτός τραπεζικού συστήματος παρά τις προσπάθειες για το αντίθετο.
- Στην Ελλάδα πέρασαν νόμο που επιτρέπει σε επιθεωρητές να μπαίνουν στα σπίτια των πολιτών και να ψάχνουν για κρυμμένους «θησαυρούς», για χρήματα, ή άλλα αντικείμενα αξίας, που δεν έχουν δηλωθεί. Εάν βρουν κάτι, θα μπορούν βάσει νόμου να το κατάσχουν σε περίπτωση που δεν θα μπορεί ο πολίτης να αποδείξει πως το απέκτησε με νόμιμο τρόπο. Εννοείται πως το να αποδείξει κανείς το αντίθετο καθίσταται δύσκολο. Η κυβέρνηση της Ινδίας εξέδωσε μια παρόμοια νομοθεσία αμέσως μόλις απαγόρευσαν την κυκλοφορία δύο εκ των βασικών χαρτονομισμάτων τους. Αυτοί οι περιορισμοί φύλαξης περιουσιακών στοιχείων εκτός του τραπεζικού συστήματος είναι πολύ στενά συνδεδεμένοι με τους περιορισμούς στη χρήση μετρητών. Εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό.
- Δίνετε έμφαση στην υπόθεση ότι με την εξάλειψη των μετρητών ενθαρρύνεται η επιβολή αρνητικών επιτοκίων. Σε τι εξυπηρετεί αυτό και ποιον ωφελεί.
- Τα αρνητικά επιτόκια είναι μια ηπιότερη μορφή και πιο ομαλή μορφή απαλλοτρίωσης των χρημάτων των καταθετών εάν οι τράπεζες αντιμετωπίσουν θέμα αναδιάρθρωσης. Εάν, για παράδειγμα, κάθε χρόνο αφαιρείται το 5% των υποχρεώσεων προς τους αποταμιευτές - καταθέτες, τότε το εθνικό τραπεζικό σύστημα το οποίο αντιμετωπίζει πρόβλημα, θα μπορεί να γίνει και πάλι φερέγγυο και μάλιστα σε σύντονο χρονικό διάστημα.
- Επίσης υποστηρίζετε ότι σε μια κοινωνία χωρίς μετρητά όλοι οι πολίτες είναι εν δυνάμει θύματα ενός κουρέματος των καταθέσεων τους. Όσον αφορά την περίπτωση της Ελλάδας όπου ήδη τα χρήματά μας είναι δεσμευμένα τι μπορεί να συμβεί;
- Στην Ελλάδα έχετε τους περιορισμούς όσον αφορά στο ποσό ανάληψης χρημάτων, αλλά και στο ποσό των μετρητών που μπορεί να βγει εκτός συνόρων. Εάν η Ελλάδα παραμείνει στο ευρώ και χρειαστεί οι τράπεζες να ανακεφαλαιοποιηθούν, μεγάλο μέρος τα «λεφτά» των Ελλήνων πολιτών, που βρίσκονται στο λογιστικό σύστημα των τραπεζών, το πιο πιθανό είναι να ακυρωθούν. Εάν η Ελλάδα υποχρεωθεί να βγει από το ευρώ, η αξία αυτών των λογαριασμών με όρους αγοραστικής δύναμης θα μειωθεί δραματικά.
- Όμως βάσει ευρωπαϊκής νομοθεσίας οι καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ δεν προστατεύονται;
- Καθόλου. Η νομοθεσία κάνει λόγο για έναν υποθετικό μηχανισμό που θα απαγορεύει στις τράπεζες να εγγυώνται η μια τα χρέη της άλλης έως το ποσό που αναλογεί ανά πελάτη. Ωστόσο εάν χρεοκοπήσουν όλες τους τότε δεν θα έχουν τα χρήματα για να το κάνουν αυτό και οι κυβερνήσεις δεν έχουν την υποχρέωση να πληρώσουν τον λογαριασμό».
- Πώς ο πόλεμος κατά των μετρητών έχει συνέπειες όσον αφορά στην προστασία της ιδιωτικής μας ζωής, στην περιουσία μας; Επίσης κάνετε λόγο για την επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων (Big Data) που αφορούν προσωπικές πληροφορίες. Ποιοι είναι αυτοί που διαχειρίζονται με τέτοια ευκολία τη ζωή μας;
- Η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) έχει πρόσβαση σε όλες τις διεθνείς τραπεζικές συναλλαγές (που εμπίπτουν στο Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας -TFTP) και οι οποίες γίνονται μέσω swift. Όλες οι πληροφορίες σχετικά με τις πληρωμές μέσω του τραπεζικού σας λογαριασμού ή των πιστωτικών σας καρτών καταγράφονται και αποθηκεύονται αυτόματα από τους «μηχανισμούς» ασφαλείας για να προβούν στην όποια διερεύνηση της συναλλαγής όποτε αυτό κριθεί σκόπιμο.
Επίσης online υπηρεσίες μεταφοράς χρημάτων, όπως το PayPal, μπορούν να πουλήσουν πληροφορίες σχετικές με εσάς βάσει των στοιχείων που έχουν στη διάθεσή τους, έπειτα από τη συμφωνία που έχετε συνάψει με την εταιρεία μέσω διαδικτύου. Το ίδιο ισχύει και με τις εταιρείες έκδοσης πιστωτικών καρτών. Εάν λοιπόν δεν έχετε πρόσβαση σε μετρητά, εάν δεν μπορείτε να κάνετε πληρωμές με μετρητά, τότε δεν έχετε και κανένα τρόπο για να διαφυλάξετε την ιδιωτικότητα σας και τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα σας, όπως για παράδειγμα την αγορά ενός περιοδικού που μπορεί να είναι ύποπτο πολιτικά, ή να αποκαλύπτονται πληροφορίες σχετικά με τις σεξουαλικές σας προτιμήσεις, τις οποίες σίγουρα δεν θέλετε να τις γνωρίζουν τρίτοι.
Όλα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να επιβληθεί η αμερικανική νομοθεσία σε όλο τον κόσμο, καθώς οι βασικές υπηρεσίες πληρωμών έχουν την έδρα τους στις ΗΠΑ. Όλες αυτές οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να εκβιάσουν άτομα για συγκεκριμένους σκοπούς, μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μιας κοινωνίας όπου οι άνθρωποι θα φοβούνται να σηκώσουν κεφάλι, αφού θα ξέρουν ότι θα μπορούν να καταστραφούν ή να πέσουν σε δυσμένεια απέναντι στους ισχυρούς. Εάν μια απολυταρχική κυβέρνηση, δείτε για παράδειγμα τον Ερντογάν ή τον Τραμπ, πάρουν τον έλεγχο ενός συστήματος που καταγράφει και αποθηκεύει όλες τις οικονομικές συναλλαγές των πολιτών, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μια καταστροφή.
- Ακούγονται εφιαλτικά όλα αυτά, αλλά πώς φτάσαμε εδώ, ποια είναι η κρυφή ατζέντα και ποιοι την προωθούν, ποια είναι τα κίνητρα; Γράφετε στο βιβλίο σας ότι η Αφρική ήταν και είναι ένα επιτυχές πεδίο πειραματισμού, ισχύει το ίδιο και για την Ελλάδα;
- Φοβάμαι πως δεν είναι και πολύ κρυφή η ατζέντα πλέον, όπως και τα κίνητρα πίσω από τις προσπάθειες για την κατάργηση των μετρητών. Όσον αφορά στα κίνητρα, το πρώτο έχει να κάνει με τη δυνατότητα απαλλοτρίωσης των κεφαλαίων που έχουν οι αποταμιευτές στις τράπεζες όταν αυτές βρεθούν σε κίνδυνο. Οι τρόποι για να επιτευχθεί αυτό είναι μέσω των αρνητικών επιτοκίων και ο άλλος, για τον οποίο δεν γίνεται ανοιχτά η κουβέντα, είναι το κούρεμα των καταθέσεων.
Το δεύτερο κίνητρο έχει να κάνει με τον ολοκληρωτικό έλεγχο και παρακολούθηση των πολιτών υπό το πρόσχημα της μάχης κατά του εγκλήματος. Η επίσημη δικαιολογία για τα μέτρα που αφορούν στην κατάργηση των μετρητών είναι η πάταξη του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, της φοροδιαφυγής και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.
Τρίτο κίνητρο είναι η μεγέθυνση των κερδών για τους διαχειριστές ηλεκτρονικών πληρωμών. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας και οι εταιρείες IT θέλουν βγάλουν χρήματα από κάθε συναλλαγή, απ΄όλες τις συναλλαγές, που κάνουν οι πολίτες.
Το πώς ξεκίνησε αυτό είναι μια μεγάλη και πολύπλοκη ιστορία. Το 1995 όταν η Παγκόσμια Τράπεζα και οι ενδιαφερόμενες ιδιωτικές εταιρείες μαζί με ιδρύματά τους, όπως οι Vias, Mastercard, Paypal και Microsoft, ίδρυσαν τη διεθνή οργάνωση κατά της φτώχειας, την CGAP, (Consultative Group to Assist the Poor) η οποία είναι ακόμη ενεργή, εργάστηκαν στην αξιοποίηση της ιδέας του Μοχάμεντ Γιουνούς (Μ. Γιουνούς: Οικονομολόγος και τραπεζίτης από το Μπανγκλαντές, καθώς και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης το 2006 «για τη δημιουργία οικονομικών και κοινωνικών ευκαιριών για τους φτωχούς, και ιδίως για τις γυναίκες, μέσω της καινοτόμου εργασίας τους στη χορήγηση μικρών δανείων και εγγυήσεων». Επίσης ανέπτυξε τις έννοιες της μικροπίστωσης και της μικροχρηματοδότησης).
Στόχος τους ήταν να κάνουν δημοφιλή τη μικροπίστωση και να την μετατρέψουν από ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης προς όφελος των φτωχών επιχειρηματιών, σε μια μπονάτζα κερδών για τους μικροπιστωτές που εκμεταλλεύονταν τους φτωχούς.
Επίσης, το 2012 το πρώτο κίνητρο που σας περιέγραψα, έλαβε διαστάσεις επιδημίας έπειτα από τις επιπτώσεις με τη «φούσκα» ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου. Tότε ήταν που η Citi μαζί με την ίδια ομάδα ιδρυμάτων (από κοινού με το Ίδρυμα Gates, το Ίδρυμα Ford, Visa, και τη MasterCard / “Η κατάργηση των μετρητών και οι συνέπειες της. Οδεύοντας προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο Nobert Haring” Εκδόσεις Λιβάνη) ίδρυσε την οργάνωση «Better Than Cash Alliance» σκοπός της οποίας είναι ο περιορισμός των μετρητών στις αναπτυσσόμενες χώρες και η προαγωγή του ηλεκτρονικού χρήματος και του χρήματος μέσων κινητών συσκευών. (Όπως γράφει ο Haring στο βιβλίο του, για να προσδώσουν σοβαρότητα στο όλο εγχείρημα ο Γκέιτς και η MasterCard είχαν προηγουμένως εξαγοράσεις μια μικρή οργάνωση του ΟΗΕ που αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη Κεφαλαίου – United Nations Capital Development Fund – UNCDF).
Σχετικά με το τρίτο κίνητρο, αυτό της παρακολούθησης, με επιτυχία χρησιμοποιήθηκε για να κάνουν τις κυβερνήσεις που συμμετέχουν στους G20 να ενδιαφερθούν και να προωθήσουν την ατζέντα των Paypal, Visa, Microsoft και των συναφών ιδρυμάτων. Μεγάλο μέρος όλων αυτών γίνεται μέσω των κεντρικών τραπεζών, το οποίο πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εργάζονται με γνώμονα το συμφέρον του ιδιωτικού τραπεζικού τομέα και όχι των πολιτών. Επίσης πρέπει να υπογραμμίσω ότι όλα τα μεγάλα ιδρύματα, μαζί με τους επικεφαλής όλων των μεγάλων διεθνών τραπεζών, είναι μέλη του G30».
- Θέλετε να εξηγήσετε λίγα πράγματα στους αναγνώστες μας για το G30;
- To Group of Thirty, πιστεύω ότι είναι το κέντρο που συντονίζει τον πόλεμο κατά των μετρητών. Μεταξύ των μελών του και υπέρμαχοι της κατάργησης των μετρητών, είναι ο Λάρι Σάμερς, (Larry Summers, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας και μετέπειτα υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Κλίντον, ήταν το πρώτο σημαίνον πρόσωπο που το 2013 εκφράστηκε ανοιχτά υπέρ της κατάργησης των μετρητών) και ο καθηγητής του Χάρβαρντ και ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, ο Κεν Ρόγκοφ (Ken Rogoff ). Επίσης μεταξύ των πολέμιων των μετρητών και μέλος του G30, πρώην καθηγητής στο Χάρβαρντ, είναι και ο πρόεδρος της ΕΚΤ, ο Μάριο Ντράγκι, όπου ως ως γνωστόν ενσωμάτωσε παράνομες νομοθεσίες, αφού με συγκεκριμένα νομικά επιχειρήματα διατύπωσε τη γνώμη ότι οι απαγορεύσεις μετρητών είναι σύμφωνες με τη συνθήκη της ΕΕ. Έτσι οι εθνικές κυβερνήσεις έθεσαν απαγορεύσεις στις πληρωμές με μετρητά, με τραπεζογραμμάτια δηλαδή, τα οποία εκδίδει η ΕΚΤ και υπογράφει ο Ντράγκι, ακόμη και εάν πρόκειται για το νόμιμο χρήμα – νόμισμα- της Ευρωζώνης».
- Όπως το αντιλαμβάνομαι οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν κάνει μέτωπο για την επίτευξη μιας κοινωνίας χωρίς μετρητά.
- Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία των ΗΠΑ που εξαπλώνεται παγκοσμίως.
Η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ είναι στον πυρήνα αυτής της καμπάνιας. Η ΕΕ και τη ΕΚΤ είναι συνεργοί. Συγκρότησαν την Τρόικα με αποτέλεσμα ΕΚΤ, ΔΝΤ και Κομισιόν να είναι τα εκτελεστικά όργανα που υπαγορεύουν και διασφαλίζουν, στην υπό τον έλεγχό τους ελληνική κυβέρνηση, την επιβολή πολλών νομοθεσιών που θέτουν περιορισμούς στη χρήση μετρητών, καθιστώντας τα παράνομα σε μεγάλα τμήματα της οικονομικής ζωής. Όπως το αντιλαμβάνομαι δεν ήταν και τόσο δύσκολο να επιτευχθεί, δεδομένου ότι οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα και ευεργετούνται από τους περιορισμούς ανάληψης και χρήσης μετρητών. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση απελπισμένα χρειάζεται φοροεισπρακτικά έσοδα και είναι ευκολότερο να τα εισπράξει από το ασθενέστερο τμήμα του πληθυσμού που μπορεί και ελέγχει ευκολότερα, αντί να κυνηγήσει αυτούς που τρώνε με χρυσά κουτάλια.
- Γιατί οι τράπεζες προτιμούν το λογιστικό χρήμα έναντι των μετρητών;
- Οι τράπεζες έχουν το ισχυρότερο συμφέρον να ξεφορτωθούν τα μετρητά. Είναι ανταγωνιστικά στο χρήμα που μπορούν να δημιουργήσουν μόνες τους (λογιστικό χρήμα) και από το οποίο μπορούν βγάλουν και κέρδος. Επίσης εάν δεν κυκλοφορούν μετρητά, οι πολίτες δεν θα μπορούν πλέον να πάρουν τα μετρητά τους από τις τράπεζες για να τα σώσουν.
Τα χαρτονομίσματα είναι ένας τίτλος που είτε τον έχεις, είτε δεν τον έχεις. Μόνο ασυνείδητες και απολυταρχικές κυβερνήσεις , όπως αυτή της Ινδίας, η οποία είναι διατεθειμένη να εξαπατήσει τους πολίτες της και να κηρύξει τα χαρτονομίσματά τους άκυρα, μπορεί να αφαιρέσει αυτούς τους τίτλους από τον κόσμο. Το λογιστικό χρήμα των τραπεζών είναι απλά μια εγγραφή στα συστήματα των τραπεζών και ο όποιος περιορισμός στη χρήση τους ή στην αξία τους μπορεί και έχει γίνει άλλωστε, με μεγάλη ευκολία».
- Υπάρχουν αρκετά χρήματα στις τράπεζες;
- Όχι, δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα στις τράπεζες για να πληρώσουν τον καθένα τα λεφτά που του έχουν υποσχεθεί εάν τα ζητήσουν όλοι μαζί ταυτόχρονα. Δεν είναι αρκετά τα χρήματα ακόμη και με συντελεστή το δέκα. Γι΄αυτό οι τράπεζες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα χρειάζονται ένα σύστημα που επιβάλλει απαγόρευση στην εκταμίευση μετρητών. Ο χρυσός από μόνος του θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική για κάποιο διάστημα. Όμως εάν αρχίσει και χρησιμοποιείται πολύ, τότε θα υπάρξει κάποια νομοθεσία που θα καθιστά παράνομη την κατοχή του.
- Έχετε προσφύγει νομικά επειδή δεν δέχεστε να εξοφλείται το ραδιοτηλεοπτικό τέλος που σας αναλογεί αυτόματα από τον τραπεζικό σας λογαριασμό και επιθυμείτε η εξόφληση να γίνεται τοις μετρητοίς. Τι προσπαθείτε να πετύχετε με αυτό και σε τι στάδιο βρίσκεται η προσφυγή σας;
- Θέλω να φέρω στο προσκήνιο το γεγονός ότι τα μετρητά είναι ένας νόμιμος τίτλος και η άρνηση αποδοχής τους από δημόσιους φορείς οι οποίοι το αναγνωρίζουν ως τέτοιο, γίνεται κατά παράβαση του νόμου. Θέλω να κάνω το κοινοβούλιο να σκεφτεί σχετικά με αυτό το ζήτημα, αντί να εγκαταλείπει όλες τις αποφάσεις στις ιδιωτικές και κεντρικές τράπεζες. Όσον αφορά στην εξέλιξη της υπόθεσης έχασα σε πρώτο βαθμό, όπως αναμενόταν άλλωστε και κάποια στιγμή η υπόθεση θα εκδικαστεί εκ νέου στο εφετείο.
- Η πράξη σας είναι μια μορφή αντίστασης και ενθαρρύνετε τον κόσμο προς αυτή την κατεύθυνση. Τι ακριβώς του προτείνετε να κάνει;
- Πρέπει οπωσδήποτε κάποιος στην Ελλάδα δημόσια να παραβεί τις αμφιλεγόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που απαγορεύουν την πληρωμή μεγάλων ποσών με μετρητά. Επίσης, αυτός ή αυτοί που θα προβούν σε αυτή την ενέργεια, να αρνηθούν να πληρώσουν και το πρόστιμο που θα τους επιβληθεί και στη συνέχεια να βρεθούν ενώπιον του δικαστηρίου. Το άρθρο 128 της Συνθήκης της ΕΕ ορίζει κατηγορηματικά ότι τα χαρτονομίσματα του ευρώ είναι νόμιμοι τίτλοι και πρέπει να γίνονται δεκτοί. Μια εθνική κυβέρνηση δεν έχει την εξουσία να πράξει διαφορετικά και να απαγορεύσει στους πολίτες της τη χρήση αυτών των νόμιμων τίτλων. Ακόμη θα πρέπει όλοι να πληρώνουν όσο γίνεται πιο συχνά και περισσότερο τοις μετρητοίς έτσι ώστε να καταστήσουν δυσκολότερο να χαρακτηρίζονται ως ύποπτοι οι πολίτες που κάνουν χρήση μετρητών.
- Όμως μιλώντας για αντίσταση, όπως γνωρίζετε η χρήση μετρητών στη χώρα μου έχει περιοριστεί και καθίσταται σταδιακά απαγορευτική. Οι πολίτες εν πολλοίς έχουν χάσει τον έλεγχο της ζωής τους, η φτωχοποίηση είναι γενικευμένη, οι εκ των Βρυξελλών εντολές υπερβαίνουν το εθνικό δίκαιο σε βαθμό απολυταρχίας, κάνοντας τη χώρα να μοιάζει με αποικία. Πώς πιστεύετε ότι αντιμετωπίζονται όλα αυτά;
- Φοβάμαι πως είναι πολύ, πάρα πολύ δύσκολο. Η Ελλάδα είναι ανίσχυρη όσο χρησιμοποιείται ως αποτρεπτικός παράγοντας από αυτούς που θέλουν να περάσουν το μήνυμα που λέει “κοίτα τι θα συμβεί εάν δεν είσαι υπάκουος”. Ενδεχομένως η χώρα σας να καταφέρει να εξέλθει από αυτή τη δυσχερή θέση όταν όλο το οικοδόμημα καταρρεύσει και επικρατήσει ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Πηγή: The Huffington Post, ID-on't renounce my freedom
