Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά ή Μονή Σουμελά (ποντιακά: σου Μελά, από το όρος Μελά), είναι ένα πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ποντιακού Ελληνισμού.

Πολλοί το ονομάζουν «Σπίτι της Παναγιάς», καθώς κατά την παράδοση το μοναστήρι στο χωριό Προυσός της Ευρυτανίας χτίστηκε στο σημείο το οποίο επέλεξε κατά θαυματουργό τρόπο η Υπεραγία Θεοτόκος.

Σεβασμιώτατε,

Σεβαστοί πατέρες,

Κυρίες καί κύριοι καλησπέρα σας.

Εἴμαστε πραγματικά εὐγνώμονες γιά τήν προσέλευσή σας.

Ἦταν πολύ μεγάλη θυσία γιά τόν κόσμο, τό πρῶτο ζεστό Σαββατοκύριακο τοῦ καλοκαιριοῦ νά ἔρθει νά τό ἀφιερώσει σέ μιά τέτοια ἡμερίδα. Φαίνεται ἡ ἀγωνία καί ὁ καημός τοῦ κόσμου.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε πάρα πολύ, γι’αὐτό σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι στό ἑπόμενο διάστημα δέν θά σᾶς τιμωρήσω καί δέν θά φάω τήν ὥρα σας μέ δύσκολες νομικές ἐκφράσεις . Αὐτά τά ὁποῖα θά ποῦμε εἶναι πράγματα πού διδάσκεται ἕνας πρωτοετής φοιτητής τῆς Νομικῆς καί πού κανονικά ἔπρεπε νά τά διδάσκεται ἕνας μαθητής Γυμνασίου ἤ Λυκείου.

Ξέρετε, τά πιό σοβαρά πράγματα ὅπως οἱ συνταγματικές ἐλευθερίες εἶναι καί τά πιό ἁπλά πράγματα.

Τί εἶναι τό Σύνταγμά μας; Τό ὕψιστο νομοθέτημα. Μόλις οἱ ἀγωνιστές τοῦ 1821 ἐλευθέρωσαν μικρό κομμάτι τῆς πατρίδος τους, μέ ἀγωνία καί ματωμένες φουστανέλες μαζεύθηκαν καί ἔφτιαξαν τό πρῶτο Σύνταγμα. Συνέχεια καί διαδοχή εἶναι τό σημερινό Σύνταγμα πού ἔχουμε ἀκόμη, καί ξεκινᾶ «Εἰς τό ὄνομα τῆς ἁγίας καί ὁμοουσίου καί ἀδιαιρέτου Ἁγίας Τριάδος». Τό Σύνταγμα λέει ὅτι ὅλες οἱ ἐξουσίες πηγάζουν ἀπό τόν λαό. Τό Σύνταγμα ἔχει θεσπισθεῖ γιά τόν λαό καί τό ἔθνος. Τί σημαίνει Σύνταγμα; Καθορίζω σχέσεις. Σχέσεις πολιτῶν μεταξύ τους, θεσμῶν καί ἐξουσιῶν τοῦ κράτους, πολιτῶν-κράτους. Οἱ νόμοι πού καθορίζουν δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις μας. Σχέσεις ἀνάμεσά μας, πολιτῶν καί κράτους, κρατῶν μέ ἄλλα κράτη. Ποιός κάνει τό Σύνταγμα; Αὐτός πού ἔχει τήν ἐξουσία. Ὁ λαός ἔχει τήν ἐξουσία, ἄρα ὁ λαός κάνει τό Σύνταγμα. Πέρυσι ἡ «Καθημερινή» διένειμε ἕνα Σύνταγμα μέ τίτλο ¨ Ἕνα πρωτότυπο Σύνταγμα γιά τήν Ἑλλάδα¨· μεταξύ ἄλλων συντάκτες του ἦταν ὁ κ. Μάνος, ὁ κ. Χριστάκης· τά πνευματικά δικαιώματα τοῦ Συντάγματος τούτου ἀνῆκαν στό Lobal Citizen Foundation. Δέν θέλω νά σᾶς στενοχωρήσω ἀλλά αὐτή τή στιγμή σοβαρός διάλογος περί συνταγματικῆς ἀναθεώρησης γίνεται μέ βάση αὐτόν τόν ὀργανισμό. Εἶναι κατάντημα τῆς χώρας, τό Σύνταγμά μας νά τό ὁρίζει ἕνας πολυεθνικός ὀργανισμός, ἕνα πολιτικό ἵδρυμα τό ὁποῖο ἔχει σάν στόχο νά προάγει τήν παγκοσμιοποίηση ἀνά τήν ὑφήλιο. Εἴπαμε ὅτι τό Σύνταγμα τό καθορίζουν αὐτοί πού ἔχουν τήν ἐξουσία. Αὐτήν τή στιγμή κάποιοι νομίζουν ὅτι τήν ἔχουν καί τό κάνουν. Ἐμεῖς θά τούς τήν δώσουμε;

Συνεχίζω. Τό Σύνταγμα ἔχει σχέση μέ τήν πραγματική ζωή. Μπορεῖ νά ποῦμε ¨τί μέ νοιάζει ἐμένα τό Σύνταγμα, ὅ, τι καί νά γίνει, ὅποιος ἀντισυνταγματικός νόμος κι᾿ ἄν βγεῖ, δέν μέ νοιάζει¨. Δέν εἶναι ὅμως ἔτσι γιατί τό Σύνταγμα ὁρίζει τά δικαιώματά μας. Καί ἡ Δημοκρατία καί ἡ ἐλευθερία ὑπάρχει ὅταν μποροῦμε νά ἀσκοῦμε τά δικαιώματά μας. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε διάφορα δικαιώματα· ἀτομικά καί κοινωνικά.· Δικαιώματα στήν ἴδια τήν ἐλεύθερη ἔκφραση, στήν ἐργασία, στήν περίθαλψη, στήν κοινωνική ἀσφάλεια, ἕνα σωρό δικαιώματα. Ξαφνικά τί ἀποφασίζεται; Ἡ ἠλεκτρονική διακυβέρνηση.

Μπαίνει ἕνας ἀστερίσκος στά δικαιώματά μας αὐτά. Μᾶς λένε ¨θά μπορεῖτε νά τά ἀσκεῖτε, ἀρκεῖ νά μπεῖτε στό σύστημα , νά γραφτεῖτε στό taxis , νά πάρετε τήν Κάρτα¨. Ἡ Κάρτα θεσμικά ὑφίσταται . Εἶναι τό κλειδί χάριν τοῦ ὁποίου ὁ πολίτης θά μπορεῖ νά εἰσέρχεται στήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση. Ξεκίνησε μέ ἰδιαίτερο τρόπο . Οἱ πρῶτοι πού πῆραν τήν Κάρτα ἦταν οἱ κοινωνικές ὁμάδες πού εἶχαν ἀνάγκη. Νά στερηθοῦν τά τρόφιμα; τό συσσίτιο; Ἡ Κάρτα φορτίζεται κάθε μήνα γιά νά μπορῶ νά πηγαίνω στό Super Market.

Σιγά σιγά μπαίνουν διάφοροι ἀστερίσκοι στά δικαιώματά μας. Θέλω γιά παράδειγμα νά γράψω φάρμακα. Πρέπει νά μέ δεχθεῖ τό σύστημα. Θέλω νά εἰσπράξω χρήματα. Πρέπει νά μέ δεχθεῖ τό σύστημα. Πρέπει νά ζητήσω ἀναβολή στό δικαστήριο. Πρέπει πρῶτα νά πληρώσω τό παράβολο καί ὕστερα νά ἀκούσει ὁ δικαστής τό δικαίωμά μου, ἄν μπορῶ νά πάρω ἀναβολή. Δέν εἴμαστε πολύ μακριά. Εἴμαστε ἤδη ἐδῶ. Αὐτό πού λείπει εἶναι ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη. Τό δίκτυο τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης εἶναι ἰσχυρό· οἱ ἀστερίσκοι αὐτοί ἔρχονται καί λειτουργοῦν γιά νά μᾶς ἐμποδίσουν νά ἀσκοῦμε τά δικαιώματά μας· Πόσοι ἀπό σᾶς ἔχετε πάει στό Κέντρο Ὑγείας ἤ σέ ἕναν γιατρό νά σᾶς γράψει φάρμακα καί σᾶς λέει ¨ἔπεσε τό σύστημα, δέν γίνεται¨ ; Πόσοι ἀπό σᾶς ἔχουν πάει σέ μία ἐφορία περιμένοντας νά πάρουν μία ἐνημερότητα καί ἀκοῦν τήν ἴδια φράση. Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι ὁ κόσμος τήν ἀποδέχεται τήν φράση· σά νά μᾶς λένε ¨βρέχει¨ καί πρέπει ἐμεῖς χωρίς νά ἀντιδράσουμε νά τό δεχθοῦμε.

Τί διαφορά ἔχει κάποιος πού δέν μπορεῖ νά πάρει φάρμακα ἀπό κάποιον σέ ὑποσακχάρια χώρα πού ἐπειδή ἔβρεξε δέν μπορεῖ νά πάει στό Δημαρχεῖο γιατί ἔπεσε νερό μέσα; Ἡ δικαιολογία ὅτι ἔπεσε τό σύστημα καί δέν μπορεῖ νά ἱκανοποιηθεῖ ἕνα ἀτομικό σου δικαίωμα δέν εἶναι δικαιολογία. Εἶναι δικαιολογία πού ἁρμόζει σέ προτεκτοράτα καί ὄχι σέ μία ἰσχυρή χώρα. Θά πρέπει νά διαμαρτυρόμαστε γιά τά δικαιώματά μας, νά ἀξιώνουμε νά ἱκανοποιοῦνται χωρίς ἀστερίσκο. Ὅλοι ἔχουμε δικαίωμα στήν περίθαλψη. Δέν ὑπάρχει ἀστερίσκος πού λέει ¨ἐκτός ἄν δέν ὑπάρχει ρεῦμα¨ ἤ ¨ἐκτός ἄν ἐκείνη τή μέρα ἔχει πέσει τό σύστημα¨. Ὑπάρχει καί τό ζήτημα τῆς οἰκονομικῆς ἐλευθερίας. Τό νά μπορεῖς νά πουλᾶς καί νά ἀγοράζεις ἐλεύθερα. Ὑπῆρξα προσωπικά μάρτυρας σέ Super Market σέ ὥρα αἰχμῆς. Δυό τρεῖς φορές. Ἄνθρωποι πού μόλις εἶχαν πάρει τόν μισθό τους εἶχαν πάει νά ψωνίσουν, γέμισαν τό καλάθι τους, καί ξαφνικά πέφτει τό σύστημα. Καί ἐνῶ περιμένουν στήν οὐρά ἀρχίζουν οἱ ἀνακοινώσεις ¨ Ὅσοι ἔχουν τήν Κάρτα τῆς τράπεζας Πειραιῶς παρακαλοῦνται νά πληρώσουν μετρητά. Δέν λειτουργεῖ τό σύστημα, δέν δέχεται¨. Ὁ κόσμος νά φωνάζει ¨πῆρα κρέατα, κάνει ζέστη, θά χαλάσουν, γιατί δέν μᾶς τό λέγατε;¨

Ἀναταραχή, κατακραυγή καί ἀναμονή καί ὥρα.

Ἄλλος ἀστερίσκος: Δέν μπορεῖ κάποιος νά πουλήσει καί νά ἀγοράσει ἐλεύθερα γιατί ξαφνικά ἐδῶ ὑπεισέρχεται κάτι ἄλλο. Τί εἶναι αὐτό; Ἔχοντας τά μετρητά ἔχουμε κινητή περιουσία. Τήν κινητή τήν κάνουμε ὅ, τι θέλουμε. Τήν δωρίζουμε, τήν δανείζουμε. Τά χρήματα εἶναι κινητή περιουσία καί ξαφνικά ἔρχεται ἕνας νόμος καί τί μᾶς λέει; Τέρμα ἡ κινητή περιουσία. Σᾶς παίρνουμε τήν κινητή καί τήν μετατρέπουμε σέ ὑπηρεσία πού θά πληρώνετε γιά νά σᾶς τήν παρέχουμε κι᾿ ἄν θέλουμε. Καί ἐμεῖς τό δεχόμαστε καί συνωστιζόμαστε νά πάρουμε τήν ἀντίστοιχη κάρτα. Βάζουμε τά χεράκια μας καί βγάζουμε τά ματάκια μας. Ἔχουμε ἀναλογισθεῖ τί συνέπειες ἔχει στήν οἰκονομική μας ἐλευθερία; Δέν εἶναι ζήτημα εὐκολίας. Δέν εἶναι ζήτημα φοροδιαφυγῆς. Εἶναι ζήτημα ἐλέγχου. Εἶναι ζήτημα κέρδους. Τά πιστωτικά ἱδρύματα κερδίζουν. Μόνο γιά τό 9μηνο ἐκεῖνο τῶν capital kontrols ἦταν ἕνα κάτι δις γιά τά τραπεζικά ἱδρύματα τό κέρδος. Δέν χρειάζεται νά πῶ γιά τό κέρδος τοῦ ΦΠΑ καί τί ἐπιβάρυνση ἔχουν τά νοικοκυριά. Τό δεχθήκαμε ὅμως καί αὐτό. Γιατί μᾶς ἐμφανίσθηκε ἀπό τά ΜΜΕ ὅτι πρέπει νά τό δεχθοῦμε. Τά ὁποῖα ΜΜΕ ἦταν ὅλως παραδόξως καί τυχαίως ὀφειλέτες καί οὐσιαστικά τελοῦν ὑπό τήν καθοδηγία τῶν πιστωτικῶν ἱδρυμάτων πού θέλουν νά μετατρέψουν τά μετρητά σέ πιστωτικό, ἠλεκτρονικό χρῆμα.

Τίθεται ἀκόμη ἕνα ζήτημα. Ἄν καταφέρουν νά καταργηθοῦν τά μετρητά μας, ὅλες οἱ ἀποταμιεύσεις καί καταθέσεις θά τελοῦν ὑπό τόν ἄμεσο ἔλεγχο τῶν πιστωτικῶν ἱδρυμάτων τῶν κεντρικῶν τραπεζῶν τῶν πολυεθνικῶν. Τί σημαίνει αὐτό; Πρίν 1½ χρόνο ὁ ἐπικεφαλῆς οἰκονομολόγος μίας τράπεζας τῆς Ἀγγλίας δήλωνε ὅτι στήν ἑπόμενη οἰκονομική κρίση γιά νά τήν ἀντιμετωπίσουμε, ἡ λύση εἶναι τά ἀρνητικά ἐπιτόκια. Ἕνα -3% θά μᾶς ἔκανε. Ἄν λοιπόν ἐπιτρέψουμε τήν κατάργηση τῶν μετρητῶν, ἀνά πᾶσα στιγμή θά εἴμαστε ἕρμαια τοῦ καθενός κυρίου πού θά ἀποφασίζει νά μειώνει τήν περιουσία μας καί νά ἀδιαφορεῖ γιά τόν κόπο μας. Δυστυχῶς δέν ἀρθρώνονται ἀντιδράσεις καί φωνές πού θά ἔπρεπε νά ὑπάρχουν, πέρα ἀπό συγκεκριμένα γεγονότα, ὅπως ἡ σημερινή ἐκδήλωση . Ὅπως ἔχει πεῖ ἕνας φίλος οἰκονομολόγος, ὁ Νίκος ὁ Διάκος, μᾶς ἑτοιμάζουν γιά τό πλανητικό χωριό, ἀλλά δέν μᾶς ἔχουν πεῖ γιά ποιόν λόγο μᾶς ἑτοιμάζουν γιά τό πλανητικό χωριό. Ἐκεῖ δέν θά μᾶς ἀνήκει τίποτα. Παρά μόνο θά δουλεύουμε γιά νά μᾶς παρέχεται μία ὑπηρεσία.

Ὑπάρχει ἕνα πολύ πιό σημαντικό κομμάτι. Τά προσωπικά δεδομένα. Ἡ visa ἔχει δυνατότητα νά προβλέψει πολύ πιό πρίν, ἄν ἕνα ζευγάρι θά χωρίσει. Ὅταν εἶχα δώσει μιά συνέντευξη σέ ἕνα κανάλι, ὁ δημοσιογράφος τόσο ἐντυπωσιάσθηκε πού τό εἶχε βάλει καί στό τρέϊλερ μέ ἐπιβλητική μουσική. Μποροῦσε νά προβλέψει 6 μῆνες πρίν, μέ βάση τίς κινήσεις τῶν πιστωτικῶν καρτῶν, ἄν θά χώριζε ἤ ὄχι, ἕνα ζευγάρι. Ἤμουν ἀνειλικρινής. Δυό χρόνια πρίν μποροῦσε νά τό προβλέψει.

Ἡ visa τί καημό ἔχει; μεγάλο. Ὅταν χωρίζει ἕνα ζευγάρι στήν Ἀμερική πρέπει νά μοιράσει τήν περιουσία. Δημιουργοῦνται θέματα: ὑποθῆκες, δόσεις ἀπό πιστωτικές κάρτες, ἄρα αὐξάνονται τά ρίσκα. Ὅλα αὐτά ἦταν ἀνακοινώσεις τοῦ 2009. Τώρα τά πράγματα ἔχουν προχωρήσει. Ἔχουν πάει σέ ἄλλα ἐπίπεδα.

Ὑπάρχουν ἀλγόριθμοι, οἱ ὁποῖοι μποροῦν νά προβλέπουν καί ἄλλα πράγματα. Βρέθηκε ἀλγόριθμος πού λέει, ἄν κάποιος ἀγοράσει τάδε μάρκα ἐλαστικῶν, τάδε μάρκα λιπαντικῶν γιά τό ἁμάξι του, πηγαίνει στό τάδε μπάρ, ἔχει αὐξημένες πιθανότητες κατά 75% νά καθυστερήσει τίς δόσεις τοῦ δανείου του. Αὐτοί οἱ ἀλγόριθμοι, προσβάσεις δεδομένων, πωλοῦνται σέ ἑταιρεῖες, οἱ ὁποῖες κάνουν ὅ, τι μποροῦν γιά νά τά χρησιμοποιήσουν. Γιατί ἔτσι προβλέπουν τό μέλλον. Αὐτή τή στιγμή οἱ ἀγορές δέν κινοῦνται μέ τό τί πουλᾶς καί ἀγοράζεις ἀλλά μέ προβλέψεις. Τά λεγόμενα παράγωγα. Φθάνουμε στό ποιός θά μπορεῖ νά ἐλέγχει τό μέλλον. Τά προσωπικά μας δεδομένα – ἐπειδή κάποιος μπορεῖ νά πεῖ ¨καί τί μέ νοιάζει ἐμένα, ἄς τό ξέρει αὐτό ὁ ἄλλος, τί μέ πειράζει;¨- χρησιμοποιοῦνται ἀπό κάποιους ὥστε νά ξέρουν τί θά κάνουμε στό μέλλον. Ἀκόμη κι᾿ ἄν δέν τό γνωρίζουμε, καί κινούμαστε μέ κάποιον ὑποσυνείδητο τρόπο, αὐτοί ἔχουν τόν τρόπο νά δοῦν τί ἤ τί δέν χρειαζόμαστε καί μέ ἀνάλογες κινήσεις θά βρεθοῦν μπροστά μας λέγοντας ¨πάρε αὐτό ἤ κάτι ἄλλο¨.

Ξαφνικά ἔχουμε ὑπαγόρευση συμπεριφορᾶς καί ὄχι ἁπλῶς παρακολούθηση δεδομένων. Εἶναι ἡ ἀπώλεια τοῦ αὐτεξουσίου.

Τό ζήτημα δέν εἶναι μόνο οἱ πιστωτικές κάρτες. Ἡ ζωή μας ὁλόκληρη ψηφιοποιεῖται. Αὐτός πού ἔχει ἤδη πρόσβαση στίς βάσεις δεδομένων τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης μπορεῖ καί γνωρίζει πολύ περισσότερα πράγματα ἀκόμη καί από τίς καταναλωτικές μας συνήθειες.

Ὡς ἔνδειξη αὐτάρεσκης ἱκανότητας, μία ἄλλη ἑταιρεία στήν Ἀμερική προέβλεψε ὅτι ὁ τάδε παίχτης τοῦ μπέηζ-μπώλ πρόκειται νά χωρίσει ἀπό τή γυναίκα του σέ 3 χρόνια. Χρησιμοποίησε τά μηνύματα στό facebook καί τά συμβόλαια πού ὑπέγραφε μέ τήν ἀθλητική ἑταιρεία. Καί ἡ πρόβλεψη ἐπιβεβαιώθηκε. Ἄρχισαν νά δημιουργοῦνται καί νέες προβλέψεις γιά ἄλλους παῖχτες.

Τί καημό ἔχουν οἱ ἀθλητικές ὁμάδες, ἄν θά χωρίσει κάποιος ποδοσφαιριστής; Ἄν ἔχεις ἐπενδύσει ἑκατομμύρια σ᾿ αὐτόν τόν ἀθλητή , ὅταν ὁ ποδοσφαιριστής ἔχει στενοχώρια γιά τό τί θά γίνει μέ τόν γάμο του, εἶναι ἐπιβαρυντικό γιά τήν ὁμάδα. Ὁπότε ἡ ἑταιρεία ὀφείλει νά γνωρίζει πῶς τά πᾶς μέ τή γυναίκα σου πρίν κἄν ἐσύ μπορέσεις νά τό ξέρεις. Ὥστε νά ἐπέμβει καί νά ὑπάρξει ἕνα βελούδινος γάμος ἤ νά προβλέψει καί νά σοῦ πεῖ ¨δέν σέ βλέπω καλά, δέν μοῦ κάνεις¨ . Ἄρα οἱ ἑταιρεῖες μᾶς ὑπαγορεύουν καί γιά τό πῶς νά φερθοῦμε.

Ἄλλη ἑταιρεία στοιχείων κινητῆς τηλεφωνίας δήλωσε ὅτι μπορεῖ νά προβλέψει τό ποῦ θά βρίσκονται τήν ἑπόμενη μέρα ὅσοι θά χρησιμοποιοῦν τό λογισμικό της. Ὁ τσοπάνος στό χωριό μου τό ποῦ θά τρῶνε αὔριο οἱ κατσίκες του δέν τό ξέρει. Ἡ ἑταιρεία τό γνωρίζει κατά 90%.

Ὅλα τά παράγωγα ἔσπευσαν νά ζητήσουν στοιχεῖα ἀπό ἑταιρεία προκειμένου νά γνωρίζουν τήν ἑπόμενη μέρα, ἄν τό συγκεκριμένο κατάστημα πού χρησιμοποιοῦν τίς μετοχές του θά ἔχει πελατειακή κίνηση ἤ ὄχι. Ἡ ἴδια ἡ ἑταιρεία ἔχει ἰδιαίτερο συμφέρον νά συνεχίζουν νά πηγαίνουν νά ψωνίζουν άπό τό κατάστημά της. Μέ διάφορα μηνύματα μέ διάφορους τρόπους ἔρχεται καί λειτουργεῖ πιεστικά στόν χρήστη ὥστε νά συνεχίσει νά εἶναι καλός πελάτης. Καί έμεῖς νομίζουμε ὅτι κάνουμε τήν ἐπανάστασή μας. Ὅπως ἔλεγε τό στέλεχος μιᾶς τέτοιας ἑταιρείας ¨δέν μέ νοιάζει πόσα σκουλαρήκια θά βάλεις, τί εἶδος ἐπαναστατικῆς μουσικῆς ἀκοῦς, τί τατουάζ ἔχεις, πόσα σέλφινγκ βγάζεις στό μίζερο μπάνιο σου, τί θά πιεῖς, τί θά κάνεις …ἐμένα μέ νοιάζει αὔριο νά εἶσαι μέ τό τσιπάκι σου στή δουλειά καί στίς δύο ἡ ὥρα νά ψωνίζεις τό τάδε προϊόν ἀπό τό τάδε μαγαζί¨. Καί δυστυχῶς εἶναι ἡ πικρή ἀλήθεια.

Στά παλιά χρόνια ὅταν πήγαινε κανείς νά πάρει δάνειο, παρουσίαζε τά στοιχεῖα του, τόν κοιτοῦσε στά μάτια ὁ τραπεζίτης μαζί μέ τόν βοηθό του καί ἔπαιρναν τήν ἀπόφαση. Τώρα ἐντελῶς διαφορετικά. Σᾶς μίλησα γιά ἀλγόριθμους καί δυνατότητες πού ἔχουν. Τά πράγματα ἔχουν ἀκόμη περισσότερο προχωρήσει..Μέ τόν ἔλεγχο στό facebook δέν χρειάζεται κἄν νά δοῦν τίς καταναλωτικές κινήσεις. Ἀρκεῖ νά δοῦν, ἄν κάποιος τηρεῖ τήν ὑπόσχεσή του. Ἄν κάποιος κλείνει ραντεβοῦ καί δέν πηγαίνει ἤ ἀποδέχεται προσκλήσεις καί λέει ὅτι θά πάει καί δέν πάει, πάει νά πεῖ ὅτι εἶναι ἕνας ἄνθρωπος πού δέν τηρεῖ τίς ὑποσχέσεις, πού μᾶλλον δέν θά πληρώσει τό δάνειο. Ἐδῶ βέβαια μπορῶ νά πῶ ὅτι ἕνας ἄνθρωπος πού δέν τηρεῖ τίς ὑποσχέσεις του, μπορεῖ πάρα πολύ εὔκολα νά γίνει πρωθυπουργός, ἀλλά ἄν θελήσει νά πάρει καταναλωτικό δάνειο γιά νά ἀλλάξει τά ράφια μελαμίνης πού ἔχει στό μαγαζί, δέν πρόκειται.

Ἕνα ἀπό τά ἀτομικά προβλήματα ὑπάρχει καί σέ γενικότερο ἐπίπεδο.

Ἡ κοινωνία τῆς πληροφορίας, τά ἔξυπνα δίκτυα, πού προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι εἶναι κάτι πάρα πολύ καλό πού πρέπει νά προσχωρήσουμε, ἀποτελοῦν τόν κρατικό μας μηχανισμό. Εἴδαμε πολύ πρόσφατα τό ἐθνικό σύστημα τῆς Ἀγγλίας γιά μιά μέρα κατέρρευσε καί δέν γίνονταν χειρουργεῖα γιατί ἀποφάσισαν κάποιοι χάκερς ἐκείνη τή μέρα νά μποῦν καί νά ἐπέμβουν.

Ὑψίστη προσβολή τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας ἑνός κράτους. Ἐμπιστευόμαστε ὅμως στούς ἴδιους πολιτικούς πού μᾶς χρέωσαν, καί τώρα ζητοῦν νά θυσιαζόμαστε γιά τή φοροδιαφυγή, αὐτό ἀκριβῶς τό πράγμα ἐμπιστευόμαστε. Σκεφθεῖτε λοιπόν ὅτι ὁλόκληρος οἰκονομικός μηχανισμός ἀγορᾶς – πωλήσεως μέ τήν κατάργηση τῶν μετρητῶν θά περιέλθει στόν ἔλεγχο δύο ἤ τριῶν μή ἐθνικῶν ἑταιρειῶν mastercard, visa, diners. Ἄν ἡ χώρα μας ἤθελε νά κάνει κάτι διαφορετικό ἀπό αὐτές τίς ἑταιρεῖες, ἀντιλαμβάνεσθε τί θά σήμαινε; Ἄμεσο ἐκβιασμό. Θά ἀφοροῦσε τήν καθημερινή μας ζωή. Εἶναι δυνατόν νά δεχόμαστε τέτοια ἀνευθυνότητα ἀπό τούς πολιτικούς; Νά ἐκχωρεῖται ἡ ἐθνική μας κυριαρχία μέ τήν κατάργηση τῶν μετρητῶν σέ ὑπερεθνικούς ὀργανισμούς πού νά ἐλέγχουν τήν οἰκονομία ἀνά πᾶσα στιγμή καί ὥρα; Προκειμένου νά ἀποφύγουμε δῆθεν ἀπό φοροδιαφυγή θά ἐμπλακοῦμε ἀκόμη περισσότερο ὥστε νά ἐκχωρήσουμε τήν ἐθνική κυριαρχία;

Ἄν κάποιος ἔχει πρόσβαση στό σύνολο πληριοφοριῶν μιᾶς χώρας ἔχει πρόσβαση στό συλλογικό ὑποσυνείδητο. Δέν ξέρω πῶς σᾶς ἀκούγεται. Οἱ ἀλγόριθμοι πού λέγαμε μποροῦν καί νά δουλεύουν. Ὑπάρχουν χῶρες πού ἔχει ἀλλοιωθεῖ τό ἐκλογικό τους ἀποτέλεσμα γιατί μέσῳ αὐτῶν τῶν δεδομένων μποροῦσαν μέ ΜΜΕ καί ύνά δουλέψουν τήν ψῆφο. Πρέπει νά σκεφτοῦμε τί ζητᾶμε, τί θέλουμε. Ἀσφάλεια; Εὐκολία; Ἐλευθερία; Θέλουμε αὐτό πού ἐπιβάλλει ἡ παγκοσμιοποίηση; Ἤ αὐτό πού ἐπιβάλλει τό πατριωτικό-ἐθνικό μας συμφέρον;

Νομίζω τά πράγματα στή χώρα μας εἶναι πάρα πολύ ἁπλά. Καί ἡ ἐλευθερία μας εἶναι βγαλμένη ἀπό τά κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά. Εἶναι ἀπό αἷμα. Καί τό πιό σημαντικό ἀγαθό γιά μᾶς εἶναι ἡ ἐλευθερία. Διότι ἐλευθερία σημαίνει αὐτεξούσιο. Ἀπό τό χειροκρότημα καταλαβαίνουμε ὅλοι ποιά εἶναι ἡ ἀπάντησή μας. Τί πρέπει νά κάνουμε; Τό Σύνταγμα ποιούς πρέπει νά προστατεύει; Πρέπι νά πάρουμε ἀποφάσεις νά θέσουμε κόκκινες γραμμές. Δέν εἶναι ζήτημα προλήψεων ἤ σκοταδισμοῦ ἤ κάτι ἄλλο. Δέν ὑπάρχει κάτι τό ὑπερφυσικό. Μόνο νομοθετήματα καί στυγνά δεδομένα.

Κόκκινες γραμμές :

1) Ὄχι στήν κατάργηση μετρητῶν

2) Ὄχι στήν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Δέν μποροῦμε ποτέ νά ἀνταλλάξουμε τήν ἐλευθερία μας μέ τήν εὐκολία καί ὁποιονδήποτε ἀπατηλό παράδεισο. Οἱ πολῖτες νά μήν δεχθοῦν καί νά προσφύγουν σέ δικαστήρια. Δέν ἔχω αὐταπάτες, εἶναι μέτρα πού προχωροῦν. Ἀργά ἤ γρήγορα θά μᾶς ζητηθεῖ νά κάνουμε θυσίες. Εἶναι στό χέρι μας νά ἀντισταθοῦμε ὥστε νά ἀποτελέσουμε ἐξαιρέσεις σ᾿ αὐτό τό σύστημα. Ἕνα σύστημα εἶναι λειτουργικό ανάλογα μέ τόν ἀριθμό τῶν ἐξαιρέσεων πού ἔχει. Ἄν καταφέρουμε αὐτοί πού ὑπέγραψαν γιά τίς ταυτότητες νά ὑπογράψουν καί γιά τήν ΚτΠ, τό σύστημα δέν θά μπορεῖ νά εἶναι ὑποχρεωτικό γιά ὅλους. Θά εἶναι ὑποχρεωτικό γιά τά θύματα τῆς προπαγάνδας καί τῆς παραπληροφόρησης. Γιά τούς ἐλεύθερους πολῖτες δέν θά εἶναι ὑποχρεωτικό. Θά ‘χουμε τήν δυνατότητα νά ἐπιβιώσουμε. Καί μαζί μέ μᾶς νά ἐπιβιώσει καί ¨ἡ πατρίδα μας καί οἱ ἐλευθερίες μας. Πρέπει νά συνεργασθοῦμε καί νά βροῦμε τρόπους ἀλληλοϋποστηρίξεως. Ἐναλλακτικούς τρόπους ὥστε νά μήν εἶναι μεγάλο τό βάρος τῆς ἀποφάσεως καί ὁ φόβος ἄν τεθοῦμε ἐκτός κοινωνίας ἤ συστήματος.

Αὐτά εἶχα νά σᾶς πῶ ὡς δικηγόρος. Τώρα θά σᾶς πῶ κάποια πράγματα ὡς χριστιανός ὀρθόδοξος. Ὄχι ἀπό αὐτούς πού ξεματιάζουν, ἀλλά ἀπό τούς κανονικούς. Γνωρίζω ὅτι τό Εὐαγγέλιο τό ὁποῖο τό προσκυνῶ ὅταν πηγαίνω στήν Ἐκκλησία, τό Εὐαγγέλιο – πάνω στό ὁποῖο ὁρκίζονται οἱ πολιτικοί μας, καί ὅλοι μας νά τηροῦμε τό Σύνταγμα, τούς Νόμους, – ὅτι εἶναι ἀληθές καί ἀκριβές ὡς τό τελευταῖο κόμμα. Αὐτό τό Εὐαγγέλιο λέει ὅτι ἐγώ πρέπει νά προσέξω καί νά μή λάβω τό χάραγμα. Γιατί ἄν τό λάβω δέν θά μπορῶ νά πουλῶ καί νά ἀγοράζω· καί ὅτι τό χάραγμα αὐτό εἶναι ἀριθμός ἀνθρώπου, ὁ ἀριθμός 666. Εἶναι ἀποδεδειγμένο ὅτι τό χάραγμα barcode ΕΑΝ 13, -τό ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος ὁ κατασκευαστής- ὅτι περιέχει τό 666. Πρώτη μεσαία τελευταία γραμμή = 666. Ὁποιοδήποτε τυπογραφικό προϊόν στό SUPER MARKET περιέχει αὐτό τό χάραγμα. Ὅταν τέθηκε στή Βουλή ἐπί ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης, ἐπί Παπανδρέου τό θέμα τῆς Κάρτας στίς τεχνικές προδιαγραφές, εἶχε ἀνακοινωθεῖ ὅτι θά φέρει γραμμικό κώδικα ΕΑΝ 13 δηλ.666.

Μέ ἐνδιαφέρει ὅτι μία φωνή 2000 χρόνια πρίν, μέ προειδοποίησε ὅτι δέν θά δεχθῶ αὐτό τό σύστημα μέ τόν γραμμωτό κώδικα πού θά φέρει χάραγμα καί δυσώνυμο ἀριθμό .

Ὡς χριστιανός ὀρθόδοξος σέβομαι καί τιμῶ τούς ἁγίους. Καί ὁ ἅγιος Παΐσιος μᾶς προειδοποίησε στά Σημεῖα τῶν Καιρῶν. Ὀφείλουμε λοιπόν, ἄν θέλουμε νά εἴμαστε χριστιανοί ὀρθόδοξοι,

νά μήν δεχθοῦμε τό χάραγμα,

νά μήν ὑποχωρήσουμε σ᾿ αὐτό τό σύστημα ὁλοκληρωτισμοῦ.

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη

Από τις συνομιλίες στο Κραν Μοντανά (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΚΥΠΕ/ Κάτια Χριστοδούλου) 

Κατά την άποψή μου από τις τελευταίες συνομιλίες στον Κραν Μοντάνα έχουν προκύψει θετικά αλλά και αρνητικά στοιχεία. Στα θετικά στοιχεία προσωπικά θα κατατάξω το γεγονός ότι έχει καταγραφεί η σαφής πρόθεση της Τουρκίας σε όλα τα θέματα. Τώρα κανείς πλέον δεν μπορεί να βαυκαλίζεται με την ιδέα / ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία θέλει συμφωνία στο Κυπριακό που να σέβεται έστω και στο ελάχιστο το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η συνεργασία Κύπρου – Ελλάδας λειτούργησε πολύ καλύτερα αυτήν τη φορά και ανέδειξε την αδιαλλαξία της Τουρκίας στο θέμα των εγγυήσεων και της παραμονής των στρατευμάτων.

Σχόλιο ID-ont: Τροπολογία για την ηλεκτρονική ταυτότητα κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για ψήφιση στη Βουλή. Από ότι φαίνεται με αυτή την τροπολογία:

α) Δίδεται εξουσιοδότηση να προσθέτει ο υπουργός κατά το δοκούν πληροφορίες στην Νέα Ηλεκτρονική Ταυτότητα (Κάρτα του Πολίτη όπως την έλεγε ο Γιώργος). Ως παράδειγμα πληροφορίας υπονοείται ο ΑΜΚΑ γιατί γίνεται αναφορά σε θέματα υγείας. Θα μπορούσε να αφορά και όλο ή μέρος του Ιατρικού φακέλου του κάθε πολίτη (βλ.Τι αλλάζει με τον ηλεκτρονικό φάκελο Υγείας)

β) Στα κείμενα γίνεται η εξής αναφορά: "...και οι απαιτήσεις της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της ελεύθερης διακίνησης των πολιτών...". Αυτό μάλλον έχει να κάνει με τις δεσμεύσεις που αναφέρουν οι Ηνωμένες Πολίτες ότι έχουν αναληφθεί από το Ελληνικό Κράτος για την έκδοση βιομετρικής ταυτότητας. (βλ. πρόσφατη έκθεση του Στεϊτ Ντεπάρτμεντ. Σημειωτέον: Οι Αμερικανοί ζητούν βιομετρική ταυτότητα από εμάς, ενώ αυτοί οι ίδιοι δεν έχουν!)

γ) Μέχρι την επόμενη "αξιολόγηση" (παρεμπιπτόντως έχουν χάσει οι λέξεις το νόημά τους: αξιολόγηση = συνθηκολόγηση με νέα μέτρα ) , προέκυψε ένα μεσοδιάστημα που μπορούν να σκεφθούν κι άλλα θέματα και να τα πουλήσουν με αριστερό περιτύλιγμα: Η ηλεκτρονική ταυτότητα μπορεί να προβληθεί ως "μεταρρύθμιση του Δημοσίου υπέρ της εξυπηρέτησης του φτωχού πολίτη" !!! σε συνδυασμό με τον ηλεκτρονικό φάκελο υγείας (βλ. ανωτέρω) και πιθανόν κι άλλες εφαρμογές... "Αριστερός σανός" που λέει κι ένας δημοσιογράφος-σχολιαστής της επικαιρότητας ιδιωτικού ραδιοφωνικού σταθμού.

Δείτε αναλυτικά την τροπολογία και τα συνοδευτικά της κείμενα:

Το έγγραφο ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf

Πηγή: ID-on't renounce my freedom 

Ο άγιος γεννήθηκε το 1880 στο χωριό Χουρμικιάντο των Σουρμένων του Πόντου (το οποίο απέχει οκτώ ώρες με το καΐκι από την Τραπεζούντα) και πέρασε μαρτυρικά παιδικά χρόνια στα χέρια της μητριάς του, η οποία τον βασάνιζε στην κυριολεξία με σαδισμό. Εκείνος όμως όχι μόνο δεν αποκάλυπτε στον πατέρα του τη φρικτή συμπεριφορά της, αλλά και αργότερα, στα γηρατειά της, τη φρόντισε με ανεξικακία σαν μητέρα του. Αυτός ήταν και ο λόγος –κατά την εκτίμηση του αγίου γέροντα Παϊσίου του Αγιορείτη– που ο Θεός του έδωσε τόσο πλούσια τη θαυματουργική χάρη Του.

Μετά από πολλές ταλαιπωρίες και περιπέτειες, παντρεύτηκε και απέκτησε έξι κόρες, αλλά υιοθέτησε και δύο ορφανά κορίτσια και τα μεγάλωσε σαν παιδιά του. Εργαζόταν κι αυτός ως αρτοποιός, αρχικά ως βοηθός και στη συνέχεια με δικό του φούρνο. Τότε αποκαταστάθηκε οικονομικά και μπόρεσε να επιδοθεί στις ελεημοσύνες, όπως επιθυμούσε, με τη βοήθεια της γυναίκας του. Συνεργαζόταν μάλιστα με ντόπιες Τουρκάλες, που τις έστελνε όπου χρειαζόταν, για να φαίνεται πως οι Τούρκοι κάνουν τις ελεημοσύνες και ο ίδιος να μένει στην αφάνεια. Έστελνε π.χ. αλεύρι με μια Τουρκάλα σε μια χήρα με τέσσερα παιδιά και καθόταν η Τουρκάλα και τη βοηθούσε και να ζυμώσει.

Αν και ήταν εντελώς αγράμματος, έβλεπε κάθε βράδυ στον ύπνο του έναν άγγελο, που του μάθαινε γράμματα, ψαλτική και αγιογραφία κι έτσι άρχισε να διαβάζει, αλλά και να ψάλλει (ήταν καλλίφωνος) και να αγιογραφεί. Όμως το 1918, ως γνωστόν, λόγω των τουρκικών βιαιοτήτων, πολλοί Πόντιοι έφυγαν για τη Ρωσία. Ο άγιος με την οικογένειά του κατέφυγε στο χωριό Μαχμουτία, κοντά στο Βατούμ, όπου ήταν παντρεμένη η κόρη του Αγάπη. Εκεί έζησε σε ένα αγρόκτημα, όπου φιλοξένησε αμέτρητους φτωχούς.

Δυστυχώς ταλαιπωρήθηκε πολύ από το σοβιετικό καθεστώς, ιδίως όταν αργότερα χειροτονήθηκε κρυφά ιερέας (ενώ η θρησκευτική πίστη βρισκόταν υπό διωγμόν) και λειτουργούσε τη νύχτα σε ερημοκλήσια και στο εκκλησάκι του αγ. Γεωργίου που είχε ανακαλύψει κατόπιν ονείρου στο κτήμα και αναστηλώσει. Συνελήφθη και βασανίστηκε πολλές φορές, όμως, με τη δύναμη του Θεού, δεν υποχώρησε. Κάθε φορά που έβγαινε από τη φυλακή, πριν θεραπευθεί από τα βασανιστήρια, ξανάρχιζε τις νυχτερινές λειτουργίες, στις οποίες συμμετείχαν κρυφά οι κάτοικοι της περιοχής.

Προικισμένος από το Θεό με το χάρισμα των ιαμάτων, θεράπευσε πολλούς ασθενείς. «Έρχονταν από πολύ μακριά Αρμένιοι, Ρώσοι, Γεωργιανοί, ακόμη και Τούρκοι για να θεραπευθούν». Ας δούμε τρία χαρακτηριστικά περιστατικά: Ένας Τούρκος, ονόματι Χουσεΐν, ζούσε στο σπίτι της κόρης του στην Μαχμουτία. Δίπλα τους έμενε ένας Διοικητής της Αστυνομίας που η γυναίκα του ήταν τρελή και την έδεναν με αλυσίδες. Ο Χουσεΐν τον λυπήθηκε και του είπε ότι υπάρχει ένας Έλληνας που μπορεί να θεραπεύση την γυναίκα του. Αμέσως ζήτησε να τον φέρη στο σπίτι του. Ο π. Ηλίας είπε να φέρουν την άρρωστη στο σπίτι της κόρης του Χουσεΐν. Εκεί επί δώδεκα ημέρες την διάβαζε, την σταύρωνε και μετά έγινε καλά και ήρθε στα λογικά της. Από τότε η Αστυνομία δεν τον ξαναενόχλησε. Ο Διοικητής έγινε κρυφά χριστιανός [ήταν άθεος] και ο π. Ηλίας βάπτισε όλη την οικογένειά του.

Τρεις Τούρκοι που ζούσαν στη Ρωσία έμαθαν ότι ο πατήρ κάνει θαύματα και αποφάσισαν να τον σκοτώσουν ή να τον απαγάγουν και να σφραγίσουν την εκκλησία. Πηγαίνοντας με τ’ άλογά τους τη νύχτα, ένας καβαλάρης με άσπρο άλογο τους έκοβε τον δρόμο. Τα άλογά τους φοβήθηκαν και γύρισαν πίσω. Ήταν ο άγιος Γεώργιος που τους έδιωξε. Μετανοιωμένοι διηγήθηκαν το πάθημά τους στον π. Ηλία ζητώντας συγχώρηση.

Μία άλλη φορά ο άγιος ανακοίνωσε στην οικογένειά του πως ο άη Γιώργης τον προειδοποίησε για επικείμενη επίθεση ομάδας φανατικών Τούρκων. Πράγματι τη νύχτα μια ομάδα, με επικεφαλής τον Αχμέτ Κιτιάκ, τους χτύπησε την πόρτα ζητώντας δήθεν να τους δείξουν το δρόμο. Δεν τους άνοιξαν, αυτοί όμως σκότωσαν το σκυλί και άρχισαν να πυροβολούν. Οι σφαίρες πήγαιναν δώθε-κείθε αλλά καμία δεν άνοιξε το σπίτι. Η Καλή [κόρη του] έβλεπε στην πόρτα τον άγιο Γεώργιο με ανοιχτά τα χέρια να τους προστατεύη. Τέλος έβαλαν φωτιά δίπλα στον αχερώνα, όπου μέσα ήταν η εκκλησία και κάηκε. Πήρε φωτιά και η σκεπή του σπιτιού, αλλά την έσβησαν. Ο π. Ηλίας ύστερα πήγε και προσευχήθηκε μπροστά στα εικονίσματα και ρώτησε τον Χριστό: «Ποιοι είναι αυτοί που έκαψαν την εκκλησία;». Και ο Χριστός τους απαρίθμησε έναν έναν.

Ο π. Ηλίας κοιμήθηκε τον Ιούλιο του 1946 μέσα σε ένα φωτεινό όραμα και μια διάχυτη ευωδία. Από τον τάφο του έβγαινε φως και κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα, ανάβλυζε μύρο. Μετά από χρόνια ο τάφος του ανοίχτηκε και το σώμα του βρέθηκε άφθορο και ευωδιάζον. Όμως το 1962, που ανοίχτηκε για δεύτερη φορά, το λείψανό του είχε κλαπεί. Ο θαυματουργός αυτός διδάσκαλος της ορθόδοξης πίστης τιμάται τοπικά ως άγιος στο Βατούμ.

Για την Πόλη είχε πει: «Θα’ρθει ένας καιρός που θα γίνουν οι άνδρες γυναίκες και οι γυναίκες άνδρες. Τότε θα πέσει μεγάλη κατάρα στον κόσμο. Θα γίνει πόλεμος στην Κωνσταντινούπολη και ο Ρώσος θα νικά. Θα πάει ως τον Ευφράτη ποταμό. Θ’ ανοίξει η Αγιά Σοφιά και θα λειτουργηθεί. Ένας εξαδάκτυλος βασιλιάς θα είναι τότε». Και έλεγε: «Ξύπνα Ρωσία και δράξον τα όπλα σου». Δηλαδή έλα σε μετάνοια, σε πίστη και απόρριψε την αθεΐα.

(Τελο-γιάννης)

Τα στοιχεία που συνθέτουν τον σύντομο βίο του π. Ηλία προέρχονται από διηγήσεις της κόρης του Καλλιόπης (Κάλλης) και των εγγονών του Μαρίας και Όλγας (κόρες της Καλλιόπης). Ευχαριστίες οφείλονται στους κ. Κλημεντίδη Παναγιώτη και κ. Πιλιτσίδη Μιχαήλ, δισέγγονο του π. Ηλία, που κατέγραψαν αντιστοίχως τις διηγήσεις. Ο Γέροντας Παίσιος είχε διαβάσει τον βίο, έκανέ τις παρατηρήσεις του και τόνισε ότι ο π. Ηλίας από μικρός πήρε την θεία Χάρι γιατί υπέμεινε με ανεξικακία τα βασανιστήρια της μητρυιάς του.

Οι γονείς του, Παναγιώτης και Αθηνά, ήταν φτωχοί αλλά με φόβο Θεού. Απέκτησαν τρία παιδιά, τον Κωνσταντίνο, τον Γεώργιο και τον Ηλία. Το 1888 αφού στερέωσε τα παιδιά της στην ευλάβεια εκοιμήθη η Αθηνά. Ο Παναγιώτης ξαναπαντρεύτηκε και πήρε μια γυναίκα βάρβαρη και κακιά, την Καντίνα. Η μητρυιά κακομεταχειριζόταν και βασάνιζε τον μικρό Ηλία. Με δάκρυα διηγείτο αργότερα πολύ εμπιστευτικά σε μια ορφανή τα βάσανα της παιδικής του ηλικίας, με σκοπό να την στηρίξη.

Η μητρυιά του τον κρεμούσε ανάποδα σε δένδρο επί μια ώρα και παρακολουθούσε ανάλγητη το μαρτύριο του, ενώ εκείνος την παρακαλούσε με δάκρυα να τον λύση. Τον ξεγύμνωνε και με ένα μάτσο τσουκνίδες τον χτυπούσε στα απόκρυφα μέρη. Τύλιγε τα γεννητικά του όργανα με κλωστή προξενώντας αφόρητους πόνους, όχι μόνο από το δέσιμο αλλά και από την αδυναμία διούρησης. Έβαζε φωτιά στα ρούχα του και το παιδί έτρεχε τρομαγμένο να την σβήση. Όλη την ημέρα τον άφηνε νηστικό, δίνοντας του μόνο λίγο ξερό ψωμί. (Αυτή ήταν η απαρχή της μεγάλης του εγκράτειας που ετήρησε σ’ όλη του την ζωή. Τον έστελνε σ’ αυτήν την ηλικία να βόσκη μοσχάρια και τον απειλούσε με βασανιστήρια, αν τα ζώα έκαναν ζημιά. Όταν επέστρεφε το βράδυ τον ρωτούσε ο πατέρας του, αν έφαγε τίποτε και απαντούσε γι’ αυτόν η μοχθηρή μητρυιά του: «Τον τάισα, τον τάισα».

Αργότερα που εκοιμήθη ο πατέρας του, η μητρυιά του, γηρασμένη πια, είχε τον φόβο μήπως ο Ηλίας την εκδικηθή για όσα του έκανε. Εκείνος την καθησύχαζε: «Μη φοβάσαι μητέρα, θα σε κοιτάξω καλά». Έμεινε κατάκοιτη στο κρεββάτι και ο Ηλίας δεν άφηνε κανέναν άλλο να την περιποιείται. Ο ίδιος με πολλή αγάπη την τάιζε, την έπλενε, προσέφερε τα πάντα. Αντί της χολής και του όξους της ανταπέδωσε μάννα και ύδωρ. Εκείνη συντετριμμένη έλεγε και ξανάλεγε: «Ηλία, πολύ σε τυράννησα, πολλά κακά σου έκανα, συγχώρεσε με, παιδί μου», και εκείνος ανεξίκακα της έλεγε: «Μη στενοχωριέσαι, μητέρα, είσαι συγχωρημένη».
Ο Ηλίας, λόγω οικονομικής δυσχέρειας, δεν πήγε στο σχολείο και δεν έμαθε γράμματα. Μέχρι τα δεκαεπτά του εργαζόταν ως ντενεκετζής στα Πλάτανα Τραπεζούντος, στον ξάδερφο του Πέτρο Διαμαντίδη.

Το 1897 ο μεγάλος του αδελφός Κωνσταντίνος και η μητρυιά του επέμεναν να τον παντρέψουν με μια κοπέλλα τριάντα χρόνων που όμως δεν ήταν από καλή γενεά για την περιουσία της. Ο Ηλίας δεν ήθελε, γι’ αυτό τη νύχτα του γάμου έφυγε και μέσα από τα βουνά Χοτσεράντο έφτασε στο χωριό Καρακατζή. Πήγε στους γονείς μιας φτωχής νέας, της Σωτήρας, την οποία συμπαθούσε και ήθελε για γυναίκα του. Με την ευχή των γονέων της, Κωνσταντίνου και Ελένης, νυμφεύφθηκε την δεκαεπτάχρονη Σωτήρα Γεροντίδου.

Έζησε με την γυναίκα του στην αρχή πολύ φτωχικά. Δούλευε ως υπάλληλος στον φούρνο του Παναγιώτη Χατζηλιά. Ο Παναγιώτης είδε τον Ηλία που δούλευε τίμια και φιλότιμα και του έδωσε τον φούρνο του. Αλλά και ο Θεός τον ευλογούσε και κέρδιζε πολλά. Τότε αγόρασε ένα μεγάλο σπίτι στο Καρακατζή στο Χάνι. Το σπίτι του έγινε πανδοχείο για ξένους και φτωχούς. Βοηθούσε κρυφά τους πεινασμένους. Χρησιμοποιούσε τουρκάλες για να κρύβεται ο ίδιος, να νομίζουν ότι Τούρκοι κάνουν τις ελεημοσύνες. Τις πλήρωνε και μετέφεραν τη νύχτα τρόφιμα σε σπίτια που είχαν ανάγκη. Έδινε αυστηρή εντολή να μην τον μαρτυρήσουν. Σε μια χήρα με τέσσερα μωρά έστελνε με μια τουρκάλα αλεύρι και καθόταν η τουρκάλα και βοηθούσε την χήρα στο ζύμωμα.

Ο Ηλίας με την Σωτήρα απέκτησαν έξι κορίτσια. Την Αγάπη, η οποία παντρεύτηκε και μετά την χηρεία της έγινε μοναχή με το όνομα Μαρία στην Κούμα του Σοχούμ, την Βασιλική, την Ελένη, την Καλλιόπη (Κάλη), την Αθηνά και την Όλγα. Ο Ηλίας ήταν προκομμένος και αγαπούσε πολύ τον Θεό. Στενοχωριόταν όμως που δεν ήξερε γράμματα. Φάνηκε λοιπόν κάποτε στον ύπνο του Άγγελος και άρχισε να του μαθαίνη γράμματα, ψαλτική και αγιογραφία. Κάθε βράδυ τον έβλεπε στον ύπνο του και συνέχιζε το μάθημα του, μέχρι που έμαθε ο Ηλίας να διαβάζη, να γράφη καλά, να ψέλνη και να αγιογραφή. Τις Κυριακές έψελνε στην Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, στο χωριό Τσίτα των Σουρμένων. Ήταν εξαιρετικά καλλίφωνος και έψελνε με ευλάβεια, όπως είχε διδαχθή από τον Άγγελο. Έχοντας αγάπη και έφεση για την προσευχή, ξυπνούσε πάντα νωρίς για να προσεύχεται.

Το 1918 η ζωή τους, όπως και όλων των Ελλήνων του Πόντου, έγινε αφόρητη από τις βιαιότητες των Τούρκων. Ανήμερα των Φώτων, την ώρα του Αγιασμού, οι Τούρκοι περικύκλωσαν την Εκκλησία του χωριού. Ο στρατός των Αρμενίων όμως τους διεσκόρπισε. Έτσι ξεκίνησαν την ίδια μέρα πολλές οικογένειες να φύγουν για την Ρωσσία. Μεταξύ αυτών και η οικογένεια του Ηλία. Ο ίδιος έφυγε αργότερα, οδοιπορώντας επί δεκαπέντε ημέρες μέσα στα χιόνια.

Στο Βατούμ, στο χωριό Μαχμουτία, ήταν εγκατεστημένη η κόρη του Αγάπη με τον σύζυγο της Αβραάμ, ο οποίος ήταν πολύ πλούσιος. Αγόρασε για τον πεθερό του Ηλία μια μεγάλη έκταση στο βουνό και εκεί ο Ηλίας έχτισε μόνος του το σπίτι του. Εξακολουθούσε να ασκή το επάγγελμα του φούρναρη αλλά και να βοηθά τους φτωχούς. Ανάγκαζε τους ξένους να έρθουν να φιλοξενηθούν στο σπίτι του. Έστελνε την κόρη του Κάλλη στα σταυροδρόμια με την διεύθυνση του γραμμένη στο χαρτί να την δίνη στους ξένους και να τους προσκαλή για φιλοξενία. Έκλαιγε από χαρά όταν τον επισκέπτονταν ζητιάνοι, πρόσφυγες και φτωχοί. Κάθε βράδυ είχε πέντε-δέκα άτομα. Έβαζε τα παιδιά του να τους ξεψειρίσουν, να τους πλύνουν τα πόδια, τα ρούχα τους και μετά τους οδηγούσαν στο μεγάλο δωμάτιο, το «μουσαφίρ-οντά», που το είχε ειδικά για την φιλοξενία των πτωχών. Ο ίδιος τους υπηρετούσε και τους τάιζε μέχρι να χορτάσουν. «Φάτε, πιέτε, μην ντρέπεστε», έλεγε. Ο ίδιος έτρωγε τελευταίος. Είχε ξεχωριστό δωμάτιο για τους άρρωστους.

Κάποτε φιλοξένησε για χρόνια δυό αδέλφια μοναχούς, τον Παχώμιο και τον Ιωάννη, οι οποίοι ήταν ντυμένοι με κοσμικά ρούχα για τον φόβο των αθέων κομμουνιστών και ασκήτευαν σε βράχο του Σοχούμ. Από αυτούς ο Ιωάννης κοιμήθηκε αργότερα στον Πόντο και ο Παχώμιος στο Άγιον Όρος. Η καλή του σύζυγος τον βοηθούσε στην φιλοξενία και τον συναγωνιζόταν στην ελεημοσύνη. Ρωτούσαν να μάθουν ποιος έχει ανάγκη και τη νύχτα έστελναν τσουβάλια αλεύρι, τυριά, φρούτα σε χήρες και ορφανά, σε φυλακές και ιδρύματα.

Μια νύχτα, η ορφανή Αυγούλα που την μεγάλωναν στο σπίτι τους, είδε την Σωτήρα να βγαίνη κρυφά από το σπίτι και την ρώτησε που πάει τέτοια ώρα. «Ησύχασε», της είπε, «πάω ν’ αρμέξω τις αγελάδες». «Τέτοια ώρα;», ρώτησε πάλι η Αυγούλα. «Θα πάω το γάλα στις φυλακές». Έκτος από την Αυγή μεγάλωσε και πάντρεψε και άλλο ορφανό κοριτσάκι, την Ελπινίκη.

Μια νύχτα ο Ηλίας είδε στον ύπνο του τον άγιο Γεώργιο ο οποίος του παρήγγειλε να κτίση κοντά στο σπίτι του Εκκλησία στο όνομα του. Του υπέδειξε μάλιστα και το σημείο που θα κρεμούσε την εικόνα του καθώς και τις άλλες εικόνες, ενώ του υποσχέθηκε ότι θα τον βοηθούσε και θα ενεργούσε θαύματα.

Κάποια ημέρα που ο Ηλίας έσκαβε στο κτήμα του σφηνώθηκε ο κασμάς και δεν έβγαινε. Έσκαψε γύρω του με κοπίδι και σφυρί και τότε βρήκε τοίχο Εκκλησίας. Έσκαψε με προσοχή. Αμέσως φάνηκαν οι τρεις πλευρές του ναού και στον τοίχο μια τοιχογραφία του Αγίου Γεωργίου, που διατηρείτο καλά.

Έφτιαξε την Εκκλησία με σανίδια και την σκέπασε με χορτάρια. Από έξω έμοιαζε με αχυρώνα, ώστε να μην δίνη υποψία στους κομμουνιστές. Ζωγράφισε μόνος του τις εικόνες και τις τοποθέτησε όπως ήθελε ο άγιος Γεώργιος. Η κόρη του Αγάπη, που ήταν κρυφή μοναχή, περιποιείτο την Εκκλησία. Ο Ηλίας της παρήγγειλε να κρατά ακοίμητο το καντήλι του αγίου Γεωργίου. Όταν πήγαινε να σβήση, αυτή άκουγε έναν ήχο χαρακτηριστικό και τότε πήγαινε να προσθέση λάδι και να καθαρίση το φυτίλι του. Αισθάνονταν με διάφορους τρόπους την παρουσία του Αγίου Γεωργίου. Όταν ερχόταν ο Άγιος άκουγαν ποδοβολητό και έβλεπαν τα πατήματα του αλόγου του στον χωμάτινο δρόμο.

Ο Ηλίας αγωνιζόταν πολύ και το παράδειγμα του παρακινούσε και τους άλλους. Ξυπνούσε στις 3 τη νύχτα και μέχρι το πρωί προσευχόταν. Βίαζε τον εαυτό του πολύ στην προσευχή. Έκανε κομποσκοίνι και έτρεχαν τα δάκρυα του συνέχεια. Αν κάποτε δεν ξυπνούσε, τον σκουντούσε ο άγιος Γεώργιος λέγοντας: «Σήκω, η ώρα πέρασε». Ο ίδιος ξυπνούσε και την οικογένεια του για να προσευχηθούν, ενώ την ορφανή Αυγούλα την ξυπνούσε στις 3.30′ με πραεία φωνή.

Πήγε στον ιερέα της περιοχής ο Ηλίας και του ανέφερε για την Εκκλησία που ανακάλυψε. Εκείνος ήταν γέρος και για τον φόβο των αθέων κομμουνιστών, δεν φορούσε ράσα. Παρακίνησε τον Ηλία να χειροτονηθή ιερέας για να μπορή να βαπτίζη και να κοινωνά τους χριστιανούς. Δέχθηκε και χειροτονήθηκε ιερέας από τον επίσκοπο του Βατούμ. Φορούσε μια ιερατική στολή που είχε κληρονομήσει από ένα θείο του ιερέα, τον παπα-Γιώργη, και λειτουργούσε κρυφά στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και σ’ άλλα ερημοκκλήσια.

Όταν οι πιστοί της περιοχής έμαθαν ότι υπάρχει Ιερέας στο χωριό, πήγαιναν για να λειτουργηθούν τη νύχτα στο Εκκλησάκι του αγίου Γεωργίου. Οι Τούρκοι της περιοχής το πληροφορήθηκαν και το κατέδωσαν στην Αστυνομία, η οποία έκανε εφόδους. Όμως ο πατήρ πάντα ειδοποιείτο έγκαιρα από καλούς ανθρώπους και πριν έρθη η Αστυνομία, σκορπίζονταν και έκαναν ότι μαζεύουν ξύλα ή ότι απασχολούνται με κάποια άλλη εργασία. Ο π. Ηλίας δήλωνε ευθαρσώς ότι ήταν χριστιανός, και οι άνθρωποι έλεγαν στην Αστυνομία ότι ήταν εργάτες του. Σε κάθε έφοδο των αστυνομικών τον συνελάμβαναν, τον ανέκριναν, τον έκλειναν στην φυλακή, τον χτυπούσαν και τον άφηναν νηστικό. Υπέστη πολλά βασανιστήρια χωρίς να λυγίση, όμως παρέμεινε σταθερός ομολογητής. Όταν έβγαινε από την φυλακή, ενώ ακόμη πονούσε από τα βασανιστήρια, πήγαινε κρυφά κάθε νύχτα στο Εκκλησάκι του και με τους πιστούς τελούσαν την θεία Λειτουργία.

Ήταν ασκητικός και λιτοδίαιτος. Συνήθως το φαγητό του ήταν λίγο ρυζάκι νερουλό η λίγα καρύδια η λίγο λάχανο βραστό. Στα τέλη του έπινε τσάι με παξιμάδι. Κρατούσε τα τριήμερα και το βράδυ έτρωγε μόνο τρία φουντούκια. Νήστευε με ζήλο τις Σαρακοστές. Συχνά πάθαινε γαστρορραγίες και ήταν πολύ αδύνατος. Συνήθισε και τα παιδιά του από μικρά στη νηστεία. Την ημέρα εργαζόταν στο κτήμα του. Καλλιεργούσε λαχανικά και πολλών ειδών καρποφόρα δένδρα, ακόμη και τσάγια.

Ο πατήρ είχε ως ευλογία το δεξί χέρι του παπα-Γιάννη Τριανταφυλλίδη που άγιασε. Επίσης μια ηγουμένη από το Σοχούμ του χάρισε την καρδιά και το δακτυλάκι μιας παιδούλας, ονόματι Μαρίας, που διατηρήθηκαν άφθαρτα μετά την εκταφή της. Το κοριτσάκι αυτό καταγόταν από την Σάντα του Πόντου. Οι γονείς της ήταν πάμπλουτοι αλλά υπερβολικά φιλάργυροι και άσπλαχνοι. Όταν εκοιμήθη η μητέρα της, η μητρυιά εβασάνιζε τη Μαρία και την άφηνε νηστική. Αυτή μοίραζε κρυφά τις νύχτες σε φτωχούς και εγκυμονούσες γυναίκες πολλά υλικά αγαθά. Έδινε ακόμη και το λιγοστό ψωμάκι της σε πεινασμένους και αυτή έμενε νηστική. Εκοιμήθη σε ηλικία δώδεκα χρόνων και στην εκταφή της βρέθηκαν άφθαρτα το δεξί της χέρι και η καρδιά της μέσα σε μύρο. Έβλεπαν πριν στον τάφο της κάθε νύχτα ένα φως που ανεβοκατέβαινε τρεις φορές, και αυτό τους παρακίνησε να κάνουν ανακομιδή, όπότε και βρέθηκε ο τάφος της να ευωδιάζη γεμάτος μύρο.

Όπως υποσχέθηκε ο άγιος Γεώργιος, έδωσε στον παπα-Ηλία το χάρισμα να θεραπεύη ασθενείς. Τους διάβαζε το Ευαγγέλιο, τους σταύρωνε και τους έδινε να ασπασθούν τα λείψανα του Αγίου Ιωάννου του νέου ελεήμονος και της Μαρίας. Σταύρωνε ακόμη και Τούρκους και Αρμενίους οι οποίοι θεραπεύονταν. Για κάποιον είπε ότι θα έλθει από μακρυά αλλά δεν θα γίνει καλά, γιατί δεν έρχεται με πίστη. Έτσι του είπε ο άγιος Γεώργιος και έτσι έγινε.

Ένα ορφανό παιδί, ο Κώστας από την Κριμαία, έπασχε από επιληψία. Τον θεράπευσε ο π. Ηλίας και η κόρη του, η Αγάπη, τον στεφάνωσε. Μια μέρα ο άγιος Γεώργιος του έδειξε στο βουνό ένα λουλούδι που έμοιαζε με μαργαρίτα. Είχε δύο χρώματα, άσπρο και κίτρινο. Του είπε να τα βράζη ξεχωριστά. Τα άσπρα, αφού τα βράσει, να τα δίνη στους άτεκνους άνδρες και το ζουμί από τα κίτρινα στις γυναίκες. Επειδή φοβήθηκε μήπως είναι από τον πειρασμό για να φαρμακώση τους ανθρώπους, έβρασε, ήπιε πρώτα ο ίδιος και, αφού είδε ότι δεν έπαθε τίποτε, το έδινε και στους άτεκνους και τεκνοποιούσαν. Ο ίδιος βάπτιζε τα παιδιά τους.
Η εγγονή του π. Ηλία Μαρία, κόρη της Κάλλης, που ζει ακόμη, θυμάται το εξής περιστατικό: -Κάποια ημέρα ήμασταν έξω στο κτήμα και σκαλίζαμε. Ξαφνικά ακούστηκε από το δρόμο θόρυβος και γαύγιζαν τα σκυλιά. Εμείς δεν βλέπαμε γιατί παρεμβάλλονταν το δάσος. Ο παππούς (π. Ηλίας) μονολογούσε: «Κάτι γίνεται». Μας είπε να μπούμε μέσα στο σπίτι και αυτός κάθησε έξω. Μετά από λίγο φάνηκαν δύο καβαλλάρηδες αγανακτισμένοι και ρωτούσαν: «Ποιος ήταν αυτός με το άσπρο άλογο που μας εμπόδιζε τόση ώρα να έρθουμε; Πού είναι να τον σκοτώσουμε;». Ο παππούς τους είπε να καθήσουν να ξεκουραστούν και τους κέρασε. Ύστερα τους ρώτησε αν τον δουν, θα τον γνωρίσουν, και είπαν «ναι». Τότε τους έφερε την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και αυτοί έκπληκτοι αναγνώρισαν τον καβαλλάρη που τους εμπόδιζε. Συγκλονίστηκαν και βαπτίστηκαν και οι δύο χριστιανοί».

Το ιαματικό χάρισμα του πατρός έγινε γνωστό παντού. Έρχονταν από πολύ μακρυά Αρμένιοι, Γεωργιανοί, ακόμη και Τούρκοι για να θεραπευθούν. Ο παπα-Ηλίας, κοιτάζοντας τους προσεκτικά, προγνώριζε αν θα γίνουν καλά. Καταλάβαινε ποιοι θα θεραπεύονταν και τους το έλεγε. Μετά τους διάβαζε. Όταν όμως «έβλεπε» ότι δεν θα γίνονταν καλά, τους έλεγε να φύγουν. Ο γυιός ενός αξιωματικού του στρατού αρρώστησε βαριά. Οι γιατροί στο Λένιγκραντ και στην Μόσχα τον απογοήτευσαν. Άκουσε για τον παπα-Ηλία και έφερε τον γυιό του στην Μαχμουτία. Ο πατήρ τον κράτησε λέγοντας στον πατέρα: «Επήγαινε στο σπίτι σου ήσυχος. Ο γυιός σου θα μείνει τρεις βδομάδες εδώ. Αν θέλης, να ρχεσαι να τον βλέπης». Κάθε φορά που ερχόταν τον έβλεπε καλύτερα μέχρι που θεραπεύθηκε τελείως.

Εκτός από τα πολλά θαύματα που έκανε προέλεγε γεγονότα που επαληθεύονταν, γιατί είχε το προορατικό χάρισμα. Είπε στην ορφανή Αυγούλα κάποτε: «Κορίτσι μου, Αυγή, αυτόν τον δρόμο που βαδίζεις σ’ αυτόν θα μείνεις και θα βγεις στο τέλος καθαρή. Θα πας στον ουρανό, Χριστού νύμφη. Ρώτησα τον Άη-Νικόλα και μου είπε πως η Αυγή θα πάει Χριστού νύμφη επάνω. Εσύ δεν θα παντρευτείς». Πολλοί την ζήτησαν να την παντρευτούν. Έγινε όμως όπως προέβλεψε ο π. Ηλίας. Ό,τι είχε ο άλλος στην καρδιά του το γνώριζε»( πολλές φορές το έλεγε. Ξεκινούσαν να ‘ρθούν στην Ρωσσία μερικοί από τον Πόντο και αυτός το γνώριζε. Ξεκίνησαν κάποτε τρεις Έλληνες από το χωριό Αχαλσενί για να τον επισκεφθούν. Έχασαν τον δρόμο και νυχτώθηκαν στην ύπαιθρο. Ο π. Ηλίας ανέφερε για τους τρεις που χάθηκαν και μόλις έφθασαν τους είπε: «Καλά ευλογημένοι, πως χάσατε τον δρόμο και ταλαιπωρηθήκατε;».

Έλεγε μερικές φορές: «Σήμερα θα έλθουν οι τάδε, πιστεύουν και θα γίνουν καλά», ή «αυτός που έρχεται δεν πιστεύει και δεν θα γίνει καλά», και γινόταν όπως έλεγε ο π. Ηλίας. Άλλοτε έβλεπε με το χάρισμα του κάποιον που ερχόταν να τον δη και είχε χαθή στο δάσος. Τότε έστελνε ένα γνωστό του στο σημείο που βρισκόταν ο χαμένος, τον εύρισκε και τον έφερνε κοντά του. Είπε κάποτε: «Έρχεται ο Πέτρος και έχει αυτήν την αρρώστια και θα γίνει καλά. Πέντε η ώρα το πρωί θα είναι εδώ», και έτσι έγινε.

Ο φθόνος όμως των ανθρώπων δεν τον άφησε ήσυχο. Ένας εξ αγχιστείας συγγενής του τον κατηγόρησε στους κομμουνιστές ότι κρύβει χρυσαφικά. Είπε ότι με τα θαύματα που κάνει μαζεύει ότι του δίνουν, ενώ ο π. Ηλίας δεν έπιανε χρήματα στα χέρια του. Ήρθαν και ρήμαξαν το σπίτι του, άρπαξαν τα πάντα, ενώ αυτόν και την πρεσβυτέρα του Σωτήρα τους φυλάκισαν. Τον π. Ηλία τον βασάνισαν πολύ γιατί ήταν πιστός, δεν ήξεραν ότι είναι και ιερέας. Τον έβαλαν σ’ ένα λάκκο στενό, τόσο που να μην μπορή να καθήση ούτε να γυρίζη από την μια και την άλλη μεριά. Ουρούσαν και αποπατούσαν πάνω του και τον άφηναν νηστικό.
Όταν το έμαθε ο Ρώσσος Διοικητής της Αστυνομίας, του οποίου είχε θεραπεύσει την γυναίκα, ενήργησε και απελευθέρωσε σ’ ένα μήνα την Σωτήρα και στους τρεις μήνες τον π. Ηλία, το έτος 1938. Του έδωσε ρούχα, χρήματα και τρόφιμα, αλλά ο π. Ηλίας πλέον ήταν πολύ άρρωστος από τις κακουχίες και τα βασανιστήρια που του έκαναν. Είχε αιματουρία από τον προστάτη και πονούσε πολύ.

Όταν κάπως συνήλθε άρχισε πάλι να λειτουργή και να βαπτίζη. Οι λειτουργίες γίνονταν τη νύχτα κρυφά και με προφυλάξεις. Έρχονταν είκοσι -τριάντα πιστοί. Ο π. Ηλίας λειτουργούσε στα ελληνικά με πολλή ευλάβεια και κατάνυξη. Τις νύχτες επίσης έκανε τις βαπτίσεις στο σπίτι κάποιου κιλού Τούρκου, για να μην δίνη υποψίες. Κάποια μέρα βάπτισε τριάντα επτά, που τους αναδέχθηκε η Σωτήρα, και άλλους ενενήντα ενιά με ανάδοχο Την κόρη του Αγάπη (Μαρία μοναχή).

Μια γυναίκα διηγήθηκε πως κάποτε την ώρα που λειτουργούσε ο π. Ηλίας, βγήκε φως από την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και στάθηκε πάνω του. Έκανε συχνά λιτανείες, γιατί προέβλεπε κάποια συμφορά που ερχόταν. Έλεγε: «Από τα ξερά ξύλα καίγονται και τα χλωρά. Από τους αμαρτωλούς καίγονται και οι καλοί», «χωρίς καλά έργα η πίστις νεκρά εστί». Ένα απόγευμα μόλις άρχισε να σκοτεινιάζη, ο εγγονός του π. Ηλία Γιώργος Κυριακίδης, είδε ένα περίεργο φως που άρχισε να ανεβαίνη από το δάσος χαμηλά προς το βουνό που ήταν το σπίτι, και όλο δυνάμωνε. Σαν να πήρε φωτιά όλος ο τόπος και το παιδί άρχισε να κλαίη. Τον ρώτησε ο π. Ηλίας γιατί κλαίει και το παιδί του ανέφερε για το φως. Γέλασε ο πατήρ και του είπε: «Μην κλαις παιδί μου, αυτός είναι ο άη-Γιώργης. Είναι ο καιρός που έρχεται στην Εκκλησία».

Στα τελευταία του χρόνια δεν μπορούσε να περπατήση. Οι συχνές γαστρορραγίες, ο καρκίνος του προστάτη, η αιματουρία τον είχαν καταβάλει αφάνταστα. Σηκωτό τον πήγαιναν στην Εκκλησία. Όλη την μέρα ήταν σαν νεκρός αλλά την ώρα της προσευχής σαν να έμπαινε μια θεία δύναμη στο αδύνατο σώμα του και παρακαλούσε να τον πάνε στον άη-Γιώργη. Διάβαζε επί τρεις ώρες το Μεσονυκτικό και τον Όρθρο, ύστερα λειτουργούσε και κοινωνούσε τους ανθρώπους που έρχονταν από μακρυά μέσα στα χιόνια.
Στις 6 Δεκεμβρίου 1939 ημέρα Παρασκευή, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, άργησε, δεν σηκώθηκε κατά το σύνηθες στις 3. Ο άγιος Νικόλαος τον αγαπούσε πολύ, συχνά του εμφανιζόταν και συνομιλούσαν. Ήρθε λοιπόν εκείνη την ημέρα ο άγιος Νικόλαος λουσμένος σε φως, τον ξύπνησε μ’ ένα θωπευτικό απαλό χτύπημα και γελούσε όλος από ιλαρότητα. Το ίδιο έτος 1939 έφυγαν τα παιδιά του για την Ελλάδα. Ο π. Ηλίας ενέτεινε τους αγώνες του και άρχισε να προετοιμάζεται για την έξοδο του από αυτόν τον κόσμο.

Όταν πλησίασε ο καιρός της κοιμήσεως του, τις τελευταίες μέρες έμεινε κατάκοιτος. Δεν δεχόταν φαγητό, τρεφόμενος από την προσευχή. Την ώρα της κοιμήσεως του, ένα φως κατέβηκε από τον ουρανό και το δωμάτιο του πλημμύρισε από ευωδία. Το δεξί του χέρι έγινε σαν το κερί και μαρτυρούσε τις κρυφές του ελεημοσύνες. Ετάφη κατά την επιθυμία του στην αυλή της Εκκλησίας του αγαπημένου του Αγίου. Δεξιά του αργότερα ετάφη η πρεσβυτέρα του Σωτήρα που κοιμήθηκε το 1963 σε ηλικία 83 ετών και αριστερά του η κόρη του Αγάπη (Μαρία μοναχή).

Από τον τάφο του τις νύχτες έβγαινε φως. Οι στρατιώτες από τα γύρω ρωσσικά φυλάκια το έβλεπαν χωρίς να μπορούν να το εξηγήσουν, και αυτό τους φόβιζε. Κάθε νύχτα στις δώδεκα ακριβώς μεσάνυχτα, έβγαινε το φως από τον τάφο του και έρρεε μύρο. Όσοι χρίονταν από το μύρο, από όποια αρρώστια και αν έπασχαν, αμέσως γίνονταν καλά. Αυτά έγιναν γνωστά και πλέον ήταν τόσοι αυτοί που πήγαιναν να θεραπευθούν στον τάφο του π. Ηλία, που δεν μπορούσαν να κρυφθούν. Έγινε φανερό προσκύνημα.

Τότε ο Διοικητής της Αστυνομίας βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Ήθελε μεν να προστατεύση την Εκκλησία, αλλά η μεγάλη συρροή των πιστών στον τάφο του π. Ηλία δημιουργούσε προβλήματα και η κατάσταση ξέφευγε από τον έλεγχο του, γι’ αυτό αποφάσισε να κάνουν την ανακομιδή των οστών. Άνοιξαν τον τάφο σηκώνοντας την πλάκα και βγήκε φως από τον τάφο. Το λείψανο του παπα-Ηλία ήταν ακέραιο και ευωδίαζε. Το έθαψαν πάλι και απαγόρευσαν στον κόσμο να προσέρχεται στον τάφο. Αργότερα, όταν άλλαξαν τα πράγματα και δόθηκε ελευθερία, οι πιστοί άρχισαν πάλι να πηγαίνουν στον τάφο του π. Ηλία, τον ανακήρυξαν Άγιο στο Βατούμ και έβαλαν την εικόνα του στην Εκκλησία.

Το 1962 Γεωργιανοί Επίσκοποι άνοιξαν πάλι τον τάφο του. Το λείψανο του δεν βρέθηκε. Ο τάφος του είχε συληθή. Μετά την κοίμηση του ανέβλυσε Αγίασμα που θαυματουργεί σε όσους αρρώστους πλύνονται ή πίνουν. Σήμερα στο ναό του Αγίου Γεωργίου λειτουργεί ο δισέγγονος του π. Ηλία, ο π. Αβραάμ Παρασκευόπουλος. Πρεσβίαις του Αγίου Ηλία του Μυροβλήτου, Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

(Ορθόδοξη Πορεία)

Πηγή: (Από το βιβλίο Ασκητές μέσα στον κόσμο, 5η διήγηση, τόμος Α’, Ιερό Ησυχαστήριο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος Μεταμόρφωσης Χαλκιδικής), Τρελλογιάνης, Ορθόδοξη Πορεία

Ἕνα ὁμοσπονδιακὸ δικαστήριο ἐξέδωσε διαταγὴ μὲ σκοπὸ νὰ σταματήσει ἡ κατάσταση ποὺ ἔχει ἐπικρατήσει στὸ Ἰλλινόις, ἀπὸ τὴν ἐπιβολὴ νέου νόμου ποὺ ἀπαιτεῖ κέντρα ἐγκυμοσύνης καὶ γιατρούς, νὰ παραπέμπουν τοὺς ἀσθενεῖς σὲ κέντρα ἀμβλώσεων. Τὸ Ἐπαρχιακὸ Δικαστήριο τῶν ΗΠΑ γιὰ τὴ Βόρεια Ἐπαρχία τοῦ Ἰλινόις ἐξέδωσε ἐντολὴ νὰ σταματήσει τὴν ἐπιβολὴ τοῦ νόμου 1564, τὸ ὁποῖο ἀπαιτεῖ ἀπὸ τὸ προσωπικό της ὑγειονομικῆς περίθαλψης ποὺ ἔχει συνειδησιακὲς ἀντιρρήσεις σὲ ὁρισμένες ὑπηρεσίες ὑγείας νὰ ἐνημερώνει τοὺς ἀσθενεῖς γιὰ τὶς νόμιμες ἐπιλογές τους καὶ νὰ τοὺς παραπέμπει σὲ κέντρα ἀμβλώσεων. Τὸν Σεπτέμβριο, ἡ Συμμαχία γιὰ τὴν Προάσπιση τῆς Ἐλευθερίας (ADF) καὶ οἱ συμμαχικοὶ δικηγόροι, κατέθεσαν ἕνα ὁμοσπονδιακὸ ἔντυπο ἀμφισβητώντας τὸ νόμο, ἐξ ὀνόματος πολλῶν κέντρων ἐγκυμοσύνης. Οἱ ἐνάγοντες ἰσχυρίστηκαν ὅτι ὁ νέος νόμος θὰ ἀπαγόρευε στὶς πεποιθήσεις τους νὰ παραπέμπουν τοὺς ἀσθενεῖς σὲ κέντρα ἀμβλώσεων, λέγοντας ὅτι θὰ τοὺς ἐμπλέκουν στὴν καταστροφὴ τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Ἰσχυρίζονταν ὅτι ἡ ἀπαίτηση αὐτὴ θὰ παραβιάσει τὴ συνταγματική τους ἐλευθερία γιὰ προστασία τοῦ λόγου.

"Ἡ κυβέρνηση εἶναι ἐκτὸς λειτουργίας ὅταν προσπαθεῖ νὰ ἀναγκάσει τοὺς Ἀμερικανοὺς νὰ μεταδώσουν ἕνα μήνυμα ποὺ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὶς πιὸ βαθιὲς πεποιθήσεις τους", δήλωσε ἡ Νομικὴ Σύμβουλος τῆς ADF Elissa Graves, σύμφωνα μὲ τὸ Life News.  

"Ἐπιπλέον, τὸ κράτος δὲν πρέπει νὰ ἀποσπᾶ ἀπὸ τὶς γυναῖκες τὴν ἐλευθερία νὰ ἐπιλέξουν ἕναν γιατρὸ ποὺ ὑποστηρίζει τὴ ζωή. Τὸ δικαστήριο εἶχε δίκιο νὰ σταματήσει τὴν ἐπιβολὴ αὐτοῦ τοῦ νόμου ἐνῶ ἡ δίκη μας προχωρᾶ", πρόσθεσε.

Σύμφωνα μὲ τὴ The Daily Signal, ἡ ἐπαρχία τοῦ Ἰλινόις τροποποίησε τὸ νόμο περὶ ὑγειονομικῆς περίθαλψης τὸ 2016 γιὰ νὰ εἶναι δυνατὴ ἡ ἐπιβολὴ κυρώσεων στοὺς ἐπαγγελματίες τοῦ κλάδου τῆς ὑγείας, στὴν περίπτωση ποὺ ἐκεῖνοι ἀρνοῦνταν νὰ παρέχουν συμβουλὲς σχετικὰ μὲ τὰ «ὑποτιθέμενα» ὀφέλη τῶν ἀμβλώσεων καὶ νὰ παραπέμπουν τοὺς ἀσθενεῖς τους ἀπευθείας σὲ τοπικὰ κέντρα ἄμβλωσης . Ἕνας δικαστὴς εἴχει ἤδη διατάξει προκαταρκτικὴ ἐξέταση μὲ σκοπὸ νὰ ἀπαλλάξει τρία κέντρα ἐγκυμοσύνης ἀπὸ τὸ νόμο.

Παρόμοιες προσπάθειες γιὰ τὴ θέσπιση νόμων ποὺ θὰ ἀπαιτοῦσαν ἀπὸ τὰ κέντρα ἐγκυμοσύνης, ποὺ τάσσονται ὑπὲρ τῆς ζωῆς, νὰ παραπέμπουν τοὺς ἀσθενεῖς σὲ κέντρα ἀμβλώσεων, ἔχουν καταρρεύσει στὴ Νέα Ὑόρκη, στὸ Austin τοῦ Texas στὴ Βαλτιμόρη, στὸ Μέριλαντ καὶ στὴν Κομητεία Μοντγκόμερι.

Κέντρα ἐγκυμοσύνης ποὺ τάσσονται ὑπὲρ τῆς ζωῆς στὴν Καλιφόρνια καὶ τὴ Χαβάη ἔχουν ἐπίσης καταθέσει ἀγωγὲς κατὰ νόμων ποὺ ἀπαιτοῦν ἀπὸ αὐτοὺς νὰ παρέχουν διαφήμιση γιὰ κρατικὰ χρηματοδοτούμενες ἀμβλώσεις καὶ προγράμματα ἀντισύλληψης.

Πηγή: Christian Times, Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ

Σχόλιο Τ.Ι.: Άλλη μια κραυγαλέα απόδειξη για το θράσος και τα ψεύδη όσων τυρρανικώ τω τρόπω προωθούν την πανθρησκεία!

Εδημοσιεύθη την 11ην Ιουλίου 2017 εις την ιστοσελίδα amen.gr «ανακοίνωση των εμπειρογνωμόνων για την εκπόνηση των προγραμμάτων σπουδών στα θρησκευτικά». Την ανακοίνωσι την υπογράφουν μόλις 23 άτομα, μεταξύ των οποίων οι κύριοι Σταύρος Γιαγκάζογλου, Δημήτρης Μόσχος, Μάριος Κουκουνάρας-Λιάγκης, Παντελεήμων Καλαϊτζίδης, Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Γιώργος Στριλιγκάς κ.α. Όλοι αυτοί είναι οι γνωστοί άγνωστοι που είναι μέλη η φίλα προσ­κείμενοι εις τον «ΚΑΙΡΟ», υπεστήριξαν το Κολυμβάριον, ετάχθησαν υπέρ του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών, ενισχύουν την Ακαδημία του Βόλου κ.λπ. Προφανώς απουσιάζει το όνομα του κ. Αγγ. Βαλλιανάτου, διότι θα απετέλει σκάνδαλον, εφ’ όσον συμφώνως προς τας δηλώσεις του Σεβ. Μεσογαίας εκθέσεις του ιδίου εδόθησαν εις τους τρεις Αρχιερείς ως αξιολόγησις του νέου προγράμματος. Επομένως ως πρώτον συμπέρασμα είναι ότι συνεχώς έχομεν να κάνωμεν με τους ιδίους και τους ιδίους, οι οποίοι αν και μειοψηφία έχουν ανελιχθή εις θέσεις, αι οποίαι τους επιτρέπουν να ορίζουν τα πράγματα, καθώς στηρίζονται από τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών, τον Σεβ. Δημητριάδος κ.α.

Η ανακοίνωσις αρχίζει με τον ισχυρισμόν ότι τα νέα προγράμματα είναι το «επιστέγασμα ενός ευρύτερου διαλόγου». Είναι γνωστόν όμως ότι εις αυτόν τον διάλογον αφ’ ενός δεν συμμετείχεν η ΠΕΘ και αφ’ ετέρου ως εδήλωσεν ο Σεβ. Μεσογαίας δεν υπήρξε κατ’ ουσίαν διάλογος εφ’ όσον η Εκκλησία ευρέθη προ ετοίμων παρασκευασμάτων. Την μομφήν επίσης ότι «τα νέα ΠΣ απετέλεσαν έργο μιας μικρής ομάδας θεολόγων», άποψις εν μέρει και του Σεβ. Μεσογαίας, χαρακτηρίζουν ως μονομερή, ενώ είναι γνωστόν ότι τα ίδια πρόσωπα είναι που διαλέγονται εις το ΙΕΠ και προωθούν αυτά τα προγράμματα!

Εν συνεχεία εκφράζουν «την πλήρη ικανοποίησή μας για τη θετική πορεία και έκβαση αυτού του διαλόγου μεταξύ των δύο επιτροπών της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Κρήτης αφενός και του ΥΠΠΕΘ-ΙΕΠ». Έγινεν όντως διάλογος; Ήτο θετική η έκβασις; Αυτά αποπνέει η εισήγησις του Σεβ. Ύδρας όχι όμως του Σεβ. Μεσογαίας! Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι: Αι επιτροπαί απεφάσισαν δηλαδή αντί των δύο Ιεραρχιών Ελλάδος και Κρήτης; Προφανώς δεν ενδιαφέρονται δια την απόφασιν καμίας Ιεραρχίας, διότι όπως είπε και ο υποστηρικτής τους Σεβ. Δημητριάδος «η πολιτεία μόνη αποφασίζει»! Έχουν την Πολιτείαν, δηλ. τον άθεον Πρωθυπουργόν, με το μέρος τους και αυτό αρκεί!

Εντύπωσιν προκαλεί το σημείον εκείνο, εις το οποίον γράφουν ότι «εξαρχής σχεδιάστηκαν (ενν. τα νέα προγράμματα) και κινούνται στον αντίποδα μιας λογικής που προωθεί την αποκλειστικότητα». Αυτό επιβεβαιώνει το πρωτοσέλιδον του Ο.Τ. «ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ», εις το οποίον με παραθέματα από επίσημα γραπτά περί της μεθοδολογίας των νέων θρησκευτικών απεδεικνύαμεν ότι αυτά θα καλλιεργούν εις τους μαθητάς την άποψιν ότι δεν υπάρχει αποκλειστικότης της αληθείας εις την Ορθοδοξίαν! Δι’ αυτό και οι ίδιοι απορρίπτουν παντελώς την ιδέαν, ως συνεχίζει η ανακοίνωσίς τους, ότι δεν πρόκειται δια εργαλείον «συγκρότησης εθνικής ταυτότητας η θρησκευτικής κατήχησης». Προφανώς επιθυμούν ένα μάθημα θρησκευτικών, το οποίον θα απαρτίζεται από ποικίλες ενδιαφέρουσες γνώσεις ομοιοτήτων μεταξύ Ορθοδοξίας και θρησκειών, μία χοάνη θρησκευτικών πληροφοριών!

Το ενδιαφέρον έλκει ιδιαιτέρως η απόρριψις εκ μέρους τους της απόψεως ότι το νέο μάθημα είναι «μία άλλη προσέγγιση στην πολιτισμική και εθνοτική διαφορετικότητα». Βεβαίως κανείς δεν συμφωνεί ότι έτσι θα πρέπη να είναι, ωστόσο η φράσις αυτή ανήκει εις το επίσημον ανακοινωθέν του ΙΕΠ της 29ης Ιουνίου και ανηρτήθη εις την επίσημον ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας! Επομένως επειδή δεν είναι δυνατόν να μη συμφωνή ο κ. Γιαγκάζογλου με τον εαυτόν του, είτε η παρούσα διαφωνία είναι προσχηματική η τελικώς το νέον πρόγραμμα εξυπηρετεί τα σχέδια της αριστεράς κυβερνήσεως! Πάντως ο,τι και να ισχυρίζωνται οι «εμπειρογνώμονες» το Υπουργείον είπεν εναργώς ότι τα νέα προγράμματα υπηρετούν «μία άλλη προσέγγιση στην πολιτισμική και εθνοτική διαφορετικότητα»! Πως το ΙΕΠ κατέληξεν εις αυτό το συμπέρασμα; Είτε ο κ. Γιαγκάζογλου έταζεν εις τον Υπουργόν ότι αυτό θα υπηρετούν τα νέα προγράμματα είτε η ανακοίνωσις του ΙΕΠ αποτελεί ένα ψέμα. Αν ισχύη το δεύτερον, τότε οι «εμπειρογνώμονες» οφείλουν όχι με μισόλογα, αλλά ευθαρσώς να διακηρύξουν ότι ο Υπουργός ψεύδεται. Βεβαίως, δεν θα το πράξουν λόγω συμφέροντος… Αν ισχύη το πρώτον, τότε επιβεβαιώνεται η διγλωσσία και καταρρίπτεται η φερεγγυότης όλων όσων γράφουν, ακόμη και εις το παρόν ανακοινωθέν τους οι «εμπειρογνώμονες», με αποτέλεσμα να μη μπορή κανείς να βασισθή εις όσα λέγουν, δια να μας πείσουν ότι το μάθημα είναι άριστον, καθώς κάθε λέξις τους ίσως είναι προϊόν απλώς υποκρισίας. Ο κ. Γεράσιμος Κουζέλης γνωρίζει άραγε ότι διαφωνούν με το επίσημον ανακοινωθέν του ΙΕΠ η μήπως εμπλέκεται και ο ίδιος;

Εγείρουν ένα επιχείρημα έωλον: «τα νέα ΠΣ προσβλέπουν πρωτίστως να καταστήσουν σταδιακά τους μαθητές… πρόσωπα, που θα γνωρίζουν σε εύρος και βάθος κυρίως την ορθόδοξη πίστη και κληρονομιά αλλά και, σε ένα βαθμό, πτυχές της πίστης και της παράδοσης και των άλλων θρησκειών του κόσμου». Πρώτον, επιβεβαιώνουν τας απαραδέκτους ποσοστόσεις, ως τα θρησκευτικά να είναι τσελεμεντές! Δεύτερον πως είναι δυνατόν να ισχυρίζωνται ότι οι μαθηταί θα γνωρίσουν εις «εύρος και βάθος» την ορθόδοξον πίστιν, αλλά να καταφέρωνται εναντίον της κατηχήσεως; Τρίτον, ως διαφαίνεται η Ορθοδοξία αντιμετωπίζεται ως μία εκ των θρησκειών. Οι ίδιοι προ πολλού μας κάνουν κηρύγματα ότι η Ορθοδοξία είναι Εκκλησία και όχι θρησκεία και τώρα υποστηρίζουν ότι η πίστις θα διδάσκεται ως γνωστικόν μέγεθος!

Δυστυχώς παρατηρούμεν ότι εν συνεχεία το κείμενον αφήνει αιχμάς εναντίον της μέχρι σήμερα διδασκαλίας. Χαρακτηριστικά γράφουν ότι τα νέα θρησκευτικά «επιδιώκουν να προετοιμάσουν αυριανούς πολίτες που θα εργάζονται για την ενότητα και τη συνοχή της κοινωνίας», εννοούντες ότι μέχρι τώρα προωθείτο η «αποκλειστικότητα», η οποία έβγαζε πολίτας που εδίχαζαν την κοινωνίαν; «Τα νέα ΠΣ δεν αναπαράγουν το αδόκιμο –και βολικό για κάποιους λίγους- σχίσμα μεταξύ κοινωνίας και Εκκλησίας, μεταξύ «βεβήλου» και «ιερού»»! Είναι δυνατόν να εκτοξεύωνται παρόμοιαι συκοφαντίαι εναντίον συναδέλφων τους και όλων των αντιδρώντων εις τα νέα προγράμματα;

Αποκαλύπτουν όμως τας προθέσεις τους: «κατανόηση διαχρονικών ερωτημάτων, πνευματικών κατορθωμάτων και συλλογικών προσδοκιών που ριζώνουν στη θρησκευτική πίστη… ο πολιτισμός με τις ποικίλες θρησκευτικές εκφράσεις και προεκτάσεις του έχει κεντρική θέση»! Τα ίδια επεκαλέσθη προσφάτως και ο Σεβ. Ν. Ιωνίας ότι η διδασκαλία περί θρησκευτικού φαινομένου είναι το άπαν! Η Ορθοδοξία είναι μία έκφανσις του θρησκευτικού φαινομένου! Το ομολογούν κατωτέρω, όπου τα νέα θρησκευτικά «στοχεύουν και στη γνωριμία με το θρησκευτικό φαινόμενο στο σύνολό του». Πουθενά δεν υπάρχει έστω και έμμεσα η ιδέα ότι η Ορθοδοξία είναι η αλήθεια, είναι η  πρα­γματική αποκάλυψις του Θεού, είναι η μόνη βεβαία οδός σωτηρίας. Αν αυτό είναι η βάσις της ουσίας της Ορθοδόξου πίστεως, πως ισχυρίζονται ότι θα γνωρίσουν οι μαθηταί εις «εύρος και βάθος» αυτήν, όταν δεν θα τονίζωμεν εις τα παιδιά ότι μία είναι η αλήθεια; Μία πονηρία που κάνουν είναι να λέγουν ότι «μα φυσικά δεν είμαστε όλοι το ίδιο», εννοούντες όμως ότι όλες οι θρησκείες έχουν διαφορετικάς παραδόσεις, ήθη και έθιμα· λέξιν όμως δια την μόνην αλήθειαν!

Τέλος υποστηρίζουν ότι οι μαθηταί θα έρχωνται «σε μία αδιαμεσολάβητη σχέση με τις πηγές και τις αυθεντικές εκφράσεις τόσο της χριστιανικής παράδοσης, όσο και των λοιπών θρησκειών». Είναι τραγικόν να λέγεται τοιούτον ψέμα περί αμεσολαβήτου επαφής με πηγάς. Τα μεταφρασμένα κείμενα (διότι έτσι δίδονται εις τους φακέλους) και η εκλεκτική επιλογή αποσπασμάτων είναι «αδιαμεσολάβητη» επαφή; Επίσης τι εννοούν, αυθεντική έκφρασις της χριστιανικής παραδόσεως; Κείμενα του Λουθήρου η του Πάπα ανήκουν εις την αυθεντικήν έκφρασιν της χριστιανικής παραδόσεως; Πως προηγουμένως λέγουν ότι δεν θα περιορίσουν εις το παρελθόν το μάθημα και τώρα ομιλούν περί πηγών;

Δια να μη μακρυγορούμεν τα πράγματα είναι απλά. Το Υπουργείον, εφ’ όσον το κατευθύνουν πολιτικοί, μπορεί να ζητή ο,τιδήποτε και προκειμένου οι «εμπειρογνώμονες» να είναι αρεστοί (ταυτοχρόνως εις τους υπολοίπους λέγουν ότι «κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να σώσουμε το μάθημα») κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνσιν. Το ζήτημα είναι τι επιδιώκει η Εκκλησία από το μάθημα; Αν επιθυμή τα παιδιά να διδαχθούν το θρησκευτικόν φαινόμενον, τότε να μας το ανακοινώση με την ψήφον της η Ιεραρχία και να αναλάβη την ευθύνην. Αν πάλιν θέλη να διδαχθούν τα παιδιά μας την Ορθόδοξον πίστιν, τότε να μη ευρίσκη ως δικαιολογίαν ότι «είμαστε αδύναμοι απέναντι στην Πολιτεία, η οποία κάνει ο,τι θέλει», αλλά να τονίση ευθαρσώς ότι «ας κάνη η Πολιτεία ο,τι θέλει, αλλά εμείς είμαστε εναντίον αυτού του συνονθυλεύματος των νέων θρησκευτικών». Τι κάνει η Διοικού­σα Εκκλησία: προκειμένου να εξασφαλίση διορισμούς ιερέων, πώλησιν οικοπέδων και υποσχέσεις ότι δεν θα θιγούν τα οικονομικά της, ανταλάσσει τα παιδιά με τα συμφέροντα, διότι αν αντιταχθή θα εύρη την Πολιτείαν απέναντί της. «Η ευτυχία πολλές φορές στοιχίζει περισσότερο από όσο αξίζει», τάδε έφη Τάκιτος.

Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος

Ο αγαπημένος μακαριστός Γέροντας παπα-Ισαάκ ο Λιβανέζος με τον σημερινό του διάδοχο παπά-Ευθύμιο.

Τό περιεχόμενο τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν κατάφερε τά τελευταῖα χρόνια νά γίνει ἡ ἀποκλειστική σχεδόν ἀπασχόληση τῶν θεολόγων καθηγητῶν, πολλῶν ἱεραρχῶν καί πλήθους ἄλλων προσώπων, πού ἐνδιαφέρονται καί πονᾶνε γιά τό θέμα.

Ἠ ἀνεκτίμητη ἀξία γιά τό μέλλον τοῦ Γένους μας ἑνός μαθήματος θρησκευτικῶν μέ Ὀρθόδοξο ἀποκλειστικά προσανατολισμό ἀποδεικνύεται ἀπό τήν λυσσώδη ἐμμονή κάθε ἀντίχριστου καί ἀφελληνισμένου παράγοντα, ὄχι ἁπλά νά τό καταργήσουν, ἀλλά νά τό διδάξουν στά παιδιά μας ἀνακατεμένο μέ τά δηλητήρια τῆς πανθρησκείας καί τοῦ οἰκουμενισμοῦ.

Τούτη, ὅμως, τήν ἱστορική καί κρίσιμη περίοδο στανικῆς ἐπιβολῆς τῆς παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τί μᾶς συμφέρει ὡς λαό νά βάλουμε πρῶτο; Τό βιβλίο τῶν θρησκευτικῶν ἤ τήν ἀκεραιότητα τῆς Ὀρθοδοξίας μας;

Νά πέσουμε ὅλοι μας μέ τά μοῦτρα πάνω στήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματος τῶν θρησκευτικῶν, πού εἶναι μέν σοβαρότατο, ἀλλά συνιστᾶ τό μέρος ἤ νά δώσουμε τήν πρωτιά στόν ἀγῶνα ὑπέρ τοῦ ἀνόθευτου τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, πού εἶναι τό ὄλον καί τό πᾶν;

Ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι οἱ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας κάνουν πίσω καί τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στά σχολεῖα ἀποφασίζεται τελικά νά διδάσκεται μέ περιεχόμενο ἀποκλειστικά ὀρθόδοξου δογματικοῦ καί ἐκκλησιολογικοῦ προσανατολισμοῦ.

Νά γίνει, δηλαδή, μάθημα κατηχουμένων στήν Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων.

Στήν ὑποθετική αὐτή ἐξέλιξη -βέλτιστη ἐκδοχή γιά ἕναν συνειδητά Ὀρθόδοξο λαό- γίνεται φανερό, ὅτι γιά τήν περίπτωση τήν δική μας (τῶν Ἑλλήνων τοῦ 2017) ἀνακύπτουν τρία, τοὐλάχιστον, ἐνώδυνα ἐρωτήματα.

Πρῶτον: Ποιοί καί πόσοι, ὄντως πιστοί καί ἐνάρετοι καθηγητές θεολόγοι, θά ἀναλάβουν τό ἔργο τῆς διδασκαλίας τῶν νέων βιβλίων;

Δεύτερον: Ποιοί καί πόσοι μαθητές, θά ἐπιδείξουν καλή διάθεση οἱ ἴδιοι καί θά ἐνθαρρυνθοῦν ἐμπράκτως ἀπό τό σπίτι τους ὥστε, νά καταστοῦν πρόθυμοι ἀκροατές ἑνός λόγου, πού σώζει μέν, ἀλλά ἀπαιτεῖ ξεβόλεμα καί ἀσκητική;

Καί τό τρίτον, ἴσως καί τό σημαντικότερο: Ποιοί θά εἶναι οἱ συγγραφεῖς αὐτῶν τῶν νέων σχολικῶν βιβλίων Ὀρθόδοξης κατήχησης; Θά εἶναι διδάσκαλοι τοῦ Θείου Λόγου ‘’ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις ἡμῶν Πατράσι’’ ἤ κάποιοι γνωστοί οἰκουμενιστές, παραδομένοι στά πανθρησκειακά κελεύσματα τοῦ λεγόμενου ΠΣΕ;

Ἔτσι τά δύο ὑπό συζήτηση μεγέθη, τό περιεχόμενο τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἀφ’ ἑνός καί τό ἀνόθευτον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἀφ’ ἑτέρου, μπαίνουν ἀναπόφευκτα σέ σύγκριση ἀξιακή.

Ἐάν ἡ πολυτίμητη Ὀρθοδοξία μας, γιά λόγους τάχα συμμόρφωσης μέ τίς ἐπιταγές του παγκοσμίου συμβουλίου ‘’ἐκκλησιῶν’’, ἀλλοιωθεῖ καί γίνει ἕνα μέ τό σκουπιδαριό τῆς Δυτικῆς Βαβέλ -ὅπως τό βιώνουμε καθημερινά ἀπό τό Κολυμπάρι καί μετά- τότε τί νόημα μπορεί νά ἔχει ἡ σχολική χρήση ἕνός ἐγχειριδίου Ὀρθοδόξου κατηχήσεως;

Ἐάν προηγηθεί ἡ περιφρόνηση τῆς Πίστεως τῶν Ἁγίων μας Πατέρων -ὅπως ἀπροκάλυπτα πλέον ἐπιχειρεῖται τελευταίως, καί μάλιστα διά χειρῶν καί λόγου πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν μας ἀξιωματούχων- τότε ποιά παιδιά καί ποιοί γονεῖς θά συγκινηθοῦν ἀπό ἕνα βιβλίο θρησκευτικῶν, ἀμιγῶς Ὀρθόδοξου χαρακτῆρα;

Ἐάν λαός καί διοικοῦσα ἐκκλησία προσχωρήσουν ὁλοκληρωτικῶς στήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας, τότε ποιοί θά εἶναι ἐκεῖνοι, πού θά προτείνουν καθαρόαιμους Ὀρθοδόξους συγγραφεῖς σχολικῶν βιβλίων, ‘’ἑπομένους τοῖς Ἁγίοις ἡμῶν Πατράσι’’;

Τί προέχει, λοιπόν, τούτη τήν δύσκολη ὥρα, γιά τήν σωτηρία τῶν ψυχῶν μας, ἀλλά καί γιά τήν ἀπολύτρωση τοῦ Γένους μας ἀπό τά δεινά τῶν κατοχικῶν δυνάμεων; Τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν αὐτό καθ’ αὐτό ἤ ἡ γλυκυτάτη καί σωτηριώδης Ὀρθοδοξία μας;

Τί ἔχει μεγαλύτερη ἀξία γιά τό παρόν καί τό μέλλον τοῦ Γένους μας; Ἡ συγγραφή ἁπλά καί μόνον ἑνός καλοῦ σχολικοῦ βιβλίου ‘’θρησκευτικῆς ἀγωγῆς’’ ἤ ἡ ἀγωνιστική ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως τῶν Ἁγίων μας Πατέρων καί ἡ διαφύλαξή της ἀπό τίς δαιμονικές παγίδες τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ;

Ἐάν πάνω ἀπ’ ὅλα κρατήσουμε τήν Πίστη μας ἀνόθευτη καί Πατερικῷ τῷ τρόπῳ (μέ Σύνοδο τῷ ὄντι Οἰκουμενική) κρατήσουμε ἀποστάσεις ἀσφαλείας ἀπό ὅλους τούς ἀμετανόητους αἱρετικούς, πού μέ δική μας ἀβελτηρία παριστάνουν σήμερα τίς ‘’ἀδελφές ἐκκλησίες’’ καί τούς ‘’ἄλλους κλάδους’’, τότε τά πάντα στήν ζωή μας θά δρομολογηθοῦν κατά Θεόν. Τότε τά πάντα θά λάβουν τήν σειρά τους καί θά λειτουργηθοῦν θεαρέστως καί σωτηριωδῶς. Τότε καί τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν θά βρεῖ τήν λύση του, κατά τρόπο μάλιστα πού θά ἁρμόζει σέ ἕναν ἱστορικό Ὀρθόδοξο λαό σάν καί τόν δικό μας.

Μέ Πίστη, ὅμως, ἀλλοιωμένη, μέ Ὀρθοδοξία ὑποταγμένη στόν πάπα καί στό λεγόμενο ΠΣΕ, τί ἀξία μπορεῖ νά ἔχει γιά τήν σωτηρία μας ἕνα σχολικό βιβλίο θρησκευτικῶν ἀπό μόνο του, ὅσο ἄρτιο καί νά εἶναι;

Συνεπῶς ὀφείλουμε νά δώσουμε προτεραιότητα στόν ὑπέρ τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως ἀγῶνα. Ἄς μή μᾶς ξεγελάει ὁ πονηρός μέ τά δευτερεύοντα καί ἀφήνουμε στήν μπάντα τά πρῶτα καί καίρια.

Πῶς ἀλλιῶς, αὐτή ἡ ἔρημη ἀπό ἁγνό πατριωτισμό καί ἀνόθευτη Ὀρθοδοξία Πατρίδα, θά τά καταφέρει νά ξαναβλαστήσει ‘’βοτάνη’’ ἀρετῆς καί νά ξανακαρπίσει ἔτσι ἡ Σοφία τῶν Προγόνων μας καί ἡ ἀσκητική τῶν Ἁγίων μας Πατέρων;

26.7.2017