Πῶς νά μή χαιρόμαστε καί νά μήν αἰσιοδοξοῦμε μέ τά μικρά καί μεγαλύτερα θαύματα, πού βλέπουμε νά συντελοῦνται κάθε μέρα μπροστά στά μάτια μας;
Πῶς νά μή δοξάζουμε τόν Θεό, ὅταν, μετά ἀπό 44 ὁλόκληρα χρόνια ἐθνομηδενιστικῆς καί γενικότερα κατεδαφιστικῆς τῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους μας προπαγάνδας, μέ τήν ὑποστήριξη τοῦ «βαρέος πυροβολικοῦ» τῶν ΜΜΕ καί τῆς διαφήμισης, βλέπουμε δεκαπεντάχρονα ἀγόρια καί κορίτσια, μαθητές Γυμνασίου καί Λυκείου, νά διαδηλώνουν μέ καλό πάθος γιά τή Μακεδονία μας καί νά ἐπιδίδουν Ψηφίσματα (ὅπως π.χ. στόν Δήμαρχο Πτολεμαΐδος στίς 23.11.2018), ὅπου λένε ὅτι «μᾶς πονάει ἡ οἰκονομική κρίση, ἀλλά πιό πολύ μᾶς πονάει ἡ προδοσία τῆς Μακεδονίας μας»;
Πῶς νά μήν δοκιμάζουμε τήν πιό εὐχάριστη ἔκπληξη, ὅταν βλέπουμε τόν πατέρα τοῦ λεβέντη Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα, πού θυσιάστηκε γιά τήν ἑλληνική σημαία καί τήν ἑλληνικότητα τῆς αἱματοβαμμένης Βορείου Ἠπείρου μας, ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 2018, νά δηλώνει ὅτι δέν τόν πειράζει τόσο πού ἔχασε τόν γιό του ὅσο τόν πειράζουν οἱ δηλώσεις Πάγκαλου καί Φίλη, πού ἀμφισβητοῦν τήν ἑλληνικότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου;
Ὅταν βλέπουμε ὅλα τά πανελλαδικῆς ἐμβέλειας Μ.Μ.Ε., ἐκτός ἀπό τήν ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις κρατικοδίαιτη Ε.Ρ.Τ., νά μιλοῦν γιά τόν Κατσίφα χρησιμοποιώντας τόν ὅρο «Βόρειος Ἤπειρος», ὁ ὁποῖος μέχρι προχθές ἦταν ἀπαγορευμένος ἀπό τήν ἀριστερή προπαγάνδα;
Πῶς νά μήν ἀναγαλλιάζει ἡ ψυχή μας μπροστά στή φωτογραφία τῆς ἑλληνικῆς σημαίας, πού ὕψωσε μέ ἐθνική ὑπερηφάνεια μιά γυναίκα στό καμμένο ἀπό τή φονική πυρκαγιά στό Μάτι Ἀττικῆς σπίτι της ἀνήμερα τῆς ἐθνικῆς μας ἑορτῆς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου;
Ἤ μπροστά στή φωτογραφία τῆς σύγχρονης Μπουμπουλίνας, Εὐρωβουλευτοῦ ἀπό τήν Κύπρο Ἑλένης Θεοχάρους, καθηγήτριας Ἰατρικῆς τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ἡ ὁποία σκύβει μέ ταπείνωση καί φιλάει τό χέρι μιᾶς σεβάσμιας Βορειοηπειρώτισσας κατά τήν ἀναστάσιμη κηδεία τοῦ νέου ἐθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα στούς Βουλιαράτες τῆς Βορείου Ἠπείρου, τήν Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2018 ὑπό συνθῆκες κοσμοπλημμύρας!
Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική Ἑλλάδα, «ἡ Ἑλλάδα πού ἀντιστέκεται, ἡ Ἑλλάδα πού ἐπιμένει». Ἡ Ἑλλάδα στήν ὁποία ἀνήκει τό αὔριο. Καί ὅσο καί ἄν προσπαθοῦν οἱ προδότες καί δοσίλογοι, αὐτό πλέον δέν κρύβεται.
Ἔτσι λοιπόν μέ αἰσιοδοξία καί ἀποφασιστικότητα «γερά-γερά στά χνάρια τοῦ Μελᾶ» (σύνθημα τῶν συλλαλητηρίων καί τῶν μαθητικῶν καταλήψεων γιά τή Μακεδονία μας), γιά νά κάνουμε τό ὄνειρο πραγματικότητα.
Νά φέρουμε πιό κοντά τήν ξαστεριά.
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Πηγή: Περιοδικό "Παρακαταθήκη", τεύχος 122
Όταν η Αλ Κάιντα χτύπησε τους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, οι αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ, για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο να δεχτούν στο μέλλον μια ανάλογης βαρύτητας και έκτασης τρομοκρατική επίθεση, δεν αρκέστηκαν να κάνουν οι ίδιες διάφορα σενάρια, αλλά παρήγγειλαν ακόμα και σε σεναριογράφους ταινιών και τηλεοπτικών σειρών του Χόλιγουντ να γράψουν και να φανταστούν σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα σύγχρονα κράτη που θέλουν να επιβιώσουν, κάνουν σενάρια για τις πιθανές εξελίξεις σε ζητήματα που τα αφορούν.
Όσον αφορά την πατρίδα μας, ένα σενάριο που είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια, είναι αυτό της Μεγάλης Αλβανίας. Και λέμε ότι είναι πολύ πιθανό, γιατί υπάρχουν ενδείξεις και στοιχεία που δείχνουν ότι το κράτος της Αλβανίας, αλλά και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, έχουν εθνικό σχέδιο για τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας.
Σε τι συνίσταται αυτό το σχέδιο; Στη συνένωση σε πρώτη φάση της Αλβανίας με το Κοσσυφοπέδιο, και σε δεύτερη φάση με το Τέτοβο της πΓΔΜ. Μάλιστα, για να μην υπάρχουν μειονοτικά προβλήματα όταν γίνει αυτό, ήδη έχουν αρχίσει διεργασίες και επαφές για «διευθέτηση» των συνόρων μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου, ούτως ώστε τα εδάφη της αποσχισθείσας περιοχής που κατοικούνται από Σέρβους να περάσουν στην κυριαρχία της Σερβίας, και το αντίστροφο, δηλαδή περιοχές της Σερβίας που κατοικούνται από Αλβανούς να περάσουν στο Κοσσυφοπέδιο.
Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στο ζήτημα αυτό είναι η δήλωση που έκανε πολύ πρόσφατα ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της προεδρίας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της αποσχισθείσας περιοχής Χασίμ Θάτσι: «Τώρα είναι η ώρα το Κόσοβο και η Σερβία να καταλήξουν σε μια συμφωνία», ενώ λίγο αργότερα ανέφερε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο twitter:
«Οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να βοηθήσουν αμφότερα τα μέρη να επιτύχουν αυτόν τον ιστορικό στόχο».
Ο Θάτσι με τη σειρά του έγραψε: «Συμφωνήσαμε ότι υπάρχει μια ιστορική ευκαιρία στο διάλογο, που δεν πρέπει να χάσει καμία από τις δύο χώρες [Κόσοβο και Σερβία]. Αυτό θα βοηθήσει την προσπάθεια της πρώην επαρχίας της Σερβίας να ενταχθεί στο NATO, στην ΕΕ και στον ΟΗΕ».
Να σημειωθεί ότι η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χέδερ Νάουερτ, μετά τη συνάντηση του Θάτσι με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, που είχε γίνει την προηγούμενη ημέρα, τόνισε ότι ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας ενθάρρυνε το Κόσοβο να «εκμεταλλευτεί αυτήν τη μοναδική ευκαιρία για να καταλήξει σε μια ιστορική, ολοκληρωμένη συμφωνία εξομάλυνσης των σχέσεών του με τη Σερβία» βάσει της διαδικασίας διαλόγου στην οποία μεσολαβεί η ΕΕ, σημειώνοντας την ανάγκη ενσωμάτωσης των δυο χωρών στην κοινότητα των εθνών της Δύσης.
Δεν πρέπει να θεωρείται δε τυχαίο το γεγονός ότι αμέσως μετά ακολούθησε συνάντηση του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα με τον Κοσοβάρο «ομόλογό» του, Χαραντινάι, στην πόλη Πέζα του Κοσσυφοπεδίου, στην οποία ενέκριναν την απόφαση για τη σύνταξη ενός κοινού στρατηγικού κειμένου για την ενοποίηση των Αλβανών μέχρι το 2025.
Φυσικά να σημειώσουμε ότι έχουν γίνει και άλλα πολλά βήματα, που όλα δείχνουν ότι σταδιακά θα δούμε το Κοσσυφοπέδιο να ενσωματώνεται στην Αλβανία, για να ακολουθήσει μια αντίστοιχη διαδικασία με το Τέτοβο. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι έχει αρχίσει η οδική ένωσή τους με τον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο Δυρράχιο-Κούκες R7, συνολικού μήκους 307 χλμ, η ενοποίηση του ηλεκτρικού δικτύου, του εκπαιδευτικού συστήματος κτλ.
Ο Ράμα στην ως άνω συνάντηση δήλωσε ότι το 2019 θα προχωρήσει η συμφωνία τελωνειακής ένωσης Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου, καθώς και έκδοση κοινών αδειών οδήγησης και άλλων επίσημων εγγράφων το πρώτο εξάμηνο του 2019.
Αυτά όσον αφορά τα σχέδια ένωσης Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου.
Όσον αφορά το Τέτοβο, την επαρχία της πΓΔΜ όπου οι Αλβανοί αποτελούν πλειονότητα, η «προάσκηση» της ανεξαρτητοποίησης έγινε στα τέλη Ιανουαρίου του 2001, με την ένοπλη εξέγερση που διήρκεσε περίπου δύο μήνες, η οποία απέδωσε πολιτικούς καρπούς με την αύξηση της επιρροής των δύο αλβανικών κομμάτων στην πολιτική πραγματικότητα της γειτονικής χώρας.
Στο πλαίσιο ενός σεναρίου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το επόμενο βήμα μετά την ένωση Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου είναι η ενσωμάτωση του Τέτοβου και η δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, που θα ξεπερνά σε πληθυσμό τα πέντε εκατομμύρια.
Το τι σημαίνει αυτό για τις ισορροπίες στην περιοχή, είναι αντικείμενο άλλου σημειώματος. Πριν όμως δούμε αυτό, υπάρχει κάτι πιο επείγον, που ζητεί επειγόντως απαντήσεις.
Οι Αλβανοί διεκδικούν και επικαλούνται το δικαίωμα να ενώσουν τις περιοχές που βρίσκονται εκτός της αλβανικής επικράτειας με κύριο ίσως και μοναδικό επιχείρημα ότι στις περιοχές αυτές οι Αλβανοί αποτελούν πλειονότητα. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, υπάρχει το ενδεχόμενο ακριβώς το ίδιο επιχείρημα να επικαλεστούν και οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι έχουν και ένα επιπλέον επιχείρημα, ότι εκτός από πλειονότητα είναι και ιστορικός λαός της περιοχής αυτής, κάτι που δεν μπορούν να επικαλεστούν οι Αλβανοί για το Κοσσυφοπέδιο και το Τέτοβο.
Επειδή οι Αλβανοί έχουν εθνικό σχέδιο, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, για να αποφύγουν αυτό το ενδεχόμενο έχουν αρχίσει εδώ και χρόνια να εφαρμόζουν πολιτική εξαλβανισμού κρίσιμων πόλεων και περιοχών, δήμευσης και οικειοποίησης περιουσιών που ανήκουν σε παραδοσιακά ελληνικές περιοχές, και άσκησης τρομοκρατίας στους Έλληνες της Β. Ηπείρου σε άτομα που θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν στη διεκδίκηση αυτονομίας ή ένωσης με την Ελλάδα.
Οι δολοφονίες Γκούμα και Κατσίφα γι’ αυτό έγιναν. Αποτελούν έργο του αλβανικού βαθέος κράτος και έχουν ως στόχο να κάμψουν το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.
Να το ξαναγράψω: αυτό είναι ένα σενάριο, πάνω στο οποίο πάντως αξίζει να εργαστούν οι εγκέφαλοι των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, για να μην βρεθούμε για άλλη μια φορά πίσω από τα γεγονότα.
*Σημείωση: Όσο για το τι σημαίνουν αυτά για το μέλλον της ΠΓΔΜ και ειδικά η απόσχιση του Τετόβου και η ένωσή του με την Αλβανία, αυτό είναι ένα άλλο σενάριο, που θα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο...
Πηγή: Κυριακάτικη Δημοκρατία, Pontos-news
Η Εκκλησία του Θεού δεν έχει μείνει χωρίς ποιμένα, μολονότι την έχουν κατατοξεύσει· και «πύλαι άδου» δεν έχουν καταφέρει να την καθυποτάξουν· ούτε ανέχεται να κάμνει κάτι και να λέγει αντίθετα προς τους καθιερωμένους («κειμένους») όρους και νόμους. Όμως πολλοί ποιμένες ποικιλοτρόπως έγιναν άφρονες. Διότι και συνόδους εσυγκρότησαν μεγάλες και πολυπληθείς, και θεώρησαν τους εαυτούς τους ότι είναι Εκκλησία Θεού, και φρόντισαν να φαίνονται ότι υπερασπίζονται τους «κανόνες», στην πράξη όμως εστρέφονταν εναντίον των κανόνων. Λοιπόν, Σύνοδοι δεν είναι όταν μαζεύονται απλώς ιεράρχες και ιερείς, έστω και αν είναι πολλοί. Διότι είναι καλύτερο, λέγει ο λόγος του Θεού, να είναι ένας που κάνει το θέλημα του Κυρίου, παρά μυριάδες που το παραβαίνουν.
Η Σύνοδος λοιπόν πρέπει να γίνεται εν ονόματι Κυρίου με ειρήνη και με τήρηση των «κανόνων» και οι καταδικαστικές και οι αθωωτικές αποφάσεις να μην λαμβάνονται όπως τύχει, αλλά όπως ορίζει η αλήθεια και οι «κανόνες» και οι γνωρίζοντες την ακρίβεια. Διότι ο λόγος του Θεού δεν μπορεί, από τη φύση του, να δένεται και να ορίζεται όπως θέλει ο καθένας. Και στους ιεράρχες σε καμία περίπτωση δεν έχει δοθεί εξουσία να παραβαίνουν τους «κανόνες», παρά μόνο να συμβαδίζουν με όσα έχουν γίνει αποδεκτά και έχουν αναγνωρισθεί, και να ακολουθούν τους πριν από αυτούς Πατέρες. Δεν επιτρέπεται λοιπόν ούτε η δική μας τοπική Εκκλησία ούτε καμία άλλη, να κάμνει κάτι παραβαίνοντας τους κείμενους νόμους και «κανόνες». Διότι, αν γινόταν αυτό, το Ευαγγέλιο θα ήταν κενό και οι κανόνες άχρηστοι· οπότε κάθε επίσκοπος κατά την διάρκεια της αρχιεροσύνης του, επειδή θα του ήταν επιτρεπτό να ενεργεί με τους ομόφρονές του όπως θα ήθελε, θα ήταν ένας νέος Ευαγγελιστής, και ένας άλλος Απόστολος και άλλος Νομοθέτης!! Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό· διότι έχουμε παραγγελία από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, αν κάποιος διδάσκει η μας προστάζει να κάνουμε κάτι αντίθετο προς αυτό που παραλάβαμε, που να είναι δηλ. αντίθετο προς τους «κανόνες» των κατά καιρούς οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αυτός να μην είναι αποδεκτός στην Εκκλησία και να μη λογαριάζεται μεταξύ των αγίων χριστιανών.
Σ΄ αυτούς τους χρόνους που ζούμε, που ο Χριστός διώκεται, όποιος έχει κάποιο εκκλησιαστικό αξίωμα και ξεχωρίζει για τη χριστιανική Του γνώση, οφείλει να διακρίνεται εις το να λαλεί και να διδάσκει το λόγο της ορθοδοξίας. Όμως και εκτός αυτού· εάν κάποιος είναι απλός μαθητής, έχει χρέος να λέει με θάρρος και παρρησία την αλήθεια, με ελεύθερη τη γλώσσα του…
Αλλά πώς φτάσαμε να προτιμούμε την ησυχία των μοναστηριών μας περισσότερο από το Θεό; και την εδώ καλοπέρασή μας από την υπέρ του αγαθού κακοπάθεια; Που είναι η δύναμη και η δόξα του μοναχικού μας τάγματος; Θυμηθείτε πως οι μακάριοι Άγιοι Σάββας και Θεοδόσιος, την ώρα που ο Βασιλιάς Αναστάσιος πήγε με το μέρος της δυσσεβούς αιρέσεως, ξεσηκώθηκαν και πρωτοστάτησαν με ζήλο προμαχώντας για την ορθόδοξη πίστη. Και αυτό το έκαναν αναθεματίζοντας μέσα στην Εκκλησία, με τους ομόφρονές τους ορθοδόξους, τους αιρετικούς, και αποστέλλοντας στο βασιλιά τη διαμαρτυρία τους, βεβαιώνοντάς τον ότι θα προτιμούσαν τον θάνατο παρά να μεταβάλλουν κάτι από τα παραδεδομένα και καθιερμένα δόγματα…
Εάν λοιπόν το μοναχικό τάγμα δεν θεωρήσει ότι όλα είναι σκύβαλα (=τιποτένια), και εννοώ τις όποιες ανέσεις των μοναστηριών και τα συναφή, πως τότε ο λαϊκός, όταν κληθεί να ομολογήσει την πίστη του, (πώς) θα μπορέσει να παραθεωρήσει γυναίκα, παιδιά και τα σχετικά; Γι΄ αυτό σας θυμίζω: να μην σιωπήσουμε μπροστά στην πρόκληση των αιρετικών, για να μη γίνει η σιωπή μας η κραυγή της αμαρτίας των Σοδόμων. Ας θυσιάσουμε τα κάτω, για να κερδίσουμε τα άνω. Ας μη γίνουμε σκάνδαλο για την Εκκλησία του Θεού… Εάν λοιπόν είναι κάποιοι αληθινοί μοναχοί, ας το δείξουν στην παρούσα περίσταση με τα έργα τους. Και έργο του Μοναχού είναι να μην ανέχεται ούτε η παραμικρή καινοτομία να εισχωρήσει στη γνησιότητα του Ευαγγελίου και αυτό, για να μη δώσουμε το παράδειγμα στους λαϊκούς ότι προτιμούμε την αίρεση και την αιρετική «συν-κοινωνία», και έτσι έχουμε να δώσουμε λόγο για την απώλειά τους!
***
«Η εντολή του Κυρίου είναι να μη σιωπάμε τον καιρό που η πίστη μας βρίσκεται σε κίνδυνο.
Ώστε, όταν είναι για την πίστη ο λόγος, δεν μπορείς να πεις ‘ποιος είμαι εγώ; ένας απλός ιερέας, άρχοντας, στρατιώτης, γεωργός, φτωχός. Δεν μου πέφτει λόγος και φροντίδα για αυτό το ζήτημα’. Αλίμονο, οι λίθοι θα κράξουν και εσύ θα μείνεις σιωπηλός και άφροντις;».
«Αυτή είναι η ευαγγελική πίστη ημών των αμαρτωλών· αυτή είναι η αποστολική ομολογία ημών των ευτελών. Ακόμα και ο Πέτρος και ο Παύλος αν μας πουν αντίθετα πράγματα, ακόμα και αν έλθει άγγελος από τους ουρανούς και μας διδάξει άλλο Ευαγγέλιο, να μην τον δεχτείτε, γιατί δεν ακολουθεί την υγιή διδασκαλία της πίστεως».
«Και όλα τα καλά του κόσμου να προσφέρει ένας άνθρωπος που αποδέχεται την αίρεση φίλος του Θεού δεν γίνεται. Είναι εχθρός Του. Και αν κάποιος καθίσει να φάει και να πιει με αιρετικούς, έχει ευθύνη».
«Δεν είναι ‘οικονομία’ να αθετούμε αυτά που μας παραδόθηκαν, ούτε να κάνουμε οποιαδήποτε, μικρή δογματική παραχώρηση ανάλογα με τις περιστάσεις και τη λογική μας κρίση». «Όποιοι είναι, στους καιρούς μας, αληθινοί μοναχοί, να το δείξουν εμπράκτως. Και έργο του Μοναχού είναι να μην ανέχεται ούτε την παραμικρή καινοτομία και αλλοίωση στο Ευαγγέλιο. Ένας που ευδοκιμεί στο έργο του Θεού είναι προτιμότερος από χιλιάδες άλλους, που καμαρώνουν για την αυθάδειά τους. Αλλά συ, αν θέλεις, προτίμησε να είσαι με το πλήθος των πνιγμένων παρά να σωθείς μαζί με τον Νώε. Όσο για μένα, επίτρεψέ με να τρέξω και να σωθώ με τους ολίγους μέσα στην κιβωτό (δηλ. στην ασφάλεια της Εκκλησίας)».
Πηγή: Ορθόδοξα Μυνήματα
Πριν μερικές ημέρες, η Google χτυπήθηκε από τη χειρότερη διαδικτυακή επίθεση στην ιστορία της. Τα δεδομένα εκατομμυρίων χρηστών της σε ολόκληρο τον κόσμο παραβιάστηκαν από άγνωστους υπολογιστές που εντοπίστηκαν στη Νιγηρία, στην Κίνα και στη Ρωσία. Ειδικοί σε θέματα διαδικτυακής ασφάλειας επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη επίθεση αποτελεί μία πρόγευση, ένα «πείραμα κυβερνοπολέμου». Αντίστοιχες επιθέσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν στο μέλλον.
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Τηλεπικοινωνιών του Ιράν κατηγόρησε το Ισραήλ για κυβερνοεπίθεση εναντίον των υποδομών τηλεπικοινωνιών της χώρας του και δεσμεύτηκε να αντιδράσει δια της νομικής οδού. Ενώ, λοιπόν, οι προκλήσεις της ψηφιακής εποχής αυξάνονται με αχαλίνωτο ρυθμό, οι κυβερνοεπιθέσεις συγκαταλέγονται στις μεγαλύτερες απειλές για τις χώρες. Γνώστες του αντικειμένου ισχυρίζονται ότι ο κόσμος εισέρχεται σε έναν ιδιότυπο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος εξελίσσεται υπογείως με αλλεπάλληλες τεχνολογικές επιθέσεις που ολοένα και αυξάνονται.
Το ίδιο ισχύει και για τις επιχειρήσεις, οι οποίες βάλλονται, σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF). Αυτό αναγνωρίζεται και στην Ελλάδα, όπου λίγες ημέρες νωρίτερα ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία από την Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής για τις κυβερνοεπιθέσεις. Με αυτό ενσωματώνεται στο εθνικό δίκαιο η οδηγία σχετικά με μέτρα για υψηλό κοινό επίπεδο ασφάλειας συστημάτων δικτύου και πληροφοριών σε ολόκληρη την ΕΕ, αλλά αφορά και στην προστασία των κρίσιμων υποδομών της χώρας.
Εξάλλου, εκτός από τις συντονισμένες επιθέσεις χάκερ που έχουν σημειωθεί, υπάρχει και το ελληνικό dark web –το κομμάτι του κυβερνοχώρου που δεν ελέγχεται από ρυθμίσεις και κανονισμούς και που ελάχιστοι γνωρίζουν. Σ’ αυτό μπορεί κανείς να βρει από ευρωπαϊκά διαβατήρια, μέχρι λίστες με τα τηλέφωνα και τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των Ελλήνων χρηστών του Διαδικτύου.
Όροι όπως «κυβερνοασφάλεια», «διαδικτυακή ιδιωτικότητα» , «κυβερνοκατασκοπεία» και «ρυθμιστικό πλαίσιο» είναι σχετικά νέοι στη δημόσια σφαίρα. Ο κλάδος της ψηφιακής ασφάλειας, όμως, αν και σε παιδική ακόμα ηλικία, καθώς μετράει μόλις οκτώ χρόνια ζωής, αποτελεί μια τεράστια βιομηχανία. Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που παρέχει ανέρχονται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Η δαπάνη για προϊόντα και υπηρεσίες κυβερνοασφάλειας παγκοσμίως τα τελευταία πέντε χρόνια φτάνει τα 370 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ζημιά 2,4 τρισ.
Την ίδια στιγμή, η ζημία που έχει προκληθεί από κυβερνοεπιθέσεις αγγίζει τα 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αυτές ξεπερνούν σε φαντασία τις ταινίες του Χόλυγουντ. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ είναι οι χώρες που επενδύουν περισσότερο εκεί. Τεχνητή νοημοσύνη, εμφυτεύματα, Drones, αναγνώριση προσώπου και φωνής, αποτελούν μόνο κάποιες από τις τελευταίες τάσεις που θα δούμε προσεχώς στους υπολογιστές μας.
Οι κυβερνοεπιθέσεις εξελίσσονται και μετασχηματίζονται διαρκώς, αναπτύσσοντας νέες τεχνικές και εργαλεία, προκειμένου να καταφέρουν να εισχωρήσουν στα «άδυτα» μεγάλων επιχειρήσεων και κρατικών υπηρεσιών. Το ίδιο και οι γραμμές άμυνας που δημιουργεί η τεχνολογία. Η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί μία από τις βασικές τάσεις στην παγκόσμια αγορά των ψηφιακών τεχνολογιών, η οποία έχει ως στόχο τη θωράκιση από κακόβουλες κινήσεις. Ουσιαστικά θα επιτρέψει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δικτύου, το οποίο θα αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο, θα προστατεύεται από αυτόν και θα επιδιορθώνει το όποιο πρόβλημα δημιουργήθηκε. Μπορεί να μην ακούγεται αρκετά εντυπωσιακό, αλλά θα έχουμε να κάνουμε με έξυπνους υπολογιστές, που θα διαθέτουν κρίση και βούληση.
Τα drones παρακολούθησης είναι εντελώς αυτόνομα και δεν χρειάζονται κανέναν χειριστή για να τα ενεργοποιήσει, να τα απογειώσει ή να τα προσγειώσει. Φορτίζουν μόνα τους, έχουν κανονική και θερμική κάμερα, αναγνωρίζουν αυτόματα διαρροές υγρών,αερίων και φωτιάς καθώς και πιθανούς εισβολείς ή υπόπτους. Συνδέονται με διαδικτυακό χώρο, στον οποίο αποθηκεύουν όλες τις πληροφορίες και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που το κάνουν ένα πραγματικά έξυπνο μηχάνημα, ένα βήμα πριν την τεχνητή νοημοσύνη. Άλλα εξειδικεύονται στην επιτήρηση δημόσιων χώρων, όπως είναι τα αεροδρόμια.
Η επικοινωνία τέτοιων έξυπνων συσκευών, σε περίπτωση μίας διαδικτυακής επίθεσης, αποτελεί ακόμα μία καινοτομία. Συσκευές μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους μέσω κωδικών. Να ανοίξουν, να κλείσουν με δακτυλικά αποτυπώματα ή με σκανάρισμα προσώπου, με αναγνώριση ήχου και άλλα. Υπάρχει μία εταιρεία που χρησιμοποιεί για κωδικό πρόσβασης υπερήχους. Ήχους δηλαδή που δεν τους πιάνει το ανθρώπινο αυτί, αλλά εγγράφονται σε ειδικές συσκευές και αναγνωρίζονται.
Έτσι μπορεί κάποιος να εισέλθει σε έναν σημαντικό ιστότοπο, δίκτυο όπως είναι μία τράπεζα χωρίς κωδικούς, οι οποίοι είναι σχετικά επισφαλείς. Το δίκτυο αυτό με μια εφαρμογή με υπερήχους ξεκλειδώνει αυτόματα τον λογαριασμό. Μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιήσει αυτό ώστε να πληρώσει τους λογαριασμούς του, αλλά και να κλειδώσει ή να ανοίξει το σπίτι του.
Εκπαίδευση μέσω παιχνιδιών
Εντύπωση προκαλεί πως μεγάλες εταιρείες έχουν αρχίσει και εκπαιδεύουν το προσωπικό τους μέσω παιχνιδιών εξομοίωσης κυβερνοεπιθέσεων. Μερικοί από τους πιθανούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιχνίδια έχουν να κάνουν με τη φήμη της εταιρείας, την ασφάλεια των πτήσεων, τρομοκρατικές επιθέσεις, φυσικές καταστροφές, κυβερνοεπιθέσεις, φυσικές επιθέσεις και πολλά άλλα.
To ARTsys360 είναι ένα μικρό ραντάρ που έχει μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από μια χύτρα ταχύτητας. Μπορεί να βλέπει και να αναγνωρίζει οχήματα, drones και ανθρώπους. Πρόκειται,σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, για μία από τις πιο οικονομικές λύσεις ραντάρ που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην αγορά με κόστος 30.000 ευρώ. Η συσκευή αναγνωρίζει και λοκάρει drones που θεωρούνται απειλή και στη συνέχεια με ένα σύστημα jammer διακόπτεται η σύνδεση του drone με το χειριστή του και αυτό πέφτει.
Οι κυβερνοεπιθέσεις τείνουν να γίνουν πλέον συχνό φαινόμενο και στη ναυτιλία. Οι επιθέσεις σε συστήματα λογισμικού κόστισαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Ως απάντηση σε αυτές, καλλιεργήθηκε ο κλάδος της αυτόνομης ναυτιλίας (του πλοίου-drone, όπως κάποιοι επιγραμματικά αποκαλούν τη νέα αυτή τάση. Η ανάπτυξη μη επανδρωμένων πλοίων είναι μία τεράστια πρόκληση για τη σύγχρονη ναυτιλία.
Μετατροπή σε άβουλα πλάσματα
Μία τρομακτική, αλλά διόλου απίθανη εξέλιξη που ίσως κληθούν να αντιμετωπίσουν όλα τα παραπάνω, είναι οι εμφυτευμένες συσκευές που χρησιμοποιούνται για βαθιά εγκεφαλική διέγερση. Κυβερνοεπιθέσεις, δηλαδή, που έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται τα εμφυτεύματα μνήμης για να κλέψουν, να παρακολουθήσουν, να αλλάξουν ή να ελέγξουν τις ανθρώπινες αναμνήσεις. Γνωστές ως εμφυτεύσιμες γεννήτριες παλμών (IPG), ή νευροδιεγέρτες, στέλνουν ηλεκτρικούς παλμούς σε συγκεκριμένα σημεία του εγκέφαλου για τη θεραπεία διαταραχών όπως η νόσος Πάρκινσον, ο ιδιοπαθής τρόμος, η μείζων καταθλιπτική διαταραχή και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Η τελευταία γενιά αυτών των εμφυτευμάτων συνοδεύεται με λογισμικό διαχείρισης, το οποίο είναι εγκατεστημένο σε υπολογιστή, κινητό ή κάποια ταμπλέτα. Το ενδεχόμενο λοιπόν, να παρέμβει κάποιος και όσοι έχουν αυτά τα εμφυτεύματα να χειραγωγηθούν, ή ακόμα χειρότερα να μετατραπούν σε άβουλα πλάσματα, μοιάζει εφιαλτικό.
Ο αισθητήρας αναγνώρισης δαχτυλικών αποτυπωμάτων, η 3D αναγνώριση προσώπου, που κάποτε συναντούσε κανείς μόνο σε ταινίες, μπαίνει με γρήγορους ρυθμούς στην καθημερινή ζωή όλο και περισσότερων ανθρώπων. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ότι οι μεγαλύτερες κινεζικές διαδικτυακές εταιρείες σαρώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια φωτογραφίες από τις ηλεκτρονικές εφαρμογές τους για να μάθουν στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές πώς να αναλύουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου. Αυτές οι εταιρείες βλέπουν σημαντικές ροές κερδών από την πρόοδο της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ παράλληλα τροφοδοτούν το ενδιαφέρον του Πεκίνου για της ανάπτυξη τεχνολογίας που θα ενισχύσει την παρακολούθηση.
Πηγή: slpress.gr
Εάν ρωτήσεις στο δρόμο έναν Φιλανδό πολίτη πώς θα βρεις τον προορισμό που αναζητάς, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα σου πει. Θα σε πάρει από το χέρι και θα σε οδηγήσει εκεί ή τουλάχιστον μέχρι να βεβαιωθεί ότι μπορείς να βρεις μόνος σου το δρόμο σου. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, το φινλανδικό οικοσύστημα αντιμετωπίζει τις startups επιχειρήσεις, που θέλουν να δραστηριοποιηθούν επί του μικρού – αναλογικά με άλλες χώρες – εδάφους του.
Η “νούμερο ένα” χώρα στον κόσμο “για να μεγαλώνει κανείς παιδιά” κάνει εδώ και χρόνια έναν – διακριτικό μεν άκρως επιτυχημένο δε – αγώνα να εξελιχθεί σε “νούμερο ένα” χώρα στον κόσμο για να μεγαλώνει κανείς τη startup του. Κι όπως δείχνουν οι αριθμοί, τα καταφέρνει περίφημα.
Σύμφωνα με τα στατιστικά με τα στοιχεία του Business Finland, του κρατικού οργανισμού, που έχει την ευθύνη για τη χρηματοδότηση της καινοτομίας στη χώρα, κάθε χρόνο 4.000 startups ξεκινούν δραστηριότητα στη Φινλανδία.
Η φιλανδική πρωτεύουσα και τα περίχωρά της φιλοξενούν 500 νεοσύστατες επιχειρήσεις από το χώρο της τεχνολογίας και μια “δεξαμενή” 116.000 νέων ταλέντων στον κλάδο του hi tech. Επιπλέον, κάθε χρόνο περίπου γεννιούνται 300-400 “growth startups” (οι οποίες έχουν “ωριμάσει” σταδιακά επί μία τριετία).
Αρχικά ο κλάδος, ο οποίος κατά κύριο λόγο “παρήγαγε” νεοφυείς επιχειρήσεις ήταν το gaming – άλλωστε η Rovio είναι φινλανδικής καταγωγής – και το software. Πλέον, σε ιδιαίτερα “παραγωγικούς” τομείς εξελίσσονται το health tech, η ενέργεια, το περιβάλλον (cleantech), η Τεχνητή Νοημοσύνη, η “έξυπνη” ναυτιλία, τα wearables – το πρώτο wearable fitness tracker αναπτύχθηκε στη Φινλανδία – αλλά και ο virtual reality τουρισμός – το Ελσίνκι αναμένει 1 εκατ. virtual επισκέπτες το 2019.
Τι καθιστά, όμως, τη μικρή αυτή σκανδιναβική χώρα μια από τις πιο φιλόξενες στον κόσμο για νεοσύστατες επιχειρήσεις; Το σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον, η ισχυρή κυβερνητική στήριξη, τα παγκοσμίου κλάσης πανεπιστήμια, μια ευρύχωρη δεξαμενή ταλέντων και η παγκόσμια “Σύνοδος Κορυφής” των startups, το ετήσιο ραντεβού νεοφυών εταιρειών και επενδυτών, το Συνέδριο Slush, είναι κάποια από τα στοιχεία αυτά.
Το www.sepe.gr βρέθηκε στη Ελσίνκι, μετά από πρόσκληση της ελληνικής πρεσβείας της χώρας στην Αθήνα, για να παρακολουθήσει το “Slush 2018”, το μεγαλύτερο event για startups στον κόσμο. Στη φινλανδική πρωτεύουσα είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά πώς λειτουργεί το οικοσύστημα για τις startups και ποια είναι τα δομικά συστατικά της επιτυχίας του.
“Μητρική” φροντίδα
Εδώ και τουλάχιστον 70 χρόνια, κάθε Φινλανδός πολίτης, με το που γεννιέται, αποκτά το λεγόμενο “baby pack”. Το “κουτί του μωρού” περιλαμβάνει όλα όσα χρειάζεται μια οικογένεια για να μεγαλώσει το νεογέννητο: από είδη ένδυσης και υπόδησης μέχρι είδη διατροφής και παιχνίδια. Μια ετήσια δαπάνη της τάξης των €10 εκατ., που έχει στηρίξει γενιές Φινλανδών στα πρώτα τους βήματα.
Από φέτος, κάθε ξένη startup, που εγκαθίσταται στη χώρα, θα αποκτά το δικό της “Startup Kit”. Ένα πακέτο υπηρεσιών με όσα χρειάζεται μια νεοφυής εταιρεία, για να επιβιώσει στα πρώτα της βήματα. Με αυτόν τον τρόπο, το φινλανδικό οικοσύστημα, μέσω του Business Finland, απευθύνει στις νεοφυείς επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο ένα σαφές μήνυμα: ελάτε στη χώρα και θα σας μεγαλώσουμε σαν παιδιά μας.
“Χρειάζεται πολύ κουράγιο για να γίνει κάποιος επιχειρηματίας. Πόσο μάλλον για να επιχειρήσει σε μια ξένη χώρα”, μας λέει η Marjo Ilmari, Executive Director του Business Finland, εξηγώντας τι επιδιώκει η Φινλανδία με το “Startup Kit”. Μέσω αυτού κάθε νεοφυής εταιρεία, που επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί στη Φινλανδία, έχει έναν πλήρη “οδικό χάρτη”, για να ξεκινήσει.
Έναν πρακτικό οδηγό, που σε τρία βήματα, λύνει όλα τα πιθανά προβλήματα, ώστε οι νέοι επιχειρηματίες να ασχοληθούν μόνο με την προσαρμογή τους στη νέα τους “πατρίδα”. Από την αίτηση για εγκατάσταση μέχρι τη δημιουργία και στη συνέχεια, την ανάπτυξη της νέας εταιρείας, αλλά και της προσωπικής ζωής στη χώρα.
Το “Startup Kit” απαντά σε όλες τις ερωτήσεις ενός νεόκοπου επιχειρηματία: από το πού είναι καλύτερο να εγκαταστήσει την εταιρεία μέχρι το που να μείνει. Από το πώς να ανοίξει έναν τραπεζικό λογαριασμό μέχρι πώς να εντοπίσει τις διαθέσιμες πηγές χρηματοδότησης και να υποβάλει αίτηση.
Από το πώς να βρει μέλη διοικητικού συμβουλίου μέχρι το πώς να δικτυωθεί. Από το πώς θα αποκτήσει τηλέφωνο και σύνδεση στο ίντερνετ μέχρι πώς θα αποκτήσει “tax card” και ασφάλιση.
“Άδεια διαμονής” για startups
Το “Startup Kit” έρχεται να “κουμπώσει” πάνω στην “άδεια διαμονής” για startups (Startup Permit), κάτι σαν την “άδεια διαμονής” για απλούς πολίτες, που θεσμοθέτησε η χώρα τον Απρίλιο. Αφορά νέους επιχειρηματίες εκτός της Ε.Ε., αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από startuppers εντός της Ένωσης.
Δίνεται αρχικά για δύο χρόνια και μπορεί να ανανεωθεί στη συνέχεια. “Μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, περισσότερες από 100 εταιρείες από 20 χώρες εκτός Ε.Ε. υπέβαλαν άδεια για την “Startup Permit”, μας εξηγεί η κυρία Ilmari.
Ένα άλλο μείζον κεφάλαιο, που έχει καλύψει πλήρως το φινλανδικό οικοσύστημα για τις startups, είναι οι χρηματοδοτήσεις. Σύμφωνα με την Executive Director μόνο μέσω του Business Finland, η συνολική χρηματοδότηση για τις νεοσύστατες επιχειρήσεις κάτω των 6 ετών ανήρθε το 2017 σε €142 εκατ. και διατέθηκε σε 820 startups.
Tο περασμένο έτος, η συνολική χρηματοδότηση που προσέλκυσαν οι startups επί φινλανδικού εδάφους ανήλθε σε €350 εκατ. Ο δε αριθμός των αιτήσεων για χρηματοδότηση εκκίνησης έχει υπερδιπλασιαστεί από το 2012: από 550 αιτήσεις (2012) σε 1.270 (2017).
Η χρηματοδότηση ξεκινά από την “day one”, ώστε να επιτρέψει στους νεοεισερχομένους να διερευνήσουν τις ανάγκες και τις πιθανές αγορές των πελατών, πριν προβούν σε έρευνα και ανάπτυξη και κλιμακώνεται όσο “ωριμάζει” η επιχείρηση.
Γιατί στη Φινλανδία
– H Φινλανδία είναι η πιο σταθερή χώρα στον κόσμο (Fund for Peace, Fragile States Index 2017), ενώ οι Φινλανδοί, ο πιο χαρούμενος λαός παγκοσμίως (World Economic Forum, World Happiness Report 2018).
– Βρίσκεται στην 1η θέση παγκοσμίως στη διαθεσιμότητα νέων τεχνολογιών (WEF Global Competitiveness Report 2017-2018).
– Κατέχει την παγκόσμια πρωτιά στην καινοτομία (The Consumer Technology Association 2018).
– Έχει το καλύτερο ανθρώπινο δυναμικό σε παγκόσμιο επίπεδο στον τομέα της Έρευνας και Ανάπτυξης (Global Innovation Index 2017).
– Θεωρείται ο καλύτερος προορισμός της Ευρώπης για εταιρείες που θέλουν να επεκταθούν διεθνώς (FDI attractiveness scoreboard, Copenhagen Economics 2016).
– Διαθέτει τη δεύτερη πιο αναπτυγμένη ψηφιακή οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Digital Economy and Society Index 2017).
– Είναι πρώτη στον κόσμο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (World Economic Forum, Global Competitiveness Report 2017-2018: Primary Education).
– Κατατάσσεται δεύτερη, διεθνώς, στην ποιότητα των σπουδών STEM (WEF Global Competitiveness Report 2017-2018)
Πηγή: ΣΕΠΕ, defence-point.gr
Εάν ρωτήσεις στο δρόμο έναν Φιλανδό πολίτη πώς θα βρεις τον προορισμό που αναζητάς, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα σου πει. Θα σε πάρει από το χέρι και θα σε οδηγήσει εκεί ή τουλάχιστον μέχρι να βεβαιωθεί ότι μπορείς να βρεις μόνος σου το δρόμο σου. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, το φινλανδικό οικοσύστημα αντιμετωπίζει τις startups επιχειρήσεις, που θέλουν να δραστηριοποιηθούν επί του μικρού – αναλογικά με άλλες χώρες – εδάφους του.
ΠΗΓΗ: ΣΕΠΕ
Η “νούμερο ένα” χώρα στον κόσμο “για να μεγαλώνει κανείς παιδιά” κάνει εδώ και χρόνια έναν – διακριτικό μεν άκρως επιτυχημένο δε – αγώνα να εξελιχθεί σε “νούμερο ένα” χώρα στον κόσμο για να μεγαλώνει κανείς τη startup του. Κι όπως δείχνουν οι αριθμοί, τα καταφέρνει περίφημα.
Σύμφωνα με τα στατιστικά με τα στοιχεία του Business Finland, του κρατικού οργανισμού, που έχει την ευθύνη για τη χρηματοδότηση της καινοτομίας στη χώρα, κάθε χρόνο 4.000 startups ξεκινούν δραστηριότητα στη Φινλανδία.
Η φιλανδική πρωτεύουσα και τα περίχωρά της φιλοξενούν 500 νεοσύστατες επιχειρήσεις από το χώρο της τεχνολογίας και μια “δεξαμενή” 116.000 νέων ταλέντων στον κλάδο του hi tech. Επιπλέον, κάθε χρόνο περίπου γεννιούνται 300-400 “growth startups” (οι οποίες έχουν “ωριμάσει” σταδιακά επί μία τριετία).
Αρχικά ο κλάδος, ο οποίος κατά κύριο λόγο “παρήγαγε” νεοφυείς επιχειρήσεις ήταν το gaming – άλλωστε η Rovio είναι φινλανδικής καταγωγής – και το software. Πλέον, σε ιδιαίτερα “παραγωγικούς” τομείς εξελίσσονται το health tech, η ενέργεια, το περιβάλλον (cleantech), η Τεχνητή Νοημοσύνη, η “έξυπνη” ναυτιλία, τα wearables – το πρώτο wearable fitness tracker αναπτύχθηκε στη Φινλανδία – αλλά και ο virtual reality τουρισμός – το Ελσίνκι αναμένει 1 εκατ. virtual επισκέπτες το 2019.
Τι καθιστά, όμως, τη μικρή αυτή σκανδιναβική χώρα μια από τις πιο φιλόξενες στον κόσμο για νεοσύστατες επιχειρήσεις; Το σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον, η ισχυρή κυβερνητική στήριξη, τα παγκοσμίου κλάσης πανεπιστήμια, μια ευρύχωρη δεξαμενή ταλέντων και η παγκόσμια “Σύνοδος Κορυφής” των startups, το ετήσιο ραντεβού νεοφυών εταιρειών και επενδυτών, το Συνέδριο Slush, είναι κάποια από τα στοιχεία αυτά.
Το www.sepe.gr βρέθηκε στη Ελσίνκι, μετά από πρόσκληση της ελληνικής πρεσβείας της χώρας στην Αθήνα, για να παρακολουθήσει το “Slush 2018”, το μεγαλύτερο event για startups στον κόσμο. Στη φινλανδική πρωτεύουσα είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά πώς λειτουργεί το οικοσύστημα για τις startups και ποια είναι τα δομικά συστατικά της επιτυχίας του.
“Μητρική” φροντίδα
Εδώ και τουλάχιστον 70 χρόνια, κάθε Φινλανδός πολίτης, με το που γεννιέται, αποκτά το λεγόμενο “baby pack”. Το “κουτί του μωρού” περιλαμβάνει όλα όσα χρειάζεται μια οικογένεια για να μεγαλώσει το νεογέννητο: από είδη ένδυσης και υπόδησης μέχρι είδη διατροφής και παιχνίδια. Μια ετήσια δαπάνη της τάξης των €10 εκατ., που έχει στηρίξει γενιές Φινλανδών στα πρώτα τους βήματα.
Από φέτος, κάθε ξένη startup, που εγκαθίσταται στη χώρα, θα αποκτά το δικό της “Startup Kit”. Ένα πακέτο υπηρεσιών με όσα χρειάζεται μια νεοφυής εταιρεία, για να επιβιώσει στα πρώτα της βήματα. Με αυτόν τον τρόπο, το φινλανδικό οικοσύστημα, μέσω του Business Finland, απευθύνει στις νεοφυείς επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο ένα σαφές μήνυμα: ελάτε στη χώρα και θα σας μεγαλώσουμε σαν παιδιά μας.
“Χρειάζεται πολύ κουράγιο για να γίνει κάποιος επιχειρηματίας. Πόσο μάλλον για να επιχειρήσει σε μια ξένη χώρα”, μας λέει η Marjo Ilmari, Executive Director του Business Finland, εξηγώντας τι επιδιώκει η Φινλανδία με το “Startup Kit”. Μέσω αυτού κάθε νεοφυής εταιρεία, που επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί στη Φινλανδία, έχει έναν πλήρη “οδικό χάρτη”, για να ξεκινήσει.
Έναν πρακτικό οδηγό, που σε τρία βήματα, λύνει όλα τα πιθανά προβλήματα, ώστε οι νέοι επιχειρηματίες να ασχοληθούν μόνο με την προσαρμογή τους στη νέα τους “πατρίδα”. Από την αίτηση για εγκατάσταση μέχρι τη δημιουργία και στη συνέχεια, την ανάπτυξη της νέας εταιρείας, αλλά και της προσωπικής ζωής στη χώρα.
Το “Startup Kit” απαντά σε όλες τις ερωτήσεις ενός νεόκοπου επιχειρηματία: από το πού είναι καλύτερο να εγκαταστήσει την εταιρεία μέχρι το που να μείνει. Από το πώς να ανοίξει έναν τραπεζικό λογαριασμό μέχρι πώς να εντοπίσει τις διαθέσιμες πηγές χρηματοδότησης και να υποβάλει αίτηση.
Από το πώς να βρει μέλη διοικητικού συμβουλίου μέχρι το πώς να δικτυωθεί. Από το πώς θα αποκτήσει τηλέφωνο και σύνδεση στο ίντερνετ μέχρι πώς θα αποκτήσει “tax card” και ασφάλιση.
“Άδεια διαμονής” για startups
Το “Startup Kit” έρχεται να “κουμπώσει” πάνω στην “άδεια διαμονής” για startups (Startup Permit), κάτι σαν την “άδεια διαμονής” για απλούς πολίτες, που θεσμοθέτησε η χώρα τον Απρίλιο. Αφορά νέους επιχειρηματίες εκτός της Ε.Ε., αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από startuppers εντός της Ένωσης.
Δίνεται αρχικά για δύο χρόνια και μπορεί να ανανεωθεί στη συνέχεια. “Μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, περισσότερες από 100 εταιρείες από 20 χώρες εκτός Ε.Ε. υπέβαλαν άδεια για την “Startup Permit”, μας εξηγεί η κυρία Ilmari.
Ένα άλλο μείζον κεφάλαιο, που έχει καλύψει πλήρως το φινλανδικό οικοσύστημα για τις startups, είναι οι χρηματοδοτήσεις. Σύμφωνα με την Executive Director μόνο μέσω του Business Finland, η συνολική χρηματοδότηση για τις νεοσύστατες επιχειρήσεις κάτω των 6 ετών ανήρθε το 2017 σε €142 εκατ. και διατέθηκε σε 820 startups.
Tο περασμένο έτος, η συνολική χρηματοδότηση που προσέλκυσαν οι startups επί φινλανδικού εδάφους ανήλθε σε €350 εκατ. Ο δε αριθμός των αιτήσεων για χρηματοδότηση εκκίνησης έχει υπερδιπλασιαστεί από το 2012: από 550 αιτήσεις (2012) σε 1.270 (2017).
Η χρηματοδότηση ξεκινά από την “day one”, ώστε να επιτρέψει στους νεοεισερχομένους να διερευνήσουν τις ανάγκες και τις πιθανές αγορές των πελατών, πριν προβούν σε έρευνα και ανάπτυξη και κλιμακώνεται όσο “ωριμάζει” η επιχείρηση.
Γιατί στη Φινλανδία
– H Φινλανδία είναι η πιο σταθερή χώρα στον κόσμο (Fund for Peace, Fragile States Index 2017), ενώ οι Φινλανδοί, ο πιο χαρούμενος λαός παγκοσμίως (World Economic Forum, World Happiness Report 2018).
– Βρίσκεται στην 1η θέση παγκοσμίως στη διαθεσιμότητα νέων τεχνολογιών (WEF Global Competitiveness Report 2017-2018).
– Κατέχει την παγκόσμια πρωτιά στην καινοτομία (The Consumer Technology Association 2018).
– Έχει το καλύτερο ανθρώπινο δυναμικό σε παγκόσμιο επίπεδο στον τομέα της Έρευνας και Ανάπτυξης (Global Innovation Index 2017).
– Θεωρείται ο καλύτερος προορισμός της Ευρώπης για εταιρείες που θέλουν να επεκταθούν διεθνώς (FDI attractiveness scoreboard, Copenhagen Economics 2016).
– Διαθέτει τη δεύτερη πιο αναπτυγμένη ψηφιακή οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Digital Economy and Society Index 2017).
– Είναι πρώτη στον κόσμο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (World Economic Forum, Global Competitiveness Report 2017-2018: Primary Education).
– Κατατάσσεται δεύτερη, διεθνώς, στην ποιότητα των σπουδών STEM (WEF Global Competitiveness Report 2017-2018)
Ο ανθελληνισμός στην Αλβανία θάλλει, ειδικά μετά την εκτέλεση του ομογενούς Κωνσταντίνου Κατσίφα. Η κατάσταση χαρακτηρίζεται έκρυθμη. Πρόσφατα, ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα πρότεινε να απαγορευτούν οι επετειακές εκδηλώσεις κατά την 28η Οκτωβρίου στους Βουλιαράτες. Δημοσιεύματα στα αλβανικά ΜΜΕ παρουσιάζουν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα ως τρομοκράτη, όμοιο με τους ισλαμιστές τρομοκράτες.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με απόφαση του πρωθυπουργού Έντι Ράμα και τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου, περνάνε στα χέρια του κράτους 46 αγροτεμάχια (τα 41 εκ των οποίων στη Χειμάρρα) συνολικής έκτασης 1.377.000 στρεμμάτων, τα οποία ανήκουν σε Έλληνες.
Η απόφαση που φέρει την υπογραφή του Αλβανού πρωθυπουργού έχει ημερομηνία 21 Νοεμβρίου 2018. Το χρόνιο πρόβλημα της μη παροχής από το αλβανικό κράτος τίτλων ιδιοκτησίας στους Έλληνες ιδιοκτήτες στην περιοχή της Χειμάρρας έδωσε τη δυνατότητα στην αλβανική κυβέρνηση να χαρακτηρίσει όλες αυτές τις εκτάσεις δημόσιες. Υπουργοί και συνεργάτες του Έντι Ράμα, ο οποίος τα τελευταία χρόνια κυβερνά την Αλβανία, έχουν εμπλακεί σε δραστηριότητες προστασίας της αλβανικής μαφίας και των κυκλωμάτων καλλιέργειας και διακίνησης ναρκωτικών. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ίδιοι αυτοί πολιτικοί και τα ίδια κυκλώματα πρωτοστατούν στην καλλιέργεια του εθνικισμού και, ειδικότερα, του ανθελληνισμού.
Αν και ο Έντι Ράμα εισήλθε στην πολιτική ως ριζοσπάστης εκσυγχρονιστής και ευρωπαϊστής, αποδείχθηκε αντάξιος συνεχιστής των χειρότερων παραδόσεων της αλβανικής πολιτικής. Αναφορικά με τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, εμφανιζόταν πρόθυμος να συμπράξει για τη λύση όλων των εκκρεμοτήτων με την Ελλάδα. Οι πράξεις του, όμως, υποδηλώνουν το αντίθετο. Πέρυσι, ξεκίνησε τις κατεδαφίσεις επιχειρήσεων που διατηρούσαν Βορειοηπειρώτες στη Χειμάρρα.
Παρότι το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αυλώνος αποφάσισε το πάγωμα του επίμαχου σχεδίου ανάπλασης της πόλης, ο Έντι Ράμα προσωπικά διέταξε να προχωρήσουν οι κατεδαφίσεις. Στο στόχαστρο βρέθηκε το πιο δυναμικό κομμάτι της ελληνικής μειονότητας, αυτοί που διατηρούν επιχειρήσεις στη Χειμάρα και μέσω αυτών συντηρούν την εκεί παρουσία της ελληνικής μειονότητας. Είναι κοινό μυστικό ότι σκοπός του αλβανικού πολιτικού συστήματος είναι να εξωθήσει τους Βορειοηπειρώτες να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα.
Το σχέδιο χαμηλής έντασης εθνοκάθαρσης της ελληνικής μειονότητας περιλαμβάνει και την αρπαγή ελληνικών περιουσιών από Αλβανούς που έρχονται από άλλες περιοχές και εμφανίζουν δύο ψευδομάρτυρες και ψεύτικους «τίτλους» που ανάγονται στην οθωμανική περίοδο. Πρόκειται πια για βιομηχανία, η οποία, όχι μόνο, γίνεται ανεκτή, αλλά και προωθείται ξεδιάντροπα από το αλβανικό κράτος.
Αποτελεσματική πρακτική
Η πρακτική αυτή, πάντως, δείχνει να φέρνει αποτέλεσμα. Αρκετοί πια Βορειοηπειρώτες, που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, αναγκάζονται να ξεπουλήσουν όσο-όσο πατρογονικές περιουσίες, φοβούμενοι ότι θα τους τις αρπάξουν, αφού δεν μπορούν να τις προστατεύσουν. Το φαινόμενο αυτό αναμένεται να προσλάβει ακόμα μεγαλύτερη έκταση τα επόμενα χρόνια που αυτές οι περιουσίες θα περάσουν στα χέρια της νεότερης γενιάς, η οποία έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και δεν έχει ισχυρούς δεσμούς με τη Βόρειο Ήπειρο.
Η μη γνώση της γλώσσας από τα παιδιά των Βορειοηπειρωτών που μεγαλώνουν στην Ελλάδα, η όλο και μεγαλύτερη εγκατάλειψη των αγροτικών και ορεινών περιοχών, που καθιστά όχι και τόσο δελεαστική πλέον την επιστροφή, έστω και για ολιγοήμερες διακοπές, αποτελεί τη μεγαλύτερη παγίδα και τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και η πρόσφατη ανακοίνωση του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών, με την οποία επιρρίπτει ευθύνες στην ελληνική Πολιτεία για «εγκληματική ενέργεια» εναντίον Αλβανού στην Καβάλα. Πρόκειται για ανακοίνωση που αποδεικνύει ότι στα Τίρανα ο ανθελληνισμός αποτελεί «πολιτική επένδυση». Όπως διαπιστώθηκε, ο θάνατος του νεαρού Αλβανού ήταν ατύχημα. Καθώς έδειχνε ένα όπλο σε φίλο του επίσης Αλβανό αυτό εκπυρσοκρότησε.
Πηγή: slpress.gr
Είναι εντελώς αδόκιμος ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση Τσίπρα και προσωπικά ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών χειρίζεται τα συμφέροντα και τα δίκαια της Ελλάδας στις σχέσεις και με την Αλβανία και με την ψευδοΜακεδονία. Τα μεν συμφέροντά μας μένουν ανυπεράσπιστα, τα δε δίκαια εκχωρούνται σε ανταγωνιστές μας. Το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε περίοδο ουσιαστικής ή και τυπικής ειρήνης με τις γειτονικές χώρες, είναι μια συνειδητή επιλογή με αμοιβαία οφέλη και για τις δύο πλευρές.
Κανείς δεν κάνει χάρη στον άλλον, επιδιώκοντας ειρηνική επίλυση των διαφορών. Η σχέση αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένη και όχι ετεροβαρής. Η φροντίδα για την εξισορρόπηση ανήκει στην πλευρά που έχει τα μεγαλύτερα συμφέροντα. Αν η πλευρά που χάνει δεν ενδιαφέρεται να αποκαταστήσει την ισορροπία, τότε θα διαιωνίζονται οι άνισες σχέσεις προς μόνιμη βλάβη του μειονεκτούντος.
Αυτά, ισχύουν τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Αλβανία και για την ψευδοΜακεδονία. Θα ήμασταν ευτυχείς αν διαβάζαμε ανάλογου περιεχομένου άρθρα και στον αλβανικό Τύπο. Όταν, όμως, αντιμετωπίζεις ενεργό σωβινισμό και επεκτατισμό από ένα κράτος πρέπει να λάβεις αντίμετρα για να τον τερματίσεις. Η Αλβανία και τα Σκόπια διατηρούν την κρατική τους προσπάθεια διεύρυνσης της επικράτειάς τους εις βάρος της Ελλάδας και συντηρούν μια κρατική ιδεολογία επέκτασης του κράτους τους.
Τη “Μεγάλη Αλβανία” οι μεν και την “Ενωμένη Μακεδονία” οι δε. Είναι λάθος να μιλούμε για αλυτρωτισμό, γιατί θα έπρεπε κάποτε στο παρελθόν αυτά τα εδάφη να ανήκαν στο κράτος τους και να έχουν καταληφθεί από γειτονικό κράτος. Όπως η Βόρεια Κύπρος, η οποία κατέχεται από την Τουρκία και φυσικά θα έπρεπε να υπάρχει νόμιμος και κατανοητός αλυτρωτισμός εκ μέρους των Ελλήνων (όχι μόνον της Κύπρου) για την απελευθέρωση των εδαφών αυτών.
Το αλβανικό κράτος ουδέποτε κατείχε την Ήπειρο και το κράτος των Σκοπίων ουδέποτε κατείχε τη Θεσσαλονίκη, ώστε να μιλάμε για αλυτρωτισμό. Ούτε υπάρχουν πληθυσμοί με αλβανική εθνική συνείδηση στην Ήπειρο και με σλαβομακεδονική στην ελληνική Μακεδονία, εκτός κάποιων περιθωριακών με αμελητέα εκλογική επιρροή, όπως το “Ουράνιο Τόξο”. Πρόκειται, λοιπόν, για ωμό επεκτατισμό, για σωβινισμό ανάλογο με του Χίτλερ εναντίον της Τσεχίας και της Πολωνίας ή της Αυστρίας εναντίον της Σερβίας.
Εθνικισμός και πατριωτισμός
Ο εθνικισμός αποτελεί επίσης κρατική πολιτική. Διαφορετικά δεν αποτελεί εθνικισμό αν δεν εκπορεύεται από το κράτος, αν δεν είναι κρατική ιδεολογία. Η Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε εθνικιστική χώρα, γιατί ουδέποτε της επετράπη αυτό από τις μεγάλες δυνάμεις. Την κρητική επανάσταση, την επανάσταση της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Μακεδονίας την ξεκίνησαν χρηματοδότησαν και στήριξαν ιδιωτικές εταιρίες Ελλήνων πατριωτών, χωρίς κρατική πρωτοβουλία και χρηματοδότηση.
Αντίθετα, οι ελληνικές κυβερνήσεις και το Παλάτι τηρούσαν από τον Όθωνα ως τον Κωνσταντίνο τον Μικρό, την λεγόμενη (από τον Θεοτόκη) “άψογον στάσιν”. Να μην μας παρεξηγήσουν οι ξένες δυνάμεις ότι επιθυμούμε την απελευθέρωση των Ελλήνων και των ελληνικών περιοχών.
Η Φιλική Εταιρία που προετοίμασε και χρηματοδότησε την αρχή της επανάστασης αποτελεί πατριωτική κι όχι εθνικιστική οργάνωση, γιατί δεν ήθελε να εκδιώξει κανέναν κάτοικο από το σπίτι του, γιατί δεν ήθελε να οικειοποιηθεί κανείς την περιουσία αλλογενών ή αλλοεθνών, γιατί δεν στρεφόταν εναντίον των μουσουλμάνων, αλλά εναντίον του τυράννου, του σουλτάνου.
Είναι απίστευτης φαιδρότητας και αμάθειας οι ανιστόρητες αναφορές του πρωθυπουργού, ο οποίος αναγγέλλει ότι θα πάει στο Αλεξάνδρειο στη Θεσσαλονίκη να μιλήσει υπέρ της Μακεδονίας και εναντίον του εθνικιστικού μίσους. Δεν υπάρχει κανένα εθνικιστικό μίσος Ελλήνων πολιτών εναντίον των Σλάβων κατοίκων της ψευδοΜακεδονίας. Πράγματι, η μόνη σύνθετη λέξη αποδεκτή για το επεκτατικό και σωβινιστικό αυτό κρατικό μόρφωμα είναι η λέξη “ψευδοΜακεδονία”, όπως και στην Κύπρο έχουμε “ψευδοκράτος” ή “κατεχόμενη Κύπρο” και όχι “Βόρεια Κύπρο”.
Το γεγονός ότι ολόκληρη η Ήπειρος απελευθερώθηκε από τον τυραννικό ζυγό του σουλτάνου από ελληνικά όπλα, (όπως η Θεσσαλία, η Στερεά Ελλάδα και η Πελοπόννησος), αλλά δεν ενώθηκε όλη με την Ελλάδα, οφείλεται σε ωμή μοιρασιά ξένων εδαφών μεταξύ των ξένων δυνάμεων. Η Ιταλία απαίτησε η Αλβανία να αποτελέσει ανεξάρτητο κράτος, όπως η Γαλλία πήρε τη Συρία και η Αγγλία την Αίγυπτο. Οι μουσουλμάνοι Αλβανοί μπέηδες της σημερινής βόρειας Αλβανίας, (Τίρανα, Σκόδρα κλπ) ζήτησαν με εξεγέρσεις τους δύο φορές τα πρώτα 60 χρόνια της ύπαρξης του ελληνικού βασιλείου, να ενωθούν με την Ελλάδα, αλλά πάλι το απαγόρευσαν οι ξένοι και πειθάρχησε το Παλάτι.
Οι εξισλαμισμοί
Έως το 1912 δεν υπήρχε κρατικό σύνορο ανάμεσά μας, ήμασταν συγγενείς και συχνά η ίδια οικογένεια είχε χριστιανικό και μουσουλμανικό κλάδο. Μάλιστα μουσουλμάνοι έγιναν οι πλουσιότεροι για να διατηρήσουν τις γαιοκτησίες τους, οι πιο μορφωμένοι (γιατί σπούδαζαν και στο εξωτερικό) και οι μαχητικότεροι στρατιωτικοί, γιατί η κτηματική περιουσία τους είχε παραχωρηθεί από τον σουλτάνο (όπως και παλαιότερα από τη βυζαντινή αυτοκρατορία) έναντι στρατιωτικής υπηρεσίας και για την κάλυψη των εξόδων του πολέμου.
Όπως ο Ομέρ Βρυώνης που καταγόταν από επιφανή οικογένεια των Παλαιολόγων του Δεσποτάτου της Ηπείρου, η οποία εξισλαμίστηκε και διατήρησε την τεράστια κτηματική περιουσία της. Το επώνυμο Βρυώνης απαντάται και μεταξύ χριστιανών και το βαφτιστικό του όνομα ήταν Όμηρος=Ομέρ. Όχι Ομάρ. Υπήρξαν φυσικά αργότερα και βίαιοι εξισλαμισμοί ολόκληρων χωριών και στα Βαλκάνια και στη Μικρά Ασία, μερικές φορές, μαζί με τον παπά ή και τον μητροπολίτη τους.
Υπήρξαν, επίσης, και άτομα που αλλαξοπίστησαν γιατί το Κοράνι απαιτεί πριν σκοτώσεις έναν άπιστο να του ζητήσεις να προσχωρήσει στο Ισλάμ. Αυτό που ζήτησε και ο Ομέρ Βρυώνης από τον Αθανάσιο Διάκο. Οι μουσουλμάνοι είναι απόγονοι εκείνων που αλλαξοπίστησαν. Όσοι αρνήθηκαν έγιναν μάρτυρες.
Ο εθνικισμός, λοιπόν, είναι παραπροϊόν του ευρωπαϊκού ρομαντισμού και της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Είναι προϊόν 200 έως 300 ετών. Για να κυβερνάται ευκολότερα η αποικία, καλλιεργήθηκε ο εθνικισμός και το εθνικιστικό μίσος μεταξύ των υποτελών. Οι Έλληνες επιθυμούσαν την αποτίναξη του ξένου ζυγού και έκαναν πλήθος αποτυχημένων προσπαθειών από το 1204 μέχρι σήμερα. Αυτό ονομάζεται πατριωτισμός. Και ο πατριωτισμός υπάρχει από την εποχή του Έκτορα και της Ανδρομάχης και επαινείται από τον Όμηρο.
Πηγή: slpress.gr
Εκοιμήθη στις 14 Δεκεμβρίου 2018, σε ηλικία 76 ετών μετά από σύντομη ασθένεια ο π. Κοσμάς-Κλέαρχος Παπασάββας, σύγχρονος Ομολογητής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, από το χωριό Δρυμάδες Χιμάρας Β. Ηπείρου.
Ο π. Κοσμάς γεννήθηκε το 1942 στους Δρυμάδες Χιμάρας από ευλαβείς γονείς και σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία, από όπου έλαβε πτυχίο δασκάλου. Παρά την απαγόρευση της θρησκευτικής πίστεως και λατρείας, που επιβλήθηκε στην Αλβανία από το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς το 1967, ο Κλέαρχος συνέχιζε να λατρεύει κρυφά το Θεό στα εξωκκλήσια του χωριού του και συνδέθηκε πνευματικά με τον Ιερέα π. Κοσμά Κύριο, τον μετέπειτα επίσκοπο Απολλωνίας (+11.8.2000) και με όλο το “δίκτυο” της Εκκλησίας των “Κατακομβών” της Αλβανίας.
Το 1973 προσπάθησε να περάσει τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα της Αλβανίας και να έρθει στην Ελλάδα για να χειροτονηθεί ιερέας, αλλά συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση από το αλβανικό αθεϊστικό-κομμουνιστικό καθεστώς για απόπειρα απόδρασης από τη χώρα.
Αποφυλακίστηκε το 1982 και επιχείρησε για δεύτερη φορά να αποδράσει από την Αλβανία και να έλθει στην Ελλάδα για να ιερωθεί, αλλά και πάλι συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 5ετή εξορία και 20ετή κάθειρξη στις πλέον σκληρές και απάνθρωπες αλβανικές φυλακές-κάτεργα στο Σπάτς, στο Μπουρέλι της Β. Αλβανίας και τέλος στο Περπαρίμ Αγ. Σαράντα για απόπειρα "προδοσίας της χώρας με την μορφή της απόδρασης".
Αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 1990 μετά από διεθνή πίεση στην Αλβανική Κυβέρνηση, ιδιαίτερα στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ – Κοπεγχάγη 5-30.6.1990), την οποία είχε προκαλέσει η ΣΦΕΒΑ μέσω Οργανώσεων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Διεθνής Αμνηστία, IGFM-Γερμανία).
Ο Κλέαρχος Παπασάββας ήρθε, τελικά, στην Ελλάδα στις αρχές 1991 μετά από πολλές δυσκολίες, γιατί οι Αλβανοί αρνούνταν να του χορηγήσουν διαβατήριο και παρέμεινε για λίγο στην Κόνιτσα κοντά στον αείμνηστο Δρυινουπόλεως Σεβαστιανό. Επειδή όμως ο Κλέαρχος ήθελε να χειροτονηθεί και να επιστρέψει οπωσδήποτε στην πατρίδα του για να μην του δημιουργήσουν πρόβλημα οι Αλβανικές Αρχές, κρίθηκε φρόνιμο να μη χειροτονηθεί στην Κόνιτσα από τον Μητροπολίτη Σεβαστιανό, αλλά στην Πάτρα λόγω της προσωπικής γνωριμίας και του συνδέσμου που είχε αναπτυχθεί από την εποχή που ήταν ακόμα στη φυλακή και εμείς ως υπεύθυνοι της ΣΦΕΒΑ ενεργήσαμε ώστε να αποφυλακιστεί. Κατόπιν, λοιπόν, συνεννοήσεως του Μητροπολίτου Σεβαστιανού με τον Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο, ήλθε στην Πάτρα και στις 26.2.1991 έγινε η κουρά του στην Ι. Μονή Γηροκομείου από τον Καθηγούμενό της Αρχιμανδρίτη π. Συμεών Χατζή και έλαβε το όνομα Κοσμάς προς τιμήν του ιερομάρτυρος Αγ. Κοσμά του Αιτωλού.
Την επομένη, Τετάρτη Β΄ εβδομάδος των Νηστειών, στις 27.2.1991, στον παλαιό Ι. Ν. Αγ. Ανδρέου χειροτονήθηκε Διάκονος και σε τρεις ημέρες, στις 2.3.1991 Πρεσβύτερος στον Ι. Ν. Αγ. Τριάδος Ζαρουχλεΐκων από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο. Αμέσως μετά τη χειροτονία επέστρεψε στην πατρίδα του στους Δρυμάδες της Χιμάρας, όπου παρέμεινε μέχρι της κοιμήσεώς του.
Ολόκληρη η ζωή του ήταν μία ομολογία πίστεως και εμπιστοσύνης στην πρόνοια και αγάπη του Θεού, διακρινόταν δε για το πηγαίο χιούμορ και την απλότητα και ειλικρίνεια στη σχέση του με τους άλλους ανθρώπους.
Η εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί στον Ι. Ν. Αγ. Χαραλάμπους Δρυμάδων Χιμάρας, την Κυριακή 16.12.18
Αιωνία του η μνήμη, καλή Ανάσταση!
Να έχουμε την ευχή του!
Η τραγελαφική κατάσταση που επικρατεί εδώ και λίγο καιρό στη Βόρειο Ήπειρο, τείνει να γίνει μονιμότητα για όλους τους γηγενείς Έλληνες. Είναι απίστευτη η μανία με την οποία το αλβανικό (επίσημο και ανεπίσημο) κράτος πάει να εξορίσει μια και καλή όλους όσοι επιμένουν παρά τις αντίξοες συνθήκες, να ζούνε στις πατρογονικές τους εστίες.
Όλα είναι εμφανέστατα και κανείς δε μπορεί πια να κάνει λόγο για φαντασίες και για υπερβολές από πλευράς των Βορειοηπειρωτών. Η αλβανική πολιτεία κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να «ανοίξει τον ασκό του Αιόλου» επιτιθέμενη μεθοδικά και συστηματικά στους Έλληνες.
Από τη μία η συνεχόμενη προσβολή της μνήμης του δολοφονηθέντα Κωνσταντίνου Κατσίφα, ακόμη και μέσω της απόρριψης πολλών Ελλαδιτών και συμπατριωτών μας (Ευρωπαίων πολιτών) να πάνε στο μνημόσυνό του και από την άλλη οι άκρως ζημιογόνες κατακτητικές παρεμβάσεις στις περιουσίες των Χειμαρριωτών.
Ποιος τελικά είναι σε θέση να λογοδοτήσει ενώπιον όλων αυτών των ανθρώπων που συνεχίζουν να βιώνουν στο πετσί τους τον τρόμο; Τι μπορεί να απαλύνει τον πόνο και τη δυστυχία τους; Η ακρωτηριασμένη επίσημη Ελλάδα, γιατί σιωπά;
Πάτε να μας βγάλετε μια και καλή στην απέξω, πάτε να μας πετάξετε. Με μια δική σας ύπουλη μέθοδο εξόντωσης την οποία μόνον εσείς, οι επίσημοι ιθύνοντες του ελληνικού κράτους γνωρίζετε. Ίσως γιατί δε σας κάνουμε κύριοι.
Μάλλον επειδή είμαστε βραχνάς στα προσωπικά σας συμφέροντα. Θα πρέπει όμως να γνωρίζετε πως οι Βορειοηπειρώτες, είναι κομμάτι από εκείνους τους παλιούς Έλληνες, των οποίων την αρχοντιά ποτέ σας δε θα μπορέσετε να καταλάβετε.
Εδώ οι αλλοεθνείς τους κατηγορούν πως ξεπουλάνε και την ίδια τους τη μάνα για τρακόσια ευρώ. Κι όμως δεν είναι έτσι. Αντιθέτως, είμαστε αφεντικά του εαυτού μας, διότι γεννηθήκαμε ελεύθεροι μέσα στη σκλαβιά.
Χωρίς τη δική σας στήριξη πορευόμαστε, πότε κομματιασμένοι και πότε ενωμένοι (βλέπετε η μοίρα του Έλληνα έχει και αυτό το δρόμο). Επίσης γνωρίζετε πολύ καλά πως με ένα δικό σας νεύμα είμαστε πρόθυμοι να γίνουμε αναχώματα ζωής μέσα στο θανατά που έχει επισκιάσει τη γη μας. Ελάτε να μας γνωρίσετε ως έχει, χωρίς χαφιέδες και καλοθελητές τριγύρω μας.
Δεν έχουμε κρίση συνειδήσεως, ούτε είμαστε ακραίοι όπως διαλαλούν πολλοί από εσάς όλο αυτό το διάστημα. Το να φυλάμε τις μανάδες και τις αδερφές μας από τους ληστές και τους βιαστές που κυκλοφορούν ελεύθεροι σε αυτόν εδώ τον τόπο, δε σημαίνει πως διψάμε για αίμα. Σημαίνει πως ζούμε με το φόβο κάτω από το προσκεφάλι μας.
Η δική σας διαχρονική πολιτική επιπολαιότητα οδήγησε ώστε να χαθεί η Μικρά Ασία, η Κύπρος, η Ίμβρος, η Τένεδος, οι Έλληνες της Πόλης, να δεχτείτε τις ψυχές άνω των 353.000 Ελλήνων του Πόντου και τόσους άλλους πρόσφυγες τους οποίους κάποιοι «πολιτισμένοι» συνεχίζουν να αποκαλούν «τουρκόσπορους».
Θα πρέπει όμως να βάλετε καλά στο νου σας, πως δε μας νοιάζει διόλου η «ταμπέλα» που θα μας βάλουν τα επίσημα χείλη σας (εκτός κι αν μας ετοιμάζετε για πούλημα). Δε μας νοιάζουν οι «σφραγίδες» σας, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι είμαστε και τι είμαστε. Εκείνο που θέλουμε από εσάς είναι η καταλυτική σας παρέμβαση στα τόσα πολλά προβλήματα που έχουν γίνει γάγγραινα στο κορμί μας.
Κάντε κάτι… Μας ξεχάσατε, μας παραμερίσατε και κλείσατε τα αυτιά σας. Πριν να είναι πια αργά, σηκωθείτε έστω και για λίγα λεπτά από την καρέκλα της εξουσίας σας και κοιτάξτε μας κατάματα. Ειδάλλως να είστε σίγουροι πως οι Βορειοηπειρώτες θα αφήσουν χωρίς να το θέλουν τη γη τους, μιας και θα έχουν γίνει πια η εθνική τέφρα των Βαλκανίων…
Πηγή: Himara.gr, defence-point.gr
Πριν από λίγο καιρό, σε ένα από τα δωμάτια του 1ου ορόφου του ξενώνα «Γαλιλαία» έγινε ένα μικρό πάρτι. Η Μαρία είχε γύρω της τους φίλους και τους συγγενείς της, όσους την αγαπούσαν. Ακουσαν μουσική, τραγούδησαν, αντάλλαξαν όλα τα λόγια που έμενε να ειπωθούν.
Στο τέλος, αφού αποχαιρέτησε όλον τον κόσμο, είπε «και τώρα δεν αντέχω άλλο, θέλω να κοιμηθώ». Λίγο αφότου το ηρεμιστικό φάρμακο πέρασε στον οργανισμό της, η Μαρία μπήκε στην τελική καταστολή. Περίπου μία εβδομάδα μετά, κατέληξε ήσυχα στον ύπνο της.
«Αυτό δεν είναι ευθανασία, αυτό δεν είναι υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Αυτό είναι ανακούφιση», θα πει στην «Καθημερινή» και στην ρεπόρτερ Λίνα Γιάνναρου η Αλίκη Τσερκέζογλου, γυναικολόγος-ογκολόγος και διευθύντρια της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής «Γαλιλαία», η οποία πριν από έναν χρόνο άνοιξε και λειτουργεί το πρώτο και μοναδικό ελληνικό hospice, για τη δωρεάν φιλοξενία ασθενών τελικού σταδίου ή όσων αντιμετωπίζουν έντονα συμπτώματα από την ασθένεια ή τη χημειοθεραπεία.
Ήπια αναισθησία
«Εχουμε ασθενείς για παράδειγμα με εγκεφαλικές μεταστάσεις, οι οποίες μπορούν να κάνουν πολύ έντονες διεγέρσεις, πολύ δύσκολους πόνους που δεν μπορούν να ελεγχθούν. Σου λένε “θέλω να κοιμηθώ, να μην το νιώθω”. Η λεγόμενη τελική καταστολή είναι σαν μια ήπια αναισθησία, από την οποία μπορεί να βγει ο ασθενής εάν σταματήσουμε τη χορήγηση του ηρεμιστικού (σ.σ. αντίθετα με την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, στην οποία η χορήγηση της δόσης του φαρμάκου δεν είναι αναστρέψιμη). Μπορεί κάποιος να μπει σε αυτή προσωρινά, για την αντιμετώπιση κάποιας κρίσης, ή στο τέλος της ζωής του. Αυτό γίνεται πάντα με τη συναίνεση του ασθενούς και της οικογένειάς του κατόπιν εξαντλητικής συζήτησης, μιας μακράς διαδικασίας».
Τρεις «επιλογές»
Στα μέσα Νοεμβρίου, η Washington Post δημοσίευσε άρθρο του συνταξιούχου γαστρεντερολόγου και συγγραφέα Σάμιουελ Χάριγκτον με τίτλο «Επιλέγοντας την έξοδό σου», στο οποίο ανέπτυσσε την άποψη ότι για κάποιους ασθενείς τελικού σταδίου είναι καθησυχαστικό να έχουν ενός είδους έλεγχο στον χρόνο του θανάτου τους. Οι τρόποι επιτάχυνσης μιας ήδη προδιαγεγραμμένης πορείας –έγραφε– είναι τρεις: η διακοπή της θεραπευτικής αγωγής, η άρνηση σίτισης και η χορήγηση μιας θανατηφόρου δόσης φαρμάκου.
Στην Ελλάδα, το τελευταίο παραμένει παράνομο, ενώ η μεγάλη πλειονότητα των ασθενών στη χώρα μας δεν έχει ούτε τις άλλες δύο επιλογές. Ελλείψει δομών ανακουφιστικής φροντίδας, όπως η «Γαλιλαία», οι περισσότεροι ασθενείς περνούν το τελευταίο στάδιο της ζωής τους στο νοσοκομείο. Ακόμα και όταν το τέλος είναι πολύ κοντά, σιτίζονται και ενυδατώνονται υποχρεωτικά, με ορό, κάνουν καθημερινά εξετάσεις σύμφωνα με το πρωτόκολλο, και συνεχίζουν τη φαρμακευτική αγωγή, ακόμα κι αν αυτή απλώς παρατείνει τη ζωή τους χωρίς να τη βελτιώνει. Κυρίως, περνούν τις τελευταίες τους ώρες μακριά από το σπίτι τους και τους οικείους τους.
Στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων
«Εχω δει πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται μπροστά από το τέλος της ζωής τους να επιθυμούν τη διακοπή της θεραπείας τους. Αλλά μερικές φορές είναι σαν να θέλουμε να ξοδεύουμε φάρμακα εταιρειών. “Τρέχουν” οι οροί μέχρι που βγαίνει η ψυχή», λέει στην «Κ» η πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων Ιατρών Αθηνών (ΚΕΦΙ) Ζωή Γραμματόγλου. «Πολλοί παρακαλούν τους γιατρούς να τους δώσουν κάτι να φύγουν, δεν αντέχουν. Δεν είμαι υπέρ της ευθανασίας, αυτό που χρειάζεται είναι η ανακουφιστική φροντίδα.
Οταν είναι μη αναστρέψιμη η κατάσταση, προέχει η ανακούφιση του ασθενούς, να μην πονάει και όχι να εξαντλείται από τα θεραπευτικά φάρμακα. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχουν δομές στα νοσοκομεία, hospices ή προγράμματα ανακουφιστικής φροντίδας κατ’ οίκον ώστε οι άνθρωποι να “φεύγουν” στο σπίτι τους». Το κενό μεταξύ νοσοκομείου και σπιτιού καλύπτουν, σε έναν βαθμό, άτυπα, οι μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων.
«Εχουμε αρκετούς φιλοξενούμενους τελικού σταδίου», λέει στην «Κ» ιδιοκτήτης ΜΦΗ, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Είναι περιστατικά που το νοσοκομείο έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά αλλά ούτε μπορεί να τα αναλάβει η οικογένεια. Αυτό που βλέπουμε όμως να συμβαίνει είναι σε μεγάλης ηλικίας ανθρώπους, να γίνονται θεραπείες για την επιμήκυνση της ζωής τους έστω για δύο μήνες. Τα παιδιά στην Ελλάδα δεν έχουν απογαλακτιστεί, ακόμα και όταν ο γονιός δεν έχει επαφή με το περιβάλλον, δεν έχει κίνηση, παλεύουν να τον κρατήσουν στη ζωή».
O ξενώνας «Γαλιλαία», η πρώτη και μοναδική Μονάδα Ανακουφιστικής Φροντίδας στην Ελλάδα, της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.
Η ταλαιπωρία
Με 26 ολόκληρα χρόνια «θητείας» στον «Αγιο Σάββα», η κ. Τσερκέζογλου γνωρίζει καλά ότι πολύ συχνά οι ασθενείς κάνουν θεραπεία «επειδή πολύ απλά αυτό ξέρει να κάνει το νοσοκομείο». «Ασθενείς έχουν πάρει την πρώτη γραμμή χημειοθεραπείας, έχουν κάνει υποτροπή, έχουν πάρει δεύτερη, τρίτη, τέταρτη γραμμή. Από ένα σημείο και μετά, όμως, η θεραπεία σε αρρωσταίνει πιο πολύ από ό,τι σου κάνει καλό. Το σταμάτημα μιας μάταιας θεραπείας δεν είναι ευθανασία», λέει.
Για τα παιδιά τους
Στον ξενώνα «Γαλιλαία», ομάδα γιατρών, ψυχολόγων, νοσηλευτών βρίσκονται κοντά στον ασθενή τελικού σταδίου, τον ενημερώνουν και τον αφουγκράζονται. Μπορεί η ίαση να μην είναι –πια– ο στόχος, αλλά υπάρχουν πολλά που μπορούν να αλλάξουν σε αυτό το στάδιο. «Συχνότατα ακούμε ασθενείς να λένε “ξέρω ότι θα πεθάνω, αλλά πώς;”. Εχουν ανάγκη να κουβεντιάσουν γι’ αυτά που θα αφήσουν πίσω, πώς θα βιώσει η οικογένειά τους την απώλεια. Πάντα ξέρει ο ασθενής την κατάστασή του, το νιώθει πως επιβαρύνεται. Απλά δεν αντέχει να το συζητήσει με την οικογένειά του γιατί ούτε αυτή το αντέχει.
Εκεί έρχεται η ομάδα μας και διευκολύνει αυτή την επικοινωνία, να πουν οι άνθρωποι αυτά που θέλουν. Χρησιμοποιούμε αυτό τον χρόνο για να τους βοηθήσουμε να δουν τι θα ήθελαν από το υπόλοιπο της ζωής τους, τι εκκρεμότητες μπορεί να έχουν να λύσουν, τι επιθυμίες έχουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Πολύ συχνά έχουμε μανάδες που σου λένε “κουράστηκα, θέλω να φύγω”, αλλά τα παιδιά θέλουν να τις κρατήσουν εδώ. Συνήθως τους κάνουν το χατίρι, κάνουν θεραπείες για τα παιδιά μέχρι να δοθεί ο χρόνος σε όλους να συνειδητοποιήσουν τι γίνεται». Στο τέλος, όποτε αυτό έρθει, είναι «εκεί», κρατώντας το χέρι των δικών τους. «Η ακοή φεύγει τελευταία, τους λέμε. Μιλήστε τους, σας ακούν».
Σε οικείο περιβάλλον
Οι στατιστικές θέλουν τις περισσότερες νοσηλείες στη ζωή ενός ασθενούς να γίνονται τον τελευταίο χρόνο της ζωής του, επιβαρύνοντας τον ίδιο, τους φροντιστές του, υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής του. Το 70% των ασθενών που βρίσκονται στον Ξενώνα «Γαλιλαία» «φεύγουν» στο σπίτι τους, σε οικείο περιβάλλον, κοντά στους δικούς τους. Το 50% δεν κάνει καμία εισαγωγή στο νοσοκομείο στο τελευταίο στάδιο
Να σημειωθεί ότι η πρωτοβουλία ανάπτυξης της μονάδας ανήκει στον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο.
Πηγή: Politis Online, Αβέρωφ
Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο παγκόσμιος Οικουμενισμός, αποτελεί σήμερα το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο εκφυλιστικό φαινόμενο της εποχής μας και ταυτόχρονα την μεγαλύτερη απειλή κατά της ανθρωπότητος. Όπως έχουμεήδη αναφερθεί σε παλαιότερες ανακοινώσειςμας, πρόκειται για ένα παγκόσμιο κίνημα, γέννημα της Μασονίας και του Διεθνούς Σιωνισμού, που έχει σαν μοναδικό σκοπό την δημιουργία μιας νέας τάξεως πραγμάτων, δηλαδή την πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική κυριαρχία του πάνω σ’ όλο τον πλανήτη, σ’ όλη την ανθρωπότητα. Είναι πλέον κοινός τόπος, αφού γίνεται από όλους αντιληπτό, ότι το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό σύστημα, προωθεί πυρετωδώς την παγκοσμιοποίηση. Προς την ίδια αυτή κατεύθυνση της ενοποιήσεως της ανθρωπότητος σε θρησκευτικό επίπεδο κινείται και ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός, ο οποίος εργάζεται πυρετωδώς για την ανοικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας θρησκείας, ή πανθρησκείας, που θα είναι αποτέλεσμα της ομογενοποιήσεως και ισοπεδώσεως όλων των θρησκειών. Η πορεία της ανθρωπότητος σε μια παγκοσμίων διαστάσεων και σε όλα τα επίπεδα ενοποίηση δεν είναι πλέον μυστικό των ολίγων, αλλά μια πραγματικότητα, η οποία γίνεται όλο και πιο αισθητή. Στην πραγματοποίηση αυτού του οράματος έχουν ενταχθεί σχεδόν όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες όλων των μεγάλων θρησκειών, μεταξύ των οποίων δυστυχώς και μια πληθώρα «ορθοδόξων» πατριαρχών, αρχιεπισκόπων, επισκόπων, κληρικών, μοναχών και λαϊκών. Μαζί τους έχουν συστρατευτεί και τα ΜΜΕ, αλλά και ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος με μια πληθώρα δημοσιευμάτων.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 10η Δεκεμβρίου 2018
ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ»;
Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο παγκόσμιος Οικουμενισμός, αποτελεί σήμερα το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο εκφυλιστικό φαινόμενο της εποχής μας και ταυτόχρονα την μεγαλύτερη απειλή κατά της ανθρωπότητος. Όπως έχουμεήδη αναφερθεί σε παλαιότερες ανακοινώσειςμας, πρόκειται για ένα παγκόσμιο κίνημα, γέννημα της Μασονίας και του Διεθνούς Σιωνισμού, που έχει σαν μοναδικό σκοπό την δημιουργία μιας νέας τάξεως πραγμάτων, δηλαδή την πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική κυριαρχία του πάνω σ’ όλο τον πλανήτη, σ’ όλη την ανθρωπότητα. Είναι πλέον κοινός τόπος, αφού γίνεται από όλους αντιληπτό, ότι το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό σύστημα, προωθεί πυρετωδώς την παγκοσμιοποίηση. Προς την ίδια αυτή κατεύθυνση της ενοποιήσεως της ανθρωπότητος σε θρησκευτικό επίπεδο κινείται και ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός, ο οποίος εργάζεται πυρετωδώς για την ανοικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας θρησκείας, ή πανθρησκείας, που θα είναι αποτέλεσμα της ομογενοποιήσεως και ισοπεδώσεως όλων των θρησκειών. Η πορεία της ανθρωπότητος σε μια παγκοσμίων διαστάσεων και σε όλα τα επίπεδα ενοποίηση δεν είναι πλέον μυστικό των ολίγων, αλλά μια πραγματικότητα, η οποία γίνεται όλο και πιο αισθητή. Στην πραγματοποίηση αυτού του οράματος έχουν ενταχθεί σχεδόν όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες όλων των μεγάλων θρησκειών, μεταξύ των οποίων δυστυχώς και μια πληθώρα «ορθοδόξων» πατριαρχών, αρχιεπισκόπων, επισκόπων, κληρικών, μοναχών και λαϊκών. Μαζί τους έχουν συστρατευτεί και τα ΜΜΕ, αλλά και ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος με μια πληθώρα δημοσιευμάτων.
Ένα τέτοιο δημοσίευμα έπεσε στην αντίληψή μας σε πρόσφατο φύλο, (φ.4-11-2018), της εφημερίδας των Αθηνών «Καθημερινή». Πρόκειται για εισήγηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστασίου, σε κάποιο Συνέδριο, στην 12ηΔιαθρησκειακή Συνδιάσκεψη για τον θρησκευτικό πλουραλισμό και την ειρηνική συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή, με θέμα: «Θρησκευτικός πλουραλισμός και ειρηνική συνύπαρξη». Στην εισήγησή του αυτή ο Μακαριώτατος μεταξύ άλλων τονίζει την αναγκαιότητα της συμβολής των θρησκειών για την επίτευξη της παγκόσμιας δικαιοσύνης, της ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ αυτών, ενώ προσδιορίζει και τις αιτίες, που οδηγούν σε πράξεις βίας και μίσους εναντίονοπαδών άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων.
Μελετώντας με προσοχή το δημοσίευμα διαπιστώσαμε αβίαστα ότι «πάσχει» σοβαρά από θεολογικής απόψεως. Πρόκειται για ένα κείμενο κλασικής οικουμενιστικής θεολογικής σκέψεως, στο οποίο απουσιάζειέστω και η ελάχιστη πατερική θεμελίωση των όσων γράφονται, αφού δεν υπάρχει ούτε μια πατερική παραπομπή. Από τα βιβλικά χωρία ο συντάκτης επιλέγει δύο-τρία, εκείνα που εξυπηρετούν τον στόχο του, αγνοώντας μια σωρεία άλλων, τα οποία ανατρέπουν και κονιορτοποιούν το οικουμενιστικό του ιδεολόγημα και δίδουν την σωστή ερμηνεία και στα χωρία εκείνα, που επικαλείται. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα κείμενο πολιτικοκοινωνιολογικό, που θα μπορούσε να το έχει συντάξει κάποιος πολιτικός αναλυτής, ή κάποιος κοινωνιολόγος.
Κατ’ αρχήν απουσιάζει έστω και μια στοιχειώδης διάκριση μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού και των ποικιλωνύμων αιρέσεων και θρησκειών του κόσμου, έτσι ώστε ο αναγνώστης να αποκομίζει την εντύπωση ότι η Ορθοδοξία, η μόνη αληθινή Εκκλησία του Χριστού, είναι μία από τις πολλές θρησκείες του κόσμου. Γράφει: «Προσωπικά πιστεύω ότι η καλλιέργεια μιας υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως αποτελεί το σταθερότερο θεμέλιο της ειρηνικής συνυπάρξεως. Και όχι η θρησκευτική αδιαφορία. Στις μονοθεϊστικές θρησκείες που επηρεάζουν τη σημερινή οικουμένη διαπιστώνονται: α) μια αναζήτηση εσωτερικής ειρήνης· β) η χαλιναγώγηση της επιθετικότητος· γ) αρχές ειρηνικής συμβιώσεως· δ) επιδίωξη ειρηνικών σχέσεων με τον Θεό• ε) παροτρύνσεις για τη διατήρηση της ειρήνης στην ανθρωπότητα. Οι χριστιανοί ιδιαίτερα προσβλέπουμε σε ‘Θεό Ειρήνης’ και εκζητούμε συνεχώς την επέμβασή Του». Κατά τα γραφόμενά του οι μονοθεϊστικές θρησκείες, στις οποίες ανήκει και η Ορθοδοξία, οικοδομούν την υγιή θρησκευτική συνείδηση,επειδή αναζητούν την ειρηνική συμβίωση και την εσωτερική ειρήνη και χαλιναγωγούντην επιθετικότητα. Μπορεί όμως να υπάρξει υγιής θρησκευτική συνείδηση, με την κυριολεκτική σημασία του όρου, μέσα στο σκότος της πλάνης των αιρέσεων και των θρησκειών του κόσμου; Επίσης κατά πόσον μπορούμε να δεχθούμε τους παρά πάνω ισχυρισμούς με βάση τη διδασκαλία του Κορανίου περί Τζιχάντ και πολέμου κατά των απίστων; Δεν βλέπει ο Μακαριώτατος το φαινόμενο της θρησκευτικής βίας με πρωταγωνιστή το Ισλάμ, το οποίο έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις στην εποχή μας και έχει καταστεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα; Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων διώκονται, βασανίζονται και βρίσκουν τραγικό θάνατο στο όνομα του Αλλάχ, (βάσει μάλιστα συγκεκριμένου τελετουργικού τυπικού), σε περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής, από τους τζιχαντιστές μουσουλμάνους, οι οποίοι πολεμούν και επιδιώκουν τον αφανισμό των «απίστων», προκειμένου να εδραιώσουν το «Ισλαμικό Κράτος».
Παρά κάτω γράφει: «Ύψιστο και άμεσο χρέος όλων των θρησκευτικών ηγετών είναι η επίμονη και συστηματική καλλιέργεια μιας υγιούς πνευματικότητος. Μέσα στα ιερά κείμενα υπάρχουν φωτεινές ακτίνες που συμβάλλουν στην ειρηνική συμβίωση και διευκρινίζουν τον χαρακτήρα της γνήσιας θρησκευτικότητος, στην οποία ευαρεστείται ο Θεός». Μπορεί όμως να υπάρξει «υγιής πνευματικότητα» έξω από την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού; Η υγιής πνευματικότητα βιώνεται και πραγματώνεται, όπως ήδη ετονίσαμε σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μας, μόνον εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ποτέ, βεβαίως, στην αίρεση και στην πλάνη, διότι μόνον εντός αυτής μεταδίδεται δια των μυστηρίων η Χάρις του αγίου Πνεύματος, άνευ της οποίας είναι αδύνατος η κατόρθωσις των αρετών και η θέωσις του ανθρώπου. Η των δογμάτων ακρίβεια αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση, αποτελεί το θεμέλιο για την ανοικοδόμηση της αληθούς και γνησίας πνευματικής ζωής. Πίστις και έργα, δόγμα και ζωή, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, έτσι ώστε αλλοίωσις του ενός να φέρη αναπόφευκτα αλλοίωση και του άλλου. Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων παρατηρεί σχετικά: «Ο της θεοσεβείας τρόπος εκ δύο τούτων συνέστηκε, δογμάτων ευσεβών και πράξεων αγαθών. Και ούτε τα δόγματα χωρίς έργων αγαθών ευπρόδεκτα τω Θεώ, ούτε τα μη μετ’ ευσεβών δογμάτων έργα τελούμενα, προσδέχεται ο Θεός».1«Βίος διεφθαρμένος πονηρά τίκτει δόγματα»2 συμπληρώνει ὁ άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Γι’ αυτό, «ουδέν γαρ όφελος βίου καθαρού, δογμάτων διεφθαρμένων. Ώσπερ ουν ουδέ τουναντίον, δογμάτων υγιών, εάν βίος ή διεφθαρμένος».3 Αλλού πάλι επισημαίνει: «Αποστρεφόμεθα των αιρετικών τους συλλόγους, εχώμεθα δε διηνεκώς της ορθής πίστεως και βίον ακριβή και πολιτείαν τοις δόγμασιν ίσην επιδειξώμεθα».4
Επίσης πώς είναι δυνατόν να «υπάρχουν [στα ‘ιερά’ κείμενα των θρησκειών του κόσμου], φωτεινές ακτίνες που συμβάλλουν στην ειρηνική συμβίωση και διευκρινίζουν τον χαρακτήρα της γνήσιας θρησκευτικότητος» και μάλιστα μέσα από αυτή την θρησκευτικότητα να «ευαρεστείται ο Θεός»; Πραγματικά εκπλησσόμεθα και αδυνατούμε να πιστεύσουμε ότι οι παρά πάνω ισχυρισμοί βγήκαν από το στόμα Ορθοδόξου Ιεράρχου και μάλιστα Προκαθημένου τοπικής Εκκλησίας. Πώς είναι δυνατόν, Μακαριώτατε, να αναζητούμε στο Ταλμούδ, στο Κοράνιο, στις Βέδες, στις Ουπανισάδες, και σε άλλα «ιερά» θρησκευτικά κείμενα «ακτίνες γνήσιας θρησκευτικότητας», στις οποίες μάλιστα ευαρεστείται ο Θεός; Και ποιες τέλος πάντων είναι αυτές οι «ακτίνες»; Αν τα κείμενα αυτά προσφέρουν «γνήσια θρησκευτικότητα» και αν ο Θεός ευαρεστείται σε τέτοιου είδους «γνήσια θρησκευτικοτήτα», γιατί ο Θεός έγινε άνθρωπος και ήρθε στον κόσμο και πέθανε επάνω στο σταυρό; Αν οι θρησκείες του κόσμου προσφέρουν σωτηρία, τι χρειάζεται η Εκκλησία του Χριστού; Οι παρά πάνω βλάσφημες θέσεις απηχούν την κλασική οικουμενιστική αντίληψη, η οποία διακηρύσσεται urbi et orbi τις τελευταίες δεκαετίες και από ορθοδόξους ηγέτες, σε διαθρησκειακά φόρουμ, ότι δήθεν όλες οι θρησκείες είναι καλές και διαφορετικοί δρόμοι σωτηρίας και αναγωγής στο Θεό. Αλλά σε ποιον Θεό; Τον Τριαδικό, τον μονοπρόσωπο Γιαχβέ των Ιουδαίων, τον Αλλάχ, τον Βράχμα, τον Σίβα, τους 350.000.000 «θεούς» του Ινδουισμού, τον απόντα «θεό» των βουδιστών, την ακαθόριστη πληθώρα των «θεών» του Σιντοϊσμού, τους «θεούς» του δωδεκαθέου και των άλλων νεοειδωλολατρικών θρησκευμάτων, της «Μεγάλης Θεάς» των γουικανών;
Παρακάτω ισχυρίζεται ότι το φαινόμενο της θρησκείας είναι «θείο δώρο, δοσμένο για να γαληνεύει τις καρδιές, να θεραπεύει τις πληγές και να φέρνει πλησιέστερα άτομα και λαούς» και πως «η βία εν ονόματι της θρησκείας βιάζει την ουσία της θρησκείας. Και κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας»! Πώς είναι δυνατόν, Μακαριώτατε, να είναι «θείο δώρο» η θρησκεία; Είναι δυνατόν να δεχθούμε ότι εκτός από το μοναδικό και ανεκτιμήτου αξίας θείο δώρο της σωτηρίας, που μας προσέφερε ο Κύριός μας με την ενανθρώπιση, το πάθος και την ανάστασή Του, μας προσέφερε και άλλα θεία δώρα, τις θρησκείες του κόσμου; Δεν ακούτε τι μας λέγει ο Κύριος: «πάντες όσοι ήλθον προ εμού, κλέπται εισί και λησταί, αλλ ουκ ήκουσαν αυτών τα πρόβατα», (Ιω. 10,8);Και παρά κάτω: «εγώ ειμι η θύρα, δι εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται και εξελεύσεται, και νομήν ευρήσει», (Ιω.10,9). Οι θρησκείες του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο παρά το έσχατο προϊόν της μεταπτωτικής πνευματικής συγχύσεως του ανθρώπου, ο οποίος μέσω των θρησκευτικών αντιλήψεών του, στράφηκε στη λατρεία των κτισμάτων και εν τέλει του διαβόλου, αφού, «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5);
Και συνεχίζει: «Πολλές προσπάθειες έχουν γίνει ιδιαίτερα μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 για την ανάπτυξη του Διαθρησκειακού Διαλόγου. Ο νηφάλιος διάλογος με τον τονισμό των ειρηνικών αρχών κάθε θρησκείας συμβάλλει σημαντικά στην καλλιέργεια της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Δυστυχώς, οι φανατικές ερμηνείες των θρησκευτικών κειμένων ενθουσιάζουν ευκολότερα τα πλήθη και υπονομεύουν τη δυνατότητα οποιουδήποτε Διαθρησκειακού Διαλόγου. Παρά ταύτα πρέπει να ενισχυθούν οι προσπάθειες για ειρηνική αξιοποίηση του θρησκευτικού βιώματος». Δεν ξέρουμε αν το τραγικό γεγονός της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ έγινε για να αναπτυχθεί ο Διαθρησκειακός Διάλογος. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι ο Διάλογος αυτός όχι μόνο δεν καταλάγιασε τη θρησκευτική βία, αλλά την γιγάντωσε τα τελευταία χρόνια. Φυσικά αυτό δεν οφείλεται στις «φανατικές ερμηνείες των θρησκευτικών κειμένων», όπως υποστηρίζει λανθασμένα ο Μακαριώτατος, αλλά σε αυτά τα ίδια τα «ιερά» κείμενα, τα οποία ξεκάθαρα, χωρίς να χρειάζεται καμιά ερμηνεία, εξωθούν σε πράξεις βίας και μίσους. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει καλά ο ίδιος ως δάσκαλος της θρησκειολογίας!
Τέλος καταλήγει στην διαπίστωση: «Ασφαλώς οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί στον σύγχρονο κόσμο, (κατεξοχήν στη Μέση Ανατολή) είναι συγκεχυμένες και ζοφερές. Αυτό το γεγονός δεν πρέπει να οδηγεί σε μελαγχολική απάθεια, αλλά σε αύξηση των προσπαθειών όλων μας, (ακαδημαϊκών, πολιτικών, θρησκευτικών λειτουργών, κ.ά.) για την υποστήριξη της αλήθειας, την υπεράσπιση της δικαιοσύνης, την ενδυνάμωση της ελπίδας ότι η παγκόσμια ειρήνη δεν αποτελεί ουτοπία, αλλά άμεση προτεραιότητα όλων όσοι πονούν και αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο. «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (Ματθ. 5:9), του Θεού της αγάπης»! Εδώ θίγεται ο ύψιστος στόχος, το μεγάλο όραμα, το οποίο καλούνται να υπηρετήσουν όλες οι θρησκείες του κόσμου, μαζί και η Ορθοδοξία. Και το όραμα αυτό είναι η συμβολή τους στην ανοικοδόμηση της παγκόσμιας ειρήνης. Στην επίτευξη αυτού του οράματος έχουν συστρατευτεί οι οικουμενιστές, επικαλούμενοι μάλιστα το βιβλικό χωρίο «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» (Ματθ. 5:9), το οποίο όμως διαστρεβλώνουν και παρερμηνεύουν. Ωστόσο μια τέτοιου είδους αποστολή της Εκκλησίας και μάλιστα σε συνεργασία με όλες τις θρησκείες του κόσμου, δεν μπορεί να δικαιωθεί, ούτε να θεμελιωθεί, ούτε στα βιβλικά κείμενα, ούτε στηνπατερική μας Γραμματεία. Δεν υπάρχει ούτε μια βιβλική μαρτυρία, στην οποία να φαίνεται, ότι ο Χριστός κάλεσε τους μαθητές του, να συνεργαστούν με τις άλλες θρησκείες, για να συμβάλλουν στην παγκόσμια ειρήνη. Επίσης κανένας από τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας ισχυρίστηκεποτέ, ή διατύπωσε μια παρόμοια θεωρία. Αποστολή της Εκκλησίας δεν είναι να συμβάλει στην ανοικοδόμηση μιας κοσμικού τύπου παγκόσμιας ειρήνης. Αποστολή της είναι να ειρηνεύσει τον άνθρωπο με τον Θεό, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ειρηνεύσουν και οι άνθρωποι στη συνέχεια μεταξύ τους. Να προσφέρει τον Χριστόν, τον μόνον ειρηνοποιόν, ο οποίος είναι «η ειρήνη ημών» (Εφ.2,14) κατά τον απόστολο. Ο άνθρωπος, υποδουλωμένος στα πάθη και στην αμαρτία, ευρίσκεται σε κατάσταση έχθρας προς τον Θεόν και έχει ανάγκη καταλλαγής και συμφιλιώσεως, σύμφωνα με τον λόγο του μακαρίου Παύλου: «Ει γαρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τω Θεώ διά του θανάτου του υιού αυτού, πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησώμεθα εν τη ζωή αυτού» (Ρωμ.5,10). Όταν δε επιτευχθή αυτή η καταλλαγή διά της πίστεως, τότε ο άνθρωπος απολαμβάνει το αγαθόν της ειρήνης: «Δικαιωθέντες ουν εκ πίστεως ειρήνην έχομεν προς τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού». (Ρωμ.5,1). Αυτό δε ακριβώς το έργο της καταλλαγής επιτελούν οι ειρηνοποιοί, για τους οποίους γίνεται λόγος στον παρά πάνω Μακαρισμό αυτό του Κυρίου. Επιτυγχάνεται δε το έργο αυτό διά των κληρικών, μοναχών, διδασκάλων, ιεραποστόλων και, βεβαίως, μόνον εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ποτέ διά μέσου και σε συνεργασία με στην αίρεση και την πλάνη.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η ειρήνη δεν έχει κοσμικό χαρακτήρα, αλλά είναι καρπός του αγίου Πνεύματος: «ο δε καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη…» (Γαλ.5,22). Εξ άλλου και ο ίδιος ο Χριστός την αντιδιαστέλλει από την κοσμική ειρήνη: «ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν, ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» (Ιω.14,27). Σας δίδω την ιδική μου ειρήνη, όχι σαν αυτή που δίδει ο κόσμος. Αυτήν και μόνον αυτού του είδους την ειρήνη καλείται να δώσει και η Εκκλησία στον κόσμο, η οποία, όταν υφίσταται, φέρνει από μόνη της και την άλλη, την κοσμική ειρήνη. Οι άγιοι απόστολοι και οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας αυτού του είδους την ειρήνη έφεραν στον κόσμο, αν και έζησαν και έδρασαν εν μέσω πολέμων και αιματοχυσιών. Δεν κατενόησαν όμως την αποστολή τους, όπως την κατανοούν σήμερα πολλοί Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι και θεολόγοι Οικουμενιστές. Ποτέ δεν διανοήθηκαν να συμμαχήσουν και να συνεργαστούν με άλλες θρησκείες και αιρέσεις για να υπηρετήσουν μια κοσμικού τύπου παγκόσμια ειρήνη.
Περαίνοντας την αναφορά μας, εκφράζουμε τη λύπη μας, για τα λεχθέντα και γραφέντα από τον Μακαριώτατο, τον οποίο η Εκκλησία του Χριστού τίμησε και έθεσε να ποιμαίνει το λαό του Θεού στην πολύπαθη αυτή χώρα και να οδηγήσει τους εκτός της Εκκλησίας στην μόνη σωστική αγκαλιά της. Ας μην ελπίζουνο ίδιος και οι όμοια φρονούντες, ότι μπορούν να εδραιώσουν ειρήνη και συναδέλφωση στη γη χωρίς τον Μέγα Ειρηνοποιό, την Ένσαρκη Ειρήνη, το Χριστό, διότι, μόνο Αυτός και κανένας άλλος είναι «η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα εν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας,….» (Εφ.2,14-18). Αν θέλουν να επικρατήσει η πραγματική και μόνιμη ειρήνη στον κόσμο, ας εργαστούν με όλες τους τις δυνάμεις, να διαδοθεί και να επικρατήσει στον κόσμο το Ευαγγέλιο του Χριστού και ας μην αναλώνονται στους ατελέσφορους και επιζήμιους Διαθρησκειακούς Διαλόγους, γενόμενοι εκόντες άκοντες, όργανα των σκοτεινών δυνάμεων για την προώθηση της δαιμονικής πανθρησκείας.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
_______________________________
1. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατηχήσεις, 4,2. PG 33,456.
2. Αγ. Ιω. Χρυσοστόμου, Εις Α΄Κορινθίους 40,3, PG 61,351.
3. Αγίου Ιω. Χρυσοστόμου, Εις Ιωάννην, 66,3, PG 59,369.
4. Αγίου Ιω. Χρυσοστόμου, Εις το ουδέποτε αφ’ εαυτού ποιεί ο Υιός ουδέν…,PG 56,256.
Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
