Μετά την εκλογή του Ιμάμογλου στην Πόλη κυκλοφόρησαν δεκάδες άρθρα σε πανηγυρικό τόνο χαιρετίζοντας το τέλος του πολιτικού μονοπωλίου το Ερντογάν και την αρχή του τέλους του καθεστώτος του ΑΚΡ.

Τον κίνδυνο μαζικών παραγραφών παραγραφών, δημιουργίας αισθήματος ατιμωρησίας αλλά και αδυναμία πρακτικής βιωσιμότητας νεοσύστατων θεσμών, επισημαίνει με ψήφισμά της η Ένωση Εισαγγελέων. Παράλληλα η ΕΕ τονίζει ότι με τον νέο Ποινικό Κώδικα υπάρχει άμεσος κίνδυνος να οδηγηθεί σε πρωτοφανείς συνθήκες ασφυξίας το σύστημα απονομής της ποινικής δικαιοσύνης.

Ένα αγαπημένο σύνθημα της βιομηχανίας των αμβλώσεων είναι και το παρακάτω: «Το κάθε παιδί πρέπει να είναι ένα επιθυμητό παιδί». Υπό αυτή την «καθοδήγηση» και επειδή η επιθυμία είναι ένα ανώριμο συναίσθημα, το κάθε ανεπιθύμητο παιδί γίνεται εύκολα και νεκρό παιδί. Αυτός είναι άλλωστε ο στόχος εκείνων που προωθούν τις αμβλώσεις.

Η συζήτηση για τις σχέσεις αγοριών και κοριτσιών στην εφηβεία αφορά περισσότερα από την αντισύλληψη.

Οι γιατροί της έδωσαν την δυνατότητα να κάνει έκτρωση στο άρρωστο αγόρι της στις 38 εβδομάδες κύησης, αλλά εκείνη αρνήθηκε.

Είναι  όμως λογική αυτή η άποψη;

Στη διάρκεια της κατοχής ο λαός της Θεσπρωτίας αντέδρασε δυναμικά κατά του κατακτητή και των Μουσουλμάνων Τσάμηδων. Από την Πάργα μέχρι τα Γιάννενα, και από το Καλαμά μέχρι τη Πρέβεζα σκληροτράχηλοι πολεμιστές, όπως ο Νίκου, ο Γεωργίου, ο Μπαλούμης, ο Τσίτσος, έστησαν τα λημέρια τους και έγιναν ο τιμωρός κάθε προδότη, δολοφόνου, ή εκβιαστή.

Τα Αυτονομιακά τμήματα αφού πλησίασαν κατά τη νύκτα προς τις 23 Ιουνίου 1914 τις εχθρικές θέσεις, τη χαραυγή μετά από ορμητική έφοδο ανέτρεψαν τους Αλβανούς από τις οργανωμένες θέσεις τους στα Υψώματα Καζάνι. Στη συνέχεια μετά την κατάληψη των αντικειμενικών σκοπών και τη σύντομη ανασυγκρότηση των τμημάτων, οι φάλαγγες συνέχισαν τις επιθετικές τους ενέργειες σύμφωνα με την προσωπική εκτίμηση της καταστάσεως από τους διοικητές τους και μέσα στο ευρύ περιθώριο πρωτοβουλίας που τους έδινε η διαταγή επιθέσεως του Αρχηγού Γεώργιου Τσόντου – Βάρδα.

Ἕναν παραλογισμὸ ζεῖ σήμερα ὁ ἄνθρωπος. Ἕναν ἀκραῖο παραλογισμό, ὁ ὁποῖος μοιάζει νὰ εἶναι κληρονομιὰ ἀπὸ τὸν δαιμονισμένο τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐκεῖνον τὸν Γαδαρηνό, ποὺ δὲν ἔμενε σὲ σπίτι, ποὺ τὸν ἔδεναν μὲ τὶς ἁλυσίδες, ἀλλὰ τὶς ἔκοβε καὶ ἔτρεχε γυμνὸς στὶς ἐρημιὲς καὶ στὰ μνήματα. Ποῦ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν συγχωριανῶν του. Μέχρι ποὺ τὸν θεράπευσε ὁ Χριστὸς καὶ κάθισε δίπλα του «ἰματισμένος καὶ σωφρονῶν».

Μια από τις πιο χρησιμοποιημένες τεχνολογίες, τα τελευταία χρόνια, είναι οι βιομετρικές τεχνολογίες, όπως η αναγνώριση δακτυλικού αποτυπώματος ή η αναγνώριση προσώπου. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους σε διάφορες περιπτώσεις: για να μην επιτρέπουν την πρόσβαση τρίτων στο κινητό τους, για να κάνουν πληρωμές, για τον έλεγχο των αποσκευών σε ένα αεροδρόμιο και πολλά άλλα. Αυτές οι τεχνολογίες προτιμούνται γιατί προσφέρουν ασφάλεια και απλοποιούν την εμπειρία ελέγχου ταυτότητας. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια ζητήματα ασφαλείας, που αφορούν στη συλλογή και την αποθήκευση των βιομετρικών δεδομένων.