Η στρατιωτική ηγεσία στέλνει μήνυμα ετοιμότητας στους πολιτικούς και στον λαό! Η πρώτη ομιλία του Κων. Φλώρου.

Ο όρος Νέα Τάξη Πραγμάτων (ή ΝΤΠ), ως συνώνυμος του διεθνούς αγγλικού όρου New World Order (Νέα Παγκόσμια Τάξη ή NWO), που συχνά – πυκνά χρησιμοποιείται στην εποχή μας, σημαίνει, σύμφωνα και με διάφορες συνομοσιολογικές –όπως κάποιοι τις χαρακτηρίζουν- θεωρίες, την αναδυόμενη, απολυταρχική, παγκόσμια διακυβέρνηση.[1]

Μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων της Λέσβου πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Μυτιλήνη για τις επιπτώσεις από το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα.

Τα θαύματα του ενανθρωπήσαντος Θεού ήσαν οι πιο μεγάλες υλικής φύσης ευεργεσίες, που μπορεί να φαντασθή ο άνθρωπος. Ποια ευεργεσία μπορεί να θεωρηθή πιο μεγάλη από την επαναφορά ενός νεκρού στη ζωή; Ποια ευεργεσία θα νομισθή πολυτιμότερη από την θεραπεία ανίατης ασθένειας, που κάνει τον άνθρωπο να μη ζη, ενώ ακόμη ζη; που κάνει τη ζωή να ομοιάζη πιο πολύ με θάνατο παρά με ζωή;

Το 60% των «λαθραίων» δεν θέλει να μάθει τη γλώσσα μας, αδιαφορώντας για τη χώρα που τους φιλοξενεί!

Η σημερινή Πρόεδρος του ΣτΕ Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, την οποία πρότεινε σήμερα ο Πρωθυπουργός για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι γνωστή στο χώρο των Θεολόγων εξαιτίας της σχέσης της με τις πρόσφατες τέσσερις δικαστικές αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ για τα Θρησκευτικά.

Σὲ πόλεμο μεταξὺ – σχεδὸν – τοῦ συνόλου τῶν δικαστῶν τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καὶ τοῦ προέδρου τοῦ δικαστηρίου ἐξελίσσεται ἡ διαφωνία ποὺ ἀνέκυψε μὲ ἀφορμὴ τὴν πρωτοφανῆ πρωτοβουλία τοῦ Γ. Παναγιωτόπουλου νὰ ἐγκαινιάσει τὸ νέο δικαστικὸ ἔτος μὲ ἁγιασμό, χοροστατοῦντος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χριστoδούλου.

Εκεί που βάδιζα τον δύσκολο και θλιβερό δρόμο μου, είδα μία γυναίκα να κάθεται στο κράσπεδο με το κεφάλι σκυμμένο στα χέρια, να κλαίει απαρηγόρητα με αναφηλητά. Φορούσε μαύρα, όπως οι χήρες, και ήταν περιτριγυρισμένη από άγρια θηρία, λιοντάρια, αρκούδες, λύκους και αλεπούδες. Τρόμαξα από αυτήν την φοβερή και απροσδόκητη συνάντηση, τόλμησα, όμως να την πλησιάσω και, αφού της είπα τον συνηθισμένο χαιρετισμό, την ρώτησα ποιά είναι, πώς την λένε, γιατί κάθεται και κλαίει σε αυτόν τον έρημο δρόμο και ποιά είναι η αιτία του οδυρμού και του θρήνου της.

Ψυχή: Αγαπημένε νου μου! Προς σε στρέφω τώρα τούτα τα απλά μου λόγια. Μου προκαλεί μεγάλη απορία το γεγονός ότι εσύ που ορίστηκες από τον Δημιουργό ως κυβερνήτης όλων των δυνάμεών μου, κυβερνάς το σώμα ολάκερο με τις πιο ευέλικτες νοητικές κινήσεις, ως βασιλέας που κυβερνάει μια περιτειχισμένη πόλη ή ως ένας έμπειρος πηδαλιούχος, όταν σε κυριεύει κάποιο σκοτεινό πάθος, είτε φθόνος, είτε οργή, είτε θλίψη, παθαίνεις αμέσως δυνατή σύγχυση και πέφτεις σε βαθειά θλίψη και μοιάζεις με ιππέα, που, όταν τον ρίξει κάτω το ατίθασο άλογό του, χάνει την νίκη. Τότε όλοι οι συλλογισμοί σου και τα λόγια σου γίνονται απρεπή και, με λίγα λόγια, δεν αναγνωρίζεις κανέναν, ούτε τους συγγενείς ούτε τους πιο αγαπημένους φίλους σου. Εκστομίζεις τότε τις πιο άνομες βλασφημίες εναν­τίον εκείνου που είναι ο μόνος αγαθός. Πες μου, σε παρακαλώ, γιατί συμβαίνουν αυτά σε εμένα και σε εσένα; Θα ήθελα πολύ, αγαπημένε μου, να μου το έλεγες.

Λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ, όταν η χώρα αυτή είχε πλέον ενωθεί υπό το κομμουνιστικό καθεστώς, ένας Αμερικανός στρατηγός που είχε πολεμήσει εκεί έτυχε να συναντηθεί σε άλλη ουδέτερη χώρα με έναν Βιετναμέζο στρατηγό της “άλλης πλευράς”, οπότε του είπε: “Ξέρεις, σε όλα τα χρόνια του πολέμου δεν χάσαμε ούτε μια μάχη από εσάς”. Και ο Βιετναμέζος του απάντησε: “Είναι αλήθεια αυτό, αλλά δεν έχει καμία σημασία”.