Εκφωνήθηκε την δέκατη (Ι') Κυριακή του Λουκά, δηλαδή την προ των προπατόρων

Ο παλαιός νόμος κήρυττε ότι ποιητής και δεσπότης τού ουρανού είναι ο Θεός και θε­σμοθετούσε τα τότε θεάρεστα σε εκείνους που βρίσκονταν κάτω από τον νόμο, αλλά δεν πρόσφερνε επαγγελία ουράνιων αγαθών, ούτε υποσχόταν στους υπάκουους κοι­νωνία προς τον Θεό και αιώνια και ουρά­νια κληρονομιά. Αφ’ ότου όμως κατέβηκε σ’ εμάς με σάρκα ο παμβασιλέας Χριστός, ώστε, όπως λέγει ο Ίδιος, «να καλέσει τους αμαρτωλούς σε μετά­νοια», είναι μεγαλύτερες οι αμοιβές προς όσους υπακούουν και μετανοούν, πολιτεύονται με τα έργα τής μετάνοιας σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Χριστού και τηρούν τις περιλαμβανόμενες σ’ αυτό θείες εντολές. Και δεν είναι απλώς μεγαλύτερες, αλλά και έχουν ασύγκριτη υπεροχή· γιατί μέσω αυτών έχει επαγγελθεί βασιλεία ουρανών και φως ανέσπερο και υιοθεσία ουράνια και σκηνώματα υπερκόσμια και ζωή θεία και αιώνια, και κάτι περισ­σότερο από αυτά· γιατί λέγει, «θα γίνομε κληρονόμοι τού Θεού και συγκληρονόμοι τού Χριστού», και ο Ίδιος ο Κύριος λέγει, «εγώ ήρθα για να έχετε ζωή και ακόμη περισσότερα». Αυτά όμως δεν είναι ήχος κενών λόγων, ούτε αναφορά απλών λέξεων, αλλά πράγματα που δεν μετακινούνται και επιφυλάσσονται αληθινά ως έπαθλα για τους πιστούς και αυτούς που ζουν σύμφωνα με τις εντολές τού Χριστού.

Επομένως είναι αναγκαίο αυτοί που πρόκειται να κερδίσουν τα έπαθλα αληθινά και πραγματικά προηγουμένως να εκτελέσουν τα αθλήματα, για να καταστήσουν τους εαυτούς των από το ένα μέρος χωρητούς στις ουράνιες μονές, και από το άλλο δεκτι­κούς και χωρητικούς των αγαθών που βρίσκονται σ’ αυτές, ώστε να μη επιχειρήσουν και τα πραγματικά χειρότερα, ξεπέφτοντας από τα πραγματικά καλύτερα. Γιατί εύλογα και κατά φυσικό λόγο πριν από την εμφάνιση του Χριστού εκείνοι που αμάρταναν ήταν ανεκτότεροι, και λιγώτερη η ακρίβεια των ενταλμάτων, τώρα όμως σ’ αυτούς που αμαρτάνουν αμετανόητα επιφυλάσσεται κρίση φοβερή και κόλαση αιώνια, πυρ άσβεστο, σκότος εξώ­τερο, σκουλήκι ακοίμητο, ελεεινό τρίξιμο των δοντιών, οδύνη και θλίψη και στενοχώρια, πένθος ατελείωτο και απαρηγόρητο, και πέρα από αυτά, ή καλύτερα πριν από αυτά, ο παντοτινός χωρι­σμός από τον Θεό, πράγμα που σημαίνει αποξένωση από κάθε αγαθό που ευφραίνει αληθινά.

Ότι βέβαια όσοι παρέβαιναν τις διατάξεις του νόμου πριν από την ευαγγελική διδασκαλία ήταν ανεκτότεροι, μετά τον νόμο όμως απαιτείται με μεγαλύτερη σφοδρότητα η φύλαξη των ευαγ­γελικών παραγγελμάτων από αυτούς που αναμένουν να επιτύ­χουν τα όσα έχει υποσχεθεί ο Θεός, ας μας διδάξει ο μέγας Παύ­λος. Γιατί λέγει· «αν ο λόγος που λαλήθηκε μέσω αγγέλων επιβε­βαιώθηκε και κάθε παράβαση και παρακοή έλαβε δίκαια μισθαποδοσία, πώς εμείς θα ξεφύγομε που αμελήσαμε για τόσο σπου­δαία σωτηρία, η οποία, αφού έλαβε αρχή από τον Κύριο, έπειτα επιβεβαιώθηκε σ’ εμάς από εκείνους που την άκουσαν, ενώ ο Θεός την επιβεβαίωνε παράλληλα με σημεία και τέρατα και ποι­κίλα θαύματα και διαμοιρασμό χαρισμάτων τού αγίου Πνεύμα­τος σύμφωνα με τη θέλησή του;». Και αλλού πάλι λέγει, «όταν αμαρτάνομε εμείς μετά την επίγνωση της αληθείας, δεν απομένει πλέον θυσία γι’ αμαρτίες, αλλά φοβερή αναμονή κρίσεως και ζή­λος πυρός που πρόκειται να καταφάγει τους αντίθετους».

Ας επιβεβαιώσει επίσης τον λόγο ο Ίδιος ο Κύριος που ταλανί­ζει βέβαια τις πόλεις στις οποίες έγιναν τα περισσότερα θαύματά του και όμως δεν μετανόησαν, λέγοντας, «αλλοίμονό σου, Χοραζίν αλλοίμονό σου, Βηθσαϊδά», και προσθέτει ότι «η γη των Σοδόμων και της Γομόρρας θα είναι ανεκτότερη την ημέρα της κρί­σεως, παρά εσείς», προς εμάς όμως τί λέγει; «Αν δεν ξεπεράσει η δικαιοσύνη σας τη δικαιοσύνη των Φαρισαίων και Γραμματέων, δεν θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών». Γιατί πριν από την παρουσία τού Κυρίου ούτε για τους προς τον Θεό όρκους επιβαλ­λόταν καταδίκη μας ούτε για την μεταξύ μας οργή και καταφρό­νηση είχαμε νομοθετημένες τις ευθύνες, αλλ’ ούτε το με εμπάθεια κοίταγμα ξένης γυναίκας θεωρούνταν για μας μοιχεία, ούτε το να κατέχομε περιττά πράγματα και να μη δίνομε σε εκείνους που έχουν ανάγκη μας αποδείκνυε ότι δουλεύομε στον Μαμμωνά με τη θέλησή μας, τώρα όμως θα δώσομε λόγο για όλες τις παραβά­σεις αυτού του είδους και θα μας ζητηθεί η ειλικρίνεια και η ακρίβεια όχι μόνο των έργων, αλλά και των λόγων, και ούτε των λόγων μόνο, αλλά και των λογισμών. Γιατί λέγει, «εάν ο οφθαλ­μός σου είναι πονηρός», δηλαδή ο εσωτερικός λογισμός, «όλο το σώμα σου είναι πονηρό». Είπε βέβαια «οφθαλμός» στον ενικό αριθμό, για να δείξει ότι με αυτόν ονομάζει τον νου· γιατί του σώματος οι οφθαλμοί δεν είναι ένας.

Αυτό δήλωσε και με αυτό που πρόσθεσε, «όλο το σώμα σου θα είναι πονηρό», γιατί, αφού είναι δύο οι οφθαλμοί τού σώματος, αν είναι μόνο ο ένας τυφλός, δεν έχει όλο το σώμα την αβλεψία. Αλλά και από το ότι δεν είπε ότι ενεργεί με πονηρό τρόπο, αλλ’ ότι είναι πονηρό, έδειξε φανερά ότι ομιλεί για την κακή κατάστα­ση των παθών μέσα στην ψυχή σχετικά με την αμαρτία· γι’ αυτό και προσθέτει λέγοντας, και «αν το μέσα σου φως», δηλαδή ο νους και η διάνοια, «είναι σκότος, το σκότος», δηλαδή το σώμα και η αίσθηση, «πόσο θα είναι;».

Αυτής της κακής κατάστασης που υπάρχει στα κρυφά υποδεικνύοντας τηθεραπεία, παραγγέλλει να προσευχόμαστε στον Πα­τέρα που βρίσκεται στα κρυφά, και να ασκούμε την ελεημοσύνη στα κρυφά, και να καθαρίζομεμάλλον αυτό που υπάρχει μέσα στο ποτήρι, δηλαδή τον μέσα μας άνθρωπο· γιατί έτσι και τα εξερχόμενα από το στόμα δεν θα μολύνουν ούτε θα μιαίνουν τον άνθρωπο, αλλά κάθε λόγος του θα είναι προς αγιασμό του και οικοδομή αυτών που τον ακούνε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά παραγγέλλει επίσης να έχει κανείς μαζί του για επιβεβαίωση των αμφιβαλλομένων την ομολογία των πραγμάτων, για την οποία αλλού ο Κύριος έλεγε· «να είναι το ναι σας ναι, και το όχι σας όχι· το έξω από το ναι και από το όχι προέρχονται από τον πονη­ρό».

Κανένας λοιπόν από σας, αδελφοί, να μη τρέφει πονηρούς λογισμούς, συντασσόμενος με την ακρισία μάλλον και το μίσος και τη μνησικακία και την κατάκριση, παρά με τη δικαιοσύνη και την αγάπη και την αλήθεια. Κανένας να μη ρίχνει στο λυχνάρι τής καρδιάς του βόρβορο αντί για λάδι, δηλαδή τους αισχρούς λογισμούς. Κανένας να μην έχει στην κατοχή του θησαυρούς πάνω στη γη, παραχώνοντας και αποκλείοντας μ’ αυτούς το νου του. Κανένας να μη προφέρει με το στόμα του τα από τον πονηρό έχοντας πρόχειρους τους όρκους· γιατί αυτός που φέρει στην ψυχή του τέτοια πράγματα και τα βγάζει προς τα έξω με το στόμα, καθιστά τον εαυτό του κατοικητήριο και όργανο και υπηρέτη τού πο­νηρού, και δεν μπορεί να είναι δούλος τού Θεού, πολύ περισσότε­ρο δεν μπορεί να είναι υιός και κληρονόμος τής επηγγελμένης ουράνιας και αιώνιας βασιλείας εκείνου. Γιατί πώς θ’ αποκτήσει αυτήν αυτός που φρονεί και λέγει και πράττει όχι τα θελήματα του αγαθού Δεσπότη, αλλά του πονηρού αποστάτη;

Αρα λοιπόν και αυτός που αποφεύγει τους όρκους, να μη λέγει απλώς το ναι και το όχι, αλλά να τα λέγει με όλη την αλήθεια, ώστε και τα πράγματα να δείχνονται σύμφωνα με τα λόγια. Γιατί έτσι θα είναι το ναι ναι και το όχι όχι σύμφωνα με την ευαγγελική παραγγελία. Εάν όμως ο λόγος δεν στηρίζεται στην αλήθεια, αλλά τα πράγματα αντίκεινται στα λόγια, το ναι θα είναι όχι και το όχι ναι, κι έτσι πάλι όντας ψεύδος θα προέρχεται από τον Διάβολο. Γιατί το ψεύδος προέρχεται από τον Διάβολο, και αυ­τός είναι ο πατέρας αυτού, και από αυτόν οικειοποιείται και υιοθετείται αυτός που ψευδολογεί και δεν μπορεί να γίνει μέτο­χος του Πνεύματος της αλήθειας,ούτε να είναι μέλος τού σώματος του Χριστού. Γι’ αυτό λέγει ο απόστολος γράφοντας προς τους Εφεσίους· «να ανανεώνεσθε σύμφωνα με το πνεύμα τού νου σας και να ντυθείτε τον νέο άνθρωπο που κτίσθηκε σύμφωνα με τον Θεό προς αληθινή δικαιοσύνη και αγιότητα, και απορρίπτοντας το ψεύδος, να λέγετε την αλήθεια ο καθένας με τον πλησίον του, γιατί είμαστε μέλη ο ένας του άλλου».

Τί σημαίνει «να ανανεώνεσθε σύμφωνα με το πνεύμα τού νου σας και να ντυθείτε τον νέο άνθρωπο που κτίσθηκε σύμφωνα με τον Θεό προς αληθινή δικαιοσύνη και αγιότητα»; Όταν ο Θεός παλαιά έπλασε τον προπάτορά μας Αδάμ κατ' εικόνα και ομοίω­σή του, δεν έβαλε μέσα σ’ αυτόν καμμιά κακία, αλλά μαζί με την ψυχή εμφύσησε σ’ αυτόν και τη χάρη τού θείου Πνεύματος που τον κρατούσε σε νεότητα και του διατηρούσε την ομοίωση. Επει­δή όμως εκείνος διέπραξε τη χειρίστη αδικία, μη υπακούοντας στον πλάστη του και πιστεύοντας σε εκείνον που τον φθόνησε, συμπαρατάχθηκε με το ψεύδος, αποδεχόμενος εκείνον που πα­ρουσίασε ψευδή τη θεία εντολή, αφούεξέπεσε από τη θεία χάρη, κατέστη, αντί νέος, παλαιός και εφθαρμένος, μη όντας σύμφωνα με τον Θεό, δηλαδή καθ’ ομοίωση του ποιητή, ούτε μπορώντας να γεννά όμοιους με τον Θεό, αλλά όμοιους με τον εαυτό του, πα­λαιούς και εφθαρμένους· γιατί με τους έτοιμους προς φθορά συν­υπάρχει η παλαίωση.

Γι’ αυτό γίνεται για μας νέος Αδάμ, που δεν παλαιώνει, «ο οποίος αμαρτία δεν διέπραξε ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του», τον οποίο εμείς τώρα έχομε Πατέρα τού μελλοντικού αιώνα και αρχηγό τής αιώνιας ζωής. Αυτός και τις αμαρτίες μας σήκωσε και αφήρεσε από τη μέση την παλαίωση. Και αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός τού Θεού, που ντύθηκε για χάρη μας σάρκα από την Παρθένο, του οποίου τη γέννηση αρχίσαμε να προερτάζομε σήμερα, τιμώντας τη μνήμη τών προ του νόμου και κάτω από την εξουσία τού νόμου πατέρων, γιατί έλαμψαν τότε εξαιτίας τής αρετής και της θεοσέβειάς τους, των οποίων είναι οι προρρήσεις και προς τους οποίους δόθηκαν οι επαγγελίες και από τους οποίους προήλθε κατά σάρκα ο Χριστός. Αυτός γεννιέ­ται για μας σύμφωνα με τον τρόπο μας, από Παρθένο όμως, ώστε από μας να μας αναπλάσει και μέσω του θείου βαπτίσματος να μας ανακαινίσει και να μας κάμει πάλι χωρητικούς της χάριτος του θείου Πνεύματος, ντύνοντας με αληθινή δικαιοσύνη και αγιό­τητα εκείνον που πλάσθηκε σ’ αυτόν σύμφωνα με τον Θεό, τις οποίες αυτός επεξεργάσθηκε μόνος του, καταντροπιάζοντας βέβαια ολοκληρωτικά τον πονηρό, αν και τον πρόσβαλε με πολλούς τρόπους, αλλ’ υπακούοντας δίκαια μέχρι το τέλος στον Πατέρα του, παρουσίασε την προς αυτόν υπακοή ως πρόξενο της αναστάσεως και της αληθινής ζωής.

Αυτές όμως τις αρετές, αφού τις εκπλήρωσε ο ίδιος, τις έδωσε σ’ εμάς να τις φυλάγομε. Γιατί λέγει, «ο νόμος δόθηκε μέσω του Μωυσέως, η χάρη και η αλήθεια πραγματοποιήθηκε μέσω του Ιησού Χριστού». Εμείς φυλάσσοντας αυτές, κατά τον μέλλοντα βέβαια αιώνα θα λάβομε και το σώμα νέο και ανώτερο φθοράς, ενώ τώρα ανανεωνόμαστε με την ομοφροσύνη και συνένωση με αυτόν με το πνεύμα τού νου μας, προκόβοντας με τη χάρη αυτού καθημερινά προς το καλύτερο. Γιατί όταν μας αναγέννησε ο ίδι­ος, δεν μας χώρισε από τον εαυτό του· γιατί μας γέννησε πνευματι­κά, όχι σαρκικά, και όπως αυτός που γεννήθηκε κατά φύση από τον Πατέρα προαιώνια παραμένει αχώριστος από αυτόν και από το Πνεύμα του, έτσι θέλει και εμείς που γεννηθήκαμε κατά χάρη από αυτόν κατά τους τελευταίους αιώνες να είμαστε αχώριστοι αναμεταξύ μας και από αυτόν. Και αυτό δηλώνοντας έλεγε προς τον Πατέρα του για τους μαθητές του ο Κύριος· «δώσε, Πατέρα, σ’ αυτούς να είναι όλοι ένα, όπως εγώ είμαι μέσα σε σένα και συ μέσα σε μένα, να είναι και αυτοί μέσα σε μας ένα αληθινά».

Γι’ αυτό και πάλι λέγει αλλού· «ο Κύριος είναι κεφαλή μας, ενώ εμείς μέλη μεταξύ μας». Και εδώ όμως, αφού είπε «ντυθείτε τον νέο άνθρωπο», πρόσθεσε, «και να λέγετε ο καθένας προς τον πλησίον του την αλήθεια, γιατί είμαστε μέλη μεταξύ μας», εννο­ώντας ακριβώς αυτό, ότι, όπως ο οφθαλμός, που είναι μέλος δικό μας, δεν μας παρουσιάζει το φως σκότος και το σκότος φως, και όπως αυτή η γλώσσα, που είναι μέλος δικό μας, δεν μας παρου­σιάζει το γλυκύ πικρό και το πικρό γλυκύ, αλλ’ όπως είναι το καθένα πραγματικά, τέτοιο παρουσιάζεται σ' εμάς με τα μέλη που μπορούν να τα κρίνουν, έτσι ο καθένας από μας που φέρομε το όνομα του Χριστού, αφού είναι μέλος όλης της Εκκλησίας, να μη λέγει τίποτε άλλο εκτός από αυτό που υπάρχει και γνωρίζεται αληθινά από αυτόν αλλιώς είναι πλάνος και αντίθετος, αλλ’ όχι μέλος και οικείος.

Έτσι ακούσαμε όμως τον Κύριο να λέγει και για την οργή· «αυτός που οργίζεται εναντίον τού αδελφού του χωρίς λόγο, θα είναι ένοχος κατά την κρίση, ενώ όποιος τον λέγει, “βλάκα”, θα είναι ένοχος στο συνέδριο· όποιος πάλι τον πει, “μωρό”, θα είναι ένοχος για τη γέεννα τού πυρός». Αν και βέβαια φαίνονται μικρά αυτά, αλλ’ όμως κλονίζουν και καταστρέφουν το μέγα αγαθό της αγάπης και παρέχουν ευκαιρία στον Διάβολο. Γιατί λέγει· «να μη σας βρίσκει η δύση τού ηλίου ακόμη οργισμένους, και να μη δίνετε τόπο να δρα ο Διάβολος». Εκείνος λοιπόν που με την επίταση και παράταση του εξοργισμού έφθασε σε ύβρεις εναντίον τού αδελφού του και δεν είναι διατεθειμένος να προβεί σε συμφιλίωση, εκπίπτοντας από το φως τής αγάπης και γεμίζοντας από το αντίθετο σκότος, παρέχει τόπο στον άρχοντα του σκότους, και έχοντάς τον ένοικο κατά κάποιο τρόπο, αφού είναι σαν να περιέχεται στον ίδιο τώρα μ’ εκείνον τόπο, οπωσδήποτε θα πέσει μαζί του και στην ετοιμασμένη για εκείνον γέεννα, αφού είναι ένοχος και υπεύθυνος,αν με τη μετάνοια μαζί με το μίσος προς τον αδελφό δεν βγάλει έξω και τον αρχηγό και πρωτοστάτη του μίσους.

Κάθε πικρία λοιπόν, αδελφοί, και κάθε θυμός και οργή, κραυγή καιβλασφημία, να εξαφανισθεί από σας, μαζί με κάθε κακία· γιατί, αν το να πούμε κάποιον μωρό, όταν το λέμε με οργή, κρίθηκε άξιο τέτοιας καταδίκης, τί θα πούμε για τις άλλες ύβρεις και βλασφημίες, στις οποίες καταφεύγομε όταν κυριευόμαστε από τον θυμό; Γι’ αυτό, αδελφοί, ας σπεύδομε να καταπνίξομε το φοβερό αυτό θηρίο, τον θυμό, και να χαλιναγωγήσομε τη γλώσσα μας· γιατί δίνομε σ’ αυτά τόπο εναντίον της ψυχής μας μάλλον, όταν τον δίνομε, και όχι εναντίον αυτών που μισούμε. Αν λοιπόν κανείς από οργή λέγει την απαγορευμένη αυτή λέξη, λέγοντας «μωρόν» αυτόν που από ευσέβεια είναι προσκολλημένος σε αδελ­φότητα, ας φρίξει από τη δεσποτική απόφαση και ας μη εκτείνει τόσο πολύ την οργή·αν πάλι όχι από οργή, ούτε τότε αυτά τα λόγια είναι δικαιολογημένα. Γιατί λέγει, «κανένας σαπρός λόγος να μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά να βγαίνει λόγος αγαθός προς οικοδομή, για να δίνει χάρη σ’ αυτούς που τον ακούνε», και «πορνεία και πλεονεξία και κάθε ακαθαρσία ούτε καν ν’ αναφέρεται ανάμεσά σας, όπως πρέπει σε αγίους, καθώς επίσης και αισχρότητα και μωρολογία ή ευτραπελία, τα μη πρέποντα πράγματα».

Τί σημαίνει «ούτε καν ν’ αναφέρεται πορνεία ανάμεσά σας»; Δεν το χαρακτηρίζει ως έγκλημα το να αναφέρεται από άλλους· γιατί δεν είναι στο χέρι μας να το παθαίνομε αυτό, ούτε είναι οπωσδήποτε ένοχος αυτός που κακώς ακούει. Κι αυτό δηλώνο­ντας αλλού, ότι βδελυρό δεν είναι το να λέγεται κανείς, αλλά το να είναι πόρνος, λέγει· «αν κάποιος που ονομάζεται πόρνος είναι πραγματικά, με αυτόν ούτε να συντρώγετε». Δεν λέγει λοιπόν εδώ να προσέχει κανείς αυτό, το να μη ονομάζεται τέτοιος, αλλά το να μη αναφέρει με τη γλώσσα κανένα από τα ονόματα που προκαλούν ακαθαρσία· γι’ αυτό και πρόσθεσε συνάπτοντας με το παραπάνω τούτο, «και αισχρότητα και μωρολογία και ευτραπελία, που δεν είναι πρέποντα». Σε ποιούς δεν είναι πρέποντα; Στους αγίους που ανέφερε παραπάνω. Γιατί, αφού είπε, «κάθε ακαθαρσία ούτε καν ν’ αναφέρεται ανάμεσά σας», δηλαδή ούτε καν να λέγεται από σας, πρόσθεσε, «όπως πρέπει σε αγίους». Αγίους βέβαια εδώ δεν λέγει αυτούς που αναχώρησαν από τους ανθρώπους και βρίσκονται τώρα μαζί με τους αγγέλους και δοξάζονται από εμάς επειδή ευαρέστησαν τελείως τον Θεό και κατέκλεισαν τη ζωή τους με άριστο και θεάρεστο τέλος, αλλ’ όλους εκείνους που έχουν παραδώσει τον εαυτό τους στον Θεό μέσω του βαπτίσματος στο όνομα του Χριστού. Γιατί, αν το σκεύος που αφιερώθηκε στον Θεό είναι άγιο και κάθε προσφορά σ’ αυτό, και μάλιστα αυτή που προσφέρεται προς αγιασμό, πολύ περισσότερο είναι άγιος ο άν­θρωπος που προσφέρθηκε στον Θεό με άγιες συμφωνίες και προσλήφθηκε μέσω του λουτρού τής παλιγγενεσίας· γιατί από εκεί απέκτησε και τη χάρη τού Πνεύματος της αγιωσύνης.

Αλλά ποιές διαβεβαιώσεις και υποσχέσεις δώσαμε, ώστε να προσληφθούμε από την ουράνια χάρη τού Πνεύματος; Οπωσδή­ποτε, για να μιλήσω με συντομία, ότι θα υποταχθούμε στον Χρι­στό, ο οποίος λέγει, αγωνισθείτε «να μπείτε από τη στενή πύλη, γιατί είναι πλατειά η πύλη και ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στην απώλεια και πολλοί είναι αυτοί πού μπαίνουν από αυτή, αντίθετα είναι στενή η πύλη και γεμάτη θλίψη η οδός που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι τη βρίσκουν». Από τη στενή πύλη δεν μπορεί να μπει ούτε ο ντυμένος με όγκο δόξας και υπερηφάνειας, ούτε ο φορτωμένος με πλεονεξία και φιλοκτημοσύνη, ούτε ο αποχαυνωμένος από ηδονή και άνεση. Γι’ αυτό είναι αταίριαστα στους Χριστιανούς η ευτραπελία και η αστειότητα, γιατί προκαλεί στην ψυχή αποχαύνωση, ούτε η μωρολογία, γιατί είναι δείγμα υπερη­φάνειας, ούτε και η αισχρότητα των λόγων, ως έναυσμα και προ­τροπή προς πορνεία, «αλλά μάλλον ταιριάζει ευχαριστία», όπως συμπληρώνοντας λέγει ο Παύλος.

Και φαίνεται βέβαια ανακόλουθος προς τον εαυτό του ο λόγος, ότι ταιριάζει στους αγίους όχι αισχρότητα και ευτραπελία, «αλλά μάλλον ευχαριστία», είναι όμως και πολύ ακόλουθος. Επειδή δηλαδή εδώ αγίους ονομάζει τους αγιασμένους με τη χάρη τού βαπτίσματος στο όνομα του Χριστού, αυτό ακριβώς λέγει προς εμάς, ότι δηλαδή, αφού ελάβαμε δωρεάν τη χάρη αυτού του είδους, δεν ταιριάζει ν’ ασχολούμαστε με τίποτε άλλο, παρά με την ευχαριστία αυτού που μας πρόσφερε αυτή τη μεγαλοδωρεά, και δεν την πρόσφερε απλώς, αλλά και μας την έδωσε ως αρραβώνα τής αιώνιας κληρονομιάς που μας υποσχέθηκε, αν κρατήσομε μέχρι το τέλος σταθερά με την αγαθοεργία τον αρρα­βώνα αυτόν.

Γι’ αυτό λέγει ο Κύριος στα ευαγγέλια, «προσέχετε τους εαυ­τούς σας, μήπως με τις βιωτικές μέριμνες γίνουν βαρειές οι καρ­διές σας». Γιατί, «αν ο κακός δούλος πει, αργοπορεί να έρθει ο Κύριός μου», και αρχίσει να πολεμά και ν’ αδιαφορεί, «θα έρθει ο Κύριος κάποια μέρα που δεν το περιμένει και ώρα που δεν τη γνωρίζει, και θα τον διχοτομήσει» (δηλαδή θα τον αποκόψει από τη χάρη που μας έχει δοθεί) «και θα τον τοποθετήσει μαζί με τους υποκριτές», οι οποίοι υποκρίνονται και ονομάζονται, αλλά δεν είναι Χριστιανοί. Αυτό γνωρίζοντας ο μέγας Παύλος προσθέτει και επιβεβαιώνει και παραγγέλλει γράφοντας· «αυτό να γνωρίζε­τε, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, δηλαδή ειδωλο­λάτρης, δεν έχει κληρονομιά στη βασιλεία του Χριστού και Θεού. Κανένας να μη σας απατά με κούφια λόγια· γιατί γι’ αυτά έρχεται η οργή τού Θεού επάνω στους υιούς τής απείθειας. Να μη γίνεσθε λοιπόν συμμέτοχοι αυτών».

Και φαίνεται βέβαια ο Παύλος να ομιλεί και να διατυπώνει τη γνώμη του σκληρά· γιατί πόρνο εδώ και ακάθαρτο κάλεσε τον ευτράπελο και αισχρολόγο και τον απέκοψε από την κληρονομιά μαζί με τον Χριστό. Ο Κύριος όμως νομοθετώντας για μας ξεπέρασε και αυτήν την απόφαση· γιατί κάλεσε μοιχεία την από την περίεργη θέα επιθυμία στην ψυχή, ώστε,καθαρίζοντας τους εαυτούς μας και από τους μολυσμούς μέσα στη διάνοια, να ζούμε στη γη με τρόπο αγγελικό. Γιατί γι’ αυτό πραγματικά κατέβηκε αυτός σε μας, μένοντας στον ουρανό ως Θεός, ώστε και ενώ ακόμη εμείς μένομε στη γη να μας ανεβάσει στους ουρανούς με τον αγγελικό τρόπο ζωής. Γι’ αυτό πάλι λέγει ο Παύλος· «το δικό μας πολίτευμα βρίσκεται στον ουρανό, όπου πρόδρομος για χάρη μας μπήκε ο Ιησούς».

Εύχομαι και εμείς, ακολουθώντας αυτόν, τώρα βέβαια με τον θεοφιλή βίο, ενώ στον μέλλοντα αιώνα με τη θέαση των ανέκφραστων και αιώνιων αγαθών που μας έχει υποσχεθεί, να συνυπάρχομε και να ζούμε αιώνια μ’ αυτόν, δοξάζοντας αυτόν μαζί με τους αγίους αγγέλους και ανθρώπους μαζί με τον Πατέρα και το Πνεύμα τώρα και πάντοτε και στους απέραντους αιώνες. Γένοιτο.

 
(Πηγή: Γρηγορίου Παλαμά Έργα, ΕΠΕ, Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»)

ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2517 

Η Αλβανία πρέπει να δώσει αλβανικό διαβατήριο στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια διότι είναι ορθόδοξος τσάμης, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος του τσάμικου κόμματος PDIU.
 Ο πρόεδρος των Τσάμηδων, Shpetim Idrizi, υποστήριξε σήμερα δημοσίως την ιδέα  της χορήγησης χωρείς όρους της αλβανικής υπηκοότητας  σε όλους τους Αλβανούς, όπου κι αν ζουν αναφέρει η Αλβανική ιστοσελίδα balkanweb .Lajmet.com .

 Σε μία ανοιχτή διάλεξη με φοιτητές του αλβανικού Πανεπιστήμιου Luarasi, ο Idrizi πρότεινε να συμπεριληφθούν οι Αρβανίτες και οι Ορθόδοξοι Τσάμηδες που ζουν στην Ελλάδα στον «Χάρτη των Αλβανών» που θα μπορούν να αποκτήσουν την αλβανική ιθαγένεια.
 «Να δώσουμε διαβατήρια σε όλους τους Αλβανούς στην Ελλάδα, οι οποίοι μέχρι σήμερα είχαν καταπιεστεί και τους ήταν αδύνατο να δηλώνονται ως Αλβανοί. Να δώσουμε θάρρος στους Ορθόδοξους Τσάμηδες και στους Αρβανίτες να δηλώνουν τον εαυτό τους ως Αλβανοί», δήλωσε ο Idrizi.
 Σύμφωνα με τον πρόεδρο των Τσάμηδων, η Αλβανία θα πρέπει να δώσει αλβανικό διαβατήριο στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια ο οποίος είναι ορθόδοξος τσάμης, αναφέρουν τα αλβανικά ΜΜΕ.

 Πηγή: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%B1%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%AC%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%B1 

«Πως όμως έδωσε εις αυτούς και τα κλειδιά των ουρανών; Διότι εάν δεν πρόκειται να κρίνουν, δεν θα έχουν καμμίαν δύναμιν και μάταια έλαβαν εξουσίαν του να μη συγχωρούν και του να συγχωρούν αμαρτίας. Εξ άλλου δε, εάν αυτό ήθελεν ισχύσει, όλα θα ανατραπούν, και εις τας Εκκλησίας και εις τα πόλεις και εις τα οικίας. Καθόσον εάν δεν κρίνουν ο κύριος τον δούλον και η κυρία την υπηρέτριαν και ο πατέρας τον υιόν και ο φίλος τον φίλον, θα αυξηθούν τα της κακίας. Και τι λέγω, ο φίλος τον φίλον; Εάν δεν κρίνωμεν τους εχθρούς μας, δεν θα ημπορέσωμεν ουδέποτε να καταργήσωμεν την έχθραν, αλλ' όλα θα γίνουν άνω-κάτω. [...]

Διότι εδώ, καθώς εγώ νομίζω, δεν παραγγέλει απλώς να μη κρίνει κανείς όλα τα αμαρτήματα, ούτε απλώς απαγορεύει να κάμνη κανείς αυτό, αλλά εννοεί αυτούς που είναι γεμάτοι απο αμέτρητα κακά και ελέγχουν άλλους δια τελείως ασήμαντα αμαρτήματα. [...] 

Τι λοιπόν; εάν κάποιος πορνεύει, λέγει, να μη είπω ότι είναι κακόν πράγμα η πορνεία, ούτε να διορθώσω αυτόν που κάμνει αισχράς πράξεις; Να τον διορθώσεις βέβαια, αλλά όμως όχι ωσάν αντίπαλος, ούτε ωσάν εχθρός που θέλει εκδίκησιν, αλλά ωσάν ιατρός παρασκευάζων φάρμακα. Διότι δεν είπε να μη συγκρατήσεις αυτόν που αμαρτάνει, αλλά να μη τον κρίνεις, δηλαδή να μη γίνεις αυστηρός δικαστής. Άλλωστε αυτό δεν έχει λεχθή, όπως προηγουμένως είπα, δια τα μεγάλα και απαγορευμένα, αλλά δι' αυτά που ούτε καν θεωρούνται αμαρτήματα. Δια τούτο και έλεγε, "τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου;". Καθόσον πολλοί τώρα το κάμνουν αυτό. Και αν ιδούν μοναχόν να έχη περιττόν ένδυμα, προβάλλουν εις αυτόν τον νόμον του Κυρίου, ενώ οι ίδιοι αρπάζουν μύρια και καθημερινώς επιδίδονται εις την πλεονεξίαν, και αν τον ιδούν ν'απολαμβάνη αφθονωτέραν τροφήν, γίνονται αυστηροί κατήγοροι, ενώ οι ίδιοι καθημερινά μεθούν και κάνουν ζωή οργιώδη. [...]

"Υποκριτά". Διότι αυτού του είδους η κρίσις δεν γίνεται από ενδιαφέρον, αλλά από μισανθρωπίαν, και φέρει μεν το προσωπείον της φιλανθρωπίας, διαπράττει όμως πράξιν χειρίστης πονηρίας, αποδίδων εις τους συνανθρώπους του περιττάς ύβρεις και κατηγορίας, και αρπάζων την θέσιν του διδασκάλου, ενώ δεν είναι άξιος ούτε για μαθητής, ακριβώς δι' αυτό τον ωνόμασεν υποκριτήν. Διότι εσύ που είσαι τόσο αυστηρός προς τους άλλους, ώστε να βλέπης και τα μικρά παραπτώματα, πως δείχνεις τόσην αδιαφορίαν δια τα ιδικά σου, ώστε να παραβλέπεις και τα μεγάλα; "ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου" . Βλέπεις ότι δεν απαγορεύει το να κρίνει κανείς, αλλά προτρέπει πρώτα να βγάζει το δοκάρι από τον οφθαλμόν του και τότε να διορθώνει τα παραπτώματα των άλλων; [...]

Ώστε αν το κάμνεις από φροντίδα, φρόντισε πρώτα τον εαυτό σου, όπου είναι καθαρώτερον και μεγαλύτερον το αμάρτημα. Εάν όμως αδιαφορείς δια τον εαυτόν σου, είναι ολοφάνερον ότι και τον αδελφόν σου τον κρίνεις όχι από φροντίδα, αλλά επειδή τον μισείς και θέλεις να τον εξευτελίσεις. [...]

Η εντολή λοιπόν που έδωσε δια των λεχθέντων σημαίνει το εξής. Αυτός δηλαδή που είναι ένοχος δια μύρια κακά δεν πρέπει να είναι αυστηρός δικαστής των αμαρτημάτων των άλλων και προ πάντων όταν αυτά είναι μικρά. Μ' αυτό δεν καταργεί τον έλεγχον, ούτε την διόρθωσιν, αλλά απαγορεύει το να αδιαφορεί κανείς δια τα ιδικά του και να διαλαλεί τα ξένα παραπτώματα».

 
(Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, ΕΠΕ, τόμος 10, εκδ. "Γρηγόριος ο Παλαμάς")

ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2512 

«Αποκριθείς δε ο αρχισυνάγωγος αγανακτών, ότι τω Σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε τω όχλω. Εξ ημέραι εισίν εν αις δει εργάζεσθαι. Εν ταύταις ουν εισερχόμενοι θεραπεύεσθε, και μη τη ημέρα του Σαββάτου».

Αυτός, εσκοτισμένος από το πάθος του φθόνου ο οποίος του εκυρίευε την καρδίαν εναντίον του Ιησού, όχι μόνον έκλεισε τα ώτα του για να μην ακούει την απόρρητον σοφία του Ιησού, όχι μόνον εσφράγισε τους οφθαλμούς του για να μη βλέπει την θείαν εκείνην ενέργεια των θαυμάτων του, τα οποία ήσαν ικανά να στρέψουν κάθε καρδία στην πίστη και στον σεβασμό του θείου υποκειμένου του, αλλά και τον κατεδίκασε μάλιστα με μίαν τολμηράν αυθάδειαν ενώπιον του λαού ως παραβάτην του νόμου. Και αυτό διότι εθαυματούργησε κατά την ημέρα του Σαββάτου, και εθεράπευσε με ένα μόνον λόγο μίαν δυστυχισμένην γυναίκα από μίαν ανίατον ασθένειαν, η οποία την ετιμωρούσε επί δεκαοκτώ χρόνους. «… Εξ ημέραι εισίν, εν αις δει εργάζεσθαι. Εν ταύταις ουν εισερχόμενοι θεραπεύεσθε, και μη τη ημέρα του Σαββάτου». Τώρα θέλετε άλλην μεγαλυτέραν αναισθησίαν από αυτήν που εκυρίευσε τούτον τον άθλιον αρχισυνάγωγον μέσα σε εκείνην την Συναγωγήν, όπου εδίδασκε και θαυματουργούσε ο Ιησούς; Πόσοι τέτοιοι όμως ευρίσκονται ακόμη και στην Εκκλησίαν μας, οι οποίοι κλείνουν τους οφθαλμούς των στα φώτα της πίστεώς μας για να μη βλέπουν τις θαυματουργίες της, και σφραγίζουν την ακοήν τους για να μην ακούουν τις ουράνιες διδασκαλίες της; Έτσι γίνονται όμοιοι με τα αναίσθητα είδωλα των εθνών.

Τρία προτερήματα πρέπει να διαθέτουν οι καρπερές ρίζες των δένδρων. Πρέπει να είναι σταθερές, για να κρατούν το δένδρον ασάλευτο στις προσβολές των ανέμων. Να είναι βαθείες, για να το τρέφουν με την γονιμότητα της γης. Να είναι καρποφόρες, για να το πλουτίζουν με καρπούς. Αυτά τα τρία αποτελούν και τις πλέον εξαίρετες αρετές της χριστιανικής πίστεως. Αυτή πρέπει να είναι στερεά, για να κρατά τον νου του ανθρώπου σταθερόν στην αρχικήν παραδοχή της αληθείας, και να μη τον αφήνει να ταλαντεύεται από τις προσβολές των εναντίων περιστάσεων. Πρέπει να είναι βαθεία, για να τον τρέφει με την μετάληψη των θείων μυστηρίων. Πρέπει να είναι καρποφόρος, για να πλουτίζει την καρδία του ανθρώπου με τον πολλαπλασιασμόν των καλών έργων. «Το γαρ επίστασθαί σε ολόκληρος δικαιοσύνη, και το ειδέναι το κράτος σου, ρίζα αθανασίας».

Προσέχετε για να καταλάβετε. Η χριστιανική πίστις δεν είναι καμία πίστις απλή, που ημπορεί να γεννήσει στον νου μας κάποιαν αμφιβολίαν, αλλά είναι μία πίστις ουράνιος, η οποία δεν καταδέχεται κανένα κίνημα δισταγμού ή αμφιβολίας. Και το αίτιον αυτής της αναντιρρήτου βεβαιότητος είναι η θεία αλήθεια, επάνω στην οποία θεμελιώνεται αυτή η αγία πίστις των χριστιανών. Η εμπιστοσύνη που δίδουμε εμείς στα λόγια ενός ανθρώπου, έχει ως θεμέλιόν της δύο αφορμές. Η μία είναι η γνώσις του, η άλλη είναι η αγαθότης του. Και έτσι στοχαζόμεθα ότι αυτός που μας ομιλεί, δεν μας παραπλανά με όσα μας λέγει. Επειδή έχει ορθήν γνώση των πραγμάτων, και επειδή είναι αγαθός άνθρωπος. Γι’ αυτό και δίδουμε περισσοτέραν εμπιστοσύνη στα λόγια ενός σοφού παρά στα λόγια ενός αμαθούς. Και περισσότερον εμπιστευόμεθα έναν ενάρετον παρά έναν πονηρόν. Αν είναι έτσι, γίνεται φανερόν ότι εμείς οφείλουμε να δίδωμε μίαν άπειρον πίστη σ’ εκείνα που μας λέγει ο Θεός, εάν βέβαια ο νους μας ήταν ικανός για μίαν τοιαύτην απειρότητα πίστεως. Επειδή ο Θεός είναι ουσιώδης σοφία, είναι αδύνατο να μη γνωρίζει τα πράγματα κατά τη φυσικήν τους οντότητα. Και επειδή αυτός είναι η καθ’ αυτό αγαθότης και αλήθεια, είναι αδύνατον να μας απατήσει σε όσα μας λέγει. Όθεν εμείς είμεθα περισσότερον από βέβαιοι, ότι δεν αστοχούμε όταν δίδομε όλην μας την πίστη σε έναν πάνσοφον και πανάγαθον Κύριον. Η αιτία λοιπόν για την οποία χρεωστούμεν εμείς οι χριστιανοί να κρατούμε ως βεβαία την πίστη μας, δεν είναι ότι εγεννήθημεν μέσα σε αυτήν. Δεν είναι ότι ανετράφημεν με το γάλα της διδασκαλίας της. Δεν είναι για το παράδειγμα που έχουμε από τους προγόνους μας στο να κρατούμε ως βεβαίαν αυτήν την πίστη. Ούτε οι ισχυρές αποδείξεις που προβάλλουν επάνω στην αλήθειάν της οι διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας. Αλλά η πρώτη και καθ’ αυτό αιτία για την οποία πρέπει να κρατώμεν ως βεβαία την πίστη μας είναι ότι την εφανέρωσεν ο ίδιος ο Θεός στην αγίαν μας Εκκλησία, και δια μέσου της Εκκλησίας μας την εφανέρωσε και σ’ εμάς.

Ακούστε ένα θαυμαστόν γεγονός επάνω σ’ αυτήν την αλήθεια. Στην εποχή του Μαξιμιανού, επαρουσιάσθη στον έπαρχο του βασιλέως αυτού, ονομαζόμενον Ασκληπιάδην, ένας χριστιανός, το όνομα του οποίου ήταν Ρωμανός, και ομολόγησε τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, υβρίζοντας τους ψευδώνυμους θεούς των Ελλήνων. Άρχισαν λοιπόν, δια προσταγής του επάρχου, να τον βασανίζουν, βιάζοντάς τον να αρνηθεί τον Χριστόν και να προσκυνήσει τα είδωλα. Ο άγιος όμως δεν ησθάνετο τόσον τους πόνους των βασάνων στο σώμα του, όσον ησθάνετο μίαν λύπη στην καρδία του, επειδή δεν ημπορούσε να πείσει τον έπαρχο να γνωρίσει τον αληθινόν Θεό. Και επειδή με τα λόγια δεν κατόρθωνε τίποτε, ηθέλησε να τον καταπείσει με ένα θαύμα, που εσκέφθη να κάμει με την δύναμη του Κυρίου. Όθεν, λησμονώντας τους πόνους του, στρέφεται κάποιαν στιγμή στον έπαρχον, και του ομιλεί με τον τρόπον τούτον: Ω Ασκληπιάδη, εάν δεν θέλεις να πεισθείς στα λόγια τα ιδικά μου, που κηρύττω τον Χριστόν Θεόν αληθινόν, ρώτα έστω εκείνο το βρέφος, που είναι τόσον άκακο, για να μάθεις αυτήν την αλήθειαν από το στόμα του. Και λέγοντας έτσι, κάνει νεύμα σε μια γυναίκα χριστιανήν που έστεκεν εκεί και κρατούσε στις αγκάλες της ένα βρέφος μικρόν και το παρουσίασε στον έπαρχο. Αυτό, αφού ηρωτήθη, ύψωσε την φωνήν του και εκήρυξε τον Χριστόν Θεόν αληθινόν. Συγχυσμένος λοιπόν ο Ασκληπιάδης για την αλήθειαν αυτήν που ήκουσεν από το στόμα του βρέφους, το ερωτά πάλι ποίος το εδίδαξεν ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός. Και αυτό αποκρίνεται ότι το έμαθεν από την μητέρα του, και η μητέρα του το έμαθεν από τον Θεόν. Ιδού λοιπόν η ωραιοτέρα απόκρισις, την οποία πρέπει να δίδει ένας χριστιανός, σ’ εκείνους που συμβαίνει να τον ερωτήσουν με τρόπον παρόμοιον για την αλήθεια της πίστεώς μας. Ποίος σε εβεβαίωσεν ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός, ότι είναι υιός του Θεού, ότι απέθανε για την σωτηρίαν του κόσμου, ότι ανέστη τριήμερος, ότι μέλλει κάποτε να κρίνει όλο το γένος των ανθρώπων; Ποίος με εβεβαίωσε; Με εβεβαίωσεν η Μητέρα μου η Αγία Εκκλησία. Και αυτή το έμαθεν από τον ίδιον τον Θεόν.

Ιδού πώς ηκολούθησαν τα πράγματα. Ο Ιησούς Χριστός εφανέρωσε τα μυστήρια της πίστεως στους αγίους Αποστόλους του, οι Απόστολοι τα παρέδωσαν στην Εκκλησίαν, η Εκκλησία τα εδίδαξε σ’ εμάς. Βεβαίως δεν είναι αναγκασμένοι όλοι οι χριστιανοί να γνωρίζουν εις βάθος όλα τα απόρρητα μυστήρια της πίστεώς μας, έχουν όμως όλοι χρέος να γνωρίζουν ορισμένα, τα πλέον εξαίρετα και σωτήρια, και να τα πιστεύουν αδιστάκτως. Και αυτά είναι τα μυστήρια εκείνα τα οποία περιέχονται στο Σύμβολον της Πίστεως, που είναι τόσον αναγκαίον να πιστεύονται αδιστάκτως, ώστε είναι δύσκολο να σωθεί όποιος αμφιβάλλει και σε ένα μόνον.
Δεν είναι όμως αρκετόν για την σωτηρίαν ενός χριστιανού να γνωρίζει μόνο την εξήγηση των μυστηρίων της πίστεώς μας, αλλά πρέπει να γνωρίζει ακόμη και άλλα πολλά τα οποία αποβλέπουν στην σωτηρία του. Είναι αναγκαίον σε κάθε χριστιανόν να γνωρίζει ότι δεν αρκεί μόνον η θέλησις του ανθρώπου στο να μετανοήσει από τις αμαρτίες του, αλλά χρειάζεται να συνεργήσει και η χάρις του Θεού. Η οποία δεν χαρίζεται ούτε σε όλους τους καιρούς, ούτε σε όλους τους αμαρτωλούς. Και μάλιστα είναι το πλέον δύσκολο να δοθεί σε έναν αμαρτωλό που έφθασε να λησμονήσει τον Θεόν για πολύν καιρόν, δουλεύοντας ακατάπαυστα κάτω από τον ζυγόν της αμαρτίας. Και τούτο το βλέπουμε φανερά σε πολλούς οι οποίοι αποθνήσκουν αμετανόητοι μέσα στην αμαρτία τους, ενώ διατηρούσαν την ελπίδα ότι θα εύρουν κάποιαν ευκαιρία μετανοίας. Από την αμάθειαν προέρχεται το ότι πολλοί χριστιανοί είναι τόσον αμέριμνοι για την σωτηρία τους, ώστε, μολονότι καθημερινώς απομακρύνονται από τον Παράδεισον με τις αδιακόπους αμαρτίες τους, παρ’ όλα ταύτα πιστεύουν ότι ευρίσκονται πλησίον στην θύρα του Παραδείσου. Πόσον αναγκαίον είναι να γνωρίζουν οι χριστιανοί ότι η αμαρτία είναι ένα άπειρον κακό, και πως ο Θεός έχει ένα άπειρον μίσος γι’ αυτήν, διότι προξενεί άπειρον ύβριν στην θείαν του μεγαλειότητα! Από αυτήν την αμάθεια συμβαίνει να νομίζουν πολλοί ότι όσον κακόν είναι να πέσει κάποιος μίαν φοράν σε μίαν αμαρτίαν, τόσον είναι να πέσει και πολλές φορές. Αχ! πόσες ζημίες προέρχονται στις ψυχές των χριστιανών από παρόμοιες αμάθειες! Η ψυχή η αμαθής, σκεπασμένη από το σκότος της αγνωσίας της, δεν πείθεται στις φωνές της Εκκλησίας, δεν κινείται σε κανένα καλόν απόχτημα, δεν αποφεύγει κανένα κίνδυνον.

Και αν είναι άξιοι καταδίκης τόσοι ασεβείς, οι οποίοι εγεννήθησαν μέσα στο σκότος της ασεβείας και δεν βλέπουν την αλήθειαν, πόσης καταδίκης άξιοι είναι άραγε οι χριστιανοί εκείνοι, που εγεννήθησαν μέσα στο φως της ευσεβείας, και κλείνουν θεληματικώς τους οφθαλμούς των για να μη βλέπουν την οδό της σωτηρίας τους; Λέγουν ότι δεν έχουν χρόνο να εξετάσουν για να μάθουν, διότι είναι κοσμικοί και έχουν τις φροντίδες του σπιτιού τους, έχουν να οικονομήσουν την οικογένεια και τόσες άλλες υποθέσεις. Τι σημαίνει όμως αυτό; Αν έχουν οικογένεια και παιδιά, δεν έχουν άραγε και ψυχήν να οικονομήσουν; Για την ψυχήν ουδείς λόγος, καμία επιμέλεια. Επειδή είναι κοσμικοί, νομίζουν ότι δεν ημπορούν να ζήσουν ως χριστιανοί, να περιπατήσουν ως τέκνα φωτός. Ω αναισθησία μεγάλη!
Μία πίστις λοιπόν τόσον ανάβαθη, δεν είναι καθόλου περίεργον να μένει εξ ίσου άκαρπη. Η εκλεκτή πίστις πρέπει όχι μόνον να είναι σταθερά στην βεβαιότητα και βαθεία στην γνώσιν, αλλά να είναι ακόμη και καρποφόρος στα έργα της ευσεβείας. «Δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου, καγώ δείξω σοι εκ των έργων μου την πίστιν μου», λέγει ο θείος Ιάκωβος. Η πίστις είναι συνδεδεμένη με τα καλά έργα, καθώς η ρίζα του δένδρου είναι συνδεδεμένη με τους καρπούς.

Ένας χριστιανός λοιπόν ο οποίος κρατά στην καρδία του την ρίζα της πίστεως σταθεράν, έπειτα όμως δεν γεννά καρπούς της πίστεως, αυτός βεβαίως «εκκόπτεται, και εις πυρ βάλλεται», όπως το άκαρπον δένδρον. Διότι η χριστιανική πίστις δεν είναι μόνον ένα φως ουράνιον, που φωτίζει τον νου να γνωρίζει την αλήθεια, αλλά είναι και μία δύναμις η οποία βοηθεί συγχρόνως την θέληση να εργάζεται τα έργα της αρετής. Δεν είναι δύναμις μόνον θεωρητική αλλά και πρακτική. Η αρχή της πίστεως είναι η θεωρία και η γνώσις. Αλλά το τέλος της, η ολοκλήρωσίς της, είναι η πράξις. Γι’ αυτό η πίστις μας ονομάζεται από τον Θεόν ουράνιος αρραβώνας: «Και μνηστεύσομαί σε εμαυτώ εν πίστει», για να καταλάβωμε ότι το αποτέλεσμα τούτο του αρραβώνος είναι η καρποφορία των αρετών. Αν μια φωτιά δεν έχει την ύλην που απαιτείται για να συντηρηθεί, τότε χάνει την δύναμή της και αποθνήσκει. Και η πίστις, που είναι ένα ουράνιον φως το οποίον ανάπτει μέσα στον νου μας, αποθνήσκει όταν εμείς δεν την βοηθούμε με τα καλά έργα, και μένει ανενέργητος. «Συ πιστεύεις ότι ο Θεός εις εστί. Καλώς ποιείς. Και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίττουσι. Θέλεις δε γνώναι, ω κενέ άνθρωπε, ότι η πίστις χωρίς των έργων, νεκρά εστί;». Όταν η πίστις δεν συνοδεύεται από καλά έργα, δεν της αρμόζει πλέον το όνομα της πίστεως. Όπως ένα ανθρώπινον σώμα, όταν χωρισθεί από την ψυχή, μένει νεκρό και δεν ημπορεί πλέον να ονομασθεί άνθρωπος.

Τώρα σας αφήνω να στοχασθείτε πόσον εύκολον είναι να διαφθαρεί η πίστις εντελώς όταν είναι αποθαμένη. Είναι αληθώς πολύ δύσκολο να παραμείνει ζωντανή η πίστις μέσα στην καρδίαν ενός αμαρτωλού, η οποία είναι ωσάν μία βρωμερά φυλακή που του στερεί την ζωή μίαν ώραν ενωρίτερα.

Αγαπητοί αδελφοί, για να μην συμβεί σε μας μία τοιαύτη μεγάλη δυστυχία, ας ακούσομε την συμβουλήν του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος μας λέγει να ερευνούμε πάντοτε τον εαυτόν μας, για να διαπιστώνωμε αν ευρισκώμεθα μέσα στην πίστιν. «Εαυτούς πειράζετε ει εστέ εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε». Διότι δεν αρκεί να αποκτήσωμε εμείς την πίστιν, αλλά και η πίστις πρέπει να αποκτήσει εμάς, να μας κάνει κτήμα της, εις τρόπον ώστε να εργαζώμεθα εμείς με την δύναμη της πίστεως, και η πίστις να ενεργεί με την ιδικήν μας εργασία. Και όλα μας τα έργα να περνούν από τα χέρια της, να έχουν αυτήν ως κριτήριο, και να κανονίζονται από τους ιδικούς της σκοπούς. Ας εξετάζομε τον εαυτόν μας μήπως η πίστις στην καρδία μας δεν είναι σταθερά. Μήπως ταλαντεύεται από τις αμφιβολίες που ημπορούν καμμίαν φοράν να περνούν από τον λογισμόν μας, ή με την συνεργία του δαίμονος, ή εξ αιτίας των σαρκικών μας παθών, τα οποία κινούνται σαν λαίλαπες για να σβήσουν τελείως από την καρδία μας αυτόν τον πυρσόν της πίστεως. Ας ερευνούμε μήπως πιστεύομε με πίστιν ανθρωπίνην, εκείνο το οποίον οι άλλοι χριστιανοί πιστεύουν με πίστιν θείαν. «Έχετε πίστιν Θεού», μας λέγει ο Κύριος. Πίστιν Θεού εννοεί πίστιν που έχει την αρχή της από τον Θεόν, και επεκτείνεται στον Θεόν, αυτόν έχει κατάληξή της. Και όταν βεβαιωθεί η καρδία μας ότι έχομε πίστιν Θεού αληθινήν, ας ερευνήσομε ακολούθως εάν αυτή η πίστις είναι βαθέως ριζωμένη μέσα στην γνώση των μυστηρίων εκείνων που οφείλουν οι χριστιανοί να γνωρίζουν λεπτομερώς.

Ας μην περνά από τον νου σας αδελφοί ότι το όνομα χριστιανός μέλλει να μας τιμήσει ενώπιον του Θεού, εάν μας λείπει η ζωή του χριστιανού. Μάλιστα αυτό το όνομα θα συμβάλει στο να μας αποστραφεί ο Θεός, εάν παρουσιασθεί γυμνόν από τα έργα της αρετής. Το πολύτιμον και ευωδέστατον μύρον των μυστηρίων μας, το καθαρτικότατον ύδωρ του αγίου Βαπτίσματος, το δυναμικότατον έλαιον του αγίου Χρίσματος, όλα αυτά τα τόσον σωτήρια φάρμακα της ψυχής μας, μέλλουν να χρησιμεύσουν στους αμαρτωλούς για να φανούν πιο αμαρτωλοί ενώπιον του προσώπου του Κυρίου μας. Διότι τα εμόλυναν με τις μολυσμένες πληγές των αμαρτιών τους. Και όπως είπε ο ίδιος, πρόκειται να τους τιμωρήσει σκληρότερα από εκείνους τους ειδωλολάτρες της Τύρου και της Σιδώνος. «Λέγω υμίν, Τύρω και Σιδώνι ανεκτότερον έσται εν ημέρα κρίσεως, ή υμίν».

«Εαυτούς πειράζετε, ει εστέ εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε» και παρακαλείτε τον Χριστόν και Θεόν, να σας χαρίζει την ενότητα, την σταθερότητα της πίστεως, να μη μεταβάλλεται αυτή από συνεχείς αυξομειώσεις. Τέλος, η στάθμη και η λυδία λίθος με τα οποία ημπορείτε να δοκιμάζετε τον εαυτόν σας, εάν η πίστις ευρίσκεται ριζωμένη μέσα στην καρδία σας, και εάν σεις ευρίσκεσθε μέσα στην χάρη της πίστεως, είναι να έχετε υπομονήν στις θλίψεις σας, και να καρποφορείτε πάντοτε στα έργα της αρετής. Τότε θα βεβαιωθείτε, ναι, ότι όλος ο Χριστός κατοικεί μέσα στην ψυχή σας, και σεις ευρίσκεσθε όλοι μέσα στην χάρη του. «Ή ουκ επιγινώσκετε εαυτούς ότι Ιησούς Χριστός εν υμίν εστί, ει μη τι αδόκιμοι εστέ;», έτσι μας βεβαιώνει ο θείος Παύλος. Και ο Κύριος μας παραγγέλλει: «Μείνατε εν εμοί, καγώ εν υμίν». Και έτσι είναι όλη η αλήθεια.

(18ος αιών - "Αυλός Ποιμενικός", σελ. 190. Αποσπάσματα από το βιβλίο "Πατερικόν Κυριακοδρόμιον", σελίς 387 και εξής. Επιμέλεια κειμένου: Δημήτρης Δημουλάς)

ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2090 

Πρόσφατα ἐλάβαμε τήν παρακάτω  ἐπιστολή ἀπό τόν ἀξιότιμο κ. Νικόπουλο Βασίλειο, Ἐπίτιμο Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου, τήν ὁποία καί περιχαρῶς δημοσιεύουμε, θεωρώντας ὅτι τά ὅσα διαλαμβάνονται σ᾽ αὐτήν πρέπει νά τύχουν ἰδιαιτέρας προσοχῆς ἀπό ὅλους τούς ἀναγνῶστες τῆς «Δράσεως», καθώς μάλιστα προέρχονται ἀπό ἕνα τόσου διεγνωσμένου ἐπιστημονικοῦ κύρους πρόσωπο. 

Ἀξιότιμε κύριε Διευθυντά,

Στό τελευταῖο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ σας (σελ. 312), διάβασα τό ἄρθρο: «ἡ μετάλλαξη τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν», μέ τό ὁποῖο ἐπιχειρεῖται ὀρθή κριτική στή διά νόμου μετάλλαξη τοῦ σκοποῦ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἀπό μάθημα ὀρθόδοξης θρησκευτικῆς ἀγωγῆς σέ μάθημα «θρησκειολογίας». Ἄν καί δέν εἶμαι ἐκπαιδευτικός, συμφωνῶ ὡστόσο μέ τίς ἐπισημάνσεις του καί θά ἤθελα νά προσθέσω τίς ἀκόλουθες λίγες νομικές σκέψεις, οἱ ὁποῖες ἴσως βοηθήσουν στήν ὀρθή ἀντιμετώπιση τοῦ τεράστιου αὐτοῦ θέματος.

Ποιός πρέπει νά εἶναι ὁ σκοπός καί τό περιεχόμενο τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν δέν καθορίζεται ἀπό τό νόμο καί τίς ἐγκυκλίους, ἀλλά ἀπό τό Σύνταγμα, τό ὁποῖο στό ἄρθρο 16§2 καθορίζει ἀπαραβάτως τόν σκοπό τῆς παιδείας γενικῶς ὁρίζοντας τά ἑξῆς: «ἡ παιδεία ἔχει σκοπό τήν ἠθική, πνευματική, ἐπαγγελματική καί φυσική ἀγωγή τῶν Ἑλλήνων, τήν ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνείδησης καί τή διάπλασή τους σέ ἐλεύθερους καί ὑπεύθυνους πολίτες».

Ἀπό τή διάταξη αὐτή προκύπτουν ἀβιάστως, χωρίς ἑρμηνευτικές αὐθαιρεσίες καί νομικίστικους ἀκροβατισμούς, ἐκτός τῶν ἄλλων πολύ σημαντικῶν, καί τά ἀκόλουθα σημαντικότατα: α) στήν ἑλληνική Πολιτεία ἡ παιδεία ἀφορᾶ τήν ἀγωγή ἐν γένει «τῶν Ἑλλήνων». Τοῦτο νομικῶς σημαίνει ὅτι ὁ ὁποιοσδήποτε ἀλλοδαπός ἐπιθυμεῖ νά φοιτήσει σέ ἑλληνικό σχολεῖο εἶναι ὑποχρεωμένος νά δεχθεῖ τήν ἑλληνική ἀγωγή καί παιδεία. β) Ἡ παιδεία τῶν Ἑλλήνων πρέπει, ἐκτός τῶν ἄλλων, νά στοχεύει καί στήν ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν. Ἡ ἀνάπτυξη δέ τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως τῶν «Ἑλλήνων» πρέπει νά ἐπιδιώκεται μέ τή συστηματική διδασκαλία τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας, ὅπως αὐτή ἔχει ἀποκρυσταλλωθεῖ στήν ἱστορική μνήμη τοῦ ἑλληνικοῦ Ἔθνους, καί ὄχι ὅπως «κατασκευάζεται» ἀπό ὁρισμένους καλοβολεμένους καλαμαράδες καί ἀκριβοπληρωμένους καί γι’ αὐτό «προσκυνημένους» θολοκουλτουριάρηδες ἱστορικοκαθηγητάδες, καί τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστης, ἡ ὁποία εἶναι ἡ θρησκεία τῶν Ἑλλήνων.

Μέ βάση τίς συνταγματικές αὐτές ἐπιταγές τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν πρέπει νά ἔχει ὡς περιεχόμενο ἀποκλειστικῶς καί μόνο τή διδασκαλία τῆς ὀρθόδοξης πίστης τῶν Ἑλλήνων, διότι μόνο μέ αὐτή ἐπιτυγχάνεται ἡ κατά τό  Σύνταγμά μας «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν Ἑλλήνων».

Ἑπομένως κάθε νομοθετική προσπάθεια ἀλλοίωσης ἤ «μετάλλαξης» τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἀπό μάθημα ὀρθόδοξης χριστιανικῆς διδασκαλίας σέ μάθημα «θρησκειολογίας», εἶναι εὐθέως «ἀντισυνταγματική» καί ὡς τοιαύτη μπορεῖ καί πρέπει νά προσβληθεῖ ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας!

Ἀντί λοιπόν ἄλλου τινός οἱ ἐκπαιδευτικοί μας, οἱ γονεῖς καί ὅλοι ὅσοι εἰλικρινῶς ἐνδιαφέρονται γιά τήν παιδεία μας, ὀφείλουν νά ἐπικεντρώσουν τούς ἀγῶνες τους στήν αὐστηρή τήρηση τοῦ Συντάγματος καί εἰδικώτερα τοῦ ἄρθρου 16§2 αὐτοῦ, διότι αὐτό ἐπιβάλλεται ἀπό τήν «φιλοπατρία» τους, ἐκ τῆς ὁποίας, δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε, ὅτι ὁ συνταγματικός νομοθέτης ἐξήρτησε τήν τήρηση τοῦ Συντάγματος (ἄρθρο 120§4).

Εὐχαριστῶ γιά τή φιλοξενία.

                               Βασίλειος Νικόπουλος

          Ἐπίτιμος Πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου

Πηγή: Περιοδικό «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ», ΤΕΥΧΟΣ 504.

Η Κυβέρνηση, εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, επεφύλαξε, για τις πολύτεκνες μητέρες, ως δώρο, την μεταχείριση, που επεφύλαξε ο Ηρώδης στα νήπια της Βηθλεέμ, o oπoίoς διέταξε τη σφαγή των νηπίων αυταπατώμενος ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα εμπόδιζε την παρουσία του Θεανθρώπου επί της Γής...

Διαβάστε : 1. Δελτίο τύπου ΑΣΠΕ Δεκ. 2012

2. ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ  : Εξοντώνουν την Ελληνική Φυλή με φόρους στα ... παιδιά - 7,5 εκατ. οι Έλληνες το 2050!

__________________________________________________________

ΑΝΩΤΑΤΗ  ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ  ΕΛΛΑΔΟΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ.

ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ ΟΙ:  ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ – ΒΡΟΥΤΣΗΣ - ΤΣΑΚΛΟΓΛΟΥ

..................................

Η Κυβέρνηση, εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, επεφύλαξε, για τις πολύτεκνες μητέρες, ως δώρο, την μεταχείριση, που επεφύλαξε ο Ηρώδης στα νήπια της Βηθλεέμ, o oπoίoς διέταξε τη σφαγή των νηπίων αυταπατώμενος ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα εμπόδιζε την παρουσία του Θεανθρώπου επί της Γής. Έτσι και η Κυβέρνηση νομίζει ότι με τα όσα πράττει θα επιτύχει την εξόντωση και εξαφάνιση των πολυτέκνων. Μετά την κατάργηση των πολυτεκνικών επιδομάτων και της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, προχωρεί στον αποκεφαλισμό των πολυτέκνων, καταργώντας και αυτά ακόμη τα γελοία αφορολόγητα για τα παιδιά.

Εφέτος (για τα εισοδήματα του έτους 2011) ο πολύτεκνος με 4 προστατευόμενα τέκνα, για ετήσιο εισόδημα 27.000 ευρώ, πλήρωσε φόρο εισοδήματος 3.030 ευρώ, έναντι 450 ευρώ πέρυσι (για τα εισοδήματα του 2010).

Με τις νέες ρυθμίσεις εμπνεύσεως των αναλαβόντων τον ρόλο του Ηρώδη  Στουρνάρα και Τσακλόγλου, ο ίδιος πολύτεκνος, με τα 4 προστατευόμενα τέκνα για το ίδιο εισόδημα των 27.000 ευρώ, θα πληρώσει φόρο 4360 ευρώ. Επί πλέον θα πληρώσει και την εισφορά αλληλεγγύης 2% δηλ. άλλα 540 ευρώ, ως επίσης το χαράτσι διά μέσου της ΔΕΗ και  όλα τ΄ άλλα. Δηλαδή θα υποχρεωθεί να ζει μέσα στην  εξαθλίωση. Αν συνδυαστεί δε με τις απώλειες λόγω του νέου τρόπου χορήγησης των επιδομάτων τέκνων, οι πολύτεκνοι με 4 τέκνα θα έχουν συνολικές απώλειες(επίδομα + φορολογία) που θα κυμαίνονται (σε σχέση με πέρυσι):

για εισόδημα έως 12000 ευρώ απώλειες 646 ευρώ,

για εισόδημα 12001 ευρώ έως 24000 απώλειες 1242 έως 4016 ευρώ,

για εισόδημα 24001 ευρώ έως 36000 απώλειες 2.612 έως 5.846 ευρώ,

για εισόδημα 36001 ευρώ έως 45000 απώλειες 4.442 έως 7.206 ευρώ,

εκτός των διαφόρων χαρατσιών ακινήτων, εισφοράς αλληλεγγύης, κατάργησης επιδόματος γάμου, δώρων εορτών κ.λπ μειώσεων… Αν δε ο πολύτεκνος έχει πάνω από 4 παιδιά, οι ανωτέρω μειώσεις, αυξάνουν κατά γεωμετρική πρόοδο!!!

Θαυμάστε υπουργό Οικονομικών, που μιλάει για αξιοπιστία και πατριωτικό καθήκον!! Θαυμάστε και το σύμβουλό του, που θεωρεί ότι με την απαλλαγή των 15.000 ευρώ (φόρος μόλις 1.240 ευρώ) «ωφελούνταν εκείνοι, οι οποίοι είχα καταθέσει φορολογική δήλωση και ήταν από ένα σημείο και πάνω. Δεν ήταν οι πλέον αναξιοπαθούντες της κοινωνίας»!!!.

Ο τρίτος της παρέας στον ρόλο του Ηρώδη, υπουργός Εργασίας (ουσιαστικώς ανεργίας) Γιάννης Βρούτσης, από τους εμπνευστές της καταργήσεως της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας και των πολυτέκνων δήλωσε:

«Δεν μειώσαμε το κοντύλι, αλλάξαμε, όμως, στρατηγική, εισάγοντας τρεις καινοτομίες: την απόλυτη διαφάνεια, τον έλεγχο μέσω ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και τη δικαιοσύνη ώστε να αρθούν οι στρεβλώσεις που επικρατούσαν εδώ και δεκαετίες. Επί πλέον, για πρώτη φορά στηρίζουμε τη φτωχή οικογένεια που έχει ένα ή δύο παιδιά» (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 2-12-2012).

Προκαλούμε τον υπουργό να αναφέρει εάν η χορήγηση των πολυτεκνικών επιδομάτων γινόταν με αδιαφάνεια και να κατονομάσει έστω και μία περίπτωση που κάποιος, χωρίς να είναι πολύτεκνος, ελάμβανε το πολυτεκνικό επίδομα. Και ακόμη να μας ειπεί ποιές ήσαν οι στρεβλώσεις που επικρατούσαν εδώ και δεκαετίες. Εάν δεν το πράξει θα είναι ένας αδίστακτος ψεύτης και συκοφάντης.

Υπάρχει, όμως, και συνέχεια. Ο παραπάνω υπουργός, στις 20-12-2010, εξ αιτίας νομοσχεδίου που έφερνε στη Βουλή ο τότε υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος βάζοντας όρια εισοδήματος για τη χορήγηση των πολυτεκνικών επιδομάτων, δήλωνε:

«Ο Δημογραφικός Εφιάλτης που απειλεί την πατρίδα μας και την κατατάσσει σε πολύ υψηλή θέση, όσον αφορά την γήρανση και την υπογεννητικότητα, απαιτεί οι πολιτικές στήριξης της ελληνικής οικογένειας και ιδιαίτερα της πολύτεκνης να συνεχισθούν και όχι να ακυρωθούν. Τα στοιχεία είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά και οι Δημογραφικές προβολές δείχνουν ότι 1 σχεδόν στους 3  Έλληνες το 2050 θα είναι άνω των 65 ετών, δηλαδή το 31,46% του συνολικού πληθυσμού. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η «Ελλάδα Γερνάει και δεν Γεννάει». Η οριζόντια και αυθαίρετη περικοπή επιδομάτων και κινήτρων, που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου, συνιστά ουσιαστικά αφαίρεση της ιδιότητας του Πολύτεκνου. Με τις ρυθμίσεις που προωθεί η Κυβέρνηση ακυρώνεται ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό πλέγμα στήριξης της πολύτεκνης οικογένειας, που στόχευε στην αναστροφή των δυσμενών Δημογραφικών Δεδομένων, στην αύξηση της Γεννητικότητας και στη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Οι δαπάνες για την στήριξη της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας, δεν είναι σπατάλη, αλλά επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας για την κοινωνική, αλλά και οικονομική ζωή της χώρας μας. Είμαστε αντίθετοι σε ρυθμίσεις που μειώνουν την προστασία των πολυτέκνων και ακυρώνουν την συνολική πολιτική στήριξη της Ελληνικής οικογένειας. Η Ν.Δ. στήριξε με συγκεκριμένα μέτρα την Ελληνική πολύτεκνη και τρίτεκνη οικογένεια στο παρελθόν. Η οικογένεια και ιδιαίτερα η πολύτεκνη οικογένεια, βρίσκονται στο κέντρο της κοινωνικής μας πολιτικής, για να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της χώρας μας »!!!

Ακόμη στις 14-4-2001 με αφορμή άλλο νομοσχέδιο ο ίδιος παραπάνω δήλωνε τ΄ ακόλουθα:

«Απροκάλυπτα εχθρική και αντικοινωνική εμφανίζεται η στάση της Κυβέρνησης απέναντι στους πολύτεκνους. Συστηματικά αφαιρεί και ακυρώνει κίνητρα, επιδόματα και ενισχύσεις που συνθέτουν το στοιχειώδες πλαίσιο της οικογενειακής, πολυτεκνικής και δημογραφικής πολιτικής στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση με πολυνομοσχέδιο express, μέσα στις γιορτές του Πάσχα, πλήττει το χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης και καταργεί το δικαίωμα μετεγγραφών στα Πανεπιστήμια για τις κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες όπως οι πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, ορφανοί κλπ.

Με τον τρόπο αυτό βάζει εμπόδια, φραγμούς και στερεί ευκαιρίες για τη μόρφωση των παιδιών, των πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών.

Επιπλέον εξισώνει τους πολύτεκνους με τους άγαμους στη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας θέτοντας ίσο αφορολόγητο όριο.

Παράλληλα αναγγέλλει την ουσιαστική περικοπή των φοροεκπτώσεων των πολυτέκνων.

Εκτός όμως από αυτά θέτει εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για τη χορήγηση πολυτεκνικών επιδομάτων όταν είναι συνταγματικά βεβαιωμένο ότι τα πολυτεκνικά επιδόματα δεν είναι κοινωνικά επιδόματα αλλά δημογραφικά κίνητρα.

Αντί μέτρων στήριξης και αρωγής της πολύτεκνης οικογένειας η Κυβέρνηση του Μνημονίου παραβιάζει και αφαιρεί δικαιώματα. Υπονομεύει τη δημογραφική προοπτική της χώρας με πρόσκαιρο ελάχιστο εισπρακτικό όφελος.

Η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι οι δαπάνες για τη στήριξη της πολύτεκνης και τρίτεκνης οικογένειας δεν αποτελούν λογιστική σπατάλη που πρέπει να περικοπεί αλλά επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας για την κοινωνική αλλά και οικονομική ζωή της χώρας μας.

Η Νέα Δημοκρατία είναι αντίθετη σε ρυθμίσεις που μειώνουν την προστασία των πολύτεκνων και ακυρώνουν τη συνολική πολιτική στήριξης της Ελληνικής οικογένειας.

Η Νέα Δημοκρατία στήριξε με συγκεκριμένα μέτρα την Ελληνική πολύτεκνη και τρίτεκνη οικογένεια στο παρελθόν.

Η οικογένεια και ιδιαίτερα η πολύτεκνη οικογένεια, βρίσκονται σήμερα στο κέντρο της κοινωνικής μας πολιτικής, για να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της χώρας μας.

Γιατί καμιά κοινωνία δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους της οικονομικής μεγέθυνσης, της ανάπτυξης και της απασχόλησης χωρίς τη στοιχειώδη κοινωνική συνοχή».

Ερωτάται πότε έλεγε την αλήθεια ο εν λόγω υπουργός, τότε ή σήμερα; Πότε έλεγε ψέματα τότε ή σήμερα;

Βέβαια δεν αναμένουμε απάντηση από έναν υπουργό, ο οποίος όχι απλώς εμφανίζεται αναξιόπιστος αλλά γελοιοποιεί και τον εαυτό του!!

Το μόνο που δεν θεσπίζουν οι νέοι Ηρώδες είναι η επιβολή ειδικού φόρου για κάθε τέκνο από το τρίτο και πέρα, αφού θεωρούν ότι ανήκουν στους έχοντες και κατέχοντες.

Εάν ζούσε ο μέγας εκείνος άνδρας, που ως Ιεράρχης στάθηκε όρθιος απέναντι στην αυθαιρεσία της Αυτοκράτειρας, βλέποντας σήμερα την σφαγή των πολυτέκνων, ο Ιερός Χρυσόστομος θ΄ αναφωνούσε:

« Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται, πάλιν ορχείται, πάλιν ζητεί την κεφαλή των πολυτέκνων επί πίνακι»!!!

Τί άλλο θα μπορούσε να ειπεί κάποιος σε μία χώρα, όπου η υπογεννητικότητα έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις και εξ αιτίας αυτής της καταστάσεως έχει μεταβληθεί σ΄ ένα απέραντο γηροκομείο, έχοντας καταντήσει η τρίτη πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου. Η Κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο τους πολυτέκνους, για να αποτρέψει τα νέα ζευγάρια ν΄ αποκτήσουν ένα τρίτο και ένα τέταρτο τέκνο, για να οδηγήσει τη χώρα μας στο τέλος της ιστορίας της.

Καταγγέλλουμε αυτή την χωρίς προηγούμενο από την Κυβέρνηση κατεδαφιστική επιδρομή κατά των πολυτέκνων. Προφανώς η Κυβέρνηση επείγεται να εγκαταλείψει την εξουσία…  Με το καλό, αλλά δεν θα της επιτρέψουμε να ισοπεδώσει και ένα ολόκληρο Έθνος. 

Από το Γραφείο Τύπου της ΑΣΠΕ

ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ  : Εξοντώνουν την Ελληνική Φυλή με φόρους στα ... παιδιά - 7,5 εκατ. οι Έλληνες το 2050!

H τρόϊκα πέρα από όλα τα δεινά που έχει προκαλέσει στη χώρα, τώρα κτυπά "στην καρδιά" και το ελληνικό Έθνος, οδηγώντας το σε πληθυσμιακή συρρίκνωση μέσω της φορολόγησης των παιδιών που θα κάνει η κάθε οικογέναια. Οταν σε όλες τις χώρες του κόσμου που αντιμετωπίζουν δημογραφικό πρόβλημα, υπάρχουn πρόσθετα κίνητρα και φοροαπαλλαγές για να τεκνοποιούν οι πολίτες τους, στην Ελλάδα, πλέον η γέννηση κάθε Ελληνόπουλου θα συνοδεύεται από βαριά φορολόγηση, βάσει του νομοσχεδίου που συνέταξαν οι τροϊκανοί (αυτοί συντάσσουν τα νομοσχέδια και οι υπάλληλοί τους στο υπουργείο Οικονομικών απλά τα "σφραγίζουν").

Ειδικά για τις πολύτιμες για την εθνική συνέχεια, οικογένειες των τριτέκνων και των πολυτέκνων, όχι απλά θα πληρώνουν βαρείς φόρους για κάθε επιπλέον παιδί, αλλά τίθενται και εισοδηματικά κριτήρια για την χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος!

Δηλαδή το ίδιο κράτος που πριν από επτά χρόνια είχε δώσει κίνητρο για να κάνουν τα ζευγάρια και τρίτο παιδί προκειμένου να αναχαιτιστεί η μείωση του ελληνικού πληθυσμού, τώρα το αφαιρούν και αυτό.

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την λοιπή "μαύρη" οικονομική κατάσταση εύκολα κάνουν αντιληπτό το πρόβλημα επιβίωσης του ίδιου του Έθνους απέναντι π.χ. σε πληθυσμούς όπως ο αλβανικός που σε όλα τα Βαλκάνια ανέρχεται σήμερα σε περισσότερο από 10 εκατ. και σε δέκα χρόνια θα είναι 15 εκατ. βάσει του ρυθμού γεννήσεων ή ο πληθυσμός της Τουρκίας που από 80 εκατ. που είναι σήμερα θα φτάσει τα 100 εκατ.ψυχές το 2025!

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι πρόσθετες επιβαρύνσεις για οικογένεια με 3 παιδιά και ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 21.000 ευρώ (δηλαδή 1.500 ευρώ το μήνα) θα ξεπεράσουν το 2013 τα 2.700 ευρώ! Δηλαδή, σχεδόν, δύο ολόκληρους μισθούς!

Ποιος θα κάνει παιδιά, όταν δεν θα έχει να τα ταϊσει και να τα ντύσει; Αντιλαμβάνεται κανείς από την κυβέρνηση Σαμαρά το έγκλημα στο οποίο συνεργούν σε βάρος του ίδιου του Έθνους, όχι απλά του κράτους;

Σύμφωνα με στοιχεία για τα δημογραφικά μεγέθη της χώρας, της στατιστικής υπηρεσίας το 2050 ο συνολικός πληθυσμός της Ελλάδας θα ανέρχεται σε περίπου 11.500.000 άτομα (από 11.213.785 άτομα στις 31/12/2007). Η δομή, όμως, του πληθυσμού θα είναι διαφορετική από αυτή του 2000, καθώς η αναλογία των παιδιών ηλικίας 0-14 ετών προβλέπεται να μειωθεί από 15,3% το 2000 σε 13% το 2050, ενώ η αναλογία της ομάδας ηλικιών 65 ετών και άνω προβλέπεται να αυξηθεί από 16,6% το 2000 σε 32,1% το 2050.

Το ποσοστό του οικονομικά ενεργού πληθυσμού ηλικίας 15-64 ετών προβλέπεται να μειωθεί κατά 13,2 ποσοστιαίες μονάδες και από 68,1% το 2000 θα γίνει 54,9% το 2050. Και το χειρότερο: Με τους ρυθμούς ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία των μεταναστών, το 20% του πληθυσμού θα είναι αλλόθρησκοι, πάσης άλλης θρησκείας και ένα επιπλέον 10% μπορεί να είναι Χριστιανοί, αλλά όχι ελληνικής καταγωγής! Δηλαδή οι Έλληνες, θα έχουν μειωθεί πληθυσμιακά στα 7,5 εκατ. ψυχές!

Από την έρευνα προκύπτει ότι το χρονικό διάστημα 1995-2007 η σύνθεση του πληθυσμού κατά ομάδες ηλικιών έχει εμφανίσει σημαντικές αλλαγές, οι οποίες εντοπίζονται σε τρεις μεγάλες ομάδες ηλικιών. Σε απόλυτους αριθμούς, η ηλικιακή ομάδα των παιδιών 0-14 ετών εμφανίζει το 2007 μείωση κατά 13,5%, σε σχέση με το 1995, ενώ ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός ηλικίας 15-64 ετών εμφανίζει αύξηση κατά 4,6% και ο γεροντικός πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω αυξάνεται κατά 29,5%.

Σε απόλυτους αριθμούς επίσης, οι γάμοι από 76.000 που ήταν ετησίως στις αρχές της δεκαετίας του 1960, βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στο επίπεδο των 57.000 ετησίως. Η μέση ηλικία των γυναικών κατά τον πρώτο γάμο αυξήθηκε βαθμιαία και από 24,1 έτη που ήταν το 1991, έφτασε τα 28,6 έτη το 2007. Από 2,09 γεννήσεις ανά μητέρα το 1981, ποσοστό που αγγίζει το όριο αντικατάστασης των γενεών (2,1), το ποσοστό μειώθηκε στο 1,41 το 2007, κάτω από το όριο αντικατάστασης.

Ο ακαθάριστος δείκτης θνησιμότητας, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1980, παρουσιάζει μικρή αλλά σταθερά ανοδική πορεία, που κυμαίνεται μεταξύ 8,9 θανάτων επί πληθυσμού 1.000 ατόμων το 1981 και 9,8 το 2007.

Να σημειώσουμε ότι τα στοιχεία αυτά είναι προ κρίσης (στοιχεία που συγκεντρώθηκαν μέχρι το 2009!

Υπάρχει κάποιος με εθνική συνείδηση στην κυβέρνηση να σταματήσει τον αφελληνισμό της Ελλάδας;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η αναφερόμενη κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας στην έκθεση της τρόϊκας δείχνει ότι τα μνημόνια δεν αγγίζουν μόνο τα οικονομικά θέματα αλλά κάθε τομέα της κυριαρχίας μας.

Μια πρόχειρη προσέγγιση θα θεωρούσε ότι οι τεχνοκράτες της τρόϊκας έχουν μόνο οικονομικούς στόχους. Όμως από την επίτευξη αυτών των στόχων κάποιοι επωφελούνται και αυτοί είναι που αδιαφορούν για την κυριαρχία της χώρας μας. Και αυτοί δεν είναι οι ΄΄αόρατες΄΄ καπιταλιστικές δυνάμεις αλλά συγκεκριμένα άτομα, εταιρείες και κράτη. Έχουν όνομα και τους ξέρει όλος ο κόσμος. Εντός της χώρας είναι η ολιγαρχία ορισμένων οικογενειών και αυτοί που έκρυψαν μεγάλα ποσά σε ξένες τράπεζες, στην Ευρώπη είναι αυτή την ώρα η γερμανική ηγεμονία με τους δορυφόρους των βορείων χωρών και οι οικονομικοί τους κύκλοι που εποφθαλμιούν τον ελληνικό ορυκτό πλούτο, επιδιώκουν την καθιέρωση ειδικών οικονομικών ζωνών στη Θράκη και την Πελοπόννησο και μοιράζουν εδώ και χρόνια με τους τοπικούς εκπροσώπους τους τα όποια κέρδη. 

Είναι οι ίδιοι που αποβιομηχάνισαν τη χώρα για να γίνουμε μόνο καταναλωτές, διάβρωσαν τη συνείδηση των αγροτών και καθήλωσαν την αγροτική παραγωγή με τις επιδοτήσεις και τους περιορισμούς. Είναι οι ίδιοι που μας υποχρέωσαν ή δελέασαν να αγοράσουμε τεράστιες ποσότητες στρατιωτικού υλικού (χωρίς ανταλλακτικά και πυρομαχικά) ενώ τώρα περιορίζουν δραματικά τις δαπάνες που απαιτούνται για τα απόλυτα απαραίτητα για τη συντήρηση των ενόπλων δυνάμεων. 

Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια. Όπως έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου, η γερμανική ηγεμονία ξεκίνησε από το 2001 την εφαρμογή των δικών της σχεδίων για συσσώρευση κεφαλαίων και διεύρυνση της ισχύος ώστε να της κατοχυρωθεί ο ρόλος της αναμφισβήτητης περιφερειακής δύναμης και της εν δυνάμει παγκόσμιας δύναμης. Αφού κατάφερε να μετακινήσει τεράστιες ποσότητες κεφαλαίου από τις χώρες του νότου προς την κεντρική Ευρώπη με εξαγωγές βιομηχανικού υλικού, αυτοκινήτων, πολεμικού υλικού ακόμη και αγροτικών προϊόντων και αφού αποβιομηχάνισε τη νότια Ευρώπη, προσπαθεί να συμπληρώσει την οικονομική ισχύ της με πολιτική ισχύ αλλάζοντας τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ώστε να γίνει και τυπικά κυρίαρχη. 

Η συνεχής συσσώρευση ιδιοκτησίας από τη γερμανική ηγεμονία, απαιτεί τη συνεχή συσσώρευση εξουσίας. Αυτή η εξουσία υλοποιείται από συγκεκριμένη κρατική κυριαρχία. Αυτή η απεριόριστη κυριαρχία επιτυγχάνεται με τη συγκέντρωση θεσμικής πολιτικής εξουσίας στο Βερολίνο, οικονομικής εξουσίας στην ΕΚΤ (Φρανγκφούρτη), την αποστέρηση εξουσιών από την ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωκοινοβούλιο. Παράλληλα, αυτή η ΄΄απεριόριστη Εξουσία΄΄ ενώ συγκεντρώνει ισχύ χάριν των δικών της μονοπωλίων και προβάλλει πρακτικές οικονομικού εθνικισμού αδιαφορεί για τη συνοχή (κοινωνική, οικονομική ακόμη και εδαφική) των κρατών-μελών της περιφέρειας. 

Οι γερμανικοί κυρίαρχοι κύκλοι από ότι φαίνεται ενώ αισθάνονται οι ίδιοι σιγουριά στον ΄΄περίκλειστο΄΄ πυρήνα των βόρειων χωρών, θέλουν την περιφέρεια της Ευρώπης και ειδικά το νότο για ειδική οικονομική ζώνη, όπου θα εγκαταστήσουν την ελαφριά βιομηχανία που θα είναι συμπληρωματική της βαριάς και εξειδικευμένης δικής τους και πιστεύουν ότι η εξωτερική ασφάλεια μπορεί να επιτευχθεί με τα νέα κράτη της Μ. Ανατολής και την Τουρκία. Σχεδίασαν αυτή την ΄΄οχύρωση΄΄ σε αντίθεση με τα ιστορικά διδάγματα του Μπίσμαρκ, του Αντενάουερ και του Κόλ που προσπαθούσαν πάσει θυσία να μη προκαλέσουν την απομόνωση της χώρα τους από την υπόλοιπη Ευρώπη. 

Ένας τέτοιος σχεδιασμός δεν απαιτεί ούτε ενιαία ευρωπαϊκή άμυνα ούτε σοβαρή αμυντική δυνατότητα για τις χώρες της περιφέρειας. Απαιτεί για τις χώρες αυτές να έχουν ορισμένες μόνο συμπληρωματικές δυνατότητες στη δική τους ισχύ. Η αντίληψή τους για την άμυνα δεν είναι ΄΄ολοκληρωτική΄΄ αλλά στηρίζεται στις συμμαχίες των προθύμων. 

Η υλοποίηση της πρότασης για κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας θα αποδυναμώσει τις μονάδες της Θράκης και των νησιών. Επιπλέον θα μειώσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού την αίσθηση συμμετοχής στα κοινά και ειδικά την ευθύνη για την άμυνα της χώρας, μια αντίληψη που λειτουργεί σ΄αυτό τον τόπο εδώ και 3.000 χρόνια. 

Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τη Θράκη, σαν ειδική οικονομική ζώνη (όπως τη σχεδιάζουν), χωρίς περιορισμούς στους μισθούς, χωρίς κανένα έλεγχο στις συνθήκες εργασίας αλλά και στην είσοδο και παραμονή εργαζομένων από όλο τον κόσμο και με μειωμένη στρατιωτική παρουσία;

Να γιατί τα πατριωτικά καθήκοντα πάνε μαζί με τις κοινωνικές ανάγκες των εργαζόμενων.

Είναι ώρα να καταλάβουν όσοι επιβουλεύονται αυτό τον τόπο ότι υπάρχουν και όρια.

Tου Ν. Τόσκα  (υποστρατήγου ε.α.)

Πάταγος και αναταράξεις από τις αποκαλύψεις μας...(βίντεο)

Πάταγο, αναταράξεις και προσπάθεια κουκουλώματος και κατευνασμού της κοινής γνώμης έφεραν οι χθεσινές αποκαλύψεις μας...

Απίστευτο....Η τρόικα ζητάει κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας για οικονομία !!!! .

Γράφαμε για τις δυο αναφορές της τρόικας και την απίστευση πρόταση της, σελίδα 24 αναφοράς της 27/11/2012:
"Το απίστευτο-ασύλληπτο που δεν αντέχει σε καμία λογική και αδειάζει, παρακάμπτει υποκαθιστά πλήρως το υπουργείο εθνικής Άμυνας είναι στην τελευταία παράγραφο:
Αυτό δεν σημαίνει ότι περαιτέρω εξορθολογισμός των δαπανών δεν μπορεί ακόμα να επιτευχθεί, αλλά απαιτεί μια αύξηση της χρήσης των ηλεκτρονικών προμηθειών ( e procurement ) και την  "κατάργησητης υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας". 

Στην αρχή κανείς δεν έδωσε σημασία...και μάλιστα αρκετοί πήραν στην πλάκα την αποκάλυψή μας..

Στην συνέχεια έγινε η αντιγραφή (clopy paste ) του αιώνα, μιας και αρκετά blogs, sites, εφημερίδες και μεγαλοκανάλια αφού αντέγραψαν το άρθρο, τις εικόνες και γενικά όλη την έρευνα μας....παρουσίασαν το όλο θέμα ως αποκλειστικό...(αναμενόμενο θα μου πείτε)
Επί του θέματος έγινε και δήλωση από τους  Ανεξάρτητους Έλληνες  οι οποίοι ζητούν από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας να πάρει θέση και να τοποθετηθεί σε συγκεκριμένα ερωτήματα.
Τα ίδια μέσα μας είπαν ότι είχαν επικοινωνία με τον κ. Υπουργό της εθνικής Άμυνας και τους διαβεβαίωσε ότι τέτοιο θέμα δεν υπάρχει και δεν αλλάζει τίποτα με την θητεία.

Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να εμπλέξουν και τον πρωθυπουργό, μιλώντας για τηλεφωνική επικοινωνία Σαμαρά-Παναγιωτόπουλου για διευκρινήσεις....

  
Πάντως μέχρι αυτή την στιγμή επίσημη και όχι μέσω παπαγάλων ανακοίνωση-διάψευση δεν υπάρχει.
Ψάξτε τις ανακοινωσεις-δελτία τύπου τόσο στο ΥΠΕΘΑ όσο και στο ΑΜΠΕ... 

 Το θέμα που ανακύπτει εδώ είναι...
Γιατί το ανέβασαν τα  ΜΜΕ και οι παπαγάλοι...
Μήπως γιατι το ξεσκεπάσαμε μιας και κανείς ειδικά από τους υπουργές και βουλευτές της συμπολίτευσης δεν διαβάζει τίποτα και απλά υπογράφουν ότι τους δίνουν
Γιατί ενέπλεξαν τον κ. Σαμαρά...
Μήπως για να παρουσιάσουν τις διαψεύσεις τους (όχι επίσημες) και να μας καθησυχασουν...
Άν θέλουν να κλείσουν το θέμα και αν έχουν τα κότσια να ζητήσουν άμεσα, να διαγραφεί η απίστευτη αυτή απαίτηση της τρόικας από την 2η αναφορά, στην 1η αναφορά της 10/11/2012 εξάλλου δεν υπήρχε...

 ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Διαβάζουμε την είδηση: (σσΟ: Που αποκάλυψε το Ολυμπία και ο Έχω ματια και βλέπω, αλλά την έκλεψαν όλοι οι δημοσιοκάφροι εν χορώ)

«Πρόταση για την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας περιλαμβάνει το προσχέδιο της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (έχει επικρατήσει να ονομάζεται Έκθεση της Τρόικας), η οποία είδε την Πέμπτη το φως της δημοσιότητας και φέρει ημερομηνία 27 Νοεμβρίου, μία ημέρα μετά το Eurogroup της Δευτέρας.

Η στρατιωτική θητεία ήταν και θα παραμείνει υποχρεωτική, απαντούν πηγές το υπουργείου Άμυνας.

Συγκεκριμένα, στη σελίδα 24, συνοδεία γραφημάτων αναφέρεται στην «συνεισφορά των 
δαπανών της Άμυνας στη δημοσιονομική προσαρμογή». Η έκθεση σημειώνει ότι τη δεκαετία 2000 – 2009, η Ελλάδα είχε σταθερά το υψηλότερο δαπάνες ως προς το ποσοστό του ΑΕΠ ανάμεσα στις 27 χώρες της Ε.Ε.

Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην εφαρμογή του Μνημονίου που οδήγησε στη μείωση των δαπανών. Η Έκθεση παρουσιάζει το σχέδιο μείωσης των λειτουργικών δαπανών κατά 62% και κατά 41% των μισθών και των συντάξεων των ενόπλων δυνάμεων, για την περίοδο 2009 – 2016.

Η συγκεκριμένη παράγραφος ολοκληρώνεται με την επίμαχη φράση: «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί περαιτέρω εξορθολογισμός των δαπανών, αλλά κάτι τέτοιο θα απαιτούσε την επέκταση της χρήσης των ηλεκτρονικών προμηθειών (e-procurement) και την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας».

Αν και το «υπουργείο» μας λέει ότι ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να δούμε κάποιες πραγματικότητες που έχουν να κάνουν με την Ελλάδα.

Πρώτα απ όλα, είναι γεγονός ότι ΔΕΝ κυβερνά Ελληνική Κυβέρνηση αυτό τον τόπο.

Με περίσσιο ΘΡΑΣΟΣ οι «εταίροι» (ες) έχουν χωθεί για τα καλά στα της διακυβέρνησης, ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ, και οι δικοί μας «εκτελούν».

Τι παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια;

Τα σύνορα μας είναι ΔΙΑΤΡΗΤΑ.

Έσπευσαν οι ειδήμονες κυβερνώντες και «ξήλωσαν» την αμυντική γραμμή από ναρκοπέδια, τη στιγμή που ΚΑΝΕΝΑ άλλο κράτος δεν έκανε κάτι παρόμοιο.

Εμείς, ως LARGE κράτος, ως οι κατέχοντες τα πρωτεία στην «ανθρωπιά», ξηλώσαμε τα ναρκοπέδια, κλείσαμε στρατόπεδα και φυλάκια σε σημεία ΚΛΕΙΔΙ, και εξακολουθούμε να κλείνουμε κι άλλα, τη στιγμή που έχουμε σχεδόν καθημερινά ΠΛΗΘΟΣ προκλήσεων από τους «καλούς μας γείτονες» , τη στιγμή που ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ έχουμε «επιδρομές» από κλέφτες σε χωριά των συνόρων (θυμάστε το ρεπορτάζ με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που ανέλαβαν μόνοι τους τη φύλαξη τους με κυνηγητικά όπλα;)

Αυτό βέβαια ΔΕΝ ιδρώνει το αυτί των πολιτικών μας.

Χρησιμοποίησαν για πολλά χρόνια τις όποιες αμυντικές δαπάνες για να πλουτίσουν.

Άλλωστε τι εκτίμηση μπορεί να τρέφουν προς το στράτευμα και την ιστορία του τη στιγμή που οι περισσότεροι απ’ αυτούς ΔΕΝ υπηρετήσαν τη θητεία τους ούτε και σαν «βοηθητικοί»;

Να θυμηθούμε παλιά δημοσιεύματα;

Έφτασαν στο σημείο στα πλαίσια των «περικοπών» να υποβαθμίσουν τους αξιωματικούς.

Στο τέλος θα τους δίνουν το μισθό ανειδίκευτου εργάτη, τη στιγμή που για τους πολιτικούς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΙΣΗ, και τα ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ.

Αλήθεια, ΤΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ τα τελευταία χρόνια στον τόπο;

Μήπως, λέω, την καταστροφή του;

Να επιστρέψω όμως στην μεθόριο.

Την ζήσαμε ΟΛΟΙ πρόσφατα την αποδυνάμωση των αστικών κέντρων από την αστυνομική φύλαξη προκειμένου να ενισχυθούν τα σύνορα μας για την «αποφυγή εισόδου προσφύγων».

Δεν έφταναν που δεν έφταναν οι αστυνομικοί για την φύλαξη των διαφόρων περιοχών, μειώθηκε κι άλλο ο αριθμός τους με τις αποσπάσεις.

Βέβαια, οι πολιτικοί μας φροντίζουν για την προσωπική τους ασφάλεια.

Την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ασφάλεια του κράτους την έχουν γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Πολλά είναι φίλοι μου αυτά που συμβαίνουν και θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της χώρας.

Είναι πολλά, και δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΑ.

Μόνο εμείς, ο κοσμάκης ανησυχούμε, γιατί βλέπουμε τι γίνεται.

Αν και το «υπουργείο» όπως ανέφερα πιο πάνω απέκλεισε ενδεχόμενο κατάργησης της υποχρεωτικής στράτευσης, να έχουμε το νου μας ε;

Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, και ΔΕΝ κάνουν οι δικοί μας κουμάντο….

Για να μην ξεχνιόμαστε.

Βασίλης Τσούγκαρης

tsougarisgnomi@gmail.com

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada 

 Την ώρα που οι «γείτονες» μας κοιτούν σαν αρπαχτικά οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας ζητούν να καταργήσουμε τη θητεία...

Στην αρχή ήταν τα νησιά με λιγότερους από 150 κατοίκους. Το διέψευσαν αρχικά... αλλά τελικά το παραδέχθηκαν. Αυτό μας ζήτησαν οι τροϊκανοί. Μάλιστα, από το κλιμάκιο των Ευρωπαίων εταίρων μας είχε πέσει η πρόταση.

Τώρα, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ζητούν να... καταργήσουμε το στρατό. (Τι τον χρειάζεται το στρατό άλλωστε μια αποικία;)

Οι αξιωματούχοι της Κομισιόν υπολογίζοντας τα έξοδα... σκέφτηκαν κάτι τρομερά απλό. Ο στρατός κοστίζει στην Ελλάδα. Ας τον καταργήσουμε λοιπόν. Γιατί περί αυτού πρόκειται... Αν καταργηθεί η υποχρεωτική θητεία, ειδικά σ' αυτή την κρίση, ουσιαστικά καταργείται ο στρατός. Αυτό μας ζητούν.

Συγκεκριμένα αναφέρουν: «Οι μειώσεις στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς την περίοδο 2013-2014 ανέρχονται σε περίπου 340 εκατ. ευρώ και έρχονται να προστεθούν στις παλαιότερες μειώσεις στρατιωτικών προμηθειών. Άλλα μέτρα συμπεριλαμβάνουν μείωση σε επιχειρησιακές δαπάνες μέσω κλεισίματος στρατοπέδων και μείωση του αριθμού των εισαχθέντων σε στρατιωτικές σχολές. Τη διετία 2013-2014. αναμένεται να εξοικονομηθούν συνολικά περίπου 400 εκατ. ευρώ, ποσό που ανέρχεται στο 0,2% του ΑΕΠ της Ελλάδας».

Για να καταλήξουν αμέσως μετά στο κείμενο τους... «Απαιτείται ωστόσο η αύξηση της χρήσης των ηλεκτρονικών προμηθειών και η κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας».

Αν δεν είναι αυτό πρόκληση, τι είναι; Και τώρα Το ΧΩΝΙ σας καλεί να το σκεφτείτε και να το συνειδητοποιήσετε... Από αυτούς περιμένουμε να μας σώσουν. Αυτό έχουμε πετύχει με την ένταξή μας στο μνημόνιο... να περιμένουμε να μας σώσουν αυτοί που τη μια μας ζητούν τα νησιά και από την άλλη να καταργήσουμε το στρατό.

Είναι αυτή η ίδια λογική που κυριαρχεί σ' όλες τις αποφάσεις τους. Η Ελλάδα χρειάζεται καλά νούμερα. Καλή λογιστική εικόνα. Μόνο αυτό ενδιαφέρει τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών. Διόλου δεν τους ενδιαφέρει η άμυνα της χώρας. (Μήπως είναι η δική τους χώρα; Γιατί να τους νοιάζει;)

Διόλου δεν τους ενδιαφέρει που το πρόγραμμα λιτότητας βάζει στο επίκεντρό της... τα παιδιά των Ελλήνων. Μήπως είναι τα δικά τους παιδιά; Γιατί να τους ενδιαφέρει;

Διόλου δεν τους ενδιαφέρει που οι Έλληνες αυτοκτονούν-λιμοκτονούν. Μήπως είναι δικοί τους συγγενείς και συμπολίτες; Γιατί να τους ενδιαφέρει;

Δύο χρόνια τώρα ζούμε τον απόλυτο εξευτελισμό της χώρας και το διεθνή διασυρμό της. Δύο χρόνια τώρα, έχουμε βάλει το κεφάλι κάτω και υπακούμε σ' όποια βλακεία κατέβει στο κεφάλι του κάθε εκκολαπτόμενου μάγου των «ελλειμμάτων». Τώρα τελευταία τους ήρθε να καταργήσουμε την υποχρεωτική θητεία, να τραυματιστεί ανεπανόρθωτα η επιχειρησιακή ικανότητα του ελληνικού στρατού και η χώρα να μείνει παντελώς απροστάτευτη. Το απόλυτο έρμαιο στις διαθέσεις των γειτόνων μας που, όσο βλέπουν την Ελλάδα γονατισμένη, επιδεικνύουν όλο και περισσότερο θράσος.

Π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Ούτε κατά διάνοια δεν καταργείται

Το βράδυ της Παρασκευής, αμέσως μόλις έγινε γνωστή η είδηση ότι η Κομισιόν ζητά την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας στον Ελληνικό Στρατό, Το ΧΩΝΙ έσπευσε να επικοινωνήσει με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Παναγιωτόπουλο, προκειμένου να ξεκαθαρίσει το θέμα. «Η στρατιωτική θητεία στην Ελλάδα είναι και θα παραμείνει υποχρεωτική. Η κυβέρνηση δεν έχει συζητήσει, δεν συζητά και ούτε πρόκειται να συζητήσει το θέμα της θητείας με κανέναν απολύτως», υπογράμμισε ο κ. Παναγιωτόπουλος, μιλώντας Στο ΧΩΝΙ. Επιμείναμε για περισσότερες διευκρινίσεις σχετικά με το πώς είναι δυνατόν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγείρει τέτοια ανήκουστη απαίτηση και ο υπουργός μας είπε ότι «πρόκειται για μια απομονωμένη έκφραση, η οποία δεν μεταφράζεται με ακρίβεια από τα αγγλικά και θέλει να καταδείξει την ανελαστικότητα των αμυντικών δαπανών».

(Το ΧΩΝΙ 02/12/2012 – Σ.Λ.)

 "Ναι στην κατάργηση της θητείας", λέει ο Βασιλάκος,πρώην Διευθυντής Εξοπλισμών του ΥΕΘΑ!

Την κατάργηση της στρατιωτικής θητείας προτείνει και ο πρώην Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών Ευάγγελος Βασιλάκος.

Η πρόταση-βόμβα από έναν άνθρωπο ο οποίος είχε ηγηθεί της κρίσιμης διεύθυνσης των εξοπλισμών γίνεται με την λογική ότι “έτσι θα διαπιστωθεί το πραγματικό κόστος των Ενόπλων Δυνάμεων”!

Η πρόταση γίνεται μέσω συνεντεύξεως του στην εφημερίδα Real News αλλά δεν εξηγεί το σκεπτικό του το οποίο εντάσσεται σε μία πρόταση για τον εξορθολογισμό του συστήματος των αμυντικών δαπανών.

Εκτός από την πρόταση για κατάργηση της στρατιωτικής θητείας, ο κ.Βασιλάκος προτείνει καλές αμοιβές για τους στρατιωτικούς ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα διαφθοράς και συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές για την ορθή επιλογή οπλικών συστημάτων!

Από τις τρεις προτάσεις είναι απολύτως κατανοητή αυτή που έχει να κάνει με τις αμοιβές των στρατιωτικών. Οι άλλες δύο νομίζουμε ότι θα προκαλέσουν πολύ μεγάλη συζήτηση. Κι αυτό γιατί:

•Κατάργηση της στρατιωτικής θητείας στην Ελλάδα απλά δεν μπορεί να υπάρξει. Το Onalert με δύο άρθρα του σήμερα ένα του υποστράτηγου ε.α Νίκου Τόσκα κι ένα του Πάρι Καρβουνόπουλου στοιχειοθετούν αυτή την άποψη. Επιπλέον το κόστος της θητείας μπορεί να προσδιοριστεί.

•Συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές για την επιλογή οπλικών συστημάτων. Η πρόταση διχάζει . Κι αυτό γιατί είναι τελείως διαφορετικό το οπλοστάσιο που πρέπει να επιλέξει η Ελλάδα για να πλέουν τα πλοία της ανοιχτά της Σομαλίας και διαφορετική αν αποφασίσει να ασχοληθεί με τα συμφέροντά της στο Αιγαίο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Και αυτή τη περίοδο -και για πολλά χρόνια- είναι βέβαιο ότι αυτό θα είναι το πρωτεύον και όχι οι πειρατές της Σομαλίας. 

Η χρήση των Ψαλμών του Δαυίδ από τον π. Παϊσιο, σύμφωνα με το Γέροντά του, Άγιο Αρσένιο Καππαδοκίας.

Για να διαβάσετε το άρθρο (μπλέ γράμματατα) πιέστε απλώς επάνω του .

Για να κατεβάσετε τα παρακάτω αρχεία στον υπολογιστή σας:

1) Με αριστερό 'κλικ' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας

2) Με δεξί 'κλικ', επιλέξτε 'Αποθήκευση προορισμού ως' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας

Επισυναπτόμενο αρχείο σε pdf  

Επισυναπτόμενο αρχείο σε word 

Μπορείτε να βρείτε τους ψαλμούς στο παρακάτω άρθρο:

Παλαιά Διαθήκη- Ψαλμοί του προφήτου και Βασιλέως Δαυίδ 

Άφωνοι μείναμε από το κείμενο που δημοσίευσε περιοδικό της ΠΓΔΜ ενός εκ των πλέον καθοριστικών προσώπων στην ελληνική εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια, του πολύπειρου πρέσβη της χώρας μας, Αλέξανδρου Μαλλιά, με θητεία σε μερικές από τις πιο σημαντικές θέσεις της ελληνικής διπλωματίας.Αφού φυσικά συγχαρούμε και το έντυπο της γειτονικής χώρας που είχε το «στομάχι» να δημοσιεύσει ένα τέτοιο κείμενο που ακόμα και τον πιο έξαλλο εθνικιστή στη γειτονική χώρα δεν μπορεί παρά να τον προβληματίσει, σας αφήνουμε ώστε μέσα από την ανάγνωση του κειμένου να αντιληφθείτε πόσο σημαντική και καθοριστική είναι η εμπλοκή των επιμέρους ατόμων σε μια διένεξη εξωτερικής πολιτικής, χωρίς να τραβούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας για ιδιοτελείς σκοπούς.

Ανεξαρτήτως αν σε επιμέρους θέματα μπορεί κάποιοι να αισθανθούν ότι ίσως και να διαφωνούν, σημασία έχει να αντιληφθούμε το πόση «τροφή για σκέψη» έδωσε αυτός ο άνθρωπος με το κείμενό του σε όσους νουνεχείς ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση και πρόοδο των διμερών σχέσεων, από την πλευρά των Σκοπίων.

***

Η Ελλάδα έχει στηρίξει την άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου, των διεθνών συμβάσεων και των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που αποτελούν Δίκαιο. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε για τέσσερις δεκαετίες περίπου κεντρική θέση αναφοράς στην πολιτική αυτή.Η Απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου του Δεκεμβρίου 2011 δεν ήταν θετική για την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν σέβεται τον διεθνή αυτό θεσμό. Την επομένη της δημοσιοποίησης της Απόφασης μετείχα σε συζήτηση στην κρατική σας τηλεόραση.Είχα προβλέψει ότι ανεξαρτήτως του περιεχομένου της Απόφασης, τα πράγματα θα ήσαν πιο εύκολα για την Ελλάδα στο Σικάγο. Όπως και ήσαν. Μάλιστα, κατά τη γνώμη μου, η σχετική παράγραφος της Διακήρυξης της Συνάντησης Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο είναι ακόμη ισχυρότερη και καλύτερη από την ελληνική σκοπιά, σε σύγκριση με εκείνη του Βουκουρεστίου.Συνεπώς, πρέπει να γνωρίζετε ότι, ανεξάρτητα από τα προπαγανδιστικά τεχνάσματα στα οποία συχνά προσφεύγουν συγκεκριμένες δομές στα Σκόπια, η κυβέρνησή σας και η διπλωματία σας απέτυχαν στη πράξη να αξιοποιήσουν την Απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου. Αντιθέτως, η ελληνική διπλωματία, παρά το δεδομένο της δυσάρεστης για μας Απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου, με τους των Υπουργούς Εξωτερικών Σ. Δήμα και Π. Μολυβιάτη πέτυχε απόλυτα στο στόχο της στο Σικάγο.Υπενθυμίζω, ότι τόσο στο Βουκουρέστι όσο και στο Σικάγο οι Αποφάσεις ήσαν ομόφωνες. Συνεπώς, η διατυπωμένη θέση του Βουκουρεστίου «ένταξη στο ΝΑΤΟ προϋποθέτει λύση στο ζήτημα του ονόματος» που επιβεβαιώθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα στο Σικάγο, δεν αποτελεί ελληνική θέση αλλά την κοινή πολιτική βούληση όλων των μελών της Συμμαχίας. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι για την κοινή αυτή θέση της Συμμαχίας η χώρα σας είχε εκ των πρότερων ειδοποιηθεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από πλευράς του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, όσο και από την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο και άλλες πρωτεύουσες.»Ο διαγωνισμός ομορφιάς (beauty contest) στον οποίο εδώ και χρόνια επιδίδονται ορισμένες χώρες και κατ’ επάγγελμα ορισμένοι πρέσβεις στα Σκόπια για άλλη μια φορά δεν επιβεβαιώθηκαν στο Σικάγο.Προσωπικά ακολούθησα όπου βρέθηκα, της Ουάσιγκτον συμπεριλαμβανομένης, την πολιτική της ειλικρινείας και της αλήθειας, της ωμής αλήθειας, προτιμώντας να είμαι χρήσιμος αντί ευχάριστος. Είναι θέμα χαρακτήρα και αξιοπρέπειας.Όταν εκπροσωπείς τη χώρα σου, δεν εκφράζεις απλά την πολιτική γραμμή μιας κυβέρνησης, αλλά κάτι περισσότερο. Εκφράζεις, εκπροσωπείς ένα ολόκληρο λαό. Ένα έθνος. Εγώ έτσι κατάλαβα όπου βρέθηκα την Αποστολή μου.Και κάτι ακόμη:A) Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε και υπάρχει πάνω από όλα για την αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των μελών του, συμπεριλαμβανομένης και της δέσμευσης για κοινή δράση σε περίπτωση που απειλείται η εδαφική ακεραιότητα κάποιου από τα μέλη του. Δεν είμαι μεταξύ αυτών που ισχυρίζονται ότι όλα έχουν λειτουργήσει σωστά στο ΝΑΤΟ. Υπήρξαν περιπτώσεις που συγκεκριμένες αποφάσεις ή ενέργειες μελών του λειτούργησαν αρνητικά, σε βάρος των συμφερόντων κάποιου μέλους. Αυτό συνέβη και με αποφάσεις χωρών-μελών που έθιξαν τα συμφέροντα της Ελλάδος. Αυτές όμως θέλω να πιστεύω ότι ήσαν εξαιρέσεις. Εάν το ΝΑΤΟ παύσει να στηρίζει τα συμφέροντα των μελών της Συμμαχίας, τότε παύει να έχει λόγο ύπαρξης. Αυτό είναι κάτι που συχνά το λησμονούμε.B) Ανεξάρτητα από την βαθιά κρίση που διέρχεται η χώρα μου, η Ελλάδα, η γεωστρατηγική της θέση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ επηρεάζεται σε εξαιρετικά σημαντικό βαθμό από τις αλυσιδωτές κρίσεις και συγκρούσεις στη Νότιο και Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή μέχρι την περιοχή του Περσικού Κόλπου. Χωρίς να επιδιώκω να γίνω εθνοκεντρικός, εκτιμώ ότι η ρευστότητα στην περιοχή που βρίσκεται ακόμη στην αρχική και όχι στη τελική της φάση, έχουν καταστήσει την Ελλάδα σημαντικό παράγοντα στο τωρινό και μελλοντικό σχεδιασμό της Συμμαχίας στην ευρύτερη αυτή περιοχή, όπως άλλωστε απέδειξε και ο μεγάλος βαθμός εμπλοκής της στη διάρκεια της κρίσης της Λιβύης και των Συμμαχικών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ρίξτε μια μάτια στον χάρτη για να πειστείτε.Κατά συνέπεια ο βασικός οδηγός της πολιτικής της χώρας μου και του ΝΑΤΟ στηρίζονται στην λέξη «ΣΥΜΦΕΡΟΝ» και στις λέξεις «ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ». Μην απορείτε, διότι τούτο δεν είναι κάτι νέο στην εθνική ή στην εξωτερική πολιτική. Είναι έννοιες παρούσες από την εποχή του Θουκυδίδη και του Πελοποννησιακού Πόλεμου. Προφανώς όμως ορισμένοι στα Σκόπια διαβάζουν αποκλειστικά Μεγαλέξαντρο και αγνοούν τον Θουκυδίδη.Γ) Αλήθεια, έχετε σκεφθεί ποια θα ήταν η κατάσταση στην λειτουργικότητα της Συμμαχίας, εάν υποθέσουμε ότι η χώρα σας είχε ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, χωρίς προηγουμένως να είχε λυθεί το ζήτημα του ονόματος; Η επίλυση του όμως και η εν συνεχεία ένταξη σας στο ΝΑΤΟ, προϋποθέτει σαν πρώτο βήμα την ριζική μεταβολή αντίληψης για την Ελλάδα που υπάρχει σήμερα στα Σκόπια. Σε αντίθεση δηλαδή με την εχθρική προπαγάνδα και εικόνα του κακού γείτονα που συστηματικά καλλιεργούν η κυβέρνησή σας και άλλες κρατικές δομές.Με αλλά λόγια πως θέλετε να μπείτε σε μια Συμμαχία δέσμευσης για αλληλοστήριξη των συμφερόντων της μελών της, όταν η Κυβέρνησή σας προωθεί συστηματικά, ανοικτά και επίσημα τον αλυτρωτισμό, την εχθρική προπαγάνδα και προκαλεί τη κοινή γνώμη στην Ελλάδα με ακατανόητες ενέργειες, όπως για παράδειγμα η πολιτική της «αρχαιοποίησης»;Oι εμπνευστές της έχουν ποτέ διερωτηθεί αν ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Φίλιππος είναι οι μόνες σοβαρές επιλογές που έχετε για να πείσετε το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση για την σοβαρότητα των θέσεων και προθέσεων σας; Αλήθεια ποιος είναι ο πραγματικός στόχος αυτών των ενεργειών; Τι δείχνει η ανάλυση «κερδών και ζημιών» από τις ενέργειες αυτές;Εάν στόχος είναι να ενοχλήσετε την Ελλάδα και να στρέψετε την ελληνική κοινή γνώμη σε βάρος σας, τότε πράγματι έχει πετύχει το σκοπό σας.Εάν στόχος είναι να προβληματίσετε ορισμένους φίλους σας στις Βρυξέλλες και στη Ουάσιγκτον, τότε πράγματι έχετε πετύχει τον στόχο σας.
   
Εάν στόχος είναι να γίνουν πιο κατανοητά και ευπρόσδεκτα τα ελληνικά επιχειρήματα για την πραγματική φύση των επιδιώξεων συγκεκριμένων πτυχών της πολιτικής σας, τότε πράγματι έχετε πετύχει το στόχο σας.
   
Εάν επεδίωκα να γίνω κυνικός θα προσέθετα ότι εν τέλει τέτοιες ενέργειες της Κυβέρνησής σας τα τελευταία χρόνια βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό την ελληνική διπλωματία. Τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στην Ουάσιγκτον. Δεν βλέπω το λόγο για τον οποίο η εξέλιξη αυτή δεν θα πρέπει να ικανοποιεί την Ελλάδα. Προφανώς, όμως, παραδόξως ικανοποιεί και τους εμπνευστές της. Διαφορετικά θα την είχαν σταματήσει εδώ και καιρό.

Κατ’ αναλογία, τα ίδια περίπου θα μπορούσα να πω και σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχετε σκεφθεί ποια θα ήταν σήμερα η εξέλιξη αν αντί της καλλιέργειας της αδιέξοδης αυτής πολιτικής είχατε προτάξει μια πολιτική κατευνασμού της Ελλάδος, αποφυγής προκλήσεων και ενεργειών που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» μιας σοβαρής προσπάθειας να συναντηθούμε στο μέσο του δρόμου στο θέμα του ονόματος;Να ανταποκριθείτε δηλαδή και σεις στην προσπάθεια που δρομολόγησε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή τον Σεπτέμβριο του 2007 στο ζήτημα του ονόματος;Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου συναντήθηκε δέκα φορές μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια με τον πρωθυπουργό κ. Γκρουέφσκι. Ξέρετε τι έκανε ο πρωθυπουργός σας μεταξύ της ένατης ( Ιούνιος 2011) και δέκατης συνάντησης; Έστησε το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου στη κεντρική πλατεία των Σκοπίων.

Ποιο άραγε μήνυμα ήθελε να στείλει στον συνομιλητή του, στην Ελλάδα και σε άλλους;Είναι αυτή υπεύθυνη στάση μιας χώρας, ενός ηγέτη που θέλει να οδηγήσει τη χώρα του στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;Και διερωτάται τώρα ο Πρωθυπουργός σας γιατί δεν τρέχει ο Αντώνης Σαμαράς να τον συναντήσει;
ΧΑΓΗ – ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑΟι θέσεις μου είναι καθαρές και έχουν εδώ και αρκετό καιρό δημοσιοποιηθεί στην Ελλάδα. Τις συνοψίζω:Αρκετούς μήνες πριν από το Βουκουρέστι είχα τονίσει ότι η Ελλάδα έπρεπε να προσφύγει εκείνη πρώτη κατά της χώρας σας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, επικαλούμενη σειρά παραβιάσεων των άρθρων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Επίσης, αργότερα, μετά την κατάθεση της δικής σας προσφυγής, την παράλληλη κατάθεση και ελληνικής προσφυγής.Οι διαφωνίες μου που είχαν αποκλειστικό αποδεκτή τον Υπουργό και τους αρμόδιους του Υπουργείου Εξωτερικών μέχρι την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας τον Μάρτιο του 2011, αφορούσαν και την τεκμηρίωση της ελληνικής επιχειρηματολογίας με στοιχεία και δεδομένα που κατά τη ταπεινή μου γνώμη έλειπαν από τον φάκελο. Τον Απρίλιο του 2011 -οκτώ μήνες πριν από την έκδοση της Απόφασης- δημοσιοποίησα τους φόβους μου για την εξέλιξη στο Διεθνές Δικαστήριο με συνέντευξη στη δημοσιογράφο Αγγελική Σπανού στη εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» της Θεσσαλονίκης.Τα θέματα αυτά έχω επαρκώς αναπτύξει και στην Ημερίδα που διοργάνωσε τον Ιανουάριο 2012 το ΕΛΙΑΜΕΠ στην Αθήνα, στο Υπουργείο Εξωτερικών. Δεν υπάρχει λόγος τώρα να επεκταθώ περισσότερο.Ό,τι έχω υποστηρίξει, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πράγματι, πίστευα και πιστεύω ότι η Ελλάδα, μετά την ερμηνεία που έδωσε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε σειρά διατάξεων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, ουδέν συμφέρον έχει να εξακολουθεί να δεσμεύεται από αυτήν. Η προβλεπόμενη από την εν λόγω Συμφωνία δωδεκάμηνη ισχύς μετά την καταγγελία της είναι υπεραρκετή για να βρεθεί λύση, εάν υπάρχει προς τούτο η βούληση. Προσωπικά αμφιβάλλω, όπως θα εξηγήσω πιο κάτω, για τη δυνατότητα λύσης με τον κ. Γκρουέφσκι.Στην πραγματικότητα, η Ενδιάμεση Συμφωνία έχει καταστρατηγηθεί και μαζικά παραβιασθεί. Οι θεμελιώδεις διατάξεις της είτε έχουν παύσει να εφαρμόζονται είτε έχουν εκτροχιασθεί. Η πραγματικότητα θα μπορούσε να περιγράφει ως εξής:Η Ενδιάμεση Συμφωνία με την ερμηνεία που της έδωσε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στον στόχο για τον οποίο είχε συνομολογηθεί. Μια Συμφωνία πρέπει πάντοτε να ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των συμβαλλόμενων μερών. Η βασική δεσμευτική πηγή για την αναζήτηση συνολικής λύσης είναι οι Αποφάσεις 817 και 845 του Συμβουλίου Ασφάλειας. Πιστεύω ότι αργά η γρήγορα με ή χωρίς Ενδιάμεση Συμφωνία θα επιστρέψουμε εκεί.Προοπτικές λύσηςΑκούστε. Το πρόβλημα για λύση το 2012 δεν λέγεται Αντώνης Σαμαράς, Λέγεται Νικόλα Γκρουέφσκι. Όπως λεγόταν επίσης και το 2011, το 2010, το 2009 κ.λπ. Δεν επιθυμώ, εν τούτοις, να προσωποποιήσω πλήρως την ευθύνη διότι η πραγματικότητα είναι ότι μετά τη υπογραφή της Ενδιάμεσης Ευφωνίας ελάχιστες είναι οι φορές που οι κυβερνήσεις σας διαπραγματεύθηκαν με στόχο την επίλυση του ζητήματος στην αρχή της «αμοιβαία αποδεκτής λύσης». Για πολλά χρόνια διαπραγματεύθηκαν χάριν της διαπραγμάτευσης και όχι για να βρεθεί λύση. Δεν έχετε να αναζητήσετε από το αρχείο της Κυβέρνησης σας ορισμένες δηλώσεις του κ. Αντόνιο Μιλόσοσκι, το 2001 τότε εκπρόσωπου του πρωθυπουργού Λιούπτσο Γκεοργιέφσκι. Αργότερα βέβαια ως Υπουργός Εξωτερικών άλλαξε τόνο…Μάλιστα, η διατύπωση «αμοιβαία αποδεκτή λύση» ήταν ανάθεμα για την κυβέρνηση του Μπράνκο Τσβερνεκόφσκι. Έχω καταγεγραμμένες επίσημες δηλώσεις πρώην Υπουργών Εξωτερικών της χώρας σας ,που έλεγαν περίπου ότι «έχουμε υποχρέωση να συνομιλούμε αλλά όχι να βρεθεί λύση». Αυτό ήταν το νόημα. Ιστορικά όμως με τον κ. Γκρουέφσκι το τοπίο άλλαξε. Έχουμε μετονομασίες αεροδρομίων στα Σκόπια και στη Αχρίδα, δρόμων, πλατειών, του αυτοκινητόδρομου Χ (δέκα), εκτυπώσεις βιβλίων και χαρτών με αλυτρωτικό περιεχόμενο και αμέτρητες δυσάρεστες -για την Ελλάδα- δηλώσεις και ενέργειες.Είναι κρίμα, διότι ο ίδιος ο κ. Γκρουέφσκι ως Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Λιούμπτσο Γκεοργκιέφσκι ήταν υπέρμαχος της ανάπτυξης των διμερών μας σχέσεων. Ταυτόχρονα, όμως, οι εκδηλώσεις της πολιτικής του πρωθυπουργού κ. Γκρουέφσκι έναντι της Ελλάδος, καθώς και του πρώην Υπουργού Εξωτερικών κ. Αντόνιο Μιλόσοσκι βοήθησαν -ναι αυτή είναι η λέξη που αρμόζει- σε μεγάλο βαθμό την ελληνική διπλωματία στην Ουάσιγκτον- μέχρι τα τέλη του 2008 κυρίως στο Κογκρέσο- και στις Βρυξέλλες. Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές της χώρας σας δεν καταλάβαιναν την σκοπιμότητα και χρησιμότητα αυτών των ενεργειών και εκδηλώσεων που δικαιολογημένα προκάλεσαν της αντίδραση της ελληνικής κοινής γνώμης, της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ και βέβαια της ελληνικής κυβέρνησης.Μάλιστα, η κυβέρνηση σας και η πολιτική σας τάξη γενικότερα, καθώς και τα ΜΜΕ- με ορισμένες εξαιρέσεις δημοσιογράφων για τις οποίες πλήρωσαν βαρύ τίμημα αργότερα- προτίμησαν να κλείσουν τα αυτιά και τα μάτια στην θαρραλέα κίνηση του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να αλλάξει την θέση της Ελλάδος τον Σεπτέμβριο του 2007. Τότε, για πρώτη φορά δημόσια, ενώπιον της Βουλής η Κυβέρνηση Καραμανλή τοποθετήθηκε επίσημα στην θέση «Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που να ισχύει έναντι όλων». Τη θέση αυτή στήριξε και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης σας; Μεγαλέξανδρος, αλυτρωτισμός, φανατισμός της κοινής γνώμης. Όσοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και αναλυτές είχαν άλλη άποψη τα τελευταία χρόνια εξοστρακίσθηκαν ως «πράκτορες» της Ελλάδος κ.λπ.Είναι δυνατόν να βάζουν δημοσιογράφους σε «μαύρη λίστα» επειδή διοργάνωσαν συνάντηση στην Αχρίδα για τις σχέσεις με την Ελλάδα;Καμία προσπάθεια ειλικρινούς αλλαγής πολιτικής. Όταν τα σχολικά σας βιβλία ,τα επιστημονικά σας εγχειρίδια, οι εκδόσεις της Ακαδημίας σας, διδάσκετε τον κόσμο σας ότι ένα κομμάτι -το μεγαλύτερο σημειωτέον-της Μακεδονίας της Ελληνικής Μακεδονίας τέλει υπό ελληνική κατοχή, πως αναμένετε από την Ελλάδα να μην θέσει πλέον θέμα ταυτότητας;Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Για το λόγο αυτό πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρξει λύση που να αφήνει σε εκκρεμότητα τα θέματα αυτά. Γιατί μια τέτοια λύση σήμερα θα δημιουργήσει το πρόβλημα αύριο. Την συζήτηση την ανοίξατε σεις, δηλαδή η κυβέρνηση του κ. Γκρουέφσκι. Ανησυχώ πράγματι γιατί η νέα σας γενιά έχει διαπαιδαγωγηθεί με αυτό το τρόπο. Αύριο αυτοί θα είναι πολιτικοί, στρατιωτικοί, δημοσιογράφοι, διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Πως θέλετε να αλλάξουν γνώμη και να συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο έναντι της Ελλάδος; Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ δεν είναι το «καθαρτήριο πυρ» της μετάβασης από την κόλαση στον παράδεισο.Δεν είμαι αισιόδοξος ότι υπό τις παρούσες περιστάσεις είναι δυνατή η εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας. Μια λύση πράγματι θα ήταν θετική εξέλιξη για τις δυο χώρες για την περιοχή, για το ΝΑΤΟ και για την Ευρωπαϊκοί Ένωση.Αμφισβητώ σοβαρά όσους διατείνονται στην Ελλάδα ότι ο χρόνος τρέχει σε βάρος μας. Η πραγματική ανάλυση δείχνει τα ακόλουθα:Ποτέ στο παρελθόν το ζήτημα δεν είχε λάβει τον διεθνή χαρακτήρα που έχει λάβει από το 2007 και μετά. Με συγκεκριμένες αποφάσεις-θέσεις του ΝΑΤΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει γίνει διεθνές. Δηλαδή έχει λάβει την διάσταση και υπόσταση που είχε εξ αρχής με τις Αποφάσεις 817 και 845 του Συμβουλίου Ασφάλειας. Κυρίως όμως με την συνειδητοποίηση ότι είναι ένα σοβαρό πολιτικό ζήτημα .Θυμάμαι ότι επί μια δωδεκαετία μετά την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας όλες οι κυβερνήσεις της χώρας σας, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί κ.λπ., έλεγαν ότι αυτό είναι θέμα καθαρά διμερές μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων το οποίο ουδέν τρίτο πρέπει να απασχολεί. Εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έτσι έχουν σήμερα τα πράγματα;
   
Είναι γεγονός ότι αρκετές χώρες χρησιμοποιούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο στις διμερείς σας σχέσεις την συνταγματική ονομασία Δεν είμαι διόλου βέβαιος ότι ο αριθμός που προβάλλουν οι αρχές σας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Εάν η κυβέρνηση σας αποφασίσει να διαπράξει το ιστορικό λάθος και να προσφύγει στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τότε θα αντιληφθεί τον βαθμό ρευστότητας που χαρακτηρίζει η λεγόμενη χρήση της συνταγματικής ονομασίας στις διμερείς σχέσεις.Όταν η Ελλάδα αποφασίζει να κινηθεί με σύστημα, ομαδικότητα και πίστη, τότε σπάνια χάνει το στόχο της. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τις σχετικές εμπειρίες από την προσπάθεια ένταξης στον ΟΗΕ στα τέλη 1992 και το 1993. Ο τρόπος που λειτουργήσαμε στην Χάγη αποτελεί για την Ελλάδα την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.Για να φθάσουμε σε μια λύση, θα πρέπει προηγουμένως η κυβέρνηση σας να δείξει ότι λειτουργεί υπεύθυνα και ότι είναι έτοιμη να διανύσει την απόσταση που μας χωρίζει . Τα μηνύματα που έλαβε η Ελλάδα από τις συνομιλίες του Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Αχρίδα ,δείχνουν ότι η κυβέρνηση σας δεν είναι έτοιμη για σοβαρές συνομιλίες. Αντίθετα, φαίνεται αποφασισμένη να ανοίξει «τους ασκούς του Αίολου» και το «κουτί της Πανδώρας» στις διμερείς μας σχέσεις.Λησμονεί νομίζω ότι παρά τα σοβαρά προβλήματα που έχει σήμερα η Ελλάδα και η δημόσια εικόνα της, δεν είναι η δική μου χώρα που επείγεται. Μπορούμε, αν αυτή είναι η δική σας επιθυμία, να παραμείνουμε στη σημερινή κατάσταση με τις παράπλευρες συνέπειες της στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Τα πάντα είναι θέμα συμφέροντος και προτεραιοτήτων.Εσείς θα σταθμίσετε αν το συμφέρον σας είναι να συνεχισθεί το σημερινό πολιτικό τέλμα και αδιέξοδο με την Ελλάδα η αντίθετα να προχωρήσετε σε δύσκολο συμβιβασμό-δυσκολότερη αλήθεια έννοια στα Βαλκάνια – ακολουθώντας την γραμμή που πρώτος άνοιξε ο Κώστας Καραμανλής.Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει από την μια μέρα στην άλλη. Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι δεν μπορούμε σήμερα να πάμε σε λύση αν πριν δεν ξεκαθαρίσετε τι είδους σχέσεις θέλετε με την Ελλάδα. Είναι, όπως λέτε, η χώρα που κατέχει το ένα τρίτο της Μακεδονίας, της Ελληνικής Μακεδονίας όπως διδάσκετε σε όλα τα σχολεία τα πανεπιστήμια και τις στρατιωτικές σας σχολές; Για μην αναφερθώ και πάλι σε δηλώσεις αξιωματούχων σας; Δεν μπορεί να βρεθεί λύση στο όνομα όσο ορισμένοι καλλιεργούν ψευδαισθήσεις και αυταπάτες στο ζήτημα της ταυτότητας.Επίσης η διδασκαλία σε όλα επίπεδα περί «Αιγαιατικής Μακεδονίας» κ.λπ. δεν υποκρύπτει έστω για προπαγανδιστικούς λόγους και εδαφικό ζήτημα; Αυτά είναι αναχρονιστικά, επικίνδυνα και πρέπει να σταματήσουν. Ενοχλούν την Ελλάδα, υποθηκεύουν όμως στην πραγματικότητα και το μέλλον της χώρας σας. Πρέπει να σταματήσουν.Με ρωτάτε γιατί εγκαταλείφθηκε η ονομασία «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» ως μια λύση για την ένταξη σας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπεύθυνη για αυτή την εξέλιξη δεν είναι η Ελλάδα. Είναι αποκλειστικά η χώρα σας. Εσείς πριονίσατε το κλαδί πάνω στο οποίο είχατε καθίσει. Στην πράξη ουδέποτε η χώρα σας δέχθηκε την ονομασία αυτή. Την υπονομεύσατε βάσει συνεχών γραπτών οδηγιών του Υπουργείου Εξωτερικών της χώρας σας από την επόμενη μέρα της λήψης της Απόφασης 817.Τούτο συνεχίσθηκε συνεχώς. Έχω υπόψη μου την ακριβή διατύπωση βάσει της οποίας ήσαν υποχρεωμένοι να ενεργούν οι εκπρόσωποι σας. Πέταγαν τις πινακίδες που έγραφαν «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ειδικότερα όμως για την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ το πάθημα έγινε μάθημα.Τον Απρίλιο του 2001, επί Σουηδικής Προεδρίας στην Ε.Ε., με την στήριξη της Ελλάδος η χώρα σας υπέγραψε την Συμφωνία Σύνδεσης και Σταθεροποίησης. Ήταν η πρώτη χώρα των Δυτικών Βαλκανίων που υπέγραφε τέτοια Συμφωνία. Το κείμενο όπως ήταν φυσικό έγραφε την ονομασία «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».Την ίδια μέρα, η κυβέρνηση σας στο ανώτερο επίπεδο έστειλε επιστολή σημειώνοντας ότι «…δεν αποδέχεται την ονομασία αυτή για τη χώρα σας». Ίσως τώρα αντιληφθείτε γιατί η Ελλάδα, μετά από αυτή την εξέλιξη, υποχρεώθηκε σταδιακά να προσαρμόσει τη πολιτική της. Η ονομασία που περιείχετο στην Απόφαση 817 των Ηνωμένων Εθνών έχει καταρριφθεί στη πράξη από την χώρα σας. Να γιατί λοιπόν αποκλείεται να προχωρήσει η διαδικασία ένταξης χωρίς πριν να βρεθεί αμοιβαίως αποδεκτή λύση στο ζήτημα του ονόματος. Ειλικρινά πιστεύω ότι οι εξελίξεις θα ήσαν διαφορετικές εάν οι διαδοχικές σας κυβερνήσεις από το 1995 και μετά είχαν στηρίξει την ονομασία αυτή. Μια παροιμία λέγει ότι «όποιος σπέρνει άνεμους θερίζει θύελλες».Υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα και περισσότεροι στην ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Αυστραλία που πιστεύουν ότι λόγω της έλλειψης διάθεσης συνεννόησης από την χώρα σας, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τη θέση «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που να ισχύει έναντι όλων» που είναι και η θέση που έχει υιοθετήσει η τρικομματική κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.Επίσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι με βάση το σημερινό πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος και στην Ελλάδα θα γίνει αναπόφευκτη στη περίπτωση που στη υποθετική περίπτωση που φθάσουμε σε λύση, η κυβέρνηση σας θέσει το περιεχόμενο της λύσης σε δημοψήφισμα.Μια λέξη τώρα για το Σύνταγμα σας. Αναφέρετε ότι έχει υποστεί ορισμένες τροπολογίες κατ’ απαίτηση της Ελλάδος. Λοιπόν τα πράγματα έχουν ως εξής. Από το 1991 που υιοθετήθηκε το Σύνταγμα σας έχει καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ τροπολογιών. Τριάντα τροπολογίες μέσα σε δέκα χρόνια (συμπεριλαμβανόμενων των τροπολογιών που επέβαλε η Συμφωνία της Αχρίδας). Το πρόβλημα συνεπώς δεν είναι με τις τροπολογίες αλλά με το Σύνταγμα.Κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω τα ακόλουθα: Το περιοδικό σας μου ζήτησε συνέντευξη τον Ιούλιο. Πράγματι καθυστέρησα να απαντήσω. Απεφάσισα εν τέλει να στείλω τις απαντήσεις μου σε ένα ενιαίο κείμενο. Το οποίο παρά ταύτα έχει ελλείψεις. Προτίμησα και πάλι να χρησιμοποιήσω την γλώσσα της αλήθειας. Της ωμής αλήθειας. Μπορεί να ενοχλεί είναι όμως χρήσιμη.Λυπάμαι που η φωνή της Ελλάδας με ελάχιστες εξαιρέσεις τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια απουσιάζει από τα ΜΜΕ. Θα ήταν χρήσιμο η κοινή σας γνώμη να γνωρίζει -έστω και αν δεν συμφωνεί- πως σκέπτεται η άλλη πλευρά. Έχω πολλούς φίλους στα Σκόπια, στο Μοναστήρι και στο Τέτοβο. Περιέργως όταν καθόμαστε και συζητάμε φιλικά, η συζήτηση έχει διαφορετικό τόνο από αυτό που εκπέμπει η πολιτική σας καθημερινότητα. Εύχομαι ειλικρινά αυτός ο τόνος να κυριαρχήσει και πάλι και στην επίσημη πολιτική της χώρας σας.

***

Το κείμενο του κ. Μαλλιά δημοσιεύθηκε στο περιοδικό των Σκοπίων ΓΚΡΑΤΖΙΑΝΣΚΙ (Πολίτης). Αναδημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο Ινφογνώμων.
Ο πρόλογος από το maccunion.wordpress.com αναδιατυπωμένος, μαζί με τις επισημάνσεις/υπογραμμίσεις από το macedoniahellenicland.eu Ο κ. Μαλλιάς είναι ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ και διετέλεσε πρώτος επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδος στα Σκόπια (1995-1999) και Πρέσβης της Ελλάδος στα Τίρανα και την Ουάσιγκτον

28.11.12 Read more at: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/3672/1/lang,el/

 Η αγάπη νικά τις φυσικές ατέλειες

Προκαλεί πραγματική εντύπωση η είδηση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, σχετικά με ένα εικοσάχρονο κορίτσι από την Κίνα, το οποίο παίζει μοναδικά πιάνο – παρόλο που στο αριστερό της χέρι δεν έχει δάκτυλα.

 Το έργο που εκτελεί, μάλιστα, είναι τόσο απαιτητικό (το “Souvenirs d’Enfance”, δηλ. «Αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας», του Richard Clayderman), που θα δυσκόλευε ακόμη και αρτιμελείς πιανίστες. Η ίδια δηλώνει ότι αυτό που την ώθησε να ασχοληθεί με τη μουσική ήταν η ίδια η μουσική.

Εκτός από τη δύναμη της τέχνης, αυτό που μας διδάσκει η νεαρή κοπέλα είναι οπωσδήποτε η ισχύς της θελήσεως. Δείχνει πραγματικά πόσα πολλά εμπόδια μπορεί να ξεπεράσει κανείς, όταν έχει μέσα του τη φλόγα της θέλησης, ένα όραμα που θέλει να πραγματοποιήσει.

Το σπουδαιότερο όμως, κατά τη γνώμη μας, είναι κάτι άλλο. Η κοπέλα έζησε και μεγάλωσε σε μια χώρα στην οποία ο νόμος απαγορεύει στις οικογένειες να έχουν περισσότερα παιδιά από ένα. Επιπλέον, οι παραδοσιακές δομές που υφίστανται ακόμη στην κινέζικη κοινωνία, ωθούν τους γονείς να προτιμούν να έχουν αγόρια. Μπορεί, λοιπόν, να φανταστεί κανείς πόσο σθένος διέθεταν από την πλευρά τους και οι γονείς της κοπέλας: έφεραν στον κόσμο ένα κορίτσι, κι αυτό ανάπηρο… Δεν υπολόγισαν τις κοινωνικές προτιμήσεις, τα δικά τους όνειρα ενδεχομένως – πίστεψαν στο παιδί τους, το στήριξαν και του αναγνώρισαν τόσο τη δική του αξία όσο και το δικαίωμά του στη ζωή.

Και αυτό είναι μάλλον κάτι που αξίζει να προσεχθεί περισσότερο: τα μεγάλα επιτεύγματα μπορεί να κατορθώνονται από κάποιον πρωταγωνιστή – αυτός όμως πλαισιώνεται από κάποιους άλλους αφανείς συνεργάτες, που συντέλεσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, περισσότερο ή λιγότερο εμφανώς στην πορεία του προς την επιτυχία.

Με άλλα λόγια, η επιτυχία είναι κατά βάση ένα συλλογικό κατόρθωμα. Αν σταθεί κανείς μόνο στον πρωταγωνιστή ή στα χειροκροτήματα της επικαιρότητας, λίγο μέρος από αυτήν την αλήθεια θα καταλάβει. “Eίναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας”, έλεγε ο Γ. Σεφέρης. Και ο μεγάλος Νεύτωνας αναγνώριζε ότι “στηρίχτηκε σε ώμους γιγάντων” για να κοιτάξει μακρύτερα… Η ουσία των πραγμάτων είναι πέρα από την επιφάνειά τους. Και αυτή η ουσία εκφράζεται άριστα από την εκκλησιαστική μας παράδοση: η υπέρβαση των ορίων του χρόνου είναι προϊόν μιας κοινότητας, ενός «εμείς», που μαθαίνει να αγαπά και να διακονεί.