
Τράπεζα Ἰδεῶν
Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
info@tideon.org
Εἰς ἁγιοκατάταξιν τοῦ Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου προέβη ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου:
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου
Α. Ὑπὸ Εὐαγγέλου Καραδήμου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Εὐβοίας τὸν γόνον, Οἰκουμένης ἀγλάϊσμα (πρώτη γραφή: πανελλήνων τὸν Γέροντα), τῆς Θεολογίας τὸν μύστην καὶ Χριστοῦ φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τὸν πλήρη χαρισμάτων ἐκ παιδός. Δαιμονῶντας γὰρ λυτροῦται, καὶ ἀσθενεῖς ἰᾶται πίστει κράζοντας· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τοῦ Παρακλήτου τὸν ναὸν τὸν ἁγιώτατον
καὶ τῆς πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον,
ἀνυμνήσωμεν Πορφύριον ἐκ καρδίας.
Ἀγαπᾷ γὰρ καὶ ἰᾶται πάντας καὶ φρουρεῖ
καὶ πρεσβεύει ὅπως τύχωμεν θεώσεως.
Ὅθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις χαρισμάτων ὁ θησαυρὸς καὶ τῶν ἰαμάτων ἡ πηγὴ ἡ θαυματουργός. Χαίροις ὁ προφήτης ὁ νέος Ἐκκλησίας, Πορφύριε, τρισμάκαρ, Ἄθωνος καύχημα.
Β. Ὑπὸ Χαραλάμπους Μπούσια.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Προγιγνώσκειν τὸ μέλλον σοφῶς, Πορφύριε, ὡς ἀντιμίσθιον πόνων καὶ βιοτῆς εὐσεβοῦς χάριν δέδωκέ σοι ἄνωθεν ὁ Κύριος· ἄνθος Εὐβοίας ἱερόν, ἐκ τοῦ Ἄθω μυστικῶς πρὸς κήπους μετεφυτεύθης ἀλήκτου δόξης πρεσβεύειν Χριστῷ ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων σε.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τὸν ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ ταπεινώσεως, ὑπακοῆς τε καὶ ἀγάπης στολισάμενον τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τὸ ἔνδυμα καὶ ὀφθέντα χαρισμάτων θείου πνεύματος ἐκσφράγισμα εὐφημήσωμεν σοφίας ὡς διδάσκαλον ἀνακράζοντες· Χαίροις, μάκαρ Πορφύριε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις, ὁ χαρίτων πλησθεὶς πολλῶν ἐν ἐσχάτοις χρόνοις καὶ ἰθύνας πιστοὺς καλῶς πρὸς λειμῶνας θείους, ἀστὴρ θεοσοφίας καὶ ἀκραιφνοῦς ἀγάπης, πάτερ Πορφύριε.
Γ. Ὑπὸ Ἀδαμαντίας Πιπεράκη.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ´. Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ.
Φωτὸς χωρίον τοῦ Θεοῦ καὶ χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος ἔμπλεως, τῶν ἱερέων καλλονή, τῶν μοναστῶν κανὼν ἀκριβέστατος, Πορφύριε σοφέ, τῇ διακρίσει λάμψας καὶ θαύμασι, Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς παιδιόθεν τὸν Χριστὸν χαίρων ἠγάπησας, καὶ τὰ τοῦ βίου ἀγαθὰ ἀπαρνησάμενος, τὴν τοῦ Ἄθωνος κατέλαβες πολιτείαν, τὸν τῆς πτώσεως χιτῶνα ἐκδυσάμενος, ἀνεδείχθης τῆς Τριάδος ἐνδιαίτημα καὶ πρεσβεύεις ἀεί, Πάτερ ὅσιε, σωθῆναι ἡμᾶς.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς Εὐβοίας γόνος ἐσθλός, καὶ ὑπερουσίου τῆς Τριάδος μυσταγωγός· χαίροις τοῦ ἀκτίστου, φωτὸς τοῦ Θαβωρίου, αἱρέτης καὶ δοχεῖον, Πάτερ Πορφύριε.
Δ. Ἀνωνύμων ποιητῶν. (εὑρέθησαν στὸ κελλίον τοῦ Γέροντος ὡς χειρόγραφα, ὡς προσευχὴ ἀγνώστων προσκυνητῶν καὶ ἁπλῶς παρατίθενται ἐδῶ, δὲν προτείνονται πρὸς ψαλμῴδησιν)
Ἀπολυτίκιον. Ἀγνώστου ποιητοῦ. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁσίως διέπρεψας ἐν μέσῳ ἄστει σοφέ, τὴν κλῆσιν δεξάμενος ἀπὸ κοιλίας μητρός· ὅθεν προσκαρτεροῦντες τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, προσέτι μαρτυρίᾳ πλείω τούτων δοθῆναι, ἵνα ἀκαταπαύστως τὴν δόξαν σου ὑμνοῦμεν, αἰτούμενοι ἐλέους τῷ σὲ ἁγιάσαντι.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἀγνώστου ποιητοῦ.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Πνευματέμφορος ὅλος καὶ ἀπαθέστατος, διακρίσεως φάρος φωτοειδέστατος, ἱερατεύων τῷ Χριστῷ, ὡς ἰσάγγελος ὤφθης. Προφήτης θαυμαστός, τὰ ἐγγὺς καὶ τὰ μακράν, προβλέπεις ὅσιε Πάτερ, Πορφύριε θεοφόρε, Ἁγίου Ὄρους τὸ ἀγαλλίαμα.
Η πνευματική διαθήκη του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Ἀγαπητὰ πνευματικά μου παιδιά,
Τώρα ποὺ ἀκόμη ἔχω τὰ φρένας μου σώας θέλω νὰ σᾶς πῶ μερικὲς συμβουλές. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο στὶς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καὶ ὅταν μὲ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νὰ φυλάω τὰ ζῶα στὸ βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδὴ ἤμασταν πτωχοὶ εἶχε πάει στὴν Ἀμερική, γιὰ νὰ ἐργαστεῖ στὴ διώρυγα τοῦ Παναμᾶ γιὰ ἐμᾶς τὰ παιδιά του, ἐκεῖ ποὺ ἔβοσκα τὰ ζῶα, συλλαβιστὰ διάβαζα τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου καὶ πάρα πολὺ ἀγάπησα τὸν Ἅγιο Ἰωάννη καὶ ἔκανα πάρα πολλὲς προσευχὲς σὰν μικρὸ παιδὶ ποὺ ἤμουν 12 – 15 χρονῶν, δὲν θυμᾶμαι ἀκριβῶς καλά, καὶ θέλοντας νὰ τὸν μιμηθῶ μὲ πολὺ ἀγώνα ἔφυγα ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου κρυφὰ καὶ ἦλθα στὰ Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ὑποτάχτηκα σὲ δύο γέροντες αὐταδέλφους, Παντελεήμονα καὶ Ἰωαννίκιο. Μοῦ ἔτυχε νὰ εἶναι πολὺ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετοι καὶ τοὺς ἀγάπησα πάρα πολὺ καὶ γι' αὐτό, μὲ τὴν εὐχή τους, τοὺς ἔκανα ἄκρα ὑπακοή.
Αὐτὸ μὲ βοήθησε πάρα πολύ, αἰσθάνθηκα καὶ μεγάλη ἀγάπη καὶ πρὸς τὸν Θεό, καὶ πέρασα πάρα πολὺ καλά. Ἀλλά, κατὰ παραχώρηση Θεοῦ, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου, ἀρρώστησα πολὺ καὶ οἱ Γέροντές μου μοῦ εἶπαν νὰ πάω στοὺς γονεῖς μου στὸ χωριό μου εἰς τὸν ἅγιο Ἰωάννη Εὐβοίας. Καὶ ἐνῶ ἀπὸ μικρὸ παιδὶ εἶχα κάνει πολλὲς ἁμαρτίες, ὅταν ξαναπῆγα στὸν κόσμο, συνέχισα τὶς ἁμαρτίες, οἱ ὁποῖες μέχρι σήμερα ἔγιναν πάρα πολλές.
Ὁ κόσμος ὅμως μὲ πῆρε ἀπὸ καλὸ καὶ ὅλοι φωνάζουνε ὅτι εἶμαι ἅγιος. Ἐγὼ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιὸ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος τοῦ κόσμου.
Ὅσα ἐνθυμόμουνα βεβαίως τὰ ἐξομολογήθηκα, ἀλλὰ γνωρίζω ὅτι γιὰ αὐτὰ ποὺ ἐξομολογήθηκα μὲ συγχώρησε ὁ Θεός, ἀλλὰ ὅμως τώρα ἔχω ἕνα συναίσθημα ὅτι καὶ τὰ πνευματικά μου ἁμαρτήματα εἶναι πάρα πολλὰ καὶ παρακαλῶ ὅσοι μὲ ἔχετε γνωρίσει νὰ κάνετε προσευχὴ γιὰ μένα, διότι καὶ ἐγώ, ὅταν ζοῦσα, πολὺ ταπεινὰ ἔκανα προσευχὴ γιὰ σᾶς, ἀλλὰ ὅμως τώρα ποὺ θὰ πάω γιὰ τὸν οὐρανὸ ἔχω τὸ συναίσθημα ὅτι ὁ Θεὸς θὰ μοῦ πεῖ: Τί θέλεις ἐσὺ ἐδῶ; Ἐγὼ ἕνα ἔχω νὰ τοῦ πῶ.
Δὲν εἶμαι ἄξιος, Κύριε, γιὰ ἐδῶ, ἀλλὰ ὅτι θέλει ἡ ἀγάπη σου ἂς κάμει γιὰ μένα. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα δὲν ξέρω τί θὰ γίνει. Ἐπιθυμῶ ὅμως νὰ ἐνεργήσει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καὶ πάντα εὔχομαι τὰ πνευματικά μου παιδιὰ νὰ ἀγαπήσουν τὸν Θεό, ποὺ εἶναι τὸ πᾶν, γιὰ νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ μποῦμε στὴν ἐπίγειο ἄκτιστο ἐκκλησία Του. Γιατὶ ἀπὸ ἐδῶ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε.Ἐγὼ πάντα εἶχα τὴν προσπάθεια νὰ προσεύχομαι καὶ νὰ διαβάζω τοὺς Ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων μας καὶ εὔχομαι καὶ ἐσεῖς νὰ κάνετε τὸ ἴδιο. Ἐγὼ προσπάθησα μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ τὸν πλησιάσω τὸ Θεὸ καὶ εὔχομαι καὶ σεῖς νὰ κάνετε τὸ ἴδιο. Παρακαλῶ ὅλους σας νὰ μὲ συγχωρέσετε γιὰ ὅ,τι σᾶς στεναχώρησα.
Ἱερομόναχος Πορφύριος
Ἐν Καυσοκαλυβίοις τῇ 4η/17η Ἰουνίου 1991
Για να διαβάσετε την Ακολουθία του Οσίου Πορφυρίου (μπλέ γράμματατα) πιέστε απλώς επάνω του .
Για να κατεβάσετε τα παρακάτω αρχεία στον υπολογιστή σας:
1) Με αριστερό 'κλικ' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας
2) Με δεξί 'κλικ', επιλέξτε 'Αποθήκευση προορισμού ως' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας
Παραβιάζεται ανερυθρίαστα η συνταγματική επιταγή της προστασίας της οικογένειας, αναλυτικοί πίνακες και παραδείγματα για τη φορολογία των πολυτέκνων, σε σχέση με τους αγάμους. Το μέλλον της Ελλάδος προδιαγράφεται ζοφερό.
Για να διαβάσετε το άρθρο (μπλέ γράμματατα) πιέστε απλώς επάνω του .
Για να κατεβάσετε τα παρακάτω αρχεία στον υπολογιστή σας:
1) Με αριστερό 'κλικ' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας
2) Με δεξί 'κλικ', επιλέξτε 'Αποθήκευση προορισμού ως' και επιλέξτε την τοποθεσία αποθήκευσης του αρχείου στον υπολογιστή σας
Η ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΗ «ἐκκλησία» βρίσκεται στὴ μεγαλύτερη κατάπτωση τῆς ἱστορίας της καὶ ἕνα βῆμα πρὶν τὴ διάσπασή της! Τελευταῖο της «κατόρθωμα» τὸ «πράσινο φῶς» γιὰ τὴν χειροτονία γυναικῶν ἐπισκόπων, ποὺ ψήφισε κατὰ πλειοψηφία ἡ σύνοδος τῆς Ἀγγλικανικῆς «Ἐκκλησίας» πρὶν λίγες ἡμέρες.
Ἰδοὺ καὶ ἡ εἴδηση: «Ἡσύνοδος τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας ἐνέκρινε κατ' ἀρχὴν σήμερα στὸ Λονδίνο, μὲ συντριπτικὴ πλειοψηφία, τὴ χειροτονία γυναικῶν ἐπισκόπων. Τὸ σχέδιο, τὸ ὁποῖο εἶχε ἀπορριφθεῖ τὸ Νοέμβριο τοῦ 2012 καὶ πρόκειται νὰ ἐπικυρωθεῖ ὁριστικὰ ἀπὸ μία νέα σύνοδο τὸ 2014, ἐγκρίθηκε μὲ 378 ψήφους ὑπέρ, 8 κατὰ καὶ 25 ἀποχές.
Ἡ εἴδηση γιὰ τὴν κατ' ἀρχὴν ἔγκριση τῆς χειροτονίας γυναικῶν ἐπισκόπων ἔρχεται μετὰ τὶς ἔντονες ἐπικρίσεις ποὺ εἶχαν διατυπωθεῖ σὲ βάρος τῆς «ἐκκλησίας», μεταξὺ ἄλλων καὶ ἀπὸ τὸν πρωθυπουργὸ Ντέϊβιντ Κάμερον, μετὰ τὴν ἀπόρριψη τοῦ σχεδίου, τὸ Νοέμβριο τοῦ 2012, μὲ διαφορὰ μόλις ἕξι ψήφων.
“Δὲν πρέπει νὰ ἀνοίξουμε ἀμέσως τὶς σαμπάνιες ἢ ὅποιο ἄλλο ποτὸ ἁρμόζει στὶς γιορτές, ἐπειδὴ πρέπει νὰ συνεχίσουμε νὰ ἐργαζόμαστε μαζὶ ὡς τὸ τέλος”, γιὰ νὰ εὐοδωθεῖ τὸ σχέδιο, σχολίασε ὁ Τζὸν Σεντάμου, ὁ ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Γιόρκ, ποὺ ὑποστηρίζει αὐτὴ τὴν ἐξέλιξη ὑπὲρ τῶν γυναικῶν» (ἱστολ. Ρομφαία).
Ἡ ἀπουσία τῆς Θείας Χάριτος ἀπὸ τὶς παρασυναγωγὲς τῶν αἱρετικῶν φέρνουν ὀλέθρια ἀποτελέσματα σ’ αὐτὲς καὶ τοὺς ὀπαδούς τους. Πάντως, ὅπως φαίνεται, πολὺ σύντομα, Ἀγγλικανὲς «ἐπισκοπίνες» θὰ γίνουν καὶ ὁμοτράπεζοι τῶν «δικῶν» μας οἰκουμενιστῶν!
ΠΗΓΗ: Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 2000, 29 Νοεμβρίου 2013, http://anavaseis.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html
Απλές εξηγήσεις για σύνθετα πράγματα
- 12 Νοεμβρίου 2013 : Σύμφωνα με τους τίτλους, «Σε ελληνικά χωρικά ύδατα μπήκε τουρκική φρεγάτα», έφτασε, δε, μέχρι τη Σκύρο και την Εύβοια.
Με μία προσεκτικότερη ματιά στα δημοσιεύματα, βέβαια, και σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου δεν δίνονταν λεπτομέρειες, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει ότι η παραβίαση των χωρικών υδάτων δεν έγινε παρά μόνο για μισή ώρα, δηλαδή για 13 περίπου μίλια, όση ήταν και η διαδρομή του στα σημεία των χωρικών υδάτων των δύο νησιών που εφάπτονται λόγω απόστασης μικρότερης των 6 νμ μεταξύ τους.
Η παραβίαση έγινε μόνο στα σημεία Α – Β, μόνο μεταξύ Σκύρου και Εύβοιας, και μόνο για μισή ώρα. Μετά, όπως λέει και η ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, η φρεγάτα «εξήλθε από τα Ελληνικά Χωρικά Ύδατα νοτίως Ν. Σκύρου την 23:04, συνεχίζοντας τον πλου του προς νοτιοανατολικό Αιγαίο.» Λέει, λοιπόν, ότι αφού βγήκε από τα ελληνικά χωρικά ύδατα της Σκύρου, μπήκε στα διεθνή ύδατα του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Εκεί τελείωσε και η αρμοδιότητα και η δικαιοδοσία του ΓΕΕΘΑ. Αφού πέρασε τα 6 νμ της Σκύρου, κυκλοφορούσε μέσα στο κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο, μεταξύ Χίου και Εύβοιας, στο κέντρο του Αρχιπελάγους, ανενόχλητο, γιατί δεν έχει δικαιοδοσία το ελληνικό κράτος. Το ίδιο ισχύει και για το πώς έφτασε στη Σκύρο από την έξοδό του από τον Ελλήσποντο. Ανενόχλητο, γιατί έπλεε σε διεθνή ύδατα, όπου δεν έχει αρμοδιότητα το ελληνικό κράτος, γιατί δεν αποτελεί κομμάτι της κυριαρχίας του.
Ελπίζω ότι στο μεγάλο χάρτη, έστω κι αν είναι δυσδιάκριτα τα σημεία Α-Β, μπορείτε κι εσείς να διαπιστώσετε ότι πλέον οι τίτλοι «Σε ελληνικά χωρικά ύδατα τουρκική φρεγάτα» αναφέρονται μόνο στο σημείο που είναι τόσο μικρό στο χάρτη, ώστε να είναι δυσδιάκριτο. τα εκατοντάδες μίλια που διέσχισε στο Αρχιπέλαγος, μόνο τα 13ήταν παραβίαση χωρικών υδάτων. Ολόκληρη η υπόλοιπη διαδρομή, δηλαδή ολόκληρο το Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο, και μετά το Νοτιοανατολικό, δεν είναι ελληνική επικράτεια. Είναι διεθνή ύδατα. Κι έτσι είναι με το σημερινό σύστημα των 6 ή 12 νμ.
Οι περισσότεροι θα έχετε στο μυαλό σας αυτόν εδώ τον χάρτη, ο οποίος, μάλιστα, τιτλοφορείται ως «Η οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας».
Ο χάρτης αυτός ούτε με την πραγματικότητα έχει σχέση, ούτε με το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν «επιμένετε» ότι αυτός είναι ο χάρτης, 1ον πείτε μου πού θα γίνει η αύξηση των 6 σε 12 νμ, και , 2ον, όπως είδαμε, το ΓΕΕΘΑ γράφει για μισή ώρα παραβίασης και μόνο, κι αυτό μεταξύ Σκύρου και Ευβοίας.
Ο πραγματικός χάρτης των χωρικών υδάτων με το σημερινό σύστημα των 6, ή των 12 νμ είναι αυτός. Το λευκό είναι Διεθνή Ύδατα, δηλαδή όχι κομμάτι της ελληνικής επικράτειας.
Εάν διπλασιαστούν τα 6 σε 12 νμ, δεν είναι αλγεβρική η αύξηση, δηλαδή το διπλάσιο σε χωρικά ύδατα, αλλά γεωμετρική. Από το 40% του Αιγαίου που κατέχουμε σήμερα, θα πάμε στο 60%. Το υπόλοιπο 40%, δηλαδή σχεδόν το μισό Αιγαίο, θα παραμείνει Διεθνή Ύδατα ή/και τουρκικά.
Επίσης, απ’ ό,τι βλέπετε στο χάρτη, την ίδια πορεία που έκανε η τουρκική φρεγάτα στις 12 Νοέμβρη μέσα στο Βόρειο, στο Κεντρικό και στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο, θα μπορούσε να την κάνει και με τα 6, αλλά και με τα 12 νμ. Η καρδιά του Αιγαίου με το σημερινό σύστημα των 6 ή 12 νμ είναι ή θα παραμείνει διεθνή ύδατα. Με λίγα λόγια, σήμερα, κι όπως μπορείτε να δείτε στο χάρτη, μια φρεγάτα έχει κάθε δικαίωμα να φτάνει μέχρι τα 6 νμ από το Σούνιο χρησιμοποιώντας τα διεθνή ύδατα. Ίσως να το καταλάβετε καλύτερα αν σκεφτείτε ότι με το σημερινό σύστημα, το 7ο ναυτικό μίλι από το Σούνιο είναι διεθνή ύδατα. Τι θα αλλάξει αν πάμε στα 12? Θα μπορεί να φτάνει μέχρι τα 12 νμ από το Σούνιο, ή καλύτερα, επειδή παρεμβάλλονται νησιά μπροστά από το Σούνιο, μέχρι τα 12 νμ από τις ακτές της Εύβοιας και της Σκύρου, στο κέντρο του Αρχιπελάγους.
Τι μπορεί να κάνει η ΑΟΖ? Τίποτα. Δεν είναι επιχείρημα εναντίον της Τουρκίας. Υπενθυμίζω τη δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας όταν είχε έρθει στην Ελλάδα και ρωτήθηκε για το θέμα της ΑΟΖ : «Πρώτα τα χωρικά ύδατα και η υφαλοκρηπίδα, και μετά η ΑΟΖ.»
Επίσης, κι αφού έχει γίνει λόγος για «διεθνή ύδατα», βλέπω ότι κάποιοι ακόμη χρησιμοποιούν τον όρο «διεθνή χωρικά ύδατα». Δηλαδή, μπορεί να είναι διεθνή τα ύδατα του Αιγαίου, αλλά είναι δικά μας διεθνή.. Δεν είναι έτσι. Υπάρχουν τα «χωρικά ύδατα» -territorial sea- και τα «διεθνή ύδατα» -international waters-. «Διεθνή χωρικά ύδατα» ΔΕΝ υπάρχουν. Η διαφορά είναι ότι στα χωρικά ύδατα έχεις «κυριαρχία», ενώ στα διεθνή δεν έχεις. Υπενθυμίζω πως άλλο είναι η «κυριαρχία» – χωρικά ύδατα, εναέριος-, κι άλλο τα απλά «κυριαρχικά δικαιώματα» -υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ-, όπου η επιφάνεια της θάλασσας είναι διεθνή ύδατα.
- 13 Νοεμβρίου 2013 : Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας απαντά στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας σε βουλευτές, για την «ευρωπαϊκή ΑΟΖ».
Αναφέρεται στο τι είναι ΑΟΖ, αλλά και στο αν υπάρχει «ευρωπαϊκή ΑΟΖ» : «Αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποτελεί η αλιεία. Επειδή λοιπόν ο πυρήνας της έννοιας της ΑΟΖ ιστορικά είναι η αλιευτική ζώνη. Πράγματι, λόγω αλιευτικής πολιτικής υπάρχει μια είσοδος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο θέμα αυτό. Αλλά αυτή την στιγμή μιλάμε για ΑΟΖ ως εθνικό κυριαρχικό δικαίωμα και αυτό είναι κρατικό, ούτε εκχωρείται ούτε μπορεί να την διαχειριστεί η Ε.Ε.»
Επομένως, «ευρωπαϊκή ΑΟΖ» σημαίνει ευρωπαϊκή αλιεία. Ήταν άλλη η συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες ως ενεργειακοί πόροι, γιατί αφορούν άλλη ζώνη, την Υφαλοκρηπίδα, κι έγινε το Μάη στη Σύνοδο Κορυφής. Ο πρωθυπουργός δεν μίλησε για ΑΟΖ, αλλά για Υφαλοκρηπίδα. Μάλιστα, αναφέρεται και στην κυπριακή, όχι ΑΟΖ, αλλά υφαλοκρηπίδα. Όχι μόνο σε επίπεδο Διεθνούς, αλλά και Ευρωπαϊκού Δικαίου, οι υδρογονάνθρακες είναι η υφαλοκρηπίδα. Παραθέτω το ακριβές απόσπασμα :
“Περιλήφθηκε για πρώτη φορά ρητή αναφορά στην έρευνα και την εκμετάλλευση των εγχώριων ενεργειακών πόρων της Ευρώπης, πράγμα που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα και την Κύπρο καθώς το είπα ξεκάθαρα υπάρχουν πολύ ισχυρές ενδείξεις για ύπαρξη σοβαρών ενεργειακών κοιτασμάτων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Όπως βρέθηκαν και αξιοποιούνται ήδη στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα. Είναι λοιπόν προς το συνολικό συμφέρον όλης της Ευρώπης να προχωρήσει η εκμετάλλευση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Μάλιστα έγινε τελικά δεκτή η πρότασή μου στο κείμενο των συμπερασμάτων να υπάρχει δηλαδή ειδική αναφορά σε εγχώριες πηγές ενέργειας, χερσαίες και θαλάσσιες, ώστε να συμπεριλαμβάνει ξεκάθαρα και τον θαλάσσιο ενεργειακό πλούτο των κρατών – μελών.”
Το ίδιο έγινε και στην επίσκεψή του στην Τουρκία, όπου έκανε λόγο για «υφαλοκρηπίδα».
Ενδεικτικά, στα δημοσιεύματα που αναφέρονται στην ΑΟΖ, βάζουν «ΑΟΖ» στον τίτλο και καμιά δεκαριά φορές μέσα, και αναφέρουν στο τέλος και για μια φορά τη λέξη «υφαλοκρηπίδα» για να είναι καλυμμένοι. Το ίδιο ισχύει και για τους δημοσιογράφους, αλλά και για κάποιους πολιτικούς … Πάνω σε μύθους στηρίχτηκε το «κατασκεύασμα της ΑΟΖ». Ξεκίνησε από την «ΑΟΖ του Καστελλόριζου», καθώς η Τουρκία έστελνε ερευνητικά πλοία στη θαλάσσια περιοχή του Καστελλόριζου. Κι έβγαιναν τότε δημοσιεύματα για την ΑΟΖ που θα έσωζε την Ελλάδα, από τους ίδιους τύπους που ανακάλυψαν μετοχές των 600 δις που, επίσης, θα έσωζαν την Ελλάδα από το χρέος, χωρίς κανείς ποτέ να εξηγήσει τι παραπάνω προσφέρει η «ΑΟΖ του Καστελλόριζου» από την υφαλοκρηπίδα του. Και δεν προσφέρει τίποτα. Για την ακρίβεια, ΔΕΝ περιλαμβάνει την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Το ίδιο ισχύει και για το Αιγαίο. Ας δούμε και το αποτέλεσμα της ΑΟΖ, εάν προσφέρει κάτι παραπάνω σε σχέση με την Τουρκία. Η Ελλάδα συμπεριέλαβε την ΑΟΖ στις θαλάσσιες ζώνες στις διερευνητικές επαφές. Ποια ήταν η απάντηση των Τούρκων? Αφορούσε στην αλιεία.
Κάποιοι μπορεί να πουν ότι η ΑΟΖ συμπεριλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα.
Εάν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ είναι το ίδιο, που δεν είναι, επειδή είναι δύο διακριτές και ξεχωριστές ζώνες, τότε γιατί βάφτισαν κάποιοι την υφαλοκρηπίδα «ΑΟΖ»? Ποιος είναι ο σκοπός, εφόσον, εάν είναι δύο διακριτές ζώνες, στην οριοθέτηση είναι το ίδιο ακριβώς και πάντοτε συμπίπτουν? Ή εάν δεν είναι δύο διακριτές ζώνες ,και η ΑΟΖ συμπεριλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα, ποιος είναι ο λόγος να μιλάμε για την ΑΟΖ κι όχι για την υφαλοκρηπίδα, αφού είναι το ίδιο? Τι παραπάνω προσφέρει? Τίποτα, παρά μόνο τα ύδατα από το βυθό μέχρι και κάτω από την επιφάνεια. Αυτό και μόνο περιλαμβάνει η ΑΟΖ, κι όχι (και) την υφαλοκρηπίδα.
Υπάρχουν δύο διακριτές ζώνες : η Υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ. Η ονομασία Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη προέρχεται από την ονομασία Αποκλειστική Αλιευτική Ζώνη. Όλα τα άρθρα της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας που αναφέρονται στην ΑΟΖ περιλαμβάνουν τη μεταναστευτικότητα των ψαριών, την προστασία τους κλπ. Τα άρθρα που αφορούν στην εξόρυξη υδρογοναναθράκων ΔΕΝ συμπεριλαμβάνονται στην ΑΟΖ, κι ας λέει ο ορισμός ότι η ΑΟΖ συμπεριλαμβάνει το βυθό και το υπέδαφος. ΔΕΝ μπορείς να κάνεις τίποτα στο βυθό και το υπέδαφος, αν δεν χρησιμοποιήσεις το καθεστώς της Υφαλοκρηπίδας. Η ΑΟΖ ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την Υφαλοκρηπίδα. Το άρθρο 56 (3) είναι σαφές. Είναι δύο διακριτές ζώνες. Για να οριοθετήσεις, δε, ΑΟΖ, είναι απαραίτητο να οριοθετήσεις την υφαλοκρηπίδα. Μόνη της η ΑΟΖ δε σου δίνει τα δικαιώματα της υφαλοκρηπίδας. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το 1982 στην υπόθεση Λιβύης/Μάλτας ήταν επίσης σαφές : Υφαλοκρηπίδα χωρίς ΑΟΖ γίνεται. ΑΟΖ χωρίς Υφαλοκρηπίδα ΔΕΝ γίνεται. Διαβάστε, παρακαλώ, το άρθρο «Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να βγάλει πετρέλαιο στο Αιγαίο, αν δεν οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα» στην εφημερίδα «Δημοκρατία».
Πηγή: http://olympia.gr, (21-11-2013)
Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες πληροφορηθήκαμε ὅτι ἡ γνωστὴ ὀλιγομελὴς ὁμάδα τοῦ Παρατηρητηρίου τοῦ Ἐλσίνκι (βλ. σχετικὰ προηγούμενο ἄρθρο μας ἐδῶ ) πέτυχε τὴν καταδίκη της χώρας μας στὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ἐπειδὴ οἱ ὁμοφυλόφιλοι δὲν δύνανται δυνάμει τῆς Ἑλληνικῆς Νομοθεσίας νὰ συνάψουν Σύμφωνα Κοινωνικῆς Συμβίωσης. Φυσικὰ οὐκ ὀλίγα «πρόθυμα» μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης φρόντισαν νὰ παραλλάξουν τὴν ἀνωτέρω εἴδηση κάνοντας λόγο γιὰ «εὐρωκαταδίκη» της Ἑλλάδος λόγῳ ἀπαγόρευσης τῆς δυνατότητας τοῦ γάμου καὶ τῆς δημιουργίας οἰκογένειας στὰ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια.
Ἀρκεῖ ἡ ἀνάγνωση τοῦ κειμένου τῆς ἀπόφασης γιὰ νὰ μπορεῖ κανεὶς νὰ ἐξάγει τὴν ἀλήθεια ποὺ ἔχει ὡς ἑξῆς:
Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων παρατήρησε ὅτι δὲν ὑπάρχει ὁμοφωνία ἀνάμεσα στὰ κράτη μέλη τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ ἡ τάση εἶναι ὁλοένα καὶ μεγαλύτερη ὑπὲρ τῆς θέσπισης τύπων νομικῆς ἀναγνώρισης τῶν σχέσεων τῶν ὁμοφύλων. Ἀπὸ τὰ 19 κράτη ποὺ ἔχουν θεσπίσει κάποια μορφὴ καταχώρισης συμβίωσης ἐκτός τοῦ γάμου, ἡ Λιθουανία καὶ ἡ Ἑλλάδα εἶναι τὰ μόνα κράτη ποὺ ἔχουν ἐπιφυλάξει ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὰ ἑτερόφυλα ζευγάρια τὴν δυνατότητα αὐτή. Τὸ Δικαστήριο ἐπισήμανε ὅτι τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ δύο αὐτὲς χῶρες ἔχουν μείνει μόνες τους στὴν ἐξαίρεση αὐτὴ δὲν σημαίνει ὅτι ἔχουν γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἄδικο. Τὸ Δικαστήριο ἔκρινε λοιπὸν -καὶ ἐδῶ εἶναι τὸ πιὸ σημαντικὸ- ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση δὲν ἐξέθεσε πειστικοὺς καὶ ἐπαρκεῖς λόγους γιὰ τὴ δικαιολόγηση τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν ἀπὸ τὸ πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ Ν.3719/2008. Γι’ αὐτὸ ἔκρινε ὅτι ὑπῆρξε παραβίαση τῶν Ἄρθρων 14 σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ Ἄρθρο 8.
Τὸ συγκεκριμένο ἀπόσπασμα τῆς ἀποφάσεως ἔχει ὡς ἑξῆς:
«The fact that, at the end of a gradual evolution, a country finds itself in an isolated position as regards one aspect of its legislation does not necessarily imply that that aspect conflicts with the Convention (see F. v. Switzerland, 18 December 1987, § 33, Series A no. 128). Nevertheless, in view of the foregoing, the Court considers that the Government have not offered convincing and weighty reasons capable of justifying the exclusion of same-sex couples from the scope of Law no. 3719/2008. Accordingly, it finds that there has been a violation of Article 14 taken in conjunction with Article 8 of the Convention in the present case.»
Εἶναι λοιπὸν σαφὲς ὅτι τὸ Δικαστήριο δὲν δικαίωσε τὰ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια ἐπειδὴ πράγματι περιοριζόταν τὰ δικαιώματά τους, ἀλλὰ γιατί ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση δὲν κατάφερε νὰ πείσει τὸ Δικαστήριο γιὰ τοὺς λόγους ἐξαίρεσής τους. Ἐλέγχθηκε λοιπὸν ἀρνητικὰ ὁ τρόπος ποὺ ὑπερασπίσθηκε ἡ Ἑλλάδα τὴ νομοθεσία της καὶ ὄχι γιατί εἶχαν δίκαιο οἱ ὁμοφυλόφιλοι προσφεύγοντες.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ πρέπει νὰ τονισθεῖ ὅτι τὴν ὑποστήριξη τῶν προσφυγῶν τῶν ὁμοφυλοφίλων κατὰ τῆς Ἑλλάδος εἶχε ἀναλάβει προσωπικὰ μὲ τοὺς συνεργάτες του ὁ διατελέσας Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν Δημόσιας Διοίκησης καὶ Ἀποκέντρωσης τῆς Ἑλλάδος στὴν κυβέρνηση Κώστα Σημίτη κ. Νικόλαος Ἀλιβιζάτος, ἐνῷ στὴν ἐπιχειρηματολογία του τὸ Δικαστήριο ἐπισήμανε ὅτι ἡ Ἐθνικὴ Ἐπιτροπὴ Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου ἔκρινε ὅτι ὁ νόμος εἰσήγαγε ἀθέμιτη διάκριση καὶ ὅτι τὸ Ἐπιστημονικὸ Συμβούλιο τῆς Βουλῆς εἶχε λάβει τὴν ἴδια θέση.
Μὲ ἄλλα λόγια λοιπὸν ἡ ἴδια ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ὄχι μόνο δὲν ὑποστήριξε τὴ βούληση τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ἀλλὰ ἀντίθετα τὴν ὑπέσκαψε!
Καὶ φυσικὰ σὲ χρόνο ρεκὸρ προωθεῖται ἡ σχετικὴ νομοθετικὴ μεταρρύθμιση ὥστε ἡ χώρα μας νὰ συνταχθεῖ στὶς ἐπιταγὲς τῶν Εὐρωπαϊκῶν Δικαστηρίων. Σύμφωνα μὲ τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης ἀλλὰ καὶ τοὺς «ὑπευθύνους» εἶναι ὑποχρέωσή μας νὰ σεβόμαστε τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα καὶ τὶς διεθνεῖς ὑποχρεώσεις μας.
Ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καὶ τὰ κόμματα ἐν γένει, ἔχουν ὅμως ἐπιλεκτικὴ προθυμία στὴ συμμόρφωση στὶς ἀποφάσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μεταξὺ ἄλλων τὸ 2009 ἡ χώρα μας εἶχε καταδικασθεῖ ἀπὸ τὸ ἴδιο Δικαστήριο γιὰ τὴ νομοθετικὴ ρύθμιση ποὺ προβλέπει ὅτι οἱ ἀξιώσεις κατὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου ὑπόκεινται σὲ διετῆ προθεσμία παραγραφῆς, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν πενταετῆ παραγραφὴ ποὺ ὑπόκεινται οἱ ἀξιώσεις κατὰ τοῦ ἰδιώτη ἐργοδότη. Γιὰ τὴν καταδίκη αὐτὴν οὐδεμία νομοθετικὴ ρύθμιση ἔγινε καὶ οἱ ὀφειλὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους πρὸς ἑκατοντάδες χιλιάδες πολίτες παραγράφονται ἄρον ἄρον παρὰ τὴν καταδικαστικὴ ἀπόφαση.
Ἐδῶ ὅμως, γιὰ μία ρύθμιση ποὺ εἶναι ἀντίθετη στὴ βούληση τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων, ποὺ διακινδυνεύει τὴν Συνταγματικὰ προστατευόμενη Ἑλληνικὴ Οἰκογένεια, τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος σπεύδει.
Ὡς Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη θὰ κλείσουμε τὸ ἄρθρο μας αὐτὸ μὲ μία παράκληση. Δὲν γράψαμε τὰ παραπάνω ἁπλὰ γιὰ νὰ σᾶς κάνουμε νὰ ἀγανακτήσετε. Δὲν ἀρκεῖ αὐτὸ γιατί ὡς γνωστὸν τὸ ρῆμα « ἀγανακτῶ » εἶναι ἀμετάβατο. Τὸ ὀφείλουμε στὴν πατρίδα μας καὶ στὰ παιδιά μας νὰ δράσουμε. Ὀφείλουμε νὰ ἐπικοινωνήσουμε μὲ τοὺς βουλευτὲς τῆς περιοχῆς μας καὶ νὰ τοὺς ξεκαθαρίσουμε ὅτι θεωροῦμε ὡς ἀπαράδεκτη τὴν ψήφιση τῆς ἐπέκτασης τοῦ Συμφώνου Συμβίωσης στοὺς ὁμοφυλόφιλους. Ὅτι κάτι τέτοιο θὰ ἀνοίξει τὴν κεκρόπορτα σὲ βάρος τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ μέλλοντός μας γιατί ὅπως λέει καὶ ὁ γέροντας Παΐσιος: «Μόλις σβήσει ἡ οἰκογένεια, θὰ σβήσει ὁ κόσμος». Κι ἂν σᾶς ψελλίσουν περὶ εὐρωπαϊκῆς ὑποχρεώσεώς μας ζητῆστε τους νὰ τακτοποιήσουν νομοθετικὰ πρῶτα τὶς παλαιότερες ὑποχρεώσεις τους πρὸς τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο. Προηγοῦνται χρονικὰ καὶ δὲν ἔχουν παραγραφεῖ.
Το Σύνταγμά μας, θέλοντας προφανώς να αποτρέψει πάντας από την καλλιέργεια συνθηκών προκλήσεως επαναστατικής βίας, όσο τούτο είναι δυνατόν για ελεύθερους ανθρώπους, έχει προβλέψει ως συνταγματική την κλιμακωτή αντίσταση των Ελλήνων στην άμεση και βίαια, ή στην έμμεση και νομότυπη, κατάλυση αυτού.
Κατά το άρθρο 120 του Συντάγματος, " 1.... 2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων. 3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος. 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία."
Από την δευτέρα ως άνω παράγραφο του άρθρου 120 του Συντάγματος, προκύπτει ότι :
Αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων ο σεβασμός στο Σύνταγμα και σέ εκείνους εκ των νόμων οι οποίοι συμφωνούν με αυτό. Όχι στους άλλους νόμους, που δεν συμφωνούν με το Σύνταγμα. Συνεπώς, στους νόμους που δεν συμφωνούν με το Σύνταγμα, ακόμη και όταν δεν αντιβαίνουν ευθέως στο γράμμα αυτού, δεν οφείλεται συμμόρφωση.
Η αντίσταση σε νόμους που μόνο τυπικά σέβονται το Σύνταγμα, αλλά το παραβιάζουν ουσιαστικά, είναι νόμιμη δυνατότητα όλων των Ελλήνων και καθενός Έλληνος ξεχωριστά. Και δη των οργάνων του Ελληνικού Κράτους, που δύνανται να μην εφαρμόζουν τέτοιους νόμους.
Ειδικότερα, δεν υπάρχει συνταγματική υποχρέωση των πολιτών ούτε των οργάνων του Ελληνικού Κράτους, για υπακοή σε νόμους εάν αυτοί προσβάλλουν ένας έκαστος ή διά της συνδυασμένης εφαρμογής τους, είτε συνταγματική διάταξη ευθέως, είτε τον κατά την κοινή αντίληψη σκοπό συνταγματικής διατάξεως. είτε κάποια από τις "κατά την κρίση μέσου αγαθού ανθρώπου" συνταγματικές αξίες.
Η τοιαύτη άρνηση υπακοής ή η άρνηση εφαρμογής τέτοιων νόμων, δεν μπορεί ποτέ να συνιστά άδικη πράξη κατά την εφαρμογή του ποινικού δικαίου, ακόμη και όταν ο συγκεκριμένος ποινικός δικαστής επιλέγει να μην κάνει χρήση της ίδιας δυνατότητας, και θελήσει να εφαρμόσει τέτοιους νόμους: Διότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί άδικη πράξη σε βάρος του πολίτου ή του δημοσίου οργάνου που επέλεξε να μην συμμορφωθεί με αντισυνταγματικό νόμο υπό την ανωτέρω έννοια. Αντίστοιχα ισχύουν, βεβαίως, και όσον αφορά την ΑΡΝΗΣΗ ΥΠΑΚΟΗΣ σε φορολόγηση περιουσίας η οποία δεν αποδίδει εισόδημα (και άρα τοιαύτη περιουσία δεν αποτελεί φοροδοτική ικανότητα, πλην εάν άλλως θεωρηθεί επί δολίως μη χρηστής διαχειρίσεως της περιουσίας ή προς όλως έκτακτη και όλως προσωρινή φορολόγηση), στις τυχόν διοικητικής φύσεως κυρώσεις, στά πρόστιμα και στις κατασχέσεις της Εφορίας κ.ο.κ.
Από την ίδια ως άνω δευτέρα παράγραφο του άρθρου 120 του Συντάγματος, προκύπτει ότι η αφοσίωση στην Πατρίδα και στην Δημοκρατία αποτελεί επίσης θεμελιώδη υποχρεώση όλων των Ελλήνων και ενός εκάστου Έλληνος ξεχωριστά. Δεν δικαιούται κάποιος Έλληνας, αλλ' ούτε κάποιο Ελληνικό κόμμα, να επικαλούνται την Δημοκρατία για να μην επιδεικνύουν αφοσίωση στην Πατρίδα, ούτε να επικαλούνται την Πατρίδα για να μην επιδεικνύουν αφοσίωση στην Δημοκρατία.
Επομένως, αφοσίωση στη Δημοκρατία δεν σημαίνει απλή τυπική αφοσίωση στους δημοκρατικούς θεσμούς, αλλά σημαίνει πραγματική και αυτοθυσιαστική αφοσίωση: α) στην Ελευθερία της Πατρίδας μας της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού, β) στην διατήρηση του Πολιτισμού της Πατρίδας μας της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού, και γ) στην συνέχιση της Ιστορικής Παραδόσεως της Πατρίδας μας της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού. Ύστερα, και στο μέτρο του ανθρωπίνως δυνατού, σημαίνει και σεβασμό των μεταναστών, αφού ενυπάρχει στον πολιτισμό μας η ιδέα της φιλοξενίας που φθάνει μέχρι και την αγάπη των άλλων, ακόμη και εχθρών μας, αλλά αυτά πάντα με διάκριση.
Σύμφωνα με την ως άνω παράγραφο 3 του άρθρου 120 του Συντάγματος:
Όταν δημόσιο όργανο σφετερίζεται την λαϊκή κυριαρχία ή τις εξουσίες που προκύπτουν από αυτήν, δηλαδή τις ιδιοποιείται και τις ασκεί (ακόμη και νομότυπα) όχι υπέρ του κοινού συμφέροντος αλλά αποκλειστικώς ή κυρίως, υπέρ του ιδικού του συμφέροντος, ή και ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΤΡΙΤΩΝ, είτε ξένων δυνάμεων, είτε ιδιωτών, τότε το νομοτύπως ψευδο-νόμιμο δεν είναι ούτε ηθικό, ούτε συνταγματικώς επιτρεπτό. Διώκεται δε ο σφετερισθείς λαϊκή κυριαρχία ή εξουσίες που πηγάζουν από αυτήν, ευθύς ως αποκατασταθεί η συνταγματική νομιμότητα.
Ερωτάται: Είναι συνταγματικώς επιτρεπτή η αντίσταση των πολιτών και των δημοσίων οργάνων έναντι του σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτήν; Από τον συνδυασμό των ανωτέρω παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 120 του Συντάγματος, προκύπτει ότι : Ναί, χάριν της Πατρίδας και της Δημοκρατίας, η αντίσταση, παθητική και ενεργητική, έναντι του σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας και των σφετεριστών, είναι συνταγματικώς επιτρεπτή δυνατότητα, τόσο των πολιτών όσο και των δημοσίων οργάνων. Το αυτό ισχύει και όταν η εν λόγω αντίσταση επιχειρείται υπό κομμάτων ή υπό ομάδων του λαού. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως: Πρέπει σε κάθε περίπτωση η αντίσταση αυτή να μην υπερβαίνει το αναγκαίο για πράξεις αμύνης μέτρο, δηλαδή: Οποία και οπόση είναι η επίθεση στην Πατρίδα ή/και στην Δημοκρατία υπό και δια του σφετερισμού, τοιαύτη και τοσαύτη πρέπει να είναι η αντίσταση.
Εφ'όσον τηρείται αυτό το μέτρο αντιστάσεως, δεν συνίσταται άδικη πράξη ούτε συγκροτείται αντίστοιχη ποινική ευθύνη, παρά την τυχόν προς τούτο, για χάρη δηλαδή της εν λόγω αντιστάσεως, παραβίαση ποινικών διατάξεων που προστατεύουν συνταγματικές αξίες μικρότερες της προστασίας της Πατρίδας και της Δημοκρατίας. Επίσης, η λόγω σφετερισμού κατάσταση ανάγκης, ενδέχεται να υπαγορεύει την απαλλαγή από ποινή, ακόμη και σοβαρών αδικημάτων, εφ' όσον αυτά διεπράχθησαν πράγματι και αναγκαίως προς αντιμετώπιση της καταστάσεως ανάγκης, κατά την σχετική ποινική εκτίμηση του ποινικού δικαστού.
Από την παράγραφο 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος, προκύπτει ακόμη, ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων. Όχι στίς ιδιαίτερες και ενδεχομένως διεστραμμένες ευαισθησίες τους για κατηγορίες ανθρώπων που βαπτίζονται "μειονότητες", ούτε στις εισαγόμενες ιδεοληψίες πάσης φύσεως και κατευθύνσεως, αλλά στον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ των Ελλήνων. Αυτόν που χάλκευσε η Ιστορική Παράδοση όλου του λαού μας διά μέσου των αιώνων. Όχι τον ψευδοπατριωτισμό των όποιων τυχόν ενδοτικών αρχηγών και των προδοτών, αλλά τον αρχαιοελληνικό και ρωμαίϊκο πατριωτισμό των πάντα αγωνιζομένων για την ελευθερία Ελλήνων. Όχι κάποιον διεθνιστικό ή υπερεθνικό (ευρωπαϊκο-κεντρικό κ.λ.π.) "πατριωτισμό", ούτε κάποιον υποκριτικό "πατριωτισμό" δοσιλόγων, αλλά τον αγνό αυτοθυσιαστικό πατριωτισμό όσων αγωνίσθηκαν "για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία", όπως ανεξίτηλα συνόψισε τον πατριωτισμό μας ορίζοντάς τον ο Κολοκοτρώνης.
Με αυτόν λοιπόν τον πατριωτισμό, οι Έλληνες όλοι μαζί, ή και ένας έκαστος, και δικαιούνται αλλά και υποχρεούνται να αντιστέκονται με ΚΑΘΕ μέσο εναντίον "οιουδήποτε επιχειρούντος την βιαία κατάλυσιν" του Συντάγματος.
Και τίθεται από πολλούς το δίλημμα: Όταν επιχειρείται η κατάλυση του Συντάγματος αλλά όχι με βίαια μέσα, τότε τί; Τότε έχουν εφαρμογή όσα ελέχθησαν προηγουμένως για τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 120 του Συντάγματος. Επισημαίνουμε ότι τότε, δεν επιτρέπεται η δια παντός μέσου αντίσταση, όπως στην περίπτωση επιχειρήσεως βιαίας καταλύσεως του Συντάγμοτος, αλλά επιτρέπεται η αντίσταση με μέσα αμύνης ή καταστάσεως ανάγκης, ανάλογα προς την επιβουλή και προς την δολιότητα ή την πίεση αυτής. Τούτο, κατ' αρχήν διά της νομίμου οδού, εν ανάγκη δε ακόμη και τύποις παράνομα. Πάντως δε, με μέσα κατά το δυνατόν πρόσφορα και λυσιτελή, με μέσα σεβόμενα κατά το δυνατόν τις συνταγματικές αξίες.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι η κλιμάκωση της συνταγματικώς επιτρεπτής αντιστάσεως των Ελλήνων κατά το άρ. 120 του Συντάγματος, θεμελιώνει μία επικουρική συνταγματική νομιμότητα, σημασιοδοτημένη και οριοθετημένη από το ίδιο το Σύνταγμα, και ληπτέα υπ'όψη από τα δικαστήρια και όλα τα λοιπά όργανα, δημόσια ή ιδιωτικού δικαίου, του Ελληνικού κράτους.
Έτσι, ακόμη και υπό συνθήκες άνωθεν ουσιαστικής και έμμεσης καταστρατηγήσεως του Συντάγματος, ή άνωθεν προσπαθείας καταργήσεως της λειτουργίας αυτού βιαίως ή εκ πλαγίου, είναι νομικώς δυνατή η επαναφορά της όλης συνταγματικής νομιμότητας, διά της αντιστάσεως εκ μέρους των λοιπών δημοσίων οργάνων αλλά και των πολιτών. Την αντίσταση αυτή το Σύνταγμα την θέλει ακόμη και δυναμική, με άμεση δικαστική κατοχύρωση, και εφ' όσον είναι δυνατόν άνευ βίας.
Σ' ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε προ ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος. Η ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή για το ποίμνιό του και ειδικά για τους πονεμένους. Έφτασε όμως η μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος και πόνεσε πολύ.
Η κόρη του, μια εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ' ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να φέρει στον κόσμο το πρώτο παιδάκι της. Κατά τον τοκετό όμως, πέθανε! Πήγε Μάρτυρας να συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.
Ο ιερέας πατέρας της πόνεσε κι αυτός πολύ στο χωρισμό, αλλά με ακλόνητη Πίστη στο Θεό πρόσφερε δοξολογία στο άγιο όνομά Του. Την αγάπη του δε, για την θυγατέρα του εξέφραζε με θερμές προσευχές για την ψυχή της και με κρυφές ελεημοσύνες.
Ο ιερέας είχε έναν αδελφό καπετάνιο που, απόμαχος πια της θάλασσας, είχε γίνει στεριανός για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Είχε δημιουργήσει περιουσία κι απολάμβανε πλέον τους κόπους του. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν άπιστος, παρ' όλο που είχε καλή καρδιά. Τα βραδάκια, όταν μαζεύονταν στο φιλόξενο σπίτι του παπά μαζί με μερικούς φίλους, κάποιους αγαθούς νησιώτες που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην εκκλησία, έπιναν το ζεστό τους φασκόμηλο και κουβέντιαζαν. Ο καπετάνιος ένα βράδυ ειρωνεύτηκε τον ιερέα και του είπε:
- Σιγά καημένε παπά, μην υπάρχει άλλη ζωή και σε βλέπει η κόρη σου τι λέμε και τι κάνουμε!
Ο ιερέας με πραότητα προσπάθησε να τον βοηθήσει ν' αποβάλει την απιστία, γιατί ήξερε πως κατά βάθος υπέφερε η ψυχή του μέσα στη θανατερή παγωνιά της. Εκείνος όμως δε φάνηκε να επηρεάζεται.
Ένα βράδυ, λοιπόν, ο ιερέας βλέπει τη θυγατέρα του στον ύπνο του. Ήταν ολόφωτη. Λευκοντυμένη, χαρούμενη, και του λέει: "Πατέρα, σ' ευχαριστώ για όλα. Για την αγάπη σου, τις προσευχές σου, και τις ελεημοσύνες που κάνεις για την ψυχή μου. Πες, σε παρακαλώ, και στον θείο μου (τον καπετάνιο) ότι τον ευχαριστώ για το ψάρι που μού 'στειλε!".
Αυτά είπε κι ενώ χαμογελούσε αγγελικά, τ' όνειρο έσβησε...
Ο ιερέας, όταν σηκώθηκε το πρωί, αισθανόταν μεγάλη χαρά και συγκίνηση.
Το βράδυ διηγήθηκε τ' όνειρο στη συντροφιά. Όλοι συγκινήθηκαν, μόνο ο καπετάνιος κοιτούσε δύσπιστα τον αδελφό του. Όταν όμως του είπε ότι η ανιψιά του τον ευχαριστεί για το ψάρι που της έστειλε, κι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει αυτά τα λόγια της, ο καπετάνιος τινάχθηκε όρθιος. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα και τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν. Απ' το στόμα του βγήκε η κρυφή Πίστη της καρδιάς του:
- "Θεέ μου!", ψιθύρισε και μια κοίταζε τον ένα και μια τον άλλον σαστισμένος.
Όλοι τον ρώτησαν τι συνέβαινε. Γιατί τόση ταραχή, γιατί τόση συγκίνηση; Εκείνος, όταν συνήλθε κάπως, ξανακάθησε στην καρέκλα του και χωρίς να εμποδίζει τα δάκρυά του να τρέχουν στο ηλιοψημένο πρόσωπό του, τους είπε με ταπεινή φωνή: "- Ναι, είναι αλήθεια, ζουν οι ψυχές και μας βλέπουν! Ανήμερα στην κηδεία της ετοιμαζόμουν να κατέβω στην εκκλησία, όπου θα την διαβάζατε. Είχα πολύ πόνο μέσα μου. Το ξέρεις, παπά, πόσο αγαπούσα αυτή τη θυγατέρα σου. Ήταν πάντα άγγελος...
Εκείνη τη στιγμή έφθασε ένας φίλος μου ψαράς κάτω απ' τον πέρα γιαλό. Τούχα πει πως, όταν έπιανε καλό ψάρι να μου τό 'φερνε κι εγώ θα το πλήρωνα όσο-όσο. Εκείνη όμως τη στιγμή με νευρίασε η παρουσία του, καθώς κρατούσε το ροφό κρεμασμένο στο πλάι του. Του είπα λοιπόν απότομα:
- Δε θέλω ψάρια σήμερα, δεν θέλω τίποτε. Σήμερα κηδεύω την ανηψιά μου!
Ο άνθρωπος όταν τ' άκουσε πάγωσε και με κοίταζε αμίλητος. Τον λυπήθηκα και του είπα:
- Όμως, να, στο πληρώνω και συ δώστο σε κανένα φτωχό για την ψυχή της!
Εκείνος πήρε τα χρήματα, με συλλυπήθηκε κι έφυγε γρήγορα. Το περιστατικό αυτό δεν τό 'πα σε κανέναν και το είχα ξεχάσει. Αλλά η ψυχούλα της δεν το ξέχασε και μού 'στειλε τις ευχαριστίες της", είπε και σκούπισε με την ανάστροφη του χεριού του τα δάκρυά του. Μετά χαμογέλασε γλυκά, μα τόσο γλυκά! Μέσα σ' αυτό το χαριτωμένο χαμόγελο ο ιερέας διέκρινε το γλυκοχάραμα της αναγεννημένης Πίστεώς του. Η νύχτα της απιστίας έφυγε...
- "Δοξασμένο τόνομά Σου Πολυέλεε Κύριε", ψιθύρισε ο ιερέας και τον αγκάλιασε με το βλέμμα του...
ΠΗΓΗ: http://agiameteora.net/index.php/istories/2150-to-psari-tou-kapetaniou.html
Ο πόνος και η κραυγή μεταβάλλονται τώρα σε ακατάπαυστη δοξολογία και στη συνέχεια γίνεται αυτός ο ίδιος η αφορμή, ώστε ολόκληρος ο λαός να δοξολογεί τον Θεό....
Πράγματι, η μελέτη της περικοπής αυτής, όπως μας την περιγράφει ο Ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς, που είχε ιδιαίτερη ευαισθησία στις σωματικές παθήσεις ως ιατρός που ήταν, μας συγκλονίζει και μας κάνει ν΄ ανοίξουμε τα ώτα των καρδιών μας στον Ευαγγελικό-Αποκαλυπτικό λόγο, όπως βεβαίως ερμηνεύεται ο λόγος αυτός από την Εκκλησία μας.
Προσευχή λοιπόν. Το μεγάλο κεφάλαιο της ορθοδόξου πνευματικότητας που ποτέ δεν είναι δυνατόν να εξαντλήσει ο πιστός...
Από τις τόσες πολύτιμες πτυχές που αποθησαυρίζονται μέσα στην ζωντανή παράδοση των αγίων μας, να σταθούμε μόνο σε δύο.
α)Στην θερμότητα και β) στην επιμονή που φυσικά είναι αναγκαία να δείχνουμε.
Δεν θα είναι υπερβολή αν υποστηρίξουμε ότι ο άνθρωπος, όχι απλώς θα πρέπει με συνείδηση να προσέρχεται στο μεγάλο αυτό έργο, αλλά θα αποτελεί ευλογία να συγκλονίζεται ολόκληρος ο εσωτερικός του κόσμος την ιερή ώρα της επικοινωνίας του με τον Θεό.
Σαλπίζει από τα βάθη των αιώνων ο υιός της Ανθούσας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. «Ουδέν ευχής δυνατώτερον πεπυρωμένης και γνησίας....».Και φυσικά, η θερμότητα της προσευχής δεν έγκειται στην ένταση της φωνής μας, αλλά στην καρδιακή μας διάθεση. Στη θέρμη και την φλόγα της υπάρξεώς μας. Γι αυτό και είναι δυνατόν οι θερμότερες δεήσεις και ικεσίες να γίνονται εν σιωπή και νοερώς, δίχως ν΄ ακούγεται λέξη...Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους ησυχαστές μας, τους επίγειους αυτούς αγγέλους, που νύχτα και ημέρα δέονται με την καρδιακή προσευχή, υπέρ όλου του κόσμου....(καταστάσεις δηλ. χάριτος που είναι εντελώς ασύλληπτες για τον κόσμο ο οποίος όλος έγκειται εν τω πονηρώ).
Οπωσδήποτε η κοινή προσευχή στο ναό είναι ό,τι ανώτερο και εκ των ων ουκ άνευ. Η πνοή όμως της ψυχής, η προσευχή δηλ. θα πρέπει να συνεχίζεται και εκτός του ναού, παντού και πάντοτε με ζήλο και επιμονή.
Τα δε παραδείγματα των αγίων μας είναι πολλά και καταπληκτικά. Οι φίλοι του Θεού, αισθάνονται την πανταχού παρουσία του Κυρίου και μέσα στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Ο Ιερεμίας βρισκόταν μέσα στη λάσπη και προσείλκυσε τον Θεό με τη θέρμη της καρδιάς του. Ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο εξημέρωσε τα άγρια και πεινασμένα λιοντάρια με τις δυνατές ικεσίες του. Και οι Τρεις Παίδες μέσα στο καμίνι της φωτιάς με τις εγκάρδιες υμνωδίες τους έκαναν τον Θεό ευσπλαχνικό. Ο Ιώβ ήταν στην κοπριά και προσείλκυσε το θεϊκό έλεος.Βεβαίως, αναγκαία προϋπόθεση όλων αυτών είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ανάγκη να αγγίξει την καρδιά μας το φως το αληθινόν.
Και όταν συμβεί αυτό, τότε με όλη την δύναμη της υπάρξεώς μας, συνεχώς θα ικετεύουμε εκ βαθέων «Ιησού Υιέ Δαυίδ, ελέησόν με».Δηλ. ...Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό...
Και πάλι «Κύριε, εκέκραξα προς σε, εισάκουσόν μου, εισάκουσόν μου Κύριε». Αμην.
ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.gr/2011/01/blog-post_2223.html
Ἡ κυρία Ἀ.Σ., πνευματικὸ παιδὶ τοῦ ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου, ἀφηγεῖται ἕνα θαυμαστὸ γεγονός, ποὺ μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν δυνατὴ πίστη ἀλλὰ καὶ τὴν εὐαισθησία τοῦ ὁσίου Γέροντος καὶ μᾶς ταξιδεύει σὲ ὀνειρικοὺς κόσμους τοῦ ἐπέκεινα, ὅπου αἴρεται ἡ νομοτελειακὴ τάξη τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ ἡ παραδοξότητα τῶν φαινομένων προκαλεῖ τὸν ὀρθὸ λόγο:
«Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1986 εἶχα ξεκινήσει μὲ τὴν εὐλογία καὶ καθοδήγηση τοῦ πατρὸς Πορφυρίου ἔργο προνοίας.
Ἐπισκεπτόμουν ἄπορες οἰκογένειες, κυρίως πολυτέκνων, μὲ οἰκονομικὰ προβλήματα, ἄλλες οἰκογένειες μὲ χρόνια προβλήματα ὑγείας καὶ ἰδιαιτέρως μὲ προβλήματα συναισθηματικῆς καὶ ψυχολογικῆς φύσεως. Τὸ βασικὸ ἔργο μου ἦταν ἡ λειτουργία ἀντιμετώπισης τῶν προαναφερθέντων προβλημάτων, ἀλλὰ καὶ ἡ συμβουλευτικὴ καὶ ψυχολογικὴ ὑποστήριξη τῶν πασχόντων. Τὸ προνοιακὸ αὐτὸ ἔργο συνέχισα καὶ μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Γέροντος μέχρι σήμερα.
Ἕνα χειμωνιάτικο ἀπόγευμα τοῦ 1986 βρισκόμουν στὸ κελλὶ τοῦ πατρὸς Πορφυρίου στὸ Μήλεσι. Ὁ οὐρανὸς ἦταν συννεφιασμένος. Βαριὰ καταχνιὰ παντοῦ καὶ ψιλόβροχο. Καθόμουν μπροστὰ στὸ κρεβάτι τοῦ Γέροντα καὶ μιλούσαμε γιὰ τὸ ἔργο ποὺ εἶχα ἀναλάβει, ἀκούγοντας τὶς συμβουλές του. Φαίνεται πὼς ὁ Παππούλης μᾶς προετοίμαζε γιὰ δυσκολότερες μέρες.
Ἐνῶ μιλούσαμε, ξαφνικὰ μὲ διακόπτει:
- Νά, μοῦ λέει, αὐτὴ τὴ στιγμὴ μᾶς παίρνει ἀπὸ τὴ Λάρισα τηλέφωνο μιὰ κυρία.
Πράγματι, ἐκείνη τὴν ὥρα χτύπησε τὸ τηλέφωνο. Σηκώνω τὸ ἀκουστικὸ καὶ τὸ δίνω στὸν Γέροντα.
- Γέροντα, τὴν εὐχή σου.
- Εὔχομαι, παιδί μου, ἀπαντᾶ ἐκεῖνος.
- Γέροντα, ἔχω τὴν κόρη μου στὸ Λονδίνο. Σπουδάζει στὸ Πανεπιστήμιο. Ζεῖ μόνη της. Μὲ παίρνει συνεχῶς τηλέφωνο καὶ μοῦ λέει ὅτι νιώθει μοναξιὰ κι ἀπογοήτευση. Εἶναι κουρασμένη συνεχῶς καὶ θλιμμένη. Ἀλλὰ κι ὁ οὐρανὸς τῆς πλακώνει τὴν ψυχή. Ὁ λονδρέζικος οὐρανὸς εἶναι πάντοτε μουντός, συννεφιασμένος καὶ βρέχει. Φοβᾶμαι, Γέροντα, ὅτι ἡ κόρη μου ὁδηγεῖται στὴν κατάθλιψη.
- Εὔχομαι, εὔχομαι, εὔχομαι, παιδί μου… ἀπήντησε ὁ Γέροντας καὶ ἔκλεισε τὸ τηλέφωνο.
Σὲ λίγο, πολὺ συγκινημένος ὁ Παππούλης λέει:
- Νά! Τῆς ἔστειλε παρέα ὁ Θεός, τῆς ἔστειλε παρέα στὸ Λονδίνο. Ὁ καλὸς Θεὸς μᾶς ἄκουσε κι ἔστειλε στὴν κοπέλα συντροφιὰ ἕνα πουλάκι. Δόξα τῷ Θεῷ, τῆς ἔστειλε ἕνα ὡραῖο πουλάκι, πάρα πολὺ ὄμορφο. Δὲν εἶναι συνηθισμένο πουλί, εἶναι ἕνα ξεχωριστὸ πουλί. Δὲν εἶναι αὐτὸ τυχαῖο γεγονός.Τὸ πουλάκι αὐτὸ θὰ εἶναι ὁ φίλος της. Θὰ κάνουν παρέα, θὰ τὴν βοηθήσει νὰ τελειώσει τὶς σπουδές της.
Σὲ λίγο, τὴν ὥρα ποὺ μιλάει ἀκόμη ὁ Γέροντας, χτυπάει τὸ τηλέφωνο. Τὸ σηκώνω ἐγὼ καὶ τοῦ τὸ δίνω. Εἶναι ἡ κυρία πάλι ἀπὸ τὴ Λάρισα.
- Γέροντα, μὲ πῆρε πρὸ ὀλίγου πάλι στὸ τηλέφωνο ἡ κόρη μου ἀπὸ τὸ Λονδίνο καὶ μοῦ εἶπε χαρούμενη πὼς στὸ παράθυρό της εἶναι ἕνα πουλάκι καὶ τῆς χτυπάει τὸ τζάμι!
- Νὰ τῆς πεῖς νὰ τοῦ ἀνοίξει τὸ παράθυρο καὶ νὰ τὸ βάλει μέσα. Αὐτὸ τὸ πουλάκι θὰ εἶναι στὸ ἑξῆς ἡ ἀχώριστη συντροφιά της. Εἶναι ἕνα ξεχωριστὸ πουλάκι, πολὺ ὄμορφο καὶ φωτεινό… Τῆς τὸ ἔστειλε ὁ Θεὸς νὰ διαλύσει τὰ νέφη τῶν θλίψεων καὶ νὰ φωτίσει τὰ σκοτάδια τῆς μοναξιᾶς. Θὰ ζήσουν εἰς τὸ ἑξῆς μαζί… Νὰ προσεύχεσθε μὲ θέρμη στὸ Θεό. Σᾶς ἀγαπάει πολύ!
Καὶ ὁ ὅσιος Γέροντας συνέχισε μὲ πρακτικές συμβουλές:
- Τὶς πρωινὲς ὥρες, νὰ πεῖς στὴν κορούλα σου, νὰ ἀερίζει τὸ δωμάτιο. Νὰ ἀνοίγει τὰ παράθυρα νὰ βγαίνει λίγο ἔξω τὸ πουλάκι, νὰ πετᾶ στὸν οὐρανό. Ἔπειτα ἐκεῖνο θὰ ἐπιστρέφει μόνο του στὴν ὥρα του. Νὰ προσέχει τί θὰ τὸ ταΐζει. Νὰ μάθει νὰ τοῦ μιλάει, νὰ ἀκούει τὸ κελάηδημά του, νὰ τὸ χαϊδεύει. Ὅταν θὰ φεύγει γιὰ τὰ μαθήματά της στὸ Πανεπιστήμιο, αὐτὸ θὰ τῆς «προσέχει» τὸ σπίτι. Ὅταν θὰ γυρίζει, θὰ εἶναι ἡ καλύτερή της συντροφιά. Ἔτσι θὰ ζήσουν μαζὶ μὲχρι νὰ πάρει τὸ πτυχίο της.
Ὅλη τὴν ὥρα ποὺ μιλοῦσε, ὁ ὅσιος Γέροντας ἔλαμπε. Βρισκόταν σὲ ἕναν ἄλλο κόσμο, μέσα σὲ ἕνα ἄπλετο φῶς. Ἔβλεπε καὶ ζοῦσε καταστάσεις ποὺ μόνο αὐτὸς ἦταν δυνατὸ νὰ περιγράψει. Μετεῖχε σὲ μιὰ ὑπερκόσμια πνευματικὴ πανδαισία.
Ὁ Ἅγιος εὐχήθηκε καὶ ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴ λύση: πρόληψη καὶ θεραπεία διὰ τῆς ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ συμβάν, ἀλλὰ καὶ ὁ συμβολισμός του, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁ συμβουλευτικὸς λόγος τοῦ Γέροντος, ποὺ ἀκολούθησε, αἰσθάνθηκα ἐκείνη τὴν ὥρα πὼς λειτούργησαν καὶ γιὰ μένα προσωπικὰ ὡς ὑποστηρικτικὸ καὶ παιδευτικὸ μήνυμα. Μὲ βοήθησαν νὰ συλλάβω στὶς πραγματικές του διαστάσεις τὸ «θαῦμα» τῆς συμβουλευτικῆς λειτουργίας. Φωτίστηκε ὁ νοῦς καὶ ἡ ψυχή μου καὶ δόθηκε ἀπάντηση σὲ καίρια ἐρωτήματα ποὺ μὲ ἀπασχολοῦσαν ἐκεῖνο τὸν καιρὸ σχετκὰ μὲ τὸ συμβουλευτικὸ ἔργο ποὺ πρόσφατα μοῦ εἶχε ἀνατεθεῖ:
Κατάλαβα κυρίως πὼς μοναχικοὺς ἀνθρώπους καὶ πρόσωπα βυθισμένα στὸ τέλμα τῆς θλίψης καὶ τῆς ὀδύνης δὲν μπορεῖς νὰ συναντήσεις, παρὰ μόνο ἀκολουθώντας τὸ δρόμο τὸ λιγότερο ταξιδεμένο, τῆς πίστης στὸν Θεὸ καὶ τῆς ἀγάπης.
Γεωργίου Κρουσταλάκη
“Γέρων Πορφύριος. Ὁ πνευματικὸς πατέρας καὶ παιδαγωγός”, σελ. 264-268
ΠΗΓΗ: http://tokandylaki.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1421.html
Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού, αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του.
Αν δεν κάνετε υπακοή (σε ιερέα-πνευματικό) και δεν έχετε ταπείνωση, η ευχή (δηλ. το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) δεν έρχεται και υπάρχει και φόβος πλάνης.
Να μην γίνεται η ευχή (το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με) αγγαρεία. Η πίεση μπορεί να φέρει μια αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Και γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγαρεία, αλλά δεν είναι υγιές.
Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.
Σημασία στην προσευχή έχει όχι η χρονική διάρκεια αλλά η ένταση. Να προσεύχεσθε έστω και πέντε λεπτά, αλλά δοσμένα στο Θεό με αγάπη και λαχτάρα. Μπορεί ένας μια ολόκληρη νύχτα να προσεύχεται κι αυτή η προσευχή των πέντε λεπτών να είναι ανώτερη. Μυστήριο είναι αυτό βέβαια, αλλά έτσι είναι.
Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ ...». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία. να μη ακέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ ...» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.
Η μετάβαση στην άλλη ζωή γίνεται όπως ανοίγεις μια πόρτα και βρίσκεσαι σε διπλανό χώρο, όπως περνάεις μια γέφυρα και πάεις απέναντι. Κανονικά δεν πρέπει να λέμε "άλλη ζωή".
Μία είναι η ζωή, κι αν ζούμε κατά το θέλημα του Θεού εδώ στη γη, θα μας φανερώσει πως θα είμαστε μετά θάνατον. Ακούστε τι μας λέει ο μαθητής της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: "Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα του Θεού, αλλ' ακόμη δεν έχει φανερωθή τι θα είμεθα στο μέλλον. Γνωρίζομεν όμως ότι όταν ο Χριστός φανερωθή με όλην αυτού την δόξαν, θα γίνωμεν και ημείς όμοιοι με αυτόν κατά την δόξαν, διότι θα τον ίδωμεν όπως είναι εις όλην του την θείαν δόξαν, η οποία θα είναι και ιδική μας δόξα". (Α' Ιω. 3,2).
Είναι απερίγραπτο το τι θα μας αποκαλυφθεί στη ζωή μετά το θάνατο. Είναι αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος: "...εκείνα που έχει ετοιμάσει ο Θεός από καταβολής κόσμου δια τους αγαπώντας αυτόν είναι τέτοια, τα οποία μάτι δεν είδε ποτέ και αυτί δεν έχει ακούσει και ανθρώπινος νους δεν έχει φαντασθή". (Α' Κορ. 2,9).
Κάποτε είχα πεθάνει για λίγο. Είχα πάει στον άλλο κόσμο. Είδα τις ομορφιές που υπάρχουν εκεί. Δεν ήθελα να φύγω. Στενοχωρέθηκα που γύρισα πίσω. Εκεί ήταν όλα φωτεινά, χαρά απερίγραπτη. Παράδεισος!
"Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,
θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασιν,
ζωήν χαρισάμενος".
Μου είπε μια μέρα ο Απόστολος:
- Γέροντα, βρίσκεσαι σε τέτοια ηλικία (85 ετών) και κάνεις ακόμη σχέδια για το μοναστήρι;
Του απήντησα:
- Εγώ είμαι αιώνιος. Και όλοι έτσι πρέπει να νιώθομε, να εργαζόμαστε ως αθάνατοι και να ζούμε ως ετοιμοθάνατοι.
Επομένως, μπορούμε να φυτεύομε, να κτίζομε, να προσφέρομε, χωρίς να σκεπτόμεθα αν θα προλάβομε ν' απολαύσομε οι ίδιοι.
Βίος και Λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. σελ 583, http://agapienxristou.blogspot.gr/2013/10/blog-post_3121.html
Υπεράνω όλων η ΑΓΑΠΗ. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί, παιδιά μου, είναι η αγάπη για τον άλλο, η ψυχή του. Ό,τι κάνουμε, προσευχή, συμβουλή, υπόδειξη να το κάνουμε με αγάπη. Χωρίς την αγάπη η προσευχή δεν ωφελεί, η συμβουλή πληγώνει, η υπόδειξη βλάπτει, καταστρέφει τον άλλον, που αισθάνεται αν τον αγαπάμε ή αν δεν τον αγαπάμε και αντιδρά αναλόγως. Αγάπη, αγάπη, αγάπη! Η αγάπη στον αδελφό μας προετοιμάζει να αγαπήσουμε περισσότερο το Χριστό. Ωραίο δεν είναι;
Ας σκορπίζουμε σε όλους την αγάπη ανιδιοτελώς, αδιαφορώντας για την στάση τους. Όταν έλθει μέσα μας η χάρις του Θεού, δεν θα ενδιαφερόμαστε αν μας αγαπάνε ή όχι, αν μας μιλάνε με καλοσύνη. Θα νιώθουμε την ανάγκη εμείς να τους αγαπάμε όλους. Είναι εγωισμός να θέλουν οι άλλοι να μιλάμε με καλοσύνη. Ας μη μας στενοχωρεί το αντίθετο. Ας μη ζητιανεύουμε την αγάπη. Επιδίωξή μας είναι να αγαπάμε και να προσευχόμαστε με όλη μας την ψυχή για εκείνους. Τότε θα προσέξουμε ότι όλοι θα μας αγαπάνε χωρίς να το επιδιώκουμε, χωρίς καθόλου να ζητιανεύουμε την αγάπη τους. Θα μας αγαπάνε ελεύθερα και ειλικρινά από τα βάθη της καρδιάς τους χωρίς να τους εκβιάζουμε. Όταν αγαπάμε χωρίς να επιδιώκουμε να μας αγαπάνε, θα μαζεύονται όλοι κοντά μας σαν τις μέλισσες. Αυτό ισχύει για όλους.
Αν ο αδελφός σου σε ενοχλεί, σε κουράζει, να σκέπτεσαι: «Τώρα με πονάει το χέρι μου, το πόδι μου, πρέπει να το περιθάλψω με όλη μου την αγάπη». Να μη σκεπτόμαστε, όμως, ούτε ότι θα ανταμειφθούμε για τα δήθεν καλά, ούτε ότι θα τιμωρηθούμε για τα κακά που διαπράξαμε. Έρχεσαι εις επίγνωση αληθείας, όταν αγαπάεις με την αγάπη του Χριστού. Τότε δεν ζητάεις να σ’ αγαπάνε, αυτό είναι κακό. Εσύ αγαπάεις, εσύ δίνεις την αγάπη σου, αυτό είναι το σωστό. Από εμάς εξαρτάται να σωθούμε. Ο Θεός το θέλει. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «… πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν»
(Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου – Βίος και Λόγοι – Περί αγάπης προς τον πλησίον)
ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2039
Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πως το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό.
Όταν εμείς βρίσκουμε κάποιονε θησαυρό ή ό, τι άλλο, δεν θέλομε να το λέμε πουθενά. Ο Χριστιανός όμως, όταν βρει το Χριστό, όταν γνωρίσει το Χριστό, όταν ο Χριστός εγκύψει μέσα στην ψυχούλα του και τον αισθανθεί, θέλει να φωνάζει και να το λέει παντού, θέλει να λέει για το Χριστό, τι είναι ο Χριστός.
Αγαπήσατε τον Χριστόν και μηδέν προτιμήστε της αγάπης Αυτού. Ο Χριστός είναι το παν, είναι η πηγή της ζωής, είναι το άκρον των εφετών, είναι το παν. Όλα στο Χριστό υπάρχουν τα ωραία.
Και μακράν του Χριστού η θλίψις, η μελαγχολία, τα νεύρα, η στενοχώρια, οι αναμνήσεις των τραυμάτων της ζωής, των πιέσεων, των αγωνιωδών, έτσι, ωρών. Όλα, ζούμε εκείνα εκεί της ζωής μας. Και πάμε εδώ και πάμε εκεί, και τίποτα, και πουθενά δεν στεκόμαστε. Όπου βρούμε το Χριστό, ας είναι μια σπηλιά, καθόμαστε εκεί και φοβούμαστε να φύγουμε, να μη χάσουμε το Χριστό. Διαβάστε να ιδήτε.
Ασκηταί, που εγνώρισαν το Χριστό, δεν ήθελαν να φύγουν από τη σπηλιά, ούτε έβγαιναν έξω να κάνουνε πιο πέρα θέλαν να είναι εκεί που αισθανόντουσαν το Χριστό μαζί τους. Ο Χριστός είναι το παν!
ΠΗΓΗ: http://1myblog.pblogs.gr/2011/07/o-hristos-einai-nea-zwh-pws-to-lew-o-hristos-einai-to-pan.html
Δεν πρέπει η ψυχή μας ν' αντιστέκεται και να λέει, «γιατί το έκανε αυτό ο Θεός, γιατί το άλλο αλλιώς, δεν μπορούσε να το κάνει διαφορετικά;». Όλ' αυτά δείχνουν μία εσωτερική μικροψυχία και αντίδραση. Δείχνουν την μεγάλη ιδέα που έχομε για τον εαυτό μας, την υπερηφάνειά μας και τον μεγάλο εγωισμό μας. Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο, δημιουργούν αυτό που λέει ο κόσμος «κόμπλεξ». παραδείγματος χάριν, «γιατί να είμαι πολύ ψηλός» ή - το αντίθετο - «πολύ κοντός;». Αυτό δεν φεύγει από μέσα. Και προσεύχεται κανείς και αγρυπνεί, αλλά γίνεται το αντίθετο. Και υποφέρει και αγανακτεί χωρίς αποτέλεσμα. Ενώ με τον Χριστό, με την χάρη φεύγουν όλα. Υπάρχει αυτό το «κάτι» στο βάθος, δηλαδή το «γιατί», αλλ' η χάρις του Θεού επισκιάζει τον άνθρωπο κι ενώ η ρίζα είναι το κόμπλεξ, εκεί πάνω φυτρώνει τριανταφυλλιά με ωραία τριαντάφυλλα κι όσο ποτίζεται με την πίστη, με την αγάπη, με την υπομονή, με την ταπείνωση, τόσο παύει να έχει δύναμη το κακό και παύει να υπάρχει. δηλαδή δεν εξαφανίζεται, αλλά μαραίνεται. Όσο δεν ποτίζεται η τριανταφυλλιά, τόσο μαραίνεται, ξηραίνεται, χάνεται και αμέσως ξεπετάγεται αγκάθι.
Εκπειράζουμε τον Θεό, όταν ζητούμε κάτι από Εκείνον, αλλά η ζωή μας είναι μακράν του Θεού. Τον εκπειράζομε, όταν ζητούμε κάτι, αλλά η ζωή μας δεν είναι σύμφωνη με το θέλημά Του-πράγματα, δηλαδή, ενάντια στον Θεό. άγχος, αγωνία, απ' το ένα μέρος, κι απ' το άλλο παρακαλούμε.
ΠΗΓΗ: http://1myblog.pblogs.gr/2012/03/ayta-ta-giati-poly-basanizoyn-ton-anthrwpo.html
Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,
Τώρα που ακόμη έχω τα φρένας μου σώας θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί είχε πάει στην Αμερική, για να εργαστεί στη διώρυγα του Παναμά για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές σαν μικρό παιδί που ήμουν 12 - 15 χρονών, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά, και θέλοντας να τον μιμηθώ με πολύ αγώνα έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχτηκα σε δύο γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι' αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή.
Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς τον Θεό, και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον άγιο Ιωάννη Ευβοίας.
Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές.
Ο κόσμος όμως με πήρε από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου.
Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα, αλλά γνωρίζω ότι για αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας, αλλά όμως τώρα που θα πάω για τον ουρανό έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πει: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω.
Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ότι θέλει η αγάπη σου ας κάμει για μένα. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω τι θα γίνει.
Επιθυμώ όμως να ενεργήσει η αγάπη του Θεού. Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν τον Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώσει να μπούμε στην επίγειο άκτιστο εκκλησία Του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε.
Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχομαι και να διαβάζω τους Ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη Χάρη του Θεού να τον πλησιάσω το Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.
Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ο,τι σας στεναχώρησα.
Ιερομόναχος Πορφύριος
Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/7 Ιουνίου 1991
1. Μόνον ἄν κινητοποιηθοῦμε ὅλοι μας πρὸς πᾶσα κατεύθυνσι, ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς ἰθύνοντες Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, καὶ τοὺς βροντοφωνήσουμε καὶ πάλι τὴν ὑποχρέωσί τους νὰ κάνουν ὅ,τι περνᾶ ἀπὸ τὰ χέρια τους γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, μόνον τότε θὰ ἔχουμε ἐπιτυχία.
2. Κοινοποιοῦμε συνημμένως :
Α) Τὸ ἔγγραφό μας πρὸς διαφόρους πολιτικοὺς ὅλων τῶν κομμάτων.
Β) Σχέδιο Ἐπερωτήσεως Βουλευτῶν
Γ) Εἰσηγητικὴ Ἔκθεσι Σχεδίου Νόμου,
γιὰ τὴν ἄμεση πραγματοποίησι τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, γιὰ τοὺς λόγους, ποὺ ἀναφέρονται στὰ ἐν λόγῳ συνημμένα.
3. Πρέπει ὅλοι μας νὰ κινηθοῦμε μὲ θάρρος καὶ παρρησία καὶ νὰ δώσουμε εἰς ὅλους αὐτοὺς νὰ ἐννοήσουν ὅτι ἐπιβάλλεται:
Α) ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῆ εὐλογοῦσα καὶ
Β) ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα,
Διαφορετικά, τὸ δαιμόνιο τῆς διαιωνίσεως θὰ συνεχίζεται πέραν τῶν 184 ἐτῶν μὲ ἀτέρμονες προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις.
4. Ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ἐμεῖς θὰ προχωρήσουμε χωρὶς τὴν παραμικρὰ ὑλικὴ βοήθεια τόσον ἀπὸ τὴν Πολιτεία, ὅσον καὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
5. Ὁ καθένας μας ἄς κινηθῆ πρὸς τοὺς βουλευτές ποὺ γνωρίζει καὶ ὅλοι μαζὶ ἄς τοὺς θέσουμε πρὸ τῶν εὐθυνῶν τους, νὰ τοὺς διατρανώσουμε:
«Ἤ συνεργάζεσθε γιὰ νὰ γίνῃ τὸ Τάμα ἤ ξεχάστε μας ἀπὸ ψηφοφόρους σας».
6. Συγκεντρώνουμε στὸ e-mail μας : fot_gram@otenet.gr καὶ στὴν ἱστοσελίδα μας : www.fotgrammi.gr τὰ συγκεκριμένα ἀποτελέσματα ὅλων τῶν φίλων…
ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ
ΗΘΙΚΩΝ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
ΜΟΥΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ
τηλ. 210 3254321-2 fax. 210 3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr
ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr
Α.Φ.Μ. 090050859 * ΣΤ´Δ.Ο.Υ. ΑΘΗΝΩΝ
Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθ. 743/27.11.2013 Γ.Ι.
Ἀγαπητέ μας,
Μὲ τὴν παρούσα ἐπιστολὴ ἐπιχειροῦμε νὰ σᾶς ἐνημερώσωμε σύντομα γιὰ τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, καὶ γιὰ τὶς ἀναγκαῖες δράσεις-ἀποφάσεις παραχωρήσεων ἐδάφους δι᾿ εἰδικοῦ Νόμου.
Σχέδιο Νόμου καὶ Σχέδιο Εἰσηγητικῆς Ἐκθέσεως, καθὼς καὶ Ἐπερώτησι ὑποβάλλομε πρὸς διευκόλυνσι καὶ συντόμευσι διαδικασιῶν.
1. Ἀγωνιζόμαστε σκληρὰ καὶ σὲ ἀντίξοες συνθῆκες συνεννοήσεως, γιὰ νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ποὺ εἶναι νομοθεσία τοῦ Κράτους, ποὺ ἐκκρεμεῖ ἐδῶ καὶ 184 ἔτη (ὡς τὸ ὁμόφωνο Η΄ Ψήφισμα τῆς Δ΄ Ἐθνοσυνελεύσεως, τὸ ὁποῖο ὑπέγραψε ὁ ἀνεπανάληπτος Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας καὶ τὰ Βασιλικὰ Διατάγματα τῶν ἐτῶν 1834 - ΦΕΚ 5/29-1-1834 καὶ 1838 ΦΕΚ 12/11-4-1838 ρητῶς ὁρίζουν).
2. Ἀπαλλάσσουμε τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία νὰ δώσουν ἔστω καὶ τὴν παραμικρὰ δεκάρα.
3. Ὅμως ἀπαιτοῦμε ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῇ εὐλογοῦσα, ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα …
4. Ὅλα τὰ ἔξοδα ἀναλαμβάνει τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν καὶ τὸ Σωματεῖο οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, χωρὶς θαλασσοδάνεια…
5. Ἐμεῖς ἐνεργοῦμε ἀπὸ καθαρὰ ἰδεολογία χωρὶς τυμπανοκρουσίες καὶ ἰδιοτέλειες, ἀκόμη καὶ μὴ ἐπιδιώκοντες πουθενὰ νὰ ἀναγραφοῦν καὶ νὰ μνημονευθοῦν τὰ ὀνόματά μας. Ἐπιθυμοῦμε νὰ εἴμεθα ἀφανεῖς, ὅπως ἡ ψυχὴ εἶναι ἀφανὴς καὶ κινεῖ ὅλο τὸ σῶμα.
6. Μὲ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους θὰ τρώγουν πολλὲς χιλιάδες ἑλληνικὲς οἰκογένειες τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο καὶ στὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα θὰ εἰσρρέουν εἰσφορές, γιὰ νὰ ἔχουν οἱ ἐργαζόμενοι καὶ στὸ μέλλον νὰ λαμβάνουν συντάξεις καὶ ὄχι μόνο φιλοδωρήματα.
7. Πρῶτα δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἐλεημοσύνη.
8. Τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ὄχι μόνον δὲν θὰ διαιρῇ, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας θὰ ἑνώνῃ ὅλους: δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ὅλοι χωρᾶμε μέσα στὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους. Ὅσες φορὲς οἱ Ἕλληνες ὁμονοοῦσαν, ἔκαναν θαύματα. Ἀπεναντίας οἱ διχόνοιες μᾶς ἔφερναν πάντοτε ἐθνικὲς ἀναστατώσεις καὶ συμφορές.
9. Μὲ τὴν πραγματοποίησι τοῦ μνημείου δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας στὸν Ἐλευθερωτὴ Σωτῆρα Χριστό, δηλαδὴ τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ὄχι μόνο δὲν θὰ ὁδηγοῦνται οἱ Ἕλληνες σὲ αὐτοκτονίες, ἀλλὰ ἀπεναντίας θὰ ἀναζωογονηθῇ καὶ θὰ ἀναπτερωθῇ τὸ κατατρωθὲν ἠθικὸ καὶ ἐθνικὸ σθένος τῶν Ἑλλήνων καὶ θὰ δυνηθῶμε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ νὰ ρυσθῶμε ἀπὸ τὸ χεῖλος τῆς ἀβύσσου καὶ νὰ μεγαλουργήσωμε καὶ πάλι.
10. Τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους δὲν θὰ ἐπιβαρύνῃ τὸν κρατικὸ προϋπολογισμὸ καὶ τὸν προϋπολογισμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν κατασκευὴ καὶ οὔτε καὶ γιὰ τὴν μισθοδοσία τοῦ προσωπικοῦ καὶ τὴν συντήρησι τῶν κτιρίων καὶ τοῦ ἐπιγείου παραδείσου τοῦ ὅλου περιβάλλοντος χώρου. Τονίζομε καὶ πάλι, δὲν προσδοκῶμε νὰ ἀπαθανατισθῇ τὸ ὄνομά μας, οὔτε νὰ στηθοῦν ἀγάλματά μας, ὅπως προβλέπεται στὴν σύμβασι τῆς Πολιτείας μὲ τὸ Ἵδρυμα Νιάρχου.
Ἐπὶ πλέον 10% τῶν καθαρῶν ἐσόδων τοῦ Προσκυνήματος θὰ δίδωνται στὴν Πολιτεία γιὰ συσσίτια τῶν μαθητῶν καὶ τὸ ἄλλο 90% τῶν ἐσόδων θὰ διατίθεται γιὰ ὀρφανοτροφεῖα, γηροκομεῖα, περίθαλψι ἀσθενῶν, ἀπόρων καὶ ἀστέγων, ὑποτροφὶες σὲ ἄπορα παιδιὰ πολυτέκνων καὶ ἐν γένει γιὰ τὴν δημιουργία κοινωφελῶν ἔργων (Βασιλειάδες).
11. Συνημμένως σᾶς ἀποστέλλουμε σχέδια:
Α. Ἐπερωτήσεως Βουλευτῶν
Β. Εἰσηγητικῆς Ἐκθέσεως Νομοσχεδίου.
Παρακαλοῦμε νὰ ὑπάρξῃ ἡ ἔγκρισι ἀπὸ ὅσους Βουλευτὲς ὅλων τῶν κομμάτων θέλουν, γιὰ νὰ εἶναι ὑπερκομματικὴ ἡ ὑποστήριξι ὅλων γιὰ τὸ Πανελλήνιο Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.
12. Ἐλπίζομεν πολὺ σύντομα νὰ σᾶς ἀποστείλωμεν κατάστασι Βουλευτῶν, ποὺ μᾶς διαβεβαίωσαν κατηγορηματικῶς ὅτι μία τέτοια ὑπερκομματικὴ προσπάθεια θὰ τὴν ὑπερασπισθοῦν. Δὲν ἐπιθυμοῦμε νὰ δημιουργηθῇ καμία ἀντίθεσι μεταξὺ τῶν κομμάτων, ἀλλὰ μὲ σθένος νὰ συνεργασθοῦμε ὅλοι.
13. Ἐκτιμοῦμε ὅτι σὲ αὐτὴ τὴν φάσι πρέπει νὰ προωθηθῇ τὸ ἐν λόγῳ σχέδιο ἁρμοδίως, τόσο γιὰ τὴν ἀναγκαία ἐπεξεργασία, ὅσο καὶ πρὸς τοὺς συναρμόδιους Ὑπουργούς.
14. Γιὰ τὴν διευκόλυνσί σας θὰ σᾶς γνωρίσωμε σύντομα ὅτι τὴν ὑποδοχὴ τοῦ ἐνδιαφέροντός σας μπορεῖτε νὰ τὴν ἐκφράσετε σὲ ἕνα/μία ἐκ τῶν ἀκολούθων Βουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν προσφερθῆ πρὸς τὸν συντονισμό αὐτό.
Ἐκ τῶν προτέρων σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμῶς. Ἡ Πατρὶς θὰ σᾶς εὐγνωμονῇ.
15. Σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὸ ἐν γένει ἔργο μας, ἄν δὲν τὸ γνωρίζετε ὅλοι, σᾶς ἐνημερώνουμε ἐντελῶς σύντομα:
α) Ἔχουμε ἀποστείλει ἄνω τῶν 75.000 τόννων ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν ἀνὰ τὴν ὑφήλιο.
β) Ἔχουμε ἐπενδύσει ἄκρως ἀνιδιοτελῶς ἄνω τῶν 2,5 δισεκατομμυρίων δρχ. στὴν Ἀροανία Καλαβρύτων γιὰ κοινωφελῆ ἔργα, γιὰ νὰ μὴ ἐρημωθῇ πλήρως ἡ περιοχή.
γ) Λοιπὲς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲς δραστηριότητές μας, γιὰ ἀνακούφισι δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας πρὸς δόξα Θεοῦ, ἐλπίζομε νὰ μελετᾶτε στὸ περιοδικό μας «Φωτεινὴ Γραμμή», τὸ ὁποῖο εὐελπιστοῦμε νὰ λαμβάνετε. Τὸ ἀποστέλλουμε σὲ 45.000 ἀντίτυπα ἀνὰ τὴν ὑφήλιο καὶ τὸ ἀναρτῶμε καὶ στὴν δυναμικὴ ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr.
16. Εὐελπιστοῦντες ὅτι ὅλοι οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἑλληνίδες Βουλευτὲς, ὅλων τῶν παρατάξεων (τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ διαιρῇ, ἀλλὰ μόνον νὰ ἑνώνῃ-δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ ὄλοι ἑνωμένοι, διὰ νὰ ἐπιβιώσωμεν καὶ μεγαλουργήσωμεν καὶ πάλιν, ἐφαρμόζοντες τοὺς στίχους τοῦ ποιητοῦ : «ὅπως ἔδωσες θὰ δώσῃς, θὰ ζητήσουν ὡς ζητεῖς, θὰ γενῇς καὶ πάλιν φώτων καὶ πολιτισμοῦ κοιτίς») θὰ ὑπερψηφίσουν τὸ ἐν λόγῳ Σχέδιον Νόμου, εὐχαριστοῦμε ἐκ βάθους καρδίας ὅλους καὶ ὅλες, εὐχόμενοι τὸ καλλίτερο δι᾿ ὅλους καὶ τὴν Ἑλλάδα μας.
Διὰ κατανόησί σας, θερμότατα εὐχαριστοῦμε ἐκ τῶν προτέρων.
Μετ’ ἐξαιρέτου τιμῆς καί ἀγάπης
Ὁ Πρόεδρος
Ἰ. Ἀναγνωστόπουλος
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗΣΕΩΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ Κον ΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Ὅπως γνωρίζετε προφανῶς καὶ ἐσεῖς ἀπὸ τὸν Τύπο καὶ τὰ ἄλλα Μ.Μ.Ε., ἀλλὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπὸ 8.6.2012 καὶ ἀπὸ 14.5.2013, τὶς ὁποῖες σᾶς ἐπισυνάπτουμε, τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν καὶ τὸ Σωματεῖο οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους δηλώνουν κατηγορηματικῶς ὅτι ἀναλαμβάνουν ἐξ ὁλοκλήρου τὴν ἀνέγερσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν περιβαλλοντικὴ μελέτη γιὰ δημιουργία προτύπου ἀλσυλλίου – πνεύμονες πρασίνου γιὰ τὴν δεινοπαθούσα Ἀττικὴ χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἐπιβάρυνσι κρατικοῦ προϋπολογισμοῦ καὶ ἐκκλησίας.
Ὅμως ζητοῦν περίοπτη καὶ δεσπόζουσα θέσις-κατάλληλο χῶρο διὰ παραχωρήσεως ἢ ἀνταλλαγῆς ἢ συμβολικῆς πωλήσεως γιὰ τὸ κοινωφελὲς αὐτὸ ἔργο, ποὺ εἶναι ἡ ἱερὰ ὑπόσχεσις τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, δηλαδὴ ὑποχρέωσις τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καὶ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
Ὕστερα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω καὶ τὴν ἐνημέρωσιν, ποὺ εἴχατε μὲ ἀνάλογη ἐπιστολή, τὴν ὁποία ἐπαναποστέλλουμε, σᾶς ἐρωτῶμε:
Προτίθεσθε νὰ παραχωρήσετε καθ᾿οἱονδήποτε τρόπο τὴν ἀναγκαία ἔκτασι στὸ Ἀττικὸ Ἄλσος ἢ τὸ Ριζάρειο Ἄλσος καὶ ἄν ὄχι διατί ;
Οἱ ἐπερωτῶντες Βουλευτές
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΙΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΙΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ ΑΛΣΟΥΣ
Ή ΤΟΥ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΑΛΣΟΥΣ
ΠΡΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΤΟ ΤΑΜΑ-ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ είναι η ιερή υπόσχεσις του Θρυλικού Γέρου του Μοριά Θεοδώρου Κολοκοτρώνη και των άλλων ηρώων της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Προς τούτο εξεδόθη το ομόφωνο από 31 Ιουλίου 1829 Η΄ Ψήφισμα της Δ΄ Εν Άργει Εθνοσυνελεύσεως, το οποίο υπέγραψε ο ἀνεπανάληπτος κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας.
Τα Βασιλικά Διατάγματα των ετών 1834 (ΦΕΚ 5/29-1-1834) και 1838 (ΦΕΚ 12/11-4-1838) ρητώς ορίζουν να πραγματοποιηθή το Τάμα του Έθνους στην Αθήνα.
Το 1891 το επανέφερε ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, αλλά λόγω των πολιτικών εξελίξεων τότε, δεν επραγματοποίηθη, όπως δεν επραγματοποιήθη και η επαναφορά του σπουδαιότατου τούτου θέματος από τόν Ελευθέριον Βενιζέλον, το 1910.
Στις 18.10.1969, δυνάμει του υπ᾿ αριθμ. 320/18.10.1969 Ν.Δ. «Περί Ιδρύσεως Ειδικού Ταμείου Ανεγέρσεως Ιερού Ναού του Σωτήρος» (ΦΕΚ 206Α/18.10.1969) ιδρύθη προς τούτο Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμίαν «Ειδικόν Ταμείον Ανεγέρσεως Ιερού Ναού του Σωτήρος» με έδραν την Αθήνα, και με σκοπόν μεταξύ των άλλων, κατ᾿ άρθρον 2 αυτού, η ανέγερσις στην Αθήνα Ιερού Ναού, αφιερωμένου στον Σωτήρα Χριστόν προς πραματοποίησιν του Τάματος του Έθνους βάσει του προδιαγραφέντος Η΄ Ψηφίσματος, Ν.Π.Δ.Δ., το οποίον βάσει του υπ᾿ αριθμ. 105/8.10.1974 Ν.Δ. κατηργήθη.
Βάσει της αποφάσεως της Δ.Ι.Σ. από 8.6.2012, τα εγκαίνια αυτού πρέπει να πραγματοποιηθούν την 25ην Μαρτίου 2021, ήτοι κατά την 200ην πανηγυρικήν επέτειον της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.
Επειδή εδώ και 184 έτη, η Πολιτεία και η Εκκλησία δεν κατώρθωσαν να πραγματοποιήσουν το Τάμα του Έθνους και σήμερα οι πολιτικές και οικονομικές συγκυρίες δεν είναι κατάλληλες για να το πραγματοποιήσουν η Πολιτεία και η Εκκλησία, αναλαμβάνει να το πραγματοποιήση ιδιωτική πρωτοβουλία, ήτοι τα υφιστάμενα και νομίμως λειτουργούντα Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών και το Σωματείον «Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους», με την δημιουργία Ιδρυματικού Πανελληνίου Προσκυνήματος του Ελευθερωτή Σωτήρος Χριστού, ήτοι το ΤΑΜΑ-ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
ΤοΊδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών, Φιλανθρωπικόν Ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος ιδρύθη με την συστατικήν πράξιν του Συμβολαιογράφου Αθηνών αειμνήστου Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου, εγκριθείσα με το από 17.9.1997 Προεδρικό Διάταγμα, όπως εδημοσιεύθη στο ΦΕΚ 853Β/25.9.1997, και ετροποποιήθη με τις συμβολαιογραφικές πράξεις 24685/9.5.2008 & 28903/17.5.2011 του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου και με την τροποποιητικήν πράξιν 4764/5.6.2013 της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αικατερίνης Μαυρουδή, η έγκρισις της οποίας αναμένεται από την Δ/νσιν Κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών. Το Σωματείο οι «Φίλοι του Τάματος του Έθνους» ενεκρίθη με την απόφασιν 3079/2008 του Πρωτοδικείου Αθηνών.
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
Για την ανέγερσιν Ιερού Ναού, προς εκπλήρωσιν του Τάματος του Έθνους, υπέρ του Σωτήρος Χριστού του Ελευθερωτού, θα παραχωρηθῇ τμῆμα χώρου σε θέσιν του Αττικού Άλσους υπό του ……….…δυνάμει ……………, εκτάσεως 27.299,51 τετραγ. μ. περίπου, με τα λοιπά γεωγραφικά αυτού στοιχεία σύμφωνα με το επισυναπτόμενον στην παρούσα από Ιανουάριον 2013 τοπογραφικόν διάγραμμα της πολιτικού μηχανικού Ἑλένης Μπούμη.
Άλλως θα παραχωρηθή το Ριζάρειον Ἀλσος δυνάμει του………….. εκτάσεως περίπου 14.000 & 3.500, ήτοι 17.500 τετραγ. μ., το οποίο έχει 3 προσόψεις, ήτοι προς Βασιλίσσης Σοφίας, Βασιλέως Κων/νου και Ριζάρη, ως προκύπτει και εκ της αποτυπώσεως από τον διαδικτυακόν ιστότοπον του Google.
Η παραχώρησις αυτή γίνεται προς τὸ Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών και το Σωματείον οι «Φίλοι του Τάματος του Έθνους» με την απαραίτητον προϋπόθεσιν ότι οι αμέσως ανωτέρω φορείς εν ουδεμιά περιπτώσει και άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως θα ζητήσουν προ, κατά και μετά την ολοκλήρωσιν του έργου, εκ του κρατικού προϋπολογισμού και εκ της Εκκλησίας, οιανδήποτε χορηγίαν, οικονομικήν βοήθειαν και οικονομικήν συμπαράστασιν.
Κάτω από τόν Ναόν θὰ υπάρχουν δύο (2) όροφοι με αίθουσες γιά συναυλίες, συνέδρια και γενικά χώροι πολλαπλών χρήσεων. Πάνω από τις αίθουσες θα ανεγερθή περίλαμπρος Ναός διαστάσεων 120 μ. Χ 80 μ. περίπου (ενδεικτικό ελάχιστο μέγεθος). Θα υπάρχουν γυναικωνίτες ενός ή δύο ορόφων, τρούλος και καμπαναριά αναλόγου ύψους.
Πέραν αυτών θα υπάρχουν βοηθητικά κτίρια με αίθουσες συνεστιάσεων επισκεπτών, εργατοϋπαλληλικού προσωπικού, αποθήκες και πολλοί χώροι σταθμεύσεως οχημάτων κ.λπ. με την προοπτικήν σε διατιθέμενα εδάφη από τους ως άνω φορείς μας, να πραγματοποιηθούν αργότερα ορφανοτροφεία, γηροκομεία, εκπαιδευτήρια κ.λπ. ευαγή ιδρύματα («Βασιλειάδες»), που θα χρηματοδοτούνται από την περιουσίαν του Πανελληνίου Προσκυνήματος του Τάματος του Έθνους.
Ἡ δαπάνη ανεγέρσεως των ανωτέρω κτηριακών εγκαταστάσεων εν ουδεμιά περιπτώσει θα βαρύνουν τον κρατικόν προϋπολογισμόν ούτε και τον προϋπολογισμόν της Διοικούσης Εκκλησίας, διότι πραγματοποιείται με την πρωτοβουλίαν του Σωματείου «Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους» και του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών, το οποίον Ίδρυμα θα χρηματοδοτή την ανέγερσιν καθ᾿ ολοκληρίαν από την περιουσίαν του και τα πάσης φύσεως έσοδά του εξ οιασδήποτε νομίμου πηγής, με απόλυτη διαφάνειαν καὶ χορηγίες η δωρεές τρίτων.
Αποκλειστικώς οι εν λόγω φορείς θα έχουν την ευθύνην αποπερατώσεως-εγκαινίων και λειτουργίας, με ειδικές υπηρεσίες, που θα συγκροτούν και χρηματοδοτούν, αφού θα διαχειρίζωνται με υψίστην ακεραιότητα και διαφάνειαν, τόσον την περιουσίαν του Ιδρύματος, όσον και τις χορηγίες, συνδρομές, δωρεές, που θα προσφέρωνται ελευθέρως από τν λαόν και τον κλήρον, τους Έλληνες και Ελληνίδες – Φιλέλληνες και Φιλελληνίδες, Ορθοδόξους όπου γης και κάθε καλοπροαίρετον φυσικόν και νομικόν πρόσωπον προς εκπλήρωσιν του Τάματος του Έθνους, υπέρ του Σωτήρος Χριστού του Ελευθερωτού, ενώ τα πλήρη στοιχεία εσόδων και δαπανών ανά εξάμηνον και έτος θα δημοσιεύωνται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και σε δύο ακόμη ημερήσιες Εφημερίδες, που θα επιλέγωνται ελευθέρως από τους εν λόγω φορείς μὲ κλήρωσιν μεταξύ των εφημερίδων, που εκάστοτε κυκλοφορούν.
Η όλη διαχείρισις ανεγέρσεως και λειτουργίας θα διαμορφώνεται βάσει ειδικού κανονισμού, που θα δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως, και θα συντάσσεται από το Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών (Ι.Π.Η.Π.Α) και μέλη τοῦ Ι.Π.Η.Π.Α, που θα είναι και μέλη των Δικηγορικών Συλλόγων και Επιμελητηρίων Αθηνών και Πειραιώς, η δε Διοίκησις θα ανατίθεται ανά διετίαν ή τριετίαν σε Διοικούσαν Επιτροπήν, αποτελουμένην από 57 μέλη, η οποία θα επιλέγεται με κλήρωσιν, μεταξύ πολλαπλασίου αριθμού υποψηφίων, οι οποίοι θα προτείνωνται υπο του ανωτέρω Ιδρύματος και υπο του ανωτέρω Σωματείου, στην οποίαν θα μετέχουν :
δύο (2) τουλάχιστον Δικηγόροι παρ᾿ Αρείω Πάγω
δύο (2) Μηχανικοί του Ε.Μ.Π.
δύο (2) Κληρικοί
δύο (2) Ορθόδοξοι Θεολόγοι
δύο (2) επιστήμονες από τον χώρον Διοικήσεως και Ηγεσίας Πανεπιστημίων Αθηνών και Πειραιώς
δύο (2) εκπρόσωποι της Βουλής των Ελλήνων
δύο (2) εκπρόσωποι του Υπουργείου Οικονομικῶν
δύο (2) εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως
δύο (2) εκπρόσωποι της Περιφερειακής Αυτοδιοικήσεως
δύο (2) εκπρόσωποι Διδασκάλων
δύο (2) εκπρόσωποι Καθηγητών Μέσης Εκπαιδεύσεως
δύο (2) εκπρόσωποι Οικονομολόγων
τρείς (3) εκπρόσωποι του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών
τρείς (3) εκπρόσωποι του Σωματείου οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους
τρείς (3) εκπρόσωποι Ιερών Μονών Αγίου Όρους
τρείς (3) εκπρόσωποι Ιερών Μονών από όλην την Ελλάδα
τρείς (3) εκπρόσωποι Ορθοδόξων Αδελφοτήτων
τρείς (3) εκπρόσωποι Δημοσιογράφων
τρείς (3) εκπρόσωποι Αστυνομικών- Ανωτέρων Αξιωματικών
τρείς (3) εκπρόσωποι Ανωτέρων Δικαστικών, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι
τρείς (3) εκπρόσωποι Εισαγγελέων, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι
τρείς (3) εκπρόσωποι Ανωτέρων Αξιωματικών των Σωμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι
τρείς (3) εκπρόσωποι Ιατρών
Η τροποποίησις ή συμπλήρωσις του ειδικού αυτού κανονισμού ή η αντικατάστασίς του δι᾿ ετέρου, θα γίνεται ύστερα από εισήγησιν του Ιδρύματος, βάσει των όσων θα προβλέπωνται στον ως άνω ειδικόν κανονισμόν και θα εγκρίνεται πάσα τοιαύτη υπό της αρμοδίας Εποπτευούσης Αρχής.
Το εν λόγω κτηριακόν συγκρότημα θα ανήκῃ στο Ίδρυμα Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών καιθα λειτουργή υπό την αιγίδα αυτού καιτου Σωματείου «οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους», ενώ κάθε θέμα, που θα χρειάζεται την συμβολήν του Ελληνικού Δημοσίου θα ρυθμίζεται με Διϋπουργικές Αποφάσεις των Υπουργείων Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Παιδείας, ύστερα από εισήγησιν της Διοικούσας Επιτροπής.
Από της αποπερατώσεως και εξοφλήσεως κάθε υποχρεώσεως για την διασφάλισιν πλήρους λειτουργικότητος συμφωνείται ότι το 10% των καθαρών εισπράξεων από κάθε πηγή εντός του κτηριακού αυτού συγκροτήματος θα είναι έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία θα διατίθενται βάσει προϋπολογισμού αποκλειστικά για πρόγευμα μαθητών Νηπιαγωγείων-Δημοτικών-Γυμνασίων-Λυκείων ανά την Χώραν, καθώς και για την εξασφάλισιν κτηρίων και του εξοπλισμού αυτών.
Η περιουσία του Ιδρύματος Προασπίσεως Ηθικών και Πνευματικών Αξιών καιτου Σωματείου «οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους» και όλες οι καταθέσεις τους θα διατίθενται αποκλειστικά και μόνον για το Τάμα του Έθνους και για τις κοινωφελείς και ευαγείς δράσεις του.
Η περιουσία αυτή εν ουδεμιά περιπτώσει θα θίγεται, θα μειούται, θ᾿ αφαιρείται, θα δημεύεται κ.λπ., καθοιονδήποτε τρόπον, καθοιανδήποτε έκτασιν και εξ οιασδήποτε αιτίας και δη ούτε δια νόμον, ή Π.Δ., ή Υπουργικών Αποφάσεων ή εν γένει πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου εκ μέρους οποιουδήποτε θεσμοθετημένου οργάνου της Πολιτείας. Θα διαχειρίζεται από την αδέκαστον Διοικούσαν Επιτροπήν του άρθρου 4, στην οποίαν όλοι θα υπηρετούν άμισθα-ανιδιοτελώς και θα αγωνίζωνται για την αξιοποίησιν της περιουσίας του, για την τήρησιν των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των προβλεπομένων διατάξεων του ανωτέρω ειδικού κανονισμού.
Για κάθε θέμα, για το οποίο στην Διοικούσαν Επιτροπήν του άρθρου 4 ήθελεν σημειωθή ισοψηφία, υπερισχύει η ψήφος του Προέδρου, ο οποίος εκλέγεται με μονοσταυρίαν από την πλειοψηφίαν των 57 μελών της. Η επικύρωσις των αποφάσεων θα γίνεται ύστερα από τέσσερις έως οκτώ ημέρες από την λήψιν της.
Επειδή η 200ή επέτειος της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας πλησιάζει, η Διοικούσα Επιτροπή θα αποφεύγη τους διεθνείς μακροχρόνιους διαγωνισμούς και τις λίαν υψηλές τιμές του Τ.Ε.Ε. και θα εκτελείται το έργον σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης εντατικώτατα με αυτεπιστασίαν. Θα δέχεται όλες τις δωρεές και τις συμφερώτερες άνευ ανταλλάγματος προσφορές για χωματουργικές εργασίες, αρχιτεκτονικά, στατικά, μηχανολογικά, ηλεκτρολογικά, περιβαλλοντικά και εξωραϊστικά κ.λπ. σχέδια ανιδιοτελών επιστημόνων και τεχνιτών, καθώς επίσης και τα απαιτούμενα υλικά.
Η Πολιτεία θα συντρέχη νομοθετικώς, για να επιλύωνται τυχόντα προβλήματα με συνοπτικές διαδικασίες, για να μη υπάρχουν διακοπές των έργων. Κάθε ημέρα είναι πολυτιμότατη για το μνημείον δοξολογίας, ευχαριστίας, ευγνωμοσύνης και λατρείας στον Ελευθερωτήν Σωτήρα Χριστόν.
Προσωπικὸν ἐπ᾿ αμοιβή θα προσλαμβάνεται μόνον εάν δεν υπάρχει ικανός αριθμός ιδεολόγων και ανιδιοτελών εθελοντών για το εργατοϋπαλληλικόν προσωπικόν. Στους ιδεολόγους εθελοντές θα προσφέρεται μόνον η διατροφή, τα αναγκαία οδοιπορικά τους και η διαμονή των εξ επαρχίας προσερχομένων.
Κατ᾿ εξαίρεσιν των ισχυόντων, οι εθελοντικώς προσφέροντες εργασίαν θα αναγγέλωνται κατά Νόμον στις αρμόδιες Αρχές (ΙΚΑ, Επιθεώρησιν Εργασίας, Αστυνομίαν κ.λπ.), για τις νόμιμες ενέργειες των υπηρεσιων και προς αποφυγήν κυρώσεων εις βάρος του Ιδρύματος και των νομίμων εκπροσώπων αυτοῦ.
Τόσον το μνημείον δοξολογίας, ευχαριστίας, ευγνωμοσύνης και λατρείας στον Ελευθερωτήν Σωτήρα Χριστόν (Τάμα/Χρέος του Έθνους), όσον και τα προσκτίσματά του, θα επιδιώκωμεν να έχουν:
α. Μεγάλη και πολύχρονη (αιώνια) αντοχή.
β. Αρίστη αισθητική.
γ. Απόλυτη λειτουργικότητα.
δ. Έγκαιρη ολοκλήρωσιν και
ε. Να πραγματοποιηθούν κατά τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης και να λειτουργούν με το μικρότερον δυνατόν κόστος.
§§1. Εν όψει: α) Των ανωτέρω Ιερών Σκοπών του ως άνω Ιδρύματος και του προδιαληφθέντος Σωματείου, τα οποία εκ της συστάσεώς τους και εφεξής προωθούν, υλοποιούν και εκπληρώνουν σειράν Ιερών και άκρως αναγκαίων για τους ανά την υφήλιον Ορθοδόξους Χριστιανούς, έργων, υπηρετούντων και εκπληρούντων εκδήλους θρησκευτικούς, εθνωφελείς, κοινωφελείς, φιλανθρωπικούς, πολιτιστικούς, παιδαγωγικούς και λοιπούς συναφείς σκοπούς, δια των οποίων συντελείται η κατάκτησις και η διατήρησις των αξιών, οι οποίες προσήκουν στην μεγαλειώδη και άσβεστον ιστορικήν επιβίωσιν, ενίσχυσιν, δημιουργικήν πορείαν, προβολήν και ανάπτυξιν του Ελληνικού Έθνους και β) Της Ανεκτιμήτου Αξίας και Εκδήλου σημασίας, ιδία Θρησκευτικώς, Ιστορικώς, Εθνολογικώς και Ηθικώς, για το Ελληνικόν Ορθόδοξον Χριστιανικόν Έθνος, αλλά και για τους ανά τον κόσμον Ορθοδόξους Χριστιανούς, του προαναφερομένου, Ιερού Έργου «του Τάματος του Έθνους του Σωτήρος Χριστού», τις οποίες θα επιφέρη η εκπλήρωσις του ως άνω Ιερού Έργου, το οποίον θ’ αποτελή μίαν ελαχιστάτην ευγνωμοσύνην του Ελληνικού Έθνους προς τον Εθνοσωτήρα Χριστόν, ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΨΙΣΤΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΟΔΩΣΙΝ ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ, ΑΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΣΤΑΔΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ, ΤΟ ΩΣ ΑΝΩ ΙΔΡΥΜΑ Ν’ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΗ ΕΦΕΞΗΣ, ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ, ΑΤΕΛΕΙΩΝ, ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΥΝΟΪΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ, ΕΥΕΡΓΕΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΟΛΑΥΟΥΝ ΕΥΑΡΙΘΜΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ, ΔΙΑ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΣΕΩΝ [π.χ. του ΑΝ 2039/1939 μέχρι του προσφάτου χρόνου ισχύος του, του Ν. 1610/1986, του ΝΔ 320/1969 (ΦΕΚ 206Α΄/1969), μέχρι της κατά το έτος 1974 καταργήσεώς του, της Κανονιστικής Διατάξεως υπ’ αριθμ. 47/1973 (ΦΕΚ 58Α΄/1973), Ν. 3785/2009, Κανονισμού 215/2010 (ΦΕΚ 191Α΄/2010) κλπ.] ΑΦΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΥΤΟΥ, ΟΙ ΔΕ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΟΥ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ, ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ.
§§2. Όλως ενδεικτικές περιπτώσεις Απαλλαγών κλπ., περί τις οποίες η ανωτέρω §§ 1 του παρόντος, τυγχάνουν οι κάτωθι, ήτοι:
1. Η Απόλαυσις υπό του Ιδρύματος απάντων των προνομίων και ατελειών του Δημοσίου.
2. Η Απαλλαγή εκ πάντων εν γένει των δασμών και φόρων, των εισπραττομένων στα τελωνεία επί των εισαγομένων εκ του εξωτερικού παντός μορφής και κατηγορίας ειδών προς αποκλειστικήν χρήσιν των Υπηρεσιών του Ιδρύματος, ως επίσης και επί των πάσης φύσεως μορφής και κατηγορίας ειδών και υλικών, των προοριζομένων για την κατασκευήν αποπεράτωσιν, συντήρησιν, λειτουργίαν κλπ. του ανεγερθησομένου Ιερού Ναού υπέρ του Σωτήρος Χριστού, μετά των πάσης φύσεως κτιριακών κατασκευών, εγκαταστάσεων κλπ. οι οποίες θα συνοδεύουν Αυτόν κατά τα ανωτέρω.
3. Η Απαλλαγή εκ παντός αμέσου ή εμμέσου φόρου, του ειδικού φόρου του Ν.Δ. 3092/1954, του φόρου ασφαλίστρων, παντός τέλους ή τέλους χαρτοσήμου, δικαιώματος εκτελέσεως τελωνειακών Εργασιών (ΔΕΤΕ), εισαγωγικού ή τελωνειακού δασμού, δικαιώματος ή κρατήσεως ή εισφοράς υπέρ του Δημοσίου ή οποιουδήποτε τρίτου, πλην των κρατήσεων και εισφορών υπέρ Ασφαλιστικών Φορέων και Επικουρικής Ασφαλίσεως για την εκτέλεσιν απασών των απαραιτήτων εργασιών οι οποίες θ’ αφορούν την υλοποίησιν (ανέγερσιν, αποπεράτωσιν, συντήρησιν και λειτουργίαν) του ανωτέρω Ιερού Έργου, ως επίσης και για την προμήθειαν, υλικών, μηχανημάτων, ανταλλακτικών, εργαλείων και πάσης φύσεως εργαλείων και εφοδίων, είτε το Ίδρυμα προμηθεύεται αυτά εκ του εσωτερικού είτε εκ του εξωτερικού και αφορούν την προαναφερομένην υλοποίησιν του ως άνω Ιερού Έργου, ως επίσης και για την προμήθειαν οποιασδήποτε μορφής ειδικών οργάνων, όπως οργάνων ερευνών, δομικών, μετρήσεων και ελέγχου, ηλεκτρικού, ηλεκτρονικού και λοιπού εξοπλισμού των γραφείων, των τηλεπικοινωνιακών συσκευών και εγκαταστάσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών κλπ. Κατά την προμήθειαν παντός είδους αγαθών ή την παροχήν υπηρεσιών παρ’ οιουδήποτε προς το Ίδρυμα, ή την καταβολήν μισθών, το Ίδρυμα δεν υποχρεούται να παρακρατή φόρον εισοδήματος κατά την καταβολήν ή την έκδοσιν της σχετικής εντολής πληρωμής. Στίς περιπτώσεις όπου το Ίδρυμα δεν έχει υποχρέωσιν παρακρατήσεως φόρου θ’ απαλλάσσεται και εκ της υποχρεώσεως αποδόσεως του αντιστοίχου φόρου.
4. Η Απαλλαγή των πάσης φύσεως φορολογικών επιβαρύνσεων επί της ακινήτου κινητής και χρηματικής περιουσίας του Ιδρύματος και των περιερχομένων αυτών, λόγω αγοράς και πωλήσεως ακινήτων, κληρονομίας, κληροδοσίας εξ οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου, του εσωτερικού και του εξωτερικού.
5. Η Απόλαυσις των ευεργετημάτων, ατελειών και διευκολύνσεων, τα οποία προσφέρονται υπό του Νόμου εις του ΟΤΑ, όταν το Ίδρυμα θ’ αναλαμβάνη την εκτέλεσιν έργων, ή την προσφοράν αγαθών ή υπηρεσιών, τα οποία έχουν ανατεθή υπό της κειμένης Νομοθεσίας στους ΟΤΑ.
6. Η Απαλλαγή εκ παντός είδους φόρων, τελών ή τέλους χαρτοσήμου, δικαιώματος ή εισφορές υπέρ του Δημοσίου ή οποιωνδήποτε τρίτων, παντός είδους και κατηγορίας δωρεών, επιχορηγήσων, επιδοτήσεων, χορηγιών, Εισφορών, χρηματικών παροχών και παροχών σε είδος, εξ οποιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου του εσωτερικού και του εξωτερικού.
7. Η Απαλλαγή εκ πάσης φύσεως φόρων οιασδήποτε κατηγορίας και μορφής καταθέσεων εις Τραπεζικά Ιδρύματα, εις το Ταμείον Παρακαταθηκών και Δανείων, εις το Ταχυδρομικόν Ταμιευτήριον κλπ. (π.χ. ταμιευτηρίου, προθεσμιακών κλπ., επενδυτικών χαρτοφυλακίων κλπ.), συμπεριλαμβανομένων των τόκων και αποδόσεων αυτών, αντιστοίχως.
8. Η Απαλλαγή εκ πάσης φύσεως δαπάνης, τελών χαρτοσήμου, δικαιωμάτων και εισφορών προς τρίτους, εκ των οποίων απαλλάσσεται, με βάσιν τις ισχύουσες διατάξεις, το Δημόσιον, για τις αντίστοιχες περιπτώσεις εκδόσεως οικοδομικών αδειών ανεγέρσεως κτιρίων ιδιοκτησίας του Δημοσίου, προσθήκης ορόφων, μεταβολών κλπ. καθ’ ό μέρος θ’ αφορά το προδιαληφθέν Ιερόν Έργον.
9. Η Απαλλαγή εκ πάσης φύσεως φόρων, συμπεριλαμβανομένων του φόρου εισοδήματος Νομικών Προσώπων και του φόρου δωρεάς, ως επίσης εκ παντός δημοσίου, δημοτικού, λιμενικού, δικαστικού, διοικητικού τέλους, τέλους χαρτοσήμου και εκ παντός δικαιώματος, κρατήσεως, εισφοράς υπέρ του Δημοσίου, των ΟΤΑ και οιουδήποτε τρίτου. Εις περίπτωσιν καθ’ ήν συσταθεί δωρεά προς το Δημόσιον, μέρους ή του συνόλου της περιουσίας του Ιδρύματος δεν θα υφίσταται η υποχρέωσις υποβολής δηλώσεως φόρους δωρεάς και
10. Η Απαλλαγή αντικειμενικώς εκ παντός αμέσου ή εμμέσου φόρου, τέλους ή τέλους χαρτοσήμου, δικαιώματος, κρατήσεως ή εισφορών και πάσης ετέρας επιβαρύνσεως οποιασδήποτε φύσεως υπέρ του Δημοσίου, των ΟΤΑ ή οποιουδήποτε τρίτου, της ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ, ως και πάσης συμβάσεως ή παρεπομένου Συμφώνου, τα οποία ήθελε συνάψει το Ίδρυμα στα πλαίσια της υλοποιήσεως (ανεγέρσεως, αποπερατώσεως, συντηρήσεως και λειτουργίας) του ανωτέρω Ιερού Έργου, ως επίσης απαλλάσσεται αντικειμενικώς και η εξόφλησις των σχετικών τιμολογίων και τόκων, το δε Ίδρυμα εξαιρείται της υποχρεώσεως υποβολής στην αρμοδίαν Δ.Ο.Υ. προς θεώρησιν, των συμβάσεων ή συμφωνητικών και καταστάσεων με συμβάσεις ή συμφωνητικά, τα οποία θα συνάπτη και θα συνομολογή με τρίτους.
§§3. ΑΛΛΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΜΕΝΑ ΠΛΗΡΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΩΣ ΑΝΩ ΙΕΡΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΟΥ
1. Το Ίδρυμα δύναται να μη διενεργή αποσβέσεις και να κεφαλαιοποιή οποιανδήποτε δαπάνην κατά την περίοδον υλοποιήσεως (ανεγέρσεως, αποπερατώσεως, συντηρήσεως και λειτουργίας) του ανωτέρω Ιερού Έργου.
2. Το Ίδρυμα δύναται να τηρή Λογιστικά Βιβλία, συμφώνως με τις Αρχές των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων.
3. Όλες οι ανωτέρω Απαλλαγές, Ατέλειες κλπ. εκ της δημοσιεύσεως στο σχετικόν Φύλλον της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του οικείου Νόμου, ο οποίος θα περιλαμβάνη και τις ανωτέρω Απαλλαγές κλπ., θα ισχύουν αυτομάτως, αυτοδικαίως και αναδρομικώς, δι’ όσες περιπτώσεις στο παρόν, γίνεται αναγωγή στον χρόνον συστάσεως του Ιδρύματος και εφεξής, χωρίς ν’ απαιτείται προηγουμένη προς τούτο έκδοσις σχετικών Αποφάσεων υπό του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και υπό παντός τυχόν συναρμοδίου Υπουργού.
Με βάσει τα ανωτέρω εισηγούμεθα την έγκρισιν του συνημμένου Σχεδίου Νόμου, που θα επικυρωθή κατά τα προβλεπόμενα χάριν συντομεύσεως χρόνου και διαδικασιών, αφού πολύτιμος χρόνος έχει ήδη διαρρεύσει και κατεπείγουν τόσον ἡ Ψήφισις του συνημμένου Σχεδίου Νόμου, όσον και η έναρξις των πάσης φύσεως αναγκαίων διαδικασιών, για την ταχυτάτην έναρξιν των εργασιών του Ιερού αυτού Έργου, ούτως ώστε να επιτευχθούν η αποπεράτωσις και λειτουργία του οπωσδήποτε εγκαίρως και δη μέχρι την ως άνω 25.3.2021 ημερομηνία.
Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ
Τηλ. 0030 2103254321-2, fax 210-3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr
Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008
ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ
28.11.2013
Σὲ συνέντευξη ποὺ παραχώρησε πρόσφατα ὁ Ἰησουΐτης πάπας Φραγκίσκος Α΄ ἔκαμε ἀνατρεπτικὲς δηλώσεις, μὲ τὶς ὁποῖες στήριξε τὴν κοινότητα τῶν γκέϊ (ὁμοφυλόφιλων) καὶ ἀγνόησε ἐπιδεικτικὰ τοὺς ἐπικριτές του, ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι πιὸ αὐστηρὸς ἀπέναντι στὶς ἀμβλώσεις καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλόφιλων. Ἐπίσης τόνισε ὅτι οἱ γυναῖκες θὰ πρέπει νὰ παίζουν ἕνα ρόλο «κλειδὶ» στὶς ἀποφάσεις τῆς ἐκκλησίας. Καὶ πρόσθεσε ὅτι ἂν ἡ ἐκκλησία ἀποτύχει νὰ βρεῖ μία νέα ἰσορροπία μεταξὺ τῆς πνευματικῆς καὶ πολιτικῆς της ἀποστολῆς, τὸ πνευματικό της οἰκοδόμημα θὰ πέσει σὰν τραπουλόχαρτο. Ἡ συνέντευξή του αὐτή, ποὺ δημοσιεύθηκε σὲ 16 χῶρες καὶ πολλὲς γλῶσσες, φανερώνει τὸ βαθὺ ὅραμα τοῦ Πάπα νὰ ἀλλάξει τὴ «συμπεριφορὰ» τῆς ἐκκλησίας. Μεταξὺ τῶν ἄλλων τόνισε καὶ τὰ ἑξῆς χαρακτηριστικά: «Ἡ ἐκκλησία μερικὲς φορὲς ἐγκλωβίζεται σὲ μικρὰ πράγματα, σὲ μικρόμυαλους ρόλους» καὶ «οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ θέλουν πάστορες, ὄχι παπάδες ποὺ συμπεριφέρονται σὰν γραφειοκράτες ἢ κυβερνητικοὶ ἀξιωματοῦχοι» («Ἐλευθερία» Λαρίσης 20-9-2013). Σὲ ἄλλες μάλιστα δηλώσεις του ὁ ἄρχοντας τοῦ Βατικανοῦ ὁμολόγησε ὅτι ὑπάρχει ἕνα «γκέϊ λόμπι» καὶ ἕνα ρεῦμα διαφθορᾶς στὴν Ἁγία Ἕδρα (δηλαδὴ στὸ Βατικανό) καὶ ὅτι ἡ παπικὴ αὐλὴ εἶναι ἡ λέπρα τῆς παποσύνης. Δημοσιεύθηκαν αὐτὲς οἱ δηλώσεις του στὴν ἰταλικὴ ἐφημερίδα «La Republica» καὶ ἀναδημοσιεύθηκαν στὴ δική μας «Δημοκρατία». Αὐτὸ εἶναι τὸ Βατικανὸ σήμερα καὶ αὐτὲς εἶναι οἱ ἐπίσημες θέσεις του γιὰ τὶς ἐκτρώσεις καὶ γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους. Τὰ ἀνέχονται ὅλα. Βάζουν μάλιστα τὶς γυναῖκες, αὐτοὶ ποὺ ὑποχρεωτικὰ εἶναι ἄγαμοι, σὲ θέση ρυθμιστῆ τῆς «ἐκκλησιαστικῆς» τους συμπεριφορᾶς. Μήπως σκέπτονται νὰ τὶς προωθήσουν στὸν Κλῆρο; Νὰ δοῦμε τί ἄλλο θὰ σκεφθοῦν ὡς κοσμικὸ κράτος ποὺ ἔχουν καταντήσει. Ἐκεῖ τελικὰ ὁδηγεῖ ἡ αἴρεση – ἐφόσον ἀπουσιάζει ἀπ’ αὐτὴν ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Τὸ Βατικανό – τὸ ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος ὁ Πάπας – κατάντησε διεφθαρμένο κράτος. Ἀποροῦμε λοιπὸν καὶ θλιβόμαστε πραγματικά, ὅταν βλέπουμε Ὀρθόδοξους μεγαλόσχη μους κληρικοὺς νὰ ἐπισκέπτονται τὸ Βατικανὸ γιὰ νὰ συναντήσουν τὸν Πάπα, καὶ νὰ τὸν προσφωνοῦν «ἁγιώτατον ἀδελφόν». Ἀποροῦμε καὶ δακρύζουμε. Πηγαίνουν στὸ Βατικανὸ σὰν νὰ εἶναι Ἐκκλησία; Δὲν βλέπουν ὅτι καταρρέουν ὡς «Ἐκκλησία»;
Πηγη: Περιοδικο «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2078
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 27ῃ Νοεμβρίου 2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Ἡ κατάθεση πρότασης Νόμου ἀπό τόν «ΣΥΡΙΖΑ Ἑνωτικό Κοινωνικό Μέτωπο» καί τήν ΔΗΜΑΡ γιά τήν ἐπέκταση τοῦ ἰσχῦοντος δυστυχῶς Νόμου «περί συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης» πού μετατρέπει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο σέ χρηστικό ἀντικείμενο καί μάλιστα ὑποκείμενο δικαιοπρακτικῆς ἐνέργειας στά λεγόμενα «ὁμόφυλα ζευγάρια» ἐπειδή τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο γιά τά δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου (ΕΔΔΑ) κατεδίκασε τήν χῶρα μας νά καταβάλη 5.000 Εὐρώ στούς προσφεύγοντες ἐπειδή δέν ἀναγνωρίζεται θεσμικά συμβίωση μεταξύ ὁμοφύλων προσώπων καί ἡ δηλωθείσα πρόθεση τῆς συγκυβέρνησης ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ νά προωθήση στόν λεγόμενο ἀντιρατσιστικό Νόμο σχετική τροπολογία θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό στή χῶρα μας τήν θεσμοθέτηση τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί τήν κατοχύρωση τῆς ψυχοπαθολογικῆς ἐκτροπῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Ἡ Ἐκκλησία, ὡς χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν καί ὡς ἰατρεῖο παθῶν ψυχῶν καί σωμάτων δέν στηλιτεύει τά ἀτυχῆ θύματα τοῦ βυθίου δράκοντος τά ὁποῖα περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν της καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της ἐφ’ ὅσον μετανοήσουν, ἀλλά τήν πολυποίκιλο τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας των.
Ἡ ἀπενοχοποίηση ὅμως τοῦ ἐγκλήματος ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καί ὀντολογίας μέ τήν θεσμική ἀναγνώριση τῶν αἰσχίστων παθῶν τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, καί τῆς παιδοφιλίας αὔριο ὅπως συνέβη ἤδη στήν «προηγμένη» Ὀλλανδία ἤ καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο ὅπως συμβαίνει στήν ναυαρχίδα τῆς ΕΕ τήν «προηγμένη» Γερμανία ἀποτελεῖ κακούργημα ἀσύγγνωστο καί τερατῶδες εἰς βάρος τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου πού ἐξισοῦται πλήρως μέ τήν ὕβρι τῶν Σοδόμων καί Γομόρρων.
Αὐτά ἐνῶ φαίνονται ἐξωπραγματικά εἶναι τρομερές πραγματικότητες πού ἀποδεικνύουν ἡ «δημοκρατική» λειτουργία τοῦ παιδοφιλικοῦ κόμματος στήν Ὀλλανδία PNVD, πού μέ ἀπόφαση τοῦ τοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Χάγης ἡ Ὀλλανδική Κυβέρνηση τό ἀνεγνώρισε ἐπίσημα καί βέβαια θεώρησε «συννόμους καί ἐντός συνταγματικοῦ τόξου» τούς βασικούς στόχους τοῦ συγκεκριμένου κόμματος πού εἶναι οἱ ἀκόλουθοι: «Νομιμοποίηση της σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων από 12 ετών.
Νομιμοποίηση της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού για προσωπική χρήση. Κατάργηση κάθε νομοθεσίας που απαγορεύει την σεξουαλική επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων», καθώς καί ἡ πρόσφατη συζήτηση στό Γερμανικό κοινοβούλιο (Bundestag) ὅπου ὑπεβλήθη σχέδιο νόμου γιά τήν ἀπαγόρευση τῆς κτηνοβασίας καί τήν ἀλλαγή τοῦ ἰσχύοντος νομοθετικοῦ πλαισίου πού τήν ἐπιτρέπει, μέ ἀντιμέτωπη τήν ZETA τοῦ Μίχαελ Κίοκ, ὀργάνωση ὑπεράσπισης τῶν δικαιωμάτων τῶν κτηνοβατῶν, πού κατ’ αὐτήν ἀνέρχονται σέ 100.000 Γερμανούς πολίτες.
Εἶναι σημαντικό ὅτι σέ ἄρθρο πού δημοσιεύθηκε στήν ἑλβετική ἐφημερίδα Le Matin, ἡ ἐκπρόσωπος τοῦ παραρτήματος Βερολίνου τῆς Ὁμοσπονδίας ἐναντίον τοῦ βιασμοῦ τῶν ζώων BMT κ. Claudia Lotz ἀνέφερε ὅσο ἀπίστευτο καί κτηνῶδες εἶναι, ὅτι σέ ὅλα τά εἴδη ζώων ὑπάρχουν θύματα βιασμοῦ ἀπό ἀνθρώπους καί ὅτι στό καταφύγιο τῆς Βρέμης τήν «Κιβωτό τοῦ Νῶε» ἔχουν φιλοξενήσει καί περιθάλψει πολλά κακοποιημένα ζῶα.
Ὁ Ἀπ. Πέτρος γράφει στήν Β΄ Καθολική του Ἐπιστολή (στ. 6-10): «…Καί πόλεις Σοδόμων καί Γομόρρας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς… μάλιστα δέ τούς ὀπίσω σαρκός ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευομένους και κυριότητος καταφρονοῦντας, τολμηταί, αὐθάδεις»!
Ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης : «Τάς πόλεις ταύτας, ὅπου ἦταν ἔκδοτοι εἰς τήν ἀρσενοκοιτίαν, κατέκαυσε μέ ἕνα κατακλυσμόν ἀπό φωτίαν καί θειάφι. Ἀνίσως ὁ Θεός πλήθη ἀνθρώπων κατεπόντησε διά πυρός, ἀκόλουθον εἶναι ὅτι καί τούς ὅποιους ἀσεβεῖς μέλλει νά καταδικάσῃ, οἵτινες παρομοίως μέ τούς ἐνόχους Σοδομῖτας ἁμαρτάνουσι καί ἀσεβοῦσι… Ὅτι σφοδρότερα ἀπό ἄλλους ἐνόχους ἔχουν νά κολασθοῦν ἐκεῖνοι, πού δέν ἀντιστέκονται εἰς ἀσέλγειαν καί αἰσχρουργίας, ὁπού οὔτε νά τάς γράψῃ τινάς, ἐπειδή βλάπτουσι τούς μελετῶντας καί μέ μόνην τήν μνήμην».
Καί ὁ 7ος στίχος τῆς Καθολικῆς ἐπιστολῆς Ἰούδα : «…Ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι». Φόβος καί τρόμος, ἀλλά ποιοί τά γνωρίζουν αὐτά; Πέραν τῆς τιμωρίας τονίζει ὁ Ἅγιος Νικόδημος:«Ὅτι τό σῶμα τῶν ἀρρένων πάντῃ ἀνόμοιον καί ἀλλότριον τῆς φυσικῆς καί νομίμου συνουσίας καί οὐδέν χρησιμεύει πρός παιδοποιΐαν».
Ἀνεξίτηλη τῆς τότε συμφορᾶς παρεμένει ἡ περιοχή ἐκείνη γνωστή ὡς Νεκρά Θάλασσα. Μέρος τῆς θαλάσσης αὐτῆς ἦταν οἱ τότε πόλεις. Σήμερα αὐτή εἶναι σύνορο Ἰσραήλ-Ἰορδανίας. Παραμένει διδάσκαλος καί θυμίζει ὅτι, γιά να ὑπάρχει Νεκρά ἀπό ζωή ἐντός, κάτι φοβερό ἐκεῖ συνέβη περί τό 1800 π. Χ.
Πλέον φοβερός ὁ Παύλειος λόγος : «…οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι» ( Ρωμ. α, 27). Φανερό ὅτι ὁ Ἀπ. Παῦλος ἔχει ὑπόψιν τό τί γινόταν ὡς πρός τό πάθος αὐτό καί στην Πομποιΐα.
Μερικές μόνον φράσεις ἀπό τόν ἱερό Χρυσόστομο, πού μεταφράζει-σχολιάζει τόν Παύλειο λόγο : «Πάντα μέν οὖν ἄτιμα τά πάθη, μάλιστα δέ ἡ κατά τῶν ἀρρένων μανία, ὅπου τό γένος στασιάζειν… Ὅτι τήν κατά φύσιν ἀτιμάσαντες, εἰς τήν παρά φύσιν ἔδραμον… Ἔργον ἔθεντο τήν ἁμαρτίαν, καί ἔργον ἐσπουδασμένον… Ἐάν γάρ μή γέεννα ἦν, μηδέ κόλασις ἠπειλῆτο, τοῦτο πάσης κολάσεως χεῖρον ἦν.Τούτους (τούς ἀρσενοκοίτας) και ἀνδροφρόνων χεῖρας εἶναι (χειροτέρους τῶν φονιάδων)… καί ἄν ἐγνώριζον τῶν γινομένων οἱ πάσχοντες, μυρίους ἄν κατεδέξαντο θανάτους, ὥστε μή τοῦτο παθεῖν (στοχεύει τούς παθητικούς κιναίδους). Οὐδέ γάρ λέγω μόνον, ὅτι γέγονας γυνή, ἀλλ᾽ ὅτι ἀπώλεσας καί τό εἶναι ἀνήρ… ἐγένου προδότης ἀδικήσας τό γένος… Τί γάρ ἀνδρός πεπορνευμένου μυσαρώτερον; …Ὤ τῆς μανίας! Ὤ καί ἀλόγων ὑμεῖς ἀνοητότεροι, καί κυνῶν (σκύλων) ἀναιδέστεροι! Πόθεν ταῦτα τά κακά; Ἀπό τρυφῆς, ἀπό τοῦ μή εἰδέναι Θεόν… Καί αὐτήν τήν φύσιν ἐντροπίασαν…».
Ὁ γνωστός Φρόϋντ, παρά τις γνωστές θέσεις του ὡς πρός τό σεξουαλικό γενικά θέμα ἀνδρός και γυναικός, τήν ἐλευθεριότητα τῆς libido- φέρεται ἀντίθετος, ἄν ὄχι πολέμιος, τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Μεταξύ ἄλλων στό ἔργο του «Εἰσαγωγή στήν ψυχανάλυση» ἀναφέρει :
«Ὑπάρχουν κατηγορίες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων πού ἡ ζωή τους παρεκκλίνει ἀπό τήν συνηθισμένη σεξουαλική ζωή κατά τον πιό κτυπητό τρόπο. Μία ὁμάδα ἀπό αὐτούς τούς «διεστραμμένους» ἔχει ἐξοστρακίσει τήν διαφορά τῶν φύλων ἀπό τή ζωή τους… Σ᾽αὐτούς μονάχα τό δικό τους φῦλο προκαλεῖ πόθο. Τά πρόσωπα αὐτά παραιτοῦνται ἀπό κάθε συμμετοχή στήν ἀναπαραγωγή. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί λέγονται ὁμοφυλόφιλοι… Ἀνήκουν ἐκεῖνοι πού παραιτήθηκαν ἀπό τήν ἕνωση σεξουαλικῶν ὀργάνων ἤ μέρη τοῦ σώματος… ξεπερνώντας τίς ἀνατομικές δυσκολίες καί κατανικώντας τή σχετική ἀποστροφή… Τώρα ποιά πρέπει νἆναι ἡ στάση μας σ᾽ αὐτές τίς ἀσυνήθεις μορφές ἱκανοποίησης; Ἡ ἀγανάκτηση καί ἡ ἔκφραση τῆς προσωπικῆς μας ἀποστροφῆς. Παραμένει νά ἐξηγήσουμε τήν ὕπαρξη τῶν διαστροφῶν καί νά τίς συσχετίσουμε μέ τήν ὁμαλή σεξουαλικότητα… Πάντως τίς ἀποκαλοῦμε διεστραμμένες ἀνάγκες». Ποιός τό περίμενε, καί ὅμως. Καταπέλτης κατά τοῦ πάθους (ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟŸΝΤ, Εἰσαγωγή στήν ψυχανάλυση, ἐκδ. «Γκοβόστη», Ἀθήνα, σσ. 260-263, 270).
Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος σέ δήλωση, τήν ὁποία ἔκανε μετά τό πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ στόν Καθεδρικό Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Συμεών τῆς Ἐσθονίας στίς 7-9-2013, ἐπέκρινε δριμύτατα ὅσους προωθοῦν τούς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τά σύμφωνα «ἐλευθέρας συμβιώσεως» τονίζοντας τά ἀκόλουθα : «Καταδικάζονται δέ αἱ σύγχροναι ἐφευρέσεις τῶν λεγομένων «συμφώνων συμβιώσεως», τά ὁποῖα εἶναι ἀπόρροια ἁμαρτίας καί οὐχί κατά νόμον χαρᾶς».
Ἐμεῖς οἱ Ὁρθόδοξοι σεβόμαστε τήν προσωπική ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου ὡς ὑπεύθυνη ἐλεύθερη ἐπιλογή. Δέν ἔχουμε πρόθεση νά ἐπεμβοῦμε ρατσιστικά καί νά ἀναστείλουμε δικαιώματα καί ἐλευθερίες. Ἡ διαμαρτυρία μας ἐπικεντρώνεται στό ὅτι ἐπιχειρεῖται τό φοβερό αὐτό ἁμάρτημα τῆς Ὁμοφυλοφιλίας, τοῦ κιναιδισμοῦ, τοῦ σοδομισμοῦ, τῆς ἀρσενοκοιτίας, τῆς παρά φύσιν ἀσέλγειας, πού προεκτείνεται στήν παιδεραστία καί παιδοφιλία, νά παρουσιασθεῖ ὡς φυσιολογική κατάσταση, ὡς ἁπλῆ διαφορετικότητα.
Ἡ πανανθρώπινη, ὅμως, συνείδηση ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, στό ἄρσεν καί τό θῆλυ. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία. Κάθε ἄλλη σχέση ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ὡς παρά φύσιν ἐκτροπή, ἡ ὁποία δέν παρατηρεῖται οὔτε καί στά ζῶα.
Ἰδιαίτερα ἡ Ἁγία Γραφή, πού ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί σοφοῦ γνώστη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος, ἀτιμία καί ἀσχημοσύνη, πού τιμωρήθηκε αὐστηρά μέ φωτιά καί θειάφι στήν πόλη τῶν Σοδόμων καί Γομόρων. Γιά τό σύνολο δέ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό πιό σιχαμερό καί ἀκάθαρτο ἁμάρτημα. Ἡ ὑποστήριξη καί ἀθώωση τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀποτελεῖ μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Θεό - Δημιουργό τοῦ ἀνθρώπου σέ ἄρσεν καί θῆλυ καί βλάσφημη κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἐρωτῶμεν, λοιπόν τούς τολμητίες Βουλευτές καί τήν Κυυβέρνηση: Ποιοί εἶστε ἐσεῖς, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς νεωτερικότητας, πού τολμοῦν καί βάζουν τούς ἑαυτούς των πάνω ἀπό τόν Θεό καί καταργοῦν τό Εὐαγγέλιο καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων; Ἡ δημόσια προβολή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐκτός τοῦ ὅτι προσβάλλει τήν δημόσια αἰδώ καί τήν θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει πρός τούς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς, πού ἀποτελεῖ τορπίλη στά θεμέλια τῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας μέ τό ὀξύ δημογραφικό πρόβλημα, ἀλλά καί αἰτία ψυχοπαθολογικῶν διαταραχῶν στά παιδιά, πού θά ἀνατραφοῦν ἀπό ὁμοφυλοφιλικά ζεύγη, ὅπως ἐπιδιώκεται.
Ἡ «πρόοδος» τῆς ἀνθρωπότητος πιστεύετε ὅτι συντελεῖται μέ τά παραπάνω γεγονότα; Σᾶς διαφεύγουν ὅμως ὅτι:
Α. Στό βιβλίο τῆς Γενέσεως (κεφ. 19,1-5) πού συνεγράφη τό 2.369 π.Χ. ἐξιστορεῖται ἡ «προοδευτικότης» τῶν Σοδόμων καί Γομόρων μέ τά ἀκόλουθα: «Ἦλθον δὲ οἱ δύο ἄγγελοι εἰς Σόδομα ἑσπέρας· Λὼτ δὲ ἐκάθητο παρὰ τὴν πύλην Σοδόμων. ἰδὼν δὲ Λώτ, ἐξανέστη εἰς συνάντησιν αὐτοῖς καὶ προσεκύνησε τῷ προσώπῳ ἐπὶ τὴν γῆν. 2 καὶ εἶπεν· ἰδοὺ κύριοι, ἐκκλίνατε εἰς τὸν οἶκον τοῦ παιδὸς ὑμῶν καὶ καταλύσατε καὶ νίψασθε τοὺς πόδας ὑμῶν, καὶ ὀρθρίσαντες ἀπελεύσεσθε εἰς τὴν ὁδὸν ὑμῶν. καὶ εἶπαν· οὐχί, ἀλλ᾿ ἐν τῇ πλατείᾳ καταλύσομεν. 3 καὶ κατεβιάζετο αὐτούς, καὶ ἐξέκλιναν πρὸς αὐτὸν καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἐποίησεν αὐτοῖς πότον, καὶ ἀζύμους ἔπεψεν αὐτοῖς, καὶ ἔφαγον. 4 πρὸ τοῦ κοιμηθῆναι δέ, οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως οἱ Σοδομῖται περικύκλωσαν τὴν οἰκίαν ἀπὸ νεανίσκου ἕως πρεσβυτέρου, ἅπας ὁ λαὸς ἅμα. 5 καὶ ἐξεκαλοῦντο τὸν Λὼτ καὶ ἔλεγον πρὸς αὐτόν· ποῦ εἰσιν οἱ ἄνδρες οἱ εἰσελθόντες πρὸς σὲ τὴν νύκτα; ἐξάγαγε αὐτοὺς πρὸς ἡμᾶς, ἵνα συγγενώμεθα αὐτοῖς».
Β. Μία μικρή «λεπτομέρεια» πού διασώζεται ἀπό τόν Ρωμαῖο ἱστορικό Κάσσιο Δίονα (163 μ.Χ) στήν περίφημη Ρωμαϊκή Ἱστορία του, τῆς ὁποίας τήν ἀλήθεια ἐπιμαρτυροῦν καί οἱ συγχρόνοι τοῦ γεγονότος ἱστορικοί Τάκιτος καί Σουητώνιος, κατά τήν ὁποία ὁ φρενοβλαβής αὐτοκράτωρ τῆς Ρώμης Νέρων συνῆψε γάμο μέ δύο Ἕλληνες ἀπελεύθερους, τόν «εὔσωμο καί ἀνδρώδη» Πυθαγόρα, καί τόν «λεπτόσωμο καί γυναικώδη» Σπόρο, τόν ὁποῖο κατέστησε ἐκτομία καί μετωνόμαστε σέ Σαβίνα…»
Γ. Ὁ μεγαλειώδης Παῦλος στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή του (κεφ. ΣΤ΄, 9-10) πού συνεγράφη τό 54 μ.Χ. διαβεβαιώνει ἀπολύτως ὅτι: «... ἤ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι...»
Δ. Ὁ οἰκουμενικός Ἱεράρχης Μ. Βασίλειος τό 370 μ.Χ. μέ τάς κανονικάς του ἐπιστολάς καί τόν 7ο ἱερό του κανόνα ἐπικυρωθέντα ἀπό τόν 2ο κανόνα τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου διακηρύσσει: «Ἀρρενοφθόροι καὶ ζωοφθόροι καὶ φονεῖς καὶ φαρμακοὶ καὶ μοιχοὶ καὶ εἰδωλολάτραι τῆς αὐτῆς καταδίκης εἰσὶν ἠξιωμένοι, ὥστε ὅν ἔχεις ἐπὶ τῶν ἄλλων τύπον καὶ ἐπὶ τούτων φύλαξον...».
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω παρατιθεμένων ἐκ τοῦ τεραστίου ὑλικοῦ ἀναφορᾶς στάς κακουργίας τῆς παρά τήν φύσιν ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας ἀποδεικνύεται πασίδηλα ὅτι ἡ δῆθεν σχετική πρόοδος καί δημοκρατική εὐαισθησία, τά δῆθεν σχετικά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἡ δῆθεν διαφορετικότης καί ὁ δῆθεν ἐλεύθερος αὐτοπροσδιορισμός καί προσανατολισμός περί τό γενετήσιο ἔνστικτο καί τήν ταυτότητα τοῦ φύλου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ καταβαράθρωσις καί ὁ καταποντισμός τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί ἀξιοπρεπείας καί ὁ πλήρης εὐτελισμός τῆς ἐννοίας ἄνθρωπος πού στήν ἑλληνική γλώσσα σύγκειται ἀπό τό ἐπίρρημα ἄνω καί τό ρῆμα θρώσκω πού σημαίνει ἄνω βλέπω, ἄνω φέρομαι.
Ἑπομένως ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας κατά τήν τραγική αὐτή ὥρα δημοσίᾳ:
1. Καλοῦμε τήν Κυβέρνηση νά μήν προχωρήσει στήν ὑλοποίηση αὐτῆς τῆς ὕβρεως κατά τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων.
2. Ἀποστέλλομε ἐπειγόντως αἴτηση ἐκτάκτου συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος καί τήν ἐπιβολή τῶν δεόντων κατά τό ἐξαίρετο παράδειγμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Μολδαυΐας καί
3. Ἐντός τῆς Κανονικῆς μας δικαιοδοσίας καί ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν Κανονικῶν μας ἁρμοδιοτήτων θά ἐπιβάλουμε τήν ποινή τοῦ ἀφορισμοῦ σέ ὅσους Βουλευτές ψηφίσουν αὐτή τήν ἐπαίσχυντο καί ἐπονείδιστο ὕβρι.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΠΗΓΗ: http://anavaseis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_8471.html
Ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως προχώρησε κατὰ τὴ συνεδρίαση τῆς 27ης Νοεμβρίου 2013 στὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.
Παραθέτουμε ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Βίος καὶ Λόγοι» Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, τῆς Ι.Μονῆς Χρυσοπηγῆς Χανίων σύντομη Βιογραφία τοῦ Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου
Ὁ ὅσιος Γέρων Πορφύριος, κατὰ κόσμον Εὐάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στὶς 7 Φεβρουαρίου 1906, στὴν Εὔβοια, στὸ χωριὸ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς ἐπαρχίας Καρυστίας. Οἱ γονεῖς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης καὶ Ἑλένη, τὸ γένος Ἀντωνίου Λάμπρου, ἦταν εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεοι ἄνθρωποι. Ὁ πατέρας του, μάλιστα, ἦταν ψάλτης στὸ χωριὸ καὶ εἶχε γνωρίσει προσωπικὰ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν πολυμελὴς καὶ οἱ γονεῖς, φτωχοὶ γεωργοί, δυσκολεύονταν νὰ τὴ συντηρήσουν. Γι΄ αὐτὸ ὁ πατέρας ὑποχρεώθηκε νὰ φύγει στὴν Ἀμερική, ὅπου δούλεψε στὴν κατασκευὴ τῆς διώρυγας τοῦ Παναμά.
Ὁ μικρὸς Εὐάγγελος ἦταν τὸ τέταρτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας. Φύλαγε πρόβατα στὸ βουνὸ καὶ εἶχε παρακολουθήσει μόνο τὴν πρώτη τάξη τοῦ δημοτικοῦ, ὅταν ἀναγκάστηκε καὶ αὐτὸς λόγω τῆς μεγάλης φτώχειας νὰ πάει στὴ Χαλκίδα γιὰ νὰ δουλέψει. Ἦταν μόλις ἑπτὰ χρονῶν. Ἐργάστηκε δύο τρία χρόνια σ΄ ἕνα κατάστημα. Μετὰ πῆγε στὸν Πειραιά, ὅπου δούλεψε δύο χρόνια στὸ παντοπωλεῖο ἑνὸς συγγενοῦς.
Στὰ δώδεκά του χρόνια ἔφυγε κρυφὰ γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος, μὲ τὸν πόθο νὰ μιμηθεῖ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Καλυβίτη, τὸν ὁποῖο εἶχε ἰδιαίτερα ἀγαπήσει, ὅταν παλαιότερα εἶχε διαβάσει τὸ βίο του. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τὸν ὁδήγησε στὴν καλύβη τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων καὶ στὴν...
ὑποταγὴ δύο Γερόντων, τοῦ Παντελεήμονος, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ πνευματικός, καὶ τοῦ Ἰωαννικίου, ἀδελφῶν κατὰ σάρκα. Ἀφοσιώθηκε στοὺς δύο Γέροντες, ποὺ κατὰ κοινὴ ὁμολογία ἦταν ἰδιαίτερα αὐστηροί, μὲ μεγάλη ἀγάπη καὶ μὲ πνεῦμα ἀπόλυτης ὑπακοῆς.
Ἔγινε μοναχὸς σὲ ἡλικία δεκατεσσάρων ἐτῶν καὶ πῆρε τὸ ὄνομα Νικήτας. Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια ἔγινε μεγαλόσχημος. Λίγο ἀργότερα ὁ Θεὸς τοῦ δώρισε τὸ διορατικὸ χάρισμα.
Στὰ δεκαεννέα του χρόνια ὁ Γέροντας ἀρρώστησε πολὺ σοβαρά, γεγονὸς ποὺ τὸν ἀνάγκασε νὰ ἐγκαταλείψει ὁριστικὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐπέστρεψε τότε στὴν Εὔβοια, ὅπου ἐγκαταβίωσε στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους Λευκῶν. Ἕνα χρόνο ἀργότερα, τὸ ἔτος 1926, σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν, χειροτονήθηκε ἱερέας στὸν Ἅγιο Χαράλαμπο Κύμης ἀπὸ τὸν Πορφύριο Γ΄, Ἀρχιεπίσκοπο Σινά, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔδωσε τὸ ὄνομα Πορφύριος. Στὰ εἴκοσι δύο του ἔγινε πνευματικὸς-ἐξομολόγος καὶ λίγο ἀργότερα ἀρχιμανδρίτης. Γιὰ ἕνα διάστημα ἐργάστηκε ὡς ἐφημέριος στοὺς Τσακαίους, χωριὸ τῆς Εὔβοιας.
Στὴν Εὔβοια, στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Χαραλάμπους, ἔζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τοὺς ἀνθρώπους ὡς πνευματικὸς καὶ ἐξολόγος, καὶ τρία χρόνια στὴν Ἄνω Βάθεια, στὴν ἐγκαταλελειμμένη Μονὴ τοῦ Ἁγίου Νικολάου.
Στὰ 1940, παραμονὲς τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ὁ Γέροντας Πορφύριος ἐγκαταστάθηκε στὴν Ἀθήνα, ὅπου ἀνέλαβε καθήκοντα ἐφημερίου καὶ πνευματικοῦ στὴν Πολυκλινικὴ Ἀθηνῶν. Ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε, ἔζησε ἐκεῖ τριάντα τρία χρόνια σὰν μία μέρα, ἀσκώντας ἀκαταπόνητα τὸ πνευματικὸ ἔργο καὶ ἀνακουφίζοντας τὸν πόνο καὶ τὴν ἀσθένεια τῶν ἀνθρώπων.
Ἀπὸ τὸ 1955 εἶχε ἐγκατασταθεῖ στὰ Καλλίσια, ὅπου εἶχε μισθώσει ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Πεντέλης τὸ ἐκεῖ εὑρισκόμενο μονύδριο τοῦ Ἁγίου Νικολάου μὲ τὴν ἀγροτικὴ περιοχὴ ποὺ τὸ περιέβαλλε, τὴν ὁποία καλλιεργοῦσε μὲ μεγάλη ἐπιμέλεια. Ἐδῶ, παράλληλα ἐξασκοῦσε τὸ πλούσιο πνευματικό του ἔργο.
Τὸ καλοκαίρι τοῦ 1979, ἐγκαταστάθηκε στὸ Μήλεσι μὲ τὸ ὄνειρο νὰ χτίσει μοναστήρι. Ἐκεῖ ζοῦσε στὴν ἀρχὴ σὲ ἕνα τροχόσπιτο κάτω ἀπὸ ἰδιαίτερα ἀντίξοες συνθῆκες καὶ μετὰ σὲ ἕνα ἀπέριττο κελλάκι ἀπὸ τσιμεντόλιθους, ὅπου καὶ ὑπέμενε ἀγόγγυστα τὶς πολλὲς δοκιμασίες τῆς ὑγείας του. Τὸ 1984 μεταφέρθηκε σὲ κτίσμα τοῦ ὑπὸ ἀνέγερση μοναστηριοῦ, γιὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ ὁποίου ὁ Γέροντας, παρόλο ποὺ ἦταν πολὺ ἄρρωστος καὶ τυφλός, ἐργαζόταν ἀκατάπαυστα καὶ ἀκαταπόνητα. Μὲ τὴ θεμελίωση τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως, στὶς 26 Φεβρουαρίου 1990, ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὸ ὄνειρό του νὰ γίνεται πραγματικότητα.
Τὰ τελευταία χρόνια της ἐπίγειας ζωῆς του ἄρχισε νὰ προετοιμάζεται γιὰ τὴν κοίμησή του. Ἐπιθυμοῦσε νὰ ἀποσυρθεῖ στὸ Ἅγιον Ὅρος, στὰ ἀγαπημένα του Καυσοκαλύβια, ὅπου μυστικὰ καὶ ἀθόρυβα, ὅπως ἔζησε, θὰ ἔδιδε τὴν ψυχή του στὸ Νυμφίο της. Πολλὲς φορὲς τὸν ἄκουσαν νὰ λέει: «Ἐπιδιώκω καὶ τώρα ποὺ ἐγήρασα νὰ πάω καὶ νὰ πεθάνω ἐκεῖ πάνω».
Πράγματι, τὸ ὀσιακὸ τέλος τὸν βρῆκε στὰ Καυσοκαλύβια, στὴν καλύβη του, τὸ πρωὶ τῆς 2ας Δεκεμβρίου 1991.
Τὰ τελευταία λόγια ποὺ ἀκούστηκαν ἀπὸ τὸ στόμα του ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχιερατικὴ προσευχὴ τοῦ Κυρίου, αὐτὰ ποὺ τόσο ἀγαποῦσε καὶ πολὺ συχνὰ ἐπαναλάμβανε:
«Ἴνα ὦσιν ἐν».
«Πνεύματος θείου κοσμούμενος χάριτι, ψυχᾶς ἁπάντων Πορφύριος λαμπρύνει»
ΠΗΓΗ: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/11/blog-post_7305.html
Σήμερα, μετά την απόφαση αγιοκατάταξης του Γέροντος Πορφυρίου, επίκαιρος όσο ποτέ είναι ο λόγος του αναφορικά με το πως γίνεται κανείς Άγιος....
Έλεγε λοιπόν:
Η ελευθερία δεν κερδίζεται, αν δεν ελευθερώσομε το εσωτερικό μας απ’ τα μπερδέματα και τα πάθη.
Αυτό είναι η Εκκλησία μας, αυτή είναι η χαρά μας, αυτό είναι το παν για μας. Και ο άνθρωπος σήμερα αυτό ζητάει. Και παίρνει τα δηλητήρια και τα ναρκωτικά, για να έλθει σε κόσμους χαράς. αλλά ψεύτικης χαράς. Κάτι αισθάνεται εκείνη τη στιγμή και αύριο είναι τσακισμένος.
Το ένα τον τρίβει, τον τρώει, τον τσακίζει, τον ψήνει. Ενώ το άλλο, δηλαδή το δόσιμο στον Χριστό, τον ζωογονεί, του δίνει χαρά, τον κάνει να χαίρεται τη ζωή, να νιώθει δύναμη, μεγαλείο.
Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει. Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη. Να βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σας πονάει το στήθος.
Να εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις.
Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.
Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.
Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.
Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει τον διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο. Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. Την περιφρόνηση δεν μπορεί να τη υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σας παίρνει είδηση και σας πολεμάει. Μην ασχολείσθε με τον διάβολο, ούτε να παρακαλείτε να φύγει. Όσο παρακαλείτε να φύγει, τόσο σας αγκαλιάζει. Τον διάβολο να τον περιφρονείτε. Να μην τον πολεμάτε κατά μέτωπον. Όταν πολεμάς με πείσμα κατά του διαβόλου, επιτίθεται κι εκείνος σαν τίγρης, σαν αγριόγατα. Όταν του ρίχνεις σφαίρες, αυτός σου ρίχνει χειροβομβίδα. Όταν του ρίχνεις βόμβα, σου ρίχνει πύραυλο. Μη κοιτάζετε το κακό. Να κοιτάζετε την αγκαλιά του Θεού και να πέφτετε στην αγκαλιά Του και να προχωρείτε.
Ο ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και, όσο κι αν είναι άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του… Δεν χάνει την ισορροπία του. Το αντίθετο συμβάνει με τον εγωιστή, τον έχοντα αισθήματα κατωτερότητος. Στην αρχή μοιάζει με τον ταπεινό. Λίγο, όμως, αν τον πειράξει κανείς, αμέσως χάνει την ειρήνη του, εκνευρίζεται, ταράζεται.
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/didaches/gerontos-porfur/33422-p%CE%BFs-agiazeis-u
Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017
Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...
Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017
Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...
TIDEON 21-12-2015
Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...
Tideon 14-12-2015
Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...
TIDEON 27-08-2014
Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...
tideon.org 02-05-2013
Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...
Tideon 31-12-2012
Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...
Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012
Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...
tideon 07-11-2011
ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου; Για να...
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010
Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...