Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω (και αντιγράψαμε από εδώ ) δεν είναι κατορθώματα του “προφήτη” Μουχάμμαντ και των οπαδών του, για τις ληστρικές επιδρομές του οποίου έχετε ενημερωθεί, ούτε συνέβησαν τους πρώτους αιώνες επέκτασης του Ισλάμ. Γίνονται βέβαια από πιστούς ακολούθους του Μουχάμμαντ και είναι απόλυτα σύμφωνα με το Ισλάμ αλλά συμβαίνουν τώρα, αυτή τη στιγμή! Παρακαλούμε διαβάστε προσεκτικά, έχοντας κατά νου ότι οι οπαδοί του Ισλάμ ζητούν συνέχεια διάφορα δικαιώματα, τα οποία το Ισλάμ, όταν εφαρμόζεται, τα αφαιρεί από τους άλλους… με πρώτο και καλύτερο το δικαίωμα στη ζωή!

Άραγε, θα βρεθεί ξανά κανένας απατεώνας να ισχυριστεί ότι αυτά δεν είναι σύμφωνα με το “πραγματικό Ισλάμ” το οποίο “είναι ειρηνικό”, κι ακόμα χειρότερα, ότι οι χριστιανές της Μοσούλης θέλουν τους τζιχαντιστές να αποκεφαλίσουν τους άντρες τους και να τις κάνουν ιδιοκτησία τους;

Η ΕΙΙL ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΣΤΗ ΜΟΣΟΥΛΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ: ΠΑΡΤΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Δύο ημέρες ματά την κατάκτηση της Μοσούλης στις 11 Ιούνη στο Ιράκ η τζιχαντιστική οργάνωση ΙSIS (ή ΕΙΙL αυτοαποκαλούμενη Daech) εξέδωσε μια χάρτα του τρόμου. Αποτελείται από 16 άρθρα τρόμου που ρυθμίζουν τη ζωή των 1,5 εκατομυρίων κατοίκων  της πόλης:

Το άρθρο 5 προβλέπει την «εκτέλεση, σταύρωση, ακρωτηριασμό άνω και κάτω άκρων ή εξορία» πριν βέβαια την αιώνια κόλαση για όσους «καταστρέφουν τη γη» εναντιώμενοι στο θέλημα του Θεού.

Στο άρθρο 8 απαγορεύει τη χρήση αλκοόλ,καπνίσματος και ναρκωτικών.

Το άρθρο 10 απαγορεύει έκτοτε κάθε δημόσια εκδήλωση που αντιτίθεται στο ισλάμ.

Το άρθρο 13 προβλέπει την καταστροφή των αγαλμάτων που προυπήρχαν  του ισλάμ και στα αποία αποδίδονταν τιμή. Αυτό θεμελιώνεται στην καταστροφή από τον Μωάμεθ 360 αγαλμάτων στη Μέκκα. Εδράζεται στο εδάφιο του κεφαλαίου (sourate) Al-Maeda: «Ω πιστοί! Το κρασί, τα τυχερά παιχνίδια, τα είδωλα, τα βέλη της μαντικής δεν είναι παρά βδέλυγμα, έργο του διαβόλου. Αποχωριστείτε τα για να ευημερήσετε.» Υπάρχει ο φόβος ότι το  Daech θα επιτεθεί στον αρχαιολογικό χώρο της Νινευί έναν από τους καλύτερους της Μ. Ανατολής.

Το άρθρο 14 προβλέπει ότι οι γυναίκες οφείλουν να καλύπτουν το πρόσωπο και όλο το σώμα με ένα niqab όταν βγαίνουν. Η έξοδός τους επιτρέπεται μόνο αν η «μετακίνηση είναι απαραίτητη» και εξουσιοδοτημένη από τον πατέρα, τον αδερφό ή τον άντρα και μόνο αν συνοδεύoνται από έναν από αυτούς.

Η Daech επιβάλει το status dhimmi (που είναι ταπεινωτικό και προβλέπει ότι ο χριστιανός είναι υπό κηδεμονία σε γη του ισλάμ) στους χριστιανούς της Μοσούλης. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλεται κεφαλικός φόρος 250 δολαρίων μηνιαίως.

Εκδόθηκε στη Μοσούλη στις 13 Ιουνίου 2014. (liberation 23/06/14)

Επίσης το site Breitbart στις 20 Ιουνίου δημοσίευσε άρθρο της Katie Gorka προέδρου του  Council on Global Security και συνεργάτιδα του Center for Security Policy (Washington D.C., États-Unis) όπου ανακοινώνει ότι επίκειται επίθεση του  (EIIL) κατά της περιφέρειας Al-Hasaka. Η Katie Gorkα μεταφράζει από αραβικά ένα ανακοινωθέν της οργάνωσης της 17^ης Ιουνίου:

«To EIIL καλεί τους μαχητές του Θεού να  υψώσουν τη σημαία του ισλάμ στην περιφέρεια της Al-Hasaka για να την απελευθερώσουν από το συριακό καθεστώς  το Κόμμα της Δημοκρατικής ένωσης των κούρδων ….και των απογόνων των σταυροφόρων τους άπιστους χριστιανούς.

“Το δικαστήριο της σαρία εξέδωσε μια fatwa δηλώνοντας ότι η πόλη Al-Qamishli με την έντονη παρουσία χριστιανικού και κούρδικου στοιχείου ανήκει στην l’EIIL :

1. Κάψτε και κατακτήστε όλους τους τόπους της περιοχής του Al-Qamishli

2. Κάψτε όλα τα μαγαζιά που πουλούν αλκοόλ και τσιγάρα

3. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο της φημισμένης αγοράς των κοσμημάτων: όλος ο χρυσός και τ΄ασήμι θα παθεί από τους μαχητές του EIIL γιατί σε αυτούς ανήκει δικαιωματικά.

4. Πάρτε τον ολοκληρωτικό έλεγχο των μαγαζιών διατροφής και ρουχισμού και δώστε το εμπόρευμα στους αδερφούς μαχητές τζιχαντιστές.

5. Εκκενώστε την πόλη από όλους τους χριστιανούς: πάρτε τις γυναίκες τους, αυτές σας ανήκουν, και αποκεφαλίστε τους άντρες.»

Πηγή: Greek Murtadeen: Έλληνες αποστάτες από το Ισλάμ

Εὐχόμεθα καὶ προσευχόμεθα ὁ ἀδελφὸς Νικόλαος εὑρισκόμενος στὴν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία νὰ εὔχεται καὶ νὰ προσεύχεται ὁ Θεὸς νὰ συγχωρέσῃ ὅλους αὐτούς, ποὺ διέπραξαν αὐτὸ τὸ εἰδεχθέστατο ἀνοσιούργημα. Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ ἀκραιφνοῦς Ὀρθοδόξου Θεολόγου καὶ ἀκαταμάχητου ἀγωνιστοῦ Νικολάου Σωτηροπούλου.

Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ

Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978

e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008

ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ

Ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος (+ 28.8.2014) ὁμιλῶν τὴν 23.1.2008 γιὰ τὸν Γέροντά του Αὐγουστῖνο, καθὼς παρελάμβανε τὶς τιμητικὲς διακρίσεις αὐτοῦ.

(28.8.2014)

Ἐπέρασαν τέσσερα (4) ἔτη ἀπὸ τὴν ἐκδημία τοῦ εἰς πάντα διαπρέψαντος μεγάλου θρησκευτικοῦ καὶ ἐθνικοῦ ἡγέτου, θρυλικοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη, χωρὶς πλέον νὰ ὑπάρχῃ οὐσιαστικὴ ἀντίστασις καὶ τὸ κακὸ νὰ καλπάζῃ δυστυχῶς μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο.

1. Γιὰ τὴν εἰς Κύριον ἐκδήμησι τοῦ θρυλικοῦ Γέροντος Αὐγουστίνου ἐγράψαμε εἰς τὴν «Φωτεινὴ Γραμμή» 44ο τεῦχος (Ἰούλιος - Αὔγουστος - Σεπτέμβριος 2010), σελὶς 1 – 9, εἰς τὸ ἄρθρον μας: Μὲ τὴν ἐκδημίαν τοῦ πατρὸς Αὐγουστίνου (Καντιώτου) πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης ἐπτώχευσαν ἡ Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος.

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=425:192010-&catid=13:2009-07-28-17-15-35&Itemid=60

2. Ὡς γνωστόν, τὴν 23ην Ἰανουαρίου 2008, οἱ φορεῖς μας τὸν ἐβράβευσαν ἐν ζωῇ, ( «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 44, σελίδα 8 τὸ κείμενον τῆς τιμητικῆς διακρίσεως καθὼς ἐπίσης καὶ εἰς τὸ τεῦχος 37, σελὶδα 124 τοὺς λόγους διὰ τοὺς ὁποίους ἐβραβεύθη).

Εἴμεθα εὐτυχεῖς, διότι ἐβραβεύσαμε καὶ αὐτὸν τὸν ἀκραιφνῆ θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικὸ ἡγέτη.

3. Εἰς μνήμην του, τὴν ἡμέρα τοῦ μνημοσύνου τῆς 28.08.2013 ἐτυπώσαμε καὶ 8σέλιδο ἔντυπο

(http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=786:28813-------------&catid=29:2009-07-31-01-42-16 ).

4. Ἐπ΄εὐκαιρίᾳ τῆς σημερινῆς μνήμης του ἀναφέρομε τὰ παρόντα καὶ εὐχόμεθα ὅλοι μας νὰ ἐφαρμόσωμε τὸ τοῦ ἱεροῦ Βασιλείου: «ἑορτὴ ἁγίου, μίμησις ἁγίου» καὶ εἰς αἰώνιο μνημοσύνο αὐτοῦ, μὲ τὴν εὐχὴ ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φωτίζῃ νὰ μιμούμεθα τὸν θρυλικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο γέροντα Αὐγουστῖνο.

Ὄχι μόνον νὰ μὴ συμπλέομε μὲ τὸ σύγχρονο ρεῦμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ λοιπῶν σατανικῶν κινήσεων, ὅπως οἱ φελλοί, τὰ σκουπίδια, τὰ πτώματα καὶ περιττώματα, ἀλλὰ νὰ ἔχωμε θάρρος καὶ παρρησία καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ρωμαλεότητα καὶ νὰ πηγαίνωμε ἐνάντια καὶ ἀντίθετως πρὸς τὸ ρεῦμα τῆς ἐποχῆς.

5. Ἐὰν ἔζη καὶ εἶχε ἀκμαῖες τὶς δυνάμεις του ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστίνος, θὰ κατετρόπωνε τοὺς νοητοὺς αἱμοδιψεῖς λύκους τοῦ παπισμοῦ, τοῦ προτεσταντισμοῦ, τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τοῦ συνονθυλεύματος τοῦ παγκοσμίου συμβουλίου ἐκκλησιῶν, τοῦ μασωνισμοῦ, τοῦ σιωνισμοῦ καὶ τὶς λαίλαπες τῶν ἐπιδρομῶν ἀλλοφύλων καὶ θὰ ἠγωνίζετο ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος, διὰ νὰ μὴ «ἁλωνίζουν» καὶ μᾶς ἁλώνουν ὅλα αὐτὰ τὰ θηρία τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων.

Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτοῦ.

6. Ὄχι μόνο ὁ φασιστικός, ἀντισυνταγματικός, ἀντιχριστιανικός, ἀντεθνικός, ἀντικοινωνικός νόμος – φίμωτρο, ὁ μὲ πολλὰ κερασάκια καὶ σιρόπια καμουφλαρισμένος «ἀντιρατσιστικὸς νόμος» δὲν θὰ ἐψηφίζετο, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀντιχριστιανικοὶ νόμοι.

Ὄχι μόνο δὲν θὰ ἐχαρίζετο ἡ περιουσία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἔναντι πινακίου φακῆς εἰς τοὺς διεθνεῖς τοκογλύφους καὶ ἀπατεῶνες διαχειριστὲς τοῦ χρήματος (δυναστεία Ρότσιλντ καὶ ΣΙΑ) ἤ τοὺς ἐντοπίους ἀχυρανθρώπους τους, ἀλλά, ἀπεναντίας, θὰ ἀφύπνιζε κλῆρο καὶ λαό, τὸ βασίλειο ἱεράτευμα τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας, καί, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, θὰ προλάμβανε χιλιάδες συμφορές.

7. Ὁ μικρὸς τὸ δέμας (μικρόσωμος) ἀλλὰ φοβερὸς ἥρωας στὴ ψυχή, ὁ ἰδανικὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστίνος Καντιώτης δὲν ἐπίστευε στὸ χρυσὸ ἀλλὰ στὸ Χριστὸ καὶ δὲν ζοῦσε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ὡς ἐκ τούτου δὲν ἦταν ψευδοδιανοούμενος καὶ θεατρίνος, ἀλλὰ χρησιμοποιοῦσε τὴν ἀπαιτουμένη γιὰ ἕνα κληρικὸ γλῶσσα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καὶ τοῦ Ἰωάννου του Χρυσοστόμου καὶ κεραυνοβολοῦσε τοὺς πάντες ποὺ ἐνεργοῦσαν καὶ ἐκφράζοντο ἀντιχριστιανικά, ὄχι μόνο τοὺς ἀδαεῖς, ἄσημους, ἀδύνατους καὶ τὰ πτωχαδάκια, ἀλλὰ κυρίως τοὺς κατὰ κόσμο ἐπιφανεῖς ἰθύνοντες, κοσμικοὺς καὶ κληρικούς. Ὄχι μόνο θὰ κατετρόπωνε τοὺς Ἕλληνες Εὐρωβουλευτές, ποὺ οὐδεὶς κατεψήφισε τὸ νόμο κατὰ τῶν κυναίδων, καὶ θὰ ζητοῦσε τὸν ἐξοστρακισμὸ αὐτῶν, ἀ λ λ ὰ οὔτε κἂν θὰ ἐτολμοῦσε Ὑπουργὸς ἤ βουλευτὴς νὰ συμπεριλάβῃ στὸ φασιστικὸ τρομονόμο τὶς σκανδαλώδεις σοδομιτικὲς προτάσεις ὑπὲρ τῶν βαρύτατα ἀσθενούντων ἀνωμάλων ὁμοφιλοφύλων. Θὰ ἐπάσχιζε παντοιοτρόπως νὰ θεραπευθοῦν αὐτὰ τὰ ψωριάρικα πρόβατα καὶ δὲν θὰ ἐτολμοῦσαν οἱ ψευδοδιανοούμενοι νὰ εἰσαγάγουν εἰς τὸν τρομονόμο – φίμωτρο διατάξεις αἰσχύνης ὑπὲρ τοῦ τρίτου φύλου.

Θὰ ἐμάχετο ἄχρι θανάτου διὰ νὰ μὴ μετατραπῆ ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία καὶ ἡ ἔνδοξη Ἑλλὰς σὲ Πομπηία, Σόδομα καὶ Γόμορα καὶ θὰ διέσωζε τὸν πυλώνα τῆς ἑλληνικῆς οἰκογενείας ἀπὸ τὸν σοδομιτισμό.

Τώρα δὲ ἀκόμη καὶ ἡ Ἱ. Σύνοδος, ὅλως περιέργως καὶ ἀχαρακτηρίστως, τολμᾶ νὰ ἐξωραΐζῃ καὶ ἐκθιάζῃ αὐτὸν τὸν αἴσχιστο Νόμο μὲ τὶς σοδομιτικὲς διατάξεις, κατασκανδαλίζουσα τὸ Χριστεπώνυμον πλήρωμα – τὸ βασίλειον ἱεράτευμα, διὰ τοὺς ὁποίους ὁ Χριστὸς ἐσταυρώθη. Καὶ αὐτὸ ἔρχεται σανίδα σωτηρίας σὲ ὅλους τοὺς ἀντιχριστιανικῶς δρώντας καὶ φρονοῦντες.

Τὰ ὀστὰ τοῦ θρυλικοῦ Γέροντος Αὐγουστίνου καὶ ὅλων τῶν μαρτύρων καὶ Ἐθνομαρτύρων, ἰδίως τοῦ 1821 θὰ τρίζουν μὲ τὸ κατάντημα τῆς Ἐκκλησίας. . .

Ἀπὸ τὴν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, μακάρι νὰ προσεύχεται καὶ νὰ μεσιτεύῃ, ὅπως ἀναδειχθοῦν μιμηταί του.

Μακάρι, μυριάκις εἴθε Ἀμήν !

Τὰ Διοικητικὰ Συμβούλια τῶν φορέων μας :

Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,

Σωματεῖο οἱ Φίλοι του Τάματος τοῦ Ἔθνους,

Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ἀπόστολος Παῦλος»,

Περιοδικὸ Φωτεινὴ Γραμμή.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

1. Καθυστερήσαμε τὴν ἀνάρτησι, διότι μόλις ἐπληροφορηθήκαμε ὅτι ὁ ἄριστος μαθητὴς τοῦ θρυλικοῦ Γέροντος Αὐγουστίνου, ὁ ἀκραιφνὴς Ὀρθόδοξος Θεολόγος καὶ ἀκαταμάχητος ἀγωνιστὴς Νικόλαος Σωτηρόπουλος ἐκοιμήθη σήμερα 28 Αὐγούστου, τὴν ἰδία ἡμέρα, ὅπως ὁ Γέροντάς του.

2. Ὡς γνωστό, ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος, γιὰ τοὺς ἀνιδιοτελεῖς πολυτιμότατους ἀγῶνες του ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Πατρίδος, ἀφορίσθη ἀπὸ φίλους τοῦ περιβόητου Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Στυλιανοῦ, τὴν ἀποκαλουμένη μείζονα καὶ ὑπερτελῆ Σύνοδο, πρᾶγμα ἄκρως ἀντιορθόδοξο καὶ σατανικό. Χωρὶς κἂν νὰ τὸν γνωρίζουν καὶ νὰ δύνανται νὰ τὸν ἀναγνωρίσουν σὲ φωτογραφία μεταξὺ μερικῶν ἀνθρώπων, χωρὶς κἂν κλητήριο θέσπισμα, χωρὶς ἀπολογία, τὸν ἀφόρησαν ἀδίκως καὶ παρανόμως, διότι ὁ ἀείμνηστος Σωτηρόπουλος ἦταν μέλος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ οἰκεῖος Μητροπολίτης καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχουν τὸν λόγον. Δὲν τοῦ ἐκοινοποίησαν τὴν καταδίκη του, ἀλλὰ ἐπληροφορήθη ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε. ὅτι ἀφορίσθηκε ...

3. Αὐτά, ποὺ ἔγραψε ὁ Νικόλαος Σωτηρόπουλος γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Αὐστραλίας εἶναι ἐλάχιστα ἀπ᾿ ὅτι ἔπρεπε νὰ γράψῃ...

4. Μέχρι καὶ σήμερα δὲν θέλησαν 20 Ἱερὲς Σύνοδοι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας νὰ τὸν δικαιώσουν, παρ᾿ ὅλον ὅτι οἱ περισσότεροι Συνοδικοὶ δὲν ἐπίστευσαν στὸν ἄδικο καὶ παράνομο αὐτὸ ἀφορισμό, τὸν μεταλάμβαναν καὶ τοῦ ἀνέθεταν νὰ ὁμιλῇ στὶς Ἐνορίες τῶν Μητροπόλεών τους.

5. Στὴν προκειμένη περίπτωσι ἐφαρμόζεται ὁ ἀληθὴς καὶ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεανθρώπου :

Α. «μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.» (Λουκ. 6, 22).

Β. «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰωάν. 16, 33)

Γ. «...εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν καὶ ὑμᾶς διώξουσιν...» (Ἰωάν. 15, 20) καὶ

Δ. «καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.» (Ματθ. 10, 22).

6. Εὐχόμεθα καὶ προσευχόμεθα ὁ ἀδελφὸς Νικόλαος εὑρισκόμενος στὴν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία νὰ εὔχεται καὶ νὰ προσεύχεται ὁ Θεὸς νὰ συγχωρέσῃ ὅλους αὐτούς, ποὺ διέπραξαν αὐτὸ τὸ εἰδεχθέστατο ἀνοσιούργημα.

7. Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ ἀειμνήστου ἀδελφοῦ Νικολάου θὰ λάβῃ χώρα τὴν 29.8.2014 καὶ ὥρα 17.00 στὴν Ἱερὰ Μονὴ Εἰσοδίων Θεοτόκου Μυρτιᾶς Αἰτωλοακαρνανίας.

Λεωφορεῖο θὰ ἐκινήσῃ ἀπὸ τὴν ὁδὸ Ζωοδόχου Πηγῆς 44 - Ἀθήνα στὶς 12 τὸ μεσημέρι τῆς 29.8.2014.

Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ ἀκραιφνοῦς Ὀρθοδόξου Θεολόγου καὶ ἀκαταμάχητου ἀγωνιστοῦ Νικολάου Σωτηροπούλου.

Πηγή: Φωτεινή Γραμμή

Ήταν 15 / 28 Αυγούστου 1959 όταν εκοιμήθη ο γέρων Ιωσήφ Ησυχαστής.

Πενήντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη Κοίμηση του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, από τις σημαντικότερες μορφές του Αγιορείτικου μοναχισμού την τελευταία 200ετία.

Σύντομος βιογραφία

Γεννήθηκε τὸ ἔτος 1898 εἰς τὸ χωρίον Λεῦκες τῆς Πάρου. Ἡ Πάρος εἶναι ἕνα μικρὸ καὶ ἤρεμο νησὶ τῶν Κυκλάδων. Οἱ γονεῖς του ἦσαν πτωχοὶ καὶ ἀναγκάζονταν νὰ ἐργάζωνται πολὺ διὰ νὰ συντηρήσουν τὴν οἰκογένειά τους. Ὁ πατέρας του ὠνομάζετο Γεώργιος καὶ ἀπέθανε πολὺ ἐνωρίς. Ἡ μητέρα του Μαρία ἀνέλαβε τὴν προστασία ὅλης τῆς οἰκογενείας. Ἡ μητέρα του ἦταν εὐλογημένη ψυχὴ καὶ εἶχε ἁπλότητα καὶ ἀκεραιότητα χαρακτῆρος καὶ ἐπήγαμε πολὺ συχνὰ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν διὰ νὰ λειτουργηθῆ, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ περιποιηθῆ τὸν Ἱερὸν ναόν.

Ὅταν ὁ μικρὸς Φραγκίσκος -αὐτὸ ἦταν τὸ κοσμικὸν ὄνομα τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ- ἔφυγε διὰ νὰ γίνη μοναχὸς ἡ μητέρα του εἶπε εἰς τοὺς συγγενεῖς της: «Τὸ ἐγνώριζα πὼς θὰ γίνη μοναχὸς ἀπὸ τὴν γέννησίν του. Ὅταν ἐγέννησα τὸν Φραγκίσκον μου καὶ ἤμουνα ἀκόμη εἰς τὸ κρεββάτι μὲ τὸ μωρὸ δίπλα φασκιωμένο, εἶδα νὰ ἀνοίγη ἡ στέγη τοῦ σπιτιοῦ καὶ ἕνας φτερωτὸς καὶ πολὺ ὡραῖος νέος, ποὺ μόλις μποροῦσα νὰ τὸν ἀντικρύσω ἀπὸ τὴν πολλὴν λάμψιν του, κατέβηκε καὶ ἐστάθηκε πλάι στὸ μωρό μου καὶ ἄρχισε νὰ τὸ ξεσκεπάζη μὲ σκοπὸν νὰ τὸ πάρη.

Ὅταν ἐγὼ διαμαρτυρήθηκα λέγοντας, «Τί κάνεις καλέ; Θὰ μοῦ πάρης τὸ μωρό μου;» Ἐκεῖνος ἐπέμενε ὅτι διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν ἦρθε καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπόφασις. Καὶ διὰ νὰ μὲ βεβαίωση, μάλιστα μοῦ ἔδειξε σὲ ἕνα σημειωματάριο γραμμένη μιὰ ἐντολή, ὅτι πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ πάρη τὸ μικρό. Ὅταν ἀντιστάθηκα, ὁ Ἄγγελος μοῦ ἔδωσε ἕνα πολύτιμον κόσμημα σὲ σχῆμα σταυροῦ καὶ μοῦ πῆρε τὸ μωρό». Ἀπὸ τότε πίστευα, ἔλεγε ἡ μητέρα του Μαρία, ὅτι κάποτε ὁ Φραγκίσκος θὰ ἀκολουθοῦσε τὸν Χριστόν.

Ὁ Γέροντας ὡς τὴν ἐφηβικήν του ἡλικίαν παρέμεινε εἰς τὸ χωριό του καὶ βοηθοῦσε τὴν μητέραν του εἰς τὶς διάφορες ἐργασίες τοῦ σπιτιοῦ. Μετὰ ἔφυγε διὰ τὸν Πειραιά, ὅπου ἐργαζότανε ὡς μικροέμπορος. Εἰς τὴν ἡλικίαν τῶν εἰκοσιτριῶν ἐτῶν κέντρον τῆς ἐργασίας του ἦτο ἡ Ἀθήνα. Ἦταν πολὺ δραστήριος, ἀλλὰ ἀπέφευγε τὴν πονηρία καὶ τὴν ἀδικίαν.

Τότε ἄρχισε νὰ μελετᾶ πατερικὰ βιβλία. Μεγάλον ἐνθουσιασμὸν προκαλοῦσαν εἰς αὐτὸν οἱ βίοι τῶν μεγάλων ἀσκητῶν. Τὴν ἀπόφασίν του διὰ τὸν μοναχισμὸν τὴν ἐπῆρε ὕστερα ἀπὸ τὸ ἀκόλουθο ὅραμα:

«Ἕνα βράδυ εἶδα εἰς τὸν ὕπνο μου ὅτι περνοῦσα ἔξω ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα καὶ ἀμέσως μὲ ἐπῆραν δυὸ ἀξιωματικοὶ τῆς ἀνακτορικῆς φρουρᾶς καὶ μὲ ἀνέβασαν εἰς τὸ παλάτι. Δὲν ἐκατάλαβα τὸν λόγον καὶ διὰ τοῦτο διαμαρτυρήθηκα. Τότε μοῦ ἀποκρίθηκαν μὲ καλωσύνη νὰ μὴ φοβοῦμαι, ἀλλὰ νὰ ἀνέβω, διατὶ εἶναι θέλημα τοῦ Βασιλέως. Ἀνεβήκαμε σὲ ἕνα πολὺ ὑπέροχον ἀνάκτορον, ἀνώτερον ἀπὸ κάθε ἐπίγειον, μοῦ ἐφόρεσαν μιὰ ὁλόλευκη καὶ πολύτιμη στολὴ καὶ μοῦ εἶπαν· «ἀπὸ ἐδῶ καὶ ἐμπρὸς θὰ ὑπηρετῆς ἐδῶ». Καὶ μετὰ μὲ ἐπῆγαν νὰ προσκυνήσω τὸν Βασιλέα.

Ξύπνησα ἀμέσως καὶ αὐτὰ ποὺ εἶδα καὶ ἄκουσα χαράχθηκαν τόσο πολὺ μέσα μου, ὥστε δὲν μποροῦσα νὰ κάνω ἢ νὰ σκεφθῶ τίποτε ἄλλο. Σταμάτησα τὶς ἐργασίες μου καὶ ἔμεινα σκεπτικός. Ἄκουγα ζωντανὰ μέσα μου νὰ ἐπαναλαμβάνεται διαρκῶς ἐκείνη ἡ ἐντολὴ «ἀπὸ τώρα καὶ ἐμπρὸς θὰ ὑπηρετῆς ἐδῶ». Ὅλη μου ἡ κατάστασις ἐσωτερικὰ καὶ ἐξωτερικὰ ἄλλαξε»⁽¹⁾ .

Ἔτσι ἐπῆρε τὴν ἀπόφασιν καὶ ἔφυγε διὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ὁ πρῶτος σταθμὸς ἦταν τὰ Κατουνάκια. Ἐκεῖ ζοῦσε τότε ὁ ἀείμνηστος Γέροντας Δανιήλ, ὁ ἱδρυτὴς τῆς ἀδελφότητος τῶν Δανιηλαίων. Ἀπὸ τὸν Γέροντα Δανιήλ, ὁ ὁποῖος ἦταν εὐλαβὴς καὶ συνετὸς ἄνθρωπος, ἔλαβε μεγάλην βοήθειαν. Δὲν ἔμεινε ὅμως μαζύ του, διότι ἀγαποῦσε τὴν αὐστηρότερη ἡσυχαστικὴν ζωήν.

Σὲ μιὰ πανηγύρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ Ἄθωνα, ἐγνώρισε τὸν Γέροντα Ἀρσένιο. Ἔκτοτε ὁ π. Ἀρσένιος ἔγινε ὁ μόνιμος συνασκητὴς του καὶ δὲν ἐχώρισαν ποτὲ πλέον.

Ὑποτάχθηκαν εἰς τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ ποὺ εἶχε τὴν καλύβην τοῦ Εὐαγγελισμοῦ εἰς τὰ Κατουνάκια. Ἔπειτα μαζὺ μὲ τὸν Γέροντά τους Ἐφραὶμ ἔφυγαν διὰ τὴν Σκήτην τοῦ Ἁγίου Βασιλείου διὰ περισσοτέραν ἄσκησιν.

Μετὰ τὴν κοίμησιν τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ ἄρχισαν τοὺς μεγάλους ἀσκητικοὺς ἀγώνας. Ἡ ἄσκησίς τους ἦταν ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ προσευχή. Κυριώτερον ὅμως ἔργον ἀποτελοῦσεν δι᾿ αὐτοὺς ἡ νῆψις καὶ ὁ ἐγκλεισμὸς τοῦ νοὸς εἰς τὴν καρδίαν.

Τὸ ἔτος 1938 μαζὺ μὲ τὸν π. Ἀρσένιον μετεκόμισαν εἰς τὶς ἀπόκρημνες σπηλιὲς τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης. Εἰς ἕνα ἀπὸ τὰ σπήλαια αὐτὰ ὑπῆρχε καὶ Ἐκκλησία τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Διεμόρφωσαν ἐκεῖ τὸν χῶρον, ἔκτισαν καὶ μερικὰ κελλία καὶ παρέμειναν εἰς τὸ σπήλαιον αὐτὸ ἕως καὶ τὸ ἔτος 1947.

Εἰς αὐτὸ τὸ ταπεινὸν σπήλαιον τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἀσκήθηκαν καὶ ἑτοιμάσθηκαν τὰ πνευματικά του παιδιὰ καὶ ἔγιναν ἔπειτα ἡγούμενοι εἰς ἄλλα μοναστήρια. Εἰς τὸν μακαριστὸν Γέροντα Ἰωσὴφ ὀφείλεται ἡ πνευματικὴ ἀναγέννησις καὶ ἐπάνδρωσις ἕξι Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ πολλῶν ἄλλων γυναικείων ἀδελφοτήτων εἰς τὸν Ἑλλαδικὸν χῶρον.

Ἀπὸ τὸ ταπεινὸν αὐτὸ σπήλαιον ἐξεκίνησε καὶ ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ καὶ ἵδρυσε εἰς τὸν Καναδὰ καὶ τὴν Ἀμερικὴν ἱεροὺς Παρθενῶνες, πνευματικὰ φυτώρια ἀπ᾿ ὅπου μεταφυτεύεται καὶ ἐξακτζώνεται τὸ Ὀρθόδοξον Πνεῦμα, τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν ἀπόδημον Ἑλληνισμόν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου.

Ἡ ἀρετὴ ἔχει κόπον διὰ νὰ τὴν ἀπόκτηση κανείς. Ἀλλὰ ὅταν τὴν ἀπόκτηση καὶ τὴν εὐωδίαν της δὲν μπορεῖ νὰ συγκρατήση. Τὸ Ὀρθόδοξον ἀσκητικὸν Πνεῦμα μπορεῖ νὰ ἀναμόρφωση τὸν κόσμον καὶ νὰ ἀνάπλαση τὸν ἄνθρωπον ποὺ σήμερα ἔχασε τὸν δρόμον του, τὸν προορισμόν του καὶ ὑποφέρει πολύ.

Τὸ ἔτος 1951 μεταφέρθηκαν εἰς τὴν Νέαν Σκήτην, εἰς τὴν καλύβην τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπου παρέμεινε ἕως τὴν κοίμησίν του ποὺ συνέβη τὴν 15ην Αὐγούστου τοῦ ἔτους 1959, ἑορτὴν τῆς κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

Τὰ περὶ τῆς κοιμήσεώς του τὰ περιγράφει πολὺ γλαφυρὰ ὁ Γέροντάς μου Ἐφραὶμ εἰς τὸ βιβλίον «Προθύμως Ἀνάβαινε», τὸ ὁποῖον εἶναι ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου:

«Ἡ ἀγάπη του πρὸς τὴν Παναγίαν μας εἶναι ἀνωτέρα πάσης περιγραφῆς. Μόνον ποὺ ἀνέφερε τὸ ὄνομά της τὰ μάτια του ἔτρεχαν. Τὴν παρακαλοῦσε ἀπὸ καιρόν, νὰ τὸν πάρη, νὰ ξεκουρασθῆ. Καὶ τὸν εἰσήκουσεν ἡ Παντάνασσα. Τὸν ἐπληροφόρησε ἕνα μήνα πρὶν διὰ τὴν ἀναχώρησίν του. Μὲ ἐκάλεσε τότε ὁ Γέροντας καὶ μοῦ ὑπέδειξε τί νὰ ἑτοιμάσωμε. Ἐπεριμέναμε.

Τὴν παραμονὴν τῆς κοιμήσεώς του -14 Αὐγούστου 1959- ἐπέρασε νὰ τὸν ἴδη ὁ κ. Σχοινᾶς ἀπὸ τὸν Βόλον· ἦσαν γνώριμοι πολύ.

-Τί κάμετε, τοῦ λέγει, πῶς ἔχει ἡ ὑγεία σας;

-Αὔριον, Σωτήρη, ἀναχωρῶ διὰ τὴν αἰώνιαν πατρίδα. Ὅταν ἀκούσης τὶς καμπάνες, νὰ ἐνθυμηθῆς τὸν λόγον μου.

Τὸ βράδυ εἰς τὴν ἀγρυπνίαν τῆς Κοιμήσεως τῆς Παναγίας μας ὁ Γέροντας συνέψαλλε ὅσον ἠδύνατο μὲ τοὺς πατέρας. Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν τὴν ὥραν ποὺ ἐκοινώνησε τὰ Ἄχραντα Μυστήρια εἶπε· «ἐφόδιον ζωῆς αἰωνίου».

Ξημέρωσε 15η Αὐγούστου. Ὁ Γέροντας κάθεται στὴν μαρτυρική του πολυθρόνα στὴν αὐλὴ τοῦ ἡσυχαστηρίου μας. Περιμένει τὴν ὥραν καὶ τὴν στιγμήν. Εἶναι σίγουρος διὰ τὴν πληροφορίαν ποὺ τοῦ εἶχε δώσει ἡ Παναγία μας, ἀλλὰ βλέποντας τὴν ὥραν νὰ περνᾶ καὶ τὸν ἥλιον νὰ ἀνεβαίνη τοῦ ἔρχεται κάτι ὡσὰν στενοχώρια, ὡσὰν ἀγωνία διὰ τὴν βραδύτητα.

Εἶναι ἡ τελευταία ἐπίσκεψις τοῦ πονηροῦ. Μὲ φωνάζει καὶ μοῦ λέγει: «Παιδί μου, γιατί ἀργεῖ ὁ Θεὸς νὰ μὲ πάρη; Ὁ ἥλιος ἀνεβαίνει καὶ ἐγὼ ἀκόμη εἶμαι ἐδῶ!». Βλέποντας ἐγὼ τὸν Γέροντά μου νὰ λυπῆται καὶ σχεδὸν νὰ ἀδημονῆ τοῦ λέγω μὲ θάρρος: «Γέροντα μὴ στενοχωρῆστε, τώρα ἐμεῖς θὰ κάνωμε εὐχή» καὶ θὰ φύγετε».

Ἐσταμάτησαν τὰ δάκρυά του. Οἱ πατέρες, ὁ καθένας τὸ κομποσχοίνι του καὶ ἔντονον τὴν εὐχήν. Δὲν ἐπέρασε ἕνα τέταρτο καὶ μοῦ λέγει: «Κάλεσε τοὺς πατέρες νὰ βάλουν μετάνοιαν, διότι φεύγω». Ἐβάλαμε τὴν τελευταίαν μετάνοιαν. Ἔπειτα ἀπὸ λίγο ἐσήκωσε τὰ μάτια του ὑψηλὰ καὶ ἔβλεπε ἐπιμόνως ἐπὶ δυὸ λεπτὰ περίπου. Κατόπιν γυρίζει καὶ πλήρης νηφαλιότητος καὶ ἀνέκφραστου ψυχικοῦ θάμβους μᾶς λέγει:

«Ὅλα ἐτελείωσαν, φεύγω, ἀναχωρῶ, εὐλογεῖτε!» Καὶ μὲ τὶς τελευταῖες λέξεις ἔγειρε τὸ κεφάλι του δεξιά, ἀνοιγόκλεισε δυὸ τρεῖς φορὲς ἤρεμα τὸ στόμα καὶ τὰ μάτια, καὶ αὐτὸ ἦταν. Παρέδωκε τὴν ψυχήν του εἰς χείρας Ἐκείνου, τὸν ὁποῖον ἐπόθησε καὶ ἐδούλευσεν ἐκ νεότητος.

Θάνατος ὄντως ὁσιακός. Εἰς ἡμᾶς ἐσκόρπισε ἀναστάσιμον αἴσθησιν. Ἐμπροστά μας εἴχαμε νεκρὸν καὶ ἤρμοζε πένθος, ὅμως μέσα μας ἐζούσαμε ἀνάστασιν. Καὶ τοῦτο τὸ αἴσθημα δὲν ἔλειψε πλέον· μὲ αὐτὸ συνοδεύεται ἔκτοτε ἡ ἐνθύμησις τοῦ ἀειμνήστου ἁγίου Γέροντος».

Ἡ διδασκαλία του περιέχεται εἰς ἑξηνταπέντε ἐπιστολάς, τὰς ὁποίας ἔχει ἐκδόσει ἡ Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου. Εἰς αὐτὰς φαίνεται καθαρά, ὅτι εἶναι συνεχιστὴς καὶ ἐκφραστὴς ὅλης τῆς νηπτικῆς παραδόσεως.

Ὁ ἐμπειρικὸς τρόπος τῆς ζωῆς του ἔδειξε ἐφηρμοσμένην ὅλην τὴν διδασκαλίαν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Τὰ κύματα τῆς θείας χάριτος πλημμύριζαν τὴν ψυχήν του καὶ ὁ νοῦς του ἠρπάζετο εἰς θεωρίαν. Ἦτο κάτοχος τοῦ ἀκτίστου φωτὸς καὶ ἄριστος διδάσκαλος τῆς νοερᾶς προσευχῆς.

Ὅλος ὁ βίος του εἶναι ἕνα πνευματικὸν συναξάρι ποὺ θυμίζει τοὺς παλαιοὺς ἀσκητὰς τῆς ἐρήμου. Τοὺς ἀγώνας του μὲ τὰ δαιμόνια οὔτε νὰ τοὺς ἀκούση κανεὶς δὲν τολμᾶ σήμερα. Ἦταν ἀνδρεῖος πολεμιστὴς ἐναντίον τῶν παθῶν καὶ ἐβίαζε τὸν ἑαυτόν του εἰς ἀφάνταστον βαθμόν. Ἀπέκτησε πολλὴν καθαρότητα καὶ ἁγνότητα ψυχῆς καὶ σώματος καὶ εἶχε ὡς παράδειγμα πάντα τὴν Παναγία μας. Ἔγραφε σὲ μία ἐπιστολή: «Δὲν ἠμπορῶ νὰ σᾶς περιγράψω πόσον ἀρέσκει ἡ Παναγία μας τὴν σωφροσύνην καὶ τὴν καθαρότητα. Ἐπειδὴ Αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἁγνὴ Παρθένος, δι᾿ αὐτὸ καὶ ὅλους τοιούτους θέλει καὶ ἀγαπᾶ».

Ὁ ἀείμνηστος Γέρων Ἰωσὴφ ἐπέρασε ὅλα τὰ στάδια τῆς πνευματικῆς πορείας τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς τελειώσεως. Ἐγνώρισε ὅλα τὰ θεῖα χαρίσματα αὐτῶν τῶν καταστάσεων.

Ἔγινε ἔμπειρος πνευματικὸς ὁδηγός, διακριτικὸς καὶ ἀπλανὴς ὁδηγὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς· δι᾿ αὐτὸ ἔγραφε: «ἀναγκάζομαι νὰ ἀνοίγω τοὺς αὔλακας εἰς τὸν κόσμον· καθότι ὑπάρχει ἐλπὶς νὰ δεχθοῦν τὸν λόγον ψυχαὶ καθαραὶ καὶ εἰς ἐμὲ νὰ γίνη ὠφέλεια ὁ μισθὸς τῆς ἀγάπης. Λοιπὸν ἀκούσατέ μου τοὺς λόγους, χαρίσατέ μου τὰς ἀκοάς...». Ἡ ζωή του καὶ ἡ διδασκαλία του εἶναι μιὰ ὀρθόδοξη ἐμπειρικὴ θεολογία.

Ἀπὸ πνευματικὴν ὑπακοὴν εἰς τὸν ἅγιον αὐτὸν Γέροντα, τὸν παπποῦν μας, ὀφείλομεν νὰ ἐκτελοῦμεν τὶς συμβουλές του, διὰ νὰ συνεχίζεται καὶ σήμερα ἡ νηπτικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ παράδοσις εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ νὰ εὐαρεστῆται καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, τῆς ὁποίας τὸ περιβόλι ὡς ἀνάξιοι κατοικοῦμεν.

Νὰ ἔχωμεν τὴν εὐχὴν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἰωσήφ.

Τὸ παρὸν φυλλάδιον εἶναι ἀπόσπασμα ἀπὸ εὐρυτέραν ἐργασίαν περὶ τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ. Διανέμεται δωρεάν, τὴν δὲ δαπάνην ἀνέλαβε ἡ φιλόθεος προαίρεσις τοῦ ἀδελφοῦ Γεωργίου εἰς τὸν ὁποῖον ἀναλογεῖ καὶ ὁ μισθὸς ἀπὸ τὴν ὠφέλειαν ποὺ θὰ πρόκυψη ἐκ τῆς ἀναγνώσεως.

Εἰσαγωγή

Ἡ ἀσκητικὴ παράδοσις εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι τόσον δυνατή, ὥστε ἐφ᾿ ὅσον ζῆς εἰς τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας μας, πρέπει νὰ τὴν ἀκολουθήσης. Ἀπορρέει μέσα ἀπὸ τὴν ψυχὴ ἕνα αἴσθημα σεβασμοῦ καὶ ὑπακοῆς πρὸς τὴν ἱερότητα τοῦ χώρου αὐτοῦ. Ἐὰν δὲν ἐγκλιματισθῆς εἰς τὸν χῶρον αὐτὸν καὶ δὲν θέλησης νὰ ἀγωνισθῆς καὶ νὰ κράτησης αὐτὴν τὴν παράδοσιν, αἰσθάνεσαι ὅτι δὲν ἔχεις θέσιν εἰς αὐτὸν τὸν χῶρον.

Παραμένοντας κανεὶς εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος σημαίνει ὅτι ἀπὸ τὴν ἰδικήν του προαίρεση ἀγαπᾶ καὶ ὑπακούει εἰς ὅλην αὐτὴν τὴν ἀσκητικὴν παράδοσιν καὶ ἐντάσσεται ταπεινὰ μέσα εἰς αὐτὴν τὴν μεγάλην καὶ εὐλογημένην Ἁγιορειτικὴν ἀδελφότητα.

Οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες εἶναι ἐγκατεσπαρμένοι εἰς τὰ εἴκοσι κοινόβια, εἰς τὶς Σκῆτες, τὰ κελλία καὶ τὰ ἐρημητήρια· διατηροῦν μὲν τὴν ἴδια Ἅγιορείτικην παράδοσιν, ἀλλὰ μὲ τὸ ὀλίγον διαφορετικὸν λειτουργικὸν πρόγραμμα ἀπὸ τόπου εἰς τόπον συντελοῦν, ὥστε ἡ προσευχὴ νὰ μὴ καταπαύη ποτὲ εἰς τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας μας. Ἡ νοερὰ προσευχὴ βέβαια δὲν περικλείεται σὲ τυπικὸν καὶ πρόγραμμα, ἀλλὰ συντελεῖται μυστικὰ καὶ ἀθόρυβα πάντοτε. Ἐδῶ ἁπλῶς ἐννοοῦμε τὶς τακτικὲς ἀκολουθίες ποὺ γίνονται εἰς τὸν ἱερὸν Ναόν.

Ἡ ἀξία τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶναι πάρα πολὺ μεγάλη διὰ τὴν ζωήν μας. Εἶναι ἕνας ἀγνοημένος καὶ κρυμμένος θησαυρός, ποὺ ὅποιος τὸν ἀνακάλυψη καὶ τὸν κρύψη μέσα εἰς τὴν ψυχήν του αἰσθάνεται ὅτι εἰσέρχεται εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν. Ἡ νοερὰ προσευχὴ ἀρωματίζει ὅλα τὰ ἔργα μας, ἐνισχύει τὴν ψυχὴν εἰς τὴν ἄσκησιν, περικόπτει τὰ διάφορα πάθη, φωτίζει τὸν νοῦν καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει φωτισμένον νοῦ ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι μιὰ εὐλογία μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησία.

Συνασκούμενοι καὶ συνεργαζόμενοι ὅλοι μαζὺ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες δίδουν μιὰ μαρτυρία Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ ζωῆς εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον. Ἀπὸ τὸν λόγον αὐτὸν ὅλον τὸ Ἅγιον Ὄρος κατακλύζεται ἀπὸ τοὺς προσκυνητάς, οἱ ὁποῖοι μὲ ζῆλον καὶ πόθον ψάχνουν νὰ βροῦν τὴν προσευχήν, τὴν ἄσκησιν, τὴν ἀρετήν, τὴν λύσιν τῶν προβλημάτων τους.

Τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος ἦτο ἀνέκαθεν καὶ θὰ εἶναι πάντοτε, μὲ τὴν πρεσβείαν τῆς Ὀροφυλάκισσας Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἕνας ὁλοφώτεινος Ναὸς ποὺ θὰ φρυκτωρῆ καὶ θὰ ἐξακτινώνη τὸ φῶς του πρὸς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου.

Αὐτὴ ὅμως ἡ περίβλεπτος θέσις τοῦ Ἁγίου Ὄρους μᾶς ἐπιβάλλει νὰ καθιστοῦμε αὐτό, μὲ τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν προστασίαν τῆς Παναγίας μας, τόπον μετανοίας καὶ προσευχῆς. Τὸ χρέος ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες εἶναι νὰ διατηρήσωμεν αὐτὴν τὴν πνευματικὴν κληρονομίαν καὶ τὴν χάριν τῆς νοερᾶς προσευχῆς ὡς τὴν μεγίστην ὑπακοὴν καὶ ἐκπλήρωσιν τῶν μοναχικῶν μας ὑποσχέσεων.

Ὁ Γέρων Ἰωσὴφ ἦταν ἕνας πολὺ μεγάλος βιαστὴς εἰς τὸν ἑαυτόν του καὶ ἐμπειρότατος ἀσκητής. Ἐκοπίασεν ὅσον ὀλίγοι γιὰ νὰ ἀπόκτηση τὴν νοερὰν προσευχὴν καὶ νὰ κατανίκηση τὰ πάθη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Εἰς τὶς ἐπιστολές του παρουσιάζεται ἡ ἀσκητική του διαγωγή, ἐκφράζεται ὅλη ἡ μοναχική του ἐμπειρία καὶ ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ ζωή του δὲν ἀπέχει πολὺ ἀπὸ τοὺς ἀσκητὰς τῆς ἐρήμου τῶν πρώτων αἰώνων. Οἱ συμπλοκές του μὲ τοὺς δαίμονας ἐνθυμίζουν τοὺς ἀγώνας τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου καὶ τῶν μεγάλων ἀσκητῶν τῆς ἐρήμου.

Ἐπάλαισε μὲ τὰ δαιμόνια εἰς τὴν πρώτην γραμμή. Ποίος μπορεῖ νὰ παραμείνη ἀσυγκίνητος, ὅταν ἀκούη αὐτὸ τὸ ἀσκητικὸν πολεμικὸν διάγγελμα: «Ἔκτοτε ἤρχισαν οἱ ἄγριοι πόλεμοι, ὅπου δὲν μὲ ἄφηναν ἡμέραν καὶ νύκτα. Ἄγριοι πόλεμοι! Μήτε ὥραν νὰ ἡσυχάσω. Ἐπίσης καὶ ἐγὼ εἶχον μανίαν εἰς αὐτούς. Ἐξ ὥρας καθήμενος εἰς τὴν προσευχὴν δὲν ἐσυγχώρουν νὰ βγῆ ἀπὸ τὴν καρδίαν. Ἀπὸ τὸ σῶμα μου ὁ ἱδρῶτας ἔτρεχεν ὡσὰν βρύσι. Ξύλον ἀλύπητα. Πόνος καὶ δάκρυα. Νηστεία ἄκρα καὶ ὁλονύκτιος ἀγρυπνία» ⁽²⁾ .

Θέλετε νὰ παρακολουθήσετε καὶ τὴν πολεμικὴν συμπλοκὴν μετὰ τῶν δαιμόνων; Ἂς ἀκούσωμεν τὴν καταπληκτικὴν αὐτὴν σύγκρουσιν ὅπως τὴν διηγεῖται ὁ ἴδιος: «Λοιπὸν μίαν νύκτα, καθὼς ηὐχόμην, ἦλθον πάλιν εἰς θεωρίαν καὶ ἠρπάγη ὁ νοῦς μου εἰς ἕνα κάμπον· καὶ ἦσαν κατὰ τάξιν -κατὰ σειρὰν- μοναχοὶ συνταγμένοι πρὸς μάχην. Καὶ ἕνας στρατηγὸς ἦλθε πλησίον μου καὶ μοῦ λέγει: Θέλεις, μοῦ λέγει, νὰ εἰσέλθης νὰ πολεμήσης εἰς τὴν πρώτην γραμμήν; Καὶ ἐγὼ τοῦ ἀπάντησα ὅτι σφόδρα ἐπιθυμῶ νὰ μονομαχήσω μὲ τοὺς ἀντίκρυ αἰθίοπας, ὅπου ἦσαν κατέναντι ὠρυόμενοι καὶ πῦρ πνέοντες ὡσὰν ἄγριοι σκύλοι, ὁποὺ μόνον ἡ θεωρία τους σοῦ ἐπροξένει τὸν φόβον. Ἀλλ᾿ εἰς ἐμένα δὲν ἦταν φόβος· διότι εἶχον τόσην μανίαν, ὅπου μὲ τὰ δόντια μου νὰ τοὺς σχίσω.

Εἶναι δὲ ἀληθὲς ὅτι καὶ ὡς κοσμικὸς ἦμουν τοιαύτης ἀνδρείας ψυχῆς. Τότε λοιπὸν μὲ χωρίζει ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τὰς γραμμάς, ὅπου ἦταν ἡ πληθὺς τῶν πατέρων. Καὶ ἀφοῦ διήλθομεν τρεῖς ἢ τέσσαρας γραμμὰς συνταγματικῶς μὲ ἔφερεν εἰς τὴν πρώτην γραμμήν, ὅπου ἦσαν ἕνας ἢ δυὸ ἀκόμη κατὰ πρόσωπον τῶν ἀγρίων δαιμόνων. Αὐτοὶ ἦσαν ἕτοιμοι νὰ ὁρμήσουν καὶ ἐγὼ ἔπνεον πῦρ καὶ μανίαν κατεναντίον τους. Καὶ μὲ ἄφησε ἐκεῖ ἀφοῦ εἶπε: Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ πολεμήση ἀνδρείως μὲ αὐτούς, ἐγὼ δὲν τὸν ἐμποδίζω, ἀλλὰ βοηθῶ». ⁽³⁾

Αὐτὸς εἶναι ὁ Γέρων Ἰωσὴφ· ὁ γενναῖος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Χριστοῦ πολεμεῖ εἰς τὴν πρώτην γραμμὴν καὶ ἀποδιώκει τὰς φάλαγγας τῶν δαιμόνων. Αὐτός, ὅπως βεβαιώνη ὁ ἴδιος, εἰσῆλθεν εἰς ὅλα τὰ καταφύγια τοῦ διαβόλου καὶ κατετροπωσε αὐτόν: «Κἀγὼ δὲ ἐπ᾿ ἀληθείας σᾶς λέγω ὅτι εἰσῆλθον εἰς ὅλα τὰ καταφύγια τοῦ ἐχθροῦ καὶ σκληρῶς μονομαχήσας ἐξῆλθον διὰ τῆς χάριτος».

Ἐκοπίασεν ὅσον ὀλίγοι ψάχνοντας νὰ βρῆ τὴν ἀρετήν. Συνέλεξε ὡς μέλισσα τὸ πνευματικὸν μέλι, ὅλην τὴν ἀσκητικὴν διδασκαλίαν καὶ παράδοσιν ποὺ εὑρῆκε εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τὴν παρέδωσε εἰς τὰ παιδιά του. Αὐτὸ εἶναι τὸ δεύτερον βασικὸν ἔργον τοῦ Πάππου μας Ἰωσήφ. Πρῶτον ἔσκαψε βαθειὰ μέσα εἰς τὴν καρδίαν του, ἔδιωξε τὰ πάθη, ἔκλεισε καὶ ἐπανέφερε τὸν νοῦν μέσα εἰς τὴν ψυχήν του, ἐλειτουργοῦσε ἀδιάλειπτα ἡ εὐχὴ μέσα του, ἐμορφώθη ἐν αὐτῷ ὁ Χριστός. Ἀνακαίνισε τὸν ἑαυτόν του καὶ αὐτὸν τὸν ἀνακαινισμένον ἄνθρωπον παρέδωσεν ὡς ὑπόδειγμα εἰς τὰ παιδιά του καὶ ἐν συνεχείᾳ εἰς τὰ ἐγγόνια του.

Ὁ παππούς μας Ἰωσὴφ εὑρῆκε πολλοὺς πατέρας μὲ μεγάλες πνευματικὲς καταστάσεις. Δὲν ἄφησαν ὅμως πνευματικοὺς κληρονόμους τῆς ἀρετῆς των. Ἡ ἀρετὴ πολλῶν ἀσκητῶν ἔγινε γνωστὴ διὰ μέσου τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ ποὺ ἔψαχνε νὰ τοὺς βρῆ καὶ νὰ τοὺς μιμηθῆ.

Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ἡ συμβολὴ τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ εἶναι πολλὴ μεγάλη εἰς τὴν πορείαν τοῦ Ἁγιορείτικου μοναχισμοῦ. Παρέδωσε τὴν ἀσκητική του πείρα εἰς τὰ παιδιά του. Διὰ νὰ συνεχισθῆ ἡ ἀσκητικὴ παράδοσις δὲν ἐπαρκοῦν τὰ βιβλία. Χρειάζεται καὶ ἡ προφορικὴ διδασκαλία, τὸ προσωπικὸν παράδειγμα καὶ ἡ ἐπίβλεψις τοῦ ἀγωνιζομένου μοναχοῦ ἀπὸ τὸν Γέροντά του, διὰ νὰ ἐπιλύωνται τὰ ἀναφυόμενα προβλήματα καὶ νὰ ἀποδιώκωνται οἱ πανουργίες τοῦ διαβόλου.

Ἐπειδὴ ὅμως αὐτὴ ἡ ἀσκητικὴ παράδοσις ἔφθασε ἕως καὶ τὴν ἰδικήν μας γενεά, ἔχομεν μεγίστην ὑποχρέωσιν νὰ τὴν συνεχίζωμεν καὶ ἐμεῖς μὲ τὴν βοήθειαν τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία εὐκαιρία ἀποζητᾶ διὰ νὰ ἁπλώση τὸ χέρι της νὰ μᾶς βοηθήση, νὰ εὐλόγηση τὸν κόπο καὶ τὴν προσευχήν μας.

Καὶ οἱ πνευματικὲς ἐμπειρίες τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ καὶ παπποῦ μας καὶ οἱ Πατρικὲς νουθεσίες τοῦ Γέροντός μας Ἐφραὶμ εἰς ἕνα κυρίως σκοπὸ ἀποβλέπουν καὶ εἰς μίαν πνευματικὴν ἀνάβασιν μᾶς παρωθοῦν:

Νὰ ἀποκτήσωμεν τὴν νοερὰν προσευχὴν καὶ διὰ τῆς καλλιέργειας αὐτῆς νὰ ἀνέβουμε πνευματικά, συνεχίζοντας αὐτὴν τὴν πνευματικὴ πατρικὴ κληρονομιὰ καὶ ὅλην τὴν ἀσκητικὴν παράδοσιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἐὰν αὐτὸ τὸ ἐπιμεληθοῦμε καὶ τὸ ἐπιτύχωμεν, τότε θὰ ἐπιτύχωμεν καὶ τὸν προορισμόν μας ὡς μοναχοί.

Τὴν διδασκαλίαν τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ τὴν παρέλαβον καὶ τὴν συνέχισαν τρεῖς ἀπὸ τοὺς ὑποτακτικούς του. Ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Βατοπαιδινός, ὁ Γέροντας Ἐφραίμ, Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου καὶ ὁ ἀείμνηστος Γέροντας Χαράλαμπος, Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Διονυσίου. Εἰς ἕξι Μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους σήμερα εἶναι ἡγούμενοι ἀπὸ τοὺς ἄμεσα πνευματικοὺς ἀπογόνους τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἰωσήφ. Ὑπάρχουν ἐπίσης καὶ πολλὰ Μοναστήρια ἐκτὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους ποὺ ἐξαρτῶνται καὶ κατευθύνονται ἀπὸ τοὺς ἰδικούς του ἀπογόνους.

Ὑπολογίζουν ὅτι τὰ πνευματικὰ ἐγγόνια τοῦ μακαρίου Γέροντος Ἰωσὴφ εἶναι περίπου χίλια (1000). Ἔχουν δὲ ὡς κύριον σκοπὸν καὶ ἱερὰν παρακαταθήκην ἀπὸ τὸν ἀξιοσέβαστον παπποῦ τους τὴν καλλιέργειαν τῆς νοερᾶς προσευχῆς.

Καὶ αὐτὸ ποὺ ἐπιτελεῖται σήμερα εἰς τὰ νέα φυτώρια, τὰ νέα Μοναστήρια τῆς Ἀμερικῆς καὶ τοῦ Καναδᾶ, εἶναι ἕνα θαυμαστὸ καὶ πρωτόγνωρο ἔργο. Μεγάλη οἰκονομία τῆς Θείας Προνοίας. Εἰς τὸ ἔργο αὐτὸ ἱδρυτὴς καὶ καθοδηγητὴς εἶναι ὁ Γέροντάς μου Ἐφραίμ, Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου. Ἐγκατέστησε εἰς διάφορα μέρη τοὺς πρώτους πυρῆνες ἀπὸ τὰ γυναικεῖα καὶ τὰ ἀνδρῶα μοναστήρια τῆς Ἑλλάδος. Ἀπὸ τὶς παλιὲς μοναστικὲς κυψέλες ἐπέταξαν μικρὰ σμήνη, νέες βασίλισσες καὶ ἐδημιούργησαν νέα μοναστικὰ κοινόβια, ὅπου καλλιεργεῖται τὸ μέλι τῆς νοερᾶς προσευχῆς.

Ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ ἔχει ἐγκατασταθῆ μόνιμα εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου εἰς τὴν Ἀριζόνα. Ἀπὸ ἐκεῖ πλέον κατευθύνει τὰ δέκα ὀκτὼ Μοναστήρια ποὺ ἔχει ἱδρύσει ἕως τώρα εἰς τὴν Ἀμερικὴν καὶ τὸν Καναδά, ἀλλὰ καὶ γενικὰ ὅλον τὸ πνευματικόν του ἔργον. Εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου εἰς τὴν Ἀριζόνα συρρέουν κάθε ἡμέρα ἑκατοντάδες προσκυνηταὶ καὶ ἔγινε ἡ ἔρημος μιὰ πνευματικὴ ὄασις, ἡ ὁποία ἀναγεννᾶ τὸν κόσμον.

Τὸ ἔργον τῶν δέκα ὀκτὼ αὐτῶν πνευματικῶν νησίδων εἶναι πάρα πολὺ μεγάλο. Μὲ ἀνθρώπινα κριτήρια δὲν ἠμποροῦμε νὰ τὸ ὑπολογίσωμεν. Τὰ μοναστήρια αὐτὰ μετέφεραν ὅλην τὴν ἀσκητικὴν παράδοσιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἀνανεώνεται καὶ ζωογονεῖται ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμός. Βιώνει τὴν Ὀρθοδοξία μέσα εἰς τὴν Βαβυλωνίαν τῶν αἱρέσεων καὶ ὑποδεικνύεται τὸ Ὀρθόδοξον δόγμα καὶ ἀναπτερώνεται τὸ θρησκευτικὸν συναίσθημα καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεόν.

Δημιουργεῖται μιὰ Νέα Ἑλλάδα μέσα εἰς τὴν ἀπέραντο αὐτὴ ἤπειρο ἀπὸ ἕναν Γέροντα Ἐφραὶμ ποὺ ξεκίνησε ἀπὸ ἕνα Σπήλαιο τοῦ Ἄθωνος, μαθητὴς γενόμενος τοῦ παπποῦ μας Ἰωσὴφ τοῦ Σπηλαιώτου.

Πῶς νὰ μὴν δοξολογήσωμεν τὸν Ἅγιον Θεὸν καὶ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον ποὺ μᾶς κατέστησαν κληρονόμους μιᾶς τέτοιας πνευματικῆς κληρονομιᾶς καὶ πῶς νὰ μὴν εὐχάριστησωμεν καὶ τὸν Σεβαστόν μας Γέροντα Ἐφραὶμ ποὺ μᾶς ἀνέλυσε καὶ μᾶς ἐδίδαξε πλουσιοπάροχα τὴν συνοπτικὴν διδασκαλίαν τοῦ παπποῦ μας Ἰωσήφ;

Ἄλλα ἂς ἐπανέλθωμεν πάλιν εἰς τὸν Γέροντα Ἰωσήφ, διὰ νὰ ἀκούσωμεν ζωντανὸν τὸν λόγον του. «Τὰ σπήλαια ὁλοκλήρου τὸν Ἄθωνος μὲ ὑπεδέχοντο ἐπισκέπτην· βῆμα πρὸς βῆμα, ὡσὰν τὰς ἐλάφους, ὁποὺ ζητοῦν νοτίδα ὑδάτων διὰ νὰ δροσίσουν τὴν δίψαν τους, οὕτως ἐζήτουν νὰ εὕρω πνευματικὸν νὰ μὲ διδάξη οὐράνιον θεωρίαν καὶ πραξιν» ⁽⁴⁾ .

Ἀπὸ τὸν πολὺ πόθον ὅπου εἶχε διὰ τὴν ἐρημικὴν ζωὴν τῶν παλαιῶν ἀσκητῶν, ἡ Παναγία μας δὲν τὸν ἄφησεν ἀπαρηγόρητον, ἀλλὰ τοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα τῆς νοερᾶς προσευχῆς, ὅταν ἀκόμη ἦταν δόκιμος μοναχός:

«Καὶ μίαν ἡμέραν μὲ ἔτυχαν πολλοὶ πειρασμοί. Καὶ ὅλην αὐτὴν τὴν ἡμέραν ἐφώναζα μὲ μεγαλύτερον πόνον. Καὶ πλέον τὸ βράδυ, δύοντος τοῦ ἡλίου, κατέπαυσα· νηστικός, παϊλτισμένος ἀπὸ τὰ δάκρυα. Ἐκοίταζα τὴν Ἐκκλησίαν, τὴν Μεταμόρφωσιν εἰς τὴν Κορυφὴν καὶ παρεκάλουν τὸν Κύριον μαραμένος καὶ πληγωμένος. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖθεν μοῦ ἐφάνη ὅτι ἦλθεν μία βιαία πνοή. Καὶ ἐγέμισεν ἡ ψυχή μου ἄρρητον εὐωδίαν. Καὶ εὐθὺς ἤρχισεν ἡ καρδία μου ὡσὰν ὡρολόγιον νὰ λέγη τὴν εὐχὴν νοερῶς. Ἠγέρθην λοιπὸν πλήρης χάριτος καὶ ἀπείρου χαρᾶς καὶ ἐμβῆκα εἰς τὸ σπήλαιον. Καὶ κύψας τὴν σιαγόνα μου εἰς τὸ στῆθος ἤρχισα νοερῶς νὰ λέγω τὴν εὐχήν. Ἔκτοτε δὲν ἔπαυσεν νοερῶς μέσα μου νὰ λέγεται ἡ εὐχή» ⁽⁵⁾ .

Ἀλλὰ ἂς ἀκούσωμεν καὶ τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ πῶς προτρέπει καὶ παρακινεῖ τὰ πνευματικά του παιδιὰ νὰ λέγουν τὴν εὐχὴν: «Παιδιά μου, παρακαλῶ διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, μὴ σταματᾶτε τὴν εὐχὴν τοῦ Χριστοῦ μας, οὐδὲ ἐπ᾿ ἐλάχιστον. Τὰ χείλη σας συνεχῶς νὰ μουρμουρίζουν τὴν εὐχὴν τοῦ Ἰησοῦ, τὸν καταλύτην τοῦ διαβόλου καὶ πάσης μηχανορραφίας αὐτοῦ. Φωνάζετε ἀδιακόπως εἰς βοήθειάν σας τὸν Χριστόν μας, καὶ αὐτὸς πάραυτα σπεύδει ὁλοκαρδίως νὰ μᾶς βοηθήση.

Ὅπως τὸ πυρακτωμένο σίδηρο γίνεται ἀπλησίαστο, ἔτσι γίνεται καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἔχοντος τὴν εὐχὴν τοῦ Χριστοῦ. Οἱ δαίμονες δὲν τὴν πλησιάζουν. Πῶς νὰ τὴν ἐγγίσουν; Ἐὰν τὴν ἐγγίσσουν θὰ καοῦν ἀπὸ τὸ θεϊκὸν πῦρ ποὺ περικλείει μέσα τὸ θεῖον ὄνομα.

Βιάζεσθε εἰς τὴν εὐχήν τοῦ Ἰησοῦ μας. Αὐτὴ θὰ γίνη τὰ πάντα. Τροφὴ καὶ πόμα καὶ ἔνδυμα καὶ φῶς καὶ παρηγοριὰ καὶ ζωὴ πνευματική. Τὰ πάντα γίνεται εἰς τὸν κατέχοντα αὐτήν. Χωρὶς αὐτὴν τὸ κενόν της ψυχῆς δὲν ἱκανοποιεῖται» ⁽⁶⁾ .

Διὰ νὰ βοηθήσουμε αὐτοὺς ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀσκοῦνται εἰς τὴν νοερὰν Προσευχήν, παραθέτουμε ὁρισμένα κείμενα τῶν θεοφόρων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν διὰ τὴν ἀναγκαιότητα καὶ τὴν σημασίαν τῆς προσευχῆς αὐτῆς.

Σκοπὸς αὐτοῦ τοῦ φυλλαδίου εἶναι νὰ εὑρεθοῦν ἄνθρωποι ποὺ ἀπὸ φιλότιμο καὶ ἀγάπη Χριστοῦ θὰ πιάσουν τὸ κομποσχοίνι καὶ θὰ λέγουν τὴν εὐχὴν. Ὅλα τὰ ἄλλα τὰ ἀφίνομεν εἰς τὴν Πρόνοιαν τοῦ Ἁγίου Θεοῦ.

Πρέπει οἱ ἀγωνιζόμενοι Χριστιανοὶ νὰ προσεύχωνται μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ

Κάθε ἀγωνιζόμενος Χριστιανὸς μέσα εἰς τὸν κόσμον ποὺ ἐξομολογεῖται εἰς τὸν πνευματικόν του πατέρα καὶ κοινωνεῖ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τηρεῖ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ χρησιμοποιεῖ τὴν νοερὰν προσευχήν, τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον με».

Ἡ ἐξομολόγησις καὶ ἡ θεία κοινωνία δημιουργοῦν τὶς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις διὰ νὰ ἐνεργήση ἡ χάρις τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Ἡ κάθαρσις τῆς ψυχῆς, ποὺ ἐπιτελεῖται διὰ τῆς Ἱερᾶς ἔξομολογησεως, θὰ καταστήση τὴν ψυχὴν δεκτικὴν τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀνάλογα πρὸς τὴν κάθαρσιν τῆς ψυχῆς ἔρχεται καὶ ὁ φωτισμὸς τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τότε ἡ ψυχὴ εἰρηνεύει, χαίρεται, ἀγωνίζεται μὲ περισσότερη βία, μὲ μεγαλύτερη διάκρισι.

Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ ψυχή σας εὑρίσκεται εἰς αὐτὴν τὴν κατάστασιν, ρίψετε αὐτὸν τὸν εὐλογημένον σπόρον εἰς τὸν καλλιεργημένον τόπον τῆς ψυχῆς σας. Ἀνοίξετε τὴν ψυχήν σας καὶ δεχθεῖτε την. Θὰ βλάστηση, θὰ ἀνθοφορήση καὶ θὰ καρποφορήση θαλεροὺς καρπούς, ποὺ δὲν σήπονται, ἀλλὰ εὐωδιάζουν καὶ ἀποθηκεύονται εἰς τὴν ἀποθήκην τοῦ Οὐρανίου Πατρός.

Ὅταν προφορικὰ λέγετε τὰ εὐλογημένα αὐτὰ λόγια τῆς εὐχῆς τὸ στόμα σας θὰ γλυκαίνεται, ἡ ψυχή σας θὰ χαίρεται καὶ θὰ εἶναι ὡς δένδρον πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων καὶ δὲν θὰ λείψουν ποτὲ ἀπὸ αὐτὴν οἱ καρποὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος: «ὁ καρπὸς τὸν Ἁγίου Πνεύματος ἔστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. ε´, 22).

Πρέπει, λοιπὸν οἱ ἐν τῷ κόσμῳ ἀγωνιζόμενοι Χριστιανοὶ νὰ λέγουν τὴν εὐχὴν αὐτήν, ἢ αὐτὴ ἡ εὐχὴ εἶναι μόνον διὰ τοὺς μοναχούς;

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ καθηγητὴς τῆς νοερᾶς προσευχῆς, εἶχε ἕναν ὑποτακτικόν, Ἰὼβ τὸ ὄνομα, γηραλέον εἰς τὴν ἡλικίαν καὶ ἁπλοῦν εἰς τοὺς τρόπους. Ἄκουσε μία ἡμέρα τὸν Ἅγιον Γρηγόριον ποὺ ἐδίδασκε καὶ ἔλεγε εἰς τοὺς προσκυνητάς, ὅτι ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ προσεύχωνται μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πάσης ἡλικίας καὶ πνευματικῆς καταστάσεως. Διότι, ἐὰν ἦταν ἀδύνατον νὰ γίνη αὐτό, δὲν θὰ προέτρεπε ὁ Θεός, διὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, νὰ εὔχωνται οἱ Χριστιανοὶ ἀδιαλείπτως.

Αὐτὴν τὴν διδασκαλίαν ἔκαμε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος εἰς τοὺς Χριστιανοὺς ποὺ ἐπήγαιναν νὰ τὸν συμβουλευτοῦν. Εἶχε φύγει τότε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ εὑρίσκετο εἰς τὴν Θεσσαλονίκην. Ὁ Ἰὼβ ἀκούγοντας αὐτὴν τὴν διδασκαλίαν σκανδαλίσθηκε καὶ εἶπε πρὸς τὸν Γέροντά του: «Ἐμεῖς εἴμεθα μοναχοὶ καὶ ἔχομε χρόνον νὰ λέγωμεν αὐτὴν τὴν εὐχὴν. Οἱ λαϊκοὶ ὅμως ποὺ ἔχουν τόσες μέριμνες καὶ ἀσχολίες μὲ τὴν οἰκογένειαν καὶ τὶς ἐργασίες τους, πῶς μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιτύχουν αὐτό; Νομίζω πὼς ἡ προσευχὴ αὐτὴ εἶναι μόνον διὰ τοὺς μοναχούς». Ὄχι, τοῦ λέγει, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος. Ἐὰν ἦταν ἀκατόρθωτον, ὁ Θεὸς δὲν θὰ προέτρεπε διὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου τό· «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α´ Θεσ. ε´, 17). Ἡ ρίζα καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶναι ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους. Τὸν καιρὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων δὲν ὑπῆρχον μοναχοί. Ἑπομένως, διὰ τοὺς εἰς τὸν κόσμον ἀγωνιζόμενους Χριστιανούς, ἀπευθύνει τὴν προτροπὴν αὐτὴν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, περὶ τῆς προσευχῆς.

Ὁ Ἰὼβ ὅμως δὲν ἐπείθετο καὶ συνέχιζε νὰ ἐπιμένη εἰς τὴν γνώμην του. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν ὁ Ἅγιος Γρηγόριος διέκοψε τὴν συζήτησιν καὶ ἐπῆγε νὰ ἡσυχάση εἰς τὸ κελλίον του. Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ ὁ μοναχὸς Ἰὼβ.

Ὅταν ὅμως ὁ Ἰὼβ ἔφθασε εἰς τὸ κελλίον του, ἐμφανίσθηκε ἐνώπιόν του Ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέγει: «Διατί ἀντιλέγεις καὶ δὲν πείθεσαι εἰς ὅσα λέγει ὁ Γρηγόριος; Εἶναι σωστὸ αὐτὸ ποὺ διδάσκει, διὰ τοῦτο νὰ ὑπάκουης εἰς αὐτὸν καὶ νὰ μὴν ἀντιλέγης».

Ἔπειτα ἀπὸ τὴν ἐμφάνισιν αὐτὴν τοῦ Ἀγγέλου ὁ Ἰὼβ συγκλονίσθηκε καὶ ἔτρεξε ἀμέσως πρὸς τὸν Ἅγιον Γρηγόριον καὶ τοῦ εἶπε τί ἀκριβῶς συνέβη. Ἔβαλε τότε μετάνοια, ἐζήτησε συγχώρησι καὶ εἶπε πὼς ἄλλη φορὰ δὲν θὰ ἀντιλέγη.

Ὁ Γέροντάς μας Ἐφραὶμ, μᾶς ἐδίδασκε νὰ λέμε εἰς τὴν ἀρχὴν τὴν εὐχὴν προφορικά. Πρέπει νὰ λέμε συνέχεια μὲ τὸ στόμα: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. Ἡ φωνὴ ἡ ὁποία βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα συγκεντρώνει τὸν νοῦν, ὁ ὁποῖος μετεωρίζεται καὶ ἀρχίζει τότε ὁ νοῦς νὰ προσέχη τὰ λόγια τῆς εὐχῆς.

Ὅταν ἔχετε χρόνο εἰς τὸ σπίτι σας καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ἡσυχία ἀρχίσετε νὰ λέγετε μὲ κατάνυξι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς. Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με. Καθὼς περνάει ὁ χρόνος ἡ προφορικὴ αὐτὴ εὐχή, ἑλκύει τὸν νοῦν πρὸς τὰ ἔσω καὶ συγχρόνως δημιουργεῖται εἰς τὴν ψυχὴν ἕνα ἄλλο κλίμα. Αἰσθάνεται ἡ ψυχὴ χαρά, εἰρήνη, γλυκύτητα εἰς τὸ στόμα. Δὲν θέλει καθόλου νὰ διακόπτη τὴν εὐχὴν. Καὶ ὅταν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκάζεται νὰ διακόψη τὴν εὐχήν, τὸ αἰσθάνεται αὐτὸ ἡ ψυχὴ μέσα της ὡσὰν μιὰ ἔλλειψι.

Ὅταν ἀρχίση νὰ συγκεντρώνεται ὁ νοῦς, τότε μποροῦμε νὰ λέγωμεν τὴν εὐχὴν νοερά, δηλαδὴ μὲ τὸν νοῦν. Ἐὰν συνεχίσωμεν αὐτὸ τὸ ἱερὸν ἔργον μὲ συνέπεια καὶ τάξι καὶ λέγωμεν τὴν εὐχὴν ἄλλοτε μὲ τὸ στόμα ἐκφώνως καὶ ἄλλοτε μὲ τὸν νοῦν, νὰ εἴμεθα βέβαιοι, ὅτι θὰ αἰσθανθοῦμε μιὰ ἄλλη πνευματικὴν κατάστασιν μέσα μας.

Ὅταν ἡ οἰκοκυρὰ ἐργάζεται μέσα εἰς τὸ σπίτι της καὶ μαγειρεύει ἢ πλένει ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο κάνει, ἂς λέγη ταυτοχρόνως καὶ τὴν εὐχὴν ἐκφώνως. Θὰ φύγουν ὅλοι οἱ λογισμοὶ καὶ τὸ σπίτι της θὰ γίνη ἕνας αἰσθητὸς παράδεισος. Ὅλα τότε θὰ εἶναι ὄμορφα καὶ γαλήνια εἰς τὸ σπίτι της καὶ τὰ λόγια τῆς εὐχῆς, ὡσὰν ἕνα ἱερὸ ἄσμα, θὰ διαποτίζουν τὴν ψυχήν της καὶ ὅταν θὰ ἔλθουν τὰ παιδιά της ἀπὸ τὸ σχολεῖον καὶ ὁ ἄνδρας της ἀπὸ τὴν ἐργασίαν, θὰ τοὺς ὑποδεχθῆ μὲ τὴν θερμότητα τῆς εὐχόμενης καρδίας της καὶ θὰ τοὺς ἀφαίρεση τὸν κόπον καὶ τὸ ἄγχος. Μόνον ἡ εὐχή, τὸ γλυκύτατον Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, μπορεῖ νὰ διώξη ἀπὸ τὸ σπίτι τὴν τηλεόραση ἢ νὰ τὴν ρυθμίση.

Ὁ Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Σπηλακύτης μᾶς συμβουλεύει μὲ τὰ ἀκόλουθα λόγια διὰ τὴν χρῆσιν τῆς εὐχῆς: «Ἡ εὐχὴ ἔτσι πρέπει νὰ λέγεται μὲ τὸν ἐνδιάθετον λόγον. Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ εἰς τὴν ἀρχὴν δὲν τὴν ἔχει συνηθίσει ὁ νοῦς τὴν ξεχνᾶ. Γι᾿ αὐτὸ τὴν λέγεις, πότε μὲ τὸ στόμα καὶ πότε μὲ τὸν νοῦν. Καὶ αὐτὸ γίνεται μέχρις ὅτου τὴν χόρταση ὁ νοῦς καὶ γίνη ἐνέργεια.

Ἐνέργεια λέγεται ἐκεῖνο ὅπου, ὅταν λέγης τὴν εὐχήν, αἰσθάνεσαι μέσα σου -χαρὰ καὶ ἀγαλλίασι- καὶ θέλεις διαρκῶς νὰ τὴν λέγης. Λοιπόν, ὅταν παραλάβη τὴν εὐχὴν ὁ νοῦς καὶ γίνη αὐτὴ ὅπου σοῦ γράφω ἡ χαρά, τότε θὰ λέγεται μέσα σου ἀδιαλείπτως, χωρὶς τὴν ἰδικήν σου βίαν. Αὐτὸ λέγεται αἴσθησις - ἐνέργεια, ἐπειδὴ ἡ χάρις ἐνεργεῖ χωρὶς τὴν θέλησιν τοῦ ἀνθρώπου. Τρώγει, περιπατεῖ, κοιμᾶται, ἔξυπνα καὶ μέσα φωνάζει τὴν εὐχήν. Καὶ ἔχει εἴρηνην καὶ χαράν» ⁽⁷⁾ .

Εἰς τρεῖς τάξεις διαιρεῖται ἡ πνευματικὴ κατάστασις τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ πρώτη εἶναι ἡ καθαρτική, ἡ δευτέρα ἡ φωτιστικὴ καὶ ἡ τρίτη ἡ τελειωτική. Ἡ καθαρτικὴ κατάστασις βοηθεῖ πολὺ τὸν ἄνθρωπον νὰ καθαρίσῃ τὴν καρδίαν του. Αὐτὴ ἡ καθαρτικὴ χάρις αὐξάνει πολὺ τὴν νοερὰν προσευχήν. Χαρίζει μετάνοια, ζῆλον πνευματικὸν καὶ ἀγωνίζεται μὲ πολλὴν ὄρεξιν ὁ ἄνθρωπος.

Ἐπειδὴ δὲν προσέξαμε εἰς τὴν ζωήν μας καὶ ὁ νοῦς δὲν ἀγρυπνοῦσε, διὰ νὰ μὴ περάσουν μέσα εἰς τὴν καρδίαν μας ἐμπαθεῖς λογισμοί, ὁ χῶρος αὐτὸς τῆς καρδίας ἔχει γίνει ἀκάθαρτος ἀπὸ τοὺς λογισμούς.

Αὐτοὶ οἱ πονηροὶ καὶ ἐμπαθεῖς λογισμοὶ ἀποτελοῦν, κατὰ τοὺς Πατέρας, τὸ σκότος τῆς ψυχῆς. Τὸ πνευματικὸν αὐτὸ σκότος μπορεῖ νὰ τὸ διάλυση μόνον ἡ νοερὰ Προσευχή, τὸ γλυκύτατον Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ τὸ γλυκύτατον καὶ πανίσχυρον Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας κάνει βαθειὲς τομὲς μέσα εἰς τὴν καρδίαν μας καὶ ἐξέρχεται ὁ Ἰὸς τῆς ἁμαρτίας. Τὰ θανάσιμα πάθη καὶ τὰ πνευματικὰ ἕλκη δημιουργοῦν μιὰ δυσωδία εἰς τὸν χῶρον τῆς ψυχῆς. Βάθος μέγα ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου. Τὰ πάντα ξεκινοῦν ἀπὸ αὐτὸ τὸ σαρκικὸν ὄργανον, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν καρδίαν, διότι ἐκεῖ εὑρίσκονται ὅλοι οἱ λογισμοὶ τῆς ψυχῆς.

Ἡ διδασκαλία τοῦ παπποῦ μας Ἰωσὴφ καὶ τοῦ Γέροντός μας Ἐφραὶμ, ἀποτελεῖ συνέχεια τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ἡ πείρα τοῦ Γέροντός μας Ἐφραὶμ εἰς τὴν νοερὰν προσευχήν, ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσεν, ἀποτελεῖ συνέχεια ὅλης τῆς νηπτικῆς ἀσκητικῆς παραδόσεως.

Λέγει ὁ Γέροντας Ἐφραίμ: «Ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ κέντρον τῶν ὑπὲρ φύσιν, τῶν κατὰ φύσιν καὶ τῶν παρὰ φύσιν κινήσεων. Τὰ πάντα ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν καρδίαν. Ἐὰν ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου καθαρισθῆ, τότε βλέπομεν τὸν Θεόν. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀθεώρητος· ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα. Δύναται ὅμως νὰ βασιλεύση εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν γίνῃ αὐτὴ καθαρὸν δοχεῖον.

Διὰ νὰ γίνη δεκτικὸν δοχεῖον ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου, πρέπει νὰ γίνη καθαρή. Δηλαδή, νὰ γίνη καθαρὴ ἀπὸ ἀκάθαρτους λογισμούς. Διὰ νὰ καθαρισθῆ ὅμως ἡ καρδιά, πρέπει νὰ μπῆ εἰς αὐτὴν κάποιο φάρμακον. Τὸ φάρμακον αὐτὸ εἶναι ἡ νοερὰ προσευχή.

Ὅπου πηγαίνει ὁ βασιλεύς, διώκονται οἱ ἐχθροί· καὶ ὅταν μπῆ εἰς τὴν καρδιὰ ὁ Χριστός, τὸ ὄνομά Του τὸ Ἅγιον, φυγαδεύονται τῶν δαιμόνων οἱ φάλαγγες. Ὅταν ἐνθρονισθῆ μέσα καλὰ-καλὰ ὁ Χριστός, τότε ὑπάκούουν τὰ πάντα.

Ἔτσι καὶ τὸ κράτος τῆς καρδιᾶς μας. Ἔχει μέσα ἐχθρούς, ἔχει ἐπαναστάσεις, ἔχει λογισμούς, ἔχει πάθη καὶ ἀδυναμίες, ἔχει τρικυμίες καὶ ταραχές. Ὅλα εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου.

Διὰ νὰ μπόρεση αὐτὸ τὸ κράτος τῆς καρδιᾶς νὰ καθησύχαση καὶ νὰ ὑποταχθῆ, πρέπει νὰ ἔρθη ὁ Χριστός, ὁ Βασιλεύς, μὲ τὶς στρατιές του νὰ κυρίευση τὸ κράτος, νὰ διώξη τὸν ἐχθρόν, τὸν διάβολον, νὰ καθυποτάξῃ κάθε ἀνησυχία ἀπὸ πάθη καὶ ἀδυναμίες, νὰ βασιλεύση σὰν αὐτοκράτωρ, σὰν παντοδύναμος. Τότε αὐτό, κατὰ τοὺς πατέρας, λέγεται καρδιακὴ ἡσυχία. Νὰ βασιλεύῃ ἡ προσευχὴ χωρὶς νὰ διακόπτεται. Ἡ προσευχὴ νὰ ἔχη δημιουργήσει τὴν καθαρότητα καὶ τὴν ἥσυχον καρδίαν» ⁽⁸⁾ .

Ὁ μεγάλος ἀγώνας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νὰ ἐπαναφέρη τὸν νοῦν, ποὺ μετεωρίζεται μὲ τὶς αἰσθήσεις ἔξω εἰς τὰ κτίσματα, μέσα εἰς τὴν καρδίαν μας εἰς τὸ ταμεῖον τῶν λογισμῶν. Ὁ μεγαλύτερος διδάσκαλος εἰς τὸν ἄνθρωπον, διὰ τὸ Ἱερὸν αὐτὸ ἔργον, εἶναι ἡ νοερὰ προσευχή. Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία προσελκύεται διὰ τῆς εὐχῆς, μᾶς διδάσκει ὅλα ὅσα χρειαζόμεθα.

Ὁ καλύτερος βοηθός, κατὰ τὴν ὥραν τῆς ἐξόδου τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν, εἶναι ἡ νοερὰ προσευχή. Διότι τὴν εὐχὴν αὐτὴν θὰ χρησιμοποιῆ ἡ ψυχή, ἐφ᾿ ὅσον βέβαια τὴν γνωρίζει. Ἡ ψυχὴ θὰ εἶναι ὁπλισμένη μὲ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς, μὲ τὸ ἀκαταμάχητον Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον τρέμουν οἱ δαίμονες καὶ δὲν μποροῦν νὰ πλησιάσουν τὴν ψυχήν.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με

Προσπάθησε πάντα ἡ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ ἐπενδύη ὅλα τὰ ἔργα σου, κάθε πνοὴ καὶ κάθε νόημα. Ὢ τότε πόσο θὰ εὐφραίνεται ἡ καρδία σου! Πόσο θὰ χαίρεσαι, διότι θὰ ἀνεβαίνη ὁ νοῦς εἰς τὰ οὐράνια. Διὰ τοῦτο μὴν ἀμελῆς νὰ λέγης: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Ὅταν ψάλης θὰ κατανοῆς τὰ ψαλλόμενα· θὰ ἔχης ὄρεξιν καὶ φωνὴν ἱκανὴν καὶ ταπείνωση διὰ νὰ ἀποδίδης καθὼς ἁρμόζει τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Διὰ τοῦτο μὴν ἀδικῆς ἄλλο τὴν ψυχήν σου, ἀλλὰ καὶ ψάλλων λέγε ἐνδόμυχα τὴν εὐχήν· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Ὅταν ἐργάζεσαι ἂς μὴν ἀπορροφᾶται ὅλη σου ἡ δύναμις εἰς τὴν ἐργασίαν, ἀλλὰ νὰ λέγης -ψιθυριστὰ καὶ τὴν εὐχὴν. Τότε καὶ τὰ ἔργα σου θὰ εἶναι ὀρθά, χωρὶς λάθη, καθαρὰ ἀπὸ λογισμοὺς καὶ ἡ ἀπόδοσις τῆς ἐργασίας σου θὰ εἶναι μεγαλυτέρα. Λέγε λοιπὸν τὴν εὐχὴν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ εὐλογοῦνται τὰ ἔργα σου· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σκεπάζει τὴν ψυχὴν ποὺ εὔχεται. Εἰσέρχεται μέχρι τὰ βάθη τῆς ψυχῆς, ἐλέγχει ὅλον τὸν ἐσωτερικὸν κόσμον τῆς ψυχῆς καὶ τὸν κατευθύνει πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον. Τότε μόνον ἡ ψυχὴ ἔχει τὴν δύναμι, νὰ εἴπῃ μαζὺ μὲ τὸν Προφήτην. «Εὐλόγει ἡ ψυχὴ μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ Ἅγιον αὐτοῦ» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπὸν τὴν εὐχὴν διὰ νὰ ἔχης τὴν σκέπην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὅταν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καλύπτει τὴν ψυχήν σου, αἰσθάνεσαι μιὰ πληρότητα καὶ μιὰ ταπείνωσιν. Δὲν ἐπηρεάζεσαι ἀπὸ τὴν ἀδικία, τὴν εἰρωνεία ἢ τὸν ἔπαινον. Ζῆς σὲ μιὰ ἀτμόσφαιρα πνευματικὴ ποὺ δὲν εἰσέρχεται εὔκολα ὁ ἰὸς τῆς ἁμαρτίας. Ὁ πνευματικὸς ἀνακρίνει τὰ πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ᾿ οὐδενὸς ἀνακρίνεται. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σοῦ δίδει ἄλλα μάτια καὶ ἄλλην κρίσιν. Λέγε συνεχῶς τὴν εὐχήν, διὰ νὰ ζῇς ἄνετα μέσα σὲ κάθε περιβάλλον· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Ὡς ἄνθος ἀμάραντον καὶ δένδρον εὐσκιόφυλλον πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γίνεται ἡ ψυχή σου ὅταν λέγης· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Λέγε τὴν εὐχὴν καὶ ἄφησε τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ εἰσέλθη εἰς τὰ βάθη τῆς ψυχῆς σου. Γίνε τότε ἄγρυπνος θυρωρὸς τοῦ οἴκου τῆς ψυχῆς σου καὶ θεατὴς τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ λέγε μετ᾿ εὐφροσύνης· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι ἡ εὐλογία ὅλου τοῦ κόσμου. Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον εἶναι τὸ φῶς καὶ ἡ ζωὴ τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία ἀνυμνεῖ καὶ δοξολογεῖ ἀπὸ τὰ βάθη αὐτῆς τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἀμήν.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

1. Γέροντος Ἰωσὴφ Βατοπαιδινοῦ, Ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Ἥσυχαστης, σελ. 39.

2. Γέροντος Ἰωσήφ, Ἔκφρασις Μοναχικῆς Ἐμπειρίας, Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, σελ. 209.

3. Γέροντος Ἰωσὴφ, Ἔνθ᾿ ἀνωτ., σελ. 209.

4. Γέροντος Ἰωσὴφ, ἔνθ᾿ ἀνωτ., σελ. 207.

5. Γέροντος Ἰωσήφ, ἔνθ᾿ ἀνωτ., σελ. 208.

6. Γέροντος Ἐφραὶμ, Πατρικαὶ Νουθεσίαι, ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, σελ. 106.

7. Γέροντος Ἰωσὴφ, Ἔκφρασις Μοναχικῆς Ἐμπειρίας, ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, Ἅγιον Ὄρος, σελ. 30.

8. Γέροντος Ἐφραὶμ, Πατρικαὶ Νουθεσίαι, ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, σελ. 130.

Φωτογραφικὸ ὑλικὸ:

Ὁ τάφος τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστῆ.

Ἄποψη τοῦ τάφου τοῦ γέροντος Ἰωσὴφ ἀπὸ ἔξω.

 Ἡ συνοδεία τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ (καθιστὸς μὲ τὸ μαστούνι) στὴ Νέα Σκήτη. Ἤδη οἱ π. Χαράλαμπος (ἀριστερὰ) καὶ π. Ἐφραὶμ (δεξιὰ) εἶναι ἱερομόναχοι. Διακρίνονται ἐπίσης ὁ Γ. Ἀρσένιος στ΄ ἀριστερά τοῦ Γ. Ἰωσήφ, ὁ π. Ἰωσὴφ (νῦν Βατοπαιδινὸς) πίσω του καὶ ἄλλοι μοναχοί.

Τὰ σπήλαια τῶν δύο γερόντων Ἰωσὴφ καὶ Ἀρσενίου στὴν Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὅρος.

 Διακρίνονται ἀπὸ ἀριστερὰ πρὸς τὰ δεξιά:

παπα-Χαράλαμπος, π.Ἀρσένιος, π.Ἰωσήφ, Γέροντας Ἰωσήφ (καθιστός), π.Θεοφύλακτος, παπα-Ἐφραίμ.

Σύγχρονοι διδάσκαλοι τῆς νοερᾶς προσευχῆς.

 Ἡ θέα ἀπὸ τὸ ἐσωτερικό τῆς σπηλιᾶς.

Ψηλὰ στὸν βράχο τῆς σπηλιᾶς, διακρίνουμε κρίκους ὅπου κρεμόταν μὲ σκοινὶ γιὰ τὶς πολύωρες ἀγρυπνίες.

Ἡ συνοδεία τοῦ Γέροντα Ἰωσὴφ στὴν Νέα Σκήτη.

Διακρίνονται ἀπὸ ἀριστερὰ πρὸς τὰ δεξιά: π.Ἀθανάσιος, παπα-Ἐφραίμ, π.Ἀρσένιος, π.Ἰωσήφ, Γέροντας Ἰωσήφ, π.Θεοφύλακτος, παπα-Χαράλαμπος.

Ἀπ΄ αὐτὴ τὴν εὐλογημένη συνοδεία ἀναδείχθηκαν μεγάλοι Γέροντες, οἱ ὁποῖοι, κατὰ τὴν προόρρησιν τοῦ Γ.Ἰωσήφ, γέμισαν τὸ Ἅγιον Ὅρος (κι ὄχι μόνο) μὲ καλογέρια.

Τὸ στασίδι στὴν σπηλιὰ

Ἡ Νέα Σκήτη

Πηγή: Ἐκ τῆς ἐκδόσεως: Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής, ἔργον Ἱ. Μ. Καρακάλλου Ἁγίου Ὄρους, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Κυψέλη, http://users.uoa.gr , Αγιορείτικο Βήμα, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

Τὴν ὥρα ποὺ γράφονται αὐτὲς οἱ γραμμὲς ἡ τελικὴ τύχη τοῦ λεγόμενου ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου εἶναι ἄγνωστη. Ἐπρόκειτο νὰ συζητηθεῖ στὴ Βουλὴ στὶς 26 Αὐγούστου, ζητήθηκε ὅμως ἀπὸ τὸν ἁρμόδιο Ὑπουργὸ ἀναβολὴ γιὰ τὶς ἀρχὲς Σεπτεμβρίου.

Τὸ πρὸς ψήφιση νομοσχέδιο συνάντησε τὴν ἀντίδραση 38 βουλευτῶν τοῦ κόμματος τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἐνῶ 8 ἀνεξάρτητοι βουλευτὲς σὲ αὐστηρὴ ἀνακοίνωσή τους τονίζουν ὅτι: «Τὸ ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο, ὅπως ἔρχεται γιὰ ψήφιση, ἀποτελεῖ μία κατάπτυστη καὶ ἀντεθνικὴ ὑπαγόρευση ἀπὸ τοὺς γνωστούς - ἄγνωστους ὑποβολεῖς. Ἡ ἀπουσία ἀναφορᾶς στὶς γενοκτονίες τῶν Ποντίων, τῶν Ἀρμενίων καὶ τῶν Ἑλλήνων τῆς Μ. Ἀσίας τὸ καθιστᾶ μνημεῖο ὑπόδουλης ἀποικίας».

Τὸ νομοσχέδιο αὐτό, ποὺ τάχα συντάχθηκε γιὰ νὰ καταπολεμήσει τὴν ξενοφοβία καὶ τὸν ρατσισμό, στὴν πραγματικότητα ἐξυπηρετεῖ ἄλλους σκοπούς. Ποιούς; Ἂς ὀνομάσουμε καθαρὰ «τὰ σύκα σύκα καὶ τὴ σκάφη σκάφη»· τοὺς ἑξῆς δύο: ἀφενὸς μὲν τὸν ἐξαναγκασμὸ σὲ ἀπόλυτη σιωπὴ ὡς πρὸς τὰ σχέδια καὶ τὶς μεθόδους τοῦ Διεθνοῦς Σιωνισμοῦ γιὰ ἐπιβολὴ παγκόσμιας κυβερνήσεως, καὶ ἀφετέρου τὴν προώθηση τῆς διαστροφῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ἐναντίον τοῦ νομοσχεδίου ἔχουν ἐκφρασθεῖ μὲ δηλώσεις καὶ ἐπιστολὲς πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸ ὁρισμένοι Μητροπολίτες. Περιμένουμε ὅμως τὴ σαφὴ τοποθέτηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἰδικότερα γιὰ τὸ θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Δικαίως ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος δήλωσε: «Εἶναι κρίμα αὐτὴ ἡ Κυβέρνηση ὡς τελευταία πράξη πρὶν ἀπὸ τὴν αὐτοκτονία της νὰ μᾶς ἀφήνει ὡς νομοθετημένη πλέον κληρονομιὰ τὰ ἐπίχειρα τοῦ ἠθικοῦ παραλογισμοῦ της».

Ὁ δὲ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἔκλεισε τὴ δραματικὴ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Πρωθυπουργὸ μὲ τὴ φράση: «Ἐλπίζω νὰ συνειδητοποιήσετε ὅτι ἐμμένοντας στὸ ἄθλιο αὐτὸ νομοθέτημα πωλεῖτε σὲ τιμὴ εὐκαιρίας τὴν ψυχή σας γιὰ μερικοὺς ἀκόμη μῆνες Πρωθυπουργίας!»

Τὸ ζήτημα εἶναι σοβαρότατο, διότι πλέον ποινικοποιεῖται ἡ σκέψη, ἡ διατύπωση διαφορετικῆς γνώμης. Σωστὰ τόνισε στὸν Πρωθυπουργὸ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς: «Ἀνοίγετε τὸν ἀσκὸ τοῦ Αἰόλου μὲ αὐτὸ τὸ σχέδιο Νόμου, διότι ποινικοποιεῖτε καὶ αὐτὴ τὴν ἐπιστημονικὴ ἄποψη». Μετὰ τὴν κόλαση τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως, τὴ χιτλερικὴ καὶ τὴν κομμουνιστικὴ δικτατορία ἐπιβάλλεται στὸν πλανήτη ἀπόλυτη λογοκρισία.

Στὴ χώρα ποὺ γέννησε τὴ δημοκρατία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ φιμωθεῖ ἡ ἐλεύθερη ἔκφραση τοῦ λόγου. Ἐκφράζουμε τὴν ἐλπίδα ὅτι τελικὰ θὰ ἐπικρατήσει ἡ σύνεση καὶ ὁ σεβασμὸς στὶς πατροπαράδοτες ἀξίες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.

Πηγή: Ο Σωτήρ 

Η απόφαση για την ανέγερση του τεμένους στο Βοτανικό πρέπει να επανεξεταστεί διότι οξύνει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, επιβραβεύοντας την παρανομία, και δημιουργεί τεράστια προβλήματα ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής στη χώρα μας. Παράλληλα, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, όπως έχει, περιορίζει τα δικαιώματα των Ελλήνων, όπως είναι η ελευθερία του λόγου, και γίνεται κίνητρο που ευνοεί τη λαθρομετανάστευση. Πρωταρχικό μέλημα της πολιτείας είναι η αντιμετώπιση του εποικισμού της χώρας μας με μέτρα άμεσα και αποτελεσματικά.

 ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Προς:
Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια,
Προεδρία της Δημοκρατίας, Προεδρικό Μέγαρο, Βασιλέως Γεωργίου Β' 2, Αθήνα, 10028.
Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αντώνιο Σαμαρά,
Γραφείο Πρωθυπουργού, Ηρώδου Αττικού 19 Εντός του Μεγάρου Μαξίμου, Αθήνα, 10674.
Υπουργό Εξωτερικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, Βασ. Σοφίας 1, Αθήνα, 10671.
Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων κ. Ανδρέα Λοβέρδο, Α. Παπανδρέου 37, Μαρούσι, 15180.

Κοιν:
Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα,
Αρχηγούς Πολιτικών κομμάτων
Όλα τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων
Όλους τους Έλληνες Ευρωβουλευτές
Πρόεδρο και Δικαστές Συμβουλίου της Επικρατείας
Πρόεδρο του Αρείου Πάγου
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

Θέμα: ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ, ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ Η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Η απόφαση για την ανέγερση του τεμένους στο Βοτανικό πρέπει να επανεξεταστεί διότι οξύνει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, επιβραβεύοντας την παρανομία, και δημιουργεί τεράστια προβλήματα ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής στη χώρα μας. Παράλληλα, το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, όπως έχει, περιορίζει τα δικαιώματα των Ελλήνων, όπως είναι η ελευθερία του λόγου, και γίνεται κίνητρο που ευνοεί τη λαθρομετανάστευση. Πρωταρχικό μέλημα της πολιτείας είναι η αντιμετώπιση του εποικισμού της χώρας μας με μέτρα άμεσα και αποτελεσματικά.

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,

Η Ελληνική πολιτεία σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την κατασκευή και λειτουργία τεμένους στο Βοτανικό, προφανώς για να ασκείται κρατικός έλεγχος σε αυτό. Όμως στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση, γινόμενη υπό την πίεση της Τουρκίας και των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, επαυξάνει σοβαρά τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα μας από το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

Η ανεξέλεγκτη εισροή αλλοεθνών στο έδαφος μιας χώρας είναι παράνομος εποικισμός, συνιστά έγκλημα εθνοκτονίας συντελούμενο κατά κανόνα υπό ανώμαλες συνθήκες πολέμου, και απαγορευόμενο από το διεθνές δίκαιο (Άρθρο 8.2.β.viii του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου). Παράνομος μουσουλμανικός εποικισμός είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα: και οι έποικοι, αντί να απελαθούν, όπως διατάσσουν οι νόμοι, εδραιώνονται και α π α ι τ ο ύ ν. Το δε μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο καθώς εκατομμύρια παράνομοι αλλοδαποί βρίσκονται ήδη στη χώρα, ενώ οι νέες αφίξεις παρουσιάζουν υψηλό ρυθμό αύξησης ιδιαίτερα από μουσουλμανικές χώρες. Μια χώρα που μαστίζεται από ανεργία της τάξεως του 27% και παραπαίει στο χείλος της χρεωκοπίας όχι μόνο δεν έχει ανάγκη από μετανάστες αλλά δεν μπορεί να τους προσφέρει, και περισσότερο σε λαθρομετανάστες, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, αφού δεν μπορεί να τις παράσχει και σε μεγάλο ποσοστό των πολιτών της.

Μετά την συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν το 2013 μπήκαν στην τελική ευθεία οι διαδικασίες για την κατασκευή, με έξοδα του Ελληνικού κράτους, ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό, στην περιοχή του αρχαίου Ελαιώνα, επάνω σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε σε αυτούς από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Με την παρουσία του τεμένους ο Βοτανικός, μια περιοχή στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας, διατρέχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε ένα γκέτο ανέργων παράνομων Μουσουλμάνων μεταναστών, με όλα τα κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν τέτοια γκέτο, και μια βάση του φανατικού ισλάμ που φουντώνει κάτω από τέτοιες συνθήκες. Επιπροσθέτως, η περιβαλλοντική επιβάρυνση από ένα τέτοιο γκέτο θα είναι καταστροφική για μια περιοχή που χρειάζεται ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή ανακούφιση και χώρους «αναπνοής» για τους κατοίκους.

Η κατασκευή τεμένους στο Βοτανικό για την ικανοποίηση της Τουρκίας και των απαιτήσεων παράνομων μεταναστών, η υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β” 1453, 5-6-2014), και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που προωθείται από την κυβέρνηση, έχουν επιπτώσεις πολύ ευρύτερες από αυτές στον Βοτανικό. Η κατασκευή και λειτουργία τζαμιών με δαπάνες του κράτους ανταμείβει την παράνομη εισβολή και στην συνέχεια εποίκηση από αλλοεθνείς επήλυδες πλήρως αναφομοίωτους και οδηγεί στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής της χώρας με ολέθρια αποτελέσματα. Με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο έχει ήδη κριθεί αντισυνταγματικό από την Κεντρική Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, επιβάλλεται στους Έλληνες η φίμωση της ελευθερίας του λόγου (που είναι το θεμέλιο της Δημοκρατίας).

Με την υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β” 1453, 5-6-2014) χορηγείται άδεια διαμονής ενός (1) έτους σε πολίτες ξένων χωρών που φέρονται ως θύματα ρατσισμού, έστω και λεκτικού. Άδεια διαμονής ενός (1) έτους χορηγείται επίσης σε όλους τους ουσιώδεις μάρτυρες, δηλαδή τους υπόλοιπους λαθρομετανάστες που εισβάλλουν παράνομα μαζί τους. Είναι φανερό ότι και η εν λόγω υπουργική απόφαση οξύνει ακόμη περισσότερο τη μάστιγα της λαθρομετανάστευσης.

Η ανέγερση του τζαμιού προγραμματίστηκε με την υπουργική απόφαση 3512/2006, εφόσον οι νόμοι 1363/1938 και 1672/1939 εξουσιοδοτούσαν τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων να δίδει άδεια για ανέγερση ευκτηρίων οίκων άλλων θρησκειών. Επισημαίνουμε ότι με μια ad hocτροποποίηση του νόμου περί ευκτηρίων οίκων αλλοθρήσκων το ίδιο έτος (3467/2006) καταργήθηκε η προβλεπόμενη από τους νόμους του 1938-1939 προαπαίτηση της άδειας κ α ι της οικείας εκκλησιαστικής αρχής της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, έτσι ώστε να εκμηδενισθεί κάθε εμπόδιο για την κατασκευή του τεμένους μετά από μια υπουργική απόφαση που να την υποστηρίζει. Δηλαδή άλλαξε η νομοθεσία αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση του Ισλάμ και των φορέων του. Τόσο ο 3512/2006 όσο και η απόφαση του ΣτΕ, όμως, παρακάμπτουν το γεγονός ότι οι νόμοι του 1938-1939 (έστω και στην «τροποποιημένη» τους μορφή) σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα λατρείας σε ευκτηρίους οίκους σε μουσουλμάνους μη Έλληνες πολίτες π α ρ α ν ό μ ω ς διαβιούντες στη χώρα και των οποίων οι συνεχώς αυξανόμενοι αριθμοί αποτελούν άμεση εθνική απειλή για την Ελλάδα.

Η μοναδική διεθνής συμβατική υποχρέωση της Ελλάδας για παραχώρηση τόπων θρησκευτικής λατρείας εδράζεται στη Συνθήκη τη Λωζάννης και σχετίζεται αποκλειστικά και μόνον με την μειονότητα των Ελλήνων υπηκόων μουσουλμάνων το θρήσκευμα, οι οποίοι κατοικούν στη Θράκη. Η κατασκευή τζαμιού εντός της Επικράτειας και πέραν των ορίων της Θράκης σημαίνει dejure και de facto αναγνώριση ετέρων, αγνώστων το πλήθος, μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Αττική ή οπουδήποτε αλλού. Έτσι, αυτόματα, αναγνωρίζονται ως νόμιμοι όλοι οι επήλυδες που έχουν εισβάλλει και διαβιούν παράνομα στην Ελλάδα αφού στερούνται / αποκρύπτουν τα απαιτούμενα ταξιδιωτικά έγγραφα, αλλά και οι χιλιάδες που συνωστίζονται στα παράλια της Τουρκίας παρά την θέληση του Ελληνικού Λαού και θα εισβάλλουν στο εγγύς μέλλον. Σημειώνεται ότι: α) η περιοχή του χώρου λατρείας για τους μουσουλμάνους αποτελεί και ιδιοκτησία τους, βάσει του ιερού τους βιβλίου, κάτι που συνεπάγεται ιδιοκτησία Ελληνικού εδάφους από παρανόμως ευρισκομένους σε αυτό αλλοδαπούς· β) εκ των πραγμάτων η περιοχή του τζαμιού (ως λατρευτικού χώρου και βάσει διεθνούς δικαίου) αποτελεί χώρο ασύλου που ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί για παράνομες πράξεις.

Το Ισλάμ διαιρείται σε πολυάριθμες σέκτες (σουνίτες, σιίτες, αλεβίτες, κλπ.) κάποιες από τις οποίες βρίσκονται σε αιματηρή αντιπαράθεση εδώ και αιώνες. Ποιους από όλους θα εξυπηρετεί το τέμενος στον Βοτανικό; Σε κάθε περίπτωση η πολιτεία θα αναγκασθεί στο μέλλον να εκδώσει πολυάριθμες νέες άδειες ανέγερσης τζαμιών για τις θρησκευτικές ανάγκες και των υπολοίπων ισλαμικών σεκτών, οι οποίες είναι πολύ πιθανόν να εμπλακούν σε εχθροπραξίες μεταξύ τους, ακριβώς όπως πράττουν σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή σήμερα.

Οι προθέσεις των ισλαμιστών της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες από την δήλωση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ερντογάν το 1997:

«Η δημοκρατία είναι μόνο το τραίνο, στο οποίο επιβιβαζόμαστε για να φθάσουμε στον στόχο μας. Τα τζαμιά είναι τα στρατόπεδά μας, οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι τρούλοι είναι τα κράνη μας, οι πιστοί είναι οι στρατιώτες μας». Από το 2001 και έπειτα στο όνομα του Ισλάμ έχουν γίνει περισσότερες από 17.000 τρομοκρατικές επιθέσεις. Οι εκρήξεις στο μετρό της Μαδρίτης το 2004 και του Λονδίνου το 2005 είχαν εκατοντάδες θύματα, πρεσβείες της Δανίας παγκοσμίως έγιναν στόχος εξ αιτίας κάποιων αντί-ισλαμικών γελοιογραφιών και μουσουλμάνοι δεύτερης και τρίτης γενεάς έκαψαν το 2005 προάστια του Παρισιού. Εάν τα ανωτέρω έγιναν σε χριστιανικές χώρες όπου οι μουσουλμάνοι εισήχθησαν ως νόμιμοι μετανάστες, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την δημόσια τάξη στην Ελλάδα όπου οι μετανάστες είναι παράνομοι και πολλαπλάσιοι ως ποσοστό απ” ότι στις καλά οργανωμένες και φυλασσόμενες χώρες της Δύσης; Δείγματα γραφής έχουν ήδη δοθεί με συλλογικούς βανδαλισμούς στο κέντρο των Αθηνών με αφορμή την υποτιθεμένη προσβολή αντιτύπου του κορανίου από Έλληνα αστυνομικό το 2009, με την κατάληψη των Προπυλαίων του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και των μεγάλων πλατειών των Αθηνών το 2010, και με αμέτρητες ληστρικές επιθέσεις και δολοφονίες Ελλήνων πολιτών.

Οι χριστιανοί αποδεκατίζονται σήμερα σε όλο το φανατικό ισλαμικό τόξο (Λίβανο, Συρία, Αίγυπτο, Ιράκ, Σομαλία, Πακιστάν). Το φανατικό Ισλάμ εξασκεί τη λατρεία όχι μόνο προσβάλλοντας «την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη», αλλά επιδιώκοντας την ανατροπή των δημοκρατικών θεσμών και την επιβολή μιας άγριας θρησκευτικής δικτατορίας. Δεν είναι εφιαλτική υπερβολή μια μελλοντική προσπάθεια για εισαγωγή της Σαρίας στη δημόσια ζωή της χώρας μας με την συνεπαγόμενη διατάραξη της ισονομίας σε σχέση με αστικές ελευθερίες και δικαιώματα, όπως γίνεται κατόπιν πιέσεων φανατικών μουσουλμάνων σε ευρωπαϊκές χώρες: Στο Ηνωμένο Βασίλειο ήδη συζητείται η ενσωμάτωσή του Ισλαμικού νόμου στο Βρετανικό νομικό σύστημα, ώστε να εξυπηρετηθούν όλοι οι κάτοικοι της χώρας, ανάλογα με το πολιτιστικό τους υπόβαθρο. Στη Νορβηγία, ισλαμιστικές οργανώσεις της χώρας απαιτούν τη δημιουργία Ισλαμικού χαλιφάτου που να τηρεί τους νόμους της Σαρίας, με την απειλή τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον του σκανδιναβικού έθνους.

Καλούμε την Πολιτεία:

1) Να αντιμετωπίσει άμεσα τη μάστιγα της εισβολής-εποίκησης αποκαθιστώντας την υπό πλήρη κατάρρευση πληθυσμιακή συνοχή αλλά και την ασφάλεια της χώρας, όπως έχει υποχρέωση και καθήκον, ως εξής:

α) Καταγγέλλοντας και καταργώντας τους εθνοκτόνους Κανονισμούς «Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ» που πλήττουν το εθνικό συμφέρον.

β) Εντοπίζοντας όλους τους αλλοδαπούς που εισήλθαν παράνομα στην Ελλάδα και απελαύνοντάς τους άμεσα, με χρέωση των εξόδων απέλασης στις Πρεσβείες τους.

γ) Επαναφέροντας τα προσφάτως καταργηθέντα άρθρα του Ποινικού Κώδικα με τα οποία προβλέπονταν το μέτρο της διοικητικής απέλασης αλλοδαπών με την διάπραξη πλημμελήματος.

δ) Περιορίζοντας δραστικά το θεσμό του πολιτικού ασύλου, δεδομένου ότι ο θεσμός αυτός καταστρατηγείται συστηματικά για να διευκολύνει την είσοδο των αλλοδαπών στη χώρα.

2) Να αναβάλει την απόφαση για την ίδρυση τεμένους στο Βοτανικό ή αλλού στην Ελληνική επικράτεια, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της απέλασης των παράνομων αλλοδαπών.

3) Να αποσύρει το κριθέν ως αντισυνταγματικό αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που, όπως έχει, καταρρακώνει το αναφαίρετο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.

Τέλος, καλούμε τους Έλληνες βουλευτές να συνειδητοποιήσουν τους εθνικούς κινδύνους που επισημαίνονται παραπάνω και να πράξουν τα δέοντα στις επερχόμενες ψηφοφορίες της Βουλής.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

Σταύρος Α. Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών.
Ιωάννα Αναστασοπούλου, Καθηγήτρια, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Αντώνιος Ανδρεάτος, Καθηγητής, Σχολή Ικάρων.
Ιωάννης Αργυρόπουλος, PhD, Διευθυντικό στέλεχος τεχνικού προσωπικού AT&T Labs, Atlanta.
Ευάγγελος Βαλιανάτος, Διδάκτωρ, συγγραφέας.
Νίνα Γκατζούλη, Καθηγήτρια, University of New Hampshire.
Αθανάσιος Επίσκοπος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Χρήστος Κ. Ευαγγελίου, Καθηγητής Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο του Μαίρυλαντ (Τάουσον), ΗΠΑ.
Παναγιώτης Εσκίογλου, Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Πέτρος Ιωάννου, Καθηγητής, University of Southern California.
Λεωνίδας Κουμάκης, Νομικός, συγγραφέας.
Ηλίας Κουρούμαλης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Γεώργιος Κυριακού, Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Xanthippi Markenscoff, Distinguished Professor, University of California, San Diego.
Ευριπίδης Μπίλλης, τ. Επίκουρος Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Γεώργιος Μπλύτας, PhD Physical Chemistry, συγγραφέας.
Λευτέρης Μέρμηγκας, Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ.
Νικόλαος Λ. Μωραΐτης, Ph.D., Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, ΗΠΑ.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Πρ. Πρύτανης, Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Δημήτριος Παντελής, Επίκουρος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Γρηγόριος Παπαγιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Νικόλαος Θ. Παπαδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Στέφανος Παπακώστας, ΜΒΑ, τ. Καθηγητής Κολλεγίων Deree, Southeastern, University of Indianapolis.
Νικόλαος Παπαροδόπουλος, τ.Λέκτορας Πανεπιστημίου Αιγαίου
Γεώργιος Παύλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Γεώργιος Πυργιωτάκης, τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Ευάγγελος Ρήγος, Master Mariner, Pace University, NY – BBA, Ελλάς.
Κωνσταντίνος Ρωμανός, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Ηλίας Σταμπολιάδης, Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης.
Αναστασία Τσακιροπούλου, Καθηγήτρια, University of Alabama.
Georgia Triantafillou, Professor of Mathematics, Temple University, Philadelphia, ΗΠΑ.
Μαρία Υψηλάντη, Επίκουρος Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Νικόλαος Φυτρολάκης, Ομότιμος Καθηγητής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Ιωάννης Χατζόπουλος, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά 

Με επιστολή της προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου, η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, εκφράζει τη διαμαρτυρία της για τη «τη διαφαινόμενη παράλειψη» της Γενοκτονίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού, αλλά και των υπολοίπων χριστιανικών λαών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Αρμενίων, Ασσυρίων) από το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Κοινοποίηση της επιστολής στον Πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων.

«Η αποσιώπηση της Γενοκτονίας των χριστιανικών λαών της Ανατολής συνιστά ευθεία προσβολή της ιστορικής μνήμης αλλά και των πανανθρωπίνων αξιών και μόνο υπαγορευμένη από κάποια σκοπιμότητα θα μπορούσε να ερμηνευθεί», τονίζεται χαρακτηριστικά στην επιστολή της Ομοσπονδίας.

Ακόμη προστίθεται ότι «απαιτούμε τη ρητή και ονομαστική αναφορά των Γενοκτονιών, ήτοι της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, Μικρασιατικού Ελληνισμού, Αρμενίων και Ασσυρίων ή έστω τη σαφέστατη διατύπωση στο κείμενο του νόμου πως με τον όρο Γενοκτονίες νοούνται και όσες έχουν αναγνωρισθεί ή θα αναγνωρισθούν στο μέλλον από τη Βουλή των Ελλήνων. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί νομικά, ιστορικά και ηθικά ανοσιούργημα καθώς διαχωρίζει τα θύματα της ρατσιστικής βίας, απαξιώνει τους γενοκτονημένους προγόνους μας και υποβαθμίζει το κύρος της ίδιας της Βουλής των Ελλήνων, η οποία εμφανίζεται να αυτοαναιρείται».

Πηγή: Ναυτεμπορική

Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ἐμεῖς οἱ Μητροπολίτες Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς καί Κυθήρων Σεραφείμ, πού βρεθήκαμε σήμερα στήν Ἱερή Πόλη τοῦ Μεσολογγίου γιά νά τιμήσουμε μέ ἔνθερμες ἐκδηλώσεις τιμῆς εἰς τήν πόλιν τοῦ Ἀστακοῦ τόν ἀείμνηστο Κυθήριο Ἀρχιμανδρίτη π. Ἱερόθεο Τριφύλλη, Ἱεροκήρυκα καί Πνευματικό Πατέρα τῆς πόλεως Ἀστακοῦ καί τῆς Ἐπαρχίας Ξηρομέρου, ὁ ὁποῖος ἐπί 50ετία ἐκήρυττε καί ἐδόξαζε τόν Χριστό καί τήν Ἑλληνορθόδοξη Πατρίδα μας μέ τούς πύρινους ἐκκλησιαστικούς καί πατριωτικούς λόγους του, ἔχοντας συναίσθησι τῆς Ἐπισκοπικῆς μας εὐθύνης ἔναντι τοῦ λαοῦ, ἀλλά καί τοῦ Ἔθνους καί τῆς Ἱστορίας, ὁδηγηθήκαμε στήν ἀπόφασι νά Σᾶς ἀπευθύνουμε κατεπειγόντως τῆν παροῦσα ἐπιστολή.

Μεγάλη ἀγωνία καί ἔντονη ἀνησυχία μᾶς διακατέχει, καθώς

πληροφορηθήκαμε τά διαλαμβανόμενα στό λεγόμενο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο, τό ὁποῖο εἰσάγεται γιά νά ψηφισθῆ ἐσπευσμένα ἀπό τό Τμῆμα ∆ιακοπῶν τῆς Βουλῆς.

∆έν πέρασε πολύς καιρός, Κύριε Πρωθυπουργέ, ἀπό τότε πού δηλώσατε δημοσίως, ὅτι τό ἑλληνικό νομικό ὁπλοστάσιο εἶναι ἐπαρκές καί, συνεπῶς, δέν ἀπαιτεῖται νέα νομοθετική ρύθμισι γιά τήν ἀντιμετώπισι φαινομένων ρατσισμοῦ.

Σήμερα εἰσάγετε ἐπειγόντως τό περί οὗ ὁ λόγος νομοσχέδιο καί μάλιστα στό Τμῆμα ∆ιακοπῶν τῆς Βουλῆς. ∆έν εἶναι μυστικό ὅτι ἐδῶ καί χρόνια ἀσκοῦνται πιέσεις, κυρίως ἀπό τό ἐξωτερικό, πρός αὐτή τήν κατεύθυνσι.

∆έν εἶναι ἡ ὥρα νά ἐπιχειρηματολογήσουμε νομικά ἐναντίον τοῦ νομοσχεδίου. Ἤδη ἔχουν γραφεῖ καταλυτικά εἰς βάρος του κείμενα καί μάλιστα ἀπό στενούς σας συνεργάτες, ὅπως ὁ κ. Μιχελάκης, ὁ κ. Χολέβας καί ἄλλοι. Ἁλλά καί ὁ ἀγαπητός μας ἐν Κυρίῳ Ἀδελφός, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, νομικός καί θεολόγος, μέ τήν ἐγνωσμένη νομομάθειά του ἐπιχειρηματολογεῖ νομικῶς κατά τοῦ

τρομεροῦ αὐτοῦ νομοσχεδίου, καταδεικνύων τήν ἀντινομιμότητα καί τήν ἀντισυνταγματικότητα αὐτοῦ, ἀλλά καί ἠθικο-πνευματικῶς, ἀφοῦ ἀλλότρια πρός τόν εὐαγγελικόν νόμον καί τήν ἠθική διδασκαλία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας “ἤθη” εἰσάγονται δι’ αὐτοῦ.

Εἶναι ἐπίσης γνωστή καί διακηρυγμένη ἡ ἔντονη ἀντίθεσι τῶν

προσφυγικῶν σωματείων, ἀλλά καί τουλάχιστον 38 βουλευτῶν τοῦ κόμματος τῆς «Νέας ∆ημοκρατίας», οἱ ὁποῖοι διαμαρτύρονται γιά τήν μή ἀναφορά στό νομοσχέδιο τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τοῦ Πόντου ἀπό τούς Τούρκους.

Συνοψίζοντες τήν ἀσκηθεῖσα κριτική, κάνουμε ἔκκλησι πρός

Ὑμᾶς προσωπικῶς νά μήν προχωρήση τό νομοσχέδιο αὐτό, τό ὁποῖο μόνον προβλήματα τεράστια θά δημιουργήση, χωρίς νά λύση κανένα, ὅπως φιλοδοξεῖ νά κάνει.

Μέ τό ὑπό ψήφισιν νομοσχέδιο κυριολεκτικά ἀνοίγει ὁ ἀσκός τοῦ αἰόλου, καθώς θά μπορεῖ νά κολάζεται ποινικά ὄχι μόνον ἡ πρᾶξις ἀλλά καί ἡ ἔκφρασις γνώμης. Κυριολεκτικά ἀνατρέπεται τό δικανικό μας σύστημα καί ὁ νομικός μας πολιτισμός.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Μή θελήσετε νά ταυτίσετε τό ὄνομά Σας μέ τήν ποινικοποίησι τῆς σκέψης καί τῆς ἔκφρασης στήν Ἑλλάδα, πατρίδα τῆς ἐλεύθερης σκέψης καί τῆς δημοκρατίας.

Οἱ θρησκευτικοί λειτουργοί, μέ βάσι τά διαλαμβανόμενα στό νομοσχέδιο, θά κινδυνεύουν ἀνά πᾶσα στιγμή νά ὑποστοῦν μηνύσεις καί ἀγωγές, διότι κάποιοι, κακοβούλως, θά θεωρήσουν ὅτι τά ἱερά κείμενα, πού χρησιμοποιοῦν οἱ θρησκευτικοί λειτουργοί (καί δέν ἀναφερόμεθα μόνον στούς Ὀρθοδόξους), τούς θίγουν.

Ἀλλά καί ἡ προστασία, πού ἐπιχειρεῖ τό νομοσχέδιό Σας νά παράσχη σέ ὅσους ἐπιλέγουν σεξουαλικές παρεκτροπές καί διαστροφές, θά ἔστελνε πρῶτα-πρῶτα τόν Ἀπόστολο Παῦλο στό ἐδώλιο τοῦ κατηγορουμένου γιά ὅσα λέγει, ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος, χαρακτηρίζοντας τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος!

Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Κατακλείοντες τήν ἐπιστολή μας, κάνουμε καί πάλι ἔκκλησι νά σταματήσετε τό καταστροφικό νομοσχέδιο. ∆ιαφορετικά, καί ἄν ἀκόμη ἡ ἀντιπολίτευσις σιωπήση, θά ἔλθετε ἀντιμέτωποι μέ τήν “ἀντιπολίτευσιν” ἐν προκειμένῳ τῶν ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος δεν θά ἀνεχθῆ τήν καταπάτησι τῶν χρηστῶν ἠθῶν καί τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παραδόσεώς μας.

Μή συνεργήσετε, Κύριε Πρόεδρε, στό νά ξαναζήση ἡ Εὐρώπη τόν τρόμο τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ μέ τήν ποινικοποίησι τοῦ ἀναφαίρετου ἀνθρώπινου δικαιώματος στήν ἔκφρασι καί στήν ἔρευνα.

Μετά τιμῆς καί εὐχῶν,

 ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ

Μέ ὀδυνηρή ἔκπληξη πληροφορήθηκα ὅτι αὔριο κατατίθεται κατεπειγόντως, στό θερινό τμῆμα τῆς Βουλῆς, τό περιβόητο “ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο” γιά νά ψηφισθῇ αὐθημερόν καί νά γίνῃ, ἔτσι, νόμος τοῦ Κράτους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κύριος ΑΝΔΡΕΑΣ ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις :

«Μέ ὀδυνηρή ἔκπληξη πληροφορήθηκα ὅτι αὔριο κατατίθεται κατεπειγόντως, στό θερινό τμῆμα τῆς Βουλῆς, τό περιβόητο “ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο” γιά νά ψηφισθῇ αὐθημερόν καί νά γίνῃ, ἔτσι, νόμος τοῦ Κράτους.

Ἐάν κάποιος συνέλληνας ἀρνηθῇ, ἄς ποῦμε, τό ἑβραϊκό ὁλοκαύτωμα, ὁ ἀριθμός τοῦ ὁποίου ἀμφιλέγεται, διατρέχει τόν κίνδυνο νά τοῦ ὑποβληθοῦν μηνύσεις ἀπό ἐνδιαφερόμενους Ἑβραίους! Ὅμως, μέ τό ὁλοκαύτωμα τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τοῦ Πόντου, τί γίνεται; Μπορεῖ ὁ ὁποιοσδήποτε νά τό ἀρνῆται; Καί δέν σκέπτεται κάποιος ἀπό τούς ἁρμοδίους τήν θύελλα τῶν ἀντιδράσεων, πού θά ξεσηκωθῆ ἀπό μέρους τῶν μικρασιατικῶν καί ποντιακῶν σωματείων; Ἀλλ’ ἐπειδή ὑπάρχει σοβαρή ἀντίδραση καί ἐκ μέρους ἱκανοῦ ἀριθμοῦ βουλευτῶν τῆς συμπολιτεύσεως, πρέπει τό “πονηρό” αὐτό νομοσχέδιο νά ἀποσυρθῇ ἄνευ ἑτέρου, καί διά τόν ἐπί πλέον λόγο ὅτι θέλει νά καλύψῃ καί τήν διαστροφή τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Προσωπικῶς δηλώνω, ὅτι καί ἄν - ὅ μή γένοιτο - ψηφισθῇ τό ἐν λόγῳ νομοσχέδιο, θά συνεχίσω νά ὁμιλῶ καί νά στηλιτεύω τήν γενοκτονία Μικρασιατῶν καί Ποντίων, ὅπως ἐπίσης νά ἀρνοῦμαι οἱανδήποτε σεξουαλική διαστροφή, ἀκολουθῶντας τό ἱερό Εὐαγγέλιο καί τό ἱερό Πηδάλιο, γιά τήν προάσπιση τῶν ὁποίων ἡ Ἐκκλησία μέ κατέστησε Ἐπίσκοπο. Συμβιβασμούς μέ τήν ἀρχιερατική μου συνείδηση δέν ἔκανα μέχρι τώρα καί, σύν Θεῷ, δέν θά κάνω καί στό μέλλον».

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

Πηγή: Ιερόν Ησυχαστήριον Παντοκράτορος

Κατὰ τὴν 26ην καὶ 27ην Αὐγούστου εἶχε προγραμματισθῆ εἰς τὸ Β΄ Θερινὸ Τμῆμα τῆς Βουλῆς ἡ ψήφισις τοῦ λεγομένου ἀντιρατσιστικοῦ νόμου (ἤ μὲ ἄλλους λόγους «φίμωτρο»), τόν ὁποῖο πασχίζουν οἱ καταχθόνιες σκοτεινές δυνάμεις μέσω τῶν τυφλῶν ὀργάνων τους νά τόν ἐξωραΐσουν μέ ἄφθονα κεράσια καί σιρόπια καί νά τόν περάσουν μέσα στή ραστώνη τῶν πάντων, τόν μήνα τήνς πλήρους διαλύσεως, μὲ τὴν μορφὴ τοῦ κατεπείγοντος.

Σωματεῖον
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ

Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978

e-mail: fot_gram@otenet.gr ἱστοσελίς: www.fotgrammi.gr

Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008

ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικοῦ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ANTIΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥ «ΦΙΜΩΤΡΟ»

ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΑΣΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΕΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟΝ ΕΞΩΡΑΪΣΟΥΝ ΜΕ ΑΦΘΟΝΑ ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΙΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΡΑΣΤΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ

ΥΠΟ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ

26.8.2014

Κατὰ τὴν 26ην καὶ 27ην Αὐγούστου εἶχε προγραμματισθῆ εἰς τὸ Β΄ Θερινὸ Τμῆμα τῆς Βουλῆς ἡ ψήφισις τοῦ λεγομένου ἀντιρατσιστικοῦ νόμου (ἤ μὲ ἄλλους λόγους «φίμωτρο») μὲ τὴν μορφὴ τοῦ κατεπείγοντος.

Ἐσπεύσαμεν καὶ ἀνηρτήσαμεν εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr καὶ τὸ facebook Φωτεινή Γραμμή καὶ Οι Φίλοι του Τάματος του Έθνους κείμενα, τὰ ὁποῖα εἶχαν μεγάλο ἀντίκτυπον («SOS Στῶμεν καλῶς ἀπέναντι εἰς τὸν ἀντιρατσιστικὸν νόμον, πρίν αὔριο εἶναι ἀργά», (http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=862:18814----sos----------&catid=28:2009-07-31-01-41-51 ).

Ἐπειδὴ ὑπῆρξε γενικὴ κατακραυγή, 38 βουλευτὲς τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀφουγκράσθησαν τὴν ὀργὴ τῶν ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ σκεπτομένων ἑλληνόψυχων ψηφοφόρων καὶ εἶχαν τὸ θάρρος καὶ τὴν παρρησία νὰ κρούσουν τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου στὸν κ. Σαμαρά, στέλνοντας αὐστηρὴ ἐπιστολὴ κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ νομοσχεδίου.

Ἐστείλαμε ἰδιαίτερες ἐπιστολὲς στοὺς 38 βουλευτὲς τῆς Ν. Δημοκρατίας, συγχαίροντας τους ποὺ εἶχαν τὸ θάρρος καὶ τὴ παρρησία, καθὼς καὶ εἰς τοὺς 8 ἀνεξαρτήτους βουλευτές, οἱ ὁποῖοι κατεφέρθησαν δριμύτατα κατά αὐτοῦ τοῦ πρὸς ψήφισιν Νόμου. Ἐγράψαμε ἐπίσης εἰς λοιποὺς βουλευτές, καθὼς καὶ εἰς τὶς 35 προσωπικότητες, ποὺ ἔγραψαν ὁμοίως κατὰ τοῦ νομοσχεδίου εἰς τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καὶ τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς χώρας.

Ἐπίσης συνεχάρημεν, ὡς τὸ συνημμένο ἀπὸ 25.8.2014 ἔγγραφό μας, τοὺς ἕξ Μητροπολίτας, Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Γόρτυνος κ. Ἱερεμία, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, Αἰτωλίας κ. Κοσμά, Δρυϊνουπόλεως κ. Ἀνδρέα καὶ Μεσογαίας κ. Νικόλαον διὰ ἔντονη παρέμβασίν τους κατὰ τοῦ Νομοσχεδίου.

Τελικῶς, λόγῳ τῶν πολλῶν ἀντιδράσεων, ἀνεβλήθη ἀπὸ τὸν Ὑπουργὸν Δικαιοσύνης κ. Χαρ. Ἀθανασίου ἡ ψήφισις καὶ ἐτέθη ὡς θέμα συζητήσεως τοῦ Προέδρου καὶ Ἀντιπροέδρου τῆς Κυβερνήσεως Ὁ κ. Τούρκογλου ἐπιμένει ὄχι μόνον νὰ «προστατευθοῦν» οἱ ἀλλόφυλοι ἐπιδρομεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀνώμαλοι καὶ οἱ κίναιδοι, βαρύτατα ἀσθενεῖς συνάνθρωποί μας.

Ὁ κ. Ἀθανασίου μάλιστα ἀνακοίνωσε ἀρχικὰ, ὅτι θὰ ἀναβληθῆ γιὰ 1.9.2014 (ἐνῷ 1.9.2014 τὸ Κοινοβούλιο δὲν θὰ λειτουργεῖ !!!).

Εὐελπιστοῦμε νὰ μὴ ἀναγκασθοῦν νὰ κάνουν «προβοκάτσιες» γιὰ νὰ ψηφίσουν καὶ αὐτὸ τὸν λίαν ἀντιχριστιανικό, ἀντεθνικό, ἀντικοινωνικό , καὶ ἀντισυνταγματικὸ νόμο, διότι οἱ ἰθύνοντες γίνονται βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως καὶ παπικότεροι τοῦ πάπα. . .

Πρὸς τοῦτο οἱ ἑλληνόψυχοι πρέπει νὰ ἐπαγρυπνοῦν καὶ νὰ δραστηριοποιοῦνται ἡμερα καὶ νύκτα, κρούοντας τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου, πρὶν αὔριο εἶναι πολὺ ἀργά, ὁπότε θὰ εἶναι «ζήτω ποὺ καήκαμε» …

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Ε   Π   Ε   Ι   Γ Ο Ν

22.8.2014

Ἀξιότιμοι κύριοι βουλευτές,

ΘΕΜΑ : Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ «ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ» ΝΟΜΟΣ

Ἐλπίζομε νὰ ἔχετε καὶ ἐσεῖς τὸ θάρρος καὶ τὴν παρρησία νὰ τὸν καταψηφίσετε καὶ γενικὰ νὰ τὸν ὰπορρίψετε.

Ἐμεῖς ἤδη μὲ τὴν ὑπ’ἀριθμ. 720/21.8.2014 ἐπιστολή μας συγχαίρομε τοὺς 38 Ἕλληνες βουλευτὰς τοῦ Κοινοβουλίου, γιὰ τὸ θάρρος καὶ παρρησία ποὺ εἶχαν νὰ ἐπιστήσουν, διὰ τοῦ ἀπὸ 19.8.2014 ἐγγράφου τους τὴν προσοχὴ εἰς τὸν Ἀξιότιμο κ. Πρωθυπουργό, γιὰ τὴν ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Πόντου, Μικρᾶς Ἀσίας καὶ Θράκης.

Ἄν αὐτὸ συμπεριληφθῆ, θὰ εἶναι ἀπὸ τὰ θετικὰ τοῦ ὑπὸ ψήφισιν Νόμου. Ὅμως πέραν τοῦ Ὁλοκαυτώματος τῶν Ἑβραίων (ἀνεξαρτήτως ἄν εἶναι 6.000.000 ἤ πολὺ ὀλιγώτεροι ἁπλοϊκοὶ καὶ φιλήσυχοι Ἑβραῖοι), ὑπάρχουν δεκαπλάσια ἄλλα θύματα τοῦ ψυχοπαθοῦς Χίτλερ καὶ τῶν ναζιστῶν. Διατὶ νὰ ἀναφέρεται μόνον τὸ ὁλοκαύτωμα τῶν Ἑβραίων καὶ ὄχι καὶ τῶν ἄλλων δεκάδων ἑκατομμυρίων Χριστιανῶν, Ρομὰ καὶ λοιπῶν ἀνθρώπων ;

Γιατὶ αὐτὴ ἡ ρατσιστικὴ ἐπιλογή ;

Τὸ ὑπὸ ψήφισιν Νομοσχέδιο, μὲ τὰ τόσα ἄλλα ἀντισυνταγματικά, ἀντικοινωνικά, ἀντιχριστιανικά, ἀντικοινωνικά, ἀντεθνικά, ἀντιδημοκρατικά, ποὺ περιέχει, θὰ εἶναι μία βραδυφλεγὴς βόμβα στὸν θεσμὸ τῆς Οἰκογενείας, εἰς τὴν Θρησκεία καὶ τὴν Πατρίδα καὶ λοιποὺς συνεκτικοὺς πυλῶνες τῆς Κοινωνίας μας, βάσει τῶν ὁποίων διεσώσαμε ἀνὰ τὶς χιλιετίες τὸ ὅμαιμο, τὸ ὁμόγλωσσο, τὸ ὁμόθρησκο καὶ τὸ ὁμότροπο καὶ δὲν ἐπολτοποιηθήκαμε.

Οἱ λοιπὲς Εὐρωπαϊκὲς καὶ ἄλλες προηγμένες χῶρες δύνανται νὰ καυχῶνται γιὰ τὴν σοβαρὴ τους βιομηχανία καὶ ἐν γένει τὴν ὑλική τους πρόοδο.

Ἐμεῖς πρέπει νὰ διατηρήσωμε καὶ νὰ μὴ ἀπεμπολίσωμε ὅλες τὶς ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες τῆς φυλῆς μας, διαφορετικῶς θὰ βαδίζωμε «ξυπόλητοι στὰ ἀγκάθια» καὶ θὰ σβήσωμε ἀπὸ τὸν χάρτη ὡς Ἔθνος.    

Ἐπ’οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ ἀναγνωρισθοῦν ἰδιαίτερα δικαιώματα εἰς τὰ βαρύτατα ἀσθενοῦντα δυστυχισμένα πλάσματα, τοὺς ὁμοφιλοφύλους. Ἀγωνισθῆτε νὰ μὴ μετατραπῇ ἡ ὡραιοτάτη Ἑλλάς μας εἰς Πομπηία καὶ Σόδομα καὶ Γόμορα.

Εὐχαρίστως ἡ κοινωνία νὰ ἀναλάβῃ τὰ δυσβάστακτα βάρη γιὰ τὴν θεραπεία τῶν ἤδη βαρύτατα ἀσθενῶν, ἀφοῦ προηγουμένως κάνει ἐκστρατεία γιὰ τὴν διαφώτισιν ὅτι ἡ ὁμοφιλοφυλία εἶναι καρκίνωμα εἰς τὴν κοινωνία. Τὰ καρκινώματα πρέπει νὰ προλαμβάνωνται καὶ νὰ θεραπεύωνται καὶ ὄχι νὰ πολλαπλασιάζωνται.

Πρέπει νὰ αἰσχυνώμεθα διότι οὔτε εἷς Ἕλλην εἰς τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο δὲν ἐψήφισε ἐναντίον τῶν «Σοδομητῶν». Ἀκόμη καὶ οἱ Εὐρωβουλευτὲς τῆς Ν. Δημοκρατίας δὲν συνεψήφισαν τὸ ψήφισμα τῆς παρατάξεως τῶν Χριστιανοδημοκρατῶν καὶ τῶν λαϊκῶν κομμάτων τῆς Γερμανίας, Πολωνίας, Οὐγγαρίας, Γαλλίας κ.λπ. Αὐτοὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξοστρακισθοῦν καὶ νὰ μὴ τοὺς ἐπιτραπῇ ἡ εἴσοδος των εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἡ κατάπτυστος νοοτροπία των εἶναι περισσότερον ἐπικίνδυνος καὶ ἀπὸ τὸν ἰὸ Ἔμπολα.

Ὁ Νόμος θὰ εἶναι ἕνα πλῆρες «φίμωτρο»εἰς τοὺς ὀρθῶς, ὀρθόδοξα καὶ ἐθνικὰ ἐνεργούντας Ἕλληνας, ὡς ἐκτενέστατα ἀναφέρομε εἰς τὸ ἀπὸ 18.8.2014 συνημμένον ἄρθρον μας «SOS Στῶμεν καλῶς ἀπέναντι εἰς τὸν ἀντιρατσιστικὸν νόμον,πρίν αὔριο εἶναι ἀργά», καθὼς ἀναπτύσουν καὶ τὰ ἔγγραφα τῶν ἕξ (6) Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν χρυσὸν ἀλλὰ Χριστὸν καὶ δὲν ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν ἀλλὰ διὰ τὴν Ἐκκλησίαν. Αὐτοί, μὲ τὴν ὠμὴν ρεαλιστικὴ γλῶσσα τῆς ἀληθείας ὁμιλοῦν σὰν τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ τὸν Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο καὶ δὲν εἶναι ἰταμὰ ἀνθρωπάκια.

Ἀκούσατε παρακαλοῦμεν τὴν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας αὐτῶν τῶν ἀγνῶν κληρικῶν καὶ μὴ διστάζετε νὰ ἐνεργήσετε κατὰ συνείδησιν.    

Τὸ ὄνομά σας μὲ τὸ ΟΧΙ σας θὰ μείνῃ εἰς τὴν Ἱστορίαν, ὅπως τῶν Σπαρτιατῶν, τοῦ ‘40, τοῦ Τάσσου Παπαδοπούλου καὶ ἄλλων εὐσυνειδήτων πατριωτῶν.

Ὅλα τὰ ἄλλα νομοθετήματα, ποὺ ἐψηφίσθηκαν, ὠχριοῦν ἐμπρὸς εἰς αὐτὸ τὸ ἄκρως ἐπικίνδυνο, πολὺ δηλητηριῶδες νομοθέτημα, τὸ ὁποῖο, παντοιοτρόπως, προσπαθοῦν νὰ μᾶς τὸ σερβίρουν ὕπουλα μὲ ἄφθονα κερασάκια, διάφορα φροῦτα, ζαχαρωτά καὶ «σιρόπια». Ἀναλογισθῆτε τὶς εὐθύνας σας καὶ ἐπιμείνατε νὰ πράξετε κατὰ συνείδησι, γιὰ νὰ σᾶς εὐγνωμονοῦν ὄχι μόνον οἱ ὑγιῶς σκεπτόμενοι Ἕλληνες τοῦ παρόντος ἀλλὰ καὶ οἱ Ἕλληνες τῶν ἐπερχομένων γενεῶν. Ὅλος ὁ ὀρθοδόξως καὶ ὑγιῶς σκεπτόμενος ἑλληνικὸς λαὸς θὰ εἶναι μὲ κάθε τρόπον συμπαραστάτης σας. Μὴ ἀπογοητεύετε τὸ στρατόπεδόν σας, ὅπως ὁ ἀπερχόμενος Περιφερειάρχης κ. Σγουρός διέγραψε τὸν Χριστιανὸ Ἀντιπεριφερειάρχη Πειραιῶς κ. Στέφανο Χρήστου καὶ τοιουτοτρόπως ὁ κ. Σγουρὸς ὑπέγραψε τὴν αὐτοκτονία του.

Ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ εἴμεθα στὴ διάθεσί σας γιὰ κάθε συνεργασίαν, καὶ διὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ὡς π.χ. τὸ ἀνοσιούργημα τῆς καταστροφῆς τῶν πρὸς λῆξιν ἀγαθῶν, καθ’ ἥν στιγμὴ ὑπάρχουν χιλιάδες ἄδεια στομάχια καὶ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα μας 6 ὁλόκληρα χρόνια οὐδεμία κατανόησι εὑρίσκομε, ἀκόμη καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ διατείνονται ὅτι εἶναι σοσιαλιστές...

Ἐπίσης νὰ σᾶς ἐνημερώσουμε καὶ γιὰ τὴν μεγάλη ἐπένδυσι ποὺ θέλομε νὰ κάνωμε γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ, ἄκρως ἀνιδιοτελῶς ἀπαλάσσοντας τοὺς καθ’ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία νὰ δώσουν μία δεκάρα. Ὅλα θὰ γίνουν ἐξ ἰδίων δαπανῶν.

Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,

Σωματεῖο οἱ Φίλοι του Τάματος τοῦ Ἔθνους,

Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ἀπόστολος Παῦλος»,

Περιοδικὸ Φωτεινὴ Γραμμή.

Πηγή: Φωτεινή Γραμμή

Συνήλθε σήμερα Τρίτη, 26 Αυγούστου2014, στην δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Αύγουστο η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.

Κατά την σημερινή Συνεδρία της, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συνέχισε την συζήτηση επί του θέματος που έχει ανακύψει από την κατάθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή των Ελλήνων και από την προσωρινή αναβολή της συζητήσεώς του προς βελτίωση ωρισμένων διατάξεων.

Η γενική άποψη του Μακαριωτάτου Προέδρου και των Συνοδικών Αρχιερέων και η εκτίμηση αυτών περί των επιδιωκομένων σκοπών του Νομοσχεδίου είναι ότι καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για την προστασία της κοινωνικής ειρήνης και όλων ανεξαιρέτως των προσώπων η ομάδων προσώπων, τα οποία προσδιορίζονται με βάση την φυλή, το χρώμα, την θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική καταγωγή, και ευρίσκονται εντός των ορίων της χώρας μας.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος έχει δεινοπαθήσει από διωγμούς αλλοθρήσκων, αλλά και από κηρύγματα μίσους προερχόμενα από αντορθόδοξα θρησκευτικα μορφώματα γνωστών αιρετικών προπαγανδών, που προσπαθούν με μύριες παράνομες μεθόδους να αποσπάσουν τους ορθοδόξους Χριστιανούς από την Μητέρα Εκκλησία, η οποία κηρύσσει επί αιώνες, αλλά και τώρα, την αγάπη, την ειρήνη και την συνεργασία μεταξύ των λαών, χωρίς να ενοχλή κανένα.

Η Εκκλησία της Ελλάδος επί χρόνια τώρα βοηθεί και περιθάλπει χιλιάδες νομίμων και παρανόμων μεταναστών, ανεξαρτήτως θρησκευτικής πίστεως και φυλετικής καταγωγής, ακόμη και σήμερα εν μέσω της οικονομικής κρίσεως. Επιπλέον, διδάσκει όχι απλώς την ανοχή απέναντι στον «άλλον», όπως επιδιώκεται με το νομοσχέδιο, αλλά – πολύ περισσότερο – την έμπρακτη αγάπη προς τον πλησίον.

Θα πρέπει επίσης να υπογραμμισθή, προς πάσα κατεύθυνση, ότι η Ιερά Σύνοδος ήδη από τον Μάρτιο του 2011 παρακολουθεί την πορεία διαμορφώσεως του νομοσχεδίου και έχει υποβάλει προς την Πολιτεία αναλυτική επιστολή με προτάσεις βελτιώσεως της αρχικής του μορφής, οι οποίες έχουν συνεκτιμηθή και γίνει δεκτές στο παρόν νομοσχέδιο, προς την κατεύθυνση της εκλογικεύσεώς του, ώστε να μην ποινικοποιηθή η ελευθερία δημόσιας εκφράσεως.

Στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου, θεσπίζεται, μεταξύ άλλων (άρθρο 2), ότι όποιος με πρόθεση, δημόσια αποδοκιμάζει, ευτελίζει η κακόβουλα αρνείται την σοβαρότητα εγκλημάτων, γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέμου κατά της ανθρωπότητος, του Ολοκαυτώματος και των εγκλημάτων ναζισμού, και η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά ομάδος ανθρώπων κατά τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία η μίσος η ενέχει απειλή η εξύβριση, υπόκειται σε ποινική δίωξη. Στο σημείο αυτό η Ιερά Σύνοδος εκφράζουσα το κοινόν αίσθημα του Ελληνικού Λαού και την απαίτηση των αρχών του δικαίου και του ίσου σεβασμού της ιστορικής μνήμης των θυμάτων γενοκτονιών, προτείνει όπως μετά την αναφορά του φρικτού Ολοκαυτώματος στο νομοσχέδιο, προστεθούν με σχετική ρητή και ειδική μνεία και οι τελεσθείσες γενοκτονίες σε βάρος των Ελλήνων Ποντίων και των Χριστιανών της Μικράς Ασίας και αναμένει την υλοποίηση της σχετικής πρόσφατης διαβεβαιώσεως του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης προς αυτή την κατεύθυνση.

Το κριτήριο της ως άνω προτάσεως, που την καθιστά έγκυρη και δικαία, είναι ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο νομοθετεί στην Ελλάδα και για όλους τους Έλληνες κατά τρόπο δίκαιο και δημοκρατικό χωρίς διακρίσεις. Η Εκκλησία προσφέρει την ειρηνική συμβολή της και εύχεται για την βελτίωση και ευόδωση του νομοθετήματος επ ὠφελείᾳ του κοινωνικού συνόλου.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, τέλος, έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου