Η «μεγάλη μετανάστευση των λαών» ξεκίνησε στην Ευρώπη τον 4ο αιώνα. Δεν ήταν «μετανάστευση». Ήταν εξαιρετικά βίαια και εξαιτίας της διαλύθηκε (μετασχηματίστηκε) για πάντα το μισό ρωμαϊκό κράτος. Κι όμως, δεν είναι τόσο γνωστή. Τι γίνεται εδώ και 20-30 χρόνια στον δυτικό κόσμο; Πολλοί το ονομάζουν «προσφυγικό».

Το ένα κομμάτι της πραγματικής πρόθεσης αποκαλύπτεται όταν η μετανάστευση βαφτίζεται «προσφυγιά» ή «ανθρώπινα δικαιώματα». Αν μιλήσουμε για την Ευρώπη, το σύστημα της ενημέρωσης προσπαθεί ψυχολογικά να πείσει ότι η Μέρκελ διαθέτει ανθρώπινη συμπόνοια, ενώ ο Όρμπαν είναι μισάνθρωπος. Το υπόλοιπο κομμάτι του οργανωμένου ψεύδους αποκαλύπτεται από το follow the money. Ποιος και γιατί χρηματοδοτεί τις ΜΚΟ που πρακτικά στηρίζουν την μετανάστευση;

Αν ήθελε η Δύση να βοηθήσει τον «τρίτο κόσμο», τότε, τρίτος κόσμος και υπανάπτυξη δεν θα υπήρχε. Αυτή η κουβέντα είναι δύσκολη, γιατί περιέχει το θέμα «ποιος ανεβοκατεβάζει τα χρηματιστήρια, ποιος δημιουργεί τον πληθωρισμό, ποιος δίνει το δικαίωμα στην κάθε Fitch, Moody’s, S&P να κατευθύνουν τις δημοκρατικές πολιτείες;». Αλλά και η απλή λογική, η λογική των αριθμών δείχνει πόσο χοντρό είναι το ψέμα της ανθρωπιστικής συμπόνοιας σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Κάποιοι, όπως ο αμερικανός δημοσιογράφος Roy Beck έχουν εξηγήσει από χρόνια τι λένε οι αριθμοί. Εύκολο είναι να καταλάβει ο καθένας, γιατί η ελεύθερη μετανάστευση δεν είναι ανθρωπιστική πολιτική. Μπορεί να είναι κάτι άλλο από επιδιωκόμενη πολιτισμική μεταβολή;

Πηγή: Το καραβάκι της ιστορίας, Αβέρωφ

Σχόλιο Τ.Ι.: Διασκεδάζει Κύριος βουλάς εθνών, αθετεί δε λογισμούς αρχόντων.

Μεγάλο μέρος, μάλιστα, του αμύθητου ορυκτού πλούτου που διαθέτει το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται στον υπό ανταλλαγή σερβικό τομέα

Είχα σημειώσει παλαιότερα στη voria.gr, ότι η σπουδαιότητα του Κοσσυφοπεδίου, που το καθιστά πολύφερνο μνηστήρα των ισχυρών, δεν είναι μόνον η γεωστρατηγική θέση του, αλλά και ο θησαυρός που κρύβει στο υπέδαφός του.

Αυτό δεν μπορεί να αποκρυβεί, και θα τεθεί και επισήμως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μετά και την προχθεσινή δήλωση του πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου, Ραμούς Χαραντινάι, ο οποίος διαφωνεί με την πολιτική του προέδρου Χασίμ Θάτσι, περί ανταλλαγής εδαφών με την Σερβία. Και έχει λόγους να ανησυχεί, επειδή μεγάλο μέρος του αμύθητου ορυκτού πλούτου που διαθέτει το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται στον υπό ανταλλαγή σερβικό τομέα.

Ο Χαραντινάι, με αφορμή το προ ημερών επεισόδιο με την Σερβία περί την λίμνη Γκαζιβόντα, υποστήριξε ότι οι Σέρβοι δεν ενδιαφέρονται τόσο για τους ομοεθνείς τους, ούτε για την τεχνητή λίμνη, αλλά για «μια οροσειρά με μεταλλεύματα και μεγάλο ορυκτό πλούτο από το Γερίνιε μέχρι το Λέσακ ή Λεποσάβιτς», είπε.

Πριν αναφερθώ με λεπτομέρειες στον θησαυρό αυτόν, να υπενθυμίσω δύο περιστατικά, που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, αλλά και μαρτυρούν τους λόγους για τους οποίους οι ισχυροί απέσπασαν το Κοσσυφοπέδιο από την Σερβία. Η τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ και ο αρχηγός των στρατευμάτων που βομβάρδισαν την Γιουγκοσλαβία, Γουέσλι Κλάρκ, εμφανίστηκαν στο Κοσσυφοπέδιο, ως εκπρόσωποι εταιριών για τις σχετικές επενδύσεις. Δεν κρατήθηκαν δηλαδή, ούτε τα προσχήματα.

Η Μαντλίν Ολμπράιτ, η οποία πρωτοστάτησε στις ένοπλες συγκρούσεις, σε συνεργασία με τον αδελφό του Προέδρου Χασίμ Θάτσι, συνέστησε αμερικανοτουρκική κοινοπραξία, η οποία επενδύει σε έργα υποδομών σε όλο το κατεχόμενο Κοσσυφοπέδιο, με μοχλό την εταιρεία "Odeteljon".

Ο δε στρατηγός Γουέσλι Κλάρκ και την εταιρία "Envidity Energy", την οποία διευθύνει, κατέθεσε πρόταση ενδιαφέροντος για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Κοσσυφοπεδίου. Η εταιρία του δραστηριοποιείται στον ενεργειακό τομέα και έχει παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο από το 2013 όταν και κατέθεσε για πρώτη φορά πρόταση ενδιαφέροντος. Μέχρι σήμερα ωστόσο, δεν έχει εγκριθεί εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας.

Πέραν τούτου, επαναφέρω και ένα απόσπασμα από παλαιά δημοσίευσή μου, από αναφορά της "The Wall Street Journal", σύμφωνα με την οποία ο Τζορτζ Σόρος, «έχει βάλει στο μάτι τον ορυκτό πλούτο του Κοσσυφοπεδίου» και βρίσκεται σε συνεργασία με τον εκατομμυριούχο Αλβανό, Sahit Muja, ο οποίος ζει στη Νέα Υόρκη και είναι γνωστός για τις εξορυκτικές δραστηριότητές του στο Κοσσυφοπέδιο, διευθύνοντας την εταιρία "Albanian Minerals". 

Τι και πόσος είναι τελικά αυτός ο ορυκτός πλούτος; Το 2005, η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι αξίζει 13,5 δισ. ευρώ. Πολύ πρόχειρη η εκτίμηση, αφού οι επιχειρηματικοί κύκλοι κάνουν λόγο για περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια. Η περιοχή του Κοσσυφοπεδίου έρχεται πέμπτη σε αποθέματα λιγνίτη στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τη δεκαετία του 1980 στην περιοχή εξορυσσόταν το 70% του ορυκτού πλούτου της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Εκτός από ενεργειακό χρυσωρυχείο, όμως, είναι και πραγματικό χρυσωρυχείο. Χρυσός, άργυρος, νικέλιο, χρώμιο, μόλυβδος και άλλα μέταλλα βρίσκονται σε αφθονία στο υπέδαφός του. Επιπλέον, αποτελέσματα έρευνας που δόθηκαν πριν από λίγο καιρό στη δημοσιότητα φανερώνουν ότι τα αποθέματα της χώρας σε χρυσό, νικέλιο και χρώμιο είναι μεγαλύτερα απ’ όσο υπολογίζονταν μέχρι πρόσφατα. Είναι, λοιπόν, να μην ανοίγει η όρεξη των πολυεθνικών με τέτοιες ευκαιρίες επενδύσεων;

Να σημειωθεί, ότι στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα μεταλλευμάτων αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Εκτός του ότι στο Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα σε άνθρακα στην Ευρώπη, εκτός των ανωτέρω αναφερομένων επίσης έχουν αρσενικό, θάλλιο, βισμούθιο σίδηρος, και άλλα μέταλλα. Επίσης σε Αλβανία και Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν κοιτάσματα μεταλλευμάτων, χρωμίου, βωξίτη, χαλκό, νικέλιο, χαλαζία, μαγνήσιο, και κοβάλτιο.

Νομίζω πως αυτά αρκούν, για να καταδείξουν από πού πηγάζει το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον των ισχυρών, και ας προβάλλονται… ανθρωπιστικοί λόγοι για την απόσπαση της περιοχής από την Γιουγκοσλαβία.

Πηγή: Ο Μακεδών, Ακτίνες

Η υπογραφή συμφωνίας για την παροχή αερίου, ενέχει θέση διεθνούς συμφωνίας, με βαρύτατες κυρώσεις σε περίπτωση αθέτησης παράδοσης. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις επισείουν πολύ υψηλά ασφάλιστρα κινδύνου, το κόστος των οποίων μετακυλίεται στην εμπορική τιμή πώλησης του προϊόντος. Ο τρόπος, με τον οποίο οι υδρογονάνθρακες θα αξιοποιηθούν επηρεάζει ποικιλοτρόπως την Ελλάδα και την Κύπρο.

Οι ισχύουσες σήμερα συμφωνίες προμήθειας αερίου της Τουρκίας έχουν ημερομηνία λήξης. Η μεν συμφωνία προμήθειας από το Ιράν από όπου προμηθεύεται το 25% των αναγκών της, λήγει το 2027. Η δε από την Ρωσία από την οποία προμηθεύεται το 55% των αναγκών της, λήγει το 2023. Η επικείμενη λήξη της Σύμβασης Τουρκίας-Ρωσίας εκτιμάται ότι είναι μία από τις αιτίες που οδήγησαν τη ρωσική εταιρεία Gazprom να πουλήσει πρόσφατα τα δικαιώματά της (μερίδια) στην αντίστοιχη τουρκική εταιρεία Bosphorus Gaz και να απαγκιστρωθεί από την τουρκική αγορά.

Πιθανόν η απομάκρυνση της ρωσικής εταιρείας είναι δείκτης ότι προβλέπονται αναταράξεις στην απρόσκοπτη συνέχιση της συνεργασίας Τουρκίας-Ρωσίας και της προμήθειας αερίου με την υπογραφή νέας συμφωνίας, πριν το 2023, όταν θα λήξει η ισχύουσα. Επιπλέον των ανωτέρω, η Ρωσία είναι προληπτικά προετοιμασμένη είτε να αντιμετωπίσει την κατάσταση διακοπής προμήθειας της Τουρκίας με ρώσικο φυσικό αέριο, είτε την διακοπή διέλευσης ρωσικού αερίου μέσω αγωγών που διέρχονται από την Τουρκία.

Ο διπλασιασμός παροχής ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω του δεύτερου αγωγού που κατασκευάστηκε στον Βορρά (North Stream), είναι μία ένδειξη της ρωσικής προετοιμασίας για αντιμετώπιση της κατάστασης που περιγράφηκε. Επίσης, είναι μία επιπλέον ένδειξη της λυκοφιλίας και της έλλειψης εμπιστοσύνης της Ρωσίας προς την τουρκική ηγεσία.

Επισημαίνεται ότι η ετήσια ποσότητα ρώσικου αερίου που διέρχεται από αγωγούς στην Τουρκία υπολογίζεται σε 10 δισ. κυβικά μέτρα, ακριβώς όση υπολογίζεται ότι θα είναι η ετήσια παραγωγή της Αιγύπτου το 2018. Το 2019 υπολογίζεται ότι η παραγωγή φυσικού αερίου της Αιγύπτου, ως εναλλακτικός εξαγωγέας, θα διπλασιαστεί στα 20 δισ. κυβικά μέτρα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα υπεραποθέματα που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν. Για την εμπορική εκμετάλλευση αυτών θα απαιτηθεί περίπου μία δεκαετία.

Σοκαριστική εξέλιξη

Μία πιθανή εξέλιξη αυτής της μορφής θα είναι σοκαριστική για την οικονομία της Τουρκίας, αφού για να καλύψει τις ανάγκες της, θα πρέπει άμεσα να εξεύρει νέο προμηθευτή, με νέες τρέχουσες εμπορικές τιμές προμήθειας του φυσικού αερίου. Αυτό επεξηγεί εν μέρει την αγωνία, με την οποία η Τουρκία επιθυμεί διακαώς να βάλει χέρι στα πιθανά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου, ιδίως στην ΑΟΖ της Κύπρου. Βέβαια, για να δοθεί μία ένδειξη της τάξης των μεγεθών, τα αποθέματα στην κυπριακή ΑΟΖ στα κοιτάσματα Αφροδίτη και Καλυψώ, όπως έχουν εκτιμηθεί μέχρι σήμερα, επαρκούν για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες της ΕΕ για ένα μόνο χρόνο.

Οι επικείμενες πιθανές γεωτρήσεις από το τουρκικό γεωτρύπανο Πορθητής στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι ένδειξη της αγχώδους πολιτικής της τουρκικής ηγεσίας να δημιουργήσει τετελεσμένα για μελλοντική αξιοποίηση στη μοιρασιά. Εκτιμάται ότι το μοίρασμα της πίτας στους υδρογονάνθρακες της κυπριακής ΑΟΖ θα επιχειρηθεί μέσω της νέας προσπάθειας εξεύρεσης λύσης στο Κυπριακό ζήτημα. Η Τουρκία ήδη απροκάλυπτα προβάλει τις εθνικές της επιδιώξεις στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, εις βάρος του συμφέροντος των Τουρκοκυπρίων, τους οποίους χρησιμοποιεί απλώς ως αιχμή του δόρατος στις σχετικές επιδιώξεις της.

Σχετικά με τo Ισραήλ, θα απαιτηθούν 7 έως 10 χρόνια για την πλήρη εκμετάλλευση των αποθεμάτων στην δική του ΑΟΖ. Πληροφοριακά, το Ισραήλ μπορεί να παρέχει ετησίως 64 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου προς την Αίγυπτο μέσα στην επόμενη δεκαετία, μέχρι να αξιοποιηθούν τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα μεγάλα αποθέματα αερίου στην αιγυπτιακή ΑΟΖ, καθώς και 3 δισ κυβικά μέτρα αερίου προς την Ιορδανία.

Ο κίνδυνος του ιρανικού πετρελαίου

Σχετικά με την επίλυση του Κυπριακού, που εν δυνάμει θα επιλύσει και το θέμα διαχείρισης της κυπριακής ΑΟΖ, Ισραηλινοί εμπειρογνώμονες έχουν εκφράσει την άποψη ότι το Κυπριακό ή θα μείνει στάσιμο, ή θα επιλυθεί με δύο ανεξάρτητα κράτη. Τούτο διότι προτιμούν να συνδιαλέγονται με μία ελληνοκυπριακή κυβέρνηση, παρά να υποχρεωθούν έστω και περιοδικά να συνδιαλέγονται με μία τουρκοκυπριακή που θα ελέγχεται από την Τουρκία.

Η έρευνα και η εκμετάλλευση των όποιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων στις ΑΟΖ της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και της Συρίας, εκτιμάται ότι θα καθυστερήσει, μέχρις ότου επιλυθούν τα εκκρεμή θέματα εσωτερικής και περιφερειακής ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.

Η αδειοδότηση εταιρειών για την έναρξη ερευνών σε στόχους στην Δυτική Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της δυτικής-νοτιοδυτικής Κρήτης, εκτιμάται ότι είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο. Τούτο, διότι σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, θα απαιτηθούν περίπου οκτώ χρόνια για την ολοκλήρωση των ερευνών (exploration stage), πέντε χρόνια για την ανάπτυξη (development) και περίπου εικοσιπέντε χρόνια για την άντληση.

Επισημαίνεται ότι ο προγραμματισμός αυτός θα είναι βιώσιμος και υλοποιήσιμος, υπό την προϋπόθεση ότι οι περιορισμοί (embargo) εις βάρος του Ιράν, θα εξακολουθήσουν να είναι σε ισχύ για τα επόμενα 30 έως 40 χρόνια. Διότι σε περίπτωση ραγδαίας αλλαγής των ισορροπιών ασφάλειας στην Μέση Ανατολή, είναι δυνατόν να κατακλύσει την αγορά φτηνό ιρανικό αέριο, γεγονός που θα κάνει ασύμφορη οικονομικά την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ελλάδα ειδικά από μεγάλο βάθος.

Η πολιτική των αγωγών

Πριν ολοκληρωθούν οι προβλεπόμενες γεωτρήσεις για την επιβεβαίωση της ακριβούς ποσότητας αξιοποιήσιμων αποθεμάτων αερίου, ξεκίνησαν οι συζητήσεις για τους πιθανούς τρόπους μεταφοράς του προς τους καταναλωτές, που με προτεραιότητα είναι η διψασμένη για ενέργεια ευρωπαϊκή αγορά.

Η μελλοντική μεταφορά ισραηλινού αερίου μέσω Τουρκίας, είναι κατασκευαστικά ευκολότερη, οικονομικά εφικτή και υλοποιήσιμη, σε αντίθεση με τον θρυλούμενο αγωγό EastMed που έχει αποσπάσει την πολιτική βούληση των Ευρωπαίων. Προϋπόθεση για να είναι ανοικτό το παράθυρο ευκαιρίας για την κατασκευή του, είναι τα κοινά σύνορα στις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου, δύο μελών της ΕΕ.

Το σχέδιο διέλευσης μέσω Τουρκίας δεν προχωράει, διότι είναι πολιτικά ριψοκίνδυνο. Συγκεκριμένα, όπως δήλωσαν Ισραηλινοί και Αμερικανοί εμπειρογνώμονες, τα ασφάλιστρα κινδύνου για την κατασκευή και λειτουργία ενός αγωγού από την ΑΟΖ του Ισραήλ μέσω Τουρκίας, είναι κατ’ ελάχιστον τριπλάσια από οποιαδήποτε άλλη δρομολόγηση θα ήταν δυνατόν να επιλεγεί.

Η εκτίμηση των υψηλών ασφαλίστρων βασίζεται αφενός στην έλλειψη εμπιστοσύνης προς την σημερινή τουρκική κυβέρνηση, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την κακή εφαρμογή των νόμων, την καταπάτηση της ελευθερίας του Τύπου. Ένας επιπλέον ουσιαστικός παράγοντας που θεωρείται ότι θα επιδράσει αρνητικά, είναι η ισλαμικής ιδεολογίας διδασκαλία σε όλα τα στάδια εκπαίδευσης στην Τουρκία. Το γεγονός αυτό εκτιμάται ότι θα οδηγήσει στο μέλλον σε υπέρμετρο αντισημιτισμό και αρνητικό κλίμα για ισραηλινές ή και αμερικανικές επενδύσεις στην Τουρκία.

Ξεκαθαρίζοντας τις συμφωνίες

Για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι οι συμφωνίες για την κατασκευή αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, που είναι οι ακόλουθες:

• Πρώτον, οι πολιτικές συμφωνίες, διμερείς και πολυμερείς. Οι συμφωνίες αυτής της κατηγορίας, επιβεβαιώνουν την πολιτική βούληση των συμβαλλομένων. Είναι δηλαδή πολιτικού και όχι ουσιαστικού περιεχομένου. Πρωταρχικός σκοπός τους είναι να προετοιμάσουν το έδαφος, εάν οι επενδυτικές εταιρείες επιδείξουν σχετικό ενδιαφέρον για την κατασκευή των αγωγών. Επίσης, σκοπεύουν να διατηρούν το θέμα σε υψηλή ετοιμότητα και επικαιρότητα, ώστε να δημιουργείται ένα αίσθημα ελπίδας και ευφορίας στους πολίτες, με ψηφοθηρικό επιζητούμενο από την κάθε προσυπογράφουσα κυβέρνηση.
• Δεύτερον, οι εμπορικές συμφωνίες που υπογράφονται από εταιρείες, οι οποίες αποφασίζουν να επενδύσουν για την κατασκευή, εκμετάλλευση και συντήρηση των αγωγών. Τις εμπορικές αυτές συμφωνίες είναι πιθανόν να προσυπογράφουν και κυβερνήσεις ενδιαφερομένων χωρών, ιδίως εάν περιλαμβάνονται στις εμπορικές συμφωνίες δεσμευτικοί όροι για τις χώρες, που συντελούν στην βιωσιμότητα των αγωγών, τόσο εμπορικά όσο και την εξασφάλιση θεμάτων ασφαλείας και φυσικής προστασίας. Επίσης, καθορίζονται τα «δικαιώματα» (royalties) και άλλα διαδικαστικά θέματα. Η πρακτική έχει αποδείξει ότι μόνο ένα 5 έως 10% των πολιτικών συμφωνιών ολοκληρώνονται με την υπογραφή των αντίστοιχων εμπορικών συμφωνιών και υλοποίηση των επενδύσεων.

Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο να διανύσει στο θέμα εντοπισμού και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να κουράσει και να εκτρέψει από την υπερκομματική εμμονή στον σκοπό για την τελική επιτυχία. Διότι όπως έγραψε ο Paulo Coelho στο έργο του Αλχημιστής, πριν από περίπου 25 χρόνια: «αν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις».

Πηγή: slpress.gr

Άνοιξε η Κερκόπορτα για τον Ελληνισμό με την Συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ. Οποιος διαβάσει την συμφωνία βήμα-βήμα και προσεχτικά, θα δει πως υπάρχουν ορισμένα σημεία τα οποία προκαλούν σοκ και δέος.

Αυτό διότι αντί να είναι με την πλάτη στον τοίχο τα Σκόπια, η Ελλάδα ανοίγει πλέον το κουτί της πανδώρας.

Ανοίγουμε από το πουθενά ζητήματα, τα οποία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα στην περιοχή.

Βήμα-βήμα υλοποιείται η Συμφωνία των Πρεσπών σε Αθήνα και Σκόπια. Τη Δευτέρα το βράδυ το υπουργικό συμβούλιο της ΠΓΔΜ έδωσε το «πράσινο φως» στην πρόταση Ζάεφ για τις πρώτες αλλαγές του Συντάγματος και σήμερα διαβιβάστηκε στη Βουλή από τον Νίκο Κοτζιά η σύνθεση της Μεικτής Διεπιστημονικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Ελλάδας – ΠΓΔΜ, η οποία θα εξετάσει τα σχολικά βιβλία των δύο χωρών ώστε να αφαιρεθούν τυχόν εκφάνσεις αλυτρωτισμού.

Η εξέταση του σχολικού υλικού θα γίνει με βάση «αυθεντικές, στοιχειοθετημένες και επιστημονικά στέρεες ιστορικές πηγές και αρχαιολογικά ευρήματα». Οι δύο χώρες είναι ισότιμες στην Επιτροπή και η κάθε μια αριθμεί επτά μέλη.

Το ελληνικό τμήμα αποτελείται από:

1. Μάρκο Μπόλαρη, Υφυπουργό Εξωτερικών, ως Πρόεδρο του Ελληνικού Τμήματος της Επιτροπής.
2. Σπυρίδωνα Σφέτα, Καθηγητή Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
3. Νικόλαο Ζάικο, Αναπληρωτή Καθηγητή Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
4. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήματος Ρωσικής Γλώσσας και Φιλολογίας και Σλαβικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
5. Ιάκωβο Μιχαηλίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
6. Ευθύμιο Χαρλαύτη, Σύμβουλο Πρεσβείας Α΄, Α3 Διεύθυνση Χωρών Νοτιοανατολικής Ευρώπης του Υπουργείου Εξωτερικών.
7. Αθανάσιο Λούπα, Υποψήφιο Διδάκτορα Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Από πλευράς πΓΔΜ, όπως ανακοινώθηκε από την πλευρά των Σκοπίων, η Επιτροπή στελεχώνεται από τους:

1. Ambassador Victor Gaber, Head
2. Professor Dalibor Jovanovski, PhD, Member
3. Professor Nikos Chausidis, PhD, Member
4. Professor LjudmilSpasov, PhD, Member
5. Assistant Professor Ana Chupeska-Stanishkovska, PhD, Member
6. Professor FahriRamadani, PhD Member
7. Professor Kica Kolbe, PhD, Member.

Η εξέταση των σχολικών βιβλίων και του συνοδευτικού υλικού, όπως χάρτες και άτλαντες, θα γίνει με βάση «αυθεντικές, στοιχειοθετημένες και επιστημονικά στέρεες ιστορικές πηγές και αρχαιολογικά ευρήματα».

Δηλαδή με λίγα λόγια, αν θεωρήσουν ως αλυτρωτισμό τον Μακεδονικό Αγώνα οι Σκοπιανοί, τότε θα αφαιρεθεί από το κεφάλαιο της Ιστορίας. Απλά πράγματα.

Σε περίπτωση που η συμφωνία δεν κυρωθεί από Σκόπια και Αθήνα οι εισηγήσεις της Επιτροπής δεν είναι δεσμευτικές.

Οι πρώτες αλλαγές για τη συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια

Το υπουργικό συμβούλιο στην ΠΓΔΜ ενέκρινε την πρόταση που πρόκειται να κατατεθεί στο Κοινοβούλιο και αφορά στις συνταγματικές αλλαγές, σύμφωνα με το Bloomberg. Η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ θα αποστείλει την πρόταση για μετονομασία της χώρας σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» στο Κοινοβούλιο, δήλωσε ο εκπρόσωπος, Mile Boshnjakovski, σε δημοσιογράφους στα Σκόπια.

«Περιμένουμε από τους βουλευτές να αρχίσουν αύριο τις εργασίες και να διευκρινίσουν τις θέσεις τους», δήλωσε ο Boshjnakovski όταν ρωτήθηκε εάν η κυβέρνηση θα έχει την υποστήριξη των 2/3 των βουλευτών που απαιτούνται ώστε να προχωρήσει σε συνταγματικές αλλαγές

Τι προβλέπει το άρθρο 8 της Συμφωνίας των Πρεσπών:

«Εντός ενός μηνός από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας, τα Μέρη θα συγκροτήσουν με ανταλλαγή διπλωματικών διακοινώσεων, στη βάση της ισότητας, μια Κοινή Διεπιστημονική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων σε ιστορικά, αρχαιολογικά και εκπαιδευτικά θέματα, για να εξετάσει την αντικειμενική, επιστημονική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων βασισμένη σε αυθεντικές, στοιχειοθετημένες και επιστημονικά στέρεες ιστορικές πηγές και αρχαιολογικά ευρήματα.

Οι εργασίες της Επιτροπής θα τελούν υπό την επίβλεψη των υπουργείων Εξωτερικών και Μερών σε συνεργασία με άλλες αρμόδιες εθνικές αρχές. Η Επιτροπή θα εξετάσει και, εφόσον θεωρήσει κατάλληλο, θα αναθεωρήσει οιαδήποτε σχολικά εγχειρίδια και βοηθητικό σχολικό υλικό όπως χάρτες, ιστορικούς άτλαντες, οδηγούς διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται σε έκαστο από τα Μέρη, σύμφωνα με τις αρχές και τους σκοπούς της ΟΥΝΕΣΚΟ και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα θέσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα ώστε να διασφαλισθεί ότι σε έκαστο από τα Μέρη κανένα σχολικό εγχειρίδιο ή βοηθητικό σχολικό υλικό σε χρήση τη χρονιά μετά την υπογραφή της παρούσης Συμφωνίας δεν περιέχει αλυτρωτικές/αναθεωρητικές αναφορές. Η Επιτροπή επίσης θα εξετάσει οιασδήποτε νέες εκδόσεις σχολικών εγχειριδίων και βοηθητικού υλικού όπως προβλέπεται σε αυτό το άρθρο. Η Επιτροπή θα συνεδριάζει τακτικά, τουλάχιστον δύο φορές ετησίως, και θα υποβάλει μία ετήσια έκθεση για τις δραστηριότητες και τις συστάσεις της προκειμένου να εγκριθούν από το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, όπως αυτό θα συσταθεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 12».

Ο Στρατηγός αράχνη κονιορτοποιεί την Κυβέρνηση

Αυτή η αναιμική δυναμική του δημοψηφίσματος μπορεί να παραλληλιστεί όχι με την συμμετοχή, αλλά με την πίεση που δέχτηκαν οι Κύπριοι για το Σχέδιο Ανάν. Είναι αυταπόδεικτο, επίσης, ότι το σλαβικό και βουλγαρικό στοιχείο είναι παρά πολύ ισχυρά στη FYROM, σε μια γεωπολιτική σκακιέρα που δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν όσοι θεωρούσαν ότι οι Σκοπιανοί στο σύνολό τους αισθάνονται Μακεδόνες…

Ο Μακεδονισμός είναι βαθειά ριζωμένος στους πρώην Σλάβους κομμουνιστές της πΓΔΜ και, ατυχώς, στα τέκνα όσων εγκατέλειψαν την Ελλάδα μετά την ήττα τους τον Αύγουστο του 1949 σε Γράμμο – Βίτσι από τον Εθνικό Στρατό. Η πλειονότητα εξ αυτών κατείχαν και κατέχουν κυβερνητικές θέσεις, για παράδειγμα ο τέως πρόεδρος Γκλιγκόρωφ ήταν Γρηγορόπουλος, ο νυν ΥΠ.ΕΞ. Δημητρώφ είναι από την Αριδαία με επίθετο Παπαδημητρίου, κ.λπ.

Εξ άλλου, πλέον των 200.000 Σλάβων της FYROM έχουν πάρει βουλγαρική υπηκοότητα. Τελικά, ποιοι ψήφισαν; Το 28% του πληθυσμού που είναι Αλβανοί, όπως και το 5% οι Τούρκοι, μαζικά προσήλθαν για να ονομασθούν Μακεδόνες που κατοικούν στη Βόρεια Μακεδονία. Ατυχώς, η Συμφωνία των Πρεσπών είναι θνησιγενής για αυτούς που την εμπνεύσθηκαν ενδίδοντας σε πιέσεις για ίδια οφέλη ένθεν και ένθεν των ελληνοσκοπιανών συνόρων.

Ο Έλλην Μακεδόνας εν πλήρει αγανακτήσει παρακολουθεί την ενδοτικότητα των συντακτών της Συμφωνίας και αδυνατεί να αντιληφθεί τι τους εμπνέει και αν αντιλαμβάνονται τα ολέθρια αποτελέσματά της σε βάρος του Ελληνισμού, που ήδη προκύπτουν πριν ακόμη εγκριθεί. Στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ως ο κύριος ομιλητής προσπάθησα να γεμίσω την φαρέτρα του Έλληνα ΥΠ.ΕΞ. με επιχειρήματα, ομού με τις εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που δεν ήταν ούτε «εθνίκια» ούτε ετερόκλητος όχλος.

Εύχομαι στο μέλλον να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων η όποια πολιτική ηγεσία θα προέλθει από τις εκλογές και να μην τραυματίσει την ήδη τρωθείσα εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων από τα Μνημόνια.

Πηγή: Αβέρωφ

Τὰ ξημερώματα τῆς Παρασκευῆς 17ης Μαΐου ἐ.ἔ., ἀφίχθη στὴν Κένυα ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Ἀθηνόδωρο Παπαευριπιάδη, Ἔξαρχο τοῦ Πατριαρχείου στὴν Κύπρο, προκειμένου νὰ πραγματοποιήση ποιμαντικὴ ἱεραποστολικὴ ἐπίσκεψι στὶς Ἐπαρχίες τοῦ Θρόνου τοῦ Ἁγίου Μάρκου στὴ χώρα τῆς Κένυας.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Το περιοδικό ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή Pdf

Προηγούμενα Τεύχη:

1. Περιοδικό «Φως Εθνών» τ. 152

2. Περιοδικό «Φως Εθνών» τ. 153

3. Περιοδικό «Φως Εθνών» τ. 155

Η «Κ» δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από τα πρακτικά των δύο συσκέψεων των πολιτικών αρχηγών της ΠΓΔΜ στις 27 Ιανουαρίου 2018 και 19 Μαΐου 2018, σε δύο συγκυρίες κρίσιμες με αντικείμενο τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για το ονοματολογικό. Η πρώτη σύσκεψη πραγματοποιήθηκε σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από την κανονική έναρξη της διαδικασίας υπό τον ειδικό απεσταλμένο του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Η δεύτερη όταν υπήρχε ήδη στο τραπέζι το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν». Εξ όσων προκύπτουν από την ανάγνωση των πρακτικών –μικρό μέρος των οποίων δημοσιεύθηκε και στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, στις 19 Μαΐου– πολλά στοιχεία της τελικής συμφωνίας των Πρεσπών ήταν ήδη συμφωνημένα, με εξαίρεση, βεβαίως, το όνομα. Προκύπτει ότι τον Ιανουάριο η ΠΓΔΜ δεν συζητούσε συνταγματική αναθεώρηση, ενώ και το εύρος χρήσης (έναντι όλων) ήταν συζητήσιμο. Και τα δύο έχουν, βεβαίως, παραχωρηθεί τον Μάιο, παραμονή της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων. Η Ελλάδα, ήδη από τον πρώτο γύρο είχε συμφωνήσει στην παραχώρηση της ταυτότητας, με τη γλώσσα να ακολουθεί λίγο αργότερα.

Τα πρακτικά περιλαμβάνουν και ορισμένες λεπτομέρειες που υποδηλώνουν τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα. Τον Ιανουάριο, ο κ. Τσίπρας εμφανιζόταν να θέλει να έχει κλείσει τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ ταχέως και να πάει σε εκλογές με κύριο επιχείρημα το τέλος του μνημονίου. Τον Μάιο αυτή η αφήγηση απουσιάζει. Οπως, επίσης, διαφορετική είναι η αντιμετώπιση της Ν.Δ. Η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Ιανουάριο περιγράφεται ως ενδεχομένως θετική, ενώ τον Ιούνιο οι ηγέτες της ΠΓΔΜ εμφανίζονται βέβαιοι ότι συμφωνία με κυβέρνηση Ν.Δ. δεν μπορεί να υπάρξει. Και στις δύο συσκέψεις, το χάσμα ανάμεσα στην κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ και στον πρόεδρο Γκιόργκι Ιβάνοφ είναι ορατό. Ο ΥΠΕΞ Νίκολα Ντιμιτρόφ γνωρίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια των συνομιλιών και είναι ιδιαίτερα επίμονος στο ζήτημα του ταχύτερου δυνατού χρόνου επικύρωσης.

Παρότι οι συζητήσεις αυτές λαμβάνουν χώρα μήνες πριν από το δημοψήφισμα της 30ής Σεπτεμβρίου, η ανησυχία είναι έκδηλη. Μάλιστα, προκύπτει ότι οι Αλβανοί ηγέτες της ΠΓΔΜ δεν θα είχαν πρόβλημα με την παράκαμψη του συγκεκριμένου βήματος. Επίσης, γίνεται σαφής αναφορά για κίνδυνο παρέμβασης της Ρωσίας στην περιοχή, με σκοπό να μην υπάρξει συμφωνία.

«Ευνοϊκή συγκυρία γιατί στην εξουσία είναι η Αριστερά»

Πρακτικά συνάντησης ενημέρωσης για το ζήτημα του ονόματος, που διοργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών στα Σκόπια, στις 27 Ιανουαρίου 2018.

Στις 27.1, ημέρα Σάββατο, το υπουργείο Εξωτερικών διοργάνωσε συνάντηση ενημέρωσης για το όνομα στη λέσχη των αντιπροσώπων. Παρόντες ήταν ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ, η υπουργός Αμυνας Ραντμίλα Σεκέρινσκα, ο πρόεδρος του VMRO-DPMNE Χρίστιαν Μίτσκοσκι, συνοδευόμενος από τα στελέχη του κόμματος, Αλεξάνταρ Νικολόφσκι και Βλάντο Μισαϊλόφσκι, καθώς και ο επικεφαλής του DUI Αλί Αχμέτι, και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουγιάρ Οσμάνι. Ο υπουργός Εξωτερικών Ντιμιτρόφ έδωσε σε όλους ένα αντίτυπο των εγγράφων του μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς στα αγγλικά και τα σλαβομακεδόνικα σε έναν κλειστό φάκελο. Στόχος της συνάντησης ήταν η αναζήτηση εθνικής συναίνεσης και η εξεύρεση μιας κοινής στρατηγικής.

Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ.

Ζ. Ζάεφ: Χρειαζόμαστε μία λύση, αλλά όχι με κάθε τίμημα. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση συμφωνούν ότι για κάθε λύση απαιτείται ένα δημοψήφισμα. Θα έπρεπε όλοι μαζί, με τον πρόεδρο Ιβάνοφ και τα κόμματα, να ενώσουμε τη σοφία μας για μια αποτελεσματική λύση. Το ερώτημα χρονολογείται από το 1995. Οι συναντήσεις με τον Τσίπρα και τον Κοτζιά θα έπρεπε να διευκολύνουν τη διαδικασία.

Ν. Ντιμιτρόφ: Εχετε δύο έγγραφα μπροστά σας: την πρωτότυπη πρόταση Νίμιτς στα αγγλικά και μια ανεπίσημη στα σλαβομακεδόνικα. Η πρώτη συνάντηση με τον Νίμιτς στις Βρυξέλλες ήταν προπαρασκευαστική. Στη δεύτερη συνάντηση στη Νέα Υόρκη μας έδωσε ο Νίμιτς το πλαίσιο. Το πλαίσιο αφήνει περιθώρια ελιγμών, σε αντίθεση με μια πιο άκαμπτη πρόταση, που θα μπορούσε μόνο είτε να απορριφθεί είτε να γίνει αποδεκτή. Στη Νέα Υόρκη ούτε ο Νίμιτς ούτε οι Ελληνες ανέφεραν την αλλαγή συντάγματος. Η Ελλάδα αντέδρασε έντονα στο πλαίσιο Νίμιτς. Αυτό θα μπορούσε να εκληφθεί ως τακτικισμός από την ελληνική πλευρά. Απαιτούν οι Ελληνες το όνομα να αποτελείται από μία λέξη (Βορεια-μακεδονία) ή να γράφεται με διαχωριστική γραμμή (Βόρεια-Μακεδονία). Το άρθρο 5 του σχεδίου περί μεταφρασιμότητας του ονόματος δεν τους άρεσε. Θέλουν το όνομα να είναι ίδιο σε όλες τις γλώσσες, όπως και στα σλαβομακεδόνικα. Θέλουν ένα μεγάλο εύρος χρήσης. Εκαναν λόγο για αλυτρωτισμό. Ο Νίμιτς θέλει να επισκεφθεί την περιοχή και τις δύο πρωτεύουσες. Κατ’ αρχάς η Ελλάδα χρησιμοποιεί από το 2007, μετά την αναγνώριση από τις ΗΠΑ, την ευρωπαϊκή και ευρωατλαντική προοπτική μας ως εφαλτήριο. Ο χρόνος μετράει υπέρ της. Δεύτερον, οι Ελληνες παρουσίασαν το Βουκουρέστι ως νίκη. Αυτό μας βοήθησε στη Χάγη. Μετά το Βουκουρέστι είχαμε εκλογές και το ερώτημα παρέμεινε ανοιχτό. Το 2011 σημειώθηκε μια προσπάθεια εκ μέρους του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζορτ Μπάιντεν, αλλά όχι εναρμονισμένη με τη διαδικασία Νίμιτς.

Σήμερα η βούληση είναι μεγάλη. Κυριαρχεί μια αίσθηση κοινής ευθύνης. Βοηθάει επίσης ότι δεν πρόκειται να προβάλει βέτο η Βουλγαρία. Οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες θέλουν μία επιτυχία. Θα υπάρξουν μεγάλες προσπάθειες σε υψηλό επίπεδο.

Μπορούμε μόνο εικασίες να κάνουμε κατά πόσον υπάρχει στην Ελλάδα ένα σχέδιο (όπως οι υποστηριζόμενες από την Εκκλησία διαδηλώσεις) και σε ποιο βαθμό χάνουν τον έλεγχο. Μέσω των πιέσεων για τις ψήφους του Καμμένου, ασκείται πίεση και στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ο Καμμένος βρίσκεται ακριβώς στο 3%, γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει το εκλογικό όριο. Τον Αύγουστο τελειώνει το οικονομικό πρόγραμμα. Αν θεωρηθεί επιτυχημένο, ο Τσίπρας θα πάει σε πρόωρες εκλογές. Θα είναι οι τελευταίες στις οποίες ο νικητής κερδίζει επιπλέον 50 έδρες. Είναι σημαντικό στις διαπραγματεύσεις, πώς θα σταθούμε, ακόμη και αν δεν υπάρξει λύση. Είναι σημαντικό πώς θα παίξουμε τα χαρτιά μας. Δεν θέλουμε να φανούμε στα μάτια τρίτων χωρών μη εποικοδομητικοί. Πώς θα είναι η Ελλάδα μετά τις εκλογές; Στην εξουσία θα είναι η Νέα Δημοκρατία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έχει σπουδάσει στη Δύση. Πρέπει να βιαστούμε. Οσο τσακωνόμαστε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα για τους Ελληνες. Είναι εύκολο για εκείνους, να μας μπλοκάρουν, όταν τους παρέχουμε επιχειρήματα. Το δικό μας βασικό επιχείρημα είναι η σταθεροποίηση των Βαλκανίων. Η προσφυγική κρίση έδειξε πού μπορεί να οδηγηθεί η κατάσταση, όταν γινόμαστε πρόβλημα για την Ε.Ε. Ουδείς στην ΠΓΔΜ θέλει να λύσει το πρόβλημα. Αλλά η μη λύση είναι πρόβλημα.

Ζ. Ζάεφ:  Προς το τέλος της θητείας του ο Γκρούεφσκι με ενημέρωσε γι’ αυτό το ζήτημα. Για το ίδιο θέμα έχω πληροφόρηση και από τον πρέσβη Βάσκο Ναουμόφσκι.

Ν. Ντιμιτρόφ: Η πρόταση του Καμμένου είναι πως η λέξη «Μακεδονία» δεν θα πρέπει να εμπεριέχεται σε σύνθετη ονομασία. Η πρόταση του Εντουαρντ Τζόζεφ (σ.σ. από τη δεξαμενή σκέψης International Crisis Group ICG) είναι Republika Makedonija, χωρίς μετάφραση.

Ζ. Ζάεφ: Πώς θα μπορεί αυτό να ενταχθεί στο σύνταγμα;

Ν. Ντιμιτρόφ: Η υποχώρηση είναι ότι δεν απαιτείται αλλαγή του συντάγματος, αν το όνομα είναι το ίδιο στο σύνταγμα.

Δυσμενείς περιστάσεις

Ζ. Ζάεφ: Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πάει στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και να ρίξει την ευθύνη στην ΠΓΔΜ. Θέλουμε να αποδείξουμε στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ ότι η ΠΓΔΜ επιθυμεί λύση του ζητήματος. Με τον καιρό οι περιστάσεις γίνονται όλο και πιο δυσμενείς για εμάς. Από την ενδιάμεση συμφωνία και μετά, το αντικείμενο της διαπραγμάτευσης ήταν το όνομα. Τώρα προστίθενται γλώσσα και ταυτότητα. Νομίζω ότι πρέπει να λύσουμε το ζήτημα όσο έχουμε ακόμη την ευκαιρία. Με κάθε αναβολή η κατάσταση γίνεται όλο δυσκολότερη. Η κωλυσιεργία και η εκκρεμότητα οδήγησαν σε πολιτική κρίση στην ΠΓΔΜ. Αν δεν βρούμε τώρα λύση, θα χάσουμε δέκα χρόνια. Η προσφυγική κρίση αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για την περιοχή. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το ενδιαφέρον (ακολούθησε και το αντίστοιχο ενδιαφέρον του ΝΑΤΟ) και να βρούμε μία λύση. Οσον αφορά στη συνάντηση με τον Τσίπρα, αυτή δεν ήταν εύκολη. Η Μογκερίνι χρησιμοποίησε το Νταβός για να κλείσει τη συνάντηση. Ο Τσίπρας παρέμεινε πιστός στα σημεία. Στόχος ήταν ένα θετικό μήνυμα, προς τους πολίτες της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας, προκειμένου να δημιουργηθεί μια καλή ατμόσφαιρα. Αυτό όμως δεν καθιστά ευκολότερη τη συγκυρία. Οι προϋποθέσεις όμως είναι ευνοϊκές, αφού στην Ελλάδα είναι η Αριστερά στην εξουσία.

Ο Τσίπρας συμφώνησε με το χρονοδιάγραμμα του Νίμιτς, αλλά διαφωνεί με τη γραφή του ονόματος στα λατινικά. Πρότεινε το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ή «Ανω Μακεδονίας», κατά το πρότυπα του Μαυροβουνίου ή της Λευκορωσίας. Είπε ότι από αυτά που προτείνει ο Νίμιτς είναι όλα αποδεκτά, εκτός από το «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)», γιατί αυτό δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός. Τόνισε επίσης ότι το erga omnes αφορά και τις χρήσεις στο εσωτερικό της χώρας. Οσον αφορά στην ταυτότητα, ο Τσίπρας είπε ότι δεν αναφέρεται στην ταυτότητα των ανθρώπων, αλλά αποτελεί περιγραφή της υπηκοότητας και της γλώσσας. Ο Τσίπρας δεν περιμένει ότι η Ν.Δ. θα είναι πλήρως συνεργάσιμη, επειδή ο Κ. Μητσοτάκης θέλει να εξασφαλίσει κέρδη στις εκλογές. Τον Δεκέμβριο του 2017 είχε στείλει ο Μητσοτάκης την ευρωβουλευτή Μαρία Σπυράκη στον πρωθυπουργό για να τον ενημερώσει για τη θέση τους. Η Ν.Δ. είναι έτοιμη να υποστηρίξει μια λύση, μόνο όμως αν συνταχθεί κι ο Καμμένος με αυτήν. 

Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ.

Γκ. Ιβάνοφ: Στην ενδιάμεση συμφωνία αναφέρεται ρητά ότι η ΠΓΔΜ δεν προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις.

Ζ. Ζάεφ: Πρέπει να περάσει και στους πολίτες αυτό. Εχουμε το άρθρο 118, όπου αναφέρεται ότι οι διεθνείς συμφωνίες υπερισχύουν του συντάγματος. Αν δεν αλλάξει το σύνταγμα, θα πρέπει να μας δώσουν την ευκαιρία να οικοδομήσουμε μια εθνική συναίνεση, που να είναι ισχυρότερη από το σύνταγμα. Ο Τσίπρας με ρώτησε αν είμαι αποφασισμένος να φτάσω ώς το τέλος. Του απάντησα ότι η στιγμή είναι θετική, όχι όμως με κάθε κόστος. Ο Τσίπρας θέλει λύση. Αυτό όμως μπορεί να περάσει από το ελληνικό Κοινοβούλιο, μόνο αν αλλάξει το σύνταγμα. Ο Τσίπρας μίλησε για τα βασικά. Με άκουσε προσεκτικά. Του είπα, τι θα γίνει αν ανεβεί στην εξουσία πάλι το VMRO-DPMNE και ζητήσει να επιστρέψει στην αρχική του μορφή το σύνταγμα; Τι σας βοηθάει μια αλλαγή του συντάγματος; Δεν προσπαθήσαμε να καταλήξουμε σε μια κοινή θέση, αλλά να παρουσιάσουμε τις απόψεις μας. Στο τέλος προστέθηκαν και οι υπουργοί Εξωτερικών μας. Θέλω να ακούσω και τον πρόεδρο, την αντιπολίτευση και το DUI.

Γκ. Ιβάνοφ: Μου κάνει εντύπωση ότι συναντιόμαστε για πρώτη φορά χωρίς τον διαπραγματευτή Βάσκο Ναουμόφσκι. Ούτε ο πρόεδρος της βουλής Ζαφέρι είναι εδώ. Η διαδικασία είναι υπερβολικά σύνθετη. Ο Τσίπρας είναι θετικότερος από τον Παπανδρέου. Θέλει λύση. Δεν ορκίστηκε ενώπιον της Εκκλησίας, είναι πιο ελεύθερος. Τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης αποφέρουν καρπούς. Θέτοντας όμως ένα χρονοδιάγραμμα με υπερφιλόδοξους στόχους, κινδυνεύουμε να προκαλέσουμε μεγάλη απογοήτευση. Η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει από ώρα σε ώρα. Η ελληνική κοινή γνώμη πιέζει τον Τσίπρα να εγκαταλείψει το χρονοδιάγραμμα του Νίμιτς. Η δική τους πρόταση κινείται στα πρότυπα της Λευκορωσίας και έτσι μας φέρνουν προ τετελεσμένων. Πρέπει να προσέχουμε γιατί οι δημόσιες δηλώσεις μας αναλύονται διεξοδικά στην Ελλάδα. Οι Ελληνες μάς προκαλούν με δημοσιογράφους, για να εκμεταλλευτούν τα επιχειρήματά μας προς όφελός τους.

Χρ. Μίτσκοσκι: Ποιος θα κάνει τις διαπραγματεύσεις, ο υπουργός Εξωτερικών ή ο Βάσκο; Ο Ζόραν Ζάεφ λέει ναι, εσείς όχι.

Ζ. Ζάεφ: Η εμπιστοσύνη (σ.σ. στον διαπραγματευτή μετά τις δηλώσεις του την προηγούμενη μέρα ότι οι προτάσεις Νίμιτς «απέχουν πολύ από μια αξιοπρεπή λύση») έχει διαρραγεί.

Γκ. Ιβάνοφ: Ο διαπραγματευτής ήταν πάντα παρών σε τέτοιες συναντήσεις, προκειμένου να εξηγεί λεπτομέρειες και να δίνει το ευρύτερο πλαίσιο.

Αλ. Νικολόφσκι: Εμαθα ότι ο Καραμανλής στο Βουκουρέστι είχε συμφωνήσει στο όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)». Ισχύει;

Ζ. Ζάεφ: Ο Τσίπρας θα δεχόταν ένα όνομα με γεωγραφικό αλλά και χρονικό προσδιορισμό. Για εμάς είναι σημαντικό να τους εξηγήσουμε ότι το σύνταγμα δεν συνιστά οριστική λύση.

Το ζήτημα της γλώσσας

Ν. Ντιμιτρόφ: Στο ζήτημα της γλώσσας, οι Ελληνες έχουν τα λιγότερα επιχειρήματα και αυτή σχετίζεται με την ταυτότητα. Δεν υπάρχει λόγος να επιμένουν ότι ο προσδιορισμός της γλώσσας θα είναι αμετάφραστος. Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι οι Ελληνες δεν θα τον μεταφράζουν, όλοι οι υπόλοιποι όμως θα το κάνουν. Είναι σημαντικό για εμάς, σε περίπτωση που μας μπλοκάρουν από την Ε.Ε. εξαιτίας της γλώσσας, να συμβεί αυτό στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.

Γκ. Ιβάνοφ: Αν γίνουμε κάποια στιγμή μέλος της Ε.Ε., τότε θα αναγράφεται εκεί «μακεδονική γλώσσα».

Χρ. Μίτσκοσκι: Ως αντιπολίτευση είχαμε το θάρρος να έρθουμε σε αυτήν τη συνάντηση. Οσον αφορά όμως στη συνάντηση με τον Τσίπρα, θα έλεγα ότι δεν ξέρει πώς μπορεί να βοηθήσει, θέλει να βοηθήσει, αλλά δεν ξέρει πώς. Λείπει δηλαδή η βούληση. Καλύτερα να αφήσουμε να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση. Είναι υπερβολικά αισιόδοξο να θεωρούμε ότι μπορούμε να φύγουμε από εδώ με κοινή θέση. Δύο αρχές είναι σημαντικές: καμία αλλαγή συντάγματος με στόχο την αλλαγή ονόματος και προστασία των εθνικών συμφερόντων, ειδικά της ταυτότητας.

Μπ. Οσμάνι: Δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία πέραν του 2018. Η επόμενη θα είναι σε δέκα χρόνια. Ή τώρα ή ποτέ. Πρέπει να διαλέξουμε ένα ή δύο σημεία από την πρόταση Νίμιτς στα οποία δεν θα υποχωρήσουμε. Για εμάς είναι το όνομα και το εύρος χρήσης.

Ζ. Ζάεφ: Εγώ θα προσπαθήσω να εξαντλήσω τα όρια της συναίνεσης. Οχι συνταγματική αλλαγή και ταυτότητα. Αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές. Αν υπάρξει συναίνεση στη μακεδονική πλευρά, είναι καλύτερο από μία συνταγματική αλλαγή. Ενα δημοψήφισμα θα είναι επιτυχημένο, μόνο αν συμφωνούν όλοι.

Ν. Ντιμιτρόφ: Εμένα με προβληματίζουν οι ακραίες δημόσιες δηλώσεις στην Ελλάδα.

Ζ. Ζάεφ: Είναι σημαντικό να παραμείνουμε στις απόψεις μας.

Χρ. Μίτσκοσκι: Να καταλήξουμε σε μια κοινή θέση.

Μπ. Οσμάνι: Αν βγούμε δημοσίως και πούμε ότι είμαστε κατά της συνταγματικής αλλαγής, θα διακόψει τη διαδικασία η Ελλάδα.

Αλ. Νικολόφσκι: Αυτή η διαδικασία δεν θα ολοκληρωθεί τώρα. Θα έλεγα να εμφανιστούμε πολύ σκληρότεροι στην πρώτη φάση, για να έχουμε μια καλύτερη αφετηρία στη δεύτερη.

Χρ. Μίτσκοσκι: Είπαμε όλοι να μην υπάρξει συνταγματική αλλαγή. Αυτή η θέση είναι κοινή.

Μπ. Οσμάνι: Δεν συμφωνήσαμε σε αυτό.

Ρ. Σεκέρινσκα: Δεν υπάρχει περίπτωση να βγούμε σήμερα από εδώ με μια κοινή θέση.

Εξαρχής υπήρξε συμφωνία για την ταυτότητα

Δύο ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε. – Δυτικών Βαλκανίων στη Σόφια και συγκεκριμένα το Σάββατο 19 Μαΐου, οι πολιτικοί αρχηγοί και βασικοί παράγοντες της ΠΓΔΜ συναντήθηκαν ξανά. Πρόκειται για την περίοδο κατά την οποία στο τραπέζι υπήρχε πλέον η πρόταση για τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν». Σε αυτή τη σύσκεψη συμμετείχαν ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ, ο πρόεδρος Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο ΥΠΕΞ Νίκολα Ντιμιτρόφ, η υπουργός Αμυνας Ραντμίλα Σεκέρινσκα, ο πρόεδρος της Βουλής Ταλάτ Τζαφέρι, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Μπουγιάρ Οσμάνι, ο ηγέτης του VMRO Χρίστιαν Μίτσκοφσκι και ο αρχηγός του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος DUI Αλί Αχμέτι. Στη συζήτηση που ακολουθεί παρεμβάλλονται ο Αλεξάνταρ Νικολόφσκι από το VMRO, ο Αρτάν Γκρούμπι από το DUI και ο Μπόρις Ιωσηφόφσκι, συνεργάτης του κ. Ιβάνοφ.

Οι κ. Νίκος Κοτζιάς και Nίκολα Ντιμιτρόφ κατά τη συνάντησή τους, τον περασμένο Μάιο στο Σούνιο.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τον Ντιμιτρόφ να παραπέμπει σε όσα είχαν, τότε, γίνει στο Σούνιο, κατά τη συνάντησή του με τον Ν. Κοτζιά, υπό την αιγίδα του ειδικού απεσταλμένου του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Σύμφωνα με όσα λέει ο Ντιμιτρόφ, η Ελλάδα στο Σούνιο έκανε μια σημαντική παραχώρηση. Καθώς η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ονομάσει τη «μακεδονική γλώσσα ως μακεδονική γλώσσα», και την υπηκοότητα ως μακεδονική/πολίτες της δημοκρατίας της Μακεδονίας του Ιλιντεν. Και ο Ντιμιτρόφ επεξηγεί: «Σε ό,τι αφορά την ταυτότητα είχαμε συμφωνήσει ήδη από τον α΄ γύρο των διαπραγματεύσεων. Ωστόσο η διαδικασία κόλλησε στους επόμενους γύρους (σ.σ. τρεις), στο εύρος χρήσης (σ.σ. ergaomnes). Δεν θα έχουν πλειο-ψηφία στο Κοινοβούλιο αν το εύρος χρήσης δεν είναι πλήρες: για τη διεθνή και την εθνική χρήση. Είχαμε δύσκολες συνομιλίες, αλλά χωρίζαμε πάντα φιλικά. Στο Σούνιο υπήρχαν δύο ημίχρονα: Το πρώτο ήταν πολύ δύσκολο. Παρών ήταν και ο Μ. Νίμιτς. Στη διάρκεια του β΄ ημιχρόνου μείναμε μόνοι μας και προσπαθήσαμε σαν συνέταιροι σε μια διαπραγμάτευση να βρούμε μια δημιουργική λύση που θα μπορούσε να λειτουργήσει και στις δύο πλευρές. Εκεί έρχεται η πρόταση για δημοκρατία του “Ιλιντεν Μακεδονία” με μετάφραση σε όλες τις γλώσσες και υπηκοότητα “Μακεδονική”. Ο Κοτζιάς είπε ότι αυτό τους αρκεί, είναι μια επαρκής διαφοροποίηση ανάμεσα στη δική τους και στη δική μας Μακεδονία».

Εν συνεχεία, ο Ντιμιτρόφ τονίζει ότι για την Ελλάδα το ζήτημα είναι το erga omnes να έχει χρήση διεθνώς, αλλά και στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ». Επίσης, προκύπτει ότι τότε είχε ήδη επιλυθεί και το ζήτημα της χρήσης των αρχικών MK και MKD από την ΠΓΔΜ. Ο κ. Ντιμιτρόφ περιγράφει τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν» ως τη δημιουργική λύση στην οποία κατέληξαν οι ειδικοί από τις δύο χώρες στο Σούνιο. Τόνισε ότι το επίθετο «Ιλιντεν» αντανακλά τον πολυεθνικό χαρακτήρα, το μανιφέστο του Κρουσόβου καλεί σε μια τέτοια συμβίωση, ενώ έκανε μια μικρή ιστορική αναδρομή λέγοντας ότι το πρώτο και το δεύτερο Ιλιντεν (1903 και 1944) ισχύουν ως θεμέλια της κρατικότητας και γι’ αυτό υπάρχει αναφορά σε αυτά στα προοίμια του συντάγματος. «Με αυτό επιτυγχάνεται μια συμβολική συμφιλίωση δεξιών και αριστερών και η ενότητα Μακεδόνων, Αλβανών, Βλάχων, Τούρκων και άλλων εθνικών ομάδων» αναφέρει, επίσης, ο Ντιμιτρόφ. Επισήμανε, ακόμη, ότι η εισαγωγή του ονόματος για τη διεθνή χρήση είναι συνδεδεμένη με τη συμμετοχή της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και η εθνική χρήση με τη διαδικασία ένταξης στην Ε.Ε, στο τέλος της οποίας η «Μακεδονία» θα γίνει πλήρες μέλος.

Εν συνεχεία, ο Ντιμιτρόφ είπε στους πολιτικούς αρχηγούς ότι για όλα αυτά θα πρέπει να γίνει αλλαγή του συντάγματος. Σε ό,τι αφορά τη διεθνή χρήση, είπε ότι για τα σχετικά ντοκουμέντα (διαβατήρια κ.ά.) θα χρειαστούν μια τεχνική μεταβατική περίοδος και μια πολιτική μεταβατική περίοδος. Καθώς και εγγυήσεις ότι κατά τη διάρκεια της ενταξιακής διαδικασίας η Ελλάδα δεν θα θέσει πρόσθετους όρους. Εν συνεχεία, ο Ν. Ντιμιτρόφ είπε ότι αν δεν υπάρξει τώρα λύση, θα έρθει πάλι η Ν.Δ. στην εξουσία, υποστηρίζοντας ότι σε αυτήν «κυριαρχεί η σκληρή πτέρυγα γύρω από τον Σαμαρά. Και αυτό σημαίνει ότι οι δυνατότητες συμβιβασμού και εξεύρεσης μιας λύσης θα περιοριστούν εξαιρετικά». Επίσης, πρόσθεσε, ότι οι ευρωεκλογές είναι τον Μάιο του 2019 και οι Φεντερίκα Μογκερίνι και Γιοχάνες Χαν θέλουν μια επιτυχή ολοκλήρωση.

Υπογράμμισε ότι ο ίδιος δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτή η πρόταση όχι μόνο δεν είναι ταπεινωτική, αλλά ότι επιβεβαιώνει τη «μακεδονική» ταυτότητα. Προειδοποίησε ότι υπάρχουν δυνάμεις που θα δουλέψουν εναντίον της λύσης και ότι στο εξής το κίνητρο των Ελλήνων για ένα συμβιβασμό θα είναι μικρότερο. Και τόνισε ότι υπάρχει ασυμμετρία δυνάμεων, καθώς η Ελλάδα χρησιμοποιεί την ιδιότητά της ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Οι συνομιλίες Τσίπρα - Ζάεφ στη Σόφια

Ο Ζόραν Ζάεφ ξεκίνησε τη δική του τοποθέτηση παραπέμποντας στις δύο συνομιλίες που είχε στη Σόφια (δύο ώρες στις 16 και μία ώρα στις 17 Μαΐου) με τον Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τον Ζάεφ, ο Ελληνας πρωθυπουργός τού είπε ότι η λύση είναι «δίκαιη», διότι περιέχει σύνθετη ονομασία, καθαρή διάκριση ανάμεσα στην ελληνική Μακεδονία και την ΠΓΔΜ και είναι για γενική χρήση (erga omnes). Ο Ζάεφ, βέβαια, σημείωσε ότι ίσως αυτή η πρόταση δημιουργεί φόβο στους Ελληνες μπροστά σε ένα νέο αλυτρωτισμό, αλλά έχουν συνειδητοποιήσει ότι η εξέγερση του Ιλιντεν ήταν για κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες και τέτοια εξέγερση έγινε στην Ελλάδα που δεν οδήγησε σε διεκδικήσεις εις βάρος των άλλων χωρών. Πάντως δεν διευκρινίζει ποια είναι η «τέτοια εξέγερση» που έγινε στην Ελλάδα. Είπε επίσης ότι χωρίς συνταγματικές αλλαγές ο Τσίπρας δεν θα είχε πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και αυτό θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές. Και πρόσθεσε πως ο Τσίπρας από τη Ν.Δ. δεν περιμένει υποστήριξη διότι στον Βορρά της χώρας δίνει μάχη ψήφο ψήφο ενάντια στον Καμμένο.

«Ο Τσίπρας έχει καθαρό ότι είναι για εμάς πολύ δύσκολο να αλλάξουμε τη συνταγματική μας ονομασία. Αλλά αν δεν υπάρξουν συνταγματικές αλλαγές, δεν μπορεί να σχηματίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αυτή δεν θα προέλθει από τις ψήφους του Καμμένου αλλά από το Ποτάμι. Αυτό θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές. Από τη Ν.Δ. δεν περιμένει καμία υποστήριξη καθώς δίνει στον Βορρά της χώρας μάχη ψήφο ψήφο ενάντια στον Καμμένο», είναι η σχετική αποστροφή του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ. «Πιστεύω, με βάση αυτά που γνωρίζω, ότι ο Τσίπρας είναι από τους πιο αποφασισμένους να λύσουν το πρόβλημα. Και σε αυτούς συμβαίνουν δυσάρεστα πράγματα. Πιστεύω ότι και σε αυτούς έχουν αναμειχθεί ανατολικές χώρες όπως και σε εμάς, μάλιστα σε αυτούς περισσότερο απ’ ό,τι σε εμάς. Μερικούς τους συμφέρει να μην υπάρχει λύση. Μετά τη δεύτερη συνάντησή μας είμαι πεπεισμένος ότι ο Τσίπρας θέλει να λυθεί το πρόβλημα», επισήμανε. Εν συνεχεία, ο Ζάεφ είπε ότι ορισμένους τους συμφέρει να μην υπάρξει λύση. Συμφώνησε ότι αυτό μπορούσε να καταστρέψει πολιτικές καριέρες, είναι όμως έτοιμος ως ηγέτης να πάρει την ευθύνη και να οδηγήσει αυτή τη διαδικασία. Διατύπωσε ωστόσο την ανησυχία του για το μέλλον της χώρας, εάν αυτό το πρόβλημα δεν λυθεί, λόγω των γενικότερων περιφερειακών προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή. Επίσης, ανακοίνωσε ότι έχει συμφωνήσει με τον Τσίπρα ότι δεν θα δώσουν τίποτα στη δημοσιότητα προτού οι φορείς που λαμβάνουν αποφάσεις δώσουν το πράσινο φως.

Προτάσεις Κοτζιά - Ντιμιτρόφ

Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ απαντά, εν συνεχεία, σε ένα ερώτημα του προέδρου της χώρας, για την πρόσβασή του στις προτάσεις Κοτζιά - Ντιμιτρόφ που είχαν προηγηθεί. Ο Ζάεφ λέει ότι δεν δόθηκε αντίγραφο στον Ιβάνοφ, διότι δεν ήταν επίσημο έγγραφο (εν ολίγοις ήταν non paper). Η πρόταση συμφωνίας ήταν ένα εργαλείο διαπραγμάτευσης με σκοπό να αποκρούσει την ελληνική πρόταση και να αντιπαραθέσει κάτι σε αυτή και να επικαιροποιήσει την εκδοχή του Νίμιτς, είπε ο Ζάεφ και πρόσθεσε ότι στον Ιβάνοφ στάλθηκαν όλες οι εκθέσεις προόδου με εξαίρεση την τελευταία που δεν ήταν ακόμα έτοιμη. Επίσης, αναφέρει ότι έχει προβλήματα στο εσωτερικό του σοσιαλιστικού κόμματος και δη με τη πρώην ΥΠΕΞ Ιλίνκα Μίτρεβα.

Σε εκείνη τη φάση έχει ήδη γίνει σαφές ότι τον τόνο της συζήτησης επί του θέματος δίνει ο Ντιμιτρόφ, ο οποίος αναφέρεται σε τρεις πτυχές. Λέει: Πρώτον, «σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές δυνατότητές μας, αν δεν πετύχουμε τώρα στην Ελλάδα, θα έρθει η Ν.Δ. η οποία έχει μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις. Εκεί κυριαρχούν οι σκληρές θέσεις γύρω από τον Σαμαρά και όχι αυτές γύρω από την Μπακογιάννη. Σε αυτή την περίπτωση οι πιθανότητες για ένα συμβιβασμό και μια λύση θα μειωθούν δραματικά. Δεύτερον, στο πλαίσιο της προσοχής απέναντι στα Βαλκάνια και της ευκαιρίας μας απέναντι στην Ε.Ε., τον Μάιο του 2019 γίνονται ευρωεκλογές. [...] Το εύρος χρήσης και η ταυτότητα έχουν σχέση με το πώς θα πούμε τελικά το όνομα. Στο τελευταίο πακέτο Μπακογιάννη-Μπάιντεν η γλώσσα ήταν “μακεντόνσκι” με λατινική γραφή, χωρίς μετάφραση. Τώρα είπαμε ότι θα μπορούσαμε να δεχθούμε ένα όνομα γενικής χρήσης, αν η πρόταση ήταν “Κράτος της Μακεδονίας”, “Ανεξάρτητη Μακεδονία” ή “Κυρίαρχη Μακεδονία”. Οι Ελληνες επιμένουν να υπάρχει ένα όνομα με προσδιορισμό. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα. Η τωρινή ελληνική παραχώρηση είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Με μια άλλη πρόταση είναι δύσκολο να συνδυάσουμε τη δική τους απαίτηση για γενικής χρήσης ονομασία και τη δική μας για αξιοπρέπεια. Τρίτον, επειδή οι Ελληνες δεν αναγνωρίζουν τη μακεδονική γλώσσα, δεν υπάρχει καμία συμφωνία στην Ε.Ε. που να αναγνωρίζει τη μακεδονική γλώσσα. Υπήρχαν κάποια σχόλια γιατί η “μακεδονική” εκδοχή της διακήρυξης της Σόφιας ονομάστηκε έτσι. Στο ερώτημά μας προς την Ε.Ε. πήραμε την απάντηση ότι “έτσι συνηθίζεται”».

Εν συνεχεία ο Ζάεφ περιγράφει μια συνάντησή του με την ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Μαρία Σπυράκη. «Στις Βρυξέλλες είχα μια συνάντηση με μια σημαντική εκπρόσωπο της Ν.Δ., τη Μαρία Σπυράκη, η οποία μου έστειλε χαιρετισμούς από τον Μητσοτάκη. Μου είπε ότι έχει σημασία πώς θα συμπεριφερθούν οι ψηφοφόροι στη Μακεδονία (σ.σ.: ελληνική) και αυτό εξαρτάται από τον Καμμένο. Είναι ένα δύσκολο πρόβλημα». Στη συζήτηση εισήλθε μετά ο Αλί Αχμέτι, ο οποίος έλαβε, εμμέσως πλην σαφώς, αποστάσεις από την ιδέα του δημοψηφίσματος. Τόνισε ότι «αν οποιοσδήποτε που λαμβάνει αποφάσεις ρωτούσε τον κόσμο στον δρόμο, δεν θα μπορούσε να λάβει καμία απόφαση». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ο Ταλάτ Τζαφέρι. «Η ιδέα του δημοψηφίσματος θα πρέπει να είναι το τελικό καταφύγιο, καθώς οι πολίτες έχουν μεταφέρει την κυριαρχία τους στους ψηφισμένους εκπροσώπους τους», είπε.

Ο Ιβάνοφ έθεσε το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση κρύβει τη συμφωνία από τον πρόεδρο. Θύμισε ότι, στην προηγούμενη συνεδρίαση (27 Ιαν. ’18), είχαν την πρόταση Νίμιτς και είχαν διατυπώσει θέσεις οι οποίες πια δεν ισχύουν. Είπε ότι είναι τελείως ανεύθυνο να ενημερώνεται για τη συμφωνία από ξένους ηγέτες και συγκεκριμένα από Βούλγαρο υπουργό. Είπε (περισσότερες της μιας φορές) ότι η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει κάθε ώρα. Ενώ ως πρόεδρος δήλωσε ότι συμφωνεί με τη θέση του προκατόχου του προέδρου της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (σ.σ.: ο Μπόρις Τραϊκόφσκι, ο οποίος έλεγε ότι δεν μπορεί να προδώσει το όνομα της “Μακεδονίας”).

Τον λόγο έλαβε εν συνεχεία ο αρχηγός του VMRO Χρίστιαν Μίτσκοσκι, ο οποίος διερωτήθηκε «αν αυξήθηκε ο πληθυσμός της Βουλγαρίας και της Κροατίας με την ένταξη στην Ε.Ε.». Και απάντησε ότι, «αντιθέτως, μειώθηκε». Είπε ότι δεν πρόκειται για δίκαιη ή αξιοπρεπή λύση, αλλά έχει τη συνείδηση ότι πρέπει να ανοίξει μια συζήτηση μέσα στο κόμμα, καθώς αυτά τα ζητήματα δεν είναι στην ημερήσια διάταξη. Σε διάλογο του Μίτσκοσκι με τον Ζάεφ προκύπτει ότι το όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν» δεν ήταν το μοναδικό που βρισκόταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είπε, επίσης, ότι η συμφωνία αυτή ακυρώνει την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Επίσης προκύπτει ότι οι εσωκομματικές ισορροπίες ήταν δύσκολες. «Δεν έχουμε καμία εικόνα για τη διαδικασία και δεν είμαστε μέρος της διαδικασίας. Μπορώ μόνο να σας πω, αν το έχω καταλάβει σωστά, πως πρέπει να αρχίσω μια εσωκομματική συζήτηση, γιατί το VMRO δεν είναι χορωδία», είπε ο Μίτσκοσκι, και ο Ζάεφ απάντησε: «Και εμείς δεν είμαστε χορωδία κι εγώ θα έχω εσωκομματική συζήτηση». Ο Ζάεφ καταλήγει ότι η συμφωνία θα υπογραφεί με τον Τσίπρα στις Πρέσπες.

Εντονη ανησυχία ενόψει διενέργειας του δημοψηφίσματος

Ορισμένοι από τους διαλόγους της σύσκεψης υποδηλώνουν την ανησυχία που υπήρχε ήδη τότε στην ΠΓΔΜ για την τύχη του δημοψηφίσματος.

Μίτσκοσκι (Χ.Μ.): Εάν το δημοψήφισμα γίνει το φθινόπωρο, δεν θα μας επιτρέψουν να γίνουμε μέλος το ΝΑΤΟ.

Ντιμιτρόφ (Ν.Ν.): Αμέσως μετά την κύρωση θα στείλουν ένα γράμμα στο ΝΑΤΟ και τους ζητάνε να μας στείλουν πρόσκληση.

Ζόραν Ζάεφ (Ζ.Ζ.): Ο Τσίπρας μου υποσχέθηκε «θα μιλήσω με τον Μακρόν, δεν είναι δίκαιο να μην έχετε ημερομηνία για διαπραγματεύσεις».

Χ.Μ.: Η ερώτηση του δημοψηφίσματος είναι «συμφωνείτε με μια αλλαγή του συντάγματος να αλλάξει το όνομα σε δημοκρατία της Μακεδονίας του Ιλιντεν;».

Ν.Ν.: Η συμφωνία έχει κυρωθεί.

Χ.Μ.: Αυτό σημαίνει ότι το δημοψήφισμα θα γίνει τον Σεπτέμβριο.

Ζ.Ζ: Θέλω να το κάνω νωρίτερα.

Χ.Μ.: Μα είναι καλοκαίρι.

Ζ.Ζ.: Εχετε δίκιο. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο δεν κάνεις δημοψήφισμα.

Χ.Μ.: Τι θα γίνει αν οι πολίτες αποφασίσουν να μην το δεχτούν; Είναι η πρόσκληση του ΝΑΤΟ άκυρη; Και θα μπλοκαριστούν οι διαπραγματεύσεις στην Ε.Ε.;

Σεκέρινσκα (Ρ.Σ.): Οι Ελληνες θα την μπλοκάρουν.

Οσμάνι (Μ.Ο.): Εχουμε ακόμη μία ανησυχία που αφορά τη διενέργεια του δημοψηφίσματος. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι: Μπορεί να δημιουργηθεί πίεση από τη δημοσιότητα και να γίνει ζήτημα της καθημερινής πολιτικής. Αυτό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη διαδικασία. Δεύτερον, δημοψηφίσματα τον τελευταίο καιρό γίνονται στόχος για επιχειρήσεις τρίτων παραγόντων. Το Brexit, οι εκλογές στις ΗΠΑ, όπου το αποτέλεσμα ήταν οριακό: Ενα οριακό αποτέλεσμα είναι ένας μαγνήτης για την επενέργεια δυνάμεων που δεν τους ενδιαφέρει το καλό της χώρας.

Χ.Μ.: Η θέση σας από την αρχή είναι ότι σας είναι αδιάφορο αν θα γίνει δημοψήφισμα και καλό θα ήταν να μη γίνει κανένα. Το σέβομαι. Εγώ και το VMRO αλλά και η κυβέρνηση ταχθήκαμε υπέρ ενός δημοψηφίσματος. Την ορολογία για «εξωτερικούς παράγοντες» θα την αγνοήσω και θα τη θεωρήσω ατυχή δήλωση. Δεν μπορείτε να συγκρίνετε το Brexit.

Μ.Ο.: Είπα ότι οι ξένοι φίλοι μας θεωρούν ότι τα δημοψηφίσματα γίνονται στόχος για τέτοιου είδους ενέργειες. Μιλάω για τη Ρωσία.

Χ.Μ.: Γιατί εκνευρίζεστε;

Τζαφέρι (Τ.Τ.): Ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου πρέπει να έχω κάτι στην ατζέντα που να είναι διακριτό από τη θέληση των πολιτών. Πρέπει να τους πείσω.

Ιβάνοφ (Γ.Ι.): «Φέρτε μου την πρόταση. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η κυβέρνηση κρύβει την πρόταση από τον πρόεδρο της χώρας. Η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάζει κάθε ώρα».

Εν συνεχεία, αρχίζει μια συζήτηση περί εγγυήσεων για ένταξη στο ΝΑΤΟ από τον Ιβάνοφ. Λέει ότι ρώτησε τον Νίμιτς περί του αν υπάρχει εγγύηση ένταξης στο ΝΑΤΟ εάν υπάρξει συμφωνία με τους Ελληνες. «Δεν υπάρχει εγγύηση», απάντησε, σύμφωνα με τον Ιβάνοφ ο ειδικός απεσταλμένος του γ.γ. του ΟΗΕ.

Γ.Ι.: «Πρέπει να φροντίσουμε να μας παράσχει η Ελλάδα εγγυήσεις. Πρέπει να υπάρξει ένας αυτοματισμός».

Ζ.Ζ.: «Και αυτοί χρειάζονται εγγυήσεις. Λένε θα γίνετε πρώτα μέλη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και μετά θα ακυρώσετε τα πάντα».

Γ.Ι.: «Μας θεωρούν τόσο αναξιόπιστους πως δεν θα τηρήσουμε αυτά που συμφωνήσαμε».

Ν.Ν.: «Το ότι διαρρέουν λεπτομέρειες της συμφωνίας έκανε μια μικρή ζημιά στην υπόθεση. Χρειάζεται να παρουσιάζεται με βάση την αλήθεια. Ο Βενιζέλος αναπτύσσει το αντίθετο αφήγημα. Αυτό είναι ναρκοπέδιο.

Νικολόφσκι (Α.Ν.): «Αν αποτύχει το δημοψήφισμα πώς θα ψηφίσουμε;».

Γκρούμπι (Α.Γ.): «Πρόκειται για ένα σημείο και άλλα έξι».

Ιοσιφόφσκι (Μ.Ι.) γραμματέας της Προεδρίας): «Ποια είναι τα έξι;».

Α.Γ.: «Το σύνταγμα και το εύρος χρήσης είναι ένα σημείο. Η συμφωνία θα κλείσει ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις, θα κυρωθεί από το Κοινοβούλιο και πρέπει να ψηφιστεί με μια απλή πλειοψηφία. Θα ήταν καλό να την ψηφίσει και η αντιπολίτευση. Μετά θα πάρουμε μια ημερομηνία για να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και μια πρόσκληση για το ΝΑΤΟ και μετά θα έρθει το δημοψήφισμα. Οι Ελληνες δεν έχουν ακόμη διατυπωμένη θέση και λένε ότι αυτό εξαρτάται από το δημοψήφισμα. Αλλά ώς τότε θα έχουμε μια ημερομηνία για να γίνουμε μέλος το ΝΑΤΟ».

Τ.Τ.: «Σε ποια βήματα θα μπορούσαν να μας μπλοκάρουν;».

Χ.Μ.: «Σε όλα».

Και ακολουθεί μια συζήτηση η οποία κλείνει και τη σύσκεψη:

Ζ.Ζ.: «Εχετε επαφή με τη Ν.Δ. στο ΕΛΚ;».

Α.Ν.: «Ναι».

Ζ.Ζ.: «Δεν είστε προσκεκλημένοι στις διαπραγματεύσεις;».

Α.Ν.: Η Μπακογιάννη πρότεινε Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία.

Ρ.Σ.: Ο ομφαλός της γης.

Πηγ'ή: Καθημερινή, Ινφογνώμων Πολιτικά

Σχόλιο Τ.Ι.: Αν γνώριζαν ιστορία θα ήταν πιο ταπεινοί. Σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν.

Ομάδα ατόμων γκρέμισε τη νύχτα της Κυριακής, 7 Οκτωβρίου 2018, τσιμεντένιο σταυρό, που άγνωστοι είχαν τοποθετήσει στη βραχώδη ακτή Απελή, κάτω από το κάστρο της Μυτιλήνης.

Ο σταυρός είχε τοποθετηθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου και είχε προκαλέσει τις αντιδράσεις πολιτών και οργανώσεων, καθώς στην ακτή αυτή συχνάζουν εκτός των Ελλήνων και πολλοί αιτούντες άσυλο που διαμένουν στη Λέσβο.

Οι αντιδράσεις αυτές προκάλεσαν με τη σειρά τους άλλες αντιδράσεις από μερίδα ντόπιων, που έφθασαν στα όρια επιθέσεων κατά της προέδρου της Κίνησης «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο», οργάνωση η οποία είχε καταθέσει αίτημα «να αποκατασταθεί η αυθαιρεσία και η ακαταλληλότητα ύπαρξης θρησκευτικού συμβόλου σε χώρο λουομένων και η μετατροπή του σε εργαλείο επίδοξων σταυροφόρων».

Το σημερινό γεγονός, από την ώρα που έγινε γνωστό, προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες από ομάδα Μυτιληνιών, κάποιοι εκ των οποίων δήλωσαν την πρόθεσή τους να ανακατασκευάσουν τον σταυρό.

Πηγή: ΑΜΠΕ, Ινφογνώμων Πολιτικά

Πέντε αἰτήσεις τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων Ἑλ­λάδος σχετικὲς μὲ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ Δημοτικά, Γυμνάσια καὶ Λύκεια συζήτησε ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας στά τέλη τοῦ Σεπτεμβρίου.

«Μὲ τὴν ἔναρξη τῆς συζητήσεως ὁ προεδρεύων τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας κ. Ἀθανάσιος Ράντος ἀνεκοίνωσε ὅτι μὲ παρεμπίπτουσα ἀπόφαση τοῦ Ἀνωτάτου Διοικητικοῦ Δικαστηρίου ἀπερρίφθη, κατὰ πλειοψηφία, δηλαδὴ μὲ ψήφους 30 “κατὰ” ἔναντι 6 “ὑπέρ”, τὸ αἴτημα τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων καὶ πέντε προσφευγόντων γονέων, ποὺ ζητοῦσαν νὰ ἀφαιρεθοῦν τὰ θρησκευτικὰ σύμβολα (ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας) ἀπὸ τὴ δικαστικὴ αἴθουσα, κατὰ τὴ συζήτηση τῶν συγκεκριμένων αἰτήσεων ἀκυρώσεως. Ἡ ἀπόφασις αὐτὴ θεωρεῖται σύμφωνη μὲ τὴν ὑπάρχουσα νομολογία, συνιστᾶ ὅμως μία πρώτη σημαντικὴ ἧττα τῶν ἀθέων στὴν δικαστικὴ αἴθουσα» («Ἑστία» 22-9-2018).

Σχολιάζοντας τὴν ἀπόφαση αὐτὴ γιὰ τὴν μὴ ἀφαίρεση τῆς ἱερῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τοῦ Δικαστηρίου, πράγμα ποὺ ζητοῦσαν οἱ ἄθεοι, συγχαίρουμε ἐκ μέσης καρδίας τοὺς ἀξιότιμους Δικαστὲς τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου τοῦ Κράτους μας καὶ ἀναφωνοῦμε μὲ ἐνθουσιασμό: «Ὑπάρχουν ἀκόμη Δικαστὲς στὴν Ἑλλάδα».

Δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ μὴ θρηνήσουμε γιὰ τὸ αἴτημά τους αὐτό. Σᾶς ἐνοχλεῖ τὸ βλέμμα τῆς Παναγίας, ἀδελφοὶ ἄθεοι; Τὸ βλέμμα τῆς Παναγίας καὶ ὅλων τῶν Ἁγίων μας εἶναι τὸ καθαρότερο καὶ εἰλικρινέστερο ἀπὸ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα βλέμματα. Φανερώνει τὴν ἄδολη ἀγάπη τους καὶ πρὸς αὐτοὺς ἀκόμη ποὺ δὲν θέλουν νὰ τοὺς βλέπουν μπροστά τους. Οἱ Ἅγιοι μᾶς βλέπουν ὄχι γιὰ νὰ μᾶς κατακρίνουν καὶ νὰ μᾶς καταδικάσουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν, νὰ μᾶς συμπαρασταθοῦν στὶς ὅποιες δυσ­κολίες μας· νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἀναγνωρίσουμε τὰ λάθη μας, νὰ συνέλθουμε καὶ νὰ μετανοήσουμε. Γιατί ἀδικεῖτε τοὺς ἑαυτούς σας, ἀδελφοί μας ἄθεοι; Σκεφθεῖτε το καλύτερα. Ἡ Παναγία θέλει νὰ σᾶς βοηθήσει. Ἔχετε κι ἐσεῖς ὡς ἄνθρωποι ψυχικὲς ἀνάγκες· καὶ μόνο Ἐκείνη μπορεῖ νὰ σᾶς ἀναπαύσει οὐσιαστικά.

Πηγή: Ο Σωτήρ

Σύμπτωμα καθολικῆς ἀποστασίας; Ἀπόδειξη ὅτι πλέον διανύουμε τοὺς ἔσχατους καιρούς, στοὺς ὁποίους ἡ αὐτοκρατορία τοῦ κακοῦ θὰ ἀποκτήσει πρωτοφανὴ ἐξουσία; Καὶ μάλιστα ἐξουσία ὄχι μόνο σὲ ὅλο τὸν κόσμο ἀλλὰ καὶ στὸ ἴδιο τὸ ἅγιο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ; Ἔτσι φαίνεται.

Διότι πῶς ἀλλιῶς θὰ ἐξηγηθεῖ τὸ ὅτι ἡ ­Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔφθα­σε στὸ σημεῖο, ἀνατρέποντας αἰώνιους νόμους, νὰ ἐπιτρέψει στοὺς κληρικοὺς νὰ ἔρχονται σὲ δεύτερο γάμο, ἂν συμβεῖ νὰ πεθάνει ἢ νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει ἡ πρεσβυτέρα τους; Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες εἶναι στὸ σημεῖο αὐτὸ ἀπόλυτοι: Γιὰ κανέναν λόγο δὲν γίνεται δεκτὸς δεύτερος γάμος κληρικῶν. Οὔτε θάνατος οὔτε διαζύγιο ἀποτελοῦν λόγο γιὰ τέτοιο γάμο (Κανόνες ΙΖ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ΙΒ΄ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, Γ΄ καὶ ΣΤ΄ τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἐκκλησία σὲ τούτους τοὺς καιροὺς τῆς μεγάλης ἐκτροπῆς ἔκανε πολλὲς ὑποχωρήσεις στὸ θέμα τοῦ γάμου τῶν μελῶν της, ἐνῶ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου νομοθετεῖ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ γάμου «παρεκτὸς λόγου πορνείας» (Ματθ. ε΄ 32).

Ὅμως, παρὰ τὶς τόσες ὑποχωρήσεις, κράτησε ἕναν χῶρο ἱερὸ καὶ ἀπαράβατο: τὸν ἅγιο χῶρο τῆς ἱερωσύνης, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν καρδιὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπαγορεύ­ον­τας τὸν δεύτερο γάμο τῶν κληρικῶν, φανέρωνε ἔμπρακτα δύο πράγματα: τὴν ἱερό­τητα τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερωσύνης, καὶ τὴν ἱερότητα καὶ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου. Τώρα καὶ τὰ δύο αὐτὰ Μυστήρια βεβηλώνονται, ὑποβιβάζονται.

Ὅταν ὁ φιλανθρωπότατος Χριστός μας δίδασκε γι᾿ αὐτὴν τὴν ἱερότητα καὶ τὸ ἀδιάλυτο τοῦ γάμου, οἱ σκληροκάρδιοι Ἑβραῖοι Τοῦ εἶπαν ὅτι ὁ Μωυσῆς εἶχε ἐπιτρέψει τὸ διαζύγιο – «βιβλίον ἀποστασίου» τὸ ὀνόμαζαν τότε: «Μωσῆς ἐνετείλατο βιβλίον ἀποστασίου δοῦναι καὶ ἀπολῦσαι». Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου ἦταν καταλυτική: «Πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν», ἐξαιτίας τῆς σκληροκαρδίας σας τὸ ἐπέτρεψε αὐτὸ ὁ Μωυσῆς, τοὺς εἶπε, «ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω» (Ματθ. ιθ΄ 7-8).

Σὲ τέτοια σκληροκαρδία ἔχουμε φθάσει, τόσο πολὺ ἔχουν πετρώσει σὲ τούτους τοὺς ἔσχατους καιροὺς οἱ καρδιές μας, ὥστε ἀκόμη καὶ λόγῳ διαζυγίου νὰ ἐπιτραπεῖ δεύτερος γάμος κληρικῶν; «Βιβλίον ἀποστασίου» σὲ καιροὺς ἀποστασίας;

Ἀλλὰ αὐτὸ συνιστᾶ βίαιη ἀνατροπὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Μὲ ποιὸ ὅμως δικαίωμα; Ἀπὸ πότε μιὰ τοπικὴ Σύνοδος ἀπέκτησε τὴν ἐξουσία νὰ ἀνατρέπει ἀποφάσεις Οἰ­κουμενικῶν Συνόδων;

Ἁποδεχόμενη δεύτερο γάμο κληρικῶν, οὐσιαστικὰ ἡ Ἐκκλησία ἐπιβεβαιώνει τὴν πνευματικὴ ὑποβάθμιση τοῦ κλήρου στοὺς καιρούς μας.

Ἡ εἴδηση, ὅπως δημοσιεύθηκε καὶ δὲν διαψεύσθηκε, μᾶς πληροφορεῖ ἐπιπλέον ὅτι αὐτὸς ὁ ἀπαράδεκτος γάμος θὰ ἱερουργεῖ­ται μὲ «μία ἁπλὴ προσευχὴ καὶ σὲ πολὺ στενὸ οἰκογενειακὸ κύκλο». Ἄρα δὲν θὰ εἶναι γάμος; Δὲν θὰ γίνεται μυστήριο; Καὶ γιατί δὲν θὰ ἱερολογεῖται; Τότε τί θὰ εἶναι ὅλο αὐτό; Νομιμοποίηση πορνείας;

Ἀναμφιβόλως τὸ πρόβλημα εἶναι ὑ­παρ­κτὸ καὶ ἐπώδυνο. Πάντοτε, σ᾿ ὅλους τοὺς αἰῶνες, ἦταν ἐπώδυνο γιὰ τὸν ἱερέα. Ἡ δια­φορὰ εἶναι ὅτι σὲ παλαιότερους χρόνους πρόβλημα κυρίως δημιουργοῦσε ὁ θάνατος τῆς πρεσβυτέρας, σπανιότατη δὲ ἦταν ἡ περίπτωση τῆς ἐγκαταλείψεως τοῦ ἱερέα ἀπὸ αὐτήν. Σήμερα δυστυχῶς, λόγῳ τῆς γενικότερης καταπτώσεως, αὐτὸ τὸ δεύτερο συμβαίνει πολὺ συχνότερα. Ἔτσι παρουσιάζεται ὡς πράξη «φιλανθρωπίας» καὶ κατανοήσεως ἡ παράνομη αὐτὴ νομοθέτηση.

Ποιὰ εἶναι ἡ λύση στὸ ὑπαρκτὸ αὐτὸ πρόβλημα ποὺ περιγράψαμε;

Ἐκείνη ποὺ νομοθέτησαν οἱ φιλανθρωπό­τεροι πάντων ἅγιοι Πατέρες καὶ ἡ ὁποία ἰσχύει γιὰ ὅλους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς: Ἡ ἄρση τοῦ σταυροῦ, ποὺ ἐπέτρεψε μέσα στὴν πανσοφία καὶ τὴν ἄπειρη ἀγάπη του ὁ Κύριος τῶν πάντων, καὶ ἡ εὐλογημένη ἀνηφορικὴ πο­ρεία τοῦ ἀγωνιζόμενου μαζὶ μὲ τὸ δοκιμαζόμενο ποίμνιό του ἱερέα πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Πηγή: Ο Σωτήρ

Οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φέρνουν στο προσκήνιο για μια ακόμη φορά τα «Εκκλησιαστικά Κατηχητικά Σχολεία», τα οποία λειτουργούν στις κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις υπό την εποπτεία της Αποστολικής Διακονίας.

Η μείωση των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών στα σχολεία, μεγαλώνει ακόμη περισσότερο το κενό, που άλλωστε πάντοτε υπήρχε, στο θέμα της κατήχησης, δηλαδή της κατάρτισης των μαθητών στα δόγματα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού.

Για πολλά χρόνια, το κενό αυτό το κάλυπταν κατά το δυνατόν τα Εκκλησιαστικά Κατηχητικά Σχολεία. Με τα σημερινά δεδομένα, η ανάγκη αυτή καθίσταται επιτακτική καθώς το κενό που καλούνται να καλύψουν τα Κατηχητικά Σχολεία, είναι τεράστιο.

Ευγνωμονώ, για τη μεγάλη δωρεά - μέγιστη ευλογία του Θεού - που είχα καθώς φοίτησα σ τα Εκκλησιαστικά Κατηχητικά Σχολεία της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, στα μαθητικά μου χρόνια και κυρίως τα γυμνασιακά, την περίοδο 1966-1972.

Στο «Κατηχητικό Σχολείο», μέσα από τα «μαθήματα ορθόδοξης κατήχησης», τις «λατρευτικές ευκαιρίες», το «παιχνίδι», τις «εκδρομές» τις «κατασκηνώσεις», τις «εορταστικές εκδηλώσεις» και πολλά άλλα, εφοδιάστηκα με ένα «άυλο πτυχίο», πριν καν ξεκινήσω τις ακαδημαϊκές μου σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με σκοπό τη λήψη ενός συμβατικού πτυχίου χρησίμου για την επαγγελματική μου αποκατάσταση.

Στο διάβα της ζωής μου φοίτησα σε αρκετά σχολεία : Ε’ Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας, Α’ Γυμνάσιο Καλαμάτας, Σχολεία ξένων γλωσσών, ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (Σχολή Δοκίμων Σημαιοφόρων Λιμενικού), Σχολείο Εκπαίδευσης χειριστών μονοκινητήριων αεροσκαφών στη Σχολή Ικάρων (Τατόι), Σχολείο ''Διαχείρισης Κρίσεων'' στη Σχολή Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης της Ελληνικής Αστυνομίας κ.α.

Τα σχολεία αυτά, είναι γεγονός ότι μου έδωσαν χρήσιμα εφόδια αλλά «περιορισμένης ισχύος» και μόνο για το «εν ενεργεία» διάστημα. Όμως, το «εν ενεργεία» διάστημα έχει ημερομηνία λήξεως τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Έρχεται η στιγμή που όσα σχολεία κι αν έχεις περάσει είναι απλά μια ανάμνηση και τα πτυχία τους χωρίς καμία αξία.

Σήμερα, ομολογώ ότι το Κατηχητικό Σχολειό μου έδωσε ένα πτυχίο άυλο αλλά έμψυχο. Ένα πτυχίο, με ισχύ «εφ όρου ζωής» αλλά το σπουδαιότερο, με προοπτική κατάκτησης της «αιώνιας ζωής».

Σήμερα, που ομολογουμένως υπάρχει «ηθικό έλλειμμα», στην κοινωνία, στην παιδεία και στην οικογένεια, τα Κατηχητικά Σχολεία, με την εποπτεία και ευλογία των οικείων Μητροπολιτών, προσφέρουν την καλύτερη αγωγή που δυστυχώς σταματά και επίσημα να τη δίνει το Δημόσιο Σχολείο.

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)