Σημαντικό ανακοινωθέν της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

για την κατάσταση στην χώρα μας

Η Ιερά Σύνοδος παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις που συντελούνται στο εθνικό, κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι και οι οποίες καταπονούν τον Ελληνικό Λαό.

Αυτή την ώρα της ευθύνης, η Ιερά Σύνοδος αισθάνεται την υποχρέωση να απευθυνθεί με πατρική αγάπη προς τον Ελληνικό Λαό για να τονίσει και υπογραμμίσει ότι :
Α. Στην κλίμακα των αξιών της ζωής, δεσπόζουσα θέση έχει η αγάπη προς την Πατρίδα. Γι’ αυτό η Ιερά Σύνοδος, εκφράζει την αποδοκιμασία της προς όσους έδρασαν εναντίον των συμφερόντων της Πατρίδος και της ευημερίας του Λαού της, της εθνικής αξιοπρέπειας και του φιλοτίμου των πολιτών.

H Εκκλησία δεν υπηρετεί κόμματα και παρατάξεις. Υπηρετεί με το πνευματικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της τον Λαό, για τις ανάγκες του οποίου πάντοτε νοιαζόταν και τις οποίες και σήμερα, καθημερινά αγωνίζεται να ικανοποιήσει, στο μέτρο του δυνατού, κάτω από δύσκολες συνθήκες.

Αυτή την αξία της αγάπης προς την Πατρίδα πρέπει να υπηρετήσουμε όλοι, για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα που προέκυψαν.

Β. Ο Λαός μας στο παρελθόν συμπεριφέρθηκε με θαυμαστή ωριμότητα, επιδεικνύοντας κοινωνική αλληλεγγύη, σε δύσκολες φάσεις της ιστορίας του. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη από αυτή την αλληλεγγύη για να στηριχθούν οι αδύναμοι, να ανακουφισθούν οι άνεργοι και να μην ολιγοψυχίσουν οι εμπερίστατοι και οι παντοειδώς πληττόμενοι από αυτή την πρωτοφανή κρίση, και ιδίως οι νέοι.

Γ. Οφείλουμε να ατενίζουμε προς το μέλλον με ελπίδα και αισιοδοξία. Όλοι, όσοι έχουν ευθύνη και αρμοδιότητα, επιβάλλεται να διαμορφώσουν τις συνθήκες εκείνες, που θα δώσουν όραμα και ελπίδα για το μέλλον, με τις αρχές της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας και αξιοποιήσεως όλου του υλικού και πνευματικού πλούτου του τόπου.

Δ. Ας μην λησμονούμε ότι Κύριος της ζωής και της ιστορίας είναι και παραμένει ο Ζων και Αληθινός Θεός. Αυτός δεν εγ­κα­τα­λεί­πει τον κό­σμο και κυ­ρίως αυτούς που ελ­πί­ζουν σε Αυ­τόν και του εμ­πι­στεύ­ον­ται τη ζωή τους.

Προς Αυ­τόν στρε­φό­μα­στε, ζη­τών­τας προ­στα­σία και βο­ή­θεια.

Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Πηγή: http://www.ecclesia.gr

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ

της Δάφνης Βαρβιτσιώτη, Ιστορικού 

 Το βιβλίο της Ιστορίας της  ΣΤ΄ Δημοτικού, το οποίο προκάλεσε πρωτοφανή σάλο σε διαπαραταξιακό επίπεδο, δεν είναι παρά ή κορυφή του παγόβουνου της ψυχοπνευματικής γενοκτονίας, η οποία συντελείται εις βάρος των νεωτέρων γενεών Ελλήνων.

Τα πρώτα στάδια της ιδιότυπης αυτής γενοκτονίας εντοπίσθηκαν από το 1993, στα Μ.Μ.Ε, τα παραθρησκευτικά μηνύματα των οποίων –ακόμα και μέσω παιδικών προγραμμάτων –οδηγούσαν τους ανυποψίαστους ενήλικους και ανήλικους τηλεθεατές σε μια ινδουϊστικού τύπου μοιρολατρεία και απονεύρωση1 . Την δράση αυτή έμελλε να συμπληρώσει –και να αποτελειώσει-η «νέα αντίληψη» για την Παιδεία, η οποία διαποτίζει το σύνολο των νέων σχολικών βιβλίων2 . Ειδικά, τα βιβλία της Ιστορίας αποδεικνύουν περίτρανα ότι έχει πλέον στεφεί με επιτυχία ή εκστρατεία μιας μικρής, αλλά ενεργού, ομάδας «διανοουμένων, δημοσιογράφων και πολιτικών ακτιβιστών», οι οποίοι, από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, «έχοντας συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που συνιστούν οι εθνικές μυθοπλασίες, παράγουν έναν εναλλακτικό λόγο για την Τουρκία, αποσκοπώντας σε μια Ελληνο-Τουρκική κατανόηση και τελικώς προσέγγιση»3 .

 Η συγκεκριμένη ομάδα θεωρεί ότι ένα από τα «εμπόδια από την Ελληνική πλευρά για μια Ελληνο-Τουρκική προσέγγιση» είναι η «αδιάκοπη δύναμη της εθνικής εκπαίδευσης». Κατ’ αυτούς, «Οι ΄Ελληνες εκπαιδεύονται στο να αγνοούν το πολυεθνικό φόντο της χώρας τους και στο να πιστεύουν σε μια απολευκασμένη  “ εθνική ιστορία” . Τέσσερεις αιώνες Οθωμανικής κυριαρχίας και πολιτικής και πολιτιστικής (!) συνύπαρξης με τον Τουρκικό λαό υποβιβάζονται (!) στο στερεότυπο του “Οθωμανικού ζυγού”»4 .

Πως Γράφεται η Ιστορία: Ως εκ τούτου, τα μέλη αυτής της ομάδας-η οποία φέρεται ότι υποστήριζε «σθεναρά» τον τότε Πρωθυπουργό κ. Σημίτη (υπό την αιγίδα του οποίου αποφασίσθηκαν οι αλλαγές στα σχολικά βιβλία)-έκριναν ότι, «επείγουσα ανάγκη», αποτελεί «η προσαρμογή του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος», ειδικά σε ό,τι αφορά τις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας. Μία εκ των παραμέτρων αυτής της «προσαρμογής» είναι και η αλλαγή των σχολικών βιβλίων Ιστορίας, ώστε αυτά να μην καλλιεργούν στην Ελλάδα ένα κλίμα «αντιτουρκισμού»5 .

Τούρκικη σημαία στο Παλαμήδι μετά από 190 χρόνια;

Λέω ΝΑΙ στις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ, λέω ΟΧΙ στην "ΚΑΡΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ".

Λέω ΝΑΙ στις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ

Λέω ΟΧΙ στην "ΚΑΡΤΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ"

- Η καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης είναι ζητούμενο από όλους τους Έλληνες πολίτες.

- Η φοροκλοπή, η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή συνιστούν οικονομικό έγκλημα με σοβαρές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο.

- Συνέπεια της παράνομης πρακτικής της μη έκδοσης ή/και μη λήψης αποδείξεων, είναι να αδυνατεί το κράτος να εισπράξει τα έσοδα που έχει ανάγκη προκειμένου να ασκήσει δίκαιη κοινωνική και φορολογική πολιτική.

Συνεπώς στις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ λέμε ΝΑΙ.

«Ὅλοι νά μάθουν Ἑλληνικά»

«Ὅλος ὁ κόσμος πρέπει νά μάθει Ἑλληνικά γιατί ἡ Ἑλληνική γλώσσα μᾶς βοηθάει πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά καταλάβουμε τή δική μας γλώσσα» (Jacqueline de Romilly, 1913-2010).

Ἡ μεγάλη πρέσβειρα τοῦ Ἑλληνισμοῦ πέθανε σέ ἡλικία 97 ἐτῶν στίς 18 Δεκεμβρίου 2010. Τήν εὐγνωμονοῦμε καί μόνο γι’ αὐτή τή φράση της. Ἔκανε ὅμως γιά τήν Ἑλλάδα  πολύ περισσότερα.

Μεταφέρουμε μερικά ἀπ’ ὅσα πρός τιμήν της ἔχουν πρόσφατα δημοσιευτεῖ:

Στό βιβλίο της «Μαθήματα Ἑλληνικῶν», στά Γαλλικά εἶχε κυκλοφορήσει τό 2008 καί στά Ἑλληνικά τό 2009, ἡ μεγάλη ἑλληνίστρια μᾶς εἶχε κάνει μιά ἔνεση αἰσιοδοξίας.  Ἐκεῖ πού νομίζαμε ὅτι τά Ἑλληνικά εἶχαν πεθάνει, ἡ Ζακλίν ντε Ρομιγύ μᾶς εἶπε ὅτι ἡ κρίση τῶν Ἑλληνικῶν, πού εἶναι ταυτόχρονα καί μιά κρίση τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, θά εἶναι σύντομη καί θά παρέλθει γρήγορα. «Ὅπως καί νά ᾽χει – καί γιά νά παραμείνουμε στήν ἐκπληκτική ἱστορία μιᾶς ἐξελικτικῆς πορείας πού μᾶς ὁδηγεῖ ἀπό τόν 15ο αἰώνα π.Χ. μέχρι τόν 21ό – τό σίγουρο εἶναι πώς σαστίζει κανείς μπροστά στή δύναμη μέ τήν ὁποία διαδόθηκε ἡ ἑλληνική γλώσσα μέσα ἀπό τόσες κρίσεις καί ἀναγεννήσεις» γράφει. Κι ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἑλληνική γλώσσα δέν ἀποτελεῖ μόνο μέσο πρόσβασης στά ἴδια τά κείμενα, ἀλλά καί ὅτι ἡ ποιότητά της διαμόρφωσε τήν ποιότητα τῶν ἔργων.

Ἡ Jacqueline de Romilly ἡγήθηκε τοῦ κινήματος ἐπαναφορᾶς τῆς κλασικῆς παιδείας στόν κόσμο καί εἰδικά στήν Εὐρώπη. Ἐξέχουσα ἑλληνίστρια τῆς ἐποχῆς μας μέ διεθνή ἀναγνώριση. Ἀνάλωσε τή ζωή της στή μελέτη τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας. Καρπός αὐτῆς τῆς ἀφοσίωσης εἶναι περισσότερα ἀπό εἴκοσι βιβλία γιά τά μεγάλα κλασικά κείμενα, τό ἀρχαῖο θέατρο καί τούς τραγικούς, τόν Ὅμηρο καί τούς σοφιστές, τά προβλήματα τῆς ἑλληνικῆς δημοκρατίας, τόν ἀνθρωπισμό στήν ἑλληνική σκέψη καί τήν ἐξέλιξη τοῦ νόμου στά κλασικά κείμενα. Ἐπειδή πίστευε ὅτι ὅλα αὐτά τά μεγάλα ἔργα τῶν ἀναζητήσεων ἔχουν γιά μοναδικό κίνητρο τήν ἐπιθυμία νά εἰσχωρήσουν στό βάθος τοῦ ἀνθρώπου... Καί ἀπό τό προσωπικό καί τό μερικό προκύπτει τό γενικό καί σέ ἀνώτερη βαθμίδα τό καθολικό, τό οἰκουμενικό... Τό κύριο ἀντικείμενο τῶν μελετῶν της παραμένει ὁ Θουκυδίδης, στόν ὁποῖο, ἐκτός ἀπό τή μετάφραση τοῦ ἔργου του, ἀφιέρωσε πολλές μελέτες, πού τήν ἀνέδειξαν σέ διεθνές ἐπίπεδο.

Ἡ ζωή τῆς Jacqueline de Romilly εἶναι μιά ἀδιάκοπη σειρά συγγραφῆς καί διδασκαλίας. Ἦταν ὁμότιμος καθηγήτρια στό Πανεπιστήμιο τῆς Σορβόννης καί ἐπί σειρά ἐτῶν, δίδαξε στό College de France. Ἐπιστέγασμα ὅλων ἡ ἐκλογή της, τό 1988, στή Γαλλική Ἀκαδημία.

Ἡ ἀδιάκοπη προσφορά της στά ἑλληνικά γράμματα ἀναγνωρίστηκε μέ τήν ἐκλογή της στήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. Τιμήθηκε μέ τό Βραβεῖο Ὠνάση (1995) καί ὀνομάστηκε δημότης Ἀθηναίων. Στίς ἀρχές Σεπτεμβρίου τοῦ 1995 μέ Προεδρικό Διάταγμα ἡ Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ἑλληνίδα.

Ὅλα αὐτά μᾶς ὁδηγοῦν νά περάσουμε ἀπό τό θαυμασμό καί τή βαθειά εὐγωμοσύνη στήν ἔμπρακτη ἀποδοχή τῶν ἰδεῶν της καί τή μίμηση τῶν ἀγώνων της.

Μπαμπινιώτης: «Οι νέοι θα πληρώσουν ακριβά τα greeklish»

Τον κίνδυνο της «αποξένωσης» από την εικόνα των ελληνικών λέξεων, λόγω της αυξανόμενης χρήσης των «greeklish», επισήμανε ο καθηγητής της Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Μιλώντας στα Χανιά, σε ημερίδα του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου για τη γλώσσα, ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφέρθηκε στην ανάγκη στήριξης της ελληνικής γλώσσας σε ένα επίπεδο ποιότητας.

«Εγώ θα έλεγα στον κόσμο που μας ακούει: ‘’τη γλώσσα και τα μάτια σας’’. Θα έλεγα ότι σε ημέρες κρίσης θα πρέπει να σκύψουμε σε ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτός ο τόπος, που είναι ο πολιτισμός μας, η παράδοση μας και με τον πιο εύγλωττο τρόπο η γλώσσα μας», ανέφερε ο κ. Μπαμπινιώτης και πρόσθεσε:

«Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία».

Αναφερόμενος στην ευρέως διαδεδομένη χρήση των «greeklish» (Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) μεταξύ των νέων που στέλνουν γραπτά μηνύματα από τα κινητά τηλέφωνα ή συνομιλούν μέσω του Διαδικτύου, ο Ομότιμος και Επίτιμος Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής, και πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, τόνισε:

«Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης. Αυτό μπορεί οι νέοι άνθρωποι να το πληρώσουν ακριβά. Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να χρησιμοποιούμε τις ελληνικές γραμματοσειρές που έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα, και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία της λέξης και με τη σημασία της».

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4635393

Καταγγελία του μνημονίου και στάση πληρωμών ζητούν 67 ακαδημαϊκοί!!!

Λίγες ημέρες μετά την έκκληση 32 προσωπικοτήτων της τέχνης, των γραμμάτων και της επιστήμης προς «όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου» να «αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες», «να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους Έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα», 67 ακαδημαϊκοί, με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητούν καταγγελία του μνημονίου και στάση πληρωμών.

Ακολουθεί η επιστολή των ακαδημαϊκών:...

Ο λαός αντιστέκεται νόμιμα με βάση το άρθρο 120 του Συντάγματος….

Όπως είπε  ο Συνταγματολόγος κ. Κασιμάτης, έχει ήδη ενεργοποιηθεί το ακροτελεύτιο άρθρο 120 του Συντάγματος. Επομένως οι εξεγερμένοι Έλληνες στις πλατείες της χώρας δρουν πλέον νόμιμα με βάση το πιο πάνω άρθρο και αντιστέκονται στην κατάλυση του Συντάγματος που επιβάλει με τη βία το κρατικοδίαιτο διεφθαρμένο καθεστώς. Η κατάλυση του Συντάγματος επήλθε με την αντισυνταγματική υπογραφή του πρώτου μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, αλλά επέρχεται και τώρα με την επιχειρούμενη αντισυνταγματική υπογραφή του δεύτερου μνημονίου.

Μια συγκλονιστική ιστορία...

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ  ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΝ ΚΙΝΑ

14 Ιουνίου

Σεβ. Μητροπολίτου Προικονήσου κ. Ιωσήφ

     Με  τον τίτλο αυτό η «Εκκλησιαστική Αλήθεια», το επίσημο εβδομαδιαίο Δελτίο τού Οικουμενικού Πατριαρχείου, α.φ. 12/ έτ. ΚΔ'/ σελ. 111, εδημοσίευσε στις 23 Μαρτίου 1901 άρθρο που πληροφορούσε την ελληνόφωνη Ορθοδοξία για τον «βαρύ διωγμό», που εξερράγη στην Κίνα εναντίον των Χρι­στιανών, με την Ανατολή τού εικοστού αιώνος, οι φρικαλεότητες τού οποίου εθύμιζαν «τας επί Νέρωνος και Διοκλητιανού τοιαύτας».

 Στην Κίνα υπήρχε από τον 17^ο αιώνα μία μικρή πα­ρουσία Ορθοδόξων από το Albazin της Σιβηρίας. Το 1685 οι Κινέζοι είχαν καταλάβει το Αλμπαζίν και αιχμαλώτισαν ένα σημαντικό αριθμό Κοζάκων και Αλμπαζίνων. Σαρανταπέντε άπ' αυτούς ήταν Ορθόδοξοι. Μαζί τους συναιχμαλωτίσθηκε κι ο ιερέας τους, ονόματι Μά­ξιμος Λεοντίεφ. Ο Κινέζος Αυτοκράτορας K'ang-hsi, επειδή ήταν επιδέξιοι κατασκευαστές τόξων, τους πήρε στην αυλή του στο Πεκίνο. Τους φέρ­θηκε καλά και μάλιστα τους παραχώρησε έναν βουδιστικό ναό στο Πεϊκουάν, βορειοανατολική συνοικία τού Πεκίνου, που τον μετέτρεψαν σε χριστιανικό κι εγκατέστησαν εκεί μια θαυμα­τουργή εικόνα τού Αγί­ου Νικολάου που είχαν φέρει μαζί τους.

 Όταν οι Αλμπαζίνοι ερχόντουσαν σε γάμο με Κινέζες, οι γυ­ναίκες τους μπορούσαν ανεμπόδιστα να βαπτισθούν και να γίνουν Ορθόδοξες. Το 1696 ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος τού Τομπόλκ τους έστειλε μία επιστολή που αναγνώριζε την παρουσία τους, ένα αντιμήνσιο, ιερά σκεύη και άγιο Μύρον. Έτσι καθιέρωσαν τον Ναό στο όνομα της τού Θεού Σοφίας. Ο πρώτος αυτός Ναός στην Κίνα ήταν γνωστός και ως Ναός τού Αγ. Νικολάου (λόγω της θαυματουργής εικόνος) και ως Ναός της Αγίας Σοφίας. Αυτή ήταν η πρώτη Ορθόδοξη παροικία της Κίνας. Αργότερα, το 1716, μετά τον θάνατο τού ιερέως Μαξίμου, ήλθε στο Πεκίνο από τη Ρωσσία ο Αρχιμ. Ιλαρίων Λεζαίσκυ, μαζί μ' έναν ιερέα κι έναν διάκονο, έχοντας μαζί τους άμφια, εικόνες, λειτουργικά βιβλία και ιερά σκεύη, όμως απέθανε μόλις δυο χρόνια αργότερα. Τότε ήταν που ο Τσάρος Πέτρος Α' ο Μέγας (1682-1725) θεώρησε πως θα ήταν χρήσιμο για την διπλωματική παρουσία της Ρωσσίας στην Κίνα και την προώθηση των κρατικών του συμφε­ρόντων, να χειροτονηθεί ένας Επίσκοπος και να σταλεί στο Πεκίνο.

Ο παπάς που τα έβαλε με τις βιομηχανίες

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣ που δεν σπούδασε θεολογία αλλά μαθηματικά. Είναι ακτιβιστής αλλά δεν ξεπήδησε από οικολογική οργάνωση. Κηρύσσει την ειρήνη αλλά βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο. Γι’ αυτό, άλλωστε, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών: «Για πράξεις κοινωνικής αρετής και ανθρωπισμού… σε τομέα που η μέριμνα της πολιτείας ήταν ανύπαρκτη ή ανεπαρκής»! Για αγώνα, δηλαδή, όσο η πολιτεία κοιμάται.

Ο πατήρ Ιωάννης Οικονομίδης, από τα Οινόφυτα Βοιωτίας, έγινε παπάς το 1999, κατόπιν προτροπής της γιαγιάς του, Ειρήνης. Λίγα χρόνια αργότερα, έκανε αυτό που κανείς άλλος δεν τόλμησε από το 1969. Να τα βάλει με τις βιομηχανίες, που ακόμα και τώρα μολύνουν με τα τοξικά απόβλητά τους όλη την περιοχή που διαπερνά ο Ασωπός ποταμός.