Το Σάββατο το πρωί, τελευταία ημέρα των εργασιών της Συνόδου της Κρήτης, κορυφώθηκαν οι διεργασίες για την τελική μορφή που θα δινόταν στο κείμενο για τις σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους ετεροδόξους.
Ενόσω διαρκούσαν οι εργασίες της Συνόδου η Εκκλησία της Ελλάδος δημοσίευσε στην επίσημη ιστοσελίδα της κείμενο με τίτλο "Με την πρόταση της Εκκλησίας της Ελλάδος προστατεύεται η Ορθόδοξη εκκλησιολογία". Με το κείμενο αυτό γνωστοποιούσε ότι έγινε ομόφωνα αποδεκτή η τελική πρότασή της για τροποποίηση της παραγράφου 6 και έτσι αντί του κειμένου «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών», επικράτησε το κείμενο «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αποδέχεται την ιστορικήν ονομασίαν άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών». Η αρχική πρόταση της Εκκλησίας της Ελλάδος για απαλοιφή του όρου "εκκλησίες" για τους ετεροδόξους αποτελούσε πλέον παρελθόν. Πόσο διαφέρει η αναγνώριση της "ιστορικής ύπαρξης" από την αποδοχή της "ιστορικής ονομασίας" είναι θέμα που χρήζει γλωσσολογικής αλλά και εκκλησιολογικής ανάλυσης. Σε κάθε περίπτωση επρόκειτο για έναν συμβιβασμό που φαίνεται σε τελική ανάλυση να υπηρετεί όχι την ορθόδοξη αλλά την οικουμενιστική εκκλησιολογία.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας παρακολούθησα ζωντανά το πρώτο μέρος της τελευταίας συνεδρίας της λεγόμενης Μεγάλης Συνόδου. Η καταληκτική εισήγηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου περιείχε ευχαριστίες προς πάντας. Ακολούθησε μήνυμά του στα αγγλικά προς τους παριστάμενους ετερόδοξους παρατηρητές και αναφορά στα ελληνικά στη στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου απέναντι στη λεγόμενη οικουμενική κίνηση. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τα είπε όλα: ευχαρίστησε τους παρατηρητές εκπροσώπους των άλλων εκκλησιών(!), υπενθύμισε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΣΕ και θα συνεχίσει να δραστηριοποιείται σε αυτό, ανέφερε τις επιτελικές θέσεις που είχαν καταλάβει στο ΠΣΕ ο ίδιος και άλλοι Φαναριώτες κατά το παρελθόν και τέλος τόνισε ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για την ενότητα όλων των εκκλησιών επειδή αυτή είναι η επιταγή του Κυρίου.
Τα λεγόμενα του Πατριάρχη αποτέλεσαν την τρανότερη απόδειξη ότι ασχέτως διατυπώσεων και αποφάσεων της Συνόδου της Κρήτης, ασχέτως ανακοινωθέντων της Εκκλησίας της Ελλάδος και άλλων Εκκλησιών, ασχέτως του αποτελέσματος των τροποποιήσεων που προτάθηκαν στα κείμενα, οι Φαναριώτες θα συνεχίσουν την οικουμενιστική τους πορεία ακριβώς γιατί η αντίληψή τους για την εκκλησία και οι θεολογικές και εκκλησιολογικές τους απόψεις είναι ανεπανόρθωτα διαβρωμένες. Αυτό που από την αρχή επεδίωκαν ήταν να υπάρξει και πανορθόδοξη γραπτή κατοχύρωση αυτής της οικουμενιστικής τους εκκλησιολογίας. Παρά τις επιδιώξεις τους δεν πέτυχαν πανορθόδοξη αποδοχή των οικουμενιστικών τους σχεδιασμών τόσο γιατί η Σύνοδος της Κρήτης δεν ήταν πανορθόδοξη αφού υπήρξαν τέσσερις απουσιάζουσες Εκκλησίες όσο και κυρίως γιατί τα τελικά κείμενα θα γίνουν αποδεκτά ή θα απορριφθούν από τη συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας μετά τη δημοσίευση και ανάλυσή τους. Παπικού τύπου επιβολή στο ορθόδοξο πλήρωμα καινοφανούς μάλιστα θεολογίας και εκκλησιολογίας δεν είναι αποδεκτή, ακόμη κι αν φέρει τη συνυπογραφή μεγάλου μέρους των Ιεραρχών των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Πηγή: (Ορθόδοξος Τύπος, 1/7/2016), Θρησκευτικά
